DAILY TIGER 40TH INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM #10 zATERDAG 5 FEbRuARI 2011
Vlnr. Sivaroj Kongsakul, Sergio Caballero, festivaldirecteur Rutger Wolfson en Park Jung-Bum
foto Nadine Maas
TIjGERS NAAR zuID-KOREA, SpANjE EN THAILAND Felicitaties vlogen over en weer gisteravond in het Oude Luxor Theater. Deze maal niet voor het jarige festival, maar voor alle prijswinnaars. De Tiger Awards gingen naar The Journals of Musan van Park Jung-Bum, Finisterrae van Sergio Caballero en Eternity van Sivaroj Kongsakul. De door cabaretier Thomas van Luyn gepresenteerde cerenomie kreeg een extra feestelijk tintje met het optreden van jurylid en Sonic Youth-zanger Lee Ranaldo.
De jury, naast Ranaldo bestaande uit Sandra den Hamer, directeur van EYE Film Institute, en filmmakers Lucrecia Martel, Andrei Ujica en Wisit Sasanatieng, koos drie zeer verschillende films. Over The Journals of Musan, het portret van een NoordKoreaanse overloper in Zuid-Korea, zei de jury: ‘Een krachtig opgebouwde vertelling. […] Een volwassen debuut van een nieuwe filmmaker.’ De surrealistische
Spaanse roadmovie Finisterrae werd gezien als ‘de buitenstaander in deze competitie. Zoekend naar de grenzen in dit festival, de scherpzinnigheid, het ongebruikelijke.’ En over Eternity, een meditatieve film over dood en liefde in Thailand die tot stand kwam met een bijdrage van het Hubert Bals Fonds: ‘Met een groot gevoel voor filmische duur bouwt deze film zijn eigen universum en vindt die een eigen ritme om, met grote samenhang, zijn eigen verhaal te vertellen. [...] Een prachtig en delicaat liefdesverhaal.’ Aan de Tiger Awards is voor elke filmmaker een geldbedrag verbonden van €15.000. Vanwege de veertigste verjaardag van het IFFR was een speciale Return of the Tiger Award Competitie ingesteld. De daarbij behorende Tiger werd gedeeld door de eerdere Tiger-winnaars Hong Sang-Soo en David Verbeek voor, respectievelijk, Oki’s Movie en Club Zeus. De NETPAC Award voor de beste Aziatische
TuRN FOR ENGLISH EDITION
film ging ook al naar twee films: Black Blood van Zhang Miaoyan (‘een eenvoudige en tegelijkertijd krachtige en gedetailleerde film’) en The Day I Disappeared van Atousa Bandeh Ghiasabadi (‘De audiovisuele poëzie van deze film herinnert aan het beste dat de filmkunst kan bieden.’) De FIPRESCI-jury (van internationale filmjournalisten) koos ook voor The Journals of Musan: ‘De film is organisch, vormt één geheel en is het werk van een trefzeker en volleerd filmmaker.’ De Nederlandse filmpers (KNF-jury) ten slotte, kende de KNF Award, gekozen uit films zonder distributeur, toe aan Winter Vacation van Li Hongqi (‘verbazingwekkende schoonheid’). De prijs bestaat uit de kosten voor ondertiteling. Vanavond worden nog de winnaaars van de UPC Publieksprijs en de Dioraphte Award bekendgemaakt. De laatste gaat naar de beste door het Hubert Bals Fonds ondersteunde film. (NS)
TIGER AwARD wINNAARS 2011
The Journals of Musan
Finisterrae
Eternity
GROTE TALENTEN pag 3 • NiEuWER DAN NiEuW pag 7 • PLEzANTSTE BEROEP TER WERELD pag 12
Op DE AGENDA The SwordSwoman of huangjiang
The Swordswoman of Huangjiang
Vanmiddag kunt u nog een laatste keer genieten van een van de speciale IFFRfilmvoorstellingen met live muziek. Vanmiddag is dat The Swordswoman of Huangjiang (China 1930), met verrassend geëmancipeerde hoofdpersoon! Kevin
Toma componeerde een eclectische soundtrack die het genre en het eigene van de film benadrukt. De electronische mix wordt aangevuld met samples uit de traditionele en hedendaagse Chinese muziek en ondersteund met pianospel door Toma zelf. Za 5 15:00 LV3
SLoTfiLm en SLoTfeeST Het IFFR sluit af met The Fighter van David O. Russell. Maak voorafgaand aan de vertoning de feestelijke uitreiking van de UPC Publieksprijs en Dioraphte Award
FILMFESTIVALROTTERDAM.cOM
mee. Daarna feest! Speciaal voor het daverende slotakkoord worden de zalen van de Doelen omgetoverd tot een muzikaal pretpark vol verrassingen. Slotfilm The Fighter, 21:00 DGZ Slotfeest, 23:00 DGZ
rondLeiding dePoT Speciaal voor het IFFR organiseert het Rotterdams Gemeentearchief een rondleiding in het depot. Hier kunt u de complete verzameling originele festivalaffiches bewonderen. Bovendien worden doorlopend korte historische films over de
geschiedenis van het festival vertoond. Rondleidingen depot Gemeentearchief
Zat 5 13:30 – 16:30 Hofdijk 615 Start 13:30, 14:15, 15:00 en 15:45
ShorT fiLm maraThon Nog één keer genieten van een selectie van de mooiste, verwarrendste en ontroerendste korte films uit het Shorts-programma. Een non-stopvertoning die begint om 10:00 en na middernacht zal eindigen. Een halve marathon behoort ook tot de mogelijkheden. Short Film Marathon, start 10:00 en 18:00 LV
Kleine grote talenten
foto Nichon Glerum
Honderden kinderen tussen de tien en twaalf jaar beleefden gisteren een spannende ochtend: in de grote zaal van de Rotterdamse Schouwburg werden hun eigen korte films vertoond. De afgelopen maanden werkten leerlingen van verschillende Rotterdamse basisscholen aan korte filmpjes in het kader van educatieproject Hollywood in de Klas. Ze schreven zelf het scenario en gingen vervolgens aan de slag als regisseur, cameraman of acteur. Er waren drie prijzen te vergeven. De
in distributie:
juryleden – waaronder de jonge SpangaS-acteurs Jasper Gottlieb, Sebastian Wulff en Oscar Zeegers – werden met luid geklap en gejuich ontvangen. Ze hadden vooral op het acteerwerk van de leerlingen gelet en waren in het bijzonder onder de indruk van de openvallende monden en starende blikken van de zwijmelende jongens in De verwende prinsesjes. De Mini Tiger Award voor Beste Acteerprestatie ging dan ook naar de makers van OBS De Kubus. Jurylid Antoinette Beumer (onder andere
van De gelukkige huisvrouw en Loft) reikte de prijs voor Beste Film uit aan basisschool De Barkentijn voor hun film De geheimzinnige opdrachtgever. ‘De film had een onverwachte wending en raakte me diep,’ legde Beumer uit. De leerlingen mochten zelf ook stemmen; de Kid’s Choice Award ging naar De verwende prinsesjes. Een grote prestatie voor zulk jong talent: het was de eerste keer dat eenzelfde film twee prijzen won tijdens Hollywood in de Klas. (KvdM)
distribueer aub!
Ook na het filmfestival kan nog worden genoten van festivalfilms. Een kort overzicht van IFFR-titels die de komende tijd in de bioscoop te zien zijn:
Februari: 127 Hours Les amours imaginaires Biutiful Black Swan Incendies La nostra vita Poetry Silent Souls maart: Animal Kingdom Aurora Blue Valentine Drei The Fighter Illégal Simon Werner à disparu... Tender Son Tuesday, After Christmas
bible blacK (tao nørager)
my Joy (sergei loznitsa)
In deze korte documentaire neemt de Deense filmmaker Tao Nørager ons mee achter de schermen van de modewereld. Hij volgt ontwerper Andrew Mackenzie bij de voorbereidingen van zijn grootse comebackshow. Een rauwe, ironische en bij vlagen humoristische film waarin niet schoonheid, maar emoties centraal staan. (KvdM)
Omzwervingen door het corrupte, zwartgallige Russische achterland. Chaotisch en ondoorgrondelijk, maar ook duister en briljant. (JB)
Pure (lisa langseth)
Finisterrae (sergio caballero)
aPril: Club Zeus Attenberg Never Let Me Go Somewhere Unter dir die Stadt The Autobiography of Nicolae Ceausescu
Moed is het enige dat telt in het leven, zoals de kansarme Katarina leert van Kierkegaard. (SM) &
Misschien niet voor iedereen, maar wel voor iedeeen die houdt van bizarre, onconventionele, kleurrijke, esthetische, contemplatieve, poëtische, verwarrende en geestige pelgrimstochten, met onherkenbare hoofdrolspelers en een Russische voice-over. Bij het maken van de film werden geen dieren gepijnigd, hoewel niet duidelijk is hoe het afloopt met het muisje in de milkshake. (NS)
Hoofdrolspeelster Alicia Vikander is in staat de de kijker met haar naturelle spel tot tranen te roeren in dit eerlijke drama. Geen wonder dat deze jonge Zweedse dit jaar een van de Shooting Stars is tijdens de Berlinale. Vikander is ‘a diamond in the rough’. (MN)
Film socialisme (Jean-luc godard)
small town murder songs (ed gass-don n elly)
mei: Adrienn Pál 22 mei Juni: Post Mortem Juli: Cirkus Columbia herFst: Tyrranosaur Direct op dvd: The Red Eagle (maart) datum nog onbeKend: 13 Assassins Noir Océan
Weliswaar een herhalingsoefening vol overbekende en overbodige vormfoefjes, compleet met voorspelbaar radicale boodschap, maar toch moet het Nederlandse publiek de kans krijgen voortijdig de bioscoopzaal te verlaten bij de vermoedelijke zwanenzang van deze legendarische filmmaker. Wel voorzien van volledige ondertiteling, svp! (PvdG)
DJarkadin Today’s program: Vincent
Gallo running like crazy, more Soviet cowboys, and lotsa badass samurai warriors. Guts will be spilled. #IFFR
Peter Stormare’s worsteling met zichzelf, zijn nieuwgevonden geloof en zijn verleden is sober maar overtuigend. De geweldige, overdonderende muziek steekt prachtig af tegen het ingehouden acteerwerk en de rust waarmee het verhaal in beeld is gebracht. (HP)
bramruiter Volgens mij zijn we halverwege Film Socialisme. Ik versta en snap er geen fuck van maar het is inspirerend. http://twitpic.com/3wdxub #iffr
filmfestivalrotterdam.com
HoekselProeft Meevaller van de
dag was End of animal #IFFR. Zojuist gevlucht bij Socialisme.... Benieuwd wat de laatste vd dag brengt
column
i of tHe tiGer
Hoe organiseer je een van de grootste festivals van Nederland? Een overzicht: Je contracteert 90 gemotiveerde medewerkers met hart voor de zaak die je verdeelt over 16 afdelingen. Daarvan behoud je er een kwart door het jaar heen. Ondertussen selecteer je 33 projecten en zo’n 700 films. Je organiseert gesprekken met regisseurs en journalisten en je vertoont 2 door het publiek gefinancierde korte films. Omdat je jarig bent verdeel je het programma over 40 locaties. Je maakt allerlei publicitaire uitgaven en vraagt 26 redactieleden, vormgevers en fotografen voor het maken van 11 dagkranten. Je organiseert 800 vrijwilligers, 150 horecamedewerkers, 24 locatiemanagers en 10-tallen crewleden voor de locaties. Voor je gasten organiseer je reis en verblijf, workshops en panels en een videotheek waar je bijna 10.000 viewings faciliteert. Ook richt je een filmcontrole in en een website en open je 15 kassa’s voor de verkoop van tickets, merchandise en arrangementen. Vervolgens nodig je 100.000 bezoekers, 3.482 gasten, 3.341 jongeren en 390 journalisten uit en organiseer je 1557 publieke voorstellingen, educatietrajecten en 216 pers- en industry screenings. Je maakt meer dan 6000 Facebook-vrienden en zorgt dat je nieuwe app in de Itunes top 10 komt. Ook zet je 100 video’s op je eigen YouTube-kanaal, verstuur je zo’n 600 tweets en laat je door meer dan 3200 followers volgen op Twitter. Daarnaast organiseer je een protestactie voor de vrijlating van 2 filmmakers. Je beheert een park van 22 gastenauto’s en 300 fietsen, bouwt een fietsenstalling van 400m2, produceert 11.000 toegangspassen, verspreidt 250 vlaggen door de stad en je boekt 1 fanfareorkest. Je zorgt dat 500 mensen je kantoor bellen, stuurt 170 verdwaalde mensen naar een andere locatie, ontvangt 2500 facturen, verzorgt 789 autoritten, boekt 4128 hotelkamers en huurt 270 computers. Aan je publiek verkoop je meer dan 300.000 kaartjes, 2.500 broodjes, 100.00 biertjes en 25.000 glazen wijn. Voor de 40.000 koppen koffie die je verkoopt klop je 1000 liter melk tot schuim. Je zorgt dat je medewerkers bijna geen slaap krijgen en met passie en soms enige verslaving hun werk doen. Maar je houdt ze op de been met 4000 maaltijden en allemaal krijgen ze een trainingsjack of een T-shirt. Om dit alles mogelijk te maken vraag je 124 partnerinstanties, 40 sponsoren, 21 subsidienten, 34 bedrijven en honderden vrienden je te steunen. En daarnaast ga je als eerste culturele instelling in Nederland een uniek partnerschap aan met een groot landelijk fonds en presenteer je dat als nieuw mecenaat. Je zet daartoe alle informatie en de benodigde volmacht op je website. En als aller- allerlaatste vraag je al je fans mecenas en daarmee een nieuwe steun voor je festival te worden. Dit alles herhaal je jaarlijks. Het was een feestje, tot volgend jaar! Janneke Staarink Zakelijk directeur IFFR Gerbski Tussen films van #IFFR door
ook nog even fotomuseum ingelopen. Heeft mooie expo: Angry. Soms vertelt 1 beeld meer dan een hele film.
3
‘er heerst weer optimisme’
Ritger Wolfson in gesprek met regisseur Elisa Miller
Festivaldirecteur Rutger Wolfson toont zich tevreden aan het eind van de veertigste editie van het International Film Festival Rotterdam. ‘Het was heel leuk, het festival is uitstekend verlopen, terwijl we een heel stevig en ambitieus programma hadden. Ik was een aantal keren blij verrast. De modetentoonstelling vond ik erg mooi geworden, de Water Tiger Inn en Not Kidding waren heel bijzonder...’
Het festival vierde dit jaar zijn 40-jarig jubileum. ‘Het was best even nadenken over hoe we dat moesten aanpakken,’ zegt Wolfson. ‘Het festival heeft een bijzonder verleden waar we trots op zijn en dat we willen laten zien. Tegelijkertijd zijn we vooral op de toekomst gericht. We hebben daarom niet te veel willen terugblikken, maar iets anders bedacht: het XL-programma op veertig locaties. Daarmee wilden we ook een statement over schaal maken: dat je grootschalig kunt zijn en tegelijkertijd betekenisvolle dingen kunt doen.’ Rondlopend op het festival viel het Wolfson op dat er weer optimisme heerst, na een paar jaar waarin de financiële crisis voor veel onzekerheid zorgde. ‘CineMart, onze co-productiemarkt, was dit jaar heel bruisend. Je zag bij filmmakers en producenten, ook wanneer ze nog niet wisten hoe ze hun projecten konden gaan financieren, een grote energie en wil om dingen te gaan maken. Het lijkt of ze een gevoel van urgentie teruggevonden hebben: het doet ertoe wat we doen en we moeten moeite doen om het voor elkaar te krijgen.’ De financiering van filmprojecten is wat je noemt een hot issue, zeker in een tijd waarin de politiek
eigengereide hekkensluiter
foto Corinne de Korver
foto Lucia Gulielmetti
van plan is de hand op de knip te houden. Het IFFR speelt daarop in met bijvoorbeeld de lancering van het Tiger Film Mecenaat (in samenwerking met het Prins Bernhard Cultuurfonds), dat festivalbezoekers ertoe aanspoort geld te steken in een fonds om filmprojecten te bekostigen. Wolfson: ‘Ons publiek is onze kracht. Dit is een andere manier om het publiek bij het festival te betrekken.’ Het IFFR kwam vorig jaar met een andere vorm van publieksparticipatie, het Cinema Reloaded-project. Dit jaar verscheen een evaluatierapport en werden tijdens het festival de korte films van Ho Yuhang en Alexis Dos Santos gepresenteerd, die uit het project voortkwamen. ‘Het Cinema Reloaded-project, waar het VSB-fonds ons erg in gesteund heeft, was een hoogtepunt voor mij,’ zegt Wolfson. ‘Het was leuk om alle co-producenten te zien die aan de films hadden bijgedragen. En de films waren heel goed geworden. Het was een experiment dat soms minder soepel verliep dan we hadden gehoopt, maar we hebben er veel van geleerd. We moeten nog bedenken hoe we ermee verder gaan. Mij is in ieder geval duidelijk geworden dat we een andere partij moeten vinden waarmee we het project verder kunnen ontwikkelen.’ Een kleine tegenvaller die niettemin veel aandacht kreeg in de media, was dat de beoogde slotfilm, The King’s Speech, werd teruggetrokken; The Fighter kwam ervoor in de plaats. Wolfson: ‘Voor ons was het niet zo’n groot probleem. We eindigen altijd graag met een opgewekte noot, een grote publieksfilm. Toen The King’s Speech teruggetrokken werd, hadden we gelukkig nog een aantal opties. En met The Fighter hebben we een film die misschien nog wel beter bij het festival past.’ (SM)
Primordial Ties staat op het moment dat we regisseur Otto Buj spreken stijf onderaan in de tussenstand voor de UPC Publieksprijs. De Canadees laat zich echter niet uit het veld slaan: ‘Ik zou het veel erger vinden als men er onverschillig over was.’
Primordial Ties, Buj’s tweede film, is een raadselachtig en soms inderdaad ondoorgrondelijk verhaal over een meisje dat zich steeds verder terugtrekt uit de dagelijkse realiteit en op zoek is naar haar oorsprongen. Het eclectische verhaal mengt invloeden als Der Golem (Paul Wegener, 1929) - het meisje werd gecreëerd uit klei-, Pygmalion, alchemie, ruimtereizen en het sixties-popliedje ‘Hundred Pounds of Clay’ van Gene McDaniels. In de film wordt het hoofdpersonage ‘kinda strange... out there... into your own thing’ genoemd, en dat is voor de film zelf nog zacht uitgedrukt. Buj is vrijwel solo de drijvende kracht achter de film: hij staat onder meer op de rol als regisseur, scenarist, producent, editor en sound designer. ‘Maar dat komt vooral voort uit budgettaire beperkingen,’ legt Buj uit, ‘en heeft niet met koppigheid of een drang naar controle te maken. Vaak is het sneller om dingen zelf te doen, maar vanuit creatief oogpunt zou ik liever met andere mensen samenwerken.’ Een van de meest opvallende elementen van Primordial Ties is de overdonderende, impressionistische geluidsmixage. ‘Het probleem met veel conventionele cinema, zowel commercieel als arthouse, is dat het geluid altijd afhangt van het beeld. Er zijn alleen dialogen en achtergrondge-
luid, en een dikke laag muziek die er als glazuur overheen gegoten is. Maar ik wilde dat het geluid een eigen dimensie zou krijgen, zodat je er met je ogen dicht ook een gevoel of een reactie bij krijgt. Beeld en geluid zijn wel aan elkaar verbonden, maar niet per se van elkaar afhankelijk. Voor sommige mensen is het misschien te experimenteel.’ Op de IFFR-site wordt in enkele commentaren het vele gebruik van close-ups in de film gehekeld. ‘Voor mij zijn ze juist zeer belangrijk. Niet per se vanuit het oogpunt van intimiteit; het gaat eerder om hoe de wereld om de hoofdpersoon heen krimpt. Maar het heeft, als ik heel eerlijk ben, ook weer met het zeer lage budget te maken: soms moet je verbergen wat je niet hebt. Het heeft geen zin om panoramische beelden te draaien als ik geen geld heb om dat panorama in te richten. Hoe kleiner je budget, hoe kleiner het frame.’ Dat zijn film onderaan staat in de tussenstand voor de UPC Publieksprijs, deert Buj niet echt. ‘Ik ben me ervan bewust dat het een film is die het publiek zal verdelen. Op dit moment in mijn carrière is de kwantiteit van het publiek minder belangrijk dan de kwaliteit. Dus ik vind het niet erg dat een groot deel van het publiek zich niet in de film kan inleven of hem zelfs vervelend vindt. Wat van belang is, is dat het voor de mensen die de film wél waarderen een belangwekkende ervaring is.’ (JB) Primordial Ties – Otto Buj
Za 5 19:30 (Oude) Luxor
voelen we ons beter? Biutiful
Incendies
King of Devil’s Island
Black Swan
paulaarantzazu Quedan 2 días para ver on-line by the face el corto de Alexis Do Santos para Cinema Reloaded, ‘Random Strangers’ http://bit.ly/gHg5A8 #IFFR
De strijd om de UPC Publieksprijs gaat dit jaar tussen Incendie, Biutiful, King of Devil’s Island en Black Swan. Niet bepaald feelgoodmovies, wat een trendbreuk is met de afgelopen jaren, toen de voorkeur van het publiek uitging naar Yo, también (2010), Slumdog Millionaire (2009), Persepolis (2008), Das Leben der Anderen (2007) en Eden (2006). Hoewel het begrip ‘feelgoodmovie’ niet eenduidig is en het feelgood-gehalte van voornoemde laureaten varieert, mag in elk geval gesteld worden dat de publieksfavorieten over het algemeen een positief mensbeeld uitdragen. Voor nietsontziend cynisme is nauwelijks plaats. Liefst zien we het idee bevestigd dat we uiteindelijk, ondanks allerlei misverstanden, allemaal
joopgij Wel vanochtend #thisiseng-
land86 laten schieten. Die +3 uur was me nu even teveel. Krijg ik vast spijt van. #iffr
filmfestivalrotterdam.com
JoeldeKock Gisteren nummer 106 van #IFFR gezien: #LoveAddiction. Gemaakt voor een knaak en een bounty, maar met een goed verhaal! http://bit.ly/ggNwR1
van elkaar houden. Soms werd die fijne blije wereld zo suikerzoet verbeeld, dat de geharnaste beroepscritici er onpasselijk van werden (Eden), maar vaker kon de balans tussen harde realiteit en een positieve ontknoping op algehele goedkeuring rekenen (Das leben der Anderen, Slumdog Millionaire). Dat is dit jaar anders. De lijstaanvoerders bieden weinig aanknopingspunten voor het geloof in de intrinsieke goedheid van de mens. Of dat inderdaad op een trendbreuk duidt, moeten we afwachten. Misschien stonden er weinig goede feelgoodmovies op het programma of voelt het publiek zich een keertje beter door zich te laven aan andermans ellende. (PvdG)
floragoudappel Jammer dat bij #iffr alles XL is dit jaar behalve de lengte vh programma. Anders hadden we volgende week weer gewoon mooie films mogen zien.
5
link
superhelden
The Red PoPPies of issyk-kul
In deze Kirgizische film neemt een bolsjewistische superman het op tegen een bende drugs verhandelende slechteriken. Het is anno 1920 en in de wereld van deze stoere, ascetische held lopen figuren met namen als Zwarte Bijl en Gouden Mond – en niemand kent genade. Het kan natuurlijk niet anders, of deze moraalridder met spierballen weet de gewelddadige opiumhandelaars en hun meedogenloze aanvoerder een positief lesje te leren.
The swoRdswoman of huangjiang
Fijn! Een antieke vrouwelijke heldin! Deze Chinese film, die uit 1930 stamt, volgt een onverschrokken jongedame die de dood van haar vader wil wreken. Strijdend voor gerechtigheid trekt ze met haar zwaard door het land en onschuldige burgers kunnen altijd op haar rekenen. Ooit was deze martial arts-film onderdeel uit een dertiendelige filmserie, maar anno 2011 is dit daarvan helaas de enige overgebleven titel.
nieuwer dan de cinema nuovo Er is een nieuwe stroming in de Braziliaanse film. De eerste vruchten ervan zijn in Rotterdam te zien: The Joy en Neverquiet (Film of Wonders). Het enige dat nog ontbreekt, is een naam voor de nieuwe Braziliaanse golf.
Met The Joy willen de jonge filmmakers Felipe Bragança en Marina Meliande zich op verschillende manieren afzetten tegen de gevestigde Braziliaanse cinema. De Cinema Nuovo die de afgelopen decennia de toon zette, vinden zij te pessimistisch. ‘Het is een reactie op de melancholie in die films, het idee dat het einde van de wereld nabij is,’ zegt Meliande. ‘The Joy gaat over de energie en de verlangens van een nieuwe generatie, die de wereld wil veranderen.’ ‘Daarnaast willen we Rio de Janeiro anders in beeld brengen dan tot nu toe is gebeurd,’ zegt Bragança. ‘De jeugd van nu heeft een verbeelding die anders is dan de clichébeelden die we kennen van de stad.’ The Joy gaat over een groepje scholieren die op een poëtische, sprookjesachtige manier naar de wereld kijken en zichzelf geheime krachten toedichten. De zestienjarige Luiza, gespeeld door Tainá Medina, gelooft dat ze door een muur kan gaan – en het lukt haar nog ook. Bragança: ‘Toen ik die scène schreef, was iedereen verbaasd: gaan we special effects gebruiken in een kleine film over Braziliaanse jongeren? Dat verwacht je eerder in een film over een superheld. Van de zes of zeven meisjes die auditie deden voor de rol van Luiza, was Tainá de enige die écht probeerde door de muur te gaan, toen we dat vroegen. De anderen deden net alsof. Ze hield er blauwe plekken aan
Felipe Bragança en Marina Meliande
over, maar we wisten meteen dat zij de rol moest hebben. Het was haar nog bijna gelukt ook om door die muur heen te gaan.’ Met opzet werkten ze met voornamelijk nietprofessionele acteurs, vertelt Bragança. ‘De dialogen moesten niet naturalistisch zijn, niet zoals tieners in het echt praten, maar kalm en dromerig. Ervaren acteurs moet je die naturalistische stijl eerst afleren.’ De realistische stijl die in de Braziliaanse cinema de overhand heeft gekregen, is wat hem betreft armoedig. ‘We willen iets anders doen dan films die het dagelijks leven laten zien en juist films maken die je meevoeren naar een andere plek.’ Bragança en Meliande maken deel uit van een groepje filmmakers die veel samenwerken. In
foto Corinne de Korver
Rotterdam is ook Neverquiet (Film of Wonders) te zien, een door Bragança en Meliande gecoördineerd collectief werk van veertien regisseurs. Dat is het derde deel van de trilogie Hearts on Fire, waarvan The Joy het tweede deel is. De nieuwe stroming Braziliaanse filmmakers heeft nog geen naam. ‘Er was een criticus in Rio de Janeiro die het Cinema Novissimo noemde, de nóg nieuwere cinema na de Cinema Nuovo. Maar ik hou niet zo van die naam.’ Meliande: ‘Wij maken de films al, een ander moet ons een naam geven. Het moet alleen niet te lang meer duren, want er zijn meer films van deze beweging op komst.’ (SM) The Joy - Felipe Bragança en Marina Meliande Za 05 15:15 PA3
het genoegen van verdriet
The Red eagle
In 2016 ontpopt de Thaise partijleider Direk zich tot een corrupt dictator. Het volk zucht onder zijn schrikbewind. De mysterieuze Red Eagle besluit Direks contacten een voor een om te leggen. Hoewel er direct huurmoordenaars op hem afgestuurd worden, is superheld Red Eagle niet voor een gat te vangen. Gebaseerd op de gelijknamige Thaise superheld die in de jaren ‘60 de hoofdrol speelde in vele succesvolle actiefilms.
ZebRaman 2: aTTack on ZebRa ciTy
Lady Gaga is opgedoken in Tokio. Het is Zebra Queen, de dochter van een wrede burgemeester. De Japanse Gaga is echter nog wreder. Wie redt de arme burgers van de corrupte ellende? In het dagelijks leven staat Ichikawa voor de klas, in zijn vrije tijd strijdt hij tegen het schrikbewind als Zebraman. Totdat hij zijn geheugen verliest. Miike Takashi’s mix van samoerai-actie, fantasy en cult is een parodie op superhelden.
foto Ruud Jonkers
Sinds zijn debuut als speelfilmregisseur in 1996 bouwde Kobayashi Masahiro een reputatie op als maker van compromisloze, zwijgzame films over verstoorde intermenselijke relaties. Dit jaar brengt hij Haru’s Journey, een op het eerste gezicht lichtere, bij vlagen zelfs zachtaardige film.
los labios
Niet alle helden hebben een superheldenpakje aan. De heldinnen uit dit realistische drama werken in de gezondheidszorg, in een arme uithoek van Argentinië. Onder barre omstandigheden proberen ze dorpelingen van de knokkelkoorts af te helpen; er is geen geld, het ziekenhuis is onbeheerd achtergelaten en de honger is alomtegenwoordig. Deze helden hebben geen superkrachten nodig om hun werk te doen. Wel passie, liefde en doorzettingsvermogen. (MN)
Wat betreft de plot heeft Haru’s Journey veel overeenkomsten met Kobayashi’s eerdere film Man Walking on Snow (2001). In beide films gaat een oudere man langs bij zijn familieleden, op zoek naar huisvesting. De hoofdpersonages van beide films hebben zelfs dezelfde naam, Tadao – al worden ze door verschillende acteurs gespeeld. ‘Waar het in Man Walking on Snow gaat om de relatie tussen ouders en kinderen, draait Haru’s Journey veel meer om die tussen broers en zussen,’ legt Kobayashi uit. ‘Die band vind ik interessant: ze kunnen door hun
Laradio Sjo sjeg...dat waren heel wat afgesneden pinkjes. #Outrage Even een kopje koffie... #IFFR
bloedband zeer dicht bij elkaar staan, maar er kan juist ook veel afstand zijn.’ In Haru’s Journey trekt de oude Tadao samen met zijn kleindochter Haru langs zijn broers en zus, die hij in jaren niet gezien heeft. Telkens spreken zij elkaar bij een maaltijd – een ontbijt of diner – of gewoon bij een kop koffie. ‘In Japan is het zeer ongebruikelijk dat je praat tijdens het eten,’ stelt Kobayashi. ‘Je eet in stilte en schuift aan en vertrekt wanneer je wilt. Maar toen ik jonger was zag ik de films van Italiaans-Amerikaanse makers als Scorsese en Coppola. De scènes daaruit waarin karakters hun levens bespreken of ruzie maken tijdens de maaltijd aan de keukentafel, die zijn me altijd bijgebleven.’ Haru’s Journey is met zijn nadruk op gesprekken en ruimte voor (weliswaar vaak zwarte) humor een beduidend zachtmoediger film dan de films die Kobayashi de afgelopen jaren maakte, zoals Bashing (2005), The Rebirth (2007) en Where Are You? (2009).
kriens Achter de schermen bij het #iffr Wat een prestatie zetten al die mensen neer! #goedvoorrotterdam #goedvoordefilm
filmfestivalrotterdam.com
vanheel Op weg naar #iffr mooie #martialarts fims uit de oude doos kijken in #rotterdam, mooiste stad van nederland.
‘Haru’s Journey is een film die ik al heel lang wilde maken,’ legt de regisseur uit. ‘De afgelopen jaren heb ik problemen gehad met mijn gezondheid, dus het zou goed kunnen dat dit mijn laatste film is – al heb ik dat eerder gezegd! Het was nu of nooit.’ Het grootste verschil is de nadruk op de dialogen van de nieuwe film. ‘Hoewel ik mijn carrière begon als scenarist voor televisieseries, hadden mijn films tot nu toe bijna geen tekst. Ik wilde dat de dialogen van deze film komedie, verdriet en vervreemding zouden verenigen, zoals bijvoorbeeld ook Charlie Chaplin of Frank Capra dat deden. Het plezier van huilen, het genoegen dat verdriet je kan geven, het ongemakkelijke dat romantische situaties soms kunnen hebben: dat soort tegenstrijdige gevoelens zijn voor mij erg belangrijk.’ (JB) Haru’s Journey – Kobayashi Masahiro
Za 5 12:30 CI3
IanMundell Seems I’m the only person who liked THE IMAGE THREADS at #IFFR. Made me smile, made me think, surprised me. Ideal fest experience.
7
director’s profiles
ROOM #3220
Wie observeert wie? Actrice Loretta Pflaum fotografeert de fotograaf die haar fotografeert. (Headshots, za 5 19:15 PA6)
Bright future De Bulgaarse regisseur Dragomir Sholev volgde een opleiding aan de nationale film- en theateracademie in Sofia. Na veel commercials en muziekvideo’s regisseerde hij in 2010 zijn regiedebuut Shelter. Voor deze film bleef Sholev dicht bij huis. Het verhaal over een jongen die opkijkt tegen een punker uit de buurt heeft een autobiografische kern. De uitdagende, serieuze, maar tegelijkertijd komische toon klonk al eerder in Sholev’s korte animatiefilms, zoals het bekroonde The Go-Between (2008) en Before Life, After Death (2005). Terugkerende onderwerpen in Sholevs films zijn de soms moeizame relatie tussen ouders en kinderen en het vinden van een eigen weg. In benadering en stijl wijkt Sholev af van de Bulgaarse filmtraditie. Wellicht is zijn regelmatige samenwerking met de Roemeense ‘new wave’-scenarioschrijver Razvan Radulescu hierop van invloed.
foto Nadine Maas
melancholie uit rusland De Russische regisseur Alexey Fedorchenko gooide zes jaar geleden hoge ogen op internationale festivals met zijn mockumentary First on the Moon, over een Sovjet-maanlanding in 1930. Met Silent Souls, zijn derde speelfilm, verruilt hij zijn geliefde documentairestijl voor een sprookjesachtig surrealisme.
Waar First on the Moon nog een mengeling van documentaire en speelfilm was, liet Alexey Fedorchenko zijn liefde voor documentaire in 2007 met The Railway voor het eerst helemaal los. Die documentairestijl is ook nergens meer te herkennen in Silent Souls, maar de grote aandacht voor de Russische cultuur is hierin onverminderd aanwezig. De rituelen van de merja’s, een Russisch volk van Finse oorsprong, vormen de rode draad van het verhaal. ‘Mijn scenarioschrijver Denis Osokin kwam met het idee. Hij had een boek gelezen over de merjafolklore en was erdoor gefascineerd geraakt. Dat boek was weliswaar de aanleiding voor Silent Souls, maar we hebben ook eigen rituelen bedacht. Zo hoort het niet bij de merja-folklore om je vrouw met alcohol te wassen en hebben de gekooide gele vogeltjes van de hoofdpersoon ook puur een symbolische betekenis.’ In de film vervoert een man zijn dode vrouw per auto naar haar laatste rustplaats. ‘De vogels zien alles, maar fluiten niet. Het zijn stille getuigen. Mijn film zit vol symboliek, waarmee ik een melancholische sprookjeswereld wilde creëren. Ik hoop dat mensen de zaal verlaten
spectrum
Alexey Fedorchenko
foto Felix Kalkman
met een licht verdrietig gevoel, dat toch positief aanvoelt.’ Typerend voor de hedendaagse cinema uit zijn land noemt Fedorchenko de film niet. ‘Tja, wat is typisch Russisch? De meeste Russen denken dat Dostojevski de enige schrijver en Tarkovski de enige regisseur uit ons land is. Alles wat daarop gebaseerd is, zou je kunnen beschouwen als “echt Russisch”. Maar dat geldt niet voor mijn film.’ Voor de bezoekersaantallen in zijn thuisland maakt het niet uit: daar trekken zijn films doorgaans een
klein publiek. ‘De meeste mensen zien liever blockbusters,’ verklaart Fedorchenko. ‘Daarom ben ik ook zo blij met de aandacht die ik krijg op internationale festivals. Silent Souls is vertoond op het filmfestival van Venetië en nu ook in Rotterdam. Hopelijk maakt dat mensen in Rusland nieuwsgierig.’ (KvdM) Silent Souls - Alexey Fedorchenko Za 5 16:45 LV5
‘Be daring and sincere’ is Mark Romaneks advies aan beginnende filmmakers. Vanaf het moment dat hij 2001: A Space Odyssey zag, wilde hij films maken. Romanek studeerde communicatie, film en fotografie. Hij begon met het regisseren van commercials en is vooral bekend door zijn visueel opvallende videoclips voor onder anderen David Bowie, Michael Jackson, Beck en Madonna. Na zijn speelfilmdebuut Static (1985) besloot hij dat hij nog niet genoeg van het leven wist om vol overtuiging films te maken. Hij keerde terug naar muziekvideo’s en pas zeventien jaar later maakte hij One Hour Photo, met een ongebruikelijk sinistere Robin Williams. Zijn nieuwste film, Never Let Me Go, is een onopgesmukt drama met een fijne cast met o.a. Keira Knightley. Thema’s in Romaneks werk zijn jaloezie, onbegrip en de donkere kant van het ogenschijnlijk normale leven.
signals Nadat hij de kunstschool in Peking had gedaan verhuisde King Hu (Hu Jinquan) op zijn achttiende naar Hongkong om acteur te worden. Hij sloot zich aan bij de Shaw Brothers en richtte in 1967 zijn eigen studio op in Taiwan. King Hu’s werk kenmerkt zich door een eenvoudige stijl en bijzondere aandacht voor rekwisieten en decor, die waarschijnlijk is ingegeven door zijn achtergrond in de kunsten. Hu kon als geen ander vechtscènes filmen met ingenieuze special effects, en tilde het wuxiagenre met The Dragon Gate Inn naar een hoger niveau. King Hu overleed in 1997 op 65-jarige leeftijd. Hij was tekenaar, decorbouwer, acteur, scenarioschrijver maar vooral regisseur. Hij staat als enige met twee titels op de lijst van de honderd beste Chinese films van de Hongkong Films Awards. Dat zijn A Touch of Zen (1969) en The Dragon Gate Inn (1967). (HP)
IvoOranje me uit bed gesleept....
Weer iets te gezellig gister, zo naar “The Sky Above’ en nee ga niet dood maar naar Braziliaanse film #IFFR
BeroBeyer Moviesquad jury: Prima smaak #iffr http://moby.to/ogfrsj
filmfestivalrotterdam.com
kspcorcoran Back to land, alle props voor Jameson, top avond! @jamesonfilm #iffr (@ RDM Boot) http://4sq.com/grzDyr
Sharita21 #IFFR movie #Fleurdumal, superb! Mooie, vlotte, aantrekkelijke film waarin social media een brug slaat tussen landen en gebeurtenissen.
9
JAAR GELEDEN Regisseur Albert Serra te midden van de crew en acteurs van Crespià: The Film Not the Village
foto Daniëlle van Ark en Bram Belloni
IFFR8
2
HET VERLEDEN IS ONVOORSPELBAAR In de documentaire My Perestroika blikken vijf Russen, voormalige klasgenoten, van een jaar of veertig terug op hun jeugd in de Sovjet-Unie en vertellen ze over de invloed die de val van het communisme heeft gehad op hun leven. Robin Hessman gebruikte ter illustratie prachtig archiefmateriaal en homevideo’s van de geportretteerde Russen. ‘Ze zijn naar een ander land gemigreerd zonder ooit hun huis te hebben verlaten.’
Als Amerikaans kind in de jaren ’70-’80, voelde Robin Hessman de dreiging van de Koude Oorlog en het ‘gevaarlijke Rusland’ waar, zo herinnert ze zich ‘alleen maar slechte mensen woonden die de wereld wilden vernietigen met hun nucleaire wapens.’ Hessman: ‘Het land interesseerde me mateloos. Er woonden daar toch ook kinderen? Waren die dan ook slecht?’ Op haar achttiende, vele taallessen en stapels klassieke Russische romans verder, besloot ze naar de Sovjet-Unie te verhuizen om aldaar aan
de filmacademie te gaan studeren. ‘Ik maakte er nog net het laatste jaar van het communisme mee.’ Ze raakte bevriend met Russen van haar generatie, die op hun beurt van jongs af aan horrorverhalen over Amerikanen hadden gehoord. Hessman realiseerde zich dat haar vrienden tot een transitiegeneratie behoorden die opgegroeid was met een normale Sovjet-jeugd en het vertrouwen dat de USSR voor eeuwig zou bestaan. ‘Want waarom zou dat niet het geval zijn?’ De jongvolwassen Russen moesten helemaal opnieuw hun basis zien te vinden, want alles waar ze tot dan toe naar geleefd en in geloofd hadden begon weg te vallen. Tegen de tijd dat ze afstudeerden en verwachtten een levenslange baan toegewezen te krijgen, viel het IJzeren Gordijn. ‘ Ze moesten hun nieuwe leven vormgeven, zonder enig voorbeeld om te volgen.’ Uit die waarneming ontstond Hessmans idee om een portret van deze bijzondere generatie te maken. Hessman, die vloeiend Russisch spreekt en tien jaar in Rusland
woonde, kwam tijdens haar research in contact met de geschiedenisleraar Borya. Een schot in de roos: geschiedenis – en in het bijzonder hoe Russen hun geschiedenis ervaren – moest een belangrijk thema worden: ‘Er is een Russisch spreekwoord dat zegt dat het verleden onvoorspelbaar is. Dat is geen gekke gedachte. Rusland kent een uitgebreide traditie van herschrijving van de geschiedenis. Stalin was er een meester in. Hij liet zichzelf schilderen naast Lenin, zodat het net leek alsof Lenin hem als opvolger gewild had. Als een Rus werd opgepakt en elders in ballingschap moest leven, gebeurde het vaak dat zijn beeltenis van foto’s werd weggehaald.’ Borya en zijn klasgenoten, zo legt ze uit, groeiden op met een geschiedenisverhaal dat vandaag de dag niet meer als correct wordt beschouwd. ‘Tegen de tijd dat ze examen moesten doen, werd de toets geannuleerd. Want wat waren eigenlijk de juiste antwoorden?’ Het idee dat juist iemand uit die generatie zelf geschiedenisles geeft, vond Hessman interessant. ‘Voor hun
DE UITLOOP foto’s Henriëtte Poelman
‘Leuke film over twee mensen die om elkaar heen draaien, wel of niet verliefd zijn, en elkaar vinden door het roken. Onderhoudend, maar niet bijzonder diepgaand. Ik moet je zeggen dat ik niet meer zo goed weet waarom ik voor deze film heb gekozen, maar dit jaar zie ik dan ook zo’n vijftig films. Ongetwijfeld sprak het onderwerp me aan. Zelf rook ik niet, maar ik heb een vriendin die met hetzelfde probleem kampt. Zij moet ook op zoek naar plekken om toch nog even d’r puf te pakken. Dit is mijn 33ste IFFR. Eén van de meest indrukwekkende films die ik zag was Tyrannosaur. Wáánzinnig goed gespeeld.’
Maarten Zomers, 25, helpdeskmedewerker
Leonie van Staveren, 25, student theologie
‘Het was een beetje een schattige film, zo met die muziek eronder. Vooral leuk om samen met iemand te kijken, denk ik. Wel een origineel idee, liefde die ontstaat uit roken. Verder was het wat wazig en die Aziatische humor trekt me niet zo. Ik rook niet, maar op het werk zijn rookpauzes volgens mij altijd wel gezellig, er wordt toch heel wat besproken in het rookhok. Hoeveelste IFFR dit voor mij is? Het eerste! Ik was altijd wel benieuwd en hou erg van muziekfestivals, dus dacht: waarom niet, ik heb vandaag toch niets te doen. Trouwens, als je 127 Hours nog niet hebt gezien moet je dat echt gaan doen, die is heel vet. Mooie omgeving, goed gefilmd – beslist een aanrader.’
‘Vrolijke, grappige film. Herkenbaar hoe je je gaat misdragen als je in een soort van flirt zit, dat kan rare, ongemakkelijke situaties voortbrengen. In de beschrijving stond dat de fi lm zich in elke andere stad met een rookverbod kan afspelen, maar in Hongkong speelt het verbod ook een belangrijke sociale rol. Mensen van verschillende grote kantoren ontmoeten elkaar buiten bij het roken. Ik heb zelf gerookt maar ben gestopt omdat ik het eigenlijk onzin vond worden. Ik ga nog wel vaak mee naar buiten, voor de gezelligheid, want dat miste ik toch een beetje. Wat ik verder gezien heb? Les amours imaginaires was heel cool en Black Swan vond ik ook erg mooi.’
FILMFESTIVALROTTERDAM.COM
eigen kinderen is het Sovjetverleden even abstract als de Oudheid. Er is in korte tijd zoveel veranderd dat ze zich er weinig bij kunnen voorstellen. Terwijl hun ouders zijn gemigreerd zonder ooit hun koffers te hebben gepakt of hun huis hebben verlaten.’ (MN) My Perestroika - Robin Hessman
za 5 12:45 PA5
VUL IN EN WIN
Uitloop Love in a Puff, do 3 13:00 PA1
Albert Leutscher, 53, projectontwikkelaar werkgelegenheid
foto Nadine Maas
Het IFFR is jarig en pakt daarom feestelijk uit! Iedere dag op deze plek geven wij cadeaus weg, waar iedere festivalganger zijn vingers bij af zal likken. Vandaag is dat, wegens overweldigende belangstelling, de jubileumbox.
Wat moet u doen om mee te dingen? Stuur een originele verjaarswens voor het festival naar dailytiger@filmfestivalrotterdam.com. Vergeet niet in de mail uw adres te vermelden, en zet ‘jubileumbox’ in de onderwerpregel.
11
Schoonheid van de vernieling In 22 mei blaast een jongeman zich op in een Vlaams winkelcentrum. Terwijl het stof nog neerdaalt wordt de schuldvraag al gesteld: is beveiligingsman Sam medeverantwoordelijk voor de acties van de dader? Regisseur Koen Mortier dook in de hoofden van alle betrokkenen: ‘Wat blijft er over van je als mens na zo’n gebeurtenis?’
Koen Mortier
weet dat veel mensen daar raar op reageren, die vinden dat verschrikkelijk. En het ís ook verschrikkelijk. Je creëert iets heel moois uit iets heel lelijks.’ Mortier is ergens nog steeds die dwarse filmmaker, zo blijkt. Ook in de manier waarop hij werkt. ‘Er zijn wel handboeken over scriptschrijven, maar die interesseren me niet. Aan castings doe ik niet, ik heb mijn eigen “theatergroep” en daar werk ik mee.’ Muziek laat hij niet ná het filmen componeren, maar voorafgaand aan de opnames. Vervolgens laat Mortier de emoties en het ritme van de nummers het camerawerk bepalen. ‘Redelijk onorthodox ja,
foto Nadine Maas
maar voor mij werkt het.’ De filmmaker maakt ook nog altijd commercials, heel bewust: ‘Je doet toffe dingen, ontmoet interessante mensen en ik kan er nieuwe camera’s uittesten voor mijn films.’ Daar komt bij dat hij slecht kan stilzitten. ‘Het idee dat ik alleen elke twee jaar een langspeelfilm zou maken - nee, fuck it, dat kan ik echt niet. Ik wil gewoon op de set staan. Filmen is een belevenis, het plezantste beroep ter wereld.’ (MN) 22 mei – Koen Mortier
za 5 14:15 LV5
ondertuSSen op Youtube make-upartiest en stijlicoon is wereldberoemd vanwege haar instructiefilmpjes op YouTube, waarvan er inmiddels zo’n 130 circuleren.
Natalie Portmans broze ballerinalook heeft al navolging gehad op talloze fashionblogs, waaronder die van Marie Claire (http://bit.ly/ fjb56C). Natuurlijk kan Michelle Phan daar niet bij achterblijven. De Vietnamees-Amerikaanse
Daarin laat ze stap voor stap zien - en met omfloerste stem in voice-over horen - hoe je jezelf kunt transformeren in bijvoorbeeld Lady Gaga, Barbie of, in dit geval, Natalie Portmans zwarte zwaan (http://bit.ly/eKb8Qo).
Kutluğ Ataman -Mesopotamian Dramaturgies / Journey to the Moon (2009)
Darren Aranofsky’s esthetische en hevige gestileerde Black Swan is een bron van inspiratie voor stijlliefhebbers over de wereld.
Shaolintempel
De elegante instructrice demonstreert met onwaarschijnlijk vaste hand op haar eigen gezicht hoe de bleke foundation, de eyeliner, zilveren oogschaduw, rouge en lippenstift (voor ‘vampy’ lippen) worden aangebracht. Zelfs aan de handen en de rode contactlenzen heeft ze gedacht. De manier waarop Phan uiteindelijk haar webcam inblikt laat er geen misverstand over bestaan: ze is zeer tevreden met het resultaat. En terecht. (NS)
Ruim duizend jaar geleden stichtte de zenmonnik Bodhidharma de Shaolin-tempel, een school die de fundamenten vormde voor alle Chinese vechtsporten. Hoewel de tempel, de monniken en hun vechtkunsten historisch zijn, sponnen mensen er in de loop van de eeuwen veel verhalen en fabels omheen. De legendes die aldus ontstonden werden een geliefd onderwerp binnen de wuxiafilm. In romantische wuxiafilms, waarbij de hoofdpersoon eerst vele problemen moet overwinnen alvorens zijn geliefde weer in de armen te kunnen sluiten, leidde dat tot een een veelheid aan films waarbij de dood van een Shaolin-monnik (die als boeddhist uiteraard geen fysiek romantisch einde mocht beleven) de inmenging van de held behoeft. Zo kunnen spectaculaire shaolin-gevechtsscènes optimaal worden gecombineerd met romantische liefdesverhalen. Films als The Ghost With Six Fingers (1965) en Duel to the Death (1983) zijn daar goede voorbeelden van. Voor iedereen die meester in de wuxia wil worden, is nu het collecters item (oplage 150 exemplaren). Water Tiger - The Secret Book to Wuxia (€20) van Po Fung te koop bij de merchandisebalie.
Šejla Kamerić - Image: Glück (2009)
Na zijn anarchistische boekverfilming Ex-Drummer - bejubeld en gehaat - koos de Vlaming Mortier voor een explosieve, maar tegelijkertijd meditatieve film. ’22 mei is op een eigen manier tegendraads.’ Mortier wil dat kijkers na de ontploffing in het hoofd van de erbij betrokken personages terechtkomen. ‘De personages zijn verdrietig en verward. De shock is zodanig groot dat ze niet weten wat ze met de situatie aanmoeten. Sam, de beveiligingsman, is vooral sprakeloos. Hij is een object in plaats van een subject. Schuldgevoel en de schuldvraag vormen een belangrijk thema in 22 mei. Wat blijft er over van je als mens na zo’n gebeurtenis?’ Mortier heeft wederom veel energie gestoken in het camerawerk en de montage. De toon en vorm van zijn nieuwe film zijn anders dan die van Ex-Drummer. ‘22 mei is minder morsig, iets esthetischer, maar ook terughoudender. Hoewel ik aan het eind weer hypervisueel uitpak.’ Mortier wist al vroeg hoe hij de film wilde laten eindigen: ‘Ik wilde de schoonheid van de vernieling benadrukken. Ik
Wuxia:
the Perfect cut: marc ascoli Onder de noemer ‘The Perfect Cut: Reflections on Fashion and Film’ organiseert Premsela, Dutch Platform for Design and Fashion, een aantal verdiepende gesprekken waarin vier experts de modefilm vanuit verschillende invalshoeken belichten. Vanavond is de Franse artdirector Marc Ascoli te gast in Cinerama. Modejournalist Georgette Koning sprak met hem.
Marc Ascoli houdt van film. Visconti, Pasolini, Hitchcock: ze hielpen hem als twintiger het belang van schoonheid te begrijpen. Mode en film ziet hij als verwante kunstvormen. ‘Films voeden mij, op het gebied van kostuums, licht en de manier waarop mensen bewegen.’ modekoning
In zijn ruim vijfentwintigjarige loopbaan werkte Marc Ascoli samen met grote namen als Steven Meisel, Mario Testino, Mert Alas en Marcus Piggot. Hij zette ze in bij het vormgeven van advertentiecampagnes, modeshows en lookbooks. Terwijl veel van deze creatieven tegenwoordig minimodefilms maken, heeft Marc Ascoli zich nog niet aan deze discipline gewaagd. Hij heeft daar een goede reden voor. ‘Je concurreert met film. Het moet goed gebeuren. De maker moet écht wat te vertellen hebben.’ Nee, slechte voorbeelden wil Ascoli nu niet geven, die komen zaterdag tijdens zijn gesprek met Ari Versluis wel aan de orde. Maar wat hij tot nu toe heeft gezien vindt de Fransman niet bepaald ‘extraordinaire’. De afgelopen jaren heeft de modefilm zich tot een serieus genre ontwikkeld, waarin zelfs verschillende categorieën zijn te onderscheiden. Zo is er de categorie ‘modespeelfilms’, met als aanjager The Devil Wears Prada (2006). Deze films spelen zich af in de modewereld, of mode speelt er een prominente rol in. Dat laatste is bijvoorbeeld het geval in Sex and the City (2008). Meer dan vermakelijk
zijn deze films niet. Een groeiend en interessanter fenomeen zijn documentaires over modehuizen of ontwerpers, zoals Valentino, The Last Emperor (2008) van Matt Tyrnauer: een serieuze, maar ook hilarische documentaire over de laatste maanden van de Italiaanse couturier Valentino als leider van zijn modehuis. ‘I love that!’, jubelt Ascoli. ‘Geweldig, het is een parodie op het leven van een modekoning.’ Signé Chanel (2008) van Loïc Prigent vindt hij ook goed. reflectie
Valentino en Signé Chanel zijn voor Ascoli de échte behind-the-scene-movies, korte filmpjes die tegenwoordig veelvuldig op internet verschijnen. Waarin modemerken laten zien hoe het er achter de schermen aan toe gaat bij een catwalkshow of fotoshoot. Volgens Ascoli voegen die, anders dan de twee genoemde documentaires, doorgaans niets toe aan een merk. Evenmin als de miniinternetfilms van luxe modelabels als Dior, Prada en Chanel, die hiervoor beroemde regisseurs inhuren. ‘Ja waarom zouden ze het ook niet doen? Maar mij stellen ze altijd teleur: Martin Scorsese voor Chanel, David Lynch voor Dior – het resultaat was in beide gevallen teleurstellend. Het is nu erg blingbling om een bekende naam in te huren. Maar weet je, ik droom van een reflectie van David Lynch op het werk van Comme des Garçons, of van een combinatie van Scorsese met Prada. Of nee, dat wordt misschien wel heel vreemd; beter is Gus van Sant met Raf Simons. Ik geloof dat als filmma-
Marc Ascoli (1955, Tunesië) is in de modewereld een van de meest gerenommeerde artdirectors.
Vanaf de jaren ’80 ontwikkelt hij imago’s voor belangrijke modemerken waaronder Yamamoto, Jil Sander, Chloé, Hugo Boss, Calvin Klein en Versace. Tijdens zijn voortdurende zoektocht naar talentvolle fotografen lanceert Ascoli de carrières van Nick Knight, Max Vadukul, Craig McDean en Peter Lindbergh. De advertentiecampagnes die Ascoli vanaf 1984 ontwikkelt voor Yohji Yamamoto zijn, net als de publicitaire uitingen die hij maakt voor Jil Sander, legendarisch te noemen. De afgelopen jaren werkte Ascoli vanuit Parijs veel voor modeontwerpster Martine Sitbon, zijn partner, met wie hij het label Rue du Mail opzette.
martijnterhaar Ik zie nu pas dat Animal Kingdom een Oscarnominatie heeft: beste vrouwelijke bijrol. Terecht! #IFFR
kers de tijd nemen en mode serieus nemen – wat velen van hen te zien aan hun films nu niet doen – dan kan het.’ Marketingtechnisch vindt Ascoli minimodefilms wel erg slim, mits ze gemaakt worden door mensen met een duidelijke visie, zoals bijvoorbeeld fotograaf David Sims. ‘Het gaat dan niet om de film, maar over mode. Het is toch fantastisch om een lichaam in kleding op muziek te zien bewegen. Al die elementen spreken tot de verbeelding.’ Dat modemerken massaal modefilmpjes laten maken is volgens Ascoli omdat ze deel willen uitmaken van een gaande ontwikkeling en om mensen aan te trekken. ‘Dat is toch het doel van communicatie: hou van ons, wij zijn zó speciaal, wij weten hoe het moet, hou van ons.’ scouten
Marc Ascoli is afgestudeerd als communicatiewetenschapper. Na zijn studie runde hij kort een pr-bureau. Begin jaren tachtig – ‘een geweldige, bruisende tijd’ – werd zijn aandacht getrokken door jonge Britse fotografen en begon hij zich toe te leggen op het ontdekken van talent. ‘Ik houd van talent. Als ik werk zie van mensen en met ze praat, dan zie ik hoe ze zich zouden kunnen ontwikkelen.’ Ascoli’s beroep heeft altijd verder gereikt dan het scouten van talent en artdirection. Zijn doel is dingen zien ontstaan en opbouwen, een visie ontwikkelen. ‘Het is een kwestie van het beste in mensen naar boven halen. Het gaat er niet om een modemerk fashionable te maken. Mijn manier van werken komt eigenlijk niet meer voor,’ verzucht de Fransman. Er volgt een tirade tegen de louter door business gedreven mode-industrie, waarin luxemerken denken iets goeds te kunnen krijgen door scheppen geld te betalen voor het inhuren van de duurste fotografen, stylisten en haar- en make-upmensen.
in_geving Terug uit R’dam #IFFR
met als hoogtepunt #LeGrandTour van een groep feestende Fransen lopend door bossen. Formidable! http://bit.ly/epMLCc
filmfestivalrotterdam.com
TirsaPapilaja Vandaag: 3x slecht
nieuws, pinpas kwijt, auto accu leeg, Jameson experience #iffr net gemist..pff! Weltrusten mensen!
Ook verwerpelijk en schadelijk voor het imago van een merk zijn mensen die op het laatste moment zeggen: ‘Laten we even een filmpje maken.’ Marc Ascoli haat amateurisme. ‘Ik houd niet van die lowbudgethouding. Een productie mag wel goedkoop zijn, maar de casting moet kloppen, de meisjes moeten kunnen bewegen. Een model is geen actrice en een fotograaf geen filmregisseur – en zonder hen maak je geen film.’ Ascoli ziet liever een goede advertentiecampagne dan een o zo hippe maar onoriginele minifilm die het imago, ofwel de identiteit van een merk, weinig goed doet. Hij vindt het belangrijk een merk op een sensitieve manier te promoten en dat, meent hij, valt tegenwoordig niet mee. ‘De markt is in de war. Merken met geld willen alles: de beste fotograaf, het beste model, de beste winkels. Maar dat is geen garantie voor kwaliteit.’ middelmaat
Is hij te spreken over de ontwikkelingen op zijn werkterrein de laatste jaren? ‘Whooeh! Ik stierf bijna van ellende. Ik wil niet nostalgisch klinken, maar we leven niet in een periode die opvalt door creativiteit. Bij de laatste grote campagne die ik deed was ik verbaasd over het middelmatige niveau. Mensen zijn verveeld, werken zonder liefde, men wil fame. Middelmaat viert hoogtij.’ Er moet iets veranderen, dat is duidelijk. Het ‘gevoel’ moet terugkomen. Volgens Ascoli gaat dat gebeuren ook. Binnenkort hoopt hij als artdirector te gaan samenwerken met SHOWstudio.com, het succesvolle digitale mode- en kunstplatform van Nick Knight en Alexander Fury. De modewereld kijkt ernaar uit. De filmwereld zou dat ook moeten doen. Georgette Koning Interview Marc Ascoli met aansluitend Out of Fashion, 5 februari 20.00 -22.00, Cinerama D_ee is benieuwd of ie wel echt naar
binnen mag bij de hemelpoort. #ElSicario #500moorden #iffr
13
Vlie tlaan
Vlie tlaan
straat
Am m a n p le in
s ing e
Frits Ruysstr.
Warande
Frits Ruysstr.
eg
straat
Frans
Frans
Gou d s e
Boezemwe g Boezemwe g
De
Jo nker
Jo nker
eg
n eplei
r
u urg nb p e n b pe
. lftsestr
Vredenoordkade
u urg .de R enb Adm
mp Pog
tr. chies
Goudse Rijweg
Goudse Rijweg
R .de g Adm erwe yt
B
r
Goudse Rijweg
Goudse Rijweg
eg
rw uyte
Vredenoordkade
eg
Hee
S
AAL
r eg Hoekee lw
e lw B ok
elweg Vond
i
f-
elweg Vond
e r ov
en tr. P rov rs s n ie
ho
s tr.
tr. ilin Te ers s
de ka hie Sc
el rsing Spoo singel r Spoo
P
singel
ver in h il Teof-
s tr.
g we
g we
ns-
r ge
r ge
de ka hie Sc
el rsing Spoo singel r Spoo
te n
te n
tio
tio
ver
festival iNfo Sta
Sta
Vij
Vij
Gerdesiaweg
.
en
hav n j i R en
Slaa k
RIJNHAVEN
s tr
Hi t H l ralae - illevli vli et et
t ers rug
lK CONTACT & INFO au P
aa
islaan Ook gedurende het festival kunt u tickets kopen Tolhu
a str an iala rtor iolie V Pre
ies
Maas str. haven
ONLINE
estr
le dijk MAASHAVEN e Hil B red Veer- la an Nz. e la a n B rie ls haven ijk Maas d le Hil TICKETVERKOOP Brede
n dr S in t-A
hav
s Maa
ui d
RIJNHAVEN
Nz.
Maashaven
’s-Gravend ijkw al
Slaa k
haven
Maas
pZ
an iala tor Pre
estr
umle dijk e Hil alaa B red n
nw
Veeruc-hli laa n Re H o de t t a dijk k O le il ni a H lm Brede he isil laan TolhWu d
sth
eg
Alle IFFR-locaties zijn goed met het openbaar vervoer bereikbaar. De locaties liggen voor het merendeel op loopafstand van elkaar, met het nieuwe LantarenVenster als uitzondering. Dat filmtheater verhuisde onlangs naar de Kop van Zuid, at aan de rsWilhelminapier. Snel en goed bereikbaar tra e g u r met metro en tram en op een (OV)-fiets ook in een K ul Pa minuutje of tien. Vanaf Rotterdam CS is het metrolijn D of tramlijn 20, 23 en 25; uitstappen bij halte Wilhelminaplein. De speciale NS Fietsenstalling op tselaan Pu het Schouwburgplein is gratis voor onze bezoekers. Pu tse bo cht
Am
no
Po
aashaven HillelMaa O.z. n Hillelaan
eri
Laa
WILHELMINA PLEIN
O.z.
ad kak
Hillelaan Hillelaan
ha
Rijn
e
an oll
ven
Mij nsh ere nla an Dord tsela an
Jongkindstraat
Bo om pje s
oo fd veh
Ro ch us sen Wyte m aw str eg aat
Leu
str.
Jongkindstraat
Bo om pje s
fd
W
rk pa se Ro
to
ilh
ui d
an
en
Ro
rk
Re
tr.
pZ
ala
aat
str
n tge
pa se at Ro ra t ms t oo aa str je b se Ro
li uch
Ot
elm
no
an Or
uusHsbo brruu ade kg ina g
g
e nw
Am
um
at tra ms t oo aa str se Ro
d llan
sth
R
je b
sm
Laa
PLEIN
n oe
De Hef
s
jes
elt
Sti
t
raa
nst
tge
an Or
e
ad
kk dri
Po
eg
e
e ad
de
aka
De Hef
.
str
s ltje
Sti
n He ns WILHELMINA Pri k eri
e
k
as
Ma
el
ad
kk
dri
ns
uussb brruu gg
nn
gin nin ug Ko nebr
sm
Era
rtu
e
Pri
Maas str. haven
Maastunnel
oo
w uignBnirng ug Ko nebr
Ro ch us sen Wyte m aw str eg aat
g br u ms ille W
ug br
sp
n He
g we ug Br
ms
Maastunnel
e rf f lenw wer tmo olen Oos
g bru ms ille W
ug br
’s-Gravend ijkw al
tm Oos
ms
chts
il le .W
ndre
ms
M
Kaappark
Kate
rl Ve
chts
il le .W
ven sha Gla
ven
Ma
ndre
t traa Kips
rl Ve
o o rn
arkk
n ave lash n G hoor Post str.
as
Kate
t traa Kips
s tr.
Schiedamsedijk
kha
Par
ade
thtr. aven Leu Posveh s
Schiedamsedijk
n have Park
e
eg iersw Marin
en wa g
Leuvehaven
en rhav Vee ve n rh a Ve e
an terla Wes
ven kha
ade
ille
s aa
Willems plein
as
ste
W
d ka
Era
Ma
rk ste
W
ot slo t er Bo
s te We
s tr.
Schiedamse Vest
er est
eg iersw Marin
er eve
en wa g
aat rstr
n
have
Wijn
Willems plein
aat rstr
e kad
Dokhavenpark
MyIFFR
s te We
es Westplein tela n d W Va s en rhav Vee ve n rh a Ve e
an terla Wes
Par
laan Parakde an k kla k r a P Par
P
tela n d Va s
LEUVEHAVEN
W We Westplein
Park
Park
eg
eg tsw ach
ijk
Euromast
LEUVEHAVEN
te
ed stze
n have Park
CENTRALE KASSA
Schiedamse Vest
htsw
ac ndr
ndr dijk
weg
eg bsw t. Jo SDroogleever
aan
an
Ee l inge ters Wes
str. ith de W
laan Park an la Park
Euromast
BEURS
plein
e
stze
We
We
ith de W
Ee l inge ters Wes
Museumpark
ergel in Cooevlse
Lijnb
el
a Lijnb
r. nst
e Witt
aan Lijnb
ing tr. Cools ans orm Do
Ka rel
an ijnabta stLra
a orm Mauritsweg el Do Ka r
n nbriaats LMijau
We s te rs i ng e l
t straa
k stblaa
We
EENDRACHTSPLEIN
M
ot slo ter Bo
a gs Ha
aan Lijnb
plein Kruis isplein
Mauritsweg
Maurits
m es se uW
e Witt
Museumpark
m a rk weasgne u m p u
laan
PLEIN
k p a rtkblaa
m Droogleever weagn Fortuynplein
Fortuynplein
De Centrale Kassa bevindt zich in de Doelen te eg Rotterdam. Bij de kassa kunt u ook naast tickets bsw t. Jo S ook kaarten kopen voor diverse speciale evenementen. • Openingstijden Centrale Kassa: van 09:00 uur tot een kwartier na aanvang van de laatste voorstelling. Op zaterdag 5 februari sluit de Centrale Kassa om 18:00 uur. Daarna kunt u terecht bij de kassa in Pathé. • Ook aan de kassa’s van de deelnemende filmtheaters kunt u filmtickets voor het desbetreffende theater kopen. De kassa’s bij LantarenVenster, Pathé en Cinerama hebben dezelfde openingstijden als de Centrale Kassa. • Een ticket is online gekocht €0,50 goedkoper dan aan de kassa. U betaalt online dus €9,50 of €7 (kortingstarief) voor een ticket. • U koopt een Tijgerpas, Tiger Friends-pas of XL-pas bij de Centrale Kassa, daarna kunt u hem ophalen bij een speciaal daarvoor bestemde balie in de Doelen.
Mu
ngh mer Zim
DIJKZIGT
g
mer Zim
e Jo
DIJKZIGT
wal ndijk rave ’s-G
G.J. d
straat
N
Gouverne
straat
s er
We s te rs i ng e l
Gouverne
Ma th e nes
laan
e Bin
eg
nenw
e Bin
Oud
e nenw
ieuw
B
wal ndijk rave ’s-G weg ngh
Tiger Friends (zie voor meer info over de voordelen van deze vriendenclub de festivalsite) en Tijgerpas-houders krijgen €2,50 korting op elk ticket. De Tijgerpas kost €15 en maakt elk ticket €2,50 goedkoper. Houders van een CJP-Binnenweg pas, OV-studentenkaart, Rotterdam-pas of Studenten Uitpas en 65-plussers betalen voor de Tijgerpas slechts €10. De Tijgerpas is te koop bij de Centrale Kassa. Ook een CJP-pas geeft €2,50 korting op alle voorstellingen die voor G.J. de 17:00 uur beginnen. Rotterdampas-houders Jo genieten op ma, di & wo ditzelfde voordeel.
eg innenw
s er
a gs Ha
Keru Delftosrt Po
plein Kruis plein Kruis
we rla a n He neg ou
we rla a n He neg ou
KORTING
Ma th e nes
Leu veh oo
TR
CEN
singel
str.
ns-
e Delfts Poort
Warande s l m Am m a n p le in Gerdesiaweg P om Delftstr. Po Hofplein Schie Goudsesin gel . g r t G r t ou d s e CENTRAAL u Conr ad n DelftsesWeena Oostplein s ingeeen enb AL eplei sSTATION M l normaal korting P om p TRA Delft enatunnel STADHUIS Hofplein e e t OOSTPLEIN CEN G oudsesinge d W Weena en l Los ticket €10* / €9,50 €7,50* / €7 lein is k a Me t Oos t Kru n Stadhuisp CENTRAAL ena n e Conr ad ze e d e Oos aa g W b tple STATION e in ijk K. Lijn Tijgerpas €15 €10 Me l mw t tr. e n s u B e n g e s n o o l M o a ere STADHUIS H natu W e Schouwburg n e e t t OOSTPLEIN gat a n a d W a n r t Weena t v s XL-pas €11 a e k s g. mar lein is k plein n Ne Me Bur Oos t Grote Kru n StadhuispAert va k ade iet ze e d Kru is * Deze prijzen gelden voor verkoop aan de gvlg baa Wijkpark We s tijk K. Lijn rinwevlie t BLAAK am . t H g tr Oude Westen n s d u B n e g i r e s o o r O l M o va a a e ud kassa. Online is een ticket €0,50 goedkoper, H r h le t H lt e e a e a u W Schouwburg nga ve o tra an nbarnev traat n s v b n d a s n t a BEURS kt plein Olde Ness d e l la g. v Ma emar dus €9,50/€7. Bij de online ticketverkoop wordt 1 e M id e van Bur t GrBolat ak is k ad Aert vlie Churchillt-Kru Wijkpark s g e n W €0,70 transactiekosten per ticket in rekening geri et BLAAK BEURS eg Ha ing vli Oude Westen enw plein rd W n O Binn have ille Ha r ha ude leva bracht, met een maximum van €4,90. Wijn at elt Oude ak v a la v e r n t m e tb a rn s s v enba eg b ou n e d s n s W a BEURS a l k l s w a ld a la O nen po M de in or 1 e M id Westb we B tu B la ak Nieu nn EENDRACHTSChurchillel str.
PRIJZEN
an
Mijns-
Strevelsweg
s tr.
Goe ree se
Pu tse bo cht
h er en la an
Mij nsh Strevelsweg eren laa n Dord tsela an
s tr.
Lepelaarsingel
Mijns-
g
Dor ps w e
Lepelaarsingel
Dorpsweg
eg
Goo iland singe l Salla ndw eg
Dor ps w e
g
M Dorpsweg aa ne stu lpl nein
s
oe n
Goe ree se
s
oe n
Bo erg
Bo erg oe nse vlie t
Verb oom stra at
Bo erg
Goo iland singe l S her allandw en la eg
M ne aastu lpl nein
O.z .
a ven
Wa a lh
Boergoensevlie t
g
Bo erg oe nse vlie t
Valkeniersweide
lin de San
Ahoy’
atw tra ses rdt Do
Boergoensevlie t
aat str
eg
Verb oom stra at
rlie Vio
O.z .
g
t
atw tra ses rdt Do
a ven
lin de San
aa
Wa a lh
at
s tr
filmfestivalrotterdam.com
ies
SLOTFILM EN SLOTFEEST
n dr S in t-A
ZUIDPLEIN
eg riw sso nte Mo
16
l
Ma
eg riw sso nte Dordtselaan Mo
Waa
en
av ash
Dordtselaan
TIGER FRIENDS
.
t
MyIFFR is een handige tool die u in de rechterZie filmfestivalrotterdam.com. Antwoord l Do kla Dok g an we anvia filmfestivalrotterdam.com, Wo bovenhoek van de festival-homepage vindt. tot maximaal niet gevonden? la t e ls ille Probeer dan de informatieh c lph H Brie o t Kaappark e sb ch ng tdij Daarmee Riemaakt u in een aerthandomdraai een een uur balie in de Doelen, stuur een mailtje naar puert voor aanvang van de voorstelling! bo La sk ha tse olp Pu n W . aa r persoonlijk profiel aan. Dat kunt Betalen kan met iDEAL en creditcard. Ook dit blieksservice@filmfestivalrotterdam.com of el Puts es t u gebruiRe bo sed Frans g ch Dokhavenast Bekk films aan uw ken om bijvoorbeeld verlangjaar geldt een maximum aan de MAASHAVEN online-transt webel met het speciale servicenummer erstra park e raa l l i at Hi H lle ille Plein lijstje toe te voegen, uw wensenlijstje naar actiekosten. Die bedragen l€0,70 per ticket, t Lan ge H w eg vli aan rie ls e B vli et 010 8909000 vrienden te sturen of om een reactie achter te met een maximum van €4,90 per bestelling. et Strevelsweg (zaterdag 09:00-18:00 uur). laten. Voor iedereen die van plan is om online Na elke voltooide transactie ontvangt u binnen Zuid - ple in n la a tickets te kopen is een ‘MyIFFR’-account zelfs een uur een bevestigingsmail. Mocht u die niet Do k t a o a Mark Gruttostraa kla D str g v . B lo t erstr an m m eKomt . dan uw mapje ‘ongewenste we verplicht. u op herhalingsbezoek en Utenhageontvangen, check aat sW elaan teoy n ille ht str g c r lphweg H Briels e o t t e sw sbo ae Ar R iet weet u uw wachtwoord niet meer? Ook dat is ch mail’. Bij problemen kunt u mailen of bellen (zie ier ng Mo rts w en dijk ert bo en La ha - eg ds a lk tse p V l u ETEN & DRINKEN via de site weer op te vragen. P t Winogede tekst bij Contact & Info). l Fuut str. Wiele es tr. Carn Re ra a Carnisses waalstr. isses bo sed a rts t Wilt u meer dan alleen uw filmhonger stilFrans in g c g h e ht at l Bekk we erstra L igstra elen? l l n i In de Willem Burger Hal van de a a at J t eH Plein ng a rkweg w eg romm p a Doelen kunt u tijdens het festival vanaf 09:00 r L Va a e Zan i de nwe dweg Zu g uur terecht voor koffie (met gebak) en dit jaar Strevelsweg ’ Zu ook voor een ontbijtje (€8,50 pp). In de loop id- p lein Vaanweide n van dag nkomen er lekkere en snelle gerechbaa Mark Gruttostraa traat ke t erstr Utenhage- s Vin Speciaal voor filmveelvra-v . B lom m es Het IFFR sluit af met The Fighter van David O. Russell. Maak voorafgaand de uitreiking van de UPC ten bij. Het restaurant is open van 09:00 tot t . a ra tey n Sportpark rst we g eg ten, cinefielen en iederPublieksprijs en Dioraphte Award mee! Daarna kan iedereen in de Doelen de laatste festivalkoorts "De Vaan" 23:00 uur. rs w oto Zuiderpark Ar ie M ZUIDPLEIN en k weends l een die kunst en cultuur van zich af dansen. Speciaal voor het daverende slotakkoord worden de zalen van de Doelen omgeOp de eerste verdieping van de Doelen is g Va Valkeniersweide t l een warm hart toedraagt toverd tot een muzikaal pretpark vol verrassingen. de speciale Jameson-bar, met dagelijks om a ge in Fuut str. Wiele Carn Carnisses tra waalstr. isses rts inge a heeft het IFFR een ei21:00 uur Slotfilm The Fighter, 23:00 uur Slotfeest, de Doelen Grote zaal. 22:00 uur een cocktail-uurtje. h t l L ig gen vriendenclub. Tiger In de Rotterdamse Schouwburg opent het J an Waa a rkweg romm l p Friends worden extra Film Café dagelijks om 11:00 uur zijn deur e V e Zan aan id Zu weg verwend, met kortingen dweg ren. Het café is tot diep in de nacht dé onten voorrang bij de kaartmoetingsplek voor publiek, filmmakers en Ahoy’’ verkoop. Want voor wat hoort wat! Al met gasten. Tot 23:00 uur is de entree voor ieVaanweide n baa een bijdrage van €50 per jaar maakt u het dereen gratis, daarna uitsluitend toegang op en k n Vi mede mogelijk om mooie, vernieuwende vertoon van een filmticket of kortingspas. Sportpark "De Vaan"De kaart van het café-restaurant van en bijzondere, internationale films naar Zuiderpark Rotterdam te blijven halen en performanLantarenVenster biedt een keur aan gerechces en debatten te blijven organiseren. Tiger ten, grotendeels vegetarisch: tosti’s, salades, Friends worden door het festival extra in de pizza’s, pasta’s en (vooruit) hamburgers. watten gelegd, bijvoorbeeld met: • een speciale pas, die €2,50 korting biedt Willem Burger Hal op elk festivalticket • 10 % korting op alle festivalartikelen uit onze festivalshops op locatie en het hele jaar door uit de webshop • aanbiedingen en uitnodigingen voor speciale IFFR-evenementen buiten de festivalperiode (gratis of met korting) Een meerjaren-vriendschap is nog aantrekkelijker en levert nog meer voordelen op. Voor meer informatie en aanmelding surft u naar filmfestivalrotterdam.com/ tigerfriends The Fighter aan
events IffR pARty
Vanavond voor de laatste keer: voetjes van de (dans) vloer, vanaf 23:00 uur tot laat in de Rotterdamse Schouwburg. We sluiten in stijl af met Shitmeister T, de insiders weten meteen over wie we het hebben! Een van grondleggers van de Rotterdamse uitgaansscene en jarenlang wereldwijd ambassadeur van Rotterdam als uitgaansstad. Shitmeister T aka Ted Langenbach draait in de foyer, voorafgegaan Shitmeister T door Manu Tavares/dj Fatfuck met haar exotische dj set die reikt van old school Parkzicht-sound tot zouklove met in het midden keiharde sfeermakers en clubbangers. Gratis toegang op vertoon van een IFFR filmticket.
GOUDZOEKERS IN ALASKA
By the Law van regisseur Lev Kuleshov is een absoluut meesterwerk dat zijn kwaliteit te danken heeft aan zijn minimalisme. Kuleshovs verfilming van een roman van Jack London volgt goudzoekers op de oevers van de Yukon in Alaska. By the Law is te bestempelen als een formalistische actiefilm, een westers psychodrama of een experimentele studie naar fanatisme. De film bevat evenveel elementen van de stomme westerns van John Ford als van Greed van Erich von Stroheim en The Gold Rush van Charles Chaplin. Vandaag om 17:00 uur in Cinerama, met live muziek door Kevin Toma. By the Law
GESpREKSStOf Film is niet alleen iets om naar te kijken, maar ook beslist iets om over te praten. De veertigste festivaleditie biedt opnieuw volop stof tot discussie. Uiteraard zijn er weer ontelbare Q&A-zaalgesprekken, altijd na afloop van de voorstelling.
Voorafgaand aan de vertoning van het verzamelprogramma Out of Fashion Magazine: Living on the Edge wordt art director Marc Ascoli in het kader van The Perfect Cut: Reflections on Film and Fashion geïnterviewd in Cinerama. Ascoli werkte voor onder andere Jil Sander en Yohji Yamamoto. Vanavond om 20:00 uur, gratis op vertoon van het filmticket.
XL-pAS
Nieuw dit jaar is de XL-pas. Deze geeft gratis toegang tot alle veertig locaties die in het kader van het jubileumprogramma activiteiten organiseren. De XL-pas is ook een OVfiets jaarabonnement mét twee dagen gratis gebruik van een OV-fiets. Extra bonus is de fikse reductie op de bij de infobalie verkrijgbare Rotterdam Welcome Card, waarmee u o.a. gratis toegang heeft tot het openbaar vervoer. De XL-pas kost €11.
SHOppEN
NOt KIDDING Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst in deze filmische kinderopvang. De entree is gratis op vertoon van de XL-pas of een filmticket. Er is kinderopvang (vier - twaalf jaar) op een zeer centraal gelegen locatie: naast het Hilton Hotel aan de Kruiskade. Kinderen en ouders stappen een omgeving binnen waar diverse cinemagerelateerde activiteiten plaatsvinden. Van castingsessies tot animatieworkshops, van verkleedpartijen tot slapstickhappenings. Met vandaag op het programma:
De filmische kinderopvang Kids in Space is geopend van 11:30-14:30 en van 15:30-18:30 uur. De workshop in Kitchen Secrets wordt verzorgd door Monizza & Petersen met Happy Home Movies. Simona Monizza en Onno ‘Supersens’ Petersen zijn al jaren de spilfiguren van de Home Movie Day in Amsterdam. Speciaal voor Not Kidding maakten zij een bijzondere selectie aan Super8 films voor een jongerenpubliek. Ook de grootste blockbusters werden destijds op het kleinste formaat gedistribueerd! 16:30-18:30 uur.
In de festivalshop in de Doelen wordt dit weekend traditiegetrouw alle merchandise uit 2010 verkocht, met kortingen tot wel 60%! Dé kans om mooie IFFR-items tegen een fors reductietarief mee naar huis te nemen. Het leven begint bij veertig!
Menno Schmitz is interieurontwerper en kunstenaar en bezoekt het IFFR sinds een jaar of vijf. Wordt veertig op: 19 april.
‘Tot nu toe heb ik twee films gezien, maar er staan er nog zo’n tien op mijn lijstje. Het blijft lastig om een programma samen te stellen aan de hand van de korte, soms nogal cryptische omschrijvingen, maar echt erg is dat niet. Ik laat me graag verrassen. Van Tyrannosaur was ik zeer onder de indruk, hoewel ik doorgaans niet van te veel dramatiek houd. Films die wat poëtischer van aard zijn interesseren me meer. Hoe ik precies mijn veertigste verjaardag ga vieren weet ik nog niet, maar ik weet wel dat ik dit decennium groots ga afsluiten.’ Welke acteur of regisseur zou u willen uitnodigen op uw veertigste verjaardagsfeest? ‘M’n vriendin is regisseur, maar die is er natuurlijk al bij. Verder? Sofia Coppola misschien, die maakt mooie films en komt uit een goeie familie. Het lijkt me interessant om eens met haar te praten. Oh ja, en dan mag ze haar ex-man Spike Jonze ook meteen meenemen, die vind ik misschien nog wel interessanter!’
Leaving the Nest
Maaltijden voor €8 (met toetje!) in een gezellige, uitvergrote huiskamer met ook voedsel voor de ogen: Leaving the Nest, drie korte films waarin de leefwereld van het kind openbloeit. Joachim Lafosse observeerde een kind in de crèche. Moira Tierney liet Ierse schoolkinderen zelf filmen. En de wereldpremière van een slapstickfilm die Abner Preis ter plekke heeft gedraaid in Not Kidding. De verbeelding aan de macht! Dit TV Dinner is van 18:30 tot 20:00 uur.
filmfestivalrotterdam.com
4 Op EEN RIj Het IFFR is veertig jaar jong. Een veertigjarig jubileum is een goede reden om extra groot uit te pakken en er een feest voor de hele stad van te maken. Het festival manifesteert zich deze keer dan ook extra large in de Rotterdamse thuishaven. De toevoeging XL staat behalve voor het Romeinse getal veertig voor ‘extra locaties’. In elke dagkrant lichten we er vier uit; het complete overzicht vindt u in het handzame XL-boekje dat gratis op de belangrijke festivallocaties verkrijgbaar is.
HOmE SwEEt HOmE mOvIE Onno Petersen (van SuperSens) en Simona Monizza presenteren jaarlijks de Home Movie Day in Amsterdam. Speciaal voor het IFFR organiseren zij een bijzondere avond in verzorgingstehuis Antonius. Centraal hierbij staan de familiefilms van de bewoners – beelden die vaak vergeten in verborgen dozen op zolder liggen. Het belangrijkste doel is de schoonheid van die privébeelden te (her)ontdekken, gezien door een persoonlijke blik vol emoties en herinneringen. Samen op reis naar de wereld van toen. Za 5 feb 18:30-20:00, Laurens Antonius, Nieuwe Binnenweg 33
AbNER pREIS tHE ADvENtURES Of tHE GREAt AbNERIO Beeldend kunstenaar Abner Preis vertelt simpele verhalen met een positieve, kinderlijke verhaallijn. Hij vertelt zijn verhalen één op één of voor grote groepen. De kinderlijk interactieve tentoonstelling in MAMA is geconcentreerd rond het personage The Great Abnerio en diens reizen over de wereld. De basisingrediënten zijn vriendschap, fantasie, magie en vooral: de vertelkunst. The Great Abnerio is de ‘sterke man’ in zijn eigen rondreizende show, waarin hij verhaal doet van zijn avonturen als superheld. Dagelijks 13:00-18:00, Showroom MAMA, Witte de Withstraat 29-31
CINEGRApHIC/ pHOtOmAtIC Met het verspreiden van filmbeelden via mobiele telefoons en andere media-apparatuur is de kijkervaring op het gebied van bewegend beeld verplaatst van de bioscoop naar verschillende publieke en privé ruimtes. Deze veranderingen dwingen hedendaagse beeldmakers om de traditionele categorieën van bewegende en niet-bewegende beelden – fotografie, film en animatie – opnieuw te definiëren. Deze expositie presenteert recent werk van de Piet Zwart Institute Master Media Design and Communication: Lens-Based. Za & zo 13:00-17:00, Academdiegalerie Blaak 10, Witte de Withstraat 7a
KOEN tHEyS - tHE fINAL COUNtDOwN Koen Theys verwerkte meer dan tweeduizend YouTubeclips, waarin iemand telkens de openingsnoten van het beroemde nummer The Final Countdown van de band Europe laat horen. Op piano, viool, trompet, harmonica, fanfare, met een symfonieorkest of zuiver vocaal, alleen of met duizenden anderen in gigantische stadions: al gauw krijgen we een ongemakkelijk gevoel bij de aanblik van zoveel amateurs die zich wereldwijd uitsloven om het populaire deuntje goed te krijgen. Tegelijk kunnen we niet anders dan genieten van een prachtig geconstrueerd, barok stuk videokunst, dat een eenvoudig deuntje de allure bezorgt van een dionysisch Grieks koor. Za 5 feb 13:30 en 16:00, Rotterdamse Schouwburg, Schouwburgplein 25
17
/HGIS
/HGIS
M U N D U S
Taiwan rocks!
18
FILMFESTIVALROTTERDAM.COM
smaaKmaKers
Joana de Verona en Rui Neto
Pyuupiru
Sophie Fiennes
Mathieu Almaric
Iguchi Noboru
Lee Chang-Dong
filmfestivalrotterdam.com
19