Daily Tiger #8 by International Film Festival Rotterdam

DAILY TIGER 43rd International Film Festival Rotterdam #8 Donderdag 30 januari 2014

CineMart: Awards for Happy Time Will Come Soon, Tabija and Chingari - The Spark

p3 1025 meetings in 4 dagen p7 Digna Sinke over After the Tone p11 Gianfranco Rosi kreeg een Gouden Palm (en ruzie met zijn editor) p12 International section p19 Alle ﬁlms van A tot Z

foto: Marije van Woerden

Clio Barnard met The Selﬁsh Giant van het museum naar het witte doek :‘Uiteindelijk viel alles op zijn plek’

Bij de feestelijke première van Mancanza-Inferno: v.l.n.r. Francesca Petrozzi, Francesca Spennati, regisseur Stefano Odoardi, actrice Angelique Cavallari, Alessandra Busilaccaio, Micol Califano, Fabrizio Villacroce, Gianluca Stuard en Giampiero De Santis.

De kracht van de twijfel Bij de wereldpremière van MancanzaInferno, dat zich afspeelt in de door een aardbeving verwoeste L’Aquila, waren inwoners van de Italiaanse stad aanwezig. Ze vonden het ‘zeer emotioneel’ om voor het eerst de ﬁlm te zien, waarin ze zelf ook meespelen.

Op 9 april 2009 werd het Italiaanse L’Aquila wereldnieuws door een zware aardbeving die een groot deel van de stad verwoestte en meer dan driehonderd mensen het leven kostte. Bijna vijf jaar later ligt het oude centrum van de stad nog altijd in puin, zoals te zien is in Mancanza-Inferno van de Italiaanse regisseur Stefano Odoardi. “Het stond bekend als één van de mooiste steden van Italië”, vertelde Aquilaan Gianluca Stuard tijdens de Q&A na aﬂoop. “Daarom doet het zo’n pijn dat het er nu als een ruïne bijligt.” De overlevenden spreken in Mancanza-Inferno over hun gevoelens, over hoe in een paar fatale seconden

BOX OFFICE TIPS

hun levens ingrijpend veranderden. Ze raakten het dak boven hun hoofd kwijt, maar ook familieleden, vrienden en bekenden. Voor zijn experimenteel getinte kunstﬁ lm plaatste Odoardi hen tussen de brokstukken van het desolate stadscentrum. In Mancanza-Inferno voert hij de inwoners op als ‘de verdoemden’. Terwijl zij hun persoonlijke verhaal vertellen, speelt actrice Angelique Cavallari een engel die door de spookstad loopt. Zij reciteert daarbij delen van De elegieën van Duino van Rainer Maria Rilke en geeft aan het eind de ontheemde Aquilanen een warme omhelzing vol troost en hoop. “Mancanza is Italiaans voor gebrek, dat wat je mist in het leven”, zegt Odoardi. “Ik wilde het gevoel van een dergelijke leegte verkennen. Deze ﬁ lm is het eerste deel van een beoogde trilogie. Voor Inferno is L’Aquila een logische keuze, want dat is een soort hel geworden. Voor de purgatorio- en paradiso-delen wijk ik naar andere locaties uit. Waar ik het vagevuur zou situeren? Eilanders vormen bij uitstek een gemeen-

TUSSENSTAND UPC PUBLIEKSPRIJS

schap die zich tussen twee toestanden in bevindt. Die ﬁ lm zou ik zomaar op een Waddeneiland kunnen draaien. Het paradijs gaat over mensen die zich in de hemel wanen. Dan denk ik als eerste aan IJsland.”

Per woensdag 14:28 uur 1. Nebraska ...........................................................4,74 2. Starred Up .........................................................4,63 3. After the Tone ...................................................4,61

Intense ervaring

4. Sorrow and Joy .................................................4,58

Inferno kwam op een bijzondere manier tot stand. “We werkten zonder script”, vertelt Odoardi. “Alles is geïmproviseerd. We hebben niets gerepeteerd en alles in één keer opgenomen. Ging er iets mis, dan was er dus geen take 2 voor de acteurs. Het gaat mij om unieke momenten. Risicovol, maar dat is juist aantrekkelijk. De kracht van de twijfel.” Voor Cavallari moet deze aanpak behoorlijk ingewikkeld zijn geweest: ze heeft hele lappen tekst. Voordeel was wel dat de regisseur de keuze welke Rilke-poëzie ze moest instuderen, volledig aan haar overliet. “Ik heb er een maand over gedaan om ervan bij te komen”, zegt Cavallari.

5. Feel My Love .....................................................4,58 6. Zombie: The Resurrection of Tim Zom........4,58 7. The Selfish Giant ..............................................4,50 8. Papusza .............................................................4,49 9. The Creator of the Jungle ...............................4,47 10. Sexy Money .......................................................4,46

PUBLIE

PUBLIEKSPR

LIE PUB

KSP

RIJS

Vervolg op pagina 3

5 5

goed zeer good very

lijk

rede fair

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

Hoax_canular 21:45 uur Cinerama 1

goed good

zeer goed very good

3 3 2 2

goed good

redelijk fair

slecht bad

ht slec bad

1 Legend of China Doll 18:30 uur Cinerama 5

d zeer goe d very goo

redelijk fair

goed good

The Disobedient 16:15 uur Oude Luxor Theater

KSPRIJS

ht slec zeer bad very

B for Boy 21:45 uur Pathé 2

slecht bad

cht zeer sle very bad zeer slecht very bad

IJS

Cultuur maakt je rijker De BankGiro Loterij is de cultuurloterij van Nederland en hoofdpartner van International Film Festival Rotterdam. Samen met haar deelnemers steunt de BankGiro Loterij musea, monumenten, molens en festivals met 62 miljoen euro per jaar. Speelt u ook mee voor cultuur? Ga naar www.bankgiroloterij.nl

TAKE 3 Als festivalprogrammeur Bianca Taal vandaag wat ruimte op de agenda heeft, dan vult zij die het liefst met deze drie tips.

“Domo de Europa ˘ Historio en Ekzilo is een unieke ervaring: een tentoonstelling die vanuit Brussel speciaal voor IFFR naar Rotterdam is verhuisd. Er kunnen tijdens het festival maar vijfhonderd mensen heen, dus het is behoorlijk exclusief. Het ‘Huis van Europa’ is gesitueerd in de verre toekomst en bevat memorabilia van wat ooit Europa was, zoals een stapel papieren die van de vloer op de begane grond tot het plafond reikt: alle bestaande Europese wetgeving. Er kan maar één bezoeker tegelijk naar binnen. Heel bijzonder, in je eentje dwalen door een verlaten Europa.”

foto: Bram Belloni

09:00-17:00 Delftseplein 37

In het kader van zijn missie om de luit weer sexy te maken, gaf Jozef van Wissem woensdagmiddag een optreden in LantarenVenster. Op zijn speciaal voor hem gemaakte zwarte luit speelde de in New York wonende Nederlander stukken van de soundtrack die hij maakte voor Only Lovers Left Alive, de nieuwe Jim Jarmusch.

Vervolg van pagina 1

“Zo’n intense ervaring was het. Ik moest me verplaatsen in een engel, een figuur die niet menselijk is. Bovendien trekt zij zich het lot van de mensen bijzonder aan. Omdat ik zelf ook gevoelig ben, maakte dat diepe indruk op me. Zeker in de laatste scène, waarin ik de inwoners omhels. Ik zat in mijn rol, terwijl zij zichzelf speelden. Hun reacties waren erg ontroerend.” De keuze voor poëzie van Rilke was ingegeven door een jeugdherinnering van de regisseur. “Als kind ben ik in Triëst geweest, een indrukwekkende plek. De elegieën van Rilke gaan over Duino, dat op een kilometer afstand van die stad ligt. Zijn prachtige tekst, over een stad van verdriet en een niet-religieuze engel, bleek perfect te passen bij wat ik wilde zeggen over L’Aquila.” (SM) Mancanza-Inferno – Stefano Odoardi vr 31 14:30 Cinerama 5

Nachtelijke comeback Afsluiten met vette hap Als één van de wandelende lijken uit de mislukte B-films die er centraal staan, is ook de Nacht van de Wansmaak zelf herrezen uit de dood. Initiatiefnemers Jan ‘Mr. Horror’ Doense en Jan ‘Max Rockatansky’ trokken in 2006 de stekker uit de cultavonden vol fragmenten uit de allerslechtste films ooit gemaakt. Na zeven nachten vol abominabele cinema waren alle bloederige en blubberige juweeltjes uit de beschikbare archieven gepeurd. Er bleef niets dan kwaliteit achter. Maar dankzij de digitalisering van film kunnen meer archieven worden ontsloten en wat blijkt? Er is nog genoeg filmische troep voor een ouderwets wanstaltig avondje. Al kostte het nog enige moeite om Verheyen daarvan te overtuigen. Doense: “Jan is een hardcore believer in 35mm. Maar hij weet nu dat de streperigheid en de vlekken gewoon blijven bestaan na digi talisering. Het ziet er net zo slecht uit als het origineel.” En dus sluit de laatste zaterdag van IFFR af in stijl, als vanouds in het Oude Luxor. “Zo aan het einde van het festival zijn mensen wel klaar met al die kwaliteit”, aldus Doense. “Het is tijd voor een lekker vette hap.”

1025 meetings in 4 dagen Gisteravond werd de 31ste editie van CineMart, IFFR’s internationale coproductiemarkt, afgesloten met de uitreiking van een aantal belangrijke prijzen. Regisseurs, producenten, financiers en andere professionals deden dit jaar opnieuw goede zaken in Rotterdam.

De afgelopen vier dagen werd er druk genetwerkt in de Doelen. Voor CineMart waren 1025 meetings ingepland tussen de makers van 25 geselecteerde projecten aan de ene, en distributeurs, financiers en mogelijke coproducenten aan de andere kant. En daarbij zijn alle informele gesprekken – want CineMart geldt als hét belangrijkste netwerkevenement voor de filmindustrie aan het begin van het jaar – nog niet meegeteld. De filmprofs komen uit alle windstreken om in Rotterdam goede zaken te doen. Dit jaar kwamen er vertegenwoordigers uit 72 landen over de vloer, van Argentinië tot Zuid-Afrika. “Overweldigend” noemt de Bosnische regisseur Igor Drljaca de CineMartervaring. En dat is een paar uur voordat hij hoort dat Tabija, zijn film in ontwikkeling, wordt bekroond met de Eurimages Co-production Development Award. Aan deze CineMart Award is een geldbedrag van €30.000 verbonden. ’s Avonds vieren Drljaca en zijn producent Adis Djapo feest, maar ’s middags wordt er nog keihard gewerkt, met een agenda die tot de nok gevuld is. “Zelfs in onze vrije uurtjes zitten we nog met poten tiële coproducenten om de tafel, die bijvoorbeeld op de reguliere tijden niet beschikbaar waren.”

Net als Drljaca’s eerste speelfilm Krivina, die vorig jaar op het festival te zien was, draait Tabija om de nasleep van de Bosnische oorlog. “Maar dit keer bekijk ik het vanuit de jongere generatie”, stelt Drljaca, die ook zelf het scenario voor de film schreef. “Ze hebben de oorlog niet meegemaakt, maar leven wel met de resultaten, in een samenleving waar steeds minder toekomst voor hen is.” Tabija won dus de grootste prijs van de CineMart Awards. Maar er waren meer filmmakers die iets te vieren hadden. Het Italiaanse project Happy Time Will Come Soon van regisseur Alessandro Comodin kreeg de ARTE International Prize, waaraan een bedrag van €7.000 is verbonden. Comodin omschrijft zijn project als “een documentairesprookje, waarin het natuurlijke en het bovennatuurlijke naast elkaar bestaan, maar mensen en plaatsen wel worden gefilmd zoals ze écht zijn.” Daarnaast besloot het Global Film Initiative, dat via film meer begrip tussen verschillende culturen wil kweken, hun lange relatie met de CineMart en het Hubert Bals Fonds te bestendigen door drie projecten te belonen met een toelage. “We wilden deze filmmakers niet aan het lijntje houden, maar direct een beslissing meegeven over financiering”, stelt Susan Weeks Coulter, bestuursvoorzitter van het Global Film Initiative. De drie Global Film Initiative Grants, elk goed voor 10.000 dollar, gingen naar Chingari – The Spark (Rajesh Jala, India), Nervous Translation (Shireen Seno, Filipijnen) en Mustang (Deniz Gamze Ergüven, Turkije). (JB)

“Mysterious Object at Noon is onderdeel van de bloemlezing ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van het Hubert Bals Fonds. Dit debuut van Apichatpong Weerasethakul maakte in 2000 al grote indruk. Ik heb hem destijds op VHS gezien, maar het is natuurlijk een film die je absoluut op het grote doek moet zien. Een wonderlijke wereld, getoond in een kettingverhaal waarbij Weerasethakul de mensen die hij ontmoet steeds het vervolg laat vertellen. Dat verhaal wordt steeds buitenissiger, er komen zelfs aliens in voor. Creatief en heel bijzonder.” 19:15 Pathé 4

“The Iranian Film is van een Marokkaanse regisseur die een creatieve documentaire maakte, waarin zijn grote liefde voor de Iraanse filmmakers tot uitdrukking komt. Hij gaat op zoek naar het antwoord op de vraag waarom er in Iran zo’n sterke en bloeiende filmcultuur is, en in Marokko niet. Ondertussen maakt hij zelf een zeer boeiende film. Een leuk weetje is dat Yassine El Idrissi deze film heeft ontwikkeld in Amsterdam – waar hij zijn master aan de Filmacademie haalde.”

za 1 22:45 Oude Luxor

20:30 LantarenVenster 3

international film festival rotterdam

houdt van grensverleggers Partner van International Film Festival Rotterdam

volkskrant.nl/iffr

TG Luis Miñarro over Stella cadente

‘IK GENOMINEERD... DAT IS GRAPPIG’

In een notendop “Mijn oma gaf me ooit een muntje cadeau met een Spaanse koning uit de achttiende eeuw erop, Amadeo de Savoy. Hij was ooit drie jaar lang koning, maar is totaal vergeten. Toen mijn oma overleed, werd ik nieuwsgierig: wie was die man? Ik had géén idee. Dus ben ik gaan zoeken. Amadeo blijkt een voyeuristische man die aftrad toen bleek dat werkelijk niemand naar hem luisterde. Het scenario is gebaseerd op feiten, maar het is absoluut géén biopic.

Stella cadente is gek en verfrissend, niet zo serieus en géén kostuumﬁ lm. Soms is het een komedie, soms een drama, soms zit er politiek in en soms wordt het homo-erotisch. Ik speel continu met de kijker.” Eerste keer “Ik moest hard lachen toen ik

hoorde dat ik voor een Hivos Tiger Award genomineerd ben. Op mijn leeftijd! Dat vind ik grappig. Ik ben in 1949 geboren, dus reken maar uit. Maar ik ben jong van geest hoor. Leeftijd is maar een getalletje, zeggen ze dan. Ik debuteer nu pas als regisseur, omdat ik vond dat ik eerst volwassen moest worden. Ik heb jarenlang ﬁ lms geproduceerd voor anderen en vond dat ik goed voorbereid moest zijn voordat ik zelf een ﬁlm ging regisseren. Die verlegenheid en paniek ben ik nu kwijt. De sluizen staan open: vanaf nu ben ik producent én regisseur.”

Ontwikkeling “Ook al ben ik een ouwe rot in

Spanje “Het is verschrikkelijk moeilijk geworden

Rotterdam “Ik ben hier al zó vaak geweest! Een keer of tien, schat ik. In 2010 won een fi lm die ik produceerde een Tiger Award: Finisterrae van Sergio Caballero. IFFR is belangrijk voor de fi lmwereld. Op festivals als Locarno en Cannes kiezen ze voor de grote regisseurs, ‘merken’ als Aki Kaurismäki en Lars von Trier. In Rotterdam durven ze ook voor minder bekende regisseurs te gaan, zolang hun fi lms goed zijn.”

Bright Future “Het zou raar zijn als ik nu

het vak, toch heb ik van het regisseren van Stella cadente nog veel geleerd. Als producent sta je steevast aan de zijlijn. Je hoort over ruzies op de set, maar maakt ze zelf niet mee. Als regisseur sta je er opeens wél middenin. Ik heb vooral geleerd hoe je moet omgaan met acteurs. Ze zijn allemaal anders. Een regisseur moet psychologisch klaar zijn voor zo veel verschillende karakters.”

om een onafhankelijke film te maken in Spanje. Er is de laatste jaren 70 procent gekort op het totale beschikbare budget. Dat maakt de financiering stukken moeilijker dan voorheen. Ik had tot een paar jaar geleden nog zes mensen in dienst op mijn productiekantoor. Nu zitten er nog maar drie. En dan moet ik mezelf meetellen. Geen idee hoe de toekomst van de Spaanse film eruitziet.”

opeens wél in rap tempo ﬁ lms ga regisseren. Dus nee, ik doe het ook de komende tijd rustig aan. Ik speel wel met het idee om de mythe van Salome te situeren in de Iraakse Abu Ghraib-gevangenis. Maar dat heb ik nog niet verder uitgewerkt.” (AS)

Stella cadente – Luis Miñarro do 30 21:45 Pathé 6, za 1 14:30 Cinerama 2

foto: Corinne de Korver

Als producent van tal van Spaanse ﬁlms (o.a. Tiger Award-winnaar Finisterrae) is Luis Miñarro moeilijk een nieuwkomer te noemen. Toch duikt hij dit jaar op in IFFR’s debuutcompetitie, want voor het bij vlagen knotsgekke Stella cadente nam hij voor het eerst van zijn leven plaats op de regiestoel.

HIVOS TIGER AWARDS COMPETITIE

TG Natalia Meschaninova over The Hope Factory

‘WE LAPTEN ALLE CENSUURREGELS AAN ONZE LAARS’ res deed ik niets anders dan mensen volgen. Ik hoefde ze nooit te vragen om iets te doen. Hier moesten de acteurs naturel overkomen, door te improviseren. Daar hadden de oudere acteurs het lastig mee. Die zijn geschoold in Rusland, waar een ﬁlm als The Hope Factory nauwelijks wordt gemaakt.” Rotterdam “Natuurlijk kende ik het festival al!

Eerste keer “Ik heb eerder zes korte en lange documentaires gemaakt. Dit is mijn eerste ﬁctieﬁ lm. Maar met documentaire-elementen.”

Toen de opnames er bijna op zaten, gingen we voorzichtig nadenken over de toekomst van de fi lm. Wat zou het juiste platform zijn? In Rusland is deze vorm van fictie en documentaire behoorlijk onconventioneel. Maar IFFR geeft de artistieke en experimentele fi lm juist alle ruimte. Hetzelfde geldt voor debutanten; die krijgen hier ook een groot podium. De wereldpremière op IFFR is voor mij de meest ideale situatie denkbaar.”

Niet volgen maar sturen “Met acteurs werken

Mooiste compliment “Als mensen met het

In een notendop “Het is niet eenvoudig om de stad waar je bent opgegroeid te verlaten – ook al zijn de omstandigheden er zwaar.”

was ingewikkelder dan ik dacht. In mijn documentai-

gevoel achterblijven dat ze dicht bij deze mensen

en hun bestaan zijn geweest. Of dat gevoel negatief of positief is, maakt me niet uit.” Norilsk “Zelf kom ik uit Krasnodar, helemaal aan het andere eind van het land. Norilsk is een bijzondere stad, maar vooral ook gesloten. Het was niet eenvoudig om daar een ﬁ lm te draaien. Men is er uiterst gevoelig over hoe de locatie in beeld komt en dus moet je aan allerlei overheden en bedrijven toestemming vragen. Ons scenario werd niet goedgekeurd, en daardoor vielen veel locaties af. Maar op openbaar terrein kon niemand ons tegenhouden, al werden we wel goed in de gaten gehouden. Stonden we op een heuvel te ﬁ lmen, begon iemand door een megafoon tegen ons te schreeuwen dat we onmiddellijk weg moesten. Bleek het terrein eigendom te zijn van de fabriek... Hooggeplaatste ambtenaren bleven ons tussendoor controleren. Ze wilden weten waar het verhaal precies over ging. Er is de laatste jaren weer

sterkere censuur dan aan het eind van de Sovjettijd. Alsof we vijftig jaar zijn teruggegaan in de tijd. Als je staatssubsidie krijgt, ben je gebonden aan strenge regels: dan mag er in de fi lm niet worden gerookt, gedronken of gescholden. Personages dienen zich netjes en braaf te gedragen. Maar omdat wij geen staatssteun kregen, konden ze ons dat allemaal niet verbieden. Wij lapten alle censuurregels aan onze laars.” Bright Future “Op dit moment werk ik aan twee scenario’s. Het worden allebei fictiefi lms met waarschijnlijk weer de nodige documentaireinvloeden.” (MN) The Hope Factory – Natalia Meschaninova do 30 15:45 Pathé 4 za 1 09:15 Pathé 6

foto: Ruud Jonkers

In de buurt van grauwe Sovjet-fabrieken, smerige oliepijpen en barre steppes zwermt een groepje bevriende jongeren rond. De meesten beseffen dat er aan het leven in de industriestad Norilsk niet te ontkomen valt. In Natalia Meschaninova’s speelﬁlmdebuut jagen twee rivales dezelfde droom na: wegwezen!

TIJGERDAG

DONDERDAG

HIVOS TIGER AWARDS COMPETITIE

Tiger Short Films 2 09:30 Pathé 3

Riocorrente War Story 09:30 Lantaren- 10:00 LantarenVenster 3 Venster 2

Afscheid Casa Grande Anatomy of Viktoria Happily van de maan 12:30 Lantaren- a Paper Clip 15:00 Lantaren- Ever After 12:30 Pathé 7 Venster 3 14:30 Lantaren- Venster 3 15:30 Pathé 2 Venster 2

Tiger Short Films 3 15:45 Pathé 3

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

The Hope Factory 15:45 Pathé 4

Mein blindes Han Gong-Ju Tiger Short Herz 18:45 Pathé 7 Films 1 18:15 Lantaren19:00 Pathé 3 Venster 3

Stella cadente 21:45 Pathé 6

Arwad 22:15 LantarenVenster 3

Qissa Anup Singh

INSPIRING PEOPLE

Hivos geeft filmmakers wereldwijd een stem www.hivos.nl

Hoofdsponsor van IFFR

Gebouwen

Met stip op drie: After the Tone

Filmisch hoorspel “Superleuk!” vindt Digna Sinke het dat haar speelfilm After the Tone op de derde plek van de UPC Publieksprijs prijkt. Een opsteker na de jarenlange voorbereidingen op haar speelfilm met enkel voicemailberichten en landschapsbeelden. Het was vaak een eenzaam proces, gevuld met “raar getob”.

De Zweedse regisseur Henrik Hellström zocht stad en land land af naar de perfecte locatie voor zijn The Quiet Roar, maar moest er uiteindelijk de grens voor over. Dat loonde de moeite: het kubistische houten huis aan de rand van een Noorse afgrond draagt bij aan de dromerige sfeer van het verhaal over herinnering en afscheid.

In het Britse Exhibition heeft naast kunstenaarskoppel D en H ook hun huis een hoofdrol. Dat is perfect geometrisch, strak functionalistisch en daarmee kil en onpersoonlijk. Een modernistisch modelhuis dat perfect past bij hun tot een enkele hoofdletter gereduceerde identiteiten. Hoe moet het verder, nu ze het huis willen verkopen?

foto: Bram Belloni

link

In After the Tone leren we hoofdpersoon Onno kennen via de voicemailberichten die op zijn antwoordapparaat worden achtergelaten door collega’s, familie, vrienden, zijn vriendin en het meisje van de opticien. Elke stem wordt steeds begeleid door een shot van de plek waar de betreffende persoon zich bevindt of waar deze op uitkijkt. Het scenario van Henk Burger stamt al uit 2002 en was oorspronkelijk bedoeld als crossmediaal hoorspel. David Lammers (Langer licht, 2006) werd aangetrokken om er beelden bij te bedenken. “Het project wilde maar niet van de grond komen”, vertelt Digna Sinke. “In 2007 kwam ik er als producent bij. We hebben allerlei varianten bedacht, met YouTube-filmpjes, met de acteurs vol in beeld, met een politiecommissaris die alle voicemails beluistert. Maar niets voelde goed, en David Lammers gaf het op een gegeven moment op. Toen kwam Henk met de suggestie: waarom doe jij het niet zelf? Ik had al een idee, verwant aan mijn documentaire Weemoed & wildernis. Daarin film ik het eiland Tiengemeten vanuit vaste standpunten, in alle seizoenen. Ik dacht dat het mooi zou werken om de personages te verbeelden in landschappen. Landschappen in de breedste zin des woords.” Contact

In twee dagen schreef Sinke een aanvraag die ze indiende bij het Filmfonds. “Die kreeg een negatieve

reactie. Men vreesde dat het saai zou worden. De kritiek luidde dat de kijker niet genoeg contact krijgt met de hoofdpersoon. Wat een gek argument: daar draait het verhaal juist om. Na de afwijzing was ik even bedroefd en teleurgesteld. En toen besloot ik het gewoon zelf te doen. Zonder subsidie, maar mét de camera die ik had gekocht van het prijzengeld van het Festival International du Film d’Environment, dat Weemoed & wildernis bekroonde. Eerst draaide ik wat shots, daarna spraken collega-producent Heleen van der Berg en ik alle teksten in. Vervolgens heb ik die onder de beelden geplakt. Toen viel ineens alles op z’n plek en zag ik dat het concept werkte.” Alle opnamen werden in een jaar tijd verzameld: een burgerlijk hofje met jaren 50 woningen in het oosten des lands, statige herenhuizen in Amsterdam, kille kantoorgebouwen en water met wuivend riet. En alles steeds in andere jaargetijden. “Heerlijk, dagen rondzwerven en wachten op het juiste licht. Hetzelfde gevoel als toen ik veertien was, toen ik met mijn camera hele dagen door Utrecht liep om artistieke foto’s te maken.” De opnamen buiten Nederland werden gemaakt tijdens een vakantie in Bali (“dat doet ook dienst als Engeland in de film!”) en onderweg naar een Oostenrijks festival. “Op de terugreis heb ik in Wenen de trein naar Bratislava gepakt, daar anderhalf uur gefilmd en toen was ik net op tijd terug om op het vliegtuig naar Nederland te stappen.” Stem uit het oosten

Ondertussen ging Sinke ook op zoek naar de geschikte stemmen. “Daar was ik wel een half jaar zoet mee. De stem zegt veel meer over het innerlijk dan het gezicht of het lichaam. Ik maakte lijstjes met namen uit mijn eigen vrienden- en kennissenkring, en mailde rond dat ik op zoek was naar een bepaald accent of bijvoorbeeld iemand die goed Duits sprak. Voor de moeder

wilde ik per se een actrice, want dat is toch een lastige rol. En ik had een accent nodig uit het oosten van het land. Via via kwam ik bij Olga Zuiderhoek terecht, die oorspronkelijk uit Emmen komt. Voor de casting van de anderen luisterde ik naar veel films, met het beeld uit. Zo kwam ik aan Dragan Bakema, een acteur met een enorme uitstraling. Met Rifka Lodeizen wilde ik altijd al werken en Jozefien Hendriks was een suggestie van mijn co-editor Albert Elings, die een documentaire van haar aan het monteren was.” Sinke had niet verwacht dat de film zo omarmd zou worden door het publiek. “Het maken was vaak een eenzaam proces, waarbij ik me regelmatig afvroeg waar ik mee bezig was. Het is geweldig dat mensen After the Tone waarderen, soms zelfs ontroerd zijn. Dat is toch de kracht van de verbeelding.” (NS) After the Tone – Digna Sinke do 30 16:45 LantarenVenster 5, vr 31 09:30 Cinerama 3

Hoe overleef ik… IFFR? IFFR en Het Nieuwe Instituut vertonen samen een groot retrospectief van gebouwenfilmer Heinz Emigholz. Zeventien films uit zijn serie Photographie und jenseits, waaraan de regisseur als sinds 1972 aan bouwt. Al zijn films komen voort uit hetzelfde idee: het filmen van alle kanten van een gebouw, van binnen en van buiten, op verschillende tijdstippen en vanaf verschillende posities. Want: “Aan het interieur van een gebouw zie je hoe de hersens van een architect werken.”

Het Cubaanse Hotel Nueva Isla speelt zich geheel af in het gelijknamige hotel. Wat in lang vervlogen tijden een plek was van grandeur, is inmiddels gereduceerd tot een ruïne. De chique gasten zijn vervangen door zwervers, en zelfs die houden de bouwval voor gezien. Alleen de oude Jorge en zijn trouwe hond houden stug vol.

De wereld is niet vergaan in 2012, maar het leven op aarde kent nog genoeg levensgevaarlijke situaties. Dankbare inspiratiebronnen voor de filmindustrie. Hollywood is er dol op, en IFFR natuurlijk net zo goed. De survivalfilms en instructievideo’s in het Signals-onderdeel How to Survive halen de oermens in de kijker naar boven.

Nagelbijtend spannende films waarin scheepskapitein Tom Hanks overvallen wordt door Somalische piraten (Captain Phillips), schipper Robert Redford die het vege lijf moet zien te redden midden op de oceaan (All Is Lost) of Gravity, de ruimterampenfilm waarin George Clooney en Sandra Bullock als de wiedeweerga op aarde moeten zien te geraken; de ‘hoe red ik me uit deze benarde situatie’-films zijn big business. Ons bestaan lijkt veiliger dan ooit, maar dat is natuurlijk niet helemaal waar. Denk maar na: verkleinen al die beveiligingscamera’s en allerhande verzekeringen de risico’s van ons leven werkelijk? We hebben er niets aan als een natuurramp zich aandient, belangrijke grondstoffen opraken of een volgende financiële crisis de economie platgooit. En hoewel zoiets als schending van privacy niet direct levensbedreigend is, werpen technologische ontwikkelingen toch de nodige vragen op. Ook dat thema is een dankbaar onderwerp voor filmmakers. In Hollywood en ver daarbuiten - zoals in Rotterdam. Kippenvel

Binnen het Signals-programma How to Survive... zijn twaalf films geselecteerd waarin personages zich op uiteenlopende manieren in penibele situaties bevin-

den. Van ver-van-mijn-bed-shows tot akelig nabije thema’s. Maar wat maakt deze films nou anders dan de Holllywoodvarianten? Programmeur Inge de Leeuw: “De meeste gaan net wat dieper in op karakterontwikkelingen, durven experimenteler te zijn, hebben veelal een lager budget en weten soms juist zónder in beeld gebrachte akeligheden de spanning op te drijven. Het zijn geen rechttoe rechtaan survivalfilms over stoere kerels die eigenhandig rampen moeten voorkomen. Ze gaan eerder over hoe je als mens overleeft binnen bepaalde systemen. Binnen een gevangenis bijvoorbeeld, zoals in Starred Up. In Canopy, waarin een Australische piloot neerstort in de jungle van Singapore, zorgen niet de Japanse troepen of gevechtsscènes voor de spanningselementen, maar het sferische, beklemmende camerawerk en de emoties van het personage zelf.” Ook bijzonder spannend vindt De Leeuw een lowbudget-titel als La cueva, een Spaanse found-footage horror. Denk aan het ijzingwekkende REC (Jaume Balagueró, 2008) en je zit in de juiste richting. “Je hoeft als filmmaker niet alles te laten zien om een bedreigende situatie invoelbaar te maken. Zo is de akelige restauranthouder in Fish and Cat méér dan griezelig, maar dat voel je vooral door het geluid. De film duurt ruim twee uur en is in één take opgenomen. Het geluid, vormgegeven naar typische horrorconventies, veroorzaakt hier het kippenvel.”

online bewegingen? De voordelen van het wereldwijde web komen gelukkig ook aan bod in de vorm van ‘how to’-filmpjes, gemaakt en online gepost door echte doe-het-zelvers. Nieuwsgierig? In KlubKat zijn drie doorlopende tv-programma’s geprogrammeerd waarin u op allerlei manieren kunt zien hoe te overleven in de moderne wereld, waarin internet je beste vriend lijkt, glutenallergie normaal is en een quarter life crisis onvermijdelijk. En moet je eigenlijk netjes kleren opvouwen? Sommige filmpjes zijn serieus van toon, zoals over hoe je paniekaanvallen kunt vermijden. Anderen zijn vooral komisch. Zo is de man die bij wijze van experiment enige dagen zonder zijn mobiel gaat leven. Op dag drie is hij al ten einde raad: “Ik eet niet meer”, zegt hij beteuterd. “Wat is het nut van een diner als je het niet kunt fotograferen met je mobiel om het op Instagram te zetten?” Juist. Uw ‘festivalsurvivaldag’ eindigt gepast bij een gezellig. In de Rotterdamse Schouwburg is dit oldschool survival-element vervangen door technologie. Phire, de video-installatie van eteam klinkt en oogt hetzelfde als the real thing. Je kunt het bijna ruiken. (MN)

Overleven op het IFFR in 12 films Blutgletscher (Marvin Kren) Canopy (Aaron Wilson)

Zonder mobieltje

Onder de noemer How to Survive… Technology worden enkele spannende films vertoond worden die gekoppeld zijn aan ons virtuele leven. Wat doet Facebook met je gegevens? Hoe kunnen cybercriminelen bij jouw bankrekening? Hoeveel ziet de overheid van je

La cueva (Alfredo Montero) Hoax_canular (Dominic Gagnon) Fish and Cat (Shahram Mokri) From Tehran to Heaven (Abolfazl Saffary) The Sacrament (Ti West) Secretly Greatly (Jang Cheol-Soo) Starred Up (David Mackenzie) How to Survive... Technology

White Bear (Carl Tibbetts) #PostModem (Lucas Leyva, Jillian Mayer) App Sapiens (Ko Hyun-Chang) vr 31 22:00 Cinerama 3

In A House in Berlin is een oud pand juist een reden om op reis te gaan. Onverwacht erft Stella van haar joodse oudoom het Berlijnse huis uit de titel. Het gebouw draagt de sporen van de turbulente Europese geschiedenis van de twintigste eeuw, en om die beter te kunnen begrijpen onderneemt Stella een persoonlijke reis door haar complexe verleden. (JB)

How to Survive... Our Daily Life dagelijks 10:00-01:00 KlubKat, Kruisplein 151-153, gratis toegang Phire - eteam dagelijks 11:00-21:30 uur, eerste verdieping Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang

#PostModem

international film festival rotterdam

Clio Barnard over hoge kunst en lower class

‘EEN SIMPEL VERHAAL VERTELLEN IS NOG BEST INGEWIKKELD’ Kunstenaar Clio Barnard (1965), al jaren befaamd in museale kring dankzij haar video-installaties, is nu opeens een sensatie in filmland. Na de documentaire The Arbor, vier jaar geleden, oogst ze nu met haar sociaal-realistische speelfilm The Selfish Giant wereldwijd lovende recensies.

“Mijn persoonlijke achtergrond is inderdaad anders, met een universiteitsdocent als vader en een jazz-zangeres als moeder. Maar ik zat wél bij kinderen uit die arme wijken in de klas. Als je jong bent, maak je nog geen onderscheid. De klassenmaatschappij is dan nog niet zo’n issue.”

lag het wat ingewikkelder, omdat het over echt bestaande mensen ging. Die wilde ik eerlijke portretteren, zonder dat ze er een ongemakkelijk gevoel aan over zouden houden. Wat dat betreft was The Selﬁsh Giant makkelijker. Het verhaal gaat nooit letterlijk over hen, niemand hoefde met de billen bloot. Alleen de autoriteiten waren minder blij met onze komst, omdat ze dachten dat we ons vooral zouden concentreren op alle misstanden. Daar loopt de lokale overheid niet mee te koop, en dat begrijp ik best. Zij proberen ook wat te doen aan de problemen die de regio plagen. Maar het is vechten tegen de bierkaai, want deze situatie is groter dan die ene gemeenschap.”

Kun je de Nederlandse lezers iets uitleggen over de streek?

Even terug naar je eigen leven. Waar komt je ﬁ lmliefde vandaan?

“Tijdens de Industriële Revolutie werd Bradford opeens booming. De textielindustrie ﬂoreerde en er was werk te over. Maar in de jaren 80, onder Thatcher, stortte de industrie compleet in. Nog altijd wordt de regio geteisterd door hoge werkloosheid. Vrouwen kunnen nog in een winkel gaan werken, maar alle typische mannenbanen zijn vrijwel weggevallen. Het klinkt misschien generaliserend, maar ik ken er vooral werkende vrouwen. Wanneer er weinig mannelijke voorbeelden voorhanden zijn, kan een ijzerhandelaar als Kitten in The Selﬁsh Giant een rolmodel worden voor een jochie als Arbor.”

“We woonden ver van bioscopen, dus de ﬁ lms die in mijn vormende jaren indruk op mij maakten, zag ik vooral op televisie. Zoals Performance, met Mick Jagger in de hoofdrol. Op de kunstacademie zag ik m’n eerste experimentele ﬁ lms. Die afwijkende vormen vond ik fantastisch.”

Zowel The Arbor als The Selﬁsh Giant spelen zich af in arbeidersbuurten van Bradford, West-Yorkshire. Dat kan geen toeval zijn.

“Ik ging in Bradford naar school. Mijn ouders woonden in een nabijgelegen plaatsje waar verder geen klap te doen was.” Maar je groeide zelf niet op in zo’n achterstandswijk?

Leg eens uit?

“Kittens ideologie is gestoeld op hebzucht. Als Arbor die imiteert zijn de consequenties desastreus. Ik hoorde van een socioloog dat door het kapitalisme niet alleen de toplaag het beter heeft dan de rest. Het werkt door op verschillende niveaus: het sijpelt helemaal naar de bodem, waar natuurlijk óók mensen zijn die het iets beter hebben dan de buurman. Maar waar kapitalisme voor de bovenlaag een succes is, werkt het voor de marginalen destructief. Het enige van waarde in The Selﬁsh Giant is vriendschap – en die wordt opgeofferd.” Is de problematiek van deze gemeenschappen vooral een canvas voor een mooie ﬁ lm of wil je ook bewustwording creëren?

“Tijdens het draaien van The Arbor leerde ik de toen 11-jarige Matty kennen. Een jochie dat op de set rondhing, en daar wat klusjes deed. Matty is zoals Arbor in The Selﬁsh Giant: een druk, soms onhandelbaar kind dat verkeerde keuzes maakt. Maar geen slechte jongen. Hij is extreem loyaal. Ik vind het frustrerend dat de waarde van jongens als Matty niet gezien wordt.” Wat vinden de bewoners van jouw bezoekjes van de afgelopen zeven jaar?

“Ik ken inmiddels veel buurtbewoners en de verhoudingen zijn uitstekend. Bij The Arbor

Was ﬁlm gelijk al je favoriet op de academie?

“Ik stortte me vanaf het begin op fi lm en was dol op alle technische aspecten. Zo vond ik het geweldig al het materiaal zelf te ontwikkelen. Er was een periode dat ik mijn tekeningen omzette in stop-motionfi lms. Dan fotografeerde ik de stadia van het tekenproces en zette vervolgens beeld na beeld achter elkaar. Ik heb op de academie geproefd van alle disciplines om te kijken of die ook wat voor me waren, maar fi lm bleef toch altijd aan me trekken.” Je werk was te zien in galeries en musea als Tate en MoMA en is aangekocht door kunstbiënnales. The Arbor, ook ooit begonnen als kunstproject, bleek een mooie cross-over tussen kunst en cinema. Hoe bevalt het werken in de filmwereld?

“Eigenlijk ging de overgang ontzettend soepel. Vanaf het moment dat ik begon aan The Selfish Giant, wat voor de volle honderd procent een fi lmproject is, werd ik verrassend vrij gelaten. In de kunstwereld is dat niet meer dan normaal. Buiten de gebaande paden treden wordt daar zelfs aangemoedigd. Maar ik fi lm nooit ‘anders’ alleen om anders te zijn.”

speler aan de galg hangt en nog nét op z’n tenen kan staan. Je voelt je als kijker enorm ongemakkelijk dat je zo toekijkt. Je wordt je zo bewust van je eigen positie in relatie tot die arme man. En ondertussen zie je op de achtergrond mensen hun best doen hem te negeren, net als jij in je stoel. Heel pijnlijk allemaal.” The Selﬁsh Giant is verhalend, toegankelijk en doet qua sociaal-realisme denken aan Kes van Ken Loach uit 1969. Kan dat kloppen?

“Zeker. Terwijl ik aan het scenario werkte, keek ik Kes samen met mijn kinderen – de jongste is zes jaar. Ze werden compleet in het verhaal gezogen, terwijl Kes toch erg verschilt van de jeugdfi lms van tegenwoordig. Ik was van tevoren bang dat Kes misschien te rauw, te duister zou zijn, maar ze konden zich helemaal met die hoofdpersoon identificeren. Ik heb me trouwens ook door andere films dan die van Loach laten inspireren. Le gamin au vélo van de Belgische gebroeders Dardenne en The Apple van de Perzische Samira Makhmalbaf.” Wat maakt hun films zo goed?

“Ze passen in een traditie van ogenschijnlijk simpele, kleine verhalen, maar die zijn juist het ingewikkeldst. En ze gebruiken sterke symbolen: een fiets, een appel, de vogel uit Kes. Dat spreekt jeugdige kijkers aan.” Ik heb trouwens niet de indruk dat The Selfish Giant een jeugdfilm is….

“Het plan was aanvankelijk om er een jeugdfi lm van te maken, maar dat idee liet ik snel varen. Anders moest ik er dingen uit halen die te heftig zijn voor kinderen, maar essentieel zijn voor het verhaal. Uiteindelijk viel alles op z’n plek: de fi lm is in Groot-Brittannië gekeurd voor 15 jaar en ouder, net zo oud als de jongens uit de fi lm. Dat past dus prima qua doelgroep.” Hoe kijk jij als filmmaker aan tegen de sociaal-realistische ‘kitchen sink’-drama’s, een typisch Britse filmtraditie?

“Het begrip ‘kitchen sink’ valt altijd als het over de Britse ﬁ lmcultuur gaat, maar die cultuur is zo veel breder. Sommige Britse ﬁ lmmakers vinden het zelfs frustrerend dat de rest van de wereld denkt dat we alleen daar goed in zijn. Ikzelf ben vooral trots op de stroming. De wortels ervan liggen in de Britse documentaire, en dat is toch geweldig?” (MN)

Ook videokunstenaar Steve McQueen is inmiddels gearriveerd als ﬁlmregisseur. Hoe bekijk jij z’n werk?

“Ik ben ontzettend blij met de fi lms die hij maakt. Ik vond zijn fi lm Hunger prachtig, net zoals 12 Years a Slave – een zeer belangrijk verhaal. In zijn strikte, gestileerde fi lmstijl herken je de hand van de kunstenaar. Die scène met dat enorm lange shot waarin de hoofdrol-

The Selﬁsh Giant – Clio Barnard vr 31 12:30 LantarenVenster 3 za 1 21:45 Pathé 6

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

foto: Ruud Jonkers

DE FILM The SelďŹ sh Giant is een sociaal-realistisch drama over twee tieners uit een Britse achterstandswijk. De bijdehante Arbor en zâ&#x20AC;&#x2122;n vriend Swifty zijn geschorst van school. Ze besluiten om, zoals veel volwassen sjacheraars, geld te verdienen door metaal te verkopen aan ijzerhandelaar Kitten. Arbor probeert indruk op de man te maken, maar die heeft meer oog voor de introverte Swifty. Die blijkt goed met paarden om te kunnen gaan en mag voor Kitten rijden in een illegale paardenrace. De vriendschap tussen de jongens komt op gespannen voet te staan in deze moderne versie van het gelijknamige sprookje van Oscar Wilde.

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

Informatie & ticketverkoop Prijzen

NORMAAL MET KORTING

Film Semi-feature** Tiger Discount pas Tiger Friends pas Unlimited Pas

€11 €8* €8 €5* €18 €50 per jaar €360

Gedurende het festival kunt u online tickets kopen tot een kwartier voor aanvang van de vertoning. Vanaf een uur voor aanvang betaalt u aan de kassa en online het last minute-tarief voor de nog beschikbare titels: vijftig procent van de reguliere ticketprijs.

Kassa

* voor Tiger Friends, bezoekers met Tiger Discount, CJP’ers en voor studenten op vertoon van een geldige collegekaart ** nieuwe presentatievorm die de middellange film in de schijnwerpers plaatst (40-60 minuten, zie pagina 19 van het IFFR-programmamagazine voor het overzicht)

Tickets voor alle voorstellingen en de speciale evenementen kunt u kopen aan de festivalkassa’s. • Centrale Kassa, de Doelen: 09:00 tot 22:00 uur • Kassa Centraal Station: 09:00 tot 20:00 uur • Kassa LantarenVenster, Pathé en Cinerama: 09:00 uur tot een kwartier na aanvang van de laatste voorstelling

Korting met Tiger Discount

De Tiger Discount maakt dit jaar zijn comeback. Deze kost ¤18 en geeft ¤3 korting op elk regulier filmticket: in plaats van ¤11 betaalt u dan ¤8 per film. U kunt de persoonsgebonden discount kopen bij de kassa’s op de festivallocaties en via filmfestivalrotterdam.com/tigerdiscount. Let op: pas ná afronding van laatstgenoemde transactie kunt u tickets met korting kopen. Als u Tiger Discount koopt, krijgt u een digitaal bestand in uw mailbox. Deze PDF moet u uitgeprint meenemen naar elke voorstelling – al uw met korting gekochte film tickets zijn in de barcode versleuteld.

Food & Drinks Card

De Food & Drinks Card, een snel en gemakkelijk betaalsysteem, is het hoofdbetaalmiddel in de IFFR-horeca in de Doelen en in de Rotterdamse Schouwburg. U kunt een Food & Drinks Card gratis afhalen bij één van de Food & Drinks Card balies en opwaardeerpunten op beide locaties, waar u ook uw kaart direct kunt opwaarderen of een eventueel restsaldo kunt terugvragen. U kunt het restsaldo terugvragen tot en met de laatste zondag van het festival. Festivallocaties Pathé, LantarenVenster, Oude Luxor en Cinerama maken geen gebruik van de Food & Drinks Card.

INFO & TICKETS

FESTIVALLOCATIES

1 de Doelen

7 WORM

11 Klub Kat

2 Rotterdamse Schouwburg

8 Arminius

12 Erasmus Paviljoen

de Doelen Kruisplein 40

Kruisplein 40

Centraal Station Schouwburgplein 25 Stationsplein 3 Pathé Schouwburgplein Schouwburgplein 101

4 Cinerama Filmtheater Westblaak 18

5 LantarenVenster Otto Reuchlinweg 996

Boomgaardsstraat 71 Museumpark 3

9 De Gouvernestraat Gouvernestraat 133

˘ 10 Domo de Europa Historio en Ekzilo

Delftseplein 37

6 Oude Luxor Theater

Burgemeester Oudlaan 350

13 PrintRoom

Schietbaanstraat 17

14 Sub Urban Video Lounge Botersloot 44a

15 Piet Zwart Institute Karel Doormanhof 45

16 Het Nieuwe Instituut

Kruiskade 10 10

Kruisplein 151-153

Museumpark 25 international film festival rotterdam

DIRECTED BY

Bright Future

Toen de Chinese Juno Mak (1984) een jaar of tien geleden doorbrak als popzanger, liet hij in interviews meteen weten dat hij eigenlijk films wilde maken. Hij zag een film à la Seven voor zich, eentje die mensen aan het denken zet. Mak werkte eerst nog als acteur – en lanceerde en passant een eigen kledinglijn – voordat zijn droom uitkwam. Voor zijn stijlvolle debuut Rigor Mortis liet hij zich inspireren door cultfilms uit het Jiangshigenre, over zombies en vampiers. Mak geeft de typische genre-elementen een nieuwe draai. “Het belangrijkste voor mij was dat ik de emotionele kant ervan wilde verkennen.”

ROOM #1408

Rigor Mortis – 21:45 Pathé 5

In Story of My Death, de nieuwste film van de Spaanse cineprovocateur Albert Serra, ontmoeten Dracula en Casanova elkaar. In zijn hooggelegen kamer in het nhow hotel – gloednieuw maar toch al met geestverschijningen tussen de lakens – lijkt Serra wel een combinatie van de twee: klaar om het nachtleven in te duiken. Foto: Nadine Maas

Gouden Leeuw-winnaaar Gianfranco Rosi over Sacro GRA

‘Ik haat filmen’

Het idee voor een portret van de Grande Raccordo Anulare, kortweg GRA – de ringweg rond Rome – kwam van vriend, architect en stedenbouwkundige Nicolò Bassetti. “Hij heeft de hele GRA te voet gedaan, om ’m te doorgronden. Niet op de weg natuurlijk, maar ernaast. De drie miljoen mensen die langs de weg wonen, vormen met elkaar een deel van Rome dat je nooit te zien krijg. Ik wilde laten zien dat het voor Rome meer is dan een muur rond de stad en er tegelijkertijd een universele plek van maken. Dat doe ik in al mijn films: de realiteit zo weergeven dat die de ruimte waarin hij zich afspeelt, overstijgt.” Een deel van de hoofdpersonen uit Sacro GRA ‘erfde’ Rosi van de architect, maar hij ging ook zelf op zoek naar personages en verhalen. “Alle personages in mijn films ontstaan uit ontmoetingen. Pas als ik de mensen heb leren kennen, kan ik ze een plek geven. Ik zocht mensen met een uitgesproken persoonlijkheid, juist omdat het me pijn doet dat Italië zijn identiteit is verloren. Dat hele eigene van personen zit vaak in kleine dingen, en die details zocht ik voor mijn film. Dat kan een monoloog zijn of een actie, zoals een man die een stethoscoop op een palm zet om te luisteren naar de insecten die erop zitten.”

situaties kom ik voortdurend terecht, geregisseerd door het lot.” De montage was een zeven maanden durende nachtmerrie. “Ik wilde geen verhaal met een begin, midden en eind, en ik wilde geen echte portretten van de hoofdpersonen. Het was een werk van trial and error en ging helemaal op gevoel. Soms had ik een stuk van een half uur gemonteerd, maar dan had ik er geen goed einde bij en stortte het als een kaartenhuis in. Mijn editor en ik maakten elkaar gek, we hebben zo veel geruzied! Ik moest vaak denken aan mijn zwager, de dichter Joseph Brodsky. Hij kan zo twee jaar bezig zijn met één gedicht. Dit voelde soms als het maken van een volmaakt gedicht van vijf regels – moeilijker dan het schrijven van een complete roman.”

Black-out

De regisseur had geen moment verwacht dat zijn documentaire zo goed ontvangen zou worden. “Op het festival van Venetië hadden studenten me al een prijs uitgereikt, maar de organisatie vroeg of ik toch nog even wilde blijven. Toen kreeg ik wel het vermoeden dat ik nog een prijs zou krijgen. Maar bij de uitreiking ging de ene na de andere award naar anderen tot alleen de Gouden Leeuw nog overbleef. Ik dacht dat ik voor de beleefdheid in de zaal zat. Toen mijn naam werd voorgelezen, kreeg ik een black-out. Geen flauw idee hoe ik op het podium kwam en wat ik daar heb gedaan. Ik weet alleen dat ik het een onbeschrijflijke eer vind.” (NS) Sacro GRA – Gianfranco Rosi do 30 12:30 Cinerama 1

Spectrum

Met het minimalistische El custodio werd Rodrigo Moreno (1972) in 2006 één van de vaandeldragers van de nieuwe Argentijnse cinema. De film werd op vele festivals vertoond én bekroond. Moreno deed de filmacademie in Buenos Aires, waar hij inmiddels zelf lesgeeft in regie en scenario. In Rotterdam is nu zijn vierde speelfilm Reimon te zien, over een jonge, eenzame en zwijgende vrouw, die schoonmaakt bij marxistische yuppen in de Argentijnse hoofdstad. We volgen haar dagelijkse routine in lange, veelal onbeweeglijke shots. Het door het Hubert Bals Fonds ondersteunde Reimon is, net als Moreno’s eerdere werk, minimalistisch en geëngageerd. Reimon – 15:15 Pathé 5

foto: Ruud Jonkers

“Zal ik je even mijn mailbox laten zien?”, vraagt regisseur Gianfranco Rosi van Sacro GRA na het interview. Er staan 4.597 ongelezen mailtjes op zijn iPhone, en terwijl we kijken komt er nog één binnen. Dat krijg je ervan als je film de Gouden Leeuw wint op het Filmfestival van Venetië. Als eerste documentaire ooit, en als eerste Italiaanse regisseur in vijftien jaar.

Signals: My Own Private Europe

De Zweedse kunstenaar Anna Odell (1973) gaat pijnlijke ervaringen uit haar leven niet uit de weg. Sterker nog, ze beleeft ze gewoon opnieuw. Zo deed ze voor de geruchtmakende installatie Unknown Woman 2009-349701 op een brug in Stockholm een psychose die ze eerder zelf had beleefd, nog eens dunnetjes over, compleet met zelfmoordpoging. In haar filmdebuut The Reunion gaat ze terug naar haar kindertijd, toen ze op de middelbare school werd gepest en buitengesloten. “Ik wist dat het tijd was voor een reünie en schreef een speech die ik daar wilde voorlezen”, zegt ze. “De reacties van mijn voormalige klasgenoten wilde ik als uitgangspunt nemen voor een film. Maar toen kwam ik erachter dat de reünie al was geweest en ik niet uitgenodigd was.” Toch vond Odell een oplossing om creatief wraak te nemen op haar kwelgeesten van weleer. (SM)

Vast op het kerkhof

Het betekende twee jaar eindeloos lang met mensen praten, eten en luisteren, “wachtend op dat ene, definiërende moment. Meestal had ik mijn camera niet mee, omdat dat de interactie verandert. Bovendien haat ik filmen, dat stel ik altijd zo lang mogelijk uit. Tenzij er iets onverwachts gebeurt, zoals toen het voor het eerst in 25 jaar begon te sneeuwen. Ik moest heel snel beslissen waar ik dat zou draaien; ik koos voor het kerkhof. Daar kon ik abstracte, poëtische beelden schieten, die contrasteerden met de rest van de hardere beeldtaal in mijn film. Aan het einde van de dag bleek het hek op slot en moest ik met mijn camper op het kerkhof overnachten. Daardoor kon ik de volgende ochtend heel vroeg wel de mensen filmen, wier werk het is om doodskisten op te graven, de lijken eruit te halen en die te herbegraven... Ongelooflijk surrealistisch. In zulke

The Reunion – 22:45 Cinerama 7

international film festival rotterdam

foto: Ruud Jonkers

Svetlana Karmalita over de zwanenzang van haar man Alexei German

Pas vijftien jaar later, onder de Glasnost van Sovjetleider Gorbatsjov, werd de film alsnog uitgebracht. “Kort daarna mochten we vrij reizen”, zegt Karmalita. “We zijn toen nog in Rotterdam geweest. Iemand herinnerde mij eraan dat mijn man bij die gelegenheid een oeuvreprijs van de Nederlandse filmpers heeft gekregen, maar daar heb ik geen tastbaar bewijs van. De prijs staat in elk geval niet tussen de trofeeën op de schoorsteenmantel.” Wapenfeit

Talloze tinten grijs Toen de Russische grootmeester Alexei German bijna een jaar geleden op 74-jarige leeftijd overleed, was zijn laatste film Hard to Be a God nagenoeg klaar. Zijn zoon Alexei German Jr (zelf geen onbekende op IFFR) en zijn weduwe Svetlana Karmalita legden er de laatste hand aan. Laatstgenoemde vergezelt in Rotterdam de zwanenzang van haar man.

“Het is voor de volle honderd procent zíjn film geworden”, benadrukt Svetlana Karmalita, die onder meer als scenarist aan Hard to Be a God meewerkte. “Toen

Alexei overleed, was de film in feite af. Mijn zoon heeft de gereed liggende losse stukken aan elkaar geplakt, exact zoals vader het wilde. Wij waakten ervoor een eigen inbreng te hebben. Met deze film is zijn oeuvre compleet, Alexei heeft al zijn ambities verwezenlijkt.” Alexei German leverde in bijna een halve eeuw slechts zes films af – Hard to Be a God meegerekend – maar hij is toch een gevestigde naam in de Russische film wereld. In 1967 maakte hij samen met Grigori Aronov zijn regiedebuut met The Seventh Companion, dat zich kort na de Russische Revolutie afspeelt. Karmalita: “De film kreeg een warm onthaal. Het waren de eerste jaren onder Brezjnev, die als leider van de Sovjet-Unie

de teugels aanvankelijk lichtjes liet vieren. Met het neerslaan van de Praagse Lente in 1968 kwam daar hardhandig een einde aan. The Seventh Companion werd vervolgens alsnog verboden. ‘Blijkbaar is tot ze doorgedrongen waar die film werkelijk over gaat’, verzuchtte mijn man. Tegelijkertijd kon het net afgeronde scenario van Hard to Be a God de prullenmand in. Er werd ons verzekerd dat die de censuur nóóit zou passeren.” German voltooide zijn volgende film Trial on the Road in 1971, maar het Sovjet-departement voor cultuur schoof hem in een diepe lade vanwege de sympathie die erin getoond wordt voor een nazi-collaborateur.

Het uiteenvallen van de Sovjet-Unie betekende niet dat German sneller ging produceren. Tot Hard to Be a God was de Joseph Brodsky-verfilming Khrustalyov, My Car! (1998) zijn enige wapenfeit in twintig jaar tijd. “Voor filmmakers is het niet gemakkelijker geworden”, aldus Karmalita. “In de Sovjet-tijd lag de censuur dwars, maar al met al kwam in de oude situatie een project sneller rond. Tegenwoordig ligt alle macht bij berekenende financiers en ben je eindeloos aan het soebatten over geld.” Hard to Be a God is een bijna drie uur durende aaneenschakeling van Jeroen Bosch-achtige taferelen, maar dan in zwart-wit. Dat laatste is een gelukkige bijkomstigheid voor de kijker met een zwakke maag, want de film druipt van bloed, pus, pis, stront, kots en ingewanden. “Een benauwende schildering van de hel”, zegt Karmalita. “De keuze voor zwart-wit is een bewuste. De kijker moet zo de kleuren zelf invullen. Een zwart-witfilm bestaat natuurlijk niet uit twee contrasterende tinten, zoals de term suggereert, maar uit talloze gradaties grijs. Mijn man meende dat de oneindige rijkdom van zwart-wit door de komst van de kleurenfilm nooit is uitgebuit.” Hard to Be a God is gebaseerd op een sciencefictionroman van de gebroeders Strugatski, die in 1989 al werd verfilmd door Richard Fleischmann, naar een scenario van Jean-Claude Carrière en met een rol voor Werner Herzog. “Duitse rommel”, aldus Karmalita. “Onder Russische intelligentsia is het boek een klassieker. Via het sciencefiction-genre konden de Strugatski’s allerlei omfloerste toespelingen maken op het Stalinbewind. Om elke verdenking te ontzenuwen, hadden ze er nog een ontlastende proloog aan toegevoegd. Die konden wij weglaten.” (PvdG) Hard to Be a God – Alexei German vr 31 18:45 Cinerama 4, za 1 09:00 Cinerama 2

Sergio Caballero laat zijn verbeelding de vrije loop

Tussen Tarkovski en Kung Fu Panda foto: Ruud Jonkers

In 2011 won hij een Tiger Award voor zijn speelfilmdebuut Finisterrae. Dit jaar is de Spaanse regisseur Sergio Caballero terug met maar liefst twee nieuwe films: de korte film Ancha es Castilla/N’importe quoi (die geselecteerd was voor de Tiger Award Competitie voor Korte Films) én de speelfilm La distancia .

Op het eerste gezicht zijn het twee compleet andere films: La distancia is doordacht en streng gestileerd, terwijl de poppenanimaties van Ancha es Castilla springerig, chaotisch en punky zijn. Dat heeft alles te maken met het maakproces, stelt Caballero. “La distancia nam drie jaar in beslag, dat was als een lange reis op een cruiseschip, terwijl het productietempo van Ancha es Castilla daarna meer iets had van een duik in een ijskoud meer: het schudde me weer wakker. Heel bevrijdend.” Hokjesgeest

In beide films is duidelijk de absurdistische hand van de maker te herkennen. “Al mijn films hangen ergens tussen Tarkovski en Kung Fu Panda in”, lacht Caballero. “Ik combineer het serieuze van Tarkovski met de lol en de demystificatie in Kung Fu Panda.” Maar uiteindelijk zijn die vergelijkingen slechts afleidingsmanoeuvres, zegt Caballero. Dat geldt ook voor de verwijzingen naar verschillende genres in zijn films: La distancia kan omschreven worden als een absurde heist film, waarin drie telepathische dwergen geen bank beroven maar ‘de afstand’ willen stelen. En in de handgemaakte, grove poppenanimatie van Ancha es Castilla gaat de staafmixer door de clichés van het horrorgenre, inclusief droogkomische duivelsuitdrijving. “Zulke categorisaties zijn voor mij eigenlijk alleen maar een manier om de standaardvraag te ontwijken waar mijn films over gaan. Ik categoriseer mijn werk liever niet, al die labeltjes leiden alleen maar af. Ik zag dat die Volkskrant van jullie mijn films bovenaan zette in een lijstje van de grootste ‘freak films’ van het festival. Ze hadden er vast geen negatieve bedoeling mee, en het stoort me ook niet, maar zo krijg je dus het stempel ‘ongewoon’. Blijk-

baar vindt de filmindustrie het noodzakelijk om dingen in een hokje te stoppen. Ik ben daar totaal niet mee bezig. Genres zijn voor mij niet meer dan een excuus om mijn verbeelding de vrije loop te laten.” Losse invallen

Caballero schaaft ook niet eindeloos aan scenario’s, maar stapt het liefst zonder vooropgezet plan de set op. “Ik heb dan een heleboel losse invallen,

personages en situaties. Gaandeweg ontstaat daar iets uit. Het verhaal helemaal dichttimmeren voordat je gaat filmen, vind ik benauwend. Alles wat ik tijdens de opnamen ontdek, leidt weer tot nieuwe ideeën en invalshoeken. Voor La distancia was uiteindelijk de locatie doorslaggevend: een leegstaande turbinehal midden in de bergen. In één keer zag ik de hele film voor me. La distancia draait meer om de plek dan om het verhaal. Het gaat niet om de vertelling, ik wil de kijker meevoeren naar

international film festival rotterdam

die locatie, naar die atmosfeer. Alleen de kijker die zo meereist, begrijpt wat ik met La distancia wil overbrengen.” (JB) La distancia - Sergio Caballero za 1 15:00 LantarenVenster 3 Ancha es Castilla/N’importe quoi (in Tiger Awards Competition for Short Films 2) do 30 09:30 Pathé 3

FESTIVAL IN BEELD

Het discussiepanel van Studio Erasmus belicht op academisch niveau de wereld van de cinema. Gespreksleider Geert Maarse (links) ondervraagt hoogleraren Irene Mathijssen (plastische chirurgie) en Gert-Jan Kleinrensink (anatomie).

Elke middag in de Rotterdamse Schouwburg: Kids on the Floor.

Een ferme tijger mocht natuurlijk niet ontbreken op de CineMart Industry Party in Club BED, al was deze uit veiligheidsoverwegingen niet van vlees en bloed.

Regisseur Alejandro Fernández Almendras legt hoofdrolspeler Daniel Candia nog één keer de titel van hun film uit: To Kill a Man.

Na de vertoning van de muzikale documentaire Mittsommernachtstango liet het Pavadita Tango String Quartet het Scopitone Café horen hoe een kruising van Argentijnse en Finse tango klinkt.

international film festival rotterdam

Et cetera Vandaag is er ook buiten de filmzaal van alles te beleven. Van spraakmakende talkshows, energieke feesten en concerten tot inhoudelijke debatten, installaties en eenmalige performances.

Expo

Domo de E˘uropa Historio en Ekzilo

Speciaal voor Signals: The State of Europe reist deze expositie van theatermaker Thomas Bellinck van Brussel naar Rotterdam. Het huis van de Europese geschiedenis in ballingschap blikt vanuit de toekomst terug op de opkomst en ondergang van de Europese Droom. Een bijzonder tijdperk, gekenmerkt door integratie en harmonisatie, gezegend door de Lange Vrede en overschaduwd door de Grote Recessie. De tijdreis door Europa duurt ongeveer een uur, de tentoonstelling is een individueel parcours. 09:00-17:00 uur (laatste ronde start om 15:30 uur), €11/€8, Delftseplein 37. Niet toegankelijk voor mensen met een beperkte mobiliteit Destination: Europe

In de aanloop naar het festival liet de Franse kunstenares Diane Rabreau zich via Google Maps op pad sturen om vragen te beantwoorden over op het eerste gezicht onbelangrijke locaties in Europa. Destination: Europe is een serie poëtische en verrassende verhalen, terug te vinden in haar offline toeristisch kantoor. 09:00-01:00 uur, de Doelen, Jurriaanse Hal, gratis toegang

How to Survive... Our Daily Life

55505 Pareidolia

Een overzicht van de beste instructiefilms die op internet te vinden zijn. Word wijzer in een ontspannen setting. Met een speciale menukaart, filmmuziek en korte lezingen over overleven. 10:00-01:00 uur, KlubKat (Kruisplein 151-153), gratis toegang

In zijn zoektocht naar pure cinema ontdoet de Amerikaanse mediakunstenaar Lloyd Dunn zijn materiaal van narratieve betekenis. De beelden uit 55505 Pareidolia benadrukken de akoestische compositie, die bestaat uit geluidsopnamen van films, veldopnamen van locomotieven en radiosignalen uit de ruimte. 12:00-17:00 uur, Sub Urban Video Lounge (Botersloot 44a), gratis toegang

Heinz Emigholz – Furies

In samenwerking met Het Nieuwe Instituut biedt IFFR een inkijk in het uitgebreide oeuvre aan architectonische films en kunst van Duitse filmmaker Heinz Emigholz. Het festival vertoont naast een aantal films en verzamelprogramma’s een installatie waarin Emigholz’ films D’Annunzio’s Cave en Ornament and Crime (by Adolf Loos) doorlopend te zien zijn. 10:00-18:00 uur, Het Nieuwe Instituut (Museumpark 25), gratis toegang

Phire

Een kampvuur brandt op de eerste verdieping van de Rotterdamse Schouwburg. De installatie Phire van het Amerikaanse eteam biedt een survival-ervaring voor de moderne mens. Warm u op, deel uw verhalen of zet een liedje in. 11:00-21:30 uur, eerste verdieping Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang //MY_HAND_DRAWN_SCREENSAVER//

Op het grote scherm van de Rotterdamse Schouwburg integreert animator en visueel kunstenaar Eno Swinnen met potlood nagetekende frag menten uit filmklassiekers en YouTube-filmpjes in een abstract geanimeerd droomlandschap. 11:00-22:00 uur, foyer Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang

The Dark Pages

In samenwerking met IFFR presenteert PrintRoom The Dark Pages, een verzamelde presentatie kunstenaarsboeken die de donkere krochten van de menselijke ziel belichten. Met werk van o.a. Lisa Colpaert, Steven Jacobs, Karel De Cock, Maaike Gouwenberg en Joris Lindhout. 12:00-18:00 uur, PrintRoom (Schietbaanstraat 17), gratis toegang POST SCRIPT

Het spook van de arthouse-klassiekers waart rond in De Gouvernestraat. Met de geschiedenis van de film als inspiratiebron én ingrediënt voor nieuwe beelden en verhalen. Met werk van Keith Sandborn, Pablo Sigg, Mark Rappaport, Aura Satz, Jelena Vanoverbeek, Jasper Rigole en Mika Taanila. 12:00-18:00 uur, De Gouvernestraat (Gouvernestraat 133), gratis toegang What Do You Want From Me?

Deze existentiële vraag wordt door Jon Savage meer dan driehonderd keer gesampled uit commerciële films, en in een bijzonder hard nekkige demonstratie van supercut-montage getoond op het grote scherm in de foyer van de Rotterdamse Schouwburg. 18:00-19:00 uur, foyer Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang

En? Metalhead

Erika Poppen (33) boekhouder in opleiding

“De dinsdag is ons traditionele filmavondje. Eigenlijk wilden we naar een domme Hollywoodfilm, maar dat kan op dit moment niet in Rotterdam hè. De keuze viel op Metalhead. De beschrijving maakte me benieuwd naar hoe het meisje zich na het verlies van haar broer zou ontwikkelen. De film had iets triests, maar wel een happy end. Ik vind een goede afloop erg belangrijk, helemaal nú, in mijn zwangere toestand. Ik pinkte wel wat traantjes weg, toen de vader emotioneel brak en eindelijk zijn verdriet over het verlies van zijn zoon uitte. Hè hè, dacht ik. De regisseur stond voor mij wel erg lang stil bij de depressieve periode van de familie.”

Toto Kersten (20), student Vooropleiding Filmacademie

Tensia Hofland (48), werkzaam in reisbranche

Gene Koenen (19), student Vooropleiding Filmacademie

“Ik ben zelf niet goed thuis in metalmuziek, maar normaal gesproken past die niet in het plaatje van een rustieke, kleine gemeenschap op IJsland. In dit geval maakt dat contrast het verhaal juist extra geloofwaardig. De film blijft realistisch, ondanks de absurdistische elementen. Dat het over verlies en verwerking gaat, geeft de film meer body; het zorgt er voor dat het meer is dan alleen een tienerverhaallijn. Het is het soort film dat ik ook zou willen maken: een sterk verhaal, komisch neergezet.”

“Af en toe een tegenvaller, dat hoort ook bij een filmfestival. Ik zie zo veel films tijdens deze dagen, dat het kan gebeuren. Helaas had ik er met Metalhead eentje te pakken. Het begin vond ik wel geweldig: een meisje ziet haar broer sterven. Je krijgt meteen een klap, zit direct rechtop in je stoel. Maar daarna wordt het in mijn ogen snel voorspelbaar. Dat komt ook niet meer goed. Ik was er gewoon niet weg van. Een probleem? Welnee! Mijn vriend zag eerder deze week een film die hij maar één ster waard vond. Ik werd meteen nieuwsgierig en ben gelijk een kaartje gaan kopen. Eén ster? Die film móet ik zien!”

“Ik studeer aan een vooropleiding voor de filmacademie en wil zelf graag cameraman worden. Ik heb zeker geen spijt van Metalhead, want ik vond deze film heel mooi. Niet dat ik nou zo van metal hou, geef mij maar rock uit de jaren 90; bandjes als Sum 41 en Blink 182. Ook hard, maar niet zo stevig als de muziek in deze film. Maar die maakte Metalhead op een bepaalde manier juist mooi. Het acteerwerk was ook sterk: de actrice die de hoofdrol speelt, vond ik overtuigend.” (HS/AS)

international film festival rotterdam

Film + Music

Talk

To do

Dagelijks een andere, gratis toegankelijke documentaire over muziek en muzikale beleving, een eclectische mix met gesprek en muziek achteraf. En de bar blijft de hele tijd open! Met vanavond de documentaire This Ain’t No Mouse Music! van Chris Simon en Maureen Gosling, omlijst door Fenno’s collectie muziek uit het zuiden van de Verenigde Staten. Al meer dan vijftig jaar produceert Chris Strachwitz live-platen van Amerikaanse volksmuziek. Door zijn gevoel voor authentieke, niet-commerciële tradities, registreerde deze geluidsantropoloog de beste live blues, cajun, tex-mex en New Orleans jazz. 20:30-23:00 uur, Kleine Zaal Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang

In samenwerking met de Nederlandse Filmacademie presenteert IFFR een serie Tiger Debates: uitgebreide Q&A’s met twee regisseurs tegelijk. Vandaag met Paulo Sacramento (Riocorrente) en Dick Tuinder (Afscheid van de maan). 15:00 uur, Kleine Zaal Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang

Animatie, workshops en fi lmprojecties voor de allerjongste festivalgangers, verzorgd in samenwerking met opleidingscentrum Zadkine. Met aan het eind van de middag een fi lmuurtje met animatiefi lms. De aanwezigheid van ouders is verplicht. 15:00-17:30 uur, foyer Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang

Scopitone Café

Tiger Debate

Party

Dance Dance Dance

Elke avond feest in de Rotterdamse Schouwburg met vanavond dj’s Heavy load, MeSoJorny, O’Henn, Ali&Vyenty, Deville, Jeruniverse, Mr Nice Guy, Hollywood & Vine all night en Ofra & Elke. 23:00 uur, foyer en Kleine Zaal Rotterdamse Schouwburg, gratis op vertoon pas/(gebruikt) ticket

IFFR ❤ Tiger Friend Vijf jaar geleden startte IFFR een eigen vriendenclub. Tiger Friends steunen het festival met een jaarlijkse bijdrage van 50 euro. In ruil daarvoor zitten ze op de eerste rij bij de voorverkoop, krijgen ze korting op tickets en merchandise en hebben ze een streepje voor bij speciale activiteiten. Eén van de tijgers van het eerste uur is Frens Hein (59). Eerste IFFR: “1986. Met oprichter Hubert Bals nog

aan het roer. Het festival was net verhuisd van het oude LantarenVenster naar de Kruiskade. Bij een reservering kreeg je een handgeschreven briefje.” Ik werd Tiger-vriend omdat: “Ik in 2008 – het begin van de crisis en de overheidsbezuinigingen – een brief ontving namens directeur Rutger Wolfson met het verzoek om de organisatie te sponsoren. Natuurlijk wilde ik dat!” IFFR is: “Een mooie preview van wat het komende jaar in filmhuizen te zien is. Op het festival werk ik de grote berg in één keer weg en hoef ik de rest van het jaar slechts af en toe naar het filmtheater.” Mooiste moment: “De wereldpremière van De Poolse bruid van Karim Traïdia in 1999. Toevallig zat ik tussen cast en crew in het publiek. Achteraf kregen zij een daverend applaus. In mijn herinnering duurde dat wel twintig minuten, hoewel het waarschijnlijk maar drie minuten was. Onvergetelijk.” Dit jaar ga ik naar: “28 films, inclusief de VPRO Previewdag.” Meeste zin in: “Only Lovers Left Alive van Jim Jarmusch. Ik ben wel benieuwd of ik een vampierfilm aan kan op nuchtere maag.” (HS)

Kids on the Floor

The State of Europe Debate

Tijdens het festival volgt een aantal journalisten en schrijvers het Signals-programma The State of Europe op de voet. Wat viel hen de afgelopen week op? Bestaat er zoiets als typisch Europese cinema? Welke ﬁ lm kon alleen maar in Europa gemaakt worden? Hoe kijken niet-Europeanen tegen Europa aan? Kan cinema Europa redden? Een debat onder leiding van Farid Tabarki met The State of Europe-watchers en publiek. 16.00 uur, foyer LantarenVenster, gratis toegang

TO DO TOMORROW VRIJDAG 31 13:00 Secretly Greatly, Oude Luxor

TIGER FRIEND Jacqui Grevelink Frens Hein

Gekke genremix zoals alleen Koreanen die kunnen maken. Noord-Koreaanse spionnen doen zich bij de zuiderburen voor als dorpsgek, muzikant en student. Als ze een sms krijgen dat de missie stopt en ze zelfmoord moeten plegen, verandert de komedie in een volbloed actiethriller. 16:45 Egress, Cinerama 5

Een benzinestation aan de rand van Oslo als kruispunt van de slagaders van het Europa van nu: consumptie, migratie, standsverschillen, vervreemding en angst voor geweld gaan schuil onder een rustig oppervlak. Een conceptuele thriller van één van de meest vooraanstaande beeldend kunstenaars van Europa. Egress is een semi-feature: nieuwe presentatievorm die de middellange ﬁ lm in de schijnwerpers plaatst.

2014 P 0504010

2008 654 321

Ook Tiger Friend worden? Kijk op ﬁlmfestivalrotterdam.com/tigerfriends

Exhibition

20:00 Award Ceremony Arcadis Zaal, de Doelen

Na de uitreiking van de Canon Tiger Awards voor Korte Films afgelopen vrijdag, is het nu tijd voor de bekendmaking van de winnende films van de Hivos Tiger Awards Competitie en The Big Screen Award Competitie van het 43ste IFFR. Drie filmmakers nemen een Hivos Tiger Award in ontvangst voor beste speelfilmdebuut. De publieksjury reikt The Big Screen Award uit. Daarnaast wijst de jongerenjury van EYE en International Film Festival Rotterdam de winnaar van de MovieZone IFFR Award aan, en benoemt de KNFjury een filmmaker tot winnaar van de KNF Award. gratis toegang 22:00 Exhibition, Pathé 5

Egress

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

Kunstenaars D (Viv Albertine) en H (Liam Gillick) willen het huis verkopen waarin ze twintig jaar hebben gewoond en gewerkt. Intiem portret over een bijzondere relatie, met elkaar en met hun modernistische huis, waarin de liefde het ene moment bekoelt en het volgende moment sterker lijkt dan ooit.

•

MEET

THE REAL

WORLD!

witte de withstraat 16 • Rotterdam • www.hotelbazar.nl reservations: 010-206 51 51 (hotel & restaurant) Mojo Concerts presenteert in samenwerking met GEA Productions & Discord Ltd.

Modern Art Orchestra of Budapest & Choir conducted by ENNIO MORRICONE

FILM MUSIC BY

THE 50 YEARS OF MUSIC TOUR

ZATERDAG 12 APRIL 2014 ZIGGO DOME – AMSTERDAM Kaartverkoop via www.livenation.nl en www.ticketmaster.nl Kaarten vanaf € 35 (excl. servicekosten). Aanvang: 20.00 uur.

www.enniomorricone.it

PROGRAMMA DONDERDAG 30 JANUARI Oude Luxor

20:30 This Ain’t No Mouse Music!

•blauw•

Alfredo Montero, Spanje, 2014, DCP, 80 min, Spa, e.o.

16:15 The Disobedient [ep]

Pathé 1

Als kind waren ze beste vrienden. Wanneer Lazar na vele jaren buitenland terugkomt naar het dorp waar Leni verveeld achterbleef, vertrekken ze samen op een zomerse en rebelse ﬁetstocht. In speelse schetsen ontvouwt zich een heerlijk romantisch en komisch verhaal over soulmates, opgroeien en jeugdige ongehoorzaamheid.

Een spel kan gevaarlijk zijn. Regisseur Matsumoto (Dainipponjin/ Symbol) heeft onomstotelijk bewezen dat hij het Japanse absurdisme kan overtreffen, maar is hij ook onomstotelijk als het spel uit de hand loopt? Kijk en zie dat sm meer is dan latex en zweepjes. Genomineerd voor The Big Screen Award.

de Doelen Jurriaanse Zaal

•FLM•

•geel•

Cláudio Marques/Marília Hughes, Brazilië, 2013, DCP, 95 min, Port, e.o.

Fris en punky wereld-in-het-kleindrama over de eerste schoolraadverkiezingen na het einde van de Braziliaanse dictatuur, die tegelijk worden gehouden met de eerste democratische presidentsstrijd. De zestienjarige Caio en Fernanda worden meegesleept door kalverliefde en politiek bewustzijn.

Schouwburg Grote Zaal

•FLM•

•paars01•

•geel•

Het overtuigende bewijs dat een in Afrika (Kenia) gemaakte ﬁlm met educatieve en politieke intenties ook gewoon leuk kan zijn. Ja, komisch zelfs. Een nonchalante mix van ﬁlm en theater, geïnspireerd door de geweldadige verkiezingsrellen van 2007, over wantrouwen in een broze gemeenschap. Genomineerd voor The Big Screen Award.

•blauw•

Götz Spielmann, Oostenrijk, 2013, DCP, 116 min, Dui, e.o.

Fraai scenario in de Europese cinematraditie van de psychologie van het familieleven. Twee topactrices spelen zusters die verschillende wegen namen: de een succesvol actrice in Berlijn, de ander moeder in geboortedorp in de Alpen. De ziekte van vader brengt hen bij, maar niet per se tot elkaar. 20:00 Suzanne

•paars01•

Katell Quillévéré, Frankrijk, 2013, DCP, 94 min, Fra, n.o.

Suzanne is eigenlijk te jong en te braaf om te vallen voor zo’n destructieve vent. Maar ja, ze is hopeloos verliefd. Dus laat ze haar kind achter en gaat met hem mee. Dat leidt tot jaren rondzwerven en gevangenschap. Een ongepolijst, energiek portret van een vrouw en een lotsbestemming.

Pathé 2

•geel•

Camilo Cavalcante, Brazilië, 2014, DCP, 118 min, Port, e.o.

•paars01•

Pirjo Honkasalo, Finland/Zweden, 2013, DCP, 96 min, Fins, e.o.

12:15 Fish and Cat

Meeslepend gefotografeerd en geënsceneerd en vol grootse emoties, deze langverwachte eerste speelﬁlm van Cavalcante: passie, verlangen en wanhoop van drie vrouwen van verschillende leeftijd in een arm dorp, diep in het dorre, hete landschap van de Pernambuco, in het noordoosten van Brazilië.

•paars01•

•blauw•

Shahram Mokri, Iran, 2013, DCP, 134 min, Fars, e.o.

Een jonge Japanse cineast spreekt hier de taal van het grote klassieke ﬁlmmaken, waarbij het hedendaagse schuilt in de details. De ﬁlm volgt de heroïsche en spannende strijd van een redacteur om een echt modern woordenboek te maken. Japanse inzending voor de Oscars.

Christian E. Christiansen, Denemarken, 2014, DCP, 86 min, Deen, e.o.

•paars01•

Twee beste vrienden moeten met elkaar en hun geweten in het reine zien te komen nadat hun voorliefde voor autoracen op de openbare weg een meisje het leven heeft gekost. Leuke jonge cast verbeeldt overtuigend de gevaarlijke aantrekkingskracht van adrenaline in deze Deense mix van The Fast and the Furious en Schuld en Boete.

Verzamelprogramma, 83 min

15:30 Happily Ever After [wp]

Bestaat uit:

Here Is Everything [ep]

Emily Vey Duke/Cooper Battersby, VS/ Canada, 2013, Video, 14 min, Eng

Een sprekende kat en konijn weten dat wij over heel wat dingen behoorlijk in de war zijn en nemen zich voor om ons voor eens en altijd te vertellen hoe het zit. Nefandus Trilogy [wp] Carlos Motta, VS/Colombia/Portugal, 2013, Video, 33 min, Spa, e.o.

Sergio Caballero, Spanje, 2014, DCP, 25 min, Eng, e.o.

18:30 De leeuw [wp]

•paars02•

Klaas Arie Westland, Nederland, 2014, DCP, 17 min, Ned, e.o. Regisseur aanwezig

Bij zijn vrijlating ‘bespreekt’ Abdel met zijn reclasseringsambtenaar of hij een gevaar is voor de samenleving. Overtuigend acteerwerk, versneden met de making-of.

Lorena Zilleruelo, Frankrijk, 2013, DCP, 13 min, Fra

Ritmisch portret van drie Romatieners die graag naar school gaan, spelen, zingen en dansen en het leven nemen zoals het komt, ondanks dreigende evacuaties. Hacked Circuit [wp]

R100

Deborah Stratman, VS, 2014, Video, 15 min, Eng

Gene Hackman ontmoet Geräuschmacher Gregg Barbarnell in Deborah Stratmans radicale compilatie van wat gezien, gekend, gehoord en niet op te sporen is. Walk with Me [wp]

De droom, maar ook de nachtmerrie van een Afrikaans danseresje. Poppenﬁlm, maar niet kinderachtig. Fantasie botst op de werkelijkheid. Giant [wp] Geﬁlmd in de Roemeense turnscholen uit de communistische tijd legt Giant het verband bloot tussen de turnsport en de strenge architectuur van de sportcentra. The Chimera of M. [ip]

This Ain’t No Mouse Music!

Sebastian Buerkner, Groot-Brittannië, 2013, DCP, 25 min, Eng

Eigenzinnige stereoscopische 3Danimatie. Film als een sculptuur in beweging, een web van ruimtelijke misleiding, met ﬂarden van ruzies, verlangens en lust.

12:30 L’optimisme Jean-Gabriel Périot, Frankrijk, 2013, DCP, 13 min, Fra, e.o.

Een vrouw heeft alle mensen lief en zegt dat direct tegen hen op straat. Ze propageert volledige vrijheid maar wordt ze wel begrepen? aansluitend:

•geel•

Amusante, bekroonde zedenkomedie over Sunhi (de geweldige Jung Yumi) die haar professor een aanbevelingsbrief vraagt voor een buitenlandse studie en dan twee oude bekenden tegenkomt. Dat leidt - als altijd bij Koreaanse meester Hong - tot goedbedoelde adviezen, circulaire dialogen en drinkgelagen.

Happily Ever After

12:45 Alan Partridge: Alpha Papa SP

•paars01•

Speelﬁlmdebuut van de succesvolle televisiester Alan Partridge (Steve Coogan). In dit hilarische, uiterst Britse gijzelingsdrama is Partridge woordvoerder van de gijzelnemer, zijn net ontslagen collega van een lokaal radiostation. Als echte radiomannen blijven ze, ook tijdens de gijzeling, on air. 15:45 The Hope Factory [wp]

De Tijgercompetitie voor Korte Films presenteert 24 titels in 6 verzamelprogramma’s.

De verdwijning van het analoge ﬁlmmedium, ingeluid door Jean-Luc Godard, wordt verbeeld door de ﬁlm in een chemische oplossing uit elkaar te laten vallen. The Palace on the Sea [ip] Midi Z, Taiwan/Myanmar, 2013, DCP, 15 min, Chin/ Birm/Thai/Ind/Viet, e.o.

Hoofdrolspeler is een rijk versierd aangemeerd schip. Hier ontmoeten een man en een vrouw elkaar alsof ze zich in een andere tijd en op een andere plek bevinden. Inferno [ep] Yael Bartana, Nederland/VS, 2013, DCP, 22 min, g.d.

•paars01•

Declan Lowney, Groot-Brittannië/ Frankrijk, 2013, DCP, 90 min, Eng

Een lerares Engels leidt een geïsoleerd bestaan in een stadje in het westen van de VS. Gedwongen door omstandigheden die waar ze geen invloed op heeft, zoekt ze naar antwoorden in het naburige landschap, in lange tijdloze shots. Het geluid van banden op een onzichtbare snelweg waart rond in elk beeld. 15:45 Tiger Awards Competition for Short Films 3

Hong Sang-Soo, Zuid-Korea, 2013, DCP, 88 min, Kor, e.o.

Bella Vista [wp]

It’s Us

•FLM•

09:45 Our Sunhi

Michael Moshe Dahan, VS, 2014, DCP, 13 min, Eng

Notre tempo [ip]

Pathé 4

Hommage aan de horrorﬁlm in een absurdistische, vunzige en geïmproviseerde stijl vol humor en clichés. Een mix van poppenanimatie en een geknutselde acteurversie.

Wetenschap wordt fictie in deze film die associaties met Mary Shelley’s Frankenstein en de natuurhistorische films van Painlevé oproept, en daarbij de woorden van Darwin gebruikt. Two Points of Failure [wp]

Filmmaker Tatjana Božic´ groeide op in Kroatië, voor de Balkanoorlogen. Ze zwierf door diverse relaties en landen voordat ze zich uiteindelijk in Nederland vestigde. Voor de ﬁlm en om haar huidige relatie te redden, volgt het meisje met het rode haar een tragikomische weg terug langs haar ex-mannen.

Bestaat uit:

•geel•

Chu-Li Shewring/Adam Gutch, GrootBrittannië, 2014, DCP, 30 min, Eng

Tatjana Božic´, Kroatië/Nederland, 2014, DCP, 83 min, Ned/Kroa/Rus/Eng, e.o.

De Tijgercompetitie voor Korte Films presenteert 24 titels in 6 verzamelprogramma’s.

Twee mannen zoeken naar verhalen 22:15 over (homo)seksualiteit en sodomie in pre-koloniaal Zuid-Amerika. Die Frau hinter Ongerepte schoonheid versus een der Wand [ip] BF dwingende seksuele moraal. Grzegorz Muskala, Duitsland, It Has Already Been Ended 2013, DCP, 89 min, Dui, e.o. Before You Can See the End [ip] Q&A met regisseur Arikawa Shigeo, Japan, 2012, De verontrustende, griezelige sfeer is DCP, 11 min, g.d. in deze ﬁlm misschien wel het krachTijdsbeleving en het begrip einde tigste personage. Martin is student krijgen een nieuwe dimensie in deze en heeft dringend onderdak nodig. met voorsprong raadselachtigste ﬁlm Hij vindt een appartement naast een van het festival. Een tijdsvacuüm met mysterieuze femme fatale. Al gauw cactus en insecten. ligt zijn leven in de handen van zijn Ancha es Castilla/ gevaarlijke buurvrouw. N’importe quoi [wp]

Working to Beat the Devil [wp]

Verzamelprogramma, 78 min

Salla Tykkä, Finland/Roemenië, 2014, DCP, 13 min, Eng

De Tijgercompetitie voor Korte Films presenteert 24 titels in 6 verzamelprogramma’s.

Bestaat uit:

Een groep jongeren kampeert bij een meer naast een bos. Er is een restaurant in het dorp, maar hoe komt die eigenaar eigenlijk aan zijn ingrediënten? Deze bijzondere Iraanse variant op het horrorgenre is opgenomen in één take. Niet de actie, maar de suggestie zorgt voor de suspense.

Q&A met regisseur

Ishii Yuya, Japan, 2013, Video, 133 min, Jap, e.o.

09:30 Tiger Awards Competition for Short Films 2

19:00 Tiger Awards Competition for Short Films 1

Johan Oettinger/Peter Tukei Muhumuza, Oeganda/Denemarken, 2014, DCP, 12 min, g.d.

Verzamelprogramma, 80 min

Q&A met regisseur

Pathé 3

Q&A met regisseur

•FLM•

Gevierd documentairemaker (The 3 Rooms of Melancholia) maakt voor het eerst sinds jaren weer een ﬁctieﬁlm. Een indrukwekkende staalkaart van wat cinema vermag, dit gestileerde drama over een meegaande jongeman die zijn criminele broer vergezelt op een odyssee door nachtelijk Helsinki.

16:00 The History of Eternity [wp] BF

•geel•

Vera Brunner-Sung, VS, 2014, Video, 80 min, Eng

Q&A met regisseur

Intiem portret van de christelijke Carlson-familie in landelijk Texas. Wanneer ze een jongen ontmoet, begint de jonge Sara te twijfelen aan haar streng religieuze overtuigingen en het pad dat voor haar is uitgestippeld. Geﬁlmd in een zeer realistische stijl met minimale ﬁctie-elementen.

22:00 On the Edge [wp]

Q&A met regisseur

09:30 Concrete Night

Roberto Minervini, VS/België/Italië, 2013, DCP, 100 min, Eng, e.o.

18:45 The Great Passage

•geel•

Q&A met regisseur

Q&A met regisseurs

13:45 Stop the Pounding Heart

De blonde Tania is Maori, denkt ze. Ze draait nachtdiensten in een benzinestation om met haar broertje hun vader te kunnen zoeken. De veiligheidstraining die ze daar krijgt, heeft echter noodlottige consequenties. Lichte komedie en serieus drama in een ambitieuze mix.

16:00 Oktober November

•paars01•

Matsumoto Hitoshi, Japan, 2013, DCP, 100 min, Jap, e.o.

Een Nigeriaans drama, dat afwijkt van de bekende Nollywood-stijl. Een hedendaagse, gedetailleerde vertelling over een vrouw die tot het uiterste gaat om haar man een zoon te geven. Want terwijl Nigeria snel moderner wordt, blijven sommige dingen nog altijd zeer traditioneel.

Nick Reding, Kenia, 2013, DCP, 92 min, Swah, e.o.

Hongkongs eerbetoon aan vooroorlogs Shanghai. De legendarische stad van bruisende nachtclubs, Japanse spionnen en modieuze gangsters, en van in stijlvol zwart-wit geschoten kungfuﬁlms. Een arme plattelandsjongen vecht zich een weg naar boven, in een ﬁlm die zich kan meten met grote voorbeelden.

Hans Dagelet als levensmoede gangsterbaas, die noodgedwongen moet uitwijken naar een winters en verlaten Texel. Daar ervaart hij een hem onbekende stilte en rust, die diepe sporen nalaten. Een sfeervolle, bijna contemplatieve misdaadﬁlm, waarin meer wordt gedacht en gekeken dan geschoten.

Chika Anadu, Nigeria, 2013, DCP, 118 min, e.o.

Q&A met regisseur

•paars01•

•geel•

21:45 B for Boy

Curtis Vowell, Nieuw-Zeeland, 2013, DCP, 83 min, Eng

13:00 It’s Us [ep]

Wong Ching Po, Hongkong, 2014, DCP, 96 min, Mand, e.o.

22:45 After the Rain [ip]

•blauw•

•FLM•

10:00 Fantail [ip]

•geel•

Q&A met regisseur

22:30 R100 [ep]

Al meer dan vijftig jaar produceert Chris Strachwitz liveplaten van Amerikaanse volksmuziek. Door zijn gevoel voor authentieke, nietcommerciële tradities, wist deze geluidsantropoloog de beste blues, cajun, tex-mex en New Orleans jazz live te registreren. Gratis toegang.

Mina Djukic, Servië, 2014, DCP, 112 min, Serv, e.o.

19:30 Once Upon a Time in Shanghai [ip]

•FLM•

Chris Simon/Maureen Gosling, VS, 2013, Video, 92 min, Eng

Spaanse vriendengroep heeft de vakantie van zijn leven op een tropisch eiland. De ontdekking van een verborgen grot zorgt voor extra avontuur. Ze gaan enthousiast met hun camera naar binnen, maar zijn al snel hopeloos verdwaald. Nagelbijtend spannend, in de traditie van recente Spaanse horrorﬁlms.

Eché Janga, Nederland, 2014, DCP, 79 min, Ned, e.o.

Schouwburg Kleine Zaal

•FLM•

13:00 La cueva [wp]

Helium [wp]

In krachtige Hollywoodstijl verbeeldt Bartana de bouw van de derde Tempel van Salomo. De eerste werd gewelddadig vernietigd. Zal de geschiedenis zich herhalen?

Helium

Natalia Meschaninova, Rusland, 2014, DCP, 104 min, Rus, e.o. Q&A met regisseur

De industriestad Norilsk: fabrieken, kou, chemische lucht. De enige wens van jonge bewoners is weggaan, tegen beter weten in. Een in documentairestijl geschoten, door emoties gedreven drama over een meisje dat wanhopig vecht voor een vage kans op ontsnapping en een onzekere liefde. 19:15 Mysterious Object at Noon

•blauw•

Apichatpong Weerasethakul, Thailand, 2000, 35mm, 85 min, Thai, e.o.

In deze semidocumentaire worden uiteenlopende Thai uitgenodigd een kettingverhaal te vertellen. Al snel doen aliens, vliegende ballen en ontvoeringen hun intrede in wat begon als een persoonlijk drama. Grappig en intelligent debuut van latere Gouden Palm-winnaar Weerasethakul. 22:15 Cherry Pie [ip]

Die Frau hinter der Wand

•geel•

Lorenz Merz, Zwitserland, 2013, DCP, 85 min, Fra/Rus/Eng, e.o. Q&A met regisseur

Zoé is jong en alleen, voortdurend onderweg, duidelijk op de vlucht. Voor een pijnlijk verleden? Voor haarzelf? Ze zwerft met opzet doelloos rond en laat iedereen die ze tegenkomt weer achter. Haar verdriet wordt pas minder als een onbekende haar op een verlaten strand kersentaart aanbiedt. Alan Partridge: Alpha Papa

aansluitend:

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

theater mode & design dans

BEELDENDE KUNST SCHRijVEN

2 - 6 april 2014 the cinemas willemstad curacaoiffr.com

SKVR.NL

fotografie & media

muziek

VAN REPORTAGE TOT MONTAGE VIND JOUW VIDEOCURSUS OP SKVR.NL

Made by Rotterdam: volop talent De uitstraling, de ﬁ lms en de ambitie van IFFR zijn internationaal, maar het festival is ook een écht Rotterdams feestje. In januari en februari domineert IFFR het stadsbeeld. Van de festivalkassa op Rotterdam CS en het festivalhart rond het Schouwburgplein tot aan de Kop van Zuid. Tegelijkertijd haakt ook de complete binnenstad en omringende horeca aan op het evenement. Trotse Rotterdamse partijen dragen onder het mom ‘geen woorden maar daden’ gezamenlijk bij aan het festival én de stad. Het ﬁ lmfestival is bovendien bij uitstek het festival van de talentontwikkeling. Voor en achter de schermen zijn handenvol jongeren bij het festival betrokken. Studenten van Hogeschool Rotterdam en Willem de Kooning Academie werken mee aan de organisatie van speciale avonden op het festival, waaronder het slotfeest. Ondertussen bemannen studenten van Zadkine de festivalhoreca en, samen met leerlingen van jeugdtheaterschool Hofplein Rotterdam, Kids On The Floor, een speeltuin en knutselhoek voor kinderen waarin ook workshops aan de jongste bezoekers van het festival worden gegeven. Andere Rotterdamse partners die op hun manier meewerken om van de 43ste editie een klinkend succes te maken zijn Diergaarde Blijdorp, de Bijenkorf en het Havenbedrijf Rotterdam.

Pathé 5

18:30 Club Sándwich

•FLM•

09:00 Die Frau des Polizisten

•paars01•

Fernando Eimbcke, Mexico, 2013, DCP, 82 min, Spa, e.o.

•paars01•

Tijdens een lome zwembadvakantie verschijnen de eerste barstjes in een hechte moeder-zoonrelatie, als puber Hector verliefd wordt. De moeder een oneindig inspirerend thema voor regisseur Eimbcke - reageert amusant en recalcitrant op de onvermijdelijke frictie die het prille paar veroorzaakt.

Q&A met regisseur

Christine en Uwe leiden met hun dochtertje Clara een rustig leven in een grensstadje - zo lijkt het. Beetje bij beetje, hoofdstuk na hoofdstuk, zonder ophouden, ontvouwen zich fragmenten van hun leven voor onze ogen, tot zowel wij als zij onherroepelijk vastzitten in hun tragedie.

21:45 Stella cadente [wp]

Luis Miñarro, Spanje, 2014, DCP, 111 min, Cata/Spa, e.o.

•blauw•

Q&A met regisseur

Abdellah Taïa, Frankrijk/Marokko, 2013, DCP, 84 min, Arab, e.o.

15:30 Le bout du ﬁl [ip]

Cinerama 3

•paars02•

François Raffenaud, Frankrijk, 2013, DCP, 13 min, Fra, e.o.

Q&A met regisseur

Philip Gröning, Duitsland, 2013, DCP, 175 min, Dui, n.o.

12:45 L’armée du salut

Zou de Parijse actrice nog eenmaal worden aangenomen voor een grote rol? Intrigerend portret van een oude ster. The Quiet Roar [wp]

•geel•

Henrik Hellström, Zweden/Noorwegen, 2014, DCP, 80 min, Eng/Zwe, e.o.

Tweede ﬁlm van Zweedse regisseur van het succesvolle en hypnotiserende Burrowing, gaat over terminaal zieke vrouw die middels LSD-therapie een cruciale fase in haar leven herbeleeft: in haar onderbewuste wordt ze geconfronteerd met zichzelf en haar echtgenoot op 25-jarige leeftijd.

•paars01•

Santiago ‘Bou’ Grasso, Argentinië/ Frankrijk, 2013, DCP, 11 min, Spa, e.o.

Reimon [wp]

•blauw•

•paars01•

Q&A met regisseur

Haar dagen zijn gevuld met forenzen en poetsen, kriskras door Buenos Aires. Terwijl Reimon staat te stofzuigen, dragen haar bemiddelde patrons elkaar gefascineerd voor uit Marx’ Das Kapital. Nieuwste ﬁlm van maker van El Custodio is sober en betrokken. Genomineerd voor The Big Screen Award. 18:30 Ida

•blauw•

Q&A met regisseur

•paars01•

Een lyrische verbintenis van lichaam en geest, van dramaturgie en choreograﬁe, van werkelijkheid en fantasie. Mannen en vrouwen dansen en begeren in Perfect Garden: niet zozeer een bar, maar een utopie. Waar hedonisme niet een ideologie is, maar werkelijkheid is geworden. 21:30 Barbara

Stella cadente

•blauw•

Nils Malmros, Denemarken, 1997, Video, 143 min, Deen/Faer, e.o.

DCP, 94 min, Ned, e.o.

Q&A met regisseur

We schrijven 1972. Vrouwen dragen broekpakken; mannen proberen een baard. Er wordt meer geprobeerd, zoals partnerruil met de buren, en de Amerikanen stoppen met bemande ruimtevaart. Tuinder maakt in zijn reconstructie een bespottelijke tijd nog een beetje bespottelijker. Hippe komedie.

•blauw•

Reimon Lake August

Mara Mattuschka/Chris Haring, Oostenrijk, 2013, Video, 80 min, Eng

Liefdevol, secuur portret van dakloze 21:45 bejaarde Jorge in aftakelend Cuba. Hoax_canular [ip] HS Met zijn mistige herinneringen, hondDominic Gagnon, Canada, je en een dozijn identieke kwetsbaren 2013, Video, 90 min, Eng leeft hij in een vervallen voormalig Q&A met regisseur hotel. De schemering brengt het einde Hoe overleef je het einde van de wenabij, van Hotel Nueva Isla, van Jorge reld? De jongeren in deze bijzondere en van een ooit glorieus tijdperk. found-footage-ﬁlm bespreken hun plannen en verwachtingen in een 12:30 reeks webvideo’s. Sommigen denken Afscheid van het naderende einde te kunnen overde maan [wp] TG leven, anderen omarmen het. Soms Dick Tuinder, Nederland, 2014, parodie, soms schrikbarend echt.

Rodrigo Moreno, Argentinië/Duitsland, 2014, DCP, 72 min, Spa, e.o.

16:45 Boys

19:00 Perfect Garden [ip]

Q&A met regisseurs

aansluitend:

Biodrama vangt de geest van de New Yorkse Dada-kunstenaar Barones Elsa von Freytag-Loringhoven (18741927) in grandioos experimentele fragmenten. Voor een visumaanvraag verscheen ze ooit in de Franse ambassade in Duitsland, verkleed als verjaardagstaart met meer dan vijftig brandende kaarsen.

Film in drie delen over jongens die man worden (maar niet per se volwassen). Van het vormen van een basisidee van jeweetwel, via eerste persoonlijke ervaringen, tot het vinden van een zekere vorm van seksuele vrijheid - met alle verantwoordelijkheden en pijn van dien.

•geel•

Beklemmende stop-motionanimatie over een ofﬁciersdochter die haar regime maar niet los kan laten, ook al is de militaire dictatuur in Argentinië gevallen.

•blauw•

Nils Malmros, Denemarken, 1977, Video, 86 min, Deen, e.o.

•FLM•

15:15 Padre

Cassandra Guan/Lily Benson, VS, 2013, Video, 80 min, Eng/Dui, e.o. Q&A met regisseurs

aansluitend:

Kleurrijk speelﬁlmdebuut van ervaren producent Minarro biedt een haast 18:30 hallucinante blik op de wereld van Amadeo van Savoy, die rond 1870 twee To Kill a Man [ep] SP jaar lang koning was van een onreAlejandro Fernández Almendras, Chili/ geerbaar Spanje. Intrigerend gegeven Frankrijk, 2013, DCP, 82 min, Spa, e.o. mondt uit in pleidooi voor schoonheid, Q&A met regisseur creativiteit en vreugde in het leven. Hardwerkende, goedwillende Jorge en zijn familie worden in hun arme wijk geterroriseerd door de clan van Pathé 7 buurtcrimineel Kalule. Spannende en verontrustende ﬁlm confronteert 09:30 de kijker met universele vragen over Hotel Nueva Isla [wp] BF eigenrichting en de waarde van een Irene Gutiérrez/Javier Labrador, Cuba/ leven. Genomineerd voor The Big Spanje, 2014, DCP, 80 min, Spa, e.o. Screen Award.

Jonge Marokkaanse schrijver verﬁlmde zijn eigen boek, dat zijn levensverhaal vertelt. Over een jongen in Casablanca die ontdekt dat je met homoseksualiteit geld kunt verdienen en over een student die arm, koud en eenzaam in Europa bij het Leger des Heils aanklopt. Twee mooie verhalen ineen.

•FLM•

14:30 The Filmballad of Mamadada

Cinerama 2

•FLM•

09:15 The Mother and the Sea

•blauw•

Gonçalo Tocha, Portugal, 2013, DCP, 105 min, Port, e.o.

De enige ﬁlm van Malmros die niet gebaseerd is op zijn eigen ervaringen, maar op een roman, de gelijknamige klassieker van Jørgen-Frantz Jacobsen. Een visueel schitterend, droogironisch melodrama over liefde, huwelijk, lust, geruchten, hypocrisie en promiscuïteit, dat zich afspeelt in de 18de eeuw met een tweevoudige pastoorsweduwe als hoofdﬁguur.

Vila Cha is de enige plek ter wereld Pawel Pawlikowski, Polen, 2013, waar uitsluitend door vrouwen geDCP, 80 min, Poo, n.o. vormde vistradities nog voortbestaan. Polen, begin jaren zestig. Devote 15:30 Ondanks hun leeftijd gaan de oude novice Ida bezoekt, gemaand door Castello Cavalcanti SH dames nog steeds de zee op. Een puur moeder-overste, haar enige familielid. Cinerama 4 cinematografisch portret van een onWes Anderson, VS/Italië, Met die kettingrokende, cynische zichtbaar, nu al mythisch Europa dat 2013, DCP, 8 min, Eng/Ita Wanda (schitterend gespeeld door langzaam verdwijnt, als golven op zee. 09:00 Een coureur crasht in een pittoresk Agata Kulesza) ontdekt ze duistere Norte, the End of History SP Italiaans dorp. Het ongeluk heeft een familiegeheimen. Pawlikowski (My 11:30 onverwachts positieve uitwerking Lav Diaz, Filippijnen, 2013, Summer of Love) bevestigt talent in in dit kleine werk van de grote Wes I’m Not Him SP DCP, 250 min, Taga, e.o. beeldschoon zwart-wit. Anderson. Lav Diaz is een rasverteller, met Tayfun Pirselimoglu, Turkije/Griekenland/ soms zeer lange verhalen, vaak in 21:45 Frankrijk, 2013, DCP, 127 min, Tur, e.o. aansluitend: zwart-wit. Deze duurt slechts vier Rigor Mortis Wie zou zich willen voordoen als een BF uur - en is bovendien in kleur. Over Obvious Child [ip] BF ander? Als spoelkeukenmedewerker Juno Mak, Hongkong, 2013, een moordenaar en het noodlot dat Nihat een affaire krijgt met zijn colGillian Robespierre, VS, DCP, 105 min, Kant, e.o. de man (en zijn familie) treft die van lega Ayse, ontdekt hij dat hij verdacht 2014, DCP, 83 min, Eng Een filmster zoekt zijn einde in een de moord wordt beschuldigd. Als een veel lijkt op haar man - een gevaarlijke Stand-upcomedian Donna wordt duistere, oude flat, maar dat mislukt: Russische roman. crimineel die een gevangenisstraf gedumpt door haar overspelige het gebouw blijkt al te vol met geesten uitzit. Geleidelijk ontvouwt zich een vriendje, raakt haar baan kwijt, wordt te zitten. Voor regisseur Mak is deze 14:00 dreigend spel van dubbelgangers. héél dronken en raakt zwanger tijdens mysterieuze, grimmige speelfilm zijn Leave It for Tomorrow, een onenightstand. Ze overweegt een debuut, maar de hele eerbiedwaardige 14:15 for Night Has Fallen [ip] BF abortus, en leert dan de vader beter Hongkongse genregeschiedenis is erin kennen. Een film met romantiek, Mouton BF voelbaar. Jet Leyco, Filippijnen, 2013, quirky humor en onweerstaanbare DCP, 127 min, Filip, e.o. Marianne Pistone/Gilles Deroo, Frankrijk, personages. Genomineerd voor The Q&A met regisseur 2013, 35mm, 100 min, Fra, e.o. Big Screen Award. De jaren onder dictator Marcos Pathé 6 Q&A met regisseurs (1965-1986) waren een tijd van Mouton is verrassend, zowel het 18:45 09:15 groot verdriet voor de Filipijnen. De personage als de in documentairestijl Han Gong-Ju [ep] filmmaker werd pas daarna geboren, Malaria and Mosquitoes [ip] SH TG geschoten speelfilm zelf. Door een gemaar voelde wel de voortdurende rechtelijke maatregel wordt Mouton Lee Su-Jin, Zuid-Korea, 2013, Pimpaka Towira, Thailand, 2013, effecten op zijn familie. Zoekend en (Schaap) gescheiden van zijn moeder. DCP, 112 min, Kor, e.o. DCP, 24 min, Birm, e.o. tastend brengt Leyco nu fragmenten Hij vindt werk, vriendschap en liefde, Q&A met regisseur Een Thaise rivier aan de grens uit dat verwarrende tijdperk weer tot maar het leven stuurt hem met opzet Indrukwekkend geacteerd sociaal met Myanmar (Birma). Een man leven. onverwachte kanten op. drama. Koreaans tienermeisje wordt werd twee jaar geleden in zijn boot na een incident overgeplaatst naar een vermoord. Twee vrouwen houden de 16:30 16:45 andere school en logeert daarom bij boot als bewijs. Maar hoe lang nog? Of Horses and Men BF de moeder van haar nieuwe lerares. Masked Monkey - The aansluitend: Ze maakt vrienden en wordt gevraagd Evolution of Darwin’s Benedikt Erlingsson, IJsland/Duitsland, voor een a-capellazangclubje. Maar Theory [wp] 2013, DCP, 81 min, IJsl/Zwe/Eng, e.o. The Songs of Rice [wp] BF BF het verleden laat haar niet met rust. IJslandse paarden staan samen met Ismail Fahmi Lubish, Indonesië, Uruphong Raksasad, Thailand, tweevoetige acteurs in de credits van 2014, DCP, 110 min, Ind, e.o. 2014, DCP, 75 min, Thai, e.o. 22:00 deze dramatische en delicate debuutDicht op de huid gefilmd portret van Q&A met regisseur film. Terecht: naast de schitterende Eastern Boys GT de uitbundige en omstreden apenEen lied voor de rijst hoeft in Thailand landschappen en droge IJslandse shows in de arme wijken van Jakarta. niet altijd gezongen te worden. Het Robin Campillo, Frankrijk, 2013, humor stelen zij de show, in vaak De apen worden niet liefkozend DCP, 128 min, Fra/Eng, n.o. kan ook een dans zijn of spectaculair verbijsterende scènes over hun liefdes behandeld, maar hun trainers zijn er Scenarist/editor van Laurent Cantet zelfgeknutseld vuurwerk. En het en levens, en die van hun berijders. weinig beter aan toe. Het is de harde (L’emploi du temps, Entre les murs) kan zeker ook een film zijn, zoals strijd om het bestaan, en toch een regisseert overrompelende tweede film. overtuigend wordt aangetoond door 19:30 feest voor het oog. Geestig sociaal Welgestelde vijftiger benadert op Gare dit lyrische, fraai gefilmde eerbetoon Late at Night - Voices of realisme. du Nord jonge Oost-Europeaan voor aan het onmisbare volksvoedsel. Ordinary Madness [ip] EU gay seks en krijgt hele bende op bezoek. 19:30 Drie voor de prijs van één: home 12:15 Xiaolu Guo, Groot-Brittannië/ invasion-film, liefdesverhaal en thriller. Kamera obskura [ep] RG Zwitserland, 2013, The Other Side of the DCP, 70 min, Eng, e.o. Heart Is White [wp] Raymond Red, Filippijnen, 2012,

Hotel Nueva Isla

•paars02•

•FLM•

•paars01•

•geel•

Castello Cavalcanti

•geel•

•FLM•

•paars02•

•geel•

Obvious Child

•geel•

•blauw•

Cinerama 1

Leonardo Pansier, Nederland, 2014, DCP, 70 min, Ned, e.o. Q&A met regisseur

Supporters uit alle lagen van de bevolking proberen te omschrijven wat dat rood-witte Feyenoordhart van zo veel Rotterdammers nou zo hard doet kloppen. Maar, zoals een fan zegt: ‘Je kan het niet uitleggen, je moet het gewoon voelen.’ Gemaakt door een supporter, voor de supporters. 15:15 Nebraska Alexander Payne, VS, 2013, DCP, 115 min, Eng, n.o.

Q&A met regisseur

•blauw•

•paars01•

Pa: ik wil m’n prijs! Zoon: er is geen prijs! Oude pa wandelt de snelweg op, richting zijn ‘miljoen dollar’. Zoon zucht en geeft hem een lift. Humorvolle roadmovie in fraai zwart-wit door economisch getroffen Nebraska, thuisstaat van regisseur Payne (The Descendants), met glansrol van Bruce Dern.

DCP, 76 min, Taga, e.o.

•FLM•

09:30 The Blue Eyes of Yonta

Flora Gomes, Guinee-Bissau, 1992, Video, 95 min, Port, e.o.

In Guinee-Bissau, waar de euforie van onafhankelijkheid langzaam wegebt en plaatsmaakt voor teleurstelling, voltrekt zich een tragikomisch liefdesverhaal. Yonta is verliefd op oud-politiek-activist Vicente. Die ziet haar niet staan. En merkt Yonta niet dat ze een andere aanbidder heeft? 12:30 Sacro GRA

•blauw•

Gianfranco Rosi, Italië/Frankrijk, 2013, DCP, 93 min, Ita, e.o. Q&A met regisseur

Impressionistisch mozaïek van de zeer verschillende Romeinen die wonen en werken langs de grote ringweg (de GRA) rond de eeuwige stad. Fascinerende, prikkelende en innemende afwisseling van dramatische en humoristische scènes bezorgde Rosi de Gouden Leeuw op het festival van Venetië.

Sterk en origineel ﬁlmessay over het veranderende East End London. Een model voor ontwikkelingen in Europa en de rest van de wereld. Schrijver en ﬁlmmaker Xiaolu Guo trekt sinds How Is Your Fish Today? (Tiger Competitie 2007) de nodige aandacht.

Als een Filippijnse variant op The Artist, hanteert ook Kamera obskura de stijl van een zwijgende ﬁlm. Zogenaamd herontdekt meesterwerk, met veel visuele ﬂair, over een ontsnapte gevangene die een magische camera te pakken krijgt en daarmee in een politiek wespennest belandt. 22:15 How to Disappear Completely Raya Martin, Filippijnen, 2013, DCP, 80 min, Filip, e.o.

The Blue Eyes of Yonta

22:15 Letters from the South [ep] SP

•paars01•

Martin, het grote talent van de Filipijnse cinema, slaat ditmaal een iets andere weg in. Zijn palet blijft veelkleurig, maar naast experimentele en horror-invloeden is er nu ook ruimte voor een realistisch verhaal. Dat verhaal begint met een meisje, in een dorpje op een eiland, dat wil verdwijnen.

•paars01•

Aditya Assarat/Royston Tan/Midi Z/ Tan Chui Mui/Tsai Ming-liang/Sun Koh, China/Maleisië/Thailand/Singapore/ Myanmar, 2013, DCP, 105 min, Mand/Thai/Taiw/Birm/Kant, e.o.

Een omnibusﬁlm over hoe geïmmigreerde Chinezen in Zuidoost-Azië hechten aan hun traditionele gewoonten, taal en gebruiken - zelfs na eeuwen in een ander land. Gemaakt door ﬁlmmakers met een Chinese achtergrond, die individueel regelmatig te gast waren in Rotterdam.

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

The Filmballad of Mamadada

The Last Moose of Aoluguya

Cinerama 5

11:45 Vaters Garten - Die Liebe meiner Eltern

•FLM•

12:00 L’escale

•blauw•

Kaveh Bakhtiari, Zwitserland/Frankrijk, 2013, DCP, 100 min, Fars, e.o.

•geel•

Lisa Weber, Oostenrijk, 2014, DCP, 77 min, Dui, e.o.

Lisa gaat op zomervakantie met haar grootouders. De reis, met de auto, gaat van Wenen naar de Noordkaap. Ze maakt er een schijnbaar eenvoudige, luchthartige documentaire van, maar al gauw wordt de lengte van de reis een metafoor voor de lange en problematische relatie van de grootouders.

•blauw•

Q&A met regisseur

Het kleine radiostation Radio Puisaleine is een bijzonder sociaal netwerk dat de plaatselijke bewoners op heel menselijke wijze met elkaar verbindt. Ieder deelt zijn eigen blijdschap of verdriet via oude liedjes. Een vertederend, bijna tastbaar portret van het oude landelijke Europa, waar zelfs eenzaamheid kan worden gedeeld. Semi-feature: nieuwe presentatievorm die de middellange ﬁlm in de schijnwerpers plaatst.

•paars01•

Adolfo B. Alix Jr., Filippijnen, 2013, DCP, 85 min, Filip, e.o.

De jonge Filipijnse regisseur kreeg het duistere, politieke scenario ooit voor zijn verjaardag van de beroemde Lav Diaz. Pas jaren later kwam hij toe aan de verﬁlming. Een journalist doet onderzoek naar een vrouw met de naam China Doll. Kennis blijkt hier echter levensgevaarlijk. 21:00 Another Hungary [ip]

Gu Tao volgt al jaren het leven van enkele leden van de (voorheen nomadische) Ewenki-minderheid in Noordoost-China. Het resultaat is afwisselend verbijsterend treurig en onwaarschijnlijk hilarisch. Ruw, rauw en intiem portret van een alcoholische vechtjas.

Ai Weiwei, beroemd kunstenaar en notoir activist, regisseert niet zozeer ﬁlms; hij ontwerpt ze. Zoals je een gebouw ontwerpt, of een politieke campagne. Voor deze journalistieke documentaire geldt dat nog sterker, omdat het gaat over zijn eigen arrestatie en opsluiting, die wereldnieuws werden.

aansluitend:

16:45 L’amour est un crime parfait

•paars01•

Q&A met regisseur

In het Paraguayaanse achterland wemelt het van mythes over goudschatten uit een gruwelijke 19deeeuwse oorlog. Als een jongeman bij toeval een metaaldetector verwerft, kan hij zich niet bedwingen. Met schilderachtig en antropologisch oog vertelt Collar een tijdloos verhaal over hebzucht en obsessie.

•paars01•

Arnaud Larrieu/Jean-Marie Larrieu, Frankrijk/Zwitserland, 2013, DCP, 111 min, Fra, e.o.

•geel•

Anup Singh, Duitsland/India/Nederland/ Frankrijk, 2013, DCP, 109 min, Punj, e.o.

Ontroerend drama over een gezin van Sikhs in de Indiase Punjab-regio, waarin alleen dochters worden geboren. Er moet hoe dan ook een mannelijke erfgenaam komen. Opmerkelijke acteerprestaties van Irrfan Khan en het jonge Bengalese talent Tillotama Shome. Ofﬁciële openingsﬁlm IFFR 2014.

•paars02•

Gustavo Bastidas, Venezuela, 2014, DCP, 10 min, g.d. Regisseur aanwezig

Een oude man leidt een eenzaam bestaan. Hij geeft zijn leven een drastische wending om zo dichter bij zijn grote liefde te kunnen zijn.

21:45 El Rayo

aansluitend: •geel•

Aleksandra Gowin/Ireneusz Grzyb, Polen, 2014, DCP, 78 min, Poo, e.o.

•blauw•

LantarenVenster 2 •blauw•

Billy Pols, Nederland, 2014, DCP, 70 min, Ned, e.o. Q&A met regisseur

Tim Zom, alias Zombie. Skatende rebel without a cause van RotterdamZuid. Opgegroeid tussen geweld en criminaliteit, probeert de roekeloze langharige skater nu de kost te verdienen met tricks, ﬂips en de muziek die daarbij hoort. Zal zijn grimmige verleden hem daarbij in de weg zitten?

19:45 Periscópio [ep]

•blauw•

•paars01•

Kiko Goifman, Brazilië, 2013, DCP, 85 min, Port, e.o.

Twee mannen in een smoezelige ﬂat verzorgen en haten elkaar. Op een dag, ineens, vanuit de vloer, een periscoop. Wie of wat vindt hun miserabele levens het bespieden waard? Lachwekkend uitgangspunt van een verontrustend, surreël en theatraal werk van Goifman.

•blauw•

Anna Odell is niet uitgenodigd op de reünie van haar vroegere klasgenoten, twintig jaar na het eindexamen. Toch komt ze onverwacht langs, met rampzalige gevolgen. Dat is nog maar een deel van haar onthullende experiment rond identiteit, waarheid, valsheid, werkelijkheid en ﬁctie.

•blauw•

Kuneitra op de Golan Hoogvlaktes werd vernietigd door Israël tijdens de oorlog met Syrië in 1967. De vader van Malas, een Palestijnse vrijheidsstrijder, ligt er begraven. Om gevoelens van schaamte en vernedering over zijn vaders dood te verdrijven, herschrijft Malas zijn vaders geschiedenis. Historisch, persoonlijk en episch.

•FLM•

09:30 Riocorrente [ip]

Regisseur aanwezig

Tessa Louise-Salomé, Frankrijk, 2014, Video, 72 min, Fra/Eng/Jap, e.o. Q&A met regisseur

Na zijn eerste twee filmsuccessen vergleed Leos Carax’ reputatie van wonderkind naar probleemgeval. Zijn persoonlijke geheimdoenerij voedde de geruchtenstroom. In deze film onthullen zijn toegewijde handlangers de ware identiteit van deze uitzonderlijke filmdichter.

•blauw•

12:30 Casa Grande [wp]

15:00 Viktoria [ep]

•paars01•

Maya Vitkova, Bulgarije/Roemenië, 2014, DCP, 155 min, Bulg, e.o. Q&A met regisseur

•geel•

Speelﬁlm over documentairemaker, die in het goeddeels ontvolkte Mexicaanse achterland een onheilspellende vriendschap begint met zijn teruggetrokken levende onderwerp. Narcist meets proﬁteur, in oogverblindende western-setting. Meeslepend solodebuut van coregisseur van Toro negro (IFFR 2006).

•blauw•

Super8-film. Wat ooit het vertrouwde format was van dagboekfilms en reissouvenirs, verdwijnt nu zelf uit de herinnering. Regisseur André recyclede een weelde aan willekeurige beelden tot een fictieve biografie, met een ondeugende off-screen-stem in de stijl van Toto le héros en Amélie.

Rowena Crowe, Nederland, 2014, DCP, 5 min, Eng, e.o.

Peter Brunner, Oostenrijk, 2013, DCP, 92 min, Dui, e.o.

Kurt lijdt aan het Syndroom van Marfan, net als Christos Haas die de rol speelt. De ﬁlm gaat echter veel verder dan alleen het vastleggen van de ongeneeslijke aandoening van Christos. Kurt onderneemt een reis waarin de grenzen tussen dader en slachtoffer vervagen. Hoeveel schuld kan een mens verdragen?

Film over ﬁlm maken, en een portret van het centrum van de wereld voor Malmros: Århus. Tevens een spitse beschouwing van Denemarken in de jaren 70 - schijntolerantie tegenover diepgeworteld wantrouwen jegens elke werkelijke vorm van politieke vrijheid. Een komedie, een melodrama en een realistisch exposé in één.

aansluitend:

•paars01•

Digna Sinke, Nederland, 2014, DCP, 85 min, Ned/Eng/Dui, e.o.

Hoofdpersoon is het antwoordapparaat van Onno. Onno is niet bereikbaar. Veel vrienden en familieleden laten een boodschap achter, maar Onno belt niet terug. We zien wat de bellers zien. Maar Onno zien we niet. Een heldere en precieze ﬁlm over een man die alles had en toch niet meer wilde.

Ti West, VS, 2013, DCP, 95 min, Eng

•blauw•

Essayistische documentaire neemt de politieke ideeën en voorspellingen van de controversiële ﬁlmmaker Pier Paolo Pasolini (1922-1975) zeer serieus. Diens idealen over Afrika treffen ook het huidige Europa, aangezien, volgens Pasolini, die continenten steeds meer verstrengeld raken. 14:00 Pain of Love

•blauw•

Familiebezoek aan een afgelegen sekte wordt gaandeweg steeds beangstigender. Modefotograaf Patrick wordt door zijn zus uitgenodigd in haar paradijselijke commune. Zijn vrienden van Vice zien er een documentaire in en gaan mee. Al snel blijkt alles er niet zo rooskleurig als het lijkt.

•blauw•

Nils Malmros, Denemarken, 1992, Video, 120 min, Deen, e.o.

Scènes uit het leven van Kirsten, van puberteit tot jongvolwassenheid. Hoe ze seks en mannen ontdekt; hoe de ene man na de andere een teleurstelling is; hoe haar leven verandert in een lauwe hel van depressie en wanhoop. Pendant van Sorrow and Joy; Kirsten is het evenbeeld van de vrouw van Malmros. 16:30 On the Beat

•blauw•

Ning Ying, China, 1995, Video, 102 min, Mand, e.o.

Zwart-komisch relaas over het dagelijks conﬂict tussen traditie en vooruitgang in een Pekings politiestation. Een toeloop van semicriminele plattelandsbewoners maakt het er niet makkelijker op voor de agenten. En probeer maar eens iemand te vinden in die anonieme torenﬂats. 19:15 Tres D [wp]

In een audiobrief, een originele bandopname, stelt een moeder een soldaat voor een groot dilemma. Intieme animatie over gescheiden families in oorlogstijd.

19:30 The Sacrament

•blauw•

Q&A met regisseur

Gianni Borgna/Enrico Menduni, Italië/ Marokko, 2013, DCP, 77 min, Ita, e.o.

Q&A met regisseur

After the Tone [wp]

•FLM•

11:30 Profezia. L’Africa di Pasolini [ip]

Carlos Armella, Mexico/Argentinië, 2014, DCP, 106 min, Spa, e.o.

16:45 If We Were Together

Het toerisme naar het Indonesische eiland Sawai moet na deze betoverende en zinnelijke kleine speelﬁlm wel toenemen. Het paradijs op aarde. Op een realistische manier wordt een sprookjesachtig verhaal verteld. Een jonge vrouw gaat op zoek naar de waarheid achter een legende die ze van haar oma hoorde. Semi-feature: nieuwe presentatievorm die de middellange ﬁlm in de schijnwerpers plaatst.

Q&A met regisseur

Poëtisch reisverhaal door het adembenemende platteland van Sri Lanka, met als contrapunt de reis van twee eenvoudige mannen en een mysterieuze doodkist naar een dorp waar reeds beschamende geruchten rondgaan over de overleden vrouw. Meditatief en tot nadenken stemmend.

14:15 Quand je serai dictateur [wp]

•paars02•

Nils Malmros, Denemarken, 1988, 35mm, 101 min, Deen, e.o.

Prasanna Jayakody, Sri Lanka, 2014, DCP, 98 min, Sing, e.o.

11:45 Las voces [wp]

Edwin, Zuid-Korea/Indonesië, 2013, DCP, 55 min, Baha, e.o.

09:00 Århus by Night

•FLM•

09:15 28 [wp]

22:00 Someone’s Wife in the Boat of Someone’s Husband

LantarenVenster 6

Regisseur aanwezig

De 17-jarige Jean groeit op in de elite van Rio, met zijn kostscholen, chauffeurs en huishoudsters. Terwijl hij aan zijn overbezorgde ouders probeert te ontsnappen, houden zij hun naderende faillissement geheim. Prachtig gespeelde coming-of-ager geeft scherp beeld van klasseverschillen en racisme.

Q&A met regisseur

22:15 Arwad [ip]

Yaël André, België, 2014, DCP, 90 min, Fra, e.o.

Een ﬁlm als een snelkookpan. Wereldstad São Paulo lijkt op ontploffen te staan in dit energieke en urgente speelﬁlmdebuut. Alles zet zich onomkeerbaar in beweging, wanneer een vrouw wordt verscheurd door verlangens naar twee zeer verschillende mannen.

Na de Eerste Wereldoorlog was de in Roemenië geboren Natan de motor achter de heroplevende Franse ﬁlmindustrie. Een wereldoorlog later vormde het vermoeden dat hij als pornoacteur gewerkt had aanleiding zijn zaak te saboteren en hem aan de nazi’s over te leveren, met fataal gevolg. 18:15 Mein blindes Herz [ep] aansluitend: Mr X [ep]

Viktoria is een bijzonder kind. Haar moeder wilde helemaal geen baby krijgen in socialistisch Bulgarije en droomde van het Westen. Nu heeft ze toch een dochter en lijkt haar droom vervlogen. Ongelooﬂijk, zeer visueel epos over de paradoxen van moederschap en vaderland. Naar een waargebeurd verhaal.

Paul Duane/David Cairns, Ierland, 2013, DCP, 66 min, Eng, f.o.

•paars01•

22:45 The Reunion

Aangrijpende ﬁlm over de innerlijke strijd van oorlogsfotografe Lee (een sterke rol van Catherine Keener), die worstelt met haar oorlogstrauma’s. Ze vlucht naar een klein hotel in Sicilië, waar haar ontmoeting met een jonge immigrante ook haar eigen verwerkingsproces langzaam op gang brengt. 11:45 Natan

•FLM•

Peter von Bagh neemt ons mee naar zijn vaderland Finland, naar het stadje Oulu, dat gedurende de twintigste eeuw heftige veranderingen heeft ondergaan. Het leven van de ﬁlmmaker, een geschiedenis van zijn thuis en van de cinema kruisen elkaar in deze magische ﬁlm die werkt als een tijdmachine.

Q&A met regisseur

Mark Jackson, VS/Italië, 2014, DCP, 88 min, Eng/Ita

Creatieve documentaire over ﬁlmmaken in Marokko door een regisseur die mateloos is geïnspireerd door Iraanse meesters. Hij gaat op pad om een eigen ﬁlm van de grond te krijgen. Onderweg stuit hij op onbegrip, corruptie en zelfcensuur. Vol enthousiasme en passie voor cinema, de Iraanse voorop.

LantarenVenster 5

Fellipe Barbosa, Brazilië, 2014, DCP, 107 min, Port, e.o.

•FLM•

10:00 War Story [ip]

Yassine el Idrissi, Marokko/Nederland/ Egypte, 2014, DCP, 67 min, Arab, e.o.

Na de dood van zijn moeder keert Ali terug naar Arwad, Syrië. Daar verdrinkt hij onder onduidelijke omstandigheden in zee. Vrouw en minnares vragen zich af: ongeluk of zelfmoord? Ali’s identiteitscrisis als immigrant maakt alles nog ingewikkelder. Ontroerend drama over verlies, vlucht en verbanning.

•blauw•

Mohamad Malas, Syrië, 1992, Video, 125 min, Arab, e.o.

•geel•

Q&A met regisseurs

21:45 La nuit

Samer Najari/Dominique Chila, Canada, 2013, DCP, 105 min, Fra, e.o.

Alain-Pascal Housiaux/Patrick Dechesne, België/Duitsland/Ethiopië, 2014, DCP, 90 min, Amha/Fra, e.o.

Q&A met regisseur

The Straight Story in Spanje. Het is 2011, de crisis is op zijn hoogtepunt en er is geen werk. Tijd voor de illegale immigrant Hassan om van zijn spaargeld een tweedehands tractor te kopen en daarmee terug te rijden naar Marokko. Een bijzondere roadmovie met een rasoptimist in de hoofdrol.

Twee meisjes maken schoon waar mensen zijn overleden. Soms verkopen ze de achtergebleven spullen op een vlooienmarkt. Als ze een merkwaardige ﬁguur ontmoeten met een passie voor doosjes, ontvouwt zich een curieus spel. Een onconventionele liefdesgeschiedenis over de vreemdheid van gewone dingen.

•geel•

Paulo Sacramento, Brazilië, 2013, DCP, 79 min, Port, e.o.

Q&A met regisseurs

17:00 L’éclat furtif de l’ombre [wp] BF

LantarenVenster 3

Fran Araújo/Ernesto de Nova, Spanje/Portugal, 2013, DCP, 86 min, Spa/Arab, e.o.

Kogure is een paperclipbuiger in een paperclipfabriek. Een man zonder eigenschappen. Een gelaten verliezer. Op een dag vindt hij een vlinder in zijn ﬂat. Zij wordt zijn vrouw, maar ze is nog vreemder dan de bizarre minimale wereld waarin hij leeft. Gek grappige Japanse neofolk.

Peter von Bagh, Finland, 2013, DCP, 69 min, Fins, e.o.

19:15 Qissa [ep]

Ikeda Akira, Italië, 2013, 99 min, Jap, e.o.

19:30 Remembrance - A Small Movie About Oulu in the 1950s

In de winterse Alpen wordt het leven van een rokkenjagende prof (Mathieu Amalric) nog complexer wanneer een knappe studente verdwijnt. Haar mooie stiefmoeder (Maïwenn), zijn excentrieke zus en een fanatieke aanbidster voeren de druk op in een oogstrelende Hitchcockiaanse thriller met morbide humor.

Enrique Collar, Paraguay/Nederland, 2013, DCP, 75 min, Guara, e.o.

Anna Odell, Zweden, 2013, DCP, 89 min, Zwe, e.o.

•paars02•

Een bootje op een brede rivier neemt je mee in de dagelijkse overpeinzingen en handelingen van een man die alleen in het oerwoud leeft, betoverend geﬁlmd.

Cinerama 7

•FLM•

Ai Weiwei, China, 2014, Video, 127 min, Eng

Zij is een scherpe, gevatte kok. Hij een lieve, verlegen masseur. In het luxe wellness-hotel waar ze werken, bloeit tussen Lara en Clemens een nogal bijzondere liefde op. Hun wereld is te voelen en te ruiken. Met geïmproviseerde dialogen, sensueel geﬁlmd tussen het echte, werkende hotelpersoneel.

20:30 The Iranian Film [wp]

Door oorlogsgeweld raakt de jonge visser Adisu op drift in het enorme Ethiopië. Veertig jaar later is hij taxichauffeur in een Noord-Europese stad, elke nacht dromend van zijn verloren liefde. Verrassend debuut is dromerig en authenthiek, zonder spoor van vals sentiment.

•paars01•

Gu Tao, China, 2013, Video, 99 min, Mand, e.o.

09:00 Ai Weiwei’s Appeal ¥15,220,910.50 [wp]

•geel•

Q&A met regisseur

Regisseur aanwezig

22:00 Zombie: The Resurrection of Tim Zom [wp]

Jakob Lass, Duitsland, 2013, DCP, 89 min, Dui, e.o.

Alejandro Telemaco Tarraf, Argentinië, 2014, DCP, 16 min, Spa, e.o.

Little Crushes [wp]

Imre Bukta, een vooraanstaand Hongaarse kunstenaar, gaat weer in zijn geboortedorp wonen. Het dorp is in verval en vormt een dramatisch contrast met de moderne wereld. Een dichterlijk, weemoedig essay over een verdwijnende cultuur en de sporen die deze achterlaat in het landschap en in de gezichten en het leven van de mensen. Semi-feature: nieuwe presentatievorm die de middellange ﬁlm in de schijnwerpers plaatst.

Cinerama 6

14:15 Love Steaks

14:30 Anatomy of a Paper Clip [ep]

Letters Mein from blindes the South Herz

Q&A met regisseur

Impressionistisch drama over twee geliefden, een prostituee en een fabrieksarbeider, die het geweld en de misdaad van Cambodja proberen te ontvluchten. De meeslepende fabel houdt het midden tussen een droom en een nachtmerrie. Ruin won de Speciale Orizzonti Juryprijs in Venetië.

Marvin Kren, Oostenrijk, 2013, DCP, 93 min, Dui, e.o.

19:15 Habitable [wp]

•geel•

Q&A met regisseur

•blauw•

Costa Dulce [ep]

Michael Cody/Amiel CourtinWilson, Australië/Cambodja, 2013, DCP, 90 min, Khme, e.o.

•blauw•

Dénes Nagy, Hongarije, 2013, Video, 51 min, Hon, e.o.

22:30 The Last Moose of Aoluguya

•blauw•

16:30 El valle interior [wp]

Valéry Rosier, Frankrijk/België, 2013, DCP, 52 min, Fra, e.o.

18:30 Legend of China Doll [ip]

14:00 Blutgletscher

•FLM•

12:00 Ruin

Peter Liechti, Zwitserland, 2013, DCP, 93 min, Eng/Dui, e.o.

Terugtrekkende gletsjer verandert plaatselijke fauna in bloeddorstige, vraatzuchtige monsters. Dit dringt echter tergend langzaam door tot de onderzoekers aan het weerstation in de Alpen. Als de minister een gezellig promotiebezoek brengt, begint de horror pas echt.

Q&A met regisseur

16:45 Silence radio

LantarenVenster 1

Peter Liechti herontdekt zijn familie door zijn ouders te ﬁlmen, die al 60 jaar getrouwd zijn. Hij stelt de vragen die kinderen hun ouders meestal niet durven te stellen en onderzoekt hun relatie en die tussen zijn en hun generatie. Een onsentimenteel, beminnelijk en dapper familieportret, geschetst door een insider.

Intens en schrijnend portret van een groep illegalen in Athene. Onder hen de neef van de ﬁlmmaker, die daardoor ongekende toegang heeft tot deze verborgen onderwereld van Europa. We zijn toch ook mensen?, vraagt een zestienjarige jongen. L’escale toont eigenlijk: nee, dat zijn jullie niet. 14:30 Sitzﬂeisch [wp]

Blutgletscher D’où je viens

•geel•

Rosendo Ruiz, Argentinië, 2014, DCP, 87 min, Spa, e.o. Q&A met regisseur

Waarom en voor wie maken filmmakers hun films? Rond die voor iedere festivalbezoeker essentiële vraag, creëerde Ruiz een charmante liefdesgeschiedenis. Het is tegelijk een intelligent pamflet over en een kritische ode aan de cinefilie, gedraaid op het kleine filmfestival van Cosquin, Argentinië. 21:45 Sexy Money [wp] Karin Junger, Nederland, 2014, DCP, 80 min, Eng, n.o.

Een Europa-ﬁlm die voor 100% in Afrika is gedraaid? Luister naar de tragische verhalen van sekswerkers tegen wil en dank die het kille Europa weer wilden of moesten verlaten. Warm en kleurig zoals alleen Afrika (hier Nigeria) kan zijn. Degelijke en betrokken documentaire. Zoals ze moeten zijn.

•blauw•

would like to thank Hoofdsponsors

Subsidiënten

Partners

Tiger Business Lounge 3PO ABN AMRO Argos Bilderberg Parkhotel Dubois & Co Dyade Advies ESRO Staal EY Freeland Corporate Advisors Grafisch Lyceum Rotterdam HAL Investments B.V. Hogeschool Rotterdam Houthoff Buruma IN10 ING Intermax Manhave Vastgoed Matrans Holding BV Men at Work TV Produkties NautaDutilh Nedspice Holding NH HOTEL GROUP Syntrus Achmea Veenman+ Zadkine Rotterdam

Distributeurs ABC - Cinemien Cinéart Netherlands Cinema Delicatessen Eye Film Institute Netherlands Filmfreak Distribution Imagine Filmdistributie Nederland Mokum Film Paradiso Filmed Entertainment Wild Bunch Benelux Embassy of Austria • Embassy of Spain • Embassy of the Republic Indonesia • Finnish Cultural Institute for the Benelux • Goethe-Institut Niederlande • Instituto Italiano di Cultura di Amsterdam • Institut Français des Pays-Bas - Maison Descartes • Japan Foundation • Romanian Cultural Institute • Stichting Bevordering van Volkskracht • Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot • Taipei Representative Office • Under The Milky Way • Van den Berch van Heemstede Stichting

Media partners

Suppliers

Argos Oil • Bilderberg Parkhotel • BeamSystems • easyHotel Rotterdam City Centre • FestivalTickets • Gofilex • Grolsch • Hampshire Hotel - Savoy Rotterdam • Hotel Bazar • Hotel Rotterdam • Maarsen Groep Vastgoedinvesteringen • Maritime Hotel Rotterdam • NH HOTEL GROUP • Quartier du Port • Roos+Bijl • The Manhattan Hotel Rotterdam • Tulip Inn Rotterdam • Veenman+

Hubert Bals Fund

CineMart

ACE • Berlinale Co-Production Market • Binger Filmlab • Catalan Films • ChakaPro • Cinéfondation - Résidence du Festival • CineLink • Cinergia • CPH:DOX • Creative Skillset • Danish Film Institute • Directorate General for Enlargement of the European Commission • Doha Film Institute • Durban FilmMart / Durban Film Office • EAVE • Edinburgh International Film Festival • EYE Film Institute Netherlands • Festival Scope • Film I Väst • Film und Medienstiftung • Finnish Film Foundation • Flanders Image • Fundación TyPA • Guanajuato International Film Festival • Independent Filmmaker Project (IFP) • Irish Film Board • Israel Film Fund • Medienboard Berlin-Brandenburg • National Film Development Corporation India • New Cinema Network - Rome • NCP • Netherlands Film Fund • One Fine Day Workshop • Paris Cinema • Power to the Pixel • Producers Network Cannes • PROIMAGENES Colombia • Rio de Janeiro State Secretariat of Culture • Screen Australia • Singapore Film Commission • Sundance Institute • Telefilm Canada • Tribeca Film Institute • Trinidad & Tobago Film Festival • Wallonie Bruxelles Images

COLOFON DAILY DAILYTIGER TIGER NL: Anton Damen (hoofdredactie), Radboud de Bree (eindredactie), (hoofdredactie), Radboud de Bree Helenka Spanjer, Maricke Nieu& Helenka Spanjer (eindredactie), wdorp, Paul van de van Graaf, Joost Broeren, Paul de Joost Graaf, Broeren, SietseMaricke Meijer,Nieuwdorp, Anton Sietse Meijer, Slotboom, Nicole Santé (redactie) Nicole Santé, Anton Slotboom ,Loes Evers,Loes PeteEvers, Wu, Ouassima (redactie), Pete Wu, BelmoussiBelmoussi (web), Sanne de Rooij, Ouassima (web), Martjede van Nes (marketing en Sanne Rooij, Martje van Nes communicatie), Marieke Berkhout (marketing en communicatie), (traffic) Berkhout (trafﬁc) Marieke UK: Mark Baker (editor-in-chief ), Irina Trocan, Laya Maheshwari, Michael Pattison (editors) Programma informatie: Programma informatie:Chris Chris Schouten, Mirjam Klootwijk, Melissa van der Schoor Coördinatie A-Z: Coördinatie A-Z:Saskia SaskiaGravelijn Gravelijn (tekst), Simone Guljé (beeld) Fotografie: Fotograﬁ e:Felix FelixKalkman, Kalkman,Bram Bram Belloni, Corinne de Korver, Ruud Jonkers, Nadine Maas, Marije van Woerden, Nichon Glerum Vormgeving: Sjoukje Vormgeving: Sjoukjevan vanGool, Gool, Laurenz van Galen, Gerald Zevenboom Gerald Zevenboom Drukker: Veenman+ Drukker: Veenman+ Acquisitie: Daily Acquisitie: Daily Productions, Productions, Nick Cunningham Oplage: 10.000 per dag

P&I SCREENINGS

09.00

88’

BF 83’

11.00

96’

86’

99’

11:30

13:00

13.00 HS 80’

14.00

93’

84’

94’

90’

92’

134’

Stop the Pounding Heart Roberto Minervini

La cueva Alfredo Montero

13:45

It’s Us Nick Reding

Alan Partridge: Alpha Papa Declan Lowney

Bella Vista Vera Brunner-Sung

12:45

L’armée du salut Abdellah Taïa

70’

12:45

12:30 L’optimisme

Fish and Cat Shahram Mokri

12.00

12:15

175’

of the Heart Is White

Leonardo Pansier

12:15 The Other Side

93’

10.00

RG 76’

EU 10:45 86’

111’

11:00

12.00 Something Must Break Ester Martin Bergsmark

11.00 11:30

Closing Film: We Are the Best! Lukas Moodysson HS 12:30 75’

SH 98’

12:45

102’

13:30

13.00 90’

14.00

93’

SP 15:00 117’

16.00

17.00

The Disobedient Mina Djukic

The History of Eternity Camilo Cavalcante

16:15

16:00

83’

80’

Oktober November Götz Spielmann TG

115’

91’

93’

90’

16:00

Happily Ever After Tatjana Božić

100’

15.00

15:30

Tiger Awards Competition for Short Films 3

83’

15:45

The Hope Factory Natalia Meschaninova

15.00 94’

16:00

Au revoir l’été Fukada Koji

Afscheid van de maan TG Dick Tuinder

Canibal Manuel Martín Cuenca

Pelo malo Mariana Rondón

11:30

From Tehran to Heaven Abolfazl Saffary African Metropolis compilation programme

17.00

SP 125’

17:30

112’

91’

19.00 19:30

80’

20.00

83’

107’

80’

20:30

Remembrance A Small Movie...

92’

Peter von Bagh

The Sacrament Ti West

112’

70’

96’

21:30

95’

94’

22:00

22.00 22:30

23.00

86’

118’

89’

85’

After the Rain Cláudio Marques, Marília Hughes

R100 Matsumoto Hitoshi 22:45

86’

80’

100’

128’

95’

24.00 SP

99’

89’

24.00

105’

143’

125’

111’

105’

SP On the Edge Christian E. Christiansen

Die Frau hinter der Wand Grzegorz Muskala

B for Boy Chika Anadu 22:15

Cherry Pie Lorenz Merz Rigor Mortis Juno Mak

90’

How to Disappear Completely Raya Martin

70’

The Last Moose of Aoluguya Gu Tao

Letters from the South various directors 22:30

The Reunion Anna Odell

+ Zombie: The Resurrection... Billy Pols

22:15

21:45

Eastern Boys Robin Campillo

Stella cadente Luis Miñarro 22:00

22:15

Hoax_canular Dominic Gagnon

51’

22:00

22:45

El Rayo Fran Araújo, Ernesto de Nova

55’

23.00

80’

TG Arwad Samer Najari, Dominique Chila SH

Wife in the Boat...

22.00

Sexy Money Karin Junger

Edwin

22:00 Someone’s

22:15

21:45

67’

La nuit Mohamad Malas BF

21:45

21.00

Barbara Nils Malmros

21:45

21.00

133’

76’

87’

21:45

Another Hungary Dénes Nagy

85’

109’

21:00

88’

69’

The Iranian Film Yassine el Idrissi

20.00

85’

Suzanne Katell Quillévéré

Once Upon a Time in Shanghai Wong Ching Po

20:00

The Great Passage Ishii Yuya

Helium Eché Janga

Tiger Awards Competition for Short Films 1

82’

Kamera obskura Raymond Red

25 Mysterious Object at Noon Apichatpong Weerasethakul

Ida Pawel Pawlikowski

19:15

18:30

Han Gong-Ju Lee Su-Jin

Club Sándwich Fernando Eimbcke 18:45

19:30

Tres D Rosendo Ruiz

EU Late at Night Voices of Ordinary...

85’

Xiaolu Guo

Perfect Garden Mara Mattuschka, Chris Haring

19:30

To Kill a Man Alejandro Fernández Almendras

110’

19:00