Daily Tiger #1 by International Film Festival Rotterdam

Cast en crew van De wederopstanding van een klootzak met de IFFR-directie op de opening van het festival: Rian Gerritsen, Bas Blokker, Janneke Staarink, Guido van Driel, Goua Robert Grovogui, Eric Schreurs, Juliette van Ardenne, Rutger Wolfson, Frans van Gestel en Katrien van Beurden.

foto: Ruud Jonkers

De tijger is los Met het tweeluik De wederopstanding van een klootzak (voor gasten) en The Master (voor publiek) werd IFFR 2013 gisteravond stijlvol geopend. De komende tien dagen staat het centrum van Rotterdam in het teken van film en kunst en zullen ruim 2000 gasten van het festival, waaronder bijna 300 regisseurs, het straatbeeld bepalen.

Dat tijdens de opening werd gesproken over de waarde van cultuur, was onvermijdelijk, stelde festival directeur Rutger Wolfson in zijn openingsspeech. “De discussie over cultuursubsidies begint iets van een déjà vu te krijgen, maar is in feite pas net begonnen. De argumenten waarmee steun aan cultuur wordt gelegitimeerd, lijken namelijk niet langer te overtuigen.” Zijn openingswoord, en dat van zakelijk directeur Janneke Staarink daarna, stonden dan ook in het teken van het opnieuw definiëren van de waarde van cultuur, en van film in het bijzonder. De value added van kunst, om een economische term te lenen. Aan de hand van speciale festivalprogramma’s maakte Wolfson verschillende aspecten daarvan duidelijk. Zo noemde hij Dominik Graf – “één van

de belangrijkste chroniqueurs van het moderne Duitsland” – als voorbeeld bij uitstek van filmmakers die sociale realiteit kunnen tonen én bekritiseren. Dat doen ook de films in Signals: Inside Iran. Deze sectie legt de bloeiende Iraanse film cultuur bloot, die zich vanwege de strenge censuur normaal gesproken juist aan het zicht onttrekt en grotendeels ‘ondergronds’ plaatsvindt. “Film is zo krachtig omdat het de blik open en nieuwsgierig houdt, doordat het zichzelf altijd blijft vernieuwen en soms zelfs helemaal opnieuw wordt uitgevonden”, stelde Wolfson. De Russische filmmaakster Kira Moeratova heeft dat haar hele carrière gedaan en de Signals-onderdelen Sound Stages en Changing Channels trachten antwoord te geven op de vragen wat, en vooral wáár, cinema is. Symbiose

Ook de toegevoegde waarde van het festival zelf werd met een frisse blik bekeken – de waarde voor filmmakers en de filmindustrie, maar ook voor de stad Rotterdam en haar zakenleven. Wolfson haalde Il futuro aan als sterk voorbeeld. De film werd gemaakt door de Chileense regisseur Alicia Scherson, die de

van der Kwast. Vanmiddag krijgt hij Ari Deelder op bezoek, die met Toegetakeld door de liefde haar speelfilmdebuut maakt. 16:00-16:20, de Doelen, Kruisplein 40, gratis entree.

Mind the Gap UPC Living Room De UPC Living Room is de hele dag geopend om even uit te blazen (met een leuke tv-serie en eventueel popcorn). Om vier uur neemt een prominente gast plaats in deze gelegenheidshuiskamer – van filmmaker tot festivalcoryfee. De gastheer: schrijver Ernest

Vanavond kunt u in festivallocatie WORM een spannende ontdekkingstocht maken naar onbekende gebieden vol kolkend geluid en beeld. Floris Vanhoof, Felicia Atkinson & Makino Takashi, Prairie, Dans Dans, dj Mika Taanila, Gonzo (circus)-dj’s én cd-presentatie Mind The Gap #100. 22:00 tot laat, €11/€8, WORM.

eveneens Chileense producent hier in Rotterdam ontmoette. Haar eerdere film Turistas ontving steun van IFFR’s Hubert Bals Fonds, dat aankomende filmmakers in ontwikkelingslanden ondersteunt. Ook Il futuro werd gepresenteerd op CineMart, de internationale coproductiemarkt van het festival, die dit jaar zijn dertigste editie beleeft. De film dingt bovendien mee naar The Big Screen Award, een van de initiatieven waarmee IFFR bredere distributie in de Nederlandse bioscopen faciliteert voor ‘haar’ films. De verbindingen die het festival door al die initiatieven binnen de filmwereld legt, worden ook daarbuiten getrokken, legde zakelijk directeur Janneke Staarink vervolgens uit. Zij pleitte voor de symbiotische relatie waarbij diverse partijen elkaar versterken, ook toe te passen in de relatie tussen de culturele sector, overheid en het zakenleven. Een band gebaseerd op investering en wederzijds belang. “Het festival gaat steeds vaker en steeds meer partnerschappen aan met andere internationale spelers in de stad Rotterdam, zoals de Erasmus Universiteit en het Havenbedrijf Rotterdam. Met die gezamenlijke inspanning houden we het festival én de stad internationaal aan de top.” (JB)

Eerste hulp bij filmkeuze IFFR lanceert dit jaar Eerste Hulp bij Filmkeuze, een geweldige uitkomst voor iedereen die last heeft keuzestress. Ook voor de digibeet is het programma eenvoudig te bedienen. Het werkt simpel: u gaat naar eerstehulp.filmfestivalrotterdam.com en beantwoordt daar vijf simpele vragen. Aan de hand van uw antwoorden krijgt filmadvies op maat. De slimme site brengt uw filmsmaak in kaart en doet verrassende suggesties. Het allermooiste: er worden alleen (nog) niet uitverkochte voorstellingen getipt. Zo kunt u nergens meer naast grijpen.

VPRO Nacht Een meesterlijke combinatie: film + muziek. De VPRO Nacht serveert als voorprogramma de Britse moordcomedy Sightseers. Aansluitend laten de beste alternatieve acts, geselecteerd door 3voor12, Corso Rotterdam op haar grondvesten schudden. Wie? De jonge baroque-muzikant Jacco Gardner, de rap van Fresku, de Amsterdamse funk van het Amsterdamse Jungle by Night en de klanken van dj Sandeman. Plus: Gnucci, Guerilla Speakerz, VJ Oli4 & NMNN... swingen dus. Film 20:30, Oude Luxor. Muziekprogramma 22:30-04:00, Corso Rotterdam. Combiticket VPRO-leden €19,50, anders €21. Alleen het muziekprogramma €12,50.

international film festival rotterdam

Jungle by Night

vpro adv daily tiger 1.indd 1

15-01-13 13:18

Wat zou festivaldirecteur Rutger Wolfson doen als hij vandaag vrij was? Drie tips.

La Playa D.C.

Foto: Gertjan Zuilhof Bijna twee weken geleden is hij met opgestroopte mouwen begonnen met het opbouwen van zijn expositie Elephant in Darkness: Mohammad Shirvani, kunstenaar en regisseur van de Hivos Tiger-kandidaat Fat Shaker. Hier onderzoekt hij of een etalagepop in een kist past. De kist maakt deel uit van de intrigerende, griezelige én sensuele installatie in het Tea House/Gallery Inside Iran, die bezoekers uitdaagt meer zintuigen te gebruiken dan alleen de ogen. Shirvani onderbrak zijn werkzaamheden in Rotterdam onlangs voor een bliksembezoek aan het Sundance Film Festival in Utah, maar is inmiddels weer op Rotterdamse bodem. (NS)

“Deze bijzondere film van regisseur Juan Andrés Arango was vorig jaar ten tijde van onze vorige editie zo goed als af, op de postproductie na. Om de film af te ronden, sprong ons Hubert Bals Fonds bij – samen met de Rotterdamse Lions Club L’Esprit du Temps. Het is een van de eerste keren dat het fonds samenwerkte met een serviceclub. Afgelopen jaar ging La Playa D.C. in Cannes in première en nu is de film terug in Rotterdam. Vanuit het perspectief van de hoofdpersoon, een arme Colombiaan, zie je hoe hij voor oorlogs geweld vlucht en in de grote stad belandt, waar hij een nieuw bestaan moet opbouwen.” 13:15 Pathé 3

Liefde voor de beeldbuis De UPC Living Room in de Doelen is uitgerust met kingsize banken om in weg te zakken, verse popcorn om de snackbehoefte te stillen, breedbeeldschermen en barbediening. Bezoekers kunnen hier bijkomen van het festivalgeweld en zich tegoed doen aan een onuitputtelijke stroom tv-series. Van vandaag tot en met aanstaande zondag neemt iedere dag om klokslag vier een prominente gast plaats in deze gelegenheidshuiskamer – van filmmaker tot festivalcoryfee. De gastheer: schrijver Ernest van der Kwast. Hij interviewt zijn gasten over hun liefde voor de beeldbuis. Publiek mag zomaar binnenvallen, en de toegang is geheel gratis. Na het gesprek zetten Ernest & co samen hun favoriete serie op. Voor Ernest is dat best een bijzondere ervaring. Hij heeft thuis namelijk geen televisietoestel. “Ik denk dat ik de hele week met mijn familie in die Living Room ga zitten. Daar worden mijn zoontjes waarschijnlijk erg blij van. Ze klagen dat de buren wél tv hebben, en wij niet.” De complete line-up van gasten is nog niet bekend. “Maar,” zegt de auteur, “Scarlett Johansson mag altijd naast mij op de bank ploffen. Maar de kans dat Scarlett opduikt in de Living Room schat ik helaas even groot in als de kans dat zij in een Zuid-Koreaanse arthousefilm opduikt.” Niet getreurd Ernest, want vandaag krijg je Ari Deelder, debuterend regisseur en dochter-van, op bezoek. (VS) UPC Living Room, de Doelen, gratis entree

Spring Breakers

IFFR in de wolken met iTunes Thuisblijvers hoeven de festivalsferen niet te missen: gisteren opende het IFFR een digitale vestiging op iTunes. Daar zijn nu al 27 favorieten te huur en te koop, die afspeelbaar zijn op uw computermonitor, het scherm van de iPhone of iPad en – indien u in het bezit bent van Apple TV – op uw televisietoestel. Enige vereiste om het aanbod op itunes.com/iffr te bekijken is dat de (gratis) mediaspeler iTunes geïnstalleerd is. De collectie bestaat uit publiekstrekkers als Shame en Monsieur Lazhar, vorig jaar winnaar van de UPC Publieksprijs, en parels als Abrir puertas y ventanas en R. De digitale expansie van het festival vindt plaats in het kader van ‘IFFR in the Cloud’. Het aanbod wordt het hele jaar door uitgebreid met films uit de Bright Future- en Spectrum-programma’s. Dat is niet alleen goed nieuws voor thuiskijkers, maar ook voor onafhankelijke filmmakers. Voor hen is digitale distributie door de opstartkosten vaak een lastige zaak. Dankzij dit initiatief en de steun van het IFFR kunnen zij hun werk nu aan een groter publiek presenteren.

Gezocht: geluidsastronaut Stilte bij de film? Niet als het aan Nelly Ben Hayoun ligt. Zij verzorgt morgenmiddag de Moon Dust Remix Workshop en heeft nog een paar plekken voor deelnemers die met haar op geluidsavontuur gaan. De bestemming: de maan. De workshoppers gaan Neil Armstrongs ‘kleine stap’ van klank voorzien. Want hoe zou dat geklonken hebben, die echte moonwalk?

Ernest van der Kwast

Foto: Marloes Barnhoorn

De meeste filmgeluiden zijn helemaal niet op de set te horen, maar komen uit het koffertje van een foley artist. Foley is onmisbaar voor het maken van film of een radiohoorspel: het geweershot, de krakende deur, de wakkerende wind – het wordt allemaal pas veel later aan het beeld toegevoegd. Voor de Moon Dust Remix Workshop hoeft u overigens geen volleerd Geräusch-

macher te zijn. “Maar het is wel leuk als de deelnemers wat alledaagse voorwerpen willen meenemen,” geeft Ben Hayoun als tip mee. Zoals? “Kokosnoten, ballonnen, bevroren sla, gelatine, speelgoed. Alles is welkom. Daarmee gaan we dat historische moment uit 1969 reconstrueren, we gaan dat samen naspelen. Een erg krachtige manier om zo’n historische gebeurtenis tot de verbeelding te laten spreken.” Opgeven voor het geluidsgebeuren kan nog, via een mailtje naar mk@v2.nl. De kosten zijn niet astronomisch hoog: vijf euro, terwijl studenten gratis naar de maan mogen. Kleine troost voor wie achter het net vist: Ben Hayouns documentaire The International Space Orchestra, over het eerste orkest van ruimte wetenschappers, is tijdens IFFR driemaal te zien. (VS)

“Regisseur Harmony Korine, bekend van Gummo en Trash Humpers, maakt met Spring Breakers een ongelooflijk grappige, lichte en toegankelijke film over meisjes die zich geen ‘spring break’ kunnen veroorloven en daarom het criminele pad op gaan. De film werkt op verschillende niveaus. De cast bestaat uit James Franco en Disney Channel-sterren als Vanessa Hudgens en Selena Gomez, de ex van Justin Bieber. Daarmee is het niet alleen voer voor serieuze filmfanaten, maar ook voor jonge meiden. Luchtig retrovermaak in Miami Vice-kleurtjes, maar ook te interpreteren als scherpzinnige kritiek op de oppervlakkigheid van de Amerikaanse samenleving.” 21:45 Cinerama 4

Een extra laagje krant Speciaal voor cinefielen met een onstilbare filmhonger voegt de Daily Tiger een digitale dimensie aan het papier toe. Ziet u dit logo, dan kunt u met uw smartphone of tablet aanvullende informatie, filmtrailers en foto’s ontdekken. Download de gratis Layar-app in de appstore van uw telefoon of tablet. De Layar-app is er voor Android-telefoons en –tablets, en uiteraard ook voor de iPhone en iPad. Heeft u Layar al eens eerder geïnstalleerd? Update het dan naar de meest recente versie voor het optimale resultaat. Open de app vervolgens en houd de telefoon of het tablet boven de gehele pagina die voorzien is van het Layarlogo. Klik vervolgens linksboven op ‘scan’ en voilà: de digitale verdieping openbaart zich automatisch op uw display. Klik op een element om het te bekijken, lezen of beluisteren.

international film festival rotterdam

Mind the Gap “In WORM organiseren het IFFR en het magazine Gonzo (circus) vijf avonden vol bijzondere live performances die samenhangen met film. Leuk voor zowel muziek- als filmliefhebbers. Vanavond treedt de Finse kunstenaar Mika Taanila op. Wij vertonen op IFFR een aantal van zijn korte films en in TENT kun je terecht voor zijn video-installatie The Most Electrified Town in Finland. Maar als je de complete veelzijdigheid van ’s mans oeuvre wil ervaren, kun je hem vanavond als dj aan het werk zien. Of het verband houdt met de muziek in zijn films weet ik niet, maar juist daarom ben ik enorm nieuwsgierig.” (KvdM) 22:00 WORM

THE KILLING 3

Sarah Lund is weer terug! Het derde seizoen van de ijzersterke Deense crime serie. Sarah Lund stort zich op een mysterieuze moordzaak die haar naar de politiek, de bank- én de zakenwereld brengt.

GESELECTEERD DOOR DE VOLKSKRANT BESTEL VIA VKSHOP.NL

4 DVD’s 10x60 minuten

€ 29,95 www.vkshop.nl

FFR Daily Tiger-TheKilling3-268 x 384-5mm.indd 1

04-12-12 11:39

Hivos Tiger Awards Competitie

Tiger Awards Competitie voor Korte Films

Guido van Driel over De wederopstanding van een klootzak

‘ de film is beter dan het boek’

foto: Nadine Maas

Wie kon de graphic novel Om mekaar in Dokkum nu beter verfilmen dan de maker zelf? Juist. Guido van Driels ongrijpbare gangsterdrama trapt als openingsfilm de 42ste editie af. In een notendop

“Een crimineel voelt zich na een mislukte aanslag en bijna-doodervaring als een gepelde garnaal, maar op een bepaalde manier ook erg gelukkig. Het andere hoofdpersonage is een asielzoeker die niet over zijn vreselijke verleden kan praten en het hoofd boven water probeert te houden. De twee hebben niets met elkaar gemeen, maar aan het eind van de film zitten ze tóch allebei op een tak, hoog in dezelfde boom. Ik heb de film aan een producent gepitcht als een mix van Tarantino en Tarkovsky. Dat zijn wel hele grote namen hoor, maar als je je idee wil verkopen moet je niet te bescheiden zijn.” Eerste keer

“Hoe het is om een speelfilm te maken? Vermoeiend. Ik heb last van slapeloosheid. Tijdens de draaiperiode deed ik een paar nachten geen oog dicht, wat de klus nog zwaarder maakte. Ik moest oppassen dat ik niet te zwartgallig of te streng werd. Lennert Hillege, mijn cameraman, was een enorme steun. Een echte kameraad die je scherp houdt met de juiste vragen. Hij heeft ook veel meer setervaring dan ik, want Lennert draait het hele jaar door. Ik werd omringd door mensen die allemaal meer ervaren waren dan ik. Als striptekenaar ben ik gewend totale controle te hebben, maar dat heb je totaal niet bij het maken van een film. Wat er voor je neus gebeurt, is per definitie anders dan hoe je het van tevoren had bedacht.” Hollands glorie

“Het vleugje magisch realisme is nieuw in de Nederlandse cinema. Tegelijkertijd bevat het ook typisch Hollandse elementen. Die eigenheid is voor buitenlandse kijkers een pluspunt; wij gaan toch ook naar het filmhuis om een ander stuk van de wereld te zien. Vooropgesteld dat het een goed verhaal heeft, natuurlijk. Die eigenheid maakte eerder De Noorderlingen tot een succesvolle film over de grens. Eigenheid is beter dan proberen een internationale stijl te beoefenen of die van Hollywood te kopiëren. Die wedstrijd win je

Guido van der Werve over Nummer veertien, home

‘ elke dag een marathon’

foto: Ruud Jonkers

echt niet. Of de strip waarop de film is gebaseerd ook vertaald is? Ja, in één andere taal: Fries.” Rotterdam

“Dat De wederopstanding in de Tiger Awards Competitie zit én openingsfilm van het IFFR is, is een bijzonder mooi voorrecht. Uniek voor een Nederlandse film. Ik was twee jaar geleden voor het laatst op het IFFR. Toen heb ik me op CineMart helemaal leeggekletst tegen potentiële buitenlandse coproducenten. Dit jaar ben ik van begin tot eind van de partij. Leuk om alle collega’s te ontmoeten. Ik weet vanuit het stripwereldje hoe prettig het is om geestverwanten te treffen. Die andere vijftien Tigers wil ik allemaal zien. Maar ik kijk als groot P.T. Anderson-fan ook enorm uit naar The Master, de openingsfilm voor het publiek. Maar ik laat daar natuurlijk niet mijn eigen première voor schieten, nee zeg!” Boek vs film

“Ik denk dat de film beter is dan het boek. En ik was al best tevreden over het boek, hoor. De recensenten roemden destijds het filmische karakter. Op advies van Bas Blokker, met wie ik de filmbewerking schreef, stapte ik met het boek naar Motel Film. Als ik het boek nu teruglees, dan vallen me wel die grote lappen tekst op. In de montage van de film heb ik juist veel exposé weggesneden. Strip en film zijn echt verschillende media. Maar soms is het bijna letterlijk een-op-een vertaling. De afrekening aan het einde, op de dijk met een kerkje. Lennert was daar heel enthousiast over: lekker, dat Once Upon a Time in the West-gevoel.” Bright Future

“Bas en ik hebben al een nieuw scenario bij het Filmfonds liggen. Opnieuw gebaseerd op een stripboek van mij, Toen we van de Duitsers verloren. Helaas is het klimaat slecht voor Nederlandse films. Het regeringsbeleid is slappe hap en zo enorm stom, ook qua ondernemingszin. Want anders dan tien jaar geleden is er een groot Nederlands publiek voor Nederlandse films. Nou ja, het is dus niet geheel aan mij, maar ik hoop volgend jaar weer op de set te staan.” (AD) De wederopstanding van een klootzak – Guido van Driel

vr 25 19:00 Pathé 4, za 26 16:00 Pathé 7, zo 27 12:45 Pathé 5, za 2 19:15 Pathé 1

Het lichaam van componist Chopin werd begraven in Parijs, behalve zijn hart: dat ligt in Warschau. Beeldend kunstenaar Guido van der Werve brengt in de speelse kortfilm Nummer veertien, home in beeld hoe hij de ruim 1700 kilometer tussen die twee plaatsen zwemmend, fietsend en rennend overbrugt. In een notendop

“In een notendop zou ik hem als ‘home’ omschrijven, dat vat eigenlijk alles samen. (lacht) Het is een autobiografisch werk, namelijk. Het is een bij vlagen absurde combinatie van een requiem, een triatlon, de biografieën van Frédéric Chopin en Alexander de Grote, en mijn eigen jeugd in Papendrecht.” Nummer veertien

“Mijn werken zijn doorlopend genummerd, maar ik zou ze nooit allemaal achter elkaar laten zien. Het is een manier om alles enigszins te ordenen. In de wereld van klassieke muziek is dat heel normaal – opus nummer zoveel, soms met een subnummer. Het zijn ook niet allemaal films: nummer tien is een boek, nummer elf is de muziek van nummer twaalf. Mijn werken zijn steeds een samenvatting van mijn gemoedstoestand op dat moment.” Weggaan

“Chopin en Alexander de Grote zijn jeugdhelden van me. Op de piano speel ik eigenlijk alleen maar Chopin, en ik heb ooit klassieke archeologie gestudeerd omdat ik Alexander de Grote-wetenschapper wilde worden. Beiden gingen van huis weg op negentienjarige leeftijd, beiden keerden nooit terug. Alexander de Grote is de rest van zijn korte leven op een eindeloze veldtocht geweest. Toen zijn manschappen niet verder wilden, ging hij dood, pas 32 jaar oud. Die omzwervingen sloten goed aan op de 1700 kilometer lange triatlon die ik zelf in de film afleg.”

voor Nummer veertien, home ook een beetje vandaan: als je zo veel weg bent, ga je vanzelf meer nadenken over waar je vandaan komt en waar je thuis bent. Het is verfrissend om je in andere culturen te begeven, omdat je juist daar merkt wat je in Nederland hebt.” Krachtprestatie

“De afgelopen jaren verlegde ik mijn finishlijn steeds verder: eerst een halve marathon, toen een marathon en vervolgens twaalf uur achter elkaar rennen voor Nummer dertien, Emotional Poverty. Het verhaal van het hart van Chopin, dat op honderden kilometers afstand van de rest van zijn lichaam is begraven, heeft me altijd gefascineerd en ik bedacht me dat je die afstand door middel van een triatlon zou kunnen overbruggen. Soms is de film dan ook meer een sportregistratie dan cinema! Ik heb er iets meer dan drie weken over gedaan – eerst 27 kilometer gezwommen in twee dagen, toen in acht dagen bijna 1400 kilometer gefietst en ten slotte in zeven dagen de laatste 289 kilometer gerend. Het fietsen viel eigenlijk wel mee, maar die laatste week moest ik elke dag een marathon rennen. Na de derde dag begon ik wel erg stijf te worden.” Bright Future

“Ik ben nu eerst met een tussenproject bezig voor de Noord/Zuidlijn. Voor de stationshal hebben ze drie kunstenaars gevraagd om een schets in te dienen. Heel fijn om me even bezig te houden met iets dat meer ingekaderd is voordat ik aan Nummer vijftien begin, aangezien deze film nogal een zware bevalling was.” (JB) Nummer veertien, home – Guido van der Werve do 24 20:00 LantarenVenster 1, vr 25 15:00 LantarenVenster 1, do 31 14:15 Cinerama 1

Nederland

“Ik ben eigenlijk al sinds 2007 aan het rondzwerven. Op dit moment heb ik een huis in de bossen van Finland en een appartement in Berlijn; daarvoor heb ik twee jaar in New York gewoond. Daar komt het idee

Hivos Tiger Awards Competitie 2013 De prestigieuze Hivos Tiger Awards Competitie is het boegbeeld van het International Film Festival Rotterdam. Het winnen van een Hivos Tiger Award betekent behalve een trofee en een geldbedrag ook internationale erkenning.

Zestien premières doen een gooi naar een van de drie gelijkwaardige Hivos Tiger Awards en de daaraan verbonden geldprijs van €15.000. Of eigenlijk moeten we zeggen: zestien regisseurs, want de Hivos

Tiger Award is nadrukkelijk een prijs voor makers, die met een eerste of tweede film meedingen. Even belangrijk als dit geldbedrag zijn de internationale erkenning en belangstelling die een Tiger Award-nominatie met zich meebrengen. De Tiger Awards vormen voor veel filmmakers dat onontbeerlijke steuntje in de rug: niet zelden trekken ze bijvoorbeeld financiers om een volgend project mogelijk te maken. De winnende Tigers worden op de avond van vrijdag 1 februari bekendgemaakt.

international film festival rotterdam

De korte film kent een eigen competitie: de Tiger Awards Competitie voor Korte Films. Dit jaar telt die 23 kanshebbers. Canon sponsort de prijzen van deze internationale competitie. Anders dan bij de andere Tijgercompetitie zijn de ‘korte Tijgers’ niet automatisch voor jong, beginnend talent. Welke drie van deze producties straks een Canon Tiger Award for Short Films mee naar huis nemen? Dat wordt maandag 28 januari om 21:00 uur bekendgemaakt in WORM. De entree is dan gratis.

stimuleert documentaire • televisiedrama • speelfilm animatie • radio • jeugdfilm • games • videoclips korte film • transmedia • dans- en muziekfilm

www.mediafonds.nl

www.skvr.nl/IFFR Mojo Concerts presenteert

IFFR en Mediafonds presenteren Smart TV Changing Channels, een talkshow over de toekomst van webdramaseries en de verhouding tussen ﬁlm en televisie. Met Kore-eda Hirokazu, Ingrid Jungermann, Desiree Akhavan en Neda Armian Moderator: Ruben Maes Zondag 27 januari 21.00 - 22.00 uur Coffee Corner in de Doelen, gratis toegang Hill of Pleasures

Maria Ramos – VPRO / Selfmade Films

De ontmaagding van Eva van End Michiel ten Horn – AVRO / Pupkin Film Scenario Anne Barnhoorn; regie Michiel ten Horn

Herinneringen aan vuur

Heddy Honigmann – RTV Rijnmond / Lagestee Film

22 APRIL DE DOELEN - ROTTERDAM UITVERKOCHT 23 APRIL CARRÉ - AMSTERDAM 26 APRIL OOSTERPOORT - GRONINGEN KAARTVERKOOP VIA WWW.LIVENATION.NL EN WWW.TICKETMASTER.NL ENTREE: VANAF f 40 (EXCL. SERVICEKOSTEN).

NIEUW ALBUM NU VERKRIJGBAAR

Shopping • eating • drinking • sleeping

ish Daily d €8,50 * ********

breakf

ast

lunch

dinner

Meet the

real world!

witte de withstraat 16 • 3012 BP Rotterdam • www.hotelbazar.nl reservations: 010-206 51 51 (hotel & restaurant)

Lee Towers: The Voice of Rotterdam Hans Heijnen – RTV Rijnmond

Tamelijk gelukkig Peter Scholten – RTV Rijnmond / StudioRev

Deze producties, te zien op IFFR, kwamen tot stand met steun van het Mediafonds

Link 8mm Koorddansen boven de censuur Morgenochtend de allerlaatste kans om The Master in het grandioze 70mm-formaat te aanschouwen. De Daily Tiger ziet ook schoonheid in het kleinste filmformaat. Lang leve 8mm!

Duizenden uren aan home movies uit begin jaren zeventig. Maar wát voor home: het Witte Huis van president Nixon, in beeld gebracht door zijn naaste medewerkers. Regisseur Penny Lane (ja, dat is haar echte naam) smeedde de recent opgeduikelde archiefbeelden in Our Nixon tot een verrassend persoonlijk beeld van de ondergang van een president.

Voor regisseur Matt Hulse is 8mm slechts een van de vele dragers die hij inzet in het visuele feest dat Dummy Jim heet. De Nederlandse archiefbeelden komen uit het EYE-archief. In deze Tiger Awardskandidaat fietst een dove Schot in de jaren zestig naar de poolcirkel (en terug).

Voor het eerst in Rotterdam, en dan meteen met drie installaties én de hoofdrol in de speelfilm Ziba . Neda Razavipour: “Zwijg je, dan ga je langzaam dood.”

Razavipour is niet alleen voor het eerst in Rotterdam, maar zelfs voor de eerste maal in Nederland. “Ik had nog nooit van het filmfestival gehoord.” Het toeval bracht haar naar de Maasstad. “Programmeur Gertjan Zuilhof was in het kader van festivalresearch op bezoek bij de regisseur van Ziba in Teheran. Die vroeg mij of ik Gertjan wilde rondleiden door de stad. Aan het einde van zijn bezoek gaf ik hem een paar van mijn dvd’s en portfolio. Zo is het gekomen.” De mediakunstenares werd geboren in Teheran, maar de familie verhuisde naar Parijs toen ze zestien was. Daar studeerde ze beeldende kunst en decorontwerp. “Na veertien jaar keerde ik terug naar Iran. Vanwege persoonlijke omstandigheden, maar ook omdat er in Frankrijk al zo veel toneelontwerpers waren. Bovendien leek er op dat moment wat openheid te komen in de Iraanse samenleving.” De werkelijkheid viel Razavipour rauw op het dak. “Ik maakte deel uit van een theatergezelschap. Een hard bestaan, maar we dachten dat er vrijheid was in de toneelwereld. Niets bleek minder waar: we werden geconfronteerd met censuur. Er was geen geld en er waren geen podia. Na twee jaar heb ik het theaterleven opgegeven en ben ik video-installaties gaan maken. Dat was ook niet makkelijk, want het ontbreekt Iran aan een culturele infrastructuur. Er is een klein publiek. Ik exposeer wel regelmatig in het buitenland.” Toch heeft ze geen spijt van haar verhuizing. “Mijn leven is enorm veranderd. Was ik in Frankrijk gebleven, dan was ik misschien nóg bezig met theater. Nu maak ik andere kunst. In Iran vind ik de motivatie om dat te doen. Met mijn werk hoop ik verandering teweeg te brengen, die niet eens revolutionair hoeft te zijn. Als ik slechts één persoon aan het denken zet of op een andere manier naar de wereld laat kijken, ben ik al gelukkig.” Het werk van Razavipour is beslist niet expliciet politiek, maar behandelt – zoals in bijna alle Iraanse kunst op omfloerste wijze – wel degelijk hete maatschap-

foto: Nichon Glerum

pelijke hangijzers. “Wanneer je over de situatie van een vrouw praat, is dat al politiek. Mijn installatie van Perzische tapijten waar bezoekers stukken uit konden knippen, symboliseerde de gewelddadige metamorfose die tradities ondergaan. Je moet íets zeggen. Zwijg je, dan ga je langzaam dood.” De spelregels van de censuur

Net als veel Iraanse collega’s is Razavipour een meester geworden in koorddansen boven de censuur. “Ik weet wat er mogelijk is. Soms maak ik werk, gewoon omdat ik dat moet maken, zonder het aan iemand te tonen. Een fotoserie van naakten, bijvoorbeeld. Het is een spel waarvan je de spelregels moet kennen.” Hoe de kunstenares dat spel speelt is te zien in een galerie op het Schouwburgplein, dat tot Iraans theehuis is omgebouwd. Daar zijn drie installaties van Razavipour te bewonderen als onderdeel van het programma Signals: Inside Iran, getiteld Dialogue with Open Eyes, Tehran Through the Window en Find the Lost One. “Die laatste film levert commentaar op het

feit dat mensen in Teheran soms zomaar verdwijnen. Op twee schermen worden identieke video’s naast elkaar afgespeeld. In één van de twee films ontbreekt iemand. Doordat het bewegend beeld is, valt dat niet op. Het achterliggende idee is om mensen oplettender te laten worden.” De installaties tonen het dagelijks leven, zonder dialoog, met alleen omgevingsgeluid. “Door de stilte word je nog meer in de rol van waarnemer gedwongen. Je kijkt en wacht. Verbaas je, net als ik, over hoe het leven maar gewoon doorgaat. Ondanks onderdrukking, boycotten, economische malaise, vervuiling. Iedereen gaat verder en niemand praat over wat er gebeurt. Niet in het openbaar, althans. Die stilte voelt voor mij soms als een stilte voor de storm.” (NS) Dialogue with Open Eyes; Tehran Through the Window; Find the Lost One. 10:00-21:00, Tea

House/Gallery Inside Iran, Schouwburgplein 54. Gratis entree.

Spektakel onder hoogspanning Een zoon doet in Avanti popolo zijn stinkende best om contact te krijgen met zijn bejaarde vader (gespeeld door de onlangs overleden regisseur Carlos Reichenbach) – met oude platen en 8mm-filmpjes uit zijn jeugd. Maar pa wacht in zijn afbladderende huisje eindeloos op zijn andere, verloren zoon.

De Oostenrijkse Bernadette Weigel reist in Fahrtwind Aufzeichnungen einer Reisenden door voormalig communistisch grondgebied. De grofkorrelige beelden zingen haar hoogst actuele onderwerp los van de tijd, en geven de reportage een filosofische en poëtische meerwaarde.

In Die Welt slechts twee korte 8mm-shots van een jeugd in de vroege jaren tachtig – de jeugd van filmmaker Alex Pitstra zelf. De herkomst van die beelden kleurt de hele film. Pitstra is de zoon van een Nederlandse moeder en een Tunesische vader, groeide op in Nederland en maakt nu een film over zijn fictieve spiegelbeeld: wat als hij zou zijn opgegroeid in het land van zijn vader? (JB)

De Finse kunstenaar Mika Taanila is dit IFFR sterk vertegenwoordigd met de korte competitiefilm Six Day Run, een retrospectief én twee installaties in TENT.

Een uitputtingsslag, een spirituele ervaring, maar uiteindelijk ook gewoon een wedstrijd. De Self-Transcendence Six Day Race is een ultralangeafstandsloop die een gewone marathon tot een wandelingetje doet verbleken. In het New Yorkse park Flushing Meadows lopen de deelnemers zes dagen en nachten lang hetzelfde rondje van een mijl. Slapen? Dat doen ze niet meer dan twee of drie uur per nacht. De Finse kunstenaar Mika Taanila maakte er de korte film Six Day Run over, geselecteerd voor de Tiger Awards Competition for Short Films. “Het is fascinerend”, zegt Taanila. “Bijna een vorm van meditatie. Anderen doen aan yoga, deze mensen lopen extreme afstanden. Ze willen zo ontsnappen aan het jachtige bestaan van alledag en het hoofd leegmaken. De race begon ooit als een wedstrijd tussen arme sloebers, waarbij de rijken weddenschappen afsloten op wie de slijtageslag het langst zou volhouden. Daar was weinig spiritueels aan.” Six Day Run volgt de Finse deelnemer Ashprihanal Aalto, die in zes dagen dik 756 kilometer liep. Goed voor een tweede plek. “Hij doet elk jaar mee en traint veel in Helsinki. Volgens Ashprihanal maakt het rennen hem rustig, ontspannen en evenwichtig.” In de documentaire is ook het fysieke ongemak te zien dat deze extreme sport oplevert. Aan het eind zitten Aalto’s voeten onder de pleisters en pulkt hij een nagel van een beurse teen af. Anders dan de titel wellicht doet vermoeden, heeft de film een bescheiden lengte van vijftien minuten. Naast deze nieuwe film zijn er tijdens het festival nog vier korte films van Taanila in een retrospectief te zien. Ook heeft hij twee installaties in TENT: Stimulus Progression, over muzak, en The Most Electrified Town in Finland, over de bouw van een enorme kerncentrale in het Finse plaatsje Eurajoki. “Deze kerncentrale, Olkiluoto 3, was de eerste die gebouwd werd na de ramp in Tsjernobyl”, vertelt Taanila. “Ze zijn er acht

foto: Ruud Jonkers

jaar geleden mee begonnen. Hij zou in 2009 klaar zijn, maar door allerlei problemen gaat het nog minstens twee of drie jaar duren.” De installatie bestaat uit drie video’s die gelijktijdig naast elkaar worden geprojecteerd op een enorm, breder-dan-breed doek, met een soundtrack van constructiegeluiden en elektronische muziek van het Finse duo Pan Sonic. Een overweldigende ervaring. “Ik wilde er een spektakel van maken, groot en luid, om de enorme schaal van het bouwproject weer te geven. De krachtigste kerncentrale ter wereld, de grootste industriële investering ooit gedaan in Finland, de grootste bouwplaats ter wereld – voor eventjes dan, met duizenden arbeiders! Een opeenstapeling van superlatieven, waar het nauwelijks te bevatten idee van kernenergie bovenop komt.” De video-installatie is tegelijkertijd een portret van een stadje dat onder hoogspanning staat. “Eurajoki is een plaats met zo’n vijfduizend inwo-

international film festival rotterdam

ners. Dit wordt de derde kerncentrale op die plek. Als je met de mensen daar praat, is hun eerste reactie dat er niets aan de hand is, dat ze van kernenergie houden, vanwege de werkgelegenheid. Maar als je langere tijd met ze doorbrengt, blijkt er onderhuids veel angst te heersen. Het levert stress op die even onzichtbaar is als radioactieve straling. De uitdaging voor mij was om dat onzichtbare zichtbaar te maken.” (SM) Short Profile: Mika Taanila

do 24 15:00 LantarenVenster 6, ma 28 19:45 LantarenVenster 6 Six Day Run

do 24 20:00 LantarenVenster 1, vr 25 15:00 LantarenVenster 1, do 31 14:15 Cinerama 1 Stimulus Progression en The Most Electrified Town in Finland

11:00 – 18:00, TENT (gratis toegang)

Monsieur Lazhar van Philippe Falardeau winnaar van de UPC Publieksprijs IFFR 2012.

Film ontroert, boeit, maakt je aan het lachen, zet je aan het denken. Film is opwindend. UPC is gek op film. En deelt deze passie graag met u. Daarom biedt UPC thuis toegang tot duizenden films. Gewoon via uw afstands bediening. Bovendien participeren we in Nederlandse films. Zoals in ‘DEAL’ van Eddy Terstall. We zijn partner van eu1, het platform

1301074 Adv NFF Mr Lazahr 268x384.indd 1

waar jonge filmmakers sponsors, financiers en publiek elkaar ontmoeten. Opgericht door Waldemar Torenstra en Ruben Nicolai. We sponsoren diverse filmfestivals in Nederland. Zoals het International Film Festival Rotterdam, waar de UPC Publieksprijs aan verbonden is.

Films die op dit festival te zien zijn maken wij ook toegankelijk via UPC On Demand. Zo kan een breed publiek uit en thuis kennis maken met de kwaliteit van festivalfilms. Want film is voor iedereen.

| upc.nl 18-01-13 14:55

director’s profiles Bright Future

ROOM #003 Makino Takashi won vorige editie een Tiger Award voor zijn korte film Generator. Nu is hij met zijn vriendin Rei Hayama in hun tijdelijke festivalonderkomen aan het proefdraaien met bijzondere muziekinstrumenten. Daarmee geeft hij vanavond een muzikale performance in de Mind the Gap-nacht in WORM. Zijn nieuwste film 2012 is dit weekend te zien. Foto: Nadine Maas

Worstelen met Moeratova

Zijn werk voor de non-profitorganisatie CyberSmart Africa bracht de jonge Amerikaanse regisseur Jeremy Teicher (1988) naar Senegal. Een klein dorpje vormde daar het decor voor zijn studentenfilm This is Us: Video Stories from Senegalese Youth, waarvan de internationale première plaatsvond op de Amerikaanse ambassade in Dakar. Zijn documentaire-achtige speelfilmdebuut Tall as the Baobab Tree speelt zich eveneens af op het platteland van Senegal en gaat over de veranderingen die het moderne leven in de dorpsgemeenschap met zich meebrengt. De film won op het Doha Tribeca Film Festival in Qatar de prijs voor Best Feature Narrative. Teicher werkt momenteel aan twee nieuwe films, die zich afspelen in Amerika. Tall as the Baobab Tree 17:00 Cinerama 3

Spectrum

Nog nooit van Kira Moeratova gehoord? Niet erg, want daar brengt het IFFR nu verandering in. Het fenomenale, expressieve en lyrische werk van deze Oekraïense kunstenares is dit jaar voor het eerst in zijn geheel te zien buiten Rusland en Oekraïne. Haar films móet u zien. Al was het maar om het effect dat ze hebben op gastprogrammeur en cinefiel Olaf Möller.

Er hangt altijd een zweem van belachelijkheid rond beweringen als: ‘Kira Moeratova geldt als één van de grootste filmmakers aller tijden’, zelfs wanneer daar een kern van waarheid in zit. De naam Moeratova doet immers niet bepaald bij iedereen direct een belletje rinkelen (dit in tegenstelling tot gearriveerde meesters als Haneke of, nou ja, vul zelf de lange lijst maar aan). Dergelijke uitspraken klinken daarom altijd tamelijk zelfingenomen. Dat betekent overigens niet automatisch dat Kira Heorhijivna Muratova (zoals de Oekraïners haar kennen) een totaal onbekende is – maar wel dat haar genialiteit en vooral de erkenning daarvan gekoppeld kan worden aan een specifiek moment in de geschiedenis, de Glasnost-jaren om precies te zijn, om daarna nooit meer gecultiveerd te worden, behalve binnen bepaalde kringen dan, die op hun beurt weer gedefiniëerd kunnen worden als zijnde ‘té grondig verfijnd’ of juist als ‘toch best wel heel erg far-out’, wat je op zich natuurlijk weer kunt beschouwen als het soort dweepzieke blabla waar ‘hullie’ altijd mee aankomen zodra bepaalde zaken een beetje meer van je eisen en/of niet helemaal in lijn zijn met de politieke correctheid die toevallig net in de mode is… En inderdaad, alleen al over dit specifieke detail kunnen we lekker oeverloos oreren. (En nu ik toch bezig ben, sommige films van Moeratova doen nog het meest denken aan vleesgeworden tussenzinnen, watervallen van tussenzinnen eigenlijk, met een scheutje hoofdtekst erdoor, net genoeg om de draak te steken met narratieve conventies.) Het is maar dat je je realiseert dat deze tussenzinnen een Hoger Doel dienen. Wat zeg ik: het Hoogst Haalbare Doel – Verklaring en Zelfreflectie! (Ha! Nou jij weer!) Moeratova’s meest recente meesterwerk, en de reden voor deze IFFR-huldeblijk, is het vorig jaar uitgebrachte Eternal Homecoming; een twee uur durende uitweiding, of eigenlijk een reeks variaties op dat wat in essentie twee dialogen zijn, over niet veel meer dan gebakken lucht – of zoals je wilt: een soort Groundhog Day voor dromers die klaarwakker zijn. Waar het op neerkomt, is dat Moeratova de juiste stamboom heeft om door het doorsnee filmhuispubliek omarmd te worden: haar vroege soloprojecten, tot stand gekomen tijdens het koude staartje van de hete zestiger Sovjet-jaren en gedurende de Tweede IJstijd

Melody for a Street Organ

(ook bekend staande als de Brezjnev-zeventiger jaren), werden rigoureus gecensureerd – ze slaagde er weliswaar in een aantal films te maken die door collega’s werden bejubeld vanwege hun originaliteit en durf, maar die haalden zelden de distributie. In één geval verwijderde ze zelfs haar naam van de credits omdat de film door de autoriteiten werd hergemonteerd op een wijze die ze totaal van de pot gerukt vond. Het is overigens veelzeggend dat haar strubbelingen niet eindigden tijdens de liberalere periode van de late jaren tachtig. The Asthenic Syndrome (1989), de film die haar voor velen ferm op de ‘wereldkaart der cinematografie’ (zoals dat zo fraai heet) plaatste, kende ook wat probleempjes. Wat weer bewijst dat zelfs de Glasnost-periode een paar zwarte bladzijden bevatte… Maar slachtofferschap doet de kassa rinkelen! En zo werd Moeratova (naast Sokoerov) het postermeisje van die periode: een Voorheen Onderdrukte Stem – en dubbele bonuspunten: een vrouw bovendien! – die Zich Eindelijk Verstaanbaar Kon Maken (met een beetje gekuch). Alles soortement van toppie tot dusver. Maar dan steekt het volgende probleem de kop op: haar grimmige, tamelijk hysterisch aandoende anarchistische films voldeden eigenlijk niet helemaal aan de verwachtingen die een internationaal publiek koesterde met betrekking tot Russische Filmkunst – er was niks spiritueels of dieeeeeeeeeps aan; sterker nog, Moeratova’s films waren (hoewel alleen heel in de verre verte) te vergelijken met die van Vera Chytilová, oftewel een duidelijk geval van vernietigende schoonheid die verdomd weinig te maken heeft met De Russische Ziel maar des te meer met Sekse en Klassenverhoudingen – herstel: Klassentegenstellingen. Het was maar goed voor het Kapitalistische Westen dat het de Koude Oorlog had gewonnen en nu rustig de Oude Vijand letterlijk links kon laten liggen en zich kon permitteren niet meer dan een vage belangstel-

ling te tonen voor zijn doen en laten – en dat slechts wanneer hij zo netjes was zich te conformeren aan de westerse cliché-verwachtingen! Oftewel: hoewel de negentiger jaren een naar verhouding drukke periode was voor Moeratova en haar oeuvre eindelijk werd getoond op belangrijke festivals (vaak geselecteerd voor competitie), begon de interesse voor post-Sovjetculturen snel te verdwijnen. Dus: nu is Moeratova eindelijk geaccepteerd als een genie, waardoor ze regelmatig films kan maken – en dan is er geen belangstelling meer om ze te vertonen. Tel daar het feit bij op dat haar hyper-gecontroleerde maniëristische materialisme iedereen die een voorkeur vertoont voor Rust, Reinheid en Regelmaat in een totale staat van verwarring achterlaat, en tegelijkertijd het publiek dat juist openstaat voor tact- en smaakvolle films ook professioneel tegen zich in het harnas jaagt (want er is een woest soort energie in al haar films, een als het ware hondsdol kantje aan haar zelfexpressie die behoorlijk angstaanjagend, spookachtig, verpletterend en bovendien anti-bourgeois is, op een wijze die je samenvattend als ‘utopisch’ zou kunnen bestempelen). Deze films zijn duidelijk niet bedoeld om rustig te overpeinzen of fijn te bespiegelen – dit zijn films om mee te worstelen. Tekst: Olaf Möller, vertaling: Elsbeth Jongsma. Signals: Kira Muratova On the Steep Cliff (1961), Our Honest Bread (1964), Brief Encounters (1967), Long Farewells (1971), Getting to Know the Big Wide World (1979), Among Grey Stones (1983), Change of Fortune (1987), The Asthenic Syndrome (1989), The Sentimental Policeman (1992), Passions (1994), Three Stories (1997), Letter to America (1999), Second Class Citizens (2001), Chekhov’s Motifs (2002), The Tuner (2004), The Certificate (2005), Dummy (2005), Two in One (2007), Melody for a Street Organ (2009), Eternal Homecoming (2012)

international film festival rotterdam

De loopbaan van Olivier Assayas (1955) begon toen zijn vader, Maigret-scenarist Jacques Rémy, ziek werd: Olivier hielp hem een paar afleveringen van de tv-serie te schrijven. Daarna maakte hij, naar goed Frans gebruik, eerst carrière als criticus bij het fameuze Cahiers du Cinema. In 1986 debuteerde hij met Désordre, en 1994 werd zijn Cold Water geselecteerd voor Cannes. In die film duikt de hoofdpersoon van Après mai al op, ietsjes jonger. Deze Gilles is het alter ego van Assayas: ook een jonge zoeker die in de naweeën van de Franse studentenprotesten in de roerige jaren zeventig worstelt met De Liefde en De Kunst. Zijn scenario viel in de prijzen op het filmfestival van Venetië. Après mai 17:00 Oude Luxor

Signals: Changing Channels

De Chileen Pablo Larraín (1976) groeide op in rumoerige tijden, toen dictator Pinochet er met de scepter zwaaide. Het werd de voedingsbodem voor zijn officieuze Pinochet-trilogie, waarvan na Tony Manero en Post Mortem dit festival No het sluitstuk vormt. “Wat er in die tijd gebeurde is volkomen onverklaarbaar, maar tóch wil ik het uitzoeken”, aldus Larraín. Niet alleen de duistere Chileense geschiedenis, maar ook het heden speelt een rol in zijn werk. Prófugos, de eerste tv-serie die de Latijns-Amerikaanse tak van betaalkanaal HBO maakte, is een vet, grimmig drugsdrama met veel actie en een politiek sausje. “Ik breng de realiteit van het Chili anno nu in beeld.” (NS/KvdM) Prófugos 21:30 Pathé 2

Wie is Wheatley? De bij vlagen hilarische viral videoâ&#x20AC;&#x2122;s van filmmaker Ben Wheatley (1972, Verenigd Koninkrijk) met dito titels als Cunning Stunt, Hey Sucker en Face Stab Trick schopten het tot ware internetklassiekers. Een van Wheatleyâ&#x20AC;&#x2122;s filmpjes, een commercial over gamen, sleepte bovendien een Gouden Leeuw in Cannes in de wacht. Maar de Brit is van meer markten thuis; hij richtte samen met zijn vrouw het productiebedrijf Mr and Mrs Wheatley op. Onder die vlag werkt Wheatley als regisseur, animator, editor en scenarist van commercials, tv-producties, korte films en speelfilms. Hij financierde zelf zijn speelfilmdebuut Down Terrace (2009), een gewelddadige gangstercomedy die op IFFR te zien was. Vorig jaar gooide hij met het huiveringwekkende Kill List ook al hoge ogen in Rotterdam.

international film festival rotterdam

Ben Wheatley over Sightseers

‘FILMS DIE MOEITELOOS TOT STAND KOMEN, DAAR IS IETS GRONDIG MIS MEE’ Vorig jaar liet Ben Wheatley festivalgangers gruwelen met Kill List, nu mikt hij met het moordende caravan-koppel van Sightseers op de lachspieren. De bedrijvige Brit rukt zich morgen welgeteld één dagje los van de montagetafel van alweer zijn volgende ﬁlm, voor een Big Talk en de festivalpremière. Als voorproefje hier alvast wat small talk. De meeste regisseurs zitten doorgaans niet echt te springen om loslopende scenaristen op hun set. Met Sightseers had je weinig keus: de hoofdrolspelers leverden ook het verhaal.

“Ah, maar daar heb ik een goede oplossing voor gevonden. Ik heb Alice Lowe en Steve Oram zó ontiegelijk afgepeigerd, dat ze geen enkele kans kregen om over iets anders na te denken dan hun acteerspel. De camera draaide continu. Dat is behoorlijk slopend voor een acteur, kan ik je verzekeren, maar die vrije manier van werken moedigt aan tot improvisatie. Dat doe ik liever dan slaafs het script volgen of me door storyboards te laten dwingen.” Misschien dat de vergelijking met Mike Leigh daarom vaak gemaakt wordt? Jouw debuut Down Terrace was ‘Mike Leigh meets The Sopranos’, Kill List was ‘de horrorﬁlm die Mike Leigh nooit maakte’, en…

“… Sightseers is Natural Born Killers op zijn Mike Leighs, ja ja. Ik zal er maar eerlijk voor uitkomen: ik ben een stroman voor Mike Leigh. Mike voelde zich namelijk in een hokje geduwd en daarom schakelde hij mij in. (lacht) Ach, ik weet wel waarom de pers steeds met die soundbites op de proppen komt. We draaien allebei handheld en gebruiken lower class-personages. Maar daar houden de overeenkomsten ook zo’n beetje mee op. Kijk, ik durf te wedden dat Mike Leigh niet, als hij mijn ﬁlms aan het kijken is, denkt: bloody hell hell, dat is precies mijn werk! Zijn reactie zal eerder zijn: Jezus Christus, waarom slepen ze elke keer uitgerekend mijn naam erbij? En voordat je over kitchen sink begint, laat maar, want daar kan ik he-le-maal niets mee. Het Italiaanse neorealisme, Cassavetes, Mean Streets: kitchen sink heeft die stijl echt niet uitgevonden.” De ‘Mike Leigh meets…’-zinsnede illustreert wel dat jouw ﬁlms zich niet veel van genrewetten aantrekken.

“Klopt. Naar ﬁ lms waarin met gemak twee verschil-

lende genres door elkaar gehusseld worden, kijk ik zelf ook het liefst. Ik houd ervan om uitgedaagd te worden en heb er geen enkel probleem mee als een ﬁ lm moeilijk of ingewikkeld is. Het kan best voorkomen dat ik iets niet snap, maar dat neem ik de maker dan niet kwalijk. Zo worstel ik zelf nog steeds met de ﬁ lms van Tarkovski. Misschien dat ik ze op zeer vergevorderde leeftijd helemaal doorgrond, misschien ook niet. Maar dat ga ik Tarkovski niet aanrekenen.” Nog iets dubbels aan jouw producties: ze zijn het werk van een echtpaar.

“Mijn vrouw zit naast me aan de montagetafel. We hebben de laatste tien jaar samen als een razende gewerkt. Of we weleens mot krijgen in de montagekamer? (grinnikt) Aan de lopende band! En zo hoort het ook. Films die moeiteloos tot stand komen, daar is iets grondig mis mee.” We zullen het nog net geen moordend tempo noemen, maar je levert wel met respectabele regelmaat de ene na de andere ﬁlm af. Hoe ﬂik je dat?

“Ik prijs me daar gelukkig mee. Tegelijkertijd is het een maffe vraag. Je zou ’m niet stellen aan een willekeurig iemand, toch? Zo van: ‘Je hebt nu al twee jaar onafgebroken gewerkt, nou, wát een prestatie’. Hiervoor werkte ik voor televisie, daar lag de output een stuk hoger. Maakte ik per jaar minimaal vier of vijf uur aan materiaal. Dat ik elk jaar een fi lm maak, is dus niet zo knap als mensen soms denken. Mijn fi lms worden met bescheiden budgetten gerealiseerd. Dat maakt ze minder risicovol voor investeerders, dus is de kans groter dát ze gefinancierd worden. Ik hoef geen vijf miljoen dollar bij elkaar te schrapen. Was dat wel het geval, dan zou je mijn volgende fi lm pas over een jaar of zes zien. Nog een andere reden voor mijn werktempo: ik ben dol op werken. En ik probeer zo veel mogelijk te maken voordat iemand de kans ziet om me te stoppen.”

Je volgende ﬁlm wordt een historisch drama, dat móet toch wel kostbaar zijn?

“Nou, dat valt reuze mee. A Field in England speelt zich af in de zeventiende eeuw. Het mooie van die tijd is dat mensen zich nauwelijks omkleedden. Dat is meteen een flinke besparing op de kostuums. Ook speelt het verhaal zich voornamelijk buiten af, dus je hoeft je alleen maar op de acteerprestaties te focussen. Elektriciteitsmasten en auto’s zijn geen probleem, als je maar uit de buurt blijft van wegen. We zullen best hier en daar wat moeten wegpoetsen, maar veel zal het niet zijn. De grootste kopzorg zijn vliegtuigen. Die zijn zo uit beeld, maar de sporen in de lucht blijven uren zichtbaar. Waar de film over gaat? Het is geen horrorfilm, maar er komen veel hallucinogene paddenstoelen in voor. De ene helft is dus een historisch drama, de andere lijkt op een psychedelische Roger Corman-productie uit de sixties.” Je hebt goede herinneringen aan je eerste IFFR-bezoek, voor de première van Down Terrace. Waarom ben je er dit jaar dan maar een dagje?

“Druk, druk, druk! Ik kan de geneugten van Rotterdam helaas maar 24 uur tot mij nemen. Dan is het weer terug naar de montagekamer. Wij zitten ook nog eens middenin de voorbereidingen van een nieuwe productie: de sciencefictionfilm Freakshift. Die gaat over ondergrondse krabachtige monsters. Een echt B-film-thema, maar de toon is serieus, niet melig. Stel het maar voor als een aflevering van Hill Street Blues en het computerspel Doom.” Je bedoelt: als een door Mike Leigh geregisseerde mix van Hill Street Blues en het computerspel Doom?

“Ik ga even Mike bellen, om hem mentaal voor te bereiden.” (AD) Sightseers – Ben Wheatley

do 24 20:30 Oude Luxor (VPRO Nacht), vr 25 19:30 Oude Luxor, zo 27 09:45 LantarenVenster 1, di 29 22:15 LantarenVenster 2, zo 2 21:00 Pathé 2

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

THIS IS REALITY NOT FICTION

HIVOS GEEFT FILMMAKERS WERELDWIJD EEN STEM HOOFDSPONSOR VAN IFFR

Cultuur maakt je rijker De BankGiro Loterij is de cultuurloterij van Nederland en hoofdpartner van International Film Festival Rotterdam. Samen met haar deelnemers steunt de BankGiro Loterij musea, monumenten, molens en festivals met ruim 64 miljoen euro per jaar. Speelt u ook mee voor cultuur? Ga naar www.bankgiroloterij.nl

01 adv IFFR dagkrant 268x190mm.indd 1

21-12-12 16:28

More than Film Changing Channels Web Lounge Zappen maar, bij deze uitgebreide selectie van Amerikaanse webseries. Sinds 2006 experimenteren onafhankelijke filmmakers met dit nieuwe medium. In de weblounge van Changing Channels komen de beste voorbeelden voorbij. 09:00-sluit, gratis entree, foyer Cinerama.

Tea House/Gallery Inside Iran Vanwege de overheidscensuur moet bijna iedere Iraanse filmmaker of kunstenaar voorzichtig zijn. Het gevolg is een levendige ondergrondse cultuur van filmvertoningen en uitvoeringen in informele galeries. Tea House/ Gallery Inside Iran ademt de sfeer van een dergelijke plek, met elke dag om 16:00 uur een High-Tea in aanwezigheid van Iraanse filmmakers en -kenners, en in het galeriegedeelte zijn installaties te zien van Neda Razavipour (Dialogue with Open Eyes, Tehran Through the Window en Find the Lost One) Mohammad Shirvani (Elephant in Darkness) en Bani Khoshnoudi (Scaffold). 10:00-21:00, gratis entree, Schouwburgplein 54.

Stimulus Progression (Rotterdam) Installatie van Mika Taanila over ‘muzak’. In de jaren zeventig ontwikkelde de Muzak Corporation een (pseudo)wetenschappelijke methode genaamd ‘Stimulus Progression’, waarbij muziek diende om de productiviteit, onder meer in fabrieken, te verhogen. De Finse documentairemaker en media-archeoloog ging op zoek naar hedendaagse voorbeelden. 11:00-18:00, gratis entree, TENT, Witte de Withstraat 50.

The Most Electrified Town in Finland Met timelapse-registraties en poëtische closeups creëerde Mika Taanila een mild eco-kritische video-installatie op drie grote schermen. De Olkiluoto 3-kerncentrale in het dorpje Eurajoki in Zuidwest-Finland is meteen de krachtigste ter wereld. 11:00-18:00, gratis entree, TENT, Witte de Withstraat 50.

Kids on the Floor In de foyer van de Rotterdamse Schouwburg kan jong (van vier tot twaalf ) én oud terecht voor een selectie van filmische activiteiten. Met tussen 11:00 en 16:30 no melons, no lemon, een super-breedschermuitvoering van een installatieproject van Roderick Bösensell dat uitsluitend uit geanimeerde GIFs bestaat, tussen 15:00 en 17:30 filmprojecties en animatie in samenwerking met Zadkine en om 16:30 uur dagelijks een gratis uurtje animatiefilms. De aanwezigheid van ouders is verplicht. De toegang is gratis, voor jong én oud. 11:00-17:30, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.

Soundfigures Beeldend kunstenaar Aura Satz concentreert zich op geluid en akoestiek. Haar recente videowerken zijn media-archeologisch van aard. In deze installatie ontmoeten oude muziekautomaten de eerste grammofoonrollen en de theremin wordt geconfronteerd met een uniek filminstrument voor synthetische klanken.

12:00-18:00, gratis entree, Blaak 10 Gallery, Witte de Withstraat 7.

EN? de antieke mozaïekkunst. Dagelijks gaat zijn abstracte oeuvre vergezeld van piano-improvisatie. 17:45-18:15, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.

All Magic Sands De New Yorkse filmarchivaris en multimediakunstenaar Andrew Lampert stuitte op een intrigerende set filmspoelen, zonder begin- of eindgeneriek. Hij presenteert deze ongemanipuleerd in een dubbelprojectie. Op een idyllisch tropisch eiland spiegelen blanke en zwarte jonge kinderen zich aan elkaar. Signals: Regained, 12:00-17:00, gratis entree, Sub Urban Video Lounge, Botersloot 44a.

Festschrift for an Archive Ooit bood MoMA’s Film Still Archive in New York toegang tot vier miljoen gecatalogiseerde beelden. Tot de directie de schatbewaker ervan, Mary Corliss, na 34 jaar ontsloeg. Jason Simon maakt letterlijk het proces op van een stille dood en combineert daarvoor juridische documenten met originele filmstills. 12:00-18:00, gratis entree, PrintRoom, Schietbaanstraat 17.

Your Eyes Are Dead

Een reuzescherm brengt in deze compositie meer dan 45 video’s en animaties samen. Sinds vijftien jaar stelt Tony Cokes de hypocrisie van de muziekindustrie, de consumptiecultuur, de kunstwereld en de Amerikaanse politiek ter discussie. Zijn kritische tekstberichten op felgekleurde achtergronden werken als subversieve videoclips. 19:00-23:00, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.

VPRO Nacht Na de vertoning van Ben Wheatley’s zwarte komedie Sightseers vindt er een muzikale afterparty plaats in Corso Rotterdam tijdens de derde VPRO Nacht. Met optredens van jong ‘baroquepop-muzikant’ Jacco Gardner, de Amsterdamse Afrobeat/funk-band Jungle by Night, rapper Fresku en dj Sandeman. Losse tickets voor alleen het muziekprogramma zijn ook verkrijgbaar.

UPC Living Room

High Tea en opening Tea House/ Gallery Inside Iran Bianca Taal en Gertjan Zuilhof (programmeurs/curatoren) proosten met u op de aanvang van Signals: Inside Iran en lichten het programma en de tentoonstelling in Tea House/Gallery Inside Iran toe. 17:00-18:00, gratis entree, Schouwburgplein 54.

Dance Swine Dance Videoinstallatie waarin een anoniem stripfiguurtje danspasjes demonstreert. Een hybride mix van stijlen uit de moderne muziek en dansculturen van 1900 tot heden. Matt Stokes onderzoekt hiermee de visuele en sociale codes van specifieke subculturen. 17:15-18:15, gratis entree, Kleine Zaal Rotterdamse Schouwburg.

Piece by Piece Maarten Visser, uitloper van de avant-garde en voorloper van de computeranimatie, baseerde de techniek van deze installatie – tijdens IFFR vertoond op de videowall in de Rotterdamse Schouwburg – op het principe van

Theo Huijgens (47) uit Rotterdam, beeldend kunstenaar

(Pop, Terror, Critique) Remix

Deze installatie zoekt naar de roots van subculturele revoltes en in het bijzonder die van de hiphop. 12:00-18:00, gratis entree, Joey Ramone Gallery, Josephstraat 166. Om klokslag vier neemt een prominente gast plaats in deze gelegenheidshuiskamer – van filmmaker tot festivalcoryfee. Zie de mooiste films en televisieseries onder het genot van popcorn en een drankje. De gastheer: schrijver Ernest van der Kwast. Zijn gast: Arie Deelder. UPC Living Room, gratis entree, 16:00-16:20, de Doelen, Kruisplein 40.

The Master, Jameson Film Experience op SS Rotterdam vr 18 jan, 21:00 uur

Sightseers, 20:30-22:00 (deuren open 20:00), Oude Luxor. Muziekprogramma, 22:30-04:00, Corso Rotterdam. Combiticket VPRO-leden €19,50, niet-leden € 21, alleen muziekprogramma €12,50.

“Goede film en leuke ervaring! Ik zou The Master zelf niet zo snel hebben uitgekozen – ik houd eigenlijk niet zo van mainstreamfilms – maar ben blij dat ik ‘m heb gezien. Hij past in het rijtje van On the Road en The Rum Diary. Het verhaal had een goede opbouw en er werd erg sterk geacteerd. Het thema van de gemiste vaderliefde bleef bij mij het sterkst hangen: de titel had net zo goed The Father kunnen luiden. Ik ga tijdens IFFR absoluut meer films zien, ik heb al een Tiger Discount-pas. Ik ben maar twee dagen níet op het festival te vinden.” Dahlia Soliman (29) uit Rotterdam, begeleider op het Grafisch Lyceum Rotterdam

“Ik vond Joaquin Phoenix fantastisch. Hij zette zijn rol heel geloofwaardig neer. Een typische Paul Thomas Anderson-film, met lange scènes en een verhaallijn die zich langzaam ontvouwt. Het was ook een ingewikkelde film. Ik zou hem dus nog wel een keer willen zien, want er is ruimte voor verschillende interpretaties. En ook omdat ik de helft van de film heb moeten missen. Ik moest mijn hoofd continu scheef houden, omdat ik anders geen goed zicht had. Of ik nog veel op het festival te vinden ben? Zeker: ik werk er elk jaar, onder meer achter de bar.”

Mind the Gap In het verlengde van het programma Spectrum Shorts presenteert IFFR in samenwerking met Gonzo (circus), het tijdschrift over vernieuwende muziek en cultuur, vijf avonden met unieke samenwerkingen tussen muzikanten en videokunstenaars, filmmakers en andere beeldproducenten. Vanavond: samen met de Belgische voorhoede naar onbekende gebieden vol kolkend geluid en beeld met Floris Vanhoof, Felicia Atkinson & Makino Takashi, Prairie, Dans Dans, dj Mika Taanila, Gonzo (circus)-dj’s en cd-presentatie Mind The Gap #100. 22:00 tot laat, €11/€8, WORM.

Dance Dance Dance @ Rotterdamse Schouwburg Elke dag feest in de Kleine Zaal en de Foyer van de Rotterdamse Schouwburg met wisselende dj’s: The Residents Dj Team, Hans & Doreen en Ted. Tot 23:00 gratis entree voor iedereen, daarna uitsluitend op vertoon van pas of (gebruikt) IFFR-ticket.

Marco van Vugt (32) uit Pijnacker, art director

“Ik ben hier voor de toegevoegde waarde van de ervaring, niet zozeer de film. Daar begreep ik niet erg veel van. Ik wist niet waar de regisseur naartoe wilde en wat precies de boodschap was. Het bijzondere is wel, dat ik toch bleef zitten. Ik verwachtte een einde waarbij alle puzzelstukjes op hun plek zouden vallen. Het acteerniveau was hoog, vooral Joaquin Phoenix was bijzonder. Hij maakt dat je ‘zijn’ verhaal in wordt gezogen. De religie in de film heeft blijkbaar parallellen met scientology. Een interessant, maar ook eng thema. Een film dus om over na te denken, al zou ik graag wat extra uitleg krijgen!” (HU)

ONDERTUSSEN OP INSTAGRAM

Who wants to come with? #iffr #roffa

#iffr programma doornemen

#toegetakelddoordeliefde #devastatedbylove #premiere #iffr

#NO en #InternationalFilmFestival #Rotterdam (#IFFR)

it’s gettin’ pretty! #doelen

This is how it looks the complete #sounddesign for a movie bounced on 5.1 and Stereo files. emoji #frankensteinsarmy

#iffr

#iffr #tiger on the loose!

#jamesonfilmexperience and #iffr at the #ssrotterdam!

#iffr #international #film #festival #rotterdam

INTERNATIONAL film festival rotterdam

The BesT of IDfA on Tour

Prijswinnaars en andere festivalfavorieten uit het IDFA programma 2012

Kaarten kosten € 25 en zijn verkrijgbaar aan de kassa’s van de deelnemende theaters. Alkmaar • Provadja 26 jan Alphen a/d Rijn • Parkfilmhuis 9 feb Alphen a/d Rijn • Castellum 3 mrt Amersfoort • Lieve Vrouw 27 jan Amstelveen • Cinema Amstelveen 27 jan Amsterdam • Cinema De Balie 13 apr Amsterdam • Cinema De Balie 14 apr Antwerpen • Cinema Zuid 16 mrt Apeldoorn • Gigant 24 feb Breda • Chassé Theater 7 apr Bussum • Filmhuis Bussum 27 jan Ede • Cinemec 9 feb Ede • Cinemec 10 feb Den Bosch • Verkadefabriek 26 jan Den Haag • Filmhuis Den Haag 27 jan Delft • Lumen 16 feb Delft • Lumen 16 mrt Diemen • Omval 24 feb Haarlem • Filmschuur 26 jan Hilversum • Filmtheater Hilversum 17 feb Houten • Filmhuis Aan de Slinger 2 feb Maastricht • Lumière 2 mrt Middelburg • Cinema Middelburg 23 feb Oosterbeek • Filmhuis Oosterbeek 14 apr Oss • De Groene Engel 16 feb Utrecht • City 27 jan Wassenaar • Bibliotheek 1 apr Zeist • Figi 10 feb Zevenaar • Filmhuis Zevenaar 10 mrt

first Cousin once removed

Alan Berliner (VS, 78 minuten) Intiem en gevoelig portret van dichter Edwin Honig in zijn door Alzheimer getekende laatste levensfase.

Little World

Marcel Barrena (Spanje, 83 minuten) Levensgenieter Albert (19) laat zich door zijn rolstoel niet weerhouden om, met vriendin maar zonder geld, naar de andere kant van de wereld te reizen.

The only son

Simonka de Jong (Nederland, 78 minuten) Pema groeide op in de hoofdstad van Nepal, terwijl zijn ouders in een afgelegen bergdorp bleven. Nu willen ze dat hij terugkeert.

sounds for Mazin

Ingrid Kamerling (Nederland, 15 minuten) Door een operatie zal Mazin binnenkort ‘gewoon’ kunnen horen. Hoe anders zal zijn leven er dan uitzien?

Informatie & ticketverkoop Prijzen Film Film Last Minute Tiger Discount Tiger Friends Unlimited Pas

Online tickets kopen Normale prijs Met korting* €11 €8 €5,50 €18 €50 per jaar €360

*Tiger Friends, houders van een Tiger Discount-pas, studenten met een geldige collegekaart en CJP-pashouders krijgen korting.

Nieuw: Tiger Discount Helemaal nieuw dit jaar is de Tiger Discount. Deze kost €18 en geeft €3 korting op elk filmticket: in plaats van €11 betaalt u €8. De persoonsgebonden pas kan worden aangeschaft via filmfestivalrotterdam.com/ tigerdiscount en bij de kassa’s op de festivallocaties. Let op: u kunt pas ná afronding van deze transactie tickets met discount-korting kopen! De Tiger Discount-pas belandt als een digitaal bestand in uw mailbox. Deze pdf moet u uitgeprint meenemen naar elke voorstelling – al uw met korting gekochte films zijn in de streepjescode versleuteld.

Gedurende het festival kunt u online tickets kopen via filmfestivalrotterdam.com, tot maximaal een kwartier voor aanvang van de voorstelling. Vanaf een uur voor aanvang betaalt u slechts 50% van de ticketprijs. Er zijn geen online aan verbonden.

Last minute tickets Vorig jaar opende de Last Minute Shop op het Schouwburgplein voor het eerst zijn deuren. Dit jaar is er nog meer kortingskans, want ook online zijn Last Minute Tickets te koop. Vanaf een uur voor aanvang van de voorstelling heeft u via de website drie kwartier de tijd om tickets te bemachtigen voor de helft van de normale prijs! Een filmticket kost dan €5,50. Tijdens het festival vindt u de Last Minute Shop op filmfestivalrotterdam.com/lastminutetickets en ook op facebook. com/iffrotterdam. Op het Schouwburgplein verrijst ook een fysieke Last Minute Shop. Die is geopend van 09:00 tot 21:00 uur. De 50%-kortingstickets zijn bovendien aan de Centrale Kassa en aan de kassa’s van de deelnemende theaters (inclusief het Oude Luxor en de Rotterdamse Schouwburg) te koop.

E-tickets Wegens succes geprolongeerd: het e-ticket. Wie op de festivalsite tickets koopt, ontvangt automatisch

een bevestigingsmail met een pdf-bijlage. Dat is het e-ticket, dat u zelf dient uit te printen. U hoeft dan niet meer langs de kassa, maar kunt met uw printje direct door naar de zaal waar men de unieke streepjescode voor u scant. Een vereiste is wel dat de code op A4-formaat is geprint. Elke streepjescode is eenmalig te gebruiken. Studenten moeten met hun tickets en geldige collegekaart nog wel even langs de kassa om hun toegangsbewijzen op te halen. Tickets besteld met een Tiger Friends-, Tiger Discount- of Unlimited Pas worden automatisch op de bijbehorende pas geladen.

Centrale Kassa De Centrale Kassa bevindt zich in festivalhart de Doelen. Hier kunt u gedurende het festival tickets kopen, ook voor de speciale evenementen. Een Tiger Friends-pas of Unlimited Pas kunt u hier ook aanschaffen. Ook aan de kassa’s van de deelnemende filmtheaters kunt u tickets voor het desbetreffende theater kopen. De Tiger Discount-pas is ook aan de kassa’s van alle deelnemende theaters te koop. De kassa’s bij LantarenVenster, Pathé en Cinerama zijn geopend van 09:00 uur tot een kwartier na aanvang van de laatste voorstelling. Openingstijden Centrale Kassa: 09:00 tot 22:00 uur. Op zaterdag 2 februari sluit de Centrale Kassa om 18:00 uur, maar u kunt daarna nog terecht bij de kassa van Pathé, Schouwburgplein.

WORD TIGER FRIEND Voor iedereen met een grote filmhonger of een snel kloppend cultuurhart heeft het festival een speciale vriendenclub. In tijden van bezuinigingen op cultuur maken bescheiden persoonlijke bijdragen letterlijk een wereld van verschil. Voor €50 per jaar bent u Tiger Friend en maakt u het mede mogelijk om mooie, vernieuwende en bijzondere internationale films naar Rotterdam te blijven halen. Tiger Friends genieten korting op tickets en andere voordelen. Alle vriendschapsvoordelen op een rij: • Een speciale pas waarmee u €3 korting krijgt op elk regulier filmticket • 10% korting op alle festivalartikelen uit onze merchandise-stands en uit de webshop (het hele jaar door) • Uitnodigingen voor speciale IFFR-evenementen of exclusieve aanbiedingen buiten en tijdens de festivalperiode (gratis of met korting) • U steunt het festival

Alle locaties zijn goed bereikbaar met het openbaar vervoer en de auto. De locaties liggen voor het merendeel op loopafstand van Rotterdam Centraal en van elkaar, met LantarenVenster op de Kop van Zuid als uitzondering. Dat is snel en goed bereikbaar met metro, tram en fiets in een minuutje of tien. Vanaf Rotterdam CS neemt u metrolijn D of tramlijn 20, 23 of 25; uitstappen bij halte Wilhelminaplein.

INTERNATIONAL film festival rotterdam

Cinerama 1

programma DONDERDAG 24 JanUARI Oude Luxor

Pathé 3

•FLM•

17:00 Après mai

•paars01•

Olivier Assayas, Frankrijk, 2012, DCP, 122 min, Fra, n.o.

Scholier Gilles wordt volledig meegesleept in de politieke en creatieve opwinding van Parijs. Net als zijn vrienden twijfelt hij tussen engagement en persoonlijke ambitie, en moet hij cruciale beslissingen nemen om zichzelf te vinden in een tumultueuze periode. Assayas blijkt een meester in het oproepen van de jarenzeventigsfeer.

Schouwburg Grote Zaal 14:15 La fille de nulle part

•paars01•

Q&A met regisseur

Ook herenkapsels vertellen een verhaal - vooral in La Playa, een wijk in Bogotá waar veel immigranten van de westkust wonen. De jonge Tomas zoekt er naar een betere toekomst. Hij blijkt kapperstalent te bezitten, maar wordt gehinderd door loyaliteit en plichtsbesef jegens zijn familie.

•paars01•

Dan Sallitt, VS, 2012, Video, 91 min, Eng Q&A met regisseur

Jackie Kimball is een heel normaal 17-jarig meisje, behalve dat ze verliefd is op haar oudere broer Matthew. Als Matthew zijn eerste vriendin krijgt en ook nog eens verhuist, belandt Jackie in een crisis. Een intelligente Amerikaanse indie, waarin de onderhuidse humor vooral schuilt in de uitstekende dialogen.

•paars01•

Een zich prachtig ontvouwende driehoeksverhouding: een geoloog die altijd weg is, zijn vrouw die een hekel heeft aan haar werk en een vrouw die haar vriendin is en zijn maîtresse en die nog steeds vervuld is van illusies die weldra in rook zullen opgaan. Poëtisch, levendig en diep melancholisch.

•paars01•

Q&A met regisseur

De ramp van de tsunami is ver weg en komt ook niet in beeld, maar de angst die de ramp met zich meebracht wordt zeer emotioneel voelbaar gemaakt. Producent en actrice Kiki Sugino speelt de meest aangrijpende rol uit haar carrière als een jonge moeder die aan haar ingebeelde Cinerama 3 angst dreigt te bezwijken. 14:00 Genomineerd voor The Big Screen Award. Ping’an Yueqing [ep]

•paars01•

•FLM•

•paars01•

•geel•

Een erg filmische documentaire over een groep jonge post-hippies in de marges van de samenleving die zelf porno produceren om daarmee geld in te zamelen om de planeet te redden, met name het ecosysteem. Klinkt 19:15 geinig, toch? Deze jongeren zijn Lesson of the Evil echter bloedserieus!

•paars01•

Drie zusjes van 10, 6 en 4 moeten het praktisch in hun eentje rooien in een afgelegen bergstreek in Yunnan. Hemelschreiende armoede in hedendaags China, vol meeslepend mededogen getoond door de beste documentairemaker van nu. Kortere versie van Three Sisters, dat in Venetië in premiere ging.

•geel•

Q&A met regisseur

•paars01•

Meester Miike is niet van het zachtzinnige. Hij dankt zijn meestertitel aan films met bijna ondraaglijk geweld. De actualiteit helpt hem ditmaal nog een handje, want de film toont een schietpartij, een slachting feitelijk, op een school. Voor wie Miike nog niet kent: probeer eerst For Love’s Sake.

Video, 82 min, Wolof, e.o.

Miike Takashi, Japan, 2012, Video, 129 min, Jap, e.o.

•FLM•

•paars01•

Onderzoek naar de verdachte dood van een actieleider, die verdween onder de monsterlijke wielen van een mijnvoertuig. Kunstenaar en sociaal activist Ai Weiwei zette een heel team op de zaak en toont een schat aan gevoelig materiaal dat de Chinese overheid graag verborgen had gehouden.

Zwart-wit, met rijstpapieren deuren, als een klassieke Japanse film. De regisseur kent zijn klassieken, maar blijft een modernist. Een verhaal over een vader en zoon die worstelen met dood en verlies. Wonderlijk genoeg blijft de toon licht. Zo is 17:00 de mopperende vader niet vrij van humor. Relativerend. Als het Tall as the Baobab Tree leven zelf. Jeremy Teicher, Senegal, 2012,

Vulgaria

Ai Weiwei, China, 2012, Video, 102 min, Mand, e.o.

Kobayashi Masahiro, Japan, 2012, Video, 101 min, Jap, e.o.

Michal Marczak, Polen, 2012, DCP, 85 min, Eng / Dui / Spa / Noo, e.o.

Four Ways to Die in My Hometown

Een lichaam beweegt traag in zwak licht en breekt los uit de totale duisternis. Dan een tweede lichaam, een vrouw. Droom of nachtmerrie? Archaïsch of essentieel? Verlangen of worsteling? Een reis door de nacht en het licht, naar de grenzen van zin en visioen.

Q&A met Kiki Sugino

Een ten onrechte van collaboratie met de nazi’s beschuldigde man probeert onder immorele omstandigheden zijn eer en morele principes te verdedigen. Een minimalistisch oorlogsdrama over de menselijke aard en onop- 17:00 losbare kwesties rond keuzes, Japan’s Tragedy [ep] plicht en schuld.

Pathé 6

•blauw•

Philippe Grandrieux, Frankrijk, 2012, DCP, 69 min, g.d.

Uchida Nobuteru, Japan / VS, 2012, Video, 100 min, Jap, e.o.

Wang Bing, Frankrijk / Hongkong, 2012, DCP, 89 min, Mand, e.o.

•FLM•

•paars01•

14:15 Odayaka [ep]

12:15 Alone

12:30 The Unspeakable Act

•geel•

Q&A met regisseur

Droomachtige, uiterst persoonlijke en visueel verrassende film van Mexicaanse meester. Raadselachtig ook. Want wat hebben die rugbyende jongeren te maken met die lichtgevende duivel? En hoe verhoudt die relatiecrisis zich tot de vervormd gefilmde paarden? Leidde in Cannes tot felle discussies, en won er de prijs voor beste regie.

Pathé 2

Juan Andrés Arango, Colombia, 2012, DCP, 90 min, Spa, e.o.

Michel is een gepensioneerde weduwnaar die zijn dagen vult met het schrijven van een essay, deels om het gemis van zijn overleden vrouw niet te voelen. Op een dag dringt een dakloze jonge vrouw zijn rustige leven binnen. Al snel wordt zijn huis het toneel 21:45 van mysterieuze verschijnselen. F*ck for Forest [ip]

Carlos Reygadas, Mexico / Frankrijk / Nederland / Duitsland, 2012, DCP, 120 min, Spa, n.o.

Kira Muratova, USSR, 1967, 35mm, 96 min, Rus, e.o.

Coming-of-age drama door de ogen van de antisemitische Lore, die haar broers en zusje in veiligheid moet brengen na de val van het Derde Rijk. Tijdens de gevaarlijke tocht begint ze een complexe relatie met Thomas, een vluchteling met Joodse 22:30 papieren. Intieme film over het White Epilepsy verlies van onschuld.

•FLM•

13:15 La Playa D.C.

Sergei Loznitsa, Duitsland / Rusland / Belarus / Nederland / Letland, 2012, DCP, 128 min, Rus, e.o.

Jean-Claude Brisseau, Frankrijk, 2012, DCP, 91 min, Fra, e.o.

21:45 Post tenebras lux

11:30 Lore

Cate Shortland, Australië / Duitsland / Groot-Brittannië, 2012, DCP, 109 min, Dui / Eng, n.o.

16:15 In the Fog •FLM•

20:00 Brief Encounters

•FLM•

22:00 The Charm of Others [ep]

Omdat we niet achter de camera kunnen kijken, lijkt dit een zeer Afrikaanse film. Een realistisch verhaal over uithuwelijking, gespeeld door de bewoners van een dorpje op het platteland van Senegal. Gemaakt door een heel jonge Amerikaan. Toch bepaald geen Amerikaanse film. 19:30 Four Ways to Die in My Hometown [ep]

•geel•

Ninomiya Ryutaro, Japan, 2012, Video, 89 min, Jap, e.o. Q&A met regisseur

•geel•

Chai Chunya, China, 2012, Video, 90 min, Chin, e.o. Q&A met regisseur

Het effect van de leegloop van het Chinese platteland, verbeeld in poëtische, soms verbluffende en vaak magische scènes. Een studente keert terug naar haar geboorteplaats, omdat ze voorvoelt dat haar vader, die reeds zeven jaar in een doodskist woont, stervende is.

Wordt Ninomiya Ryutaro de nieuwe Kitano Takeshi? Ook 15:15 hij regisseert met veel zwarte The Russian Novel [ip] SP humor zichzelf. Deze in geestige, Shin Yeon-Shick, Zuid-Korea, tergend realistische fragmenten 2012, DCP, 140 min, Kor, e.o. vertelde film speelt zich af in Q&A met regisseur de Japanse onderklasse. Met Met dezelfde liefdevolle zelfspot 22:00 15:30 arbeiders die nog net werk ten opzichte van romantische Chekhov’s Motifs KM Roland Hassel [ip] hebben, maar weinig doen om BF hoogdravendheid als in zijn lowhet te behouden. Liever etteren Kira Muratova, Rusland / Oekraïne, Måns Månsson, Zweden, 2012, budget meesterwerkje A Great ze elkaar. 2002, 35mm, 120 min, Rus, e.o. 35mm, 74 min, Zwe, e.o. Actor, voert Shin hier, meandeIn haar dierbare 2-in-1-vorm Q&A met regisseur rend en breedvoerig, een matig brengt Moeratova twee stukDe onopgeloste moord op schrijver ten tonele die er alles ken samen van Tsjechov: het premier Olof Palme (1986) is hét Cinerama 2 voor over heeft om een wijdlopig verhaal Moeilijke mensen en trauma uit de moderne Zweedse meesterwerk te schrijven. 14:30 het toneelstuk Tatjana Repina. geschiedenis. Roland Hassel, Een arme student moet zijn bekend detective- en filmperVulgaria SP 18:15 huis verlaten en belandt in een sonage, bekeek na zijn pensioPang Ho-cheung, Hongkong, Fahrtwind lange bruiloftsoptocht die door nering alle feiten opnieuw. Een 2012, DCP, 92 min, Kant, e.o. Aufzeichnungen einer Moeratova wordt gefilmd als een deconstructie van documentaiDe succesvolle Hongkongse Reisenden [wp] BF reality-show. rereconstructies, gedraaid in filmmaker Pang Ho-cheung Bernadette Weigel, Oostenrijk, gruizige VHS-stijl. Grappig en is een alleskunner. Hij maakt 2013, DCP, 85 min, Dui, e.o. serieus. romantische hitkomedies, maar Q&A met regisseur ook geestige gangsterfilms. Oostenrijk, op de drempel van Cinerama 4 18:30 Omdat hij alles kan, kan hij het Oosten. Maar wat is daar, in Fine, Thanks [wp] BF 16:30 ook seksfilms maken. En ook het Oosten? Weigel gaat dat met L’enclos du temps Mátyás Prikler, Slowakije, 2013, SP dat is bij hem geestig en zelfs haar 8mm-camera ontdekken, 35mm, 130 min, Slow / Hon, e.o. absurdistisch. Verwacht geen zonder te weten wanneer en Jean-Charles Fitoussi, Frankrijk, Q&A met regisseur onverbloemde seks, maar wel 2012, DCP, 67 min, Fra, e.o. waar de reis eindigt. Een gevoeHet gezin in tijden van oorlog: veel vet-melige humor. In de zomer bezoekt Théo zijn lig en mooi, uniek reisverslag. kinderen zijn tegen hun ouders, opa in de prachtige Italiaanse broers tegen hun zussen, vrou17:15 21:15 regio Marche. Opa is ernstig wen tegen hun mannen. Een Gebo and the Shadow SP Modest Reception ziek. Dokter Stein, die het leven II zeer realistisch gezinsportret van de oude man al eens heeft Manoel de Oliveira, Portugal / Frankrijk, Mani Haghighi, Iran, 2012, wordt een metafoor voor een 2012, 35mm, 91 min, Fra, e.o. ‘gered’, stuurt een mysterieuze DCP, 100 min, Fars, e.o. totaal verziekte samenleving. Meest recente film van De jonge verpleegster die alles in Q&A met regisseur Verontrustend, groots maar ook Oliveira (104 jaar oud: we melhuis lijkt te hebben om voor Iraans absurdisme. Een man en intiem. den het wel, maar eigenlijk doet genezing te zorgen. een vrouw hebben een kofferbak het er niet toe) gaat over plicht, vol geld te verdelen in een on21:30 19:15 armoede en waarheid. Gebaherbergzaam grensgebied. Het Prófugos [ep] CC TV Night: Girls, seerd op toneelstuk uit 1923, dat weggeven van geld begint speels, Girls and Boys Pablo Larraín, Chili, 2011, CC in deze tijden van Eurocrisis toch maar neemt steeds sadistischer Video, 120 min, Spa, e.o. weer actueel is. Met fraaie rollen vormen aan. Het gaat hier niet Verzamelprogramma, 82 min Larraín schetst een grimmige van oude sterren als Lonsdale, Alles is mogelijk in New York om nobele liefdadigheid, maar Chileense werkelijkheid in zijn Cardinale en Moreau. City. Ontmoet deze jonge hipsters wat is het dan wel? eerste televisieserie voor HBO die op zoek zijn: naar dates, naar Latijns-Amerika. Een spannende succes of gewoon naar zichzelf? actieserie over een drugsdeal New York heeft alles, maar het is die compleet in het water valt. allemaal in Brooklyn. Vluchten is de enige optie, maar Bestaat uit: I Hate Being Single niets is wat het lijkt. En voor wie Rob Michael Hugel / Dan Opsal, vluchten ze eigenlijk? Voor de VS, 2012, DCP, 11 min, Eng wet of voor de maffia? De sympathieke hipster Rob blundert door zijn Brooklynse leven als single. Webserie geeft een komische draai aan een zeer herkenbare levensfase. •paars01•

La Playa D.C.

Tall as the Baobab Tree

•blauw•

•geel•

•FLM•

•paars01•

F*ck for Forest

•geel•

•FLM•

•geel•

•paars01•

•blauw•

Après mai

•blauw•

L’enclos du temps

Muscle Top

21:45 Rengaine

Ry Russo-Young, VS, 2011, DCP, 11 min, Eng

Hoe richt je een succesvolle homopopband op? Komische serie over de muzikale ambities van de vrienden Clara en Seth. Erg overthe-top dit Muscle Top!

In dé televisiehit van het afgelopen jaar volgen we vier twintigers die op eigen benen leren staan in het bruisende Brooklyn. Echte meisjes, met echte problemen. Nieuwe aﬂeveringen uit Seizoen 2. SP

•paars01•

Harmony Korine, VS, 2012, DCP, 92 min, Eng

Hoe ver willen deze meisjes eigenlijk gaan voor een onvergetelijke Spring Break? In hypnotiserende visuele stijl en met een knallende soundtrack worden voormalige Disney Girls helemaal wild, zorgt white-trash gangster James Franco voor de nodige sensatie en ontspoort jeugdige onbezonnenheid totaal. Wat een trip.

12:30 Preludes 1

Verzamelprogramma, 99 min

Twee vrouwelijke Japanse ﬁlmmakers over familieliefde. Kawases (afsluitende) deel van een serie intieme portretten over haar pleegoma en een experimenteel werk over seksualiteit van Oguchi. Bestaat uit:

Chiri

•geel•

Manuela Morgaine, Frankrijk, 2013, DCP, 230 min, Fra, e.o. Q&A met regisseur

Naomi Kawase, Japan / Frankrijk, 2012, DCP, 45 min, Jap, e.o.

Intiem videogedicht van de pleegmoeder of pleegoma van de ﬁlmmaker. Misschien is intiem geen sterk genoeg woord. Een teder soort onverbloemdheid.

•paars01•

Aki Kaurismäki / Pedro Costa / Víctor Erice / Manoel de Oliveira, Portugal, 2012, DCP, 90 min, Port, e.o.

Het historische stadje Guimarães in Noord-Portugal was in 2012 Europese Culturele Hoofdstad. Dat resulteerde in deze gelaagde omnibusﬁlm, met herkenbare bijdrages van maestro’s Costa, Erice en (in omgeving woonachtige) Kaurismäki, en een uitsmijter van Manoel de Oliveira (104). 16:45 The View from Our House [wp]

•paars01•

Anthea Kennedy / Ian Wiblin, GrootBrittannië, 2013, Video, 76 min, Eng Q&A met regisseurs

Onderzoek naar de herinneringen van een jonge fotograaf tijdens de eerste jaren van naziDuitsland, deels gebaseerd op haar persoonlijke documenten. Door hedendaagse beelden af te wisselen met oude 8mm-ﬁlms van haar wijk, resoneert haar geschiedenis in het heden. Bijzonder audiovisueel essay over de kracht van het geheugen. 20:00 Tiger Awards Competition for Short Films 1

Verzamelprogramma, 77 min

In de IFFR-sectie Tiger Awards Competition for Short Films (TS), worden 23 korte ﬁlms met een maximale lengte van 60 minuten gepresenteerd aan het publiek en aan een internationale jury. De winnaars van de drie Canon Tiger Awards for Short Films worden bekendgemaakt op maandag 28 januari om 21:00 uur in WORM. Het verzamelprogramma Tiger Awards Competition for Short Films 1 bevat: Bestaat uit:

Six Day Run [wp]

Mika Taanila, Finland, 2013, DCP, 15 min, Eng

Hardloper Ashprihanal tijdens de ultieme inspanningstest, The Six Day Run. Van Taanila vertoont het festival ook twee installaties en een Short Proﬁle-compilatie. By Pain and Rhyme and Arabesques of Foraging [ep] David Gatten, VS, 2012, Video, 8 min, g.d.

Erudiet en esthetisch ﬁlmsonnet is op te vatten als een liefdesbrief aan de 17e-eeuwse natuurwetenschapper Robert Boyle. Nummer veertien, home [wp]

Guido van der Werve, Nederland, 2013, DCP, 54 min, Eng

Sleutelwerk uit het oeuvre van Van der Werve. Het requiem voor dit romantische werk componeerde Van der Werve zelf, volgens het schema d-e-a-d.

Eija-Liisa Ahtila, Finland, 2011, DCP, 38 min, Fins, e.o.

Kent, Engeland. Lange, vruchteloze zomer. Stekelige stemmingen, verdoofd met drugs en alcohol. Een morele val, vossen en tieners bedreigen de boomgaard. (TH) 15:00 Preludes 2

•paars02•

Verzamelprogramma, 68 min

Korte ﬁlms die tijdens het festival voor lange ﬁlms worden vertoond. Eenmalig verzameld.

De Annunciatie is het moment waarop een engel aan Maria vertelt dat God haar zwanger heeft gemaakt. Aan het einde gebeurt er iets verbazingwekkends.

Bestaat uit:

Malody

Phillip Barker, Canada, 2011, Video, 12 min, Eng

•blauw•

Verzamelprogramma, 79 min

Een tweeledig afscheid van Stephen Dwoskin, een van de markantste ﬁguren uit de hoogtijdagen van de avant-gardecinema en lange tijd een vertrouwd gezicht op IFFR. Bestaat uit:

Cinexpérimentaux Stephen Dwoskin

•paars02•

Verzamelprogramma, 69 min

Tom Haines, Groot-Brittannië, 2012, Video, 14 min, Eng

The Annunciation

Een restaurant, gebouwd in een rollend wiel, raakt in chaos als de veranderende zwaartekracht een kettingreactie veroorzaakt. Vreemd, hallucinerend verhaal. km [ip]

Christos Nikou, Griekenland, 2012, DCP, 10 min, Grie, e.o.

Over prikkels die het bewustzijn triggeren of ons juist in heel onverwachte richtingen sturen. Bestaat uit:

The Flaneurs

Hole [wp]

Wouter Venema, Nederland, 2013, DCP, 4 min, g.d.

Een handgetekende zwartwitanimatie waarin landschappen de basis vormen voor een subtiel spel tussen donker en licht. Walk-Through

Redmond Entwistle, VS / GrootBrittannië, 2012, Video, 18 min, Eng

Onderzoek naar de erfenis van CalArts als een van de eerste kunstacademies waar taal en studentendebatten centraal stonden in het leerproces. Fried Chicken [ep]

Serdar Yilmaz, Turkije, 2012, DCP, 13 min, Tur, e.o.

Het etensritueel van een meisje dat geen kip wil eten, wordt afgewisseld met de performance van een vrachtwagen met een mega gebraden kip achterop.

The Annunciation

Hanger [ep]

Charlotte Lim Lay Kuen, Maleisië, 2012, Video, 13 min, Mand, e.o.

Tiger-genomineerde regisseur van My Daughter komt terug met een kleinood. Het lijkt of de dochter nu alleen woont en steeds droomt. Maar wat doet die jongen daar? Na sua companhia [ip]

Marcelo Caetano, Brazilië, 2012, 35mm, 21 min, Port, e.o.

Een man vult zijn eenzame bestaan met vluchtige ontmoetingen. Weer zo’n ﬁlm over verveling en eenzaamheid in de grote stad? Laat u verrassen!

‘Een man. Een vrouw. In een auto. 22:15 Vastgeketend. Immobiel. Bloed. Short Stories: Latin Treats SH Stilte.’ Toepasselijk verwrongen korte ﬁlm van het team achter Verzamelprogramma, 97 min Dogtooth en Attenberg. Terug van even weggeweest: Voice Over bijzondere latin shorts uit Mexico, Martín Rosete, Spanje, 2012, Peru, Brazilië en Chili. DCP, 9 min, Fra, e.o. Bestaat uit: Drie extreme situaties over dood Shorts Teasers Willem de of leven. Maar wat vertelt de Kooning Academy [wp] persoon in de voice-over ons nu divers, Nederland, 2013, precies? Verrassende vertelling DCP, 5 min, g.d. over lef. Teasers en een viral van AV- en Living Still Life animatiestudenten van de WilBertrand Mandico, Frankrijk / België / lem de Kooning Academie in Duitsland, 2012, DCP, 15 min, Fra, e.o. Rotterdam, in opdracht van IFFR. De mysterieuze Fièvre verzamelt Winnaar was Flow, een animatie dode dieren om ze nieuw leven in van Merel Hamers. te blazen via animatieﬁlms. Een Serra do Mar [ip] man vraagt haar zijn overleden Iris Junges, Brazilië, 2012, vrouw weer tot leven te wekken. 35mm, 15 min, Port, e.o. Dogs Are Said to Een mysterieus spel tussen See Things twee mannen: de vermeende Guto Parente, Brazilië, 2012, brandstichter en de man die hem DCP, 12 min, Port, e.o. via monitors observeert. Mooi Hoe een zwembadfeestje ruw geschoten in het berggebied Serra wordt verstoord. De mooi do Mar. opgebouwde onheilspellende Para armar un spanning wordt eigenzinnig in helicóptero [wp] beeld gebracht. Izabel Acevedo, Mexico, 2013,

By Pain and Rhyme and Arabesques of Foraging

•paars02•

Michel Amarger / Frédérique Devaux, Frankrijk, 2012, Video, 59 min, Eng, f.o.

Vanuit zijn woning in de Londense wijk Brixton leidt Dwoskin twee jonge documentairemakers binnen in zijn wereld van verlangen en eenzaamheid, zowel seksueel als mentaal. Lost Dreams

Stephen Dwoskin, Groot-Brittannië, 2003, Video, 20 min, g.d.

Een vlechtwerk van ﬁlmstukjes en overgebleven beelden. Jeugdliefdes en jonge dromen veranderen in herinneringen en worden opnieuw vereerd met een vluchtige omarming. 22:15 Reverberations

20:15 Neural Pathways

Night of the Foxes [ep]

Stoned brengt op hallucinerende wijze de tempels van Angkor Wat in Cambodja tot leven. Boeddhistische monniken voeren hun dagelijkse rituelen uit.

19:45 Losing Dwoskin

Animatieﬁlm die met aarde lijkt geschilderd. Geïnspireerd door de tunnels die mensen in Gaza graven om de versperringen te ontlopen. Zelfs schapen gaan de tunnel door.

Kindermishandeling als komedie. Lijkt wel een NGO-ﬁlmpje over de Filipijnen, maar de Filipijnse regisseur draait het met satanisch genoegen om.

Cho Seoungho, VS / Cambodja, 2013, DCP, 12 min, g.d.

Centro histórico

Op een prachtige zomerdag komt een zorgeloos uitstapje van moeder, dochter en kleindochter tot een abrupt einde. Mooi en verstild.

Maryam Kashkoolinia, Iran, 2012, Video, 7 min, Arab, e.o.

Khavn De La Cruz, Filippijnen, 2013, DCP, 5 min, Filip, e.o.

Stoned [wp]

Pieter Dumoulin, België, 2012, Video, 27 min, g.d.

Cláudia Varejão, Portugal, 2012, Video, 18 min, Port, e.o.

How to Raise a Smart & Happy Child from Age Zero to Five [wp]

João Pedro Rodrigues huldigt de patroonheilige, architectuur en inwoners van Lissabon, die vol zijn van verlangen, verlies en hartstocht.

Het zwijgen van Helena [ip]

Luz da manhã

Herinneringen aan een nieuwsgebeurtenis van enkele jaren geleden, omgezet naar een associatief verhaal. Hoe kwam het 11-jarige meisje aan het geweer?

João Pedro Rodrigues, Portugal / Frankrijk, 2012, Video, 25 min, Port, e.o.

Sprookje over de dag voordat de maan passeert. Een meisje zoekt de dorpsgek op in het bos in een poging haar naderende verlies te begrijpen.

Prachtig nostalgisch essay, tussen Italiaanse traditie en moderniteit, met beelden van het platteland. Handgemaakt celluloid, cinemascope.

John Skoog, Zweden, 2013, DCP, 18 min, Zwe, e.o.

Manhã de Santo António

No hay pan

Josh Gibson, Italië / VS, 2012, 35mm, 10 min, g.d.

Förår [wp]

‘Alleen oppervlakkige mensen oordelen niet op basis van uiterlijkheden’, schreef Oscar Wilde. Een landkaart van het lichaam, middels een oneindige rij closeupfoto’s.

Before Passing [wp]

Light Plate [ep]

Tunnel

Paul Bush, Groot-Brittannië, 2012, Video, 6 min, g.d.

Een rijke dame verlaat haar huis gedurende het weekend. Wanneer een arbeiderszoon het lege huis aandoet, raken hun levens intiem verstrengeld.

Ingetogen, beklemmende studentenﬁlm over een sterke familieband in moeilijke tijden. Op vakantie met haar volwassen kinderen sterft een moeder.

Nachtmerrieachtige animatie met prachtige soundtrack over dromen en opoffering. Franse productie van de veelzijdige Nederlandse regisseur Rosto.

Lay Bare

Gouden Palm-winnaar is een subtiel gevangenisdrama dat speelt in het Koerdistan van 1984. Een vrouw bezoekt haar man. Met weinig woorden verstaan ze elkaar.

Rosto, Frankrijk / Nederland, 2013, DCP, 10 min, Eng

Bestaat uit:

•FLM•

Rezan Yesilbas, Turkije, 2012, 35mm, 14 min, Tur / Koer, e.o.

Lonely Bones [wp]

Een dramatische experimentele ﬁlm. Gedraaid in super8, om het niet te realistisch te maken. Een moeder denkt dat ze snel doodgaat en pikt een jongeman op.

Mathieu Hippeau, Frankrijk, 2013, DCP, 19 min, Fra, e.o.

Bianca Lucas, Polen, 2013, Video, 15 min, Poo, e.o.

Silent

Een massa gelovigen verdringt zich voor een podium. De toespraken zijn ten einde. Ze zijn begeesterd. Het ‘nieuwe’ Indonesië.

•paars02•

LantarenVenster 1

•paars02•

Aryo Danusiri, Indonesië / VS, 2013, Video, 4 min, Arab

Bliksem komt en gaat, slaat in en 17:30 doet je verkrampen in een fractie Take Off SH van een seconde: zowel in deze Verzamelprogramma, 81 min wereld als in die van de onsterfeHet gaat er niet om hoe je kijkt, lijken. Sinds het begin der tijden het gaat erom wat je ziet. En wat en elke verbeelding tartend. Wat je gelooft te zien. Films die je gebeurt er als je getroffen wordt, optillen naar een andere realiteit, fysiek maar ook metafysisch? soms dichtbij, soms ver weg.

11:00 Centro histórico

The Flaneurs #3 [wp]

Oguchi Yoko, Japan, 2012, Video, 54 min, Jap, e.o.

19:15 Foudre [wp]

La maison vide [wp]

Bestaat uit:

Don’t Dare to Stop Love [ep] •FLM•

Bestaat uit:

Korte ﬁlms die tijdens het festival voor lange ﬁlms worden vertoond. Eenmalig verzameld. •paars02•

•paars02•

Korte, soms dromerige ﬁctieﬁlms waarin niet alle raadsels worden opgelost.

Verzamelprogramma, 72 min

Verzamelprogramma, 89 min

In zijn carrière is Michael Snow afwisselend actief als mediakunstenaar en muzikant. Voor dit zeldzame document combineert hij de twee disciplines.

Dorcy is een zwarte christen, Sabrina is Frans-Algerijns. Ze houden van elkaar en willen trouwen, maar de oudste van Sabrina’s veertig broers is fel gekant tegen de verloving. Een vrijmoedig en provocerend drama in Parijs, dat Frankrijk overstijgt. 14:45 Ai Is Japanese for Love

Short Stories: Lunar Eclipses

Reverberlin

Michael Snow, Canada, 2006, DCP, 55 min, g.d.

Q&A met regisseur

Lena Dunham, VS, 2013, DCP, 60 min, Eng, n.o.

Cinerama 6

•geel•

Rachid Djaïdani, Frankrijk, 2012, DCP, 75 min, Fra / Arab, e.o.

Girls

21:45 Spring Breakers

van een van zijn vele recente tentoonstellingen en retrospectieven. 17:45

Verzamelprogramma, 87 min

•blauw•

Twee live performances van Michael Snow, als geluidskunstenaar en muzikant. Snow in Vienna (2012) is een gloednieuwe documentaire van Snows solooptredens door Laurie Kwasnik. Reverberlin (2006) is een visuele interpretatie van een concert door Snows innovatieve muziektrio CCMC. Bestaat uit:

Snow in Vienna [ip]

Laurie Kwasnik, Canada / Oostenrijk, 2012, Video, 32 min, Eng

Documentairemaker Kwasnik volgt de maestro in de slipstream

Men of the Earth [ep]

Andrew Kavanagh, Australië, 2011, Video, 10 min, Eng

Origineel en emotionerend, zonder dialogen. Over wegwerkers die nu eens niet aan het werk zijn, maar zich bezighouden met een vreemd en indrukwekkend ritueel.

Het zwijgen van Helena

Video, 35 min, Spa, e.o.

Rauwe, originele ﬁlm in een apocalyptisch Mexico-Stad, waar door de vele regen de elektriciteit uitvalt. De jonge Oliverio weet raad. El acompañante [ep]

Alvaro Delgado-Aparicio, Peru, 2012, DCP, 22 min, Spa, e.o.

Stoere jongeman en invalide vader delen zwijgend het huishouden in vervallen buitenwijk van

Dogs Are Said to See Things

Jan van Eyck, De Annunciatie, ca. 1430-1435. Eikenhout, na 1864 overgebracht op doek, 92,7 x 36,7 cm. National Gallery of Art, Washington DC.

de weg naar

Laatste kans! t/m 10 feb. 2013 Rotterdam ‘Wonderbaarlijke compleetheid’ NRC Handelsblad

‘Shows of this brilliance do not come along twice in a lifetime. Swim there if you have to’ The Independent

‘Impossible to replicate in any individual museum or collection anywhere in the world’

Weten wat wij vandaag hebben uitgespookt op IFFR? Kijk op Cineville.nl

The Wallstreet Journal

‘Wereld van Schoonheid’ De Standaard

STAP IN DE WERELD VAN FILM

www.boijmans.nl

A2 affiche vpro nacht.indd 1

09-01-13 10:09

Lima. De wil om uit te breken is er, maar is het haalbaar? No hay pan [ip]

Macarena Monrós, Chili, 2012, DCP, 20 min, Spa, e.o.

Innemende film uit Chili over een onderwerp dat overal ter wereld speelt: de teloorgang van kleine buurtwinkels ten faveure van grote ketens. 14:15 Guimarães: Rocking the Cradle

•paars02•

Verzamelprogramma, 73 min

In onrustige tijden vier juweeltjes van de Portugese cinema, waaronder drie internationale premières. Grote vragen, lastige vertalingen en ongebreidelde fantasieën.

19:30 The Patience Stone

João Lopes, Portugal, 2012, DCP, 23 min, Port, e.o.

Gegenwart

Luís [ip]

Na escama do dragão [wp]

Ivo M. Ferreira, Macau / Portugal, 2013, DCP, 23 min, Eng / Kant / Port, e.o.

Veel piraten en zwembaden tijdens het bezoek van een journalist en een cameraman aan Macao, dat tot 1999 de laatste Europese kolonie in China was. Cacheu [ip]

Filipa César, Portugal / Guinee-Bissau, 2012, DCP, 10 min, Eng, e.o.

The Zone of Total Eclipse

•blauw•

•paars01•

Over een man, zijn droom, zijn vrouw - en de butler. De themadagen zijn tot in de puntjes geregeld, maar dan brengen intriges de plannen in gevaar.

•paars02•

Bijzondere Nederlandse film- en videowerken uit het afgelopen jaar, die we u niet wilden onthouden. Bestaat uit:

We Lived Our Ordinary Lives

Daya Cahen, Nederland, 2012, Video, 19 min, Bosn / Eng, e.o.

Hoe verandert een kind tijdens een oorlog? De jonge moslima Latifa Imamovic vertelt over de belegering van Sarajevo, die twintig jaar geleden begon. Hier Nu

Barbara Meter, Nederland, 2012, Video, 4 min, Ned, e.o.

De hoogtepunten uit het filmwerk van de Finse kunstenaar en filmmaker Mika Taanila bijeengebracht. Bestaat uit:

Futuro - A New Stance for Tomorrow Mika Taanila, Finland, 1998, 35mm, 30 min, g.d., e.o.

Wendy Oakes, Nederland, 2012, DCP, 13 min, Ned, e.o.

Verzamelprogramma, 73 min

De Finse kunstenaar Mika Taanila manipuleert gevonden wetenschappelijk materiaal, een registratie van een eclips, die hij zowel in positief als negatief laat zien.

Verhaal vol liefde en geweld, gefilmd in het Saigon van 1975, tegen het einde van de Vietnamoorlog. De Japanse zakenman Sugimoto vermoordt per ongeluk een Vietnamees. Hij verliest

18:00 NL Int.

Mika Taanila, Finland, 2006, 16mm, 6 min, g.d.

Zinspelend op Pasolini, waakzaam gadegeslagen door een gier en een adelaar, verplaatsen we het oude Griekenland, met vele vragen, naar Haïti.

Dream King

Een ritmische choreografie van printeronderdelen en hun inmiddels klassieke typografie, afgewisseld met observaties van het kantoorleven.

•paars02•

Gabriel Abrantes, Portugal, 2012, DCP, 17 min, e.o.

Zwazo

Wat gebeurde er in de huiskamer die nu een ravage is en met de aanwezigen die nu getraumatiseerd lijken? Non-verbaal mysterie, mét geluid.

Portret door Mika Taanila van een van de miskende helden van de vroege elektronische kunst, de Finse wetenschapper en kunstenaar Erkki Kurenniemi. Mika Taanila, Finland, 2005, 35mm, 6 min, g.d.

15:00 Short Profile: Mika Taanila SH

Filipa Césars film, oorspronkelijk een performance op Kunst-Werke in Berlijn, toont levendig hoe ‘de geschiedenis zijn lege flessen uit het raam gooit’.

Avi Krispin, Israël / Nederland, 2011, DCP, 8 min, g.d.

Optical Sound

Ergens tussen Kerst en Nieuwjaar draait een klein crematorium op volle toeren. Een snelle crematie helpt de nabestaanden het sterfgeval sneller te verwerken, volgens de brochure. Er is veel te doen (en het gaat om de economie!). Woorden zijn overbodig, als we zien wat er met ons gebeurt.

Verzamelprogramma, 94 min

Q&A met regisseur

•geel•

Thomas Heise, Duitsland, 2012, Video, 65 min, Dui, e.o.

Spookachtige ontmoeting met Luís de Camões, de eenogige avonturier die door velen wordt beschouwd als de grootste Portugese dichter.

Osada Norio, Japan / Vietnam, 2013, Video, 97 min, Jap / Eng / Viet, e.o.

Tijdens een oorlog in Afghanistan zorgt een door haar familie achtergelaten vrouw plichtsgetrouw voor haar verlamde echtgenoot. Alleen bidden lijkt nog hoop te bieden, maar geleidelijk veranderen haar gebeden in het opbiechten van haar diepste en meest duistere geheimen. aansluitend:

A Killer Reunion

Mika Taanila, Finland, 2002, 35mm, 52 min, g.d., e.o.

Atiq Rahimi, Afghanistan / Frankrijk / Duitsland, 2012, DCP, 98 min, Fars, n.o.

Bestaat uit:

16:45 Number 10 Blues/ Goodbye Saigon [wp]

The Future Is Not What It Used to Be

zijn status en rijkdom in het land. Deze genrefilm, gedraaid onder unieke omstandigheden, bleef tot voor kort onafgewerkt.

Reis terug in de tijd naar ons recente futuristische verleden. Documentaire van de Finse filmmaker Mika Taanila over de opkomst en ondergang van het plastic Futuro House. Het verhaal van een futuristische utopie die bijna werkelijkheid werd.

Een overpeinzing over vergankelijkheid, met beelden van landschappen en portretten, en de tekst Lamento van de Nederlandse schrijver Remco Campert. Raw 1.0

Frans Zwartjes, Nederland, 2012, DCP, 5 min, g.d.

Seksuele machtsspelletjes, hysterie, psychose en wreedheid voeren de boventoon bij Nederlands meest veelzijdige experimentele filmmaker. Nation for Two

Chaja Hertog / Nir Nadler, Nederland, 2012, DCP, 15 min, g.d.

Opgenomen in de aarde vormen de lichamen van een man en vrouw een ‘nation for two’. Surrealistisch essay over de liefde. Grandpass [ip]

Michal Owsinski, Nederland, 2012, Video, 9 min, Poo, e.o.

Balancerend op de grens van fictie en realiteit, toont Owsinski in Grandpass een stukje uit het dagelijks leven, waarin de dagen in elkaar overvloeien.

20:15 Persistence of Vision

Verzamelprogramma, 69 min

Ongebruikelijke films met een verhaal of een betrokkenheid. Een bijzondere plek, gebeurtenis of geschiedenis staat centraal, en hoe het in beeld gebracht is natuurlijk.

•paars02•

Gegenwart

Bestaat uit:

The Verdict [wp]

uro Gavran, Kroatië, 2013, DCP, 11 min, Kroa, e.o.

Met de veroordeling van een Kroatische oorlogsheld komen heftige emoties vrij. De nationale sentimenten zijn zichtbaar diep geworteld. Skinningrove

Michael Almereyda, VS, 2012, Video, 15 min, Eng

Fotograaf Chris Killip toont niet eerder gepubliceerde foto’s en vertelt verhalen over zijn tijd in een afgelegen Engels vissersdorp. RECONNAISSANCE

Skinningrove

Johann Lurf, Oostenrijk, 2012, Video, 5 min, zwijgend

Stille observatie van monumentale betonstructuren rond een verlaten stuwmeer. Door het gebruik van een extreem lange lens ontstaat een nieuwe perceptie. Snow Tapes

Mich’ael Zupraner, Israël / Palestina, 2011, Video, 14 min, Arab, e.o.

Een familie krijgt een camera en registreert zijn tamelijk heftige leven in Hebron. Via split-screen zien we hoe er met humor op de opnames wordt gereageerd. I Remember: A Film About Joe Brainard [ip] Matt Wolf, VS, 2012, Video, 24 min, Eng

Inventieve biografie van Joe Brainard geeft een acute en diepgaande indruk van zijn humor, zelfspot en zachtaardigheid.

The Patience Stone

Pathé 1

Centro histórico diverse regisseurs SP

SP 109’

SP 91’

14:15

Jean-Claude Brisseau

BF 90’

Vulgaria

Odayaka Uchida Nobuteru 14:30

Ping’an Yueqing Ai Weiwei

SP 91’

16.00

16:15

142’

10.00

11.00

12.00

13.00

11:30

11.00

12.00

Revolution

TG 85’

14.00 Guido van Driel

14:00

70’

Wasteland Rowan Athale

90’

15.00 TG

139’

Ninomiya Ryutaro

14:15 The Charm of

Others

13:45 De wederopstanding van een klootzak

13.00

II 75’

95’

Ship of Theseus Anand Gandhi

Touch Shelly Silver

12:45

Nahid P. Sarvestani

12:00 My Stolen

105’

12:30

Ninah’s Dowry Victor Viyuoh

16:00

89’

106’

16.00

19:00

The Master Paul Thomas Anderson

SIgnalS: domInIK graF

nungen einer Reisenden

85’