Daily Tiger #3 NL by International Film Festival Rotterdam

DAILY TIGER 40TH INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM #3 ZATERDAG 29 JANUARI 2011

Mathieu Almaric

foto Ruud Jonkers

pUbLIEkSpRIJS

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15

TURN FOR ENGLISH EDITION

Tyrannosaur Reign of Assassins Fleurs du mal Genpin Les amours imaginaires Bad Posture Chantrapas Novena Small Town Murder Songs Morgen Gravity Was Everywhere Back Then Dad El invierno de los raros Jean Gentil Behind the Red Motel Door

4.4 4.1 4 4 3.9 3.9 3.9 3.8 3.7 3.6 3.5 3.5 3.4 3.4 3.4

‘WERkEN? WAT IS DAT?’ Het grote publiek kent Mathieu Amalric als de schurk Dominic Greene uit de Bond-film Quantum of Solace en het filmhuispubliek zag hem als de verlamde Jean-Do in het drama The Diving Bell and the Butterfly. Dat de veelzijdige Franse acteur ook het regiewerk niet schuwt, bewijzen zijn recente speelfilms Tournée (regieprijs Cannes) en l’Illusion comique, die Amalric gisteravond in Rotterdam persoonlijk kwam toelichten.

‘Waarom zou ik me specialiseren of laten vastpinnen op identieke rollen?’ is de openingsvraag van Amalric aan Amalric, die ook de rol van geïnterviewde als een acteur lijkt te benaderen. ‘Het gaat erom dat je de vonk die je voelde overspringen toen je voor de eerste keer verliefd werd op de cinema telkens opnieuw tevoorschijn tovert. Dat is de magie. Ik heb altijd zo veel mogelijk verschillende dingen gedaan, om steeds weer het enthousiasme van de amateur te voelen. Verder

benader ik het als een ambachtsman die zich liefdevol aan zijn taak wijdt. Voordat een bevriende regisseur mij voor de camera zette, had ik allerlei andere disciplines beoefend. Het is grappig welke richting het op kan gaan, of welke richting juist net niet. We geloven graag dat we ons lot zelf in handen hebben, maar feitelijk is alles een aaneenschakeling van toevalligheden. Ik ben een uitvinding van enkele grote regisseurs, een acteur is maar een pion.’ In Tournée regisseerde Amalric zichzelf in de hoofdrol, in l’Illusion comique stond hij uitsluitend achter de camera. ‘We hadden nauwelijks geld en de opdracht was in twaalf dagen een avondvullende speelfilm op te nemen. Ik had een hotelkamer gehuurd tegenover het theater van de Comédie Française in Parijs, zodat we maximale opnametijd hadden.’ l’Illusion comique is een toneelstuk van de zeventiende-eeuwse auteur Pierre Corneille, dat Amalric verplaatst heeft naar een moderne

filmcontext. Voor de dialogen is echter de alexandrijnse versvorm gehandhaafd. ‘Dat heeft een kunstmatig effect, wat de acteurs dwingt des te authentieker in hun emoties te zijn. En die zijn tegenwoordig exact hetzelfde als vierhonderd jaar geleden. Kies je voor die rijke of voor die mooie vrouw? Wat is vals en wat is echt?’ Op de suggestie of hij niet overwerkt dreigt te raken – in de afgelopen vijf jaar was hij betrokken bij pakweg vijfentwintig films – schiet Amalric in de lach: ‘Werken? Wat is dat? Filmmaken is vakantie! Bij het idee dat ik binnenkort met Alain Resnais ga samenwerken, moet ik mezelf even in de arm knijpen om te controleren of ik niet droom.’ (PvdG) Zie ook het interview met Mathieu Amalric in het Engelse deel van deze krant. l’Illusion comique – Mathieu Amalric Za 2912:45 PA5, di 117:15 LV2

EPISCH kOSTuuMDRAMA pagina 3 • BIOLOGISCH RITME pagina 7 • JONG TALENT pagina 12

Javier Bardem en Gijs Scholten van Asschat

op de agenda VpRo LaTe nIgHT

Vanavond ontvangt Ernest van der Kwast weer een keur aan gasten. Met acteur Gijs Scholten van Asschat bespreekt hij de acteerprestaties van Javier Bardem, die in Biuitiful de sterren van de hemel speelt. Ook praat hij met regisseur Pablo Larraín, die bij het festivalpubliek bekend is dankzij Tony Manero. Nu is Larraín terug met het indrukwekkende Post Mortem. En wie is beter in staat het beklemmende outdooravontuur uit Danny Boyles 172 hours te beoordelen dan bergklimmer Wilco van Rooijen? VPRO Late Night Za 29 22:00 SKZ

ZacH goLd

In het kader van het Signals-onderdeel Out of Fashion organiseert Premsela vier bijeenkomsten waarin experts het fenomeen ‘mode en cinema’ vanuit diverse invalshoeken benaderen. De sprekers van The Perfect Cut: Reflections on Film and Fashion zijn fotograaf Dino Dinco, filmmaker Zach Gold, SHOWstudio-directeur Alexander Fury en art director Marc Ascoli, die werkte voor onder andere Jil Sander en Yohji Yamamoto. De Amerikaanse fotograaf Zach Gold doet vanavond de aftrap. Gold en Ascoli worden voorafgaand aan de vertoning van hun films in de zaal geïnterviewd, de andere twee gasten houden in De Unie een anderhalf uur durende lezing. Voor deze

FILMFESTIVALROTTERDAM.cOM

laatste twee lezingen zijn tickets online en aan de Centrale Kassa te koop. Zach Gold 29 januari, Cinerama, gratis op vertoon filmticket

cJp SeRVeeRT

Niets lekkerder dan op een winterse dag onderuitgezakt in het comfortabele pluche van de bioscoop te kijken naar bijzondere, niet eerder in Nederland vertoonde films. CJP serveert speciaal voor jonge, kritische geesten drie films voor een vriendenprijs: Les amours imaginaires, 22 mei en Wasted Youth. Met bier en bitterballen van de zaak. Kees van Nieuwkerk (co-regisseur van Sterke verhalen) is uw presentator! CJP serveert Za 29 vanaf 10:00 PA3

CJP-ers betalen slechts €17,50, niet-CJP-ers €27

column

i of tHe tiGer

foto Ruud Jonkers

‘Ruiz is gevoelig en pRecies’

Joana de Verona en Rui Neto

‘Moet ik geen make-up op?,’ vraagt Joana de Verona (21), actrice in de televisieserie en film Mistérios de Lisboa. Ze is, met collega-acteur Rui Neto (31) net aangekomen uit Lissabon, precies op tijd voor de foto. Maar net te laat voor make-up.

De grote meester zelf kon niet komen, maar met producer Paulo Branco en de twee acteurs is Raúl Ruiz, regisseur van Mistérios de Lisboa, toch vertegenwoordigd op het festival. Het epische familie/ kostuum-drama gaat over een jongen die in Portugal, Frankrijk, Italië en Brazilië op zoek gaat naar zijn ware ouders. De Verona en Neto spelen allebei in de zes uur

red live muziek Liefhebbers van oude films met nieuwe muziek komen vandaag maar liefst tweemaal aan hun trekken. Het programmaonderdeel Signals: Red Westerns opent vanavond met een vertoning van de zwijgende Russische filmklassieker The Extraordinary Adventures of Mr. West in the Land of the Bolsheviks (Lev Kuleshov, 1924). Deze wordt live van een soundtrack voorzien, gecomponeerd door zeventien componisten van Muziek instituut MultiMedia en uitgevoerd door het Metropole Orkest onder leiding van Ernst van Tiel. Voor alle ins en outs over Red Westerns, zie het artikel op pag. 13. Wie na deze exclusieve happening nog niet genoeg heeft van film en muziek kan meteen door naar LantarenVenster voor een tweede bijzondere live performance: de vertoning van de zwijgende Chinese film Red Heroine (1929), begeleid door het Devil Music Ensemble. In 1928 ontketende The Burning of the Red Lotus Temple een golf aan wuxia-films in China, waarvan de print van Red Heroine een zeldzaam overblijfsel is. Wuxia is een eeuwenoud verhalengenre dat Chinese mythologie mixt met de meer mystieke kant van de martial arts. Wuxia-films zitten bomvol Chinese vechtkunst en special effects. Denk cloudsurfing en spontane verdwijningen met behulp van witte rook; Crouching Tiger, Hidden Dragon avant la lettre dus. Red Heroine is een zwijgende zwart-witfilm en zal in dit geval passend begeleid worden door het Devil Music Ensemble, een driekoppige, Amerikaanse band die zich al jaren specialiseert in de muzikale begeleiding van stille films. (MN/JB) Opening Red Westerns. Za 29 20:00 DGZ,

€15,50/€13 met korting. – Wen Yimin. Za 29 22:30 LV1.

Red Heroine

foto Ruud Jonkers

durende serie en De Verona is ook te zien in de ruim vier uur durende film, die gemaakt is uit hetzelfde materiaal als de serie. Voor beiden was het epos hun eerste werkervaring met Ruiz. ‘Het is fantastisch om met hem te werken,’ vertelt De Verona. ‘Hij is heel gevoelig, precies en geconcentreerd.’ Neto: ‘Het maken van de serie, waar ik een relatief kleine rol in heb, was heel anders dan hoe het normaal bij televisie toegaat. Er was geen haast, alles werd goed overdacht.’ De opnames voor de film en serie duurden in totaal drie maanden, voorafgegaan door een intensieve lees- en repetitieperiode van een half jaar. Neto: ‘Het was zo’n geweldige ervaring om te werken met Ruiz. Hij weet je als acteur tot nieuwe

dingen te inspireren. Hij kijkt heel goed naar wat voor soort mens je bent en speelt daarop in.’ Verona: ‘Tijdens het productieproces past hij het script aan je persoonlijkheid aan. Hij laat je improviseren en nieuwe dingen proberen. Dat is heel inspirerend.’ De twee acteurs zijn maar een paar dagen in Nederland. ‘De film is al op andere festivals geweest,’ vertelt De Verona. ‘Onder meer in Toronto en in New York. Paulo Branco probeert steeds andere acteurs mee te sturen. Nu was het onze beurt.’ Of ze nog veel films gaan kijken, weten ze niet. ‘Maar we willen in elk geval nog een dag naar Amsterdam!’ (NS) Mistérios de Lisboa – Za 29 18:00 PA2, di 1 10:30 PA4

The Extraordinary Adventures of Mr. West in the Land of the Bolsheviks

talks met ossanG Nooit meer gissen naar de bedoeling of thematiek van die ene bijzondere film: tijdens de Big Talk en de Critic’s Talk vertellen regisseurs het publiek persoonlijk hoe hun productie tot stand is gekomen. Beide verdiepingsprogramma’s draaien vanavond om Dharma Guns van de Franse schrijver, dichter en regisseur F.J. Ossang, wiens hele oeuvre vertoond wordt op het festival. In het poëtische Dharma Guns raakt een man in coma na een ernstig waterskiongeluk. We zien de laatste beelden in zijn hoofd: een reeks bijzondere herinneringen, gedachten en veronderstellingen. In het Oude Luxor Theater gaat Gawie Keyser, filmjournalist van De Groene Amsterdammer, in gesprek met de regisseur. Ossang wordt geroemd om zijn eigenzinnige, door expressionisme en nouvelle vague beïnvloede films, maar ook om zijn zangkunsten – al jarenlang is hij de zanger van de Franse punkformatie M.K.B. Fraction Provisoire. Waar de Big Talk vooral een introductie verzorgt, biedt de Critic’s Talk in LantarenVenster een uitgebreide reflectie. Na afloop van Dharma Guns gaan Keyser en Ossang daar een half uur met elkaar in gesprek over specifieke

pigeontweet Vanavond start ons filmfestivalweekend, benieuwd welke bijzondere films we te pakken hebben gekregen. Altijd een verrassing! #IFFR

scènes, thema’s, keuzes en het oeuvre van de regisseur. Wie het gesprek nog eens wil bekijken of benieuwd is naar introducties van andere regisseurs, kan daarvoor terecht op de website van het IFFR: daar worden de registraties vertoond. Bent u na de film ook nog benieuwd naar de zangkwaliteiten van Ossang? Op dinsdag 1 februari geeft hij een muzikaal optreden in LantarenVenster, samen met zijn vaste drummer Mr. Nasti en de Nederlandse formatie The Ex. (KvdM) Big Talk, za 29 19:30 Oude Luxor Theater Critic’s Talk, za 29 19:30 LantarenVenster

uPcinema-daG Bang dat u geen tickets meer kunt bemachtigen voor Biutiful? Kom dan donderdag 3 februari naar de UPCinema-dag in Pathé. Vanaf 14:00 uur tot ’s avonds kunt u daar genieten van een totaalpakket van drie met zorg geselecteerde films (waaronder genoemde Biutiful, Somewhere en een andere festivalknaller. Ook koffie en gebak zijn bij de prijs (€25) inbegrepen. UPCinema-dag: Pathé vanaf 14:00.

JorenMolter Gister al een interview gehad, straks nog een en misschien zelfs een interview op de vpro op tv! #iffr

filmfestivalrotterdam.com

Stéphan@SLAM @gijsbregt Vorig jaar kon je SMSen en dan werd je berichtje gedrukt in de dailytiger. Ik zou wel 100 coolere dingen kunnen bedenken. #iffr

Het was goed nieuws voor de politici van de Europese Unie: het Nord Stream-project, voor aanvoer van gas rechtstreeks uit Rusland. Zelfs als de Russen voor voormalige Oostblokvrienden de pijplijnen afsluiten, zijn wij hier maar mooi verzekerd van gas en daarmee van warmte. De zaken tussen de EU en Rusland lopen goed. Maar wat heeft Russisch gas te maken met film? De missie waarvoor IFFRdirecteur Rutger Wolfson en ik eind november naar Moskou togen, verliep helaas minder geslaagd dan die van de EU-zakenlieden, ondanks onze maandenlange voorbereidingen en het feit dat we zelfs een onderhoud wisten te regelen op het ministerie van Buitenlandse Zaken en op het ministerie van Cultuur van de Russische Federatie. Onze Russische gastvrouwen en -heren waren uiterst vriendelijk. Potten thee, liters wodka, beloftes over hulpvaardigheid in overvloed. Onze samenwerking zou beginnen met het Red Westerns-programma en daarna in de nabije toekomst in verschillende vormen een vervolg krijgen. We hadden contacten, namen, emailadressen! En ALLES wat we wilden moesten we gewoon even aan Moskou laten weten en dan zou het met een vingerknip worden geregeld. Wat een opluchting, zo vlak voor het festival. Een sterke Russische partner is immers van het grootste belang om de stroeve deuren van de Russische filmarchieven te kunnen openen. Maar waarschijnlijk heeft Cultuur op dit moment geen prioriteit voor onze Russische vrienden: we hebben sindsdien niets meer van ze vernomen. Mijn latere (steeds wanhopiger) pogingen om ze hun prachtige beloftes waar te laten maken hadden ook geen enkel resultaat. Toch zijn we er op het nippertje in geslaagd om (bijna) alle films uiteindelijk in Rotterdam te krijgen. De kopieën zijn afkomstig uit archieven van over de hele wereld. De enige Russische partner die wel zijn belofte nakwam was filmstudio Mosfilm. Hoewel ook die ons tot het einde nog aardig in spanning heeft laten zitten, leende men ons maar liefst vier nieuwe filmprints uit. Helaas kan de directeur van Mosfilm niet aanwezig zijn, want hij heeft het heel erg druk. Net als al die andere officieel uitgenodigde Russische gasten, inclusief Nikita Michalkov wiens debuut At Home Among Strangers, a Stranger at Home we ook draaien. Hij had het zelfs te druk om te reageren op onze uitnodiging. Maar het goede nieuws is dat het Red Westernsprogramma fantastisch is en dat de opening vanavond spectaculair wordt. Hoe vaak krijgt u de kans een vertoning van The Extraordinary Adventures of Mr. West in the Land of the Bolsheviks uit 1924 bij te wonen? Begeleid door het Metropole-orkest met een speciaal voor de gelegenheid gecomponeerde score! Ik wacht al maanden met spanning op deze avond. De avond waarop al onze inspanningen worden beloond. De avond waarop deze klassieke filmschat kan worden bewonderd door liefhebbers uit binnen- en buitenland, hoewel in afwezigheid van officiële gasten uit Rusland. Trots op hun filmgeschiedenis zijn ze daar op dit moment niet. Waarschijnlijk te druk met andere zaken... Ludmilla Cvikova Programmeur IFFR BenteBollmann @liekemaas o.a. Somewhere, Black Swan en Attenberg: aanraders! #IFFR

tiger awards-kandidaten

foto Lucia Guglielmetti

foto Ruud Jonkers

Vipin Vijay over The Image Threads

Argyris Papadimitropoulos en Jan Vogel over Wasted Youth

‘film mag best complex zijn’

‘de jongens vonden niets genant’

Met narrativiteit, Bollywood en werken met filmscripts heeft hij niks. Toch vindt filmmaker Vipin Vijay zijn reputatie als ‘enfant terrible’ van de Indiase cinema onterecht.

EErstE kEEr

‘In 2007 won ik een Tiger Award voor mijn korte film Video Game. Toen ging ik nog heel anders te werk dan tegenwoordig. We hadden weinig budget, een kleine crew en ik filmde alles zelf. Dat heb ik nu een stuk grootser aangepakt met mijn eerste speelfilm, The Image Threads. Al heb ik er bewust voor gekozen geen hiërarchie toe te kennen aan mijn crew. Iedereen had wel eigen taken, maar de editor en cinematograaf hadden net zo veel invloed op het verhaal als ikzelf. Zo werd het maken van de film geen doel, maar een creatief proces.’ india

‘Omdat de Indiase overheid geen filmfonds heeft, is het erg lastig om er een project gefinancierd te krijgen. Bovendien is er maar een kleine markt voor films die niet binnen het mainstream Bollywoodgenre vallen. Erg zonde, want ik vind juist dat film als hoogwaardige kunstvorm gezien moet worden. En dan is er ook nog censuur vanuit de overheid. Al gaan mijn problemen in dit geval niet verder dan het regelen van een vergunning om dieren in de film te gebruiken: seks en politieke onderwerpen komen in The Image Threads niet voor.’ ElEvator pitch

interpreteren. Het is net als weten hoe de Tower Bridge eruit ziet, terwijl je alleen maar foto’s op Flickr hebt gezien – vanuit bestaande beelden je eigen idee creeëren. De film is ontstaan vanuit het idee om iets over mijn culturele achtergrond te zeggen in een digitaal tijdperk, over hoe mensen naast computers bestaan. Op basis daarvan ben ik gaan improviseren.’

Openingsfilm Wasted Youth is een exponent van de kleine Griekse golf die sinds enkele jaren de internationale arthousescene overspoelt. Met een klein budget, niet-professionele acteurs en hulp van bevriende filmmakers leverden Griekse Argyris Papadimitropoulos en de Duitse coregisseur Jan Vogel een rauwe kijk af op het leven in modern Athene.

EnFant tErriBlE

ElEvator pitch

‘Mijn films zijn niet-lineair, geïnspireerd door zowel westerse als oriëntaalse tradities en niet ieder shot heeft een duidelijke betekenis. Dat snapt niet iedereen, maar dat maakt me niet uit. Film mag best complex zijn. Het is een manier om jezelf uit te drukken.’

Argyris Papadimitropoulos: ‘De film gaat erover hoe het voelt tiener te zijn en als volwassene vast te zitten in je eigen situatie.’ Jan Vogel: ‘Zowel jongeren als volwassenen kunnen hun eigen realiteit herkennen. En de inwoners van Athene hun eigen stad.’

Bright FuturE

casting

‘Ik heb nog geen ideeën voor een nieuwe film, maar ik ga wel dezelfde beeldtaal gebruiken. Ik laat me graag inspireren door schilderijen, muziek en andere culturele uitingen, maar ook door retorica, mythologie en oriëntaalse thematiek. Een boodschap heeft mijn werk niet. Ik ben er namelijk fel op tegen om een film een specifieke betekenis mee te geven. Ik wil gewoon weten hoe de wereld in elkaar zit. Analyseren is voor mij belangrijker dan een verhaal vertellen. Daar ligt volgens mij de toekomst van film.’ (KvdM)

AP: ‘De kinderen hebben we van straat geplukt, maar de ouderen zijn professionele acteurs. Dat was lastig combineren, omdat het een verschillende aanpak vereist. Hoofrolspeler Ieronimos Kaletsanos, die half Nederlands is, was in het begin gefrustreerd. “Wat moet ik doen?”, vroeg hij steeds. Uiteindelijk heeft hij het wel gewaardeerd. De jongens vonden niets genant, zelfs de masturbatiescène niet. Ze trokken hun broeken naar beneden en gingen aan de slag. En dat ze zo overtuigend dronken lijken, komt omdat ze dronken waren. Dat hebben we wel overlegd met de ouders. Het is onmogelijk een kind van zestien iemand te laten spélen die dronken is.’

The Image Threads – Vipin Vijay Za 29 15:30 PA7, zo 30 10:15 PA6, vr 4 22:15 PA6, za 5 10:15 PA6

return of the tiger Ter ere van het 40-jarig jubileum wordt dit jaar eenmalig de Return of the Tiger-Award uitgereikt. Veertien oud-Tiger Award kandidaten strijden om deze trofee, met een film die zij het afgelopen jaar hebben gemaakt. Alex Stockman (België) werd in 2001 genomineerd voor een Tiger Award met Verboden te zuchten. Dit jaar is hij terug met Pulsar.

Hoe is je carrière veranderd tussen het maken van je Tiger- en je Return-film? ‘Na Verboden te zuchten zag ik mijn nieuwe films zo glashelder voor me dat ik enkele jaren als bevroren in de startblokken ben blijven staan. Maar af

griEkEnland

AP: ‘In Griekenland is cinema echt booming. Al drie of vier jaar worden er uitstekende films gemaakt

‘Mijn film is zelfreconstruerend. Daarmee bedoel ik dat iedereen die op een eigen manier mag

en toe ben ik mezelf te snel af en dan is er opeens een film. Prettig dat dit alweer de vierde is die door Rotterdam wordt opgepikt.’ Zijn er opvallende verschillen in de manier waarop beide films tot stand kwamen? ‘Het budget waarmee ik nu werkte was een stuk lager dan bij Verboden te zuchten, omdat ik een kleinere crew had en een geringer aantal sets. Op de set was meer ruimte om te zoeken en om in te gaan op de inspiratie van het moment, door die compactere crew, het werken met mensen die je goed kennen en door de inmiddels opgedane ervaring.

eefjeernst Zojuist 3 Tijgerpassen en 74 kaartjes opgehaald. Hoop dat de goed/ slecht ratio iets hoger wordt dan de 1/3 van @eelketoon #IFFR #ZinIn

die het internationaal goed doen. Dat gebeurt door een club van ongeveer twintig mensen. Met elkaar hebben we dingen veranderd. Een paar jaar geleden hebben we collectief geweigerd onze films naar lokale festivals op te sturen, om druk te zetten op de politiek om wetten te veranderen. Nu wordt er meer geld in film gestopt en delen we ook in de winst. Nou ja, in principe, want het Griekse filmfonds is failliet. We gaan niet op geld zitten wachten, maar nemen de zaken in eigen hand. We helpen elkaar. Als je naar de credits van de Griekse films kijkt, zie je steeds dezelfde namen.’ EErstE kEEr

AP: ‘Het is de eerste keer dat ik samenwerkte met Jan. Van tevoren spraken we af dat, als we het niet eens waren over een shot, we beide shots zouden maken en de editor zouden laten kiezen.’ JV: ‘We hadden geen cultuurclashes. De Grieken roken alleen een beetje meer.’ AP: ‘En ze drinken meer koffie. En ze zijn luier.’ Bright FuturE

AP: ‘Ik heb twee scripts klaar, waar ik wel geld voor nodig heb. Ik mik op internationale coproductie. Een film speelt op een niet nader omschreven plaats en de ander op een eiland. Dat zou goed Grieks kunnen zijn.’ JV: ‘Samen met een vriend ben ik al heel lang aan het schrijven aan een film over kinderen, die een ingrijpende gebeurtenis meemaken. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal, net als Wasted Youth.’ (NS) Wasted Youth - Argyris Papadimitropoulos, Jan Vogel. Za 29

19:30 PA4, zo 30 22:00 PA4, vr 4 10:30 PA4, za 5 19:30 PA4.

Beide films heb ik kunnen draaien op 35mm, nog steeds mijn favoriete beelddrager. Het grootste verschil is wellicht dat je je film tegenwoordig thuis kunt monteren, terwijl je er tien jaar geleden een prijzige montagekamer voor moest afhuren.’ Heb je nog contact met de andere twee Tiger Awardwinnaars van dat jaar? ‘Nee. Tijd voor een reünie!’

Werk je momenteel aan een nieuw project? En zo ja, kun je daar al iets over vertellen? ‘Ik werk aan het scenario voor een speelfilm die ik volgend jaar hoop te draaien. Daarbij valt op dat ik: a) niet meer rook, b) zo weinig mogelijk m’n computer gebruik en c) nog geen titel heb. Electric Blue klinkt goed bij wijze van stemvork, maar die

CorRietman Vandaag onze 1e #IFFR -dag. Eerst Tijgerpas en kaartjes ophalen en dan drie films zien: ´Pulsar´, ´Headshots´ en ´Les Amours Imaginaires´.

filmfestivalrotterdam.com

jeroenlaven

Les voisins. Short at #IFFR . Revenge of the garden to the lawnmower

foto Nichon Glerum

titel is al in omloop. De meeste personages lijken mij overigens zeer de moeite ooit eens te ontmoeten. Verder maak ik aantekeningen voor een film waarvoor Berlijn een geschikt decor zou kunnen vormen en broed ik, tot mijn eigen lichte verbazing, op een comedyserie.’ (EJ) Pulsar – Alex Stockman Vr 28 16:15 P6, za 29 22:30 CI6, do 3 19:45 DJZ

NienkaB De zon schijnt, niet meer werken vandaag, en lekker naar #IFFR. Dat is het plan. Briljant dus.

link

mens en dier

Lesser Apes

De liefde tussen mens en bonobo-aap en een kat die onder een glazen stolp wordt geplaatst. Zie hier de openingsminuten van de korte film Lesser Apes van Emily Vey Duke en Cooper Battersby. Later komt er ook nog een opgehangen vleermuis voorbij. Uiteindelijk draait het in het vrolijke, oneerbiedige en intelligente werk van de twee om de tekortkomingen van de mens.

songs of Love And HAte

De puberteit is een lastige periode. Lilli, die voorheen een harmonieuze relatie had met haar vader, is niet meer ‘zijn kleine meid’. Haar behoefte om zich af te zetten is in strijd met haar verlangen zich toch maar weer in zijn troostrijke armen te laten vallen. Want aandacht wil ze natuurlijk wel. Is hun blonde allemansvriend – de hond – daar de dupe van?

Het cruciale van Hoop de canadees denis villeneuve maakte met incendies een explosief drama over een door burgeroorlog getekende familiegeschiedenis. een reisverhaal: een moeder reist van het midden-oosten naar canada, haar kinderen maken de omgekeerde reis en het verhaal reisde van het theater naar de cinema.

De film is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Wajdi Mouawad, in Nederland door het RO Theater bewerkt tot Branden. Villeneuve maakte van het kale toneelstuk een visueel rijke film. ‘Het moeilijkste in film zijn niet de beelden,’ stelt Villeneuve. ‘Het gaat erom een originele, sterke visie op de wereld te hebben en die heeft Wajdi me gegeven. Het lastigste was om zijn ideëen in de reis van theater naar cinema intact te houden.’ Mouawad zelf maakte zich daar duidelijk minder zorgen over: hij gaf Villeneuve expliciet alle vrijheid bij zijn bewerking. ‘Sterker nog: hij eiste van me dat ik me het verhaal eigen zou maken en wilde zich niet bemoeien met mijn bewerking. Dat is maar goed ook; ik had het nooit gekund als hij over mijn schouder had meegekeken. Gelukkig dat de Atlantische Oceaan tussen ons in ligt!’ De film vertelt het verhaal van de tweeling Simon en Jeanne, die na de dood van hun moeder in haar complexe verleden duiken. Zij groeide op in een door burgeroorlog geteisterd land in het MiddenOosten. Dat land is fictief (‘Als je een echte stuatie kiest, moet je ook een kant kiezen en wordt het politiek in plaats van emotie,’ legt Villeneuve uit), maar de geschiedenis die we zien ligt dicht bij die van Libanon, waar Mouawad werd geboren. In de film zien we zowel de zoektocht van de kinde-

foto Lucia Gugglietmetti

ren als het levensverhaal van de moeder. ‘Deze parallelle vertelstructuur zat ook in het toneelstuk. Ik heb eigenlijk een hekel aan flashbacks. Er zijn natuurlijk films waarin die heel sterk gebruikt worden, zoals in Citizen Kane, maar meestal vind ik het een kunstgreep. Maar hier zijn het geen echte flashbacks; in feite zie je zich twee “hedens” tegelijkertijd ontvouwen en die verhalen vormen een dramatische dialoog.’ Die structuur hangt samen met het centrale idee van de film. ‘Het draait om wat ouders doorgeven aan hun kinderen, om hoe je pas volwassen kunt worden als je de woede die

je van je ouders meekrijgt van je af kunt leggen. Dat is een heel hoopvolle gedachte, vind ik, omdat het betekent dat je als mens kunt veranderen en groeien. Het woord “hoop” wordt veel misbruikt, het is misschien een cliché geworden, maar volgens mij is het op dit moment cruciaal. Ik ben volledig klaar met cynisme.’ (JB) Incendies (SP) – Denis Villeneuve Za 29 18:30 PA7, zo 30 21:45 LV5, wo 2 19:30 DJZ, za 5 16:45 SGZ. Bij de vertoning van vanavond zijn Villeneuve en hoofdrolspeelster Lubna Azabal aanwezig.

Het eigen ritme van de biologie finisterrAe

Dieren spelen een vreemde rol in de surrealistische wereld die Sergio Caballero in Finisterrae neerzet. Ze worden gebruikt als lastdier (paard), orakel (uil), vriend (hert) en reïncarnatieobject (kikker). Animal cops hoeven er niet voor in actie te komen, maar moeten dat misschien wel voor dat kleine muisje dat in een glazen bak met melk rondzwemt, met zo’n dreigende staafmixer ernaast.

MAyA

De hemeltergend treurige blik van de hond in deze film spreekt boekdelen. Het beest is niet alleen de beste vriend van het baasje, maar tegelijkertijd uitvoerder van diens agressieve hobby: hondengevechten. De arme hond heeft zijn karakter niet mee: trouwe viervoeters werken nu eenmaal graag voor de baas.

virgin goAt

Als een geit geen zin heeft om te paren, dan houdt het idee van een voortplanting wel zo’n beetje op. Niet als het aan deze Indiase eigenaar ligt. Zijn geliefde geit moet en zal nieuw leven brengen. Daarom sleept hij het beest naar wonderdokters en blijft hij hopen op een bronstige bok die zijn geit kan overhalen tot het minnespel. (MN/NS/JB) Gerbski

In LantarenVenster staat dagelijks een performance geprogrammeerd. Morgenavond neemt de Nederlandse cineast Joost Rekveld die voor zijn rekening, met de Europese première van zijn nieuwe filmwerk Lichenometry. Zijn live gegenereerde beelden worden muzikaal begeleid door componist/muzikant Yannis Kyriakides en Andy Moor, experimenteel muzikant en gitarist van The Ex.

Joost Rekveld (1970) is geen onbekende van het festival: in de afgelopen jaren was hij regelmatig te gast met zijn kinetische installaties en abstracte (animatie)films, die hij veelal produceert met behulp van zijn computer als compositiemachine en waarvoor hij eigenhandig ontwikkelde software gebruikt. Ook in Lichenometry laat hij zijn software realtime-beelden genereren. Een technisch hoogstandje, gebaseerd op het model dat wetenschappers gebruiken om

#IFFR. Zit nu in “Water Tiger Inn” voor een hapje en demo wuxia. Ben benieuwd! http://yfrog.com/h8gs4sfj

bijvoorbeeld groeiprocessen te simuleren. De technische aspecten vindt Rekveld niet het belangrijkste van zijn werk, hoewel hij wel van mening is dat je iets moet begrijpen van de middelen die je gebruikt: ‘Een computer moet geen zwarte doos zijn waar je software voor koopt die simpelweg doet wat je wilt.’ Rekveld bepaalt zelf de richting waarin zijn hulpmiddel moet ‘denken’. ‘Al heel lang verdiept hij zich gretig in de geschiedenis van wetenschappelijk onderzoek. Hij is gevallen voor ‘de vloeiende vormen en organische texturen die hun oorsprong hebben in biologische modellen van symbiose’. Exacte wetenschappelijke ontdekkingen hebben niet alleen maar een cijfermatige dimensie, maar ook een filosofische en zelfs een politieke. ‘De biologie kent zijn eigen geschiedenis, z’n eigen ritmes en betekenissen, die leveren een bepaald type beelden op.’ Eind negentiende eeuw ontdekten wetenschappers een organisme dat geen individu is, maar dat bestaat

mamatandoori @Pyuupiru01_08 Welcome in Rotterdam. See you tonight at VPRO Late Night! #IFFR

filmfestivalrotterdam.com

markdrenth In t luchtig aanvoelende A Stoker vinden de ergste misdaden plaats alsof het doodnormaal is onder een lieflijk kabbelend muzakdeuntje #iffr

uit een kolonie, een groep. Lichenometry is daarnaar vernoemd en gebaseerd op dat principe. Aan het begin van zijn carrière werkte Rekveld vaak met allerhande analoog filmmateriaal, inmiddels werkt hij vooral digitaal. Die overstap is geen issue voor de cineast: ‘Ik geloof niet zo in analoog versus digitaal. Bovendien gebruikte ik bij mijn vroege werk ook al software.’ Naast de eenmalige performance van Rekveld, is er in V2_ ander, nieuw werk van de experimentele filmmaker te zien. In het kader van de Palm Top Theatre-tentoonstelling leverden diverse mediakunstenaars, waaronder ook Rekveld, nieuw werk af, speciaal voor het kleine scherm van bijvoorbeeld een iPad of iPhone. V2_ is dagelijks geopend van 13:00 tot 19:00 uur. (MN) Lichenometry (SH) – Joost Rekveld LV 1 zo 30 jan 22:30

GemArchRdam Contact gehad met ‘n oud-vrijwilliger van #IFFR die veel spullen heeft uit jaren ‘70. Komt 2/2 langs @de doelen http://tinyurl.com/4ezvjwq

ROOM #6026

director’s profiles

Bright future

Regisseur James T. Hong probeert een GPS-signaal op te vangen in zijn hotelkamer. Samen met Chen Yin-Ju maakte hij End Transmission, een sciencefictionfilm waarin een gecodeerde boodschap van ruimtewezens centraal staat. (Vr 28 12:00 LV2)

Foto Corinne de Korver

De Amerikaanse Rona Mark groeide op in Pittsburg, studeerde literatuur en geschiedenis in Jeruzalem maar keerde terug naar haar vaderland voor een filmstudie. Haar debuut Strange Girls, over een moordlustige tweeling, mag gerust ‘strange’ genoemd worden. ‘Op festivals oogstte de film veel waardering, maar hij kreeg ook belachelijke recensies van mensen die hem niet snapten. Het was misschien geen perfecte film, maar wel een goede. Ik heb er veel in geïnvesteerd, dus ik ben daar behoorlijk pissig over: iedereen die ik ken heeft kinderen en onroerend goed, terwijl ik offers breng om films te maken.’ Wellicht is The Crab een gunstiger lot beschoren. Inspiratie voor de mannelijke hoofdpersoon zocht Rona dicht bij huis: ‘Dat is mijn gemene, mannelijke alter-ego, gemixt met twintig procent van mijn ex-vriendje.’ Za 29 17:00 CI5, zo 30 13:15 PA6, vr 4 21:45 PA5

‘dikke mensen worden gediscrimineerd’ Zes jaar lag het plan voor Adrienn Pál in de kast. In de tussentijd maakte Ágnes Kocsis Fresh Air, die haar de vergelijking met Aki Kaurismäki opleverde. Nu heeft Kocsis het idee van lang geleden uitgewerkt in Adrienn Pál. Een gestileerde film over onzekerheid en de angst voor de dood.

De hoofdpersoon van Adrienn Pál is de verpleegster Piroska, die werkt op een terminale afdeling. Ze worstelt met haar gewicht, haar relatie en het beeld dat anderen van haar hebben. Wanneer een nieuwe patiënt wordt binnengebracht, die net als Piroska’s vroegere hartsvriendin, Adrienn heet, besluit Piroska naar haar op zoek te gaan. De zoektocht krijgt steeds meer het karakter van een louterende queeste, waarin ze zich realiseert dat het geheugen een allesbehalve objectief archief is. Langzaam maar zeker wordt de ware Piroska zichtbaar. ‘Ik ben geïnteresseerd in hoe het geheugen werkt,’ vertelt Kocsis. ‘Iedereen denkt dat zijn eigen herinnering de waarheid is, maar hier zie je hoe mensen het verleden invullen, op basis van hun eigen leven en ervaringen. Ik wilde ook dat het ging over de angst van mensen voor dood en ziekte. Mensen doen hun best dat te negeren en zo ver mogelijk weg te stoppen. Verder heb ik het issue van obesitas verwerkt. In films worden mensen die dik zijn vaak getoond als gelukkige en grappige mensen. Maar de waarheid is natuurlijk dat achter elk eetprobleem groot verdriet schuilgaat. En dat dikke mensen worden gediscrimineerd.’ Kocsis vond de hoofdrolspeler van haar gestileerde

spectrum

foto Nichon Glerum

film in een radiostudio. ‘Eva Gabor is presentator van radionieuws. We hebben wel anderhalf jaar gezocht naar een geschikte persoon. Zij had nog nooit geacteerd, maar wilde het graag doen. We hebben vijf maanden gerepeteerd. Daarbij is ze ingewerkt door een echte verpleegster op een terminale afdeling. Het was moelijk voor haar, omdat ze zich zo bloot moest geven. Maar ze heeft het heel goed gedaan.’ Adrienn Pál speelt zich voor een groot deel af op de ziekenhuisafdeling en in de kamer waar Piroska de piepende monitoren van de patiënten bewaakt. Kocsis steekt veel tijd en energie in vorm. De beelden maken deel uit van de dramaturgie. Daarom zit er

overal zo’n sterke atmosfeer in, met uitgekiende details, die het verhaal vertellen. Zoals het diorama waar Piroska en haar man jarenlang aan hebben gebouwd; dat verbeeldt de sprookjesachtige droomwereld, terwijl hun eigen leven voorbijglijdt.’ Behalve door zorgvuldige stilering valt Kocsis werk op door droogkomische humor, zowel in shots als in dialogen. ‘Zonder humor kan ik geen film maken. Het geeft je de ruimte om afstand te nemen van je onderwerp en het van een andere kant te bekijken.’ (NS)

Alejandro González Iñárritu was de allereerste Mexicaan die een Oscar-nominatie in de wacht sleepte (voor het Brad Pitt-drama Babel). Ook zijn Biutiful maakt kans op het Oscargoud, als beste buitenlandse film. Voor Amores perros, zijn imposante debuut, was Iñárritu actief als diskjockey bij het in Mexico populaire radiostation WFM. Na zijn verpletterende doorbraak als filmauteur (over de definitie daarvan kreeg hij slaande ruzie met zijn vaste scenarist, die die titel ook opeiste) verhuisde Iñárritu naar Hollywood. Filmen doet hij echter over de hele wereld; Biutiful is in zijn geheel in Spanje opgenomen.

Za 29 12:00 PA7, za 5 feb 13:30 SGZ

Adrienn Pál - Ágnes Kocsis

Di 1 19:30 PA4, vr 4 19:00 LV5, za 5 9:30 PA7

signals De in België geboren, maar inmiddels Canadese michael hirsh maakte met de eveneens Canadese Jack christie een gemeenschappelijk regiedebuut: de absolute underground-film Voulez-vous couchez avec God? Deze cultproductie uit 1972 leek jarenlang van de aardbodem verdwenen. Het gerucht gaat dat Hirsh de enige overgebleven print in bezit had. Zoals de titel doet vermoeden is de film behoorlijk blasfemisch, en daarnaast ook trippy, anarchistisch en doldwaas – inclusief het nodige sixties-bloot. De scène waarin aartsengel Gabriël een omeletmet-muis moet oppeuzelen is illustratief voor de anarchistische geest van de makers. (AD) Za 29 22:15 CI7, zo 30 17:00 CI7, do 3 feb 20:30 vh Club zonder Concessies

joopgij Na iedere film van Balabanov

stel ik mijn eerste bezoek aan Rusland maar weer 2 jaar uit, maar aanrader, als je van B. houdt #stoker #iffr”

arjanwelles Zebraman 2’ markeert

de terugkeer van Takashi Miike naar het #iffr dit kunnen alleen de Japanners. Met alienscheten en safe seks boodschap!

filmfestivalrotterdam.com

tecbridgeNL Ga vanavond met oudste dochter & vriend naar Invierno de los raros. Gezellig! #IFFR

Gaby_StudioYip Chinese docu

gezien van bijna 3 uur lang: Fortune Teller. Bijzonder mooi en verwarrend #IFFR

JAAR GELEDEN foto Felix Kalkman

Kitano Takeshi arriveert in het West-Inn Hotel

STAAT GENOTEERD Onder de uitgebreide filmbeschrijvingen kunt u ook een digitale kattebel van een festivalprogrammeur aantreffen. In de Daily Tiger elke dag een selectie.

GERTJAN ZUILHOF OVER: HOT AS HELL

Als Okuda Yosuke met Quentin Tarantino zal worden vergeleken, heeft hij dat over zichzelf

afgeroepen. Hij heeft zijn ﬁlm aan deze meest nageaapte Amerikaanse cineast van de laatste twee decennia opgedragen en als ik het goed heb zijn twee eerdere korte versies van Hot as Hell ook al aan het grote voorbeeld opgedragen. Het zou makkelijk de indruk kunnen wekken dat Okuda Yosuke een Quentin Tarantino-epigoon is. Misschien vindt Okuda het zelfs niet erg om als epigoon te worden gezien of zelfs niet erg om een epigoon te zijn. In dat laatste geval moet ik hem teleurstellen. Zijn ﬁ lms raken alleen maar aan de oppervlakte aan Tarantino. Goed, er wordt meer gesnoven dan goed is voor een mens en de gangsters zijn niet de slimsten en hun humor raakt aan het absurde. Maar dan. Het grote voorbeeld is een vernuftig en onderhoudend recycler van Amerikaanse en

Hongkong B-fi lms. Onovertroffen. Moet je helemaal niet na willen doen. Of Okuda zich ervan bewust is weet ik niet, maar het grote verschil met zijn voorbeeld is dat in zijn film het echte leven is opgenomen. Het toont een rafelige, industriële, urbane en armoedige kant van Japan die maar zelden in films wordt getoond. Grootste troef ten slotte is Okuda zelf. Hij speelt een hoofdrol als een te zware, te onhandige en te onnozele gangster. Een groot komiek zou ik zeggen, die letterlijk en figuurlijk iets persoonlijks aan zijn film geeft. INGE DE LEEUW OVER: UNE SORTE DE JOURNAL VIDÉO

Toen ik begin 2010 begon met de research voor Out of Fashion, was agnès b. een van de eerste personen die ik benaderde. Een modeontwerpster, maar ook ﬁlmmaakster en oprichtster van haar eigen ﬁlmproductiebedrijf, Love Streams agnès b. Productions. Ze was meteen geïnteresseerd, maar vond het moeilijk een keuze te maken uit haar overvolle archief. Jarenlang maakt ze al video-

foto’s Henriëtte Poelman

Uitloop The Last Buffalo Hunt, do 27 22:15 PA6

Kees Pieterse, 63, gemeentelijk beleidsadviseur

‘Eigenlijk had ik een andere ﬁlm uitgekozen, maar die was al uitverkocht. Zodoende ben ik hier terechtgekomen, maar als ik van tevoren had geweten dat deze documentaire zo aangrijpend was, was ik niet gegaan. Gruwelijk dat de jagers soms wel tien keer moesten schieten voordat de buffel dood was. En het erge vond ik dat ze “so much fun” hadden. Er leven misschien nog maar een paar duizend buffels in de VS, terwijl het er ooit 50 miljoen waren. Heel goed dat de makers de moeite hebben genomen om dit maar liefst zes jaar lang in beeld te brengen.’

‘Ik moest de ﬁlm wel even op me laten inwerken. Mooi in beeld gebracht hoe die mensen leven en er een hele industrie op baseren, maar ik werd er wel wat boos van. Hoe bestaat het dat mensen die buffels zo mogen afschieten? Dat ze zoiets moois dat in de wildernis hoort commercialiseren en uitbuiten, ja dat vind ik vreselijk, unheimisch. Wat ik verder ga zien? We zijn nu voor de zestiende keer op het IFFR en hebben dit jaar zo’n veertien ﬁlms uitgezocht om in vier dagen te bekijken, maar op deze tweede dag heb ik nog niets gezien waar ik dagen over na zal praten. Ach, dat komt vast nog wel.’

dagboeken over plaatsen die ze bezoekt, mensen die ze ontmoet en concerten die ze bijwoont. In september ging ik naar Parijs om bij agnès b. een voorselectie van haar films te bekijken en in december nogmaals, om tot een meer definitief plan te komen. Het resultaat is deze fi lm, die een beeld geeft van agnès b. als ontwerpster en als persoon. Ik ben erg blij met haar enthousiaste medewerking en hoop dat de bezoekers net zo onder de indruk van haar werk zullen zijn als ik ben.

VUL IN EN WIN

DE UITLOOP

José Dohmen, 59, vrijwilliger programmering filmhuis Spiegel in Heerlen

IFFR8

Het IFFR is jarig en pakt daarom feestelijk uit! Elke dag op deze plek geven wij cadeaus weg waar iedere festivalganger zijn vingers bij af zal likken. Vandaag zijn dat tien warme iPod-sokken.

Serge Blom, 36, docent geschiedenis

‘Ik kom net terug van een reis door het westen van de VS. Prachtig, dat pioniersgevoel van een ongekend groot land dat in niets op Nederland lijkt. Het authentieke Amerikaanse leven is goed afgezet tegen een nieuwe manier. Je krijgt inzicht in de mensen die als sport op buffels jagen en de mensen die er geld aan verdienen. De openingsscène, waarin een bizon behoorlijk naar wordt gedood, zet meteen de toon voor de rest van de ﬁlm. Het grijpt je aandacht en je vraagt je direct af wat voor mensen dit doen en waarom. Het is namelijk wel erg cru. Maar zelfs de oude gidsen zijn moe van het sportjagen: the last frontier is verdwenen.’

FILMFESTIVALROTTERDAM.COM

Wat moet u doen om mee te dingen? Stuur een originele verjaardagswens voor het festival naar dailytiger@ﬁlmfestivalrotterdam.com. Vergeet niet om in de mail uw adres en mobiele telefoonnummer te vermelden en zet ‘iPod-sok’ in de onderwerpregel.

JOng geleerd Vanwege extreme sneeuwval had hij bijna de wereldpremière van zijn acteerdebuut gemist, maar het is de dertienjarige acteur Eric Baskerville op het nippertje gelukt om vanuit het Amerikaanse stadje Northfolk naar Rotterdam te komen.

Eric Baskerville en zijn moeder zijn vanaf Schiphol direct doorgereisd naar het IFFR. Op de agenda van hun eerste dag in Nederland staan twee interviews en de feestelijke première van de film waar het allemaal om draait, A Little Closer. In dit intieme familiedrama speelt Eric een jongen die verliefd wordt op een verder door iedereen gehate lerares. ‘Het was een beetje vreemd om dat te spelen, want in het echt zou dat me nooit gebeuren,’ lacht de jonge acteur. Dat hij door debuterend regisseur Matthew Petock werd uitgekozen om een van de hoofdrollen op zich te nemen, vindt hij bijzonder. ‘Toen ik auditie deed, had ik alleen ervaring met lokale theaterproducties in Virginia. Maar misschien had ik daarmee al meer ervaring dan anderen. Het was ontzettend spannend om ineens op de set van een speelfilm te staan, maar Matthew wist goed wat hij deed en liet me veel improviseren. Dat vond ik heel fijn, omdat ik dan niet ieder zinnetje steeds op dezelfde manier hoefde

te zeggen. Als ik iets op mijn eigen manier wilde verwoorden, kon dat gewoon.’ Wat Eric vooral is bijgebleven, is het opnemen van een scène die zich bij een treinspoor in Richmond afspeelt. ‘We dachten dat we daar rustig konden filmen, maar de camera’s moesten steeds snel van het spoor gehaald worden omdat er treinen voorbijraasden.’ Hoewel hij Leonardo DiCaprio en Justin Timberlake als idolen noemt, heeft de dertienjarige een

Eric Baskerville

duidelijk beeld van zijn toekomst als acteur. ‘Van acteren alleen kun je niet rondkomen, dus ik wil later een gewone baan. Dan kan ik daarnaast altijd nog blijven acteren. Maar ik zit nog op school, dus voorlopig heb ik nog wel even de tijd om daarover na te denken.’ (KvdM) A Little Closer – Matthew Petock Za 29 11:45 CI1, di 1 14:45 LV2

foto Ruud Jonkers

Ondertussen Op YOutube Desperate Days In Blue John Canyon. Zo heet de reportage van het Amerikaanse programma Dateline NBC over bergbeklimmer Aron Ralston, die in 2003 in een canyon in Utah vast kwam te zitten onder een rotsblok. Danny Boyle maakte er de film 127 Hours over. In de NBC-reportage uit 2004, te vinden op YouTube (http://bit.ly/ejXtlZ), gaat Ralston samen met verslaggever Tom Brokaw voor het eerst terug naar de canyon waar hij een half jaar eerder vijf dagen vastzat. Hij maakt zelfs weer de afdaling die hij indertijd maakte, maar met een handicap:

Wuxia: Kungfu

hij moest immers zijn arm amputeren om zichzelf los te kunnen maken. Ralston is zichtbaar geëmotioneerd als hij de plek terugziet waar hij vastzat, inclusief het rotsblok dat op hem viel. Twee maanden voor het ongeluk in Blue John Canyon kwam thrillseeker Ralston ook al in de problemen, vernemen we uit de NBC-reportage: hij was met vrienden gaan skieën in de Rocky Mountains en werd bedolven onder een sneeuwlawine. Hij overleefde het maar net en vertelde zijn moeder er niets over: die zou maar ongerust worden bij zijn volgende expedities. En terecht, bleek later. (SM)

Er bestaan talloze woorden voor strijden gevechtstechnieken in het Chinees. ‘Kungfu’ komt oorspronkelijk uit het enigszins obscure Zuid-Chinese dialect, maar werd dankzij Bruce Lee praktisch synoniem met ‘Wushu’, het moderne woord voor vechtsport. Kungfu heeft historisch gezien altijd de onlosmakelijke connotatie gehad met hard werken en het opbrengen van een enorme concentratie. Rond 1950 heetten alle vechtfilms uit Hongkong Wuxia-films, inclusief de specialistische Wong Fei-hungfilms. In de jaren ’60 ging alle aandacht uit naar de spectaculaire zwaardvechtersfilms, maar een decenium later zetten Jimmy Wang (The Fighting Boxer) en Bruce Lee het ongewapend vechten weer op de kaart - en hoe! Over de hele wereld werden deze films bekend als ‘kungfu-films’. Tegenwoordig wordt de term wuxia-film uitsluitend gebruikt voor films die zich afspelen in het verleden en die gekenmerkt worden door zwaardgevechten en fantastische acrobatische vechtscènes. Voor iedereen die meester in de wuxia wil worden, is nu het boek Water Tiger – The Secret Book to Wuxia (€ 15,-) van Po Fung te koop bij de merchandisebalie. Voor wuxiaperformances kunt u dagelijks terecht in de Water Tiger Inn: dagelijks 14:00 – 22:00 (ma 31 gesloten), de Doelen, eerste verdieping, toegang gratis.

Coen Brothers The Complete Collection

Nu verkrijgbaar in de Volkskrant Festivalshop

De Volkskrant heeft alle 14 filmklassiekers van de regisseurs en broers Coen voor het eerst samengebracht in een luxueus verzamelboek en met schitterende foto’s uitgelicht.

www.vk.nl/coencollection

110063 Daily Tiger 272x193.indd 1

17-01-2011 14:38:24

red Westerns: een ‘contrarevolutionair’ genre The Thirteen, The Elusive Avengers, At Home Among Strangers - A Stranger at Home, Lemonade Joe, Chingachgook – Die groβe Schlange: deze films waren geliefd en werden zeer gewaardeerd in de Sovjet-Unie. Miljoenen mensen konden maar niet genoeg krijgen van de spannende avonturen van hun filmhelden en gingen de films telkens opnieuw zien. ‘Rode westerns’ waren niet alleen heel populair bij het publiek; sommige ervan waren ook echte meesterwerken. Rode westerns ontstonden in de begindagen van de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR: 1922-1991). In die tijd werden veel Amerikaanse westerns in de Sovjet-Unie gedistribueerd. Lev Kulesjov, een van de pioniers van de Sovjetfilm, was een liefhebber van deze Amerikaanse wildwestfilms en vertoonde ze aan zijn studenten tijdens colleges aan de Moskouse filmacademie. In 1924 regisseerde hij zijn eerste Sovjetversie van een western en noemde die The Extraordinary Adventures of Mr. West in the Land of the Bolsheviks. Het sterkste personage in deze film is de cowboy Jeddy, gespeeld door het latere filmtalent Boris Barnet. Little Red Devils van Ivan Perestiani kwam ongeveer tezelfdertijd tijd in veel bioscopen uit. Het werd een van de kaskrakers van de stille film in de USSR. Na de introductie van de geluidsfilm werd er tot twee keer toe een nieuwe versie gemaakt van Little Red Devils. Het was de eerste productie die een onderwerp behandelt dat zo typerend zou worden voor rode westerns: de Oktoberrevolutie en de burgeroorlog die duurde van 1917 tot 1921. Tientallen Sovjetwesterns spelen zich af in deze periode van de geschiedenis. De roden (bolsjewieken) vervangen de moedige pelsjagers, de witten nemen de plaats in van de bloeddorstige Indianen. stalin

Gedurende het volgende decennium luidde de officiële Sovjetpropaganda dat de Amerikaanse western een contrarevolutionair genre is dat blanke kolonialisten en het afslachten van arme indianen verheerlijkt. Maar er was ook een groot fan van westerns: Jozef Stalin. De filmfanaat Stalin keek bijna elke avond films en had een voorliefde voor westerns. Hij opperde een nieuwe versie te maken van John Fords The Lost Patrol (1934) en dat resulteerde in The Thirteen, geregisseerd door Mikhail Romm in 1936. Het werd een favoriete actiefilm voor drie generaties Sovjetburgers. In 1949, het jaar van Stalins zeventigste verjaardag, maakte Jirí Trnka, de geweldige Tsjechische animator, Arie prerie (Song of the Prairie), een prachtige korte parodie op klassieke Amerikaanse westerns, met name Fords Stagecoach (1939). Dit vijftien minuten durende animatiejuweeltje was de voorloper van de beroemde Tsjecho-Slowaakse musicalparodie uit 1964, Lemonade Joe, waarvoor Trnka een paar animatiescènes maakte. Oldrich Lipsky’s Lemonade Joe won een prijs in San Sebastian en oogstte veel succes in de Verenigde Staten. De film werd ook een hit in de Sovjet-Unie. Het publiek beschouwde die echter niet als een parodie, zelfs niet na hem verschillende keren gezien te hebben. Omdat de toeschouwers niet zo bekend waren met klassieke westerns, zagen ze Lipsky’s film als authentiek. waanzin

In 1962, na Chroesjtsjovs bezoek aan de Verenigde Staten, barstte er een soort nationale waanzin los in de USSR bij het in première gaan van de Amerikaanse western The Magnificent Seven (John Sturges, 1960). Deze film werd niet alleen vertoond in bioscopen, maar ook in stadions, en Filmhistoricus en –historicus Sergey Lavrentyev studeerde in Moskou aan de VGIF filmacademie. Hij was directeur van het Sochi International Filmfestival en is tegenwoordig verbonden aan het Open Russian Filmfestival in Orenburg en Ivanovo.

jannekemoerel

White Sun of the Desert

nog was het moeilijk om aan kaartjes te komen. Veel Sovjetjongens die opgroeiden in de jaren ’60 imiteerden de gebaren, het loopje en de cowboyoutfit van Yul Brynner, de hoofdrolspeler, waarbij ze vergaten ‘goede communistenpioniers’ te zijn. De partijleiders besloten tegen de populaire film te strijden en overlaadden Sovjet-kranten en tijdschriften met kritische artikelen. De officiele kaartverkoopcijfers kregen een correctie naar beneden. Uiteindelijk haalden de autoriteiten de film uit de roulatie, zelfs nog voor de licentie was verlopen. Toen besloten ze hun eigen antwoord op The Magnificent Seven te maken. slechteriken

Er werden drie grote rode westerns geproduceerd in de gouden periode van de jaren ’60. De Litouwse film No One Wanted to Die (1966) van Vitautas Zalakevichus was de eerste film waarin Litouwse anti-communistische vrijheidsstrijders (partizanen) nu eens geen slechteriken waren vanwege de specifieke kenmerken van het genre. Edmond Keosayans The Elusive Avengers (1967) was een remake in kleur en cinemascope van Little Red Devils. Sovjetfilmcritici toonden zich behoorlijk negatief over de verwijzingen van de regisseur naar Amerikaanse westerns, maar het publiek liep weg met de film en z’n twee sequels. De Sovjetautoriteiten waren ook tevreden. Op de vijftigste jaardag van de bolsjewiekse revolutie gaven ze als reactie op de enorme populariteit van The Magnificent Seven groen licht voor de productie van White Sun of the Desert, die in 1969 door Vladimir Motyl werd geregisseerd. Dat was ook het eerste jaar na de invasie van TsjechoSlowakije, die alle hoop op een gedemocratiseerd communisme de kop indrukte. Dat is terug te zien in White Sun of the Desert: een trieste film over het verlies van illusies. Deze geweldige ‘western’ sloeg enorm aan bij de Sovjets.

VPRO Filmnacht + Rotterdamse Schouwburg = gouden combi! Check de foto’s: http://on.fb.me/ dEjjiJ #IFFR

indianen

In de jaren ’60 begonnen de kameraden uit de DDR ‘correcte westerns’ over goede indianen en bloeddorstige blanken (lees: kapitalistische kolonialisten) te maken. Ze draaiden deze westerns in Joegoslavië, maakten daarbij gebruik van de prachtige landschappen en zetten nationale acteurs in zoals Gojko Mitic, een Servische sportman die de hoofdrol speelde in twaalf zogenaamde ‘ Indianenfilms’. [Gojko Mitic zal als gast aanwezig zijn in Rotterdam.- red.] Bijna hetzelfde gebeurde in Roemenië midden jaren ’60, toen de jonge, gedreven communistenleider Nicolae Ceausescu wilde bewijzen hoe onafhankelijk hij was van de USSR, en westerse filmmakers uitnodigde om films in zijn land te komen opnemen. In de jaren ’70 werden de westerns uit de DDR en Roemenië zwakker, maar het was een bloeiperiode voor rode westerns uit Centraal Azië. De beste zijn The Seventh Bullet (1972) van Ali Kham-

raev (gemaakt in Oezbekistan) en The Red Poppies of Issyk-Kul (1971) van Bolotbek Shamshiev (gemaakt in Kirgizië). Deze films doen een nietcommunistisch publiek waarschijnlijk denken aan spaghettiwesterns zoals die van Sergio Leone. Twee van Leones films, vertoond tijdens het Moskouse filmfestival in 1969, waren een bron van inspiratie voor Sovjetregisseurs. Nikita Michalkov [in Nederland bekend geworden met zijn filmhuishit Urga – red.] citeerde Leone zelfs in zijn eerste film, At Home Among Strangers, a Stranger at Home (1974), een rode western vol bravoure en vitaliteit. In de jaren ’80 stierf de rode western een langzame dood, zoals ook het communisme zelf zieltogend was. Het einde van het genre deed zich voor, heel toepasselijk, drie jaar voor de val van het communisme, de vader en moeder van de rode western. Sergei Lavrentyev

The Actress, the Dollars and the Transylvanians –

The Law and the Fist – Jerzy Hoffman, Edward Skórzewski

Mircea Veroiu Vr 4 22:30 CI6, za 5 10:00 CI3

Lemonade Joe – Oldrich Lipsky

Ma 31 22:45 CI4, wo 2 12:15 CI6

At Home Among Strangers, a Stranger at Home –

Zo 30 14:15 SGZ, di 1 15:00 CI4

Nikita Michalkov Wo 2 22:00 LV5, do 3 15:00 CI4 By the Law – Lev Kuleshov Za 5 17:00 CI1

Meeting at the Old Mosque – Sukhbat Khamidov

Chingachgook, die große Schlange –

The Red Poppies of Issyk-Kul – B. Shamshiev

Richard Groschopp Wo 2 14:15 SGZ, do 3 17:30 LV3 The Eighth – Zako Heskiya Vr 4 14:45 CI6, za 5 14:15 CI4 The Elusive Avengers - Edmond Keosayan Do 3 12:30 CI4, za 5 12:15 CI4

Wo 2 19:45 CI7, vr 4 09:30 CI7 The Seventh Bullet – Ali Khamraev Do 3 22:15 CI1, vr 4 19:30 PA2 Die Söhne der Großen Bärin – Josef Mach Di 1 17:30 CI4, vr 4 17:15 CI6 The Thirteen – Mikhail Romm Ma 31 17:30 CI4 White Sun of the Desert – Vladimir Motyl Zo 30 12:00 CI4

The Extraordinary Adventures of Mr. West in the Land of the Bolsheviks – Lev Kuleshov

Za 29 20:00 DGZ

krispijnbeek

Meest gestelde vraag bij de garderobe in de doelen: waar is de kassa? Antwoord: volg de gele lijn #iffr

filmfestivalrotterdam.com

hiernumaals

On my way to Rotterdam Filmfestival. Tip: see movies who haven’t found a ditributor yet instead of the arthouse blockbusters #IFFR

Do 3 22:00 LV5 No One Wanted to Die – Vitautas Zalakiavichus

Zo 30 20:00 PA3

dazedmusic Kijk op het YoutubeKanaal van @IFFR , waar ze elke dag een film uploaden. Gratis film kijken dus! http:// bit.ly/6bxgkn #gratis #iffr

Vlie tlaan

straat

Am m a n p le in

s ing e

Frits Ruysstr.

Warande

Frits Ruysstr.

straat

Frans

Gou d s e

Boezemwe g Boezemwe g

Jo nker

n eplei

u urg nb p e n b pe

. lftsestr

Vredenoordkade

u urg .de R enb Adm

mp Pog

tr. chies

Goudse Rijweg

R .de g Adm erwe yt

Goudse Rijweg

rw uyte

Vredenoordkade

Hee

AAL

r eg Hoekee lw

e lw B ok

elweg Vond

e r ov

en tr. P rov rs s n ie

s tr.

tr. ilin Te ers s

de ka hie Sc

el rsing Spoo singel r Spoo

singel

ver in h il Teof-

s tr.

g we

ns-

r ge

de ka hie Sc

el rsing Spoo singel r Spoo

te n

tio

ver

festival iNfo Sta

Sta

Vij

Gerdesiaweg

estr

umle dijk e Hil alaa B red n

haven

Maas

ui d

RIJNHAVEN

s tr

Hi t H l ralae - illevli vli et et

t ers rug

lK CONTACT & INFO au P

islaan Ook gedurende het festival kunt u tickets kopen Tolhu

a str an iala rtor iolie V Pre

ies

le dijk MAASHAVEN e Hil B red Veer- la an Nz. e la a n B rie ls haven ijk Maas d le Hil TICKETVERKOOP Brede

n dr S in t-A

hav

ONLINE

Nz.

hav n j i R

s Maa

estr

Slaa k

sth

Veeruc-hli laa n Re H o de t t a dijk k O le il ni a H lm Brede he isil laan TolhWu d

Pu tse bo cht

Laa

WILHELMINA PLEIN

aashaven HillelMaa O.z. n Hillelaan

ad kak

Alle IFFR-locaties zijn goed met het openbaar vervoer bereikbaar. De locaties liggen voor het merendeel op loopafstand van elkaar, met het nieuwe LantarenVenster als uitzondering. Dat filmtheater verhuisde onlangs naar de Kop van Zuid, at aan de rsWilhelminapier. Snel en goed bereikbaar tra e g u r met metro en tram en op een (OV)-fiets ook in een K ul Pa minuutje of tien. Vanaf Rotterdam CS is het metrolijn D of tramlijn 20, 23 en 25; uitstappen bij halte Wilhelminaplein. De speciale NS Fietsenstalling op tselaan Pu het Schouwburgplein is gratis voor onze bezoekers.

Hillelaan Hillelaan

Rijn

eri

an oll

ven

O.z.

ui d

Maashaven

Jongkindstraat

Bo om pje s

oo fd Leu

Ro ch us sen Wyte m aw str eg aat Jongkindstraat

veh

elm

Mij nsh ere nla an Dord tsela an

Ro ch us sen Wyte m aw str eg aat

Bo om pje s Re

ilh

an iala tor Pre

Maastunnel

li uch

ala

rk pa se Ro

uusHsbo brruu ade kg ina g

tr.

d llan

e nw

aat

str

n tge

pa se at Ro ra t ms t oo aa str je b se Ro

sth

an Or

at tra ms t oo aa str se Ro

Era

Laa

PLEIN

De Hef

jes

elt

Sti

n oe

je b

kk dri

raa

nst

tge

an Or

e ad

aka

str

s ltje

Sti

n He ns WILHELMINA Pri k eri

De Hef

gin nin ug Ko nebr

uussb brruu gg

dri

Maas str. haven

Maastunnel

rtu

w uignBnirng ug Ko nebr

str.

’s-Gravend ijkw al

Pri

Maas str. haven

s tr.

Pu tse bo cht

h er en la an

Mijns-

Dor ps w e

Lepelaarsingel

Goe ree se

oe n

Bo erg

M Dorpsweg aa ne stu lpl nein

Bo erg oe nse vlie t

Goo iland singe l S her allandw en la eg

M ne aastu lpl nein

a ven

oe n

TIGER FRIENDS Valkeniersweide

a th L igstra

ille eH

lin de San

a s tr a rt

aat str

sed

Boergoensevlie t

Verb oom stra at

lin de San

Wa a lh

rlie Vio

inge

atw tra ses rdt Do

isses

Carn

s tr

Carnisses

ies

erstra

Fuut str. Wiele waalstr.

ZUIDPLEIN

n dr S in t-A

Bekk

eg riw sso nte Dordtselaan Mo

Frans

es bo c

av ash

Mij nsh Strevelsweg eren laa n Dord tsela an

O.z .

MyIFFR is een handige tool die u in de rechterZie filmfestivalrotterdam.com. Antwoord l Do kla Dok g an we anvia filmfestivalrotterdam.com, Wo bovenhoek van de festival-homepage vindt. tot maximaal niet gevonden? la t e ls ille Probeer dan de informatieh c lph H Brie o t Kaappark e sb ch ng tdij Daarmee Riemaakt u in een aerthandomdraai een een uur balie in de ert voor aanvang van de voorstelling! bo La Doelen, stuur een mailtje naar sk ha tse olp Pu n W . aa r persoonlijk profiel aan. Dat kunt Betalen kan met iDEAL en creditcard. Ook dit el Putspublieksservice@filmfestivalrotterdam.com es t u gebruiRe bo sed Frans g ch Dokhavenast Bekk films aan uw ken om bijvoorbeeld verlangjaar geldt een maximum aan de MAASHAVEN online-transt weof bel met het speciale servicenummer erstra park e raa l l i at Hi H lle ille Plein lijstje toe te voegen, uw wensenlijstje naar actiekosten. Die bedragen l€0,70 per ticket, t Lan ge H w eg vli aan rie ls e B vli et 010 8909000 vrienden te sturen of om een reactie achter te met een maximum van €4,90 per bestelling. et Strevelsweg (dagelijks 09:00-21:00 uur). laten. Voor iedereen die van plan is om online Na elke voltooide transactie ontvangt u binnen Zuid - ple in n la a tickets te kopen is een ‘MyIFFR’-account zelfs een uur een bevestigingsmail. Mocht u die niet Do k t a o a Mark Gruttostraa kla D str g v . B lo t erstr an m m eKomt . dan uw mapje ‘ongewenste we verplicht. u op herhalingsbezoek en Utenhageontvangen, check aat sW elaan teoy n ille ht str g c r lphweg H Briels e o t t e sw sbo ae Ar R iet weet u uw wachtwoord niet meer? Ook dat is ch mail’. Bij problemen kunt u mailen of bellen (zie ier ng Mo rts w en dijk ert bo en La ha - eg ds a lk tse p V l u via de site weer op te vragen. P Wogede tekst bij Contact & Info). l tr. at aan

Dordtselaan

O.z .

n He

g we ug Br

g br u ms ille W

ug br

a ven

e rf f lenw wer tmo olen Oos

g bru ms ille W

Wa a lh

tm Oos

t traa Kips

ug br

chts

ndre

il le .W

Kaappark

Kate

rl Ve

chts

il le .W

ven sha Gla

ven

ndre

t traa Kips

rl Ve

o o rn

arkk

n ave lash n G hoor Post str.

Schiedamsedijk

ade

thtr. aven Leu Posveh s

Leuvehaven

kha

Par

Kate

Dokhavenpark

MyIFFR

s tr.

Schiedamse Vest

n have Park

eg iersw Marin

en wa g

en rhav Vee ve n rh a Ve e

an terla Wes

ven kha

ade

ille

s aa

Willems plein

ste

d ka

Era

rk ste

ot slo t er Bo

s te We

er est

eg iersw Marin

er eve

ergel in Cooevlse

an terla Wes

Par

laan Parakde an k kla k r a P Par

aat rstr

have

Wijn

Willems plein

aat rstr

e kad

W We Westplein

Park

es Westplein tela n d W Va s en rhav Vee ve n rh a Ve e

ijk

ed stze

Euromast

laan Park an la Park

n have Park

CENTRALE KASSA

tela n d Va s

LEUVEHAVEN

weg

eg bsw t. Jo SDroogleever

LEUVEHAVEN

m Droogleever weagn Fortuynplein

Euromast

Schiedamse Vest

eg tsw ach dijk

stze

aan

htsw

ndr

Museumpark

BEURS

plein

ac ndr

str. ith de W

Ee l inge ters Wes

ot slo ter Bo

a gs Ha

Lijnb

e Witt

ith de W

Ee l inge ters Wes

e Witt

k stblaa

EENDRACHTSPLEIN

aan Lijnb

a Lijnb

r. nst

m es se uW

ing tr. Cools ans orm Do

Ka rel

an ijnabta stLra

a orm Mauritsweg el Do Ka r

n nbriaats LMijau

We s te rs i ng e l

t straa

PLEIN

k p a rtkblaa

Museumpark

ngh mer Zim

DIJKZIGT

aan Lijnb

plein Kruis isplein

Mauritsweg

Maurits

m a rk weasgne u m p u

laan

Fortuynplein

De Centrale Kassa bevindt zich in de Doelen eg te Rotterdam. Bij de kassa kunt u ook naast bsw t. Jo S tickets ook kaarten kopen voor diverse speciale evenementen. • Openingstijden Centrale Kassa: van 09:00 uur tot een kwartier na aanvang van de laatste voorstelling. • Ook aan de kassa’s van de deelnemende filmtheaters kunt u filmtickets voor het desbetreffende theater kopen. De kassa’s bij LantarenVenster, Pathé en Cinerama hebben dezelfde openingstijden als de Centrale Kassa. • Een ticket is online gekocht €0,50 goedkoper dan aan de kassa. U betaalt online dus €9,50 of €7 (kortingstarief) voor een ticket. • U koopt een Tijgerpas, Tiger Friends-pas of XL-pas bij de Centrale Kassa, daarna kunt u hem ophalen bij een speciaal daarvoor bestemde balie in de Doelen.

mer Zim

e Jo

DIJKZIGT

wal ndijk rave ’s-G

G.J. d

straat

Gouverne

straat

s er

We s te rs i ng e l

Gouverne

Ma th e nes

laan

e Bin

nenw

e Bin

Oud

e nenw

ieuw

wal ndijk rave ’s-G weg ngh

Tiger Friends (zie voor meer info over de voordelen van deze vriendenclub de festivalsite) en Tijgerpas-houders krijgen €2,50 korting op elk ticket. De Tijgerpas kost €15 en maakt elk ticket €2,50 goedkoper. Houders van een CJP-Binnenweg pas, OV-studentenkaart, Rotterdam-pas of Studenten Uitpas en 65-plussers betalen voor de Tijgerpas slechts €10. De Tijgerpas is te koop bij de Centrale Kassa. Ook een CJP-pas geeft €2,50 korting op alle voorstellingen die voor G.J. de 17:00 uur beginnen. Rotterdampas-houders Jo genieten op ma, di & wo ditzelfde voordeel.

eg innenw

s er

a gs Ha

Keru Delftosrt Po

plein Kruis plein Kruis

we rla a n He neg ou

KORTING

Ma th e nes

Leu veh oo

CEN

singel

str.

ns-

e Delfts Poort

Warande s l m Am m a n p le in Gerdesiaweg P om Delftstr. Po Hofplein Schie Goudsesin gel . g r t G r t ou d s e CENTRAAL u Conr ad n DelftsesWeena Oostplein s ingeeen enb AL eplei sSTATION M l normaal korting P om p TRA Delft enatunnel STADHUIS Hofplein e e t OOSTPLEIN CEN G oudsesinge d W Weena en l Los ticket €10* / €9,50 €7,50* / €7 lein is k a Me t Oos t Kru n Stadhuisp CENTRAAL ena n e Conr ad ze e d e Oos aa g W b tple STATION e in ijk K. Lijn Tijgerpas €15 €10 Me l mw t tr. e n s u B e n g e s n o o l M o a ere STADHUIS H natu W e Schouwburg n e e t t OOSTPLEIN gat a n a d W a n r t Weena t v s XL-pas €11 a e k s g. mar lein is k plein n Ne Me Bur Oos t Grote Kru n StadhuispAert va k ade iet ze e d Kru is * Deze prijzen gelden voor verkoop aan de gvlg baa Wijkpark We s tijk K. Lijn rinwevlie t BLAAK am . t H g tr Oude Westen n s d u B n e g i r e s o o r O l M o va a a e ud kassa. Online is een ticket €0,50 goedkoper, H r h le t H lt e e a e a u W Schouwburg nga ve o tra an nbarnev traat n s v b n d a s n t a BEURS kt plein Olde Ness d e l la g. v Ma emar dus €9,50/€7. Bij de online ticketverkoop wordt 1 e M id e van Bur t GrBolat ak is k ad Aert vlie Churchillt-Kru Wijkpark s g e n W €0,70 transactiekosten per ticket in rekening geri et BLAAK BEURS eg Ha ing vli Oude Westen enw plein rd W n O Binn have ille Ha r ha ude leva bracht, met een maximum van €4,90. Wijn at elt Oude ak v a la v e r n t m e tb a rn s s v enba eg b ou n e d s n s W a BEURS a l k l s w a ld a la O nen po M de in or 1 e M id Westb we B tu B la ak Nieu nn EENDRACHTSChurchillel str.

PRIJZEN

p a rk de r

w eg

n La

Strevelsweg

Goo iland singe l Salla ndw eg

s tr.

Goe ree se

Lepelaarsingel

Dorpsweg

filmfestivalrotterdam.com

atw tra ses rdt Do

Ahoy’

eg riw sso nte Mo

Boergoensevlie t

ROUTES

weg

Mijns-

Dor ps w e

Bo erg oe nse vlie t

Bo erg

Verb oom stra at

Plein

J an

Speciaal voor filmveelvraten, Va a i nwe weg Zu g cinefielen en Strevelsweg ’ Zu ETEN & DRINKEN iedereen die id- p lein Vaanweide n Wilt u meer dan alleen uw filmhonger stilkunst en cultuur a a t b Mark Gruttostraa traa ken t erstr Utenhage- s Vin len? In de Willem Burger Hal van de v . B lom m es Voor wie geen zin en/of tijd heeft om het hele programma van A tot Z door te spitten maken we het een warm hart t . a a tey n Sportpark str we g leven gemakkelijk. Met speciale dagelijkse ‘IFFR-routes’ biedt het festival een fijne voorselectie, in Doelen kunt u vanaf 09:00 uur terecht voor toedraagt heeft we g tor "De Vaan" s r o Zuiderpark Ar M n ie ZUIDPLEIN weends lk e drie verschillende smaken. De Bright Future/Spectrum-route wordt bevolkt door jonge geesten en koffie (met gebak) en dit jaar ook voor een het IFFR een g Va Valkeniersweide t l beproefd talent, de Signals-route is er voor iedereen die van de geëffende paden durft af te wijken, ontbijtje (€8,50 pp). In de loop van de dag eigen vriena ge in Fuut str. Wiele Carn Carnisses tra waalstr. isses rts inge a en op de Programmer’s Choice-route laat een IFFR-programmeur een persoonlijke selectie zien. Een komen er lekkere en snelle gerechten bij. Het denclub. Tiger h t l L ig route-ticket geeft toegang tot twee films, kost €17,50 en is alleen online verkrijgbaar. restaurant is open van 09:00 tot 23:00 uur. Friends worden J an W a rkweg rommaal p Op de eerste verdieping van de Doelen staat extra verwend, r e V e Zan aan id Zu weg Joe (SGZ 14:15), dit jaar een zeer bijzonder eettentje: de dweg Verras u zelf zondag met de Signals-route White Sun of Desert (CI4 12:00), Lemonade met kortingen de Bright Future/Spectrum-route The Piano in a Factory (CI6 9:15), Unter dir die Stadt (PA1 16:00) of Water Tiger Inn. Noodle-soep, dim en voorrang bij de Ahoy’’ de Programmer’s Choice-route route van Rutger Wolfson, Cinema Reloaded (PA3 18:15), Tiger Eyes sum en sake worden er doorlopend gekaartverkoop. Want voor wat hoort wat! Al Vaanweide n baa (PA5 21:00) combineerd met live performances van met een bijdrage van €50 per jaar maakt u ken Vin Taiwanese artiesten. Geopend van 14:00 het mede mogelijk om mooie, vernieuwende Sportpark "De Vaan" tot 22:00 uur. Op de eerste verdieping is en bijzondere, internationale films naar Zuiderpark bovendien de speciale Jameson-bar, met Rotterdam te blijven halen en performances dagelijks om 22:00 uur een cocktail-uurtje. en debatten te blijven organiseren. Tiger In de Rotterdamse Schouwburg opent het Friends worden door het festival extra in de Film Café dagelijks om 11:00 uur zijn watten gelegd, bijvoorbeeld met: • een speciale pas, die €2,50 korting biedt deuren. Het café is tot diep in de nacht dé op elk festivalticket ontmoetingsplek voor publiek, filmma• 10 % korting op alle festivalartikelen uit kers en gasten. Tot 23:00 uur is de entree onze festivalshops op locatie en het hele voor iedereen gratis, daarna uitsluitend jaar door uit de webshop toegang op vertoon van een filmticket of • aanbiedingen en uitnodigingen voor kortingspas. speciale IFFR-evenementen buiten de De kaart van het café-restaurant van festivalperiode (gratis of met korting) LantarenVenster biedt een keur aan geEen meerjaren-vriendschap is nog aantrekrechten, grotendeels vegetarisch: tosti’s, kelijker en levert nog meer voordelen op. salades, pizza’s, pasta’s en (vooruit) hamVoor meer informatie en aanmelding surft burgers. u naar filmfestivalrotterdam.com/ Lemonade Joe tigerfriends W

rommaal e Zan d

events noT Kidding Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst in deze filmische kinderopvang. De entree is gratis op vertoon van de XLpas of een filmticket. Er is kinderopvang (4-12 jaar) op een zeer centraal gelegen locatie: naast het Hilton Hotel aan de Kruiskade. Kinderen en ouders stappen een omgeving binnen waar diverse cinemagerelateerde activiteiten plaatsvinden: van casting sessies tot animatieworkshops, van verkleedpartijen tot slapstick-happenings. Met vandaag op het programma:

In Kitchen Secrets is vanaf 12:00 uur een Collage Party aan de gang. Een tijdelijke, experimentele studio waar kunstenaars worden uitgenodigd om in elkaars gezelschap te werken. De Canadees Paul Butler haalt kunst het liefste van de muur en maakt er een feestelijke totaalervaring van. Mee knippen en plakken in kan vanaf de middag tot aan middernacht! Kinderen van 4-7 en 8-12 jaar zijn vandaag van 11:30 tot 14:30 en van 15:30 tot 18:30 uur welkom in de wel heel special kinderopvang Kids in Space, waar film de boventoon voert. Gratis op vertoon van een XL-pas, reserveer online. In TV Dinners bestelt u een maaltijd voor €11 in een gezellige, uitvergrote huiskamer met ook voer voor de ogen: videowerken van Duke & Battersby. De Canadezen Emily Vey Duke en Cooper Battersby spelen verschillende rollen in hun eigen videowerken. Hun geestige fabels suggereren dat het bestaan abject, lachwekkend en smerig is. Van 18:30 tot 20:00 uur, reserveren kan online. In Parental Guidance organiseert WORM een Abnorminal Fitness Club Party: geef uzelf een oppepper met een gezonde dosis fitness, discipline, projector-powerliften, filmquizzen en live muziek, van 20:30 tot 23:00 uur.

Collage Party

iFFr parTy/liVe

Voetjes van de (dans)vloer, dat kan elke dag vanaf 23:00 in de Rotterdamse Schouwburg. Wisselende dj’s laten dan de Kleine Zaal swingen. Ook in de foyer staat elke dag een vj/djcombinatie opgesteld. Vanavond een optreden van Nick Romillie aka Colonel Red, een van de meest gevraagde nu-soul zangers binnen de broken beats en futurejazz scene van Londen. En draaien Martin Roedolf & Martin de Korte en Th’Acquisition. Gratis toegang op vertoon van een IFFR filmticket. In LantarenVenster treedt vanavond het Amerikaanse Devil Music Ensemble op bij de zwijgende wuxia-klassieker film Red

Heroine (1929). De film is een cruciale bijdrage aan de ontwikkeling van special effects in de Chinese cinema. De vloeiende verhaallijnen en special effects - denk cloudsurfen en verdwijning door witte rook - zijn een feest voor het oog. Een ticket kopen kan online (€9,50) of aan de kassa (€10).

Red Heroine

Xl-pas

Nieuw dit jaar is de XL-pas. Deze geeft gratis toegang tot alle veertig locaties die in het kader van het jubileumprogramma activiteiten organiseren. De XL-pas is ook een OV-fiets jaarabonnement mét twee dagen gratis gebruik van een OV-fiets. Extra bonus is de fikse reductie op de bij de infobalie verkrijgbare Rotterdam Welcome Card, waarmee u o.a. gratis toegang heeft tot het openbaar vervoer. De XL-pas kost €11.

gespreKssToF Film is niet alleen iets om naar te kijken, maar ook beslist iets om over te praten. De veertigste festivaleditie biedt opnieuw volop stof tot discussie. Uiteraard zijn er weer honderden Q&A-zaalgesprekken, altijd na afloop van de voorstelling.

De Big Talk gaat daarentegen aan de voorstelling vooráf. Daarbij vraagt een gerenommeerde interviewer een prominent regisseur of acteur in het Oude Luxor Theater het hemd van het lijf. Vanavond voelt Gawie Keyser, filmjournalist van De Groene Amsterdammer de Franse punk-poeet en regisseur F.J. Ossang aan de tand over zijn uitgesproken en fascinerende oeuvre, voorafgaand aan de première van zijn Dharma Guns. Start 19:30 en gratis toegang voor iedereen die een ticket heeft voor de bijbehorende filmvoorstelling Schrijver, columnist en organisator Ernest van der Kwast is wederom uw gastheer in de Kleine Zaal van de Schouwburg, vanavond tijdens de VPRO Late Night... met Ernest. Hij spreekt met acteur Gijs Scholten van Asschat over de acteursrol van Javier Bardem in Biutiful, met regisseur Pablo Lorrain over de opvolger van Tony Manero, het prachtige Post Mortem, en met de Nederlandse avonturier Wilco van Rooijen over 127 Hours In de foyer van de spiksplinternieuwe IFFRlocatie LantarenVenster kan het publiek na de film gratis naar de Critics’ Talk: een-op-eengesprekken tussen (inter)nationale filmcritici en makers. Vandaag zijn dat filmjournalist Gabe Klinger (USA) en Agustí Villaronga, naar aanleiding van zijn nieuwe film Pa negre. De Spaanse cineast Agustí Villaronga (1953) wordt tijdens het IFFR geeerd met een oeuvreoverzicht. Hij verfilmt in bedachtzame stijl en met een grandioos oog voor detail verhalen die zijn doortrokken van innerlijke strijd, religie, erotiek, dood en, soms, uitbarstingen van gruwel en geweld. Start film 13:30 uur en Critics’ Talk 15:20 uur. Zin gekregen na dat uitgebreide interview in de dagkrant van gisteren? Voorafgaand aan de vertoning van String Theory wordt maker en modefotograaf Zach Gold in het kader van The Perfect Cut: Reflections on Film and Fashion geïnterviewd in Cinerama. Vanavond om 19:30 uur, gratis op vertoon van het filmticket. Het leven begint bij veertig! Norbert Ligterink, docent op de hotelschool, bezoekt het festival al een jaar of tien: Werd veertig op: 22 januari.

‘Ik heb gisteren al veertien kaarten opgehaald, maar verwacht in totaal wel zo’n vijfentwintig films te zien. Eén van de films waar ik erg benieuwd naar ben is The Last Buffalo Hunt. Ik heb geluk dat ik drie dagen per week werk, want zo is mijn weekend extra lang en heb ik lekker de tijd om veel films te gaan kijken. Tentoonstellingen bezoek ik niet, de feestjes wel. Het IFFR zou het IFFR niet zijn zonder die heerlijke afsluiters.’ Hoe heeft u uw verjaardag afgelopen weekend gevierd? ‘In viervoud: uit eten, uit dansen, ik heb op school getrakteerd en werd thuis verrast met een surprise party. Daar hebben we ook de film Le Grand Bleu gedraaid, van Luc Besson, over diepzeeduiken zonder zuurstoftanks. Zo’n ultieme vertoning van menselijke fitheid, dat vond ik wel passend op mijn veertigste verjaardag.’

4 op een rij Het IFFR is veertig jaar jong. Een veertigjarig jubileum is een goede reden om extra groot uit te pakken en er een feest voor de hele stad van te maken. Het festival manifesteert zich deze keer dan ook extra large in de Rotterdamse thuishaven. De toevoeging XL staat behalve voor het Romeinse getal veertig voor ‘extra locaties’. In elke dagkrant lichten we er vier uit; het complete overzicht vindt u in het handzame XL-boekje dat gratis op de belangrijke festivallocaties verkrijgbaar is.

TeaTro CinemaTiCo Teatro Cinematico zorgt voor kruisbestuiving tussen de stad Rotterdam en de filmwereld. Op vier achtereenvolgende avonden brengt de film een ode aan het theater. Met makers uit alle werelddelen en natuurlijk ook aanstormend Rotterdams talent. In de Teatro Cinematicoshow kunt u in de huid van Tarzan, James Bond of Bruce Lee kruipen! Met exotische live muziek en hapjes, en wereldmuziek van de Teatro DJ’s. Za 29 t/m di 1 18:00-04:00, Ro Theater, William Boothlaan 8

Koen Theys - The Final CounTdown Koen Theys verwerkte meer dan 2000 YouTube-clips, waarin telkens iemand de openingsnoten van het beroemde nummer The Final Countdown van de band Europe laat horen. Op piano, viool, trompet, harmonica, fanfare, met een symfonieorkest of zuiver vocaal, alleen of met duizenden anderen in gigantische stadions: al gauw krijgen we een ongemakkelijk gevoel bij de aanblik van zoveel amateurs die zich wereldwijd uitsloven om het populaire deuntje goed te krijgen. Tegelijk kunnen we niet anders dan genieten van een prachtig geconstrueerd, barok stuk videokunst, dat een eenvoudig deuntje de allure bezorgt van een dionysisch, Grieks koor. Opgepast: slechts drie dagen te zien op reuzenscherm! Za 29, zo 30 en za 5-2 13:30 en 16:00, Rotterdamse Schouwburg, Schouwburgplein 25

limboland 3d De alternatieve televisiewebsite Limboland is een Gesamtkunstwerk van een groot aantal kunstenaars. Met de 3D-installatieversie in het Schieblock biedt Limboland een spannende mix van film, experimentele internet-tv, mediakunst, fotografie en live programmering binnen één fysieke ruimte. U kunt onder andere werk van Lernert en Sander, Nepco, Jaap Veldhoen, Michael Schaap en Maaike Holvast verwachten. Er is ook een foto-expositie met werk van Cleo Campert, Katrien Franken en Kadir van Loohuizen. Dagelijks om 17:00 en om 20:30 ontvangt Kees Brienen of Joost Broeren in de Milkbar op informele wijze gasten van het IFFR. Dagelijks 10:00-01:00, zaterdagen tot 02:00, Het Schieblock, Schiekade 189

marTin arnold – hypnagogiC Filmmaker Martin Arnold is vooral geïnteresseerd in de interval, de duisternis tussen de beelden, waar de kijker zijn dromen en demonen ontmoet. In zijn films en digitale werken haalt hij door intense repetitie en subtiele variaties verrassende nuances uit bestaande filmbeelden naar boven. Door een stroboscopisch effect lijken Mickey en Pluto in Shadow Cuts in een heuse knipperlichtrelatie verwikkeld. Dagelijks 11:00-18:00, TENT, Witte de Withstraat 50

Ook festivalganger en ook veertig dit jaar? Schrijf naar dailytiger@filmfestivalrotterdam.com.

filmfestivalrotterdam.com

/HGIS

M U N D U S

Taiwan rocks!

FILMFESTIVALROTTERDAM.COM