Daily Tiger #7 by International Film Festival Rotterdam

Je waant je bijna in Teheran, maar het Tea House/Gallery Inside Iran staat toch echt in Rotterdam. Elke dag is er om 16:00 uur een High Tea in aanwezigheid van Iraanse filmmakers en -kenners. Gistermiddag gaf regisseur Atousa Bandeh Giassabadi een sneak preview van haar nieuwste werk.

Hoe een reclamejongen de geschiedenis herschreef Regisseurs in de Big Talk, acteurs op de rode loper en producenten over de vloer. IFFR ontvangt elk jaar de nodige prominenten en professionals. Daarvan is er één dit jaar met een ietwat afwijkend beroep: Eugenio Garcia, het reclamebrein achter de anti-Pinochet-campagne die het onderwerp is van de speelfilm No.

Niet hoofdrolspeler Gael García Bernal of regisseur Pablo Larraín, maar de inspiratiebron zelf reisde voor de gelegenheid van Chili naar Rotterdam. Eugenio Garcia: “Eigenlijk realiseer ik pas door de film hoe belangrijk de rol was die ik indertijd speelde. Ik ben onderdeel van de geschiedenis geworden. Maar in 1988 beschouwde ik die campagne gewoon als werk; Pinochet moest verslagen worden en die klus ging ik klaren. Punt.” Destijds verplichtten de Verenigde Naties Pinochet tot het houden van een landelijk referendum. Door SI of NO te stemmen kon de bevolking zich uitspreken over het al dan niet aanblijven van de dictator.

Van welke film u vandaag met een gerust hart kunt genieten? Dat kunt u natuurlijk vragen aan eerstehulp.filmfestivalrotterdam.com. Aan de hand van vijf korte vragen krijgt u een persoonlijk kijkadvies. Het mooiste: het programma tipt alleen (nog) niet uitverkochte voorstellingen. Of u laat zich raden door de dagkrantredactie want wij lopen elke dag langs de Centrale Kassa voor vier aanraders.

De leiding van de NO-campagne van de oppositie was in handen van de toen 36-jarige reclamejongen Eugenio Garcia. Hij moest vijftien minuten zendtijd per dag vullen, en koos daarbij voor een misschien niet voor de hand liggende invulling, met veel humor. Garcia: “Het maken van zo’n tv-programma is verschrikkelijk complex, daar werkten we met honderden mensen aan. Dat zie je niet terug in de film. Niet erg, het is het verhaal van de regisseur. Verder is hij behoorlijk trouw gebleven is aan de werkelijkheid.” In de film is Eugenio Garcia omgedoopt tot René Saavedra, gespeeld door Gael García Bernal. Het personage is een combinatie van Garcia en diens collega Jose Manuel Salcedo. “Ik herken veel van mezelf in Saavedra. Van zijn vastberadenheid tot zijn nuchterheid. Ook reageerden we hetzelfde op de overwinning.” De campagneleider sloeg, net als in de film, het feest over. “Dat kon me gestolen worden. Mijn werk zat erop. Ik zag de uitslag in mijn huiskamer terwijl mijn vijf kinderen sliepen en het volk op straat feestvierde.” Garcia is vol lof over de manier waarop

19:30 Nordvest Oude Luxor

de regisseur het verhaal vertelt. “Pablo was in 1988 nog een klein ventje. Hij heeft veel research gepleegd om zich in die tijd te verdiepen. En Pablo’s vader was aanhanger van Pinochet, dus dat maakt dit project extra bijzonder.” No rakelt het nodige op bij de voormalige reclamejongen. “Ik merk dat het behoorlijk emotioneel is om weer met het verleden bezig te zijn. Als de jonge generatie met je verhaal aan de haal gaat, heb je wel echt een impact op de historie gehad.” Regisseur Larraín heeft Garcia vanaf het begin bij de film betrokken. “Hij liet me de eerste versie van het script lezen. Ik was direct enthousiast.” Wat Garcia verraste, was dat Larraín hem ook een rolletje toebedeelde. “Ik speel een van de adviseurs van Pinochet. Een goede grap. Maar ik schaam me bij het zien van die scène natuurlijk wel iedere keer kapot. Ik ben nu eenmaal geen acteur, ik hoop niet dat iedereen dat doorheeft.” (VS) No – Pablo Larraín za 2 21:30 Pathé 7

21:30 First Comes Love Pathé 2

international film festival rotterdam

foto: Bram Belloni

tussenstand UPC PUBLIEKSPRIJS per dinsdag 16:00 uur

1 Wadjda 2 Matterhorn 3 Blancanieves 4 My Stolen Revolution 5 5 Jahre Leben 6 Lee Towers: The Voice of Rotterdam 7 No 8 Les chevaux de Dieu 9 Nairobi Half Life 10 Io e te 11 Vergiss mein nicht 12 My Sister’s Quinceañera 13 The Patience Stone 14 Call Girl 15 My Name Is Negahdar Jamali and I Make Westerns 16 Northwest 17 Ginger and Rosa 18 Ninah’s Dowry 19 Sightseers

4,32 4,30 4,29 4,25 4,22

20 Tall as the Baobab Tree

4,21

21:45 GFP Bunny LantarenVenster 1

21:45 Watchtower Pathé 5

4,76 4,69 4,61 4,59 4,55 4,53 4,48 4,48 4,42 4,42 4,33 4,33 4,33 4,32

Monsieur Lazhar van Philippe Falardeau winnaar van de UPC Publieksprijs IFFR 2012.

Film ontroert, boeit, maakt je aan het lachen, zet je aan het denken. Film is opwindend. UPC is gek op film. En deelt deze passie graag met u. Daarom biedt UPC thuis toegang tot duizenden films. Gewoon via uw afstands bediening. Bovendien participeren we in Nederlandse films. Zoals in ‘DEAL’ van Eddy Terstall. We zijn partner van eu1, het platform

1301074 Adv NFF Mr Lazahr 268x384.indd 1

waar jonge filmmakers sponsors, financiers en publiek elkaar ontmoeten. Opgericht door Waldemar Torenstra en Ruben Nicolai. We sponsoren diverse filmfestivals in Nederland. Zoals het International Film Festival Rotterdam, waar de UPC Publieksprijs aan verbonden is.

Films die op dit festival te zien zijn maken wij ook toegankelijk via UPC On Demand. Zo kan een breed publiek uit en thuis kennis maken met de kwaliteit van festivalfilms. Want film is voor iedereen.

| upc.nl 18-01-13 14:55

Take 3: Marit van den Elshout

Wat zou Marit van den Elshout, hoofd Industry, doen als ze vandaag vrij was? Drie tips.

Dummy Jim

LantarenVenster vulde zich gisteravond met de etherische klanken van de Ondes Marthenot. Julie Normal gaf een miniconcert op dit even zeldzame als eigenzinnige toetseninstrument (dat niet aangeraakt wenst te worden). Met eigen oren horen hoe waanzinnig het elektronische fenomeen klinkt? De documentaire Wavemakers wordt vrijdagavond nog een keer vertoond.

foto: Bram Belloni

“Ik zou zeker naar een of meer van de zestien voormalige CineMart-projecten gaan. Het vervult me altijd een beetje met trots om al in een pril stadium iets bij te mogen dragen aan deze films. Vandaag is het lastig kiezen, want Call Girl, Silent Ones, Leones, Dummy Jim en Post tenebras lux zijn totaal verschillend en stuk voor stuk bijzonder. Ik kies voor Dummy Jim, omdat ik die nog niet heb kunnen zien in de hectische aanloop naar het festival. Het project, over de dove James Duthie die van zijn Schotse vissersdorp naar de poolcirkel en weer terug fietste, werd al in 2007 op CineMart gepresenteerd. Matt is zelf op het festival en introduceert de film. Dat is een belevenis op zich, heb ik in de wandelgangen opgevangen.” 12:15 Pathé 6

2010). In 2006 werd het poppodium Nighttown aan de West-Kruiskade in Rotterdam failliet verklaard. In ruim vijftig minuten zie je niet eerder vertoonde beelden van optredens van Johnny Cash en Nirvana, en vertellen 29 koppen van oud-directeuren, oprichters, boekers, stagemanagers en artiesten over de kracht van het podium. 15:00-16:00, gratis entree, Stadsarchief Rotterdam (Hofdijk 651).

SmartTalk Filmkritiek

Alex Pitstra (vierde van links) tussen cast en crew van Die Welt

De wereld draait extra door Die Welt , het debuut van de Groningse filmmaker Alex Pitstra, staat vanavond maar liefst driemaal op het programma van de IFFR-pocketeditie in het Hoge Noorden. En in Rotterdam? Daar scoorde de film een extra vertoning, op de laatste festivalzaterdag.

IFFR opende vorige week woensdag met een Nederlandse productie, De wederopstanding van een klootzak. Vanavond doet IFFRiG 2013 dat in Groningen ook, maar dan met Die Welt. Een thuiswedstrijd voor de Groningse filmmaker Alex Pitstra. In zijn speelfilmdebuut twijfelt een jonge Tunesische dvd-verkoper na de Jasmijnrevolutie over een toekomst in het beloftevolle Europa. Pitstra, zelf half Tunesisch, baseerde de film deels op persoonlijke familieverhalen en plaatste een fictionele protagonist tussen familieleden. Met de Groningse première – in drie zalen tegelijkertijd – is de regisseur bijzonder in zijn sas. “Nadat we in Rotterdam geselecteerd waren, hoopte ik stiekem al dat Groningen mijn film ook op IFFRiG zou draaien. Maar dat ze zó groots uitpakken, dat kwam als een verrassing! Zo’n première in je eigen stad is natuurlijk fantastisch.” In Rotterdam, waar Die Welt al te zien was, waren de reacties goed. In Groningen

foto: Marije van Woerden

zal het publiek bestaan uit een zaal met Groningse prominenten en twee zalen vol familie, vrienden en medewerkers van Pitstra’s film. “Dat wordt echt heel bijzonder voor me.” Hoewel Die Welt klinkt als een Duitse productie, is het toch echt Nederlands. De titel is ontleend aan een uitspraak van Pitstra’s Tunesische vader. “Omdat hij niet alleen in Nederland, maar ook in Zwitserland en Italië heeft gewoond, spreekt hij een mengsel van talen. Het toont ook zijn kameleonachtige karakter. Europa noemt hij ‘die Welt’ en ik vond dat een spannende, intrigerende titel. Ik krijg trouwens veel reacties op het feit dat mijn vader ook een rol in de film speelt. De mix van fictionele personages en echte verhalen en mensen geeft de film meer diepte. Dat vinden mensen wel spannend.” In Groningen staat Die Welt meerdere keren geprogrammeerd, maar ook in de Maasstad is de film dankzij een ingelaste voorstelling nog een maal te zien. (MN)

Is er nog ruimte voor filmkritiek in de krant, of wordt die naar de marge verdrongen door ‘lifestyle’ en roddels over filmsterren? Daarover zal vanavond gesproken worden in het SmartTalk Debat ‘Filmkritiek: nu en morgen’ onder leiding van Maarten Doorman, bijzonder hoogleraar Journalistieke Kritiek van Kunst en Cultuur aan de Universiteit Amsterdam. Te gast zijn in ieder geval filmjournalisten Bor Beekman (de Volkskrant) en Peter de Bruijn (NRC), en het publiek wordt van harte uitgenodigd mee te discussiëren. 21:00 koffiecorner de Doelen, gratis entree

Burning Bush

“Ik zou in ieder geval naar iets uit het programma Signals: Changing Channels gaan, bijvoorbeeld Burning Bush van Agnieszka Holland. Ik ben dol op series, maar helaas ook heel slecht in het bijhouden van precieze uitzendtijdstippen. Het lijkt me heerlijk om me in een bioscoopzaal een paar uur onder te kunnen dompelen in een serie als Burning Bush.” 11:45 Cinerama 1

Festivalkoningin De abdicatie haalde de hele wereldpers, maar de Daily Tiger wil niet achterblijven. Was Bea ooit op het film festival? Jazeker! We doken in de festivalarchieven en vonden daar een enigszins vergeelde dagkrant uit 1989. Op die editie ging Joris Ivens’ laatste film Het verhaal van de wind in première, in aanwezigheid van koningin Beatrix. Een paar dagen ervoor was de oude cineast geridderd in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Een paar maanden later, net nadat hij in Parijs had deelgenomen aan protesten tegen de gewelddadige onderdrukking van de studentenprotesten op het Plein van de Hemelse Vrede, stierf Ivens op negentigjarige leeftijd. (MvdL)

Die Welt – Alex Pitstra

za 2 22:15 Cinerama 5

Pop-up-performance Cinema op bijzondere plekken in de stad, vanmiddag in het Stadsarchief Rotterdam. Vertoning van de Nederlandse documentaire Nighttown (Marcel Haug,

international film festival rotterdam

Rondje Rotterdam

“Ik ben het hele festival vooral in de Doelen te vinden, omdat alles wat we doen voor de internationale filmindustrie – CineMart, het Film Office, de Industry Club – zich daar afspeelt. Dus op mijn vrije dag zou ik langs alle andere festivallocaties gaan: een film in LantarenVenster, een kopje thee in het Iraanse theehuis (Tea House/Gallery Inside Iran), de installaties bekijken in onder andere TENT en Blaak 10 en een blik werpen in de schouwburg – om toch weer te eindigen in de Doelen voor een laatste drankje met alle regisseurs, producenten en andere professionals.” (JB)

Cultuur maakt je rijker De BankGiro Loterij is de cultuurloterij van Nederland en hoofdpartner van International Film Festival Rotterdam. Samen met haar deelnemers steunt de BankGiro Loterij musea, monumenten, molens en festivals met ruim 64 miljoen euro per jaar. Speelt u ook mee voor cultuur? Ga naar www.bankgiroloterij.nl

01 adv IFFR dagkrant 268x190mm.indd 1

21-12-12 16:28

stimuleert documentaire • televisiedrama • speelfilm animatie • radio • jeugdfilm • games • videoclips korte film • transmedia • dans- en muziekfilm

www.mediafonds.nl

vanavond 20.00 uur in Pathé 1:

De ontmaagding van Eva van End een ﬁlm van Anne Barnhoorn (scenario) en Michiel ten Horn (regie) AVRO / Pupkin Film

Ook te zien op IFFR: Hill of Pleasures

Maria Ramos – VPRO / KeyDocs

Weten wat wij vandaag hebben uitgespookt op IFFR? Kijk op Cineville.nl

Lee Towers: The Voice of Rotterdam Hans Heijnen – RTV Rijnmond / NTR

Herinneringen aan vuur

Heddy Honigmann – RTV Rijnmond / Lagestee Film

Tamelijk gelukkig Peter Scholten – RTV Rijnmond / StudioRev

Deze producties kwamen tot stand met steun van het Mediafonds

STAP IN DE WERELD VAN FILM

Hivos Tiger Awards Competitie

Mira Fornay over My Dog Killer

Mohammad Shirvani over Fat Shaker

‘ ik wil de kijker uitdagen’

‘ mijn film zou pervers zijn’ TG

foto: Ruud Jonkers

Een achttienjarige skinhead uit een Slowaaks-Moravisch grensdorpje schaamt zich diep wanneer zijn halfbroertje – met zigeunerbloed – in zijn leven verschijnt. Hij en z’n vrienden haten gypsies. Mira Fornay’s speelfilm gaat over grote thema’s als etnische conflicten, medemenselijkheid en het belang van keuzes maken. In een notendop

“We volgen een racistische jongen en zijn vrienden tijdens een doodgewone dag, die een abnormale wending krijgt. Het is een film over trots en vooral over schaamte. Waar komt die schaamte vandaan?” Eerste keer

“Hoewel dit mijn tweede speelfilm is, voelt het als mijn debuut. Foxes was mooi, maar ik moest er tal van compromissen voor sluiten. Er waren allerlei producenten en we werkten met een groot budget. Nu was er minder geld te besteden, maar ik kon alles zelf bepalen. Ik koos ervoor te draaien op 35mm, met een amateurcast en gebruikte mijn persoonlijke, visuele manier van vertellen. Ik heb er echt mijn eigen stempel op gedrukt.” Eerlijk

“De grensstreek waar we filmden, wijkt in veel opzichten af van de rest van Slowakije. Het is een interessante regio waar men anders praat en een andere mentaliteit heeft. De research-fase, waarin ik naar dorpelingen zocht die een rol konden spelen, duurde twee jaar. Ik trof enkele skinheads die vroeger hardcore waren, maar inmiddels ouder, opener en milder. Ik organiseerde spelworkshops voor ze terwijl ik het script aan het afronden was. De hoofdpersonages en de rode draad van het verhaal stonden al; de rest viel tijdens het proces als puzzelstukjes in elkaar. Ik wilde acteurs met amateurs mixen. Dat idee viel al snel af. De amateurs waren eerlijker en echter, terwijl de acteurs met hun perfecte vaardigheden de authenticiteit van de film om zeep zouden helpen.” Crazy shit

resseerd was. Toch heb ik ze vanaf het begin luid en duidelijk te verstaan gegeven dat ik hun racistische denkbeelden niet deel. Zo vinden zij dat een zigeuner in de familie een reden is om je dood te schamen. Ik vind dat crazy shit, niet te begrijpen. Maar de vraag is natuurlijk waaróm mensen in deze tijd nog zulke denkbeelden hebben. Toen tijdens de opnames de media berichtten dat een zigeuner een jongen in elkaar geslagen had, was het hele land in rep en roer. Alsof men op dat moment had zitten wáchten! Het racisme van de burger ligt vlak onder de oppervlakte. Later biechtte het zogenaamde slachtoffer overigens op het verhaal uit zijn duim te hebben gezogen. Toch kun je niet alleen naar de skinheads wijzen. In de gehele maatschappij heerst een gebrek aan interesse en medemenselijkheid.” Rotterdam

“Het is fantastisch dat mijn film hier draait tussen gelijksoortige auteursfilms. Ik vind het geweldig om intellectueel en emotioneel iets met anderen te delen. Ik kijk erg uit naar de Slowaakse première van mijn film, in maart. Dan kunnen de jongens het eindresultaat met eigen ogen zien. Ik heb niet de illusie dat ik iemands overtuiging kan veranderen, maar misschien is een film als deze de meest effectieve poging. Ze hebben échte verhalen nodig. Een verhaal kan iemand veranderen, een preek niet.” Bright Future

“Mijn volgende film moet helemaal over vrouwen gaan. Het wordt geen feministisch pamflet of een typische vrouwenfilm, want daar heb ik een hekel aan. De producent is bang dat het ontoegankelijk wordt, maar kijkers kunnen veel meer aan dan je denkt. Bovendien is er niets mis mee om de kijker uit te dagen.” (MN) My Dog Killer – Mira Fornay

wo 30 15:30 Pathé 7 vr 1 12:15 Pathé 6 za 2 13:15 Pathé 1

foto: Bram Belloni

Een dikke man beweegt zich moeizaam door een klein appartement, zijn rug vol met vacuüm gezogen glazen. Een kalkoen kakelt en een doofstomme jongen doet de afwas. Zomaar een scène uit de tussen droom en werkelijkheid balancerende speelfilm van filmmaker en kunstenaar Mohammad Shirvani. In een notendop

dunne man. Dat was de dag voordat ik Levon Haftvan tegenkwam in Toronto. Hij was het helemaal, en: hij had theaterervaring. Het is een veeleisende rol, maar Levon had er geen moeite mee. Hij begreep goed wat ik wilde, en waarom. Zijn persoonlijkheid heeft ook veel invloed gehad op de rol. Nadat hij in mijn film had gespeeld, werd hij gevraagd voor een rol in een andere Iraanse film, Parviz, die ook op IFFR draait.” Iran

“Het zet je in beweging.” Eerste keer

“Sinds een aantal jaren ben ik helemaal klaar met de naturalistische manier van filmen in Iran. Mijn afschuw sloeg om in haat, en die heb ik omgezet in een film. Het kostte me moeite om de traditionele manier los te laten. Ik wilde graag meer surrealisme en absurdisme in mijn film – als in een droom. Dat vind je niet in de Iraanse cinema. Ik wil met mijn werk de boel weer een beetje in beweging brengen, en dan bedoel ik vooral de nieuwe generatie filmmakers. Dat probeer ik ook te doen door middel van workshops en gesprekken met filmstudenten. Fat Shaker is geen film voor consumenten, maar voor makers. Ik wil andere makers ertoe bewegen om films te produceren die mij weer in beweging zetten.” Moeilijk

“Eigenlijk vind ik niets aan filmmaken moeilijk. Natuurlijk kan ik klagen over het gebrek aan budget, maar daar kampt iedereen mee. Het enige waar ik moeite mee heb, is de periode nadat de film voltooid is. Het voelt als na een orgasme. Wat ik graag zou willen veranderen, is de periode tussen de laatste versie van het script en het begin van het daadwerkelijke draaien. Ik probeer nog een manier te vinden om die periode te bekorten.” Acteur

“Ik kreeg kortgeleden niet zulk goed nieuws. Ik hoorde dat mijn film door de censuur uit de selectie is gehaald van het filmfestival van Teheran, het grootste filmfestival in Iran. Op een fundamentalistische website worden ook allerlei slechte dingen geschreven over de film: dat hij ondergronds is gemaakt, dat hij zich tegen het Iraanse volk zou keren, dat hij pervers is. Ik verwacht dan ook dat ik het moeilijk ga krijgen bij terugkomst in Iran.” Rotterdam

“Ik heb een goed gevoel bij dit festival. Ik was er al in 2004 en 2005. Ik hoop vooral dat Fat Shaker een distributeur vindt, dat hij een groter publiek bereikt. Veel films komen het festivalcircuit niet uit.” Bright Future

“Ik wil nu een film maken waarin de kijker vanaf het begin het gevoel krijgt er deel van uit te maken. Het verhaal gaat over een Engelse leraar en diens psycholoog. Er gebeurt van alles, maar aan het einde blijkt dat deze gebeurtenissen zich mogelijk alleen in de kamer van de psycholoog hebben afgespeeld. Ik ben nu bezig met het script – ik moest Fat Shaker loslaten voor ik eraan kon beginnen.” (NS) Fat Shaker – Mohammad Shirvani vr 1 13:00 Pathé 4 za 2 12:15 Pathé 6

“Het was niet makkelijk om de hoofdrolspeler te casten. Ik wilde graag een dikke man, maar in Iran vond ik die maar niet. Ik werd zo wanhopig, dat ik overwoog het personage om te schrijven naar een

“De neonazi’s met wie ik werkte vertrouwden mij, omdat ze voelden dat ik daadwerkelijk in hen geïnte-

Woensdag, Tijgerdag

Dummy Jim

They’ll Come Back

My Dog Killer

Karaoke Girl

Watchtower

Silent Ones

12:15 Pathé 6

12:30 Pathé 7

15:30 Pathé 7

18:30 Pathé 4

21:45 Pathé 5

22:15 Pathé 3

international film festival rotterdam

THIS IS REALITY NOT FICTION

HIVOS GEEFT FILMMAKERS WERELDWIJD EEN STEM HOOFDSPONSOR VAN IFFR

Johan van der Keuken / Tegen het Licht Filmer en fotograaf 30 maart t/m 9 juni

E*Cinema: Guy Sherwin en Lynn Loo Special

Experimentele ﬁlm uit de roerige jaren ‘60 7&8 april

Robby Müller

cameraman van Wim Wenders, Jim Jarmusch en Lars von Trier 23 mei t/m 16 juni: zijn 22 beste films

Cinema Jazz Concert

Die Austernprinzessin met live muziek van het trio Corrie van Binsbergen 26 mei 16.00

Info & tickets: www.eyeﬁlm.nl EYE_AD_IFFR_01-2013.indd 1

Fellini: The Exhibition 29 juni t/m 22 september

22-01-13 15:22

Link

Zwart-wit

Aan het einde van Kira Moeratova’s recente Eternal Homecoming, van wie dit jaar een Signals-retrospectief draait vol oude zwart-witfilms, maken het zwart en wit plaats voor kleur. In de film bespreekt de producent met een beoogd investeerder hoe de vertoonde zwart-witfilm, nagelaten door een overleden regisseur, alsnog voltooid zou kunnen worden.

Als je, zoals regisseur Pablo Berger, een hommage maakt aan de zwijgende film, dan moet dat natuurlijk in zwart-wit. Maar Berger bewijst met zijn Blancanieves dat dit geen beletsel is om toch kleurrijk te zijn. Ook de afwezigheid van dialoog is geen gebrek, maar een kracht van de film.

De Wit-Russische filmmaker Sergei Loznitsa observeert in Letter het openluchtgedeelte van een psychiatrische inrichting. De mistige beelden doen vermoeden dat er vaseline op de lens is gesmeerd. De patiënten zijn op afstand te zien in vele tinten grijs, die contrasteren met de witte kostuums van het verplegend personeel. Verder alleen omgevingsgeluid en accordeonklanken.

De jonge Duitse filmmaker Jan Ole Gerster steekt zijn invloeden niet onder stoelen of banken: hij filmt in Oh Boy het verhaal van de dolende twintiger Niko, die op zoek is naar een kopje koffie in hedendaags Berlijn. Zoals Woody Allen het New York van de jaren zeventig en tachtig vastlegde en zijn grote held Jim Jarmusch ook al koffie en sigaretten filmde – in zwart-wit dus.

Doorzetters in Dubai De Britse filmmaker Conrad Clark komt al jaren in Dubai en weet dat de realiteit anders is dan de plaatjes in reisfolders ons doen geloven. Met A Fallible Girl laat hij een glimp van het echte Dubai zien.

“Tijdens mijn filmacademietijd in Londen studeerde en werkte ik veel samen met een jongen uit Dubai. Door zijn verhalen raakte ik nieuwsgierig naar dit emiraat. Na mijn studie heb ik er zes maanden gewoond en als regieassistent gewerkt. Het scenario van A Fallible Girl is gebaseerd op de ervaringen van een meisje dat ik in die periode ontmoette”, aldus Clark. Clarks tweede speelfilm gaat over een jonge Chinese vrouw, die een champignonkwekerij opzet in de woestijn van Dubai. “Ruim tachtig procent van de mensen in Dubai komt niet uit de Verenigde Arabische Emiraten. In mijn film komt dan ook geen autochtoon voor. Met opzet, al was het niet moeilijk ze te ontlopen.” Een geschikte Chinese hoofdrolspeelster was niet snel gevonden. “De audities vonden plaats in Peking, maar daar rolde geen geschikte kandidaat uit. De meisjes hadden te weinig levenservaring en ik had bovendien niet het gevoel dat het script hen echt raakte. Ze wilden de rol allemaal heel graag, maar niet omdat ze nou zo veel met het thema hadden.” Dat thema is de hardheid van het immigrantenbestaan in Dubai: hard werken, sober leven, zo veel mogelijk geld sparen en weer vertrekken. “De hoofdrolspeelster moest een stoere vrouw zijn, die dat leven aankon.” Hij liep zijn leading lady toevallig tegen het lijf. Niet in Peking, maar gewoon in Dubai. “Sang Juan was geen actrice, maar haar ervaringen als immigrante maakten haar geknipt voor de rol.” Sang: “Ik stond niet te popelen. Ik vond Clark maar een rare knakker, zo’n lange Engelsman met een vreemd gevoel voor humor. Maar het leven is onvoorspelbaar, dus ik besloot het avontuur aan te gaan.” Clark: “Ik duimde voortdurend dat ze niet halverwege zou afhaken.” De voertaal op de set was Engels, maar soms schakelde de regisseur over op Chinees: ten tijde van zijn studie antropologie volgde Clark

Actrice Sang Juan en regisseur Conrad Clark

de specialisatie Chinese taal en cultuur. “Ik heb ook nog drie jaar in China gewoond, dus ik spreek de taal aardig.” Sang vindt de regisseur te bescheiden. “Hij spreekt het vloeiend!” Als buitenlander én vrouw heeft de hoofdpersoon van A Fallible Girl het dubbel zwaar in de door mannen gedomineerde Arabische wereld. Grappig detail: de film werd door een vrijwel geheel vrouwelijke crew gemaakt. De productieleider was een Egyptische, de cameravrouw kwam uit Spanje. “We kozen niet met opzet voor vrouwen, zo liep het gewoon. Het oestrogeen vloog me om de oren”, grapt Clark. Monteren deed de Britse kosmopoliet overigens in Londen, en de kleurcorrectie geschiedde in Bangkok.

foto: Bram Belloni

plaatje. Ik wilde namelijk een lekker grove korrel. Daar komt nog eens bij dat de zon in Dubai verzengend fel is. Digitale camera’s raken snel overstuur van zo’n bak licht.” Bovendien heeft analoog nog een voordeel: “Je kunt niet zomaar in het wilde weg draaien, je filmt bewuster.”

16mm-film

Conrad Clark hoopt een inkijkje te geven van het echte Dubai. “Het is meer dan protserige hotels, olie-industrie en hagelwitte stranden. De immense immigrantenpopulatie is zo goed als rechteloos – mensen die nooit als volwaardige burgers gezien zullen worden.” Zijn antropologische achtergrond speelt dus nog steeds een rol. “Natuurlijk draait A Fallible Girl straks niet in de multiplexen, maar dat hij op IFFR wordt vertoond is hopelijk de start van een lange reis.” (VS)

A Fallible Girl werd op 16mm geschoten. Niet dat Clark anti-digitaal is, maar de digitaal gefilmde testresultaten waren toch niet helemaal naar tevredenheid. “Ik had zo veel meer controle over het

A Fallible Girl – Conrad Clark wo 30 16:00 Pathé 4 do 31 20:00 Cinerama 5

Macht en minderjarige meisjes Met zijn op ware gebeurtenissen _geïnspireerde politieke thriller Call Girl, oogstte Mikael Marcimain meer dan alleen lovende kritieken. “Er ontstond direct discussie in de Zweedse pers over wat feit of fictie was.”

In het stijlvolle Call Girl worden in de progressieve jaren zeventig van de vorige eeuw minderjarige meisjes geronseld door een hoerenmadam in Stockholm. Rijke piefen, bekende sterren en politieke kopstukken maken met graagte gebruik van haar service. Er kraait geen haan naar, totdat nieuwe verkiezingen zich aandienen en een rechercheur de zaak van de minderjarige meisjes en de hooggeplaatste klanten gaat onderzoeken. Mikael Marcimain en scenarist Marietta von Hausswolff von Baumgarten wilden vooral de benarde positie van die meisjes belichten. Een van de aanleidingen om het script te schrijven, was de zaak die een

slachtoffer van het seksschandaal enige jaren geleden aanspande tegen de staat. De zaak bleek verjaard en de vrouw kreeg geen financiële genoegdoening. “We spraken met haar, maar ook met mensen uit de politiek, het politieapparaat, jeugdhuizen en familieleden die direct of indirect met de zaak te maken hadden. Het ging ons ook om het tijdsbeeld.” Omdat hun film geïnspireerd is op een van de bekendste politieke schandalen van Zweden, laaide de discussie over de scheidslijn tussen fictie en werkelijkheid vrij snel op. Op zich niet gek, want er zingen nog altijd veel vragen over rond. “Maar het is een feit dat er veel in de doofpot is gestopt rondom die madam en haar ‘belangrijke’ klanten. En dat de toenmalige minister-president, Olof Palme, daar verantwoordelijk voor was. Maar of de in 1986 geliquideerde Palme zelf ook gebruik maakte van haar diensten, dat is nooit bewezen.” De minister-president uit Call Girl gaat wel met een minderjarige naar bed, maar het is puur fictie, zo stelt Marcimain.

“We hebben nooit beweerd dat onze film over Palme ging. Ons startpunt was de vraag of zoiets werkelijk op deze manier had kúnnen gebeuren.” Ondanks Marcimains argumenten diende de zoon van Palme een claim in wegens smaad. “Die is inmiddels ingetrokken, maar journalisten hebben een en ander wel flink opgeklopt. Terwijl de minister-president in de film minder interessant is dan het verhaal van de twee meisjes, die langzaam maar zeker in de wereld van prostitutie afglijden. Eigenlijk was die periode zeer verwarrend wat betreft seksuele vrijheid en de schaduwzijde ervan. Tegelijkertijd was het ook een mooie, zelfs lieve periode in Zweden, vol goede bedoelingen. Maar goede bedoelingen kunnen ook misbruikt worden, of averechts uitpakken.” De extreme commotie rondom Call Girl verrastte de regisseur: “Natuurlijk is het de bedoeling dat je discussie oproept, maar we hadden nooit voorzien dat het alleen over de kwestie Palme zou gaan. De vraag of hij nu wel of geen seks heeft gehad met een minderjarig meisje, vind ik minder interessant dan het grote geheel. Het is een historische film, maar bepaalde thema’s zijn nog altijd actueel. Zo worden er nog steeds jongens en meisjes uit jeugdhuizen geronseld voor de prostitutie. En voor het politieke element hebben we ons mede laten inspireren door politieke systemen uit deze tijd, zoals dat van Italië.” Call Girl put dus uit het heden én het verleden, dat in diverse opzichten veel verschilt van onze tijd: “Er woedde destijds een hevige discussie over pedofilie – of het nou wel of geen misdaad is. In mijn film zit een scène, waarin een wetsvoorstel wordt besproken om het níet strafbaar te stellen. Die wet kwam er niet door, maar toch… Tegenwoordig zou je zo’n suggestie niet eens durven opperen!” (MN)

Haar lange en rijke filmtraditie ten spijt, heeft India nooit veel aan filmconservering gedaan. Maar gelukkig heeft P.K. Nair, die in 1964 het Nationale Film Archief van India oprichtte, zich een leven lang ingespannen om al die films te behoeden voor de ondergang. Celluloid Man, met veel beelden uit de schatkamers van de Indiase en internationale cinema, portretteert deze kleurrijke man. Deels in zwart-wit. (JB/PvdG)

Call Girl – Mikael Marcimain

foto: Nadine Maas

international film festival rotterdam

wo 30 15:30 Pathé 2 vr 1 19:15 LantarenVenster

vpro adv daily tiger 1.indd 1

15-01-13 13:18

ROOM #101

director’s profiles Bright Future

Voordat ze filmregisseur werd, deed de Française Sophie Blondy (geboortejaar onbekend) ervaring op als serveerster, lerares, ballerina en theater regisseur. Ze maakte diverse documentaires voor ze in 2000 haar speelfilmdebuut maakte met het lief desdrama Elle et lui au 14ème étage, waarin ze zelf de hoofdrol vertolkte. Ze arriveert vandaag in Rotter dam om haar nieuwste, L’étoile du jour, over een klein circus aan de Franse kust, te presenteren en neemt hoofdrolspeler Denis Lavant mee. “Het maken van een film is voor mij zowel een geestelijke als zinnelij ke ervaring”, zei ze eens. “Film is een kunst die alle andere omvat.” L’étoile du jour 18:45 Pathé 5

In zijn speelfilmdebuut Melaza blijk je ook in een zwembad zonder water te kunnen leren zwemmen. Regisseur Carlos Lechuga voelt zich in de retrosferen van Hotel Central als een vis in het water. Misschien ook omdat hij wat souvenirs uit zijn vaderland meenam… foto: Nadine Maas

Spectrum

Oproep aan publiek: ‘Rip onze film, steel onze clips’ ‘Now it’s your turn to play with these images.’ Deze oproep krijgen mensen te zien wanneer ze begin deze zomer naar 17000islandsinteractive.com surfen. Gistermiddag was tijdens een presentatie een voorproefje te zien van dit interactieve documentaireproject, gemaakt door de Indonesische regisseur Edwin (de kunstenaar-zonder-achternaam van Blind Pig Who Wants to Fly) en de Noorse documentairemaker en visueel kunstenaar Thomas Østbye.

De naam van het project verwijst naar de ruim zeven tienduizend eilanden waaruit Indonesië bestaat. Bezoekers krijgen een plattegrond te zien van de archipel; de eilanden zijn opgebouwd uit clips van de door Edwin en Thomas Østbye gemaakte documen taire. Ze geven de regie uit handen en nodigen de

kijkers uit om met de clips een eigen film te maken. Ze kunnen online monteren en tekst, voice-overs en muziek toevoegen. Thomas: “We hebben elkaar ontmoet op het festi val CPH:DOX in Kopenhagen, waar we aan elkaar gekoppeld werden om een interactief documentai reproject te ontwikkelen. Het grappige is dat mij werd verteld dat Edwin ook een documentaire maker is. Dat bleek dus helemaal niet het geval.” Edwin: “Het idee achter het project was een film maker van Europese afkomst samen te brengen met een filmmaker van buiten Europa. En dan maar zien tot wat voor resultaat dat leidt.” Thomas: “Het leek ons niet goed om te proberen tot een gezamenlijke visie te komen. Twee visionairs naast elkaar zetten: dat werkt niet. Verder voorza gen we dat onze samenwerking tot problematische situaties zou leiden, omdat we allebei een deel van de controle over het proces zouden verliezen. In plaats

foto: Nichon Glerum

van daartegen te vechten, besloten we een project te starten waarmee we nóg minder controle zouden hebben. Maar dat moest dan wel weer gebeuren in een gecontroleerde omgeving.” Edwin: “Ik stelde voor een documentaire te maken in Taman Mini; dat is Indonesië op miniatuurformaat. Het is geïnspireerd op Madurodam en Disneyland. Het is wel iets groter dan Madurodam, zegt Thomas: “Het is 170 voetbalvelden groot!”. Het verraadt de dwingende visie van dictator Soeharto op zijn ideale Indonesië.” Thomas: “Het park is een representatie van de werkelijkheid, een simplificatie dus. Net als een film of documentaire. Wij doen dus hetzelfde als Soeharto, maar dan een stapje verder: we simpli ficeren de gesimplificeerde werkelijkheid. Bij het maken van een documentaire heb je alles zelf in de hand. Je draait shots en monteert ze vervolgens. Die controle wilden we het publiek geven. Edwin merkte op dat veel Indonesiërs film kijken via internet. Dus dat werd ons podium.” Edwin: “We willen dat het publiek van onze materiaal zijn eigen versie smeedt. Ze mogen onze film rippen, onze clips stelen en hun eigen betekenis en gevoel aan de film geven.” Thomas: “Op de site zie je hoe onze film wordt gepre senteerd als een collage van bewegende beelden. Als een puzzel vormt deze collage de archipel van Indone sië. Elk puzzelstukje heeft een specifieke vorm.” Edwin: “Mensen kunnen clips aanklikken en er vervolgens mee doen wat ze willen. Ze kunnen de fragmenten op andere eilanden zetten, de zee in slepen, gebruiken om een nieuw eiland te creëren. Daarmee veranderen ze de vorm van de film. Er zijn ook tools om tekst of muziek toe te voegen. Mensen kunnen zelfs besluiten het beeld weg te gooien en alleen het geluid te behouden.” Thomas: “Uit de nieuwe documentaires die mensen zo samenstellen, maken wij een selectie. Het is de bedoeling om die producties terug te brengen naar het traditionele platform voor cinema: het grote doek. Het is dus géén webdocumentaire. In theorie krijgt een huisvrouw op het Indonesi sche platteland zo de kans haar film op een festival te vertonen, tussen de grote regisseurs. Zo ver is het nu nog niet. We zijn samen met een Canadees bedrijf nog volop bezig met de ontwikkeling van software en tools. Wat wij vroegen, bleek name lijk nog niet te bestaan. Begin deze zomer gaan we online.” (NS)

international film festival rotterdam

Twee nieuwe films brengt de Japanse veelfilmer Miike Takashi (1960) dit jaar naar IFFR: het romantische For Love’s Sake – met fraaie choreografieën en campy musicalnummers – en het gewelddadige Lesson of the Evil, over een bloederige schietpartij op een school. “Ik ben geen regisseur die zijn stempel op een film probeert te drukken, maar ik zoek wel de extremen op”, zei hij vorig jaar tegen de Daily Tiger. “Als het een film vol geweld is, probeer ik het nóg gewelddadiger te maken; als het een lichte film is, probeer ik het nóg lichter te maken.” Hij mag collega’s als Quentin Tarantino en Eli Roth tot zijn fans rekenen. Lesson of the Evil 15:30 de Doelen Jurriaanse Zaal

Signals: Changing Channels

De Poolse Agnieszka Holland (1948) hoort als geen ander thuis in het Changing Channels-programma. Ze maakte veelgeprezen films als Angry Harvest, Europa Europa en In Darkness, die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog afspelen. Ze regisseerde ook afleveringen van de tv-series The Wire, Treme en (de Amerikaanse versie van) The Killing. Haar HBO-miniserie Burning Bush gaat over de manier waarop in 1969 de Praagse Lente hardhandig de kop werd ingedrukt. En hoe student Jan Palach tegen de Sovjetbezetting van Tsjecho-Slowakije protesteerde door zichzelf in brand te steken, een gebeurtenis die de wereld schokte. (SM) Burning Bush 11:15 Cinerama 1

Wie is Dominik Graf? De Duitse regisseur Dominik Graf werd in 1952 in München geboren als zoon van een acteursechtpaar. Nadat hij de fi lmacademie had doorlopen, kreeg hij al gauw de kans aan televisieseries voor de grote Duitse omroepen te werken. In de jaren tachtig brak hij door met episodes van de krimi Der Fahnder Fahnder. Daarnaast maakte hij met wisselend succes een aantal bioscoopfi lms, waaronder Die Katze (1988), Die Sieger (1994) en Der Felsen (2002). Graf beperkt zich niet tot het misdaadgenre. Zo beoefende hij ook het genre van de klucht (Spieler, Spieler, 1990), het melodraSpieler ma ((Kalter Frühling, 2004) en de kostuumfi lm ((Das Gelübde, 2007). Daarnaast berijdt hij regelmatig zijn stokpaardjes in essayistische documentaires als het recente Lawinen der Erinnerung (2012).

foto: Ruud Jonkers

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

Dominik Graf

‘IK OPEREER

VANUIT DE SCHADUW’ Op zestigjarige leeftijd wordt de Duitse ﬁlm- en televisiemaker Dominik Graf in Rotterdam voor het voetlicht gebracht met een uitgebreid retrospectief. Hoewel hij in Duitsland is overladen met onderscheidingen, is Graf buiten het Duitse taalgebied nagenoeg onbekend. Ten onrechte. Voelt u zich vereerd met het grote Grafprogramma, hier in Rotterdam?

Er zijn toch wel meer succesvolle Duitse ﬁlms met goede Duitsers geweest?

“Zeer vereerd! Er worden niet zo vaak retrospectieven aan me gewijd, zelfs niet in Duitsland. Hoe meer aandacht mijn werk krijgt, des te beter. Ik heb me niet met de selectie bemoeid. Dat laat ik aan de deskundigheid van de programmeurs over; ze mogen al mijn werk vertonen. Ik heb ze hooguit een paar praktische tips gegeven, bijvoorbeeld hoe ze een geschikte kopie konden bemachtigen.”

“Ik kan niet zo gauw een ﬁ lm in die categorie noemen die me aanspreekt. Eigenlijk is het allemaal bagger. Ook Fassbinder bekoort me niet. Een grote naam, een genie volgens velen, maar wat stelt zijn succes nou voor? Dat zijn naam rondging onder grote jongens als Francis Ford Coppola, borrelend op de veranda? In mijn ogen hebben Klaus Lemke en Roland Klick veel meer betekend voor de Duitse ﬁ lm. Hun werk is geliefd, maar hun namen zijn onbekend. Omdat ze vanuit de schaduw opereerden, net als ik.”

Hoe bent u erin geslaagd het ‘best bewaarde geheim van de Duitse cinema’ te worden?

“Het buitenland kijkt met een bepaalde blik naar Duitsland. Als je een Duitse ﬁ lm in het buitenland aan de man wil brengen, zul je aan dat verwachtingspatroon moeten voldoen. Nazi’s gaan erin als koek, dat begon al tijdens de Tweede Wereldoorlog. De hele wereld is nog steeds geïnteresseerd in het Derde Rijk, met uitzondering van de Duitsers zelf. Wij hebben dat boek na een lang verwerkingsproces dichtgeklapt. De nazi appelleert aan het stereotiepe beeld van de Duitser dat al bestond toen Hitler en Göring nog geboren moesten worden. Het begon met het ontstaan van de Duitse eenheidsstaat, ten tijde van Kaiser Wilhelm I. Vanaf toen laaide de germanofobie op, en werden Duitsers door de rest van Europa consequent neergezet als vreugdeloze mensen met vreugdeloze omgangsvormen. Dit in tegenstelling tot Engelsen, Fransen, Italianen en andere grote volkeren die allerlei charmante eigenschappen toegedicht krijgen.” Zie het positief: stiekem koesteren we de snauwende en grauwende Bratwurst und Sauerkraut-Duitser, die immers een bruikbaar ﬁlmicoon is.

“Ja, lach er maar om. Duitse ﬁ lms die internationaal weerklank vinden, moeten categorisch aan dat benauwde beeld voldoen. Zo wil de wereldmarkt dat. Uitzondering op die regel is Das Boot van Wolfgang Petersen, al speelt dat verhaal wel in de Tweede Wereldoorlog. Uiteraard kwam daar veel kritiek op. Duitsers van vlees en bloed, sommigen met het hart op de goede plaats – hoe durfden ze het te verzinnen?”

Bent u, als degelijk vakman die je om een boodschap kunt sturen, ooit door Hollywood benaderd voor de regie van een blockbuster?

“Nee, maar dan zou ik ‘nee’ hebben gezegd. Ik kan en wil enkel in de Duitse taal werken (het Engels van Graf is overigens uitstekend, met een tongval à la Jeremy Irons, red.) en bovendien is het Duitse taalgebied groot genoeg. Een mens leeft niet zozeer in een land, maar in een taal. Ik ben een regisseur van het gesproken woord, dat voor mij de basis vormt van elk goed scenario. Een optimale verfilming daarvan kan in mijn opinie uitsluitend worden uitgevoerd door iemand die de voertaal als moedertaal beheerst. Enfin, laat ik voor mezelf spreken: ík werk liever niet in een vreemde taal.” Toch wekken uw gesmeerde krimi’s niet de indruk dat u een hartgrondige hekel heeft aan de Amerikaanse speelfilm.

“Van de hedendaagse Hollywoodﬁ lm vind ik niet zo veel, want tja, wat moet je daarvan vinden? Maar in mijn jeugd was ik wild van ‘het nieuwe Hollywood’: The Graduate, Bonnie and Clyde, The French Connection, The Godfather…” Hebben die ﬁlms uw krimi’s beïnvloed?

“Nee, ik zocht mijn professionele voorbeelden onder de Europese ﬁ lms, die meer binnen het bereik liggen. Wel zo handig. Als je Hollywood of Bollywood op Europese bodem probeert na te maken, loop je het niet geringe risico dat het resultaat namaak is. Ik volgde bewust de Europese ﬁ lmtraditie van het

betere ambachtelijke werk en hield me verre van al te gewaagde experimenten. Door alle pretenties wil de auteurscinema nogal eens kapseizen. Daarom heb ik ook altijd graag genreﬁ lms gemaakt. De genrewetten geven houvast, ik hou daarvan.” Op een oeuvre van zestig titels heeft u een stuk of acht bioscoopﬁlms gemaakt. Had u niet vaker op dat podium willen staan?

“Het is fantastisch om mijn werk in bioscoopzalen te zien, maar het witte doek is voor mij nooit heilig geweest. Toen ik actief werd, eind jaren zeventig, lagen de hoogtijdagen van de bioscoopﬁ lm al achter ons. Nu is het helemaal een verouderd medium. In de jaren tachtig begon het bioscoopklimaat in Duitsland ernstig op te drogen. Films waren dodelijk commercieel of moesten maatschappelijke thema’s aansnijden: de naweeën van de Tweede Wereldoorlog, de ziekte van Alzheimer, heroïnegebruik onder Berlijnse jongeren – dat werk. Ik had al gauw in de gaten dat je als ﬁ lmregisseur van alle kanten aan de ketting ligt. Daarom greep ik m’n kans toen ik voor televisie kon werken. Het was vervolgens de kunst om braaf de opdrachten uit te voeren en toch m’n ideeën binnen te smokkelen. Dat is me aardig gelukt, al zeg ik het zelf. Naarmate je ouder en ervarener wordt, wordt het makkelijker om met de regels te breken.” Toch heeft u ook persoonlijke projecten van de grond getild: Denk ich an Deutschland – Das Wispern im Berg der Dinge, waarin u met een portret van uw vader de Duitse wederopbouw schetst, of Lawinen der Erinnerung, een bespiegeling over het veranderende Duitsland na de Wende, of München – Geheimnisse einer Stadt, over uw geliefde biotoop.

“Inderdaad, maar de initiatiefnemer en inspirator van al die projecten was Michael Althen. Filmcriticus, tien jaar jonger dan ik en bijna twee jaar geleden overleden. Dus in feite werd ik bij die zogenaamd persoonlijke projecten, waar ik overigens best trots op ben, ook maar gestuurd.” (PvdG)

Vandaag te zien in Signals: Dominik Graf Die Sieger, 09:15 Cinerama 7 Kalter Frühling, 11:45 LantarenVenster 5 Hotte im Paradies, 17:00 Cinerama 7 Spieler, 20:00 Cinerama 2 Das Gelübde, 22:30 Cinerama 2

De programmasectie Signals wordt ondersteund door SNS Reaalfonds.

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

THE KILLING 3

Sarah Lund is weer terug! Het derde seizoen van de ijzersterke Deense crime serie. Sarah Lund stort zich op een mysterieuze moordzaak die haar naar de politiek, de bank- én de zakenwereld brengt.

GESELECTEERD DOOR DE VOLKSKRANT BESTEL VIA VKSHOP.NL

4 DVD’s 10x60 minuten

€ 29,95 www.vkshop.nl

FFR Daily Tiger-TheKilling3-268 x 384-5mm.indd 1

04-12-12 11:39

More than Film Changing Channels Web Lounge Zappen maar, bij deze uitgebreide selectie van Amerikaanse webseries. Sinds 2006 experimenteren onafhankelijke filmmakers met dit nieuwe medium. In de weblounge van Changing Channels komen de beste voorbeelden voorbij. 09:00-sluit, gratis entree, foyer Cinerama.

oude muziekautomaten de eerste grammofoonrollen en de theremin wordt geconfronteerd met een uniek filminstrument voor synthetische klanken. 12:00-18:00, gratis entree, Blaak 10 Gallery, Witte de Withstraat 7.

All Magic Sands

Stimulus Progression (Rotterdam)

Piece by Piece

De New Yorkse filmarchivaris en multimediakunstenaar Andrew Lampert stuitte op een intrigerende set filmspoelen, zonder begin- of eindgeneriek. Hij presenteert deze ongemanipuleerd in een dubbelprojectie. 12:00-17:00, gratis entree, Sub Urban Video Lounge, Botersloot 44a.

Festschrift for an Archive Ooit bood MoMA’s Film Still Archive in New York toegang tot vier miljoen gecatalogiseerde beelden. Tot de directie de schatbewaker ervan, Mary Corliss, na 34 jaar ontsloeg. Jason Simon maakt letterlijk het proces op van een stille dood. 12:00-22:00, gratis entree, PrintRoom, Schietbaanstraat 17.

Maarten Visser, uitloper van de avant-garde en voorloper van de computeranimatie, baseerde de techniek van deze installatie, op de videowall te zien, op het principe van de antieke mozaïekkunst. Dagelijks gaat zijn abstracte oeuvre vergezeld van piano-improvisatie. 17:45-18:15, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.

Scopitone Café Eclectische mix van documentaires over muziek en muzikale beleving, met visuals en talks na afloop. Met vandaag de vertoning van Let Fury Have the Hour van regisseur Antonio D’Ambrosio. 18:00-21:00, gratis entree, Kleine Zaal Rotterdamse Schouwburg.

(Pop, Terror, Critique) Remix

Deze installatie zoekt naar de roots van subculturele revoltes en in het bijzonder die van de hiphop. 12:00-18:00, gratis entree, Joey Ramone Gallery, Josephstraat 166.

Een reuzescherm brengt in deze compositie meer dan 45 video’s en animaties samen. Sinds vijftien jaar stelt Tony Cokes de hypocrisie van de muziekindustrie, de consumptiecultuur, de kunstwereld en de Amerikaanse politiek ter discussie. Zijn kritische tekstberichten op felgekleurde achtergronden werken als subversieve videoclips. 19:00-23:00, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.

The Most Electrified Town in Finland

Pop goes cinema

Big Talk

Met timelapse-registraties en poëtische close-ups creëerde Mika Taanila een mild eco-kritische video-installatie op drie grote schermen. 11:00-18:00, gratis entree, TENT, Witte de Withstraat 50.

Cinema op bijzondere plekken in de stad, dit keer in het Stadsarchief Rotterdam. Vertoning van de Nederlandse documentaire Nighttown (Marcel Haug, 2010). In 2006 werd het poppodium Nighttown aan de West-Kruiskade in Rotterdam failliet verklaard. In ruim vijftig minuten zie je niet eerder vertoonde beelden van optredens van Johnny Cash en Nirvana, en vertellen 29 koppen van oud-directeuren, oprichters, boekers, stagemanagers en artiesten over de kracht van het podium. 15:00-16:00, gratis entree, Stadsarchief Rotterdam (Hofdijk 651).

Hans Maarten van den Brink, directeur van het Media fonds en schrijver, ontvangt Michael Noer (Nordvest). 19:30, toegang alleen in combinatie met filmticket voor de desbetreffende voorstelling, Oude Luxor.

Installatie van Mika Taanila over ‘muzak’. In de jaren zeventig ontwikkelde de Muzak Corporation een (pseudo)wetenschappelijke methode genaamd ‘Stimulus Progression’, waarbij muziek diende om de productiviteit te verhogen. De Fin ging op zoek naar hedendaagse voorbeelden. 11:00-18:00, gratis entree, TENT, Witte de Withstraat 50.

Kids on the Floor In de foyer van de Rotterdamse Schouwburg kan jong (van vier tot twaalf) én oud terecht voor een selectie van filmische activiteiten. Met tussen 11:00 en 16:30 uur no melons, no lemon, een super-breedschermuitvoering van een installatieproject van Roderick Bösensell dat uitsluitend uit geanimeerde GIF’s bestaat, tussen 15:00 en 17:30 filmprojecties en animatie in samenwerking met Zadkine en om 16:30 uur dagelijks een uurtje animatiefilms. De aanwezigheid van ouders is verplicht. De toegang is gratis, voor jong én oud. 11:00-17:30, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.

Soundfigures Beeldend kunstenaar Aura Satz concentreert zich op geluid en akoestiek. In deze installatie ontmoeten

Your Eyes Are Dead

Kids on the Floor: Zadkine Een filmische workshop voor de jongste festivalgangers. 15:00, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.

Critics’ Talk In LantarenVenster wordt het publiek uitgenodigd opnames bij te wonen van een-op-een-gesprekken tussen een criticus en een filmmaker na de vertoning

EN? Matei Child Miner in Pathé 5, ma 28 jan, 17:22 uur

Dance Swine Dance Video-installatie waarin een anoniem stripfiguurtje danspasjes demonstreert. Matt Stokes onderzoekt hiermee de visuele en sociale codes van specifieke subculturen. 17:15-18:15, gratis entree, Kleine Zaal Rotterdamse Schouwburg.

Tea House/Gallery Inside Iran Vanwege de overheidscensuur moet bijna iedere Iraanse filmmaker of kunstenaar voorzichtig zijn. Het gevolg is een levendige ondergrondse cultuur van filmvertoningen en uitvoeringen in informele galeries. Tea House/ Gallery Inside Iran ademt de sfeer van een dergelijke plek. In het galeriegedeelte zijn installaties te zien van Neda Razavipour, Mohammad Shirvani en Bani Khoshnoudi. Elke dag van 16:00 tot 17:00 uur is er een High Tea in aanwezigheid van Iraanse filmmakers en -kenners. Vandaag: Amirali Ghasemi, het wandelende archief van de Iraanse kunst en experimentele, ondergrondse cinema. In dit festival vertoont hij een uitgelezen collectie in het Invisible Present Tense programma, maar hij heeft meer bijzonderheden in zijn verzameling. Puttend uit zijn recente Limited Access Festival zal hij werk vertonen dat zich voegt in de sfeer van het Tea House. Na Amirali’s presentie toont Mahsa Shoja Araghi (maakster van de korte film Magnificent Life of the Prince) korte films. 10:00-21:00, gratis entree, Schouwburgplein 54.

van diens film. Vandaag vertelt Midi Z over zijn film Poor Folk. 16:00-17:00, gratis entree, foyer LantarenVenster.

SmartTalk@deDoelen: Filmkritiek nu en morgen Is er nog ruimte voor filmkritiek in de krant of wordt die naar de marge verdrongen? O.l.v. prof. Maarten Doorman gaan Bor Beekman (de Volkskrant), Peter de Bruijn (NRC) en Dana Linssen (De Filmkrant) met elkaar in gesprek. 21:00, gratis entree, koffiecorner de Doelen.

Dance Dance Dance @ Rotterdamse Schouwburg Het dagelijkse feest in de Kleine Zaal en foyer van de Rotterdamse Schouwburg, met vanavond The Residents Dj Team en Hans en Doreen. Tot 23:00 gratis entree voor iedereen, daarna uitsluitend op vertoon van (gebruikt) IFFR-ticket.

Pieta Verhoeven (60) en Kras Bocklandt (62) uit Rotterdam, consultants

Bockland: “Een kwalitatief goede film, die veel te raden over laat. Wat ik sterk vond, was de mooie beeldtaal, die ondersteund werd door muziek. Die was zo belangrijk, dat de film zich moeilijk laat navertellen.” Verhoeven: “Ik vond de acteurs fantastisch, ze zetten zeer geloofwaardige personages neer. Ik geloof dat de jongen gewoon van straat is geplukt. De psychische en de familiaire eenzaamheid waren prachtig in beeld gebracht. Ik vond vooral de beelden mooi waarbij van bovenaf werd gefilmd.” Bockland: “Ook meesterlijk: het beeld van een dinosaurusskelet met plastic eromheen!” Paul Emonts (67) uit Rotterdam, gepensioneerd socioloog/schrijver

“Ik heb een drie gescheurd. Het is een redelijk poëtische film over een jongetje dat alleen een tocht onderneemt. Ik ben zelf in Roemenië geweest en zag in deze film terug dat daar veel armoede is. Het was ook een erg triest verhaal. Ik vond de beelden wel erg mooi, omdat ze consequent somber waren. De jongen die Matei speelt, acteerde uitstekend. Hij is echt een vondst. De scène in het museum, waar hij naar al die insecten kijkt, is mij het meest bijgebleven. Het leek alsof hij zich daar thuis voelde. Ik heb nu ongeveer zeven films gezien dit festival, ik ben op de helft.” Andrei Dumitru (25) uit Parijs, filmcriticus

“Ik heb veel over de film te zeggen! Mijn groot ouders komen namelijk uit Roemenië en ik heb er als kind gewoond. Ik kan de film dus niet echt objectief bekijken. Hij is zowel kinderlijk als hard, dat vond ik knap. Ik heb me tijdens de film wel afgevraagd of er niet een ander beeld van Roemenië te schetsen is – het gaat toch weer over de armoede in kleine dorpjes. De nieuwe golf van Roemeense filmmakers die zo geroemd wordt, waar deze film voor mij ook onder valt, toont vooral alledaagse verhalen. Waarschijnlijk zijn die interessanter voor mensen die Roemenië niet kennen.” (JB/HU)

ONDERTUSSEN OP INSTAGRAM

Got my ticket for the 7 hours during short film marathon! #iffr #rotterdam

Beatrix @ Oude Luxor #iffr

Thanks to #IFFR, at this time of the year #Rotterdam is all about #tigers

Hoofdrolspeelster GPF Bunny in haar filmoutfit #iffr #rtviffr

And that’s a launch! #Cinecrowd #CineMart #IFFR

#iffr #rotterdam #internationalfilmfestivalrotterdam #2013 #wittedewithstraat #flags #film #movie #nederland

Q&A Hideo Nakata (‘Ringu’) After ‘The Complex’ @IFFR

El cine más bonito del mundo #iffr

IFFR pop-up #2

Demonstrating an Ondes Martenot after the screening of “Wavemakers” #iffr #rotterdam #ondesmartenot #martenot #wavemakers #nfb #sound

INTERNATIONAL film festival rotterdam

12 1.

2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13.

INTERNATIONAL film festival rotterdam

De fameuze tweelingbroers Stephen en Timothy Quay waren in de Arminiuskerk aanwezig bij de vertoning van hun animatiefilm, die ze speciaal voor de live uitgevoerde pianomuziek maakten. Carice van Houten is helemaal klaar voor de wereldpremiĂ¨re van de absurdistische Nederlandse speelfilm Matterhorn. Foley artist Edwin Willemen gaf een demonstratie van zijn geluidskunsten en nam een danseres mee, als voorafje bij Berberian Sound Studio. Binger en CineCrowd lanceerden twee crowdfundingprojecten op het festival: Full Circle en The Last Publican. Filmkenners laten hun hersens kraken tijdens de Filmquiz van de Erasmus Universiteit Rotterdam. Cultuurminister Jet Bussemaker op werkbezoek. Proost: de eerste tijgers (voor Korte Films) zijn uitgereikt. Big Talk Sightseers, een groots gesprek tussen regisseur Ben Wheatley en Hans Maarten van den Brink. The Master op het meesterlijke 70mm-filmformaat. Cast en crew van GPF Bunny, met regisseur Tsuchiya Yutaka en hoofdrolspeelster Kuramochi Yuka (tweede en derde van links). Netwerken op de dansvloer: CineMart is geopend. Twan Huys ontvangt Bernardo Bertolucci in zijn programma College Tour. Regisseur Jean-Claude Brisseau, in het midden, wordt de chemise van het lijf gevraagd in de Criticâ&#x20AC;&#x2122;s Talk in LantarenVenster.

13:15 Soegija [ep]

PROGRAMMA WOENSDAG 30 JANUARI Programmawijzigingen

Simon Killer Oude Luxor, 22:15 vervallen

Oude Luxor 16:15 Lore Let Fury Have the Hour

Pathé 1

•FLM•

•paars01•

Cate Shortland, Duitsland/ Australië/Groot-Brittannië, 2012, DCP, 109 min, Dui/Eng, n.o.

Het jongetje Matei woont in Roemenië, bij zijn opa. Zijn ouders zijn naar Italië om daar te werken. Na een ruzie gaat Matei weg bij zijn opa. Een zachtaardige, schrijnende en prachtig gedraaide ﬁlm over illusies en teleurstellingen van de kindertijd en van het leven in het algemeen. Genomineerd voor The Big Screen Award.

•geel•

Handige jonge autochtone inbreker in buitenwijk doet opdrachtwerk voor allochtone handelaars. Wanneer hij ook voor autochtone gangsters gaat klussen, komen met de extra verdiensten ook grote problemen. Spannende tweede speelﬁlm van coregisseur van veelgeprezen gevangenisdrama R. Genomineerd voor The Big Screen Award.

de Doelen Jurriaanse Zaal

•paars01•

Miike Takashi, Japan, 2012, Video, 129 min, Jap, e.o.

Meester Miike is niet van het zachtzinnige. Hij dankt zijn meestertitel aan ﬁlms met bijna ondraaglijk geweld. De actualiteit helpt hem ditmaal nog een handje, want de ﬁlm toont een schietpartij, een slachting feitelijk, op een school. Voor wie Miike nog niet kent: probeer eerst For Love’s Sake. 19:15 Miss Lovely

•geel•

Ashim Ahluwalia, India, 2012, DCP, 110 min, Hind, e.o.

Spannende retrothriller over de schemerige wereld van horrorporno in Mumbai in de jaren tachtig. De naïeve Sonu, die samen met zijn broer een filmstudio voor ranzige films runt, droomt ervan zijn geliefde - een mysterieuze nieuwe actrice - aan een carrière in de reguliere filmindustrie te helpen. Call Girl

21:45 Los salvajes

•geel•

Alejandro Fadel, Argentinië, 2012, DCP, 119 min, Spa, e.o.

Op een heftige ontsnapping volgt een gewelddadige reis kriskras door de Argentijnse woestenij, op zoek naar een beloofd nieuw thuis. Mystieke fabel over moed en overleving eiste zijn tol van de cast en van regisseur Fadel, die de klus klaarde met gebroken arm.

Schouwburg Grote Zaal 14:15 Jirafas [wp]

Leones

•FLM•

•paars01•

Enrique Álvarez, Cuba/ Colombia/Panama, 2013, DCP, 94 min, Spa/Eng, e.o.

Drie jonge voordeurdelers zijn op zoek naar hun plaats in hedendaags Cuba, waar een eigen huis een te bevechten goed blijkt te zijn. In een banaal onderhandelingsspel vol sensuele spanning moeten Manuel, Lia en Tania hun krachten bundelen om te overleven.

•paars01•

Paul Thomas Anderson (Magnolia, There Will Be Blood) analyseert de bijzondere relatie tussen sekteleider Lancaster Dodd (Philip Seymour Hoffman) en zijn volgeling, de gekwelde alcoholist Freddie Quell (Joaquin Phoenix). De sterke performances en perfect uitgewerkte visuele stijl maken dit de must-see van het jaar.

Schouwburg Kleine Zaal 18:15 Let Fury Have the Hour Antonino D’Ambrosio, VS, 2012, Video, 87 min, Eng

•geel•

Wanneer de Duitse uitwisselingsstudent Veit (blonde krullen, blauwe ogen) bij tiener Eva (poezentrui, bril) komt logeren, maakt hij met zijn perfecte voorkomen heel wat los bij haar - en bij de rest van het disfunctionele gezin. Tragikomedie over groeipijnen, met een vleugje ornithologie en heel veel frikadellen.

Pathé 2

•FLM•

15:30 Call Girl

•geel•

Mikael Marcimain, Zweden/ Ierland/Noorwegen/Finland, 2012, DCP, 140 min, Zwe/Eng, n.o.

Waargebeurde paranoiathriller over politieke corruptie en minderjarige call-girls in het hoogst progressieve Zweden van de jaren zeventig. In de manier waarop debutant Marcimain de sfeer van de 70’s oproept, steekt hij leermeester Tomas Alfredson (Tinker Tailor Soldier Spy) naar de kroon. 18:45 Pieta

•paars01•

Kim Ki-Duk, Zuid-Korea, 2012, Video, 104 min, Kor, e.o.

Je hebt je leven op orde. Je woont alleen. Je werkt voor een woekeraar en molt af en toe een ledemaat van een wanbetaler, zodat de verzekering uitbetaalt. Alles is groezelig, grauw en overzichtelijk. En dan begint je moeder je te achtervolgen! Terwijl je dacht dat ze dood was. Dat moet wel fout gaan. Gouden Leeuw in Venetië. 21:30 First Comes Love [ep]

•paars01•

Single en 40-plus met kinderwens. Davenport besluit niet langer te wachten en gaat voor IVF. Met een ﬂinke dosis humor en bewonderingswaardige openheid documenteert Davenport haar zwangerschap, haar nieuwe ‘modern family’ en de veranderingen in haar relaties. Een ﬁlm die perfect onze tijdgeest vangt.

Pathé 3

18:45 L’étoile du jour

Historische speelﬁlm toont op een bijzondere manier - bijzonder voor zowel Indonesië als Nederland - de gewelddadige scheiding tussen het koloniale Nederland en het nieuwe strijdlustige Indonesië. De ﬁlm volgt naast bisschop Soegija ook jonge Indonesiërs en Nederlanders. Over liefde en oorlog. Genomineerd voor The Big Screen Award. 16:15 Hill of Pleasures [wp]

•paars01•

Maria Ramos, Nederland/Brazilië, 2013, DCP, 95 min, Port, e.o.

19:15 Disappearing Landscape [wp]

•paars02•

Kindermishandeling als komedie. Lijkt wel een NGO-ﬁlmpje over de Filipijnen, maar de Filipijnse regisseur draait het met satanisch genoegen om.

•paars01•

•blauw•

Khavn De La Cruz, Filippijnen, 2013, DCP, 70 min, g.d., e.o. Q&A met regisseur

Ergens aan zee bevindt zich een circus. Er staat een koude wind en er komt nauwelijks publiek. Hoewel de voorstellingen vermakelijk zijn, loopt de spanning tussen de artiesten op. Angèle houdt van Elliot, maar de gevaarlijke Heroy schuwt geen middel om haar voor zich te winnen. Met Denis Lavant, Béatrice Dalle en Iggy Pop. 21:45 Watchtower [ep]

Hij verbergt zich voor zijn eigen geweten door toevlucht te zoeken in een afgelegen uitkijktoren. Zij ontvlucht haar omgeving in de kelder van een ruraal busstation. Beiden dragen een geheim met zich mee dat ze niet langer verborgen kunnen houden wanneer ze elkaar ontmoeten.

•geel•

Vladimir Todorovic, Singapore/ Servië/Spanje, 2013, DCP, 70 min, Jap/Mand/Serv/Spa, e.o.

Drie moderne verhalen over migratie. Niet de makkelijkste ﬁlm van het festival, wel de slimste. De ﬁlmmaker, een Servische kunstenaar die lesgeeft in Singapore, put uit eigen ervaring. Zijn belangstelling voor landschappen vertaalt zich in volledig gecontroleerde schoonheid, fonkelend als een wiskundige vergelijking.

Q&A met regisseur

Een jonge vrouw wordt na een autoongeluk wakker op een afgelegen plek. Haar broertje is verdwenen. Zoals aan hem beloofd, gaat ze aan boord van een vrachtschip op weg naar haar tweede leven. Dan kruist de louche Gábor haar pad. Hallucinerende, surreële trip in de schemerzone tussen twee werelden, debuut van Nederlandse maakster.

Pathé 4

•paars01•

Pascal Bonitzer, Frankrijk, 2012, DCP, 100 min, Fra, e.o.

Damien is getrouwd met Iva, die een onomkeerbare staat van lethargie heeft bereikt. Iva vraagt Damien om Zorica te helpen, die anders uitgezet wordt, via zijn machtige vader met wie hij niet kan opschieten. Dit zal zijn leven op zijn kop zetten en voorgoed veranderen.

•paars01•

Manoel de Oliveira, Portugal/Frankrijk, 2012, 35mm, 91 min, Fra, e.o.

Meest recente ﬁlm van De Oliveira (104 jaar oud: we melden het wel, maar eigenlijk doet het er niet toe) gaat over plicht, armoede en waarheid. Gebaseerd op toneelstuk uit 1923, dat in deze tijden van Eurocrisis toch weer actueel is. Met fraaie rollen van oude sterren als Lonsdale, Cardinale en Moreau. 16:00 A Fallible Girl [wp]

•geel•

Conrad Clark, Verenigde Arabische Emiraten/China/Groot-Brittannië, 2013, DCP, 104 min, Mand/Eng, e.o. Q&A met regisseur

Jonge Chinese vrouw is paddenstoelenfarm begonnen in de woestijn van de Golfstaten. Ambitie, liefde, identiteit, ontworteling en botsing der culturen in een visueel indrukwekkende tweede ﬁlm van in China werkende kosmopoliet Clark. Een bericht uit de nieuwe wereld.

Wie dacht dat het Filipijnse ﬁlmbeest Khavn met zijn opmerkelijk toegankelijke Mondomanila een publieksbehager was geworden, komt bedrogen uit. Khavn kastijdt hier zijn publiek weer als vanouds. De vorm is krachtig avant-gardistisch en het onderwerp zelfkastijding. Onophoudelijk. Khavns rode periode.

Visra Vichit Vadakan, Thailand, 2013, 35mm, 77 min, Thai, e.o.

Karaoke is niet altijd voor iedereen even leuk. Omdat je te verlegen bent om te zingen. Of omdat je, zoals Karaoke Girl, gedwongen bent het publiek met meer dan alleen je stem te bevredigen. Deze gevoelige blik achter de schermen toont het leven van een escortgirl en de armoedige idylle waar ze vandaan komt. 22:00 Kayan [ep]

•geel•

Maryam Najaﬁ, Libanon/Canada, 2012, Video, 86 min, Arab/Eng/Fars, e.o. Q&A met regisseur

Q&A met regisseur

Meer dan 50 jaar geleden stapte de dove James Duthie op de ﬁets en reed van zijn Schotse vissersdorp naar de poolcirkel en weer terug. Waarom? Daarom. Een bijzonder verhaal, dat vraagt om een bijzondere aanpak. Hulse werkte twaalf jaar aan deze visuele mix van documentaire en ﬁctie. Een lust voor oog en oor.

Hanin is een gescheiden vrouw die in Vancouver een Libanees restaurant runt. Haar dochters, haar werknemers en haar liefdesleven vragen allemaal om aandacht, terwijl ze worstelt om het restaurant winstgevend te houden. Een energieke en oorspronkelijke blik op de Arabische gemeenschap in Canada.

•paars01•

Carlos Reygadas, Mexico/ Frankrijk/Nederland/Duitsland, 2012, DCP, 120 min, Spa, n.o.

Droomachtige, uiterst persoonlijke en visueel verrassende ﬁlm van Mexicaanse meester. Raadselachtig ook. Want wat hebben die rugbyende jongeren te maken met die lichtgevende duivel? En hoe verhoudt die relatiecrisis zich tot de vervormd geﬁlmde paarden? Won in Cannes de prijs voor beste regie.

•FLM•

09:30 Avant que mon coeur bascule [ip]

•paars01•

Sébastien Rose, Canada, 2012, DCP, 96 min, Fra, e.o. Q&A met regisseur

Sarah is 16. Langs de snelweg doet ze alsof ze in nood verkeert om vervolgens de mensen die stoppen te beroven. Eén automobilist overlijdt hierdoor aan een hartaanval. Omdat hij door haar hoofd blijft spoken, besluit Sarah de weduwe te bezoeken. 12:30 They’ll Come Back [ip]

Marcelo Lordello, Brazilië, 2012, DCP, 105 min, Port, e.o. Q&A met regisseur

Cris (12) en haar broer zijn na eindeloos gekibbel op de achterbank door hun ouders uit de auto gezet: zo begint een kleine zwerftocht door het noordwesten van Brazilië. In moderne, realistische fabel leert een upperclass tiener anders te kijken naar het moderne Brazilië. 15:30 My Dog Killer [wp]

Mira Fornay, Slowakije/Tsjechië, 2013, DCP, 90 min, Slow/Tsje, e.o. Q&A met regisseur

Marek heeft geen echte vrienden, behalve zijn waakhond, en hangt rond met een groepje skinheads. Als zijn ontgoochelde moeder weer in zijn leven verschijnt, komt hij voor een vreselijk dilemma te staan. Een authentieke, hypnotiserende kroniek over een zich voortslepend bestaan waarin zich elk moment een uitbarsting kan voordoen. 19:00 De nieuwe wereld [wp]

Q&A met regisseur

Matt Hulse, Groot-Brittannië, 2013, DCP, 90 min, Eng/Fra, e.o.

Pathé 7

•FLM•

13:00 Gebo and the Shadow

•FLM•

21:15 Post tenebras lux

Ricky Rijneke, Nederland/Hongarije, 2013, DCP, 97 min, Hon, e.o.

10:00 Cherchez Hortense

Pathé 6

12:15 Dummy Jim [wp]

Q&A met regisseur

18:30 Karaoke Girl [wp]

Khavn De La Cruz, Filippijnen, 2013, DCP, 5 min, Filip, e.o.

Misericordia: The Last Mystery of Kristo Vampiro [wp]

•geel•

Q&A met regisseur

Derde deel van trilogie van Braziliaans-Nederlandse maakster over rechtssyteem in Rio de Janeiro, doet diepgravend verslag van de wijze waarop met behulp van grootschalige politiemacht getracht wordt de favela’s te paciﬁceren. Bericht vanuit de favela ‘Heuvel der Geneugten’.

•FLM•

11:00 How to Raise a Smart & Happy Child from Age Zero to Five [wp]

Sophie Blondy, Frankrijk, 2012, DCP, 98 min, Fra, e.o.

Pelin Esmer, Turkije/Duitsland/Frankrijk, 2012, DCP, 96 min, Tur, e.o.

Q&A met regisseur

22:15 Silent Ones [wp]

Q&A met regisseur

aansluitend: •FLM•

Muzikanten bespreken hoe hun kunst grotendeels een reactie was op de conservatieve politiek van Reagan en Thatcher. Met uitspraken van Public Enemy, MC5, Minor Threat, Fugazi, The Clash, Ted Leo and the Pharmacists, Billy Bragg, Manu Chao, Gogol Bordello, DJ Spooky en vele anderen. Men of the Earth

Q&A met regisseur

Paul Thomas Anderson, VS, 2012, DCP, 137 min, Eng

Ping’an Yueqing

Een dag uit het leven van de 12-jarige Caterina, die vanuit de achterbuurt van de Sardijnse hoofdstad Cagliari haar onverwoestbaar optimistische wereldbeeld loslaat op de niet geringe misstanden in haar omgeving. Geëngageerd en ontroerend, vrolijk en treurig, kleurrijk en contrastrijk. Genomineerd voor The Big Screen Award. 20:30 De ontmaagding van Eva van End [ep]

•FLM•

•paars01•

Nina Davenport, VS, 2012, Video, 105 min, Eng

Q&A met regisseur

16:30 The Master

Michiel ten Horn, Nederland, 2012, DCP, 98 min, Ned, e.o.

•FLM•

Lore

16:30 Bellas mariposas [ip] Salvatore Mereu, Italië, 2012, DCP, 102 min, Ita, e.o.

Big Talk met regisseur

15:30 Lesson of the Evil

•geel•

Q&A met regisseur

Michael Noer, Denemarken, 2013, DCP, 96 min, Deen, e.o.

Inori

Alexandra Gulea, Roemenië/Duitsland/ Frankrijk, 2013, DCP, 80 min, Roem, e.o.

Coming-of-age drama door de ogen van de antisemitische Lore, die haar broers en zusje in veiligheid moet brengen na de val van het Derde Rijk. Tijdens de gevaarlijke tocht begint ze een complexe relatie met Thomas, een vluchteling met Joodse papieren. Intieme ﬁlm over het verlies van onschuld. 19:30 Northwest [wp]

•FLM•

13:15 Matei Child Miner [wp]

Pathé 5

Garin Nugroho, Indonesië, 2012, DCP, 120 min, Ind/Ned/ Eng/Jap/Jav/Kant/Lat, e.o.

•geel•

Jaap van Heusden, Nederland, 2013, DCP, 85 min, Ned, e.o. Q&A met regisseur

Mirte is schoonmaakster in het aanmeldcentrum voor asielzoekers bij de luchthaven. Door routine probeert ze haar verleden weg te drukken. Als de charismatische West-Afrikaan Luc wordt binnengebracht, lijkt Mirte weer grip te krijgen op haar leven. Een ﬁlm over verlies, vluchten en liefde uit onverwachte hoek. 21:30 The Delivery Guy [wp]

•geel•

Andrey Stempkovsky, Rusland, 2013, DCP, 90 min, Rus, e.o. Q&A met regisseur

Aleksej woont in een stadje buiten Moskou en bezorgt pizza’s. Dan dient zich een dubieuze gelegenheid aan om aan geld te komen voor de behandeling van zijn doodzieke vader. Een existentiële thriller en morele parabel over het probleem van het kiezen en het dubbelzinnige van opoffering.

Cinerama 1

22:30 Das Gelübde

•FLM•

09:15 Parviz

•blauw•

Majid Barzegar, Iran, 2012, DCP, 107 min, Fars, e.o. Q&A met regisseur

De kleine wereld van een volwassen man stort in, wanneer zijn vader hem het huis uitzet. Als Parviz verstoten wordt uit de gemeenschap waarvan hij vijftig jaar deel uitmaakte, ontdekt hij dat er ook andere manieren zijn om respect te verwerven. 11:45 Burning Bush [ip]

•blauw•

Agnieszka Holland, Tsjechië, 2013, DCP, 240 min, Tsje, e.o.

De Praagse student Jan Palach schokte in 1969 de wereld door zich in brand te steken uit protest tegen de bezetting van zijn land door sovjettroepen. Deze meeslepende miniserie van HBO toont het dramatische rechtbankproces dat aan de basis lag van Palachs status als symbool van het Tsjecho-Slowaakse verzet. Internationale première. 17:00 Modest Reception

•blauw•

Q&A met regisseur

Iraans absurdisme. Een man en een vrouw hebben een kofferbak vol geld te verdelen in een onherbergzaam grensgebied. Het weggeven van geld begint speels, maar neemt steeds sadistischer vormen aan. Het gaat hier niet om nobele liefdadigheid, maar wat is het dan wel?

De grote Bernardo Bertolucci (Novecento, The Last Emperor) maakte een kleine film, die zich grotendeels in een souterrain afspeelt. Daar schuilt de felle, jonge puber Lorenzo voor zijn moeder, die denkt dat hij op skikamp is. Het onverwachts opduiken van zijn oudere, verslaafde halfzus zet zijn plannen en zijn wereld op z’n kop. Aansluitend: gratis toegankelijke vertoning van de making-of. 21:45 Sedia elettrica - Il making-of del film Io e te

•paars01•

Q&A met regisseur

Jarenlang had maestro Bertolucci te veel last van zijn rug om te kunnen werken. Maar nu waagt hij zich opnieuw op een filmset voor Io e te (ook op IFFR te zien). Op wielen. Zijn ‘elektrische stoel’, noemt hij het schertsend in deze making-of. Want als zijn camera glijdt, waarom hij dan niet? Spectrum Special, gratis toegankelijke vertoning, geen tickets nodig.

•blauw•

•paars01•

Pedro González-Rubio, Japan, 2012, DCP, 72 min, Jap, e.o.

Op uitnodiging van de Japanse regisseur Naomi Kawase maakte González-Rubio (maker van Alamar, Tiger-winnaar 2010) deze fraaie en reeds meermalen bekroonde documentaire over laatste - steeds oudere - bewoners van schitterend berggebied in de omgeving van Nara.

•blauw•

Gokken, goden en bier, ofwel: twee gasten en een meid die domme dingen doen. Een volslagen maffe komedie in schrille kleuren en kitscherige sets, gedreven door scherpe dialogen, verlevendigd door een alle-remmen-los-stijl van acteren en een speelse houding tegenover het werelderfgoed van de cinema. Een wankel geheel.

17:15 Ao Lobo da Madragoa [ip] SH

Bruisende, kunstzinnige hommage, met stuwend orgel op de soundtrack, aan de 18e-eeuwse dichter en satiricus António Lobo de Carvalho, alias de Wolf van Madragoa. aansluitend:

Torres & cometas [ip]

19:45 TV Night: So You Think You Can Act

•blauw•

Komische serie over het rampzalige liefdesleven van theatermaker Arthur Banks. Zeer filmische eerste webserie van Amerikaans netwerk AMC (Mad Men).

•paars01•

Portugees filmmaker Tocha vergaarde bekendheid met innemend persoonlijke ‘reisverslagen’ op de Azoren. Samen met zijn geluidsman gaat hij nu - in de context van Europese Culturele Hoofdstad - met hetzelfde semi-participerende procédé op zoek in Guimarães, de ‘wieg van Portugal’. Uiteraard met goede muziek.

•paars01•

Drie zusjes van 10, 6 en 4 moeten het praktisch in hun eentje rooien in een afgelegen bergstreek in Yunnan. Hemelschreiende armoede in hedendaags China, vol meeslepend mededogen getoond door de beste documentairemaker van nu. Kortere versie van Three Sisters, dat in Venetië in premiere ging. 21:45 What They Don’t Talk About When They Talk About Love [ep]

•paars02•

Bestaat uit:

João Lopes, Portugal, 2012, DCP, 23 min, Port, e.o.

Spookachtige ontmoeting met Luís de Camões, de eenogige avonturier die door velen wordt beschouwd als de grootste Portugese dichter. Na escama do dragão [wp] Ivo M. Ferreira, Macau/Portugal, 2013, DCP, 23 min, Eng/Kant/Port, e.o.

Veel piraten en zwembaden tijdens het bezoek van een journalist en een cameraman aan Macao, dat tot 1999 de laatste Europese kolonie in China was. Cacheu [ip] Filipa César, Portugal/Guinee-Bissau, 2012, DCP, 10 min, Eng, e.o.

Filipa Césars film, oorspronkelijk een performance op Kunst-Werke in Berlijn, toont levendig hoe ‘de geschiedenis zijn lege flessen uit het raam gooit’. Zwazo Zinspelend op Pasolini, waakzaam gadegeslagen door een gier en een adelaar, verplaatsen we het oude Griekenland, met vele vragen, naar Haïti.

•geel•

Q&A met regisseur

Diep in het bos. Vogels fluiten en bomen ritselen. Vijf vrienden dolen tussen de bomen. Al lopend wordt er gepraat en verleid. Zijn ze verdwaald? Of zitten ze vast? Flarden op een geluidsrecorder, een sleutelhanger, een kussen en een auto onthullen langzaam de bestemming van de groep.

•geel•

Een arrestatieteam ligt overhoop met de wereld en met zichzelf. Politieke intriges. Geheime operaties. Corruptie alom. Het begint met een man die terugkeert uit de dood. Zeer verontrustende blik op de Berlijnse Republiek in een subversieve complotthriller met een hoog octaangehalte. Miskend meesterwerk uit de jaren 90. 12:00 Ping’an Yueqing [ep]

•paars01•

Onderzoek naar de verdachte dood van een actieleider, die verdween onder de monsterlijke wielen van een mijnvoertuig. Kunstenaar en sociaal activist Ai Weiwei zette een heel team op de zaak en toont een schat aan gevoelig materiaal dat de Chinese overheid graag verborgen had gehouden.

Förår

15:00 Something Necessary [wp] SP

•paars01•

Judy Kibinge, Kenia/Duitsland, 2013, DCP, 85 min, Groen/Eng/Swah, e.o. Q&A met regisseur

Voor sommigen weegt het verleden zwaarder dan voor anderen. Voor deze Keniaanse vrouw, slachtoffer van politiek en raciaal geweld, weegt het zwaarder dan denkbaar. Voor die Keniaanse man is het verleden ook bepaald niet licht, al is hij een dader. Ze moeten elkaar wel haten. Het verhaal besluit anders.

I.D.

•blauw•

Het harde leven van een aardige jonge pooier met een stal vol appetijtelijke en opvallend spitsvondige hoeren. Een onderwereldexposé dat verandert in een verfrissend complex essay over de ware aard van de liefde.

•paars01•

Siegrid Alnoy, Frankrijk, 2012, DCP, 84 min, Fra, e.o.

Overseas

Het verhaal begint waar het sprookje eindigt: Sneeuwwitje ontwaakt seksueel en ontdekt een wereld waarin de dwergen groot zijn geworden en haar prins weinig charismatisch blijkt te zijn. Het ergste is nog wel dat haar moeder echt veel sexyer is dan zij. 21:30 Dummy

•blauw•

Kira Moeratova, Oekraïne/Rusland, 2005, Video, 32 min, Rus, e.o.

•geel•

Enrique Rivero, Mexico, 2012, DCP, 84 min, Spa, e.o. Q&A met regisseur

Om te zorgen voor haar stervende moeder keert Chayo terug naar het dorp waar ze ooit man en kinderen achterliet. Hoewel omringd door schoonheid en liefde koestert Chayo in stilte haar eigen verlangens. Een film over moeders en familie, leven en dood, verplichtingen en dromen.

•geel•

Shalimar Preuss, Frankrijk, 2012, DCP, 80 min, Fra, e.o. Q&A met regisseur

Zomervakantie. Een eiland, strand, ijsjes, familie. Het is allemaal heel ontspannen en onschuldig, maar het 17-jarige meisje Maden lijkt er niet helemaal bij te zijn. Er is ook een gevangenis in de buurt, tussen het huis en de zee. Maden kijkt elke dag stiekem in de brievenbus.

Aki Kaurismäki/Pedro Costa/Víctor Erice/Manoel de Oliveira, Portugal, 2012, DCP, 90 min, Port, e.o.

Ai Weiwei, China, 2012, Video, 102 min, Mand, e.o.

19:30 Miroir mon amour [ip]

•FLM•

19:15 Centro histórico

•blauw•

Q&A met regisseur

Een wonderlijke film en dat is duidelijk wat de filmmaakster wilde. Ze vertelt vrolijke liefdesverhalen over jonge blinden, gespeeld door blinde acteurs. Kennelijk moet iemand die niet kan zien over meer verbeelding beschikken. En misschien verklaart dat ook de verbeeldingskracht van de film.

16:30 Ma belle gosse [ip]

Dominik Graf, Duitsland, 1994, 35mm, 130 min, Dui/Fra/Ita, e.o.

Dominik Graf, Duitsland, 2003, Video, 118 min, Dui, e.o.

Q&A met regisseur

14:00 Mai morire

When Night Falls

•FLM•

09:15 Die Sieger

17:00 Hotte im Paradies

Mouly Surya, Indonesië, 2013, DCP, 101 min, Ind, e.o.

Cinerama 6

In onrustige tijden vier juweeltjes van de Portugese cinema, waaronder drie internationale premières. Grote vragen, lastige vertalingen en ongebreidelde fantasieën.

Gabriel Abrantes, Portugal, 2012, DCP, 17 min, e.o.

Gonçalo Tocha, Portugal, 2012, DCP, 61 min, Port, e.o.

2012, DCP, 89 min, Mand, e.o.

Luís [ip]

Een zich prachtig ontvouwende driehoeksverhouding: een geoloog die altijd weg is, zijn vrouw die een hekel heeft aan haar werk en een vrouw die haar vriendin is en zijn maîtresse en die nog steeds vervuld is van illusies die weldra in rook zullen opgaan. Poëtisch, levendig en diep melancholisch.

Dominik Graf, Duitsland, 1990, 35mm, 105 min, Dui, e.o.

Verzamelprogramma, 73 min

•blauw•

Cassavetes-remake trekt de uiterste consequentie uit de titel van het origineel uit 1968: alleen gezichten, telkens net zo lang in beeld als in de originele Faces. Benning toont bovendien uitsluitend statische close-ups van de acteurs, gevangen in ongemakkelijke stiltes.

Een film van de chroniqueur van het Filipijnse platteland en het harde dagelijkse leven dat zich afspeelt op afgelegen eilanden, voorbij dichte jungles en achter woeste bergen. Hij weet waarover hij het heeft: regelmatig werkt hij nog als boer op de 19:15 familiegrond. Alles moet zelf worden Alone gemaakt. Ook geweren. Wang Bing, Frankrijk/Hongkong,

22:15 Guimarães: Rocking the Cradle

•blauw•

Jazmín López, Argentinië/Frankrijk/ Nederland, 2012, DCP, 80 min, Spa, e.o.

Cinerama 7

Q&A met regisseur

Peter Glanz, VS, 2011, Video, 45 min, Eng

Kira Moeratova, USSR, 1967, 35mm, 96 min, Rus, e.o.

20:00 Spieler

Zorgvuldig familieverhaal speelt zich deels af in een oud Javaans huis. Buiten regent het onophoudelijk. Het verhaal heeft drie delen met elk een familielid als hoofdpersoon. Zo komen tegenstellingen aan het licht tussen geloven, generaties en toekomstvisies. Sfeervolle film over oud en nieuw Indonesië.

Coco en Myra gaan het maken in de showbizz, ze weten alleen nog niet hoe. In deze komische serie volgen we dit schrijvende, acterende en regisserende duo op hun weg naar succes. The Trivial Pursuits of Arthur Banks

Gretel, de moeder van de regisseur, heeft Alzheimer. We volgen haar gestage verval, terwijl haar verleden als moeder, echtgenote en feministisch activist wordt doorgenomen. Deze documentaire, die even persoonlijk is als universeel, blijft opvallend onsentimenteel.

Pedro Bastos, Portugal, 2012, DCP, 8 min, Port, e.o.

Ifa Isfansyah, Indonesië, 2013, Video, 98 min, Ind, e.o.

17:00 Steel Is the Earth [wp]

•geel•

•paars02•

•paars01•

Tricia Vessey/Jen George, VS, 2012, Video, 22 min, Eng

In haar dierbare 2-in-1-vorm brengt Moeratova twee stukken samen van Tsjechov: het verhaal Moeilijke mensen en het toneelstuk Tatjana Repina. Een arme student moet zijn huis verlaten en belandt in een lange bruiloftsoptocht die door Moeratova wordt gefilmd als een reality-show.

17:15 Inori

In the Production Office

Kira Moeratova, Rusland/Oekraïne, 2002, 35mm, 120 min, Rus, e.o.

14:45 Brief Encounters

aansluitend:

Bestaat uit:

•FLM•

12:00 Chekhov’s Motifs

Een massa gelovigen verdringt zich voor een podium. De toespraken zijn ten einde. Ze zijn begeesterd. Het ‘nieuwe’ Indonesië.

De vraag is niet of de personages in deze filmische webseries kunnen acteren; de vraag is of ze überhaupt iets kunnen. Regisseren? Schrijven? Daten? Het leven van een creatieveling gaat niet over rozen.

Monica Stambrini, Italië, 2012, Video, 47 min, Ita, e.o.

Cinerama 2

•paars02•

Aryo Danusiri, Indonesië/VS, 2013, Video, 4 min, Arab

One Day When the Rain Falls [wp]

David Sieveking, Duitsland, 2012, DCP, 88 min, Dui, e.o.

James Benning, VS, 2011, DCP, 135 min, g.d.

Verzamelprogramma, 67 min

11:30 Vergiss mein nicht

14:00 Faces

Mes De Guzman, Filippijnen, 2013, Video, 114 min, Filip, e.o.

•paars01•

Bernardo Bertolucci, Italië, 2012, DCP, 103 min, Ita, n.o.

21:45 Leones

•FLM•

Q&A met regisseur

Mani Haghighi, Iran, 2012, DCP, 100 min, Fars, e.o.

19:45 Io e te

Vanaf 1818 noteert schrijver Clemens Brentano de visioenen van de door stigmata getroffen non Anna Katharina Emmerick. Dit treffen van verwante zielen met sterk verschillende geesten vormt een ernstig politiek probleem in het revolutionair gezinde pre-Duitsland. Paranoïde politieke thriller met apocalyptische ondertonen.

14:15 The Flaneurs #3 [wp]

Q&A met regisseur

Cinerama 4

•blauw•

Dominik Graf, Duitsland, 2007, 35mm, 92 min, Dui, e.o.

Cinerama 3

Iemand belazert een straatmuzikant met vals geld. Dat leidt tot een kettingreactie aan trucs. Bijzonder originele schets van het groteske in het dagelijks leven. aansluitend:

Second Class Citizens

Kira Moeratova, Oekraïne, 2001, 35mm, 105 min, Rus, e.o.

Een vrouw probeert het lijk te dumpen van haar onbeminde echtgenoot, die per ongeluk is omgebracht door een dokter. Moeratova bestempelt deze onstuimige en bizarre film als ‘half thriller, half cabaret’. Een reis vol gelach en angst, levenslust en wanhoop, rouw en feest.

LantarenVenster 1 11:15 Odd Couples

•FLM•

Verzamelprogramma, 101 min

•paars01•

Het historische stadje Guimarães in Noord-Portugal was in 2012 Europese Culturele Hoofdstad. Dat resulteerde in deze gelaagde omnibusfilm, met herkenbare bijdrages van maestro’s Costa, Erice en (in omgeving woonachtige) Kaurismäki, en een uitsmijter van Manoel de Oliveira (104).

Kalter Frühling

•blauw•

Drie Iraanse films over onverwachte relaties. Een man met zijn nog te vinden echtgenote. Een Iraanse regisseur met de Amerikaanse filmkomiek Jerry Lewis. En de flirt die een man voor zijn eigen vrouw bedenkt.

La pionnière

Q&A met regisseurs

Bestaat uit:

Mory Wants a Wife [wp] Baktash Abtin, Iran, 2013, Video, 42 min, Fars, e.o.

Een documentaire over Mory, die zonder eigen huis geen vrouw kan vinden en zonder vrouw geen uitlaat heeft voor zijn lust. Keep Us, Keep Us [wp] Ehsan Amani, Iran, 2013, DCP, 21 min, Fars, e.o.

Modern Teheran vanuit de auto. Eén shot, drie vrienden, een goedlachs gesprek en een practical joke met gevolgen.

90 Minutes

Jerry & Me

19:45 Happiness Building 1 [ep]

Mehrnaz Saeedvafa, VS, 2012, Video, 38 min, Eng, e.o.

briek Uit de ru ollepel in en P d u o G e D c 2012: n 12 de het AD va

Ze is ﬁlmprofessor en regisseur en woont al jaren in Amerika. Maar ze groeide op in Teheran. Daar werd ze verliefd op de Amerikaanse ﬁlmkomiek Jerry Lewis. Een ode.

u je “Hier zo n een a v als kok op je vrije topzaak d graag avon ten!” gaan e

13:45 Men of the Earth [ep]

•paars02•

Origineel en emotionerend, zonder dialogen. Over wegwerkers die nu eens niet aan het werk zijn, maar zich bezighouden met een vreemd en indrukwekkend ritueel.

•geel•

•paars01•

Riri Riza, Indonesië, 2012, Video, 90 min, Ind, e.o.

Mojo Concerts presenteert

The Dancing Soul of the Walking People [ip]

•paars01•

Q&A met regisseur

Een moordenaar, een muzikant, diens vriend, een prostituee en een oude man ondernemen een reis naar de zogeheten ‘Klokkentoren van Geluk’. Een razendsnelle, uiterst ironische roadmovie over het keren van kansen. Meest persoonlijke ﬁlm van maestro Balabanov.

•geel•

Een geestige ﬁlm over een meisje dat haar moeder vergiftigt? En ook nog waargebeurd? In Japan kan dat. De maker was in 2004 een Tiger in Rotterdam en dook toen onder. Acht jaar later en rijper is hij helemaal terug. Niet voor kijkers die niet tegen vivisectie kunnen. Microscoop op een samenleving.

LantarenVenster 2

•geel•

Geld- en liefdesperikelen van zwemleraar Aldo en rumfabriekarbeidster Monica in Melaza, bakermat van de Cubaanse suikerriet. Met voelbare liefde voor Cuba werpt de jonge regisseur een frisse blik op zijn worstelende personages: ook in een piscina zonder water kun je leren zwemmen.

•geel•

Midi Z, Taiwan/Myanmar, 2012, DCP, 105 min, Mand/Thai, e.o.

Lu Zo, the incarnation of a high lama of Drepung Monastery. Photo by Joseph Francis Charles Rock, taken in 1931. Courtesy Harvard-Yenching Library

25.01.13 — 05.05.13

•paars02•

Hoe een zwembadfeestje ruw wordt verstoord. De mooi opgebouwde onheilspellende spanning wordt eigenzinnig in beeld gebracht.

Color perro que huye

•geel•

Q&A met regisseur

•paars02•

Herinneringen aan een nieuwsgebeurtenis van enkele jaren geleden, omgezet naar een associatief verhaal. Hoe kwam het 11-jarige meisje aan het geweer?

•geel•

Måns Månsson, Zweden, 2012, 35mm, 74 min, Zwe, e.o.

•paars01•

Adolfo B. Alix Jr., Filippijnen, 2012, DCP, 115 min, Filip, e.o. Q&A met regisseur

Afgelopen zomer stonden China en Japan ineens op voet van oorlog vanwege aanspraken op een paar kleine onbewoonde eilanden. De ﬁlm speelt zich af op zo’n soort eilandje. Een eenzame soldaat houdt namens zijn land de wacht. Dan draait hij door. Met Ananda Everingham, Thaise hunk.

•geel•

Q&A met regisseur

Omdat we niet achter de camera kunnen kijken, lijkt dit een zeer Afrikaanse ﬁlm. Een realistisch verhaal over uithuwelijking, gespeeld door de bewoners van een dorpje op het platteland van Senegal. Gemaakt door een heel jonge Amerikaan. Toch bepaald geen Amerikaanse ﬁlm.

•blauw•

Stom Sogo, Japan, 2012, Video, 90 min, g.d.

Aanvankelijk experimenterend met super8, maakte deze Japanse Amerikaan voortdurend elektronische remixes van zijn werk. Zo dreef hij de intensiteit steeds verder op, richting zelfdestructie. Dit postume overzicht bevat ook nooit eerder vertoond werk uit zijn persoonlijke archieven.

LantarenVenster 6 14:00 Ai Is Japanese for Love

•FLM•

•paars02•

Verzamelprogramma, 99 min

Twee vrouwelijke Japanse ﬁlmmakers over familieliefde. Kawases (afsluitende) deel van een serie intieme portretten over haar pleegoma en een experimenteel werk over seksualiteit van Oguchi. Bestaat uit:

Chiri

Naomi Kawase, Japan/Frankrijk, 2012, DCP, 45 min, Jap, e.o.

Intiem videogedicht van de pleegmoeder of pleegoma van de ﬁlmmaker. Misschien is intiem geen sterk genoeg woord. Een teder soort onverbloemdheid. Don’t Dare to Stop Love [ep] Oguchi Yoko, Japan, 2012, Video, 54 min, Jap, e.o.

Een dramatische experimentele ﬁlm. Gedraaid in super8, om het niet te realistisch te maken. Een moeder denkt dat ze snel doodgaat en pikt een jongeman op. 16:30 Leaving Traces

De onopgeloste moord op premier Olof Palme (1986) is hét trauma uit de moderne Zweedse geschiedenis. Roland Hassel, bekend detectiveen ﬁlmpersonage, bekeek na zijn pensionering alle feiten opnieuw. Een deconstructie van documentairereconstructies, gedraaid in gruizige VHS-stijl. Grappig en serieus.

LantarenVenster 5 10:00 The Island of St. Matthews [wp]

•paars02•

Verzamelprogramma, 82 min

Drie Aziatische verhalen over het achterhalen van de waarheid. Drie betrokken verhalen. Alle drie met een eigen en persoonlijke vorm. Filmmakers over de wereld waarin zij leven. Q&A met regisseur(s)

•geel•

Michael Wahrmann, Brazilië, 2012, DCP, 72 min, Port, e.o.

Overseas

Wichanon Somumjarn/Anocha Suwichakornpong, Thailand, 2012, DCP, 16 min, Thai/Birm, e.o.

•FLM•

•paars01•

Kevin Jerome Everson, VS, 2013, DCP, 70 min, Eng, e.o. Q&A met regisseur

Op de vraag ‘Waar zijn de oude familiefoto’s?’ antwoordde de tante van de ﬁlmmaker: ‘Die zijn verloren gegaan bij de overstroming.’ Everson registreert dit verlies aan geschiedenis van een plattelandsgemeenschap, diep in het zuiden van Mississippi, met de zelfverzekerdheid van een insider. 11:45 Kalter Frühling

aansluitend:

Recent overleden Rotterdam-veteraan Carlos Reichenbach speelt nukkige, (eigen)wijze vader die wacht op zijn verloren zoon, terwijl zijn andere zoon toenadering zoekt met super8-ﬁlm en oude lp’s. Gelaagd, grappig debuut, met schitterende mise-en-scène, spoort aan tot herinneren.

Tulkus 1880 to 2018 Paola Pivi Witte de With Center for Contemporary Art Witte de Withstraat 50, Rotterdam www.wdw.nl

Guto Parente, Brazilië, 2012, DCP, 12 min, Port, e.o.

Q&A met regisseur

Kamal Karamattathil Muhammed, India, 2012, DCP, 87 min, Hind/Eng, e.o.

Roland Hassel [ip]

16:45 Kalayaan

Bestaat uit:

Een gangsterﬁlm die er niet uitziet en niet aanvoelt als een gangsterﬁlm, maar als het leven zelf. Althans, het leven in het wetteloze grensgebied tussen Myanmar (Birma) en Thailand. Een levendige handel in drugs, jonge meisjes en wat nog meer illegaal is. Met veel dromen en weinig winnaars.

Avanti popolo

•blauw•

aansluitend:

Q&A met regisseur

17:00 Dogs Are Said to See Things

John Skoog, Zweden, 2013, DCP, 18 min, Zwe, e.o.

•FLM•

•paars01•

Geruchtmakende reconstructie van geruchtmakende zaak in China: jongeman doodt zes agenten, waarna zijn moeder wordt opgesloten in psychiatrisch ziekenhuis. Vaste Rotterdamgast Ying Liang (Taking Father Home) richt zich in mooi geacteerd, helder gestructureerd en bekroond drama op het verhaal van de moeder.

22:00 Stom Sogo: Ultimately

Oorspronkelijk gedraaid op super8, abstraheert Paula Gladstone het feestelijke strandgevoel van Coney Island, geﬁlmd vanonder een lange steiger. De klankband combineert Duke Ellington en The Drifters met persoonlijke gedichten en geluidseffecten.

20:15 Förår [wp]

Carlos Lechuga, Cuba/Frankrijk/ Panama, 2012, DCP, 80 min, Spa, e.o.

14:30 Poor Folk [ep]

•blauw•

In de ﬂat van twee meisjes in Mumbai zakt een bouwvakker plotseling in elkaar. Charu probeert via zijn mobiele telefoon zijn identiteit te achterhalen. Daarbij stuit ze op onbekende plekken in de stad en op andere manieren van leven. Een dynamisch en uitdagend werk van een Indiaas talent.

Q&A met regisseur

12:00 Melaza [ip]

Paula Gladstone, VS, 2012, DCP, 63 min, Eng

17:30 I.D.

Ying Liang, Zuid-Korea/China, 2012, Video, 70 min, Mand, e.o.

Jeremy Teicher, Senegal, 2012, Video, 82 min, Wolof, e.o.

Q&A met regisseur

Tsuchiya Yutaka, Japan, 2012, Video, 82 min, Jap, e.o.

KAARTVERKOOP VIA WWW.LIVENATION.NL EN WWW.TICKETMASTER.NL

15:00 La pionnière [ip]

14:15 When Night Falls

19:30 Tall as the Baobab Tree

•FLM•

aansluitend:

Alexey Balabanov, Rusland, 2012, DCP, 83 min, Rus, e.o.

21:45 GFP Bunny [ip]

LantarenVenster 3

Een anthologie van het werk van Alice Guy, een Franse pionier in ﬁlmmaken en de eerste vrouwelijke regisseur in de ﬁlmindistrie. Behalve haar werk, ging ook de bekendheid van deze tijdgenote van de Lumières en Méliès grotendeels verloren.

Atambua is een heet en stofﬁg stadje op het Indonesische deel van Timor. De ﬁlm volgt een jongen uit een familie die door de bloedige zelfstandigheid van Oost-Timor is verscheurd. Hij ligt overhoop met zijn drinkende vader, mist zijn moeder en valt voor een meisje met een verleden. Echte mensen en echte hitte.

WOENSDAG 5 JUNI ZIGGO DOME AMSTERDAM

Anna prostitueert zichzelf om haar zieke moeder in Japan op te kunnen zoeken; Cory zoekt zijn biologische vader. Samen maken ze een roadtrip in de hoop op een betere toekomst. Eerlijk en indringend portret van dwalende jongeren in een troosteloze stad balanceert knap tussen feit en ﬁctie.

Daniela Abke, Duitsland, 2012, 35mm, 13 min, Fra, e.o.

Q&A met regisseur

19:15 Me Too

•paars01•

Q&A met regisseur

Fijnbesnaarde psychologische schets verbeeldt moeilijk te verwoorden en vaak ongrijpbare details en dilemma’s in het leven van jong Koreaans stelletje. Bekroonde tweede ﬁlm van talent Jang Kun-Jae (Eighteen). Bescheiden en innnemend - net als de maker. 16:45 Atambua 39° Celsius [ep]

Mike Ott, VS/Griekenland, 2012, Video, 80 min, Eng/Jap, e.o.

Jang Kun-Jae, Zuid-Korea, 2012, Video, 65 min, Kor, e.o.

Café, restaurant, poppodium Rotown | Nieuwe Binnenweg 17-19 Rotterdam | Open vanaf 11.00 uur | reserveren 010-4362669

Bij de meeste ﬁlms wordt de set om het verhaal heen gebouwd. Hier heeft de aankleding echter de hoofdrol. De kunstenaar bouwde in een enorme, nog werkende houtfabriek een grootse en duistere installatie en liet zijn acteurs zoekend de ruimte verkennen. Een gevangenis als geluksgebouw. 22:15 Pearblossom Hwy

aansluitend:

Sleepless Night

•paars01•

Chen Chieh-jen, Taiwan, 2012, Video, 84 min, g.d., e.o.

Andrew Kavanagh, Australië, 2011, Video, 10 min, Eng

re: 8,1 Eindsco

Dominik Graf, Duitsland, 2004, Video, 89 min, Dui, e.o.

•blauw•

Een familiebedrijf gaat failliet. De dochter en erfgenaam raakt in de prostitutie, maar rijst uit haar as als een wraakengel. Een charmante ritselaar/minnaar, een slap vriendje dat junk wordt en een klant met goede relaties helpen haar uiteindelijk allemaal. Sardonisch kil, over-the-top melodrama.

Ja, Thailand is ook hard werken in stinkende visfabrieken. We volgen een jonge Birmese immigrante. Een slachtoffer, zo zal duidelijk worden. Jalan Jati (Teak Road) Lucy Davis, Singapore, 2012, Video, 24 min, Eng/Mal, e.o.

In teak gesneden tekeningen vertellen het verhaal van koloniale teakplantages. Over het wangslijm van een boom en een oud echtelijk bed (ook van teak). A Breath from the Bottom [ip] Chan Ching-lin, Taiwan, 2012, Video, 42 min, Taiw/Mand, e.o.

Dat juist zijn zoon bij de politie ging. Vader is een fanatieke oude activist. Wantrouwt iedere overheid. Zwart-wit en toch net echt. Of juist daarom. 19:15 90 Minutes Eva Sørhaug, Noorwegen, 2012, DCP, 90 min, Noo, e.o.

•geel•

90 minuten lang geen antwoord op de vraag hoe de moordpartij van Breivik in het aangeharkte Noorwegen kan worden begrepen. Wel toont Sorhaug op beklemmende wijze de aanloop naar drie moorden: confronterend en aangrijpend relaas over mannelijke frustratie en geweld.

INFORMATIE & TICKETVERKOOP Prijzen Film Film Last Minute Tiger Discount Tiger Friends Unlimited Pas

Online tickets kopen Normale prijs €11 €5,50 €18 €50 per jaar €360

Met korting* €8

*Tiger Friends, houders van een Tiger Discount-pas, studenten met een geldige collegekaart en CJP-pashouders krijgen korting.

Nieuw: Tiger Discount Helemaal nieuw dit jaar is de Tiger Discount. Deze kost €18 en geeft €3 korting op elk filmticket: in plaats van €11 betaalt u €8. De persoonsgebonden pas kan worden aangeschaft via filmfestivalrotterdam.com/ tigerdiscount en bij de kassa’s op de festivallocaties. Let op: u kunt pas ná afronding van deze transactie tickets met discount-korting kopen! De Tiger Discount-pas belandt als een digitaal bestand in uw mailbox. Deze pdf moet u uitgeprint meenemen naar elke voorstelling – al uw met korting gekochte films zijn in de streepjescode versleuteld.

Gedurende het festival kunt u online tickets kopen via ﬁlmfestivalrotterdam.com, tot maximaal een kwartier voor aanvang van de voorstelling. Vanaf een uur voor aanvang betaalt u slechts 50% van de ticketprijs. Er zijn geen online transactiekosten aan verbonden.

Last minute tickets Vorig jaar opende de Last Minute Shop op het Schouwburgplein voor het eerst zijn deuren. Dit jaar is er nog meer kortingskans, want ook online zijn Last Minute Tickets te koop. Vanaf een uur voor aanvang van de voorstelling heeft u via de website drie kwartier de tijd om tickets te bemachtigen voor de helft van de normale prijs! Een ﬁlmticket kost dan €5,50. Tijdens het festival vindt u de Last Minute Shop op ﬁlmfestivalrotterdam.com/lastminutetickets en ook op facebook. com/iffrotterdam. Op het Schouwburgplein verrijst ook een fysieke Last Minute Shop. Die is geopend van 09:00 tot 21:00 uur. De 50%-kortingstickets zijn bovendien aan de Centrale Kassa en aan de kassa’s van de deelnemende theaters (inclusief het Oude Luxor en de Rotterdamse Schouwburg) te koop.

E-tickets Wegens succes geprolongeerd: het e-ticket. Wie op de festivalsite tickets koopt, ontvangt automatisch

een bevestigingsmail met een pdf-bijlage. Dat is het e-ticket, dat u zelf dient uit te printen. U hoeft dan niet meer langs de kassa, maar kunt met uw printje direct door naar de zaal waar men de unieke streepjescode voor u scant. Een vereiste is wel dat de code op A4-formaat is geprint. Elke streepjescode is eenmalig te gebruiken. Studenten moeten met hun tickets en geldige collegekaart nog wel even langs de kassa om hun toegangsbewijzen op te halen. Tickets besteld met een Tiger Friends-, Tiger Discount- of Unlimited Pas worden automatisch op de bijbehorende pas geladen.

Centrale Kassa De Centrale Kassa bevindt zich in festivalhart de Doelen. Hier kunt u gedurende het festival tickets kopen, ook voor de speciale evenementen. Een Tiger Friends-pas of Unlimited Pas kunt u hier ook aanschaffen. Ook aan de kassa’s van de deelnemende ﬁlmtheaters kunt u tickets voor het desbetreffende theater kopen. De Tiger Discount-pas is ook aan de kassa’s van alle deelnemende theaters te koop. De kassa’s bij LantarenVenster, Pathé en Cinerama zijn geopend van 09:00 uur tot een kwartier na aanvang van de laatste voorstelling. Openingstijden Centrale Kassa: 09:00 tot 22:00 uur. Op zaterdag 2 februari sluit de Centrale Kassa om 18:00 uur, maar u kunt daarna nog terecht bij de kassa van Pathé, Schouwburgplein.

WORD TIGER FRIEND Voor iedereen met een grote fi lmhonger of een snel kloppend cultuurhart heeft het festival een speciale vriendenclub. In tijden van bezuinigingen op cultuur maken bescheiden persoonlijke bijdragen letterlijk een wereld van verschil. Voor €50 per jaar bent u Tiger Friend en maakt u het mede mogelijk om mooie, vernieuwende en bijzondere internationale fi lms naar Rotterdam te blijven halen. Tiger Friends genieten korting op tickets en andere voordelen. Alle vriendschapsvoordelen op een rij: • Een speciale pas waarmee u €3 korting krijgt op elk regulier filmticket • 10% korting op alle festivalartikelen uit onze merchandise-stands en uit de webshop (het hele jaar door) • Uitnodigingen voor speciale IFFR-evenementen of exclusieve aanbiedingen buiten en tijdens de festivalperiode (gratis of met korting) • U steunt het festival

Oude Luxor Theater

Alle locaties zijn goed bereikbaar met het openbaar vervoer en de auto. De locaties liggen voor het merendeel op loopafstand van Rotterdam Centraal en van elkaar, met LantarenVenster op de Kop van Zuid als uitzondering. Dat is snel en goed bereikbaar met metro, tram en ﬁets in een minuutje of tien. Vanaf Rotterdam CS neemt u metrolijn D of tramlijn 20, 23 of 25; uitstappen bij halte Wilhelminaplein. Pathé Schouwburgplein

INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM

111 Girls Nahid Ghobadi / Bijan Zamanpira

79’

90’

Odayaka Uchida Nobuteru

100’

My Dog Killer Mira Fornay

Guido van Driel

90’

Ricky Rijneke

They’ll Come Back Marcelo Lordello

11:30 Silent Ones 11.00 12.00

11:15

105’

114’

13:30

Hill of Pleasures Maria Ramos

97’

13.00

09:15

Sébastien Rose

St. Matthews

70’

12:15

95’

12:30

11:45

Melaza Carlos Lechuga

Kalter Frühling Dominik Graf

12:00

88’

89’

104’

Ping’an Yueqing Ai Weiwei

Odd Couples verzamelprogramma

12:00

Chekhov’s Motifs Kira Muratova

Vergiss mein nicht David Sieveking

12:00

80’

14:45

Lore Cate Shortland

15:30

120’

17.00

CC 240’

Ifa Isfansyah

142’

BF 75’

Judy Kibinge

SP 70’

verzamelprogramma

14:00 Ai Is Japanese for Love SH

Ying Liang

Falls

14:15 When Night

101’

Paula Gladstone

The Dancing Soul...

15:00 La pionnière

Poor Folk Midi Z

Sleepless Night Jang Kun-Jae

14:30

84’

Necessary

15:00 Something

Mai morire Enrique Rivero

14:00

102’

96’

16:30

76’

105’

16:30

135’

18:30

102’

80’

90’

84’

90’

SH 85’

SP 115’

100’

19:00

19:15

87’

19:15

118’

19:15

85’

Spieler Dominik Graf

90’

89’

90 Minutes Eva Sørhaug

Jeremy Teicher

Baobab Tree

19:30 Tall as the

83’

84’

69’

21:45

116’

92’

82’

98’

21:45

Kayan Maryam Najafi

09:15

09:00

70’

10:30

85’

113’

140’

108’

12:15

90’

12:45

98’

12:30

81’

Kid Fien Troch

85’

NEW

The Master Paul Thomas Anderson

13:00

Sunshine Boys Kim Tae-Gon

Park Chan-Wook

Stoker

14.00

74’

99’

90’

Les chevaux de Dieu Nabil Ayouch

13.00

13:15

Roland Hassel Måns Månsson

12:30 closing film:

diverse regisseurs

Goes Flying

NEW

74’

11:30 Comrade Kim

Rhino Season Bahman Ghobadi

Jiseul O Muel

De nieuwe wereld Jaap van Heusden

10:15

94’

Paradies: Glaube Ulrich Seidl

09:45

Call Girl Mikael Marcimain

Krivina LantarenVenster 3 Igor Drljaca

Cinerama 6

Cinerama 5

09:00

90’

12.00

Ixjana Józef Skolimowski / Michal Skolimowski

11.00

11:15

Karaoke Girl TG Visra Vichit Vadakan

09:45

10:30

10.00

La cinquième saison Cinerama 4 Jessica Woodworth / Peter Brosens

Cinerama 3

Pathé 2

de Doelen Willem Burgerzaal

de Doelen Jurriaanse Zaal

Dummy Jim Matt Hulse

09.00

09:15

137’

15:00

15:30

16.00

No Pablo Larraín

Reality Matteo Garrone

115’

15.00 SP

SP 115’

17.00

118’

18:30

18.00

Spring Breakers Harmony Korine

19.00

SP 92’

20.00

21:00

21:45

Leones Jazmín López

Mouly Surya

21:45

Ultimately

Stom Sogo

22:00 Stom Sogo:

92’

Mike Ott

Hwy

Prófugos Pablo Larraín

21.00

22.00

82’

80’

120’

23.00

22:15 Pearblossom

GFP Bunny Tsuchiya Yutaka

Second Class Citizens Kira Muratova

When They Talk About Love

verzamelprogramma

81’

80’

90’

101’

Rocking the Cradle

22:15 Guimarães:

97’

86’

137’

119’

86’

96’

120’

21:45 What They Don’t Talk About BF

105’

90’

107’

23.00

Das Gelübde Dominik Graf

47’

22:30

Monica Stambrini 47’

103’

21:45 Sedia elettrica – Il

making-of del film Io e te

The Delivery Guy Andrey Stempkovsky

21:30 Dummy

21:30

80’

Silent Ones Ricky Rijneke

Watchtower Pelin Esmer

22:00

22:15

First Comes Love Nina Davenport

Richard Raaphorst

Los salvajes Alejandro Fadel

Post tenebras lux Carlos Reygadas

21:30

84’

21:15

Roland Hassel Måns Månsson

20:15 Förår

Chen Chieh-jen

Building 1

19:45 Happiness

Me Too Alexey Balabanov

Siegrid Alnoy

19:30 Miroir mon amour SP

Centro histórico diverse regisseurs

Alone Wang Bing

verzamelprogramma

Think You Can Act

20:00

Io e te Bernardo Bertolucci

104’

70’

98’

Michiel ten Horn

19:45 TV Night: So You CC

19:45

De nieuwe wereld Jaap van Heusden

74’

110’

Eva van End

Shalimar Preuss

65’

Army

22:30 Frankenstein’s

21:30 Ma belle gosse 21.00 22.00

Kamran Heydari

20:30 De ontmaagding van

Vladimir Todorovic

Landscape

19:15 Disappearing

L’ étoile du jour Sophie Blondy

160’

18:45

72’

68’

Miss Lovely Ashim Ahluwalia

Pieta Kim Ki-Duk

137’

19:15

Negahdar Jamali ...

20:45 My Name Is

20.00 Nordvest Michael Noer

19:30 Big Talk

19.00

Karaoke Girl TG Visra Vichit Vadakan

18:45

I.D. Kamal Karamattathil Muhammed

Kalayaan Adolfo B. Alix Jr.

17:30

Avanti popolo Michael Wahrmann

17:00 Dogs Are Said to See ...

Riri Riza

Celsius

Hotte im Paradies Dominik Graf

Torres & cometas Gonçalo Tocha

17:15 Ao Lobo da Madragoa SP

SP Inori Pedro González-Rubio

Leaving Traces verzamelprogramma

16:45

104’

95’

140’

Steel Is the Earth Mes De Guzman

17:15

16:45 Atambua 39°

89’

17:00

109’

80’

18.00

Modest Reception Mani Haghighi

Ma belle gosse Shalimar Preuss

17:00

UPCinema-dag

90’

Hill of Pleasures Maria Ramos

Bellas mariposas Salvatore Mereu

A Fallible Girl Conrad Clark

16:15

My Dog Killer Mira Fornay

16:00

One Day When the Rain Falls

Faces James Benning

76’ 16:30

Call Girl Mikael Marcimain

Brief Encounters Kira Muratova

15:30

A. Kennedy / I. Wiblin

14:15 The Flaneurs #3

120’

105’

91’

87’

80’

14:00

90’

80’

13:45 Men of the Earth

They’ll Come Back Marcelo Lordello

Manoel de Oliveira

Matterhorn Diederik Ebbinge 13:15 Soegija Garin Nugroho

Shadow

94’

16:15

16.00

15:30 Lesson of the Evil SP Miike BF Takashi Miss Lovely 129’ Ashim Ahluwalia 110’ 14:15 Jirafas 16:30 The Master SP 15:00 The View from Paul Thomas Anderson BF Enrique Álvarez SP

Our House

85’

BF De nieuwe wereld 14.00 15.00 Jaap van Heusden

Alexandra Gulea

Miner

13:15 Matei Child

13:00 Gebo and the

13:00

Dummy Jim Matt Hulse

75’

Burning Bush Agnieszka Holland

100’

11:45

130’

11:30

11:15

107’

96’

Kevin Jerome Everson

10:00 The Island of

Die Sieger Dominik Graf

Parviz Majid Barzegar

Misericordia Khavn de la Cruz

11:00 How to Raise ...

72’

Cherchez Hortense Pascal Bonitzer

70’

09:30 Avant que mon coeur

bascule

10:00

Vladimir Todorovic

Landscape

Avanti popolo BF Michael Wahrmann

09:15 Disappearing

09:45

61’

14:00

David Verbeek

How to Describe a Cloud

Admission with P&I accreditation only Press & Industry Screenings Wednesday 30 January Press & Industry Screenings Wednesday 30 January

LantarenVenster 6

LantarenVenster 5

LantarenVenster 3

LantarenVenster 2

LantarenVenster 1

Cinerama 7

Cinerama 6

Cinerama 4

Cinerama 3

Cinerama 2

Cinerama 1

Pathé 7

Pathé 6

Pathé 5

Pathé 4

Pathé 3

Pathé 2 LantarenVenster 3

Pathé 1 Cinerama 6

Gonçalo Tocha

09:00 Lesson of the Evil BF Oude Luxor NEW SP 11:30 Blancanieves Pablo Berger Cinerama 3 Miike Takashi 129’ 104’ de Doelen 09:30 Mater Dolorosa 12:00 Lukas the Strange SP SP Jurriaanse Zaal Adolfo B. Alix Jr. John Torres Cinerama 4 86’ 85’ Schouwburg 09:00 Torres & 10:45 Steel Is the Earth 13:00 Die Welt SP SP Grote Zaal Mes De Guzman Alex Pitstra Cinerama 5 cometas

Pathé 5

09:00 De wederopstanding

TG 09.00 10.00 van een klootzak

09:15

Pathé 2 Programmaschema woensdag 30 januari Public Screenings Wednesday 30 January

de Doelen Jurriaanse Zaal

24.00

92’

24.00

Een greep uit het geheugen van de cinema. Met aandacht voor het experiment, gerestaureerde klassiekers, speciale evenementen en exposities, en de huidige opvattingen over film, geschiedenis en beeldcultuur. Vast onderdeel van de sectie Signals.

Signals: Regained

Niet beeld, maar geluid staat centraal in Sound Stages. Het festival als jukebox, met een keur aan filmische klankervaringen en live performances, installaties, optredens en films die de oren strelen. Binnen, maar nadrukkelijk ook buiten de bioscoopzaal.

Signals: Sound Stages

De fraaiste voorbeelden van ‘episodic storytelling’ met televisie- en internetseries die gemaakt zijn door onafhankelijke filmmakers, voor één keer groot(s) te zien op het scherm of in de speciale weblounge in Cinerama.

Signals: Changing Channels

Actuele Iraanse cinema en videokunst, afkomstig uit het levendige undergroundcircuit van Teheran waar galeries ontmoetingsplaatsen zijn voor makers en publiek.

Signals: Inside Iran

Voor het eerst is het volledige oeuvre van een van de meest uitzonderlijke Oost-Europese kunstenaars van de afgelopen vijftig jaar buiten Rusland en Oekraïne te zien. Een onnavolgbaar en onweerstaanbaar oeuvre dat geen grenzen kent.

Signals: Kira Muratova

Retrospectief van Dominik Graf, de belangrijkste chroniqueur van het hedendaagse Duitsland. Met een oeuvre van zestig producties – voornamelijk voor televisie – het best bewaarde geheim van de Duitstalige film.

Signals: Dominik Graf

De kracht van kort: films van één tot negenenvijftig minuten lang, uit alle windstreken. Ze worden gebundeld in verzamelprogramma’s of in combinatie met lange films vertoond.

Spectrum Shorts

Rotterdam op zijn breedst. Het festival selecteerde actueel, krachtig en vernieuwend werk uit alle windstreken, van veteranen tot minder bekende regisseurs.

Spectrum

Vers bloed. Eerste of tweede speelfilm van filmmakers waarvan het festival in de toekomst nog veel goeds verwacht.

Bright Future

Prijzen voor kort maar krachtig. Drieëntwintig films korter dan zestig minuten zijn geselecteerd voor deze competitie, waarin drie gelijkwaardige Canon Tiger Awards for Short Films te winnen zijn.

Tiger Awards Competitie voor Korte Films

Prijzen voor de nieuwe generatie. Zestien genomineerde filmmakers strijden met hun eerste of tweede speelfilm om drie gelijkwaardige Hivos Tiger Awards.

Hivos Tiger Awards Competitie

Kleuren en afkortingen

Press & Industry Screenings Wednesday 30 January ADMISSION WITH P&I ACCREDITATION ONLY PROGRAMME CHANGES

Cinerama 4

Spring Breakers Cinerama 5, 18:30 CANCELLED NEW: Call Girl Pathé 2, 09:45 NEW: Stoker Pathé 2, 12:30

15:00 Reality

•FLM•

Over 50 years ago, the deaf James Duthie biked from his Scottish ﬁshing village to the Arctic Circle and back again. Why? Just because. Hulse worked for 12 years on this visual mix of documentary and ﬁction. A treat for the eyes and ears. BF

•geel•

Józef Skolimowski/Michal Skolimowski, Poland, 2012, DCP, 98 min, Polish, e.s.

The young, successful writer Marek tries to explain the puzzling death of his friend Arthur. In order to do that, he enters into an alliance with a sinister ﬁgure. Psychological thriller drama by the Skolimowksi Jr. brothers does not shy away from the occult. 13:15 Les chevaux de Dieu

•paars01•

It is dusty and hectic in the Moroccan slums where the brothers Yachine and Hamid grow up in a world of drugs and crime. Gruesome ﬁlm in which a poverty-stricken community becomes a breeding ground for Islamic fundamentalism and extremism.

Comedy about a man who, after auditioning in the famous Cinecittà studios, convinces himself he has been cast in Big Brother, then thinks he’s being spied on in his private life.

Pathé 2

Cinerama 5 BF

•geel•

Mikael Marcimain, Sweden/ Ireland/Norway/Finland, 2012, DCP, 140 min, Swedish/English

11:30 Comrade Kim Goes Flying

•paars01•

O Muel, South Korea, 2012, DCP, 108 min, Korean, e.s.

Black-and-white (anti-) war ﬁlm about the Korean army’s brutal suppression of the rebellion on Jeju in 1948. The islanders ﬂed their villages and hid in primitive circumstances.

Paranoid thriller based on a true story about political corruption and underage call-girls in extremely progressive Sweden in the 1970s. In the way in which 13:00 the debutant Marcimain evokes Kid SP the mood of the 1970s, he can vie Fien Troch, Belgium/Germany/ with maestro Tomas Alfredson Netherlands, 2012, DCP, 90 min, Dutch (Tinker Tailor Soldier Spy).Please Heartrending story, stern note: the public screenings of camera. The boy Kid lives with Call Girl will be with Dutch subhis elder brother and mother on titles in stead of the aforemena farm. The father has left them tioned English subtitles. and their ﬁnancial situation is disastrous, that much can 12:30 be deducted from the scanty, Stoker [ip] SP moving details offered by Park Chan-Wook, South Korea, director Fien Troch. 2012, DCP, 99 min, English Psychological thriller. After the 15:30 death of India’s father, she and No SP her unstable mother meet an Pablo Larraín, Chile/France/USA, unknown uncle ﬁgure. India 2012, DCP, 118 min, Spanish suspects the mysterious charmer Chilean adman (Gael García of hidden motives. With Mia Bernal) doesn’t know much Wasikowska, Matthew Goode about politics. But when the and Nicole Kidman. Closing opposition is allowed to hold Film, IFFR 2013. a referendum on Pinochet, he knows one thing for sure: ‘No’ can only win with a happy Cinerama 3 campaign. Made by the master chronicler of the Pinochet era: 09:45 Larrain. Paradies: Glaube SP •FLM•

Karaoke is not always nice for everyone. Because you’re too shy to sing. Or because you are forced to satisfy the audience with more than just your voice. This sensitive look behind the screens shows the life of an escort girl and the poor idyll she hails from.

•paars01•

The unsolved murder of Prime Minister Olof Palme (1986) is the greatest trauma in modern Swedish history. Roland Hassel, well-known detective and ﬁlm character, re-examined the facts after his retirement. Deconstruction of documentary reconstructions, shot in gritty VHS style. Funny and serious.

21:00 Prófugos [ep]

Ulrich Seidl, Austria/France/Germany, 2012, DCP, 113 min, German, d.s.

•geel•

For Annamaria, paradise lies in Jesus. She devotes her time to missionary work, so that Austria may be brought back to the path of virtue. One day, after years of absence, her husband, an Egyptian Muslim returns home. Hymns and prayers are now joined by arguments. 12:15 Sunshine Boys [ip]

Pablo Larraín, Chile, 2011, Video, 120 min, Spanish, e.s.

Larraín’s take on the bleak reality of life in Chile in his ﬁrst series for HBO Latin America. A riveting action series about a drug deal that collapses. Escape seems the only option, but nothing is what it seems. And who are they running from actually? The law or the mob?

•geel•

Kim Tae-Gon, South Korea, 2012, DCP, 85 min, Korean, e.s.

Two students visit their school friend who has a weekend’s leave from military service. Subtle, melancholy drama about friendship, class differences and growing up in a very Korean setting. Beautiful supporting role by actress Kim Kkobbi (Breathless).

•geel•

Les chevaux de Dieu

•paars01•

Anja Daelemans/Nicholas Bonner/ Kim Gwang-Hun, Belgium/United Kingdom/North Korea, 2012, DCP, 81 min, Korean, e.s.

•FLM•

10:15 Jiseul [ep]

•FLM•

09:30 Call Girl

Mirte is a cleaner in the reception centre for asylum seekers at the airport. She tries to forget her past through routine. When the charismatic West African Luc is brought in, Mirte seems to get a grip on her life again. A ﬁlm about loss, ﬂeeing and love from an unexpected corner.

The third part, after Khadak and Altiplano, of a trilogy about the difﬁcult relationship between man and nature. This time shot in the Wallonian area of Belgium. The apocalypse arrives in the form of a belated spring that drives the inhabitants to distraction.

•paars01•

Visra Vichit Vadakan, Thailand, 2013, 35mm, 77 min, Thai, e.s.

Måns Månsson, Sweden, 2012, 35mm, 74 min, Swedish, e.s.

•paars01•

•FLM•

09:15 De nieuwe wereld [wp] Jaap van Heusden, Netherlands, 2013, DCP, 85 min, Dutch, e.s.

•paars01•

de Doelen Willem Burger Zaal

12:45 Roland Hassel [ip]

•paars01•

Nabil Ayouch, Morocco/France/ Belgium, 2012, DCP, 115 min, French

10:30 Karaoke Girl [wp]

Matteo Garrone, Italy/France, 2012, DCP, 115 min, Italian/English

Matt Hulse, United Kingdom, 2013, DCP, 90 min, English/French, e.s.

11:15 Ixjana

Jessica Woodworth/Peter Brosens, Belgium/Netherlands/France, 2012, DCP, 94 min, French/Dutch, d.s.

de Doelen Jurriaanse Zaal 09:15 Dummy Jim [wp]

Cinerama 6

•FLM•

09:00 La cinquième saison

Model worker dreams of life as a trapeze artist. The indestructibly cheerful social-realist melodrama and classically lit, colourful mise-en-scène are typically North Korean. Made with love and perseverance by a Belgian, British, North Korean directing trio.

LantarenVenster 3 09:00 Krivina [ip]

•FLM•

Krivina

•geel•

Igor Drljaca, Canada/Bosnia and Herzegovina, 2012, Video, 70 min, Bosnian, e.s.

Bosnian immigrant returns to his fatherland looking for an old friend who was involved in war crimes. In the war, the protagonist did not just lose his friend and his country, but above all himself. Surrealist and hypnotic debut, in which nothing is what it seems. 10:30 Rhino Season

•blauw•

Bahman Ghobadi, Kurdistan/ Turkey, 2012, DCP, 90 min, Farsi/English/Turkish, e.s.

Sunshine Boys

A political indictment and an epic love tragedy by IFFR audience-award winner Bahman Ghobadi (Turtles Can Fly), with Monica Bellucci playing the lead. Visually stunning and a cinematographic experience: a must-see on the big screen.

•blauw•

12:30 The Master

•paars01•

Paul Thomas Anderson, USA, 2012, 70mm, 137 min, English

Focuses on special relationship between sect leader Lancaster Dodd (Philip Seymour Hoffman) and his follower, the tormented alcoholic Freddie Quell (Joaquin Phoenix). The powerful performances and perfectly executed visual style make this the must-see of the year.

Ixjana

Stoker

VALID WITH THE FOOD & DRINKS CARD

VALID WITH THE FOOD & DRINKS CARD Jiseul

Colofon Daily Tiger NL: Anton Damen (hoofdredactie), Kim van der Meulen (eindredactie), Joost Broeren, Paul van de Graaf, Sietse Meijer, Maricke Nieuwdorp, Nicole Santé, Veerle Snijders (redactie), Loes Evers, Rik Mertens, Pete Wu (web), Sanne de Rooij (marketing en communicatie), Marieke Berkhout (traffic) UK: Edward Lawrenson (editor-in-chief ), Nick Cunningham, Geoffrey MacNab, Mark Baker (editors), Ben Walters (web) Met medewerking van: Mieke van der Linden, Harriëtte Ubels Programmainformatie: Chris Schouten, Melissa van der Schoor Coördinatie A-Z: Saskia Gravelijn (tekst), Amanda Harput (beeld) Fotografie: Felix Kalkman, Bram Belloni, Corinne de Korver, Marije van Woerden, Ruud Jonkers, Nichon Glerum, Nadine Maas Vormgeving: Sjoukje van Gool, Laurenz van Galen, Gerald Zevenboom Drukker: Veenman+ Acquisitie: Daily Productions Oplage: 10.000 per dag, Volkskrantdag 12.000

Lost in translation

After the flood Family memories of a 1973 flood inspired Kevin Jerome Emerson’s new film The Island of St. Matthews. By Edward Lawrenson

Nicolas Provost

Discussing his latest short, Nicolas Provost explains why he’s taken a year’s break from the film industry. By Edward Lawrenson

Receiving its world premiere in the Tiger Awards Competition for Short Films, Nicolas Provost’s Tokyo Giants is a richly enigmatic, darkly playful mood piece, assembled from footage the director shot in the Japanese city. Filming unsuspecting passers-by walking the busy streets at night, Provost creates an unsettling image of the metropolis, using film scores and fragments of dialogue from Japanese crime movies – which he synchs to his footage and ‘translates’ with subtitles (thought the text is entirely of Provost’s own invention). The results are hypnotic and underpinned by a sense of menace. The film – the third part of a trilogy of installation pieces on cities (following on from Plot Point and Star-

photo: Ruud Jonkers

dust) – was made after Provost’s feature debut The Invader (which screened at IFFR 2012). “When I finished The Invader, I decided to spend a year working with visual arts and making short works, just for exhibitions”, says Provost. Attending IFFR to present Tokyo Giants, he has mixed thoughts about his experience with The Invader. The film was critically acclaimed but struggled to find distribution. For instance, it wasn’t released in France, despite its well-known, French-speaking cast. Provost speculates his status as a figure from the visual art world discouraged distributors. “The film industry just runs away from films that are labelled as artistic – especially today, after the [financial] crisis.” Provost arrived too late for the IFFR Art:Film panel this year, established to look at opportunities for collaboration between the art and film worlds. “I wanted to be

there; I’m a visual artist, these are my people, this is the place for me to be.” Having spent this year returning to his visual-art practice (and relocating to New York), Provost is keen to learn from his frustrations with selling The Invader: “I need to boost myself and not think about cinema; just be with fine arts.” Revealing that he has started a new screenplay, he has also just acquired a US agent (with UTA) and is open to the idea of working in the States on someone else’s script. “My dream was not to become a Hollywood director, but I’m not afraid of it, if it’s the right project.”

Tiger Awards Competition for Short Films 5

Kevin Jerome Emerson is talking at the Pathé cinema minutes before the second public screening of The Island of St. Matthews, which received its world premiere in IFFR’s Spectrum strand. It’s an ruminative, visually striking portrait of an area around the Tombigbee River in Mississippi, where a flood occurred in 1973. The event is remembered by Emerson’s relatives, who live nearby, partly because it destroy a collection of family photographs. “I’m a trained photographer and sculptor and I always wanted old photographs to use and appropriate for my work”, he says. “I’d asked my aunt for them and she said, ‘We lost them in the flood’, and so it was always in the back of my head to do a film about the river.” Lovingly shot on 16mm, the movie extends Jerome’s interest with cinematic duration and location. Each roll of 16mm lasts for about 11 minutes, which Emerson thinks of as a “template” to capture specific events, such as the raising of the water in a levee that now guards against further flooding. Pleased with his IFFR premiere, Emerson is thinking about returning to his family roots in Mississippi for his next project. “My uncle shot someone in self-defence years ago, so I’m thinking of making a Rashamon-style piece about that.” Spectrum The Island of St. Matthews –

Kevin Jerome Emerson Wed 30 Jan 10:00 LV5

Tokyo Giants – Nicolas Provost Fri 01 Feb 10:15 PA3

INTERNATIONAL film festival rotterdam

PROUD PARTNER OF INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM 2013 Join Jameson on Facebook: facebook.com/JamesonNederland

Geniet, maar drink met mate.

E INFO FOR MOR 20 622 8790

am: 0 Amsterd 951 : 010 411 7 m a d r e t t Ro

Y OPEN DA 013 ary 2

23 Febru

Lost highway Marcelo Lordello’s Tiger entrant is a subtly political coming-of-age tale. By Edward Lawrenson

A teenage girl and her older brother are ejected from a car on the side of a busy road in a remote rural setting by their parents, fed up with their squabbling. The car drives off. The siblings continue to argue, and the brother storms off, leaving the young girl alone. Cars whizz past. Night draws closer. And despite their assurances, her parents don’t return. This is the striking opening sequence of Brazilian director Marcelo Lordello’s They’ll Come Back, which received its world premiere in the Hivos Tiger Awards Competition strand last night.

Crossing borders Ricky Rijneke’s debut feature is a dreamlike portrait of a distressed young woman. By Geoffrey Macnab

This impressive prologue was based on the screenplay of a short film Lordello wrote. He got funding for the project back in 2009, but felt he needed to tell more of the story as a feature. So, with the help of producer Mannuela Costa, he used the short’s budget of $25,000 to fund a shoot that followed his teenage protagonist after she was abandoned by the side of the road (post-production funding came later). Cris (a quietly impressive performance by Maria Luiza Tavares, who was the daughter of a friend of Lordello’s wife) is sheltered by a local community squatting on unused farmland owned by big commercial interests, before returning to her home in Recife, where she discovers a big change to her family situation.

A young Eastern European woman, Csilla (Orsi Tóth), and her brother Isti are on the road together without a clear destination, looking for a better life. Csilla wakes up inside a crashed car, in the middle of nowhere, not knowing where her brother Isti is. He has vanished. This is the starting point for Rotterdam-based filmmaker Ricky Rijneke’s debut feature Silent Ones, screening in the Hivos Tiger Awards Competition. “The shooting you can divide in two”, the young Dutch director points out. Scenes set on land are filmed in a more “dynamic” way with a handheld camera. The scenes on board the ship on which Csilla embarks as she seeks a new life in Western Europe are filmed in more “sober” and “claustrophobic” fashion. Throughout, dialogue is kept to a minimum. Silent Ones stars Hungarian actress Orsi Tóth. She met Rijneke when they were both attending the Locarno Festival. “It was a challenge!” Tóth reflects on Silent

Ones. “To be in the Netherlands was heavy for me because I was so alone. That was not easy.” She and her director spoke different languages. They communicated in an intuitive way. When Rijneke started writing the screenplay, she had no idea that her main protagonist would be a Hungarian. “I start the film with images, atmosphere and the state of mind of the character”, she says. When she met Tóth in Locarno, she had already seen her in Kornél Mundruczó’s Pleasant Days. “I really liked that film. I knew she was a really great actress, very strong ... I work with people who inspire me – it doesn’t matter where they come from.” She describes Tóth as “a one-take actress” who was always able to pick up the sense of a scene without too much instruction. Silent Ones has a dreamlike quality. The director has described the film as portraying the inside of her lead character’s mind. “Yes, the film is about the mental state of the young Hungarian woman. After she wakes up in the middle of nowhere and her little brother has disappeared in the car accident, there is a grieving process. She withdraws into a dream world. The boundaries between reality and fantasy begin to blur and fade

away.” Rijneke wanted her film to have the quality of “a feverish dream.” This wasn’t a movie shot in a rigid way and then cut together according to the screenplay. Rijneke acknowledges that she “discovered” her movie during the editing process, which took many, many months. “The script always changes. Even in editing, everything changes and the script changes. It’s like an organic process. In the editing, you are exploring the film again.” Silent Ones passed through Rotterdam’s CineMart as the budget was pulled together. “That was really a good platform to meet a lot of producers and to network”, she recalls. The young director is already writing a new project, Hotel Europa, about “young isolated people who, after a long winter, want to go out and party.” Even before the Rotterdam premiere, Silent Ones was picked up for world sales by French company Wide Management – a sign that international distributors already see Rijneke as a talent to follow.

Hivos Tiger Awards Competition Silent Ones – Ricky Rijneke

Wed 30 Jan 22:15 PA3 Sat 02 Feb 18:45 PA5

Transformative experience Tiger contender Karaoke Girl is the product of a transformative experience undergone by director Visra Vichit Vadakan, and in turn transformed the life of its lead actress. By Ben Walters

Lordello is excited about presenting the film at IFFR. “We are aware of the festival through our friends who showed here, other Brazilian filmmakers. Everybody talks about Rotterdam because it’s a festival that has an interest in the kind of work we make.”

mentary footage of her life in Bangkok and stayed with her at her parents’ for a couple of weeks. “It gave me the opportunity to get to know her and her family,” Vichit Vadakan says. “We shot interviews, which we use as voiceover in the film, and I had her keep a journal and a dream journal. Then I started writing the script loosely based on her experiences.” The results are beautiful, engaging and moving; the documentary and fictional elements weave together harmoniously to create an intimate and sympathetic atmosphere. The details of sex work are left off screen; instead, we get to know Sa’s personality, aspirations and family, courtesy of the director’s keenly elegant observational eye and experienced DoP Sandi Sissel. Towards the end, the film even takes a turn for the expressively imaginative – a flight of wish-fulfilment that still feels in keeping with the spirit of the enterprise. It’s no surprise to hear the two women have become close: “we’re like sisters now”, Vichit Vadakan says. The director intends to continue combining fiction and documentary; for her star, however, Karaoke Girl proved to be a role-playing project as transformative as Vichit Vadakan’s student experience. “It was inspirational for me”, Sittijun says of the experience. “I felt for the character in the film; I could see all the things she’d gone through and all the obstacles she faced. There were some scenes that made me cry, but in the end she was able to move on and when I saw that it encouraged me to make a new beginning.” She stopped working as an escort and started studying. Would she be interested in pursuing acting and singing? “If I have the opportunity, I’d love to!”

Hivos Tiger Awards Competition

They’ll Come Back – Marcelo Lordello

Karaoke Girl – Visra Vichit Vadakan Wed 30 Jan 18:30 PA4 Fri 01 Feb 19:15 PA3 Sat 02 Feb 17:15 CI2

The result is an absorbing, closely observed study of the young woman’s emotional development. Through her encounter with the squatters’ group and the family of a cleaner who gives her a roof for a few nights, she also develops a growing political awareness. “I don’t like to spell things out or lecture the audience”, says Lordello of the middle-class Cris’s exposure to less privileged groups, but he’s pleased when non-Brazilian spectators pick up on his film’s political concerns. They’ll Come Back won a number of awards following its premiere at last year’s Brasilia Film Festival: “It’s a very traditional festival,” says Lordello, “with a history of discovering good, political cinema; a lot of filmmakers I love show films there, so we were happy to screen there”.

When she was studying biology at Stanford, Visra Vichit Vadakan took part in an on-camera role-playing project in which she and fellow students shared their feelings about a fictional peer who had supposedly died a year earlier. “I was completely blown away”, Vichit Vadakan says. “The professor created an experience that felt so real, despite being fabricated.” The experience proved transformative. Vichit Vadakan went on to study filmmaking at NYU and make short films in which documentary and fiction merge, with “non-actors playing roles they can personally relate to”. (Two of them have played at IFFR; Vichit Vadakan has also attended CineMart and secured Hubert Bals

Funding for her work.) Now she’s made a feature on similar principles: Hivos Tiger Awards Competition contender Karaoke Girl, starring Sa Sittijun as a young Bangkok escort working in a karaoke bar to support her family and hoping to find happiness with a charming young suitor. “I grew up in Bangkok and there’s a very healthy sex industry there”, says Vichit Vadakan, who was born in the US. “I had been curious about the women who work at night for a long time, so I used the idea [of making a hybrid documentary-fiction feature] as an opportunity to explore this. I met Sa through a friend. She was 22 and had been working for four years. Despite her hard past, she had a sense of optimism I really admired and was drawn to.” Sittijun had moved from north-east Thailand to Bangkok aged 15 to work in a factory, to help with her family’s debts. After three years, she moved into more lucrative escort work. Vichit Vadakan filmed docu-

Wed 30 Jan 12:30 PA7 Thu 31 Jan 13:15 PA1 Sat 02 Feb 12:45 PA5

INTERNATIONAL film festival rotterdam

4 - 7 april 2013 the cinemas willemstad curacaoiffr.com

Balancing act Binger chief Gamila Ylstra is in Rotterdam not only to oversee the Lab’s IFFR activities but also to build on relationships with Dutch and international institutions alike, as she tries to firm up the Binger’s financial future. By Nick Cunningham

When the Daily Tiger swung by the CineMart Power Lunch yesterday – a meeting of US and European producers on the topic of European and US coproduction – French director Eva Husson (left), whose Bang Gang is in CineMart, was describing to her fellow diners the “very painful experience” of working with private-equity investors on her first feature project. The anecdote prompted a lively discussion among the other guests, including US director Antonio Campas

(right) and Spanish producer Juan Gordon, about the difference between European production – which tends to be based around coproduction treaties – and US, in which private financiers play a more prominent role. Now in its second year, the Power Lunches are an opportunity for key industry professionals to discuss pressing issues in an informal setting; the meetings feed into CineMart organisers’ planning about future editions. photo: Bram Belloni

Casualty of war Willie Doherty’s CineMart project Amnesia explores Northern Ireland’s troubled recent past. By Geoffrey MacNab

Thirteen people were shot dead by British soldiers on ‘Bloody Sunday’ in Derry in 1972. As the mayhem and carnage unfolded, a boy called Willie Doherty was watching from the window of his family home in the Bogside. “My parents’ house was in the middle of that part of the Bogside”, Doherty remembers. “At the time, I knew what I had seen. It followed the usual pattern of the daily riots when the crowd would go forward and then pull back. This day … there was a different urgency. The paratroopers entered the area behind Rossville Flats. I saw armoured vehicles drive through a fence with people still climbing on it trying to get out of the way, then screech to a halt and guys jump out of the vehicles and start shooting at the crowd.” Doherty is here in Rotterdam, pitching his feature film project Amnesia at CineMart as part of the new Art:Film initiative. This project, like many of his previous

films, is inspired by the contested landscape of Northern Ireland. He is fascinated by the way “language itself becomes one of the casualties in the process of how the story of the north of Ireland is told.” Amnesia, budgeted at €300,000, is due to shoot later in the year. Doherty hopes it can be shown to mark Derry’s stint as 2013 UK City of Culture. “There is something of my experience of Derry in the 70s and 80s that is at the root of this, but I am also interested in what is happening in the present. You’ve probably seen recently that Northern Ireland has been back in the news for all the wrong reasons”, he says, referring to recent rioting in Belfast. In spite of the Peace Process that has been ongoing since 1998, Doherty believes politicians haven’t yet dealt with the underlying causes of the conflict. In the film, he uses amnesia as a metaphor for the culture of denial that still exists within Northern Irish politics. “A lot of the work I make is directly and indirectly about the landscape. I am interested in the way the landscape functions as a repository for the stuff that doesn’t get solved”, Doherty – twice nominated for the Turner Prize

– reflects. Amnesia is aimed at a cinema audience. He is hoping ace cinematographer Seamus McGarvey will shoot the film, having collaborated with him on various earlier projects. Doherty is at IFFR in a dual capacity. His short film Secretion, also produced by Raw Nerve Productions, screens in the Tiger Shorts competition. As Doherty notes, there have been many films about ‘The Troubles.’ “I saw Shadow Dancer, that … has many frustrating elements”, Doherty reflects. He is equivocal, too, about Hunger (2008), made by fellow artist-turned-director Steve McQueen about hunger striker Bobby Sands. “I enjoyed three-quarters of it. The first half was fantastic. The long sequence with the conversation with the priest is exceptional. Unfortunately, after that, they lose the run of it. Conflating the figure of Bobby Sands the hunger striker with religious iconography seemed to me … to collapse into a kind of sentimentality.” Unlike most other filmmakers who’ve tackled the Troubles, Doherty knows the subject matter at first-hand. “I am trying to come at it from the view point of an insider, somebody who lives there and has spent time there.”

Now we are five Cinéart Netherlands has reached the ripe old age of five this year. By Geoffrey Macnab

Celebrating its birthday, the young Dutch offshoot of Belgian powerhouse Cinéart is in Rotterdam in force this year. The company helped sponsor this week’s opening CineMart bash and has also picked up several titles in the IFFR programme. When Cinéart opened a Dutch office in 2008, industry veteran Wallie Pollé was recruited to head the operation. “The heart is in the film, not in the money”, Pollé expresses the philosophy underpinning the venture. Before 2008, Cinéart worked closely with A-Film in the Netherlands. However, by setting up its own operation, the company has given itself extra reach and flexibility. Pollé’s strategy is to identify talent and then to support it from the earliest stage. Cinéart NL is now the natural home for the country’s most innovative directors, young and old. The company has already pre-bought &Me, the new feature from Norbert ter Hall. It is already on board Number Nine (working title), the latest project from Alex van Warmerdam, which is being pitched at CineMart. Meanwhile, Cinéart NL has already pre-bought Zurich, the latest feature from newcomer Sacha Polak (whose debut feature Hemel won a FIPRESCI Prize at Berlin last year). Another pick-up is Nanouk Leopold’s new feature It is All So Quiet (opening the Berlinale’s Panorama Special next week). It’s thanks to Pollé that cinema audiences are being giv-

Wallie Pollé

photo: Nadine Maas

en the chance to see Diederik Ebbinge’s debut feature Matterhorn, originally shot for TV but now screening as a world premiere in IFFR’s Bright Future section. “I recognized something really talented and I wanted to bring it to the screen”, Pollé states of the film (which has now been picked up for world sales by Media Luna). Cinéart NL releases between 20 and 22 films in the Netherlands. Many of these are also released in Belgium but around half a dozen are seen only by Dutch audiences. Pollé believes in an “auteur-driven” policy mirroring that

of his colleagues at Cinéart in Belgium, who always work with directors like Ken Loach and the Dardenne brothers. “That’s how we love to work. We believe in those people.” The Cinéart NL boss has been coming to the festival since the very earliest days. “I attended the first ones with Hubert Bals. A lot has changed, that’s for sure. But I still think the festival is unique, not only for the filmmakers, but for the audience. I still love it to walk around and see the audience flocking in for incredibly small but beautiful jewels!”

INTERNATIONAL film festival rotterdam

After the Dutch government’s Summer 2012 decision to end Binger subsidies (as of January 1, 2013) Ylstra negotiated for more time to devise a plan to secure the future of the organisation. “We are now building on new relationships with EYE and the distributors’ association (through the development of a trailer service) and we are also trying to find collaborations with the Film Fund, but of course the Film Fund is reorganising itself. Everybody in the Netherlands is trying to find a balance.” One key advantage the Binger has, she argues, is the ongoing relationships with myriad international institutions with which it has collaborated in the past. “I’m talking to (international) organisations, asking them to support their filmmakers in coming to the Binger, and quite a few are really keen to do so. They want to look into that on a more structural basis … In the past, the Dutch government basically supported foreign filmmakers, but by teaming up this way they will be supporting their own filmmakers. It makes sense.” While the core Writers’ and Creative Producers’ Lab will remain intact, the Directors’ Lab will now focus on fewer directing talents. “A core of three will be there for the whole period of the artist-in-residency programmes, they will be given a menu of workshops and a personal trainer to work on their projects and to make a menu that will fit their projects. Each project and each individual needs a different kind of support. It’s the same set-up and the same ideas we have built on, but we are organising it differently.” “I believe there are two main focusses for the Binger “, Ylstra continues. “On the one hand, storytelling, script development and the creative process; on the other, the need to keep in touch with new developments, to build new partners and to keep people informed of these new developments.” As an example, Ylstra cites the CineCrowd initiative launched during CineMart. “We have basic finance for 2013 – we will need a couple more partners to actuality get it solid for 2013, but we will use this year to build all these relationships and make them really stable, for example with partner film institutes but also sponsorships. So in that sense we are cool, and one of the milestones this summer will be to check if we are meeting the financial targets we have set for 2013, and to see how we will finance 2014; it’s a kind of rolling system. The suspense continues”, she stresses.

Brand new slate The Daily Tiger caught up yesterday with Reinier Selen of Rinkel Film and TV Productions, whose busy production slate for 2013 kicks off with the CineMart 2010 project Brand New-U (Simon Pummell), which will start shooting in the UK, Ireland and the Netherlands in March 2013. UK production house Hot Property Films owns the majority stake, while Rinkel and Irish Savage Production take minority co-pro credits. Shooting on Paula van der Oest’s Lucia de B (majority-produced by Rinkel) will commence June 2013. The film details the controversial case of a nurse from The Hague who was wrongly convicted of multiple murder. Her trial is considered one of the biggest miscarriages of justice in Dutch history. “Paula was involved from the first treatment. I had been looking for a project for years to work on with her … and I consider this project totally fit for her. The challenge for all of us in this film is … to make it a universal, more cinematic story.” Selen and Van der Oest are also developing a feature length doc entitled Rafaël, about a couple for whom the Arab Spring coincides with the birth of their first child, with dramatic consequences. In addition, principal photography on Rinkel’s Secrets of War will commence July 2013. Set during WWII, the friendship between two boys is put under great strain when a new girl joins their class, especially when it becomes apparent that she is Jewish and that the father of one of the boys is a keen fascist. The film is co-produced by Tarantula (Lux) and Belgian Living Stone. NC

daily tiger

42nd International Film Festival Rotterdam #7 Wednesday 30 January 2013 ZOZ voor Nederlandse editie

(news P3)

(Karaoke GIRL / Silent Ones / THEY’LL COME BACK P5)

(Tokyo Giants / Island of St. Matthews P7)

Nakata Hideo

photo: Ruud Jonkers

Hideous histories In a roundabout way, the credit for IFFR presenting the world premiere of Nakata Hideo’s The Complex must go to the English weather. By Ben Walters

“Exactly 20 years ago, I flew to Rotterdam from London”, Nakata explains. “I was studying for a year on a scholarship but I just wanted to get out – the weather is so terrible.” IFFR regulars might not be in the habit of celebrating the fest for its meteorological charms – but Nakata was in search of cinematic refreshment too. “I bought a guest pass and watched so many interesting movies. Rotterdam was already famous among Japanese filmmakers, especially young ones, for finding new talent.” Technofear

It was only five years after that visit that Nakata made his name worldwide with Ringu, the profoundly uncanny story about a haunted videotape that defined the genre of J-horror: anxieties over communications technology and troubled social and familial bonds mingled with the irruption of twisted horror into the everyday world. Nakata made Ringu 2 (1999), saw the original remade by Hollywood, then directed The Ring Two (2005) – a new entry rather than a remake of the Japanese sequel – himself. In the meantime, he’d made Dark Water (2002), another key J-horror title in which adult guilt, a child’s need for love and abysmal terror are horrifyingly comingled.

Out of the box

Hollowness

Since then, Nakata has made other tales of crime and the supernatural, but The Complex is being seen as a return to the J-horror template with which he remains most closely associated. “I tried to get out of the small box called the horror genre, but I struggled”, he admits. “But as long as the story is interesting, I don’t care what genre I’m making.” And the story is interesting, all right. The Complex centres on student nurse Asuka (Maede Atsuko), whom we meet moving with her parents and kid brother into a flat in a quiet, rundown suburban apartment complex where the only visible neighbour is another young boy. Soon, Asuka’s family are acting strangely and there are bumps in the night from next door... The film won’t disappoint J-horror fans, or more general audiences, with its tricksy plotting, elision of reality, fantasy and supernatural elements, frequent frights and building sense of dread. Also present are the familiar themes of guilt and alienation within the family, the generation of great suspense from apparently mundane urban architecture and monstrous visual coups to trouble our dreams. Nakata takes particular pleasure in unnerving audiences with scenes that might seem absurd in the abstract. “People laughed when they read the script of Ringu”, he recalls. “‘A ghost coming out of the TV? Ha!’ Then I was determined that moment should feel the most chilling or frightening. That’s the most challenging part.”

The Complex’s production was sparked by the interest of its star, who is transitioning from a pop career to film acting. In crafting the original story (Ringu and Dark Water were adapted from novels), Nakata took inspiration from samurai-era ghost stories about perilous romances between the living and the dead and a more recent source: Let the Right One In, Tomas Alfredson’s 2008 vampire film set around a similar apartment block. Like his own earlier films, Nakata suggests, the Swedish horror engaged with “the kind of loneliness or helpless feeling of a kid who wants to be loved or to be friends with someone – that kind of isolated feeling, that slight hollowness that a supernatural thing can take advantage of.” Strong mothers

Nakata’s affinity for such feelings might not be arbitrary. The filmmaker mentions an interview he gave to promote Dark Water, during which the journalist observed that Nakata favoured strong single mothers as protagonists. “I was astonished at that being pointed out because my parents lived separately and my mother had been such a strong mother. I had not been aware of it but I could not deny the similarity with my childhood.” The Complex, receiving its world premiere at Rotterdam, represents a kind of happy return to the past. During Nakata’s visit from London in 1993, he recalls, “I thought, maybe next time I come back here, I should bring my own film.” Two decades on, he has.

INTERNATIONAL film festival rotterdam

Industry event today 2 p.m. – 3.30 p.m. Expert debate: Raiders of the Lost Archive, on creating new works from old materials and archives. Moderated by Madeleine Molyneaux Industry Club, de Doelen, 4th floor. Limited access.

Today in the Tea House Amirali Ghasemi is a walking archive of Iranian art, experimental and underground cinema. He has a fine collection of work showing in the Invisible Present Tense programme, but has even more special things on his hard drive. This afternoon in the Tea House he will present some of these that played in his recent Limited Access festival in Tehran. In addition to Amirali’s presentation, young animation filmmaker Mahsa Shoja Araghi (Magnificent Life of the Prince) will also be there to show some short films by her friends. Tea House/Gallery Inside Iran, Schouwburgplein 54, 4 p.m. – 6 p.m.