daily tiger
42nd International Film Festival Rotterdam #8 Donderdag 31 januari 2013 Turn for English edition
(‘Ben
ik
blind
geweest?’
P7)
(Indonesië
klinkt
anders
P9)
(Kore-eda
Regisseur Jaap van Heusden tussen zijn twee hoofdrolspelers.
“Alsof ik in een totaal vreemde subcultuur dook”, vertelt Jaap van Heusden over zijn research voor De nieuwe wereld. Met zijn debuut Win/Win (in 2010 te zien op IFFR), over een medewerker van een investeringsbank, bewees Van Heusden dat hij uit de voeten kan met actuele maatschappelijke onderwerpen. “Zeven jaar geleden begon ik aan het scenario van De nieuwe wereld, kort na de Schipholbrand. Die gebeurtenis maakte me erg kwaad. Bij wijze van beloning kregen degenen die die hel overleefden een Nederlands paspoort. Een regelrechte schande dat we in ons land zo omgaan met mensen.” De research werd bemoeilijkt toen de autoriteiten hun aanvankelijke medewerking introkken: de deur viel in het slot. Van Heusden: “Ik besloot te solliciteren bij het
bezoek
P10)
foto: Ruud Jonkers
De wereld in wereldpremière Woensdagavond ging De nieuwe wereld in wereldpremière, in aanwezigheid van regisseur Jaap van Heusden en hoofdrolspelers Bianca Krijgsman en Issaka Sawadogo, die speciaal voor de gelegenheid uit Burkina Faso was overgekomen. Het drama gaat over de voorzichtige toenadering tussen een cynische schoonmaakster bij een aanmeldcentrum voor asielzoekers en de charismatische West-Afrikaan Luc die zijn heil in Nederland hoopt te vinden.
op
aanmeldcentrum op het vliegveld, werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek en kreeg zowaar een uitgebreide rondleiding. Ik werd niet aangenomen, maar had m’n informatie al binnen.” Toen Issaka Sawadogo eenmaal was gecast als asielzoeker Luc, voedde hij het script met eigen verhalen. “Geen dingen die ik zelf heb meegemaakt”, zegt de acteur, die sinds 1992 in zowel Noorwegen als zijn geboorteland Burkina Faso woont. “Als inwoner van Oslo, met een Noors paspoort, kloppen er regelmatig vluchtelingen aan mijn deur. Meestal zijn die via een ander land – Griekenland of Spanje bijvoorbeeld – Europa binnengekomen. Ik kan helaas weinig voor ze doen, zo simpel is het niet om even een verblijfsvergunning in Noorwegen te regelen. Veel vluchtelingen zijn zwaar getraumatiseerd. Hun mensonterende verhalen werden míjn verhalen.” Van Heusden: “De zoektocht naar een geschikte acteur duurde lang en voerde me uiteindelijk naar Brussel, waar ik Issaka ontmoette. Omdat ik zelf in Ouagadougou heb gewoond, de hoofdstad van Burkina Faso, voelde ik meteen een band met hem. Hij heeft de gewenste uitstraling van een overlever: boos, sterk en slim. Geen zielige figuur, zoals we asielzoekers vaak geneigd zijn te zien.” De rol van Sawadogo’s tegenspeelster is voor Bianca
Krijgsman, die als schoonmaakster Mirte een gevoelsarm bestaan leidt. Krijgsman is bekend als de helft van cabaretduo Plien en Bianca en zet een aandoenlijke vrouw neer, die een slaatje slaat uit het lot van de geïsoleerde asielzoekers. De ontmoeting met Luc lijkt haar te ontdooien, maar het verhaal wordt niet al te zoetsappig. “Dat mag ik hopen”, reageert Krijgsman, die in De nieuwe wereld haar eerste grote dramatische rol speelt en het eindresultaat nog niet heeft gezien. “Tot dusver heb ik alleen allerlei kleine gastrolletjes gespeeld. Dat is altijd een gezellige toestand: je komt even langs op de set, drinkt tijdens het wachten een kop koffie en voert je nummertje op. Ik vond het eigenlijk wel fijn dat het gewicht van de film dit keer op mijn schouders lag. Het voelt eenzamer en je drinkt minder koffie, maar je bent tenminste voortdurend aan de beurt.” Sawadogo: “Mirte is de ware protagonist in het verhaal. Mijn personage komt en gaat weer, maar zij maakt een veranderingsproces door. Haar lot geeft diepte aan de asielzoekersproblematiek. In de ogen van de asielzoekers leeft Mirte aan de ‘goede kant van de grens’, maar haar situatie blijkt allesbehalve paradijselijk. Ze is geketend aan de regeltjes van een onverschillige maatschappij, waar ze onderaan de ladder staat. De verbondenheid met een groter geheel ontbreekt, ze is als een blaadje dat dwarrelend van de boom valt.” (PvdG)
tussenstand UPC PUBLIEKSPRIJS per woensdag 16:00 uur
1 Wadjda 2 Matterhorn 3 Blancanieves 4 My Stolen Revolution 5 5 Jahre Leben 6 Lee Towers: The Voice of Rotterdam 7 Les chevaux de Dieu 8 No 9 Final Cut: Ladies and Gentlemen 10 Nairobi Half Life 11 Io e te 12 First Comes Love 13 Oh Boy 14 De ontmaagding van Eva van End 15 Vergiss mein nicht 16 My Sister’s Quinceañera 17 The Patience Stone 18 Call Girl 19 My Name Is Negahdar Jamali and I Make Westerns 20 Ninah’s Dowry
4,76 4,69 4,61 4,59 4,55 4,53 4,49 4,48 4,43 4,42 4,42 4,41 4,36 4,35 4,33 4,33 4,33 4,32 4,32 4,25
BOX OFFICE TIPS Van welke film u vandaag met een gerust hart kunt genieten? Dat kunt u natuurlijk vragen aan eerstehulp.filmfestivalrotterdam.com. Aan de hand van vijf korte vragen krijgt u een persoonlijk kijkadvies. Het mooiste: het programma tipt alleen (nog) niet uitverkochte voorstellingen. Of u laat zich raden door de dagkrantredactie want wij lopen elke dag langs de Centrale Kassa voor vier aanraders.
21:30 Los salvajes Pathé 7
21:45 Low Tide Schouwburg Grote Zaal
international film festival rotterdam
22:15 Passions Cinerama 2
22:30 Nairobi Half Life Oude Luxor
VPRO Daily Tiger donderdag 31-01-13.indd 1
29-01-13 10:41
Take 3: Edwin Carels
Wat zou festivalprogrammeur Edwin Carels doen als hij vandaag vrij was? Drie tips.
Piece by Piece
Praagse lente in de Rotterdamse winter. Gisteren arriveerde een deel van de cast en crew van de driedelige Tsjechische miniserie Burning Bush voor de première op IFFR. Omdat regisseur Agnieszka Holland momenteel in Amerika de serie Treme draait, nam Burning Bush -scenarist Štepán Hulík, hier met sjaal, de honneurs waar. Van links naar rechts: Tomáš Hruby (producer), Pavla Kubeckova (producer), Tereza Polachová (executive producer HBO), Štepán Hulík en acteurs Emma Smetana en Vojtech Kotek. Foto: Bram Belloni
Penny Lane
Penny’s Nixon Toen Richard Nixon in 1974 aftrad, werd ieder document uit zijn kantoor in het Witte Huis verscheept naar het Amerikaanse Nationaal Archief. Daartussen verborgen: zo’n dertig uur aan amateur opnamen, gemaakt door drie naaste medewerkers. De New Yorkse filmmaker Penny Lane (ja, dat is haar echte naam) ontdekte de super8-filmpjes van de staf en compileerde ze tot Our Nixon. “Het archief wist van het bestaan van het materiaal”, vertelt Lane. “Maar pas sinds een jaar of tien geleden werd ook in bredere kring bekend dat er een bijzondere oude doos vol home movies bestond.” Terwijl Lane dertig uur amateurfilmpjes bekeek, ontstond het idee voor de vorm van Our Nixon. “Wat me direct aansprak was de dramatische ironie in de beelden. Je leeft met de makers mee, terwijl je ook heel goed weet hoe het historisch met ze afliep: na het Watergate-schandaal werden de amateurregisseurs veroordeeld wegens samenzwering, omkoping en meineed. Vanuit hun perspectief was Watergate als een trein die vanuit het niets kwam. Terwijl de geschiedenis hen als de aanstichters en boosdoeners bestempelde.” De film is af, maar Lane is nog niet klaar met Nixon. Zij is van plan het al het 8mm-materiaal in hoge resolutie online beschikbaar te stellen. “Het mate riaal valt in het publieke domein. Onderzoekers konden het altijd al op een dvd’tje krijgen, maar de beeldkwaliteit daarvan laat te wensen over. Dankzij crowdfunding via Kickstarter konden we de archiefbeelden in hoge resolutie laten digitaliseren.
Our Nixon – Penny Lane, do 31 11:45 Cinerama 1
hakte benen vliegen in het rond. Totaal onmogelijk, natuurlijk. In Sightseers rijdt een caravan over een arm heen. “Het slachtoffer krijgt prompt een slagaderlijke bloeding… in zijn hals!” Kleinrensink zou uit eigen beweging nooit een horrorfilm consumeren, maar stoort zich niet al te veel aan dergelijke medische missers. “Een regisseur wil een bepaald effect bereiken. Dat is prima. De reuzensprongen van James Bond leveren in het echt op z’n minst een verzwikte enkel op. Maar ik snap ook wel het verhaal minder spannend zou zijn als 007 eerst zes weken in het gips zit.” De analyses van Kleinrensink en Van Steensel maken deel uit van de speciale filmeditie van de maandelijkse talkshow die de Erasmus Universiteit organiseert. Ook op het programma: een minicollege van filosoof Ger Groot over porno, IFFR-directeur en EUR-alumnus Rutger Wolfson over het nut van moeilijke films, een analyse van de grootste filmschurken door psycho loog Sanne van Dongen en hersenprofessor Maarten Frens legt uit hoe beelden ons brein voor de gek houden. SmartTalk: Studio Erasmus@IFFR start om 21:00 uur in de koffiecorner van de Doelen, toegang is gratis. De zitplaatsen zijn beperkt, dus wees er op tijd bij – om 20:30 uur begint de inloop. (NS)
Medische missers
Wie van de drie
James Bond springt van een dak en rent vrolijk verder; zombies verliezen in een grasmaaiergevecht hoofden en ledematen en iemand sterft ogenblikkelijk aan een schotwond in de longen. Daar deugt helemaal niets van. Hoogleraar anatomie Gert-Jan Kleinrensink legt vanavond in SmartTalk: Studio Erasmus een aantal filmscènes langs de anatomisch correcte meetlat. Kleinrensink analyseert vanavond in de Doelen samen met (militair) chirurg Kees van Steensel vechtfilms op anatomische en medische correctheid. Ter voorbe reiding bekeken ze drie fragmenten: de eerste moord uit Sightseers, het illustere grasmaaierbloedbad uit de vroege Peter Jackson-film Braindead en een schietpartij uit Johnnie To’s Vengeance. Kleinrensink keek er met veel plezier én een analytische blik naar. “Kees van Steensel kan het realistische gehalte ervan goed beoor delen. Wordt een personage in de longen geraakt, dan sterven ze in over het algemeen stante pede. In werke lijkheid leef je dan minstens nog een halfuur.” Ook scènes waarin mensen al twee pistolen tegelijkertijd afvurend door de lucht vliegen, zijn volgens de kenner volslagen incorrect. “Wil je zuiver schieten, dan moet je met één hand de andere ondersteunen – anders mis je geheid.” Zelf beoordeelde Kleinrensink de fragmenten op anatomische correctheid. “In Braindead gaat de held een horde zombies met een grasmaaier te lijf. De afge
Vanmiddag maakt de MovieZone-jongerenjury haar winnaar bekend. De selectie van twintig titels die zij dit IFFR zagen, is inmiddels teruggebracht tot drie kanshebbers: Call Girl, Les chevaux de Dieu en Io e te. Tijdens de feestelijke prijsuitreiking om 15:30 uur in Pathé 7 onthullen de jeugdige juryleden de uiteinde lijke winnaar én wordt die film aansluitend vertoond. Dat is doorgaans een uitgelezen kans om een film te zien die de rest van het festival stijf uitverkocht is.
foto: Corinne de Korver
Dat materiaal komt online, maar het is zo’n berg werk dat ik er een stagiair voor moet aannemen!” (JB)
Gedichtendag Vier jaar geleden trad Ramsey Nasr aan als Dichter des Vaderlands. En vandaag, op deze veertiende Gedich tendag, neemt hij afscheid. Maar niet onopgemerkt. Nasr goot 21 Nederlandse gedichten in een visueel jasje. Deze poëzieclips worden vandaag als voorfilm bij een aantal festivalfilms vertoond. Het project was een lang gekoesterde wens van Nasr. De gedichten leest hij alle maal hoogstpersoonlijk voor, de clips werden door zijn broer Shariff geregisseerd. Nasr koos voor dichters die de basis van onze hedendaagse poëzie hebben gevormd, en zijn persoonlijke favorieten. Mocht u Achterberg, Van Ostaijen, Claus, Bredero, Vasalis, Lodeizen en Nasr vandaag op het witte doek missen, dan kunt u ze ook via dichterdraagtvoor.nl tot u nemen. (VS)
international film festival rotterdam
“Ik zou naar de Rotterdamse Schouwburg gaan, waar op de videowall de hele dag in een loop het recent gerestaureerde werk te zien is van Maarten Visser. Niemand kent hem eigenlijk, hij deed zijn werk in anonimiteit. Pas aan het einde van zijn leven heeft hij een paar films van zijn paar decennia omspannende oeuvre op YouTube gezet. Het liefst zou ik er elke dag even langsgaan, omdat er telkens een andere student van Codarts Rotterdam, in ruil voor een vrijkaartje, een halfuur live komt improviseren op de vleugel.” 17:45 foyer Rotterdamse Schouwburg
foto: Nichon Glerum
Kids on the Floor “Ook in de Rotterdamse Schouwburg, in de middag: een programma voor de kinderen, die hun eerste stappen in de festivalwereld zetten. Kids on the Floor dus. Een mooie voortzet ting van een formule die een paar jaar geleden in het Hilton is begonnen. Tussen 16:30 en 17:30 uur krijgen ze een volwaardig blok animatiefilms voorgeschoteld. Geen Disney Channel, maar werk dat net zo divers, eclec tisch en experimenteel is als de rest van IFFR.” 16:30 foyer Rotterdams Schouwburg
Festschrift for an Archive “Een wandeling is een goed idee, vooral zo richting het eind van het festival. Op plek 13 van de festi valplattegrond, PrintRoom, heb ik zelf een kleine expositie samengesteld, Festschrift for an Archive. Het is een ode – in juridische documenten en originele filmstills – aan de ongeveer vijf miljoen exemplaren tellende filmstill-collectie van MoMA. Die is niet meer toegankelijk sinds de vrouw die het beheerde, Mary Corliss, na vakbondsvriende lijke activiteiten op straat belandde. We vragen al drie jaar op rij een kunstenaar een flipboekje te maken. Deze keer is dat Martha Colburn. xIk ben heel nieuwsgierig naar haar boekje. Als ik dus vijf minuten over heb, ga ik flippen.” (NS) 12:00-18:00 PrintRoom
3
Monsieur Lazhar van Philippe Falardeau winnaar van de UPC Publieksprijs IFFR 2012.
Film ontroert, boeit, maakt je aan het lachen, zet je aan het denken. Film is opwindend. UPC is gek op film. En deelt deze passie graag met u. Daarom biedt UPC thuis toegang tot duizenden films. Gewoon via uw afstands bediening. Bovendien participeren we in Nederlandse films. Zoals in ‘DEAL’ van Eddy Terstall. We zijn partner van eu1, het platform
© 2012 Music Box Films
1301074 Adv NFF Mr Lazahr 268x384.indd 1
waar jonge filmmakers sponsors, financiers en publiek elkaar ontmoeten. Opgericht door Waldemar Torenstra en Ruben Nicolai. We sponsoren diverse filmfestivals in Nederland. Zoals het International Film Festival Rotterdam, waar de UPC Publieksprijs aan verbonden is.
Films die op dit festival te zien zijn maken wij ook toegankelijk via UPC On Demand. Zo kan een breed publiek uit en thuis kennis maken met de kwaliteit van festivalfilms. Want film is voor iedereen.
| upc.nl 18-01-13 14:55
Hivos Tiger Awards Competitie
Hivos Tiger Awards Competitie
Pelin Esmer over Watchtower
Eduardo Villanueva over Penumbra
‘ Het draait hier om pure cinema’
‘ Een offer voor de kunst’ TG
TG
foto: Nadine Maas
Een vrouw die zwanger is van haar oom, zit in een lastige situatie. Zeker in Turkije. In het indrukwekkende Watchtower van Pelin Esmer krijgt zij na de bevalling hulp van een man die een traumatische gebeurtenis heeft meegemaakt.
ciering. Maar dat is universeel, denk ik. Er worden nu veel goede films gemaakt in Turkije. Onderling is er tussen de regisseurs veel solidariteit. En we krijgen steun van de acteurs, die vaak bereid zijn voor weinig geld mee te werken.” Aanklacht
In een notendop
“Het verhaal gaat over een man en een vrouw die zich allebei voor anderen proberen te verbergen. De twee voeren ieder een gewetensstrijd. Tot hun paden zich kruisen, en het meer een strijd tegen elkaar wordt. De film gaat vooral over schuld en geweten.” Stem
“Het idee ontstond toen ik een hostess in een bus een aankondiging hoorde doen. Dat doen ze met zo’n kunstmatige, mechanische stem die anders klinkt dan wanneer ze normaal praten. Ik vroeg me af hoe het zou zijn als die aankondiging haar laatste was, hoe het verhaal dan verder zou gaan. Zo bedacht ik hoofdpersonage Seher, een hostess, die een ongewenste zwangerschap moet verbergen. Het mannelijke personage Nihat, wiens vrouw en kind zijn verongelukt, is niet gebaseerd op iemand die ik zelf ken. Maar hij is wel goed voorstelbaar.”
“De film wordt uitgelegd als een aanklacht tegen de conservatieve Turkse maatschappij, omdat de zwangere Seher nergens naartoe kan. Maar dat was niet mijn uitgangspunt. De film gaat over die twee mensen en de situatie waarmee ze moeten leren omgaan. De maatschappij waarin zij leven, hoort daarbij. Maar het zou overal zo plaats kunnen vinden. Ik vind het prima als kijkers aan het eind zelf die conclusie trekken, maar maatschappijkritiek was niet mijn eerste doel.” Rotterdam
“Ik ben voor de tweede maal hier. IFFR is voor mij een festival van pure cinema. Het gaat hier meer om de films dan om de feestjes en de rode lopers, zoals bij andere festivals. Je kunt hier films zien die je nergens anders tegenkomt. Ik ben blij dat ik met mijn tweede film nog aan de competitie kan meedoen. Mijn laatste kans!”
Wachttoren
Bright Future
“De locaties zijn even belangrijk als de personages. Het zijn toevluchtsoorden. De wachttoren is een plek van waaruit Nihat de wereld kan observeren en zelf onbekeken blijft. Seher kan zich op haar werk verschuilen. Allebei voelen ze zich op hun locaties ontheemd. Tot een paar jaar geleden wist ik niet dat dergelijke uitkijktorens als in mijn film bestaan. Maar ze zijn best talrijk in Turkije, in bosrijke gebieden. Ze worden bemand door vuurwachters, die moeten uitkijken of er ergens een bosbrand ontstaat. Beslist geen gemakkelijke baan.”
“Ik heb een paar ideeën voor een volgende film, maar die zijn nog niet heel concreet. Deze tweede is heel anders dan mijn eerste speelfilm, 10 to 11. Ik kan nog niet zeggen of de derde wéér anders uitvalt. Maar ik wil wel telkens iets nieuws leren. Ditmaal was het vooral op het gebied van de acteursregie. Ik had namelijk niet eerder met professionele acteurs gewerkt.” (SM)
Turkije
Watchtower – Pelin Esmer vr 1 16:15 Pathé 1 za 2 19:00 Pathé 3
foto: Nichon Glerum
In Penumbra, op het grensgebied van dag en nacht, ogen de dagelijkse handelingen van de hoofdpersonages als zorgvuldig uitgevoerde rituelen. Eduardo Villanueva liet zich inspireren door het ongerepte landschap in het westen van Mexico, waar hij zelf woonachtig is. In een notendop
“Schilderachtig portret van een bejaard echtpaar dat, in het aangezicht van de dood, de dagen vult met eenvoudige, repeterende handelingen op het ongerepte Mexicaanse platteland.” Inspiratie
“De voortreffelijke Mexicaanse schrijver Juan Rulfo, die tijdens zijn leven slechts twee romans publiceerde, was mijn grote inspiratiebron. Het is echter geen boekverfilming, maar een film in de geest van Rulfo. Zijn Pedro Páramo speelt zich in deze woeste streek van Mexico af. Ik kwam er negen jaar geleden wonen en wilde de kenmerkende sfeer van het natuurschoon vastleggen op film, zoals Rulfo dat op schrift deed.” Mexico
“Ik filmde op een adembenemende locatie, waar het land vanaf de Stille Oceaan steil omhoog loopt. Een verlaten gebied met een tijdloos karakter. De bewoners vormen daar een onlosmakelijk onderdeel van, dus wilde ik de acteurs uit de lokale bevolking rekruteren. Het zijn amateurs, dat maakt het authentiek. Zo authentiek dat iemand dacht een documentaire te hebben gezien, maar het is toch echt fictie. Net als Robert Bresson werk ik uitsluitend met niet-professionele acteurs. Het hoofdpersonage wordt vertolkt door Adelelmo Jimenez, die ik al tien jaar ken en een geweldig doorleefde kop heeft.”
vormen een programmatisch muziekstuk op zich. Iedereen zal dat herkennen. Als je niets anders hoort dan je eigen ademhaling en voetstappen, dan weet je dat je alleen bent. Die sfeer probeer ik te versterken met het camerawerk – voor mij altijd de belangrijkste pijler. Het woord ‘penumbra’ staat voor de donkere kant van de schemerzone tussen licht en duisternis, die ik in mijn film probeer te grijpen. Zoals de schilder Caravaggio deed. Daarom heb ik voortdurend in die contrastrijke uren van schaars licht gefilmd.” Rituelen
“De mensen hier leven op de grens van onze wereld en die van de geesten. Dat vindt zijn beslag in allerlei rituelen, die beide werelden met elkaar verbinden. Het ritueel van de hertenjacht is gebaseerd op oude gebruiken van oorspronkelijke Mexicaanse volkeren, de Tolteken en Azteken, die Mixcoatl als god van de jacht vereerden. Het hert is voor hen heilig. Adelelmo schiet in de film het hert werkelijk dood, dat is geen trucage. Zie het als een offer voor de kunst. Tegenover het ritueel van de jacht en de slacht, is het katholieke gebedsleven van de vrouw geplaatst. Daar komt geen geweld aan te pas, nee. Je zou kunnen zeggen dat de god van de christenen zichzelf aan de mensheid heeft geofferd.” Bright Future
“Het is mijn gewoonte tegelijkertijd aan meer dan tien scripts te sleutelen. Een zeer vruchtbare werkwijze. Het plan dat momenteel bovenop de stapel ligt, speelt in Mexico-Stad. Een radicaal andere setting dan Penumbra, van de stilte naar de drukte. Terugkerend thema is dat het hoofdpersonage in het schemergebied tussen fantasie en werkelijkheid leeft.” (PvdG) Penumbra – Eduardo Villanueva za 2 15:15 Pathé 6
Stijl
“De omissie van ondersteunende muziek verhoogt de natuurgetrouwheid ook. Pas aan het eind, als de aftiteling wordt ingezet, gebruik ik een vleugje Arvo Pärt. De omgevingsgeluiden, afgewisseld met stiltes,
“Het is een heel goede tijd voor filmmakers in Turkije. Je stuit wel op problemen, zoals het vinden van finan-
Donderdag, Tijgerdag
They’ll Come Back
Tiger Awards Competition for Short
Tiger Awards Competition for
Noche
Tiger Awards Competition for Short
36
13:15 Pathé 1
Films 1 14:15 Cinerama 1
Short Films 2 16:15 Pathé 3
16:15 Pathé 4
Films 3 19:15 Pathé 3
21:15 Pathé 6
international film festival rotterdam
5
stimuleert documentaire • televisiedrama • speelfilm animatie • radio • jeugdfilm • games • videoclips korte film • transmedia • dans- en muziekfilm
www.mediafonds.nl vanavond 21.45 uur in LantarenVenster 1:
Tamelijk gelukkig een film van Peter Scholten RTV Rijnmond / StudioRev en
Herinneringen aan vuur een film van Heddy Honigmann RTV Rijnmond / Lagestee Film Ook te zien op IFFR: Hill of Pleasures Maria Ramos – VPRO / KeyDocs
Voor €18,- per maand onbeperkt naar de film in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Delft.
De ontmaagding van Eva van End Michiel ten Horn – AVRO / Pupkin Film Scenario Anne Barnhoorn
Lee Towers: The Voice of Rotterdam Hans Heijnen – RTV Rijnmond / NTR
Deze producties kwamen tot stand met steun van het Mediafonds
STAP IN DE WERELD VAN FILM
Link
Poëzie
Op 25 november 1970 pleegde de Japanse schrijver/ dichter Mishima Yukio op 45-jarige leeftijd ‘harakiri’, ofwel rituele zelfmoord Japan style, nadat hij tot zijn schande had ervaren dat men doof was voor zijn reactionair-nationalistische ideeën. De onlangs overleden regisseur Wakamatsu Koji probeert grip op hem te krijgen met 11.25 The Day Mishima Chose His Own Faith.
In Hier Nu draagt de gevierde Nederlandse dichter/ schrijver Remco Campert zijn gedicht Lamento voor, op poëtische beelden van Barbara Meter. Sfeervolle meditatie over liefde en vergankelijkheid – twee hoofdthema’s van de poëzie – met de onverslijtbare beginregels: “Hier nu langs het lange diepe water / dat ik dacht ik dacht dat je altijd maar / dat je altijd maar.”
Luís de Camões (1524-1580) heeft in Portugal de status van nationale dichter. De belangrijkste letterkundige prijs van het Portugese taalgebied is naar hem vernoemd. Zijn sterfdag, 10 juni, is een nationale feestdag. In Luís gidst filmmaker João Lopes ons door het epos Os Lusíada, dat Camões schreef toen hij in de Portugese kolonie Macau was gestationeerd.
Geweld met een gezicht Op 16 mei 2003 vond in Casablanca een reeks zelfmoordaanslagen plaats. De terroristen bleken jongens uit de nabijgelegen sloppenwijk Sidi Moumen. Nabil Ayouch, goed bekend met die Marokkaanse gemeenschap, was geschokt: “Ben ik blind geweest?” In zijn drama Les chevaux de Dieu vertelt Ayouch hun verhaal.
Nabil Ayouch, opgegroeid in Frankrijk maar woonachtig in Marokko, filmde jaren geleden al regelmatig in het straatarme Sidi Moumen. De regisseur kon niet bevatten dat de jonge terroristen uit die wijk kwamen. “Ik was geschokt. Omdat er aanslagen waren in Marokko, maar ook omdat ik intensieve periodes in Sidi Moumen had doorgebracht. Was ik dan zo blind geweest? Hoe hadden die jongens dit kunnen doen? Na vele overpeinzingen besefte ik dat er eigenlijk aan beide zijden slachtoffers te betreuren waren. En dat geweld nooit zomaar uit de lucht komt vallen.” Ayouch besloot een film te maken over de achtergrond van de aanslagen en bewerkte daartoe Les étoiles de Sidi Moumen van Mahi Binebine tot scenario: “Alles wat ik wilde vertellen stond in dat boek.” Voor de hoofdrollen castte hij twee broers uit de sloppenwijk, die in de film ook broers spelen. “Ze waren geen professionele acteurs, maar ik vond het belangrijker dat mijn spelers er geboren en getogen waren en het leven in de krottenwijk kennen.” Ook de bijrollen zijn voor buurtbewoners. “Sommigen hadden zelfs nog met de zelfmoordenaars buiten gespeeld of dezelfde moskee bezocht.” De meeste buurtgenoten waren blij met Ayouchs plannen. “Ze hebben zich lang gestigmatiseerd gevoeld na de aanslagen; echt niet iedereen uit die wijk is een terrorist. Ze waren opgelucht dat iemand op genuanceerde wijze de complexiteit van het onderwerp wilde uitleggen.” Ayouch huurde bewoners ook in voor setconstructie en beveiliging. Zo verdiende iedereen een beetje aan de film. De enige tegenwerking ondervond hij van enkele salafisten uit de wijk. Zij probeerden regelmatig de opnames te saboteren, door bijvoorbeeld de crew op bepaalde locaties te weigeren. “Maar dat was een
minderheid hoor, de meeste mensen waren juist heel betrokken.” Ayouch portretteert in Les chevaux de Dieu twee broers die in de sloppenwijk proberen te overleven. De oudste met illegale handeltjes, de jongere met marginale baantjes. Na de aanslagen van 11 september 2001 verandert er veel in de wijk: radicale salafisten ronselen jongens op straat voor zelfmoordcommando’s. Ayouch kiest ervoor het verhaal van de broers vanaf medio jaren negentig tot aan 2003 neer te zetten, zodat de kijker hen werkelijk leert kennen. Juist omdat er zo weinig films zijn die terroristen een menselijk gezicht geven. “Ik zag best op tegen de eerste voorstellingen in Cannes, vanwege dat perspectief. Hollywoodproducties ontmenselijken vaak het filmgeweld: namen en gezichten verdwijnen en die man met de baard is de vijand. Maar zo simpel zijn
‘goed’ en ‘kwaad’ in het leven niet, en geweld heeft wel degelijk een naam. Ik hoopte dat kijkers toch wat empathie zouden voelen voor deze jongens, die ooit gewone tieners waren. Gelukkig bleken mijn zorgen ongegrond.” Ook het thuispubliek – de film draaide op een filmfestival in Marrakech – reageerde positief. “Mensen zijn het zat om door de media steeds als een stereotype te worden weggezet.” Maar waarom heeft de Arabische filmwereld dan niet eerder zo’n geluid laten horen? “Religie is een zeer gevoelig onderwerp, omdat de islam zo diep geworteld is in onze maatschappij. Er heerst grote angst dat de islam in hetzelfde hokje geplaatst wordt als extremisme – en die twee zijn absoluut niet hetzelfde.” (MN) Les chevaux de Dieu – Nabil Ayouch do 31 12:45 Pathé 5, vr 1 feb 18:15 Pathé 6
Vegetarische horror In zijn tweede film Berberian Sound Studio duikt de Britse Peter Strickland (bekend van Katalin Varga) in de duistere wereld van Italiaanse horrorfilms uit de jaren zeventig. Hij laat de kijker zien welke groenten zoal sneuvelen voor het maken van huiveringwekkende geluidseffecten.
De hoofdpersoon van Berberian Sound Studio is de Engelse geluidstechnicus Gilderoy, die is ingehuurd om de geluidsmix van een Italiaanse film te verzorgen. De timide Gilderoy, die alleen ervaring heeft
met informatieve natuurfilms, merkt tot zijn schrik dat hij ingehuurd is voor een sadistische horrorfilm, waarin vrouwen op een vreselijke manier aan hun einde komen en kwaadaardige heksen onbarmhartig gemarteld worden. Regisseur Peter Strickland vertelt dat het idee voor Berberian Sound Studio ontstond door muziek waar hij veel naar luisterde. “De naam van de studio is een eerbetoon aan zangeres Cathy Berberian, die betoverende avant-gardemuziek maakte. Eén nummer, Visage, klonk alsof het voor een horrorfilm gemaakt had kunnen zijn. Het ademt dezelfde sfeer als de soundtracks van Italiaanse thril-
David Gattens esthetische korte filmgedicht By Pain and Rhyme and Arabesques of Foraging is strak gemonteerd volgens de regels van een Petrarca-sonnet. De Amerikaanse filmmaker, die in zijn werk het gedrukte woord met bewegend beeld mixt, liet zich inspireren door werk van de zeventiende-eeuwse natuurwetenschapper Robert Boyle. Pikant detail: hij deed er veertien jaar over om de beelden te schikken.
In Ginger and Rosa communiceert een Brits sixtiesmeisje via poëzie. Omdat ze bang is voor De Bom – het is immers Koude Oorlog – beschrijft ze die dreiging regelmatig. Dichten zit haar in het bloed; haar pa schrijft ook. Net zoals de vader van regisseur Sally Potter. Haar film over meidenvriendschap in roerige tijden is dan ook semi-autobiografisch. (PvdG/MN)
foto: Nadine Maas
lers en horrorfilms uit de jaren zeventig, de ‘giallo’, waar ik dol op ben. Die waren van de hand van gerespecteerde componisten als Ennio Morricone en Bruno Nicolai. Vaak hoorde ik eerst de muziek en zag ik pas veel later de bijbehorende film, iets wat behoorlijk ontregelend kan zijn. Zo is de soundtrack van Cannibal Holocaust superromantisch, maar de beelden bleken extreem gewelddadig. Gek genoeg werkt de combinatie wel.” In Berberian Sound Studio krijgen we het giallogeweld nooit te zien, maar komt de horror via de geluidseffecten tot ons. Zo bootsen de foley artists een steekpartij na door in kroppen sla te hakken en vormt een op de vloer gesmeten watermeloen het geluid van een te pletter slaande vrouw. “Ik vond het interessant om iets te doen met die foley artists”, zegt Strickland. “Vanwege de manier waarop ze geweld weten te verklanken. Maar ook vanwege het komische beeld van volwassen mannen die groenten een kopje kleiner maken.” Ook aan Berberian Sound Studio zelf kwam een foley artist te pas. “Een Finse Geräuschemacher maakte weer de geluiden die je de foley artists in beeld ziet maken. Voor het geluid van kapotgeslagen groente, gebruikte hij geestig genoeg zelf juist vlees. Dus als je een watermeloen ziet, dan hoor je kip. Dat klonk gewoon meer als meloen dan de meloen zelf. (lacht) Al was de vegetariër in mij er eigenlijk niet zo blij mee.” Bezoekers van de vertoning van vandaag hebben geluk. Behalve een introductie en een vraaggesprek met Strickland krijgen ze ook een optreden van de Belgische stemkunstenaar Jean-Michel Van Schouwburg, in de film te zien als The Goblin, de man die de onnavolgbare klanken produceert van de boosaardige geile dwerg die een meisje aanrandt. (SM)
Berberian Sound Studio – Peter Strickland
Peter Strickland
do 31 12:30 Pathé 7
international film festival rotterdam
7
THE KILLING 3
Sarah Lund is weer terug! Het derde seizoen van de ijzersterke Deense crime serie. Sarah Lund stort zich op een mysterieuze moordzaak die haar naar de politiek, de bank- én de zakenwereld brengt.
GESELECTEERD DOOR DE VOLKSKRANT BESTEL VIA VKSHOP.NL
4 DVD’s 10x60 minuten
€ 29,95 www.vkshop.nl
FFR Daily Tiger-TheKilling3-268 x 384-5mm.indd 1
04-12-12 11:39
ROOM #108
director’s profiles Bright Future
bf
In het kader van Gedichtendag goed om te weten: de Chileense Fernando Guzzoni (1983) debuteerde in 2008 op 25-jarige leeftijd met documentaire La colorina, over punkdichteres Stella Díaz Varin, soms wel de Chileense Bukowski genoemd. Hoewel zijn eerste speelfilm Carne de perro beslist niet over poëzie gaat, is er wel degelijk een raakvlak met het verhaal van Varin, die ten tijde van het bewind van Pinochet meermaals gevangen zat om haar kritische uitingen. Misschien werd ze daar wel gemarteld door iemand als Alejandro, de hoofdpersoon van Carne de perro, die zijn duistere verleden nog altijd met zich meedraagt. Carne de perro 14:00 Cinerama 6
Het regenwoud is ver weg en Begê Muniz (links) en zijn tegenspeler Ítalo Castro van het Braziliaanse A floresta de Jonathas acclimatiseren in het koude, gure Holland. Dus gaat de radiator op de hoogste stand, gaan de wintertruien uit en brengt Muniz’ getokkel op zijn gitaar hen toch nog een beetje in tropische sferen. foto: Nadine Maas
Spectrum
Nieuw geluid uit Indonesië Filmen in je moerstaal. Het gebeurt steeds vaker in Indonesië, constateren onafhankelijke filmmakers. En met moerstaal bedoelen ze dan niet het van hogerhand opgelegde Bahasa Indonesia, maar een van de meer dan duizend originele talen die gesproken worden op de archipel (bestaande uit meer dan zeventienduizend eilanden). Ifa Isfansyah (One Day When the Rain Falls) en Putu Kusuma Widjaja (On Mother’s Head ) zien de filmtoekomst van Indonesië zonnig in.
Ifa Isfansyah: “Onafhankelijke filmmakerij is in Indonesië nog altijd groeiende. Dat zie je bijvoorbeeld dit IFFR”. Er draaien acht Indonesische producties. Het is nog altijd zo dat
er nauwelijks financiering is, en ook distributie is een moeizaam verhaal.” Putu Kusuma Widjaja: “We kampen nog steeds met piraterij. We proberen mensen ervan te overtuigen om in
Putu Kusuma Widjaja (links) en Isa Isfansyah
foto: Nichon Glerum
elk geval de Indonesische waar niet illegaal op dvd te zetten. Het lijkt erop dat die oproep een beetje gehoor vindt, maar we moeten als filmmakers onze krachten bundelen voor een echt goede campagne.” Isfansyah: “Daarnaast lijdt onze filmindustrie onder een gebrek aan goede verhalen. Met de technische kant van het filmen zit het wel goed, maar het lijkt wel of jonge makers zich alleen daarmee bezighouden. Spullen zijn er genoeg: je kunt altijd wel een camera van iemand lenen, of een computer met een montageprogramma. Maar een goed script is moeilijker te vinden. Misschien ook omdat we eigenlijk maar één filmschool hebben, die vooral is gericht op technische vaardigheden.” Kusuma Widjaja: “Een goed verhaal is essentieel. Maar voor onafhankelijke filmmakers zoals ikzelf, is het niet altijd makkelijk om dat verhaal te vertellen. Ik ben een goed voorbeeld van de grote groep kleine regisseurs in Indonesië. Ik woon op Bali, ver weg van Jakarta, wat nog altijd het centrum van de film is. Het afgelopen jaar ben ik bezig geweest met mijn documentaire: draaien en wachten – op gebeurtenissen en goede scènes. Een passieve manier van filmmaken.” Isfansyah: “Ik denk dat momenteel negentig procent van alle nieuwe producties buiten Jakarta wordt gemaakt. Het is een saaie stad om film te maken.” Kusuma Widjaja: “Jonge filmmakers lijken zich steeds meer bewust van het enorme potentieel dat Indonesië heeft, met zijn diverse cultuur en natuurlijke schoonheid. Steeds vaker worden films op locatie geschoten, en in de eigen taal. On Mother’s Head is gedraaid op Bali, in het Balinees. De rest van Indonesië kan dat niet verstaan. Riri Riza heeft net een film gemaakt in Irian Jaya, in de lokale taal van de Papoea’s. Als dat booming wordt, is er straks veel werk voor lokale acteurs. In Soerabaja bijvoorbeeld, waar regisseur Edwin vandaan komt, foto: Nichon Glerum zijn ze heel enthousiast over hun eigen
taal. Als je daar met iemand spreekt, zal hij nooit in het Bahasa antwoorden. Alle films worden er nagesynchroniseerd. Er wonen daar wel meer dan twintig miljoen mensen, dus dat is een behoorlijk potentieel publiek. De meeste mensen zouden een film in hun eigen taal, met van die lekker typische scheldwoorden, fantastisch vinden.” Isfansyah: “Die trend zie je ook terug op televisie, waar veel geld zit – en daarmee mogelijke steun aan filmmakers. De overheid investeert in lokale zenders. Volgend jaar moeten er overal omroepen zijn, met een verplichting van veertig procent lokale content. Dat biedt kansen.” Kusuma Widjaja: “Lokale overheden zien nu ook dat film hen iets kan opleveren. Toen Riri Laskar Pelangi maakte, die speelde op Billiton, verviervoudigde het aantal toeristen. Het lokale bestuur heeft toen meteen nog eens twee films laten maken die daar gesitueerd zijn. Helaas geen hele goede, maar het is een begin. En het is een positieve ontwikkeling, omdat het ons kan helpen de hele diverse cultuur met alle bijzondere tradities die erbij horen, te bewaren.” Isfansyah: “Het is alleen jammer dat veel films van onafhankelijke film makers in eigen land niet te zien zijn. Ik wil One Day When the Rain Falls wel in Indonesië vertonen, maar ik moet hem nog aan de censors voorleggen. Waarschijnlijk zullen er dan wat scènes sneuvelen, zoals de homo- erotische scène waarin twee mannen elkaar kussen. Ik heb inmiddels geleerd dat het loont om naast de editor te zitten als er stukken uit worden geknipt. Als je overtuigend genoeg smeekt, kun je nog heel wat redden.” Kusuma Widjaja: “Mijn film is kansloos, wat dat betreft. Hij gaat over varkens – in een land dat overwegend islamitisch is.” (NS) One Day When the Rain Falls –
Isa Isfansyah do 31 19:30 Lantaren Venster 5, za 2 16:45 Lantaren Venster 5 On Mother’s Head – Putu Kusuma Widjaja za 2 09:15 Pathé 6
international film festival rotterdam
SP
Carlos Reygadas (1971) heeft niet bijster veel op met het prijzencircus van de internationale filmwereld. “Zeggen dat Citizen Kane beter is dan Werckmeister Harmóniák is absurd. Alsof je zegt dan een pijnboom beter is dan een roos, of melk beter dan bier.” Desondanks heeft de regisseur, wiens speelfilmdebuut Japón in 2005 op IFFR zijn wereldpremière beleefde en die uitgroeide tot een van de grootmeesters van de hedendaagse film, inmiddels een indrukwekkende prijzenkast opgebouwd. Zijn nieuwste film Post tenebras lux won in Cannes de prijs voor beste regie. Post tenebras lux 14:00 Schouwburg Grote Zaal
Signals Inside Iran
ii
Ondanks verwoede pogingen heeft de festival organisatie geen contact gekregen met de Iraanse filmmakers Nahid Ghobadi en Bijan Zamanpira. Nog altijd is onduidelijk waarom zij afgelopen zaterdag, ondanks het feit dat het regime hen eerder visa verstrekten, op het laatste moment Iran toch niet mochten verlaten. Vandaag is hun film 111 Girls, waarin Koerdische meisjes dreigen met collectieve zelfmoord om zo het nijpende mannentekort onder presidentiële aandacht te brengen, voor het laatst te zien op het festival. (JB) 111 Girls 13:15 Pathé 3
9
Wie is Kore-eda Hirokazu? Kore-eda (1962, Tokio) beleefde bij het Nederlandse arthousepubliek zijn echte doorbraak in 2005 met het hartverscheurende meesterwerk Nobody Knows, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van vier in de steek gelaten kinderen. Als regisseur is hij al sinds 1991 actief. Hij maakte vier documentaires en heeft inmiddels acht speelfilms op zijn naam staan, waaronder After Life, Still Walking, Air Doll en I Wish. Zijn nieuwe film Soshite chichi ni naru (nog geen Engelse titel bekend) wordt dit najaar verwacht, met een hoofdrol voor acteur en popster Fukuyama Masaharu. De film gaat over een zakenman wiens wereld op z’n kop komt te staan als hij na zes jaar ontdekt dat zijn zoon bij de geboorte met een ander kind werd verwisseld en hij dus andermans kind heeft opgevoed.
foto: Felix Kalkman
10
international film festival rotterdam
Kore-eda Hirokazu over zijn tv-serie Going Home
EN NU WEER EVEN CINEMA Met het elfdelige Going Home maakte de veelgeprezen Japanse regisseur Kore-eda Hirokazu het afgelopen jaar de overstap naar het kleine scherm. In de dramaserie staan familierelaties centraal, maar komen ook de mythische Kuna om de hoek kijken. De reacties waren wisselend en de kijkcijfers konden beter, maar Kore-eda is zelf niet ontevreden. Het lijkt opmerkelijk dat u als fi lmregisseur de overstap naar televisie maakt, maar eigenlijk is dat waar u begon, als documentairemaker.
“Ik had destijds al het idee dat ik uiteindelijk fi lms wilde maken. Maar ik ben van een generatie die is opgegroeid met televisie: politieseries, historische tv-fi lms en soaps. Als kind deed ik niet veel aan sport. Ik ging na school altijd zo snel mogelijk naar huis om voor de tv te zitten.” Wat heeft het werk als documentairemaker u geleerd voor het maken van speelfilms?
“Ik probeer in mijn fi lms ook zo veel mogelijk de realiteit benaderen. Bij acteurs probeer ik het acteren er zo veel mogelijk af te schaven, om ze zo dicht mogelijk bij het dagelijks leven te laten komen.” Hoe doet u dat?
“Mijn methode is om ze samen te laten spelen met kinderen. De volwassen acteurs hebben zich misschien op een bepaalde manier voorbereid. Als ze dan kinderen tegenover zich krijgen die zich daar niets van aantrekken en vanuit hun eigen wereld acteren, stort die voorbereiding als een kaartenhuis in elkaar. Een overblijfsel van mijn documentaire-achtergrond is dat ik altijd op zoek ben naar de eenmaligheid van het moment. Ik wil iets fi lmen dat maar één keer kan plaatsvinden. Daarom wil ik ook geen heel goede acteurs die telkens precies hetzelfde kunnen brengen. Alles staat er bij mij meestal in één take op.” Kinderen groeien nu veel meer op met camera’s. Is het niet zo dat ze daardoor eerder poseren en acteren?
“Mijn ervaring van de afgelopen tien jaar is dat kinderen veel beter zijn gaan acteren. Over het algemeen laat ik voor mijn fi lms 500 tot 600 kinderen auditie doen. Het is mij opgevallen dat ze meer naturel spelen. Waarschijnlijk doordat ze camera’s gewoon zijn gaan vinden. Het heeft ook wel met mijn aanpak te maken. In tegenstelling tot de volwassen acteurs geef ik de kinderen geen scenario, zodat ze hun teksten niet van tevoren kunnen instuderen. Op de set vertel ik ze pas wat ze moeten zeggen. Ze hebben geen tijd om er zelf iets bij te bedenken.”
Was het al langer een wens van u om een dramaserie voor televisie te maken?
“Vier jaar geleden zat ik tijdens het fi lmfestival van Tokio in een talkshow en kreeg ik vanuit het publiek de vraag wat ik in de toekomst nog graag wilde doen. Half als grap zei ik dat ik nog weleens een tv-serie wilde maken. In de zaal zat een televisieproducent, die mij na afloop vroeg of ik het echt meende. Zo ging het balletje rollen. Een grote inspiratiebron waren de huiselijke dramaseries waar ik vroeger dol op was. Die werden geschreven door scenarioschrijvers als Mukoda Kuniko en Yamada Taichi. Die heb ik even hoog zitten als een fi lmregisseur als Naruse Mikio. Bij Mukoda zijn het haar scherpe observaties, vooral van vrouwen, die erg goed zijn. Yamada heeft een cynische blik. Hij begint vaak luchtig, met het dagelijks leven van een gezin. Daar wordt inbreuk op gemaakt door bijvoorbeeld een ziekte, een vreemd personage of een natuurramp. Daardoor beginnen de familierelaties te wankelen.” Keek u ook naar niet-Japanse tv-series, zoals Twin Peaks?
“Ja. Twin Peaks vond ik heel goed en interessant. Lost heb ik ook gevolgd. Dat vond ik vooral in het begin interessant, maar op een gegeven moment ben ik afgehaakt.” Filmmakers hebben vaak slechte ervaringen met de tv-wereld, door producenten die te veel bemoeienis willen. Ze krijgen vaak niet de vrijheid die ze als filmregisseur wél hebben. Had u daarom ook twijfels over dit project?
“Nee, dat was hier niet het geval. We werkten op basis van wederzijds vertrouwen. We hebben vooraf besproken wat ik wilde doen en daarmee ging men akkoord. Er waren kleine dingen waar ik rekening mee moest houden, zoals de momenten waarop de reclame ingevoegd moest worden. Maar botsingen zijn er niet geweest.” Wat was het grootste verschil met het maken van films?
“Mijn aanpak verschilde niet wezenlijk. Ik richt mij in mijn fi lms voornamelijk op het alledaagse. Ik laat in kleine dingen zien hoe
mooi het leven kan zijn. Daarin lijkt het op de tv-series waar ik vroeger van hield. De Japanse series van nu zijn heel anders, die staan helemaal los van het gewone leven. Er gebeuren de gekste dingen in. De kijkcijfers van Going Home waren lager dan die van de meeste andere tv-series. Daar kan ik me niet echt druk om maken. Veel series worden gemaakt vanuit het idee dat de kijker snel verveeld is, dat je van alles moet doen om ze bij de les te houden. Ik denk niet dat het goed is om te werken vanuit het gezichtspunt van de kijker. Het gaat om de maker: zijn karakter, waarden en esthetiek moeten de basis vormen.” Ik las dat een van de uitgangspunten bij Going Home was, dat u wilde laten zien dat sommige dingen anders zijn dan ze lijken.
“Het motto van de serie was: deze wereld bestaat niet alleen maar uit de zaken die je met het oog kunt waarnemen. Dat slaat vooral op de mysterieuze Kuna, dwergachtige mythische wezens. Ze hebben voor iedereen een andere betekenis. Kinderen vinden de Kuna gewoon leuk, volwassenen projecteren er hun schuldgevoelens op. Bij sommigen roepen ze nostalgie op, een verlangen naar hun kindertijd.” Is het wat u betreft voor herhaling vatbaar, of gaat u snel weer terug naar film?
“Als de gelegenheid zich weer voordoet, ben ik bereid het weer te doen, maar ik wil me nu eerst weer op de cinema richten. Het is ook niet realistisch om te verwachten dat ik opnieuw de gelegenheid krijg onder zulke vrije omstandigheden opnieuw een serie te maken. Het was wel een gigantische inspanning om én het scenario te schrijven én elf afleveringen te regisseren. Toch was het een waardevolle ervaring. Alleen al omdat er drie tot vier miljoen mensen naar keken. Als ik zulke aantallen in de bioscoop wil bereiken, moet ik veel concessies doen en een heel commerciële fi lm maken.” U komt in uw werk vaak terug bij familierelaties. Valt daar voor u nog veel in te ontdekken?
“Ik heb sinds vijf jaar een dochter. De ervaringen die ik als vader opdoe, komen terug in mijn werk. Ik denk dat mijn werk meegroeit met mijn persoonlijke ervaring. Toen ik Nobody Knows maakte, had ik nog geen kinderen en leefde mijn moeder nog. Die fi lm heb ik helemaal vanuit het gezichtspunt van het kind geschoten. Als ik kijk naar de fi lm die ik nu aan het monteren ben, is het wat dat betreft veel gevarieerder geworden. Het gezichtspunt van de ouders zit er ook in. In dat opzicht is mijn werk gegroeid. Het krijgen van een kind heeft een gigantische impact op mij gehad. Niet alleen op mijn werk overigens, maar ook op mijn dagelijks leven. Sinds zij er is, ontbijt ik.” (SM)
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
11
Mojo Concerts presenteert
10 MEI 2013 HEINEKEN MUSIC HALL, AMSTERDAM 11 MEI 2013 KLOKGEBOUW, EINDHOVEN
JOE COCKER FIRE IT UP TOUR
KAARTVERKOOP VIA WWW.LIVENATION.NL EN WWW.TICKETMASTER.NL AVA I L A B L E NOW
MOJO CONCERTS IN ASOCIATION WITH
Cultuur maakt je rijker De BankGiro Loterij is de cultuurloterij van Nederland en hoofdpartner van International Film Festival Rotterdam. Samen met haar deelnemers steunt de BankGiro Loterij musea, monumenten, molens en festivals met ruim 64 miljoen euro per jaar. Speelt u ook mee voor cultuur? Ga naar www.bankgiroloterij.nl
01 adv IFFR dagkrant 268x190mm.indd 1
21-12-12 16:28
More than Film Changing Channels Web Lounge Zappen maar, bij deze uitgebreide selectie van Amerikaanse webseries. Sinds 2006 experimenteren onafhankelijke filmmakers met dit nieuwe medium. In de weblounge van Changing Channels komen de beste voorbeelden voorbij. 09:00-sluit, gratis entree, foyer Cinerama.
Tea House/Gallery Inside Iran Vanwege de overheidscensuur moet bijna iedere Iraanse filmmaker of kunstenaar voorzichtig zijn. Het gevolg is een levendige ondergrondse cultuur van filmvertoningen en uitvoeringen in informele galeries. Tea House/Gallery Inside Iran ademt de sfeer van een dergelijke plek. In het galeriegedeelte zijn installaties te zien van Neda Razavipour, Mohammad Shirvani en Bani Khoshnoudi. Elke dag van 16:00 tot 17:00 uur is er een High Tea in aanwezigheid van Iraanse filmmakers en -kenners. Vandaag: fragmenten uit de vrolijke en wonderlijke cowboyfilms van de Iraanse amateur-John Ford zijn te zien in My Name Is Negahdar Jamali and I Make Westerns van Kamran Heydari. De regisseur brengt de films met veel respect, maar het maakt toch nieuwsgierig naar het onversneden werk. Maryam Najafi, filmmaakster van Kayan, neemt de rol van explicateur op zich. 10:00-21:00, gratis entree, Schouwburgplein 54.
Stimulus Progression (Rotterdam) Installatie van Mika Taanila over ‘muzak’. In de jaren zeventig ontwikkelde de Muzak Corporation een (pseudo)wetenschappelijke methode genaamd ‘Stimulus Progression’, waarbij muziek diende om de productiviteit te verhogen. De Fin ging op zoek naar hedendaagse voorbeelden. 11:00-18:00, gratis entree, TENT, Witte de Withstraat 50.
en de theremin wordt geconfronteerd met een uniek filminstrument voor synthetische klanken. 12:00-18:00, gratis entree, Blaak 10 Gallery, Witte de Withstraat 7.
All Magic Sands De New Yorkse filmarchivaris en multimediakunstenaar Andrew Lampert stuitte op een intrigerende set filmspoelen, zonder begin- of eindgeneriek. Hij presenteert deze ongemanipuleerd in een dubbelprojectie. 12:00-17:00, gratis entree, Sub Urban Video Lounge, Botersloot 44a.
Festschrift for an Archive Ooit bood MoMA’s Film Still Archive in New York toegang tot vier miljoen gecatalogiseerde beelden. Tot de directie de schatbewaker ervan, Mary Corliss, na 34 jaar ontsloeg. Jason Simon maakt letterlijk het proces op van een stille dood. 12:00-22:00, gratis entree, PrintRoom, Schietbaanstraat 17.
Your Eyes Are Dead Deze installatie zoekt naar de roots van subculturele revoltes en in het bijzonder die van de hiphop. 12:00-18:00, gratis entree, Joey Ramone Gallery, Josephstraat 166.
Vocal Artist intro Berberian Sound Studio Stemacteur Jean-Michel van Schouwburg is als vocal talent te zien in de film Berberian Sound Studio. Hij ontwikkelde een uitzonderlijk breed keelrepertoire, waaronder de bizarre ‘goblin’. 12:30-14:00, Cinerama 1, toegankelijk met ticket voor de film.
The Most Electrified Town in Finland
Critics’ Talk
Met timelapse-registraties en poëtische close-ups creëerde Mika Taanila een mild eco-kritische videoinstallatie op drie grote schermen. 11:00-18:00, gratis entree, TENT, Witte de Withstraat 50.
In LantarenVenster wordt het publiek uitgenodigd opnames bij te wonen van een-op-een-gesprekken tussen een criticus en een filmmaker na de vertoning van diens film. Vandaag vertelt regisseur David Verbeek over zijn film How to Describe a Cloud. 16:00-17:00, gratis entree, foyer LantarenVenster.
Kids on the Floor In de foyer van de Rotterdamse Schouwburg kan jong (van vier tot twaalf) én oud terecht voor een selectie van filmische activiteiten. Met tussen 11:00 en 16:30 uur no melons, no lemon, een super-breedschermuitvoering van een installatieproject van Roderick Bösensell dat uitsluitend uit geanimeerde GIF’s bestaat, tussen 15:00 en 17:30 filmprojecties en animatie in samenwerking met Zadkine en om 16:30 uur dagelijks een uurtje animatiefilms. De aanwezigheid van ouders is verplicht. 11:00-17:30, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.
Soundfigures Beeldend kunstenaar Aura Satz concentreert zich op geluid en akoestiek. In deze installatie ontmoeten oude muziekautomaten de eerste grammofoonrollen
Dance Swine Dance Video-installatie waarin een anoniem stripfiguurtje danspasjes demonstreert. Matt Stokes onderzoekt hiermee de visuele en sociale codes van specifieke subculturen. 17:15-18:15, gratis entree, Kleine Zaal Rotterdamse Schouwburg.
Piece by Piece Maarten Visser, uitloper van de avant-garde en voorloper van de computeranimatie, baseerde de techniek van deze installatie, op de videowall te zien, op het principe van de antieke mozaïekkunst. Dagelijks gaat zijn abstracte oeuvre vergezeld van piano-improvisatie. 17:45-18:15, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.
EN?
Scopitone Café Eclectische mix van documentaires over muziek en muzikale beleving, met visuals en talks na afloop. Met vandaag de vertoning van Pierre Laffargues Kinshasa Superband, met aansluitend een sound lecture door professor Johannes Ismaiel-Wendt. Hij demonstreert en analyseert een Afrikaans klinkend programma uit een ritme-box synthesizer. 18:00-21:00, gratis entree, Kleine Zaal Rotterdamse Schouwburg.
(Pop, Terror, Critique) Remix Een reuzescherm brengt in deze compositie meer dan 45 video’s en animaties samen. Sinds vijftien jaar stelt Tony Cokes de hypocrisie van de muziekindustrie, de consumptiecultuur, de kunstwereld en de Amerikaanse politiek ter discussie. Zijn kritische tekstberichten op felgekleurde achtergronden werken als subversieve videoclips. 19:00-23:00, gratis entree, foyer Rotterdamse Schouwburg.
Pop goes cinema Cinema op bijzondere plekken in de stad, dit keer in Alliance Française: de documentaire Wavemakers (Le chant des ondes) van Caroline Martel (Canada, 2011). De documentaire brengt een fascinerend ensemble aan personages (inclusief Radiohead-muzikant Jonny Greenwood) samen in hun passie voor een verfijnde elektronische uitvinding: de Ondes Martenot. Een instrument dat iedereen herkent, maar niemand kent. 20:30-22:00, gratis entree, Alliance Française, Westersingel 14.
SmartTalk: Studio Erasmus@IFFR De maandelijkse talkshow van de Erasmus Universiteit, deze keer live vanaf het festival. De wetenschap op zijn kant. Scherp en bevlogen. Met anatomieprofessor Gert-Jan Kleinrensink en Kees van Steensel (chirurg) over anatomische correctheid in vechtfilms, filmfestivaldirecteur Rutger Wolfson over de soms omstreden keuzes van IFFR, filosoof Ger Groot over filosofie en porno, psycholoog Sanne van Dongen analyseert de grootste filmschurken en Maarten Frens (hersenprofessor) legt uit hoe beelden ons brein voor de gek houden. Live muziek van Guus Bok. Presentatie: Geert Maarse. 21:00-22:30, gratis entree, koffiecorner de Doelen.
Dance Dance Dance @ Rotterdamse Schouwburg Het dagelijkse feest in de Kleine Zaal en foyer van de Rotterdamse Schouwburg, met vanavond Helselingen Soundsystem en H&V. Tot 23:00 gratis entree voor iedereen, daarna uitsluitend op vertoon van (gebruikt) IFFR-ticket.
Kern, Cinerama 2, di 29 jan, 19:14 uur Gabriëlle van Liemt (77), gepensioneerd, Rotterdam
“Ik heb deze film gekozen omdat ik al het werk van Ulrich Seidl heb gezien en wist dat Veronika Franz met hem samenwerkte. Peter Kern kende ik niet. En ik wist ook niet dat er een voorfilm bij zou zitten. Het is wel leuk te zien hoe Peter Kern als acteur werkt. Het is zeker geen doorsnee gemaakte documentaire. Je ziet zijn woede-uitbarstingen, hoewel die vaak ook fake blijken. Dan komt er ineens weer zo’n lachje achteraan. Het is bijzonder hoe hij zich met dat grote, dikke lijf beweegt. Als je hem ineens bloot ziet, krijg je diep medelijden. Het moet niet leuk zijn met zo’n lijf te moeten rondlopen.” Clemens den Boer (28), docent Duits, Rotterdam
“Een mooi portret van Peter Kern. Hij is een cynicus die nergens zin meer in heeft en overal tegenaan schopt. Juist als mensen hun waardering tonen voor zijn werk. Zoals hij dat publiek in Tsjechië belachelijk maakt… Het is schrijnend en beangstigend, ook voor mij. Ik denk dat het voor meer homo’s een schrikbeeld zal zijn om op die manier alleen achter te blijven. Er was nog meer herkenning: ik heb ook een paar jaar in Wenen gewoond, in zo’n afgrijselijke buitenwijk. En ik herkende de manier waarop Kern films maakt – kunstmatig, als een soort musical. Maar dan zonder de vrolijkheid. Een raar volk, die Weense kunstenaars.” Claire Wolff (32), docent Duits, Rotterdam
“Het was een behoorlijk schizofrene film; wat is echt en wat is gespeeld? De voorfilm, ook met Kern, vond ik frustrerend. Het tweede deel, de hoofdfilm, was duidelijk aardiger. Al vond ik bepaalde scènes in Kern wel te lang. Vooral de momenten waarop hij naar zijn eigen films zit te kijken. Ik snap wat de makers ermee willen zeggen, maar er moet óf iets gebeuren, óf er moeten een paar scènes uit. We gingen naar deze film omdat we Oostenrijkers kennen en het een typisch volkje is. Niet per se omdat we veel wisten over Kerns werk. Maar opmerkelijk is hij zeker. Ik hád honger, maar toen hij full frontal voor de camera verscheen…” (NS/MN)
ONDERTUSSEN OP INSTAGRAM
Cut to: #IFFR
#Tiger in the #cloud #iffr
#iffr met @rich_hj goedemorrege
#IFFR
#IFFR
Current lab participants Iwan, @dhoogs and David planning their day at #CineMart #iffr @iffr
Director from #halley taking a picture of the actor and 2 fans #iffr
Last minute tickets #iffr
El director del corto Dentro, el director de la peli Las lagrimas y el actor de ambos filmes. #iffr
Posando pra foto oficial hj antes da sessão... Não pensem q é glamour, viu? Esse Festival é muito sem afetação e, por isso, bastante especial!#ElesVoltamtour
INTERNATIONAL film festival rotterdam
13
INFORMATIE & TICKETVERKOOP Prijzen Film Film Last Minute Tiger Discount Tiger Friends Unlimited Pas
Online tickets kopen Normale prijs €11 €5,50 €18 €50 per jaar €360
Met korting* €8
*Tiger Friends, houders van een Tiger Discount-pas, studenten met een geldige collegekaart en CJP-pashouders krijgen korting.
Nieuw: Tiger Discount Helemaal nieuw dit jaar is de Tiger Discount. Deze kost €18 en geeft €3 korting op elk filmticket: in plaats van €11 betaalt u €8. De persoonsgebonden pas kan worden aangeschaft via filmfestivalrotterdam.com/ tigerdiscount en bij de kassa’s op de festivallocaties. Let op: u kunt pas ná afronding van deze transactie tickets met discount-korting kopen! De Tiger Discount-pas belandt als een digitaal bestand in uw mailbox. Deze pdf moet u uitgeprint meenemen naar elke voorstelling – al uw met korting gekochte films zijn in de streepjescode versleuteld.
Gedurende het festival kunt u online tickets kopen via filmfestivalrotterdam.com, tot maximaal een kwartier voor aanvang van de voorstelling. Vanaf een uur voor aanvang betaalt u slechts 50% van de ticketprijs. Er zijn geen online transactiekosten aan verbonden.
Last minute tickets Vorig jaar opende de Last Minute Shop op het Schouwburgplein voor het eerst zijn deuren. Dit jaar is er nog meer kortingskans, want ook online zijn Last Minute Tickets te koop. Vanaf een uur voor aanvang van de voorstelling heeft u via de website drie kwartier de tijd om tickets te bemachtigen voor de helft van de normale prijs! Een filmticket kost dan €5,50. Tijdens het festival vindt u de Last Minute Shop op filmfestivalrotterdam.com/lastminutetickets en ook op facebook. com/iffrotterdam. Op het Schouwburgplein verrijst ook een fysieke Last Minute Shop. Die is geopend van 09:00 tot 21:00 uur. De 50%-kortingstickets zijn bovendien aan de Centrale Kassa en aan de kassa’s van de deelnemende theaters (inclusief het Oude Luxor en de Rotterdamse Schouwburg) te koop.
E-tickets Wegens succes geprolongeerd: het e-ticket. Wie op de festivalsite tickets koopt, ontvangt automatisch
een bevestigingsmail met een pdf-bijlage. Dat is het e-ticket, dat u zelf dient uit te printen. U hoeft dan niet meer langs de kassa, maar kunt met uw printje direct door naar de zaal waar men de unieke streepjescode voor u scant. Een vereiste is wel dat de code op A4-formaat is geprint. Elke streepjescode is eenmalig te gebruiken. Studenten moeten met hun tickets en geldige collegekaart nog wel even langs de kassa om hun toegangsbewijzen op te halen. Tickets besteld met een Tiger Friends-, Tiger Discount- of Unlimited Pas worden automatisch op de bijbehorende pas geladen.
Centrale Kassa De Centrale Kassa bevindt zich in festivalhart de Doelen. Hier kunt u gedurende het festival tickets kopen, ook voor de speciale evenementen. Een Tiger Friends-pas of Unlimited Pas kunt u hier ook aanschaffen. Ook aan de kassa’s van de deelnemende filmtheaters kunt u tickets voor het desbetreffende theater kopen. De Tiger Discount-pas is ook aan de kassa’s van alle deelnemende theaters te koop. De kassa’s bij LantarenVenster, Pathé en Cinerama zijn geopend van 09:00 uur tot een kwartier na aanvang van de laatste voorstelling. Openingstijden Centrale Kassa: 09:00 tot 22:00 uur. Op zaterdag 2 februari sluit de Centrale Kassa om 18:00 uur, maar u kunt daarna nog terecht bij de kassa van Pathé, Schouwburgplein.
LantarenVenster
Alle locaties zijn goed bereikbaar met het openbaar vervoer en de auto. De locaties liggen voor het merendeel op loopafstand van Rotterdam Centraal en van elkaar, met LantarenVenster op de Kop van Zuid als uitzondering. Dat is snel en goed bereikbaar met metro, tram en fiets in een minuutje of tien. Vanaf Rotterdam CS neemt u metrolijn D of tramlijn 20, 23 of 25; uitstappen bij halte Wilhelminaplein. Oude Luxor Theater
14
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
WORD TIGER FRIEND Voor iedereen met een grote fi lmhonger of een snel kloppend cultuurhart heeft het festival een speciale vriendenclub. In tijden van bezuinigingen op cultuur maken bescheiden persoonlijke bijdragen letterlijk een wereld van verschil. Voor €50 per jaar bent u Tiger Friend en maakt u het mede mogelijk om mooie, vernieuwende en bijzondere internationale fi lms naar Rotterdam te blijven halen. Tiger Friends genieten korting op tickets en andere voordelen. Alle vriendschapsvoordelen op een rij: • Een speciale pas waarmee u €3 korting krijgt op elk regulier filmticket • 10% korting op alle festivalartikelen uit onze merchandise-stands en uit de webshop (het hele jaar door) • Uitnodigingen voor speciale IFFR-evenementen of exclusieve aanbiedingen buiten en tijdens de festivalperiode (gratis of met korting) • U steunt het festival
1
2
3
4
5
6
7
8 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.
9.
Mr. Inez Weski gaat in een minicollege dieper in op de juridische aspecten van de politieke thriller Call Girl in de SmartTalk Erasmus Tiger College. Cast en crew van de film My Sister’s Quinceañera, met in het midden de Amerikaanse regisseur Aaron Douglas Johnston, die in 2012 afstudeerde aan de Nederlands Filmacademie. Regisseur Michael Noer met de cast en crew van zijn film Northvest. Cameraman Jonathan Legraie en regisseur Jeremy Xido net voor de Europese première van hun documentaire Death Metal Angola. Regisseur Mira Fornay (midden) geflankeerd door acteurs Adam Mihál en Irena Bendová, de hoofdrolspelers van haar My Dog Killer. Een muzikale battle op niveau: de orkestrale klanken van Kreng smelten samen met de improvisaties van celliste Okkyung Lee tijdens Mind the Gap in Worm. Door geluidsinterventies wordt het echte leven cinema in de programmasectie Signals: Sound Stages. Zoals Christof Migone’s Hit Parade op het Schouwburgplein. Onder leiding van Nelly Ben Hayoun, de ‘Willy Wonka van design en wetenschap’, werd in een foley-workshop Neil Armstrongs kleine stap op het maanoppervlak van passend geluid voorzien. De jonge Nederlandse regisseur Max Porcelijn (rechts), maker van de misdaadkomedie Plan C, geeft aanstormende talent feedback in de workshop We Are Next. Foto’s: Bram Belloni, Nichon Glerum, Ruud Jonkers, Felix Kalkman en Marije van Woerden
9
INTERNATIONAL film festival rotterdam
15
Pathé 2
PROGRAMMA DONDERDAG 31 JANUARI Oude Luxor
BF
•geel•
Stefan Schaller, Duitsland, 2013, DCP, 95 min, Dui/Eng, e.o.
In the Fog
De Duitser Kurnaz werd in 2001 in Pakistan gearresteerd, overgedragen aan de Amerikanen en ruim vijf jaar vastgehouden in Guantanamo. Ondanks onvoorstelbare martelingen heeft Kurnaz altijd zijn onschuld volgehouden. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal. 19:30 Lesson of the Evil
•paars01•
Miike Takashi, Japan, 2012, Video, 129 min, Jap, e.o.
Sleepless Night
Meester Miike is niet van het zachtzinnige. Hij dankt zijn meestertitel aan films met bijna ondraaglijk geweld. De actualiteit helpt hem ditmaal nog een handje, want de film toont een schietpartij, een slachting feitelijk, op een school. Voor wie Miike nog niet kent: probeer eerst For Love’s Sake. 22:30 Nairobi Half Life
BF
•geel•
David ‘Tosh’ Gitonga, Kenia/Duitsland, 2012, DCP, 96 min, Swah, e.o.
90 Minutes
Debuutfilm is een aanstekelijke komedie, vol met de onwaarschijnlijke plotwendingen die bij het genre horen en met het kleurrijke realisme van het echte Afrikaanse leven. Grote troef is Joseph Wairimu, die zijn verbluffende acteerdebuut maakt als Mwas, een personage dat zelf graag acteur wil worden.
de Doelen Jurriaanse Zaal
•FLM•
15:30 Ninah’s Dowry [ip]
BF
•geel•
Victor Viyuoh, Kameroen/VS, 2012, DCP, 95 min, e.o.
Noche
SP
•paars01•
BF
•geel•
Roberto Minervini, VS/Italië/België, 2012, DCP, 92 min, Eng, e.o.
Ontroerend én onsentimenteel, dit verslag uit de onderklasse van Texas. Over verslaafde alleenstaande moeder, en vooral haar twaalfjarige zoon die zich zo stoïcijns mogelijk door de gevaarlijke omgeving slaat. Overtuigende lyriek in documentairestijl, met cast van uitstekende non-professionals.
Schouwburg Kleine Zaal 18:15 Kinshasa Superband [wp]
In de IFFR-sectie Tiger Awards Competition for Short Films (TS) worden korte films 23 stuks in 2013 - met een maximale lengte van 60 minuten gepresenteerd aan het publiek en aan een internationale jury. De winnaars van de drie Canon Tiger Awards for Short Films 2013 werden afgelopen maandag bekendgemaakt: The Tiger’s Mind van Beatrice Gibson, Unsupported Transit van Zachary Formwalt en Janus van Erik van Lieshout.
BF
Bestaat uit:
•geel•
Insight [ep]
Sophie Blondy, Frankrijk, 2012, DCP, 98 min, Fra, e.o.
Sebastian Diaz Morales, Nederland/ Argentinië, 2012, DCP, 12 min, g.d.
Ergens aan zee bevindt zich een circus. Er staat een koude wind en er komt nauwelijks publiek. Hoewel de voorstellingen vermakelijk zijn, loopt de spanning tussen de artiesten op. Angèle houdt van Elliot, maar de gevaarlijke Heroy schuwt geen middel om haar voor zich te winnen. Met Denis Lavant, Béatrice Dalle en Iggy Pop.
We kijken naar een filmploeg; de filmploeg kijkt naar ons. Cinema als een spiegel van de werkelijkheid die fictie wordt. Of is het omgekeerd? Greystone [ep]
Kerry Tribe, VS, 2012, Video, 29 min, Eng
Conceptuele film over een moord in de Greystone Mansion in 1929 en onderzoek naar de structuur van Hollywoodfilms die juist hier zijn opgenomen. Secretion
DG
Willie Doherty, Ierland, 2012, Video, 20 min, Eng
•blauw•
Dominik Graf, Duitsland, 2011, Video, 88 min, Dui, e.o.
SS
•blauw•
Pierre Laffargue, Frankrijk/België, 2013, Video, 100 min, Ling/Eng/Fra, e.o.
Documentaire over de formatie en internationale tournee van een supergroep , samengesteld uit Congolese en westerse bands. Een experimentele vermenging van rumba, Congolese straatritmes, indierock, psychedelica en nog wat genres, aangezwengeld door het eclectische label Crammed Discs. 18:15-20:00, gratis entree, Scopitone Café, Kleine Zaal Schouwburg, vol is vol
Pathé 1
Verzamelprogramma, 78 min
Geld- en liefdesperikelen van zwemleraar Aldo en rumfabriekarbeidster Monica in Melaza, bakermat van de Cubaanse suikerriet. Met voelbare liefde voor Cuba werpt de jonge regisseur een frisse blik op zijn worstelende personages: ook in een piscina zonder water kun je leren zwemmen.
15:30 Dreileben: Komm mir nicht nach
•FLM•
Zompig post-apocalyptisch landschap à la Tarkovski’s ‘Zone’. Geheugenverlies is geen optie; het verleden is onontkoombaar; pogingen tot ontsmetting zijn zinloos.
Twee vrouwen komen elkaar na lange tijd weer tegen en ontdekken dat ze decennia geleden verliefd waren op dezelfde man. Diepe overpeinzing van passie, verlangen, hunkering en lust; verloren en herwonnen tijd; en het leven dat nooit klopt - vermomd als primetime misdaadverhaal. 18:30 90 Minutes
Immortelle [wp]
David Verbeek, Taiwan, 2013, DCP, 17 min, g.d.
Experimentele dansfilm waarin twee ex-geliefden het einde van hun relatie verwerken. Terwijl het lichaam danst, volgt de geest als een zwaar gemoed. BF
19:15 Tiger Awards Competition for Short Films 3
•geel•
Eva Sørhaug, Noorwegen, 2012, DCP, 90 min, Noo, e.o.
90 minuten lang geen antwoord op de vraag hoe de moordpartij van Breivik in het aangeharkte Noorwegen kan worden begrepen. Wel toont Sorhaug op beklemmende wijze de aanloop naar drie moorden: confronterend en aangrijpend relaas over mannelijke frustratie en geweld.
•FLM•
TG
Marcelo Lordello, Brazilië, 2012, DCP, 105 min, Port, e.o. Q&A met regisseur
TS
•geel•
Hartverscheurend verhaal, strenge camera. Het jongetje Kid woont samen met zijn oudere broer en moeder op een boerderij. De vader heeft hen verlaten en de financiële situatie is rampzalig, zo kan afgeleid worden uit de summiere, ontroerende details die regisseur 12:30 L’étoile du jour Fien Troch de kijker biedt.
13:15 They’ll Come Back [ip]
Een vrouw heeft in de binnenlanden van Kameroen niet veel te vertellen. Misschien geen opzienbarend feit, maar dit mooi vertelde verhaal maakt indringend voelbaar wat het betekent als je leven volledig wordt bepaald door anderen en door tradities. Uithuwelijken en verkopen lijken niet hetzelfde, maar kunnen het zomaar worden.
BF
Q&A met regisseur
Fien Troch, België/Duitsland/ Nederland, 2012, DCP, 90 min, Ned
21:45 Low Tide
SP
09:30 Melaza [ip]
Carlos Lechuga, Cuba/Frankrijk/ Panama, 2012, DCP, 80 min, Spa, e.o.
19:15 Kid
•FLM•
16:45 5 Jahre Leben [ip]
16:15 Tiger Awards Competition for Short Films 2
•FLM•
TS
Verzamelprogramma, 87 min
Voor een inhoudelijke toelichting op dit verzamelprogramma, zie Tiger Awards Competition for Short Films 2. Bestaat uit:
Eris [ip]
Claire Hooper, Groot-Brittannië, 2012, DCP, 36 min, Eng
Poëtische film die Britse Cris (12) en haar broer zijn 21:30 documentaire- en sociaalna eindeloos gekibbel op de In the Fog SP realistische tradities redt met achterbank door hun ouders behulp van Griekse goden, Sergei Loznitsa, Duitsland/Rusland/ uit de auto gezet: zo begint Belarus/Nederland/Letland, 2012, ongelooflijke muziek en een kleine zwerftocht door het DCP, 128 min, Rus, e.o. karrevrachten fantasie. noordwesten van Brazilië. In Een ten onrechte van collaboratie Janus moderne, realistische fabel leert met de nazi’s beschuldigde man Erik van Lieshout, Nederland, een upperclass tiener anders te 2012, Video, 51 min, Ned, e.o. probeert onder immorele om22:15 kijken naar het moderne Brazilië. Over Janus. Een man uit de standigheden zijn eer en morele Ma belle gosse [ip] BF volksbuurt Rotterdam-Zuid. principes te verdedigen. Een 16:15 Shalimar Preuss, Frankrijk, 2012, Een verzamelaar van curiosa, minimalistisch oorlogsdrama Sunshine Boys [ip] BF DCP, 80 min, Fra, e.o. die onlangs is overleden. En over over de menselijke aard en onQ&A met regisseur Kim Tae-Gon, Zuid-Korea, 2012, kunst. oplosbare kwesties rond keuzes, DCP, 85 min, Kor, e.o. Zomervakantie. Een eiland, plicht en schuld. Twee studenten bezoeken hun strand, ijsjes, familie. Het is 22:15 schoolvriend die een weekend allemaal heel ontspannen en Three Stories KM verlof heeft: hij moest wél onschuldig, maar het 17-jarige Kira Moeratova, Rusland/Oekraïne, Pathé 3 in militaire dienst. Subtiel meisje Maden lijkt er niet 1997, 35mm, 105 min, Rus, e.o. melancholiek drama over helemaal bij te zijn. Er is ook Drie verhalen, drie moorden, 10:15 universele zaken als vriendschap, een gevangenis in de buurt, drie moordenaars: een man, een Men of the Earth [ep] SH klasseverschillen en volwassen tussen het huis en de zee. Maden vrouw en een kind. Elk van deze Andrew Kavanagh, Australië, worden, in hoogst Koreaanse kijkt elke dag stiekem in de novellen is een fijnzinnige mix 2011, Video, 10 min, Eng setting. Met fraaie bijrol van brievenbus. van horror en zwarte humor, Origineel en emotionerend, actrice Kim Kkobbi (Breathless). subtiliteit en bruutheid. De film zonder dialogen. Over is volmaakt in zijn rigoureuze wegwerkers die nu eens niet 19:15 vorm en handelt over de Schouwburg Grote Zaal aan het werk zijn, maar zich Drug War SP intrinsieke onvolmaaktheid van bezighouden met een vreemd en 14:00 Johnnie To, Hongkong, 2012, de menselijke natuur. indrukwekkend ritueel. DCP, 107 min, Mand, e.o. Post tenebras lux SP Johnnie To is in Rotterdam geen aansluitend: Carlos Reygadas, Mexico/ onbekende. Gangstermeister Frankrijk/Nederland/Duitsland, Sleepless Night BF Pathé 4 To bracht 5 jaar geleden een 2012, DCP, 120 min, Spa, n.o. Jang Kun-Jae, Zuid-Korea, 2012, overdosis flitsende HongkongDroomachtige, uiterst 09:45 Video, 65 min, Kor, e.o. films naar Rotterdam en kocht persoonlijke en visueel Night of the Foxes [ep] SH Q&A met regisseur alle plaatselijke antiekzaken leeg. verrassende film van Mexicaanse Fijnbesnaarde psychologische Tom Haines, Groot-Brittannië, Hij heeft zijn territorium verlegt meester. Raadselachtig ook. 2012, Video, 14 min, Eng schets verbeeldt moeilijk te naar mainland China en dat Want wat hebben die rugbyende Kent, Engeland. Lange, verwoorden en vaak ongrijpbare zullen ze daar weten. Masterclass jongeren te maken met die vruchteloze zomer. Stekelige details en dilemma’s in het leven in het betere gangsterfilmen. lichtgevende duivel? En hoe stemmingen, verdoofd met van jong Koreaans stelletje. Genomineerd voor The Big verhoudt die relatiecrisis zich drugs en alcohol. Een morele val, Bekroonde tweede film van Screen Award. tot de vervormd gefilmde vossen en tieners bedreigen de talent Jang Kun-Jae (Eighteen). paarden? Leidde in Cannes tot boomgaard. (TH) Bescheiden en innnemend 22:15 felle discussies, en won er de prijs net als de maker. Éden [ip] aansluitend: SP voor beste regie. •paars01•
•geel•
•geel•
•blauw•
•FLM•
•paars02•
Post tenebras lux
•FLM•
•paars01•
•paars01•
•geel•
•FLM•
•paars02•
Low Tide
•paars01•
16:45 I.D.
BF
•geel•
Kamal Karamattathil Muhammed, India, 2012, DCP, 87 min, Hind/Eng, e.o. Q&A met regisseur
In de flat van twee meisjes in Mumbai zakt een bouwvakker plotseling in elkaar. Charu probeert via zijn mobiele telefoon zijn identiteit te achterhalen. Daarbij stuit ze op onbekende plekken in de stad en op andere manieren van leven. Een dynamisch en uitdagend werk van een Indiaas talent. Kinshasa Superband
16
Bruno Safadi, Brazilië, 2012, DCP, 75 min, Port, e.o.
Intens drama over hoogzwangere vrouw, die in verwarring over de zinloze moord op haar echtgenoot bij een dubieuze evangelist en diens Kerk van Eden belandt. Fraai, creatief camerawerk, hypnotiserend geluid, originele locaties in Rio en een schitterende hoofdrol van steractrice Leandra Leal.
13:15 111 Girls [ep]
II
Nahid Ghobadi/Bijan Zamanpira, Iran, 2012, Video, 79 min, Fars/Koer, e.o.
Las lágrimas [ip] •blauw•
De 111 zijn Koerdische meisjes die wonen in een gebied zonder huwbare mannen. Ze brengen hun probleem onder de aandacht van de president en dreigen gezamenlijk met zelfmoord. Een presidentiële gezant haast zich door het onherbergzame landschap om het drama te voorkomen. Onderweg treft hij vele, soms absurde obstakels.
Pablo Delgado Sánchez, Mexico, 2012, DCP, 64 min, Spa, e.o.
BF
Aangrijpende afstudeerfilm volgt zelfdestructieve tiener Fernando en zijn broertje Gabriel tijdens een kampeertrip in de bossen. Thuis worden ze verstikt door boosheid, verdriet en de onbesproken afwezigheid van hun vader. Krachtig en hoopvol familiedrama met indrukwekkend acteerwerk.
•geel•
13:00 The Love Songs of Tiedan BF
•geel•
Hao Jie, China, 2012, Video, 89 min, Mand, e.o.
Levendig, kleurrijk en romantisch familiedrama (en komedie) op het Chinese platteland in de jaren zestig en zeventig, voor en na de Culturele Revolutie die lokale muziektradities verbood. Tiedan is als jongetje verliefd op de mooie zingende buurvrouw en als volwassene op haar dochters. 16:15 Noche [wp]
21:45 Kidd Life [ip]
Leonardo Brzezicki, Argentinië, 2013, DCP, 85 min, Spa, e.o.
Deense filmmaker is er met zijn camera bij als Kidd, een gewone jongen, met zijn aanstekelijke rapsongs van de ene op de andere dag verandert in de sensatie van het jaar. Zelfs de premier wil zijn handtekening. Meeslepende documentaire over rap, roem en rijkdom - en de prijs daarvan.
19:00 Lasting [ep]
Jacek Borcuch, Polen/Spanje, 2012, 35mm, 93 min, Poo/Spa, e.o.
Twee Poolse studenten worden verliefd tijdens een vakantie in Spanje. Maar een vreselijk ongeluk verpest hun relatie en plannen. Spannend existentieel drama waarin het lot belangrijker lijkt dan de mooiste plannen van de mens. 22:00 Japan’s Tragedy [ep]
RG
•blauw•
Slavoj i ek, de meest mediagenieke filosoof van het afgelopen decennium, is ook een groot filmliefhebber, met verrassende favorieten. Cineast Fiennes nam de filosoof mee op reis en leefde zich daarnaast uit in het reconstrueren van bekende filmsets. •paars01•
15:45 Dogs Are Said to See Things
•paars01•
Kobayashi Masahiro, Japan, 2012, Video, 101 min, Jap, e.o.
Wang Bing, Frankrijk/Hongkong, 2012, DCP, 89 min, Mand, e.o.
SH
•paars02•
aansluitend:
BF
•geel•
Michael Wahrmann, Brazilië, 2012, DCP, 72 min, Port, e.o.
SP
•paars01•
De ramp van de tsunami is ver weg en komt ook niet in beeld, maar de angst die de ramp met zich meebracht wordt zeer emotioneel voelbaar gemaakt. Producent en actrice Kiki Sugino speelt de meest aangrijpende rol uit haar carrière als een jonge moeder die aan haar ingebeelde angst dreigt te bezwijken. Genomineerd voor The Big Screen Award. 22:00 Prófugos [ep]
TG
Op een heftige ontsnapping volgt een gewelddadige reis kriskras door de Argentijnse woestenij, op zoek naar een beloofd nieuw thuis. Mystieke fabel over moed en overleving eiste zijn tol van de cast en van regisseur Fadel, die de klus klaarde met gebroken arm.
Fine, Thanks
CC
•blauw•
Pablo Larraín, Chili, 2011, Video, 120 min, Spa, e.o.
Larraín schetst een grimmige Chileense werkelijkheid in zijn eerste televisieserie voor HBO Latijns-Amerika. Een spannende actieserie over een drugsdeal die compleet in het water valt. Vluchten is de enige optie, maar niets is wat het lijkt. En voor wie vluchten ze eigenlijk? Voor de wet of voor de maffia?
•FLM•
SP
•paars01•
Ying Liang, Zuid-Korea/China, 2012, Video, 70 min, Mand, e.o.
Cinerama 2
Geruchtmakende reconstructie van geruchtmakende zaak in China: jongeman doodt zes agenten, waarna zijn moeder wordt opgesloten in psychiatrisch ziekenhuis. Vaste Rotterdam-gast Ying Liang (Taking Father Home) richt zich in mooi geacteerd, helder gestructureerd en bekroond drama op het verhaal van de moeder.
Six Day Run
•FLM•
12:00 Getting to Know the Big Wide World
Q&A met regisseur
Hoe een zwembadfeestje ruw wordt verstoord. De mooi opgebouwde onheilspellende spanning wordt eigenzinnig in beeld gebracht.
19:30 Odayaka [ep] Uchida Nobuteru, Japan/VS, 2012, Video, 100 min, Jap, e.o.
Drie zusjes van 10, 6 en 4 moeten het praktisch in hun eentje rooien in een afgelegen bergstreek in Yunnan. Hemelschreiende armoede in hedendaags China, vol meeslepend mededogen getoond door de beste documentairemaker van nu. Kortere versie van Three Sisters, dat in Venetië in premiere ging.
Cinerama 1
Q&A met regisseur
Zwart-wit, met rijstpapieren deuren, als een klassieke Japanse film. De regisseur kent zijn klassieken, maar blijft een modernist. Een verhaal over een vader en zoon die worstelen met dood en verlies. Wonderlijk genoeg blijft de toon licht. Zo is de mopperende vader niet vrij van humor. Relativerend. Als het leven zelf.
•paars01•
09:15 When Night Falls
Guto Parente, Brazilië, 2012, DCP, 12 min, Port, e.o.
Avanti popolo
SP
SP
Alejandro Fadel, Argentinië, 2012, DCP, 119 min, Spa, e.o.
Sophie Fiennes, Groot-Brittannië/ Ierland, 2012, DCP, 136 min, Eng
SP
18:30 Alone
21:30 Los salvajes
•FLM•
12:15 Zes vrienden van zelfmoordenaar The Pervert’s Guide Miguel komen bijeen om zijn to Ideology
spullen op te ruimen, te gissen naar zijn beweegredenen en elkaar de maat te nemen. De sfeer is ongemakkelijk en broeierig in dit psychologische drama, dat op surrealistische wijze en met hoofdrol voor geluid de grenzen tussen heden en verleden uitgumt.
•geel•
Andreas Johnsen, Denemarken, 2012, DCP, 97 min, Deen, e.o.
Pathé 6
TG
BF
KM
•blauw•
Kira Moeratova, USSR, 1979, 35mm, 75 min, Rus, e.o.
Moeratova maakt van een ‘gewone’ driehoeksverhouding (2 jongens, 1 meisje, allemaal bouwvakkers) een levendig en ongrijpbaar gedicht over het mysterie van de liefde. Van deze gewone ‘sovjet’personages maakt ze poëtische individuen en het bouwterrein verandert in een kwetsbaar landschap van onuitgesproken tragedies.
Recent overleden Rotterdamveteraan Carlos Reichenbach speelt nukkige, (eigen)wijze 11:45 vader die wacht op zijn verloren Our Nixon [wp] BF 14:30 zoon, terwijl zijn andere zoon Penny Lane, VS, 2013, toenadering zoekt met super8Fine, Thanks [wp] BF Video, 85 min, Eng film en oude lp’s. Gelaagd, Opgeborgen, vergeten en Mátyás Prikler, Slowakije, 2013, grappig debuut, met schitterende herontdekt: super8-films, 35mm, 130 min, Slow/Hon, e.o. mise-en-scène, spoort aan tot Het gezin in tijden van oorlog: gemaakt door naaste herinneren. kinderen zijn tegen hun ouders, medewerkers van Nixon, broers tegen hun zussen, vertellen het verhaal zoals zij 18:15 vrouwen tegen hun mannen. dat zagen - voordat Watergate La Playa D.C. BF Een zeer realistisch gezinsportret alles zou veranderen. Dit is zo’n Juan Andrés Arango, Colombia, wordt een metafoor voor een bizarre archiefthriller uit de 2012, DCP, 90 min, Spa, e.o. totaal verziekte samenleving. jaren 70 die je soms zomaar in de Ook herenkapsels vertellen een Verontrustend, groots maar ook schoot geworpen krijgt. verhaal - vooral in La Playa, intiem. een wijk in Bogotá waar veel 14:15 17:45 immigranten van de westkust Tiger Awards wonen. De jonge Tomas zoekt Competition for A floresta de Jonathas [ip] BF er naar een betere toekomst. Hij Short Films 1 TS Sérgio Andrade, Brazilië, 2012, blijkt kapperstalent te bezitten, DCP, 99 min, Port/Eng, e.o. Verzamelprogramma, 77 min maar wordt gehinderd door Jonathas kent geen andere Voor een inhoudelijke toelichting loyaliteit en plichtsbesef jegens plek dan de Amazone, waar hij op dit verzamelprogramma, zie zijn familie. woont en werkt met zijn familie. Tiger Awards Competition for De jungle heeft, als een levend Short Films 2. 21:15 Bestaat uit: wezen met een eigen wil, een 36 [ep] TG Six Day Run [wp] fascinerende aantrekkingskracht Mika Taanila, Finland, 2013, Nawapol Thamrongrattanarit, Thailand, voor buitenlandse toeristen DCP, 15 min, Eng 2012, DCP, 68 min, Thai, e.o. en vormt ook voor Jonathas Hardloper Ashprihanal tijdens 36, zoals het aantal opnamen een verleidelijke bedreiging. de ultieme inspanningstest, op één analoog fotorolletje. 36 Betoverend lowbudgetdebuut. The Six Day Run. Van Taanila is ook het aantal shots waaruit vertoont het festival ook twee 20:15 deze film bestaat. Toch is het installaties en een Short Profilegeen strenge film, maar een L’enclos du temps SP compilatie. speelse zoektocht van een jonge Jean-Charles Fitoussi, Frankrijk, By Pain and Rhyme and fotografe naar de foto’s die 2012, DCP, 67 min, Fra, e.o. Arabesques of Foraging [ep] verdwenen op haar computer. In de zomer bezoekt Théo zijn David Gatten, VS, 2012, Alles van een jaar is weg. Ook het opa in de prachtige Italiaanse Video, 8 min, g.d. beeld van die ene prikkelende regio Marche. Opa is ernstig Erudiet en esthetisch filmsonnet ontmoeting. ziek. Dokter Stein, die het leven is op te vatten als een van de oude man al eens heeft liefdesbrief aan de 17e-eeuwse ‘gered’, stuurt een mysterieuze natuurwetenschapper Robert jonge verpleegster die alles in Boyle. Pathé 7 huis lijkt te hebben om voor Nummer veertien, 12:30 home [wp] genezing te zorgen.
36
•geel•
•geel•
•geel•
Pathé 5
•FLM•
10:00 De nieuwe wereld [wp]
BF
•geel•
Jaap van Heusden, Nederland, 2013, DCP, 85 min, Ned, e.o. Q&A met regisseur
•geel•
Mirte is schoonmaakster in het aanmeldcentrum voor asielzoekers bij de luchthaven. Door routine probeert ze haar verleden weg te drukken. Als de charismatische West-Afrikaan Luc wordt binnengebracht, lijkt Mirte weer grip te krijgen op haar leven. Een film over verlies, vluchten en liefde uit onverwachte hoek. 12:45 Les chevaux de Dieu
SP
•paars01•
Nabil Ayouch, Marokko/Frankrijk/ België, 2012, DCP, 115 min, Fra, n.o.
•paars01•
Het is stoffig en hectisch in de Marokkaanse sloppenwijk waar broers Yachine en Hamid opgroeien in een wereld van drugs en criminaliteit. IJzingwekkende film, waarin een kansarme gemeenschap broedplaats wordt voor islamitisch fundamentalisme en extremisme. 15:45 Leones
Berberian Sound Studio
BF
•geel•
Q&A met regisseur
Diep in het bos. Vogels fluiten en bomen ritselen. Vijf vrienden dolen tussen de bomen. Al lopend wordt er gepraat en verleid. Zijn ze verdwaald? Of zitten ze vast? Flarden op een geluidsrecorder, een sleutelhanger, een kussen en een auto onthullen langzaam de bestemming van de groep.
Salvatore Mereu, Italië, 2012, DCP, 102 min, Ita, e.o.
SP
Een dag uit het leven van de 12-jarige Caterina, die vanuit de achterbuurt van de Sardijnse hoofdstad Cagliari haar onverwoestbaar optimistische wereldbeeld loslaat op de niet geringe misstanden in haar omgeving. Geëngageerd en ontroerend, vrolijk en treurig, kleurrijk en contrastrijk. Genomineerd voor The Big Screen Award.
Passions
•FLM•
Jazmín López, Argentinië/Frankrijk/ Nederland, 2012, DCP, 80 min, Spa, e.o.
18:45 Bellas mariposas [ip]
La playa D.C.
•paars01•
SS
•blauw•
Peter Strickland, Groot-Brittannië, 2012, DCP, 92 min, Ita/Eng, n.o.
Een miezerige Britse geluidsman belandt in een Italiaanse studio om elektronische muziek en geluidseffecten te verzorgen voor een groezelige lowbudgethorrorfilm uit het giallo-genre, dat beroemd werd dankzij Dario Argento: seks, geweld en satanisme. De realiteit raakt algauw vertroebeld door fantasieën. 15:30
MovieZone Award Uitreiking
Uit een voorselectie van twintig films heeft de jongerenjury van MovieZone drie genomineerden gekozen: Call Girl, Les chevaux de Dieu en Io e te. Een van deze films wint vandaag de felbegeerde MovieZone Award en wordt meteen na de prijsuitreiking vertoond!
Guido van der Werve, Nederland, 2013, DCP, 54 min, Eng
22:15 Passions
Sleutelwerk uit het oeuvre van Van der Werve. Het requiem voor dit romantische werk componeerde Van der Werve zelf, volgens het schema d-e-a-d. 17:00 Disappearing Landscape [wp]
KM
•blauw•
Kira Moeratova, Rusland, 1994, 35mm, 112 min, Rus, e.o.
BF
•geel•
Vladimir Todorovic, Singapore/ Servië/Spanje, 2013, DCP, 70 min, Jap/Mand/Serv/Spa, e.o.
Liefdesverhoudingen, paardenrennen en duellerende mannen op een afgelegen renbaan aan zee, waar zeer excentrieke figuren rondlopen. Dit is Moeratova’s manifest over de ‘ondraaglijke leegheid van het bestaan’.
Q&A met regisseur
Drie moderne verhalen over migratie. Niet de makkelijkste film van het festival, wel de slimste. De filmmaker, een Servische kunstenaar die lesgeeft in Singapore, put uit eigen ervaring. Zijn belangstelling voor landschappen vertaalt zich in volledig gecontroleerde schoonheid, fonkelend als een wiskundige vergelijking.
Cinerama 3
The Boring Life of Jacqueline
•FLM•
11:45 Eine Stadt wird erpresst
DG
•blauw•
Dominik Graf, Duitsland, 2006, Video, 90 min, Dui, e.o.
Chanteurs dreigen Leipzig op te blazen tenzij direct 20 miljoen euro wordt betaald. De zaak wordt toegewezen aan een eenzame agent die nog onder Honecker diende. Dit is Grafs somberste kijk op OostDuitsland na 1989, waarvan de veelomvattende malaise de vorm aanneemt van een razendsnelle thriller.
Los salvajes
17
THIS IS REALITY NOT FICTION 14:15 The Boring Life of Jacqueline [ip]
22:15 Happiness Building 1 [ep]
CC
•blauw•
Sebastián Silva, VS, 2012, Video, 143 min, Eng
HOOFDSPONSOR VAN IFFR
Cinerama 5
SP
17:00 Malody
Chen Chieh-jen, Taiwan, 2012, Video, 84 min, g.d., e.o.
Cinerama 4
BF
•geel•
Maryam Najafi, Iran/Canada/Libanon, 2012, Video, 86 min, Arab/Eng/Fars, e.o. Q&A met regisseur
16:30 My Sister’s Quinceañera [wp]
SH
•paars02•
Phillip Barker, Canada, 2011, Video, 12 min, Eng
Krivina [ip]
BF
•geel•
Igor Drljaca, Canada/Bosnië en Herzegovina, 2012, Video, 70 min, Bosn, e.o. •FLM•
BF
•geel•
Een Bosnische emigrant keert terug naar zijn vaderland, op zoek naar een oude vriend die betrokken was bij oorlogsmisdaden. De hoofdpersoon verloor in de oorlog niet alleen zijn vriend en zijn land, maar bovenal zichzelf. Surrealistisch en hypnotiserend debuut, waarin niets is wat het lijkt.
Een ander soort Americana dan reclames voor spijkerbroeken en trucks. De Mexicaans-Amerikaanse inwoners van een stadje 20:00 in Iowa - gespeeld door nietA Fallible Girl [wp] BF professionele acteurs - tonen de Conrad Clark, Verenigde Arabische kracht van familiebanden in deze Emiraten/China/Groot-Brittannië, intensieve samenwerking met 2013, DCP, 104 min, Mand/Eng, e.o. een regisseur die in Iowa geboren Q&A met regisseur is en nu in Amsterdam woont. Jonge Chinese vrouw is pad19:45 denstoelenfarm begonnen in de 19:15 The Hunter and woestijn van de Golfstaten. AmDie Welt [ep] BF the Skeleton SH bitie, liefde, identiteit, ontworteAlex Pitstra, Nederland, 2012, ling en botsing der culturen in Bai Bin, China, 2012, DCP, 80 min, Arab/Eng/Ned, e.o. Video, 26 min, Tibe, e.o. een visueel indrukwekkende Revolutie! En dan? In eerste In deze flashanimatieversie tweede film van in China werinstantie meestal onveiligheid van gestileerde thangka kende kosmopoliet Clark. Een en economisch verval. Een jonge moet een jager proberen een bericht uit de nieuwe wereld. Tunesiër weifelt na de omwenteangstaanjagend skelet te slim af ling van 2011 over zijn toekomst. 22:30 te zijn. Naar een Oost-Tibetaanse Naar Europa? Zijn vader zegt van GFP Bunny [ip] BF vertelling. niet. Maar hij ontmoet ook een Tsuchiya Yutaka, Japan, 2012, Nederlandse toeriste. Speelfilmaansluitend: Video, 82 min, Jap, e.o. debuut van Nederlands-TunesiEmperor Visits the Hell [ep] BF Q&A met regisseur sche filmmaker. Een geestige film over een meisje Li Luo, China/Canada, 2012, dat haar moeder vergiftigt? Video, 70 min, Mand, e.o. 21:45 En ook nog waargebeurd? In Satire met een stalen gezicht. Lee Towers: The Voice Japan kan dat. De maker was in Vrije adaptatie van hoofdstukken of Rotterdam [wp] SP 2004 een Tiger in Rotterdam en uit Reis naar het Westen, een Hans Heijnen, Nederland, 2013, dook toen onder. Acht jaar later roman uit de Ming-dynastie, DCP, 93 min, Ned, e.o. en rijper is hij helemaal terug. verplaatst naar hedendaags Ontroerend portret van een van Niet voor kijkers die niet tegen China met zijn gangsters, Rotterdams muzikale helden: vivisectie kunnen. Microscoop bureaucraten en rijk geworden de zingende kraanmachinist Lee op een samenleving. officials. Winnaar Dragons & Towers. Na een lange periode Tigers Award in Vancouver. van afwezigheid staat hij weer op de bühne voor een laatste galaconcert in Color Ahoy.perro Achter dehuye glitter que en glamour gaat het echte leven door, en dat is vooral gewoon hard werken.
Oostenrijk, op de drempel van het Oosten. Maar wat is daar, in het Oosten? Weigel gaat dat met haar 8mm-camera ontdekken, zonder te weten wanneer en waar de reis eindigt. Een gevoelig en mooi, uniek reisverslag. 11:30 Memories Look at Me
BF
•geel•
Second Class Citizens
SP
•paars01•
Zwart-wit gestileerde, onafhankelijke (anti-)oorlogsfilm over het op brute wijze neerslaan van de opstand op het Koreaanse eiland Jeju in 1948. De eilanders zijn hun dorpen ontvlucht en verschuilen zich onder primitieve omstandigheden voor het leger. Jiseul betekent ‘aardappel’ in het lokale dialect. 21:45 Miroir mon amour [ip]
Een film waarin iedereen zichzelf is en wij er stilletjes bij mogen zijn: een dochter met een eigen leven in Beijing bezoekt haar ouders in haar geboortestad. Een van de meest bescheiden films van het jaar, maar ook een van de meest beklijvende, zorgvuldige, authentieke en liefdevolle.
•geel•
•geel•
•geel•
•paars01•
14:00 Carne de perro
BF
•geel•
Fernando Guzzoni, Chili/Frankrijk/ Duitsland, 2012, DCP, 81 min, Spa, e.o.
Trefzeker beklemmend debuut over Chileense vijftiger die niet langer kan ontsnappen aan de last van zijn duistere verleden als Pinochet-beul. Gedraaid door de onvolprezen cameravrouw Bárbara Álvarez (De jueves a domingo). Ter geruststelling: de hond werd geen haar gekrenkt bij het maken van de film. 16:30 Poor Folk [ep] Midi Z, Taiwan/Myanmar, 2012, DCP, 105 min, Mand/Thai, e.o.
BF
Een gangsterfilm die er niet uitziet en niet aanvoelt als een gangsterfilm, maar als het leven zelf. Althans, het leven in het wetteloze grensgebied tussen Myanmar (Birma) en Thailand. Een levendige handel in drugs, jonge meisjes en wat nog meer illegaal is. Met veel dromen en weinig winnaars.
•geel•
20:00 Among Grey Stones
RG
•blauw•
•blauw•
Verval en ondergang van een samenleving, gezien door de ogen van verschoppelingen. Moeratova schetst een verbijsterend portret van van elkaar vervreemde volwassenen en kinderen en snijdt de onderwerpen aan die terug zullen blijven keren in haar films: crisis, dood en rouw. 22:30 Easy Rider James Benning, VS, 2012, Video, 95 min, g.d.
KM
Iemand belazert een straatmuzikant met vals geld. Dat leidt tot een kettingreactie aan trucs. Bijzonder originele schets van het groteske in het dagelijks leven.
KM
Kira Moeratova, USSR, 1983, 35mm, 88 min, Rus, e.o.
India, al honderd jaar een van de productiefste filmlanden, had helaas nooit oog voor de conservering van deze kunstvorm. Op één charismatische uitzondering na, P. K. Nair. Met zijn onverdroten inzet oefende hij een enorme impact uit op generaties filmmakers. Een documentaire als een schatkist.
Kira Moeratova, Oekraïne/Rusland, 2005, Video, 32 min, Rus, e.o.
•geel•
Aangekomen in India, hoort regisseur Kees Brienen dat zijn vriend is overleden. Een bitter welkom, dat hem naar het afgelegen dorp van zijn vriend voert, en naar de langzame verzoening met de weg die al het leven moet gaan. Een speelfilm, gebaseerd op en vermengd met ware gebeurtenissen.
Shivendra Singh Dungarpur, India, 2012, DCP, 164 min, Eng/Hind/Beng/Kan, e.o.
13:45 Dummy
BF
Kees Brienen, Nederland, 2013, DCP, 80 min, Eng/Ned, e.o.
•FLM•
09:45 Celluloid Man
Een vrouw probeert het lijk te dumpen van haar onbeminde echtgenoot, die per ongeluk is omgebracht door een dokter. Moeratova bestempelt deze onstuimige en bizarre film als ‘half thriller, half cabaret’. Een reis vol gelach en angst, levenslust en wanhoop, rouw en feest. DEAD BODY WELCOME [wp]
•paars01•
Het verhaal begint waar het sprookje eindigt: Sneeuwwitje ontwaakt seksueel en ontdekt een wereld waarin de dwergen groot zijn geworden en haar prins weinig charismatisch blijkt te zijn. Het ergste is nog wel dat haar moeder echt veel sexyer is dan zij.
Cinerama 7
•blauw•
17:15
SP
Siegrid Alnoy, Frankrijk, 2012, DCP, 84 min, Fra, e.o.
Song Fang, China, 2012, DCP, 91 min, Mand, e.o.
KM
Kira Moeratova, Oekraïne, 2001, 35mm, 105 min, Rus, e.o.
O Muel, Zuid-Korea, 2012, DCP, 108 min, Kor, e.o.
•geel•
•paars02•
18
09:00 Fahrtwind - Aufzeichnungen einer Reisenden [wp] BF
•geel•
aansluitend:
aansluitend:
19:15 Jiseul [ep]
•FLM•
Bernadette Weigel, Oostenrijk, 2013, DCP, 85 min, Dui, e.o.
Een restaurant, gebouwd in een rollend wiel, raakt in chaos als de veranderende zwaartekracht een kettingreactie veroorzaakt. Vreemd, hallucinerend verhaal.
Aaron Douglas Johnston, VS/ Nederland, 2013, DCP, 72 min, Eng
Hanin is een gescheiden vrouw die in Vancouver een Libanees restaurant runt. Haar dochters, haar werknemers en haar liefdesleven vragen allemaal om aandacht, terwijl ze worstelt om het restaurant winstgevend te houden. Een energieke en oorspronkelijke blik op de Arabische gemeenschap in Canada.
Cinerama 6
•FLM•
•paars01•
Bij de meeste films wordt de set om het verhaal heen gebouwd. Hier heeft de aankleding echter de hoofdrol. De kunstenaar bouwde in een enorme, nog werkende houtfabriek een grootse en duistere installatie en liet zijn acteurs zoekend de ruimte verkennen. Een gevangenis als geluksgebouw.
Het leven van een aspirantactrice gaat niet over rozen. Jacqueline is naïef, eigenzinnig en soms een tikkeltje wanhopig. Ze belandt in grappige, vaak gênante situaties en twittert daar obsessief over. Regisseur Sebastián Silva maakte deze komische dramaserie voor HBO Digitals, de online tak van omroep HBO. 17:30 Kayan [ep]
HIVOS GEEFT FILMMAKERS WERELDWIJD EEN STEM
•blauw•
RG
•blauw•
Een meditatieve trip door Monument Valley anno 2012. De cinematografische landschapskunstenaar Benning zocht de locaties op van de beroemde roadmovie uit 1969. Zijn statische camerastandpunten worden alleen verlevendigd door enkele concrete geluiden en af en toe een streepje recente indiemuziek.
LantarenVenster 1 11:45 Hill of Pleasures [wp]
21:45 Rotterd@m Shorts 2
•FLM•
•paars01•
Q&A met regisseur
Derde deel van trilogie van Braziliaans-Nederlandse maakster over rechtssyteem in Rio de Janeiro, doet diepgravend verslag van de wijze waarop met behulp van grootschalige politiemacht getracht wordt de favela’s te pacificeren. Bericht vanuit de favela ‘Heuvel der Geneugten’.
•paars01•
Q&A met regisseur
Anna prostitueert zichzelf om haar zieke moeder in Japan op te kunnen zoeken; Cory zoekt zijn biologische vader. Samen maken ze een roadtrip in de hoop op een betere toekomst. Eerlijk en indringend portret van dwalende jongeren in een troosteloze stad balanceert knap tussen feit en fictie.
RG
•blauw•
György Pálfi, Hongarije, 2012, DCP, 85 min, Eng/Hon/ Rus/Kant/Ita/Fra, e.o.
Uit frustratie over ontoereikende filmbudgetten sprokkelde arthouselieveling Pálfi een duizelingwekkend mozaïek bijeen op basis van foundfootage. Het vertrouwde boy meets girl-motief vormt de leidraad voor een virtuoos gemonteerde en vaak erg grappige ontdekkingsreis door de cinema. 19:15 Rotterd@m Shorts 1
SH
•paars02•
Verzamelprogramma, 77 min
Gevarieerd overzicht van de beste audiovisuele producties uit Rotterdam van het afgelopen jaar: documentaire, dansfilm, fictie en experimenteel werk. Bestaat uit:
Crops [wp]
Gerco de Ruijter, Nederland, 2013, DCP, 4 min, g.d.
Stop-motionfilm met beelden uit Google Earth over irrigatieprocessen in de Verenigde Staten. Geluid en beeld vormen een hypnotiserend geheel. Des duivels [wp]
Eelko Ferwerda/Jasper Wessels, Nederland, 2013, DCP, 9 min, Eng, e.o.
Des duivels draait om de eeuwenoude strijd tussen Goed en Kwaad. Tygo Gernandt en Juda Goslinga stunten met heden en verleden. Boys will be boys. Edison Bay [wp]
Michiel van Bakel, Nederland, 2013, DCP, 4 min, g.d.
Het verstrijken van tijd in de Rotterdamse haven. Experimentele film, geanimeerd met behulp van meerdere camera’s vanuit 25 hoeken. Soigneur [wp]
Rik van der Linden, Nederland/Frankrijk, 2013, DCP, 17 min, Ned/Fra, e.o.
Over het dramatische ongeluk van wielrenner Simon van Beneden en zijn terugkeer in de wereld van het fietsen. Het verzameld breiwerk van Loes Veenstra
Christien Meindertsma, Nederland, 2012, DCP, 3 min, Ned, e.o.
In Rotterdam-Zuid komen 500 mensen samen om de gebreide, nooit gedragen truien van Loes Veenstra te showen tijdens een flashmob. ‘So happy together!’ Hier is Harry Merry [wp]
Joke Olthaar, Nederland, 2013, Video, 40 min, Ned/Eng, e.o.
Twee documentaires met typisch Rotterdamse onderwerpen: het bombardement en Bob den Uyl. Bestaat uit:
Herinneringen aan vuur
Heddy Honigmann, Nederland, 2012, Video, 52 min, Ned, e.o.
Overlevenden vertellen over hun ervaringen tijdens het bombardement op Rotterdam en de invloed daarvan op hun leven. Documentaire over angst, verlies én vreugde. Tamelijk gelukkig [wp]
Peter Scholten, Nederland, 2013, Video, 53 min, Ned, e.o.
SP
Mike Ott, VS/Griekenland, 2012, Video, 80 min, Eng/Jap, e.o.
16:45 Final Cut: Ladies and Gentlemen
•paars02•
Verzamelprogramma, 105 min
SP
Maria Ramos, Nederland/Brazilië, 2013, DCP, 95 min, Port, e.o.
13:45 Pearblossom Hwy
SH
Harry Merry, een fenomeen in Rotterdam, is eindelijk geportretteerd. En hoe! Hij zingt in matrozenpak en speelt daarbij onnavolgbare rockmuziek op zijn orgel.
LantarenVenster 3
BF
•geel•
Q&A met regisseur
Een wonderlijke film en dat is duidelijk wat de filmmaakster wilde. Ze vertelt vrolijke liefdesverhalen over jonge blinden, gespeeld door blinde acteurs. Kennelijk moet iemand die niet kan zien over meer verbeelding beschikken. En misschien verklaart dat ook de verbeeldingskracht van de film.
•FLM•
Mario Mabor Dhalbny, Soedan, 2010, DCP, 17 min, Arab, e.o.
Een rabbaba is een tradioneel snaarinstrument. De rabbabaman maakt ze zelf en gaat de buurt ermee rond. Een geliefde verschijning, die de oude liederen levend houdt. Cinema Behind Bars [ip]
•geel•
SP
•paars01•
Pedro González-Rubio, Japan, 2012, DCP, 72 min, Jap, e.o.
Op uitnodiging van de Japanse regisseur Naomi Kawase maakte González-Rubio (maker van Alamar, Tiger-winnaar 2010) deze fraaie en reeds meermalen bekroonde documentaire over laatste - steeds oudere - bewoners van schitterend berggebied in de omgeving van Nara. SP
•paars01•
Pang Ho-cheung, Hongkong, 2012, DCP, 92 min, Kant, e.o.
One Day When the Rain Falls [wp]
SH
•paars02•
Mosaab Fadul, Soedan, 2011, DCP, 9 min, Arab, e.o.
De succesvolle Hongkongse filmmaker Pang Ho-cheung is een alleskunner. Hij maakt romantische hitkomedies, maar ook geestige gangsterfilms. Omdat hij alles kan, kan hij ook seksfilms maken. En ook dat is bij hem geestig en zelfs absurdistisch. Verwacht geen onverbloemde seks, maar wel veel vet-melige humor.
SP
•paars01•
Zorgvuldig familieverhaal speelt zich deels af in een oud Javaans huis. Buiten regent het onophoudelijk. Het verhaal heeft drie delen met elk een familielid als hoofdpersoon. Zo komen tegenstellingen aan het licht tussen geloven, generaties en toekomstvisies. Sfeervolle film over oud en nieuw Indonesië. DG
•blauw•
Dominik Graf, Duitsland, 2003, Video, 118 min, Dui, e.o.
11:45 Die Erbin [wp]
LantarenVenster 6
14:15 How to Describe a Cloud [wp]
RG
•blauw•
Kawai + Okamura, Japan, 2013, DCP, 9 min, Eng
Een echt moordmysterie, maar zonder echte mensen. Knap van sfeer en belichting, knap van choreografie en knap zonder woorden. Alles knap.
David Verbeek, Nederland, 2013, DCP, 80 min, Mand, e.o.
Simon Starling, Duitsland/ Groot-Brittannië/Denemarken, 2012, Video, 28 min, Eng
•paars01•
Jonge vrouw in Taipe wordt geconfronteerd met blindheid van haar moeder die in vissersdorpje woont en overtuigd is over een zesde zintuig te beschikken. Met weinig middelen gedraaid, maar wel Verbeeks meest volwassen film - over ontworteling, spiritualteit en moderniteit. Genomineerd voor The Big Screen Award.
Shibata and Nagao [ep] Yang Ik-June, Japan, 2012, Video, 18 min, Jap, e.o.
Workshop-project van Koreaanse Tiger-winnaar drijft de spot met workshops. Vooral acteurs worden voorgesteld als een vreemde soort. Omori Tatsushi, Japan, 2012, Video, 29 min, Jap, e.o.
Je laat een groep jonge Japanse acteurs los in een leeg kantoorgebouw. Als een experiment met ratten. Acteren met Stockholmsyndroom.
SH
•paars02•
Verzamelprogramma, 111 min
Khartoem is een stad na de slag. Soedan is tot op het bot verdeeld. Maar dan is er muziek. Filmen leert men voorzichtig. Maar over muziek hoeft niemand ze iets nieuws te vertellen. Bestaat uit:
In Search of Hip-Hop [ep] Issraa El-Kogali, Soedan, 2012, DCP, 11 min, Eng/Arab, e.o.
Des duivels
2·11 [ip]
De relatie tussen astronomie, fotografie en de vroegste filmtechniek wordt gereconstrueerd vanaf Jules Janssens fotografische revolver (1874).
SP
Twee vrouwen. Twee zwaarden. Een man in een doos. Een lege straat. Meer heb je niet nodig voor het verbeelden van de apocalyps. Een oefening. Een grap. Columbos [wp]
Solomon gebruikte voor zijn radicale, relatief kernachtige remake van Warhols acht uur lange klassieker louter machinimabeelden uit Grand Theft Auto.
14:00 Sudan’s Swinging Film Factory
Columbos
Devi Kobayashi, Japan, 2012, Video, 15 min, Jap, e.o.
Black Drop
Hülya reist van Duitsland naar een Turks bergdorpje om een roman te schrijven over haar overleden vader. De stem van haar vader begeleidt haar pogingen tot onderzoek en herinnering. Heden, verleden en fictie lopen door elkaar heen.
Geen land waar genres zo worden gecultiveerd. Geen land waar genres zo belachelijk worden gemaakt. Japan ja.
Akiba-Field [ip]
•FLM•
Philip Solomon, VS, 2012, Video, 48 min, g.d.
Ayse Polat, Duitsland/Turkije, 2013, DCP, 72 min, Tur, e.o.
•paars02•
Verzamelprogramma, 90 min
Als een Englishman in New York, het droeve liedje van Sting. Eenzamer dan een buitenaardse detective in Tokio kan het niet worden. Toch vrolijke genrehutspot.
Bestaat uit:
•paars01•
17:00 Wondering Alien Directors SH
Lisa Takeba, Japan/VS, 2013, Video, 19 min, Jap/Eng, e.o.
Een post-cinemawerkstuk/ installatie, plus een essay over visuele technologieën uit het pre-cinematijdperk. Eerst een studie naar het tijdsverloop op aarde. Dan historische documentatie over de baan van de planeet Venus.
SP
Poor Folk
Ook de beste muzikanten moeten in Soedan bijklussen om te overleven. Eén groep vond werk in een autowerkplaats. Zelfs het monteurswerk kreeg ritme.
Wandering Alien Detective Robin [wp]
Het harde leven van een aardige jonge pooier met een stal vol appetijtelijke en opvallend spitsvondige hoeren. Een onder wereldexposé dat verandert in een verfrissend complex essay over de ware aard van de liefde.
Verzamelprogramma, 76 min
•FLM•
Mohamed Hanafi, Soedan, 2012, DCP, 36 min, Arab, e.o.
Bestaat uit:
Q&A met regisseur
Empire [ip]
LantarenVenster 5
De twaalfde man is de massa die het team ondersteunt. Maar hier is het echt één man, die je de coach van het publiek zou kunnen noemen. Een goeiige ophitser. Nomads [ip]
Q&A met regisseur
11:30 Empire of the Sun
Bioscopen zijn er nauwelijks in Soedan (zoals er wel meer niet is), maar ze zijn er wel geweest. Een bioscoopeigenaresse vertelt over andere tijden. Number 12 [ip]
Ifa Isfansyah, Indonesië, 2013, Video, 98 min, Ind, e.o.
22:00 Hotte im Paradies
One Day When the Rain Falls
Bahaeldin Ibrahim, Soedan, 2012, DCP, 30 min, Arab, e.o.
aansluitend:
BF
Een meisje zit alleen in een kamer met haar herinneringen. Ze mist een man. Een gevallen strijder misschien. Dromerig zwart-wit. Rabbaba Man [ip]
Een massa gelovigen verdringt zich voor een podium. De toespraken zijn ten einde. Ze zijn begeesterd. Het ‘nieuwe’ Indonesië.
Een andere kant van Indonesië. Met alledaagse locaties rond Yogyakarta (en dus niet de toeristische Borobudur) en een origineel, in brokstukken verteld verhaal over een ondenkbare liefde. Een opvallende rode sofa verbeeldt het verlangen van de hoofdpersonen én het gevoel voor humor van de regisseur.
20:15 Vulgaria
Abdallah Mohamad, Soedan, 2012, DCP, 8 min, Arab, e.o.
Aryo Danusiri, Indonesië/VS, 2013, Video, 4 min, Arab
Yosep Anggi Noen, Indonesië, 2012, DCP, 90 min, Ind/Jav, e.o.
17:30 Inori
Beyond Memory [ip]
Mouly Surya, Indonesië, 2013, DCP, 101 min, Ind, e.o.
19:30 The Flaneurs #3 [wp]
Gevarieerde documentaire over de Rotterdamse schrijver Bob den Uyl. Tragisch en komisch, absurd en realistisch; net als zijn verhalen.
15:00 Peculiar Vacation and Other Illnesses
16:45 What They Don’t Talk About When They Talk About Love [ep]
Je verwacht geen hiphop in Soedan. Alles wat God verboden heeft, is daar ook echt verboden. Als je het dan toch vindt, is dat op zijn minst aandoenlijk.
Nomads
19:15 Die Freunde der Freunde DG
•blauw•
Dominik Graf, Duitsland, 2002, Video, 89 min, Dui, e.o.
Verfilming van de beroemde novelle van Henry James The Way It Came speelt zich af onder kostschooljongens. Dit spookverhaal over noodlot en verlossing biedt een ontroerende kijk op pubers: hun verlangens en hun groeiend besef van de alom aanwezige dood.
Het verzameld breiwerk van Loes Veenstra
Among Grey Stones
19
BF
80’
BF
78’
SP
09.00 09.00
10.00 10.00
11:15
Celluloid Man Shivendra Singh Dungarpur
Kira Muratova
95’
78’
SP
SP
RG
164’
verzamelprogramma
11:30 Empire of the Sun
Die Erbin Ayse Polat
Hill of Pleasures Maria Ramos
RG
BF
14:00
SS
136’
SP
89’
79’
115’
Competition for Short Films 1
RG
BF
II
BF
80’
80’
KM 137’
verzamelprogramma
SP 80’
SH
Yosep Anggi Noen
117’
and Other Illnesses
14:00 Sudan’s Swinging Film
David Verbeek
Factory
81’
BF
16:30
85’
85’
82’
143’
130’
17:30
BF
WELCOME
85’
When They Talk About Love
verzamelprogramma
Directors
17:00 Wondering Alien
Mouly Surya
BF
105’
82’
80’
SH
101’
95’
SP Inori Pedro González-Rubio
RG
BF
BF
16:45 What They Don’t Talk About BF
17:30
György Pálfi
and Gentlemen
16:45 Final Cut: Ladies
Kees Brienen
17:15 DEAD BODY
Poor Folk Midi Z
72’
Kayan Maryam Najafi
Krivina Igor Drljaca
17:00 Malody
180’
72’
BF
SP
80’
Kira Muratova
SP
A Fallible Girl Conrad Clark
BF
108’
SP
Dominik Graf
Freunde
DG
20.00 20.00
19:15 Die Freunde der
89’
21:45
102’
Éden Bruno Safadi
Japan’s Tragedy Kobayashi Masahiro
Chen Chieh-jen
Building 1
Passions Kira Muratova
22:15 Happiness
22:15
Prófugos Pablo Larraín
68’
SP
21:45
88’
22:00
92’
Pathé 3
Pathé 2
Pathé 1 Cinerama 5
10:00
10:00
Lasting
Competition for Short Films 5
10:15 Tiger Awards
11:15
L’étoile du jour Sophie Blondy
83’
My Dog Killer Mira Fornay
II
SP
TS
84’
77’
13:30
98’
14.00 14.00
CC
13:00
13:00
92’
Fat Shaker
Competition for Short Films 4
13:15 Tiger Awards
13:15
Après mai Olivier Assayas Sightseers Ben Wheatley 12:3069’ Japan’s Tragedy SP Kobayashi Masahiro
SP
TG
TS 74’
89’
SP 14:45
15:30
Drug War Johnnie To122’
SP
SP 110’ 91’ 16:15
SP
16:00
16:00
17.00 17.00
18.00 18.00 BF
16:45
De nieuwe wereld
Wadjda Haifaa Al Mansour
107’
BF
BF
SP
100’
128’
TG
Miss Lovely Ashim Ahluwalia
96’
98’
19:15
Diego Star
90’
BF
74’
Surprise Film
Karaoke Girl TG Visra Vichit Vadakan
SP
20:00
BF
Reality Matteo Garrone Io e te Bernardo Bertolucci
89’ 20:00
SP Frédérick Pelletier
19:00 Men of the Earth
Riri Riza
Celsius
110’
19:30
19.00 19.00 19:30
18:30 Atambua 39°
BF
The Delivery Guy 18:15 Alone Andrey Stempkovsky Wang90’Bing The Patience Stone BF Atiq Rahimi 17:00
Watchtower SP Esmer Pelin
16:30
16.00 16.00
In the Fog Sergei Loznitsa
La noche de enfrente 14:30 Raúl La Ruizfille de nulle part Jean-Claude Brisseau
101’
14:15
100’
86’
15.00 15.00
Ginger and Rosa SP Sally Potter 90’ CHAngeD SP Odayaka Uchida Nobuteru
TG 13:45
diverse regisseurs 81’ Pang Ho-cheung
12:00
11:45 Comrade Kim SP 12:30 Vulgaria BFGoes Flying
142’
SP
12.00 12.00
Claun Felipe Bragança
SP
Me Too Alexey Balabanov
Taboor Vahid Vakilifar
10:15 Oude Luxor de Doelen Jurriaanse Zaal de Doelen 09:00 Ping’an Yueqing Jurriaanse Zaal Cinerama 3 Ai Weiwei Schouwburg 10:15 Grote Zaal Cinerama 4
11.00 11.00
SP
91’
22:30
22:00
The Complex
Mike Ott
22:00 Pearblossom
Hwy
75’
BF
SP
96’
80’
Vulgaria Pang Ho-cheung
BF
Hélène Fillières
d’amour
22:30 Une histoire
Eron Sheean
Frankenstein’s Army Richard Raaphorst
21:30 Lonely Bones
103’
23.00 23.00
SH
SP
BF
24.00 24.00
92’
101’
SP
80’
BF
95’
118’
RG
82’
DG
BF
84’
112’
120’
KM
CC
101’
96’
24.00
105’
BF
KM
89’
128’
107’
SP
119’
SP
Errors of the Human Body
Rengaine Rachid Djaïdani
115’
22:00
SP
84’
Easy Rider James Benning
Hotte im Paradies Dominik Graf
22.00 22.00 22:15
93’
BF
97’
80’
SP
SP
BF
92’
GFP Bunny Tsuchiya Yutaka
Rotterd@m Shorts 2 verzamelprogramma
22:30
Siegrid Alnoy
104’
22:30
21:45 Miroir mon amour SP
BF
Hans Heijnen
Voice of Rotterdam
22:00
Los salvajes Alejandro Fadel
TG
BF
SP
Three Stories Kira Muratova
Kidd Life Andreas Johnsen
22:00
22:15
BF
Ma belle gosse Shalimar Preuss
21:45 Lee Towers: The
21.00 21.00
One Day When the Rain Falls
Ifa Isfansyah
84’
Vulgaria Pang Ho-cheung
19:30 The Flaneurs #3
20:15
verzamelprogramma
SH
20:00 Among Grey Stones KM
Shorts 1
Jiseul O Muel
20:00
Die Welt Alex Pitstra
96’
67’
21:30
SP
Emperor Visits the Hell Luo Li
22:15
23.00 Nairobi Half Life David ‘Tosh’ Gitonga
Low Tide Roberto Minervini
22:15
In the Fog Sergei Loznitsa
21:45
129’
22:30
22.00
36 Nawapol Thamrongrattanarit
21:30
100’
21:15
107’
Jean-Charles Fitoussi
temps
89’
SP
90’
20:15 L’ enclos du
102’
93’
TS
SP
SP
21.00
19:45 The Hunter and the Skeleton BF
99’
89’
SP
SP
Odayaka Uchida Nobuteru
SP
90’
19:15 Rotterd@m
19:15
19:15
86’
BF
19:30
BF
Bellas mariposas Salvatore Mereu
Lasting Jacek Borcuch
Alone Wang Bing
Sérgio Andrade
70’
18:30
92’
Competition for Short Films 3
BF
Drug War Johnnie To
Kid Fien Troch
La Playa D.C. Juan Andrés Arango
18:45
19:00
20.00 Lesson of the Evil Miike Takashi
19:15 Tiger Awards
90 Minutes Eva Sørhaug
19:15
19:15
19:30
19.00
17:45 A floresta de Jonathas
Aaron Douglas Johnston
Quinceañera
90’
BF
18:15
95’
18:30
87’
BF
18.00
BF
Vladimir Todorovic
Landscape
84’
80’
TG
TS
BF
17:00 Disappearing
BF
BF
16:30 My Sister’s
CC
BF
MovieZone Award
Avanti popolo Michael Wahrmann
15:00 Peculiar Vacation
SP
14:15 How to Describe
a Cloud
13:45 Pearblossom
Mike Ott
TS
15:30
Leones Jazmín López
Noche Leonardo Brzezicki
15:45 Dogs Are Said to See ...
15:45
16:15
88’
Competition for Short Films 2
DG
16:15 Tiger Awards
Dominik Graf
95’
I.D. Kamal Karamattathil Muhammed
BF
5 Jahre Stefan Schaller
17.00
Sunshine Boys Kim Tae-Gon
mir nicht nach
The Boring Life of Jacqueline Sebastián Silva
Second Class Citizens Kira Muratova
Hwy
120’
16:15
16:45
15:30 Dreileben: Komm
Fine, Thanks Mátyás Prikler
Carne de perro Fernando Guzzoni
14:15
14:30
14:15 Tiger Awards
92’
13:45 Dummy
13.00 13.00
72’
91’
90’
75’
85’
DG
the Big Wide World
Dominik Graf
at Me
11:45
BF
Peter Strickland
Studio
12:00 Getting to Know KM
erpresst
98’
105’
SP
Ninah’s Dowry Victor Viyuoh
16:45
16.00
Public Friday 1 February Press & Industry Screenings Thursday 31 January Press &Screenings Industry Screenings Thursday 31 JanuaryAdmission with P&I accreditation only
LantarenVenster 6
LantarenVenster 5
LantarenVenster 3
LantarenVenster 1
Cinerama 7
09:45
Les chevaux de Dieu Nabil Ayouch
12:30 Berberian Sound
Song Fang
Cinerama 6
12:45
Hao Jie
Tiedan
111 Girls Nahid Ghobadi / Bijan Zamanpira
13:00 The Love Songs of
13:15
BF
TG
15:30
15.00
Post tenebras lux Carlos Reygadas
They’ll Come Back Marcelo Lordello
14:00
14.00
The Pervert’s Guide to Ideology Sophie Fiennes
Our Nixon Penny Lane
12:15
13:15
13.00
L’étoile du jour Sophie Blondy
11:45 Eine Stadt wird
11:45
85’
Bernadette Weigel
BF
75’
12:30
12.00
11:30 Memories Look
85’
70’
De nieuwe wereld Jaap van Heusden
nungen einer Reisenden
Ying Liang
09:15 When Night
10:00
Las lágrimas Pablo Delgado Sánchez
09:45 Night of the Foxes
Sleepless Night Jang Kun-Jae
BF
11.00
10:15 Men of the Earth
Melaza Carlos Lechuga
Falls
09:30
10.00
09:00 Fahrtwind – Aufzeich- BF
Cinerama 5
Cinerama 4
Cinerama 3
Cinerama 2
Cinerama 1
Pathé 7
Pathé 6
Pathé 5
Pathé 4
Pathé 3
Pathé 2
Pathé 1
Schouwburg Grote Zaal
de Doelen Jurriaanse Zaal
Oude Luxor
09.00
Programmaschema donderdag 31 januari Public Screenings Thursday 31 January
TG
SP
BF
TS
SH
CC
Een greep uit het geheugen van de cinema. Met aandacht voor het experiment, gerestaureerde klassiekers, speciale evenementen en exposities, en de huidige opvattingen over film, geschiedenis en beeldcultuur. Vast onderdeel van de sectie Signals.
Signals: Regained
Niet beeld, maar geluid staat centraal in Sound Stages. Het festival als jukebox, met een keur aan filmische klankervaringen en live performances, installaties, optredens en films die de oren strelen. Binnen, maar nadrukkelijk ook buiten de bioscoopzaal.
Signals: Sound Stages
RG
SS
De fraaiste voorbeelden van ‘episodic storytelling’ met televisie- en internetseries die gemaakt zijn door onafhankelijke filmmakers, voor één keer groot(s) te zien op het scherm of in de speciale weblounge in Cinerama.
Signals: Changing Channels
II
KM
DG
Actuele Iraanse cinema en videokunst, afkomstig uit het levendige undergroundcircuit van Teheran waar galeries ontmoetingsplaatsen zijn voor makers en publiek.
Signals: Inside Iran
Voor het eerst is het volledige oeuvre van een van de meest uitzonderlijke Oost-Europese kunstenaars van de afgelopen vijftig jaar buiten Rusland en Oekraïne te zien. Een onnavolgbaar en onweerstaanbaar oeuvre dat geen grenzen kent.
Signals: Kira Muratova
Retrospectief van Dominik Graf, de belangrijkste chroniqueur van het hedendaagse Duitsland. Met een oeuvre van zestig producties – voornamelijk voor televisie – het best bewaarde geheim van de Duitstalige film.
Signals: Dominik Graf
De kracht van kort: films van één tot negenenvijftig minuten lang, uit alle windstreken. Ze worden gebundeld in verzamelprogramma’s of in combinatie met lange films vertoond.
Spectrum Shorts
Rotterdam op zijn breedst. Het festival selecteerde actueel, krachtig en vernieuwend werk uit alle windstreken, van veteranen tot minder bekende regisseurs.
Spectrum
Vers bloed. Eerste of tweede speelfilm van filmmakers waarvan het festival in de toekomst nog veel goeds verwacht.
Bright Future
Prijzen voor kort maar krachtig. Drieëntwintig films korter dan zestig minuten zijn geselecteerd voor deze competitie, waarin drie gelijkwaardige Canon Tiger Awards for Short Films te winnen zijn.
Tiger Awards Competitie voor Korte Films
Prijzen voor de nieuwe generatie. Zestien genomineerde filmmakers strijden met hun eerste of tweede speelfilm om drie gelijkwaardige Hivos Tiger Awards.
Hivos Tiger Awards Competitie
Kleuren en afkortingen
Press & Industry Screenings Thursday 31 January PROGRAMME CHANGES
Cinerama 4
Ginger and Rosa from 20.30 to 13.45 de Doelen Jurriaanse Zaal (CHANGED) Lesson of the Evil Cinerama 5, 09:00 (CANCELLED)
de Doelen Jurriaanse Zaal 10:15 Me Too
•FLM•
SP
•paars01•
Alexey Balabanov, Russia, 2012, DCP, 83 min, Russian, e.s.
A killer, a musician, a friend of the musician, a prostitute and an old man embark on a journey to a so-called ‘Belfry of Happiness’. A high-speed and highly ironic road movie about reversals of fortune. Maestro Balabanov’s most personal film. 12:00 My Dog Killer [wp]
Marek has no real friends except his guard dog and hangs out with skinheads. When his dispirited mother reappears in his life, Marek faces a horrible predicament. An authentic and hypnotic chronicle of a sluggish existence always on the verge of explosion. 13:45 Ginger and Rosa
•paars01•
Wang Bing, France/Hong Kong, 2012, DCP, 89 min, Mandarin, e.s.
•geel•
A circus is set up by the sea where the wind is cold and the audience scarce. While the shows are entertaining, the tensions among performers grow by the day. Angèle loves Elliot but the dangerous Heroy is determined to win her over by any means. With Denis Lavant, Béatrice Dalle and Iggy Pop.
Three sisters aged 10, 6 and 4 have to cope more or less on their own in a remote mountainous region of Yunnan. Terrible poverty in China, shown with gripping compassion by today’s best documentary maker. 12:30 Shorter version of Three Sisters, Vulgaria which premiered in Venice.
SP
•paars01•
Pang Ho-cheung, Hong Kong, 2012, DCP, 92 min, Cantonese, e.s. •FLM•
Ai Weiwei, China, 2012, Video, 102 min, Mandarin, e.s.
SP
•paars01•
The successful Pang Ho-cheung is an all-rounder, from romantic hit comedies to humorous gangster films. Because he can do everything, he can also make sex films. And these are also humorous and even absurd. Don’t expect any unvarnished sex, but plenty of corny humour.
•FLM•
11:15 Claun (Part 1: Ayana’s Week of Adventures) [wp]
CC
•blauw•
Felipe Bragança, Brazil, 2013, DCP, 69 min, Portuguese, e.s.
Dream and reality mingle in this fable for young and old. An adventurous quest for the killers’ identities starts when Ayana’s father disappears, just before carnival. She slowly unravels the secret traditions of the masked Brazilian carnival clowns. 13:00 Sightseers
Claun
SP
•paars01•
Ben Wheatley, United Kingdom, 2012, DCP, 89 min, English, d.s.
Caravan trip through the English countryside turns out very different from expectations. No tourist attractions such as the Pencil Museum for the tender couple Tina and Chris, but a great murder vacation. Hilarious black comedy by the very talented Brit Ben Wheatley.
Investigation into the suspicious death of a campaigner who disappeared under the 14:45 monstrous wheels of a mine 14:30 Drug War SP truck. Artist and social activist La fille de nulle part SP Johnnie To, Hong Kong, 2012, Ai Weiwei put a team on the case DCP, 107 min, Mandarin, e.s. Jean-Claude Brisseau, France, and shows a wealth of sensitive Five years ago, ‘Gangstermeister’ 2012, DCP, 91 min, French, e.s. material the Chinese government Johnnie To brought an overdose Michel is a retired widower who had tried to keep secret. of dazzling Hong-Kong films to devotes his days to writing an Rotterdam and plundered all essay, partly to avoid missing his the local antique shops. He has late wife. One day, a homeless moved his territory to mainland young woman breaks into his China and they certainly won’t quiet life. Before long, his house forget it. Masterclass in the becomes the stage for mysterious better gangster films. Nominated phenomena. for The Big Screen Award. •paars01•
•paars01•
SP
Sally Potter, United Kingdom/Denmark, 2012, DCP, 86 min, English
SP
09:00 Ping’an Yueqing [ep]
Mira Fornay, Slovakia/Czech Republic, 2013, DCP, 90 min, Slovak/Czech, e.s.
BF
Sophie Blondy, France, 2012, DCP, 98 min, French, e.s.
18:15 Alone
Cinerama 3
TG
Cinerama 5
•FLM•
10:15 L’étoile du jour
ADMISSION WITH P&I ACCREDITATION ONLY
•paars01•
London in the Swinging Sixties. The start of the sexual revolution, alongside protests against the Cold War. Ideological differences and painful treachery test the friendship of two teenagers. Elle Fanning plays a beautiful role in this new film by Sally Potter.
L’étoile du jour
La fille de nulle part
Vulgaria
Ginger and Rosa
Me Too
Alone
Colofon Daily Tiger NL: Anton Damen (hoofdredactie), Kim van der Meulen (eindredactie), Joost Broeren, Paul van de Graaf, Sietse Meijer, Maricke Nieuwdorp, Nicole Santé, Veerle Snijders (redactie), Loes Evers, Rik Mertens, Pete Wu (web), Sanne de Rooij (marketing en communicatie), Marieke Berkhout (traffic) UK: Edward Lawrenson (editor-in-chief ), Nick Cunningham, Geoffrey MacNab, Mark Baker (editors), Ben Walters (web) Met medewerking van: Harriëtte Ubels Programmainformatie: Chris Schouten, Melissa van der Schoor Coördinatie A-Z: Saskia Gravelijn (tekst), Amanda Harput (beeld) Fotografie: Felix Kalkman, Bram Belloni, Corinne de Korver, Marije van Woerden, Ruud Jonkers, Nichon Glerum, Nadine Maas Vormgeving: Sjoukje van Gool, Laurenz van Galen, Gerald Zevenboom Drukker: Veenman+ Acquisitie: Daily Productions Oplage: 10.000 per dag, Volkskrantdag 12.000
Speak, memory The testimony of female exiles who suffered under the Iranian revolution is the subject of a disturbing new film at IFFR. By Geoffrey Macnab
photo: Nichon Glerum
Tea House Today Fragments of strange Iranian Westerns by Persian amateur John Ford in Kamran Heydari’s My Name Is Negahdar Jamali and I Make Westerns. The Tea House also presents one of the actual movies, with simultaneous translation by Kayan director Maryam Najafi. Tea House/Gallery Inside Iran, Schouwburgplein 54, 4 p.m. – 6 p.m.
ish Daily d €8,50 * ********
Shopping • eating • drinking • sleeping
Nahid Persson Sarvestani
Several middle-aged women are sitting around a kitchen table in a house in Sweden. They look as if they could be gossiping about their friends and neighbours. In fact, they are all Iranian exiles. They all experienced time in prison after the Iranian revolution. They were tortured, and many of their friends were executed. In her new feature documentary My Stolen Revolution (a world premiere in IFFR’s Signals: Inside Iran this week), Nahid Persson Sarvestani brings these women together. The experience is as cathartic for her as it is for them. She wasn’t arrested herself. She fled Iran the day the police came for her. Her brother was taken in her place and executed six months later. The idea for the film came to Sarvestani after the disputed 2009 election in Iran. Now based in Sweden, where she is a successful director (with credits ranging from The Queen and I to Prostitution: Behind The Veil), she realized that many young Iranians with links to the opposition were again being arrested and tortured. “It was the same pictures, the same images we had 30 years ago when we [fought] the revolution.” Sarvestani felt guilt that she had survived when her brother was killed. “Seven or eight police came to my parents’ house at 11 in the evening. When I wasn’t at home, they took my younger brother”, the director recalls. “I thought during all those 30 years that it was my fault he was executed.” Sarvestani tells the grim story about how she stayed in hiding in Iran with her young daughter before being smuggled out of the country on a tiny motorboat. First, she went illegally to Dubai. Then, she headed to Sweden, where she was finally given refugee status. Impoverished, she took jobs as a cleaner and hospital worker before enrolling at the university. Only slowly did she discover her vocation as a filmmaker. Now, three decades on, she has brought together her old leftist comrades from the 1979 Revolution. The women who came to visit her hadn’t seen one another for many years. They were desperate to share memories. Sarvestani herself felt like an outsider – she was the only one who hadn’t been in prison.
None of the women broke, in spite of the torture and intimidation they faced behind bars. They still show extraordinary dignity and defiance today. “You don’t know how you will react in that situation. How do you react if somebody hurts you?” the director muses. “I hope I would be like them if I was arrested.” Not everybody was so strong. Many prisoners ended up collaborating with the regime. When Sarvestani tried to tell her own story, the women weren’t interested. “I tried to tell them how difficult it was when I went from Iran but for them, it wasn’t anything compared with what they faced in prison. They had so much to tell. It was good for them. They said it was like therapy.” The film includes some gruelling footage of hangings and shootings of prisoners in Iran. The extent of their suffering was self-evident. Sarvestani had always wondered just how her brother had coped in such a nightmarish environment. Thanks to the women who had been sitting around her kitchen table, she eventually found out. One of them provided a contact to her brother’s cellmate. She travelled to the US to meet him. He refused to be filmed on camera because he was too ashamed. (He had co-operated with the regime.) Nonetheless, he was able to tell her just how bravely her brother had faced his grim fate. One of the paradoxes about Iran is that this is a deeply patriarchal society, but one in which the women remain very strong. “Women [in Iran] talk as if they are free. They are very strong”, Sarvestani reflects. “When we were in leftist organisations, we knew about our rights. I can say that I am more free than a Swedish woman!”
breakf
ast
lunch
dinner
Meet the
real world!
witte de withstraat 16 • 3012 BP Rotterdam • www.hotelbazar.nl reservations: 010-206 51 51 (hotel & restaurant)
INTERNATIONAL film festival rotterdam
7
PROUD PARTNER OF INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM 2013 Join Jameson on Facebook: facebook.com/JamesonNederland
Geniet, maar drink met mate.
4 - 7 april 2013 the cinemas willemstad curacaoiffr.com
Under the skin My Dog Killer probes the unsettling views of its teenage protagonist. By Ben Walters
“I’m interested in outsiders”, says Mira Fornay, Slovakian director of Hivos Tiger Awards Competition contender My Dog Killer (Môj pes Killer) . The film is story of Marek (Adam Mihál), an alienated teenager in a small village on the Slovak-Moravian border who shuttles unsatisfactorily between his fractured family and a local group of skinheads, feeling truly at ease only with his dog, Killer. A family dispute brings him into contact with his estranged mother and her young half-Roma son – a source of shame from a racist perspective, upping the stakes in Marek’s already fraught struggles with identity. Fornay – whose short Small Untold Secrets played at IFFR in 2003 and whose debut feature Foxes was in Bright Future in 2010 – shot on 35mm, using no musical score and favouring long takes, off-kilter compositions and natural light. She also cast non-professionals as the story’s skinheads, spending two years getting to know people familiar with the movement. “They’re not playing themselves, but of course they use a lot of their background”, says Fornay. “I worked with a larger group and selected the nicest, most communicative guys. They still don’t talk too much. We did some workshops and I said, ‘You have this problem – sort it out.’ After one sentence, they started to fight.” Marek’s situation regarding his non-Caucasian half-brother provoked some unsettling discussions. “Some said they’d move out of the town to avoid problems with friends. One guy who’s not in the film was very extreme – he told me, ‘First I would kill the mother and in the end kill myself because you cannot live with
it.’” For all this, Fornay maintains that “this is not a story about the skinhead movement. All human beings have a very big desire to belong somewhere.” These non-professionals also influenced the film’s form. “I gave them small cameras and they shot their ordinary lives. That’s where the concept of the weird compositions and long takes came from: they would just put the camera somewhere and leave it and do something. I like to make weird compositions anyway, but they helped me to make the right weird compositions.” Fornay hasn’t yet shown My Dog Killer to her cast. “I think they’ll be very pleased to see themselves in the film, but then they’ll hear what people think about it and that might cause a conflict – not with me, but for them, because they might feel like, ‘Oh, yeah, we are bad guys...’.”
Hivos Tiger Awards Competition My Dog Killer / Môj pes Killer – Mira Fornay Thu 31 Jan 12:00 DJZ (press & industry) Fri 01 Feb 12:15 PA6 Sat 02 Feb 13:15 PA1
The eyes of a child Alexandra Gulea’s debut is an evocative portrait of an 11-year-old runaway. By Edward Lawrenson
When casting the young lead of her debut feature, Romanian director Alexandra Gulea knew that her actor would have to have the inner resources to endure a “difficult shoot”. Matei Child Miner (Matei copil miner), which received its world premiere in Bright Future and is competing in the Big Screen Awaard, revolves around 11-year-old Matei, who runs away from his small town in the Carpathians, spends a night sheltering with a shepherd and ends up sleeping rough in Bucharest. “We were shooting with a small crew in the middle of winter so I knew it would be very hard.” Alexandru Czuli auditioned for a smaller role, but Gulea knew immediately that he was her Matei: “He’s ultra-sensitive but he has an incredible strength underneath. I tried other kids and I had a feeling they couldn’t do it.”
The resulting film combines closely observed details of Matie’s immediate surroundings – that make use of Gulea’s background in documentaries – with quietly magical moments that express her young protagonist’s wide-eyed take on the world. “It’s my vision of childhood”, she says. “There is an age when reality is imprecise. Things happen – and you don’t know why they do because you don’t have a context for them.” Gulea, who studied in Germany, worked with German cinematographer Reinhold Vorschneider (The Robber), who lends the winter landscapes a sombre majesty. “I wanted someone who doesn’t know the area, a fresh pair of eyes.” Produced for under €600,000, Matei Child Miner is yet to find a sales agent, but Gulea says they’ve had approaches following the IFFR premiere.
Bright Future Matei Child Miner / Matei copil miner – Alexandra Gulea
Fri 01 Feb 15:30 PA7
Down by law Leaving the factory IFFR’s programme of Sudanese shorts showcases local talent. By Edward Lawrenson
“A friend of mine, who worked as an assistant director and a cameraman, he knew one of them; we met them and decided it is a film, and we thought, let’s do it.” Mohammed Hanafi is explaining the impulse behind his short documentary Nomads, an affectionate record of the musical talents of a group of car mechanics in Khartoum who have a double life in a soul band playing local clubs. Screening the film in a selection of shorts from Sudan, Hanafi is speaking to the Daily Tiger with fellow Sudanese director Bahaeldin Ibrahim, who is bringing Cinema Behind Bars to the IFFR. Making films in Sudan is a challenging business, and Hanafi see parallels between the make-do philosophy of his subjects and the DIY ethos that informs his own work. “They are just like us,” says Hanafi, “we are trying to make cinema from nothing with simple equipment and zero budget; they are the same, they have to finance themselves to play their concerts, but they love it.” A more melancholy portrait of the restricted opportunities for filmmakers in Sudan is provided by Cinema Behind Bars, Bahaeldin Ibrahim’s atmospheric essay
Hill of Pleasures offers a sobering portrait of a Rio favela. By Nick Cunningham
about a derelict movie theatre in the north of the country. “Forty years ago, cinema-going was far more common,” says Ibrahim, “now we have only two or three theatres.” Both directors benefited from workshops convened by cinema activist Talal Afifi, who was involved with setting the Sudan Film Factory up, in conjunction with the Goethe Institute, in 2010. The initiative invites international filmmakers to collaborate with and provide advice to local directors. Ibrahim admits the political situation in Sudan is not encouraging for filmmakers in the immediate future, but views the Sudan Film Factory as a project that will help strengthen the sector. He cites the problems he and his colleagues face in securing permission to shoot in public places as an example of the obstacles facing the growth of a viable sector: “If you want to get permission you have go to the police station, then they send you to security, then they send you somewhere else. It’s difficult.” “You have to take your camera,” Hanafi adds, “and wait till the street is empty and shoot quickly.”
It may afford unparalleled views over Rio and Sugarloaf Mountain, but the eponymous Hill of Pleasures within Maria Ramos’ doc (a world premiere in Spectrum) is anything but. The title refers to the natural elevation which contains one of Rio’s most notorious favelas, and which has been the object of intense focus from the ‘Police Pacification Unit’. In the film, Ramos and her crew embed themselves within the community and follow police and residents alike as the process of ‘pacification’ – removal of lawlessness – continues. Equal screen time is given to representatives of both sides of what seems a cavernous social divide. “The film is about this attempt to deconstruct history, an attempt at a dialogue; establishing a rule of law and building a bridge to civil society; bringing normality to the streets; [bringing about] what the middle classes are used to – the rights and the duties of the citizen – to the favela”, Ramos stresses. “That’s why the film talks about this reconciliation, about how hard it is to forget the past and how hard it is to forget prejudices, because both the police and the community have a lot of prejudices. Both have years of hatred.”
Following Justice and Behave, Hill of Pleasures (Morro dos Prazeres) is the final part of a ‘polemical’ trilogy investigating the Brazilian law and justice system, and how the country’s underclass is socially and economically disenfranchised. “The two other films have been extraordinarily well received”, Ramos comments. “Even today, they are discussed in universities and law schools. They use the DVDs of the films to give lectures and to discuss the system. So I am very happy that those two films can create a reflection; this is why I made them.” At one point in the film, the chief of police lectures his officers about the success of their work to date, telling them that only three officers were murdered in the favelas in 2011, against 23 five years before. Ramos argues however that the purpose of her film was never to chronicle the success of the police strategy. People still get killed, she says. The provocation of the community by gangs members continues. And drug dealing is still rife. “This film is made to raise questions, not to answer them”, she contends. “And not every policeman is kind.”
Spectrum Hill of Pleasures / Morro dos Prazeres – Maria Ramos
Thu 31 Jan 11:45 LV1 Sat 02 Feb 14:15 LV5
Spectrum Shorts Sudan’s Swinging Film Factory
Thu 31 Jan 14:00 LV6
Nomads
INTERNATIONAL film festival rotterdam
5
PHOTO: HIROSHI SUGIMOTO, ツォGARTENBAUKINOツサ, VIENNA 2001
V13_Ins_daily tiger_V13 23.01.13 00:07 Seite 1
OCTOBER 24 窶年OVEMBER 6, 2013 WWW.VIENNALE.AT
Sympatico CineMart chief Marit van den Elshout looks back on a busy edition. By Nick Cunningham
“This year’s CineMart was a success because we made it a kind of test-run”, pointed out market head Marit van den Elshout yesterday after the 2013 event. “It was the second year of Boost! but the first year of Art:Film, and this is a way in which we want work with projects in the future. We want to see what more we can offer to the projects throughout the year in pre-care and after-care.” The Art:Film closed session on Sunday constituted less a pitch event and more an open and intimate discussion on the issues pertinent to the genre, and the possibilities that collaboration may offer. “I think it’s important to stress it is all done from a film perspective. Our knowledge of the art world is a little limited, but we can apply our experience in facilitating business effectively. One of the most important things we discussed on Sunday was the development and funding of projects. Funds have rules, they need scripts, they need treatments, they have all these requirements. It seems like there is more money in the art world, but the money is easier to access. So how can you combine the two?” It’s impossible to predict how the CineMart batch of projects will develop in the future (although Van den Elshout again pointed out the IFFR programme this year boasts 16 films that started their careers at CineMart). Nevertheless, David Verbeek’s Dead & Beautiful received confirmation of €300,000 production funding from the Netherlands Film Fund, while Alex van Warmerdam’s Number Nine (Graniet Film) re-unites him with Borgman partners Epidemic (Belgium) and Angel Films (Denmark). Van den Elshout says that she will “institutionalise” the Power Lunches, following the high level of talk this year. Top Dutch and Scandinavian funders and producers
went head-to-head at the first lunch on Monday to work out areas of co-pro sympatico, while the possibility for US and European production collaboration filled the agenda the next day. “It was interesting as the process of financing your film is so different when you are not working within a subsidised system”, she says. Rotterdam Lab moderator David Pope pitches in about an event that introduced 74 fledgling producers, nominated by 29 international film bodies, to the great and the good of international trade talent. “Candidates very quickly made use of one of the key assets of the Lab, which is the peer group”, he says. “So the level of interaction was very strong. There are already people talking about co-operation which is a key sign that the Lab is working. They were very proactive in setting up meetings with people who were here to participate in CineMart as well.” Van den Elshout is equally happy with the Industry Office. One new consultant, Louis Tisné, gave attending filmmakers the benefit of his wisdom and experience, and the ten panels ranging across subjects from rights clearance to exploiting archive were well attended. “That is what Rotterdam is all about, to add value to everything you do. Not just the projects and the Industry Office and the Lab, but also the Video Library, the press and industry screenings. Everything together completes the puzzle.” Van den Elshout reserves the final word for departing colleague Jacobine van der Vloed: “Jacobine is going on to new adventures. We have worked together for 10 years, not always at CineMart, and in that time she has been instrumental in setting up the Lab, improving it and finding new partners. We will miss her very much. But I don’t think she’ll be gone forever. I’m sure our paths will cross in the future”
Chained app Life for international film financiers is about to become easier. That is the hope of Paris-based production, financing and distribution outfit Backup Media as it unleashes its brand new app, Moviechainer. Feed in the contractual data and the new Moviechainer app will link all the information together in an easily comprehensible way. “For the first time, you can actually visualize complex waterfall structures and revenue sharing models,” Backup’s Jean-Baptise Babin enthuses. Backup has partnered up with the Cannes Market and Cinando to provide the app. In its most basic form, it will be free to download and use three times. “Initially, we launched it and developed it because we have over 500 titles to handle. It is something that we needed internally”, Babin states.
Fiona Tan
The app is not “job-specific”. Whether you’re a writer or a distribution partner or producer, you should be able to use the new app. Moviechainer will be launched formally at Berlin’s European Film Market next week. If the new app catches on, the days when harassed execs had to wrestle their way through reams of Excel sheets and other documents to understand the financing of their films could soon be over. Backup, which celebrated its 10th anniversary in Rotterdam last year, has overseen the packaging and financing of over a hundred films. Its projects have won 20 prizes at leading festivals. Its recent co-productions include Matteo Garrone’s Reality (screening at IFFR) and the portmanteau film 7 Days in Havana. GM
Soda announces new offshoot UK film company Soda Pictures has set up a new arm, Soda Film + Art, to support new work from artists. The company is to be run by experienced curator/producer Elena Hill. “Knowing that more artists wanted to move into feature filmmaking and raising funds for this, it would be really important to have a distributor that really understood what the work was. I felt Soda would be a good partner for this kind of venture and expansion”, Hill comments. One project the company is already developing is a feature doc about celebrated London restaurant St Johns founded by Fergus Henderson and famous for its “nose to tail” eating and offal-focused menu. This is being made by TJ Wilcox. Soda Film + Art will be working with Wilcox’s gallery Sadie Coles. A treatment is already in place. The company has already picked up Lebanese Rocket Society by Joana Hadjithomas and Khalil Joreige.
Artists lined up to work with include Omer Fast (whose short Continuity has been screening in the Tiger Awards Competition for Short Films). “We will bring in artists through the art world and filmmakers through the film world”, Soda Managing-Director Eva Gabereau comments. Soda Film + Art will produce as well as distribute work. While releasing some projects in conventional ways through cinema and DVD, the company will also explore other forms of distribution. These are likely to include “limited edition” versions of some of the work. The company will also work with galleries and museums. Alongside film showings, the aim is to organize exhibitions and installations. In certain cases, Soda Film + Art will act as producer on the projects it supports. In other cases, it will act as an agent, helping artists find sales agents and producer partners. GM
Together again Dutch auteur Alex van Warmerdam is enjoying a reunion with some old friends. During the CineMart this week, it has been confirmed that Angel Films in Denmark and Belgian outfit Epidemic have both come on board to coproduce his new feature Number Nine (working title). The same two partners also cooperated on Van Warmerdam’s previous film Borgman, which will be released by Cinéart at the end of the year. Number Nine is being made through Graniet. Fortissimo handles world sales. Meanwhile, another CineMart project, David Verbeek’s Chinese-set psychological thriller Dead & Beautiful, is now close to completing its financing. Lemming Film’s Eva Eisenloeffel has confirmed that the Netherlands Film Fund has now contributed €300,000 to the €1,190,000 film. A sales agent will be confirmed shortly, as will a final coproduction partner.
photo: Corinne de Korver
History of art A CineMart project by Fiona Tan explores the boundaries of cinema. By Geoffrey Macnab
Video artist Fiona Tan has been in Rotterdam this week pitching her experimental project Future Histories in the CineMart. This promises to have one of the more adventurous releases of any recent Dutch movie. Tan is planning two very different versions – one for cinema and the other for DVD/VOD. “I am interested in testing the boundaries of what cinema can be and I really feel we are in a period of transition”, the filmmaker declares of her strategy. Future Histories will explore the idea that “we are at the end of an era.” Tan has observed the way the financial crisis in the Western world has gradually turned into a full-blown socio-political crisis. “It is affecting our emotions. We are feeling a bit scared and a bit insecure. In every country, it has a different diagnostic”, Tan muses. “This is a question I started asking myself: are we living at the end of an era?” Another question that nagged away at the artist was whether we are also living “at the end of cinema.” The main character is MP, a nameless individual who has lost much of his memory and is on a journey Tan likens to ‘Gulliver’s Travels’ (albeit a Gulliver for the digital age). The film will unfold in eight or nine chapters. Tan is contemplating shooting each in a different medium. Celluloid, digital, archive footage, drama and documentary elements will all be thrown into the mix. Cinema, Tan believes, can no longer be categorized as
the huge screen in front of which “people sit eating their popcorn.” It can now just as well be found on the smallest mobile devices. “I am interested in experimenting with that and seeing where that can take you, but because I am an artist who has been working in installations, working spatially and thinking about size and scale, presentation conditions and what that does to a work, it is very logical to be thinking about two different versions of the film.” Tan points out that the film will work very differently on a small screen than it will in a cinema. “Large widescreen shots are less impressive on a laptop. The edit will probably be faster for the small screen. It is also a different audience – it’s younger people watching things on YouTube more than people going to the cinema these days.” Although still at an early stage, the €950,000 project (part of the Art:Film initiative) has already secured €300,00 from the Netherlands Film Fund. “Yeah. It’s a house to live in!” Tan jokes of the Fund’s substantial investment. “It means we can really get cracking now.” Future Histories is being produced through Family Affair Films. “Some people know my work already and other people have no idea,” Tan says of the would-be co-producers and distributors who’ve been turning up for meetings in de Doelen. Tan acknowledges this isn’t the typical CineMart project, but insists Future Histories will be a film, not a gallery piece. “People have been asking me for years, ‘When are you going to make a feature film?’ There is a great hunger from the world of cinema for what artists can bring in.”
BAL Goes to Cannes BAL, the Buenos Aires-based co-production market for Latin American projects held in April, will both clip its wings and take flight later this year, manager Ilse Hughan tells the Daily Tiger. The market, part of BAFICI, will discontinue its section for written submissions and instead put all its efforts into the Works in Progress section, which now offers filmmakers the tantalising prospect of the chance to pitch their work at the Cannes Market the following month before a selection of sales agents, co-producers, distributors and festival programmers. Hughan inked the deal this week with the Cannes Marché’s Jerome Paillard.
INTERNATIONAL film festival rotterdam
“We think there are too many co-productions in the world and too many markets in Latin America”, says Hughan. “There is a lot less money around, in Europe especially, and for the industry it is becoming incredibly difficult to choose where to go, with which market, to which country – so we decided it is time for something new. We want everyone to know that BAL goes to Cannes. We hope people will react enthusiastically. This step to Cannes will be very, very important for the filmmakers to have their partly-shot film out there in the world, and at the biggest festival in the world they can really build up their network.” NC
3
daily tiger
42nd International Film Festival Rotterdam #8 Thursday 31 January 2013 ZOZ voor Nederlandse editie
(news P3)
(my dog killer / matei child miner / hill of pleasures / sudan P5)
(my stolen revolution P7)
CineMart Awards Last night, the Awards for the Best CineMart projects of 2013 were presented at the closing party of the 30th CineMart in Rotterdam’s wellknown Euromast venue.
Dominik Graf
photo: Ruud Jonkers
The Eurimages Co-Production Development Award (with a cash prize of €30,000) for Best CineMart 2013 Project with a European partner was presented to The Giant (Jätten) by Johannes Nyholm (Denmark/Sweden), a co-production by BeoFilm Productions (Denmark) and Garagefilm International (Sweden). According to the jury: “A film project by a talented filmmaker who is taking the step from successful short films to his feature debut.” The ARTE International Prize (consisting of a cash prize of €7,000) for Best CineMart 2013 project went to The Lobster by Yorgos Lanthimos (Ireland/United Kingdom/Greece), a production by Element Pictures. According to the jury: “An exciting and original film project by one of the most talented filmmakers of the past ten years.” And the WorldView New Genres Fund Development Award (€5,000) for Best CineMart 2013 project was won by Lucrecia Martel’s Zama (Argentina/Spain), a co-production by Lita Stantic Producciones (Argentina) and El Deseo (Spain). According to the jury: “A visually overwhelming historic film project with a unique approach, by one of South Americas most influential directors.” The jury of the CineMart Awards was made up of Olivier Père (ARTE France Cinéma), Petri Kemppinen (Finnish Film Foundation / Eurimages representative), Annamaria Lodato (ARTE France), Himesh Kar (WorldView) and Amy Richardson (Worldview).
Art and craft Subject of a major IFFR retrospective, German director Dominik Graf discusses his career with Mark Baker
Dominik Graf, according to film critic Olaf Möller writing in this year’s IFFR catalogue, is regarded by many in Germany as one of that country’s “three or four major contemporary auteurs”. Outside of the German-speaking world, however, his name is not so familiar. The “auteur” tag also sits uneasily with the man himself, who frequently refers to himself as more of a “craftsman”. A selection of his impressive, varied oeuvre – which ranges from TV crime thrillers to the philosophical Munich: Secrets of a City (München – Geheimnisse einer Stadt) and his latest film, the documentary portrait of writer/director Oliver Storz Avalanches of Memory (Lawinen der Erinnerung) – screens in IFFR’s Signals: Dominik Graf strand. Action
His first love, Graf says, wasn’t film at all, but music. “I played in bands and I studied music a bit, but I was afraid I loved music too much to make it my profession”, he confesses. “About the same time, I saw the first films that I really liked. I was about 22, in Munich, and I decided to try the high school [Munich’s University of Television and Film]. From then on, I slowly developed a real love and passion for film.” Graf overcame initial misgivings (“I worked as a set manager and watched directors and thought, I
couldn’t do that, it’s too demanding”), going on to build up an oeuvre over the past thirty-odd years that goes far beyond the made-for-TV crime dramas (Fahnder, Polizeiruf 110) for which he is mainly (and justly) celebrated. “If you really want something, it changes you. You change so you can ‘play’ the role of a director”, he recalls. “It’s not a child’s game making movies, and especially making action movies. They’re not used to making action films in Germany. I think they don’t even really want to. Everything in this area, like [his most well-known crime genre features] The Cat (Die Katze) and The Invincibles (Die Sieger), anything action-packed, you have to really grapple with the system. When you are finished, they say, ‘Yeah, it looks quite good’, but still they are not sure.” Land of hope
Perhaps, then, the future of such exciting projects is not so much on the big screen, but on the small screen – or small screens, as suggested by IFFR’s Changing Channels strand? Graf is not convinced of the value of cross-media developments for the kind of work he wants to make, particularly in the German context. “Some directors who can handle all these changes can maybe combine their way of working with these new techniques, the new distribution models”, he says. “But you still need money. And in the German situation at the moment, there is no way to raise independent money.”
“When I started out [in the mid-1970s], it became cheaper and cheaper to make genre films in Germany; and then they went straight to television. But you can’t make genre films for television anymore.” “From the 60s through the 70s, there was one masterpiece after another on German television. Up to Heimat – this I think was the high-water mark of German TV. Television was the land of hope. But then, ever since ‘Die Wende’ [the beginning of the end of the GDR], television changed its image and now we have a situation where I think people don’t love German television anymore. I think people watch it because there’s nothing else there.” “I recently heard a quote from Oliver Storz on why TV programmes are getting worse and worse these days and how when you say anything about this, the programme-makers just shrug and say, ‘That’s what people want to see’. Storz said: ‘That’s not even real cynicism. That’s the cynicism of cowardice.’ I really think he hit the nail on the head there.”
wave, and I think this wave will take him much further. But what really interested me in film, even back when I started making movies, was what happened in the middle – not the small art house films, and not the big commercial films, but the area in between.” Extensive feature
Graf’s latest project however sounds more – dare I say – ambitious? Produced by Bavaria Film, which produced his features The Gamblers (Spieler, 1990) and The Invincibles (Die Sieger, 1994), the project is billed on Bavaria’s website as “Dominik Graf back on the big screen at last”. Graf has also written the screenplay for this historical drama himself. “I am currently preparing for the edit of the film, which is about Friedrich Schiller and his romantic involvement with two aristocratic sisters”, he reveals. “It’s called The Beloved Sisters (Die Geliebten Schwester). It will be an extensive feature film.” Perhaps the modest craftsman is indeed more of an auteur that he himself admits.
Experimentation
“I thought it was great what Hollywood did in the 1970s – you could say Apocalypse Now is a great experimental film. That was usual at that time. And this is something I demand from German television – to have enough money to be able to take risks. The TV stations have completely forgotten this. But there will be a future on the big screen: look at successful directors like Tarantino, for example. They have really caught a
INTERNATIONAL film festival rotterdam
The Invincibles