Το κουτί του Σιλάν - Άλκηστη Χαλικιά, Ντανιέλα Σταματιάδη

© 2017, Κείμενο: Άλκηστη Χαλικιά © 2017, Εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη © 2017, Εκδόσεις Ίκαρος Τυπογραφική επιμέλεια: Μαρία Ζουράρη Στοιχειοθεσία - Σελιδοποίηση: Εκδόσεις Ίκαρος Εκτύπωση: Μητρόπολις Α. Ε. Βιβλιοδεσία: Ηλ. Μπουντάς - Π. Βασιλειάδης Ο. Ε. Πρώτη έκδοση Μάιος 2017 ISBN 978-960-572-156-5

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, της σελιδοποίησης, του εξωφύλλου και γενικότερα όλης της αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν.2121/1993.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ • Βουλής 4, 105 62, Αθήνα • ΤΗΛ: 210 3225152, FAX: 210 3235262 • www.ikarosbooks.gr

Ξεκίνησα σχολείο στη νέα πατρίδα. Τα παιδιά είναι συμπαθητικά αλλά δεν καταλαβαίνω τι μου λένε. Εγώ ξέρω να λέω «ευχαριστώ», «ναι», «όχι» και «είμαι οκτώ». Αυτό τους το δείχνω με τα δάχτυλα για να είμαι σίγουρος πως το κατάλαβαν. 8!

Πηγαίνω στο σχολείο με τα πόδια. Είναι κοντά στο Κέντρο Φιλοξενίας, όπου ζω. Είναι κι άλλα παιδιά που περπατάμε μαζί, πηγαίνουν σε πιο μεγάλες τάξεις. Μου λένε να μην κουβαλάω το κουτί μου μαζί. Εγώ, όμως, δεν θέλω να το αφήσω εκεί όπου μένουμε. Δεν είμαι σίγουρος ότι δεν θα το ανοίξει κανείς.

Στην τάξη μου, είναι ένα χρόνο μικρότερα τα παιδιά αλλά δεν με πειράζει. Όταν θα μάθω κάπως να μιλάω, θα με πάνε σε μεγαλύτερη τάξη, είπε ο Ταρίμ, που ζει χρόνια εδώ.

Είμαι τυχερός γιατί απ’ όταν ήρθα σε αυτήν τη χώρα μού δίνουν πάντα χρώματα και χαρτιά για να ζωγραφίσω. Δεν ξέρω πού τα βρίσκουν, αλλά εγώ χαίρομαι πολύ και τους το δείχνω. Ζωγραφίζω συνέχεια. Ένα βράδυ μάλιστα, παρά λίγο να χάσω το συσσίτιο επειδή ζωγράφιζα.