Rebecca Harry
Ένα σπίτι για το Ποντικάκι των Χριστουγέννων
Rebecca Harry
απόδοση: Φίλιππος Μανδηλαράς
Μια μέρα του
χειμώνα, το Ποντικάκι
έφτασε στο Δάσος της Κορυφογραμμής. Ήταν παραμονή
Χριστουγέννων και η μουσούδα του έτρεμε από ενθουσιασμό. Ένα πράγμα μόνο του έλειπε…
ένα μέρος να το κάνει σπιτικό του!
Το Ποντικάκι γνώριζε πως το μέρος που θα ονόμαζε
σπιτικό του έπρεπε να είναι ζεστό και άνετο, να έχει μπόλικο φαγητό και, το σημαντικότερο, φίλους για να το μοιράζεται.
Όμως, πλησίαζαν τα Χριστούγεννα
κι έπρεπε να βιαστεί . . .
Σε λίγο το Ποντικάκι πέρασε μπροστά από ένα λαγούμι.
Στην πόρτα του στεκόταν
ένας λαγουδάκος τρέμοντας από το κρύο.
«Μπρρρρ, δεν μπορώ
ν’ ανάψω τη φωτιά», είπε.
«Θα σε βοηθήσω εγώ!» είπε το Ποντικάκι. Και μαζί έφεραν μικρά
και μεγάλα ξύλα στο τζάκι, ώσπου άναψαν τη φωτιά.
Αμέσως το λαγούμι του Λαγουδάκου φώτισε και ζέστανε.
Ο ήλιος, όμως, δεν ήταν πια ψηλά στον ουρανό.
«Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.
Πρέπει να βρω ένα σπίτι και για μένα»,
είπε το Ποντικάκι κι έφυγε.