Archibald. Design: Jean-Marie Massaud
17 Mnasiades street 1065 Nicosia Cyprus Tel: +357 22678013 polytone@spidernet.com.cy
Design Plus 7 Ellados street 3036 Limassol Cyprus Tel: +357 25109000 designplus@primehome.com
Α ΡΧ Ε ΙΟ ΣΥΛΛOΓOΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΩΝ ΚΥΠΡOΥ
Cappellini Global
ΣΥΛΛOΓOΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΩΝ ΚΥΠΡOΥ
|
Madame Inès de la Fressange, Paris
TEYXOΣ 8
|
ΙΟΥΛΙΟΣ 2010
| €10.00
Α ΡΧ Ε ΙΟ
ARMANDO TESTA
8
NO MAN’S LAND – REBUILDING FAMAGUSTA Διεθνές εργαστήρι παραμετρικού σχεδιασμού για την αποκατάσταση της περιφραγμένης πόλης της Αμμοχώστου O Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κύπρου πραγματοποίησε στις 22 Μαρτίου – 2 Μαΐου 2010 διεθνές εργαστήρι παραμετρικού σχεδιασμού με θέμα την αποκατάσταση της περιφραγμένης πόλης της Αμμοχώστου, στο οποίο έλαβαν μέρος ομάδες φοιτητών αρχιτεκτονικής από ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Οι φοιτητές, με την καθοδήγηση καθηγητών, ερεύνησαν το υποθετικό γεγονός της επιστροφής της περιφραγμένης ζώνης της Αμμοχώστου στους κατοίκους της, έπειτα από 35 χρόνια εγκατάλειψης. Ο τίτλος του διαγωνισμού «No Man’s Land - Rebuilding Famagusta» καταδεικνύει τις προθέσεις του εγχειρήματος, οι οποίες υλοποιήθηκαν με σύγχρονες μεθοδολογίες αρχιτεκτονικής μελέτης και σχεδιασμού, ως πολιτιστικά μέσα σε μια γόνιμη αντιδιαστολή με τις πολιτικές και διπλωματικές πρωτοβουλίες των τελευταίων δεκαετιών για το μέλλον της πόλης. Συγκεκριμένα, ο διαγωνισμός αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός αριθμού βιώσιμων, λειτουργικών και σύγχρονων πολεοδομικών λύσεων που θα εφαρμόζονταν στην υποθετική περίπτωση που η περιφραγμένη ζώνη της Αμμοχώστου αποδιδόταν στους νόμιμους κατοίκους της. Το ερώτημα «πώς η Αμμόχωστος θα καλωσορίσει
τους παλαιούς κατοίκους της» μετά από τόσα χρόνια απουσίας λειτούργησε ως πρόκληση για τους μελετητές και τους οδήγησε σε πρωτοποριακές αρχιτεκτονικές προτάσεις. Τα ζητήματα σεβασμού της μνήμης της πόλης, των περιουσιών αλλά και της ανάγκης νέων υποδομών και ασφάλειας για την πόλη δημιούργησαν ένα συγκρουσιακά γόνιμο τοπίο για τους αρχιτέκτονες που έλαβαν μέρος. Οι καθηγητές και τα πανεπιστήμια που συμμετείχαν είναι: 1. Winy Maas, Master in Architecture Delft NL (Honours), Master in Landscape Architecture RHSTL NL Professor at the Delft Inst. of Technology NL / Director of MVRDV / Director of the Why Factory. 2. Θεόδωρος Σπυρόπουλος, B. Arch (Hons) [NJ], AA.DRL Co-Director of the Architectural Association Design Research Lab [DRL] (UK) / Director of Minimaforms. 3. Χρίστος Κ. Πασάς, B. Arch (Hons), AA Grad. Des.Dipl Associate Director at Zaha Hadid Architects, UK / Guest DAAD Professor at DIA (Bauhaus, Dessau), DE / Course Tutor at of the Architectural Association Design Research Lab [DRL] (London). 4. Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, NTUA Greece, D.P.L.G., Dr Paris I. Associate Professor at the Natio-
Βασικός γνώμονας των προτάσεων του ΣΑΚ είναι ένα γενικότερο όραμα, βασισμένο στην αναβάθμιση της αρχιτεκτονικής και κατ’ επέκταση της ποι-
Λαμβάνοντας υπόψη το επιστημονικό και ακαδημαϊκό κύρος των συμμετασχόντων καθώς και των πανεπιστημιακών τους ιδρυμάτων, οι τελικές προτάσεις για την Αμμόχωστο είναι ιδιαίτερα υψηλής ποιότητας, με αποτέλεσμα το όλο εγχείρημα να δημοσιευθεί και εκτεθεί στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό. Το αποτέλεσμα λειτούργησε ως μια πολιτιστική προβολή στον υπόλοιπο κόσμο των σύγχρονων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Κύπρος και κατέδειξε πως η αρχιτεκτονική, ο πολεοδομικός σχεδιασμός και η αναλυτική σκέψη μπορούν να συμπληρώσουν τις πολιτικές συζητήσεις αναφορικά με την ανοικοδόμηση και τη συμφιλίωση περιοχών και ανθρώπων επηρεασμένων απ’ τα γεγονότα του 1974. Οι προτάσεις του διαγωνισμού έχουν προβληθεί στο London Festival of Architecture International στις 30 Ιουνίου 2010 με τίτλο «Welcoming City», κάτι που θα σημαίνει μέγιστη και διεθνή προβολή για την πόλη της Αμμοχώστου. Οι προτάσεις του διαγωνισμού παρουσιάζονται στη σελ. 61 του περιοδικού.
ΕΚΘΕΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ
ΤΟΠΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κύπρου, στην προσπάθειά του να συμβάλει στη νέα αναθεώρηση των Τοπικών Σχεδίων, απέστειλε στο Υπουργείο Εσωτερικών τις εισηγήσεις του με στόχο τον εκσυγχρονισμό των Σχεδίων Ανάπτυξης, την πρωτοτυπία και μεγαλύτερη δυνατότητα σχεδιασμού για τους αρχιτέκτονες, την απλοποίηση, την ξεκάθαρη και αξιοκρατική εφαρμογή των προνοιών των Σχεδίων.
nal Technical University of Athens School of Architecture / archsign.
ότητας ζωής, στον βιοκλιματικό σχεδιασμό και στην οικονομική και κοινωνική ανταγωνιστικότητα των αστικών περιοχών. Ο ΣΑΚ, αφουγκραζόμενος τις συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες και τις σύγχρονες τάσεις στον αστικό σχεδιασμό και λαμβάνοντας υπόψη τις επιθυμίες των πολιτών όπως εκφράστηκαν μέσα από δημόσιες συζητήσεις, ετοίμασε τις προτάσεις του, με γενικές εισηγήσεις επί των Σχεδίων και ειδικές εισηγήσεις που αφορούν τροποποιήσεις στα παραρτήματα των Τοπικών Σχεδίων.
Στις 8 – 9 Ιουλίου 2010, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κύπρου και ο Σύνδεσμος Αρχιτεκτόνων ΣΠΜΑΚ συνδιοργάνωσαν την Ετήσια Έκθεση Φοιτητών και Νέων Αρχιτεκτόνων, στο ισόγειο του Τμήματος Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Σκοπός της έκθεσης είναι η προώθηση της αρχιτεκτονικής δημιουργίας και του εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ των αρχιτεκτόνων και του ευρύτερου κοινού. Τα εγκαίνια τέλεσε ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού δρ Ανδρέας Δημητρίου και στα πλαίσιά της έγινε η παρουσίαση του Θερινού Εργαστηρίου. 15
Οι διοργανωτές νιώθουν την υποχρέωση να ευχαριστήσουν τους αρχιτέκτονες και καθηγητές Theodore Spyropoulos, Χρίστο Πασά, Tihamer Salij και Δημήτρη Παπαλεξόπουλο που αποδέχθηκαν την πρόσκληση για να συμμετάσχουν ως επιμελητές των ομάδων στο εργαστήρι, τους φοιτητές των ομάδων από τα πανεπιστήμια AA, DIA, NTUA, DELFT και UCY που αφιέρωσαν έναν και πλέον μήνα καθημερινής εντατικής εργασίας για το ζήτημα της Αμμοχώστου, τους αρχιτέκτονες και καθηγητές Winy Maas, Σωκράτη Στρατή, Λώρα Νικολάου και Αρετή Μαρκοπούλου για τη συμμετοχή τους στην κριτική επιτροπή της δημόσιας παρουσίασης των προτάσεων στις 12 Απριλίου στην Καστελλιώτισα. Επίσης ευχαριστούμε το Πανεπιστήμιο Κύπρου για την ευγενική παραχώρηση του studio του, τους Βαρωσιώτες (και μη) χορηγούς για τη γενναιόδωρη στήριξή τους, τον ΣΑΚ που έθεσε το εργαστήρι υπό την αιγίδα του και τους διοργανωτές του London Festival of Architecture που υποδέχθηκαν την έκθεση με τα αποτελέσματα του εργαστηρίου στο Λονδίνο με μεγάλο ενδιαφέρον.
No Man’s Land Project Κάθε τέσσερα με πέντε χρόνια απ’ το 1974 το αίτημα της επιστροφής της εγκαταλελειμμένης και περιφραγμένης πόλης της Αμμοχώστου επανέρχεται στην επικαιρότητα. Αυτό ενεργοποιεί στο νησί μια επαναλαμβανόμενη συζήτηση με κυβερνητικά και κρατικά ιδρύματα απ’ τη μια πλευρά και τους πρόσφυγες, ατομικά και συλλογικά, απ’ την άλλη. Η συζήτηση βασίζεται στο ερώτημα κατά πόσο η πόλη πρέπει να επιστραφεί άμεσα και υπό την παρούσα κατάστασή της στους κατοίκους της ή αν πρέπει να παραμείνει περιφραγμένη για ένα χρονικό διάστημα ώστε να αποκατασταθεί και να ανοικοδομηθεί, καθώς 35 χρόνια μετά την εγκατάλειψή της, όλες οι υποδομές, αν όχι όλο το κτιστό περιβάλλον, είναι μη λειτουργήσιμα και πέραν της δυνατότητας επιδιόρθωσης.
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
ΚΥΡΙΟΣ ΧΟΡΗΓΟΣ
FAMAGUSTA COMMITTEE
ΧΟΡΗΓΟΙ
τα και αποτελεσματικότητα των υπολογιστικών μεθόδων παραμετρικού σχεδιασμού, μεθόδων οι οποίες μπορούν αν προσομοιώσουν μελλοντικές αναπτύξεις, να βελτιστοποιήσουν διαδρομές και συνδέσεις, να επεξεργαστούν πολύπλοκες πληροφορίες. Σε αυτούς τους ισχυρισμούς αντιπαραθέσαμε τη δύσκολη περίπτωση της Αμμοχώστου σαν ένα test-case σενάριο, ενώ ταυτόχρονα δώσαμε την ευκαιρία σε Κύπριους φοιτητές να έρθουν σε επαφή με αυτές τις μεθόδους και να συνεργαστούν με ξένους αρχιτέκτονες.
Οι μηχανικοί θεωρούν την Αμμόχωστο σαν μια ιδανική περίπτωση για να επανα-κτίσουν μια ολόκληρη πόλη με «σωστό» πολεοδομικό σχεδιασμό και υποδομές, κάτι το οποίο οποιαδήποτε άλλη περίπτωση «ζωντανής» πόλης δεν θα επέτρεπε. Οι δικαιούχοι κάτοικοι απ’ την άλλη πλευρά, αντιπαρατάσσουν το επιχείρημα ότι θέλουν, και έχουν το δικαίωμα, να επιστρέψουν στην ίδια ακριβώς πόλη την οποία άφησαν και όχι σε μια καινούρια, πιθανώς «βελτιωμένη», αλλά ανοίκεια γι’ αυτούς.
Θα εφαρμοστούν ποτέ αυτά τα σχέδια; Μάλλον όχι. Αποτελούν οι προτάσεις αυτές ένα νέο ρυθμιστικό σχέδιο για την πόλη; Πιθανότατα όχι. Είναι κάποιες από αυτές υπερβολικά φουτουριστικές; Ίσως ναι. Όμως είναι βασική μας θέση ότι και μόνο το γεγονός πως σχεδιάσαμε το μέλλον της πόλης χωρίς να έχουμε καν πρόσβαση σε αυτή δείχνει την στέρεά μας πεποίθηση ότι το μέλλον της πόλης είναι στα χέρια μας και ότι δεν ανήκει σε κανέναν άλλο παρά μόνο στους κατοίκους της. Το ζήτημα της Αμμοχώστου έγινε στα πλαίσια αυτού του εργαστηρίου διεθνές θέμα που έφερε κοντά αρχιτέκτονες και φοιτητές από όλο τον κόσμο, από χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Πολωνία, η Κίνα, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Γαλλία.
Ποια σχέδια αποκατάστασης μπορούν να εφαρμοστούν για μια εγκαταλελειμμένη πόλη της οποίας οι κάτοικοι θέλουν να επιστρέψουν στις αρχικές τους ιδιοκτησίες και στο κτιστό της περιβάλλον; Ποιο παραμετρικό σύστημα θα μπορέσει να επεξεργαστεί καλύτερα ποσοτικά μετρήσιμα στοιχεία όπως περιουσίες, κυκλοφορία και ανάπτυξη, ταυτόχρονα με μη-ποσοτικά στοιχεία όπως η συλλογική μνήμη; Και με βάση ποια ανάπτυξη ή ποιους υπολογισμούς μελλοντικής ανάπτυξης θα μπορεί να λειτουργήσει ένα σύστημα, όταν κάθε μορφής ανάπτυξη έχει σταματήσει απ’ το 1974;
Το project αυτό ξεκίνησε σαν διαγωνισμός μεταξύ των τεσσάρων πανεπιστημίων που προσκλήθηκαν. Όμως κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου φάνηκε ότι οι προτάσεις λειτουργούσαν συμπληρωματικά η μια προς την άλλη και όχι ανταγωνιστικά. Κι αυτό διότι ανάλογα σε ποιο ζήτημα της πόλης επέλεγε η κάθε ομάδα να επικεντρωθεί (περιουσίες, παραλιακό μέτωπο, διάβρωση των κτιρίων, μελλοντική ανάπτυξη κ.λπ.) καθορίστηκε και η κλίμακα προσέγγισης (αρχιτεκτονική, πολεοδομική, χωροταξική). Γι’ αυτόν το λόγο πιστεύουμε ότι οι τελικές προτάσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν ως ένα σύνολο και όχι ξεχωριστά.
Όλα αυτά τα ερωτήματα ήταν η αφετηρία για το εργαστήρι το οποίο εμείς ονομάσαμε “No Man’s Land Project” και βασίστηκε στο υποθετικό γεγονός της επιστροφής της περιφραγμένης για 36 χρόνια πόλης της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, με δύο βασικούς σκοπούς:
Συμπερασματικά, οι αρχιτέκτονες και οι φοιτητές που συμμετείχαν έλαβαν μέσω της ενασχόλησής τους με την Αμμόχωστο χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητες εφαρμογής των συστημάτων σχεδιασμού τους κι εμείς ως οργανωτές λάβαμε ένα σημαντικό αριθμό πληροφοριών για την πόλη. Πιο σημαντικό τελικά για εμάς από τις ίδιες τις προτάσεις είναι η ανάλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίστηκαν και η καταγραφή τους. Αυτά είναι εντέλει, κατά τη γνώμη μας, και τα προβλήματα τα οποία θα αντιμετωπίσει η Αμμόχωστος με την επιστροφή της στους κατοίκους της.
1. Να δούμε την επόμενη μέρα της Αμμοχώστου. Να επεξεργαστούμε το μέλλον της και να την αντικρίσουμε μέσα από τα μάτια Κυπρίων και ξένων αρχιτεκτόνων και φοιτητών οι οποίοι θα επέστρεφαν σε εμάς στοιχεία, αναλύσεις και προτάσεις, τα οποία εκτείνονται πέραν των στερεότυπων και ιστορικών (πλέον) εικόνων που οι περισσότεροι έχουμε για την Αμμόχωστο.
Παύλος Φεραίος, Άλκης Δίκαιος, Κώστας Γρηγοριάδης
2. Να δημιουργήσουμε μια πρόκληση για τα συστήματα και εργαλεία παραμετρικού σχεδιασμού. Για χρόνια τώρα αρχιτέκτονες προβάλλουν τη διαφορετικότη61
Architectural Association (AA) School of Architecture ‐ Design Research Laboratory
ΔΙΚΤΥΟ Curator: Theodore Spyropoulos, Co‐Director of the DRL / Minimaforms director Tutor: Omrana Ahmed Team members: Sean Rasmussen, Elina Pattichi, Michael Rogers, Stella Dourtme, Afra Farry, Andri Shalou
Η Αμμόχωστος, μια πόλη φάντασμα, ήταν πάντοτε μια πρόκληση για αρχιτεκτονική και αστική ανάπτυξη. Η ομάδα ΔIKTΥΟ, η οποία αποτελείται από φοιτητές του Design Research Laboratory (DRL) στο Λονδίνο και φοιτητές του Πανεπιστημίου Κύπρου, αντιλαμβάνεται την πόλη ως ένα δυνητικό παράδειγμα μιας ενοποιημένης Κύπρου, που θα διέδιδε την κουλτούρα της ανά το παγκόσμιο μέσω της δυναμικής ακτογραμμής της και της φυσικής ομορφιάς της. Η πρότασή μας στηρίζεται σε ένα βασισμένο στο χρόνο σενάριο, που εισηγείται ότι η ανάπτυξη της πόλης γίνεται προφανής μέσω της χορογραφίας της αποδόμησης ως αναδόμησης. Αρχίζοντας με μια αρχική Μatta-Clark «τομή» στην υπάρχουσα δομή, η πράξη αυτή γίνεται ταυτόχρονα ένα μνημείο, αλλά και μια πορεία εισόδου προς τη θάλασσα, παρέχοντας το πλαίσιο για την ανάπτυξη μιας νέας υποδομής. Κατά μήκος της θάλασσας, ένα νέο, κατοικήσιμο «τείχος» προκύπτει, για να αναδημιουργήσει την ταυτότητα της Αμμοχώστου ως παράκτιας πόλης. Ως «μηχανή θέασης» που διαλύει την εμπειρία των ερειπίων και τη σαγήνη της παραλίας, αυτό το «τείχος» της νέας δραστηριότητας γίνεται το πλαίσιο για ανάπτυξη. Με την πάροδο του χρόνου, καθώς η πόλη ανανεώνεται, η Αμμόχωστος μπορεί να ξεπεράσει την ιστορία του διαχωρισμού και να πάρει τελικά τη θέση της ως μια νέα, διεθνής κοινότητα.
Famagusta’s “ghost” city has always been a challenge for architectural and urban development. The ΔIKTOU team, compromised of students from the Design Research Labatory (DRL) in London and UCY students, understands the potential of the city as an example of a unified Cyprus; transmitting its culture all around the world through its strong coastline and natural beauty. Our proposal is based on a time-based scenario, suggesting that the development of the city is manifested through the choreography of deconstruction as reconstruction. Starting with an initial Matta-Clark “incision” into existing fabric, this act becomes both a memorial and path of entry toward the sea, providing the framework for the growth of new infrastructure. Along the sea, a new inhabitable “wall” emerges to reconstruct the identity of Famagusta as a coastal city. As a “viewing machine,” which collapses the experience of ruins and the allure of the beach, this “wall” of new activity becomes the framework for development. Over time, as the city renews itself, Famagusta can move past its history of division and finally take its place as a new international community.
62
63
64
65
Ιστορική έρευνα Πολιτιστική παραγωγή και η εξέλιξη της πόλης Βασικά κριτήρια και όροι: 1. Η Αμμόχωστος διαμορφώνεται από τους κατοίκους της και προσφυγικούς πληθυσμούς. 2. Ο κατάλογος των χώρων και ο κατάλογος των ανθρώπων δεν ανταποκρίνονται πλέον σε μια «ένας προς ένα» αντιστοιχία. Οι δύο παράμετροι, χώρος και άνθρωποι, είναι τώρα διαζευκτικές και ασυνδύαστες οντότητες. Εξετάζουμε την πόλη με στόχο να διαμορφώσουμε μια πρόταση βασισμένη στην αειφόρο ανάπτυξη. Πειραματιζόμαστε μέσα σε ένα πλαίσιο που βασίζεται στη δημιουργία μιας νέας χωρικής διάταξης, το οποίο να καλλιεργεί την πολιτιστική ιδιαιτερότητα ως έναν τρόπο για την ενοποίηση της πόλης και για την επίσπευση της μεταμόρφωσης της νυν εγκαταλειμμένης περιοχής.
Dessau Institute of Architecture (DIA) – Graduate School
Fluid Parametric Patterns The Integrated Landscape Project Curator: Christos K Passas, Zaha Hadid Architects,
UK/ DIA (Dessau), DE / AA.DRL, UK Tutor: Anastasia Globa Team members: Alexander Kalatchev, Claudia Melendez, Wan Qi, Antri Kounnapi, Andraulla Papadopoulou.
66
Ρευστός παραμετρικός σχεδιασμός Αυτά τα μοτίβα παράγονται από μια σειρά καλειδοσκοπικών μετασχηματισμών που δίνουν αφορμή για πολλαπλές διαμορφώσεις που εξετάζονται για τη βιωσιμότητά τους. Μερικοί από αυτούς τους όρους μπορούν να βασιστούν στο υπάρχον αστικό δίκτυο και στις μελλοντικές επεκτάσεις, οριζόντιες ή κάθετες. Όταν ένα μοτίβο σταθεροποιηθεί, μπορεί να γίνει μία βάση υλοποίησης, ενώ άλλες συναφείς πραγματικότητες υπάρχουν πάντα στο φόντο και μπορούν να εμφανιστούν ως περιορισμένες οντότητες για να παράσχουν μια δευτεροβάθμια δομή όταν απαιτούνται όροι διαφοροποιημένης μεταβλητότητας, όπως αρχαιολογικές περιοχές, ορόσημα κ.λπ. Historical Research Cultural production and the evolution of the city Basic criteria and conditions: 1. Famagusta is formed by both the staying and the refugee populations 2. The inventory of space and the inventory of people no longer form a one-one match. The two matrices SPACE and PEOPLE are now disjunct and mis-matching entities. We look at the City and aim to generate a proposal based on SUSTAINABLE GROWTH. We experiment within a framework based on the generation of a NEW spatial order and cultivates CULTURAL DISTINCTIVENESS as a way towards integrating the city and bringing forward a metamorphosis of the existing no man’s land. Fluid parametric Patterns These patterns are generated by a series of kaleidoscopic transformations that give rise to a multiplicity of configurations that are tested for viability. Some of these conditions can be based on the existing urban network of the city and on future expansion speculations either horizontally or vertically. Whenever, the fixity of a pattern is achieved it can become a premise for realization, while other combinatory realities always exist in the background and can emerge as limited entities to provide a secondary fabric when conditions of differentiated variability are required, such as archaeological areas, landmarks etc.
67
68
69
Dessau Institute of Architecture (DIA) – Graduate School
Polycentric Multilateral Growth Patterns The Integrated Landscape Project Curator: Christos K Passas, Zaha Hadid Architects, UK/ DIA (Dessau), DE / AA.DRL, UK Tutor: Tudor Cosmatu Team members: Irina Bogdan, Shi Xinyu, Wan Da, Stella Taousioni, Kyriaki Economou
Η πόλη της Αμμοχώστου προσομοιώνεται με ένα κύριο σύνολο πόλων σε ένα ζωντανό, ρευστό σύστημα που ενσωματώνει δευτερεύοντα αστικά κέντρα (κόμβους) όπως το Παραλίμνι, τη Δερύνεια, την Αγία Νάπα, την Έγκωμη και τη Σαλαμίνα, στα οποία προσδίδεται μικρότερος βαθμός βαρύτητας. Το ζωντανό πεδίο ανταποκρίνεται σε συνθήκες ανάπτυξης και το συνολικό δίκτυο κέντρων ταλαντεύεται μέσα στο ίδιο σύστημα δυνάμεων. Ο καθένας από αυτούς τους κόμβους έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία εκδηλώνονται προς τα έξω. Τα κέντρα αναπτύσσονται μέσα από το χρόνο και μέσα από την αύξηση του πληθυσμού και σε κάποιες περιπτώσεις ενώνονται για να σχηματίσουν ένα συνεχές δίκτυο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις δημιουργούν συνθήκες εκ του μακρόθεν αλληλεπίδρασης. Αυτά τα κέντρα δεν είναι μόνο προσομοιωμένες οντότητες. Βασικά είναι συμπλέγματα αστικών υποδομών· πλατείες, πάρκα, καταστήματα, υπηρεσίες (ταχυδρομείο), γραφεία κ.λπ. Κάθε κέντρο έχει τα δικά του, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που εξαρτώνται από τη λειτουργική προδιάθεση που μπορεί να είναι προκαθορισμένη. Οι περιοχές γύρω από τα υφιστάμενα τοπόσημα μπορεί να περιλαμβάνουν μικρό αριθμό καταστημάτων και γραφειακών υπηρεσιών και να έχουν αυξημένο αριθμό ανοικτών χώρων και χώρων αναψυχής.
The main city, Famagusta is simulated as main set of attractors in an animated fluid system that incorporates the inclusion of secondary city centers (nodes), such as those of Paralimni, Dherynia, Ayia Napa, Engomi and Salamis etc that are given lesser degrees of gravity. The animated field is responsive to conditions of growth and the whole network of centers oscillates within the same system of forces. Each of these nodes has distinct characteristics that emanate outwardly. The centers develop through time and population growth and in some cases unite to form a continuous network and in others generate conditions of distanced responsiveness, nodes following the same beat. These centers are not merely simulated entities. They are essentially clusters of urban facilities: urban squares, parks, retail, services (post-office), offices etc. Each centre has its own distinct characteristic depending on the functionality bias that can be predetermined, f.ex. The areas around existing landmarks can be low in retail and office facilities and have an increased number of open spaces and recreation. 70
71
72
73
DELFT University of Technology – The Why Factory
The Island Maker – Cyprus 1.0 Curator: Tihamer Hazarja Salij, T?F Lecturer / SIA Founder Ομάδα: Olivier Arditi, Estefania Mompean Botias, Paulina Grabowska, Ιφιγένεια Λάμπρου, Κωνσταντίνος
Μάρκου, Δέσποινα Παπαλουκά, Ελίνα Πολυχρονίδου, D.E. Sellers
Η σχεδιαστική προσέγγιση αφορά τη δημιουργία μιας πρότυπης πόλης όχι μόνο για τους κατοίκους της Αμμοχώστου, αλλά σαν ένα παράδειγμα για όλο τον κόσμο. Η Κύπρος αντιμετωπίζει αυτή την περίοδο παγκόσμια προβλήματα που προκλήθηκαν από την αύξηση του πληθυσμού, η οποία προκαλεί πίεση στα οικοσυστήματα και έλλειψη νερού και καλλιεργήσιμου εδάφους. Στόχος μας είναι να εξετάσουμε αυτά τα προβλήματα που αφορούν όλους τους Κυπρίους όπως και τον υπόλοιπο κόσμο. Προσεγγίζοντας αυτά τα παγκόσμια προβλήματα εντοπίζουμε ομοιότητες ανάμεσα στη νεκρή ζώνη των Η.Ε. και το Βαρώσι. Και οι δύο είναι ακατοίκητες περιοχές και θα πρέπει να γίνουν σημαντικές ανακαινίσεις και νέα ανοικοδόμηση προτού καταστεί δυνατό να κατοικηθούν. Μελετώντας τη νεκρή ζώνη, μας δίνεται η ευκαιρία να προβάλουμε αρχιτεκτονικές επεμβάσεις σε περιφερειακή κλίμακα ως παραδείγματα για μια μελλοντική ανάπτυξη που στοχεύει στο να δοθεί ως ένα θετικό και διαχρονικό κληροδότημα στα εγγόνια των Κυπρίων, του 22ου αιώνα. Οι αρχιτεκτονικές λύσεις θα προέλθουν από τα ιστορικά μαρτυρημένα παραδοσιακά κυπριακά αρχέτυπα, προσαρμοσμένα σε μοντέρνες τεχνικές και υποδομές. Η αναγνώριση της εμπορικής και οικονομικής ποικιλομορφίας θα καταστήσει την αστική ανάπτυξη ασπίδα προστασίας ενάντια στην οικονομική κρίση και τις συχνές διακυμάνσεις στις τιμές του πετρελαίου και των αναλώσιμων αγαθών, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν δραματικά την τουριστική βιομηχανία. Η αρχιτεκτονική επέμβαση θα είναι επιτυχής μόνο εάν οι ανάγκες της Αμμοχώστου το 2010 είναι εξίσου σημαντικές στην εις βάθος χρόνου συνείδηση που χειρίζεται τις ανάγκες των εγγονιών μας και των πολιτών της Κύπρου του 2110.
The design approach is to create a model city for not just Famagusta residents but set an example for the entire world. Cyprus is currently struggling with global problems brought about by increasing populations that are stressing ecosystems, creating shortages of water and arable land. We aspire to address these problems that are shared by all Cypriots as well as the rest of the world. As we approach these global problems we recognize similarities of the U.N. buffer zone to Varosha. Both are uninhabited and will need to have major renovations, and new construction before they can be inhabited. Looking at the buffer zone gives an opportunity to project architectural interventions on a regional scale as examples for future development aimed at the positive and long-term legacy to be given to the Cypriot grandchildren of the 22nd century. Architectural solutions will be drawn from historically proven traditional Cypriot archetypes adapted to modern techniques and infrastructures. Recognition of commercial and economic diversity will drive the urban development as a safeguard against financial crisis’s and rapid fluctuations in oil and commodity prices that can dramatically affect the tourism industry. The architectural intervention will only be successful if the needs of Famagusta in 2010 are as important in long-term consciousness that addresses the needs of our grandchildren and the citizens of Cyprus in 2110.
74
75
ECO TOURISM
KNOWLEDGE CENTRE
ENERGY CITY
METROPOLIS
76
77
National Technical University of Athens (NTUA) – School of Architecture
F. I. N. G. E. R. S Curator: Dimitris Papalexopoulos, Assoc. Professor NTUA / Archsign director Tutors: Michael Georgiou, Angela Kouveli, Yannis Orfanos, Dimitris Papadopoulos Team members: Kimon Antonelos, Electra Kontoroupi, Eleni-Alkisti Victoratou, Christina Voutou, George Rossides
78
Η προσέγγιση της ομάδας μας όσον αφορά την ανοικοδόμηση της πόλης βασίζεται στην ιδέα των «πράσινων δάχτυλων» διαμέσου της πόλης. Μερικά από τα κτίρια κατά μήκος της ακτής που δεν μπορούν να ανοικοδομηθούν λόγω της εκτεταμένης τους φθοράς, θα παραχωρήσουν τη θέση τους σε δημόσιους χώρους, δημιουργώντας τα σημεία αφετηρίας για τη μεταμόρφωση της πόλης. Η σκιά που αυτά τα κτίρια ρίχνουν στην παραλία, ένα σύμβολο της Αμμοχώστου για πολλά έτη, μεταφράζονται σε ελαφριές πλατφόρμες οι οποίες φέρνουν την πόλη στη θάλασσα. Από εκεί θα προκύψουν επίσης τα «πράσινα δάχτυλα» που θα περνούν μέσω αχρησιμοποίητων χώρων και ιδιαίτερα καταστρεμμένων κτιρίων, συνδέοντας τα σημαντικότερα σημεία αναφοράς της Αμμοχώστου μεταξύ τους και φέρνοντας τη θάλασσα μέσα στην πόλη. Η πρότασή μας στοχεύει στη δημιουργία των σωστών προϋποθέσεων ώστε η πόλη να αντιμετωπίσει την αναμενόμενη, μελλοντική επέκτασή της, συνεχίζοντας ταυτόχρονα να προσφέρει μια υψηλή ποιότητα ζωής στους κατοίκους της.
Our team’s approach to the city’s revival is based on the idea of the “green fingers” through the city. Some of the waterfront buildings that are beyond repair will give way to public space, creating origin points for the transformation of the city. The shadow these buildings cast on the beach, a symbol of Famagusta for many years, will be translated into light platforms bringing the city in the sea. From there will also emerge green “fingers” passing through parts of unused space and highly damaged constructions, connecting the most important reference points of Famagusta to each other and bringing the sea in the city. Our proposal aims at creating the right prerequisites for the city to cope with the booming growth expected in the future, but still continue to offer a high quality of life to its inhabitants.
79
80
81
National Technical University of Athens (NTUA) – School of Architecture
RECorder Curator: Dimitris Papalexopoulos, Assoc. Professor NTUA / Archsign director Tutors: Michael Georgiou, Angela Kouveli, Yannis Orfanos, Dimitris Papadopoulos Team members: Eleftheria Xanthouli, Thanos Stathopoulos, Theodora Vardouli, Glafki Antoniou.
Το RECorder κτίζει με βάση ένα γενικό, υποθετικό σενάριο επιστροφής, το οποίο συναποτελούν οι αναρίθμητες προσωπικές φαντασιώσεις και προθέσεις για τη μελλοντική ζωή της πόλης. Αντί να προτείνουμε ένα από πάνω προς τα κάτω μοντέλο, με προκαθορισμένες σχέσεις και αστικές ιεραρχίες, διερευνούμε ένα από κάτω προς τα πάνω σχέδιο, όπου το σύνολο διαμορφώνεται από τοπικούς κανόνες που αλληλεπιδρούν και αντιδρούν με τους αναπόφευκτους εξωτερικούς περιορισμούς τους. Αρχίζουμε καθορίζοντας τη βάση για μια δημόσια διαπραγμάτευση των συγκρούσεων που εμφανίζονται πριν από το σημείο μηδέν της ανα-κατοίκησης της πόλης. Ένας ιστοχώρος «τοποθετεί» την επιθυμία κάθε χρήστη σε ένα εικονικό μοντέλο της Αμμοχώστου και προσαρμόζει το σύστημα αναλόγως, εφαρμόζοντας ένα σύνολο αυτόματων κυψελοειδών κανόνων που παράγουν κάθε φορά μια διαφορετική εικόνα της πόλης. Το παραμετρικό σύστημα μας επιτρέπει να διατηρούμε την αλλαγή ως έναν όρο του προγράμματος, ώστε να δημιουργηθεί μια κατάλληλη μηχανή που να κάνει δυνατή από τη μια τη σχέση μεταξύ της πόλης και των κατοίκων της και από την άλλη την ισορροπία μεταξύ κοινής και προσωπικής επιθυμίας. Όταν η Αμμόχωστος επιστρέφεται τελικά στους κατοίκους της, αυτός ο εικονικός, συλλογικός, ψηφιακός χώρος πληροφοριών υλοποιείται και εξαπλώνεται στον ιστό της πόλης, δημιουργώντας ένα δίκτυο φυσικών μονάδων (πολιτών) που εγκαθιδρύουν έναν ανοικτό διάλογο για τη διευθέτηση του αστικού χώρου.
The RECorder builds up on a broad imaginary of return that consists of numberless personal fantasies and intentions for the city’s future life. Instead of proposing a top-down model with predefined relations and urban hierarchies, we investigate a bottom-up design where the whole is formed by local rules that interact and retroact with their inevitable external boundaries. We start by setting the basis for a public negotiation of the emerging conflicts before the point zero of the city’s reinhabitation. A website “locates” each user’s desire on a virtual model of Famagusta and adjusts the system accordingly, applying a set of cellular automaton rules that produce each time a different virtual image of the city. The parametric system allows us to preserve change as a programmatic condition, to create a machine of becoming that potentializes the relationship between the city and its inhabitants and balances between the common and the personal desire. When Famagusta is finally returned to its inhabitants, this virtual collective intelligence digital space is materialized and dispersed in the city fabric, providing a network of physical monads [commons] dialogue on the settlement of the urban space. 82
83
84
85