Hallo allemaal, Heb net even in de agenda gekeken wat er de afgelopen tijd allemaal is gebeurd... Je vergeet soms gewoon wat je allemaal meemaakt. Dus het ging de hele tijd van: “oh ja..och ja...oh ja”. Waar te beginnen? Dat is niet zo moeilijk: AHOY!!! Jeetje wat was het gaaf en spannend en stoer en, en, en....voorbij gevlogen! Je moet je voorstellen dat wij vorig jaar al zijn begonnen met de voorbereidingen. Het is toch een hele stap om een eigen show in een stadion neer te zetten. En aangezien ik nogal van de hoed en de rand wil weten ben ik overal nauw bij betrokken. We zijn in eerste instantie begonnen met het bedenken van het podium. Ik wilde graag dichtbij het publiek komen dus moest de bühne de zaal in. Je schetst wat op papiertjes en dan ga je vragen aan ontwerpers om er echt iets moois van te maken! Lichtontwerp, kleuren, het materiaal van het podium, glanzend of mat, alles komt voorbij. Doen we wel video schermen of juist niet, als het podium glad is...oh dan moeten alle schoenen nieuwe zolen... Als het podium een bepaalde kleur heeft wat doen we dan met de kleding? Gaan we opnamen maken, alleen audio of ook video? Ga zo maar door. Tegelijkertijd ben je al bezig met de setlijst. Welke liedjes. Alles van het nieuwe album of toch ook ook de successen van voorgaande albums? Hoeveel ballads, waar in de set komen die het beste uit...waar op het podium bevind je je dan? Wanneer loop je van voor naar achter? Dat was dus wel het “spannende” facet van een x Ahoy. Op de dag van de show komt voor het eerst alles samen. Voor het eerst loop je op dat podium en zie je pas echt wat voor afstanden je moet afleggen zonder dat je in ademnood komt. Daar heb je voor getraind. Ja, ik heb flink getraind in een gymzaal, rennen, dansen, push ups.... Ik was ontzettend onder de indruk van hoe alles eruit zag....ik vond het zo mooi!!! Helemaal zoals ik het graag wilde!
Muzikaal voelde ik mij gerust. We hadden goed gerepeteerd. En naast dat ik natuurlijk een ongelooflijke band heb werden we voor Ahoy ook nog eens versterkt met Dedre en Yasmin als backing vocalisten en René van Barneveld op steelgitaar/acc.gitaar/banjo. Dus dat zat wel goed. Wat ik het meest spannend vond waren de afstanden en het in grove lijnen onthouden waar ik wanneer op het podium zou zijn. i.v.m. licht en dvd opname moet je daar gewoon een plannetje voor bedenken. Maar het ging allemaal heel goed en ik heb genoten, we hebben allemaal genoten. Dit was weer een mijlpaal. Na afloop van het optreden in Ahoy hebben we lekker met familie en vrienden na-geborreld. Het ging alleen veel te snel voorbij!! Nou ja, op naar de volgende keer dan maar he! Nu her-beleef ik het eigenlijk allemaal weer omdat we natuurlijk de mixen en edit van de dvd aan het maken zijn. Dus dat genieten gaat in etappes nog even door:-) Sinds Ahoy hebben we natuurlijk nog veel meer beleefd. De Edisons, de 3fm awards.... Jeetje ik had gewoon pijn in m’n kaken van het lachen af en toe. Wat een prijzenregen... Heel mooi al die waarderingen voor m’n muziek en iedereen enorm bedankt voor het stemmen waar dat van toepassing was. We zijn in april met de hele club naar Curacao geweest. Vele artiesten gaan jaarlijks naar Curacao om op te treden en vakantie te vieren tegelijkertijd maar wij waren er als “ilse-team” nog nooit samen geweest. Het was een heerlijke week vol lekker eten, zwemmen, boekjes lezen, weer eten, coctails drinken en natuurlijk lekker muziek maken. Voor herhaling vatbaar zeg ik! De afgelopen weken zijn de festivals begonnen en we hebben onze “eigen shows” gegeven in Bloemendaal en Tegelen. Het is niet minder dan kicken geweest. Wat is het fijn dat de liedjes van het album het zo goed doen op de radio! Dat merk je echt bij de optredens. Mensen zingen heel hard mee, wow...te gek om te ervaren dit.
Waar ik de afgelopen week toch best wel door geraakt ben is het overlijden van Barry Beckett. De producer van mijn eerste 2 albums. Via via kreeg ik dit nieuws. Hij was al een paar jaar niet meer de Barry zoals ik hem kende maar hij is altijd in m’n gedachten geweest. Hoe meer ervaring ik opdoe hoe meer mijn waardering voor hem blijft groeien. Barry was zo’n goede producer en toetsenist. Ik herinner me de opname-sessies voor “World of hurt” nog heel goed. Hij stelde mij op m’n gemak. Hij maakte ons tot een team. Hij wist wanneer een “take” de juiste was. Je kon bovenal enorm met hem lachen!!! Jammer dat hij er niet meer is. Ik zal hem nooit vergeten. Ondertussen begin ik ook weer met liedjes schrijven, heb al weer een paar songs waar ik erg blij van word. Ik zie jullie vast wel bij een van de festivals de komende tijd of anders kun je met mij meekijken op Twitter.
from ilse
Liefs, Ilse.
Ahoy 2009 Het waren spannende dagen, vlak voor die bewuste 21 maart in Ahoy. Achter de schermen werd druk en hard gewerkt aan een avond waar naar uitgekeken werd. Niet alleen door fans die al vanaf zaterdagochtend uitgelaten of rustig voor de deuren stonden, maar ook door Ilse, band, crew, fanclub en vele anderen die samen deze avond tot een bijzondere zouden maken. Na de succesvolle try-outs in Arnhem, bijna een huiskamerconcert, was deze avond het Rotterdamse sportpaleis van Ilse DeLange. Bij het openen van de deuren stoven de fans als hongerige wolven de arena in op jacht naar een zo goed mogelijke staanplaats, terwijl anderen zich schuifelend verplaatsten naar hun zitplaatsen. Even leek het onmogelijk dat het grote Ahoy helemaal vol zou raken, maar bijna ongemerkt vulde de uitverkochte ruimte zich met mensen uit alle windstreken. Een smal videoscherm en een meterslange catwalk sierden de zaal, die sidderde van ongeduld. Ietwat gezond nerveus zochten Ilse en haar al net zo strak geklede bandleden hun weg naar het podium. Voor elk wat wils deze avond: Ilse maakte optimaal gebruik van de glanzende catwalk en het ruime podium en meezingers van alle albums werden afgewisseld met verrassingen, nieuwe versies van oudere liedjes en bijzondere covers.
Bladzijden vol zorgvuldig gekozen woorden beschrijven niet het warme gevoel en vele indrukken deze avond, kenbaar gemaakt via gastenboeken, weblogs en diverse fora. Foto’s vertellen zoveel meer. Maar het is altijd leuk om een concert door de ogen van verschillende fans te lezen, zoals in deze BTS. En wie daar dan nog niet genoeg aan heeft, zal geduldig moeten wachten op het moment dat Neerlands blaadjes herstachtig van de bomen vallen en een langverwachte schijf in de winkels zal liggen. De dvd is in aantocht!
Veldtickets voor Ahoy concert. Ik ben Johan Haans uit Tilburg, ben 43 jaar oud en al fan van Ilse de Lange sinds haar doorbraak met “World of Hurts”.Ik heb al verschillende concerten van haar mee gemaakt. Meestal in 013 het popcentrum van Tilburg. Waar ik ook al tweemaal de Fanmeet heb meegemaakt. Ook bij diverse festivals in Brabant, waar Ilse optrad was ik van de partij. Waarom dan geen kaarten gekocht voor Ahoy? Persoonlijk vind ik Ahoy te groot en ongezellig. Bij eerdere concerten zat ik meestal op de tribune, en dan heb je of te wel slecht zicht of het geluid is minder. Maar in de nieuwsbrief van de fanclub kon je meedoen aan de verloting voor de veldtickets in Ahoy.Ik dacht, laat ik het eens proberen en heb me ingeschreven.
ook al jaren fan is gebeld. Hij was ook meteen enthousiast en wilde dus ook wel mee. Zaterdagavond om 18.00 u vertrokken we vanuit Tilburg. Zo iets over zevenen kwamen we bij Ahoy aan.We mochten gebruik maken van een zij ingang van Ahoy en toen stonden we al meteen op het veld. Het was al behoorlijk druk maar we konden een leuk plaatsje vinden bij de lange uitloop van het podium. Toen eenmaal het concert begon hebben we continu genoten. Zowel van de uptempo nummers als van de ballads. Ilse kwam regelmatig over de lange uitloop, dus we hebben haar goed kunnen zien. Na het nummer “Miracle” kreeg Ilse een staande ovatie, het was dan ook geweldig gezongen. Wat een ongelofelijk (So Incredible) mooi concert die we dus dankzij de gratis veld tickets toch hebben mee gemaakt.
De week voor het concert had ik niets meer gehoord van de fanclub, totdat vrijdagavond laat de telefoon ging, met de mededeling dat ik twee tickets gewonnen had voor Ahoy. Hier was ik dus heel blij mee en heb ook meteen een goede vriend Corné Hannink die
Zo rond 23.00 u zaten we weer in de auto richting Tilburg. Het was een geweldige avond en ik wil dan ook de fanclub en Ilse hartelijk bedanken voor de twee veldtickets.
Ahoy door de ogen en oren van Judith Lukkien Zaterdag 21 maart was het dan zover, Ilse in Ahoy !! De ‘veldkaarten’ had ik gelijk op dag 1 van de voorverkoop al in mijn bezit en toch ging ik er heen met gemengde gevoelens. Waarom zo groots en massaal ? Ilse is gewoon steengoed en dat mag iedereen best weten maar die kleine zaaltjes zijn toch wel heel gezellig hoor. Natuurlijk gun ik haar het succes maar van mij hoeft ze niet zo beroemd te worden. Ze moet geen gemeengoed worden is mijn mening. Ilse is uniek en haar echte trouwe fans weten dat allang. Maar goed...toen we rond half 8 in de zaal waren liepen werden we toch overweldigd door de grootte van de arena. Vooral als je op de vloer staat is het groot en massaal. We besloten om naar voren te lopen en toen we een mooi plekkie gevonden hadden zei Johan tegen me dat we wel heel dichtbij de bühne stonden. En inderdaad, de afstand was niet meer dan 15 meter. Rond 20.30 uur werden de mensen wat onrustig en dan krijg je leuke taferelen. Iemand naast ons besloot een wave in gang te zetten en deed er in het begin bijna niemand mee; uiteindelijk kreeg hij heel Ahoy mee. Geweldig om te zien. Tien minuten later werd ons wachten beloond want Ilse en haar band kwamen op !!! Wauw wat stonden we dichtbij zeg. Ze had ook zo’n gaaf podium met veel licht en het liep helemaal door de zaal in. Het leek wel een catwalk. De camera’s waren ons ook niet ontgaan dus we hadden al het vermoeden dat er nu toch echt een DVD aan zat te komen.
En inderdaad, de hele show werd vastgelegd en binnenkort kunnen we dus nog 1000x genieten van deze prachtige avond. Toen ze begon te zingen leek ze wel wat onwennig maar na een paar liedjes was dat helemaal weg. Vooral bij het nummer ‘I still cry” schoot ik vol. Ik vind het nog steeds een toppertje alleen hoorde je hem nooit meer. En zo waren er nog wel meer gouwe ouwen die we nu ineens weer langs hoorden komen. De set met oa ‘I’d be yours’ en ‘Sister golden hair’ wat ze in de HMH ook had gedaan, werd ook hier weer gespeeld en dat is een geweldig triootje. Helemaal goed. Niets aan veranderen. Rustige nummers werden afgewisseld met up tempo nummers en vooral van de laatste CD werden veel nummers gespeeld. ‘Puzzle me’ was geweldig en het enigste minpuntje vond ik de vertolking van ‘Heavenless’. In mijn ogen was het te rock-achtig en dat deed het lied geen goed. Om me heen hoorde ik ook al wat andere mensen hetzelfde zeggen. Om kwart voor 11 was het dan echt afgelopen en hadden we twee heerlijke uurtjes achter de rug. De band was geweldig en de hele avond was één groot feest. Ze genoten er allemaal zichtbaar van. Ilse had het soms ook te kwaad door alle applaus van de fans, ze was echt ontroerd om sommige momenten. Nou, ze heeft het meer dan verdiend hoor !!! Wat is de volgende stap, het Gelredome ?? Waar het is maakt ons niet uit want wij staan er toch wel weer. Maar dan wel samen met wat buren want die willen toch ook wel een keertje mee. Gezellig !!
Ahoy 2009
Ilse grossiert in awards
3 fm-awards
Op deze pagina een verslag en een cartoon van de 3 fm awards. Het kan niemand ontgaan zijn dat Ilse de grote winnaar was dit jaar.
Harold van der Loo was de winnaar van de gratis tickets; gewonnen bij een van onze online wedstrijden. Lees hoe hij deze avond beleefde.
Maar niet alleen de 3 fm awards en de rigterschaal, ook de Film 1 Rembrandt Award voor beste filmhitsong (Mircale in de film Bride Flight) en een Edison Award ging mee naar Arnhem.
Het was een mooie avond bij de 3FM-awards.
En kan er nog gestemd worden ? Jazeker !!! Op 4 juli zijn de TMF AWARDS Ilse is genomineerd voor Beste Live Act Beste Video (So Incredible) Beste Vrouw Surf naar www.tmfawards.nl en stem ! Het zou mooi zijn als het Award seizoen afgesloten wordt met nog een mooie prijs !
Het begon gelijk al goed met de eerste twee awards voor Ilse. Op het moment van de toekenning van de awards kon je alle genomineerden zien wachten op de uitslag. Ik had het idee dat Ilse voor de eerste award nog gespannen was, maar dat na haar eerste award al weg was. Het was natuurlijk fantastisch dat zij 3 van de 4 awards won. Ik stond bij het podium waar de awards werden uitgereikt en kon al op de kaarten zien dat zij gewonnen had, voordat haar naam werd genoemd. Zij was duidelijk de grote winnaar van de avond. De optredens van de andere artiesten waren leuk, maar het was natuurlijk wachten op het optreden van Ilse. Hoe passend was het dat zij als de grote winnaar de avond mocht afsluiten. Ik was aangenaam verrast dat zij 3 liedjes mocht zingen. Eerst So Incredible, daarna Puzzle Me en als afsluiter zong zij Miracle. Zij begon nog rustig, maar kwam steeds meer los en betrok het publiek steeds meer bij haar liedjes. Dit was een geweldige afsluiting van een mooie avond.
Uitgeloot voor Ilse in Ahoy Na de fanmeet van 1 februari jl. kocht ik 3 toegangskaarten voor de Try out van Ilse. Een kaartje was bestemd voor mijn vrouw Carla, een voor dochter Simone en het derde kaartje was voor mezelf. De keuze voor de Try out was snel gemaakt omdat Arnhem lekker dicht bij is en Luxor een prima accommodatie is waar de muziek goed tot zijn recht komt en alles goed is te overzien. We hebben er dus bewust niet voor gekozen om Ilse in Ahoy te zien optreden, hetgeen we eigenlijk toch ook wel graag hadden gewild. Maar de reisafstand en de totale kosten om met drie personen naar Ahoy af te reizen deed ons anders besluiten. Totdat we op 12 maart een mail kregen van de fanclub dat er nog enkele veldkaartjes verloot werden voor Ilse’s optreden in Ahoy. Ik meteen gereageerd en opeens was er weer hoop. Zouden we dan toch nog naar Ahoy gaan ? En ja hoor, op 19 maart kwam het antwoord van Antoon en Dionza. We waren de gelukkige winnaars van twee tickets. Resultaat: en naar de Try Out en naar Ahoy, mooier kon het niet zijn. Het optreden van Ilse en de band in Luxor was fantastisch. Ilse begon al meteen met een excuus dat ze die dag wel fouten mocht maken omdat het een Try Out was, maar ook al maakt ze fouten, ze praat zo weer recht wat krom is, dat is de Almelooose wel toevertrouwd. Wij hebben volop genoten van de Try Out en leuke foto’s gemaakt die we volgens de boomlange security-man niet mochten maken. Maar de man had zijn rug nog niet laten zien, of iedereen begon al weer foto’s te schieten. Hij had al snel in de gaten dat zijn pogingen de menigte een snelle opvoedcursus te geven zinloos waren. Ik heb hem daarna ook niet meer gezien, misschien heeft hij er vervolgens zelf ook wel enkele gemaakt.
Luxor Arnhem Ook van het optreden van Ilse en haar band in Ahoy hebben we ontzettend genoten. Je zag dat Ilse wat gespannen was, maar nadat de kop eraf was ging het dak er af en bijna iedereen deed mee. Wie ook zichtbaar aan het genieten waren, waren de ouders van Ilse. Ze zaten net achter ons en je kon zien dat ze evenals Ilse in het begin wat gespannen waren, maar aan het eind van de act gingen ze helemaal los. Erg leuk om te zien. Na het optreden zijn we naar ons hotel gegaan dat voor de helft geboekt was door Ilse fans. We hebben daar nog even gezellig nagekletst met deze fans waaronder de ouders van een Ilse de Lange. Niet DE Ilse maar Ilse de Lange uit Meppel. De volgende dag na een heerlijk ontbijt in het hotel nog even de haven van Rotterdam bezichtigd en toen weer terug naar Goor. Het was ‘n onvergetelijk onverwachts uitstapje. Antoon en Dionza nogmaals hartelijk dank ! Na het schrijven van dit stukje zie ik op tv dat de scheidsrechter de voetbalwedstrijd HeraclesHeerenveen beëindigd. Drie keer raden welk nummer uit de speakers van het Heracles stadion in Almelo komt…….. Ilse de Lange met I’d be Yours. Ook Heracles toont daarmee trots te zijn op Ilse. André Morsink uit Goor.
Ahoy 2009
Ahoy 2009 Zaterdagavond, 21 maart, 20.00 uur; lange rijen voor de ingang van Ahoy. Mijn moeder en ik zijn al op tijd vertrokken uit het oosten van het land, maar door alle drukte redden we het niet om op tijd in Ahoy te zijn. Nog een extra rondje rijden om de auto kwijt te kunnen en dan snel naar binnen. Wat een geluk had ik dat ik de winnaar was van 2 kaarten voor Ahoy. Antoon en Dionza; bedankt! Zondag was ik naar de try out in Arnhem geweest. Helaas was ik niet helemaal lekker. Buikgriep. Daarom heb ik het concert vanuit achterin de zaal ‘gehoord’. Weggaan wilde ik niet en zo kon ik toch nog van Ilse d’r muziek genieten. Daarom was het geweldig dat ik naar Ahoy kon! Toen met mijn zus, nu met mijn moeder. Beiden wilden ze nu wel eens weten waar ik al zo lang fan van was. Beiden wilden ze wel eens horen hoever dat meisje uit Almelo het nu al gebracht had. Via de zij-ingang stonden we vlak naast het podium. Ook al waren we laat, we waren gelukkig nog op tijd voor de ‘aftrap’. Iets over half 9 kwam Ilse het podium op. De zaal ging helemaal los. Vooral het nummer ‘Livin’on love’ knalde door Ahoy. Gevolgd door het mooie ‘I still cry’. Het is niet te geloven hoe Ilse het voor elkaar krijgt. Eerst een nummer zo ‘groot’, waarbij de hele zaal mee gaat. Ilse een artiest van wereldniveau! Daarna een liedje vol emoties en gevoel.
Een miracle hoe Ilse in zo’n groot complex een liedje zo ‘klein’ kan maken. Ondanks al die duizenden mensen had ik bij ‘I still cry’ toch het idee dat ik helemaal alleen ergens naar het liedje stond te luisteren. De mensen om mij heen leken helemaal te zijn verdwenen. Prachtig! Kippenvel…. Ook Ilse leek een traantje in haar ogen te hebben…. Zo was ook de rest van de avond geweldig. Oudere nummers, nummers van de laatste cd, nummers uit die goede oude tijd (die nummers kende mijn moeder wel, maar ik niet) en ook het nummer ‘Fall’, dat Ilse helemaal alleen zong. “Dat kleine meisje uut Almelóó doet dat maar mooi!” zei mijn moeder na afloop. En zo is het! Ilse is in al die jaren echt uitgegroeid naar een wereldster. Voor mij was ze dat altijd al, maar nu ook voor heel veel meer mensen. Toch blijft het luisteren naar de muziek van Ilse in een klein theater ook fantastisch. Intiem, met minder publiek, vooral de échte fans. Ja, we zullen Ilse nu met véél meer mensen moeten delen. Gelukkig blijft Ilse gewoon wie ze is. ‘Je zou het zelf ook eens mee moeten maken om in Ahoy te staan’. Nou, liever niet. Dat is niet aan mij besteed. Maar ik voelde wel met Ilse mee hoe het was om uiteindelijk in Ahoy te staan. Je hebt het verdiend Ilse! Ellen Olsman - Lusseveld
curacao mambo beach
“Als je gisteren niet op Mambo beach was, dan heb je toch echt wel wat gemist. Het concert van Ilse deLange. Ilse, met band, was lekker puur. Precies zoals een band hoort te zijn. En iedereen kreeg waar voor zijn geld, want Ilse stond ruim anderhalf uur op het Mambo podium. En ook de toegift was waanzinnig. Niet zomaar één nummer als extraatje, maar gewoon bijna een half concert extra. Gewoon omdat Ilse het zo fantastisch vindt om muziek te maken.”
Stond de dag na het concert op Curacao, op de site van Dolfijn FM te lezen. Wij begrijpen echter best dat niet alle leden van Ilse’s fanclub in de gelegenheid waren om af te reizen naar zonniger oorden in begin April. Maar juist voor die mensen plaatsen we hier een kleine foto reportage :)
en ja... daar word je echt wél moe van !
BTS CONTEST
MEET & GREET’s
De winnaar van de contest uit BTS 36 is: Michiel Voorn met het juiste antwoord ‘Kaapstad’. Michiel heeft inmiddels zijn volledige versie Puzzle Me single thuis gekregen. Wil jij ook in de prijzen vallen ? Mail ons vóór 15 oktober a.s. het antwoord op de volgende vraag. Voor welk goed doel beschilderde Ilse deze olifant die vanaf 5 september de straten van Amsterdam zal opfleuren ?
Na afloop van onderstaande concerten organiseren we weer onze bekende ‘meet & greet’ momenten met Ilse.
Agenda 2009 - ILSE LIVE FESTIVALS en overige optredens 26 juni - Drakenbootfestival - Apeldoorn 27 juni - Concert @ Sea - Brouwersdam 3 juli - Campuspop - Enschede 27 augustus - Stoppelhaene - Raalte 28 augustus - Vuelta - Assen 29 augustus - Bavaria Festival - Lieshout 12 september - Alblaspop - Alblasserdam 19 september - Loonse Feesten - Loon
‘INCREDIBLE’ CLUBTOUR NAJAAR 2009 is bijna uitverkocht. Er zijn alleen nog kaarten te koop voor de 2e avond in Utrecht op -22 november - Vredenburg - Utrecht -3 december - 013 - Tilburg en de 2e avond in Groningen op -22 december - Oosterpoort - Groningen Zoals altijd zijn alle data onder voorbehoud. Check regelmatig onze site voor updates!
Hoe kan je jezelf hiervoor aanmelden? Via email of stuur ons een postkaart. Wanneer kan je meeloten hiervoor? Je hebt een geldig toegangsbewijs voor het concert in kwestie voorafgaand aan de datum waarop je wilt meeloten én je bent lid van The Official Ilse DeLange Fanclub. Na welke concerten? 13-11 Heerhugowaard 15-11 Enschede 28-11 Heerlen 22-12 Groningen
Cardo Groesbeek Op 8 oktober geeft Ilse een concert bij St.Cardo op Werkenrode in Groesbeek. Omdat er niet veel kaarten voor openbare verkoop komen, hebben wij 30 kaarten gereserveerd voor het optreden in deze intieme zaal. Deze zijn te koop via de fanclub voor 25 euro per stuk. Stuur ons een mailtje vóór 5 juli als je kans wilt maken op deze kaarten. (max. 2 per lid) Je ontvangt op 6 juli bericht van ons in je mailbox. in BTS 38 meer over Ilse en haar olifant.. kijk voor meer info op www.elephantparade.nl
Kampvuur Oosterbeek
Vrijdag 29 mei Volkswagen had een wedstrijd waarmee je kaartjes kunt winnen voor het kampvuurconcert van Ilse Delange in Oosterbeek. Mijn vriendin Ellen en vriend Paul hadden deze gewonnen en moesten gelijk aan mij denken. Ik mocht dus mee, en dolgelukkig dat ik was. Rond de klok van 20.15 uur kwamen we aan in Oosterbeek, lekker weertje en al uitzicht op de tipitent. Eerst koffie en langzaam richting tent alvast lopen. Ik wilde toch een fijn plekkie vooraan bij het kampvuur. Eindelijk was het dan zo ver, we mochten de tent in. Op de 1e rij op een houten bankje met schapenvacht vlak voor het vuur. Het concert gaat beginnen. Beginnend met Broken girl en We're alright. Ilse gaat tussendoor heerlijk praten, ze vertelt een lachwekkend verhaal over haar VW die ze rijdt met een automatisch inparkeersysteem.... je wilt gaan inparkeren en het enige wat je hoeft te doen is gasgeven. De wagen draait zelf in. Behalve dat het dan natuulijk helemaal niet lukt als je het aan iemand voor wil doen; dan blijf je maar heen en weer rijden. Ilse vraagt wie er in Ahoy is geweest, vol enthousiasme steken we vooraan onze handen in de lucht. Ja dat kan ook niet missen zegt ze, die lui hier op de eerste rij. The other Side volgt daarna en het meeslepende Miracle. We naderen het einde The great Escape en I'm not so tough. Tijdens dit laatste nummer zegt Ilse ‘en nu echt meezingen eerst links (dat kan harder), dan rechts (dat is al beter) en mijn echte fans zitten hier in het midden die moeten ook nog’ en natuurlijk ging dat het beste.
Ik denk ik mis Fall, mijn favoriete nummer. Ik pakte een blok hout en schreef er met stift op: FALL SVP en legde dit tijdens I'm not so tough bij haar setlist. Bij het einde van het nummer zegt ze dan zullen we maar een toegift doen he.....tja normaal krijg ik wel eens verzoekjes op bierviltjes maar nu op een houten blok is wel origineel, dus dan zullen we dat maar gaan zingen he.....wel akelig dat ik dit alleen moet doen op mijn gitaar. Arnold speel jij ook mee? Prachtig mooi gezongen weer een nummer om kippenvel te krijgen.
Ilse bedankt iedereen voor het luisteren, zullen we er nog 1 doen, wie heeft er nog een idee. Er wordt geroepen All the answers, maar daar is blijkbaar niet iedereen het mee eens. Martijn en Arnold weten beiden wel een nummer. Echter de manager zegt ‘opruimen’, Ilse en ook het publiek roept ‘boe’......het kwartje valt wat laat zegt Ilse ‘oh clean up, dat is ook Arnolds nummer dus dan doen we die nog’. Nog 1x genieten van een geweldige nummer in een prachtige sfeer. Na afloop nog lekker wat gedronken, en hapjes gegeten. Ilse nam weer volop de tijd voor iedereen een praatje samen op de foto etc. Ik heb deze keer een foto van Ilse en mij laten krabbelen en ook de blok hout met FALL svp, nu staat er nog Liefs Ilse bij. Terug naar huis weer.....rond 02.00 uur thuis aangekomen en heerlijk gedroomd....... Erwin Hovens
Vorig jaar mei ben ik door Joep ten huwelijk gevraagd en ik heb geen moment hierover getwijfeld! Natuurlijk wilde ik trouwen met degene waar ik al 8 jaar gek op ben! Al snel maakten we plannen voor 24 april 2009. Dat zou onze dag gaan worden. Ik wilde heel graag een lied zingen voor Joep op onze trouwdag. Ik speel ook gitaar en dus zou ik het liedje helemaal alleen gaan doen. Ik speel ontzettend graag liedjes van Ilse en als ik “I’d Be Yours” zing, zingt Joep altijd dat ene zinnetje mee. Mijn keuze voor een liedje was dus al snel gemaakt. Natuurlijk past de tekst ook goed bij onze dag. Ik besloot om het geheim te houden voor Joep en dit op onze trouwdag als verrassing te zingen voor hem. Toen we het programma en de muziek voor de kerk gingen uitzoeken, vroeg Joep opeens: “Wil jij I’d Be Yours voor me zingen?” Dus toen wist ik zeker dat dit liedje op onze dag gezongen moest worden! Ik vond het heel spannend om te doen, want het was een dag vol emoties, maar het ging gelukkig goed. Ik heb heel even naar mijn ouders gekeken en voor de rest alleen naar Joep, want ik zong het echt voor hem. We hebben een fantastische dag gehad en zijn nog aan het nagenieten van alle mooie momenten. Dit lied hoort hier zeker ook bij. Joep, I’m Yours !!! Kim Daanen
I’d Be YOURS
a SONG and a STORY
heb jij ook zo’n speciaal moment beleefd met een bijzondere herinnering aan een liedje van Ilse? In deze rubriek plaatsen we jullie verhalen. Stuur ze naar fanclub@ilsedelange.com Foto erbij? Altijd leuk...
It’s (always) a Miracle Tijdens de cd-releaseparty heeft ilse mijn buikband gesigneerd. Hebben het toen even over de zwangerschap gehad en na ontvangst van de cd met een geweldig gevoel naar huis gegaan. Tijdens de Q-music showcase was ik zo brutaal om even naar ilse te roepen al wijzend naar mijn buik met band die door haar getekend was. Daarbij maakte ilse de opmerking “zo dat schiet al mooi op!” Heb tijdens de zwangerschap veel naar Ilse’s muziek geluisterd en het nummer Miracle deed dan ook veel met mij. Na 24 uur in weeen te hebben gezeten ben ik alsnog doorgestuurd naar het ziekenhuis, en wat is nu het geval...op het moment dat ik in de auto stapte kwam net het nummer Miracle op de radio! Alsof het zo moest zijn op dat moment en heb dan ook ff een traantje gelaten. Als ik het nummer nu hoor moet ik steeds weer aan dat moment in de auto denken en toen de kleine meid uiteindelijk geboren was. Een vriendin en ik kwamen op het idee om even een foto te sturen van de buikband en de kleine Carlijn, dus bij deze dan ook de foto’s
Signeersessie FRS Arnhem 9 mei 2009
Verder wil ik jullie allemaal nog heel veel succes wensen met wat er allemaal nog komen gaat. Kon helaas niet bij het concert aanwezig zijn dus wacht met smart de DVD af die er komen gaat. Groeten Ellen Groeneveld
Caprera Bloemendaal
Caprera, Bloemendaal 6 juni 2009
Vandaag ga ik voor het eerst naar Caprera in Bloemendaal. Ik heb er veel verhalen over gehoord maar ben er zelf nog nooit geweest. Tegen 19.45 kom ik aan. Oefff wat is het al druk… Ik baal een klein beetje dat ik niet eerder vertrokken ben van huis en zie een aantal bekenden op de 1e rij in het midden zitten. Ik loop naar hen toe en trek de stoute schoenen aan dus vraag ik “kan ik er nog bij”? Wat ik niet verwacht gebeurt!! Ze
schuiven een stukje op en ik mag bij die andere fans zitten. “voila” daar zit Saskia dan, in het midden, rij 1. Thanxxx!! Dat is een groot voordeel als je alleen bent, je komt dan makkelijker vooraan of ergens tussen. WOW!! Nu zie ik pas hoe mooi deze locatie is. Na ruim een uur lekker kletsen begint het dan eindelijk om 20.45. Het is fris en bewolkt. Mijn winterjas, fleecetrui met daaronder een T-shirt zijn geen overbodige luxe.
En daar is Ilse dan.” Broken Girl” klinkt uit de boxen en het geluid voor een openluchtconcert is fantastisch! Na “We’re allright” en -mijn favoriet “World of Hurt” zingt ze “Livin on love”. Vóór dat nummer wijst ze gitarist Arnold erop dat hij op een schuine verhoging moet gaan staan want “da’s stoer” roept ze. Arnold gaat er gelijk op staan met zijn gympen maar Ilse voelt met haar laars nog even een paar maal voor de zekerheid of het niet glad is. Zij heeft immer hoge hakken aan. Als 2 maatjes houden ze elkaar even goed vast en ook Ilse klimt op de verhoging. Ze blijven keurig recht en onbewegelijk staan want zin om in de vijver te belanden hebben ze natuurlijk beiden niet. Zoals altijd een beetje blues en knalt het nummer de boxen uit. Ik geniet met volle teugen en de mensen rechts en links naast mij ook. Met haar hoge hakken springt Ilse lenig van de verhoging af en geeft een showtje weg. Dit is nu al een heerlijke avond en het is nog lang niet voorbij. Na 2 mooie ballades “When We Don’t Talk” en “I Still Cry”, spatten de vonken er weer vanaf bij het “trio” Flying Blind” “Sister Golden Hair”en “I’d Be Yours”. Daarna het rustige. “Have a Little Faith in Me” . Maar voordat ze daarmee begint zegt Ilse dat wij zo ver weg zitten en wat er dan gebeurt, is helemaal geweldig! Ze loopt over het bruggetje dat over de vijver ligt en komt onze kant op. Ze staat direct voor ons en zingt het hele nummer precies voor onze neus. Wij durven amper foto’s te maken omdat ze zooooo dichtbij staat. Ik knip er toch nog gauw een paar want die kans krijg je haast nooit. Na dit nummer roept ze Arnold, Martijn en haar 2 achtergrond zangeressen en geven ze nog een optredentje aan onze kant. Helemaal geweldig. Ik krijg er kippenvel van.
“Better than Rain” en “Something Amazing” . Na dit grandioze dichtbij-mini-optreden gaan ze weer naar ‘the other side’ om “So Incredible” “Puzzle Me” en “The Other Side” te zingen. Heerlijk!! Ik kijk achterom. Het is dat Caprera geen dak heeft maar anders dan was dat er nu echt af geweest. Het publiek is uitzinnig en iedereen klapt en springt. Ilse is ook behoorlijk op dreef en begint bij een van de liedjes spontaan met Bart mee te drummen. Dan probeert ze het stokje in 1 hand rond te draaien maar ze bakt er niets van het stokje vliegt de lucht in. Dat hoofd dat ze daarbij trekt is zo komisch! Zo heeft ze deze avond nog meer fratsen. Tussen de gitaarsolo’s slaakt ze een paar maal gekke uitroepen, raakt in de knoop met het snoertje dat aan haar oortje zit en krijgt tijdens het zingen een soort lachbui omdat ze de tekst van “Better Than Rain” verkeerd zingt. Knap dat ze gewoon door blijft zingen. Ja ze is in een vrolijke humoristische stemming en daarbij doet ze ook nog eens gek met haar bandleden. Het geluid en de kwaliteit van de muziek is perfect. Natuurlijk zingt zo ook “Miracle” “the Great Escape” en I’m not so tough” Bij de vlotte nummers wordt er gedanst en gesprongen. Bij de rustige gaan we zitten om te genieten van al dat moois. Als toegift speelt ze “Fall” en “Clean up”. En dan…dan is het echt voorbij. Ik heb vele, vele concerten mee mogen maken maar deze…. Deze was speciaal, prachtig, vreselijk mooi, leuk, grappig, spontaan en op een prachtige locatie. Deze had alles om een onvergetelijke avond te zijn. Dat het koud en bewolkt was, boeide niet. Ilse maakte hem warm en zonnig!! Saskia (lid 3028)
Het is juni 2008. Bij thuiskomst uit mijn werk ligt BTS 34 op de mat. Ik schenk mezelf iets te drinken in en plof met de BTS op de bank. Na eerst de From Ilse gelezen te hebben, en daarna de pagina over de voorbereidingen van Guus Meeuwis, Ilse en Nick van Nick & Simon op Festival ’t Zand; valt mijn oog op de Ilse de
Lange jubileumquiz; 100 vragen over Ilse’s professionele carrière met als hoofdprijs een lunch met Ilse. Vluchtig scan ik door de honderd vragen. Er zitten een aantal zeer pittige tussen, maar van een heleboel vragen weet ik zonder hier lang over na te denken het antwoord. Hmm, eigenlijk wel een uitdaging, zal ik er eens voor gaan zitten en proberen alle antwoorden te vinden? Nu maar even niet. Ik lees de rest van de BTS uit en leg het blad terzijde. Een weekend later zie ik de BTS weer liggen. Ik lees de vragen nog eens door. Zal ik dan toch maar.... 5 minuten later zit ik achter de computer met een excel lijst met 100 getalletjes voor mijn neus en ik begin de vragen te beantwoorden. Na een eerste screening van de vragen heb ik al heel wat antwoorden op papier staan. Dus ik besluit voor mezelf dat ik de antwoorden op alle 100 vragen ga proberen te vinden. Mijn archief wordt uit de kast getrokken en ik ga aan de slag, want, perfectionistisch als ik ben, ik neem mezelf voor dat ik voor elke vraag “bewijs” van het antwoord wil hebben. Met behulp van
mijn oude BTSsen en het internet groeit mijn lijst met antwoorden in rap tempo. Het is een trip down memory lane. Uiteindelijk weet ik op alle antwoorden een 100% zeker antwoord te vinden, behalve op die ene: “Wie speelde electrische gitaar in de clip van ‘I’m Not so Tough’?” Op zich denk ik het antwoord wel te weten, maar ja....niet met 100% zekerheid. Als ik dan toch niet alle vragen goed heb, zal
ik de lijst dan toch inleveren? Ik twijfel. Vlak voor de sluitingsdatum neem ik het besluit, ik stuur de lijst gewoon in en we zien het wel. Een paar weken later komt er een nieuwsflash waarin staat dat er slechts één iemand alle 100 vragen goed had. Spannend, maar ik ben het vast niet..... Een week voor de release van Incredible ben ik bij de signeersessie in de Fame in Amsterdam. Het is donderdagavond, een avond waarop ik normaal gesproken werk. Er staat een enrome rij mensen en ik besluit dat ik geen zin heb om lang te wachten op een handtekening. Ik besluit terug naar huis te gaan om mijn vervanging zo snel mogelijk af te lossen. Op weg naar buiten kom ik Antoon en Dionza tegen, waar ik kort mee sta te praten. Ineens drukt Dionza mij een kopie van
de nieuwe BTS in de hand. “Kijk maar eens even goed”. Nee, dit betekent toch niet dat.... Zondag 26 april stap ik, nog brak van de jetlag, mijn bed uit. Het regent, maar dat kan mijn humeur niet verpesten, want vandaag zal ik gaan lunchen met Ilse. Ik heb besloten op tijd te vertrekken, omdat je nooit weet wat er gebeurt, dus ik stap om half 11 de auto in. Met Incredible schallend uit mijn radio begin ik mijn tocht naar Arnhem. Hoe dichter bij Arnhem ik kom, hoe mooier het weer begint te worden. Ik kom al om kwart over 12 aan in Arnhem, 45 minuten te vroeg voor onze lunch, dus ik besluit de omgeving te verkennen. Teruggekomen bij mijn auto zie ik Antoon en Dionza lopen, dus ik voeg me bij hen. Onder het genot van een kopje koffie ploffen we neer op één van de lounge banken buiten op het terras. Zo’n 20 minuten later hoor ik “hey” achter me; Ilse en Bart zijn gearriveerd. Het kleurtje dat ik tijdens mijn vakantie heb opgedaan is niet te missen, dus het onderwerp komt al snel op vakantie, klimaat (Bart is erg geinteresseerd in luchtvochtigheid) en de reis die zij onlangs naar Curacao hebben gemaakt. Bart vertelt dat het in verband met zijn baard deze keer wat lastiger was bij de douane. Dan komt de ober langs. Hij feliciteert Ilse met al haar pas gewonnen awards en biedt ons een fles champagne aan om te toosten op de vele prijzen die ze nog zal gaan winnen in de toekomst.
LUNCH with Ilse
Onder het genot van het glaasje champagne babbelen we vrolijk verder over Haarlem, mijn woonplaats, en alle bekende Nederlanders die er wonen, over X-Factor en de bewondering die Ilse heeft voor het feit dat de kandidaten van het programma vanaf het begin af aan meteen zo open op de buhne staan, hoe Ilse zelf gegroeid is en zich steeds meer op haar gemak is gaan voelen op het podium en natuurlijk over de (voorbereidingen van) het optreden in Ahoy. Dan wordt de menukaart gebracht. De keuze is vrij uitgebreid en alles klinkt even lekker. Gelukkig is Ilse aanwezig voor een goed advies, want ze kent de menukaart op haar duimpje. Na een hoop gedenk en geklets over de kaart komen we allemaal tot een keuze en kan de bestelling worden geplaatst. In afwachting van het eten blijven we op de lounge banken zitten kletsen tot we naar ons tafeltje worden gebracht. Het zonnetje schijnt, het uitzicht is prachtig en het is genieten.
Naar aanleiding van Bart zijn vraag of ik nog broers en zussen heb, komt het gesprek op badminton. Mijn broertje badmintont in de nationale selectie en woont voor zijn sport in Arnhem. Ook Ilse, Bart, Antoon en Dionza badmintonnen naar eigen zeggen op hoog niveau. Van het onderwerp badmintonnen komt het al vrij snel op het onderwerp “talent”, waar we, allemaal op verschillende wijze, mee te maken hebben. Ik ben de zus van een talent, Antoon en Dionza hebben een talentvolle zoon en bekijken het onderwerp vanuit het perspectief van de ouders, Ilse is zelf het talent en weet hoe haar broers en ouders daarmee om gingen. Bij Bart was het wat eenvoudiger, aangezien broer Joost een goede gitarist is en ze daardoor samen konden musiceren. Natuurlijk wil Ilse van mij weten of ik nog brandende vragen voor haar heb, zoals veel mensen mij hebben gevraagd in de weken voorafgaand aan de lunch. Ik heb er bewust voor gekozen juist geen vragen te bedenken, omdat mijn voorkeur uitgaat naar spontane gesprekken en verhalen in plaats van een vragenvuur. Ik moet Ilse dus vertellen dat ik geen vragenlijst voor haar heb opgesteld. Ze reageert verbaasd, aangezien ze mij wel het journalistieke type vindt. Het plaatje wat zij van mij in haar hoofd heeft klopt toch wel, grappig is dat. Veel verschillende onderwerpen passeren de revue nog voordat ik om kwart over 5 weer in de auto naar huis stap. De middag heeft mijn verwachtingen zeker overtroffen. Het weer was boven verwachting, de sfeer was heel relaxt en ondanks dat ze steeds bekender wordt is Ilse nog steeds “de girl next door” zoals ze aan het begin van haar carriere werd omschreven. Spijkerbroek, shirtje, sjaaltje, slippertjes en drie gelakte teennagels, aangezien je de andere tenen toch niet zag in de schoenen die ze bij Pauw en Witteman aan had, want ja, “’t is toch crisis nietwaar?” Antoon, Dionza, Bart en Ilse, bedankt voor deze fantastische middag!
van dauwpop Als je regelmatig een concert van Ilse DeLange bezoekt, gaat dat je niet vervelen wat voor mening je omgeving daar ook over heeft. Als je collega’s je niet meer vragen wat je in het weekend hebt gedaan en als niemand je op een verjaardag nog vraagt of je de laatste tijd iets leuks hebt beleefd, ligt dat aan hen en niet aan jou. Al zijn de liedjes zo bekend, lijkt de setlist herkenbaar te zijn en kom je in het publiek mensen tegen die je wellicht een week geleden ook al hebt gezien, toch is geen concert hetzelfde. Soms zijn de verschillen zelfs vrij groot. Om te beginnen de locatie. De roze tent van Dauwpop stond middenin de Hellendoornse weilanden en had weinig weg van het sprookjesachtige Openluchttheater, ruim een week later in Tegelen. Op Hemelvaartsdag brak al vroeg in de ochtend de zon door het wolkendek heen en al merk je daar weinig van in een tent, het maakt de dag toch net een stukje mooier. Iets minder fanatieke fans konden zich buiten de tent overigens ook prima vermaken. Naast de gratis voorjaarszon waren er verschillende eettentjes, kraampjes met velerlei koopwaar en kleurrijke muziek. Hoewel een roze tent een geduchte tegenstander is, won het openluchttheater toch als mooiste locatie. De zon was dan wel onder toen Ilse inzette met ‘Broken Girl’, het tussen de bomen verstopte theater bleef klassiek en zomers aanvoelen. Ten tweede het publiek, waar je als fan uiteraard zelf ook deel van uit maakt. Dauwpop is een klein en gezellig festival met een rijk gevuld programma, waarmee rekening wordt gehouden met een brede doelgroep. Dit laatste kwam tot uiting bij een optreden van de Amerikaanse hardcore-formatie ‘Biohazard’.
naar doolhof Ik wist niet wat ik meemaakte toen ik verscholen onder mijn regencape op de grond kroop, veilig tegen het hek aan. Het bier vloeide rijkelijk over mij heen terwijl woeste mannen elkaar op de grond gooiden en met steeds minder kleren aan bijzondere kreten slaakten. Tijdens hun worstelpartij kreeg ik regelmatig een lieflijke aai over mijn hoofd of een knipoog tijdens een mooie duik over me heen. Prima vermaak, zo’n voorprogramma. Nee, dan die Pinksterdag in het vredige Tegelen. Als een theatrale veldslag werd er gestreden om de beste plekjes op de tribune en menig atletisch talent kwam van pas om vanaf de hoge trap richting de eerste rijen te denderen. Vrolijke Limburgers probeerden mij hun vriendelijke dialect te leren en spontaan werden er logeerplaatsen aangeboden. Nooit hetzelfde en vol verrassingen, dat publiek tijdens concerten. Ten slotte de herinneringen, misschien wel het mooist van alles. Van elk optreden is er wel iets dat je goed bij blijft, waar je maanden later nog eens over praat en wat je niet wilt laten vervagen. Een sprankelende gitaarsolo, Ilse’s demonstratie van haar zelf-inparkerende auto, een onverwachte toegift in de setlist, de stroom die tijdens het eerste nummer in Tegelen leek uit te vallen, improvisaties, een knipoog, een mooie foto of een nummer dat je opeens bijzonder raakt. Een concert van onze favoriete zangeres is ook na meerdere bezoeken niet saai; ik heb het nog niet eens gehad over nieuwe versies van liedjes, Ilse’s nieuwe schoenen, Arnolds nieuwe kapsel en roddels in het fan-circuit. Het lijkt me een prima idee om deze bts morgen op het bureau van je collega’s te leggen of te laten dienen als gespreksstof op een eeuwig saaie verjaardag. Het wordt alleen maar leuker, fan van Ilse zijn.
De Doolhof Tegelen
Je Fanclub volgen op Twitter zodat ook jij kans maakt op gratis tickets voor een concert of andere coole prijzen? Surf naar www.twitter. com/fanclubIDL en meld je aan.
Half Nederland ‘twittert’. Naast Ilse zelf is ook de fanclub aan de twitter, wat als fanclublid alleen maar voordelen heeft. Door de ‘TWTTERKWS’ won ik twee kaarten voor Ilse’s concert in Tegelen. Mocht je niet weten waar het ligt, je bent niet de enige; Tegelen ligt vlak achter Venlo. Limburg dus. Samen met een goede vriendin stapte ik zondagmiddag 31 mei in de trein richting Tegelen. Het plan was eerst een terrasje pakken in Venlo en dan door naar Tegelen voor Ilse. Zodoende stonden we die avond rond half zeven voor de ingang van het openluchttheater. Het was super lekker weer en de sfeer zat er al goed in. Nadat we een plekje veroverd hadden op de eerste rij, was het wachten op Ilse, maar al snel begrepen we dat er ook een voorprogramma was die avond. Een plaatselijk bandje dat ‘Cheers with Coffee’ heette. We hadden nog een discussie dat de gast die over het podium liep wel erg op Bear uit op zoek naar Joseph leek, om er een half uur later achter te komen dat dit ook daadwerkelijk het geval was. De band speelde een set van ongeveer drie kwartier -ze waren onwijs goed!!- waarna een half uurtje pauze volgde. En toen was het zover. Ilse begon met Broken Girl, waar opeens van alles uitviel. Stroomstoring. Gelukkig bestaan er mensen die verstand hebben van zulke technisch dingen,
en binnen no-time kon Ilse weer verder. En wat was ze goed! Ik heb nog nooit zo’n tof concert van Ilse meegemaakt! Ze leek super-relaxed en ook de band had er zin in, geloof ik ;-). Had ik al gezegd dat ze onwijs goed was? Nee, maar echt! Of het nou het mooie weer was, het feit dat we in een openluchttheater zaten, iets anders, of een mix van dat alles. Het was echt fantastisch. Maar omdat jullie er waarschijnlijk weinig mee kunnen als ik blijf zeggen hoe goed het was probeer ik me te herinneren welke nummers er voor mij echt uitsprongen. So Incredible; die banjo vind ik helemaal geweldig! Als ik ooit nog een instrument erbij wil leren... En Livin’ on Love, ik vind dat sliden (gitaar) aan het begin zo cool! Ze eindigde anderhalf uur later met Clean Up, maar toen het nummer af was; -It ain’t clean yet. Will, clean it up- volgde een onwijze solo van de toetsen. Zo gaaf! Ook deed ze I still cry, die was wel tof om weer ‘ns te horen. En Have a little faith in me, fall & miracle zijn ook altijd fantastisch! Ik ben zeer dankbaar voor twitter, en de fanclub,en Ilse & d’r band. Want dit concert had ik voor geen goud willen missen. Het was super! Liefs Kim.
F A Nclublid in the
spotlight
Wat wil je over jezelf vertellen? Hoi mijn naam is Ingrid Leus, ik woon in Enschede en ben 30 jaar. Mijn grootste hobby’s zijn zingen en muziek luisteren. Vooral muziek van Ilse. Wat ik nog veel mooier vind, is het bezoeken van haar concerten! Als het even kan, probeer ik toch wel een paar concerten per jaar te bezoeken! Wat vind je het mooiste aan Ilse’s muziek? Dat is toch wel de manier waarop ze het overbrengt. Ze kruipt helemaal in een liedje, en dat kan me echt heel erg raken. Een goed voorbeeld hiervan vind ik het liedje “all the answers.” Daar houd ik het niet droog bij. Zeker niet als Ilse dan ook nog zo voor je staat en het live zingt!
Weet je nog....die eerste keer? Ja zeker weet ik dat nog! Dat was toen haar eerste single “I’m not so though” net uit gekomen was. Ik zat toen nog op school en hoorde het nummer onderweg van huis naar school in de bus. Dit was op een woensdagmiddag. Toen ik thuis kwam, ben ik direct naar de winkel gereden om de single te kopen. Toen ik de winkel uit kwam, en mijn rondje reed door de stad, stond er een meisje vlak bij me, met een petje op. Ik reed langs haar heen, en ik keek haar een paar keer aan. Toen een paar keer het hoesje van het cd-tje bekeken, en ja hoor. Ik stond oog in oog met Ilse Delange. Wauw wat was dat gaaf zeg! Ik weet nog hoe spontaan ze reageerde, toen ik haar om een handtekening vroeg! Dit werd de eerste handtekening van vele andere handtekeningen die ik van haar heb gekregen! Helemaal blij en met het liedje I m not so though in mijn hoofd, reed ik weer naar huis. De dag kon niet mee stuk. Heb jij een ‘incredible’ story over een nummer of een concert? Van de vele mooie herinneringen, komt er vaak toch 1 speciaal naar boven. Het was aan het begin van de eerste tour die Ilse deed. Samen met een vriend van mij met wie ik vaak naar concerten ga, ging ik op weg naar Apeldoorn. We hadden besloten om al vroeg op weg te gaan, zodat we in ieder geval een mooi plekje zouden hebben tijdens het concert. Toen we er waren, besloten we om nog even wat te gaan drinken, want er was nog tijd genoeg. We gingen in het barretje zitten wat bij de zaal was. We bestelden ons drankje en kletsten wat over hoe het concert zou zijn, toen we achter ons wat mensen hoorde zingen en tokkelen met stokjes op de tafel. Toen ik achterom keek, zat Ilse daar gewoon aan een tafeltje met de band, ook wat te drinken. Ze herkende me van die keer in de stad in Almelo, en we maakte wat foto’s en kletsten wat. Uiteindelijk begeleidde ze me naar de concertzaal! Dit was echt onwijs gaaf!
Wat is je favoriete nummer? Jeetje, ik heb er meerdere, dus da’s een moeilijke. Als ik kijk naar de up tempo liedjes dan kies ik denk ik voor Puzzle me, gewoon een lekker vlot liedje. Uit de ballads is het moeilijk een keuze maken. De liedjes op het cd-tje live at home vind ik onwijs mooi, die raken me elke keer weer, omdat het soms dicht bij mijn eigen gevoel kan liggen, maar ook all the answers en I almost believed, kan ik het niet bij droog houden. Zo mooi! Wil je nog iets kwijt? Ik wil Ilse bedanken voor de onwijs mooie muziek die ze maakt, waarmee ze me steeds weer raakt. Ik hoop dat je nog heel lang zulke mooie muziek blijft maken, en dat ik haar gauw weer mag zien en bewonderen tijdens een concert. In ieder geval in November van dit jaar in Enschede, zijn we er weer bij. Ik vond het onwijs leuk om aan dit item mee te mogen werken!
Haar mannen trapten af, Ilse begon te zingen en al heel snel leek de evenementenhal steeds kleiner te worden. Als vanzelf bewogen we mee op de ritmes van Bart. De band was lekker op dreef. We zongen, zwaaiden, juichten en sprongen! We vierden op de eerste rij ons eigen feestje. Ilse genoot er van en zocht ons steeds weer op.
Poiesz??? Po-wat??? Hoe spreek je dat in hemelsnaam uit? En wat moet ik me voorstellen bij Poiesz? Na wat speurwerk ontdekte ik dat het een supermarktketen is die vooral in Friesland zit. Naast een onuitspreekbare naam, beschikken ze ook over een zeer goede smaak: Ilse DeLange, Alain Clark, Crazy Piano’s en daarnaast Hollandse Hits stonden op het programma voor het 85 jarig jubileumfeest. Eigenlijk had je punten moeten sparen voor kaarten, maar ik kon last minute nog een kaartje bemachtigen. Kijkende naar de achterkant van het WTC Expo dacht ik: “Gaat het hier vanavond echt gebeuren?” Een flinke rondwandeling deed me de ingang vinden. Ik was er veel te vroeg en ging op een bankje in de zon zitten. Best fris in de wind. Het wachten werd na een tijdje beloond met een korte soundcheck, Miracle, voor het grootste deel instrumentaal. Ilse en haar mannen waren binnen. Het feest begon met een speech van de manager van de winkelketen, hij bedankte het publiek voor hun trouwe klandizie. Daar moesten de die hard fans op de voorste rij erg om lachen, geen van allen kenden we de keten. Groot was dan ook de hilariteit toen Ilse, zodra ze ons zag, opmerkte dat sommige mensen hun boodschappen wel erg ver van huis deden. Ja Ilse, wat je van ver haalt is lekkerder hè.
We werden erg blij verrast met een heel spetterend optreden van 75 minuten. Ilse was lekker zichzelf, erg vrolijk en enthousiast. Een concert van Ilse is vaak goed of heel goed, maar op deze avond in Leeuwarden viel alles perfect op zijn plek en ontstond die magische sfeer die dit optreden
tot grote hoogte deed stijgen. Wat heb ik intens genoten. Het Ahoy’ concert was heel goed, klonk fantastisch, de dvd zal erg mooi worden, maar van dichtbij kon je de spanning van Ilse’s gezicht aflezen. Hier, in deze normaal erg saaie hal, waar je rommelmarkten verwacht, hoefde ze niet bang te zijn eventueel iets fout te zeggen. Gewoon lekker los gaan, dat deed ze. Ze had die prachtige twinkeling in haar ogen. Na Ilse konden we even bijkomen. Na het ombouwen van de bühne kregen we als bonus nog Alain Clark. Heerlijke muziek ook, ons feestje ging swingend verder. We besloten de avond met een drankje en een stukje Nick & Simon. Wat een mooi feest. Edwin Meijster
Leeuwarden 18 april 2009
Ga naar twitter.com en volg ons op Twitter. Regelmatig schrijven we onze ‘TWTTRKWS’ uit waarbij gratis concertkaarten, cd’s of andere leuke prijzen te winnen zijn. Natuurlijk blijven we als Official Fanclub ook te vinden op verschillende andere ‘social networking’ platforms... We Hyven, Facebook-en en YouTube’n er lustig op los en het aantal vrienden groeit met de dag. Ons eigen YouTube-channel trekt veel bezoekers en we proberen uiteraard naast de vele song-filmpjes die te vinden zijn ook met enige regelmaat echte ‘behind the scene’-movies plaatsen dus kom regelmatig langs om ze te bekijken. En...ben jij al lid van onze mailiglist...ook daar regelmatig contests !!! De verschillende webadressen zijn: twitter.com/fanclubidl ilsedelangefanclub.hyves.nl/ facebook.com/pages/ilsedelangefanclub youtube.com/ilsedelangefanclub Deze sites worden voor ons overigens bijgehouden door een medewerkster van het jonge en dynamische Arnhemse bedrijf Artesss (www. artesss.nl)
Fanclub Online
Overigens geldt bovenstaande ook voor Ilse. Ook zij is te volgen op alle denkbare netwerken. Ze twittert op alle mogelijke plaatsen en tijden....
COLOFON BEHIND THE SCENE is al meer dan 10 jaar een uitgave van The Official Ilse DeLange Fanclub. De sluitingsdatum voor inzending van kopij voor de volgende Behind the Scene is 15 sept. 2009. FOTO CREDITS BTS 37 frontcover: Wouter v.d. Brink centerfold: Esmee Burgersdijk backcover: Esmee Burgersdijk overige foto's & Illustraties: Fanclub, Esmee Burgersdijk, Paul Bellaart e.a. teksten: Fanclub, Esmeralda Akdag e.a. Drukwerk: Rikken Print, Gendt Niets uit deze uitgave mag op enigerlei wijze worden overgenomen zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de uitgever.
CONTACT The Official Ilse DeLange Fanclub Postbus 13, 6687 ZG Angeren T : 0646321565 (let op! telefoonnr. gewijzigd) E : info@ilsedelangefanclub.nl W: www.ilsedelangefanclub.nl LID WORDEN? Download je aanmeldformulier met je incassomachtiging via onze website. Al lid en alsnog een incassomachtiging afgeven? Download ook dan het aanmeldformulier maar vul bij ‘lidnr.’ je reeds toegekende lidmaatschapsnummer in.
www.ilsedelangefanclub.nl
