Over de schreef Frindjes en frindinnetjes

De zomer aan je voeten

Maandelijks houdt David een aantal kwesties tegen het licht. Op een gezonde, maar kritische manier deelt hij zijn persoonlijke visie hierover en neemt jullie graag mee in zijn diepere gedachten. Lees je mee?

verraden hoe het met ons gaat. Als je het mij vraagt de allergrootste rijkdom die je kan bezitten.

Het leukste is, dat alles organisch is gegroeid. Vanuit volle goesting. Geen illusies, geen pakketjes schroot, geen dunne laagjes chroom. Velen kennen dit niet. Als mensen een scheiding meemaken, een verlies, of een andere ingrijpende gebeurtenis, is het vaak moeilijk een uitgestoken hand of een bezorgd gebaar te verwarren met nieuwgierigheid en sensatielust. Daar heeft de ‘sjporthal’ verandering in gebracht. Je vindt er steeds een zachte landing na een drukke werkweek. Pintjes, frietjes, gedeelde smart en diepzinnigheid, maar ook schaterlachen, tot tranen toe. Een tweede thuis, versleten sofa incluis.

Ik zou het gouden collectief nooit meer willen missen. Mijn eeuwige dank kan niet groot genoeg omschreven en geuit worden. Terwijl ik -contradictorisch genoeg- iemand ben die graag alleen is en van dat vleugje kluizenaarsschap kan genieten. Toch vormt dit de perfecte balans tussen twee ogenschijnlijk tegengestelde stromingen die mijn wereld doen draaien. De vriendenkring geeft energie en rust tegelijk. Geen ‘moeten’, maar ‘mogen’. Geen ‘nu’ maar ‘eens’.

Geen conﬂicten of gedwongen keuzes, eerder grootste gemene delers. Een nobel gezelschap dat steun vindt bij elkaar. Door dal en over berg. Met respect voor ieders tempo.

Dank je, Yasmine, Ruth, Dries, Soﬁe, Nathalie, Greet, Thomas. Merci voor jullie tijd. Het besef dat alles geleend is in dit leven, maakt dit nog veel groter en kostbaarder. Dank aan die deken waaronder ik me af en toe mag verschuilen en verwarmen. Die veilige haven waarnaar ik steeds mag wederkeren. Misschien laat zich het existentiële van het bestaan wel meten door integere vriendschappen. Niet solitair maar solidair. We move in herds Verbondenheid is het hoogste goed dat zich vertaalt in sympathie en hecht kameraadschap. Uit die affectie put ik mijn horizon. Ik hoop dat jullie me altijd zullen ﬂankeren op mijn levenswandel. Als rustbank, stuurwiel, klankbord, oorkussen.