Arena juli 2014 samengevoegd by Internationaal Comité

Voorwoord voorzitter Jef De Vrij

Beste vrienden, 14 Juni 2014 is een nieuwe mijlpaal voor onze vereniging: het ACW verandert van naam en transformeert naar een netwerkorganisatie. Wij, het Internationaal Comité, zijn één van de 11 stichtende partnerorganisaties van het netwerk “Beweging.net”! Het netwerk bestaat uit de 11 stichtende partnerorganisaties, namelijk ACV, CM, Familiehulp, Okra, Femma, KWB, KAJ, Pasar, CM -Ziekenzorg, Wereldsolidariteit en dus ook het Internationaal Comité. Deze partnerorganisaties hebben elk hun eigenheid door een combinatie van aanpak, invalshoek en doelgroep: De aanpak: syndicaal, mutualistisch, socio-cultureel werk, sociaal ondernemerschap, ngo De invalshoek: werk, gezondheidszorg, sociale bescherming, thuiszorg, gender, gezin, vrije tijd, sociaal toerisme, integratie en emancipatie, Noord-Zuid

solicariteit De doelgroep: ouderen, vrouwen, jongeren, gezinnen, zorgontvangers, werkenden werkzoekenden, zieken, mensen met een migratie achtergrond. Dit netwerk is een open netwerk en heeft naast de 11 partnerorganisaties ook vier “geassiocieerde partners”, namelijk Welzijnszorg, Groep Intro, Pax Christi en Arkos. Ons netwerk stelt zich open voor andere verenigingen die tot het netwerk willen behoren en kunnen toetreden na bespreking en een besluit van de raad van bestuur. Voor het IC is dit een bijzondere mijlpaal vermits wij samen al langer overtuigd zijn dat etnisch- culturele minderheden beter vooruit kunnen via allianties met de grote sociale bewegingen in onze samenleving! Onze thema’s en bekommernissen krijgen via dit netwerk gemakkelijker een breder draagvlak en bereiken gemakkelijker de politieke agenda. Wij zijn dan ook uitermate fier dat we juist voor de vakantieperiode nu officieel deel uitmaken van BEWEGING.NET, de grootste sociale beweging in Vlaanderen. Wij kijken uit naar de nieuwe, intensere samenwerking in dit netwerk en hopen dat we het vertrouwen van onze partners kunnen waarmaken. Als laatste wil ik jullie allen een deugddoende vakantie en verlof wensen.

Jullie fiere voorzitter Jef De Vrij

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

De basis van de samenleving

Lidverenigingen, zelforganisaties, gemeenschappen, afdelingen, … In dit nummer van de Arena zetten we de lidverenigingen van het IC in het spotlicht. Driehonderd zijn het er ondertussen en iedere maand komen er nog enkele bij… Die lidverenigingen vormen de basis van onze organisatie. Ze zijn de reden van ons bestaan. Zonder lidverenigingen, geen IC.

energie en niet zelden ook hun geld steken in onze meer dan driehonderd lokale verenigingen. Zij brengen mensen bij elkaar, zorgen voor verandering in gemeenschappen en zorgen zo mee voor een warme(re) samenleving voor iedereen.

Die verenigingen zijn wat we noemen “superdivers”: ze zijn een mix van honderden verschillende nationaliteiten, etnieën, taalgroepen en geloofsgemeenschappen, er zijn kleine en grote verenigingen, zeer actieve en minder actieve, met een publiek van hoog- en/of laagopgeleiden, kunstenaars, enz. Daarbij heeft ieder van die verenigingen zijn eigen typische karakter, sterktes, kleine kantjes, doelen, noden, verwachtingen. Toch is er iets, ondanks die enorme (super)diversiteit, dat al deze verenigingen bindt. Een gedeelde en herkenbare migratiegeschiedenis is niet de enige verklaring. We merken namelijk in de dagelijkse begeleiding die we bieden in het IC dat al deze verenigingen meestal ook eenzelfde visie delen op samenleven. Wanneer we (nieuwe) verenigingen vragen naar hun doelstellingen, krijgen we in 95% van de gevallen te horen: “Wij willen enerzijds onze cultuur, taal en identiteit waar we fier op zijn, samen beleven in onze gemeenschap en doorgeven aan onze kinderen.” Maar in één adem vermeldt men ook een ander fundamenteel doel: “…en we willen de brug maken naar de Belgen.” Verenigingen zijn belangrijk in een samenleving: ze hebben de kracht om mensen samen te brengen, zorgen voor een warme en veilige gemeenschap. Indien zij de kans krijgen om te groeien, te netwerken en dynamiek te ontwikkelen, vormen lokale verenigingen de basis van krachtige burgerinitiatieven en van waardevolle sociale bewegingen die de samenleving mee vorm geven en stabiliteit verlenen. Verenigingen kanaliseren verwachtingen en noden. Dit noemt men ook wel “middenveld”. Die rol kan niet door de overheid worden ingevuld, noch door de commerciële privé –sector.

Lode Draelants Directeur IC

Mensen en gemeenschappen sterker maken is alleszins het doel van het Internationaal Comité. Deze editie is dan ook een eerbetoon aan de vele duizenden vrijwilligers en bestuursleden, die hun tijd,

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Groots feest: 25 jaar IC op 20 september

Inschrijven v贸贸r 10 september bij hakan@icvzw.be of bij jouw educatieve medewerker

ARENA, vzw Internationaal Comit茅, juni 2014

Verenigingen in beeld

IC-Brussel viert 25jaar IC 15 mei 2014. Muntpunt.

Fotograaf: Niamat Ali Khan/ vzw InBelg

ARENA, vzw Internationaal ComitĂŠ, juni 2014

Ook Vlaams- Brabant vierde 25 jaar IC 31 mei 2014

Fotograaf: Niamat Ali Khan/ vzw InBelg

ARENA, vzw Internationaal ComitĂŠ, juni 2014

Verenigingen in beeld

BMW Houthalen historische schets Limburg

e vereniging Belgen – en Migrantenwerking is opgericht in 1984 en is ontstaan vanuit de syndicale werking van het ACV- Italianen in Houthalen. Enkele bestuursleden waren niet meer tevreden met een zuivere vakbondswerking en wilden een bredere sociaalculturele weg inslaan. De vergaderingen binnen de Italiaanse afdeling van het ACV verliepen volledig in het Italiaans. Daardoor kon de tweede generatie Italianen, in België geboren en de Italiaanse taal niet meer zo machtig, het gebeuren niet meer opvolgen. Luciano Ferro en Renato Cipriani, medeoprichters van de organisatie, zagen deze taalkloof binnen andere gemeenschappen opduiken en vonden steun bij de Oekraïner Stephan Rozka die meewerkte bij de opbouw van de nieuwe organisatie. In de zoektocht naar een klinkende naam werd tijdens een van de eerste vergaderingen geopteerd voor BMW, Belgen en Migrantenwerking: een gemakkelijk te onthouden benaming die goed in de mond lag. Onder meer Marokkanen, Italianen, Turken, Spanjaarden en Belgen hebben zich in de loop der jaren aangesloten bij de vereniging.

MW ontplooide verschillende activiteiten om de sociaal zwakkeren in de samenleving te ondersteunen. In 1985 beschikte BMW als één van de eerste migrantenorganisaties over een computer met het Bulletin Board System (BBS). Eind jaren 1980 verzorgde de vereniging tegen een kleine tegemoetkoming computerlessen in Houthalen-Helchteren. Dit gebeurde in samenwerking met het Sint-Pauluscollege. De school zorgde voor een leerkracht. Gratis boeken (het ABC van de computer) werden ter beschikking gesteld door de toenmalige BRT. In de tweede helft van de jaren 1990 gingen gelijkaardige sessies door in de lokalen van het onderwijzersverbond van het ACV in Hasselt. Die werking vloeide mede door de inzet van BMW uiteindelijk voort in het ontstaan van de huidige vzw Educo.

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

anaf de jaren 1990 werden de kiemen gelegd voor de eerste zitdagen om mensen te helpen bij het invullen van hun belastingbrieven. Deze dienstverlening werd o.m. georganiseerd in Maasmechelen, Genk en Beringen. Met draagbare computer en printer in de hand en speciale computerprogramma’s trokken vrijwilligers van BMW naar de oude mijngemeenten. Door het arbeidsintensieve karakter kon deze activiteit niet worden verder gezet. De zitdagen doofden echter niet uit maar werden voortgezet binnen de werking van het ACV. Nauw hiermee verbonden waren het invullen van de studiebeurzen tussen ca. het midden van de jaren 1990 en 2005. Zowel in Leuven als in Limburg werden studenten en scholieren bijgestaan bij het invullen van hun studietoelage. Hiervoor werd zelfs in 1996 een tijdelijke jongerenafdeling opgericht: BMW-Jongeren, een jongerenwerking met een aantal universitairen uit de studentenstad. In Limburg was er nauwe samenwerking met verschillende scholen in de regio. De jongerenafdeling verstrekte onder meer informatie aan ouders van toekomstige studenten. De jongerenafdeling houdt op te bestaan tegen het einde van de jaren 1990.

MW ontplooide in die zelfde periode ook een werkgroep Oost- Europa met een specifieke focus op Oekraïne. Deze steunverlening bestond uit een inzamelactie van hulpgoederen en was vooral gericht naar ziekenhuizen. Hiervoor werkte BMW samen met Oostpriesterhulp en Artsen Zonder Grenzen. Er ontstond een idee om in samenwerking met de CM in de stad Lviv een mutualiteit op te richten naar Belgisch model. In het licht van deze werking trokken leden van BMW in 1996 naar Oekraïne.

oor specifieke activiteiten werd een vrouwenwerking opgericht die o.a. verantwoordelijk was voor geldinzamelingen. Een van deze inzamelacties leverde

de som op van 1.800.000 Belgische franken (45.000 Euro) voor de operatie van Sarah (Actie help Sarah). Een latere actie voor het opleren om te leven met een handicap (Red Sabah) bracht 35.000 Belgische frank op (875 Euro) Op cultureel vlak werden in de jaren 1990 een aantal werkgroepen opgestart. De Italiaanse afdeling richtte tal van activiteiten op zoals het Italiaanse weekend in 1996 dat op touw werd gezet in samenwerking met de middenstand van Houthalen- centrum. Het stond ook in voor cursussen Italiaans aan de 3de generatie Italiaanse jongeren en volwassen autochtonen. Deze lessen gingen door in ‘de volksmacht’, lokalen van de vakbond. Een andere werkgroep draaide rond de Turks alevietische gemeenschap van Houthalen, waarvan een aantal afkomstig is uit de provincie

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Hatay. Necati Yurdakul fungeerde hier als brugfiguur.

p dit ogenblik is BMW nog altijd actief met het individueel helpen van mensen. Eveneens staan we bekend voor het organiseren van familiewandelingen in binnen en buitenland. Ieder jaar dragen we een ander land in ons vaandel en dit jaar heeft de geschiedenis er voor gezorgd dat we weer bij Oekraïne zijn terecht gekomen.

Verenigingen in beeld

Les Palmiers Limburg

27 april 2014 was het dan zover, Les Palmiers vereniging in Maasmechelen werd officieel geopend! Na weken voorbereiding kwam het tot een hoogtepunt op de bewuste zondag. Wij hadden nooit kunnen voorspellen dat het zo druk, spannend en gezellig zou worden. ‘Het was de eerste keer dat ik een vereniging opstart’ zegt de voorzitter Rachid Bouriche van Les Palmiers. We waren erg enthousiast en hadden ontzettend veel zin. De bijeenkomsten was leerzaam en we hebben leuke, positieve en warme reacties gehad. Het was niet alleen een officiële bijeenkomst met een openingswoord van Rachid Bouriche en een mooie toespraak van de heer Jef De Vrij respectievelijk de voorzitter van Les Palmiers en IC, ook was er gelegenheid voor een Marokkaanse hapje en drankje. Wij hebben een hele leuke dag gehad en dat maakte al het werk meer dan goed. Het is fijn om te zien hoe men bereid is om hulp te verlenen aan behoeftige mensen. Ontzettend bedankt voor alle inzet en vrolijke aanwezigheid !! Wat is Les Palmiers?

Team Les Palmiers

Onder: Voorzitter met haar man en bestuurslid IC

Les Palmiers is een vrijwilligersvereniging die materiële en structurele hulp verleent aan behoeftige mensen in België en buiten België. De vereniging reikt voedselpakketten uit, goede gebruikte kleding, speelgoed en huisraad in Marokko en andere landen die in nood en of armoede zitten. Maar zij willen bezoekers ondersteunen om oplossingen te zoeken voor hun problemen in België. Een aantal mensen heeft tijdelijk pech, andere mensen zitten met taalproblemen. Ze willen ook mensen wegwijs maken in onze samenleving. Deze mensen willen wij graag helpen en de problemen door hun bril bekijken. Rachid Bouriche & Amina Pari

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

ARENA, vzw Internationaal ComitĂŠ, juni 2014

Verenigingen in beeld

50 Jaar Griekse cultuur Limburg De Griekse kerkfabriek in Maasmechelen bestaat 50 jaar. Secretaris, Foffi Mavrakis vertelt ons welke waarde deze kerk heeft voor de Grieken en welke rol zij hierin speelt.

Geleidelijk aan kreeg de kerk meer de vorm die ze nu heeft. Het meeste wat er in de kerk staat, is grotendeels geschonken door de mensen als eerbetoon aan de patroonheilige Agios Dimitrios als dank voor de steun die het gezin heeft mogen ontvangen.

Hoe is jouw engagement voor de kerkfabriek ontstaan? Het engagement is ontstaan uit jarenlange betrokkenheid bij de Griekse Gemeenschap van Maasmechelen, dit is overgegaan van moeder op dochter. Oma was jarenlang koster van de Griekse kerk, dan mama en nu ben ik aan de beurt. Geloof en traditie gaan samen, het is de kern van ons Grieks-zijn. Ik vind het belangrijk om deze waarden door te geven aan mijn kinderen. Mijn engagement maakt deel uit van mijn leven, dit is wie ik ben en wat ik verwacht van het leven.

Welke betekenis heeft de Griekse kerk vandaag de dag? Geloof verenigt mensen: door doopsel en huwelijken worden gezinnen met elkaar verbonden en dit betekent houvast. Je krijgt het gevoel dat je niet alleen bent. Het is ons anker, onze link met Griekenland.

Hoe vieren jullie deze 50ste verjaardag? 50 Jaar geleden werd de eerste steen gelegd van de kerkfabriek. Door wie werd deze opgebouwd en welke waarde had het voor de gemeenschap? De Griekse kerk is ontstaan uit de behoeften van de Griekse mijnwerkers om hun eigen plek te hebben, hier ver van hun vaderland. Ze wilden hun geloof belijden en troost putten in de aanwezigheid van een patroonheilige na het zware werk in de mijn. Voorheen werden er missen gehouden in de barakken van de mijn of bij mensen thuis. De mijnwerkers hadden hun gezinnen laten overkomen uit Griekenland. Ze wilden hun kinderen dopen en koppels wilden trouwen. In de mijn (Âą de jaren 60) zijn er ook Grieken gestorven en families wilden hun gezinsleden begraven volgens de Grieks-orthodoxe gebruiken.

De Griekse Gemeenschap is van plan om deze 50 jaar uitgebreid te vieren. We beginnen de dag met een mis in de Kerk van Agios Dimitrios in aanwezigheid van onze Metropoliet (= Aartsbisschop) Athenagoras de Belgique. En met een Byzantijns koor, die speciaal voor deze gelegenheid naar Maasmechelen komen. Er zal een tentoonstelling zijn van de Griekse schoolgaande jeugd + een receptie voor alle genodigden. Tevens wordt er voor deze gelegenheid een fotoboek uitgebracht over het 50 jaar bestaan in Maasmechelen. Alle Griekse verenigingen van Maasmechelen werken samen om van deze dag een onvergetelijk evenement te maken.

Dankzij de schenkingen van de mijnwerkersgezinnen en de bemiddeling van mijn mama (toen secretaris van de kerk) bij de gemeente Maasmechelen & de Belgische Spoorwegen, was het mogelijk om in 1964 de eerste steen te leggen van de eerste Grieks-orthodoxe kerk in BelgiĂŤ, bij ons in Maasmechelen. Foffi Mavrakis

ARENA, vzw Internationaal ComitĂŠ, juni 2014

Verenigingen in beeld

De Poolse gemeenschap in België Verslag van het debat op 9 mei 2014 in Antwerpen Tijdens het debat over de Poolse migratie naar België, op 9 mei in Antwerpen, ging het over stereotypen, cultuurgebonden gedragspatronen en vooroordelen, maar ook over kansen en samenwerkingsmogelijkheden. Er is al heel lang een Poolse aanwezigheid in België, sinds het begin van de jaren 1900, toen Poolse migranten kwamen om te werken in de Belgische mijnen. De Vlamingen herinneren zich deze Poolse aanwezigheid tot de dag van vandaag. Een van de deelnemers aan het debat, Lode Draelants, haalde Limburg aan als bakermat van die eerste Poolse migranten in België en ging daarna over tot de beschrijving van de huidige migratie uit Polen. Volgens hem geeft de Poolse gemeenschap een relatief homogene indruk in vergelijking met andere, grote etnische groepen in België zoals bv. Turken of Marokkanen. Polen in België zijn een goed georganiseerde groep die een vrij goede reputatie bij haar gastheer geniet. De keerzijde is echter dat Poolse migranten via eigen structuren een zelfvoorzienende gemeenschap vormen. Dat geeft enerzijds een gevoel van veiligheid, maar beknot anderzijds ook hun mogelijkheden, bijvoorbeeld bij de zoektocht naar werk. Statistieken tonen aan dat 2/3 van de Belgen werk vindt via hun (informeel) netwerk van contacten. Polen zijn wegens hun beslotenheid, gecombineerd met een beperkte Nederlandse taalkennis vaak uitgesloten van dergelijke netwerken.

domineerde enigszins de kleinere groepen. Toen Polen in 2004 toetrad tot de EU veranderen die illegaal in Belgïe werkende Poolse migranten in valide burgers van de samenleving. Yasmine Kherbache herinnerde aan dat overgangsmoment. Ze verhulde ook niet dat het de ambtenaren bezighield en dat ze er moeite mee hadden. Ondertussen werden de illegale Poolse werknemers goed boerende, welvarende ondernemers. De volgende groepen die naar België kwamen, legitimeerden zichzelf vaak door hun hogere opleiding. Ze vertoonden een sterkere ambitie om boven de diaspora uit te stijgen en een eigen plaats te vinden onder de Belgen. Daarbij wilden ze het beroep van hun opleiding uitoefenen. De erkenning van hun diploma’s staat daarbij echter in hun weg. De legalisering van een diploma is nog steeds een erg vermoeiend, duur en langdurig proces. Het is vaak makkelijker om studies in België te hernemen dan te rekenen op een erkenning van een Poolse opleiding. De Vlaamse deelnemers aan het debat suggereerden dat de vakbonden en de VDAB zich met dit probleem zouden moeten bezighouden. De VDAB is de dienst die zich in Vlaanderen bezighoudt met de werkgelegenheid van de burgers. De gemeenschap neemt haar lot in eigen handen Het stererotype beeld van de Polen hoeft echter niet noodzakelijk schadelijk te zijn. Het kan ook verrijkt

De stereotiepe Pool Tijdens het debat werd gereflecteerd over een stereotype beeld van “de” Pool. Volgens Elżbieta Kuźma is dat stereotype van de hard werkende, betrouwbare Pool die sterk verbonden is met zijn wortels, zijn talen relatief slecht beheerst en zich niet graag in België integreert, niet volledig ongerechtvaardigd. De talrijke Poolse migranten uit de streek van Białystok en Lublin bevestigen effectief dat beeld. De laatste aanzienlijke migratiegolf uit Polen kwam in de jaren ‘90 van de voorbije eeuw naar België en

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

worden door de Poolse samenleving te tonen vanuit verschillende kanten. Met dat doel moeten we investeren in de promotie van de Poolse cultuur in België, antwoordden de genodigden op de these van Elżbieta Kuźma over het negatieve beeld van de oostelijke grensgebieden van de EU. Er moet ingezet worden op samenwerking met de leiders van de Poolse gemeenschap. Het zijn zij die Belgen en Polen met elkaar moeten verbinden en culturele en sociale activiteiten stimuleren, vertelde Lode Draelants. De Poolse gemeenschap is sterk genoeg om zélf inititatieven nemen die haar situatie verbeteren, ipv te wachten tot anderen (media, politiek, onderwijs, arbeidsmarkt, ...) veranderen. De Poolse school is daarvan een mooi voorbeeld. Kinderen die goed thuis zijn in hun moedertaal en de kennis van het Pools ontwikkelen behalen betere resultaten op Belgische scholen. Dat bewijzen onderzoeken door de Universiteit van Antwerpen naar de efficiëntie van de integratie van Poolse migrantenkinderen in Belgische scholen. Volgens de vaststellingen van de wetenschappers integreren deze kinderen zich sneller in België, hebben ze een hogere eigenwaarde en een groter zelfbewustzijn. Ze weten beter wie ze zijn en dat heeft een invloed op hun schoolresultaten. De wetenschappers onderzochten in de loop van twee jaar meer dan 1.000 kinderen (waaronder 20 uit de Poolse school met lessen in de namiddag). Lode Draelants benadrukte dat sterk tweetalige kinderen de toekomst zijn van de EU en een mooie brug zullen vormen tussen Vlaanderen en Polen in de economische sfeer. Caroline Bastiaens, volksvertegenwoordiger van de CD&V, benadrukte dat Polen een dialoog zouden moeten aangaan met hun werkgevers. De tijdens het debat aangehaalde gevallen van misbruik ten opzichte van Poolse werknemers zouden niet mogen plaatsvinden. De oplossing voor dat probleem is net een actieve houding van de betrokkenen om de stand van zaken te wijzigen bv. door zich te verenigen via de vakbonden. De Poolse gemeenschap kan ook hier dus zélf initiatief nemen.

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Ze suggereerden eveneens dat hun actieve deelname aan de samenleving en hun wil om contacten aan te knopen met hun Belgische buren een voorwaarde vormen voor goede burenrelaties. Belangrijk daarvoor is echter ook dat ze hun eigenheid ontwikkelen. Die houdt immers een verrijking in die de migrerende burgers uit de EU naar België brengen. Reflecties De conferentie werd afgesloten met het gevoel dat iets van de verkiezingssfeer die in België heerst ons heeft aangestoken. Onze uitstekende gasten toonden kennis en empathie m.b.t. de Poolse gemeenschap in België. Dat beschouwen we als een belangrijk teken. Knopen we in de toekomst een gunstige en gelijke samenwerking aan met de Belgen? Nemen we afstand van het gevoel van ongelijkheid en van ongelijke behandeling dat een relatief grote groep Polen in België al vele jaren lang ervaart? De gemeenschap behelpt zichzelf, maar moet als dusdanig open staan voor dialoog en gehoord worden. Er is daarbij zeker nood aan leiders in de Poolse rangen. Bovendien heeft de Belgische politiek niet enkel voor de verkiezingen interesse in de zaken van Polen die in België wonen. Het is een feit van alle dag. Maciej Hilarowicz en Maya Stepien

Verenigingen in beeld

Als ik minister was (IC Brussel) Interview met Farideh Ghalandari, voorzitter van ‘De nieuwe Tijden’. Begin 2014 organiseerde VGC (Vlaamse GemeenschapsComissie ) aanwervings- en bevorderingsexamens. Hiervoor is 60% van 50-tal personeelsleden niet geslaagd en heeft zijn job verloren. Als reactie hierop hebben de 22 gemeenschapscentra in Brussel op 8 mei een actie gevoerd. Zij hebben de deuren gesloten en zijn op straat gekomen. Meer dan 600 mensen, vrijwilligers, sympathisanten, bestuurders van sociaal-culturele organisaties hebben deze actie ondersteund. Deze veranderingen hebben grote effecten op de werking van gemeenschapscentra zoals: minder schoolactiviteiten, onthaal die niet altijd open gaat enz. De massale aanwezigheid van de mensen bij deze actie, toont de grote steun aan sociaal-culturele organisaties en het belang van de werking van de gemeenschapscentra in het Nederlandstalig onderwijs en welzijnszorg in Brussel. Toen ik over de besparingen, de examens en de ontslagen hoorde en opgeroepen werd door de centrumverantwoordelijken om op 8 mei samen te komen tegen het beleid van de VGC, beschouwde ik het als mijn plicht om naar het debat tussen politici te gaan in het Muntpunt. Ik wil niet dat mijn cultuurcentrum sluit, want cultuur is mijn religie en de cultuurcentra mijn heiligdom. Hoe zal het draaien zonder personeel? Ik zie Brussel graag als een stad vol met cultuur, maar wat vandaag gebeurde, was heel ver van mijn dromen. Politieke partijen van allerlei kleuren waren aanwezig om zich te tonen, net voor de verkiezingen hun ideeën te lanceren en zo veel mogelijk te groeien. Ze spraken over het besteden van miljoenen euro’s om veiligheidcamera’s in alle hoeken van Brussel te plaatsen. Ik dacht bij mezelf:

Farideh Galandari Als ik minister was, zou ik in alle hoeken van Brussel op de muren laten schrijven: Brussels loves you! Overal cultuur promoten betekent meer liefde, en waar liefde is, is geen plaats voor geweld”. Terwijl ik de stem van de minister hoorde zeggen: “Omdat er weinig plaatsen zijn in de Nederlandse scholen, krijgen de Nederlandstalige ouders voorrang bij het inschrijven van hun kinderen“, dacht ik: “Als ik minister was, liet ik geen enkel kind tijdens de schooluren in de straten bedelen, alleen rondlovervolg op pag. 15

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Samenwerking KwB en IC - Antwerpen Antwerpen Op 23 mei zakten 240 bestuursleden van KwB af naar het vormingscentrum in Malle voor de provinciale startavond. Dit is het moment waarop KwB-bestuursleden zich laten inspireren alvorens het opstellen van hun nieuw jaarprogramma. Kwb is een gezinsbeweging en net als IC een partner van ACW. Ook IC was dit jaar aanwezig op de startavond om een activiteit te promoten. Kwb en IC vinden het belangrijk dat verschillende culturen elkaar leren kennen. Hoe kan dit beter dan samen te koken en te eten? Het Internationaal Comité en KwB organiseren dit jaar dus samen een kookactiviteit. Groepen van beide verenigingen worden uitgedaagd om samen te koken en te eten. Het is de bedoeling dat een IC-groep op bezoek komt bij een KwB-afdeling. Door samen een gerecht te koken dat verbonden is met de cultuur van de gastafdeling, leren de groepen elkaars leefwereld beter kennen. Vervolgens wordt de KwB-afdeling uitgenodigd bij de ICgroep en maken ze samen een overheerlijke maaltijd. Hebben jullie interesse om mee te doen met jouw groep? Neem gerust contact op met jouw educatief medewerker. Zo kan er gekeken worden of er een KwB of IC vereniging in de buurt is die interesse heeft om deze activiteit op poten te zetten. Smakelijk!

Louiza Erifi IC-Mechelen

vervolg van pag.14 pen, autoruiten wassen, of in de metrogangen muziek spelen; van welke afkomst of achtergrond ze ook zijn. Ik zou overal mobiele scholen oprichten die met open armen deze kinderen opvangen”. Wanneer ik de minister hoorde zeggen dat er keuzes gemaakt moeten worden, dacht ik na over mijn keuze. Wij zijn vandaag niet meer door de wind of de regen gegijzeld. Wij kunnen zelf beslissen. In deze tijd van atoomenergie en digitalisering, kunnen wij een stevige maatschappij opbouwen waar niemand af hoeft te vallen . “Als ik minister was zou ik het meest investeren in cultuur en onderwijs en misschien zal een van deze kinderen ooit, dankzij het licht van kennis en kunst,

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

een gids in het donker worden voor iemand anders.” Heb jij ook een mening omtrent de cultuurcentrum in je buurt die je graag zou willen vertellen? Stuur dan een mailtje met jouw verhaal op naar Farideh: ghalandari_fs@hotmail.com. Farideh Ghalandari Bron: Column Zoem

Informatief

Advies en ondersteuning in moeilijke zorgsituaties

Maatschappelijk Werk Als je ernstig ziek wordt of een blijvende handicap krijgt, verandert je leven. Door de hoge medische kosten, dreigen misschien financiële problemen. Het is ook mogelijk dat je thuis niet meer alles zelf kunt doen en je hulp nodig hebt. Dan kun je voor advies en ondersteuning gratis terecht bij de dienst Maatschappelijk Werk van CM.

Marcel (76 jaar) is zwaar zorgbehoevend en bedlegerig. Hij heeft vele medische kosten en moet rondkomen met een beperkt pensioen. Liliane, zijn vrouw, neemt momenteel het grootste gedeelte van de zorg voor Marcel op. Wat doet Maatschappelijk Werk?

De dienst Maatschappelijk Werk geeft je uitleg over de sociale wetgeving, organiseert thuiszorg en begeleidt je bij langdurige zorgsituaties. Samen met jou en je omgeving zoeken de medewerkers naar de beste hulp. Ze komen bij jou thuis om samen de situatie en de mogelijkheden te bekijken. Net zoals bij Rita, Liliane, Thomas en Louis bieden ze hulp op maat. Rita wordt ziek Rita (52 jaar) is al meerdere maanden thuis wegens ziekte. Na vele onderzoeken werd de diagnose ‘jongdementie’ gesteld. Wat doet Maatschappelijk Werk? Joëlle, de maatschappelijk werker van CM, komt sinds kort bij het gezin. Ze zorgt voor informatie over het ziektebeeld en geeft advies waar het gezin terecht kan met specifieke vragen en noden. Ze bespreekt ook hoe zij op lange termijn beroep kunnen doen op de nodige hulpverlening. Het gezin kan zo zelf belangrijke stappen zetten om het dagelijkse functioneren zo vlot mogelijk te regelen. Liliane kan niet meer alleen voor partner zorgen

Dave, de maatschappelijk werker van CM, bespreekt met hen op welke financiële tegemoetkomingen Marcel recht heeft. Extra hulp bij de verzorging van Marcel of het huishouden was eerst niet bespreekbaar, maar Dave heeft intussen het vertrouwen gekregen om toch enkele thuiszorgdiensten in te schakelen. Op korte termijn komen er nu meerdere hulpverleners aan huis. Zo heeft Liliane, naast de zorg voor haar man, ook terug wat meer tijd voor zichzelf. Thomas kreeg een zwaar ongeval Thomas (18 jaar) raakte een jaar geleden betrokken in een verkeersongeval. Na een langdurige hospitalisatie en revalidatie hervat hij dit schooljaar zijn studies. Al heeft hij hierbij veel ondersteuning nodig. Wat doet Maatschappelijk Werk? Emmy, de maatschappelijk werker van CM, werkt samen met het gezin een plan uit zodat Thomas gezien de omstandigheden toch zo zelfstandig mogelijk kan leven en leren. Zij kijkt samen met de ouders na op welke tegemoetkomingen en andere voorzieningen Thomas recht heeft. Emmy opent ook een dossier bij het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap om een vergoeding voor hulpmiddelen te krijgen.

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

*Wat is verhoogde tegemoetkoming? Mensen met een laag inkomen hebben recht op een hogere terugbetaling van gezondheidszorg. Geldt ze nog niet voor jou en ben je bijvoorbeeld ge-

Zorgverzekering - Elke inwoner van Vlaanderen ouder dan 25 jaar is verplicht om aan te sluiten bij de Vlaamse zorgverzekering. Inwoners van Brussel hebben de keuze.

Louis gaat naar het rusthuis Louis is weduwnaar geworden en kan niet meer alleen thuis blijven wonen. Hij is moeilijk ter been. Omdat hij bang is om te vallen, durft hij niet meer alleen zijn. Hij verhuist naar een rusthuis. Daardoor krijgt hij recht op de zorgvergoeding. Wat doet Maatschappelijk Werk? Mensen die in een rusthuis of een psychiatrisch verzorgingstehuis verblijven, hebben recht op een vergoeding van de zorgverzekering. Maar ook zwaar zorgbehoevende thuiszorgpatiënten kunnen ervoor in aanmerking komen. Tenminste als ze aan bepaalde voorwaarden voldoen. De dienst Maatschappelijk Werk stelt hun graad van zorgbehoefte vast. Als je recht hebt op de zorgvergoeding helpt Maatschappelijk Werk je om ze aan te vragen.

- De jaarlijkse premie voor de zorgverzekering bedraagt 25 euro (10 euro voor wie op 1 januari van vorig jaar recht had op de verhoogde tegemoetkoming*). - Zwaar zorgbehoevende thuiszorgpatiënten die aan de zorgcriteria voldoen en rusthuisbewoners krijgen een zorgvergoeding van 130 euro per maand. Ze dient als tegemoetkoming in de niet-medische kosten, bijvoorbeeld hulp in het huishouden. - De zorgkassen staan in voor een goed beheer van de zorgverzekering. Als CM-lid kun je aansluiten bij de CM-Zorgkas. pensioneerd, weduwnaar (weduwe) of mindervalide met een beperkt inkomen? Of is je bruto belastbaar gezinsinkomen van het voorbije kalenderjaar lager dan 16 743,70 euro (te verhogen met 3 099,72 euro per bij bijkomend gezinslid)? Loop dan eens binnen in het CM-kantoor om te laten nagaan of je voor de verhoogde tegemoetkoming in aanmerking komt. Meer info op www.cm.be/maatschappelijkwerk of in het CM-kantoor. In sommige kantoren organiseert Maatschappelijk Werk ook zitdagen. Voor een persoonlijk gesprek maak je vooraf best een afspraak. (www.cm.be/afspraken)

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Verenigingen in beeld

VZW Tralala in beeld IC Brussel “Natuurlijk hebben ze moeite, het is immers een deel van hun carrière. (…) Togo moet zich mobiliseren om de lokale cultuur een duwtje in de rug te geven” Aan het woord is Rojah Lao, getalenteerde duizendpoot en stichtend lid van de vereniging Tralala. Een compleet artiest, kunstenaar, percussionist, choreograaf, producer en vooral zanger. Al enkele jaren residerend in Brussel brengt hij een uitzonderlijk muzikaal genre: afro-reggae, een betoverende mix van reggae en traditionele muziek dat je mee doet drijven naar hogere dimensies. Een gesprek met deze artiest pur sang leert ons het volgende: De vzw Tralala is een multiculturele vereniging met als voornaamste bezigheden muziek, dans, beeldende kunst en theater. Dat uit zich in concerten, albumproductie, etc. Vestigingen in Brussel en Lomé (hoofdstad van Togo). Niet enkel cultuur maar vooral het sociale is belangrijk voor Tralala. Werken met kinderen in scholen, straatkinderen en onderwijs in het algemeen. Zo wordt er momenteel gewerkt rond een project ter bestrijding van vervuiling, met ook een spektakel daaromtrent. Met zijn muziek reist hij de wereld rond. Het is wachten op de Togolese media om Rojah en Tralala te omarmen. Muzikaal brengt hij een boodschap van vrede, solidariteit en eenwording van Afrika. Hij heeft een single uitgebracht ‘Jah plus haut’ en een album volgt. Promotie in België is gegarandeerd, in Togo zal er nog geïnvesteerd moeten worden. Tralala heeft een eigen invulling in ons taalgebruik, maar in het Mina betekent tralala continuïteit. Tralala voor altijd!

Bericht aan allen: spread the message, spread the music! Verenig u en wees solidair! Hieronder het origineel artikel in het Frans.

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Rojah Lao : « Bien sûr que les artistes galèrent, mais ça fait partie de la carrière. (…) Tout le Togo doit se mobiliser derrière la culture pour la faire avancer » C’est à la faveur d’un énième retour au pays que nous avons pu rencontrer à l’Espace Tralalala, sa base arrière au Togo, cet artiste qui vit à Bruxelles depuis quelques années. Rojah Lao, puisque c’est de lui qu’il s’agit, fait un genre musical exceptionnel : un cocktail de reggae et de musique traditionnelle dont le résultat final est un son envoûtant qui vous transporte dans une autre dimension. De ce métissage musical né de la recherche personnelle de l’artiste, est sorti un single intitulé « Jah plus haut ». Nous avons essayé d’en savoir un peu plus sur l’artiste, sur son engagement et son art…. Dites-nous, qui est Rojah Lao ? Rojah Lao, artiste togolais. Je vis à Bruxelles. Je suis aussi le fondateur de l’association Tralala en Belgique et au Togo. Et aussi, le fondateur de l’Espace Tralala à Lomé. Je suis percussionniste, chorégraphe chanteur, et producteur de mes propres œuvres. Comme le dirait quelqu’un je suis un artiste complet (Rires) ! Parlez-nous un peu de l’Association Tralala ? L’association Tralala, c’est une association multiculturelle avec laquelle on a différentes disciplines, comme la musique, la danse, l’art plastique, le théâtre. On fait des concerts, de la production de disques etc. On est basé à Bruxelles et à Lomé. Donc au Togo et dans notre quartier Tamani, avec l’Espace Tralala, on essaie de ramener la culture dans le quartier. L’association Tralala est-elle juste culturelle ou, faites-vous aussi du social ? Bien sûr ! C’est le point "A" de l’association culturelle Tralala. Donc, tout ce qui est social, surtout le travail avec les enfants de la rue, les enfants dans les écoles, l’éducation, des conseils et des discussions, on s’occupe de ça. Présentement on travaille sur la lutte contre la pollution des (sacs) plastiques et on vient de présenter un spectacle sur ce sujet, monté avec les jeunes de Tamani. Le moins qu’on puisse dire, est que malgré le boulot culturel et social que vous abattez, vous n'êtes pas très connu du public togolais. A quoi cela est-il dû ?

Je suis connu dans tous les quartiers, je suis connu partout, sauf au niveau des médias. C’est un peu difficile. Moi qui fais une carrière internationale, quand je reviens dans mon pays, c’est un peu difficile pour moi de payer les journalistes, de payer les télés pour faire passer ma musique, mon clip ou mon spectacle. Cela fait un peu plus de vingt ans que je fais l’aller-retour entre le Togo et les autres pays. Il ne reste qu’aux médias togolais d’embrasser la carrière de Rojah Lao et les activités de Tralala.

producteur de mon single et l’album va suivre en 2014.

Rojah Lao, vous faites quel genre de musique ? Moi je suis afro-reggae, je danse, je suis chorégraphe, j’enseigne la danse, la danse traditionnelle, la danse contemporaine, toutes les influences de danse qu’on peut trouver dans le monde.

La promotion de cet album se fera où ? Au Togo ou à Bruxelles ? La promotion au niveau de la Belgique, c’est assurée. Mais au niveau du Togo, ça va se faire. Dès que l’album sort, je vais essayer de le mettre en avant pour que le public voit ce que font les jeunes talents togolais, comme Rojah Lao.

De quoi parlent vos chansons et avez- vous déjà à votre actif un album ? Avec ma musique, c’est le message de paix, de solidarité, et d’unification de l’Afrique. En ce moment, je suis en préparation de mon album, dont le single est sorti en novembre 2013 à Bruxelles. Tout a été produit par moi-même, donc, je suis auteur-compositeur-

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Combien de titres aurons-nous le plaisir d’écouter sur cet album ? Entre huit et douze titres. Ca va dépendre de comment ça se passe au studio. Le mieux c’est que toutes les chansons soient prêtes et qu’on les mette sur un album. Si on n’est pas content du résultat final d’une chanson, on va la retirer de cet album. Mais c’est huit chansons au minimum sur l’album quoi.

Quel regard Rojah Lao porte sur la musique togolaise aujourd’hui ? La musique togolaise se porte très, très, bien. Bien sûr que les artistes, ils galèrent, mais ça fait partie de la carrière. Donc les artistes se battent, dès que je rentre, je me rends compte qu’il y a de plus en plus de produc-

Verenigingen in beeld

Vervolg van pag. 19 tions, même si ce n’est pas top, déjà il y a une présence artistique, musicale sur le terrain qui est assez important. Et je félicite beaucoup ceux qui sont restés sur le terrain et qui continuent toujours de se battre, je crois que la musique togolaise est sur la bonne voie. Vous êtes président d’une association et artiste de la chanson. Comment est-ce que vous arrivez à combiner ces deux mondes ? Je suis fondateur de l’association Tralala. Je la représente au Togo, en Belgique et partout dans le monde. C’est une partie du travail que je fais et que je combine avec mes propres activités culturelles, les concerts, les studios et tout. Mais avec l’association Tralala, j’ai une équipe qui me soutient, une équipe composée des gens de Lomé, des gens de Bruxelles, des gens de France, de Londres, des Etats-Unis, des gens d’un peu partout qui soutiennent l’association. Que signifie Tralala ? Tout le monde sait ce que ça veut dire Tralala en français. Mais en Mina (vernaculaire très utilisé dans le sud du Togo), Tralala veut dire continuité. Continuité, pour dire que l’association et ces œuvres c’est pour toujours ? Voila ! Pour toujours, pour toujours et pour toujours.

faire des activités culturelles, des rencontres, des réunions etc. L’école primaire et le Collège Lavoisier, situés juste à coté et qui sont aussi partenaires de Tralala peuvent jouir aussi de son cadre. Donc, les enfants de l’école, c’est aussi leur espace pour des activités extrascolaires comme la musique, la danse, le théâtre. Donc, même quand je ne suis pas là, je mets des gens qui viennent mener des activités ici, comme : cours de guitare, cours de théâtre, cours de musique, toutes les activités culturelles sont les bienvenues. Pour terminer, Rojah Lao, un mot à l’endroit de nos lecteurs Tout le Togo doit se mobiliser derrière la culture pour le faire avancer, parce que, c’est à travers la culture que le monde peut redécouvrir notre petit pays. Donc, j’envoie le message à tout le monde, pour que eux aussi, ils fassent passer le message à tout leur entourage, d’être unis et solidaires envers l’art, les artistes, et c’est ça qui fait bouger un pays.

Comment fonctionne le centre culturel Tralala, puisque vous n’êtes pas à Lomé ? Le centre fonctionne en collaboration avec les gens du quartier de Tamani qui peuvent utiliser l’espace pour

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

ARENA, vzw Internationaal ComitĂŠ, juni 2014

Verenigingen in beeld

“Vrede voor Oekraïne” Oprichting van anti-oorlogsplatform

e internationale aandacht is afgelopen maanden gericht geweest op Oekraïne. Een land waar men anders nooit iets van hoorde, kwam in het oog van de naald dankzij vreedzame protesten van vele Oekraïners tegen de enorme corruptie in het land en tegen de ondemocratische houding van de regering Janoekovitsj (die al even ondemocratische regeringen opvolgde).

dus. Maar de problemen beginnen bij de analyse van hun huidige situatie en bij wat de Oekraïners denken dat de oplossing is. Verschillende groepen wijzen verschillende oorzaken aan, en vooral daders.

n Europa werden de protesten gekaderd in een vraag van de Oekraïense bevolking om dichter bij de EU te mogen horen en los te komen van sterke beïnvloeding vanuit Rusland. De overgrote meerderheid vanM de Oekraïners snakt echter vooral naar autonomie, het recht op zelfbeschikking en naar een democratie die rekening houdt met de noden en wensen van het volk.

et geweld was er steeds, sluimerend zoals men wil, al sinds de onafhankelijkheid in 1992. De in 2010 verkozen regering Janoekovitsj heeft, net zomin als de voorgaande regeringen, pogingen ondernomen om te luisteren naar de verzuchtingen van de burgers. Integendeel, lijkt het wel: de regeringsleden en president Janoekovitsj hebben zich flink verrijkt op de kap van de bevolking, de corruptie tiert welig en de werkloosheid is groot. Het land is na de onafhankelijkheid altijd in twee grote delen verdeeld geweest: Oekraïners (meerderheid) en Russen. Daarnaast wonen er echter ook Joden, Tataren, Polen, Hongaren en Roemenen.

e protesten verliepen steeds geweldloos, al was er een kleine paramilitaire groep van 'Pravy sektor' of de 'Rechtse sector' fysieke oefeningen aan het houden op het Majdan-plein. De sfeer werd grimmiger, de luisterbereidheid bij de betrokken partijen maakte van het land een kruitvat. Afgelopen maanden vielen bijna 100 doden tijdens geweldsuitbarstingen, bestormingen van gebouwen en luchtafweer. Wie tegen wie vecht, is niet echter altijd duidelijk. De partijen reduceren tot twee doet kwaad aan de waarheid.

et gaat namelijk niet enkel om zogeheten proRussische separatisten tegen Oekraïense unionisten. De mensen zijn over heel wat meer breuklijnen verdeeld en verenigd. Verschillende visies en ideologieën liggen aan de basis. Deze leiden vooral tot uiteenlopende ideeën over hoe de situatie moet opgelost worden, maar kennen, zoals vaak, gelijklopende wortels. De mensen willen, ongeacht hun afkomst of ideologie, komaf maken met de torenhoge corruptie, met de beknotting van de mensenrechten, met de beperking van ontwikkelingskansen. Mensen willen bijv. respect voor hun eigenheid, willen een goede school voor hun kinderen en jobzekerheid. Op zich niets bijzonders

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

oor de inmenging van Rusland, maar ook die van de Europese Unie en die van de Verenigde Staten, werd het conflict ongelijker. Rusland keek twee decennia lang mee over de schouders om de eigen belangen te vrijwaren en ongeveer de helft van de Oekraïners wilde dat niet. Zij wilden na zo veel jaren overheersing en onderdrukking (vergeten we niet de grote hongersnood in Oekraïne door het wanbeleid van Stalin), zeggenschap over de eigen natuurlijke rijkdommen: steenkool, de Zwarte Zee en de landbouw. Het land werd de "graanschuur" van Europa genoemd, maar kende vele rampen. Sinds de onafhankelijkheid in 1992 kent Oekraïne enorme armoede en gaan veel Oekraïners werken in Rusland. Het regeringsapparaat is sinds 1992, net zoals in de meeste ex-sovjetstaten, niet geëvolueerd naar een democratisch bestel. Macht staat nog steeds gelijk aan misbruik van overheidsgeld ter persoonlijke verrijking.

n de Oekraïense samenleving zijn heel wat mensen op zoek naar meer burgerparticipatie om hun stem te laten horen. Een uitgebouwd verenigingsleven of burgermaatschappij is er niet, waardoor veel burgers zich individueel achter de eerste protesten op het Onafhan22

kelijkheidsplein (beter gekend als “Majdan”) hebben geschaard. Zij willen respect voor wie zij zijn, zij zoeken waardigheid. Dat is ook de leuze die vaak weerklonk op “Majdan”: Waardigheid. Het zijn deze mensen en hun verenigingen die Internationaal Comité en Pax Christi Vlaanderen willen steunen.

aartoe nam Pax Christi Vlaanderen, gesteund door Galina Matushina van het Internationaal Comité, een anti-oorlogsplatform "Vrede voor Oekraïne”.

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Wie meer informatie wil, kan contact opnemen met Annemarie Gielen: annemarie.gielen@paxchristi.be of met Galina Matushina: galina.matushina@icvzw.be.

Annemarie Gielen (Pax Christi Vlaanderen)

Informatief

Afgestudeerd! En wat nu?

Ben je pas afgestudeerd? Schrijf je dan zo snel mogelijk in als “werkzoekende” bij de VDAB! Waarom? Dit verhoogt sterk je kansen om een (passende) job te vinden. Hoe sneller je officieel bent ingeschreven, hoe sneller je bijv. in aanmerking komt voor allerlei tewerkstellingsmaatregelen. Hoe sneller je bent ingeschreven, hoe sneller je later eventueel recht krijgt op een inschakelingsuitkering als je geen werk vindt! Het is dus een voorwaarde opdat je “beroepsinschakelingtijd” (vroeger “wachttijd”) zou lopen.

* Woon je in het Vlaams gewest, dan schrijf je je in bij VDAB (Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding). Dit kan op verschillende manieren : Online via www.vdab.be en doorklikken naar “schrijf je in als werkzoekende”. De eerste keer moet je je registreren als werkzoekende, en daarna moet je je toestand verduidelijken via de “dossiermanager”. Als je alles goed hebt gedaan krijg je een elektronisch attest van inschrijving dat je zelf kunt uitprinten.

Voor wie? Je inschrijving als werkzoekende is van groot belang, zowel voor wie zijn schooljaar afmaakt, als voor wie het in de loop van een schooljaar voor bekeken houdt. Door je inschrijving word je officieel werkzoekende en beschikbaar voor de arbeidsmarkt. Dit geeft je een aantal rechten, maar natuurlijk ook een aantal plichten. WANNEER? Zo snel mogelijk! Ben je afgestudeerd in juni? Schrijf je in ten laatste in de eerste week van augustus, dan begint je beroepsinschakelingstijd te lopen vanaf 1 augustus. Schrijf je je in na 9 augustus, dan begint hij pas op de dag dat je je inschrijft. Stop je midden in het schooljaar of studeer je pas in september (of later) af? Schrijf je dan zo snel mogelijk in. Je beroepsinschakelingstijd begint immers pas te lopen op de dag van je inschrijving. Vroeger inschrijven mag, het kan je helpen sneller een job te vinden. Later inschrijven verspeelt misschien je kans op een job, maar kan ook financieel nadelig zijn. Jezelf een maand later inschrijven, betekent bijvoorbeeld dat je recht op werkloosheidsuitkering ook pas een maand later begint. De correcte inschrijving als werkzoekende is trouwens ook een voorwaarde voor je recht op kinderbijslag gedurende je beroepsinschakelingstijd. WAAR SCHRIJF JE JE IN?

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Telefonisch via het gratis nummer 0800.30.700. Je attest van inschrijving krijg je per e-mail of per post. Via de Werkwinkel in je buurt. Adressen vind je op www.werkwinkel.be of via 0800.30.700. * Woon je in het Brusselse Gewest, dan schrijf je je in bij ACTIRIS. Dat is de Brusselse Gewestelijke Dienst voor Arbeidsbemiddeling. Dat kan online via www.actiris.be, telefonisch via 02.800.42.42 of in een plaatselijk kantoor van ACTIRIS in het Brusselse. HOE? Om je in te schrijven heb je je identiteitskaart en je siskaart nodig. Je krijgt van de VDAB een attest van inschrijving als werkzoekende. Dat attest is een zeer belangrijk document. Bewaar het zorgvuldig: je hebt het nodig zowel wanneer je werk vindt als wanneer je na je beroepsinschakelingstijd uitkeringen aanvraagt.

plichtig tot en met 30 juni van het kalenderjaar dat je 18 wordt). Je dient ook nog bepaalde leerjaren volledig gevolgd te hebben (maar je hoeft niet noodzakelijk geslaagd te zijn): * het 6de jaar van het algemeen secundair onderwijs; * of het 3de jaar van het technisch, kunst- of beroepssecundair onderwijs; * of een Syntra- of industrieel leercontract hebben beëindigd; * of voor het buitengewoon onderwijs zijn er voorwaarden naargelang de onderwijsvorm; * of bepaalde jaren van deeltijds onderwijs. Rachida Achahbar Activeringsconsulente Work-Up - regio Waasland

Opgelet: om later uitkeringen te krijgen omdat je geen werk vindt, moet je aan heel wat voorwaarden voldoen. Je mag geen studies met volledige leerplan meer volgen en je mag niet meer leerplichtig zijn (je bent leer-

Tewerkstellingsmaatregelen! Om jongeren op de arbeidsmarkt een duwtje in de rug te geven werden, organiseert de overheid verschillende tewerkstellingsmaatregelen. Misschien kom jij wel in aanmerking.! De “startbaanovereenkomst” Alle jongeren van minder dan 26 jaar komen automatisch in aanmerking voor een SBO! Het SBO (Stelsel van de StartbaanOvereenkomst) is de belangrijke tewerkstellingsmaatregel van de Belgische overheid. Dit stelsel verplicht grote werkgevers om jongeren aan te werven. Een SBO is voor de jongere niet nadelig:

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

het loon, de vergoedingen en/of de voorwaarden zijn dezelfde die voor andere werknemers zouden tellen. Het is dus een gewone tewerkstelling of opleiding, waar echter bepaalde uitzonderingsregeltjes tellen. Het doet er niet toe of je geschoold bent of niet, al werkte of niet (al dan niet reeds met een SBO). Vroeger had je een startbaankaart nodig om zo te werken. Nu niet meer: De kaart werd afgeschaft sinds 1 april 2010. Wie tot een bepaalde doelgroep (fysische of sociale handicap) behoort, en zich aldus op wat meer

Informatief

vervolg van pag. 25 faciliteiten kan beroepen, moet een “werkkaart Start” (van de RVA) hebben. Wil je meer informatie, dan kan je altijd terecht op volgende website: www.werk.belgie.be (onder Startbaanovereenkomst) Via de VDAB zijn er ook nog andere specifieke opleidingsmaatregelen: IBO (Individuele BeroepsOpleiding): dit is een opleiding waarbij je op de werkplek wordt getraind en begeleid. Na deze opleiding is het bedrijf verplicht om je een contract voor onbepaalde duur te geven. IBO-interim: een variant van de IBO waarbij deze wordt gekoppeld aan interim, specifiek voor kansengroepen (o.m. jongeren met een handicap, Etnisch Culturele Minderheden) Instapstage: is een betaalde stage van drie maanden die je als jongere kan volgen in een bedrijf, een vzw of een overheidsdienst. De stage kan voltijds zijn of halftijds. Is ze halftijds dan wordt de andere helft aangevuld met competentieversterkende acties bij VDAB of een partner. Onder de begeleiding van de werkgever en VDAB (of partner) werk je aan het ontwikkelen van je competenties en doe je ervaring op de werkvloer op. Na je stage krijg je een attest met de competenties die je verworven hebt en heb je je eerste werkervaring op zak.

ontmoetingsmomenten tussen werkgevers en werkzoekenden zoals jobbeurzen. Meer info krijg je via Rachida op rachida@icvzw.be of via 03/777.64.70 Tips: Hou goed alle bewijzen bij van je zoekinspanningen naar werk, zoals sollicitatiebrieven, inschrijvingen bij interimkantoren,… Zoek grondig en doorlopend actief naar werk. Reageer altijd op de uitnodigingen van VDAB, Actiris of RVA. Hou alle bewijsstukken van de pogingen om werk te vinden netjes bij. Vergeet niet elke verandering van adres, emailadres, gsm-nummer enz. te melden. Stel je CV online ter beschikking op de gespecialiseerde websites. Eventueel kan je je bij de evaluatie op de RVA laten bijstaan door je vakbond.

Voor meer specifieke info kun je steeds terecht op www.vdab.be Via het Internationaal Comité of andere federatie kan je ook begeleiding krijgen: Work-Up : In Vlaanderen werken verschillende verenigingen, federaties en organisaties samen in het kader van het project Work-Up. De activeringsconsulenten van Work-Up werken actief samen met de VDAB. Ze zijn actief in het Waasland, Mechelen, Vlaams-Brabant, Gent, Limburg en Antwerpen stad. Ze streven naar een arbeidsbemiddeling op maat van elke werkzoekende die niet zelfstandig aan de slag raakt. De medewerkers organiseren ook infosessie op maat voor verenigingen en werkzoekenden. Bovendien zorgen de consulenten regelmatig voor

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

LET OP: Als de VDAB je oproept voor een passende job of voor een opleiding naar zo’n job, dan mag je niet weigeren. De RVA krijgt regelmatig verslag hierover en die kunnen jou dan schorsen.

Rachida Achahbar Activeringsconsulente Work-Up - regio Waasland

Werken via het interimbureau

helpen, maar ook voor hen is dat niet altijd makkelijk. Het is altijd het bedrijf waar je zou gaan werken dat zegt of iemand mag starten of niet. Werken via een uitzendkantoor is niet verplicht. Ook de consulenten zijn niet verplicht om met jouw CV iets te doen of om je een job aan te bieden.

Op dinsdag 13 mei vond een IC -vorming plaats in het Wereldcafé Bonangana in Sint –Niklaas rond uitzendarbeid en interimbureaus. In dit artikel willen we meegeven op welke zaken je kan letten als je langsgaat bij een interimkantoor: Langsgaan is solliciteren. Dat wil zeggen dat je een CV meebrengt en dat je klaar bent om te solliciteren. Kleed je verzorgd want ook daar kijkt men naar. Als je op voorhand een afspraak hebt gemaakt, wees dan op tijd.

Het belangrijkste in alles: geef niet op! Werk zoeken is vandaag een voltijdse job geworden. Iedereen die werk zoekt moet heel veel moeite doen, brieven en e-mails sturen, langsgaan bij kantoren en bedrijven,… De reacties die je krijgt, zijn niet altijd leuk en soms wil je echt wel opgeven, maar we hopen dat jullie dat niet doen! Indien je samen met je vereniging een vorming wilt organiseren rond tewerkstelling, neem dan contact met je educatieve medewerker. Veel succes!

Brenda Van Deursen

Meer info www.vfu-ffi.be www.interim-info.be Rachida Achahbar – activeringsconsulente Work-Up

Kijk reeds op voorhand eens op de website van het interimkantoor of op de website van VDAB en neem vacatures mee van jobs die je zou willen doen. Weet wat je wil: welke soort job, welke uren je kan werken (in ploeg? Weekend?) en waar je kan werken (heb je een auto of neem je altijd de bus?). Praten helpt: leg de consulente uit wat er op jouw CV staat. Leg uit welke job je wil doen en leg ook uit wat niet kan voor jou (bijv. als je niet in het weekend kan werken omdat je dan bij de kinderen wil zijn). Uitzendkantoren zijn commerciële bedrijven. Zij zullen geld verdienen als jij werkt. Ook voor hen is het dus belangrijk om jou aan een job te

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Actualiteit en activiteit

Kathelijne Vanderstraeten, coördinator IC Antwerpen Hallo allemaal, ik ben Kathelijne Vanderstaeten en ik vervang Naira als coördinator van Antwerpen. Ik heb Germaanse talen gestudeerd aan de UA en ik ben in het socio-cultureel werk gerold door mijn vrijwilligerswerk in het Jongerencentrum Bouckenborgh te Merksem. Mijn loopbaan ben ik gestart bij Leesweb vzw, een leesbevorderingsorganisatie, als educatief medewerker. Daarna ben ik aan de slag gegaan bij JES vzw als adjunct-coördinator. JES is een jongerencompetentiecentrum dat werkt met jongeren uit moeilijkere buurten en hen vrijetijdsactiviteiten aanbiedt, maar

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

ook werkt rond competentieversterking en arbeid. Mijn eerste indruk van het IC is zeer positief. Het loopt hier vol leuke en geëngageerde mensen – zowel personeel als vrijwilligers. Ik kijk uit naar onze samenwerking en tot binnenkort! Kathelijne Vanderstaeten Coördinator IC-Antwerpen

Gianni Canu, nieuwe IC medewerker Brussel & Vlaams-Brabant Gegroet! Ik ben Gianni Canu en sinds 19 mei heb ik het genoegen de werkingen in Brussel & Vlaams-Brabant te versterken als educatief medewerker. Even duiden waar ik tot dan toe actief was. Opgegroeid in de Brusselse randgemeente Dilbeek bond ik al gauw een liefdesaffaire aan met onze hoofdstad. Met herhaaldelijke verkenningstochten tot gevolg en een vastberadenheid de stad eigen te maken. Na mijn secundaire studies en een korte passage aan de VUB, besloot ik de opleiding Sociaal-Cultureel Werk te gaan studeren aan de Erasmus Hogeschool te Brussel.

deren echter afliepen, besloot ik op zoek te gaan naar een nieuwe werkgever. En zo keer ik terug tot het begin van mijn voorstelling. Als kleinzoon van een gastarbeider uit Sardinië en sociaal geëngageerd persoon acht ik het verenigingsleven van cruciaal belang in onze samenleving. Ik had geen betere uitlaatklep voor mijn engagement en enthousiasme kunnen bedenken dan te werken voor het Internationaal Comité. Bedankt!

Verknocht aan het irreguliere Brusselse studentenleven en een fascinatie voor filosofie zorgden ervoor dat ik een terugtocht waagde naar de universiteit voor een schakelprogramma Wijsbegeerte en moraalfilosofie. Op dat moment 3 jaar wonend in Schaarbeek, half werkend en half studerend, kwam ik na enkele maanden tot de conclusie dat ik het filosoferen beter als hobby hield. Kortom, het was tijd om te gaan werken! Doorheen het naarstig zoeken naar werk zocht ik naar actievere alternatieven. Daarom begon ik ook steevast te werken als vrijwilliger. Zowel met kinderen in Brusselse gemeenschapscentra, met daklozen in dagcentra, alsook met studenten uit Vlaanderen die Brussel kwamen bezoeken. Enige tijd later kreeg ik groen licht om te beginnen als (hoge)school-buurtwerker in de Brabantwijk te Schaarbeek. Ik kreeg er de eer om mijn eigen deelwerking te coördineren. Als enige professionele werkkracht van de werking zette ik projecten op met als doelstelling de verschillende gebruikers en bewoners van de buurt samen te brengen. Een uiterst leerrijke ervaring inzake omgaan met verschillende mensen en het opzetten van verschillende socio-culturele projecten. Zo organiseerde ik wandeltochten, kookprojecten tussen studenten en sociale verenigingen, een muziekfestival, een zeepkistenrace, enz. Wanneer de subsidies voor Brede School Vlaan-

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

Gianni Canu Educatieve medewerker Brussel &Vlaams-Brabant

Informatief

Perspectief van een stagiaire Maatschappelijk Werk Op vraag van Inge Van Ranst, coördinator IC-Limburg, heb ik getracht mijn maatschappelijke visiebril op te zetten, om zo een terugblik te kunnen maken op mijn stageperiode bij Internationaal Comité vzw, regio Limburg. Tijdens mijn eerste dag werd ik ondergedompeld in de wereld van Sociaal Cultureel Werk, met name die van de etnisch culturele minderhedenverenigingen. Als stagiaire maatschappelijk werk ben ik op zoek gegaan naar de raakvlakken en de beïnvloedingsaspecten van beide kerntaken. De IC studiedag ‘Gelijk = Gelijk’ gaf me onmiddellijk een concreet beeld over de wijze waarop men versterkend kan werken met aangereikte workshops en hoe IC de verenigingen en partners stimuleert tot onderlinge ontmoeting en samenwerking. Het startschot was gegeven en ik wist dat IC vzw een boeiende en uitdagende rol zou spelen in mijn eigen leerproces als toekomstig maatschappelijk werker. Ik heb gedurende vier maanden het vertrouwen mogen aanvoelen die bestuursleden, collega’s, verenigingsleden, vrijwilligers en partners in mij stelden. Ondersteuning, samenwerking, in contact gaan en tot bredere ontmoeting komen met de doelgroep, vanuit mijn positie als stagiaire. De visie en werking van IC vzw vertaalde zich aan de hand van allerlei praktijkopdrachten. Het gevoel van erkenning en aanvaard worden, gaf me de nodige kracht om kansen aan te gaan die werden aangeboden. Ik heb via diverse acties mijn goede en minder goede competenties kunnen aanscherpen en bijstellen. De deelname aan allerhande activiteiten en vormingsdagen maakte dat ik achteraf met meer durf en zelfzekerheid ondersteuning kon aanbieden. Maatschappelijke participatie en positieve beeldvorming stimuleren in onze samenleving. Het project ‘Color Proof’ heb ik van dichtbij kunnen opvolgen. Allerhande initiatieven, zowel vanuit de organisatie, samenwerking met partners, als vanuit de lidverenigingen, werden ondernomen om maatschappelijke

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

participatie en positieve beeldvorming te stimuleren in onze samenleving. Enkele voorbeelden hiervan zijn: IC café vormingsthema’s (solliciteren, intrafamiliaal geweld, verkiezingen), Internationale Vrouwendag te Genk, infosessie van lidvereniging Kolors, samenwerkingsactiviteiten (busuitstap Brussel, verkiezingsdebat). Tewerkstellingsproblematiek in Limburg. Naar aanleiding van de hoge werkloosheid en de naderende sluiting van Ford Genk heeft IC vzw meegewerkt aan het Limburg van morgen. De wijze waarop de organisatie zich inzet en betrokkenheid toont, geeft aan dat IC haar rol in verantwoordelijkheid wil opnemen voor de etnisch culturele kwetsbaarheid bij nieuwkomers. Het belang van onderwijs in onze samenleving. De voorstelling van de ervaringskalender ‘Krachten van ouders’ gaf me inzicht op het belang van een stem wanneer deze gehoord wordt door beleidsmakers. De problematiek aankaarten en vorm geven vanuit de basis, als brugfiguur, kan wel degelijk het verschil maken. Leiderschap, één van de kerntaken van IC vzw. De ontmoetingen met enkele leidersfiguren van de lidverenigingen en bestuursraden heeft mij positief gestemd. De nodige wilskracht en het engagement dat nodig is om samen met de verenigingen een evenwaardige plaats in te nemen, is daadwerkelijk aanwezig. De sterke persoonlijkheden, de wil om verdiepend te werken, als minderhedengroep samenwerken, de verantwoordelijkheid als leider opnemen, naast en met elkaar kansen creëren om versterkt de rol van leiderschap in te vullen. De kennis, vaardigheden en attitudes, met andere woorden, de competenties en kwaliteiten, die nodig zijn voor het opnemen van een leiderschapsrol worden reeds aangesproken. De wijze waarop ik in mijn leerproces ben begeleid, vergelijk ik met de wijze waarop de medewerkers ondersteuning bieden aan de lidverenigingen. Door ondersteunend en versterkend te werken, worden er middelen aangereikt om samenwerking te bevorderen.

Bij IC Limburg werd ik uitgedaagd om zelfstandig aan de slag te gaan, zodat ik positieve verandering kon brengen in mijn vooropgestelde leerdoelen. Als toekomstig maatschappelijk werker kon ik mijn blik werpen op diversiteit vanuit het sociaal culturele perspectief. Dank jullie wel voor de fijne samenwerking en de hartelijke ontmoetingen tijdens mijn vier stagemaanden bij Internationaal ComitĂŠ, regio Limburg. Proficiat met jullie 25 jarig bestaan en ik wens iedereen een schitterend feest toe!

ARENA, vzw Internationaal ComitĂŠ, juni 2014

Met liefs, Katrien

Actualiteit en activiteit

Afscheid van Bert Kennes Stagiaire in Antwerpen Beste IC’ers, Mijn naam is Bert Kennes. Ik ben laatstejaarsstudent Sociaal-Cultureel Werk aan de Karel de Grote Hogeschool Antwerpen. In Opdracht van onze opleiding liep ik stage bij het Internationaal Comité van februari tot juni. Mijn zoektocht naar een leuke stageplek die aansloot bij mijn interesses verliep niet echt vlot. Ik was op zoek naar een organisatie met pit en uitdaging. Uiteindelijk raadde de school me het Internationaal Comité aan. Ik had een afspraak met Naira voor een eerste kennismakingsgesprek. Ik moet toegeven dat ik wel wat zenuwachtig was. Vanaf het moment dat Naira me ontvangen had in haar bureau, vielen die zenuwen onmiddellijk van mijn schouders weg. Ik had mijn ontvangst niet beter kunnen voorstellen: heel open en warm. 3 februari 2014. Mijn eerste stagedag was aangebroken. Opnieuw voelde ik me zenuwachtig. Ik was enorm benieuwd naar wat er me de komende maanden te wachten stond. Lode leerde me de eerste dagen de werking van het IC kennen. Mijn collega’s ontvingen me vanaf dag 1 heel enthousiast. Ik voelde me al snel op mijn gemak binnen het team van Antwerpen. Binnen het team was ik bovendien de enige zonder een allochtone achtergrond. Dit voelde in het begin wat vreemd. Opeens was ik de ‘allochtoon’ op de werkvloer. Maar eigenlijk vond ik het enorm verrijkend om al die verschillende nationaliteiten, religies en gewoontes te leren kennen. Ik heb enorm veel respect voor het werk dat het Internationaal Comité verricht. De manier waarop we verschillende culturen samenbrengen vind ik echt mooi. Het IC was voor mij de eerste organisatie die ik leerde

ARENA, vzw Internationaal Comité, juni 2014

kennen die echt bezig is met het samenbrengen van al die verschillende nationaliteiten. De afgelopen maanden waren voor mij om die reden heel intensief. Elke dag voelde ik me meer en meer verbonden met de ‘IC-gemeenschap’. Een gemeenschap waar nationaliteit eigenlijk geen verschil meer maakt. Ik kreeg het gevoel dat Turken, Congolezen, Russen… iedereen voelt zich hier verbonden. Die verbondenheid merkte ik tijdens een aantal mooie momenten van mijn stage. De Openforumdag van het Minderhedenforum, de provinciale algemene vergadering, 25 jaar IC… Al deze momenten ga ik zeker missen! Als laatste wil ik Lode en het IC personeel bedanken. Mijn grootste steunpilaar tijdens mijn stage was Sahila. Van haar heb ik heel veel geleerd! En niet te vergeten; Het belangrijkste inzicht dat ik gedurende mijn stage heb meegekregen is dat we mensen moet zien als mensen. Leren kijken over de nationaliteiten heen, dat heb ik zeker geleerd! Bert Kennes