S c h r i j v e n i s zil v e r , s p r e k e n i s g o u d
Leah Thys (Marianne) Het gevecht
Rosa en Walter hadden een affaire, tot grote frustratie van Marianne.
zodat Marianne het familiestuk later kon doorgeven aan haar dochter, maar ze heeft het genomen. Het was voor Marianne een regelrechte oorlogsverklaring. Het gouden halssnoer met ingezette diamanten is nog altijd het symbool voor de vete tussen Marianne en Rosa.’
‘Heftig maar heel leuk was het legendarische gevecht met Rosa op het perron van het station. Marianne had een relatie met Jean-Pierre en dat kon Rosa niet verkroppen. Het was de spreekwoordelijke druppel in de aanhoudende vete tussen Marianne en Rosa. Als Marianne op het perron staat te wachten, daagt Rosa ineens op. De dames worden kattig en beginnen te vechten. Venijnig, zoals alleen vrouwen dat kunnen: krabben, aan de haren trekken… Om het gevecht geloofwaardig te laten overkomen, kregen we de hulp van een vechtinstructeur. Elke beweging werd minutieus vastgelegd en ingestudeerd, zoals bij een choreografie. Als je de scène bekeek, leek het net of de haren in het rond vlogen.’
Annick Segal (Rosa) Wraak ‘Marianne was de erfeniskwestie met Rosa nog niet vergeten en zag haar kans om wraak te nemen toen ze het pand van Rosa’s kapsalon kocht en Rosa meteen ook uit haar huis zette. Ik zie het beeld van Rosa, die als een hoopje ellende in haar leeggehaalde woonkamer en kapsalon staat, nog haarfijn voor mij. Die machteloosheid, die totale ontreddering… Ik wist precies hoe Rosa zich voelde. Net als zij heb ik een sterk rechtvaardigheidsgevoel, maar helaas gaat het er in de wereld niet altijd rechtvaardig aan toe.’
Leah Thys (Marianne) ‘Toen Marianne Rosa uit haar kapsalon had gezet, trok mijn buurvrouw boos de gordijnen dicht als ze me door de straat zag lopen. Nu zijn we weer goede vrienden.’
102 | Thui s
Vanya Wellens (Femke) Wurgscène ‘Mike (Peter Bastiaensen) was opgedaagd op de koffietafel van Sofie omdat hij op zoek was naar zijn gestolen geld. Hij was ervan overtuigd dat Femke het had, en hij kwam op een hardhandige manier zijn buit terugeisen. Het draaide erop uit dat Mike Femke probeerde te wurgen in de garage van Taxi Ter Smissen. De wurgscène was heel intens om te spelen. Mike moest Femke een klap in haar gezicht geven, zodat ze met haar hoofd tegen de auto viel. Daarna probeerde hij haar te wurgen. Peter en ik werden gecoacht door Robert de la Haye, die als gevechtscoördinator optrad. Op het moment dat Mike
S c h r i j v e n i s zil v e r , s p r e k e n i s g o u d
me versmachtte en zijn handen rond mijn hals hield, moest ik zijn polsen vasthouden. Hij duwde met zijn handen naar buiten en ik met mijn handen naar binnen, waardoor het leek of Mike mijn keel dichtkneep. Op het moment dat hij me zogezegd wurgde, moest ik vuurrood worden. Toen hij losliet, hapte ik letterlijk naar adem. Dat was niet gespeeld. Het betekende meteen mijn allerlaatste scène met Mike/Peter, want Mike werd vermoord door Eric. Jammer, want Peter is een heel toffe kerel.’
Merel de Vilder (Bianca) Magische sfeer ‘Mijn halfzus, Peggy, had in het tweede seizoen een boon voor Bennie, maar hij was niet zuiver op de graat: hij dealde, gebruikte drugs en pikte allerlei dingen, die hij opborg in de stallen van Ter Smissen. Op een dag brandde het in de stallen. Bennie kon ontsnappen, maar Peggy zat nog binnen. Frank moest haar uit de brand komen redden. De scène werd ’s avonds laat opgenomen. Ze is me bijgebleven omdat er zo’n fijne, haast magische sfeer op en rond de set hing. Er was behoorlijk wat volk aanwezig: de crew, Sally-Jane en Pol, maar ook een heleboel andere acteurs die bij de stallen stonden te roepen toen Frank Peggy uit de vlammen redde. Er was ook een special effects-team dat de brand letterlijk in goede banen moest leiden.’
Tina Maerevoet (Paulien) Kliederen met een boterham ‘Naar één bepaalde scène keek ik heel erg uit. Ik had ruzie met Katrien (Lotte Vannieuwenborg) en moest een boterham met confituur in haar gezicht smeren. Zoiets doe je in het dagelijkse leven niet zo gauw, en geef toe: het heeft toch wel iets, zo kliederen met een boterham? Tijdens de repetities bleef het bij doen alsof, want ik mocht de make-up van Lotte niet om zeep helpen. De boterhamscène moest bij opname dus van de allereerste keer goed zitten. Het was alles of niks. Extra leuk vond ik dat, want het zorgde voor nog meer adrenaline op de set. Dat mis je soms bij televisie, in tegenstelling tot in het theater. Als een scène niet goed zit bij televisie, kun je ze overdoen. Bij theater moet het meteen helemaal goed zijn. Ik heb van de allereerste keer goed gemikt. De scène stond er in één keer op.’
Janine Bischops (Jenny) ‘Ik speel het liefst heftige scènes waarin je alle registers kunt opentrekken. Scènes waarin ik me eens goed kwaad mag maken, bijvoorbeeld, vind ik heerlijk om te spelen. Onlangs mocht ik Peggy uitschelden bij Rosa, en daar had ik heel veel plezier in.’
Thui s | 103
S c h r i j v e n i s zil v e r , s p r e k e n i s g o u d
Geert Hunaerts (Peter) De tranen kwamen vanzelf ‘Toen Sofie Bastiaens vermist was, bleek dat Mike hier wel eens iets mee te maken kon hebben. De ontknoping in de zoektocht naar Sofie eindigde in de Ardennen, waar haar lijk gevonden werd. Iedereen was erg onder de indruk van de setting en de sfeer op de set. Voor deze verhaallijn was er heel nauw samengewerkt met Child Focus en de Cel Vermiste Personen. Stuntvrouw Nancy.
Ann Pira (Nancy) Dwars door de staldeur ‘Nancy had zich in de schulden gewerkt om Eddy uit de Russische gevangenis te halen, wat natuurlijk mislukte. Gevolg: Nancy zat in zak en as én met een berg schulden. Om haar financiële put te delven, had ze zich opgegeven als proefpersoon voor het uittesten van medicijnen. Maar intussen bleef Nancy haar miserie wegdrinken, met alle gevolgen van dien. Versuft door een
Ann Pira (Nancy) ‘De scènes tussen Nancy en madame Marianne vind ik heerlijk om te spelen omdat ze totaal verschillende personages zijn.’ mix van alcohol en pillen reed ze met haar scooter dwars door de staldeur van Hof Ter Smissen. Soms wordt voor zulke spectaculaire opnames beroep gedaan op een stuntman, maar deze keer mocht ik alles zelf doen. Zo was ik ook eens stuntvrouw voor één dag, al leek het ongeluk op het scherm veel gevaarlijker dan het in werkelijkheid was. De opname van deze scène, die in de uitzending zo’n anderhalve minuut duurde, nam een volledige dag in beslag. Het is wel eens fijn om je een hele dag te concentreren op één specifieke scène, ook al is zo’n opname heel technisch.’
104 | Thui s
We hadden elk stadium van de zoektocht naar Sofie heel realistisch verteld. Het leek allemaal zo echt. Heel erg beklijvend vond ik dat. Ik zie het tentje nog voor me dat het gevonden lichaam aan het zicht van de omstanders onttrok. De man van het parket ging de tent in om het lijk te identificeren. Hij kwam weer buiten en zei geen woord, knikte alleen maar kort naar Eric, Martine en Peter. Een bevestiging dat het wel degelijk om het lichaam van Sofie ging.
S c h r i j v e n i s zil v e r , s p r e k e n i s g o u d
Ze huilden alle drie, Peter, Eric en Martine. Ik haalde me voor de geest dat er iemand lag die me dierbaar was, en de tranen kwamen vanzelf. Het was een verschrikkelijk emotionele scène. Het moet vreselijk zijn iemand op zo’n manier te verliezen.’
Chris Boni (Yvette) Bier uit een flesje ‘Nancy had haar scooter in de prak gereden en in Ter Smissen werd een vrouwen-
Walter Moeremans (Leo) Groots en intimistisch
veiling georganiseerd om geld in te zamelen voor een nieuwe brommer. Het moest een veiling per opbod worden: de mannen mochten op de vrouwen bieden. De hoogste bieder won een afspraakje met een van de dames. Yvette wilde er niet aan meedoen, maar kreeg nadien te horen dat Leo geboden had op Jenny en daardoor een afspraakje met haar versierd had. Yvette was natuurlijk in alle staten, want ze had eerder al gemerkt dat die twee dikke maatjes waren. Op het moment van de date bleef Yvette alleen thuis met Frank. Simonne was immers ook op date met Luc. Frank was weg om frieten te halen. Yvette is toen van pure balorigheid in de frieten en het bier gedoken. Ze dronk zelfs bier uit een flesje, iets wat ze anders nooit doet. Yvette en Frank staan normaal altijd als kemphanen tegenover elkaar, maar deze keer waren ze bondgenoten. Dat vond ik zo leuk om te spelen.’
Jenny en Leo op date.
‘Ik heb veertig jaar in het theater gespeeld. Toen ik pas begon bij THUIS, was het een hele aanpassing om bij het acteren rekening te houden met de verschillende camera’s op de set. Op een keer had ik een scène in het café van Ter Smissen waar ik Luc (Marc Willems) te lijf moest gaan. De vechtscène werd opgenomen met één camera. Ik kreeg de ruimte om helemaal uit de bol te gaan zonder rekening te houden met verschillende camerastanden. Het was alsof ik weer in het theater stond. Heerlijk. In het theater moet je sommige handelingen en gezichtsuitdrukkingen uitvergroten, zodat ook de mensen op het balkon kunnen zien wat er op het podium gebeurt. Aan de andere kant: bij televisie kun je veel secuurder en intimistischer acteren dan in het theater. Zo’n intimistische scène had ik met Janine Bischops (Jenny). Leo had Jenny uitgenodigd op een etentje naar aanleiding van de vrouwenveiling. Subtiele mimiek en kleine bewegingen in die scène maakten duidelijk dat er tussen Jenny en Leo meer was dan alleen een goeiedag en een beleefd gesprekje.’
Bart Van Avermaet (Waldek) ‘Je hebt dat heel goed gedaan’ ‘Nand Buyl heeft ooit in THUIS gespeeld. Hij speelde Tuur, de oom van Jenny en Rosa. Ik keek enorm naar hem op als acteur, als kind al. Toen ik samen met hem een scène had, vond ik dat een hele eer.
Thui s | 105
S c h r i j v e n i s zil v e r , s p r e k e n i s g o u d
Alles speelde zich af in de keuken van Ter Smissen. Rosa had een miskraam gehad en Waldek was in alle staten. Hij hield een popje vast dat ze gekocht hadden voor het ongeboren kindje. In het scenario stond dat Waldek huilde. Ik herinner me dat ik enorm zenuwachtig was. Maar alles verliep goed. Na de opname nam Nand me apart en zei: ‘Je hebt dat heel goed gedaan.’ Het was alsof er een last van mijn schouders viel. Het doet je toch wat als je een schouderklopje krijgt van iemand met zoveel métier.’
Sally-Jane Van Horenbeeck (Peggy) Afscheid van Tom ‘Om de lieve vrede te bewaren en om Bianca te sparen – maar vooral omdat ze niet wil dat iemand ontdekt dat Tom de vader is van Sandrine – besluit Peggy na de geboorte van Sandrine weg te gaan uit België. Als ze op de trein zit te wachten, daagt Tom plots op. Hij komt afscheid nemen en bevestiging vragen van wat hij vermoedt: of hij de vader is van Sandrine. In die scène lag zoveel pijn en verdriet. Visueel sterk vond ik het beeld toen Peggy
106 | Thui s
uiteindelijk toch op de trein stapte en Tom alleen achterbleef op het perron. Er werd heel veel gezegd zonder woorden.’
Lotte Vannieuwenborg (Katrien) Pure fictie ‘In THUIS kreeg Katrien les van professor Lamote (Koen Monserez), maar ook in het echte leven heb ik van Koen les gehad. Hij begeleidde een theaterproject in het Lemmensinstituut waar ik mijn toneelopleiding volgde. Tot zover lopen fictie en realiteit samen. Het hele verhaal rond de romance tussen Filip en Katrien was dan weer pure fictie.