پژوهش های تکواندو - شماره ۱ فروردین ۲۵۷۶ by ایران تکواندو

2017/04/04 ،‫سه شنبه‬

Photo: WTF

‫پیامدهای فیزیولوژیکی و عملکردی کاهش وزن زیاد پیش از رقابتهای ورزشکاران تکواندو‬ ‫ویلیام سالیوان‬ ‫پروفسور دستیار در تربیت بدنی و علوم تمرینات ورزشی از دانشگاه دولتی مونت کلیر‪ ,‬ایاالت متحده آمریکا‬

‫‪Sullivan, W. , The physiological and performance implications‬‬ ‫‪of pre-competition weight cutting for Taekwondo athletes. The 2nd International‬‬ ‫‪Symposium for Taekwondo Studies - The Globalization of Taekwondo (2009), 10-22‬‬

‫تکنیک های برش وزنی‬

‫چکیده‬ ‫هدف از این مقاله علمی بحث در پیامدهای فیزیولوژیکی و عملکردی برش وزنی (کاهش ناگهانی‬ ‫در جرم بدن) در بین ورزشکاران تکواندو پیش از رقابتها میباشد‪ .‬بسیاری از ورزشکاران تکواندو‬ ‫بهنگام ورود به محل مسابقات دارای اضافه وزن هستند و سپس وزن خود را کاهش میدهند تا‬ ‫بتوانند در گروه وزنی ثبت شده خود مجاز به شرکت برای رقابت باشند‪ .‬تکنیک های برش وزن‬ ‫شامل تمرینات افراطی‪ ،‬محدودیت غذایی‪ ،‬روزه‪ ،‬روش های گوناگونی از آبزدایی (دهیدراسیون)‪،‬‬ ‫و استفاده از عوامل دارویی مانند دی اوره تیکها‪ ،‬محرک ها و مسهل ها میباشد‪ .‬برش وزن‬ ‫عملکرد ورزشی را پایین آورده‪ ،‬از جمله استقامت هوازی‪ ،‬استقامت ماهیچه ای‪ ،‬پایداری در‬ ‫سرعت‪ ،‬پایداری ویژه‪ ،‬هماهنگی‪ ،‬و باحتمال نیروی عضالنی و توان بی هوازی را کاهش میدهد‪.‬‬ ‫برش وزنی بر طبق معمول تولید کم آبی (دهیدراسیون) کرده که بدین سبب میزان کل آب بدن‪،‬‬ ‫حجم خون (بویژه حجم مایع پالسما)‪ ،‬حجم پمپاز بطنی قلب‪ ،‬غلظت الکترولیتها‪ ،‬جریان کلیوی‬ ‫خون‪ ،‬فیلترینگ خون در کلیه ها‪ ،‬و عملکرد تنظیم حرارت بدن را کاهش میدهد‪ .‬برش وزنی‬ ‫همچنین موجب کاهش توده لخم بدن (توده بدون چربی)‪ ،‬غلظت تستوسترون‪ ،‬عملکرد دستگاه ایمنی‬ ‫بدن‪ ،‬و مقدار گلیکوژن ذخیره ماهیچه ها و کبد میشود‪ .‬عالوه بر آن برش وزنی تاثیر منفی بر‬ ‫وضعیت روانی داشته‪ ،‬موجب مسدود شدن توانایی ادراکی شده‪ ،‬و خطر بدریتمی قلبی را افزایش‬ ‫میدهد‪ .‬ورزشکار تکواندو بایستی گروه وزنی واقع بینانه ای را برای رقابت برگزیده و تمرینات‬ ‫سالمی (در درازمدت) زیرنظر برنامه مدیریت وزنی بانجام برساند‪ .‬برای تقویت ایمنی ورزشکار‬ ‫و ترویج تساوی در شرایط یک رقابت‪ ،‬فدراسیون جهانی تکواندو باید یک برنامه تایید وزن حداقل‬ ‫برای یک رقابت را در دستورکار گنجانده‪ ،‬وزنکشی را درست پیش از رقابتها مدیریت کرده‪ ،‬و‬ ‫یک برنامه آموزشی مدیریت وزن را توسعه بدهد‪.‬‬ ‫واژه های کلیدی‪ :‬برش وزنی‪ ،‬از دست دادن ناگهانی وزن‪ ،‬کم آبی بدن (دهیدراسیون)‪ ،‬تخلیه‬ ‫گلیکوژن‪ ،‬وزنکشی‪ ،‬تکواندو‬

‫سرآغاز‬ ‫برش وزن‪ ،‬انجام از دست دادن فوری توده بدن در ظرف چند ساعت تا چند روز میباشد‪.‬‬ ‫ورزشکارانی که در ورزش هایی که در آنها گروه های وزنی سازماندهی شده (مانند تکواندو‪،‬‬ ‫مشت زنی‪ ،‬جودو‪ ،‬کشتی) تمایل به بریدن وزن خود در پیش از رقابت دارند و امیدوارند که این‬ ‫کاهش وزن اجرای ورزشی آنها را تقویت خواهد کرد (بنقل از ‪(Fogelholm & Hilloskorpi,‬‬ ‫‪ .)1999; Oppliger et al., 1996; Slater et al., 2005‬اما برش وزن ممکن است بطرز منفی‬ ‫فیزیولوژی ورزشکار و عملکرد ورزشی او را تحت تاثیر قرار دهد‪ .‬در این راستا در سال ‪۱۹۹۷‬‬ ‫سه کشتیگیر دانشگاهی آمریکایی از کم آبی و تشدید دمای بدن (هایپرترمیا) ناشی از برش وزنی‬ ‫پیش از رقابت‪ ،‬جان خود را از دست دادند (بنقل از & ‪(Centers for Disease Control‬‬ ‫‪.)Prevention, 1998‬‬

‫چربیهای ضروری تقریبا ‪ ۵%‬و ‪ ۱۲%‬از توده بدن را بترتیب در مردها و زنها تشکیل میدهند (بنقل‬ ‫از ‪ .)American College of Sports Medicine et al., 2000‬مدل شیمیایی ترکیب بدن انسان‬ ‫از پنج جزء تشکیل شده‪ :‬مواد معدنی یا کانی ها‪ ،‬آب‪ ،‬پروتئین‪ ،‬کربوهیدرات ها‪ ،‬و چربی ها (بنقل‬ ‫از ‪ .)Wilmore et al., 2008, p. 318‬یک برنامه سالم کاهش وزن‪ ،‬انبارهای چربی را در طی‬ ‫زمان با کمی از دست رفتن مواد معدنی‪ ،‬آب‪ ،‬کربوهیدرات‪ ،‬یا پروتئین میکاهد (بنقل از‬ ‫‪ .)Wilmore et al., 2008, p. 327‬با این حال تقریبا غیر ممکن است که فقط وزن را از راه‬ ‫کاهش انبارهای چربی برید‪ .‬برای مثال جهت از دست دادن ‪ ۲‬کیلوگرم چربی از راه تمرین‬ ‫ورزشی‪ ,‬شخص باید ‪ ۲۲‬ساعت با سرعت ‪ ۱۱‬کیلومتر بر ساعت بدود (بنقل از ‪Wilmore et‬‬ ‫‪ .)al., 2008, p. 112‬برای از دست دادن ‪ ۲‬کیلوگرم چربی از راه تغییر در رژیم غذایی‪ ،‬شخص‬ ‫باید تقریبا ‪ ۱۸۸۰۰‬کیلوکالری را قطع کند (بنقل از ‪ )Wilmore et al., 2008, p. 49‬که مساوی‬ ‫با نیاز شش روز میانگین انرژی برای یک مرد متوسط میباشد (بنقل از ‪American College of‬‬ ‫‪ .)Sports Medicine, et al., 2000‬عالوه بر آن ورزشکاران تکواندو بطور کلی الغر اندام‬ ‫بوده و چربی غیر ضروری کمی دارند (بنقل از ‪Pieter & Taaffe, 1992; Song et al.,‬‬ ‫‪ .)2007‬لذا برای چنین ورزشکاری برش وزنی از راه از دست دادن چربی در ظرف چند ساعت‬ ‫یا حتی چند روز مشکل میباشد‪ .‬در نتیجه از دست دادن فوری توده‪/‬وزن بدن باید از آب‪،‬‬ ‫کربوهیدرات‪ ،‬پروتئین یا مواد معدنی بیاید‪.‬‬ ‫ورزشکاران عادتا از راه قطع کردن غذا و مایعات‪ ،‬انجام تمرینات افراطی از جمله تمرین در‬ ‫لباسهای گرمکن ضد عبور بخار‪ ،‬استفراغ‪ ،‬استفاده از سونا‪ ،‬یا خوردن دی اوره تیکها (ادمین‪:‬‬ ‫محرک های دفع ادرار)‪ ،‬محرکها یا مسهل ها برش وزنی را انجام میدهند (بنقل از ‪Alderman‬‬ ‫‪et al., 2004, Kiningham & Gorenflo, 2001; Oppliger et al., 1996; Van Dijk et‬‬ ‫‪ .)al., 2007‬این تکنیک ها موجب از دست رفتن آب بدن (دهیدراسیون)‪ ،‬محتوای گلیکوژن‪ ،‬و‬ ‫توده لخم (ادمین‪ :‬بدون چربی) بدن (مثال پروتئین ماهیچه ها) میشود (بنقل از ‪Oppliger et al.,‬‬ ‫‪.)1996‬‬ ‫دهیدراسیون‪ .‬میانگین کل آب بدن تقریبا ‪ ۶۰%‬توده بدن میباشد (بنقل از ‪.)Sawka et al., 2007‬‬ ‫دهیدراسیون (ادمین‪ :‬کم آبی شدید بدن) بویژه در برش وزنی موثر واقع میشود‪ .‬وزن یک لیتر آب‬ ‫در دمای چهار درجه سلسیوس‪/‬سانتیگراد یک کیلوگرم میباشد (بنقل از ‪.)Ouellette, 1984‬‬ ‫قسمت اعظم از دست دادن توده‪/‬وزن بدن در هنگام برش وزنی از راه از دست دادن آب بدن‬ ‫بخاطر محدودیت غذایی و مایعات است‪ .‬از دست دادن آب زمانی زیاده روی میشود که محدودیت‬ ‫غذایی و مایعات همراه با تمرین ورزشی در فضای گرم (بویژه زمانی که لباس نگه دارنده گرما‬ ‫بتن باشد)‪ ,‬استفاده از سونا‪ ،‬و خوردن مسهل ها‪ ،‬دی اوره تکیها‪ ،‬یا محرکها انجام شود (بنقل از‬ ‫‪ .)Oppliger et al., 1996‬دهیدراسیون چندین عواقب فیزیولوژیکی و عملکردی از جمله از‬ ‫دست دادن حجم میزان خون (هیپوولومی) بویژه بخش پالسمایی خون (بنقل از ‪Choma et al.,‬‬ ‫‪ )1998‬را بهمراه دارد‪ .‬این موجب کاهش خون سیاهرگی برگشتی به قلب شده و در نتیجه حجم‬ ‫پمپاژ قلبی (ادمین‪ :‬میزان خون پمپ شونده به بدن و ریه ها) را میکاهد‪ .‬بنابراین برای حفظ یک‬ ‫میزان مشخص از خروجی‪/‬پمپاژ قلبی جهت یک تمرین ورزشی مشخص برای داشتن یک سرعت‬ ‫فعالیت معین‪ ،‬سرعت کار قلب باید در هنگام دهیدراسیون‪ ،‬بیشتر از آن در هنگام ایوهیدراسیون‬ ‫(ادمین‪ :‬وجود آب کافی در بدن) باشد (بنقل از ;‪Maxwell et al., 1999; Sawka et al., 2005‬‬ ‫‪ .)Wilmore et al., 2008, p. 262‬اثرات منفی بیشتری از دهیدراسیون پایینتر بحث شده است‪.‬‬

‫چند سال پیش فدراسیون جهانی تکواندو (دبلیو تی اف) برد توده بدنی برای هر دسته وزنی (ادمین‪:‬‬ ‫فاصله وزنی) را افزایش داد‪ ،‬زیرا بسیاری از انجمن های ملی تکواندو فرستادن ورزشکار به‬ ‫میدان را در دسته های وزنی پایین تر بسیار مشکل یافته بودند‪ .‬عالوه بر آن فدراسیون جهانی‬ ‫تکواندو بدون توضیحی وزنکشی را از صبح روز رقابتها به روز پیش از رقابتها تغییر داد‪ .‬با‬ ‫وجود تغییرات در دسته های وزنی بوسیله فدراسیون جهانی تکواندو‪ ،‬بسیاری از ورزشکاران‬ ‫تکواندو با اضافه وزن نسبت به گروه وزنی ثبت کرده خود در رقابتها‪ ،‬به محل مسابقات وارد‬ ‫میشوند که فضایی را برای برش وزنی (و برگشت وزنی پس از وزنکشی) خلق میکند تا بدینوسیله‬ ‫مزیتی ناعادالنه در رقابتها رقم بخورد‪.‬‬

‫‪Photo: martialartsnorman.com‬‬

‫گروه پژوهشی ‪ Van Dijk‬و همکاران در سال ‪ ۲۰۰۷‬گزارش میدهند که ‪ ۷۰%‬مردان و ‪۶۰%‬‬ ‫ورزشکاران زن در زمان مسابقات قهرمانی اروپا ‪ ۲۰۰۴‬برش وزنی داشته اند‪ .‬تا به امروز با این‬ ‫حال گفتگوهای رسمی اندکی در حیطه نگارش های علمی یا در جامعه تکواندو در مورد پیامدهای‬ ‫مخرب فیزیولوژیکی و عملکردی برش وزنی برای ورزشکاران تکواندو وجود داشته است‪ .‬لذا‬ ‫مقصود این نوشتار ‪ -۱‬توضیحی درباره بکارگیری برش وزنی ‪ -۲‬بازنگری عواقب منفی‬ ‫فیزیولوژیکی و عملکردی برش وزنی و ‪ -۳‬معرفی توصیه هایی به فدراسیون جهانی تکواندو که‬ ‫ممکن است موجب عدم تشویق برای انجام برش وزنی و نیز ترویج تساوی در شرایط رقابتها‬ ‫توسط ورزشکاران تکواندو بگردد‪ ،‬میباشد‪ .‬همچنین مقاالتی بازنگر همراه با ارائه مدرک وافر هر‬ ‫از گاهی جهت پایین آوردن تعداد ماخذ نقل شده است‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫‪Photo: WTF‬‬

‫سه شنبه‪2017/04/04 ،‬‬

‫‪Photo: Healthy Living Benefits‬‬

‫مهارت های ورزشی‪ :‬پژوهشگران تاثیر برش وزنی بر روی عملکرد ورزشی در تکواندو را‬ ‫تاکنون تحقیق نکرده اند‪ .‬گروه پژوهشی ‪ )۲۰۰۹( Koral and Dosseville‬کاهشی در مهارت‬ ‫های جودو ناشی از برش وزنی پیدا کرد‪ .‬در مقابل گروه پژوهشی ‪ Smith‬و همکاران (‪)۲۰۰۰‬‬ ‫تاثیری بر مهارت های مشت زنی که ناشی از برش وزنی باشد‪ ،‬پیدا نکرد‪ .‬شواهد در ارتباط با‬ ‫مهارت های کشتی همنظر هستند (بنقل از ‪ .)Oppliger et al., 1996‬نتایج مغایر شاید با مسأله‬ ‫تبادل بین دستور العمل استفاده شده در برش وزنی و مورد اندازه گیری شده‪ ،‬توضیح داده شود‬ ‫(بنقل از ‪.)Cheuvront et al., 2006‬‬

‫خالی شدن گلیکوژن‪ .‬یکی از عواقب بزرگ غذا نخوردن یا روزه گرفتن هنگامی که برش‬ ‫وزنی انجام داده میشود‪ ,‬خالی شدن گلیکوژن ماهیچه ای و کبدی است (بنقل از ‪Tarnopolsky et‬‬ ‫‪ .)al., 1996‬خالی شدن گلیکوژن بشدت توانایی سیستم انرژی گلیکولیکی را برای دوباره سازی‬ ‫آدنوزین تری فسفات (ای تی پی) (ادمین‪ :‬واحد های اصلی انرژی در موجودات زنده) محدود‬ ‫میکند‪ .‬بهمراه آن پروتئین ماهیچه ای بخاطر تامین نیازهای انرژی زمانیکه گلیکوژن در دسترس‬ ‫نیست باید شکسته شود (بنقل از ‪ .)Wilmore et al., 2008, p. 325‬تاثیرات منفی بیشتری از‬ ‫خالی شدن گلیکوژن از راه روزه گرفتن در زیر بحث شده است‪.‬‬

‫تاثیرات فیزیولوژیکی و عملکردی‬ ‫دوام هوازی‪ .‬ورزشکاران نخبه تکواندو حداکثر مصرف اکسیژن باالیی دارند (بنقل از‬ ‫‪ )Bouhlel et al., 2006; Butios & Tasika, 2007; Pieter, 1991‬و با درصد باالیی از‬ ‫حداکثر گنجایش هوازی خود هنگام رقابتهای مبارزه کار میکنند (به نقل از ‪Bouhlel et al.,‬‬ ‫‪ .)2006; Bridge et al., 2007‬هیپوولمی ناشی از دهیدراسیون بهمراه خود موجب کاهش‬ ‫حداکثر بازده قلبی شده‪ ،‬حداکثر گنجایش هوازی را پایین می آورد (بنقل از ‪Armstrong et al.,‬‬ ‫‪ .)2007; Oppliger et al., 1996; Wilmore et al., 2008, p. 262‬هنگام فعالیت زیر میزان‬ ‫حداکثر‪ ،‬افزایش سرعت کار قلب‪ ،‬ناشی از هیپوولمی در هر سرعتی از فعالیت‪ ،‬موجب افزایش‬ ‫درک فشار اعمال شده میشود (بنقل از ‪ .)Sawka et al., 2007‬بعالوه گلیکوژن منبع اصلی‬ ‫انرژی هنگام فعالیت شدید و باال میباشد‪ .‬مقدار کم گلیکوژن در ماهیچه ها و کبد بخاطر برش‬ ‫وزنی از راه نخوردن‪/‬روزه‪ ،‬توان انجام تمرین پرشدت هوازی زیر میزان حداکثر و انجام طوالنی‬ ‫تمرین هوازی را پایین می آورد (بنقل از ‪American College of Sports Medicine et al.,‬‬ ‫‪ .)2000‬این بدین معنیست که برش وزنی‪ ،‬عملکرد هوازی زیر میزان حداکثر را میکاهد‪.‬‬

‫استقامت ماهیچه ای‪ ،‬استقامت در سرعت‪ ،‬و استقامت ویژه‬ ‫زمانیکه یک سری متداوم از تکنیکهای پرشدت تکواندو (‪ ~۱۰‬ثانیه <) (ادمین‪ :‬بیشتر از تقریبا‬ ‫‪ ۱۰‬ثانیه) اجرا میشود‪ ،‬مقادیر زیادی از استقامت ماهیچه ای‪ ،‬استقامت سرعتی‪ ،‬و استقامت ویژه‬ ‫الزم میشود‪ .‬در هنگام این فعالیت ها سیستم انرژی گلیکولیتیکی منبع اصلی تولید ای تی پی میباشد‬ ‫(بنقل از ‪.)Cramer, 2008; Plisk, 2008‬‬ ‫عالوه بر آن زمانیکه عمل متداوم الزاما شیوه کار هنگام رقابتهای نخبگان تکواندو نیست (بنقل از‬ ‫‪ ،)Sullivan, 2007‬غلظت خونی الکتیت (محصولی جانبی در سیستم گلیکولیتیک) باالتر از حد‬ ‫نصاب میزان الکتیت در هنگام رقابتهای مبارزه تکواندو یافت میشود (بنقل از ‪Bouhlel et al.,‬‬ ‫‪ .)2006; Butios & Tasika, 2007‬این مورد اشاره میکند که ورزشکار با شدت نسبی باال کار‬ ‫کرده و بخشی از نیازهای انرژی او از راه سیستم انرژی گلیکولیتیک (تجزیه گلیکوژن) تامین‬ ‫میشود (بنقل از ‪ .)Cramer, 2008‬اما این سیستم انرژی هنگامیکه ورزشکار بخاطر برش وزنی‬ ‫از گلیکوژن تخلیه میشود‪ ،‬بشدت تحت بحران قرار میگیرد (بنقل از ‪Koral & Dosseville,‬‬ ‫‪ .)2009; Oppliger et al., 1996‬همچنین دهیدراسیون موجب خستگی زودرس ماهیچه ای و‬ ‫تغییرات منفی در نوارهای تست های ماهیچه ای بهنگام تست های استقامت ماهیچه ای میشود‬ ‫(بنقل از ‪.)Bigard et al., 2001‬‬ ‫توان ماهیچه ای‪ ،‬نیروی انفجاری‪ ،‬و سرعت‪ .‬نیروی انفجاری (بنقل از ‪(Markovic et‬‬ ‫‪ )al., 2005; Yun et al., 2007‬و سرعت (بنقل از ‪ )Pieter, 2007‬برای اجرای تکنیکهای‬ ‫تهاجمی و دفاعی مبارزه تکواندو ضروری هستند‪ .‬شواهد مربوط به تغییر در میزان قدرت ماهیچه‬ ‫ای و نیروی انفجاری پس از یک برش وزنی همگی همنظر هستند (بنقل از ‪Oppliger et al.,‬‬ ‫‪ .)1996‬کاهش توان و نیروی ماهیچه ای که از برش وزنی ناشی شده ممکن است منحصر به نوع‬ ‫فعالیت و جنسیت باشد (بنقل از ‪Gutierrez et al., 2003; Koral & Dosseville, 2009; Lee‬‬ ‫‪ .)et al., 2007‬همچنین مقدار توده بدنی از دست داده‪ ،‬درازای زمانی برش وزنی‪ ،‬و روش های‬ ‫استفاده شده برای برش وزنی ممکن است توضیحاتی بابت ناهمخوانی های موجود در نوشتارها را‬ ‫بدهد (بنقل از ‪ .) (Cheuvront et al., 2006‬با این حال خالی شدن گلیکوژن از راه برش وزنی‪،‬‬ ‫شکسته شدن پروتئینی را افزایش داده (بنقل از ‪ ،)Wilmore et al., 2008, p. 325‬موجب کاهش‬ ‫توده لخم (ادمین‪ :‬بدون چربی) میشود (بنقل از ‪ .)Kukidome et al., 2008‬این مسأله با پیوند به‬ ‫کاهش غلظت الکترولیتی سرم خون و کاهش قدرت هماهنگی ناشی از برش وزنی (بنقل از‬ ‫‪ ،(Oppliger et al., 1996‬ممکن است توانایی گروهی از ماهیچه ها که حداکثر نیرو را تولید‬ ‫میکنند‪ ،‬تحت تاثیر قرار دهد‪ .‬این توانایی بویژه در اجرای یک مهارت ورزشی که نیاز به یک‬ ‫سری انقباض های هماهنگ ماهیچه ای با سرعت زیاد دارد‪ ،‬مهم واقع میشود‪.‬‬

‫تنظیم گرمایی و فیلتراسیون کلیوی‪ .‬هیپوولمی ایجاد شده از دهیدراسیون هنگام برش وزنی‬ ‫(بنقل از ‪ )Choma et al., 1998‬جریان خون به شبکه گردش خونی پوستی را کاسته و میزان‬ ‫عرق کردن را پایین می آورد‪ .‬این قضیه توان بدن برای دفع گرما را پایین آورده و خطر‬ ‫هایپرترمی (ادمین‪ :‬افزایش شدید دمای بدن)‪ ،‬گرمازدگی‪ ,‬از پا در آمدگی ناشی از گرمازدگی‪ ،‬و‬ ‫گرفتگی های ماهیچه ای ناشی از گرما بویژه در هنگام تمرین را افزایش میدهد (بنقل از ‪Sawka‬‬ ‫‪ .)et al., 2007‬هیپوولمی همچنین جریان خونی کلیوی را کاسته‪ ،‬قابلیت فیلتراسیون خون توسط‬ ‫کلیه ها را پایین آورده و خطر کار نکردن کلیه ها و رابدومایولیز (ادمین‪ :‬تجزیه فیبرهای ماهیچه‬ ‫ای و ورود آنها به جریان خون) را افزایش میدهد (بنقل از ‪Oppliger et al., 1996; Sawka et‬‬ ‫)‪al., 2007‬‬ ‫میزان الکترولیت ها‪ .‬دهیدراسیون از راه برش وزنی محتویات الکترولیتی بدن (مانند سدیم و‬ ‫پتاسیوم) را خالی کرده‪ ،‬توانایی انقباض ماهیچه ها را مسدود و هماهنگی ماهیچه ای را پایین می‬ ‫آورد‪ .‬این قضیه بهمراه خود عملکرد ورزشی را پایین می آورد‪ .‬به عالوه تخلیه الکترولیتی ممکن‬ ‫است منجر به خطر جانی ناشی از بد ریتمی قلبی گردد (بنقل از ;‪Oppliger et al., 1996‬‬ ‫‪.)Sawka et al., 2007‬‬ ‫عملکرد درک و وضعیت روانی‪ .‬غلظت پایین آمده گلوکز خون ممکن است سبب مسدودیت‬ ‫قدرت درک بشود (بنقل از ‪ .)Messier, 2004‬به عالوه دهیدراسیون و هایپرترمی علمکرد درک‬ ‫را پایین می آورد بویژه وقتی بیشتر از ‪ ۲%‬توده بدن از راه دهیدراسیون از دست رفته باشد (بنقل‬ ‫از ‪ .)Sawka et al., 2005‬این بدین معنی است که تکنیک های برش وزنی که موجب کاهش‬ ‫انبارهای گلوکز و آب بدن میشود‪ ،‬عملکرد درک و قدرت اجرای آکادمیک را مسدود میکند (بنقل‬ ‫از ‪ .)Choma et al., 1998; Koral & Dosseville, 2009; Oppliger et al., 1996‬به عالوه‬ ‫برش وزنی منجر به پایین آوردن وضعیت خلق و خوی از جمله باال رفتن عصبانیت‪ ،‬آشفتگی‬ ‫فکری‪ ،‬افسردگی‪ ،‬خستگی‪ ،‬و تنش میشود (بنقل از ‪Choma et al., 1998; Oppliger et al.,‬‬ ‫‪.)1996‬‬ ‫برش وزنی مزمن (ادمین‪ :‬دراز مدت) خطر اختالالت غذا خوردن را بویژه آنهایی که از پیش‬ ‫زمینه قرار گرفتن در چنین شرایطی را دارند‪ ،‬افزایش میدهد (بنقل از ‪.)Lakin et al., 1990‬‬ ‫بانوانی که از برش وزنی استفاده میکنند از میزان خطر باالیی برای توسعه سه گانه ورزشکار زن‬ ‫شامل در اختیار داشتن انرژی کم‪ ،‬غیبت قاعدگی و پوکی استخوان برخوردارند (بنقل از‬ ‫‪.)Fogelholm & Hilloskorpi, 1999; Nattiv et al., 2007‬‬

‫‪Illustration: Genetics and Society‬‬

‫‪3‬‬

‫سه شنبه‪2017/04/04 ،‬‬

‫‪Photo: theluxuryspot.com‬‬

‫جمع بندی و توصیه ها‬ ‫بشکل خالصه‪ ،‬از دست دادن سریع توده‪/‬وزن بدن پیش از رقابت های ورزشی سبب عواقب منفی‬ ‫فیزیولوژیکی و عملکردی ناشی از دهیدراسیون‪ ،‬خالی شدن انبارهای گلیکوژن و الکترولیت‪ ،‬و‬ ‫شکسته شدن شتابان پروتئین ها میشود‪ .‬بعالوه پس از برش وزنی ممکن است چندین روز تامین‬ ‫غذا و مایعات برای بدست آوردن مجدد عملکرد عادی فیزیولوژیکی و اجرای حرکات ورزشی‬ ‫زمان صرف شود (بنقل از ‪.)Oppliger et al., 1996‬‬ ‫کالج آمریکایی پزشکی ورزش (‪ )ACSM‬جایگاهی را با یک مجموعه توصیه ها جهت مختصر‬ ‫کردن برش وزنی توسط کشتی گیران تنظیم کرده است (بنقل از ‪.)Oppliger et al., 1996‬‬ ‫فدراسیون جهانی باید گنجاندن نکات زیر از این کالج را در نظر بگیرد‪.‬‬

‫سیستم دفاعی و مترشحه داخلی و خطر صدمه‪ .‬مطالعات متعددی تغییرات منفی در‬ ‫عملکرد سیستم دفاعی بدن و سیستم مترشحه داخلی (ادمین‪ :‬هورمونی) بخاطر برش وزنی یافته‬ ‫است که از جمله عملکرد ناچار به سازش سلولهای تی (ادمین‪ :‬نوعی از گلبولهای سفید مبارز در‬ ‫بدن) که از راه گیرنده های سلولی تی یا سی دی فراهم شده اند را شامل میشود (بنقل از ‪Imai et‬‬ ‫‪ ،)al., 2002‬فعالیت فاگوسیتی (ادمین‪ :‬بلعیدن سلولی) را پایین آورده (بنقل از ‪Kowatari et al.,‬‬ ‫‪ ،)2001‬میزان ترای یدو تایرونین (ادمین‪ :‬هورمون تیروکسین) را در سرم خون کاسته (بنقل از‬ ‫‪ ،)McCargar & Crawford, 1992‬غلظت سرمی تستوسترون را پایین آورده (بنقل از ‪Karila‬‬ ‫‪ ،)et al., 2008‬که با بیشتر شدن تعداد رقابتها در یک دوره مسابقه این کاهش ادامه پیدا میکند‬ ‫(بنقل از ‪ ،)Kraemer et al., 2001‬و غلظت گلوبین حمل کننده هورمون جنسی در سرم خون را‬ ‫نیز باال میبرد (بنقل از ‪ .)Karila et al., 2008‬اضافه بر آن سه گانه ورزشکار زن موجب‬ ‫هیپواستروژنیسم (ادمین‪ :‬پایین آمدن میزان هورمون زنانه استروژن) میشود (بنقل از ‪Nattiv et‬‬ ‫‪ .)al., 2007‬همچنین گروه پژوهشی ‪ Green‬و همکاران (‪ )۲۰۰۷‬خطر صدمه را در حین رقابت‬ ‫های جودو یافته اند که ناشی از برش وزنی در آن ورزشکارانی بوده که بیش از یا مساوی با ‪۵%‬‬ ‫از توده بدن خود را از دست داده اند‪ .‬عالوه بر این گروه پژوهشی ‪ Oppliger‬و همکاران‬ ‫(‪ )۱۹۹۶‬اظهار داشته اند که برش وزنی خطر آمبولی ریوی (ادمین‪ :‬بسته شدن رگ به علت لخته‬ ‫خون در شبکه گردش خون ریه ها) و همچنین پانکراتیت (ادمین‪ :‬التهاب و عفونت لوزالمعده) را‬ ‫افزایش داده و ممکن است رشد و تولید را اهسته کند‪.‬‬ ‫بهبود پس از برش وزنی‪ .‬پس از وزنکشی موفقیت آمیز‪ ،‬ورزشکاران تکواندو تالش برای‬ ‫بدست آوردن توده بدن از راه غذا و مایعات را پیش از شروع رقابت ها دارند (بنقل از ‪Van Dijk‬‬ ‫‪ .)et al., 2007‬با این حال‪ ،‬هر چه درصد توده از دست رفته بدن بیشتر بوده باشد‪ ،‬آب بدن‪،‬‬ ‫انبارهای گلیکوژن و پروتئین‪ ،‬و عملکرد ورزشی پایینتر خواهد بود‪ .‬این مساله اشاره دارد که‬ ‫بازیافت آب بدن‪ ،‬انبارهای گلیکوژن و پروتئین‪ ،‬و عملکرد ورزشی دست کم بخشی از آن وابسته‬ ‫به مقدار توده از دست رفته بدن میباشد (بنقل از ‪Oppliger et al., 1996; Sawka et al.,‬‬ ‫‪ .)2007‬ممکن است بین ‪ ۲۴‬تا ‪ ۴۸‬ساعت زمان ببرد تا آب و انبارهای الکترولیت پر شده و تا ‪۷۲‬‬ ‫ساعت انبارهای گلیکوژن تامین شود‪ .‬تامین بافت لخم ممکن است بیشتر طول بکشد (بنقل از‬ ‫‪ .)Oppliger et al., 1996‬همچنین ترتیب زمانی بهبود مهارت های ورزشی پس از برش وزنی‬ ‫مشخص نشده است‪.‬‬ ‫توده بدنی‪ ،‬متغیر عادلی در رقابتها در مسابقات تکواندو است (بنقل از ‪National Collegiate‬‬ ‫‪ .)Athletic Association, 2009‬پس از یک وزنکشی موفقیت آمیز‪ ،‬اگر بازگشت توده بدنی‬ ‫بیشتر از حد اکثر شروط وضع شده برای دسته وزنی باشد (بنقل از ‪ ،)Van Dijk et al., 2007‬هم‬ ‫حد باالیی وزنی آن دسته و هم شرایط مساوی رقابت منتفی میشود‪ .‬این بدین معنیست که ورزشکار‬ ‫وزن بریده دارای مزیت وزنی نسبت به ورزشکار وزن نبریده است‪ .‬اگر دستورالعمل برش وزنی‬ ‫موجب پایین آوردن عملکرد ورزشکار گردد‪ ،‬در آنصورت برش وزنی غیر سودمند و دارای‬ ‫پتانسیل ضد سالمتی میباشد‪.‬‬

‫توصیه هایی برای ورزشکاران تکواندو‪:‬‬ ‫هیات حاکمه ای قانونگذار جهت برنامه ریزی وزنکشی های پیش از مسابقات تأسیس شود‪.‬‬ ‫ترکیب بدنی هر ورزشکار با روش های معتبر برای هر جمعیت ویژه ای در پیش از فصل‬ ‫مسابقات بررسی شود‪ .‬مردان ‪ ۱۶‬سال و جوانتر با چربی بدن کمتر از ‪ ۷%‬وزن بدن‪ ،‬و گروه‬ ‫باالی ‪ ۱۶‬سال با چربی بدن زیر ‪ ۵%‬از وزن بدن احتیاج به تایید پزشکی در پیش از رقابت باید‬ ‫داشته باشند تا اجازه برای رقابت پیدا کنند‪ .‬ورزشکاران زن باید چربی بدن حداقل به میزان ‪۱۲-‬‬ ‫‪ ۱۴%‬وزن بدن جهت رقابت داشته باشند‪.‬‬ ‫مربیان و ورزشکاران باید درباره عواقب مخرب گرسنگی مداوم و دهیدراسیون بر روی عملکرد‬ ‫بدنی و سالمت آموزش داده شوند‪.‬‬ ‫وزنکشی روزانه پیش و پس از تمرین جهت زیرنظر داشتن ازدست دادن وزن و دهیدراسیون‬ ‫برنامه ریزی شود‪ .‬وزن از دست رفته در هنگام تمرین بایستی با مصرف غذا و مایعات پس از‬ ‫سیانس تمرین دوباره تامین شود‪.‬‬ ‫استفاده از لباسهای الستیکی‪ ،‬اتاق های بخار‪ ،‬غرفه های داغ‪ ،‬سونا‪ ،‬مسهل ها و دی اوره تیکها‬ ‫برای "سر وزن آوردن" تبلیغ منفی شود‪.‬‬ ‫جذب کالری روزانه بدست آمده از راه یک رژیم غذایی موازنه شده پر از کربوهیدرات (باالی‬ ‫‪ ۵۵%‬کیلوکالری)‪ ،‬کم در محتوای چربی (زیر ‪ ۳۰‬کیلوکالری) همراه با پروتئین کافی (‪۱۵-۲۰%‬‬ ‫کیلوکالری‪ ،‬یا ‪ ۱/۰-۱/۵‬گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تعیین شده بر اساس راهنمای مقادیر‬ ‫مجاز توصیه شده روزانه (‪ )RDA‬و بر اساس سطح فعالیت بدنی تأکید شود‪ .‬میزان حداقل مصرف‬ ‫کالری برای ورزشکاران دبیرستانی و کالج باید در برد ‪ ۱۷۰۰‬تا ‪ ۲۵۰۰‬کیلوکالری در روز باشد‪.‬‬ ‫و تمرین شدید اجازه نیازها را تا مقدار ‪ ۱۰۰۰‬کیلوکالری اضافه تر در روز بدهد‪ .‬ورزشکاران‬ ‫باید از طرف مربیان‪ ،‬والدین‪ ،‬مقامات محل تحصیل‪ ،‬و پزشکان از مصرف کمتر از نیازهای‬ ‫روزانه منع شوند‪ .‬این مصرف کالری حداقل روزانه در ترکیب با تمرین ورزشی اجازه از دست‬ ‫دادن تدریجی وزن را میدهد‪ .‬پس از اینکه وزن حداقل بدست آمد‪ ،‬مصرف کالری باید به اندازه‬ ‫کافی باال برده شود تا تامین نیازهای تولیدی بدن یک ورزشکار جوان بشکل عادی را پاسخگو‬ ‫باشد‪.‬‬ ‫انجمن ورزشی کالج های ملی (‪ )NCAA‬ایاالت متحده آمریکا یک برنامه تائید کننده اوزان‬ ‫(رقابتی) کشتی را به عنوان حداقل اجباری‪ ،‬ایجاد کرده است‪ .‬هر ساله‪ ،‬توده بدن هر ورزشکار و‬ ‫ترکیب آن (از راه اندازه گیری تاخوردگی های سطح پوست) در حالتی که ورزشکار در میزان‬ ‫آب نرمال بدنی است (با اندازه گیری سنگینی ویژه ادراری) اندازه گیری میشود‪ .‬وزن رقابتی‬ ‫حداقل ورزشکار سپس با در نظر گرفتن میزان ‪ ۵%‬توده چربی نسبت به توده بدن محاسبه میشود‪.‬‬ ‫برای کل سال ورزشکار باید در دسته وزنی ای که از این راه تایید شده است‪ ،‬رقابت کند‪ ،‬بجز‬ ‫زمانی که ورزشکار به دسته وزنی باالتر انتقال پیدا کرده یا با موفقیت‪ ،‬درخواست انتقال به دسته‬ ‫وزنی مجاور در پایین تر را انجام داده باشد (بنقل از ‪National Collegiate Athletic‬‬ ‫‪ .)Association, 2009).‬برنامه مدیریت وزن ‪ NCAA‬بشکل موثری رفتارهای برش وزنی را‬ ‫کاهش داده و بدینوسیله موجب ارتقا رقابت عادالنه شده است (بنقل از ‪.)Oppliger et al., 2006‬‬ ‫برنامه هایی نیز برای ورزشکاران نوجوان جهت رشد و توسعه ایجاد شده است (بنقل‬ ‫از‪.)Oppliger et al., 1996‬‬ ‫زمانیکه وزنکشی روز پیش از رقابتها درمسابقات قهرمانی فدراسیون جهانی تکواندو انجام میشود‪،‬‬ ‫ورزشکاران برای برش وزنی پیش از وزنکشی و برگشت وزن پیش از رقابت وسوسه میشوند‬ ‫(بنقل از ‪ )Van Dijk et al., 2007‬تا با چنین کوششی مزیتی ناعادالنه در رقابت پیدا کنند‪ .‬جهت‬ ‫اطمینان حاصل کردن از تساوی وزنی در گود رقابت و جلوگیری از یک فاجعه پزشکی تهدید‬ ‫کننده جانی‪ ،‬فدراسیون جهانی تکواندو جهت بکارگرفتن توصیه های زیر شدیدا باید تشویق شود‪:‬‬ ‫‪ -۱‬بکارگیری یک برنامه تائید کننده وزنی حداقل جهت رقابت برای ورزشکاران ‪ -۲‬در برنامه‬ ‫قرار دادن وزنکشی درست پیش از انجام رقابت و ‪ -۳‬ایجاد یک برنامه آموزشی برای‬ ‫ورزشکاران‪ ،‬مربیان‪ ،‬مقامات رسمی و والدین در مورد تاثیرات منفی فیزیولوژیکی و عملکردی‬ ‫برش وزنی‪ ،‬و ایجاد استراتژی های مناسب تغذیه ای و تمرینی جهت مدیریت وزن‪.‬‬

‫‪Illustration: brookhavendialysis.com‬‬

‫سپاسگزاری ها‬ ‫نویسنده از دکتر سوزان شوآگر و دکتر میشل فیشر برای اهدای گرانبهایشان در تدوین این‬ ‫پژوهشنامه سپاسگزاری میکند‪.‬‬

‫سرچشمه‪ :‬ژورنال انجمن بین المللی پژوهش های تکواندو‬ ‫برگردان از انگلیسی‪ :‬ایران تکواندو‬ ‫‪Sullivan, W. , The physiological and performance implications‬‬ ‫‪of pre-competition weight cutting for Taekwondo athletes. The 2nd International‬‬ ‫‪Symposium for Taekwondo Studies - The Globalization of Taekwondo (2009), 10-22‬‬

‫‪4‬‬

‫سه شنبه‪2017/04/04 ،‬‬

‫سرچشمه ها‬ 1. Alderman, B. L., Landers, D. M., Carlson, J., & Scott, J. R. (2004). Factors related to rapid weight loss practices among international-style wrestlers. Medicine & Science in Sports & Exercise. 36 (2), 249-252. 2. American College of Sports Medicine, American Dietetic Association, & Dietitians of Canada (2000). Joint position statement: nutrition and athletic performance. Medicine & Science in Sports & Exercise. 32 (12), 2130-2145. 3. Armstrong, L. E., Casa, D. J., Millard-Stafford, M., Moran, D. S., Pyne, S. W., & Roberts, W. O. (2007). Position stand: exertional heat illness during training and competition. Medicine & Science in Sports & Exercise. 39 (3), 556-572. 4. Bigard, A. X., Sanchez, H., Claveyrolas, G., Martin, S., Thimonier, B., & Arnaud, M. J. (2001). Effects of dehydration and rehydration on EMG changes during fatiguing contractions. Medicine & Science in Sports & Exercise. 33 (10), 1694-1700. 5. Bouhlel, E., Jouini, A., Gmada, N., Nefzi, A., Ben Abdallah, K., & Tabka, Z. (2006). Heart rate and blood lactate responses during Taekwondo training and competition. Science & Sports. 21(5), 285-290. 6. Bridge, C. A., Jones, M. A., Hitchen, P., & Sanchez, X. (2007). Heart rate responses to Taekwondo training in experienced practitioners. Journal of Strength & Conditioning Research. 21 (3), 718-723. 7. Butios, S. & Tasika, N. (2007). Changes in heart rate and blood lactate concentration as intensity parameters during simulated Taekwondo competition. Journal of Sports Medicine & Physical Fitness. 47 (2), 179185. 8. Centers for Disease Control & Prevention (1998). Hyperthermia and dehydration-related deaths associated with intentional rapid weight loss in three collegiate wrestlers: North Carolina, Wisconsin, and Michigan, November-December 1997. Journal of the American Medical Association. 279 (11), 824-825. 9. Cheuvront, S. N., Carter, R., Haymes, E. M., & Sawka, M. N. (2006). No effect of moderate hypohydration or hyperthermia on anaerobic exercise performance. Medicine & Science in Sports & Exercise. 38 (6), 1093-1097. 10. Choma, C. W., Sforzo, G. A., & Keller, B. A. (1998). Impact of rapid weight loss on cognitive function in collegiate wrestlers. Medicine & Science in Sports & Exercise. 30 (5), 746-749. 11. Cramer, J. T. (2008). Bioenergetics of exercise and training. In National Strength and Conditioning Association. T. R. Baechle & R. W. Earle (Eds). Essentials of strength training and conditioning (3rd ed., pp. 22-38). Champaign, IL: Human Kinetics. 12. Fogelholm, M., & Hilloskorpi, H. (1999). Weight and diet concerns in Finnish female and male athletes. Medicine & Science in Sports & Exercise. 31 (2), 229-235. 13. Green, C. M., Petrou, M. J., Fogarty-Hover, M. L., & Rolf, C. G. (2007). Injuries among judokas during competition. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports. 17 (3), 205-210. 14. Gutierrez, A., Mesa, J. L., Ruiz, J. R., Chirosa, L. J., & Castillo, M. J. (2003). Sauna-induced rapid weight loss decreases explosive power in women but not men. International Journal of Sports Medicine. 24 (7), 518-522. 15. Imai, T., Seki, S., Dobashi, H., Ohkawa, T., Habu, Y., & Hiraide, H. (2002). Effect of weight loss on T-cell receptor-mediated T-cell function in elite athletes. Medicine & Science in Sports & Exercise. 34 (2), 245-250. 16. Karila, T. A., Sarkkinen, P., Marttinen, M., Seppala, T., Mero, A., & Tallroth, K. (2008). Rapid weight loss decreases serum testosterone. International Journal of Sports Medicine. 29 (11), 872-877. 17. Kiningham, R. B., & Gorenflo, D. W. (2001). Weight loss methods of high school wrestlers. Medicine & Science in Sports & Exercise. 33 (5), 810813. 18. Koral, J., & Dosseville, F. (2009). Combination of gradual and rapid weight loss: affects on physical performance and psychological state of elite judo athletes. Journal of Sports Science. 27 (2), 115-120. 19. Kowatari, K., Umeda, T., Shimoyama, T., Nakaji, S., Yamamoto, Y., & Sugawara, K. (2001). Exercise training and energy restriction decrease neutrophil phagocytic activity in judoists. Medicine & Science in Sports & Exercise. 33 (4), 519-524. 20. Kraemer, W. J., Fry, A. C., Rubin, M. R., Triplett-McBride, T., Gordon, S. E., Perry, K. L., Lynch, J. M., Volek, J. S., Meuffels, D. E., Newton, R. U., & Fleck, S. J. (2001). Physiological and performance responses to tournament wrestling. Medicine & Science in Sports & Exercise. 33 (8), 1367-1378.

21. Kukidome, T., Shirai, K. Kubo, J., Matsushima, Y., Yanagisawa, O., Homma, T., & Aizawa, K. (2008). MRI evaluation of body composition changes in wrestlers undergoing rapid weight loss. British Journal of Sports Medicine. 42 (10), 514-518. 22. Lakin, J. A., Steen, S. N., & Oppliger, R. A. (1990). Eating behaviors, weight loss methods, and nutrition practices among high school wrestlers. Journal of Community Health Nursing. 7 (4), 223-234. 23. Lee, M. G., & Kim, Y. G. (2007). Effects of short-term weight loss on physical fitness, isokinetic leg strength, and blood variables in male high school Taekwondo players In: J. K. Song & S. H. Yoo (Eds). The pursuit of world peace through fair play. 1st International Symposium for Taekwondo Studies. (pp. 47-57). 24. Markovic, G., Misigoj-Durakovic, M., & Trninic, S. (2005). Fitness profile of elite Croatian female Taekwondo athletes. Collegium Antropologicum. 29 (1), 93-99. 25. Maxwell, N. S., Gardner, F., & Nimmo, M. A. (1999). Intermittent running: muscle metabolism in the heat and effect of hypohydration. Medicine & Science in Sports & Exercise. 31 (5), 675-683. 26. McCargar, L. J., & Crawford, S. M. (1992). Metabolic and anthropometric changes with weight cycling in wrestlers. Medicine & Science in Sports & Exercise. 24 (11), 1270-1275. 27. Messier, C. (2004). Glucose improvement of memory: a review. European Journal of Pharmacology. 490 (1-3), 33-57. 28. National Collegiate Athletic Association. Weight management education. Retrieved 8 August 2009. 29. http://www.ncaa.com/sports/m-wrestl/spec-rel/010102aab.html. 30. Nattiv, A., Loucks, A. B., Manore, M. M., Sanborn, C. F., Sundgot-Borgen, J., & Warren, M. P. (2007). Position stand: the female athlete triad. Medicine & Science in Sports & Exercise. 39 (10), 1867-1882. 31. Oppliger, R. A., Case, H. S., Horswill, C. A., Landry, G. L., & Shelter, A. C. (1996). Position stand: weight loss in wrestlers. Medicine & Science in Sports & Exercise. 28 (2), ix-xii.

2017/04/04 ،‫سه شنبه‬