Poems para sa Unhumble One, Part I a translation by
Isaiah S. Cabañero of the poem
“Poems for an Unhumble One” by Jose Garcia Villa
I Pero kay kahambog simo kag sang mga dahon— so hindi. Tag-ilinit subong kag naging ila gid man ka. Teh sang sano nga kag kung kaya mo. Kag may nabakal nga rose: kasing-hindi gid kag kasing-gihapon. Ang mga pating nag-alabot: pati sila mga mahambog, Ang mga cherry kag ang mga buyog: pero kay sila dali papatihon. Nangayo ko pagpatawad asta madula. II Wala sing katapusan kag sing ano kabata. ‘Di ko sa mahambal kay ara. Kag paano nga wala pa gid nakita para sa kahilwayan. Pero kay ara ‘to sa kag parehas sang dulom kasanag. Gintandog ko wala, para sa gugma. III Kag sa gihapon. Kag kay tanan silver na subong, paano. Ang mga rose nadula kag wala kundi pagano nabilin. Bata pa kaayo nabanhaw. Ginbutang ko gid sa tiilan, langga. Sa mga dahon. Nagduko gid ko. Nag-ulan. Ang iya mga tudlo bala Mga dahon ginbalik sa ‘di pagkapi-od? Ini nahambal: Pagano naghalin. Bata pa kaayo kag nabanhaw.