INHOUDSOPGAVE FUN & FITNESS
2
24u van Le Mans
2
SPEEDSKATING
10
24u van Le Mans Frank’s column
10 14
BELANGRIJKE MEDEDELINGEN
18
Eeklo leeft! Maldegem fietst, skeelert, proeft & swingt!
18 20
F&F volwassenen + Speedskating Sven Mallezie, 0473/24.63.01 sven@isceeklo.be
VARIA
21
Sven Nys sprint tegen Frank Een blik terug … Verjaardagen
21 22 26
Fun & Fitness jeugd Ellen Clincke, 0474/86.74.88 ellen@isceeklo.be
WIST JE DAT …
27
CONTACTINFO •
•
•
Manager + PR & Sponsoring Conny Vervynck, 0472/42.87.40 manager@isceeklo.be
•
Hockey Christof Verschoote, 0479/68.85.14 dogs@isceeklo.be
•
Secretariaat Cathy Lammertijn, 0478/37.54.28 secretariaat@isceeklo.be
•
Dagelijks bestuur bestuur@isceeklo.be
‘t Inlinegazetsen
Verantwoordelijke uitgever: Cathy Lammertijn Tel: 0478/37.54.28 inlinegazetsen@isceeklo.be
1
FUN & FITNESS 24U VAN LE MANS 25 – 26 juni 2011 ISCE goes Le Mans (part 2) … Dat ISCE, onze dierbare club, 25 jaar geleden eigenlijk ooit startte als speed skating club zal velen ontgaan zijn met het groeiende hockeyaantal in de club. Geen probleem, maar ook de speedy’s zijn van plan meer op het voorplan te treden en daarvoor werd vorig jaar eigenlijk al het startschot gegeven en in het weekend van 25 & 26 juni 2011 was het dan zover zijn. De club deed voor de 1ste maal mee aan de 24 uur van Le Mans voor inline skaters (skeelers). Na de oproep voor deelnemers en de inschrijving die je in de vorige editie kon lezen werd het echt wel tijd om te trainen. Training, zware kost toch wel. Het doel om 3 maal in de week te trainen voor ons eigen huzarenstukje ging ons goed af. Niet dat het iedere keer lukte maar de weersomstandigheden zaten toch mee. De maandag tijdens de F&F Speed training werd er onder toezien van Sven ferm getraind en meerdere malen zagen enkelen onder ons een beetje ‘zwart’ voor de ogen. Versnellingen, piramide blokjes, sprintjes, alsook aflossingen en gelukkig enkele pauzes, het passeerde allemaal de revue. Ook de vrijdag op de Blaarmeersen hadden we een serieus schema af te leggen. We hadden nog meer dan een maand te gaan dus er kon nog gewerkt worden. En om toch maar niet alleen op de piste te verblijven, namen we begin mei met enkelen (Ilse, Freek, Gert en Benny) dan nog doodleuk deel aan de 60km tocht van Mechelen onder een stralende zon en redelijk wat wind. De eerste maal dat we zover zouden rijden en uitrijden. Na afloop was het vet toch serieus van de soep. Freek kon gewag maken van de flinke teenblessure (overigens net op tijd genezen voor Le Mans), Ilse die had zich tweemaal op de grond gesmeten zonder erg, ik kon pronken met een geschaafde knie en Gert was zoals gewoonlijk te laat. ☺ Een rondje afvallers, miserie en pech. Net zoals de oproep naar kandidaten liep ook het vervolg van de trainingen niet van een leien dakje. Begin mei moest Bram algauw melden dat meegaan geen optie meer was door stageperikelen (geheel begrijpelijk dat studies voorgaan, volgend jaar misschien dan). We waren nog met 7. Verder haakten tijdens één van de trainingen Dirk M en Dirk V in elkaar. Resultaat waren serieuze schaafwonden en pijnlijke schouders, niks gebroken doch 2 weken out voor Dirk M. Ikzelf belandde op volle snelheid onder het
2
juli 2011, nr.49
zitbankje aan de piste (wonderbaarlijk zonder erg) en Ilse kwam 2 weken voor de wedstrijd bij een simpele F&F training ten val met een volledig beschadigde linkerflank als aandenken. We zagen het gebeuren, het ergste vrezen maar gelukkig geen afzeggingen. Om het parcours na te bootsen had Sven nog enkele extra trainingen ingelast waaronder een brugtraining en een toertraining aan Celiebrug. Marlies en ‘would-be Le Mans rijder’ Annick D waren van de partij. Gert gaf de voorkeur aan zijn bed in plaats van een training (dit zou nog een staartje krijgen). Bijna thuis kwam Mark opeens lelijk ten val en het gevolg was niet mals. Gebroken pols en operatie, minimum 6 weken gips en weg de hoop op een Le Mans deelname (nogmaals sterkte!). We werden gereduceerd tot enkel 6 rijders. Bijna konden we van start in een nieuwe categorie. Een lichte paniek sloeg ons om de oren en enkele last-minute acties werden ondernomen. Harald werd gevraagd maar hapte niet toe, mails naar verschillende bonden en clubs werden rondgestuurd maar zonder concreet resultaat. We bleven dus op zes rijders hangen. De onderneming werd dus als zeer hard aangekondigd, maar we gingen niet plooien. Als kers op de taart, begaf het busje van Dirk het ook nog, en dus moesten we op zoek naar een andere, kleinere auto. Kampioen in het pechklassement zijn we zonder twijfel geworden. Na de laatste training hoorden we toch enig positief nieuws, Sven vond dat we er duidelijk klaar voor waren en dat we meer snelheid hadden dan hij eigenlijk had gedacht.
‘t Inlinegazetsen
3
Le Mans maakt kennis met ISCE en omgekeerd. Vrijdag 24 juni 9u stonden we met z’n zessen (Benny, Dirk, Freek, Gert, Ilse en Marlies) in Eeklo om de auto’s vol te laden. Veel te veel hadden we voorzien en noodgedwongen moest zelfs de ‘partytent’ in Eeklo blijven (Hallum wordt haar doop dan maar zeker…). Na een rit van ongeveer 7 uur kwamen we apart toe in Le Mans. Freek was immers zo geweldig onder de indruk van de Dunlop-hill dat hij de verkeerde afslag nam en het nodig vond om andere wegen in Le Mans te verkennen, Ilse en ik vertrouwden tenminste op een goeie GPS. Na de tenten te hebben opgezet gingen we (Ilse, Gert en ik) nog even shoppen. We moesten wel want de gasfles was thuis vergeten, en zonder gas geen eten. Freek, Dirk en Marlies bleven op de camping om daar alles uit te zoeken.
4
juli 2011, nr.49
Op zaterdag 25 juni waren we er al vroeg uit want rugnummers moesten afgehaald worden en we moesten onze laatste liters water inslaan, want het ging zeer warm worden. Om 11u stond de parade op het programma en dus de eerste echte kennismaking met het parcours voor iedereen die daar was (rijders en ondersteuning). Getooid is onze ISCE trui werd de helling vlot genomen maar de afdaling was echt wel iets anders. Met een massa van 9000 man en geen remmen sloeg de schrik toe, maar ieder van ons raakte er heelhuids door. De tweede doorgang ging al iets vlotter. Iets na 14u reed Dirk de kwalificatie om de startpositie te bepalen. We werden als 242ste gerangschikt. Niet slecht. “The moment” naderde snel en om 16u was het dan zover. Gert moest (onder lichte dwang wegens laatkomen) de start voor zijn rekening nemen. Een massa volk op de tribunes en rijders in de paddock moedigden hun teamgenoten aan, een kiekenvel moment. Gert vertrok maar op het schoenen aandoen bij de start moet volgend jaar geoefend worden. Ik mocht hem aflossen en kreeg zo mijn eerste ‘Le Mans wedstrijd’ doop. De helling viel mee (wat 24 uur later niet meer kon gezegd worden) de afdaling was verschrikkelijk (die 24 uur later wel vlotter genomen werd). Na een goeie 10 minuten mocht Marlies mij aflossen, Dirk volgde, Freek en Ilse sloten de rij. En zo ging het ronde na ronde. We kwamen op de 317ste plaats terecht. Een lichte euforie was te bespeuren dat we niet in de onderste regionen van het klassement bengelden.
Vooral drinken, drinken, eten en drinken was de boodschap, het was ondertussen 31°C geworden met lichte wind. ’s Avonds deelden we ons op in 2 groepen om om de beurt te gaan eten (spaghetti bolognaise) en om van een zeer korte nachtrust te genieten. De nachttemperatuur kwam niet onder 18°C en iets na 5u waren we terug op volle sterkte. We waren na onze nachtrust al opgeklommen naar plaats 265. ‘t Inlinegazetsen
5
Op zondagochtend 26 juni was het gewoon zalig om te rijden, geen wind en ideale temperatuur met prachtige zonsopgang. Maar algauw brandde de zon genadeloos en rond de middag verscheen een “zalige” 34°C op de thermometer waardoor alle rijders de longen uit hun lijf reden. Met wat geluk zag je Sven voorbij flitsen terwijl jij stond te wachten op de aflossing of je op het parcours bevond (zij lagen toen al ruim voor). Ook kwam hij af en toe in de box polshoogte nemen van ons. De andere teams in de box keken met verwondering toe “Vois! C’est un de Powerslide” . Een beetje psychologische oorlogsvoering kon geen kwaad hé. ISCE klom gestaag in het klassement en zelfs plaats 250 kwam heel stilletjes in zicht. Rond de middag werd het stil in de paddock, alle teams kregen het lastig. Dirk, Marlies en Gert die kregen ineens een slaapdip, ik trok met de moed der wanhoop een blik droge moppen open die toch gesmaakt werden, en Ilse en Freek konden het matje liggen best appreciëren. Eten werd er bijna niet meer gedaan, hoe kreeg je dat nog binnen, een pannenkoek of een peperkoek ging wel nog en veel drinken.
6
juli 2011, nr.49
Rond 15u begonnen de ‘laatste rondjes’ voor ieder van ons, nog eens het volle pond geven, die verdomde Dunlop-hill op en vervolgens de afdaling met bocht vlot proberen nemen, dan tegen de ondertussen felle wind richting stadion, waar een lastig vals plat volgde en de laatste rechte lijn naar finish/aflossingszone. Rond 15u50 had Ilse de eer om de laatste rondjes voor ISCE te rijden. Ondertussen stonden alle rijders terug in de paddock om hun laatste rijder naar de eindmeet te stuwen en de tribune die zat weeral tjokvol. Wederom een kiekenvel moment. Groot was ons verbazing toen we de 24H du Mans eindigden na 130 ronden op de teller en op de 247ste plaats (op 619 deelnemers). In ons categorie werden we 135ste op 307 deelnemers (Powerslide won hier ter verduidelijking). We reden elk zo’n 90km aan een gemiddelde snelheid van 22,5 km/u. Wij hadden dit resultaat nooit verwacht en onze trainer waarschijnlijk ook niet, maar die stond toen al te juichen op het podium met de Powerslide ploeg. De zondagavond was de fut eruit en gingen we naar de ‘Buffalo Grill’, waar een “jobstudente” fout na fout beging bij de bestelling. Ilse zwoer geen burger te eten maar kreeg toch een burger te eten. Ook onze campingburen (Zwitsers) zaten daar en daarna sloegen we er nog een babbeltje mee. Toeval of niet, Dirk kon zelf nog een contact leggen voor zijn roller derby ploeg. Op maandag 27 juni was het dan tijd om terug in te pakken en huiswaarts te keren. Net op tijd weg trouwens, rond 9u was het al 30°C. Rond 15u kwam eindpunt Eeklo terug in zicht en konden we moe, een klein beetje stram,
‘t Inlinegazetsen
7
maar zeker voldaan allen huiswaarts keren. Een zeer geslaagd weekend en nooit verhoopt resultaat op het palmares. Rest me nogmaals om het ISCE team (Benny, Dirk, Freek, Gert, Ilse en Marlies) te bedanken.
En nu? Dat we volgend jaar teruggaan is nog niet helemaal zeker, maar het lijkt er wel zo op. Het is een niet te versmaden ervaring die gewoon aan je blijft plakken en die je na afloop al direct laat dromen van de volgende editie. De koppen worden binnen enkele maanden wel eens bij elkaar gestoken om te zien of we terug een ISCE ploeg zullen afvaardigen. Doelstelling zal dus minimum 131 ronden zijn. Ondertussen blijven de maandagavond speedtrainingen (19u15) verder gaan (’t zou zot zijn om de verzamelde conditie te grabbel te gooien). Dus wie wil kan meedoen. Of op de F&F op dinsdag tijdens de zomermaanden in Vindehoute (Bierstalbrug) 19u30 zal je ons van de partij zien. Heb je na dit te lezen zin om met ons mee te gaan naar (de hopelijk 2012 editie) Le Mans dan moet je ons maar contacteren voor verdere informatie. Het zou fijn zijn mochten we enkele extra ‘helpers/rijders’ meekrijgen. Verdere informatie zal heel waarschijnlijk volgen in één der volgende edities. Le Mans simply RULESZ!! ☺ Benny Van Vooren
8
juli 2011, nr.49
‘t Inlinegazetsen
9
SPEEDSKATING 24U VAN LE MANS 25 – 26 juni 2011 Het Nieuwsblad online: Net als vorig jaar was Eeklonaar Sven Mallezie door sponsor Powerslide geselecteerd om de 24 uur van Le Mans te skeeleren.
Na een zenuwslopend eerste uur met aanvallen van verschillende teams slaagde het team van Powerslide, met onder andere wereldkampioenen Guyader en Briand uit Frankrijk, en Arlidge uit Nieuw–Zeeland erin alleen voorop te raken. Na 5 uur werd zo een eerste ronde (4,3km) voorsprong bijeengereden. Spannende nacht ‘s Nachts probeerde belager, Eo-skates, deze voorsprong weer teniet te doen, maar hun pogingen werden telkens geneutraliseerd door het sterke Powerslide. Op het einde van de nacht werd zo door Powerslide zelfs een tweede ronde voorsprong bijeengereden, waarna de overwinning was veiliggesteld. Het tweede doel was echter ook nog mogelijk: een nieuw wereldrecord rijden, en dus de afstand van 866 kilometer van vorig jaar verbeteren. De wind en de hitte beloofde het extra zwaar te maken, maar uiteindelijk werden 3 ronden meer afgelegd dan vorig jaar, wat het nieuwe wereldrecord op de 24 uur op 887 kilometer brengt. 10
juli 2011, nr.49
Ongelooflijke ervaring ‘Dit was alweer een ongelofelijke ervaring’, vertelt Mallezie na afloop. ‘Vorig jaar hadden we na 1 uur al een ronde voorsprong te pakken, wat de rest van de 24 uur tot een ontspannende wedstrijd maakte. Nu moesten we blijven vechten tot na de nacht vooraleer we zeker waren van de overwinning. De strijd om het record bleef zelfs spannend tot in de laatste uurtjes. De nacht was dit keer veel zwaarder, omdat ik enkele keren een serieuze aanval moest counteren, maar ik ben blij dat ik mijn deel van het werk kon doen in dit topteam. Volgend jaar gaan we voor 212 ronden’, aldus een terecht trotse Mallezie.
Foto’s: Helena Van Wassenhove
‘t Inlinegazetsen
11
Net als vorig jaar werd ik ook dit jaar weer gevraagd om in het team van m'n sponsor, Powerslide deel te nemen aan de 24u van Le Mans. Kleppers dit jaar waren onder andere Yann Guyader, Scott Arlidge en Pascal Briand. Ik zei natuurlijk niet nee tegen dit aanbod, maar werd in de aanloop naar Le Mans ziek: maagen darminfectie. Hierdoor kon ik niet trainen zoals ik wou. Rust was de enige remedie. De 2 weken voor Le Mans ging het weer beter, en op training ging het niet slecht, dus ik besloot om toch maar mee te doen. Een weekend Le Mans is altijd een heel avontuur. Op vrijdag les geven tot 16u, dan in de auto naar Le Mans. Over hoe je dan zondagnacht terug thuis komt zal ik maar zwijgen. Op weg naar Le Mans had ik vrij veel last van de zenuwen. De twijfels over de conditie bleven in mijn hoofd spoken. Tijdens de skateparade om 11u gingen de zenuwen wel eventjes weg. Deze parade is echt genieten. Samen met alle deelnemers aan dit evenement 2 rondjes rijden op het parcours. Meteen ook de gelegenheid gebruiken om het parcours al in te prenten: hoe staat de wind, hoe steil was die helling nu weer, ... Voor de start werden we allemaal gescreend door Yves Van Assche, de verzorger van onze ploeg. Uit de screening bleek dat ik er goed voor stond. Misschien had de noodgedwongen rust mij wel deugd
12
juli 2011, nr.49
gedaan. Yves is vooral gespecialiseerd in hydratatie en optimale zuurstofopname, en zijn kennis was voor het tweede jaar op rij geen overbodige luxe. Het was immers net als vorig jaar heet en droog in Le Mans. Om 16u werd er dan gestart. Jore had de tweede tijd gereden in de kwalificatie, waardoor Pascal Briand op de tweede plaats mocht starten. Na de eerste ronde zat Pascal in een groepje, met daarin ook de voornaamste concurrent: Eoskate. Na de tweede ronde hadden we echter een halve minuut achterstand op Eoskate. Pascal had een wonde aan z'n voet, doordat hij z'n skates niet goed had kunnen vastdoen. Na een paar ronden werd deze achterstand door Ewen Fernandez en Yann Guyader omgezet in een voorsprong, die we ronde per ronde met een paar seconden uitdiepten. Het duurde een uur of 4 voor we de eerste ronde voorsprong te pakken hadden. Bij het ingaan van de nacht lagen we anderhalve ronde voor. Ik kon echter niet slapen tijdens mijn vrije blokje van middernacht tot 4u en stond om 3u45 al weer klaar om er in te vliegen. Ook Eoskate, die momenteel op 2 ronden achterstand reed was van zin om er in te vliegen, en tijden het blokje van 4 tot 8 probeerden ze de hele tijd aan te vallen. Ik had de pech altijd een sterke tegenstander te treffen, waardoor ik vollebak moest rijden om deze te counteren. Ik voelde me wel sterk, en mijn rondetijden waren stuk voor stuk heel wat sneller als vorig jaar. Toen we na het ontbijt terug op volle sterkte met het voltallige team reden brak de veer bij Eoskate, en hadden wij nog slechts 1 doel voor ogen: het record van 208 ronden van vorig jaar breken. De berekeningen leerden ons al snel dat er geen ruimte meer was voor trage rondes. Iedereen moest dus alles uit de kast halen. Uiteindelijk lukte het ons om 3 ronden meer te rijden als vorig jaar: 211 ronden of 886km. Dit is een gemiddelde snelheid van bijna 37km/u. Alweer een fantastische ervaring. Hopelijk was Le Mans het begin van een betere tweede seizoenshelft. www.svenmallezie.be
‘t Inlinegazetsen
13
FRANK’S COLUMN Column juni – De Grens De nationale kampioenschappen zijn in de meeste Europese landen achter de rug. De kaarten liggen op tafel. De selectie’s kunnen gemaakt worden. Vanaf nu is het voor de ‘internationals’ één rechte lijn naar het EK! Opvallend in de Nederlandse competitie is dat zowel bij de dames als bij de heren 2 uit blessure komende atleten de scepter zwaaien. Het moet gezegd zijn dat ze dit beiden doen mede dankzij een sterke ploeg. Toch bewijzen Manon Kamminga en Crispijn Ariëns nog maar eens dat er met moeite sporters te vinden zijn die ‘te weinig’ trainen. Ergens is het logisch dat sporters teveel trainen. Ondanks alle wetenschappelijke kennis. Een topsporter moet de ‘100% presteren’ grens aftasten om het maximale uit zijn lichaam te halen. En hoe leer je een grens beter kennen dan door erover te gaan? Een noodgedwongen inactiviteit nadien zorgt dan bijna altijd voor de wetenschappelijke ‘overcompensatie’-piek met bijhorende klinkende resultaten. Blessures en/of overtraind zijn blijven in topsport (zelfs in de recreatiesport) nauwelijks uit te sluiten problemen. Geen wonder dat de meeste ijsschaatstrainers niet staan te springen om hun atleten in de zomer los te laten in de skeelercompetitie. Er is echter een kentering in de schaatswereld. Marathonschaatsers verschijnen al sinds jaar en dag in het skeelerpeloton maar nu mogen ook steeds meer langebaanschaatsers skeeleren van hun bij-de-leszijnde trainers. Zij het niet bij alle trainers even ‘van harte’ en logischerwijs enkel wedstrijden rijden passend in het schema, wat in functie staat van de winter. Ik heb nooit begrepen dat vroeger ‘wielerwedstrijden rijden’ wel mocht en deelnemen aan skeelerwedstrijden bijna heiligschennis was. Of het lichaam zwaar (over)belasten in het krachthonk noodzakelijk wordt gevonden terwijl skeeleren zo veel minder belastend is en toch ook veel spierkracht oplevert. Gelukkig voor de atleten en voor de skeelersport zijn een aantal schaatstrainers tot het besef gekomen dat skeeleren en schaatsen hand in hand kunnen gaan. Mits een verstandige, doordachte aanpak! We moeten immers toegeven dat de onbevangen manier van skaten die onder andere de broertjes Mulder, Koen Verweij en Jan Blokhuijsen ten toon spreidden op het NK een zegen zijn voor iedereen. Voor de skeelersport zeker maar niet in het minst voor de sporters zelf. Plezier in de sport is het belangrijkste roept iedereen. Volgens mij zit dat bij Ronald, Michel, Koen en Jan wel goed als ze rond snorren op kleine wieltjes! Ik kan mij wel inbeelden dat hun trainers opgelucht zijn als ze heelhuids de finish bereiken. Valpartijen
14
juli 2011, nr.49
lijken mij dan nog het enige geldige excuus om geen wedstrijden te mogen skeeleren als schaatser. Ook in België zijn de kampioenschappen achter de rug. Hier is een selectie maken op dit moment eenvoudiger dan in Nederland. Wij hebben de beste skater van de wereld: Bart Swings. Logischerwijs wordt hij dan ook zo goed mogelijk omringd, al is de Belgische selectievijver minder visrijk dan de Nederlandse. Om mij goed voor te bereiden ga ik, mijn lessen trekkend uit het verleden, heel veel rusten en lekker relax trainen… of misschien toch maar omgekeerd en met VO2-max waarden en hartslagniveau’s in het achterhoofd de skeelers aanbinden … om voor de laatste keer in mijn carrière zo dicht mogelijk bij die moeilijk te vinden grens te geraken … http://www.skatingonline.nl/column/frank-fiers/de-grens.htm
‘t Inlinegazetsen
15
Column juli - EK jeugd als barometer voor de toekomst Elk jaar weer begint het in de maand juli te kriebelen. Het EK komt er dan immers aan. Heel veel vragen borrelen spontaan op in de laatste dagen als je naar een kampioenschap toewerkt, zeker als jongere: Zal de conditiepiek stipt volgens de planning “aanwezig zijn”? Zal die conditiepiek ervoor zorgen dat de benen doen wat het kopje wil dat ze doen? Hoe zit het met de concurrentie? Wat voor parcours gaat het zijn? Wat zeggen de weersvoorspellingen? Wat met de finale-, avondwedstrijden voor een groot publiek? Of reeksen in de vroege ochtend waar weinig publiek komt naar kijken? Mijn eerste ervaring met deze ‘kriebels’ was in 1987, op de Europese jeugd kampioenschappen in La Roche sur Yon, Frankrijk. In die tijd was er enkel een jeugd EK (voor -16 jarigen) en een senioren EK. Hierdoor kon er makkelijk een aantal jaren tussen een EK deelname bij de jeugd en een EK deelname bij de senioren zitten. En er was al helemaal geen WK voor de jeugd. Mijn 2de EK deelname was dus onmiddellijk bij de senioren en dus ook flink wat jaren later, in 1993. Nadien werden er ook voor junioren Europese- en Wereldkampioenschappen ingevoerd. Daardoor kreeg de jeugd meer kansen om ervaring op te doen vooraleer ze bij de senioren aan de bak moeten. Zo als bij alles in het leven heeft dit absolute voordeel mijns inzien echter ook een aantal mindere kantjes. Sommige inline skaters hebben namelijk voordat ze écht moeten presteren (bij de senioren) al zoveel stress & zware trainingen doorspartelt dat ze wat opgebrand zijn na 4 tot 5 jaar deelname aan alle jeugdkampioenschappen. Bij sommigen is er zelfs al sprake van ‘verzadiging’ nog voor ze één seniorenkampioenschap gereden hebben. Daarnaast zijn de jeugdkampioenschappen voor een aantal skeelerlanden budgettair een probleem, waardoor niet alle jongeren in Europa de kans krijgen deel te nemen aan alle grote kampioenschappen. Toch blijf ik voorstander: mits een goede begeleiding zijn deze toernooien een super leerschool om als jongere uit te groeien tot een topper. En kunnen ze op hun eerste senioren EK al bijna als ervaren rotten aan de start verschijnen. Even flash-backen nu: mijn eerste en enige jeugd EK werd niet echt een succes. 1987 was het jaar waarin de Europese bond, CERS, de reglementen
16
juli 2011, nr.49
had gewijzigd. Selecties werden na wijziging van het reglement gebaseerd op het geboortejaar en niet naar de geboortedag. De Belgische bond had dat over het hoofd gezien waardoor Rudi Everaerts en ik de avond voor onze eerste wedstrijd te horen kregen dat we niet mochten starten omdat we “te oud” waren. Stel je voor! Voor wie er mocht aan twijfelen… dit is jammer genoeg geen grapje of flauwe Belgenmop. 1987 was vóór het internet en GSM tijdperk, er bestond toen zelfs nog geen fax. Alles gebeurde per briefwisseling en blijkbaar ging er toen ook al eens een brief ‘verloren’. Tsjaah… daar was ik dan vol ambitie op mijn eerste EK. De jonge Belg Nico Briffaerts was toen samen met de Fransman Arnaud Gicquel de ster van het kampioenschap. Gicquel op de fondnummers, Briffaerts op de sprint afstanden. Op het eind van het kampioenschap besloot Nico om voor de ‘lol’ deel te nemen aan de langste afstand, de 10.000m (piste). Er waren immers 2 plekken vrij! Remember! Als pure 300m en 500m sprinter had hij nog nooit zo een afstand gereden. Nico bolde de ganse wedstrijd in het peloton mee. In een prachtige sprint pakte hij tot ieders verbazing de fondtitel voor -16 jarigen voor de neus van de Italiaan Armando Capannolo en de Fransman Mickael Bolivard. Zo kroonde hij zich tot koning van het jeugd- EK 1987. Zowel Briffaerts, Capannolo, Bolivard en uiteraard Gicquel werden wereldtoppers. Dus met of zonder junioren kampioenschappen blijft het jeugdEK een vrij zekere barometer voor de toekomst! http://www.skatingonline.nl/column/frank-fiers/ek-jeugd-als-barometer-voor-de-toekomst.htm
‘t Inlinegazetsen
17
BELANGRIJKE MEDEDELINGEN EEKLO LEEFT! Zondag 25 september Wat is er te doen die dag? Vanaf 14u wordt het centrum van Eeklo afgesloten. ‘Eeklo leeft’ heeft als bedoeling de Eeklonaren volop te laten proeven van wat er leeft op cultureel en sportief vlak in Eeklo. Het centrum wordt vanaf 14u omgetoverd tot een verkeersvrij speel- en marktplein waarop alle Eeklose sport- en cultuur verenigingen worden uitgenodigd om er hun activiteiten voor te stellen. Dit gebeurt met demo’s en initiaties. Ook de politie en brandweer zullen demo’s geven (zie plannetje). Een uitgelezen kans voor alle Eeklonaren om kennis te maken wat er allemaal ‘leeft’ in Eeklo.
Ondertussen wordt op de markt het WK wielrennen live op groot scherm uitgezonden, wat uiteraard voor een unieke sfeer zal zorgen in wielerminnend Eeklo. Om 15u30 vertrekt er een toertocht van ongeveer 30 km op een rustig tempo doorheen het mooie Meetjesland, met onderweg een bevoorrading. Om 18u start er een internationale skeelermarathon van 40 km dwars door het centrum van Eeklo. Het parcours is net iets meer dan 2km: Stationsstraat – Boelare – Van Ackerstraat – P Denevestraat – Molenstraat –
18
juli 2011, nr.49
markt – Stationsstraat (draaien aan Garenstraat, zie plannetje). Aan deze wedstrijd neemt de absolute wereldtop deel! De skeelermarathon staat in het teken van het afscheid aan de competitie sport van onze Frank. Hij neemt op 25 september op 40 jarige leeftijd, na een sportieve carrière van 25 jaar afscheid van de skeelersport.
Om 19u30 wordt deze unieke dag afgesloten met een live concert op de markt. Voor deze organisatie gaan wij als club handen (en voeten ☺) te kort komen. Als club bieden wij Stad Eeklo immers steun bij de organisatie van: toertocht, inline skate & inline hockey demonstraties, uitlenen van inline skates, helpen bij de VIP’s, enz … Dit evenement is een unieke gelegenheid voor onze club om een hele dag lang onze sport op kleine wieltjes in ‘the picture’ te stellen. Waardoor wij dan ook rekenen dat er zo veel mogelijk leden helpen en/of deelnemen.
Iets waar ALLE leden kunnen aan deelnemen is ‘samen met Frank zijn allerlaatste ronde uit zijn carrière skaten’. Jong en oud. Gevorderde of beginner. Breng gerust vrienden & familie mee. Het zal aan zo goed als stapvoets tempo zijn. Wij (en Frank!) rekenen op de aanwezigheid van zo goed als alle ISCE-ers!!! ‘t Inlinegazetsen
19
MALDEGEM FIETST, SKEELERT, PROEFT & SWINGT! Op zondag 28 augustus 2011 organiseert Maldegem voor de 13de maal hun “Wandelt, Fietst, Proeft” evenement in en rondom het Sint-Annapark. Van ’s morgensvroeg tot ‘s avondslaat zijn er tal van activiteiten gepland. Doorlopend kan men in het Sint-Annapark genieten van de diverse specialiteiten aangeboden door de deelnemende Maldegemse horecahouders, een smaakvol aanbod van aperitief tot dessert. Vanaf de middag tot middernacht is er ambiance in het Sint-Annapark, in en rond de grote tent, met Raf Van Brussel als muzikale afsluiter. De Wielercel dokterde samen met toerisme Maldegem en het gemeentebestuur Knesselare verschillende fietsroutes en skeelerroutes uit. Start voor de fietsers en skeelers in de Gidsenlaan. Aankomst in het Sint-Annapark. Inschrijven kan van 8u00 tot 15u00. Fietsroutes 50km en 70km, gezinsfietstocht 30km of mountainbikeroute 31km of 46km. Prachtige panorama’s leiden u langsheen landelijke wegen, bossen en kanalen richting Knesselare. NIEUWE SKEELERROUTES !!! Skeelerparcours 30, 50 en 70km. Deze routes werden speciaal uitgestippeld voor geoefende skeelers en skaters. Onderweg zijn diverse stopplaatsen voorzien. Voor zowel actieve en ingeschreven skeelers als fietsers zijn in de prijs de verzekering, een routekaart, versnapering, drankje. PRIJS voor alle skeelertochten of fietstochten: - 3 euro (de dag zelf) - 2,5 euro (vooraf inschrijving - het te betalen bedrag kan gestort worden op rekeningnummer 091-0120050-90 van gemeentebestuur Maldegem tot 15 augustus) - Kinderen jonger dan 12 jaar nemen gratis deel. VOOR MEER INFO:
Toerisme Maldegem - Marktstraat 38 – 9990 Maldegem Tel.: +32 50 72 86 22 – fax: +32 50 71 87 13 toerisme@maldegem.be of www.maldegem.be
FIETSVERHUUR:
Het is mogelijk om fietsen te huren: - Dames-, heren- en kinderfiets: € 8,55 - Kinderzitje: € 1,25 Reservatie op voorhand kan gebeuren aan de hand van het inschrijvingsformulier.
20
juli 2011, nr.49
VARIA SVEN NYS SPRINT TEGEN FRANK Na de Tour vieren de criteriums, kermiskoersen en dernyspektakels hoogtij. Op 5 september bijvoorbeeld tijdens het Wetthra Dernyfestival. Veldritkampioen Sven Nys gaat dan een sprintduel aan met skeelerkampioen Frank Fiers (omstreeks 17u30). In het verleden werden dergelijke nummertjes ook wel opgevoerd. Zo moest regerend wereldkampioen Freddy Maertens in 1977 eens de duimen leggen tegen een racepaard. Nu gaat Nys dus het duel aan met Fiers. Sven Nys hoeven we niet meer voor te stellen. Frank Fiers wordt op 9 augustus 40 jaar en is aan zijn laatste seizoen als skeeleraar op het hoogste niveau bezig. De geboren en getogen Wetteraar reed in de voorbije twintig jaar een
indrukwekkend palmares bij mekaar, zo is hij regerend werelduurrekordhouder en behaalde hij negentien Belgische en één Europese titel. Het sprintnummer met Nys in de marge van het Wetthra Dernyfestival wordt één van Fiers' laatste optredens. Meer info over het Wetthra Dernyfestival vind je op www.dernyfestival.be.
http://www.grinta.be/nl/nieuws/N2395-sven-nys-sprint-tegen-skeelerkampioen
‘t Inlinegazetsen
21
EEN BLIK TERUG … Omdat het een jubileum jaar is zullen we in alle clubblaadjes van 2011 via foto’s terugblikken op de geschiedenis van RSCE / ISCE. We gaan verder met foto’s van 1992 tot 1999.
1992: rolschaatswedstrijd op de piste, Hugo op kop
1993: Frank in midden
Hugo uiterst rechts
22
juli 2011, nr.49
1994: Frank behaald goud op het EK in Pamplona
1994: langs de expresweg in Kaprijke
‘t Inlinegazetsen
1995: clubtraining in Vinderhoute
23
Wedstijd piste Eeklo, Dirk Van De Velde rechts in beeld
24
juli 2011, nr.49
1998: hockeytornooi op binnenterrein piste
‘t Inlinegazetsen
25
OKTOBER
SEPTEMBER
AUGUSTUS
VERJAARDAGEN
26
Dag 5 7 9 13 13 14 16 19 20 24 28
Naam De Guchtenaere Jarne De Groote Robin Fiers Frank Gesquiere Goedele Van Hootegem Dieter Heyse Pieter Vandewaetere Mike Vandoorne Lucas Vanmackelbergh Sandy De Proft Stijn Maas Kevin
Afdeling Leeftijd Hockey - U10 10 Hockey - U17 17 Lid RvB 40 F & F - Volw 39 Hockey - SEN 35 Hockey - SEN 31 Hockey - SEN 21 Hockey - U12 12 Hockey - Official 31 Hockey - SEN 29 Hockey - SEN 27
1 2 3 3 5 6 9 13 13 18 21 23 25 28 28 30
Celis Cindy F & F - Volw Van Belle Frieda Meeus Joeri Lid RvB Vervynck Conny Lid DB Fiers Paul F & F - Volw Roels van Kerckvoorde Maxime Hockey - SEN Bauwens Nick Hockey - SEN Demedts Seppe Hockey - U10 Loncke Enrico Hockey - SEN Bekaert Roos Hockey - SEN Blanckaert Emma Hockey - U10 Cooman Christophe Hockey - SEN Corne Hannah Hockey - SEN Bubenik Erik Hockey - SEN Plyson Jana F & F - Jeugd Algoet Stijn Hockey - U14
28 62 33 46 50 24 31 10 21 21 7 41 24 33 10 14
2 2 3 7 9 9 10 14 17 17 18 18 19 27 28 29
Blomme Jaron De Vos Rino Ameel Anne-Mie De Guchtenaere Lotte Caneele Annick Santens Loena Cranskens Peter Verlooy Frank Bourgonjon Sarah Naudts Lotte Navarro Juan José Van De Walle Tineke De Caluwé Franky Cranskens Dylan De Roo Inge Goethals Joke
9 15 61 9 32 8 49 45 24 27 32 27 38 19 44 15
Hockey - U10 Hockey - U17 F & F - Volw F & F - Jeugd F & F - Volw F & F - Jeugd Hockey - Official Hockey - SEN Hockey - SEN Hockey - SEN Hockey - SEN F & F - Volw F & F - Volw Hockey - U20 F & F - Volw Hockey - U17
juli 2011, nr.49
WIST JE DAT … … Helena niet veel plaats nodig heeft om te slapen … … een klein vouwstoeltje volstaat.
… sommigen van de fufs op zoek zijn naar een andere job … … als kamermeisje bijvoorbeeld of als ramenlapper! … de nieuwe B&B Strobrugge van een algemeen zeer hoog niveau is … … het zicht naar buiten wel ietsje beter kon … … slaap en douchemogelijkheden ideaal waren (maar niet voor ons)! … Maldegem niet in ieders GPS geprogrammeerd zit ... … er nochtans asfaltwegen te vinden zijn in Maldegem ... … en Maldegem groter is dan Eeklo! … pas drinken om je dorst te lessen VEEL te laat is ... … fufs nu ook al voor de training beginnen te drinken. … er een pizza special voor Dieter afgeleverd is op de fuf training ... … een “we zijn er als de kippen bij” cadeautje in de pizzadoos zat. … een stick ook kan dienen om jezelf recht te houden op moeilijke woensdagavondmomenten! … De club internationaal begint te worden … … We naast een Mexicaan en een Hongaar … nu ook een Chinese in ons midden hebben … … ze wel niet zo goed Chinees spreekt. ‘t Inlinegazetsen
27
Wij verwelkomen een nieuwe Poodles â˜ş in ons midden ‌ Proficiat Dieter en Karen met de geboorte van dochtertje Jasmijn!!
28
juli 2011, nr.49
Zaterdag 20 augustus 2011: Barthlehiemtocht Hallum Zaterdag 20 tem maandag 22 augustus 2011: internationaal tornooi Zaterdag 20 augustus 2011: 19u30 barbecue Zondag 4 september: familieskaten 16u30 Zondag 25 september 2011: Eeklo leeft! + Afscheidskoers Frank
Heb je een verslag, foto’s, wist je dat’jes, tweedehands materiaal te koop, interessante weetjes of allerhande aankondigingen en wil je dit in het volgende clubblad zien? Mail dit door naar inlinegazetsen@isceeklo.be of bel Cathy Lammertijn 0478/37.54.28. Voor het volgende clubblad moet alles binnen zijn ten laatste op vrijdag 14 oktober 2011.
Volledig programma Eeklo leeft! zie in dit clubblad Elke dinsdag in juli en augustus, verzamelen aan Bierstalbrug (Vinderhoute) om 19u30 voor een skeelertocht langs het kanaal (enkel bij droog weer).
Dinsdag 23 augustus staat een 'specialleke' op het programma. Er wordt verzameld in Drongen om 19u. Meer info volgt via mail of op www.isceeklo.be.
Zaterdag 20 augustus
barbecue (19u30)
€ 15 voor volwassen, € 10 voor kinderen tem 12j
Inschrijven kan door het juiste bedrag over te schrijven vóór 14 augustus op 850-8389236-92. (In de mededeling graag het aantal volwassenen en het aantal kinderen vermelden aub!)