Capital-A Feb 2009 by ITBox

life in

Capital

Living in Athens and loving it Issue [25]

Supporter of Syn-Epi (+, X) Theatre Company

free issue! Τέχνη, Πολιτισμός και Καθημερινότητα στην Αθήνα - Art, Culture and Everyday Life in Athens ∆ΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚ∆ΟΣΗ / BILINGUAL EDITION

A LPHABET

ALL ABOUT

τεύχος 25 / issue 25 Κωδικός: 6755

winter life in Capital A Ντιάννα Μαγκανιά, Ζεις με κάποιον που έχει το όνομά σου, 2008, νέον 15x300εκ / Rebecca Camhi Gallery, Metaxourgio

Εκδότης Editor Ιωάννα Μπίσια Ioanna Bissias ∆ιευθυντής Director Ηλίας Μπίσιας Ilias Bissias Cultural Editor Μαργαρίτα Πουρνάρα Margarita Pournara Editorial Advisor Jonathan Smith Contributors Λίζα Μαρέλου Lisa Marelou Σοφία Ιγνατίδου Sophia Ignatidou Ροδιανός Αντωνακόπουλος Rodianos Antonakopoulos Κωνσταντίνος ∆ήμος Konstantinos Dimos Art Director Γιώργος Παρασκευάς George Paraskevas ∆ιαφημιστικό Τμήμα Advertising Executives Χρήστος Καπάνταης Chris Kapadais ∆ήμητρα Τσάκου Dimitra Tsakou Μετάφραση Translations Ντόρα Τσέπα Dora Tsepa Photographs Γιώργος Γιαννακής George Giannakis

Life in Capital A (30.01.09 -10.04.09) ∆ιμηνιαίο περιοδικό για την Αττική, ιδιοκτησία της Gratia Εκδοτικής ΕΠΕ is a free two-monthly magazine published in Greece by Gratia Publications Ltd. Λεωφ. Συγγρού 132 176 71 Αθήνα, Ελλάδα 132 Syngrou Avenue 176 71 Athens, Greece Tel. (+30) 210 9222501 Fax: (+30) 210 9222640 www.capital-a.gr E-mail: info@capital-a.gr

ACCLAIMED O Νίκος Χατζόπουλος μιλά για τη νέα σκηνοθετική του απόπειρα Nikos Hatzopoulos talks about Greek theatre, page 10 ART ΑRRIVALS Οι νέες εικαστικές εκδηλώσεις της Αθήνας Νew cultural events and openings in Athenian Galleries, page 20 ΑVANT GARDE Το Ίδρυμα ∆ΕΣΤΕ και ο ∆άκης Ιωάννου The DESTE Foundation and Dakis Ioannou, page 27 ATHENIANS Η Ράνια Σχίζα συζητάει για την Αθήνα FRONT COVER

Rania Schiza explores life in Athens page 30 AFTER DARK Παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής και στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Performances at the Athens Concert Hall and Greek National Opera page 48 ΑPPETIZING Tραπέζι για δύο στην Αθήνα Α dinner for two in the city page 54 ATHENIAN NIGHTLIFE Βόλτες τη νύχτα Nights out page 58 ATTRACTIVE Ανακαλύπτουμε μαγαζιά με άποψη για το σπίτι Selecting modern furniture page 60

Σκηνή από το θεατρικό έργο Στάχτη στα μάτια που παρουσιάζεται από την Εταιρεία Θεάτρου Συν- Επί σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου. Το Capital A είναι χορηγός επικοινωνίας της παράστασης και υποστηρικτής της Συν-Επί. Φωτό: Μιχάλης Κλουκίνας. Photo taken from the play Dust in Your Eyes, directed by Nikos Hatzoloulos. A new production by the Syn- Epi Theatrical Company. Life in Capital A is a supporter of Syn-Epi (+, X) Theatre Company

A LPHABET

Reds

Mια ζωή στα κόκκινα "Αφού η ζωή εξωτερικά γίνεται τόσο πολύπλοκη, πρέπει να αρχίσεις να την απλοποιείς εσωτερικά. Συνήθιζα να μαζεύω ένα σωρό παλιοπράματα, να έχω γύρω μου πολλά αντικείμενα. Ώσπου άρχισα να τα ξεφορτώνομαι, σε σημείο που τώρα έχω ένα γεμάτο σπίτι χωρίς τίποτα. Θέλω λοιπόν και οι πίνακές μου να το αντανακλούν. Έτσι σκέπτομαι, έτσι νιώθω, και αληθινά δεν υπάρχει άλλη απάντηση."

ε τίτλο THEODOROS STAMOS - REDS παρουσιάζεται μέσα από την επιλογή αντιπροσωπευτικών έργων, η τελευταία δημιουργική περίοδος του Θεόδωρου Στάμου, από το 1988 έως το 1994. Πρόκειται για έργα των τελευταίων χρόνων της ζωής του, τα οποία κατακλύζονται από το κόκκινο χρώμα. Έντεκα χρόνια από την απουσία του μεγάλου έλληνα δημιουργού Θεόδωρου Στάμου, η Συλλογή Πορταλάκη

"Since life around us is becoming more and more complicated, we should start simplifying our interior spaces. I used to collect a mountain of old things. Then I started to get rid of them; now I've reached a point that I have a house full of nothing. I want my paintings to reflect that. That's how I think and feel and there's truly no other answer."

CAPITAL A

επανέρχεται για να παρουσιάσει μια άλλη σημαντική σειρά έργων, τα Κόκκινα, που δημιουργεί στο τελευταίο στάδιο της ζωής του (1986-1994), αποτυπώνοντας εκ νέου την ευγνωμοσύνη του συλλέκτη Ζαχαρία Πορταλάκη για τη φιλία του με τον καλλιτέχνη. Ο Θεόδωρος Στάμος γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το ∆εκέμβριο του 1922, από έλληνες γονείς. Έργα του βρίσκονται σήμερα σε περισσότερα από 70 διεθνή μουσεία στον κόσμο. Ο ζωγράφος με την παγκόσμια απήχηση, αλλά και ένας πρωτοπόρος του κινήματος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, κατόρθωσε να εισαχθεί στην καλλιτεχνική ζωή της Νέας Υόρκης με την πρώτη του έκθεση στην ιστορική γκαλερί της Μπέττυ Πάρσονς. Το 1950 ο Στάμος και 17 σύγχρονοί του αμερικανοί ζωγράφοι καταγγέλλουν με ανοιχτή επιστολή τους, που γίνεται πρωτοσέλιδο στους Νιου Γιορκ Τάιμς, τον διευθυντή και τους κριτικούς τέχνης του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, που προετοίμαζαν έκθεση με τον τίτλο Αμερικάνικη Τέχνη - Σήμερα. Η ομάδα ονομάστηκε Πρωτοπορία της οποίας άτυπα ηγείτο ο Στάμος. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το δοκίμιό του 1954 Γιατί η φύση στην τέχνη, το οποίο αποτελεί και το απόσταγμα των απόψεων και της φιλοσοφίας του. Το ζητούμενο στο έργο ήταν η προγονική εικόνα του κόσμου και η ανάδειξη μέσα από αυτή της βαθύτερης ουσίας των πραγμάτων αλλά και του εσώτατου ψυχισμού του καλλιτέχνη. Πίστευε ότι κάθε πίνακας θα πρέπει αυτός καθαυτός να είναι μια περιπέτεια, ένα εργαλείο για την εξερεύνηση του εαυτού και τη σχέση του με τον κόσμο, ένας αγώνας. Οι όψιμοι πίνακες του Στάμου, που ουσιαστικά κλείνουν έναν κύκλο και έρχονται να συναντήσουν τα πρώτα του έργα, συγκαταλέγονται στη σειρά Ατέρμονα Πεδία, την οποία ο Στάμος άρχισε να δουλεύει στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και ολοκλήρωσε δύο χρόνια πριν από το θάνατό του. Ωστόσο οι όψιμοι πίνακες, σε σχέση με τους προγενέστερους αυτής της σειράς, χρησιμοποιούν ένα ιδιαίτερο λεξιλόγιο, που οδηγεί την έρευνά του σε ανώτερα πνευματικά πεδία. Ο Ζαχαρίας Πορταλάκης, με αφετηρία την έκθεση δηλώνει ότι: "Ήταν μια αποκάλυψη όταν, το 1989, τον επισκέφθηκα στο εργαστήριό του στη Λευκάδα. Κόκκινα, μόνο κόκκινα, ακόμα και

ith the title Theodoros Stamos - Reds, the Portalakis Colle- ction Gallery presents the representative works by the acclaimed artist Theodoros Stamos who was a close friend of the collector Zacharias Portalakis. These works, made during the last years of his life, burst with the colour red. The Greek American artist's works can be found in more than 70 museums worldwide. He was extremely influential as a pioneer exponent of abstract expressionism and started his career in New York from the historic gallery Betty Parsons. In 1950, Theodoros Stamos and 17 contemporary American artists protested in an open letter that made the headlines in the New York Times against the curator of the Metropolitan Museum of New York and the art critics who were at the time preparing the exhibition Contemporary American Art. These artists formed the avant-garde group whose chief advocate was Theodoros Stamos. His 1954 paper Why nature in art was remarkable, in that it brought together the main principles of his art. His work focused on projecting the ancestral image of the world and on demonstrating the deeper essence of things and the inner world of the artist. He believed that every painting should be a struggle, an adventure, a tool for the exploration of the self and of our relation with the outside world. Theodoros Stamos's paintings of his mature period come to meet his first works. The series is called Infinity Field and includes works from the beginnings of the 1970s till two years before his death. Their special imagery led the artist to more introspection and more exploration. The collector Zacharias Portalakis states that "It was a revelation for me when in 1989, I visited the artist in his studio on the island of Lefkada. Everything was red, even his overalls. When I expressed wonder and asked him what his new series of paintings symbolised, he only told me, 'Blood'. The

A LPHABET t Συλλογή Πορταλάκη, Πεσμαζόγλου 8, 8ος όροφος, Ώρες λειτουργίας έκθεσης: Τετάρτη 12:00-20:00 και Σάββατο 11:00-15:00 Portalakis Collection Gallery, 8 Pesmazoglou street, 8th floor, Open: Wednesday: 12:00-20:00 and Saturday: 11:00-15:00 Τηλ. / Tel.: 210-33.18.933

η φόρμα που φορούσε. Στην απορία μου, το θαυμασμό μου και την ερώτησή μου για το τι συμβολίζει η καινούργια του δουλειά, πήρα μια μονολεκτική απάντηση: "Αίμα". Κεντρική θέση στους τελευταίους πίνακες της ζωής του έχουν τα χρώματα κόκκινο και μαύρο, που τα συνδέει συνειρμικά με τα συναισθήματα, τα συμβολικά γεγονότα, τους τόπους, τα νοήματα και πάνω απ'όλα με τη φύση και τη ζωή του". O ίδιος ο καλλιτέχνης εξομολογητικά αποκάλυπτε εξάλλου: "Για τον θεατή είναι μια πρόκληση να ανακαλύψει μό-

νος του και να απολαύσει ή όχι. Στο τέλος είναι ο ίδιος ο ζωγράφος που έχει τον τελευταίο λόγο και όχι οι πίνακες και εναπόκειται στον θεατή να σκεφθεί λίγο βαθύτερα και ίσως να φέρει περισσότερα δικά του νοήματα." Η έκθεση που θα διαρκέσει έως τις 30 Ιουνίου 2009, συνοδεύεται από έναν πλήρως εικονογραφημένο κατάλογο, ο οποίος περιλαμβάνει κριτική παρουσίαση του Ιric de Chassey, καθηγητή Iστορίας της Tέχνης, καθώς και ντοκουμέντα από τη ζωή του καλλιτέχνη. C-A

chief colours of these last paintings were red and black and are connected with feelings, symbolic events, places and notions that have to do with the nature and with his life." The acclaimed artist confessed that, "For the beholder, each painting becomes a challenge that needs to be discovered and enjoyed or not, as the case may be. At the end of the day, it is the artists that have the last word and not the paintings. It is incumbent on the viewers to think in depth and bring to the piece their own meaning." The exhibition will be on till 30 June 2009 and is accompanied by an exhaustive catalogue that includes a presentation by History of Art professor Ιric de Chasse, along with archival material from his everyday life. C-A

Ilias Bissias

Στο Life in Capital A τα ενυπόγραφα άρθρα δεν εκφράζουν απαραίτητα τη γνώμη του περιοδικού. Παρόλο που καταβλήθηκαν προσπάθειες για να βεβαιωθούμε ότι οι περιεχόμενες στο περιοδικό πληροφορίες είναι σωστές, το περιοδικό δεν είναι υπεύθυνο για οποιαδήποτε ανακρίβεια που τυχόν έχει παρεισφρήσει. Κανένα κείμενο ή φωτογραφία δεν μπορεί να αναδημοσιευθεί χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια.

CAPITAL A

While every effort has been taken to ensure the accuracy of the information contained in this magazine, no responsibility can be accepted for errors, omissions or inaccuracies. Opinions expressed herein are those of the authors and are not necessarily those of Gratia Publications Ltd. Reproduction in whole or in part is prohibited without the prior written permission of the publisher.

A CC L A I M E D

Νίκος Χατζόπουλος Το κατεξοχήν όργανο της σκηνικής πράξης είναι ο ηθοποιός Mε αφορμή τη νέα παραγωγή της Eταιρείας Θεάτρου Συν-Επί, Στάχτη στα Μάτια του Ευγένιου Μαρίν Λαμπίς, ο πολύπλευρος ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής Νίκος Χατζόπουλος εξομολογείται σκέψεις και προτάσεις για το ελληνικό θέατρο, για την κριτική, την ομαδικότητα αλλά και για την ευθύνη και τους στόχους ενός καλλιτέχνη.

εποχή της παντοδυναμίας του σκηνοθέτη που αντιμετωπίζει τον ηθοποιό } ωςΗεκτελεστή και μόνον, έχει περάσει. Ιστορικά, ο σκηνοθέτης είναι ένα θεατρι

κό ον που εμφανίζεται στα τέλη του 19ου αιώνα. Μέχρι τότε η τέχνη του θεάτρου ανήκε αποκλειστικά στους ηθοποιούς. Περάσαμε μια εποχή, που άρχισε μεταπολεμικά και έφτασε μέχρι τη δεκαετία του 1980, κατά την οποία η παντοδυναμία του σκηνοθέτη ήταν πιο διαδεδομένη. Σήμερα υπάρχει μια ισορροπία. Ο σκηνοθέτης βάζει τη σφραγίδα του, βασίζεται όμως σε εξαιρετικά μεγάλο

βαθμό στους ηθοποιούς. Είναι λάθος πια κάποιος να μην αναγνωρίζει ότι το κατεξοχήν όργανο της σκηνικής πράξης είναι ο ηθοποιός, ο οποίος πρέπει και να έχει έναν πολύ σημαντικό λόγο σε μια παράσταση που προετοιμάζεται. Βασική ιδιότητά μου είναι του ηθοποιού. Ενίοτε σκηνοθετώ και ενίοτε μετα-

Ο Νίκος Χατζόπουλος μιλάει στον Ηλία Μπίσια Nikos Hatzopoulos talks to Ilias Bissias

CAPITAL A

Nikos Hatzopoulos The actor is the stage instrument par excellence φράζω, αλλά πάντα ως ηθοποιός, αναγνωρίζοντας διαρκώς ότι όλη η ενέργεια και ο ηλεκτρισμός μιας παράστασης προέρχεται από εκείνους. Αντίστοιχα, στα κείμενα που μεταφράζω δίνω τεράστια σημασία στο πώς θα μιληθούν από το στόμα τους. ∆ε μεταφράζω απλώς λογοτεχνικά ή αφηρημένα αλλά με συγκεκριμένο στόχο. Σε μια θεατρική πιάτσα γιγαντωμένη δυσανάλογα με την αγορά που υπάρχει, σί-

γουρα βρίσκουμε και μέτριες παραγωγές. Η Αθήνα είναι μια πόλη με, αναλογικά, τα περισσότερα θέατρα παγκοσμίως. Εγώ πάντως δε στέκομαι στο μέτριο. Στέκομαι εκεί όπου υπάρχει η αξία, όπου υπάρχει κάποιο βάσανο. Όταν και όπου δεν ξεπετάς κάτι αβασάνιστα, δεν υπάρχει μετριότητα. Εκεί μπορείς να πεις ότι υπάρχουν επιτυχημένες ή αποτυχημένες προσπάθειες. Μετριότητα υπάρχει εκεί που νομίζεις ότι μέσα από τις ευκολίες που ήδη έχεις, θα μπορέσεις να κάνεις μία ακόμα επιτυχία. Μέσα στις πολλές παραγωγές που γίνονται στον τόπο μας, υπάρχουν άνθρωποι

που, στα τυφλά ίσως, παλεύουν κάποια πράγματα για να δώσουν νέες διαστάσεις ή βάθος σε αυτό που κάνουν. Επιτυχημένος σκηνοθέτης θα έλεγα ότι θα ήμουν εάν μπορούσα να αναδείξω τα έργα με τα οποία καταπιάνομαι και να τα κάνω να μιλήσουν πολύ καθαρά και πολύ ανάγλυφα στο σύγχρονο θεατή. ∆ε θεωρώ αποκλειστικά ως επιτυχία την αναγνωρισιμότητα ή την εισπρακτική κερδοφορία. Σίγουρα λογοδοτούμε όλοι στο κοινό, αλλά δεν είναι ο αριθμός, το μεγάλο πλήθος που με ενδιαφέρει. Λογοδοτώ πάντως και στους συγγραφείς, νεκρούς και ζωντανούς, με τα κείμενα των οποίων καταπιάνομαι. Η ευνοϊκή κριτική πάντα μας κολακεύει. Ξέρουμε όμως ότι μια κριτική πολύ λίγες

φορές έχει αντικειμενικά εργαλεία για να στηριχθεί. Πρέπει γενικότερα να αναρωτηθούμε τι κριτική γίνεται, από ποιους και με ποιους σκοπούς. Όταν προέρχεται από τον καθένα που έχει μια πένα, άρα που έχει μια εξουσία, τότε βλέπουμε ότι κρύβει μια ευκολία, ένα προσωπικό γούστο και ίσως μια διάθεση ώστε να προβληθούν ή όχι ορισμένα πρόσωπα. Παρατηρώ

επίσης πως όσοι κατέχουν μια γραφίδα, συχνά εντελώς αβασάνιστα αποθεώνουν ή καταποντίζουν ανθρώπους και καλλιτεχνικά γεγονότα. Πολλές φορές αυτό γίνεται χωρίς να τους πέφτει λόγος, χωρίς να τους έχει χρίσει κάποιος κριτές και το λέω εγώ που ως τώρα η κριτική μού έχει φερθεί μάλλον καλά. Αλλά με ενοχλεί η ευκολία με την οποία μάς μεταχειρίζονται.

Following the latest production of the Syn-Epi Theatrical Company, Eugene Marin Labiche' s play Dust in your Eyes, the versatile actor, director and translator Nikos Hatzopoulos shares with us his ideas on the Greek theatre, theatre reviews and team work, as well as the responsibility and the aims of the artist. The era of the all-powerful director

who would treat the actor as a mere performer is gone now. Historically, the director didn't exist until the end of the 19th century. Up until then, theatre art belonged exclusively to actors. Right after the war and till the 1980s, the pre-eminence of the director was widely acknowledged. Today, I think we have reached a balance. Directors put their stamp on produc-

tions, but are largely based on the actors. It is wrong not to appreciate the fact that the stage instrument par excellence is the actor, who must have a major say in the preparation of a performance.

A CC L A I M E D Ο τρόπος που βλέπει κανείς μια πα-

I am primarily an actor. Sometimes I might direct or also do the translation of a play, but I always operate as an actor. All the energy and the gripping atmosphere during a performance come from the actors. Accordingly, when I translate a text I put great emphasis on how the words are going to be spoken. I don't translate in an abstract or literary sense, but with a very specific aim in mind.

ράσταση είναι υποκειμενικός. Όταν βάζουμε αστεράκια σε ένα έργο μετράμε την υποκειμενική μας θέση με μια αντικειμενική μεζούρα. Θα έλεγα ότι μια παράσταση δεν είναι ξενοδοχείο. Τα αστεράκια σε ένα ξενοδοχείο αποδίδονται όταν πληρούνται συγκεκριμένες και αντικειμενικές προϋποθέσεις. Σε μια παράσταση δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο ή αντικειμενικό. Για τους ίδιους λόγους που δεν αρέσει σε κάποιον μια παράσταση, μπορεί να αρέσει σε κάποιον άλλον. Το θέατρο είναι μια δουλειά πληθυ-

ντική και βασίζεται σε συνεργασίες. Στο πάρε-δώσε που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Είναι βασική προϋπόθεση για να χτίσει ο ένας πάνω στον άλλον και να ξεπεράσουν το επίπεδο μιας απλής γνωριμίας, ώστε να βγει ένα ουσιαστικό, καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Με αυτόν το γνώμονα, είναι μικροπρεπές να χαρακτηρίζουμε μια θεατρική ομάδα ή παρέα ως κλίκα. Προσωπικά, δεν μπορώ να βρω κάποιον τυχαία στο δρόμο και να του εμπιστευτώ ένα ρόλο απλά επειδή έχει συμπαθητική φυσιογνωμία. Πρέπει να μπορεί να ενταχθεί στο πάρε-δώσε μιας συγκεκριμένης ομάδας.

Athens is a city that proportionately has the greatest number of theatres worldwide. The amount of theatre productions on offer is out of proportion to the existing demand. Inevitably, some of them might be mediocre. However, I don't dwell on the mediocre; I only concentrate on what has been created with great effort and therefore has merit. Where you haven't just gone through the motions, there is no mediocrity. People might only say that your efforts were successful or not. Mediocrity exists as a result of complacency: when you think you can achieve easy success by concentrating on things you already know.

In many Greek theatrical productions, people are struggling to give a new dimension or a new depth to their art. I feel successful as a director when I've undertaken to produce a play and have made it speak loud and clear to modern audiences. Being recognised in the street or making a lot of money out of show business isn't a measure of success for me. Ultimately we are all accountable to the public, but it's not the large crowds that interest me. I also feel accountable to the playwrights, dead or alive, whose texts I use and wrestle with. Favourable

Οι καρποί της μακροχρόνιας συνερ-

γασίας μιας σταθερής ομάδας, που δεν έχει όμως και στεγανά, είναι πάντα αποτελεσματικοί. Κάθε ομάδα οφείλει βεβαίως να ανανεώνεται, να είναι ευέλικτη, να διαθέτει όμως ένα βασικό πυρήνα συνεργατών. Ιστορικά οι θίασοι διεθνώς βασίζονται σε σταθερές συ-

CAPITAL A

reviews are flattering, but a review rarely has an objective basis. Rather, we should examine what sort of critique is being carried out, by whom, and for what purpose. In a way, anyone who has some power passes a judgement. These armchair critics sometimes express personal preferences and their desire to promote certain people and not others. People in the press often build someone or something up and then knock them

down with relative ease. They do it although it's none of their business and without anyone having asked them for their opinion. I say these things although I have been

νεργασίες ανθρώπων. Αυτό μας διδάσκει η Ιστορία του Θεάτρου. Εκτός Ελλάδος, κανείς δε χαρακτήρισε στην πάροδο του χρόνου τις αντίστοιχες θεατρικές ομάδες κλίκες. Στην παράσταση Στάχτη στα Μά-

τια προσπαθούμε να αναδείξουμε τη διαχρονική μανία κάποιων ανθρώπων να προβάλλουν ότι είναι ανώτεροι απ' ό,τι πραγματικά είναι. Ο Ευγένιος Μαρίν Λαμπίς έχει στόχο του τη διακωμώδηση της μικροαστικής ζωής και την έκθεσή της πάνω στη σκηνή. Εδώ οι ήρωες του έργου προσποιούνται ότι είναι ανώτεροι οικονομικά ή ταξικά απ' ό,τι είναι. Οι καταστάσεις που ζουν όμως τελικά δε διαφέρουν από τη σύγχρονη πραγματικότητα, στην οποία το

generally treated well by critics. However, I'm still annoyed by the ease with which we're being manipulated. The way somebody sees a performance is very subjective. When critics assign stars to a play reviewed, they attempt to measure a subjective opinion with an objective measurement. However, a performance is not a hotel. Stars are assigned to hotels when they fulfil certain objective criteria. In a performance there is nothing standard or objective. Somebody might not enjoy a performance for exactly the same reasons that somebody else might like it. The theatre is an enterprise that concerns more than just one person. It is

therefore based on collaboration. The give-and-take that exists between people is a basic prerequisite and we build on each other's work. You first have to get past the phase of simple acquaintance, so that something of real meaning and some artistic outcome can be achieved. Based on that, it's petty to consider that a troupe of actors is a clique. Personally, I cannot just bump into somebody in the street and trust them with a part just because they look good. They have to be able to fit in with the outlook of a certain theatre group.

A CC L A I M E D The long-standing co-operation of an established theatre group (which has some flexibility, though) will always bear successful fruits. Every theatre group needs to be able to renew itself and to be flexible, but it should also have a central core of performers. Historically, theatre groups throughout the world have been based on long-lasting cooperations between people. This is what the History of Theatre teaches us. Outside Greece, no one thought of these theatre groups as cliques.

πλαστικό χρήμα και οι πιστωτικές κάρτες μάς βοηθούν να υιοθετούμε ένα κοινωνικό πρόσωπο που δεν είναι δικό μας. Έναν τρόπο ζωής, όπου μπαίνουμε σε ένα διαρκές παιχνίδι lifestyle επειδή έχει πλασαριστεί ότι έτσι αξίζει να ζει κανείς σήμερα. Το

κοινωνικό φαίνεσθαι που σου εξασφαλίζει στις μέρες μας το πλαστικό χρήμα, και όχι η ουσία, είναι αυτό που μας κυνηγάει στην καθημερινότητά μας. Η λύσσα αυτή μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη ακόμα και κανιβαλική, αδηφάγος. Αυτή τη λύσσα τη βλέπουμε στο μαζικό τρόπο διασκέδασης, εορτασμού, αγοράς. Στην ανάγκη μας να υπάρχουμε όπου υπάρχουν μαζικά οι άλλοι. Ακόμα και στο θέατρο, ο κόσμος πάει σε παραστάσεις όπου υπάρχει πολυκοσμία, εκεί που υπάρχει εμπορική επιτυχία, εκεί όπου θα πάνε οι πολλοί, στο must μέρος. Κάποτε το φαίνεσθαι περιοριζόταν στην πόζα και στο αν ήσουν περισπούδαστος. Με τη συγκεκριμένη παράσταση, στόχος μας τελικά είναι να δείξουμε ότι αυτή η συμπεριφορά δε συμβαίνει κάπου αλλού, αλλά σε μας τους ίδιους.

CAPITAL A

In our production of Dust in your Eyes we're trying to demonstrate the obses-

sion people have with attempting to show that they are better than they really are. Eugene Marin Labiche wanted to satirise and expose onstage the lifestyle of the bourgeoisie. The main characters pretend to be superior in terms of money or class than what they actually are. The situations they are facing aren't very different from modern reality, where credit cards help us take on a social persona that is not ours. We thus enter a game where we take on a lifestyle which is presented as the correct way of life for a person of worth. The external social image, as opposed to true substance, is what plastic money

offers, and what has become our everyday plight. This greedy, cannibalistic obsession can turn out to be really dangerous. This obsession that can be observed in mass consumption and entertainment comes out of our need to follow the crowd. Even in the theatre, people go and watch a show that draws the crowds and has become a box-office hit, which most people would watch and has become the in place to be.In this performance, our aim is to show that this sort of behaviour does not apply to somebody else, but to ourselves. It is very probable that the average Greek is characterised by some sort of exag-

gerated behaviour. On the other hand, lack of moderation is surely a fact of our times. Wherever we see that something or somebody appears glamorous, we tend to imitate them. If we see that a certain occupation, for instance, is lucrative, we all try and follow it. The result is to destroy completely something that in the beginning might have had real value or meaning. With this particular play that I'm directing, I have two targets. Firstly, the audience

should be able to see a mirror image of themselves or some aspects and examples of today's society. Secondly, people should simply enjoy going to the theatre. They

Πολύ πιθανόν η υπερβολή να χαρακτηρίζει τον μέσο Έλληνα. Η έλλειψη μέτρου, πάντως, είναι σίγουρα ένα δεδομένο της εποχής μας. Όπου βλέπουμε ότι κάτι ή κάποιος έχει κοινωνική αίγλη, τείνουμε να το μιμηθούμε. Εάν δούμε ότι μια ενασχόληση ενδεχομένως είναι κερδοφόρα, όλοι προσπαθούμε να την αντιγράψουμε και να την ακολουθήσουμε. Με αποτέλεσμα να καίμε εξ ολοκλήρου κάτι που αρχικά ίσως είχε αξία ή νόημα.

∆ε θέλουμε να κλείσουμε το μάτι στις ευκολίες του θεατή. Το έργο του Λαμπίς εί-

should be able to enjoy a performance by a group of actors. This isn't a small gain for an audience. There are times that either one or the other aim is accomplished and not both at the same time. We can't close our eyes to the fact that the audience will find this an easy play to follow. Labiche wrote a farce addressed to a wide audience. We don't only concentrate on giving the audience an easy spectacle to digest, though. It might be a farce, but it contains a serious message to convey.

ναι μια φάρσα, είναι λαϊκό. Αλλά δε μένουμε εκεί, δε μένουμε στην κατανάλωση ενός εύκολου θεάματος. Είναι μεν φάρσα, αλλά έχει τα πικρόχολα σχόλιά της.

Comedy has always been a means

θεατής να δει έναν καθρέφτη του εαυτού του ή κάποιες όψεις και ψήγματα της κοινωνίας και, δεύτερον, να έχει μια καθαρά θεατρική απόλαυση. Να μπορέσει να απολαύσει μια παράσταση από ένα σύνολο ηθοποιών. ∆εν είναι μικρό ως κέρδος αυτό για το θεατή. Πολλές φορές γίνεται ή το ένα ή το άλλο, όχι και τα δύο.

Η κωμωδία ήταν πάντα ένα εργαλείο, ένα όχημα για να πεις πράγματα που πονά-

νε. Το γέλιο είναι αναπάντεχο, μια αντίδραση του οργανισμού μας. ∆ε γελάμε μόνο σε κάτι ευχάριστα κωμικό. Μπορεί να είναι λοιπόν ένα εργαλείο για να μιλήσεις για πράγματα πολύ σοβαρά. Σε μια κωμωδία δεν πάει πάντα ο άλλος για να ξεχνιέται, αλλά ίσως πάει και για να γευθεί τη σάτιρα. Εάν μια θεατρική προσπάθεια έχει καλό αποτέλεσμα, σε αυτό έχουν συμβάλει και

οι ηθοποιοί. Στη δική μου σκηνοθετική πρακτική, όταν το αποτέλεσμα είναι καλό, θεωρώ πως είχα πολύ άξιους ηθοποιούς ως συνεργάτες. Εάν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό, εκεί πιθανόν να φταίει ο σκηνοθέτης, που δεν μπόρεσε να τους εκμαιεύσει αυτό που θα ήθελε. Χωρίς όμως το στήριγμα των ηθοποιών δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Έγκειται στη δική του ικανότητα να επιβάλλει ή να εμπνεύσει και, κυρίως, να πείσει τους ηθοποιούς να τον ακολουθήσουν. Στο κακό συνολικό αποτέλεσμα, πάντως, θεωρώ ότι ευθύνεται ο σκηνοθέτης περισσότερο. Η Στάχτη στα μάτιατου Ευγένιου Λαμπίς, σε σκηνοθεσία και μετάφραση του Νίκου Χατζόπουλου, θα ανέβει από την Εταιρεία Θεάτρου Συν-Επί στο ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ. Συντελεστές: Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη, κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου, φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος, μουσική: Θοδωρής Aμπαζής, παίζουν: Λαμπρινή Αγγελίδου, Άκις Βλουτής, Νίκος Γιαλελής, ∆ημοσθένης Ελευθεριάδης, Γιώργος Ζιόβας, Σοφιάννα Θεοφάνους, Κώστας Μπερικόπουλος, Μάνια Παπαδημητρίου, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου. Ημέρες &Ώρες Παραστάσεων: Από 7/03 έως 31/05/09 Τετάρτη έως & Σάββατο: 21.00/ Κυριακή: 19.00. Τιμές εισιτηρίων: 20€, 14€ (φοιτητικό) Από Μηχανής θέατρο: Ακαδήμου 13, Κεραμεικός, τηλ.: 210-52.31.131 Dust in Your Eyes by Eugene Labiche, directed and translated by Nikos Hatzopoulos, is produced by the Syn-EpiTheatrical Company on the Apo Michanis Theatre.

with which you could tell painful truths. Laughter is an unexpected body reaction. We don't only laugh at something pleasantly funny. That's why comedy can be an instrument for saying very serious things. You don't only go to see a comedy in order to forget yourself, but also in order to appreciate the satire involved.

If a theatre production has good results, this is because the actors have contributed to it. When my productions become successful, then this is because I had very talented actors working with me. If the result isn't good, then it might be the fault of the director, who wasn't able to get out of the actors what he wanted. Without the support of the actors though, he wouldn't have been able to do anything. Everything is based on his ability to make or inspire, or convince people to follow his lead. However, in those cases where the overall result is bad, I consider that the director is mainly to blame.

}

Με το συγκεκριμένο θεατρικό έργο που σκηνοθετώ, έχω δύο στόχους: Πρώτον, ο

A R T A R R I VA L S

Η σιωπή των εικόνων • A Complex World Μια ανατρεπτική έκθεση φωτογραφίας του Σωτήρη ∆ανέζη παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στο μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης με τίτλο Ένας Σύνθετος Κόσμος. In February the Museum of Cycladic Art and Mega Channel present an exhibition of photographs by Sotiris Danezis entitled A Complex World. ε αποστολές σε περισσότερες από εξήντα χώρες του κόσμου αποκαλύπτει στη σιωπή εικόνων που κραυγάζουν, πρόσωπα και ιστορίες ακίνητες στο χρόνο. Οι αιτίες μιας διαμάχης, οι ένοπλες συγκρούσεις, τα θύματα του παραλογισμού και της βίας, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η πίστη σε ένα καλύτερο αύριο, αποτελούν τους βασικούς άξονες της έκθεσης, η οποία συμπληρώνεται από βιντεοπροβολές επιλεγμένων ντοκιμαντέρ της Εμπόλεμης

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑ∆ΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ: Νεοφύτου ∆ούκα 4, τηλ. 210- 72.28.321-3 www.cycladic.gr CYCLADIC ART MUSEUM: 4 Neofytou Douka Street, Tel: 210- 72.28.321

CAPITAL A

Ζώνης και πλοήγηση, μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών, στην ιστορία της κάθε εικόνας. Το μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης θα προσφέρει το 50% των εσόδων του από τα εισιτήρια της έκθεσης στη μη κυβερνητική οργάνωση PRAKSIS. Ο Σωτήρης ∆ανέζης σπούδασε δημοσιογραφία στο Λονδίνο. Ως πολεμικός ανταποκριτής έχει βρεθεί στο Κόσοβο, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Με τις ανταποκρίσεις του, έχει σφραγίσει μεγάλα διεθνή γεγονότα όπως: τις διαδηλώσεις στη Γένοβα, τα τρομοκρατικά χτύπημα στις ΗΠΑ και την τραγωδία από το τσουνάμι στην Ασία. Έχει πραγματοποιήσει αποστολές από τη Βόρεια Κορέα, το Νεπάλ, και τα νησιά Φώκλαντς, ως τη Σομαλία, τη Σιέρρα Λεόνε, το Κονγκό, τη Βιρμανία, τον Αμαζόνιο, τη Σαχάρα και την Αλάσκα. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την 1η Μαρτίου, είσοδος από τη νέα πτέρυγα. C-A

hrough photographic missions to over sixty countries of the world, the prize-winning journalist uncovers in his silent / shrieking images, people and stories frozen in time. Causes for conflict, armed clashes, victims of folly and violence, these are the themes of the exhibition. The Museum of Cycladic Art seeks to fulfil its social role by housing the exhibition and invites the public to turn its mind to issues that lie outside its daily experience. The museum has an obligation to put forward issues of current concern and enter into a dialogue with the public and with creative artists. In this context, the Museum of Cycladic Art will donate 50% of the income from tickets to the exhibition to the non-governmental organisation PRAKSIS. The exhibition will run till the 1st of March. C-A

Η Ιστορία ενός Εργαστηρίου • The History of a Studio Κέντρο Χαρακτικής Αθηνών Παντολφίνι-Σιατερλή / Athens Engraving Centre Pandolfini-Siaterli The Cultural Society of the Municipality of Athens presents till 31 March 2009 in the Town Hall Gallery the exhibition Athens Engraving Centre PandolfiniSiaterli - The History of a Studio. The exhibition includes works by 61 artists that have worked with the centre.

Ο Πολιτιστικός Οργανισμός του ∆ήμου Αθηναίωνπαρουσιάζει έως τις 31 Μαρτίου 2009 στην Πινακοθήκη του ∆ήμου Αθηναίων την έκθεση Κέντρο Χαρακτικής Αθηνών Παντολφίνι-Σιατερλή - Η Ιστορία ενός Εργαστηρίου, η οποία περιλαμβάνει έργα εξήντα ενός σημαντικών καλλιτεχνών που έχουν συνεργαστεί με το κέντρο. Tο Κέντρο Χαρακτικής Αθηνών ιδρύθηκε το 1977 από τους καλλιτέχνες Pino Pandolfini και ∆ήμητρα Σιατερλή και έκτοτε συνεχίζει τη δημιουργική του πορεία με πολλές και σημαντικές δραστηριότητες που αναδεικνύουν την τέχνη της χαρακτικής στην

Πινακοθήκη ∆ήμου Αθηναίων, Πειραιώς 51, πλ. Κουμουνδούρου, τηλ.: 210-3231841, Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 9.00-13.00 και 17.00-21.00, εκτός Σαββάτου και απογεύματος Κυριακής Gallery of the Municipality of Athens, 51 Pireos Street, Koumoundourou Square, Tel: 210 3231841, Open daily: 9.00-13.00 and 17.00-21.00, closed on Saturday and on Sunday evening

πατρίδα μας και το εξωτερικό. Η πολυπληθής συμμετοχή των καλλιτεχνών στην έκθεση καταγράφει αρκετά αντιπροσωπευτικά, την πορεία, την εξέλιξη και τις μορφοπλαστικές διατυπώσεις της σύγχρονης ελληνικής χαρακτικής. Καταβλήθηκε προσπάθεια η συγκεκριμένη έκθεση να να παραπέμπει στη λειτουργία και την ατμόσφαιρα ενός εργαστηρίου χαρακτικής. Το στόχο αυτόν εξυπηρετούν η πρέσσα τυπώματος, οι φωτογραφίες-ντοκουμέντα από την πολυσχιδή δράση του κέντρου, τα έργα των μαθητών, και το DVD του Νίκου Αναγνωστόπουλου με καλλιτέχνες να χαράσσουν και να τυπώνουν. Η συγκεκριμένη έκθεση έχει και μια παράλληλη διάσταση. ∆εκαεπτά από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες χάραξαν, με την ευκαιρία της έκθεσης, νέα έργα που τύπωσαν σε συνεργασία με το Κέντρο χαρακτικής. Τα έσοδα από τη δωρεά των έργων, τα οποία θα πωλούνται στην τιμή των 150 ευρώ κατά τη διάρκεια της έκθεσης, θα διατεθούν για την ενίσχυση των στόχων και της λειτουργίας του Συλλόγου Καρκινοπαθών (Κ.Ε.Φ.Ι.).C-A

The extensive participation of the artists has resulted in a representative account of the history of the Athens Engraving Centre, along with the development of style in modern Greek engraving. Athens Engraving Centre was founded in 1977 by the artists Pino Pandolfini and Dimitra Siaterli and has continued to fund and initiate many important events that make engraving better known to the wider public. The exhibition attempts to show the operation and the atmosphere of an artist's studio. On display, you will find a printing press, photographs revealing the multipurpose character of the centre, works by students, and a DVD by Nikos Anagnostopoulos showing artists engraving and printing their works. Enjoy the work of top artists who weren't only engravers but also sculptors or painters that expressed themselves through engraving, as well. Seventeen of the participating artists have also engraved new works specially for the exhibition. The works will be sold at 150 euros during the exhibition and the money will be donated to the cancer charity KEFI. C-A

A R T A R R I VA L S

Maurits Cornelis Escher Από το Προσχέδιο στο Αριστούργημα From Drawing to Masterpiece

ο Μουσείο Ηρακλειδών, παρουσιάζει αυτή την περίοδο τη δεύτερης ενότητα της έκθεσης Από το Προσχέδιο στο Αριστούργημα, αφιερωμένη στην Ιταλική Περίοδο της δημιουργίας πορείας του καλλιτέχνη M.C. Escher. Η περίοδος αφορά το χρονικό διάστημα από το 1922 έως το 1935. Η δεύτερη ενότητα θα διαρκέσει έως και 18 Απριλίου 2009, και περιλαμβάνει περί τα ογδόντα έργα. Από νεαρή ηλικία, ο M.C. Escher γοητεύτηκε από την Ιταλία. Λάτρεψε το νότιο μέρος της χώρας και έκανε αρκετά ταξίδια, πάντα με ένα τετράδιο σχεδίων ανά χείρας. Επηρρεάστηκε πολύ τόσο από την ιταλική αρχιτεκτονική όσο και το φυσικό τοπίο της χώρας. O Escher και η σύζυγός του παντρεύτη-

he Herakleidon Museum, during February and March will proceed with the presentation of the second phase of the exhibition From Drawing to Masterpiece highlighting the Italian Period of the artist's work. The second phase will be on display until April 18th 2009 and includes 80 exhibits. M.C. Escher was attracted to Italy, particularly the southern part of the country, from a young age and made several trips there, always with a sketchbook in hand. It was in Italy that he met his future wife, Jetta Umiker, and it was there that they got married in 1924. According to the curators of the exhibition, Escher and his young bride

"Οι περιπλανήσεις μου με οδηγούν στις κορυφές των λόφων. Μπορώ να δω μακριά το τοπίο της Τοσκάνης, μακριά, μέχρι τον κυματιστό ορίζοντα των Απεννίνων Ορέων." (Επιστολή στον Jan van der Does de Willebois, 25 ∆εκεμβρίου 1922) 18

CAPITAL A

καν και εγκαταστάθηκαν στην Ιταλία. Οι ίδιοι πάντα έλεγαν ότι πέρασαν πολύ ευτυχισμένα χρόνια, όταν ζούσαν στη Ρώμη. Κατά τη διάρκεια αυτής της ιταλικής περιόδου, ο καλλιτέχνης δημιούργησε εκατοντάδες λεπτομερή σχέδια από τα μακρινά χωριά και το τοπίο που τόσο αγάπησε, καθώς επίσης και από τις αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες και τα μικροσκοπικά φυτά και έντομα. Ο Escher δημιουργούσε συνεχώς έργα από αυτά τα σχέδια. Στην παρούσα έκθεση, ο επισκέπτης μπορεί να δει παραδείγματα από σχέδια και τα χαρακτικά έργα που προέκυψαν από αυτά, καθώς επίσης και σχέδια τα οποία δεν κατέληξαν ποτέ να γίνουν χαρακτικά, παρ' όλα αυτά συνιστούν δικαιωματικά έργα τέχνης. Αυτή η ευτυχισμένη περίοδος στη ζωή του Escher έληξε το 1935, όταν ο ίδιος και η Jetta αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την Ιταλία, διότι εύρισκαν αβάστακτο το πολιτικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί επί Μουσολίνι. Οι εικόνες της εξοχής παρέμειναν εν τούτοις ζωντανές στη μνήμη του. Πολλά χρόνια μετά συμπεριέλαβε μάλιστα στοιχεία τους σε μερικά έργα του. Ο Maurits Cornelis Escher γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου του 1898, στο Leeuwarden της βόρειας Ολλανδίας. Μεγάλωσε στη πόλη Arnhem και από τα σχολικά του χρόνια έδειξε ενδιαφέρον για το σχέδιο και τη χαρακτική. Το 1919 ξεκίνησε σπουδές στη Σχολή Αρχιτεκτονικής και ∆ιακοσμητικών Τεχνών της Haarlem αλλά πολύ σύντομα, με συμβουλή του δασκάλου με μετέπειτα φίλου του Samuel Jesssurum de Mesquita ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με τις Γραφικές Τέχνες. Όταν στα δύσκολα χρόνια των παραμονών του Πολέμου, θα εγκαταλείψουν την Ιταλία και θα εγκατασταθούν με τα παιδιά τους στην Ελβετία και από τον Αύγουστο του 1937 στο Ukkel, σε ένα προάστιο των Βρυξελλών. Μετά την εισβολή των Γερμανών στις Βρυξέλλες (Μάιος 1940) οι Escher αποφασίζουν να επιστρέψουν στην Ολλανδία και τον Φεβρουάριο του 1941 μετακομίζουν ξανά και εγκαθίστανται στο ολλανδικό χωριό Baarn, όπου θα παραμείνουν μέχρι το 1970. Το 1970, ο Escher μετακόμισε στο οικοτροφείο ηλικιωμένων Rosa Spier στο Laren, όπου και πέθανε στις 27 Μαρτίου 1972, σε ηλικία 73 ετών. C-A

"My meandering ways lead me across the crests of the hills. I can see far across the Tuscan landscape, far, as far as the waving horizon of the Apennineees." (Letter to Jan van der Does de Willebois, December 25, 1922)

settled in Italy and spent many happy years living in Rome and roaming the countryside. During this Italian period, the artist made hundreds of detailed drawings of distant villages and the landscape he so loved, but also of architectural details and tiny plants and animals. Escher subsequently made prints of many of these drawings. In this exhibition, the visitor can see examples of such drawings and the resulting prints, as well as several drawings that are works of art in their own right. This happy period of Escher's life ended in 1935, when he and Jetta decided to leave Italy because they found the political climate unbearable under Mussolini. The images of the country remained vivid in Escher's memory, however, and many years later he included elements of these in a few prints. Maurits Cornelis Escher was born on June 17th 1898, in Leeuwarden, The Netherlands. He was raised in Arnhem and at an early age he showed his special talent for drawing. In 1919, Escher attended the Haarlem School of Architecture and Decorative Arts. After Rome Escher and his family then moved to Switzerland where they remained for two years. Escher was decidedly unhappy in Switzerland, so in 1937, the family moved again, to Ukkel, a small town near Brussels, Belgium. World War II forced them to move again in January 1941, this time to Baarn, the Netherlands, where Escher lived until 1970. Escher moved to the Rosa Spier House for the elderly in Laren in 1970, where he died on March 27, 1972, at 73 years of age. C-A

Herakleidon, Experience in Visual Arts: Ηρακλειδών 16, Θησείο, 118 51 Αθήνα, (Στάση Metro: Θησείο) Ώρες λειτουργίας: Τρί - Σαβ.: 13:00-21:00, Κυρ.: 11:00-19:00, ∆ευτέρα: κλειστά Herakleidon, Experience in Visual Arts: Herakleidon 16, Thissio, 118 51 Athens, Greece, (Metro station: Thissio) Museum Hours: Tue-Sat.: 13:00-21:00, Sun.: 11:00-19:00, Monday: closed i n fo @ h e r a k l e i d o n - a r t. g r, T: 2 1 0 - 3 4 . 6 1 . 9 8 1 , F: 2 1 0 - 3 4 . 5 8 . 2 2 5

A RT & BENAKI ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

ΜΠΕΝΑΚΗ BENAKI

Η κατοικία από τον 20ό στον 21ο αιώνα Residence in the 20th and 21st centuries

EXHIBITIONS AT THE MUSEUM

έκθεση έχει ως σκοπό της να παρουσιάσει όλο το φάσμα κατοικίας στην Ελλάδα. Οι επιμελητές έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα στην ένταξη του κτιρίου στο περιβάλλον του, στο βιοκλιματικό του σχεδιασμό και την κοινωνική του διάσταση.

Άννα Κινδύνη Αναδρομική Anna Kindini - Retrospective ο μεγαλύτερο μέρος των έργων της ζωγράφου και χαράκτριας Άννας Κινδύνη που πρόκειται να εκτεθούν προέρχεται από τη σπουδαία δωρεά της ανιψιάς της, Μαργαρίτας ΠαπαδημητρίουΜπουλανζέ, προς το Μουσείο Μπενάκη. Το παλαιότερο από τα έργα είναι χρονολογημένο το 1946 και το πιο πρόσφατο το 1991. Παράλληλα, ενδιαφέρον παρουσιάζει η φιλοξενία και προβολή ενός μεγάλου μέρους από το αρχείο της ζωγράφου, με προσωπικές σημειώσεις, αλληλογραφία, καταλόγους εκθέσεων, χειρόγραφες καταγραφές των έργων της, φωτογραφίες, αφίσες και έντυπο υλικό από τις εκθέσεις της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στο έργο της Κινδύνη συνυπάρχουν οι φριχτές μνήμες του πολέμου, της Κατοχής και της εξαθλίωσης και η εμπειρία της καλλιτεχνικής πραγματικότητας του Παρισιού των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, μιας περιόδου έντονων ζυμώσεων και αναζητήσεων.

CAPITAL A

t Κτίριο Οδού Πειραιώς. Έως τις 22 Φεβρουαρίου 2009 Pireos Street Building. Till 22 February 2009

argarita Papadimitriou-Boulenger has donated the major part of Anna Kindini's works to the Benaki Museum. The oldest piece dates from 1946 while the most recent was created in 1991. On show is also a large part of the artist's personal archive, including notes, correspondence, old exhibition catalogues, handwritten records of her work, photographs, posters and printed material from most of her exhibitions. Anna Kindini's work highlights the harrowing memories of WWII and the period of Nazi Occupation in Greece. It also reveals her experience of the decadence and artistic life of Paris in the first years after the war, which was a period of intense social upheaval and uncertainty.

he exhibition presents all the different aspects of architecture found in Greece. The curators have placed a stress on bioclimatic design and the social dimension of different buildings and how well they complement their surroundings.

t Κτίριο Οδού Πειραιώς. Έως τις 15 Μαρτίου. Pireos Street Building. Till 15 March 2009.

Γενέθλιον. Τα ογδοντάχρονα του Βλάση Κανιάρη Celebration / Vlassis Kaniari's 80th Birthday t Κεντρικό Κτίριο. Έως τις 2 Μαρτίου. Kolonaki Building. Till 2 March 2009

uation of Greek art. His tableaux vivants consisting of raki, realia, and old pieces of plaster or wire are juxtaposed with creations dating from the Early Bronze Age and folk artwork of the post-Byzantine era. The exhibition also displays figures, pictures, sketches, croquis, models for theatre and cinema sets, book covers, magazine illustrations, plus notes on the creative process that the artist was following. The aim is to illustrate the connection between art, science and the History of Art. ο Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή τα ογδοντάχρονα του Βλάση Κανιάρη, παρουσιάζει την αναδρομική έκθεση του διακεκριμένου εκπροσώπου της ελληνικής avant-garde. Ο Κανιάρης, μια καταλυτική προσωπικότητα της λεγόμενης γενιάς του 1960, υποστηρίζει μέσα από τα έργα του μια διαχρονική συνέχεια της ελληνικής τέχνης. Φιγούρες, εικόνες και tableaux vivants, που αποτελούνται από ράκη, παλιά αντικείμενα, γύψους ή σύρματα, αντιπαρατίθενται σε δημιουργίες από την πρώιμη χαλκοκρατία, τη Γεωμετρική και την Αρχαϊκή περίοδο, την Κλασική εποχή, το Βυζάντιο ή τη λαϊκή τέχνη της μεταβυζαντινής Ελλάδας. Έμφαση δίνεται στα σχέδια που φιλοτέχνησε ο Βλάσης Κανιάρης, ενώ στο πλούσιο έργο του θα απολαύσουμε croquis, μακέτες για παραστάσεις και ταινίες, εξώφυλλα βιβλίων, εικονογράφηση περιοδικών, σημειώσεις κατασκευαστικού χαρακτήρα ή τις πρώτες εγγραφές ενός μελλοντικού έργου. Η έκθεση αποτελεί ένα στοίχημα και συγχρόνως ένα παιχνίδι ανάμεσα στην επιστήμη, την ιστορία της τέχνης, τη μουσειολογία και την ιδεολογικοποιημένη εκδοχή της τέχνης.

he Benaki Museum celebrates Vlassis Kaniari's 80th birthday with a retrospective of the acclaimed avantgarde artist. Vlassis Kaniaris was a highly influential artist of the 1960s. Through his work he bears witness to the contin-

learn greek in Greece in the heart of Athens

' apprendre le grec en Grece ' au coeur d'Athenes

3, Kapnikarea Square & Ermou Street 105 63 ATHENS, 6th floor tel. 0030 210 3311602 - 603, 0030 6976673395 www.lexi-logos.gr, e-mail: info@lexi-logos.gr

A RT & BENAKI Αναδρομή στην Κηφισιά

Η Συλλογή της Πινακοθήκης Αβέρωφ

A Kifissia Retrospective

The Averoff Private Collection

Κηφισιά είναι από τα ελάχιστα προάστια της Αθήνας που ενέπνευσαν διαχρονικά ταξιδιώτες, καλλιτέχνες και πνευματικούς ανθρώπους, τόσο από την πλούσια φύση της όσο και την αρχιτεκτονική της. Η τοποθεσία της αποτέλεσε κίνητρο για τον αρχιτεκτονικό της πλούτο, με την ανοικοδόμηση επαύλεων, ξενοδοχείων και χώρων αναψυχής για τους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Η έκθεση στην οικία της Πηνελόπης ∆έλτα περιλαμβάνει βιβλία περιηγητών των 19ου και 20ού αιώνα με περιγραφές της Κηφισιάς, φωτογραφίες, ιστορικά τεκμήρια, καθώς και διάφορα αναμνηστικά που αναφέρονται στην καθημερινή και στην κοινωνική ζωή, στα ξενοδοχεία της, στις αθλητικές δραστηριότητες, στην αρχιτεκτονική της και γενικότερα στο περιβάλλον της.

CAPITAL A

20th centuries with descriptions of Kifissia, photographs, historical and archival material, mementoes referring to daily and social life, to the hotels, the sports events, the architecture and the general surroundings.

he exhibition showcases a representative sample of 80 works by Greek artists of the 19th and 20th centuries from the permanent collection of the Averoff Museum in Metsovo.

Τ t

ifissia is one of the few suburbs of Athens that has without fail inspired visitors, artists and intellectuals because of its architectural wealth. The latter is due to the fact that a multitude of villas, mansions, hotels and recreational spaces is found in the area. The exhibition is hosted by the Benaki Museum in its Kifissia Building, which was once the home of the children's author Penelope Delta. The exhibits include books by travellers from the 19th and

τη συγκεκριμένη έκθεση θα παρουσιαστεί μια αντιπροσωπευτική ενότητα με 80 έργα Ελλήνων καλλιτεχνών του 19ου και του 20ού αιώνα από τη μόνιμη συλλογή της Πινακοθήκης Ευαγγέλου Αβέρωφ στο Μέτσοβο.

Κτίριο Οδού Πειραιώς

Από τις 24 Μαρτίου

Οικία ∆έλτα, Κηφισιά

έως τις 10 Μαΐου 2009

Έως τις 31 Μαρτίου Kifissia Building

Pireos Street Building

Till 31 March 2009

24 March till 10 May 2009

∆ημήτρης Χαρισιάδης Αναδρομική έκθεση Dimitris Harisiadis Retrospective νας από τους σπουδαιότερους Έλληνες φωτογράφους, με ιδιαίτερη μόρφωση, αισθητική και πνευματική καλλιέργεια, ο Χαρισιάδης, άρχισε τη φωτογραφική του πορεία στο Αλβανικό Μέτωπο το 1940. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, κατέγραψε σκηνές της Κατοχής και t στο τέλος του πολέμου εργάστηΚτίριο Οδού Πειραιώς κε για λογαριασμό των ξένων Έως τις 19 Απριλίου 2009 αποστολών βοήθειας. Μετά τον πόλεμο, ειδικεύτηκε στη βιομηPireos Street Building Till 19 April 2009 χανική φωτογραφία και τη διαφήμιση, καταγράφοντας υποδειγματικά την εκβιομηχάνιση της χώρας, την ανάπτυξη της ναυτιλίας και την εξάπλωση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, ενώ ως φωτογράφος του Εθνικού Θεάτρου εντρύφησε στη θεατρική φωτογραφία.

imitris Harisiadis is one of the most influential photographers in Greece. He began his career in WWII during the Albanian Campaign of 1940. When he returned to Athens he recorded scenes of the times of the Nazi Occupation and at the end of the war he worked for foreign aid organisations. After the war, Dimitris Harisiadis specialised in advertising and in industrial photography, recording the industrialisation and the development of the Greek shipping, as well as the proliferation of modern architecture. He also became the official photographer of the Greek National Theatre and was recognised as an expert in theatrical photography.

A R T A R R I VA L S

Ο μαγικός, συναρπαστικός και πάντα επίκαιρος κόσμος της ελληνικής αρχαιότητας επανέρχεταιστο προσκήνιο με τη μόνιμη έκθεση του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. / The magical,thought-provoking world of Ancient Greece comes back to the fore with the permanent exhibition of the Cycladic Art Museum.

Σκηνές από την καθημερινή ζωή στην Αρχαιότητα Everyday life in Antiquity

CAPITAL A

περιήγησή μας ξεκινά από τον κόσμο των θεών, των ηρώων και του Έρωτα, και συνεχίζεται στον κόσμο των ανθρώπων. Θα παρακολουθήσουμε τις δραστηριότητες των γυναικών στον ιδιωτικό χώρο ως παντρεμένες και ως μητέρες. Τους άνδρες θα τους παρακολουθήσουμε τόσο στον ιδιωτικό χώρο (στον οίκο και τα συμπόσια) όσο και στο δημόσιο χώρο (στα γυμνάσια, την αγορά, αλλά και τον πόλεμο). Θα δούμε επίσης τι γινόταν στη θρησκευτική και την επέκεινα ζωή, στο βασίλειο του Κάτω Κόσμου. Τα συνολικά 142 αρχαία αντικείμενα από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης εκτίθενται σε εννέα θεματικές ενότητες μέσα σε επτά μεγάλες περιμετρικές προθήκες ανάλογα με τη χρήση ή την

he visit begins with the world of the gods and heroes, and it continues with the world of people. The show follows the activities of women in their private quarters as brides and mothers. It then follows the life of men in their private space and during feasts, and in their public life in the gym, the agora and during wartime. It also examines what was supposed to happen in the afterlife in the Kingdom of the Underworld. The 142 ancient artefacts come from the collections of the Cycladic Art Museum and are exhibited in big displays. They mainly belong to the Classical and Hellenistic eras and cover the times between the 5th and 1st centuries BC. At the same time, there are two films on show, created for educational pur-

εικονογραφία τους. Τα περισσότερα ανήκουν στην Κλασσική και την Ελληνιστική περίοδο (5ος - 1ος αι. π.Χ.). Παράλληλα, για τη σφαιρικότερη αντιμετώπιση του θέματος και τις εκπαιδευτικές ανάγκες της έκθεσης γυρίστηκαν και προβάλλονται δύο ταινίες μικρού μήκους. Στην πρώτη ταινία παρακολουθούμε στιγμιότυπα από τη ζωή ενός άνδρα, του Λέοντα. Βλέπουμε τη γέννηση, την ονοματοδοσία, τα παιδικά του χρόνια, την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό, τα συμπόσια με τους φίλους του, το γάμο του με τη Μελίτη, τη στρατιωτική του εκπαίδευση, τη συμμετοχή του στα κοινά και, τέλος, την αναχώρησή του για τον πόλεμο. Η δεύτερη ταινία εστιάζει στο θάνατο του πρωταγωνιστή και στους συγγενείς που τον κηδεύουν και του αποδίδουν τις νενομισμένες τιμές. Μετά το πέρας της ταινίας, μια τρισδιάστατη απεικόνιση του τάφου και του μνήματός του διατηρείται για μερικά λεπτά στα μάτια των θεατών. H έκθεση πραγματοποιείται με την αρωγή του Yπουργείου Πολιτισμού και υλοποιήθηκε με τη γενναιόδωρη υποστήριξη του Ιδρύματος Leon Levy της Νέας Υόρκης. C-A ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑ∆ΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ: Νεοφύτου ∆ούκα 4, CYCLADIC ART MUSEUM: 4 Neofytou Douka Street, www.cycladic.gr τηλ. / tel: 210- 72.28.321

poses. The first film is a re-enactment of the life of a man called Leon. We witness how he was born, how he was given his name, his childhood, his interest in sport, the symposia with his friends, his marriage with Meliti, his military service, his participation in public affairs, and in the end, his departure for war. The second film focuses on the death of Leon. It shows what his relatives did for his funeral and how they would have paid homage to him. At the end of the film, the 3D depiction of his tomb remains in front of the eyes of the audience for a few minutes. The exhibition was brought to fruition with the help of the Ministry of Culture and the generous sponsorship of the New York-based Leon Levy Foundation. C-A

A VA N T- G A R D E We owe the recognition of contemporary art to collector Dakis Ioannou and that's no exaggeration. In the 1980s, the collector didn't hesitate to share his collection with the public. As a result, the whole world discovered artists like Maurizio Catalan and Jeff Koons. By Margarita Pournara

Το Ίδρυμα ∆ΕΣΤΕ και ο The DESTE Foundation and Dakis

∆άκης Ιωάννου Ioannou ∆εν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι του οφείλουμε τη γνωριμία μας με τη σύγχρονη τέχνη. Ο συλλέκτης ∆άκης Ιωάννου, ο οποίος δημιούργησε το Ίδρυμα ∆ΕΣΤΕ τη δεκαετία του 1980, δεν δίστασε ποτέ να μοιραστεί την πολύτιμη συλλογή του με το κοινό. Μέσα από τα δικά του αποκτήματα ανακαλύψαμε τον Μαουρίτσιο Κατελάν, τον Τζεφ Κουνς, τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς καλλιτεχνικής σκηνής.

άρις στην περίφημη συλλογή του έχει κερδίσει μια θέση ανάμεσα στις πιο σημαντικές προσωπικότητες της σύγχρονης τέχνης διεθνώς. Παραμένει ενεργό μέλος του International Directors Council του μουσείου Γκούγκενχαϊμ, έπειτα από πολυετή θητεία ως πρόεδρος του συμβουλίου. Ο διευθυντής του Museum of Modern Art της Νέας Υόρκης, Γκλεν Λάουρι, δήλωνε πέρυσι ότι παρακολουθεί τι αγοράζει ο ∆άκης Ιωάννου για να το αγοράσει και αυτός. Ο κυπριακής καταγωγής επιχειρηματί-

CAPITAL A

ας που δραστηριοποιείται στις κατασκευές, τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και τα τρόφιμα είναι ίσως από τους πιο κατάλληλους ανθρώπους για να μιλήσει τόσο για τις δυνατότητες της ελληνικής τέχνης όσο και για τις τάσεις της διεθνούς αγοράς. Σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα, υπογράμμιζε ότι η Ελλάδα δεν έχει αποφασίσει ακόμα ποια είναι η εθνική της πολιτική στον τομέα του πολιτισμού. "Οι Κινέζοι, λόγου χάρη, πήραν τη σύγχρονη τέχνη και την έκαναν βιο-

e is still an active member of the Guggenheim International Directors Council, after chairing it for many years. Glen Laurie, the curator of the Museum of Modern Art in New York said last year that he always finds out what Dakis Ioannou buys and then he buys it for the museum. The Cypriot businessman who concentrates on constructions, hotels and catering, is probably one of the best people to talk about the state of Greek art and the international art market.

μηχανία όπως έκαναν το ντιζάιν οι Ιταλοί. Χρηματοδότησαν τους καλλιτέχνες, ανέβασαν τις τιμές τους και έκαναν συνειδητά τη βιομηχανία κινεζικής τέχνης. Οι Ισπανοί έκαναν την καλλιτεχνική δημιουργία βάση της τουριστικής τους καμπάνιας, ξεκινώντας παλαιότερα με το γνωστό σχέδιο του Μιρό. Τη μετέτρεψαν σε δέλεαρ για τους επισκέπτες. Το Μπιλμπάο ενίσχυσε την οικονομία του φτιάχνοντας ένα μουσείο, το Γκούγκενχαϊμ. Το Μαϊάμι αποφάσισε να αναπτυχθεί και να ανανεώσει τις δομές του τη δεκαετία του 1970 ενισχύοντας καλλιτέχνες και συλλέκτες. Στις ΗΠΑ υπάρχει το μο-

Εξωτερική άποψη, Ίδρυμα ∆ΕΣΤΕ Φώτο: Χαρ. Λουϊζίδης & Κατ. Γλήνου

In a recent interview, he underlines the fact that Greece doesn't have a clear national policy on culture. "The Chinese, for instance, have taken contemporary art and have turned it into an industry, as the Italians did with their design. In China, artists were funded and as a result the prices of their works went up. They thus consciously created a Chinese art industry. The Spanish made their artistic heritage the basis of their tourist advertising campaign, starting in the past with the wellknown sketch by Miro. They turned art into a tourist attraction. Bilbao strengthened its economy by creating

A VA N T- G A R D E Άποψη Εγκατάστασης, Έκθεση Fractured Figure - Έργα από τη Συλλογή ∆άκη Ιωάννου, Ίδρυμα ∆ΕΣΤΕ, Σεπτέμβριος 2007 – Ιούλιος 2008 Φώτο: Stefan Altenburger

ντέλο των οικονομικών κινήτρων για τους συλλέκτες που δίνουν έργα σε μουσεία κι έτσι αυτοί οι οργανισμοί δεν καταφεύγουν στην κρατική επιχορήγηση. Η Αγγλία έχει μουσεία όπου οι επισκέπτες δεν πληρώνουν εισιτήρια. Εμείς, δεν ξέρω γιατί δεν μπορούμε να αποφασίσουμε ποια πολιτική θα έχουμε. Θα πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά πάντως". Άνθρωπος ρεαλιστής και συνάμα δημιουργικός, ξέρει να χαίρεται τα καλά της Ελλάδας και να αφήνει πίσω του τις αδυναμίες της χώρας. "Η Ελλάδα είναι αυτή που είναι. Το ξέρω και το έχω πάρει απόφαση. Κάνω αυτό που με ενδιαφέρει χωρίς να περιμένω κάποια σύνδεση με το κράτος ή με άλλους φορείς. Προσπάθησα ορισμένες φορές να πάρω μέρος σε κρατικές πρωτοβουλίες, επιτροπές και λοιπά. ∆εν μπορούσα να λειτουργήσω σε αυτό το περιβάλλον. Πάντως, αισθάνομαι Έλληνας όπου και αν πάω, ό,τι και αν κάνω. Θέλω να χαί-

CAPITAL A

the Guggenheim Museum. Miami decided to develop and renew its infrastructure in the 1970s by supporting artists and collectors. In the USA, there is a model of financial incentive given to collectors who offer works to museums. In this way, these organisations don't resort to state funding. The UK has museums where visitors don't pay an entrance fee. I don't know why we in Greece can't decide on which stance to take. We do have to take the matter seriously, though."

DESTE Foundation for Contemporary Art 11 Filellinon & Em. Pappa st 142 34 Nea Ionia Athens, Greece T: + 30 210 27 58 490 www.deste.gr

ρομαι τα θετικά που μου προσφέρει ο τόπος. Τον ήλιο, τη θάλασσα, τα νησιά. Τη ζεστασιά που έχουν ακόμα οι άνθρωποι. Αυτή η αμεσότητα στις σχέσεις δεν υπάρχει στο εξωτερικό. Σε ατομικό επίπεδο ο Έλληνας διαπρέπει, και το βλέπουμε και εκτός συνόρων. Είμαστε από καλή πάστα. Στο ομαδικό παιχνίδι τα χαλάμε".C-A

He is a very practical, creative man who knows to enjoy whatever good Greece has to offer and forgets the weaknesses of the country. "Greece is what it is. I know this and I have accepted it. I do what I love without waiting any acknowledgement from the state or any other national bodies. I did try sometimes to take place in state initiatives with different committees but I couldn't operate in such an environment. I do feel Greek wherever I go. I want to appreciate the positive side of this country. The sun, the sea, the islands. The warmth of its people. This directness in the relations among people that you can't find abroad. At a personal level, Greeks excel. You can see that inside and outside Greece. We're good people. It is in team work that everything falls apart." C-A

êáëëéôå÷íéêÞ öùôïãñáößá ÅñãáóôÞñéï-óåìéíÜñéï ãéá ôçí êáëëéôå÷íéêÞ öùôïãñáößá ìå ôßôëï Ç Öùôïãñáößá ùò ÔÝ÷íç Ç ôå÷íéêÞ,ç éóôïñßá êáé ç ôÝ÷íç ôçò Öùôïãñáößáò ìÝóá áðü ôï Ýñãï ôùí ìåãÜëùí öùôïãñÜöùí êáé ôïí äçìéïõñãéêü äéÜëïãï ìå ôéò Üëëåò ôÝ÷íåò. ÊÜèå Ôñßôç 7ìì. áðü 10 Öåâñïõáñßïõ êáé ìÝ÷ñé ôá ôÝëç Éïõíßïõ 2009 ×þñïò ÔÝ÷íçò ÁóùìÜôùí & Gallery Strawberrymint Áã.ÁóùìÜôùí 6,Èçóåßï 210-3224664 6944567988 technophaseart@gmail.com

A THENIANS

HΡάνια Σχίζα μιλά για τηΖΩΗ της στην ΠΟΛΗ μας Rania Schiza talks about her LIFE in our CITY

CAPITAL A

Γεννήθηκα στον Υμηττό. Το πρώτο μας σπίτι ήταν σε μια μονοκατοικία, στην οδό Βρυούλων, με μια αυλή και ένα μικρό μπαλκόνι. Γύρω δεν υπήρχαν πολυκατοικίες. Θυμάμαι έντονα τα αρώματα από τα γιασεμιά, τα αγιοκλήματα και τα νυχτολούλουδα. Καμιά φορά περνάω από αυτό το σπίτι και αναρωτιέμαι ποιος να μένει εκεί τώρα. Στα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι ότι παίζαμε ρακέτες στο δρόμο, χρησιμοποιώντας τα ντοσιέ της Έκθεσης. Τα παιχνίδια μας είχαν μια απλότητα και μια εφευρετικότητα. Ανακαλύπταμε τα πάντα, τίποτα δεν μας δινόταν. Βρίσκαμε μόνοι μας τις λύσεις. Ακόμα και για το παιχνίδι, χρησιμοποιούσαμε τη φαντασία μας και τη δημιουργικότητά μας. Τότε, ήταν αλλιώς τα πράγματα. Στην εφηβεία μου μετακομίσαμε σε ένα ιδιόκτητο διαμέρισμα. Ήταν η εποχή που όλοι πια οι Αθηναίοι μετακομίζαμε από τις μονοκατοικίες στα διαμερίσματα. Η νέα μου γειτονιά ήταν στα σύνορα του Αγίου Αρτεμίου με τον Υμηττό. Αυτή η αλλαγή με έκλεισε ως χαρακτήρα, αισθανόμουν πλέον άγνωστη στη νέα συνοικία και

I was born in a neighbourhood at the foot of Ymittos. Our first house had a small garden and a small balcony. There were no blocks of flats around. I remember the fragrances from the jasmine shrubs, the honeysuckle and the night-stock. I sometimes walk past that house and wonder who might be living there now. As a child, I would play racquetball on the street,using arch lever files instead of racquets. We were quite inventive in our simple games. We had to discover everything for ourselves, nothing was a given. We had to make some of the games we played. We had to use our imagination and our creativity. Things were quite different then. When I was a teenager, we moved to an apartment. At that time, all Athenians were moving out of their houses and into apartments. The new flat was further away and that's why I became more introverted. I felt a stranger in an unfamiliar neighbourhood and I kept to myself. I became extremely wary, although deep down I was very sociable. I remember the 1980s as the era of kitsch. It was when parents would tell you "if you enter university, you're free to do whatever you want". High school was a time of rules and restrictions. I managed to succeed in entering university to study maths. I liked maths but I knew that studying it at university level was not for me. I didn't want to study, but to feel free. I needed something else. When a friend had a fatal motorcycle accident, I decided to stop putting things off. I made up my mind to become a theatre actress. My illfated friend had put on hold his dream to become a photographer, saying that he would first get his degree in economics before taking up photography professionally. Following his tragic death, I decided to take the risk and uphold my decision to take up acting professionally. In 1987, I went to Drama School and began my career as an actress. I was so full of enthusiasm, brimming with hidden tension that I did not care about anything else. I now live with my family in the suburb of Maroussi.We live in a cul-de-sac where there's a bit of greenery. Some mornings I can hear the birds singing outside our window. I do not really like the centre of Athens any more; it's put me off a bit. I can't be bothered to like it since it's so much trouble to get there. After the performance every night in Psyrri, I like driving home in my car along the National Road and listen to my music. I like playing rock and Haris Alexiou,

A THENIANS

κλείστηκα στο καβούκι μου. Αν και ήμουν πολύ κοινωνική, έγινα όστρακο. Tη δεκαετία του 1980 τη θυμάμαι σαν μια κιτς εποχή. Ήταν η εποχή που ακόμα έλεγαν οι γονείς "Εάν μπεις στο πανεπιστήμιο, θα είσαι ελεύθερoς". Το λύκειο το περνούσαμε οι περισσότεροι μαθητές με απαγορεύσεις και με όρια. Στο πανεπιστήμιο μπήκα διότι μου άρεσαν τα μαθηματικά, δεν παρακολουθούσα όμως. Το Μαθηματικό κατά βάθος δεν ήταν για μένα. ∆εν ήθελα να διαβάσω, αλλά να αισθανθώ ελεύθερη. Ήθελα κάτι άλλο. Όταν ένας φίλος, φοιτητής στην τότε ΑΣΟΕΕ, σκοτώθηκε αιφνίδια με τη μηχανή, σταμάτησα να αναβάλλω και αποφάσισα οριστικά ότι θα ασχοληθώ με το θέατρο. Ο συγκεκριμένος φίλος ανέβαλλε τη μεγάλη επιθυμία του και έλεγε πάντα ότι ήθελε να τελειώσει τη σχολή του και να ασχοληθεί με τη φωτογραφία. Όταν έφυγε, αποφάσισα να εκθέσω τον εαυτό μου και να υποστηρίξω την απόφασή μου να ασχοληθώ με την υποκριτική. Το 1987 πέρασα στη Σχολή Βεάκη και άρχισα την πορεία μου ως ηθοποιός. Είχα τόσο ενθουσιασμό, τόση κρυμμένη ένταση η οποία ξεχείλιζε, που δεν έβλεπα τι γινόταν γύρω μου. Σήμερα μένω με την οικογένειά μου στο Μαρούσι. Σε ένα αδιέξοδο δρομάκι, όπου βλέπουμε και λίγο πράσινο. Μερικά πρωινά ακούω και τα πουλάκια από το παράθυρό μας. ∆εν τα πάω πολύ καλά με το κέντρο της Αθήνας. Τα έχω χαλάσει με αυτό. Μάλλον δεν κάνω τον κόπο να το αγαπήσω. Ταλαιπωρούμαι όταν κατεβαίνω. Μετά το θέατρο κάθε βράδυ στου Ψυρρή, η αγαπημένη μου διαδρομή με το αυτοκίνητο είναι η εθνική οδός, μέχρι το σπίτι μου. Βάζω μουσική και απολαμβάνω τη βόλτα με το αμάξι. Ροκές κυρίως - είμαι ροκ τύπος! Ακούω Αλεξίου, Πυξ Λαξ, αλλά και Ute Lemper. Mπορεί να ακούσω ακόμα και Shakira όταν έχω διάθεση, μπορεί και το Bleu του Preisner, ανάλογα με την ψυχολογία μου. ∆εν τολμάω να σκεφτώ ότι θα ζήσω μακριά από την Αθήνα. Η Αθήνα είναι υδροκέφαλη, όλα εδώ συμβαίνουν. Είναι η γνωστή ανασφάλεια που σου γεννά η επαρχία σε όλα τα επίπεδα. Ίσως πιο μετά να τα βλέπω διαφορετικά τα πράγματα. Θα μου πείτε ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσει αυτή η φυγή προς τα έξω, κάποιοι πρέπει να το

CAPITAL A

*Η Ράνια Σχίζα πρωταγωνιστεί αυτή την περίοδο στην παράσταση Στις Κουζίνες στο Θέατρο Ήβη, και στην τηλεοπτική σειρά του Mega Λατρεμένοι μου γείτονες.

**Rania Schiza stars on the theatre performance In Your Kitchens at the Eve Theatre and in the Mega Channel TV series My Beloved Neighbours.

τολμήσουν, όμως αυτό είναι δουλειά του κράτους. Ως πόλη η Αθήνα έχει πολλή ζωή. Έχει ένταση. Η νύχτα της είναι ιδιαίτερη. Με ικανοποιεί το γεγονός ότι δεν είναι αδιάκριτη. Μπορεί κάποιος να μην ασχοληθεί μαζί σου, κάτι που στην επαρχία δε συμβαίνει. Νιώθω πάντως τρυφερά απέναντί της διότι την κακομεταχειριζόμαστε. Και έχει ιδιαίτερες ομορφιές που προβάλλονται πλέον με αισιοδοξία μόνο στις παλιές καλές ελληνικές ταινίες: το κλίμα, το φως, ο ήλιος της αλλά και το πράσινο που υπήρχε κάποτε. Οι περιοχές όπως το Γκάζι και του Ψυρρή έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μετά την παράσταση τρώμε κάποιες φορές στην Κουζίνα, στην οδό Σαρρή. Εντούτοις, και σ'αυτές τις γειτονιές συναντάμε τη γνωστή, ακραία ελληνική συμπεριφορά: δεν ξέρουμε πού πρέπει να σταματήσουμε. Ανακαλύπτουμε κάτι και το ξεσκίζουμε, το κατασπαράσσουμε. ∆υστυχώς, παρατηρώ ότι το μόνο που απασχολεί τους περισσότερους επιχειρηματίες είναι να γεμίσουν τα μαγαζιά τους, να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα εκμετάλλευσης της κάθε γειτονιάς. Οι αγαπημένες μου βόλτες στο Λεκανοπέδιο είναι στην Πάρνηθα και στην Πεντέλη. Παλαιότερα πηγαίναμε με την αδερφή μου για βόλτα στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης και βλέπαμε βιτρίνες, από τον Άη Γιάννη μέχρι τη ∆άφνη. Τώρα δυστυχώς δεν έχουμε το χρόνο. Η πιο όμορφη γωνιά στο κέντρο της Αθήνας ήταν πάντως για μένα το Άλσος Παγκρατίου. Το θυμάμαι ως μια κρυψώνα γεμάτη μυστικά. Με έναν περίεργο ερωτισμό. Πιο νότια, ο παραλιακός δρόμος προς το Σούνιο είναι επίσης μαγευτικός. Με την οικογένειά μου πηγαίνουμε πολλές φορές για σουβλάκια στον Αβραάμ, στο Χαλάνδρι, αλλά και για ρυζόγαλο από το Βάρσο, τα οποία και τρώμε καθισμένες σε παγκάκια. Μας αρέσει η απλότητα του να τρως ένα γλυκό στο χέρι, σε ένα παγκάκι. Έχει χαθεί αυτή η διάθεση από την καθημερινότητά μας. ∆εν ξέρω εάν είμαστε φιλόξενοι ως λαός. Πάντως, δεν είμαστε αδιάφοροι προς τον απέναντι, οπότε ελπίζω ότι θα αφήσουμε τη γενναιοδωρία μας να ανθήσει. Ας μην είμαστε επίσης τόσο θεωρητικοί ως κάτοικοι αυτής της πόλης, ας κουνηθούμε, ας κάνουμε κάτι. C-A

Pyx-Lax, or Ute Lemper. I might even listen to Shakira if I feel like it or to Bleu by Preisner: it really depends on my mood. I wouldn't dare to even think of living away from Athens. Athens is a huge city compared to the rest of Greece and everything happens here. The provinces produce this infamous insecurity. I might view things differently in a few years' time. You could say that this moving away from Athens and back towards the villages should begin from somewhere and that someone should dare to initiate it. However, I think it is the role of the state to encourage people to do exactly that. Athens is a lively, stressful city, but I find its nightlife rather special. I also like the fact that it is anonymous. In the villages, people always talk about you, something that doesn't happen in Athens. I feel affection for this city which, overall, we mistreat. It has many plus points that now we can only see in the old black-and-white Greek films: the weather, the light, the sun and the greenery that once used to exist. The areas of Gazi and Psyrri have a lot of character. Sometimes, after the performance, we might have a meal at Kouzina, on Sarri Street. Even in these neighbourhoods, though, we can see this well-known extreme Greek behaviour: we don't know when to stop. We discover something new and we tear it apart, we devour it. Unfortunately, I observe most restaurateurs are concerned with filling up their venues and take from each area every little bit that the place has to offer, without caring about it. My favourite places to go to in Attica are the mountains Parnitha and Pendeli. In the past, I used to go window-shopping with my sister on Vouliagmenis Avenue from Agios Yannis until the area of Daphne. We don't have the time anymore, though. The most beautiful, hidden place for me is the Pangrati Park. I remember it as my secret place. For me, it was filled with treasures and charm. Further to the south, I like the road to Sounio, which I find magical. My family and I often go to Avraam in Halandri for souvlaki, or for a nice rice pudding at Varsos, which we invariably eat sitting on the bench. We like the simplicity of eating a dessert sitting together on a bench. This propensity has been lost in our everyday lives. I don't know if we are a hospitable nation. We aren't indifferent to other people so I hope that we are being generous. Let's just not be so theoretical about our city. Let's be more proactive and do something for it. C-A

A URAL PLEASURE

Music for my ipÍd

Βy Konstantinos Dimos

Αυτή την εποχή η πόλη έχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Λες και πάνω από την Αθήνα αιωρείται μια κόκκινη καρδιά. Στα μπαρ επικρατεί η λάτιν. Σκέψεις, αναμνήσεις, δουλειές, έρωτες και αποκριάτικη διασκέδαση δίνουν τον αστικό απόηχο της καθημερινότητας. Θα κατέβω απόψε προς το Σύνταγμα. Εκεί θα είναι η αφετηρία μου, για να κατηφορίσω τον πεζόδρομο της Ερμού μέχρι το Μοναστηράκι ακούγοντας μουσική. This time of year, the city has a special atmosphere. Bars play mostly Latin music which gives a carnival feel to our everyday reality. I'm going to enjoy the best walk in the city centre: taking the pedestrianised street of Ermou I head towards Monastiraki, whilst listening to my ipod.

Αφήνω πίσω μου τη Βουλή και ανοίγω το iPod. Πρώτη επιλογή είναι η Ελένη Πέτα. Η νέα της δουλειά ονομάζεται Στείλε Σήμα. Η χαρισματική τραγουδίστρια και μουσικός μάς αποκαλύπτει μια νέα πλευρά του κρυφού εαυτού της. Έρχεται σε επαφή με μουσικές έξω από τα σύνορα της χώρας μας. Ξεχωρίζω αμέσως το Βάλτο στα πόδια σε στίχους της Μυρτώς Κοντοβά και μουσική του Γάλλου συνθέτη Asdorve. Τα τραγούδια είναι ερωτικά. Πολύ εύστοχα η καλλιτέχνις μάς δίνει να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ καψούρας και έρωτα. Κάθομαι σε ένα πεζούλι στην Ερμού και χαζεύω την Καπνικαρέα. Αλλάζω μουσικό ύφος και ακούω τους Άμμος. Η εξαμελής μπάντα από την Αθήνα κυκλοφόρησε νέα δουλειά. Η Γλυκιά Ζωή είναι ένα cd που αντιπροσωπεύει το ρεύμα της σύγχρονης ελληνικής pop σκηνής. Ο Γιώργος Μπουσούνης στα keyboards ηλεκτρίζει τον ήχο και ο Γιώργος Γκίνης ταράσσει το μουσικό τοπίο με Dj sets και treatments. Οι Άμμος βλέπουν τον έρωτα από μια αισιόδοξη πλευρά, χαμογελούν και απλά ερωτεύονται σαν να είναι 17. Όταν ο έρωτας γίνεται rock, τη σκυτάλη αναλαμβάνουν οι ηλεκτρικές κιθάρες και τα drums. Τα ∆ιάφανα Κρίνα παρουσιάζουν τις νέες τους συνθέσεις. Ο τίτλος του cd είναι Κι η Αγάπη Πάλι Θα Καλεί. Καμιά φορά είναι περίεργο που μέσα από μια σκληρή rock ενορχήστρωση βγαίνει τόσο συναίσθημα και τόση ευαισθη-

CAPITAL A

I start from Syntagma square, playing Eleni Peta's new album called Send a signal. The talented singer and musician revealed a new side to her persona, incorporating musical genres and tunes from outside Greece. My favourite track is Run Away by the French composer Asdorve with lyrics by the acclaimed song writer Myrto Kondova. The CD contains only love songs, while the singer makes us understand the difference between desire and true love. Sitting on a bench on Ermou Street, I stare at Kapnikarea church as I listen to Ammos. The 6-member band from Athens has released their new work Sweet Life, a CD which features the latest developments in modern Greek pop. Yorgos Bousounis on the keyboards provides an electrifying sound while Yorgos Gkinis summons up musical images with his dj sets and sampling. Ammos write about the optimistic side of romance. They laugh it off and simply fall in love as if they were 17 all over again. The theme changes from love to rock as drums and electric guitars take over on Diaphanous Lillies' latest CD Love will call again. It's strange that through hard rock you can express so much sentiment and sensitivity. The band has matured and their music and songs embrace everyday life through the eyes of each one of us individually. The tracks might make confirmed bachelors reassess the choices they have made in their lives.

σία. Ο ήχος του συγκροτήματος είναι πιο ώριμος και οι στίχοι αγκαλιάζουν την καθημερινότητα μέσα από τα μάτια του καθενός μας ξεχωριστά. Οι μελωδίες θα κάνουν ίσως μερικούς singles από επιλογή να αναθεωρήσουν. Συνεχίζω τη βόλτα μου. Έχω φτάσει στο Μοναστηράκι και στο iPod ψάχνω ένα εναλλακτικό άκουσμα. Οι Ωmega Vibes δημιούργησαν μια νέα δουλειά με τίτλο Ό,τι Φοβηθείς. Έπειτα από πολλές συναυλίες στο εξωτερικό και συνεργασίες με ονόματα όπως David Bowie και Stevie Wonder, οι ξεχωριστοί καλλιτέχνες επιστρέφουν με ήχο ηλεκτρονικό και ethnic. Κάνουν πειραματισμούς στον ήχο. Μεταλλάσσουν ένα ερωτικό ταγκό σε χορευτικό άκουσμα. Οι ενορχηστρώσεις τους έχουν χαρακτήρα ambient ethnic. Η γλώσσα τους πολλές φορές δεν υπάρχει, απλώς επικοινωνεί έννοιες και συναισθήματα. Ποια είναι αυτή η πιτσιρίκα που όταν την ακούω με κάνει να αισθάνομαι 17άρης ερωτευμένος που θέλει να κάνει κοπάνα; Μιλάω για τη Monika. Όσοι δεν τη γνωρίζουν, ας τη λατρέψουν επιτέλους. Μια νεαρή κοπέλα που κάνει το ντεμπούτο της στην ελληνική δισκογραφία με το Avatar, ένα δίσκο που ήδη έγινε χρυσός! Η φωνή της είναι καθαρή. Ακούω τα τραγούδια της εδώ και καιρό και πάντα με κατακλύζει ένα συναίσθημα ευφορίας και μελαγχολίας μαζί. Η παραγωγή του studio οφείλω να πω ότι σεβάστηκε τα κομμάτια της Monika και διατήρησε ένα λιτό και νοσταλγικό χαρακτήρα με πλούσιο όμως επίπεδο ενορχήστρωσης. C-A

When I reach Monastiraki I seek a different style of music with the help of the Ωmega Vibes and their new album Whatever you fear. Following gigs abroad and collaborations with David Bowie and Stevie Wonder, the band is making a comeback featuring a more electronic and ethnic sound. They experiment with their music and transform it by incorporating tango and dance pieces, giving the CD an ambient ethnic sound. The band don't always write lyrics to their music, but simply communicate their ideas and feelings. Who's that young girl who makes me feel like a 17-year-old who's in love and wants to skive off school? Why, it's Monika! Whoever did not know her before, now has the chance to adore her. She's a young girl who has made her debut with the CD Avatar, which has already reached the top of the charts. As I listen to the songs I'm filled with feelings of bliss and sadness in equal measure. The studio production has respected the pieces and has kept the simple, nostalgic arrangements intact. C-A

A POINT OF VIEW

Αυτό γράφουν οι αφίσες που έφτιαξε μια πρωτοβουλία πολιτών που διαμένουν εδώ και χρόνια στη γειτονιά όπου ξεκίνησαν οι φασαρίες τον περασμένο ∆εκέμβριο με το θάνατο του 15χρονου. That's what the posters said. The posters had been put up all around the neighbourhood by the Exarheia Residents' Association following last December's riots, which were sparked of by the unfortunate death of a 15-year-old pupil by a police officer. by Margarita Pournara

I live in Exarheia.Is it a crime?

Ζω στα Εξάρχεια.Είναι έγκλημα; ο σύνθημα είναι εύγλωττο. ∆εν είναι όλοι οι Εξαρχιώτες ύποπτοι για τρομοκρατικές ενέργειες. Η συνοικία τους είναι μία από τις ιστορικότερες της Αθήνας, η οποία κάποτε αποτελούσε καύχημα των αστών και σήμερα είναι ο τρόμος τους. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πολλοί αφοσιωμένοι κάτοικοι που δεν την αλλάζουν με τίποτα, όσο δύσκολα και αν γίνονται τα πράγματα. Είναι εκείνοι που βλέπουν ακόμα τις κρυφές χάρες της, την ανθρώπινη πλευρά της, τη γοητεία της. Τα Εξάρχεια αλλάζουν ανάλογα με τον τρόπο που τα βλέπει κανείς. Γίνονται απειλητικά η φιλόξενα, γκέτο ή στέκι φοιτητών, κοντινά η μακρινά. Τις ημέρες των επεισοδίων, οι δημοσιογράφοι των ξένων δικτύων πάλευαν να προφέρουν τη λέξη Εξάρχεια. Την περιέγραφαν με τα μελανότερα χρώματα, σαν το άνδρο των τρομοκρατών, των αναρχικών, των ναρκομανών, των ακραίων στοιχείων της ελληνικής κοινωνίας. Η αλήθεια δεν είναι ακριβώς αυτή. Αν έρθει ένας

CAPITAL A

he rhetorical question speaks for itself. Not all the inhabitants of Exarheia are suspected of carrying out terrorist attacks. Exarheia is a historic Athenian neighbourhood and it used to be a source of pride for the middle classes to live there. Today the middle classes fear it. Despite all this, there are many devoted locals who wouldn't change it for anything, even though it's becoming harder and harder to live there. They

ξένος επισκέπτης στην πόλη, οι Έλληνες φίλοι του αλλά και οι τουριστικοί οδηγοί τον προτρέπουν να κάνει μια βόλτα, να φάει στα συμπαθητικά εστιατόρια της γειτονιάς, να κάτσει στα καφέ της, να αγοράσει ηλεκτρονικά είδη από τη Στουρνάρη, να χαζέψει το φοιτητόκοσμο. Να περπατήσει στους στενούς δρόμους με τα παλιά νεοκλασσικά που καταρρέουν, να ανεβεί μέχρι το λόφο του Στρέφη για να δει την Αθήνα από ψηλά. Τα Εξάρχεια είναι μια γειτονιά που χρειάζεται τη στήριξη και τη συμπάθειά μας. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης την προόριζαν για το βιολογικό καθαρισμό της πόλης, το μέρος όπου συγκεντρώνονται οι ανεπιθύμητοι για να μπορεί η υπόλοιπη Αθήνα να είναι καθαρή από τους γνωστούς ταραξίες. Αν είχε βρεθεί ένας νέος Αντώνης Τρίτσης που είχε το πολιτικό θάρρος να σώσει την Πλάκα τη δεκαετία του 1980, τα Εξάρχεια θα ήταν σήμερα μια διαφορετική γειτονιά, πολύ πιο φιλική για τον χρήστη. Χωρίς αστυνομικούς σε κάθε γωνία, χωρίς το φόβο ότι μπορεί μια σπίθα να απλώσει την ταραχή παντού, χωρίς αρνητική φόρτιση. Εξάλλου έχει πολλά προσόντα. Είναι στην καρδιά του πολεοδομικού ιστού. Έχει ωραία αρχιτεκτονικά δείγματα, από την περίφημη Μπλε Πολυκατοικία μέχρι τα παλιά νεοκλασσικά. ∆ιαθέτει πεζόδρομους και μικρά μαγαζιά. Έχει μια πλατεία περιτρυγυρισμένη από καφέ. Είναι δίπλα στο Πολυτεχνείο και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το καλοκαίρι, σφύζει από ζωή με τα τραπεζάκια έξω και τους υπαίθριους κινηματογράφους της. ∆εν είναι έγκλημα να ζεις στα Εξάρχεια. Μόνο που μπορεί κάθε τόσο να σε σταματάνε οι αστυνομικοί για έλεγχο στοιχείων ή να σε στραβοκοιτάζουν οι άγνωστοι όταν τους λες ότι εκεί είναι το σπίτι σου.C-A

are the ones that still enjoy its hidden charm and its human side. Exarheia takes on different qualities according to your perspective. It can appear threatening but also hospitable, a ghetto or a students' hangout, something close by or far away from you. During the days of the riots, the foreign press were struggling to pronounce the word Exarheia. They described it in the worst possible terms, presenting it as the lair of terrorists, anarchists, junkies and the extreme elements of Greek society. This is quite far from the truth. Whenever visitors come to town, their Greek friends and the tourist guides urge them to take a stroll round Exarheia, to eat in its nice restaurants, have a drink at its cafes, buy electronics from Stournari street, hang out with the students, walk round its narrow streets taking in the neoclassical buildings, or walk up the Strefi Hill and enjoy the view from up high. Exarheia is a neighbourhood that needs the backing and the support of all of us. The Greek state has treated it as the city's dumping ground. It's the place where all the undesirables are gathered so that the rest of Athens is free from the wellknown extremists. The visionary mayor and town planner Andonis Tritsis had the political courage to save Plaka in the 1980s. Exarheia needs this political boldness in order to be saved and become a different, friendlier, more hospitable place. With no police officers patrolling on every corner; without the fear that a spark can spread disturbance everywhere; without the negative atmosphere it has round it. Whatever you might think, Exarheia has many plus points. It's in the heart of the city and contains beautiful buildings like the Blue Block of Flats and the many neoclassical houses. It possesses pedestrianised streets and small local shops. It has the central square surrounded by cafes. The Polytechnic and the National Archaeological Museum are nearby. In the summer it's full of life with cafes and tavernas putting their tables outside and with the many open-air cinemas. It's not a crime to live in Exarheia. It's just that the police officers keep stopping you for routine checks and people give you a strange look when you tell them where you live. C-A

A PPEARANCES

Women Djs in Athens

Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των γυναικών που δίνουν ραντεβού με τους φαν τους πίσω από τα decks πιστοποιεί όσο τίποτε άλλο ότι το μονοπώλιο που κατείχαν οι άνδρες στη μουσική βιομηχανία οδεύει προς τη λήξη του. Οι γυναίκες πλέον όχι μόνο ψάχνουν τη μουσική, αλλά μπορούν και να τη μιξάρουν με το δικό τους στυλ. Επιλέγουμε τις κυρίες που βολτάρουν στα αθηναϊκά deck και σας τις παρουσιάζουμε. The rise in the number of women behind the turntables and their growing legion of fans proves that the male monopoly of the music industry is fast coming to an end. Women aren't only in the know, but also do remixes that reflect their own personal style. Capital A gives you the lowdown on the city's top women djs.

ία από τις πιο γνωστές γυναικείες παρουσίες πίσω από τα deck είναι η Miss Lefki, την οποία θα πετύχετε στο Cartel κάθε Πέμπτη. Η δισκοθήκη της φιλοξενεί από house μέχρι techno, ενώ το όνομά της έχει φιγουράρει δίπλα σε ονόματα διεθνούς βεληνεκούς όπως αυτό του John Digweed. Στα set της χωράνε και jazzy ή ethnic ηχοχρώματα, καθώς δεν παύει ποτέ να κυνηγά την έκπληξη. One of Athens best known female djs is Miss Lefki, who plays at Cartel on Thursdays. She has worked alongside top international djs such as John Digweed and her musical selections range from house to techno. During her sets you can also hear jazz or ethnic music and she always plays pieces that will take you by surprise. Ιδιαίτερα έμπειρη είναι και η Anna Mystic, η οποία αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς dub/reggae εκπροσώπους της πόλης. Πρόσφατα ξεκίνησε και ένα dubstep party με τον Dj Harris, το οποίο φιλοξενείται στο Yoga Bala. Αξίζει να τη δείτε και στο Dubwise Hi-Fi event που θα πραγματοποιηθεί στις 21 Φεβρουαρίου στο An Club. Στο πάρτι θα

Βy Sofia Ignatidou

CAPITAL A

χρησιμοποιηθούν ειδικά κατασκευασμένα soundsystem της reggae σκηνής, τα οποία ενισχύουν τη δύναμη του μπάσου. Another highly experienced dj is Anna Mystic, who is one of the city's most important advocates of dub and reggae. She recently hosted a dubstep party with Dj Harris at Yoga Bala. You can also catch her at the Dubwise Hi-Fi event which takes place on the 21 February at An Club. Specially made reggae sound systems will be used for this party, in order to maximise the bass. Νέο φυντάνι στα deck της πόλης αλλά καθόλου νέο στα μουσικά πράγματα της πόλης είναι η Θάλεια, που καταλαμβάνει κάθε Πέμπτη τα deck του Key Bar στην Πραξιτέλους. Τα πράγματα εδώ είναι πιο πολυσυλλεκτικά και κυμαίνονται από την jazz μέχρι το rock και την electronica. Thalia is a young dj who is knowledgeable in all things musical and can be heard at Key Bar on Thursdays. She is rather versatile and plays anything between jazz, rock and electronica. Το ντίσκο κορίτσι της πόλης είναι αναμφισβήτητα η Dj Girl. Θα τη συναντήσετε κάθε τελευταία Τετάρτη του μήνα στο MyBar στο Μοναστηράκι. Το βιογραφικό της περιλαμβάνει μέχρι στιγμής μια τακτική παρουσία στο πλευρό των Amateur Boyz και residencies σε club όπως το Motel. Dj Girl is the city's queen of disco. You'll find her on the last Wednesday of every month at MyBar in Monastiraki. She has also appeared with Amateur Boyz when she was the resident dj at Motel. Πιο electro κατεύθυνση ακολουθεί η Μe3h κάθε ∆ευτέρα στο Inoteka, ένα από τα πρώτα ηλεκτρονικά στέκια της πόλης. Μe3h is more into electro and can be found on Mondays at Inoteka, one of the first electronica hangouts in Athens. Η B.O.S.S. κινείται σε indie ρυθμούς ως guest στα mobile Yes It Does!! Sure It Does!! Parties. B.O.S.S. plays indie as a guest dj during the mobile Yes It Does!! Sure It Does!! parties. Στο κέντρο της πόλης, στη Μαύρη Γάτα, θα πετύχετε το δίδυμο των Microchick και Zalia κάθε Τρίτη, σε ένα μουσικό παιχνίδι ανάμεσα στην electronica και την indie. In the city centre on Tuesdays at the Black Cat you'll find the duet Microchick and Zalia who play a mixture of electronica and indie. C-A

A N T I C I PAT I O N Μου αρέσει να πηγαίνω στο Hells Kitchen, πίσω από το Παλιό ∆ημαρχείο, και να τρώω. Το έχουν φτιάξει δύο Έλληνες που σπούδαζαν στη Νέα Υόρκη και τα vibes του σε ταξιδεύουν στο Μεγάλο Μήλο. / Head for Hells Kitchen behind the Old Town Hall for a good meal. it has been set up by two Greeks who studied in New York and its atmosphere will transport you to the Big Apple. (Hell's Kitchen: 13 kleisthenous str.)

* •

Συνήθως περνάω μια βόλτα από το Bios, ακόμα και αν δεν ξέρω τι έχει το πρόγραμμά του εκείνη τη βραδιά. Ύστερα τσιμπάω στο Nixons, που είναι δίπλα. / Go round Bios to check out some of the wonderful events it organises. Have a bite at Nixons next door. (Bios: 84 Pireos Str., Nixons: 61B Agisilaou Str.)

∆έκα πράγματα που μας αρέσει να κάνουμε στην Αθήνα τη νύχτα by Margarita Pournara

Αν είμαι Κολωνάκι, τρυπώνω στο Altro, στη Χάρητος. Είναι μικρούλι αλλά έχει καταπληκτική ταλιάτα και μια ωραία σαλάτα με ρόκα και πορτοκαλιές φακές. / Head for Kolonaki and squeeze into Altro on Haritos Street. Space is a bit limited but they serve amazing tagliata and a delicious salad with rocket and red lentils. (Altro: 39B Charitos Str. & Ploutarchou Str.)

•

Πηγαίνω σε εκθέσεις της γκαλερί Breeder στο Μεταξουργείο. Ακόμα και αν δε μου αρέσει η δουλειά του καλλιτέχνη, δε χορταίνω το χώρο που μεταμόρφωσε ο αρχιτέκτων Άρης Ζαμπίκος. / Visit an exhibition at the Breeder gallery in Metaxourgeio. The art on the walls is as interesting as the venue, which was transformed by the architect Aris Zambikos. (Breeder Gallery: 45 Iasonos Str.)

Πηγαίνω για ψώνια στο Golden Hall. Η κιτς αισθητική του -με τόσο χρυσό και καθρέπτεςσε ξαναγυρίζει πίσω στη δεκαετία του 1980 και αισθάνεσαι ξανά ότι πας στο γυμνάσιο και σκορπάς το χαρτζιλίκι σου. Στα συν του, οι ωραίες σούπες με νουντλς στο Wagamama, που είναι ανοιχτό ακόμα και όταν κλείνουν τα μαγαζιά στις 9 το βράδυ. / Go shopping at the Golden Hall. The kitsch decor features gold and mirrors and takes you back to the 1980s, making you will feel that you're back at school and about to squander your pocket money. Some of its plus points include noodle soups at the Japanese restaurant Wagamama, which is open even after the shops close. (Golden Hall: 37A Kifissias Av.)

Ten thingsto do in Athensat night 40

CAPITAL A

•

Πηγαίνω βόλτα με το αυτοκίνητο στην Πειραϊκή, όπου μυρίζει θάλασσα και άνοιξη από το ανοιχτό παράθυρο. / Go for a drive down the coastal area of Piraiki, in Pireas and smell the sea air from the open window.

•

Για σινεμά, προτιμώ να ενισχύω τις παλιομοδίτικες αίθουσες του κέντρου, από την Έλλη μέχρι και το Πτι Παλαί. Και καλύτερες ταινίες φέρνουν και πρέπει να κερδίσουν στον ανταγωνισμό με τα μούλτιπλεξ. / Go and watch a quality film at the old-fashioned cinemas Ellie and Petit Palais. Let's hope they're going to succeed against the multiplexes. (Ellie: 64 Akadimias Str., Petit Palais: Vas. Georgiou & Rizari Str.)

Νωρίς το βραδάκι, πηγαίνω στο Ίδρυμα Θεοχαράκη στο κέντρο της Αθήνας. Αυτήν την περίοδο έχει μια ωραία έκθεση για την ελληνική τοπιογραφία, από το 18ο αιώνα έως σήμερα. Καλή είναι και η έκθεση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης με την Αμερικανοϊρανή καλλιτέχνιδα Σιρίν Νεσάτ. / Go to the Theoharakis Foundation in Kolonaki, early on a weekday evening. Enjoy a delightful exhibition on Greek landscape painting from the 18th century till today. There's also an exhibition at the National Museum of Contemporary Art by the American-Iranian artist Sirine Nesat.

Μου αρέσει η ζεστή, συνωμοτική ατμόσφαιρα του Half. Ύστερα κατεβαίνω για ένα τελευταίο ποτό στο Guru της Πλατείας Θεάτρου. / Enjoy the cosy, secretive atmosphere in the bar Half. Have a nightcap at the bar Guru on the Plateia Theatrou.

(Bar Guru: 10 Theatrou Sq.)

•

Πηγαίνω στις παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που έχει αναβαθμιστεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Το καταλαβαίνει κάποιος από τις αφίσες της μέχρι και τις παραγωγές της. / Attend a performance at the Lyriki Skini. The beautiful posters give you an idea of the wonderful productions that are on at the moment.

A F T E R DA R K

February - March ‘09

Agenda

By Sofia Ignatidou

Εμείς οι Έλληνες είμαστε κακομαθημένοι. Από τη στιγμή που θα έρθουν τα κρύα του Φλεβάρη και του Μάρτη, αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε το τέλος του χειμώνα και κλεινόμαστε σπίτι μας. Το μοναδικό κίνητρο για να βγούμε είναι κάποιο super party ή μια σημαντική συναυλία. Το Capital A σημειώνει τις εξαιρέσεις που θα μας τραβήξουν έξω από το σπίτι. // Greeks are spoilt by good weather. In February and March when it begins to get a bit chilly we don't want to leave the house unless it is for a truly exceptional gig or party. Capital A highlights those events that will make you want go out and brave the cold.

18.02.09 Larry Heard @ Mamacas Αν δεν τον έχεις ακούσει ποτέ, τότε η σχέση σου με τη house είναι μάλλον η χείριστη. Γιατί ο Larry Heard (ή Mr. Fingers) αποτελεί έναν από τους βασικούς διαμορφωτές της. Με τζαζ μουσικές καταβολές, αλλά και με την τύχη να βρίσκεται στο Σικάγο την εποχή της έκρηξης της house, ο Heard κατάφερε να βάλει το χέρι του στην παραγωγή αρκετών κομματιών θρύλων όπως τα Can You Feel It, Mystery Of Love, What About This Love, Washing Machine και πολλών άλλων. Larry Heard (a.k.a. Mr. Fingers) was one of the main founders of house music. He has been greatly influenced by jazz music and was fortunate enough to be in Chicago around the time of the house music explosion. Larry Heard has produced many legendary pieces including Can You Feel It, Mystery Of Love, What About This Love, and Washing Machine.

21.02.09 Tindersticks @ Badminton Πέρυσι κυκλοφόρησαν το The Hungry Saw λες και ένιωθαν την ανάγκη να μας θυμίσουν το πόσο καθηλωτικός μπορεί να είναι ένας τραγουδιστής. Κυρίες και κύριοι, στις 21 Φεβρουα-

CAPITAL A

ρίου, ο Stuart Staples και η πολυμελής μπάντα που μας σημάδεψε θα είναι κοντά μας για ένα ταξίδι μέσα από κινηματογραφικές τζαζ ενορχηστρώσεις και μαγευτικές soul μπαλάντες. Για να θυμηθούν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Last year witnessed the release of The Hungry Saw in which lead singer Stuart Staples reminded us of the spellbinding way he performs. The highly influential band will come to Athens to take us on a journey that includes lounge jazz, orchestral backing and magical soul ballads.

21.02.09 Mogwai @ Gagarin 205 Το τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο The Hawk Is Howling δίχασε. Οι πιο πιστοί βρήκαν άλλη μια αφορμή για να τους λατρέψουν και οι πιο αποστασιοποιημένοι δεν μπόρεσαν παρά να διακρίνουν μια αμηχανία εκ μέρους της σκωτσέζικης μπάντας. Παρ'όλα αυτά, μια ζωντανή παρουσία μπορεί πάντα να ανατρέψει την κατάσταση υπέρ τους. The Hawk Is Howling is the Scottish band's latest controversial album. Their loyal fans found additional reasons to adore them while more detached listeners identified a kind of awkwardness to the work. Nevertheless, their gig promises to convert the unconvinced.

06.03.09 Junior Boys @ Gagarin 205 Οι Junior Boys αποτελούν ένα ακόμη παράδειγμα που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Τα ντουέτα είναι πιο εύκολο να πετύχουν από ό,τι ολόκληρες μπάντες. Η εικόνα τους είναι πιο συγκεκριμένη, η παραγωγή τους πιο συγκροτημένη και στο κάτω-κάτω της γραφής, ακόμη και αν τσακωθούν, είναι πιο εύκολο να τα ξαναβρούν χωρίς ντράμερ, βιολιτζήδες και Yoko Ono να χώνουν τη μύτη τους. Αν και έκαναν το ντεμπούτο τους με το Last Exit του 2004, η επιτυχία ήρθε με το So This Is Goodbye, δύο χρόνια μετά. Και ήταν μεγαλειώδης. Όλοι τους ρεμιξάρανε, όλοι θέλανε να τους κάνουν παρέα και τα λοιπά. Στις 6 Μαρτίου, μετά το electropop live τους θα χωθούμε στα παρασκήνια και θα προσπαθήσουμε το ίδιο. Junior Boys is a duo which has become highly successful. Duos are generally more successful than bands since their image is more concrete, their sound production is better structured and even if they fall out it's easier to make it up with no drummers, violinists or Yoko Ono to interfere. Their debut album was Last Exit in 2004. They then achieved great success with So This Is Goodbye, released two years later. Everybody did remixes of the

album and wanted to hang out with them. After experiencing their electropop live in Athens, I'm sure we'll want to go backstage and do the same.

04-05.04.09 65daysofstatic @ Gagarin 205 Κατ'αρχάς και μόνο το γεγονός ότι κατάγονται από το Sheffield, την πόλη που μας έδωσε τη Warp Records, τους κάνει ιδιαίτερα αγαπητούς. Φλερτάροντας δε με τα κρεσέντο των Explosions In The Sky και με την πειραματική διάθεση του Aphex Twin, αυτοί εδώ οι τύποι μάς έχουν κερδίσει ολοκληρωτικά. The Sheffield band comes from the same place as where Warp Records is based. Their most popular songs include Explosions in the Sky and the experimental piece Aphex Twin. These guys have totally won us over. C-A • Gagarin 205: Λιοσίων 203-205, Αττική, τηλ.: 210-85.47.600-1 203-205 Liossion Street, Attiki, Tel: 210-85.47.600-1 • Badminton: Ολυμπιακά Ακίνητα, Γουδή, τηλ.: 211-10.10.020 Goudi area, Olympic Venues, Tel: 211-10.10.020 • Mamacas: Περσεφόνης 39, Γκάζι, τηλ.: 210-34.64.984 39 Persefonis Street, Gazi, Tel: 210-34. 64.984

À¸ˆÔÚ ‘ÒÔıÏ ‹ÒÈ ï œÛflÔı À·ıÒÂÌÙflÔı ñ À. ¡ÎflÏÔı 89, ¡Ò„ıÒÔ˝ ÔÎÁ ‘ÁÎ. & Fax: 210 99.13.811, 99.13.414, 99.13.176ï www.prasinos-lofos.gr

A THENIAN PERFORMANCES Το ημερολόγιο ενός απατεώνα

Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι

Θεατρικές βραδιές κάτω από την αυλαία Η θεατρική σκηνή της Αθήνας παραμένει ενδιαφέρουσα και πολυποίκιλη. Οι συντάκτες του Capital A σάς προτείνουν ορισμένες παραστάσεις που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

• ΚΛΑΣΙΚΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ∆ΡΑΜΑ Ο Κλήρος του μεσημεριού Το ερωτικό ποιητικό δράμα του Πωλ Κλωντέλ παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο, στο χώρο της Πειραιώς 260. Στη μέση του ωκεανού, σε ένα υπερωκεάνιο με προορισμό την Ανατολή, μια μυστηριώδης, γοητευτική γυναίκα, που συνοδεύει το σύζυγό της, γνωρίζει έναν άλλον άνδρα που θα στιγματίσει τη ζωή της. Μια ακατανίκητη δύναμη, πέρα από τη λογική και τις αισθήσεις, έλκει τους δύο, που συγκρούονται με τον εαυτό τους και τον περίγυρό τους ενώ βιώνουν έναν καταστροφικό έρωτα. Σκηνοθεσία: Γιόσι Βίλερ. Συνεργασία στη σκηνοθεσία: Φελίτσιτας Μπρούκερ. Ερμηνεύουν: Αμαλία Μουτούση, Νίκος Κουρής, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Νίκος Καραθάνος. Πειραιώς 260 Χώρος Η, Τηλ. ταμείου: 210-48.38.739 - 210-33.05.074

CAPITAL A

Φάουστ Το συγκλονιστικό έργο του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε παρουσιάζεται σε μια παράσταση - πείραμα της Νέας Σκηνής. Το κλασικό έργο έχει διαιρεθεί σε πέντε μέρη και παρουσιάζεται μέσα από πέντε διαφορετικές αλληλοδιαδοχικές προσεγγίσεις. Νέοι συντελεστές και ηθοποιοί ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα πρωτότυπο εγχείρημα, που θα επιχειρήσει να αποδώσει το κλασικό κείμενο με μια ζωντανή και σύγχρονη σκηνική γλώσσα. Σκηνοθεσία-δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Γάλλος, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Αργύρης Ξάφης, Ομάδα Blitz (Γιώργος Βαλαής, Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής), Αργυρώ Χιώτη. Πρώτη παράσταση: 25/02/2009. Ερμηνεύουν: Γιώργος Βαλαής, ∆έσποινα Κούρτη, Αριάν Λαμπέντ, Χρήστος Λούλης, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Αργύρης Ξάφης, Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής,

Ο Κλήρος του μεσημεριού

Φάουστ

Γιάννος Περλέγκας. Κτίριο Τσιλλερ, Κεντρική Σκηνή και Νέα Σκηνή "Νίκος Κούρκουλος" Αγίου Κωνσταντίνου 22-24 (Σταθμός Μετρό: Ομόνοια) Τηλ. ταμείου: 213-03.24.848

Ο Μαρξ στο Σόχο Κατά το συγγραφέα Χάουαρντ Ζην, σπουδαίο καθηγητή του Χάρβαρντ και συνοδοιπόρο του Τσόμσκι, ο Μαρξ ζητάει από τις αρμόδιες αρχές του Άλλου Κόσμου μια άδεια να κατέβει στη Γη, για να αποκαταστήσει την υπόληψη και το όνομά του, όπως λέει, και να ξεκαθαρίσει τις περίφημες γνώσεις του, που βλέπει τόσα χρόνια να παραποιούνται. Βρίσκεται, λοιπόν, στη Νέα Υόρκη, όπου διαπιστώνει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει στα τελευταία εκατό χρόνια. Μιλάει για τη ζωή του με χιούμορ και σπαραγμό: νοσταλγεί τους συντρόφους της εποχής του Ένγκελς και του Μπακούνιν. Σκηνοθεσία: Αθανασία Καραγιαννοπούλου. Ερμηνεύει: Άγγελος Αντωνόπουλος. Υπόγειο, Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα , τηλ. ταμείου: 210-32.28.706

Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι Το πρόσφατο αριστούργημα του Μάριους φον Μάγιεν-

μπουργκ σε παραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου Συν-Επί και σε σκηνοθεσία Θανάση Σαράντου. Μια εφιαλτική περιπλάνηση σε μια μετα-εκπολιτισμένη πόλη, στην οποία η πείνα βασιλεύει, όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια εμφάνιση και όλοι δείχνουν την ίδια κανιβαλιστική διάθεση. Tη μουσική υπογράφει ο Νίκος Πατρελάκης. Κάθε ∆ευτέρα και Τρίτη. Σκηνοθεσία: Θανάσης Σαράντος Ερμηνεύουν: Κώστας Βασαρδάνης, Βασίλης Μπουλουγούρης, Μαρία Πανουργιά. Από Μηχανής Θέατρο, Ακαδήμου 13, Κεραμεικός. Τηλ.: 210-52.37.297

• ΣΑΤΙΡΑ Το ημερολόγιο ενός απατεώνα Η σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα αριστουργηματική σάτιρα του Αλεξάντρ Οστρόφσκι, ενός από τους πρωτεργάτες του ρωσικού ρεαλισμού, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο. Κάτω από το ανελέητο χιούμορ και την ξέφρενη δράση του, το έργο κρύβει μια σκληρή κριτική για την κενότητα, την ανοησία και τη ματαιοδοξία, ρωτώντας

A THENIAN PERFORMANCES Η συνωμοσία των λουκουμάδων

…I 'm feeling good!!

μας πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κάποιος για να αποκτήσει δύναμη και πλούτο. Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας. Ερμηνεύει: Λαέρτης Βασιλείου, Ευγενία Ζέκερη, Κόρα Καρβούνη, Ελένη Κοκκίδου, Φιλαρέτη Κομνηνού, Χριστιάννα Μαντζουράνη, Γιάννης Νταλιάνης, Γιώργος Οικονόμου, Θέμης Πάνου, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Γεννάδιος Πάτσης, ∆ημήτρης Πιατάς, Σοφία Σεϊρλή, Σωτήρης Τσακομίδης, Μαρία Τσιμά.

κτικά και μεταφορικά. Ο σκηνικός χώρος διαμορφώθηκε σε μια illustration πασαρέλα ώστε η φαινομενική αιώρηση των ηθοποιών σ' αυτούς τους ιδιόμορφους διαδρόμους να έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την ανώμαλη προσγείωση των χαρακτήρων στην πραγματικότητα. Ερμηνεύουν: Θάνος Σαμαράς, Γιώτα Φέστα, ∆ιόνη Κουρτάκη, Λεωνίδας Καλφαγιάννης, Γιούλη Τάσιου και ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος.

Θέατρο RΕΧ Σκηνή "Μαρίκα Κοτοπούλη" Πανεπιστημίου 48 (Σταθμός Μετρό: Πανεπιστήμιο) Τηλ. ταμείου: 210-33.05.074

Θέατρο Χώρα, Αμοργού 20, Κυψέλη, τηλ. 210-86.73.945

• ΚΩΜΩ∆ΙΕΣ Eldorado Ο κινηματογραφικός σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Γιάνναρης, στο πρώτο του μεγάλο θεατρικό εγχείρημα, μας παρουσιάζει τη μαύρη κωμωδία Eldorado του Μάριους φον Μάγιενμπουργκ. Ένας φιλόδοξος κτηματομεσίτης που χάνει τη δουλειά του και το αποκρύπτει. Η σύζυγός του, μια πιανίστρια που έχει χάσει την πίστη της στη μουσική. Η μητέρα της, μια πλούσια χήρα με αδυναμία στους νεαρούς άνδρες. Ο αριβίστας εραστής της και ένας διεφθαρμένος μεγαλοεπιχειρηματίας. Το Eldorado είναι καθρέφτης της σύγχρονης κοινωνίας. Το σπουδαίο οικοδόμημά του παραδίδεται στις φλόγες κυριολε-

CAPITAL A

Μαμά Ελλάδα 2 Οι AbOvo ξαναχτυπούν… Αυτήν τη φορά την ίδια τους τη χώρα. Μια καινούργια, πολιτική κωμωδία, η ∆εύτερη Πράξη της Εθνικής μας Τραγωδίας με τίτλο: Μαμά Ελλάδα 2. Μετά τα τελευταία γεγονότα, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι επιστρέφουν στη σύγχρονη Ελλάδα πιο εκνευρισμένοι και απογοητευμένοι από ποτέ! Τέρμα! ∆εν είμαστε άξιοι να διαχειριστούμε την ένδοξη κληρονομιά που μας άφησαν κι έτσι αποφασίζουν να πάρουν τη -σχεδόν ετοιμοθάνατη- Μαμά Ελλάδα πίσω στον Κάτω Κόσμο μαζί τους. Πριν φύγουν, όμως, θα μας κάνουν τη χάρη να μας δείξουν... τα χάλια μας! Σύλληψη - κείμενα: Γιάννης Παλαιολόγος, Γιάννης Σαρακατσάνης, AbOvo. Σκηνοθεσία: Γιάννης Σαρακατσάνης.

Ερμηνεύουν: Αντώνης Αντωνίου, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Έμιλυ Κολιανδρή, Παναγιώτης Κοντονής, Άρης Λεμπεσόπουλος, ∆ήμητρα Ματσούκα, Αμάλια Μπένετ, Μαρία Ναυπλιώτου, Ιωάννα Παππά, Έλενα Τοπαλίδου, Αιμίλιος Χειλάκης. Κτίριο Τσιλλερ, Αγίου Κωνσταντίνου 22-24 (Σταθμός Μετρό: Ομόνοια) Τηλ. ταμείου: 213-03.24.848

• ΤΡΑΓΟΥ∆Ι

Μαμά Ελλάδα 2

…I 'm feeling good!! Ο Κωνσταντίνος Κωτσαδάμ μετά τους ΗΡΩΕΣ λέει: "...I 'm feeling good!!" και παρουσιάζει κάθε Κυριακή και ∆ευτέρα ένα υπέροχο δίωρο με αγαπημένα τραγούδια. Σε ένα solo live, με τη συνοδεία του Σάκη Βαργεμτζίδη στο πιάνο, οι Κυριακές μας γίνονται λιγότερο πληκτικές. Στην τιμή των 14 ευρώ περιλαμβάνεται και ένα ποτό ενώ είναι απαραίτητη η κράτηση θέσεων. Από 15 Φεβρουαρίου και μετά. ΑΓΚΥΡΑ, Σόλωνος 124 & Εμμ. Μπενάκη, Αθήνα, τηλ. 210-88.39.657

Ερμηνεύουν: Γιάννης Γιαννούλης, Λευτέρης Ελευθερίου, Βάσω Καβαλιεράτου, Μαρία Μπαλούτσου, Φάνης Παυλόπουλος, Γιάννης Σαρακατσάνης, Σωσώ Χατζημανώλη, Βάσω Χελά. Θέατρο του Ήλιου: Φρυνίχου 10, Πλάκα, Ακρόπολη , τηλ.: 210-32.31.591

• ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ Τιτανικός Στις 10 Απριλίου 1912, το βρετανικό υπερωκεάνιο Τιτανικός πραγματοποιεί τον παρθενικό του απόπλου από το λιμάνι του Σαουθάμπτον με προορισμό τη Νέα Υόρκη. Λίγες μέρες μετά βυθίζεται στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού, παρασύροντας στο θάνατο περισσότερα από 1.500 άτομα. Έχει συμβεί το αδιανόητο. Μετά την εντυπωσιακή Bossa Nova, ο Ρήγος επανέρχεται στο Εθνικό για να δημιουργήσει στη σκηνή ένα μυστηριώδη και γοητευτικό κόσμο και να μας κάνει συνένοχους των πιο μύχιων αναζητήσεών του. Στο πλευρό του δεκαέξι σημαντικοί ερμηνευτές (ηθοποιοί και χορευτές), που θα συναντηθούν επί σκηνής για να διασταυρώσουν τις ιστορίες τους, προκαλώντας τα όρια ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Πρώτη παράσταση: 13/03/2009. Τελευταία παράσταση: 17/05/2009. Σκηνοθεσία- χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος.

• ΓΙΑ ΠΑΙ∆ΙΑ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) Η συνωμοσία των λουκουμάδων Η Vanguard παρουσιάζει τη μουσικο-χορευτική περιπέτεια του Σταμάτη Κραουνάκη, βασισμένη στα Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά του Γιώργου Σεφέρη. Πέντε μικρά παιδιά, παίζοντας στο σπίτι τους, μαθαίνουν για το μύθο της κατάρας του μαύρου λουκουμά, που απειλεί μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις τους. Έτσι ξεκινούν μια περιπέτεια αναζητώντας το αντίδοτο. Μετά από μια διασκεδαστική περιπλάνηση σε όλο τον κόσμο τα μάγια θα λυθούν και τα παιδιά θα μπορέσουν να φάνε πάλι λουκουμάδες. Μέσα από το ταξίδι τους θα ανακαλύψουν ότι η ευτυχία μπορεί να υπάρχει δίπλα τους, σε απλά, καθημερινά πράγματα. Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Χρήστος Θεοδώρου, Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, ∆ιονύσης Κωστής. Σκηνοθεσία: Γιώργος Φίλης. Ερμηνεύουν, τραγουδούν και χορεύουν: Χρήστος Γεροντίδης, ∆ημήτρης Ερατεινός, Αναστασία Κατσιναβάκη, Τερέζα Κρητικού, ∆ιονύσης Κωστής, Ελεάνα Παπαχρήστου. Θέατρο Παραμυθίας, οδός Παραμυθίας 27, Κεραμεικός τηλ.: 210-70.12.122. Καθημερινά, οργανωμένες παραστάσεις για σχολεία, συλλόγους και εταιρείες (8 ευρώ). Κυριακή, 11.30 π.μ. & 3 μ.μ. 10 ευρώ παιδικό, 15 ευρώ ενήλικες.

A T H E N S CO N C E R T H A L L Μία νύχτα στο

Μέγαρο Μeet us at

Megaron Η υψηλής ποιότητας αισθητική χαρακτηρίζει για το πρώτο τρίμηνο του 2009 τις μουσικές εκδηλώσεις που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα μουσικών ρευμάτων το οποίο εκτείνεται από την παλιά μουσική μέχρι τη μουσική του 20ού και του 21ου αιώνα. • The events of the first three months of 2009 are characterised by high quality and cover a wide range of musical genres featuring anything from old music till the music of the 20th and 21st centuries.

7,8,10,11,13,14, 15.03.2009 Κύκλος Όπερα/Opera Θαΐς του Ζυλ Μασνέ Το αριστούργημα του Ζυλ Μασνέ είναι μία τρίπρακτη όπερα σε λιμπρέτο του Λουί Γκαλέ, βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Ανατόλ Φρανς. Τη φιλόδοξη παραγωγή του Μεγάρου σκηνοθετεί ο Αρνό Μπερνάρ. Τον ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο της Θαΐδας θα ερμηνεύσει η σοπράνο Μαρλίζ Πέτερσεν. Την Ορχήστρα των Χρωμάτων διευθύνουν ο μεγάλος Γάλλος αρχιμουσικός Μισέλ Πλασόν και ο μόνιμος αρχιμουσικός της Μίλτος Λογιάδης. Thais by Jules Massenet This masterpiece by Jules Massenet is a three-act opera. The lyrics were written by Louis Gale and the story was based on the book by Anatole France. The impressive Megaron pro-

CAPITAL A

duction is directed by Arnaud Bernard. The demanding main character will be performed by the soprano Marlise Petersen. The Orchestra of Colours will be conducted by Michel Placon and Miltos Logiadis. 20.03.09, 3, 4/04/09 25/4/2009 Κύκλος Μεγάλες Ορχήστρες - Μεγάλοι Μαέστροι Σε αυτόν τον κύκλο εκδηλώσεων φιλοξενούνται μερικές από τις σημαντικότερες ευρωπαϊκές ορχήστρες: Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Στουτγάρδης (20/3/09), Ορχήστρα της Φινλανδικής Ραδιοφωνίας (3, 4/4/09), Συμφωνική Ορχήστρα του BBC (25/4/09). Great Orchestras - Great Conductors In this series of events, three major European orchestras will perform: the Stuttgart Radio Philharmonic

Orchestra (20/3/09), the Finnish Radio Philharmonic Orchestra (3, 4/4/09), and the BBC Radio Philharmonic Orchestra (25/4/09). 12/03/2009 Κύκλος Μεγάλοι Ερμηνευτές / Great Performers Τζον Ουίλιαμς: Ρεσιτάλ O μεγαλύτερος ίσως κιθαρίστας του κόσμου στις μέρες μας, ο Τζον Ουίλιαμς, σε ένα μοναδικό ρεσιτάλ. John Williams: Recital John Williams is one of the greatest guitar virtuosos of our times. Enjoy him in this unique recital. 30/03/2009 Στίβεν Κοβάσεβιτς / Καμεράτα, Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής Ο μεγάλος Αμερικανός πιανίστας Στίβεν Κοβάσεβιτς εμφανίζεται με την Καμεράτα, Ορχήστρα Φίλων της Μου-

σικής υπό τον Αλέξανδρο Μυράτ. Stephen Kovasevic and Kamerata / Orchestra of the Friends of Music The famous American pianist Stephen Kovasevic appears with Kamerata, Orchestra of the Friends of Music conducted by Alexandros Myrat. 24/04/2009 Σειρά Μεγάλες Λυρικές Φωνές της Εποχής μας / Great Opera Singers of Our Time Καρίτα Μάτιλα / Συμφωνική Ορχήστρα του BBC Θα παρακολουθήσουμε τη μεγάλη σοπράνο Καρίτα Μάτιλα, η οποία θα ερμηνεύσει έργα Ρίχαρντ Στράους με τη Συμφωνική Ορχήστρα του BBC. Karita Matila and the BBC Radio Philharmonic Orchestra The renowned soprano Karita Matila will interpret songs by Richard Strauss accompanied by the BBC Radio Philharmonic Orchestra. 9, 10/04/2009 Σειρά Κορυφαίοι Βιολιστές της Εποχής μας / Great Violinists of Our Time Λεωνίδας Καβάκος / Καμεράτα του Ζάλτσμπουργκ Το Μέγαρο φιλοξενεί το δικό μας μεγάλο βιολονίστα Λεωνίδα Καβάκο, που εμφανίζεται ως σολίστ και αρχιμουσικός με την Καμεράτα του Ζάλτσμπουργκ. Leonidas Kavakos and the Salzburg Kamerata The world famous violinist Leonidas Kavakos will appear as soloist and conductor with the Salzburg Kamerata. 24,25,27,28,29/03/2009 Σειρά Γέφυρες / Bridges Series Σαν τραγούδι μαγεμένο Με διευθυντή το συνθέτη ∆ημήτρη Μαραγκόπουλο και στο πλαίσιο των εναλλακτικών προσανατολισμών της σειράς, θα παρουσιαστεί το Σαν τραγούδι μαγεμένο με το Γιώργο Νταλάρα. Like an Enchanted Song The series is produced by Dimitri Maragopoulos and will present the event Like an Enchanted Song with the acclaimed singer George Dalaras.

08/04/2009 Σειρά Γέφυρες Matthias Schriefl's Shreefpunk Με το ελληνικό τραγούδι συνυπάρχει η τζαζ με δύο μεγάλα αστέρια της, το θρυλικό Χέρμπι Χάνκοκ, αλλά και τον κορυφαίο σαξοφωνίστα Γουέιν Σόρτερ με τα γκρουπ τους. Επίσης, το νεανικό συγκρότημα του Ματίας Σριφλ, Matthias Schriefl's Shreefpunk θα επιχειρήσει να φανερώσει την ίδια συνύπαρξη. Herbie Hancock and Wayne Sorter and bands Matthias Schriefl's Shreefpunk The subtle connection of Greek songs and jazz will be highlighted by the legendary jazz musician Herby Hancock and the acclaimed saxophone player Wayne Sorter with their bands. The new band Matthias Schriefl's Shreefpunk will attempt to bring to light the same connection with their concert. 26 /02 / 2009 Σειρά Έλληνες Συνθέτες και Σολίστ Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής H Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής σε μουσική διεύθυνση Νίκου Χριστοδούλου, παρουσιάζει έργα των Ν. Χριστοδούλου, C. Debussy. Greek Composers and Soloists Kamerata, Orchestra of the Friends of Music Nikos Christodoulou will conduct the Kamerata performing works by himself and Charles Debussy. 8 /03/2009 Γυναίκες Συνθέτριες Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής Στις Γυναίκες Συνθέτριες, σε μουσική διεύθυνση Αλέξανδρου Μυράτ, θα παρουσιαστούν έργα των C. Chaminade, G. Finzi και L. Farrenc. Women Composers Kamerata, Orchestra of the Friends of Music Women Composers sees Alexandros Myrat conducting works by C. Chaminade, G. Finzi, and L. Farrenc. C-A Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Αθήνα / Vas. Sofias & Kokkali, Athens, τηλ./ tel.: 210-72.82.333

A THENS OPERA HOUSE

Εθνική

Λυρική Σκηνή Η Εθνική Λυρική σκηνή παρουσιάζει το επόμενο δίμηνο εξαιρετικές παραγωγές για τους λάτρεις της όπερας, της κλασσικής μουσικής, του μπαλέτου αλλά και της παιδικής θεατρικής σκηνής. Σας συστήνουμε τις ακόλουθες παραστάσεις:

Greek National

Opera House

For the next two months, the Greek National Opera Company (Lyriki Skini) presents performances that will satisfy any opera buff, classical music connoisseur, or ballet fan. The children's theatre productions are also superb. We suggest the following productions.

CAPITAL A

Οι Απάχηδες των Αθηνών Νίκ. Χατζηαποστόλου Apaches of Athens - Nikos Hatziapostolou ΘΕΑΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛ / ACROPOL THEATRE

Έως / Till 12-4-2009

νής. Με αφορμή τον έρωτα δύο νέων, του Κώστα και της Τιτίκας, ο Χατζηαποστόλου πλάθει μία ηθογραφία, σκιαγραφώντας τις δυσκολίες και τις αντιφάσεις της αθηναϊκής κοινωνίας την περίοδο του Μεσοπολέμου. Apaches of Athens is an operetta by Nikos Hatziapostolou, who was one of the most influential composers at the turn of the 20th century. This is a new production by the Lyriki Skini. The story is set in Athens and revolves round the love of Kostas and Titika. The work shows a life full of difficulties and the contrasts that existed within the Athenian society during the midwar period. Ρούσαλκα / Rusalka ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ / OLYMPIA THEATRE

6, 7, 8, 13, 14, 15-3-2009

Οπερέτα σε τρεις πράξεις Τετάρτη και Πέμπτη στις 18.30 Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 20.00 Τιμές εισιτηρίων: 33, 28, 25, 20 ευρώ, Παιδικό, φοιτητικό: 15 ευρώ Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Κατσαρός, Χρύσανθος Αλισάφης, Γιώργος Αραβίδης Σκηνοθεσία: Ισίδωρος Σιδέρης Three-Act Operetta Wednesdays and Thursdays at 18.30 Fridays and weekends at 20.00 Tickets: 33, 28, 25, 20 euros, Concessions: 15 euros Conducted by Yiorgos Katsaros, Chrysanthos Alisafis and Yiorgos Aravides Directed by Isidoros Sideris

Λυρικό παραμύθι σε τρεις πράξεις Ορχήστρα και Χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε συμπαραγωγή με την Opera de Nice Τιμές εισιτηρίων: 68, 58, 48, 38, 28, 20 ευρώ, Προεδρικό θεωρείο 100, 80 ευρώ, Παιδικό, φοιτητικό: 15 ευρώ Μουσική διεύθυνση: Γιάροσλαφ Κύζλινκ Σκηνοθεσία: Μάριον Βάσσερμαν A three-act Opera Lyriki Skini Orchestra and Choir in a coproduction with the Opera de Nice Tickets: 68, 58, 48, 38, 28, 20 euros, Presidential Box: 100 and 80 euros, Concessions: 15 euros Conducted by Yaroslav Kyzlink Directed by Marion Vasserman

Οι Απάχηδες των Αθηνών του Νίκου Χατζηαποστόλου, ενός από τους σημαντικότερους συνθέτες αθηναϊκής οπερέτας, παρουσιάζονται σε νέα παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκη-

Η μαγευτική όπερα του Αντονίν Ντβόρζακ Ρούσαλκα παρουσιάζεται για πρώτη φορά τόσο στην Εθνική Λυρική Σκηνή, όσο και στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα συμβολικό παραμύθι που αφη-

γείται την τραγική ιστορία μιας απόκοσμης νεράιδας και τον παράφορο έρωτά της για έναν πρίγκιπα, που ολοκληρώνεται μόνο μέσα από το θάνατο. Τα τελευταία χρόνια η Ρούσαλκα έχει έλθει και πάλι στο προσκήνιο, καθώς σκηνοθέτες αποκωδικοποιούν τους ψυχαναλυτικούς συμβολισμούς της υπόθεσης, προσθέτοντας με αυτόν τον τρόπο διαστάσεις πέραν του πρώτου επιπέδου ανάγνωσης. The magical opera by Antonin Dvorak is a symbolic fairytale that tells the tragic story of the water sprite Rusalka and her passionate love affair with a prince. Their love can only be concluded through death. In recent years, the opera has once again become popular as directors have deciphered the psychological symbolism found in the work. This has added more dimensions to the piece, thereby adding greater depth to the story. Ρίτα - Γκαετάνο Ντονιτσέττι Rita - Gaetano Donizetti

Conducted by Ilias Voudouris Directed by Alexandros Efklidis Lyriki Skini Orchestra and Choir

Ο γάμος είναι το θέμα της πικάντικης κωμωδίας με την υπέροχη μουσική του Ντονιτσέττι. Η διπλά παντρεμένη Ρίτα βρίσκεται αντιμέτωπη με τους συζύγους της, που θέλουν να απαλλαγούν από αυτή. Γάμος, καταπίεση, παράνομος έρωτας και θάνατος δεσπόζουν στη ζωή ενός περιπλανώμενου θιάσου στους Παλιάτσους του Ρουτζέρο Λεονκαβάλλο, όπου η τέχνη γίνεται καθρέφτης της πραγματικότητας. Marriage is the topic of the spicy comic opera featuring the beautiful music of Gaetano Donizetti. The bigamous Rita finds herself facing both her husbands who wish to be rid of her. Marriage, oppression, illicit love affairs and death are the main issues governing the life of a travelling troupe in the opera Clowns by Ruggero Leoncavallo. Art therefore becomes a mirror of reality.

Παλιάτσοι - Clowns

Συρανό και Ρωξάνη του Σταύρου Ξαρχάκου Cyrano & Roxanne An opera by Stavros Xarhakos

∆ράμα σε δύο πράξεις / Two-Act Opera

ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ / OLYMPIA THEATRE

20, 22, 24-3-2009

Κωμική όπερα σε μία πράξη Σε ιταλική γλώσσα Comical one-act Opera. In Italian

20, 22, 24-3-2009 Τιμές εισιτηρίων: 68, 58, 48, 38, 28, 20 ευρώ, Προεδρικό θεωρείο: 100, 80 ευρώ, Παιδικό, φοιτητικό: 15 ευρώ Μουσική διεύθυνση: Ηλίας Βουδούρης Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ευκλείδης Ορχήστρα και Χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής Tickets: 68, 58, 48, 38, 28, 20 euros, Presidential Box: 100 and 80 euros, Concessions: 15 euros

ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ / OLYMPIA THEATRE 5, 7, 8, 10, 11-4-2009 Τιμές εισιτηρίων: 78, 68, 58, 48, 38, 28, 20 ευρώ, Προεδρικό θεωρείο: 130, 110 ευρώ, Παιδικό, φοιτητικό: 15 ευρώ Μουσική διεύθυνση: Σταύρος Ξαρχάκος Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Φρήμαν Tickets: 78, 68, 58, 48, 38, 28, 20 euros, Presidential Box: 130, 110

euros, Concessions: 15 euros Conducted by Stavros Xarhakos Directed by David Freeman

Παγκόσμια πρώτη της όπερας του Σταύρου Ξαρχάκου σε συμπαραγωγή με το Αυτοκρατορικό Θέατρο της Κομπιένης της Γαλλίας. Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει τη γνωστή ιστορία του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα Συρανό ντε Μπερζεράκ, που βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο του 1897 του Εντμόν Ροστάν, επεξεργασμένο από τον διάσημο Γάλλο σεναριογράφο Ζαν-Κλωντ Καρριέρ. Τι είναι σημαντικό στον έρωτα; Η ομορφιά ή ο εσωτερικός κόσμος; Φοβούμενος το πρώτο, ο Συρανό αποφασίζει να μη διεκδικήσει την όμορφη Ρωξάνη, για να ανακαλύψει έπειτα από χρόνια ότι εκείνη ήταν ερωτευμένη με την ψυχή του. In this world premiere, the Lyriki Skini presents the well-known story of the French playwright Cyrano de Bergerac, which is based on the play by Edmond Rostand. The piece, which was written in 1897, was then reworked by the famous French script writer Jean-Claude Carriere. What is important in love? Is it external beauty or the inner world? Fearing that the first matters more, Cyrano decides not to woe the beautiful Roxanne, but then discovers years later that she was in fact in love with his soul. Ζιζέλ / Gisele ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ / OLYMPIA THEATRE

13, 14, 15-2-2009 Τιμές εισιτηρίων: 48, 43, 38, 33, 28, 25, 20 ευρώ, Προεδρικό θεωρείο: 100, 80 ευρώ, Παιδικό, φοιτητικό: 15 ευρώ

A THENS OPERA HOUSE

Χορογραφία: Ιρέκ Μουχαμέντοφ Μουσική διεύθυνση Ανδρέας Τσελίκας Tickets: 48, 43, 38, 33, 28, 25, 20, euros, Presidential Box: 100, 80 euros, Concessions: 15 euros Music by Adolphe Adam Choreographed by Irek Mukhamedov Conducted by Andreas Tselikas

Η επιτυχημένη περσινή παραγωγή της Ζιζέλ επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Ο υπερφυσικός κόσμος των ξωτικών χαρακτηρίζει το γνωστό ρομαντικό μπαλέτο, στο οποίο ο έρωτας της χωριατοπούλας Ζιζέλ για τον κόμη Άλμπρεχτ δεν υπερβαίνει μόνον το ταξικό χάσμα που χωρίζει τους δύο νέους, αλλά και τον ίδιο το θάνατο. Last year's successful production of Gisele returns on the Lyriki Skini. The world of the supernatural is featured in the well-known ballet, in which the love of the peasant girl Gisele for the count Albrecht doesn't only overcome the class divide separating the two young people, but also death itself.

Ο Τσάρος Σαλτάν, η όμορφη Τσαρέβνα και ο μαγεμένος αυλός Tsar Saltan, Beautiful Tsarevna and the Enchanted Swan ΘΕΑΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛ / ACROPOL THEATRE

Έως / Till 2-4-2009 Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Κυριακή στις 11.00 Τιμές εισιτηρίων: 20, 12 ευρώ, Ομαδικό: 10, 8 ευρώ Μουσική διεύθυνση: ∆ημήτρης Κατσίμπας, Γιώργος Αραβίδης Σκηνοθεσία, κείμενο πρόζας, διασκευή: Κάρμεν Ρουγγέρη Μουσική προσαρμογή για μικρό σύνολο: Κώστας Κριτσωτάκης Στίχοι τραγουδιών: Ανδρέας Κουλουμπής Tuesdays, Wednesdays, Thursdays Fridays and Sundays at 11.00 Tickets: 20, 12 euros, Team tickets: 10, 8 euros Conducted by Dimitri Katsimbas and Yorgos Aravides Adapted and Directed by Carmen Ruggeri Musical adaptation by Kostas Kritsotakis Lyrics by Andreas Kouloumbis

Φέτος η Κάρμεν Ρουγγέρη επεξεργάστηκε για τους μικρούς φίλους της Ε-

CAPITAL A

θνικής Λυρικής Σκηνής μία όπερα του διάσημου Ρώσου συνθέτη Νικολάι Ρίμσκι-Κόρσακοφ. Πρόκειται για ένα ρωσικό παραμύθι στο οποίο οι κακές αδελφές της γυναίκας του τσάρου Σαλτάν καταφέρνουν να χωρίσουν τον τσάρο από τη γυναίκα του και τον νεογέννητο γιο του. Με τη βοήθεια του Μαγεμένου Κύκνου κι έπειτα από πολλές περιπέτειες, ο τσάρος βρίσκει και πάλι τα αγαπημένα του πρόσωπα σε ένα μαγικό νησί, ενώ ο κύκνος μεταμορφώνεται σε μία όμορφη πριγκίπισσα, που παντρεύεται το γιο του τσάρου. The acclaimed children's theatre producer, actress and director Carmen Ruggeri has adapted for the Lyriki Skini a well-known opera by the Russian composer Nikolai RimskyKorsakov. The story is a Russian fairy tale in which the wicked sisters of the wife of Tsar Saltan manage to separate the tsar from his wife and his newborn son. With the help of the enchanted swan and after many adventures, the tsar finds his loved ones again on a magical island, whilst the swan transforms herself into a beautiful princess who marries the tsar's son. C-A ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ Ακαδημίας 59-61, Ταμεία ∆ευ. έως Κυρ. 9πμ-9μμ, Τηλ. +30 210 36 12 461, +30 210 36 43 725, ΘΕΑΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛ Ιπποκράτους 9-11, Ταμεία ∆ευ. 9πμ – 3μμ / Τρ. Έως Κυρ. 9πμ – 9μμ Τηλ. +30 210 36 43 700

A PPETIZING

RESTAURANTS

Dinner for two

GB Corner

Aleria

CAPITAL A

Papermoon

LUXURY Freud Oriental Αυτό το εστιατόριο μάς αρέσει πολύ γιατί έχει εξαιρετικό σούσι, ασιατική κουζίνα γενικά, αλλά και μια χαρούμενη μοντέρνα ατμόσφαιρα. In the city-centre, a place for great sushi, Asian cuisine, and modern ambience. Ξενοκράτους 21, Κολωνάκι, τηλ.: 210-72.99.595 21 Xenokratous Street, Kolonaki, Tel: 210-210 72.99.595

GB Corner Ένα υπέροχο σημείο συνάντησης στο κέντρο της Αθήνας, στο πολυτελές ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Kλασική διακόσμηση και μοναδική περιποίηση σε ένα πολυτελές περιβάλλον. Ανοικτό μεσημέρι και βράδυ. The ideal place for meeting friends and business contacts at the sumptuous Grande Bretagne Hotel, in the centre of Athens. Classic decor and unique service in a luxurious environment.

Diagonios

Πολύ καλή ιταλική κουζίνα, πλούσια κάβα και ένα καλό σημείο συνάντησης από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Ιδανική πρόταση για επαγγελματικά γεύματα και συναντήσεις. A delightful spot in the centre of Athens. Modern, comfortable and friendly, it serves great international cuisine. It possesses a well-stocked wine cellar and is an excellent place for meeting up from morning till late at night. It is also a good choice for a business lunch.

Νικόλας της Σχοινούσας Nikolas from Schinousa Νέοι θαλασσινοί gourmet θησαυροί από τον διακεκριμένο Executive Chef Νίκο Φωτιάδη. ∆οκιμάστε το πιλάφι με θαλασσινά και κρόκο Κοζάνης και ζυμωτό ψωμί παραγωγής "Νικόλα". New gourmet sea "treasures" created by the Executive Chef Nick Fotiadis. Taste and enjoy the seafood risotto with saffron and Nickolas' delicious homemade bread.

City Link, Πανεπιστημίου City Link, Panepistimiou str., tel. 211-18.02.696

Χρ. Νέζερ και Θεμιστοκλέους 27, Γλυφάδα, On the corner of Chr. Nezer str and 27, Themistokleous str., Glyfada tel.: 210-89.42.205

Πλ. Συντάγματος, τηλ.: 210 -33.30.000 Syntagma Sq., tel: 210 -33.30.000

Aleria Το ανακαινισμένο νεοκλασσικό χαρακτηρίζεται από την προσεγμένη διακόσμηση και το προσεγμένο μεσογειακό μενού του. Ένα από τα αγαπημένα μας νέα στέκια. The restaurant is in a beautifully decorated neoclassical building and offers a select Mediterranean menu. One of our new favourite selections for a great night out.

Papermoon Mια εξαιρετική πρόταση στο κέντρο της Αθήνας. Μοντέρνο, κοσμικό και φιλόξενο.

Μ. Αλεξάνδρου 57, Μεταξουργείο, 57 Megalou Alexandrou Street, Metaxourgeio, tel: 210-52.22.633

ALL TIME CLASSICS Πράσινος Λόφος Prasinos Lofos Το νέο εστιατόριο του γνωστού μάγειρα Γιάννη Βαξεβάνη σε έναν υπέροχο λόφο. Ιδανική έξοδος για κρεατοφαγία. A beautiful new Greek taverna on a hill. Ideal choice for meat lovers. Λόφος Τρουμπάρι, Λεωφ. Αλίμου 89, Troubari Hill, 89 Alimou Av., tel.: 210-99.13.811

Cilentio Ένα υπέροχο σημείο συνάντησης που

A PPETIZING

Cilentio

θα σας προσφέρει εξαιρετική κουζίνα σε καλές τιμές. Στην καρδιά του Κολωνακίου, σε ένα όμορφο νεοκλασσικό, αποτελεί μια ιδανική λύση για το μεσημέρι ή το βράδυ. An all-time favourite place for great Greek and Mediterranean cuisine. In the heart of Kolonaki, a good restaurant with reasonable prices and outstanding cuisine. Μαντζάρου 3 & Σόλωνος 54, τηλ.: 210-36.33.144 3 Mantzarou st. & 54 Solonos st., tel: 210-36.33.144

Νargile Αυθεντική λιβανέζικη και ελληνική κουζίνα με άποψη και υπέροχη διακόσμηση. Μια διαφορετική πρόταση για την έξοδό σας. Κάθε Κυριακή μεσημέρι αξίζει ο μπουφές. A great place for Lebanese and Greek cuisine and beautiful decor. Try the buffet every Sunday afternoon. Χαρ. Τρικούπη 50, Κηφισιά 50 Charilaou Trikoupi st. Kifisia tel.: 210 -80.83.333

Cosca Ιταλική κουζίνα, γεύσεις από Σικελία και τις νότιες περιοχές. Zεστή ατμόσφαιρα, γεμάτη χρώμα και ζωντανή διάθεση. Italian cuisine, Sicilian dishes and

CAPITAL A

Prasinos Lofos

recipes from the southern coast of Italy. Enjoy the cozy atmosphere, full of colour and happy vibes. Πραμάντων 10, Πλατεία Ελπίδος, Κουκάκι 10 Pramanton str., Elpidos Square, Koukaki, tel: 210-92.10.229

TRENDY & COLOURFUL ∆ιαγωνίως στη Λυκαβηττού Diagonios sti Likavitou Το αγαπημένο μας στέκι στο Κολωνάκι για κεμπάπ. Οur prefered restaurant for kebabs in Κolonaki. Λυκαβηττού 14, Αθήνα 14 Lycavittou Str., Athens www.diagoniws.gr

Nargile

Svejk ∆ε χορταίνουμε το γκούλας, την πάπια, το ταρτάρ και το εξαιρετικό μπιφτέκι. Μερίδες για καλοφαγάδες και ποιότητα που αψηφά το πέρασμα του χρόνου. Μην ξεχάσετε να πιείτε τσεχικές μπύρες και να δοκιμάσετε τα υπέροχα παραδοσιακά γλυκά. We can't get enough of the goulash, the duck, the steak tartar and the delicious burgers. Don't miss out on the famous Czech beer and enjoy the fantastic, traditional desserts. Ρούμπεση 8, Ν. Κόσμος 8 Roubesi Street, Neos Kosmos tel: 210 -90.18.389

tel.: 210-36.17.821

Tιρμπουσόν Tirbouchon Μια σύγχρονη ταβέρνα σε μια από τις πιο κεφάτες γειτονιές της Αθήνας. Ένα νέο αγαπημένο στέκι, ανοιχτό κάθε μεσημέρι και μέχρι αργά το βράδυ. A modern taverna in one of the most colourful neighbourhoods of Athens. A new favourite for the young and trendy. Open from noon till late at night. Κωνσταντινουπόλεως 104, Κεραμεικός 104 Konstantinoupoleos Str., Keramikos tel: 210-34.10.107

Avalon Mεσαιωνικό σκηνικό και τα καλύτερα μύδια της Αθήνας. Εξαιρετική κάβα. A medieval setting and the best mussels in town. Enjoy the rich wine and beer list. Avalon North: Χαρ. Τρικούπη 50, Κηφισιά 50 Charilaou Trikoupi Str., Kifisia tel: 210 -62.31.719 Avalon South: Λεωκορίου 20, Ψυρρή 20 Leokoriou Str., Psirri tel: 210 -33.10.572

Fishbar Με κυρίαρχο στοιχείο το ξύλο και έντο-

Τirbouson

Fishbar

νες αναφορές από τη ναυτική μας παράδοση, τα εστιατόρια Fishbar στο Κολωνάκι και τη Γλυφάδα έχουν την αύρα των λιμανιών της Μεσογείου, ενώ προσφέρονται για ατέλειωτο γλέντι. With wood the dominant material and mementoes from the Greek seafaring tradition, Fishbar restaurants in Kolonaki and Glyfada are reminiscent of a Mediterranean port, while offering non-stop partying. Ζησιμοπούλου 2, Γλυφάδα, Μηλιώνη 4, Κολωνάκι 2 Zisimopoulou Street, Glyfada, tel: 210-96.80.100 4 Milioni Street, Kolonaki, tel: 210-36.16.098

Prosopa ∆ειπνήστε με θέα τα τρένα που περνούν σε μια από τις πιο κεφάτες γειτονιές της Αθήνας. Αγαπημένο μας στέκι εδώ και χρόνια. Dine with a view of the trains that pass by in one of the most colourful neighbourhoods of Athens. Always our favourite. Good value for money, good food, great atmosphere. A must in Gazi.

Cosca

Food Company Το διάσημο στέκι στα Εξάρχεια, σημείο αναφοράς της νεολαίας της πόλης. Σύγχρονο, οικονομικό και γρήγορο, αποτελεί ένα εξαιρετικό σημείο συνάντησης πριν ή μετά τη διασκέδασή σας στο κέντρο της πόλης The well-known restaurant attracts the young and trendy. Modern and good value for money, it constitutes a great meeting place before or after a night out in the nearby areas of the city centre. Εμ. Μπενάκη 63-65, τηλ.: 210-38.05.004 63-65 Em. Benaki str. tel.: 210-38.05.004

kebab

Κωνσταντινουπόλεως 84, Γκάζι, τηλ: 210-34.13.433 84 Κοnstantinoupoleos str., Gazi, tel: 210-34.13.433

VALUE FOR MONEY Σαρδέλλες / Sardelles Το αγαπημένο μας εστιατόριο για ψάρι στο Γκάζι. ∆οκιμάστε σαρδέλλες, μπακαλιάρο, υπέροχες σαλάτες και υγιεινές προτάσεις. Οur prefered fish restaurant in Gazi. Try fresh seafood and great salads in a beautiful location, right beside the Gazi complex. Περσεφόνης 15, τηλ.: 210-34.78.050 15 Persefonis str., tel: 210-210-34.78.050

Fantastic flavours from the East 1 Amyhandrou St., Kountouriotou Sq., Koukaki, tel. 210 92 22 613, 210 92 22 700

A THENIAN NIGHTLIFE • Venue

• Paris

• Fuzz

Αφήστε τη μουσική να σας οδηγήσει

Let the music be your guide ••• Με τον υδράργυρο να κάνει βουτιές και τα χοντρά ρούχα να είναι απαραίτητα, η νυχτερινή έξοδος αποτελεί βασική μας προτεραιότητα. Και είμαστε τυχεροί! Θα ντυθούμε ζεστά και θα περιπλανηθούμε ανάμεσα στις πολλές προτάσεις της αθηναϊκής νύχτας. Έχουμε πολλές εναλλακτικές. Η μουσική έχει τον πρώτο λόγο. Το Capital A σάς προτείνει μουσικά μαγαζιά και στέκια με βάση το είδος που θέλετε να ακούσετε κατά την έξοδό σας.

•••

Going out becomes our number one priority during the festive season, so wrap up warm and take a wander round Athenian nightspots. Capital A suggests a list of venues based on the type of music you might like to hear during your nights out.

by Konstantinos Dimos

CAPITAL A

Jazz Η τζαζ είναι ένα είδος μουσικής που χαρακτηρίζεται από αισιοδοξία. Ό,τι πρέπει δηλαδή για τα κρύα βράδια του χειμώνα. Το Jazz in Jazz (∆εινοκράτους 6, Λυκαβηττός) είναι ένα από τα θρυλικά τζαζάδικα της πόλης. Μουσική από Duke Ellington, Ella Fitzgerald και πολλούς ακόμα θρύλους Αγαπημένο στέκι αποτελεί επίσης και το Cafe Boheme (Ομήρου 36, Κολωνάκι). Κάθε Τετάρτη βράδυ, τα ηνία αναλαμβάνουν ψαγμένα τζαζοπαίδια της εγχώριας σκηνής. Ο Μάνος Αθανασιάδης μαζί με δυο ταλαντούχους μουσικούς παίζουν γνωστές επιτυχίες. Φυσικά γνωστός χώρος, που φιλοξενεί εδώ και χρόνια μεγάλα ονόματα της τζαζ, είναι επίσης και το Half Note Jazz Club (Τριβωνιανού 17, Μετς). Η καρδιά της ζωντανής μουσικής χτυπάει δυνατά σε αυτό το μαγαζί. Σίγουρα θα απολαύσετε τις καλύτερες ζωντανές παραστάσεις της παγκόσμιας τζαζ σκηνής. Jazz is a genre full of vitality and optimism. Perfect for a

cold winter's night. Jazz in Jazz (6 Dinokratous street, Lycavittos) is one of this city's renowned jazz hangouts. Relax to the sounds of Duke Ellington, Ella Fitzgerald and other legends. Cafe Boheme (36 Omirou street, Kolonaki) is another favourite. On a Wednesday night, many Greek jazz artists appear on stage. Look out for Manos Athanasiadis and his band who play jazz covers of Beatles tunes - they'll blow your mind! Half Note Jazz Club (17 Trivonianou street, Mets) is a well-known venue, which hosts the big names in jazz. You're bound to enjoy some of the best live music from around the world.

Dance / Electro Η dance μουσική σκηνή ποτέ δεν εφησυχάζει. ∆υνατά beat και γνωστοί djs υπόσχονται ένα μοναδικό clubbing στην Αθήνα. Minimal ήχοι, ηλεκτρονικές καταιγίδες και μια απίστευτη μανία για να χορέψετε είναι τα χαρακτηριστικά του

clubbing. Αυτό το χειμώνα έχουμε την επιστροφή ενός από τα μεγαλύτερα κλαμπ. Το Venue (Πειραιώς 130) έρχεται με υπερβατική διάθεση. Υπάρχουν τρεις σκηνές όπου μπορείτε να χορέψετε μέχρι τελικής πτώσης, καθώς οι deep electro μουσικές δε θα σας αφήσουν να ξεκουραστείτε. Το Fuzz Club (Λ. Βουλιαγμένης 22) από πέρυσι μας είχε εντυπωσιάσει. Εκτός από dance σκηνή συχνά φιλοξενεί και live σχήματα. Ένας μινιμαλιστικός χώρος με προβολείς που παίζουν video art ενώ εσείς παρασύρεστε από τη δίνη των beat. Θα σας αρέσει το ευρύχωρο dance floor. Το Letom (∆εκελέων 26, Γκάζι) είναι στον ίδιο χώρο που πέρυσι είχε ανοίξει το Motel. Η διάθεσή του έχει αλλάξει. Τα χρώματα και το εντυπωσιακό ντεκόρ θα σας εκπλήξουν. Ένα ανακαινισμένο industrial σκηνικό φιλοξενεί house tech ήχους και φυσικά έχει μοναδικό electronica ύφος. Στα Εξάρχεια, εκεί όπου πέρυσι ήταν το Club 22 άνοιξε φέτος το Paris (Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής 3). Ο χώρος είναι ευφάνταστα διακοσμημένος. Progressive - house διάθεση και ενίοτε techno παλμοί ξεσηκώνουν και ηλεκτρίζουν την ατμόσφαιρα. Εναλλακτική dance πρόταση αποτελεί το Second Skin (Κωνσταντινουπόλεως 78 & Ιερά Οδός, Γκάζι). Ένα νέο κλαμπ στον Κεραμεικό με γνώριμο κοινό όμως. Ebm, electro, industrial, dark core, gabber και noise είναι μερικά από τα είδη που θα ακούσετε. Το κοινό της goth σκηνής το έχει λατρέψει. Ο χώρος στήθηκε καλλιτεχνικά από τον μετρ του είδους Γιώργο Φακίνο. Dance music never lets up. Strong beats and wellknown djs guarantee a unique clubbing scene in Athens. Minimal sounds, electronic mayhem and a passion for dancing are all characteristics of clubbing. Venue (130 Pireos Street) has always set the trend and has made a dynamic comeback. It features three stages where you can dance till you drop. Fuzz Club (22 Vouliagmenis Avenue) has impressed us over the last year. The main area plays dance but also hosts live gigs. It's a minimalist venue with projectors showing video art whilst you're swept away by the beat. You'll love the open dance floor. Letom (26 Dekeleon Street, Gazi) is where Motel used to be. The mood has changed and the new colourful decor will pleasantly surprise you. It is a restored industrial space play-

ing house tech and has its own unique electronica style. Paris (Academias street and 3 Zoodohou Pigis) has opened its doors in Exarheia. The venue has been imaginatively decorated and the music varies between progressive - house and techno beats. The atmosphere is electrifying. Second Skin (78 Konstantinou- poleos Street and Iera Odos, Gazi) is another dance suggestion and is a new club in Keramikos, established by the musician Yorgos Fakinos. Music featured includes Ebm, electro, industrial, dark core, gabber and noise. Goth fans love the place.

Alternative music Electro-dub στοιχεία, drum machines και ιδιάζουσες μελωδικές γραμμές συνθέτουν το σκηνικό της alternative. Μια καλή επιλογή για να ακούσεις εναλλακτική μουσική στην Αθήνα είναι το Bios (Πειραιώς 84). Ένας εναλλακτικός πολυχώρος στον οποίο λαμβάνουν χώρα πολλά καλλιτεχνικά event. Το Mad Club (Περσεφόνης 53, Γκάζι) αποτελεί ένα εναλλακτικό rock / pop club. Το Μad βρίσκεται αρκετά χρόνια στο χώρο και αποτελεί ένα μαγαζί που η μουσική του γκάμα καλύπτει από τα 90s μέχρι και το σήμερα. Απολαύστε post-rock experimental και electro-pop αναφορές. Το Hoxton (Βουτάδων 42, Γκάζι) αποτελεί ένα από τα αγαπημένα στέκια όλης της Αθήνας. Ο χώρος είναι σημείο αναφοράς για τη νυχτερινή έξοδο. Ο ήχος του είναι indie, rock, ενίοτε και experimental pop. Μέσα σε ένα εργοστασιακό σκηνικό οι dj δημιουργούν μουσικές που αποτελούν την ταυτότητα του μαγαζιού. Electro-dub elements, drum machines and original melodies make up the alternative scenery. Bios (84 Pireos Street) is a good choice for alternative music in Athens. It is a multi-purpose venue staging many different artistic events. Mad Club (53 Persefonis Street, Gazi) is an alternative rock / pop club which has been around for some years and features music from 1990s till today. Enjoy post-rock experimental and electro-pop tunes. Hoxton (42 Voutadon Street, Gazi) is one of our favourite Athenian hangouts. The club is well-known for playing indie, rock, and experimental pop. In the industrial surroundings, the djs create music that sets the trend. C-A

A T T R AC T I V E

∆ιακόσμηση για το σπίτι του 21ου αιώνα Το ελληνικό design αλλάζει και μετουσιώνεται. Το Capital A επέλεξε τα καταστήματα που θα ντύσουν το σπίτι σας με ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει στον τομέα του εγχώριου και ξένου design. Θα έλεγε κανείς ότι το design προέκυψε από μια βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου να αποκτήσει μια πιο οικεία, πιο άμεση σχέση με το σπίτι του, αφού οι σύγχρονοι ρυθμοί των πόλεων τον ανάγκασαν να κλείνεται για αρκετές ώρες μέσα. Τα έπιπλα και τα αντικείμενα που το περιέβαλλαν άρχισαν να αποκτούν μια όλο και πιο πρακτική αξία, αλλά ταυτόχρονα να αποκτούν και το δικό τους χαρακτήρα, συμβάλλοντας σε αυτό που αποκαλούμε ποιότητα ζωής. Θαυμάζαμε τους Σκανδιναβούς αλλά τώρα πια έχουν κάνει την εμφάνισή τους νέοι Έλληνες σχεδιαστές με όραμα και πρωτοτυπία.

Greek design is changing and progressing. Capital A is pointing out those shops that will provide you with the latest in home-grown and foreign design items. Design was born out of a deeper human need for an intimate and direct relationship with our homes. Since the modern way of life has left us confined indoors, furniture and the other household items surrounding us have become much more utilitarian and ergonomic. At the same time, they have taken on their own separate identity and have contributed to a better quality of life. We used to envy the Scandinavians but new Greek designers have appeared on the scene who possess vision and originality.

Designfor the 21st century home

By Sofia Ignatidou n STUDIObenaki96 Το STUDIObenaki96, που άνοιξε στην ιστορική γειτονιά των Εξαρχείων, αποτελεί ένα χώρο προώθησής τους. Εκεί θα βρείτε τα πιάτα και τα διακοσμητικά των Ελλήνων σχεδιαστών Vast, τα εμπνευσμένα από την ελληνική αρχαιότητα αντικείμενα των Greece Is For Lovers, θα πάρετε μια δόση σκανδιναβικού design από τους Μuuto και θα χαζέψετε με την hi-tech ολλανδική

CAPITAL A

εταιρία Goods. Οι τιμές κινούνται σε λογικά επίπεδα, οπότε μη φοβηθείτε να βάλετε το χέρι στην τσέπη. STUDIObenaki96 opened its doors in the neighbourhood of Exarheia. In a shop promoting young Greek talent, you'll discover china and other decorative items by groups of designers such as Vast, Greece Is For Lovers (who are inspired by Greek antiquities) the Scandinavian Μuuto and the hi-tech

Dutch company Goods. Prices are quite affordable so don't be afraid to put your hand in your pocket. n Varangis Schemata Στο Κολωνάκι, μπορείτε να επισκεφθείτε τον εκθεσιακό χώρο Varangis Schemata, ο οποίος επίσης εστιάζει στη δουλειά σύγχρονων Ελλήνων σχεδιαστών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η καρέκλα Αετός του Ανδρέα Βαρώτσου. Πρόκειται για μια από τις πιο δυνατές ελληνικές εταιρίες στο χώρο της διακόσμησης παγκοσμίως. In Kolonaki, pay a visit to Varangis Schemata, which focuses on the work of contemporary Greek designers. The chair Eagle is rather appealing and was designed by Andreas Varotsos, whose company is a world leader in the field of decor. n Cappellini Global Λίγη πολυτέλεια δεν κάνει κακό. Αυτό

είναι το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε μόλις αντικρίσετε το νέο εκθεσιακό χώρο της εταιρείας Cappellini Global στη στοά της Πανεπιστημίου. Φωτιστικά που μοιάζουν να έχουν βγει από ταινία του Κιούμπρικ, έπιπλα που ακόμη και αν με την πρώτη ματιά δεν καταλαβαίνεις σε τι ακριβώς χρησιμεύουν, δεν μπορείς παρά να τα χαζεύεις ή ακόμη και να τα ερωτευτείς. Οι μυημένοι όχι μόνο θα κάνουν την αποκωδικοποίηση αμέσως, αλλά θα σου εξηγήσουν ότι πρόκειται για την εταιρεία που μας έχει δώσει αντικείμενα-θρύλους. Στο χώρο θα βρείτε ακόμη αντικείμενα των εταιρειών Iittala, Magis, Marimekko και Kartell. A little bit of luxury didn't harm anyone. This is what you'll think when you visit the Cappellini Global showroom, in the arcade on Panepistimiou street. The lights will remind you of a Stanley Kubrick film. The furniture doesn't immediately reveal its purpose,

n CAPPELLINI GLOBAL Πανεπιστημίου 49 (Στοά Αρσάκειου 10) 49 Panepistimiou street (10 Arsakio arcade), τηλ./tel.: 210-32.39.346 n STUDIO BENAKI96 Εμμ. Μπενάκη 96, Εξάρχεια 96 Benaki street, Exarheia τηλ./tel.: 210-38.33.148 n VARANGIS SCHEMATA Σίνα 11-13 Κολωνάκι 11-13 Sina street, Kolonaki τηλ./tel.: 210-36.13.218

which makes you want to examine and fall in love with it. Those in the know will not only understand its function straight away, but will also tell you that the company has provided the world with items that have become design legends. In the same venue you'll also find work by the companies Iittala, Magis, Marimekko and Kartell. C-A

A POINT OF VIEW

Γάμος

Terror, joy, responsibility, family, commitment, wedding cake are just some of the words associated with marriage. People are sometimes afraid of getting married while others are really keen on it. Nowadays fewer and fewer people decide on a wedding ceremony.

Marriage

Τρόμος, χαρά, υποχρεώσεις, οικογένεια, δέσμευση, τούρτα. Αυτές είναι κάποιες από τις λέξεις που έχουν συνδεθεί με το γάμο. Άλλους μάς τρομάζει και άλλους μάς εκφράζει. Αλήθεια όμως, πόσο εύκολα καταλήγουμε σε μια τέτοια τελετή ένωσης στην εποχή μας; Σίγουρα τα δεδομένα δεν όπως παλιότερα. By Rodianos Andonakopoulos

ε παλαιότερες εποχές, ο γάμος ήταν ένα φυσιολογικό βήμα μετά το σχολείο, ή τις σπουδές. Τώρα αυτό το κάποτε φυσικό και αναμενόμενο βήμα έχει αντικατασταθεί από την επαγγελματική αποκατάσταση. Το πόσο χρονικά μακροπρόθεσμο είναι αυτό το βήμα εξαρτάται από το πώς ερμηνεύει ο καθένας μας την λέξη αποκατάσταση. Για άλλους αποκατάσταση είναι μια σταθερή δουλειά και για άλλους ένας παχύς τραπεζικός λογαριασμός ή και μια διακεκριμένη θέση στον επαγγελματικό χώρο όπου κινούνται. Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία είναι πλέον ανεκτική προς τους ανύπαντρους. Εκεί που παλιότερα το κουτσομπολιό ανθούσε τώρα έχει υποτροπιάσει. Το ίδιο συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό και στην οικογένεια. Οι γονείς μπορεί να το επιθυμούν διακαώς, δεν σε πιέζουν όμως να παντρευτείς. Αυτή η απόφαση βασίζεται όλο και περισσότερο στην προσωπική μας επιθυμία, στη διάθεση και βούληση του καθενός. Αυτό είναι μια αλλαγή. Ο γάμος από αναμενόμενο γεγονός μετεξελίχτηκε σε μια αυστηρά προσωπική και όχι κοινωνική απόφαση. Υπάρχει όμως ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο προς εξέταση. Μεγαλωμένοι σε μια κοινωνία πλημυρισμένη από ανεξέλεγκτη πληροφόρηση και κάθε λογής ματαιοδοξία και έπαρση, αναπόφευκτα, αναγκαζόμαστε να αποκτήσουμε διαστρεβλωμένα υποκειμενικά αξιολογικά κριτήρια προς τον απέναντι. Κατ'αυτόν τον τρόπο, δεν σπανίζουν αλλά αντιθέτως πληθαίνουν οι περιπτώσεις που ο γάμος χρειάζεται εγγυήσεις "ευτυχίας" και ουτοπικές δεσμεύσεις "ασφάλειας". Λες και η ίδια η ζωή μας θα είναι για πάντα ασφαλής και σίγουρη! Η απλότητα του συναισθή-

CAPITAL A

or earlier generations, marriage was the only logical step after your studies. Now the only logical and natural step after school or university is finding a job. Pursuing a career, however, can take longer for some. Although many people just want to land a secure job, others consider their career successful only if they have a huge amount of money in the bank or some sort of recognition in the field that they have chosen to work in. Modern Greek society now tolerates single people. In the past, there was a lot of gossip around single people which has now subsided. However much they might want you to marry, parents don't put pressure on you to get married either. The freedom of your choice is ours and marriage has finally become a matter of personal desire and decision. This is a real

ματος δεν φτάνει πια για πολλούς από εμάς, ενώ η ασφάλεια είναι η απόλυτη προτεραιότητα. Σε αυτό το νέο checklist που αναγκαζόμαστε να επεξεργαστούμε πριν την απόφαση για μια "αιώνια" δέσμευση, έχουν προστεθεί ερωτήματα με μεγαλύτερο βαθμό σημασίας και σπουδαιότητας από αυτόν των συναισθημάτων μας. Η κοινωνική, οικονομική ή συναισθηματική εξασφάλιση που θα εμπεριέχει ένας γάμος έχει αναβαθμιστεί, λανθασμένα ίσως, ως το σημαντικότερο συστατικό. Πάντα υπήρχε ως κριτήριο, αλλά πλέον έχει γυμνωθεί από το φυσιολογικό του μέτρο, αφήνοντας ένα στεγνό ρεαλισμό που συνδέεται άμεσα με τραπεζικούς λογαριασμούς. Τα βαθύτερα συναισθήματα και οι ψυχικές ή πνευματικές προτεραιότητες του απέναντι είναι τα τελευταία στη λίστα μας. Τραγική ειρωνεία αν σκεφτείς ότι αυτά τα στοιχεία διαμορφώνουν στο μεγαλύτερο βαθμό την ευτυχία σου. Πόσο κοντόφθαλμη είναι η λογική που αξιολογεί περισσότερο τη 'σιγουριά' από την αγάπη, την κατανόηση, την εμπιστοσύνη, ή την επικοινωνία. Πόσο άραγε σε καλύπτει η ασφάλεια όταν καθημερινά ξυπνάς δίπλα σε κάποιον που διαπίστωσες αργοπορημένα ότι πολύ απλά δεν σε κατανοεί, δεν σε αισθάνεται; Μέσα στην κυκλοθυμία μας όλοι διακρίνουμε αυτές τις ανησυχίες. ∆εν έχουμε όμως ενίοτε το θάρρος να επανεξετάσουμε τις προτεραιότητες ως προς τις επιλογές μας. Οραματίζομαι ότι εγώ θα καταφέρω να αποκτήσω όλο το πακέτο. Τι εγωισμός! ∆εν λέω ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να στοχεύει στο καλύτερο, αλλά όπως λέει και το γνωμικό: εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Στο θέμα του γάμου δεν έχω προσωπική εμπειρία. Η διάθεση και προτροπή μου όμως είναι να μειώσω το μακρύ κατάλογο των κριτηρίων και να επαναξιολογήσω την ιεράρχησή τους. Επιθυμώ δηλαδή να αποκτήσω ουσιαστική ελευθερία στην όποια απόφαση θα πάρω και να σπάσω τους δεσμούς της λογικής που ύπουλα μάς εμφυτεύτηκαν από την κοινωνία στην οποία ζούμε. Και ας μην ξεχάσουμε και κάτι ακόμα: το προαίσθημά μας, το ένστικτό μας. Αν και δεν έχει κάποια λογική βάση, είναι απαραίτητο να το αφήσουμε να μιλήσει και να μας πει τη γνώμη του. Μοναχικότητα, επιλογή συντρόφου, συμβίωση, γάμος: όλοι οι δρόμοι φαίνονται εκ πρώτης όψεως δύσκολοι. Έτσι και αλλιώς όμως, ο μοναδικός τρόπος να μετρήσεις την αξία σε οτιδήποτε απέκτησες, βίωσες ή αισθάνθηκες είναι με το να μετρήσεις πόσο προσπάθησες για αυτό. C-A

change. Marriage has become a strictly personal choice and is no more a social expectation. Because we're being bombarded by uncontrolled information, vanity and conceit people are bound to use distorted criteria to choose their significant other. It's quite common to find people for whom marriage has to offer a guarantee of happiness and utopian promises of security and commitment. As if life itself is forever secure and certain! Simple feelings aren't enough anymore, while security has become the absolute priority. We have drawn up a new checklist that needs to be completed before making the decision for eternal commitment. New priorities have been added that seem more important than what we actually feel for the other person. Social, financial and emotional security required in a marriage are given too much importance and have become the chief ingredient of a happy union. Although these concerns always existed, their importance has now been blown out of proportion. Practical concerns, closely connected to bank accounts have pushed away deeper feelings. Issues of the soul or the spirit, which should come first on our list, now come last. The irony is that the latter elements greatly define whether you'll be happy or not. It is quite narrow-minded of us to deem security more important than love, understanding, trust, or communication. How important can security be when you wake up every day next to somebody who you now realise simply doesn't understand you and has no feelings or empathy for you? We all have these concerns but we sometimes lack the courage to take time and re-evaluate our priorities and our choices. We envision that we'll be able to obtain everything. This is very selfish. I don't think that people shouldn't aim for the best, but as the saying goes, the enemy of the good is the better. I don't have any personal experience concerning the issue of marriage. However, it seems to me that people should reduce the long list of criteria that their future spouse should possess and should re-evaluate their order of importance. I personally just wish to have complete freedom of choice and not be limited by the demands set by society. It is also important to follow our premonition, our instinct, our hunches. Loneliness, choosing a partner, living together, marriage: all these present some challenge. Either way, the only way to measure the true value of whatever you've obtained, experienced or felt is by measuring how hard you tried to get it. C-A

A MBLING

Η ωραιότερη στιγμή της Παρασκευής είναι όταν γυρίζω στο σπίτι μου και κλείνω μέχρι επάνω τα ρολά του παραθύρου μου. Κίνηση που υπονοεί ότι το Σαββατοκύριακο είναι προ των πυλών. Τα βροχερά, κρύα πρωινά του Σαββάτου δε με πτοούν. Η βόλτα είναι η ψυχοθεραπεία της εβδομάδας, και το πλάνο για το σεργιάνι έχει ήδη χαραχθεί.

By Liza Marelou The best moment on a Friday is when I get back home and close the shutters. That's when I feel that the weekend has begun. Even on a rainy, cold Saturday morning, I don't get disheartened and go out for my weekly therapeutic wanderings as planned.

CAPITAL A

Σαββατοκύριακο στην Αθήνα • Weekend in Athens να πέρασμα από το κομμωτήριο Hair Play (Αναγνωστοπούλου 53) είναι το δώρο προς τον εαυτό μου. Φεύγω πάντα με ανεβασμένη διάθεση, "φτιάχτηκε η εικόνα μου, άνθησε το μέσα μου" που λένε.

Από την καρδιά του Κολωνακίου κατηφορίζω προς τη Σόλωνος για να αποφύγω την κοσμοπολίτικη συμφόρηση της πλατείας. Η απαραίτητη, βιαστική ματιά στις βιτρίνες, μια τυρόπιτα στο χέρι από το ζαχαροπλαστείο Desire (∆ημοκρίτου

start by a visit to the hairdresser's Hair Play (53 Anagnostopoulou street) which is my weekly gift to myself. I leave feeling much better, since as they say "If the image is improved, the soul blossoms".

From the heart of Kolonaki, I go down Solonos Street in order to avoid crowded Kolonaki square. I window shop in a hurry, holding a cheese pie in my hand from the cake shop Desire (6 Dimokritou street) and head towards Panepistimiou street. Whenever I go past the amazing window displays of the department store

6) και περπατάω προς την Πανεπιστημίου. Κάθε φορά που περνάω από τις καταπληκτικές βιτρίνες του Attica νομίζω ότι βρίσκομαι σε άλλη πόλη, σε άλλη χώρα. Ας είναι. Φτάνω στην Ευαγγελιστρίας και το σκηνικό αλλάζει. Γίνομαι ένα με το πολύχρωμο πλήθος, σπρώχνω και σπρώχνομαι. Θέμα επιβίωσης. ∆ιαλέγω μαλλί για να πλέξω κασκόλ από το κατάστημα Εργόχειρο (Κλειτίου 8), λίγο πασέ σαν χόμπι αλλά βοηθάει στη μείωση του τσιγάρου. Και με τις κούκλες μαλλιού από baby lama υπό μάλης ρίχνω μια ματιά στο μπαρ POP, που είναι ακριβώς δίπλα (Κλειτίου 10). Λίγα άτομα απολαμβάνουν τα πιο ωραία κοκτέιλ της πόλης.

Having a bad

Attica, I feel as if I were in a different city of even a different country. I reach Evangelistrias street and the scenery changes. I become one with the colourful crowd, taking part in the general pushing and shoving. I choose wool for knitting a scarf from the shop Ergohiro (8 Klitiou street). It might sound like an oldfashioned pastime but it helps me cut down on smoking. Clasping a ball of baby lama wool, I have a look inside the all-day bar Pop, which is right next door (10 Klitiou street). Some patrons are already sampling the best cocktails in the city. It's a bit early for me, so I continue on my walk. I stop outside one of my favourite shops Lambrakis accessories (18 Agiou Markou street) which boasts an immense range of costume jewellery. I choose a beautiful pair of earrings and pay the unbelievable price of 3.50 euros! So as not to get held up by a demonstration off Syntagma square, I take the way home through Voukourestiou street. I head for a double espresso and some chocolate cake at the cafe Launderette (34Voukourestiou street), a favourite haunt of celebrities.

hair day?

visit

HAIR PLAY ÅðçñåáóìÝíïé áðü ôéò ìåãÜëåò íôßâåò ôùí film-noir, ãé'áõôü ôï ÷åéìþíá äçìéïõñãïýìå total looks ãåìÜôá èçëõêüôçôá êáé öéíÝôóá. ÆåóôÝò áðï÷ñþóåéò ôïõ êáöÝ, êáé ôïõ êüêêéíïõ, high-lights óå ôüíïõò ôïõ ìåëéïý, ôçò êáñáìÝëáò êáé ôïõ êÜóôáíïõ… Ôï "gourmet" ôçò åìöÜíéóÞò óáò.

15% discount on all our services: Every Monday and Tuesday 53, ANAGNOSTOPOULOU STR. KOLONAKI 106 73 ATHENS - GREECE, TEL: 210 3624095

A MBLING Για μένα είναι ακόμα νωρίς και έτσι συνεχίζω τη βόλτα μου. Μια στάση στο αγαπημένο μου κατάστημα Lambrakis accessories (Αγίου Μάρκου 18) με την ατελείωτη ποικιλία faux bijoux. ∆ιαλέγω ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με στρας στην απίστευτη τιμή των 3,50 ευρώ! Συνήθως μπλοκάρομαι από τα συλλαλητήρια στην πλατεία Συντάγματος και ανεβαίνω πάλι με τα πόδια προς το σπίτι μου. Παίρνω μιαν ανάσα συντροφιά με ένα διπλό espresso και κέικ σοκολάτας στο καφέ μπαρ Launderette (Βουκουρεστίου 34), στέκι επωνύμων και μη. Το δικό μου Σαββατόβραδο συσχετίζεται και με τη βραδινή έξοδο. Ένα από τα στέκια μου είναι το μπαρ Doors (Καρνεάδου 25-29, ισόγειο, εμπορικό κέντρο Λαιμού). Οι γευστικές σπεσιαλιτέ σερβίρονται και στην μπάρα, ο μετρ Λευτέρης Σαχτούρης συνδυάζει την άψογη συμπεριφορά με τη φιλική και ζεστή εξυπηρέτηση, ενώ οι μουσικές επιλογές του dj ανεβάζουν τη διάθεση. Κι έρχεται η νωχελική Κυριακή. Πρωινός καφές στην πιο αναπαυτική γωνιά του σπιτιού μου, αρωματικά έλαια για να πεντοβολήσει ο χώρος, διάβασμα εφημερίδων και σημειώσεων που περιμένουν όλη την εβδομάδα. Ανάμεσά τους διάφορα αποκόμματα που κόβω στη διάρκεια της εβδομάδας από εφημερίδες και περιοδικά με πληροφορίες για εκθέσεις και μουσεία. Οι επιλογές πολλές. Μπορώ να επισκεφτώ το Μουσείο Γιάννη Τσαρούχη, που φιλοξενεί έργα του ζωγράφου από την αρχή της καριέρας του μέχρι το τέλος της ζωής του (Πλουτάρχου 28, Μαρούσι) ή να μείνω κοντά στο κέντρο και να πάω στο Βυζαντινό και Χριστιανικό μουσείο (Βασ. Σοφίας 22). Άριστη επιλογή είναι μια επίσκεψη στο Κέντρο Πολιτισμού του ΙΜΕ - Ελληνικός Κόσμος (Πειραιώς 254, Ταύρος) για να ταξιδέψω στον κόσμο των αρχαίων ελληνικών μαθηματικών, να περιπλανηθώ στην αρχαία Αθήνα, και αν προλάβω θα πεταχτώ και στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου). Τα κρύα κυριακάτικα χειμωνιάτικα απογεύματα με μελαγχολούν. Ο δρόμος της επιστροφής το επιβεβαιώνει. Αρκετή ερημιά, λιγοστοί περαστικοί. Στο σπίτι όμως θα έρθουν δυο-τρεις φίλοι, θα ετοιμάσουμε κάτι για να φάμε, θα πιούμε ένα-δυο ποτήρια κρασί και το Σαββατοκύριακο θα σβήσει με τον πιο γλυκό τρόπο. C-A

CAPITAL A

My Saturday night always involves going out. One of my favourite bars is Doors (25-29 Karneadou Street, on the ground floor of the shopping centre Laimos). Delicious specialities are served at the bar and the maitre d' Lefteris Sahtouris combines impeccable manners with a friendly, warm service. The dj plays music to put you in a really good mood. A lazy Sunday arrives with the morning coffee in a snug corner of my aromatherapy perfumed flat, whilst reading the papers. Amongst the different newspaper and magazine cuttings I've collected throughout the week, I find information about different exhibitions and museums. I can visit the Yannis Tsarouchis Museum (28 Ploutarchou street, Maroussi) that houses works by the artist from the beginning of his career till the end of his life. I could stay in the city centre and go and visit the Byzantine and Christian Museum (22 Vas. Sophias Avenue). The perfect choice would be a visit to the Hellenic World Cultural Centre (254 Pireos Street, Tavros) in order to travel to the world of ancient Greek mathematics, and wander through the ancient Athens. If I still have time I might pop into the Benaki Museum (138 Pireos Street). Cold Sunday evenings bring me down. On the way back, the empty streets heighten my melancholy mood. I might invite a couple of friends over, prepare a simple dinner and have a glass of wine to round up another lovely weekend. C-A

DISTRIBUTION POINTS IN ATHENS - ΣΗΜΕΙΑ ∆ΙΑΝΟΜΗΣ • Museums/Galleries Τhe Benaki Museums Kolonaki-Piraeus, Goulandris - Museum of Cycladic Art, Frysiras Museum, Lalaounis Museum, Herakleidon Museum, Zoumboulaki Gallery, Gallery Kalfayan, Deste, National Picture Gallery, “Tsihritzis”Institute of Conjectural Art-Kifisia, M-ART ManolioudakisKolonaki.

Centre- 17 Panepistimiou str., Syntagma - 20 Nikis str., 39 Mitropoleous str., Ampelokipi - 2 Sinopis str., Neo Psichiko- 294 Kifissias av., Kifissia- 268 Kifissias av., 2 Panagitsas str. , Piraeus - 53 Iroon Politexniou str.

• Papasotiriou Bookstores 37 Panepistimiou str.

• Ianos Bookstores 24 Stadiou str. • Politeia Boostore 1-3 Asklipiou str. • SIA Stores Kolonaki, Chalandri, Psichiko. • The Capsis Conference Centre, Maroussi • Foundation of the Hellenic World, Piraeus

Information Offices Syntagma & Athens International Airport

• Greek National Opera (AkropolIppokratous str., Olympia-Akadimias str.)

Campion School, American College of Greecelibrary use only, Athens Centre, Lexi Logos, Alexander-Athens, Spanish Institute Cervantes-Athens.

• Popular Bars Fillion-Kolonaki, Polis Cafe Athens, Magaze-Monastiraki, Mamaca's-Gazi, Ginger-Gazi, Ivy-Psihiko, Baroco-Kifisia, 21Kifisia, 46-Aiolou, Menta-Kifisia, FantaseedGazi

• Restaurants Ginger-Plateia Mavili, CibusAigli-Zappion, TGI Friday's, Hell's KitchenAthens, Barbara's Food Company-Exarcheia, Arhontiko-Abelokipoi, Almaz-Gazi, ProsopaGazi, Nargile-Kifisia, Tirbuson-Gazi

• Pastry Shops Cake-Kolonaki & Psichiko. • Delicatessen Mastiha shop, Petit Gourmand-Kolonaki.

• Hairdressers L eau-Syntagma, Hairplay-Kolonaki

• Hotels Airotels-Stratos Vasilikos, Alexandros, Parthenon, St. George Lycabetus, Athenian Callirhoe, Fresh Hotel, Ava Hotel-Plaka, Electra Hotel, Electra Palace, Residence Georgio Hotel, The Athens Hilton (Aithrion & Pool), Astir tel: (+30) 210 9222501

• Greek National Tourist Organization

• Theatre “Apo Mihanis”-Keramikos • Educational Institutes Byron College,

• Megaro Mousikis (shop) • Athinais Votanikos. • KEP Syntagma • Eleftheroudakis Bookstores

Download the full issue (in .pdf format) @capital-a.gr

Palace Vouliagmeni, Hotel des Roses - Kifissia, Periscope-Kolonaki, Athens Gate, 21-Kifisia

• Golf Glyfada • Cinema Mikrokosmos

www. capital-a.gr

and many more... e-mail: info@capital-a.gr

A P P R E C I AT I O N b y Ky r i a k o s K a r s e r a s

OUR FAVOURITE MUSEUMS IN ATHENS

thens is a great place to be if you want a healthy dose of culture. In addition to its many archaeological sites and monuments, the city has more than its fair share of museums, many of which boast world-class collections. Producing a shortlist was tough with so many interesting institutions to choose from (we stopped counting at 45), but here are some of our favourite museums in the city.

ARCHAEOLOGY AND HISTORY

The National Archaeological Museum A bona fide power-house of a museum. It would most certainly make the list of the top ten museums in the world. The treasures of Mycenae (including the so-called Mask of Agamemnon) provide an impressive, glittering welcome, but the other collections certainly don't disappoint. 44 Patission Street, tel. 210 82 17 717 Opening hours: Mon. 13.00-19.30, Tues.-Sun. 08.30-17.30

The New Acropolis Museum The New Acropolis Museum can be viewed every day of the week between 10 am and 12 pm. Explore the marvellous ground floor of the new building and the on site archaeological excavations. The new Acropolis Museum 2-4 Makrigiani str., tel: 210-92.41.043

CAPITAL A

The Byzantine and Christian Museum Masterpieces of Byzantine and postByzantine culture, including icons, sculptures and wall-paintings, abound here, all displayed with a particular sensitivity for their original contexts. 22 Vas. Sophias Avenue, tel. 210 72 11 027 Opening hours: 08.00-19.30 daily

The Museum of Greek Folk Art The rich collections of this excellent museum date from 1650 to the present day, and include examples of traditional pottery, embroidery, metalwork, woodcarvings, shadow theatre puppets, and costumes. Main Museum: 17 Kydathineon Street, Plaka, tel. 210 32 26 979 Mosque Annexe: Monastiraki Square, tel. 210 32 42 066 Opening Hours: Mon. 12.00-19.00, Tues.-Sun. 08.00-19.00

The Museum of Cycladic Art Discover Ancient Greek art collections and prehistoric Aegean material that are truly spectacular. 4 Neophytou Douka Street, Kolonaki, tel. 210 72 28 321-3 Opening Hours: Mon.-Wed.-Fri.Satur. 10.00-17.00, Thursday 10.00 â&#x20AC;&#x201C; 20.00 Sunday. 11.00-17.00, Tuesdayclosed.

The Benaki Museum This private institution is thoroughly impressive. The range of this eclectic collection of over 30,000 artefacts is extraordinary. The earliest pieces date from the Palaeolithic period and all subsequent periods of prehistory, antiquity, and later years are documented, right down to the early twentieth century. 1 Koumbari Street, on the corner of Vas. Sophias Avenue, tel. 210 367 1000 Opening Hours: Mon., Wed., Fri. & Sat. 09.00-17.00, Thurs. 09.00-midnight, Sun. 09.00-15.00, Tues. closed

Winter schedule (from 1/10/07 to 31/5/08) Mon., Tues., Thurs. 09.00-14.00, Wed. & Fri. 09.00-21.00, Sat. 11.00-16.00 Sunday 10.00-16.00. 254 Pireos Street, 177 78 Tavros, tel.: +30212 254 0000

THE ARTS

The Herakleidon Museum A beautiful neoclassical building houses the private art collection of Paul and Anna Belinda Firos. 16 Herakleidon Street, Thissio, tel. 210 34 61 981, Opening hours: Tue.-Sat. 13.00-21.00, Sun. 11.00-19.00, Mon. closed

The Lalaounis Museum Here you'll find over 3,000 pieces of jewellery and sculpture designed and created by the renowned jeweller and academician Ilias Lalaounis. 12 Kallisperi Street, Makriyianni, tel. 210 92 27 260 Opening Hours: Mon. & Thurs.-Sat. 09.00-16.00, Wed. 09.00-21.00, Sun. 11.00-16.00, Tues. closed

Hellenic Cosmos

The National Art Gallery

Virtual reality systems present us with the following programmes: Interactive Tour at the Ancient Agora, Happening at the Ancient Agora, Athena at the Ancient Agora, A Walk in Ancient Olympia, The Temple of Zeus in Olympia, The Workshop of Phidias, A Journey through Ancient Miletus, Searching for Liquid Gold. Attend educational activities and screenings of documentaries. Visit the cyber hall and the museum shop.

A rich collection of nineteenth and early twentieth century art is housed in this modern building opposite the Hilton hotel. 1 Michalakopoulou Street, on the corner of Vas. Konstantinou Avenue, tel. 210 72 35 857 Opening hours: Mon.-Sat. 09.00-15.00, also Mon. & Wed. 18.00-21.00, Sun. 09.00-14.00, Tues. closed.

A SSESSMENT

Don't believe the hype When I first came to Greece, I heard about an area in central Athens that was supposedly a regular den of iniquity filled with drug addicts, thieves, anarchists, bohemian types and other undesirables. Not surprisingly, I wasn't in much of a hurry to visit the place and assumed that it was just another deprived inner-city neighbourhood like I'd seen in London and other big cities. So I was a bit taken aback when my brother-in-law announced he was moving there from the Northern Suburbs. Exarheia? Why would anyone want to live there? By Jonathan Smith

ventually I went to see him one evening and took the opportunity to check out the local vicinity. After a short while, I realised that you shouldn't always believe what you're told. Instead of a poor, deprived and marginalised community, I found a place full of life and activity. People were out on the streets with their friends, eating in restaurants or relaxing in bars and cafes. The local shops were doing a brisk trade and there was a genial atmosphere about the place. Rather than being rundown and seedy, the area had a genuine buzz to it; it wasn't difficult to understand why it was so popular with students and artists. The neighbourhood is home to many good, affordable tavernas, clubs and livemusic venues. Another thing I really wasn't expecting was the number of beautifully restored neoclassical buildings. I could easily understand why someone would want to live in such a stimulating environment. Exarheia makes the suburbs seem a backwater in comparison. Reaction to the riots differed according to whom you spoke with. There were those Greeks living abroad who felt humiliated by the sight of burning cars and looted shops in the heart of their capital city -unlike the French when similar things happened in Paris. Both Greek and foreign students voiced solidarity with the rioters. Those of us with young children

CAPITAL A

were worried about our offspring's future but frightened by the violence. When I asked my brother-in-law how it was during the riots, he didn't seem too worried. He had caught a whiff of tear gas and hadn't gone out at night during the worst of the mayhem. However, he liked the place and the local people, and wouldn't consider moving away. During a heat wave he could still keep his main door to the apartment open to create a bit of a breeze. It didn't sound much like the sort of neighbourhood to be avoided. I personally received a number of anxious phone calls and letters from family in the UK. When a voice at the other end of the phone asked, "Is everything all right over there in Greece?" they seemed to be thinking Athens had been taken over by marauding mobs. Even people I thought I had lost contact with expressed their concern in their Christmas card. If any of you back home read this, please, bear this in mind: Yes, there are serious social issues at stake here in Greece which need to be addressed, and that goes for the rest of Europe for that matter. However, Athens is still one of the safest large cities in the world and so, next time someone tries to demonise one of the city's neighbourhoods, remember the words of the band Public Enemy. C-A