Słownik

Molestowanie

Molestowanie to zachowanie niepożądane przez osobę, która się z nim spotyka, i którego celem lub rezultatem jest naruszenie godności danej osoby, szczególnie jeśli zachowanie prowadzi do zastraszających, wrogich, poniżających, upokarzających lub uwłaczających sytuacji. Ważne jest zrozumieć, że za molestowanie odpowiedzialny jest sprawca, niezależnie od tego, czy jego zamiarem było skrzywdzić/obrazić, czy nie. Osoby mogą odbierać te same zachowania w różny sposób, więc nie jest pewne, że to samo postępowanie zostanie potraktowane jako krzywdzące przez wszystkich, którzy się z nim spotkają.

Molestowanie ze względu na płeć

Molestowanie związane z płcią osoby, która go doznaje, niechciane przez tę osobę i którego założeniem lub rezultatem jest naruszenie godności oraz stworzenie wobec niej zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery.

Molestowanie seksualne

Molestowanie seksualne może być fizyczne, werbalne albo nawet może to być treść graficzna pokazana danej osobie. Jako przykład można podać dociekliwe pytania dotyczące życia prywatnego, nieproszone komentowanie wyglądu lub ubioru oraz niestosowne dowcipy. Molestowanie seksualne może np. polegać na propozycjach czynności seksualnych lub domaganiu się ich. Może również wyrażać się przez telefon, SMS-y, wiadomości w mediach społecznościowych lub przez e-mail. Molestowanie seksualne może także polegać na niepotrzebnym i niestosownym dotyku o podtekście seksualnym, np. szczypaniu, ocieraniu się, próbach całowania lub głaskania danej osoby. Tym, co łączy wszystkie rodzaje molestowania seksualnego, jest to, że osoba go doznająca uznaje je za krzywdzące i/lub obraźliwe. Istnieje różnica między flirtowaniem a molestowaniem seksualnym. Flirtowanie polega na obustronnym, pozytywnym zainteresowaniu, w odróżnieniu od molestowania seksualnego, które jest niechcianą atencją.

Przemoc

Przemoc to czynności, które powodują u innej osoby ból psychiczny lub fizyczny, niezależnie od tego, czy wywołano go z premedytacją, czy nie. Przemoc można podzielić na: fizyczną, seksualną, materialną i psychiczną.

Przemoc ze względu na płeć

Przemoc związana z płcią, która prowadzi lub mogłaby prowadzić do fizycznego, seksualnego lub psychicznego uszczerbku lub cierpienia osoby, która jej doznaje, lecz również groźba takiej przemocy, przymuszenie lub samowolne pozbawienie wolności, zarówno w życiu prywatnym, jak i w sferze publicznej.

Przemoc seksualna

Przemoc polega na naruszeniu prawa innej osoby. Przemoc seksualna polega na wykorzystaniu innej osoby, podczas którego sprawca stosuje przemoc, grozi nią lub przymusza ofiarę w inny sposób pod względem seksualnym. Pod przemoc seksualną podlega również użycie podstępu, żeby zmusić osobę do wzięcia udziału w czynności seksualnej, w której dana osoba nie chce uczestniczyć lub nie jest wystarczająco dojrzała, żeby wyrazić zgodę. To nadużycie może być macaniem, głaskaniem lub użyciem wulgarnego języka, aż do dokonania gwałtu w rozumieniu kodeksu karnego. Seksualne wypowiedzi, obnażanie się i podglądanie oraz pokazywanie dziecku materiałów pornograficznych stanowią przykład czynów, które nie polegają na bezpośrednim dotyku, ale są klasyfi-

kowane jak przemoc seksualna. Kodeks karny dotyczy wszystkich osób, które stosują przemoc seksualną, niezależnie od tego, czy robią to werbalnie czy fizycznie, w miejscu publicznym, w obecności lub blisko osoby, która nie udzieliła na to zgody, w obecności lub blisko dzieci poniżej 18. roku życia lub wobec osób w każdym wieku, jeśli mają zaburzenia rozwoju.

Przemoc cyfrowa polega m.in. na molestowaniu, wymuszaniu pieniędzy, groźbach, kradzieży tożsamości, dystrybucji prywatnych materiałów oraz zdjęć i filmów bez pozwolenia w internecie. Przykładem cyfrowej przemocy seksualnej jest wykonywanie zdjęć osoby bez jej zgody i rozsyłanie ich, wysyłanie do sportowca niestosownych, niechcianych zdjęć oraz rozsyłanie dalej zdjęcia wysłanego przez daną osobę w zaufaniu.

Uwodzenie stanowi narzędzie, którego sprawca używa, żeby znaleźć się w pozycji, z której może naruszać dobro osoby. Sprawca wybiera sobie dziecko/nastolatka, któremu okazuje szczególnie duże zainteresowanie i zdobywa jego zaufanie. Kontakty sprawcy i dziecka/nastolatka mogą trwać przez wiele lat bez zdawania sobie sprawy przez ofiarę, co sprawca planuje. Gdy sprawca narusza dobro danej osoby, istnieje między nimi zaufanie, które sprawia, że ofiara ma problemy ze stawianiem oporu. Badania wykazały, że zachodzi to szczególnie w przypadku związków młodych sportowców oraz nieco starszego trenera lub innej osoby, która imponuje sportowcowi, której on ufa i do której czuje podobne przywiązanie jak dziecko do rodzica.1 Sieć wsparcia tworzą osoby, które wspierają osobę praktykującą sport w osiągnięciu sukcesu w swojej dziedzinie. Przykładem osób z sieci wsparcia są pracownicy oraz kierownicy towarzystwa sportowego, trenerzy, rodzice oraz inne osoby w zespole zdrowotnym związanym ze sportowcem.