5 minute read

De Exploratiestage door de ogen van Michel Declercq

Exploratiestage

Advertisement

De laatste duik wordt afgesloten met een glaasje cava. Samen decompresseren aan het touw van de vaste boei.

Vorig jaar brachten we een verslag door drie deelnemers aan de Exploratiestage, dit jaar een verslagje door de verantwoordelijke.

Olivier Malbrancke leerde ons knopen leggen.

Net zoals de vorige twee jaren vond in de eerste week van oktober de Exploratiestage plaats, parallel met de 2*I- en 3*I-Stages. Deze Stage staat open voor 1*I's en 2*I's die de unieke sfeer van de Zeestage wensen op te snuiven, zonder de stress van een examen. Voor de eerdere edities was gekozen om de briefing in te plannen op een dag in de week, enkele weken voor de Stage. Dit keer (lees: in 2019) kozen we ervoor de infosessie samen te laten vallen met de pre-Boulouris. Dat heeft zeker bijgedragen tot de groepssfeer en is voor herhaling vatbaar. De Exploratiestage is een opportuniteit, waarbij je de kans krijgt om je een idee te vormen over de manier waarop gedoken wordt tijdens de Zeestage en over hoe je je kan voorbereiden op een eventuele toekomstige deelname aan één van de instructeursstages.

Dit jaar was de 'Aventure sous-marine' van Didier volledig gevuld met 22 deelnemende instructeurs en 7 3*I/coaches.

Foto's (4): Ivo Madder.

Aprèsdive van de Exploratiestage.

Er werd 'technisch' gedoken met gebruik van decostages. De ploegen werden steeds zo samengesteld dat er optimaal gebruik kon gemaakt worden van de decogassen. Ook kon er gefotografeerd worden of werd er eens een duikje overgeslagen. Tijdens de eerste twee edities van de Exploratiestage was het de gewoonte dat wij in de buurt bleven van de 2*Stage. Doordat we dit jaar Dr. Hans Engels aan boord hadden als 3*I/coach, konden we meer zelfstandige keuzes maken over de duikplaatsen, tot groot jolijt van iedereen! Zo hebben we enkele duikplaatsen aangedaan die normaal gezien enkel door de 3*Stage bezocht worden (Cap Roux en Banc des Vieilles).

Op de 2e, 3e en 4e duikdag hielden ook wij een interactieve causerie na de tweede duik. Die gingen over praktische zaken die onmiddellijk ter plaatse konden worden toegepast. Daarnaast kregen we ook een update over

het Duikonderricht NELOS. Die onderwerpen belangen onze NELOS-instructeurs immers rechtstreeks aan. Duikploegen werden 'willekeurig' ingedeeld door mij, maar naarmate de Stage vorderde, waren er 'special requests' waar in de mate van het mogelijke aan voldaan werd. Tijdens deze Stage heb ik geprobeerd het zelfvertrouwen van iedereen op te bouwen door tips te geven en telkens te debriefen over wat er goed, maar ook fout liep. Ik gaf kleine uitdagingen zoals 'Hoe lang gaat het duren voor iedereen klaar is om in het water te gaan?', 'Hoe lang gaat het duren voor iedereen van de boot gesprongen is?', enz. Ik zag deelnemers die onzeker waren en met wat stress de eerste keer aan boord kwamen, groeien naarmate de Stage vorderde. De stress maakte plaats voor zelfvertrouwen, handelingen werden uitgeprobeerd,

Foto's (2): Ivo Madder.

Verantwoordelijke Exploratiestage, Michel Declercq.

grenzen werden verlegd en dat allemaal met de ondersteuning van de collega's. De mogelijkheid werd ook steeds geboden om op eenvoudige vraag en met coaching de algemene briefing te geven, de duikleiding te doen of de rol van hekkensluiter op zich te nemen. Er werden echter geen simulaties onder water uitgevoerd. Ik geef jullie graag de feedback van een 3*I/ coach mee: "Voor mij was het de eerste keer als begeleider van de Exploratiestage en ik vond het superleuk! Tijdens zo'n week kan je de deelnemers tonen hoe een echte Stage verloopt, zonder de stress en spanning. Er kunnen vragen worden gesteld en wij kunnen wijzen op het belang van bepaalde punten zoals duikleiding, redding, ... Hier wordt je kennis van fauna en flora nog eens doorgenomen tijdens de prachtige duiken, decompressieduiken met verschillende computers of gasmengsels worden toegepast en je zet de theorie om naar de praktijk. Meer nog is deze Stage de kans om eens wat dieper te duiken dan gewoonlijk, tips mee te nemen over hoe je bijv. een reel beter kunt vasthangen of hoe je je kunt laten meeliften met je reel vanop diepte. Dat zijn dingen die ook ik leerde. Niet in het minst leer je ook elkaar beter kennen, vriendschappen ontstaan en banden worden versterkt".

Duikplanning op computer.

De Exploratiestage 2019.

Foto: Ivo Madder.

Pannekoeken na de laatste duik.

een kleine anekdote

De zee was dikwijls woelig en zeeziekte hing dan ook constant in de lucht, geen ideale combinatie met duiken. Lang geleden leerde een Egyptenaar op de Rode Zee mij een truc. Je moet een dikke schijf citroen in je mond stoppen en erop sabbelen. Ikzelf heb dat niet nodig, maar ik had dit als tip al vele keren aan mededuikers op boten meegegeven en het leek toch wel dikwijls te werken. Eén van de deelnemers had dit een eerste keer met succes geprobeerd. De dag erna nam ze 's ochtends vol enthousiasme een keukenmes om de citroen in stukken te hakken en ze hakte daarbij een deel van haar vinger mee. Na een oponthoud van één duik was er geen stoppen meer aan en heeft ze

Advertentie verder alle duiken meegedaan met een genaaide, getapete en in latex handschoenen verpakte hand. Van doorzettingsvermogen gesproken! Na drie Exploratiestages zie ik dat het idee van de kweekvijver werkt. Verschillende deelnemers van vorige edities hebben zich ingeschreven voor de 2* of 3*Stage en zijn ook met glans geslaagd, een evolutie die ik alleen maar kan toejuichen! Rest mij nog mijn hartelijke dank uit te spreken aan alle deelnemers-instructeurs, de 3*I/coaches, José Vandekerckhove als verantwoordelijke voor de veiligheid, onze tijdelijke bootsman Olivier Malbrancke en onze schipper Didier voor deze – weeral – onvergetelijke week.  MICHEL DECLERCQ

This article is from: