Duikspinsels: Iets om naar uit te kijken

Iets om naar uit te kijken

Ik heb lang gewacht met het schrijven van deze column, maar de Hippocampus moest naar de drukker. Blijven uitstellen had geen zin.

Waarom ik zo lang gewacht heb? Ik wilde het eens niet over corona hebben. Het mocht na een jaar van 'lockdowns' wel eens over andere bubbels gaan dan die bubbels die we ondertussen allemaal zo goed kennen. We kunnen er echter niet omheen, de crisis blijft ons leven en dus ook het duiken beheersen of we dat nu willen of niet.

Bij het opmaken van deze Hippocampus moet de lopende agenda steeds opnieuw worden aangepast en waarschijnlijk is ze nu alweer achterhaald. De ene na de andere activiteit wordt geschrapt. Geen opleiding Duiker-Hulpverlener dit voorjaar, geen Academische Zitting, geen Zeestages in mei en veel onzekerheid over wat nog komen moet. In het beste geval wordt de activiteit vervangen door een online variant. Maar zeg nu zelf, een onlinevergadering is niet hetzelfde als een fysieke vergadering. We mogen dan wel specialist geworden zijn in het werken met Teams en sneller door de agenda gaan, we missen allemaal de informele gesprekken voor, tijdens en vooral na de vergadering. Zeker als in dat geval de bar open is. Maar het blijven plakken is er al een tijdje niet meer bij en we kijken er echt naar uit.

Foto: Ivo Madder.

En toch is er beterschap in zicht. De zwembaden zijn open, de trainingen starten met mondjesmaat opnieuw op en we kunnen stilaan weer gaan duiken. Duiken in de Oosterschelde wordt dan wel niet als een essentiële verplaatsing beschouwd, de taalgrens mogen we wel over. Daarnaast is er het perspectief op de heropening van de horeca op 1 mei, wat ook goed nieuws betekent voor de clubhuizen. De bar kan dan weer open, eindelijk! En als de vaccinatiecampagne doet wat ze belooft, ziet de zomer er veelbelovend uit.

Misschien schrijf ik volgende keer dan toch eens over iets anders dan corona? Ik hoop het van ganser harte. 

NATALIE DECROCK

Advertentie