3 minute read
Duiken in de golfbaan
Duiken in de golfbaan of het lucratief recycleren van golfballen uit een vijver in de golfbaan.
Advertisement
De golfsport ontstond langs de stranden van Groot-Brittannië, vooral langs de oostkust van Schotland. Daar werd halverwege de 15e eeuw voor het eerst over golf gesproken. Zand is de ideale ondergrond voor deze sport, omdat het regenwater daar onmiddellijk in wegsijpelt. Op de eerste golfbanen waren er nauwelijks waterpartijen, hoogstens een beekje dat van het binnenland naar de zee stroomde.
Toen de golfsport populair werd, moesten er echter meer golfbanen komen. Die konden of mochten niet meer op de stranden of in de duinen worden aangelegd en noodgedwongen werd uitgeweken naar het binnenland, op landbouwgrond en polders. Golfbaanarchitecten moesten daar grote waterpartijen uitgraven om het regenwater in op te vangen. Zo ontstonden er kunstmatige vijvers die meteen als waterreservoirs voor de golfbanen konden dienen.
Volgens de gespecialiseerde website leadingcourses.com zouden er in Europa 6.994 golfclubs zijn. De meeste liggen in het binnenland en zijn voorzien van waterpartijen. Beginners omzeilen deze hindernissen en spelen met een ruime omweg hun balletje rond de vijver, ervaren golfers slaan er de bal met een krachtige en welgemikte slag over. Als dat tenminste lukt… Een kleine afwijking heeft nare gevolgen. Een bal in het water betekent niet alleen een strafslag, maar is ook duur.
Een golfbal bestaat uit een rubberen kern met daaromheen één of meerdere lagen synthetisch materiaal. Je hebt ze in alle prijsklassen naargelang de kwaliteit. Gemiddeld kost een balletje zo'n één euro per stuk, maar betere exemplaren heb je niet onder de vijf euro per stuk. Niet iedereen speelt als Tiger Woods en vijf balletjes in het water slaan tijdens een wedstrijd is dus niet uitzonderlijk. Best een dure grap.
De duikploeg gaat in het water.
Foto: Mulligan Europe.
recuperatie van golfballen, een bedrijfsmodel
Er liggen snel veel balletjes in de waterpartijen van de golfbanen. Jaren geleden begonnen enkele sportduikers met het opvissen ervan. De handel erin bleek lucratief en al gauw werden er contracten afgesloten tussen duikers en golfuitbaters voor het opvissen van de ballen. Meestal zijn het individuele duikers die een afspraak maken met een club, maar er zijn ook firma's die zich hierin hebben gespecialiseerd.
In België is Mulligan actief, een Canadees bedrijf met een Europese zetel in Spanje. Zij zijn wereldleider in golfballenrecuperatie en beschikken over geautomatiseerde reinigingsapparatuur. De ballen worden eerst in chloor of een reinigingsmiddel gespoeld. Daarna gaan ze door een ballenwasser en worden ze opnieuw in een zeepoplossing
De vangst wordt op het droge gebracht. Een pallet met 25.000 'lakeballs'.
De golfballen worden gesorteerd en geteld.
ondergedompeld. Na droging worden ze gesorteerd volgens kwaliteit en kleur.
Lakeballs, want zo worden ze genoemd, worden dan terug aan particulieren of aan golfclubs verkocht.
duiken naar het witte goud
De Amerikaan Glenn Berger slaagt erin gemiddeld 1,5 miljoen golfballen per jaar uit het water te halen.
Aan een gemiddelde verkoopprijs van één dollar per stuk heeft hij op enkele jaren tijd een fortuin bij elkaar gevist.
Golfballen opduiken is niet zonder gevaar. In (sub)tropische streken kan je te maken hebben met alligators en slangen. In België zijn vooral de golfspelers zelf gevaarlijk. De banen zijn immers meestal open tijdens het duiken en de golfballen vliegen om de oren van de duikers. Een bal haalt gemakkelijk een snelheid van 250 km/h en een voltreffer kan dodelijk zijn.
Waterpartijen op een golfbaan zijn zelden dieper dan 15 meter, maar de zichtbaarheid is meestal slecht. Duikers gaan soms ook 's nachts aan het werk, met het gevaar om in een rattenklem terecht te komen.
Wettelijk is er geen verbod om golfballen op te duiken, maar golfterreinen zijn privé-eigendommen die niet zonder toestemming mogen betreden worden.
Eens proberen? Mulligan International (www.mulliganeurope.eu) zoekt nog steeds duikers.
PATRICK SWINNEN
Advertentie