Nieuwsflits IZB, no. 3, 2013
l i r b e d r o o D s r e m e n l e e d van Bij de ‘God-club’ luisteren ze naar je Voor de vijfde keer op rij was Heleen van Eck voor Dabar op camping ‘De Rietschoof’ in Aalst. ‘Dit jaar hadden we voor het eerst geen overlast van jongeren, maar juist goede gesprekken. De ‘God-club’ noemden ze ons. Als we zelf niet over het geloof begonnen, dan vroegen zij er wel om. Of je nu een tof programma hebt of niet, maakt hen niet zoveel uit. Ze willen graag over het geloof praten. Althans, je merkt in de contacten dat ze op zoek zijn naar meer. Eén van de jongens, begin twintig, had een ruig
‘God heeft machtig mooi laten zien dat Hij het gebed verhoort. Heel concreet.’
leven achter de rug. Een paar keer had hij al vrienden verloren door zelfmoord; hij had het ook weleens overwogen. “Ik vind het eigenlijk verbazing wekkend dat ik nog leef”, zei hij. “Misschien omdat je God nog niet hebt ontmoet”, antwoordde ik. Hoewel hij altijd praatjes had, viel hij toen stil. Als je vijf keer op dezelfde plaats Dabarwerk doet, ontstaan er relaties. De meeste jongeren komen uit een totaal andere subcultuur. Ze zijn nogal luidruchtig; ze overschreeuwen elkaar. Dat wij zo anders zijn, vinden ze wel boeiend, denk ik. Die gerichte belangstelling, iemand die naar hen luistert - dat zijn ze in hun dagelijks leven helemaal niet gewend.’