IZB Echo 2017 Kerst

Echo

Laat je verrassen!

Een onvoorspelbare Kerst

‘Deze verzameling kan me nu gestolen worden’

‘Dit is nog maar een deel van mijn verzameling cd’s. Daar zijn heel wat salarissen aan opgegaan. Op mijn 8e verjaardag kreeg ik een cd’tje met heavy metal en ik was meteen verkocht. Vanaf mijn 14e werd ik een groot fan van black metal – voor het geval je niet weet wat dat is: het is een ruigere variant, met expliciet antichristelijke teksten. Je kunt rustig stellen dat black metal drijft op haat tegen het christelijk geloof. Ik zat diep in de scene, draaide die muziek bij wijze van spreken dag en nacht, kende de meeste bands. Ik kende ook heel veel mensen die black metal distribueerden. Ik was een trouwe klant van hen, een grootverbruiker. Zodra er een nieuwe uitgave op de markt kwam, soms maar in een heel kleine oplage, kocht ik die. Door de jaren heen heb ik heel wat zeldzaam spul verzameld. Uit Scandinavië en de VS, maar ook uit Azië of dichter bij huis hier in Den Haag.

Laat je verrassen!

De menukaart van het restaurant heeft nog een tip voor gasten die uit de overdaad niet kunnen kiezen: ‘Laat je verrassen door onze chef-kok!’ Lekkere tekst. Alleen al de mogelijkheid van een verrassing zet je verwachting op scherp.

Vorig jaar januari was ik in Praag. Een prachtige stad met nogal wat kerken. Opvallend, voor zo’n door-en-door atheïstisch land. We liepen daar een paar dagen de toerist uit te hangen, bezochten een grote rooms katholieke kerk, rijk versierd, met wandschilderingen en beelden. Er waren Christusbeelden, Jezus met Maria, heiligen, van alles.

“Wat is er met jou aan de hand?” – vroeg mijn vriendin.

Het schijnt dat ik al een hele tijd naar een beeld stond te staren.

“Ik weet het niet…”, zei ik, “maar ik voel opeens zo’n serene rust…”

Ik viel helemaal stil. Het was zo’n gekke ervaring. Ik kreeg een gevoel dat ik nooit eerder in die mate had gekend, ik voelde me totaal geaccepteerd. Ik mocht er zijn. Dat was altijd mijn probleem geweest. Al sinds mijn jeugd was ik erg op mezelf, mensenschuw ook. Ben een tijd depressief geweest. Maar sinds die ervaring in Praag, is alles anders. We waren een week thuis en ik constateerde dat ik geen enkele behoefte meer had aan die black metal. De hele verzameling kan me gestolen worden.

De aanbieder van vakanties zet de mooiste foto’s op internet: ‘Laat je verrassen door het afwisselende landschap….’ Het is een uitnodiging om je vooroordelen even te parkeren: ga nou gewoon eens kijken, je zult zien dat het anders is dan je dacht...

Kun je je zo ook laten verrassen door Kerst?

Dat je in plaats van een paar voorspelbare vrije dagen een ontdekking doet? Dat je iets op het spoor komt wat je niet voor

In de Dom in Utrecht kocht ik met trillende handjes een Bijbel.

Ik maakte de beginnersfout door ‘m helemaal van a tot z te willen lezen en liep al snel vast. Maar ik wil er wel graag meer van weten. Daarom volg ik nu een Alphacursus. Dat je een relatie kunt krijgen met Christus, dat vind ik zó gaaf.

mogelijk hield?

Ik heb altijd de pest gehad aan Kerst. Al die opgeklopte gezelligheid is aan mij niet besteed. Dit jaar hoop ik Kerst anders te beleven. Het voelt alsof ik, die zijn ziel aan de duivel had verkocht, door God word omarmd.

geraakt van de liefde van Jezus Christus.

En ik wil nog een keer terug naar Praag.

Dat wordt een feest van de herkenning.’

Mark, Den Haag

In dit magazine staan een paar interviews met mensen die onder de indruk zijn

Totaal onverwacht, voorbij hun vooroordelen, tot hun eigen stomme verbazing.

Zo’n Kerst wensen we je graag toe.

Laat je verrassen!

‘In die hel beleefde mijn leven’

Met zijn Amsterdamse tongval kan René sappig vertellen. Zelfs over die donkerste episodes uit zijn leven. In 2011 loopt zijn eenmanszaakje aan de grond. Er zijn schulden, belastingschulden, teveel om zonder hulp ooit af te kunnen betalen. Tot overmaat van ramp overlijdt zijn moeder. De relatie was nooit goed geweest, zeker ook de laatste jaren niet. Ze had zichzelf gruwelijk verwaarloosd en een week dood in huis gelegen, voordat ze werd gevonden.

‘Het was gruwelijk, mensonterend. Normaal gesproken zou de reinigingsdienst moeten komen om het huis te ontruimen en te ontsmetten. Ik besloot het zelf te doen, als een boetedoening, een loutering.‘ Terwijl hij daarmee bezig was, in die ondraaglijke stank, gebeurde het.

‘Tussen haar spulletjes vond ik onder andere een cd-tje met christelijke liedjes.

We waren thuis erg anti-kerkelijk, maar de laatste jaren voor haar dood, was ze daar blijkbaar van teruggekomen. Normaal gesproken zou ik zo’n cd’tje meteen hebben weggegooid, maar mijn oog viel op een titel van de tracklist. ‘Overgave’.

Een eenvoudig liedje, amper twee minuten, bezong precies waar ik jaren naar had gezocht. In New Age, in boeddhisme, hindoeïsme, in een mannenzweethut, in een alternatieve boerderij aan de rand van de stad. Ik heb aan de voeten van allerlei leermeesters gezeten. Alexander Smid, Eckart Tolle. Maar geen van hen raakte aan deze hoogste weg: de overgave aan Jezus Christus. Hij zegt ‘Don’t worry, volg Mij’.

Hij vraagt alles van je. Ik had op dat moment niet veel meer dan mijn eigen leven.

Maar dat te geven, dat is overgave.

In de hel van dat stinkende huis beleefde ik het keerpunt in mijn leven. Ik had niets meer te verliezen, hoefde ook niets meer hoog te houden. Het was alsof de hele wereld stil viel en ik alleen nog maar een hand zag, die naar me werd uitgestoken.

ik het keerpunt in Ik ben me gaan verdiepen in de Bijbel en raakte diep onder de indruk van de liefde van Jezus Christus. Vooral in het Johannes-evangelie, waar Hij zegt: ‘Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.’ Als door een ramp in het universum alleen dat evangelie zou overblijven, is me dat genoeg.

Op een doordeweekse avond ben ik in Amsterdam naar de Noorderkerk gegaan.

De deur was dicht, maar er was een bijbelklas, in een bijgebouw. “Gefeliciteerd, jullie!”, zei ik, toen de dominee vroeg wat me op het idee had gebracht om langs te komen. “Want het christelijk geloof is fantastisch. Als de naam Jezus Christus nu iets voor je betekent, dan weet je zeker dat je een grote prijs te pakken hebt, want de prijs valt in jouw postcode en iedereen daarin deelt mee. Ik heb alle religies en tradities geprobeerd en ik kan je verzekeren dat dit de hoogste weg is.”

Drie jaar geleden heb ik me in die kerk laten dopen.‘

‘Hierin is de liefde van God aan ons geopenbaard, dat God zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat wij zouden leven door Hem. Hierin is de liefde, niet dat wij God lief hebben gekregen, maar dat Hij ons liefhad en zijn Zoon zond als verzoening voor onze zonden.

Niets is wat het Uit de Bijbel: De eerste brief van Johannes, hoofdstuk 4, vers 9 - 12.

Geliefden, als God ons zo liefhad, moeten ook wij elkaar liefhebben.

Niemand heeft ooit God gezien.

Als wij elkaar liefhebben, blijft God in ons en is zijn liefde in ons volmaakt geworden.’

Jozef, die timmerman uit dat stadje van niks, is een afstammeling van de beroemde koning David.

Jozef treedt op als de vader van Jezus, maar Jezus is niet zijn zoon.

Jezus lijkt een gewoon mens, maar als je zijn gangen nagaat, dan blijkt Hij Góds Zoon te zijn.

lijkt

Johannes is in de verte familie van Jezus.

Hij kent Jezus, zoals weinig anderen.

Jezus heeft een onuitwisbare indruk gemaakt op hem.

Slechts drie jaar heeft Jezus zijn missie uitgedragen.

Johannes was er vanaf het begin bij.

Hij heeft ongelofelijke dingen gezien.

Hij maakte dingen mee die hoorden bij de Messias!

Eeuwen eerder hadden profeten van alles gezegd over de Verlosser die God zou sturen.

Johannes heeft gezien dat het uitkwam: God heeft zijn enige Zoon in de wereld gezonden!

Johannes heeft gezien en ervaren wat Jezus teweeg kan brengen in een mensenleven.

Ik heb het zelf ook meegemaakt.

Diep van binnen wordt er iets aangeraakt.

Je gaat ontdekken dat er meer is dan wat de zintuigen kunnen waarnemen: het mysterie van de aanwezigheid van God. De almachtige, die niet heerst maar dient.

Die de mensheid ruimte geeft om tegen Hem in te gaan.

De God die niet dwingt maar uitnodigt.

Iets van God wordt zichtbaar bij mensen die naar Hem luisteren.

Het zijn mensen die bij lange na niet perfect zijn, die juist meer en meer gaan beseffen vergeving nodig te hebben.

Zij ontvangen een wonderlijke kracht om lief te hebben en wel te doen, om niet op zichzelf gericht te zijn.

Zij gaan ervaren dat het grootste geluk ligt in het thuiskomen bij God, een leven waarin liefde gedeeld wordt.

En dat in een wereld en in een leven, waarin nog zoveel kapot is.

Niets is wat het lijkt.

Ik gelóóf dat wie Jezus volgt, op weg is naar een toekomst zonder lijden.

Volgens mij gaat Kerst om zoveel meer dan wij er van maken.

Ik daag je uit: Ga op zoek en laat je verrassen door Gods aanwezigheid.

Kom in beweging om liefde te delen.

Ds. Leo Buijs

‘Ik heb wel in de gaten dat mij veel vergeven moet worden’ Op Eerste Kerstdag overleed de moeder van Peter. Zij was pas 39, hij 15. Het drama sloeg een krater in zijn jeugd. ‘Mijn vader had na drie maanden een ander. Ik besloot het huis uit te gaan, naar de grote vaart.’

Niet toevallig begint Peter (62) het verhaal over zijn leven bij dat overlijden. Een groot deel van wat hij in zijn leven heeft gedaan valt in de categorie: alles wat God verboden heeft. ‘Vijf jaar heb ik in de gevangenis gezeten en ik-weetniet-hoeveel jaar straf heb ik weten te ontlopen.’

Hij houdt van een levendige conversatie. Al pratend gaat hij bij de salontafel op de grond zitten en vergeet zijn koffie.

‘Ken je ‘de hardloper’ uit Pernis? Die man ging altijd langs de deuren met ansichtkaarten van de kerk. Hij gaf ze je gewoon, zonder bijbedoeling. Je kon er wat voor geven, maar het hoefde niet. Met hem sprak ik weleens over God. Maar het kwartje viel nog niet, begrijp je wel? Regelmatig ben ik in mijn leven mensen tegengekomen die iets met het geloof hadden. Al vind ik kerkmensen...hoe zeg je dat… van die ‘blokjeshemdjes’, weet je wel… In mijn wereld vinden ze dat sneue types.

En dan de bijbelverhalen die ze vertellen. Ik herinner me een van de eerste bezoeken van Fred, van het inloophuis van de kerk hier bij mij in de buurt. Hij vertelde het bijbelverhaal over iemand die in de gevangenis was beland. Maar er kwam een aardbeving, er brak een gat in de muur en hij kon bij wijze van spreken zo ontsnappen…. Ik zei: “Fred, ik wil veel geloven, maar dit gaat te ver.” Maar Fred is nog geen tien minuten vertrokken of ik zet de stads-tv aan en daar zit iemand te vertellen over de Tweede Wereldoorlog. Hij zat destijds in Rotterdam in de stadsgevangenis. Er valt een bom op het naast-gelegen pand, waardoor ook de gevangenis werd geraakt. Hij kon zo ontsnappen! Dat gelóóf je toch niet? Dit mag mijn laatste koekje zijn, als ik lieg…’

Wiet Nog even terug naar zijn loopbaan, die hij begon als koksmaat.

‘De neiging bestaat om de “grote vaart” te romantiseren. De werkelijkheid is hard en rauw. Je komt meestal niet verder dan de havengebieden; hoerenbuurten en kroegen.’ Na een uit de hand gelopen ruzie aan boord keert hij na zeven jaar terug in Nederland. Aanvankelijk runt hij een snackbar, tot hij nader kennismaakt met louche volk, dat snel geld weet te verdienen. Het begon met kleinschalige oplichterij in de schoorsteenbranche. ‘We plaatsen schoorsteenkapjes op school- en bedrijfs-panden. De inkoopsprijs van die dingen ligt erg laag, maar wij lieten klanten fors dokken. Met een babbel kun je heel ver komen. En ik kon goed praten.’

Sneeuwballetje Dat ontdekten ook de wiethandelaren, met wie Peter via-via in contact kwam. Na het doorverkopen van grote partijen Colombiaanse wiet, beschikte hij opeens over een vuilniszak vol contant geld. Hij schafte zich een Mercedes aan en was van de ene op de andere dag een hele meneer.

Met zijn kapitaal handelde hij in vakantiebonnen voor bouwvakkers. ‘Daar viel grof geld mee te maken.’ Totdat die markt instortte, nadat overal foute bonnen opdoken. ‘De grote partij valse bonnen die ik in Lissabon had laten drukken kon ik aan de straatstenen niet kwijt.’ Maar als gelouterde crimineel vond Peter snel een volgende inkomstenbron.

Hij bracht heel wat ‘kofferbakken vol gestolen antiek’ naar een bevriende handelaar in Amsterdam ‘Het werd voor me klaargelegd, op een afgesproken plaats, in een droge sloot…’

En zo ging het maar door. ‘Het was als een sneeuwballetje.

Het begon klein, maar werd steeds groter.’ Na het uitzitten van een gevangenisstraf, bleef de criminaliteit trekken: weer dook hij in de schoorsteenhandel, de verkoop van amfetamine, de handel in speelgoed uit faillissementen – waar kon hij eigenlijk geen geld mee maken? In dertig, veertig jaar tijd had hij een behoorlijk crimineel cv in elkaar gespijkerd.

Kaarsje In de gevangenis ontmoette hij weleens een predikant. ‘In het begin was ik anti-geloof: God maakte de mensen niet, de mensen maakten God. Zo heb ik er lang over gedacht.

Later veranderde dat. Het kaarsje van het geloof flakkerde dan weleens op, maar wilde maar niet doorbranden.’

Op een dag kwam Den Hertog met hem aan de praat.

‘Ken je hem? Hij is groot geworden met handel in ijs, multimiljonair. Na zijn pensioen is hij in de gevangenissen gaan werken. Gelovige man. Ik vertelde het verhaal van mijn

leven, hij het zijne. ‘Dat gaf me een belangrijke zet in de goeie richting.

Je merkt dat je op zo’n moment op een tweesprong staat.

Als ik zou doorgaan op de ingeslagen weg, zou dat vroeg of laat weer rotzooi opleveren. Maar het geloof, met alle consequenties van dien….?! Ik verbaasde me er trouwens over dat die gevangenisdominees altijd mij moesten hebben. Als er honderd deuren op een rij waren, belden ze bij mij aan….’

Mijn dagelijks leven wordt op dit moment vooral bepaald door de zorg voor mijn zoontje van 5. Hij heeft een ernstige vorm van autisme; is niet zindelijk en kan niet praten. Hij zit op een peuterdagverblijf. De rechter heeft hem na m’n scheiding aan mij toegewezen. Dat zegt wel wat, toch?

Niemand heeft zo’n goed contact met hem als ik. Hij gaat met kleine stapjes vooruit. Ik ben ervan overtuigd dat hij op een dag zal praten. ‘ Liefde ‘In de loop van mijn leven heb ik een spoor van ellende nagelaten. Daar stond ik toen niet bij stil. Als je eenmaal een grens over gegaan bent, wordt het normaler om te jatten, te liegen en te bedriegen.

‘Ik ben er niet trots op.

Integendeel, ik schaam me kapot als ik er aan terugdenk’ Via de gesprekken met Fred ben ik serieus bij het geloof betrokken geraakt. Er zit meer achter dan ik ooit dacht. Met Fred heb ik heel veel over de Bijbel gesproken. Ik heb wel in de gaten dat mij veel vergeven moet worden. Als Fred over Jezus spreekt, voel ik me helemaal warm worden van binnen.

Jezus is iemand die alles met liefde doet. Als ik Hem daar nu buiten zou zien lopen, zou ik zo van het balkon afspringen en Hem in de armen vallen. Ik ontdek nog steeds nieuwe dingen in het geloof. Bijvoorbeeld dat Pasen eigenlijk veel belangrijker is dan Kerst. Het lijden en sterven van Jezus is de basis van het geloof. Daardoor is er vergeving van schuld en een nieuw leven mogelijk. Maar ja, daarvoor was het wel nodig dat Hij geboren werd…

‘Het geloof heeft mijn leven op z’n kop gezet. Er is zuurstof bij geblazen, het is ontvlamd’

Mijn grootste avontuur Bekijk het verhaal van Bear Grylls alphacursus.nl

We houden ons hart vast Als alles goed gaat heb je geen hulp nodig. Je neemt geen aspirientje als je geen hoofdpijn hebt. Alleen: het gaat niet goed. Het gaat niet goed met onze aarde.

We maken haar ziek. Het gaat niet goed met de mensen. We maken elkaar het leven onmogelijk. Soms letterlijk. Het lukt ons niet om in vrede te leven.

Het lukt ons niet om eerlijk te delen.

Het lukt ons niet om met respect deze aarde te bewonen. Het is vervelend om te horen, maar het valt niet te ontkennen.

We hebben hulp nodig Wij, u en ik, kunnen het niet zelf. Er is veel geprobeerd, maar er is geen remedie.

We vonden geen oplossing op de maan, we gaan hem niet vinden op Mars. We vinden hem niet op aarde, we vinden hem niet in onszelf. We zijn het zoeken moe.

We houden ons hart vast voor onze kinderen.

Als er een God is, waarom doet Hij dan niks?

Waar wacht Hij nog op?

Hij wacht niet. Hij is al begonnen. Niet iedereen heeft dat al door. God begon op Zijn geheel eigen wijze.

Niet met veel tromgeroffel. Niet met machtsvertoon en geweld. Eerder op kousenvoeten.

Een kind. Een jongetje. Hij werd timmerman, later een rondtrekkende leraar. Met wat volgelingen. Hij had blijkbaar een scherpe tong. Uiteindelijk werden zijn woorden hem fataal. Hij werd, jong nog, terechtgesteld. Terecht?

Nee. Het meest verschrikkelijke – de dood van Jezus – bleek niet het einde. Hij stierf niet voor niets. Hij is het begin van alles wat God herstelt, vernieuwt.

God kan het niet over zijn hart verkrijgen om alles wat Hij maakte verloren te laten gaan. Hij helpt. Hij verlost. Op zijn manier. Daarom ziet niet iedereen het. Het gebeurt heel verborgen. Het begint klein, bijna onmerkbaar. Elke dag raakt God mensen aan.

Op de een of andere manier raken ze onder de indruk van wat zijn zoon, Jezus Christus, heeft gezegd of gedaan. Elk mens die zich omkeert en, met vallen en opstaan, achter Jezus aan gaat, verandert langzaamaan in een nieuw mens. Dat begint nu al. En dat gaat door, zelfs na de dood. Zo bouwt God aan een nieuwe toekomst. Een nieuwe aarde, een nieuwe hemel, een nieuw universum.

Boordevol liefde, zonder enige wanklank of schaduwzijde.

Onvoorstelbaar mooi.

Als ik goed kijk en aandachtig luister ontdek ik steeds een nieuw stukje van Gods werkelijkheid. Ik kan niet wachten tot het af is.

Johan Timmer

Je zit naast je man in de auto en je bent steeds bang dat-ie van de dijk afvliegt.

Je staat in de rij bij de kassa van de Hema en iemand achter je tikt je op de schouder.

Je schrikt je lam: wie is dat nu weer? Je mobieltje gaat en je denkt: als dat maar niet...

Iedereen is wel eens een beetje schrikachtig.

Soms zelfs heel erg.

Ik ben bang... ...dat het niet goed komt met mijn gezondheid. ...dat ik opnieuw geopereerd moet worden. ...dat het niet goed komt met mijn relatie. ...dat ik mijn baan kwijt raak. ...voor deurwaarders. ...voor die rare Trump. ...voor dat gekke mannetje in Noord-Korea. ...voor aanslagen. ...voor mezelf. ...dat God het vandaag of morgen ook voor gezien houdt.

Bang. Ze kunnen wel zeggen dat we vertrouwen in elkaar moeten hebben, maar als je zo lang over een formatie van een nieuwe regering doet als afgelopen jaar, dan weet ik wel dat die politici elkaar in elk geval niet vertrouwen. Alle ex-Tweede Kamerleden die een boek schrijven laten alleen maar zien wat een beerput ‘Den Haag’ is.

Democratie is niet voor bange mensen, hoor je steeds. Alles moet kunnen, maar alles kan niet.

Draait de economie als een tierelier? Ik merk er niet veel van. Ik zit alweer een half jaar thuis, net als Frank de Boer en andere losers. Geen leuk Kerstfeest, denk ik.

Opvallend: in de nacht waarin Jezus geboren werd, was het eerste wat je hoorde: Wees niet bang! Doe niet zo schrikachtig. Een engel van God kwam dat zeggen. Ik weet niet precies hoe een engel eruitziet, maar ik weet wel dat als ik bang ben en een dokter in een witte jas in het ziekenhuis zegt: ‘Meneer, wees maar niet bang!’

– dat ik dan besef: zo ziet een engel er dus uit.

En als mijn vrouw tegen me zegt: Wees niet bang, dan weet ik ook: jij bent een engel. Dan voel ik me ontspannen. Adem in, adem uit, zoals in een vliegtuig bij de ‘take off’. Ontspan je, alles komt goed.

We Wees niet bang. Die paar woorden zouden ze in de supermarkt op alle kerstaanbiedingen moeten zetten, dacht ik deze week in de Jumbo, met zo’n scan-ding in mijn hand. Bij elke scan Wees niet bang! op je schermpje. Dat zou zoiets zijn als Jezus bij de Jumbo.

In de kerstnacht zijn het herders die dit bericht als eersten horen. De mannen van de nachtploeg.

Met hoeveel ze waren? Geen idee. Hoeveel schapen ze hadden? Geen idee. Zou één van die lieden Jezus later nog wel eens hebben opgezocht?

‘Ik heb nog bij uw kribbe gestaan, in die stal….. en toen werd ik zo rustig, meneer…

niet bang!

ees

Toen werd het zo stil in me, dat ik spontaan op mijn knieën voor U ging. Ja, ook voor uw moeder Maria en vader Jozef met zijn lampje. Ik zou dat nog wel eens willen doen…’

Waren dat bange mensen, die herders? Denk het niet. Niet veel meer dan u, jij en ik. Maar toen ging ineens de hemel open… Dan ben je even helemaal uit je concept, uit je stabilisatie, uit je eigen vermeende kracht. Wat is dit? Dan sta je voor God. Dan voel je… God…. Dat voelt niet meteen goed.

Maar dan hoor je: ‘Wees niet bang’. Jezus is geboren, God is met ons. We zijn nooit meer alleen. En God sluit niemand uit….Welkom! Het maakt niet uit wie je bent. Vluchtelingen… ook als ze moslim zijn? Jezus is van niemand, alle mensen zijn van Hem. Daarom ligt Hij in een voerbak, in doeken gewikkeld…..in een hemd van Jozef. ‘n Beetje armelijk, dat wel. Dat heb je, als je een vluchtelingenstel bent, dan moet je wat.

Zijn moeder is een jonge vrouw met een hoofddoekje dat al haar mooie haar bedekt.

En Jozef? Lijkt wel erg veel op één van die Syrische mannen die in onze richting zijn gekomen.

Wees niet bang, zegt God in de Kerstnacht.

Wees niet bang, want Ik ben met je Wees niet bang, er is betaald, ook voor jou.

Maak zelf dit verhaal maar af. Die mannen van de nachtploeg, die zijn meteen op weg gegaan naar Bethlehem. Ik weet niet of de staldeur open stond of dat er een touwtje uit de brievenbus hing.

Zo is het gegaan. Die mannen hebben het Kind aanbeden. Dat is op je knieën gaan en zeggen: ‘Jij bent de belofte van God.’ Ze hebben zich nog nooit zo goed gevoeld als toen.

Dat zouden meer mensen moeten doen, dat zouden meer mannen moeten doen…

U bent nog steeds een beetje schrikkerig?

Je was de laatste tijd snel geïrriteerd en beetje bozig? Wees niet bang! Het wordt nu snel Kerstfeest. Loop straks mee naar de stal. Naar het Kind van de stal. Je hoeft niets uit te leggen.

Kom gewoon.

Zoals in een oud Nederlands gedichtje staat:

Omdat eenvoudigen verstaan wat door geen ingewikkeld zoeken noch lezen in geleerde boeken begrepen wordt of nagegaan zijn herders toen in uwe stal

Bij God hangt eigenlijk altijd een touwtje uit de brievenbus

geknield en hebben u aanbeden.

Dat was tweeduizend jaar geleden en nog weet elk het overal.

Geen mens heeft ooit hun naam gemeld.

De rest van hun onschuldig leven is door geen wetenschap beschreven; wordt slechts aan kinderen verteld.

Ds. Pieter L. de Jong

De liefde is geduldig, zij is vriendelijk, de liefde is niet jaloers, zij doet niet gewichtig, zij handelt niet ongepast, zij zoekt niet haar eigen belang,

Liefde die werkelijkheid is

zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad, zij verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, maar verheugt zich over de waarheid, zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.

De liefde vergaat nooit.

In een roman van Dostojevski komt een vrouw bij de oude geestelijke Zosima. Zij heeft klachten van ongeloof. De geestelijke stuurt haar weg en zegt: ‘Denk niet meer na over het geloof, maar heb de mensen lief en je geloof zal sterker worden.’ Alleen de liefde telt, omdat de liefde wint, óverwint.

En nu krijgt het lied van de liefde vaart en wil u meeslepen, meetronen. De liefde overwint, omdat zij lang moed houdt, niet verbitterd raakt, het kwade niet toerekent maar bedekt, de liefde wordt niet cynisch, ze blijft geloven. Geloven is zo’n kunst niet, maar blijven geloven, die kunst verstaat alleen de liefde. Zo blijven dan geloof, hoop en liefde, maar de meeste van deze is de liefde – die blijft.

Groots en meeslepend is dit lied, zo groots dat het onze schaamte en onmacht oproept. Waar haalt de schrijver het vandaan? Ik denk dat Paulus hier zijn beeld van Jezus schildert.

Hij bezingt zijn Heer. Hij bezingt niet een begrip liefde, of een gevoel liefde, een verre mogelijkheid, een schone droom – maar een liefde die op naam staat, die werkelijkheid is, verschénen is.

In de brieven van Paulus vinden we geen biografie van Jezus, behalve in dit lied. Hier vertelt hij al de woorden en daden van Jezus in één keer. En hij betrekt ons er meteen bij.

Omdat Jezus verschenen is, kan er over de liefde niet anders gezongen worden dan zó.

Uit: ‘Een goed woord; uit de preken van Gerrit de Kruijf, uitgeverij Boekencentrum, 2015. Linksboven fragment uit de Bijbel: de eerste brief van Paulus aan de Korinthiërs, hoofdstuk 13, vers 4-8.

de liefde pronkt niet,

Dec17 Redactie en administratie: Breestraat 59-61 3811 BH Amersfoort Tel. 033-4611949 E-mail: echo@izb.nl ECHO 02-2017

Echo

Abonnementen: Abonnementsprijs â‚Ź 10,00 per jaar bij vooruitbetaling.

Redactie: Ds. L.C. Buijs K. van Noppen J.J. Timmer

Reacties: Voor reacties op de inhoud kunt u zich wenden tot de bezorger of de redactie.

Uitgave van IZB (www.izb.nl) en de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland

Vormgeving: Ivar van Loen (IZB) Foto’s: Peter Janssen, cover, 8/9 Koos van Noppen, 2, 6/7, 11, 12 Shutterstock, 4/5, 12/13, 14, 15

ISSN 0012-9119