2 minute read
3. Uzasadnienie wyboru lokalizacji
3. Uzasadnienie wyboru lokalizacji
Kartografia krytyczna
Advertisement
Graficzny sposób opowiadania o lokalizacji jest próbą wywrócenia antropocentrycznego paradygmatu. Z perspektywy nieludzkiej, granice państw to przecież pozbawione sensu sztuczne twory, a w przestrzeni orientować można się równie dobrze dzięki wodzie.
Poszukiwanie lokalizacji
Na etapie wyboru odpowiedniego miejsca dla opracowywanego projektu koncepcyjnego doszedłem do wniosku, że lokowanie międzygatunkowego założenia w gęstej tkance miejskiej znacznie ograniczyłoby jego sprawiedliwe użytkowanie ze względu na podporządkowanie tych środowisk głównie potrzebom człowieka. Odrzuciłem również dzikie tereny, leżące z dala od ośrodków ludzkiej aktywności. Osiedlanie się w tych sporadycznie zachowanych enklawach, nie jest moim zdaniem moralnie uzasadnione. Opowieści o domu w lesie lub na wzgórzu z pięknym widokiem wydają się kuszące, jednak budowanie ludzkich siedzib w tych „naturalnych” miejscach rzadko tę obecną naturę uwzględnia. Zarówno proces budowy, jak i użytkowanie, pozyskiwanie zasobów, transport, produkcja odpadów, czy zanieczyszczenie hałasem i światłem odciska piętno na pozaludzkich sąsiadach. Oczywiście możemy być w tych miejscach uważnymi gośćmi, ale raczej nie musimy się tam na stałe osiedlać.
Pożądana okazała sie więc lokalizacja "z pogranicza" - miejsce, w którym można by wytworzyć formę ciągłości między dzikim i ludzkim. Odpowiednie wydało mi się więc miasto o umiarkowanej skali
urbanizacji, leżące na skraju naturalnego ekosystemu. Nie stanowi ono wtedy ściśle ograniczonej jednostki administracyjnej o nieprzekraczalnych granicach, ale zachowuje się bardziej jak pozbawiona fundamentów sieć, relacyjna i otwarta na nowych aktorów. Taki konglomerat ma predyspozycję do wytworzenia hybrydowej formy współżycia, dynamicznie angażującej i splatającej w swojej strukturze to, co symboliczne i materialne, to, co kulturowe i naturalne oraz to, co ludzkie i nieludzkie.
Wybór i uzasadnienie
Położone w południowo-wschodniej Polsce, Roztocze, swoimi cechami krajobrazowymi, przyrodniczymi i kulturowymi stanowi właśnie taką krainę „z pogranicza”, łączącą w sobie wspomniane sploty w niezwykle malowniczej odsłonie. Jako że jest to również obszar mojej osobistej fascynacji, opracowywaną koncepcję postanowiłem zlokalizować właśnie na jego terenie, a konkretniej w Zwierzyńcu, niewielkim mieście, będącym sercem krainy. Miasteczko, ma bogatą historię nieludzką, odciśniętą w swojej nazwie, a także cieszy się statusem siedziby Roztoczańskiego Parku Narodowego. Równolegle jest ono niestety stale zabudowywane w sposób, niezważający na złożony krajobraz kontekstów. Właśnie z tych względów, Zwierzyniec wydaje się odpowiednim polem eksperymentalnym dla opracowywanego wielogatunkowego siedliska.
Wybrana działka znajduje się tam, gdzie Wieprz zakręca na północ, w sąsiedztwie rzeki, ogródków działkowych i zabudowy jednorodzinnej. Opracowywana koncepcja zespołu mieszkaniowego, wraz z centrum wymiany doświadczeń, ma szansę wytworzyć zjawisko ciągłości w badanej tkance miejskiej i umożliwić zespolenie tego, co w niej ludzkie z tym, co pozaludzkie. Taka lokalizacja umożliwia także przyłączenie realizacji do współdzielonych systemów infrastruktury komunalnej i komunikacji, a sąsiadujące z nim obszary naturalne i korytarze ekologiczne mogłyby zapewnić swobodny przepływ zasobów i informacji pomiędzy jego wielogatunkowymi użytkownikami i użytkowniczkami.
