n i e u w s b r i e f
ALPHA CURSUS MEEUWEN LAATSTE LEVENSFASE driemaandelijks - (apr-mei-juni) - 2015 - jrg. 31 - nr. 2
www.ecvnet.be
info@ecvnet.be
inleiding Visie ECV De ECV wil dienen. Dienen van de God (U) die ze belijdt en de gemeenten en haar leden die ze vertegenwoordigt (u). Hoe we dit de komende vier jaar gestalte willen geven, kunt u lezen in ons nieuw beleidsplan (www.ecvnet.be).
Kerntaken ECV Gemeenteopbouw en evangelisatie Jongerenwerk
Pastoraat Onderwijs en informatie
GA ZITTEN EN LEES…
M
Met ruim 41.000 waren ze komen opdagen: sportievelingen die op zondag 26 april in Antwerpen aan de start van de 10 Miles verschenen; klaar om te vertrekken. Zo’n 2000 jaar geleden begon er ook een
Sommige van onze geloofsgenoten zijn
soort loopwedstrijd. Jezus was naar de
echter wel al in de buurt van de eindstreep.
hemel gevaren en had van daaruit Gods
Gerrit Houtman schreef er een pastoraal
Geest gezonden. Die werkte krachtig in
artikel over. Hoe bied je zorg aan mensen
harten en huizen. Er was berouw, bekering
tijdens hun laatste levensfase? Gilda
en geloof en 3000 mensen lieten zich
Balemans mocht in haar gemeente reeds
COLOFON ECV NIEUWSBRIEF
dopen; de start van een lange tocht.
tweemaal op stap gaan met een echtpaar
De Nieuwsbrief verschijnt rond de 3e - 6e - 9e en 12e maand van het jaar.
“Daarom dan, laten ook wij, nu wij zulk
Belangenbehartiging en identiteit
REDACTIE 2
Marcel Budenaers, Fabiola Catrysse, Raymond Hausoul, Johan Leroy, Willy Maesen, Jacques Rommel, Koen Schelstraete.
EINDREDACTIE Raymond Hausoul, Ieperleestraat 52, Ieper BANK
BE44 4520 0368 9145
DTP
Jehtron, info@jehtron.be www.jehtron.be
Mail Website:
info@ecvnet.be www.ecvnet.be
waarvan één stervende was. Van haar lees De
apostel
Paulus
schrijft
hierover:
je een getuigenis.
een grote wolk van getuigen rondom ons
Schouder aan schouder lopen, dat is kerk
hebben, afleggen alle last en de zonde,
op zijn best. Door Jezus Christus weten
die ons zo licht in de weg staat, en met
we ons met elkaar verbonden. Die band
volharding de wedloop lopen, die voor ons
beleven we wellicht het sterkst tijdens het
ligt.” (Hebr. 12:1)
Avondmaal. Een maaltijd die ons volgens
Verschillende artikels in dit nummer
Filip De Cavel bepaalt bij onze relatie met
handelen over deze wedloop. In Meeuwen
God én met elkaar.
vond een Alpha-cursus plaats: een training
Het ‘volk van de verrezen Heer’ zo noemt
waarin je leert om in de voetsporen van
OPW 723 ons. De tweede strofe vat deze
Jezus te lopen.
Nieuwsbrief mooi samen: “Kom, wie al
Gods Zoon volgen en dienen, leer je met
’s morgens zingen kan en wie worstelt in
de jaren. Hanne Schelstraete heeft in de
de nacht; wie spreekt van overwinningen
paasvakantie de animatorcursus van het
en wie nog op uitkomst wacht. Want
EJV gevolgd en gaat deze zomer voor de
Zijn liefde houdt voor eeuwig stand, Zijn
eerste keer als leidinggevende mee op
genade kent geen eind. Zij volgen ons, ons
kamp. Pete Gifford is dan weer een ouwe
leven lang, geven hoop en zekerheid.”
rot op het vlak van jeugdwerk. Hij blikt terug op maar liefst 30 jaar bediening in
Heel veel leesplezier!
België. Aan uitbollen denkt hij nog niet.
De redactie van de ECV-Nieuwsbrief
Boeken onderwijs
MAALTIJD VAN DE HEER Het wekelijks vieren van de Maaltijd van de Heer kenmerkt al sinds haar ontstaan de zondagse bijeenkomsten van de ECV. Tijd voor een stand van zaken. In een serie die over enkele nieuwsbrieven zal lopen, duiken we dieper in de materie.
Beladen daden. Brood en wijn veranderen niet; wij veranderen.
het opgeven van liederen, de soms –
Want elke week die we samen aan
spitsvondige – Bijbelverklaringen zijn
deze tafel gaan, is weer een week
gebleven, de ogen en het lichaam zijn
waarbij het Koninkrijk nog niet volledig
vooral afgewend van het centrum (met
is doorgebroken. Dus, tot Hij komt,
De hamvraag wordt dan: wat doe
de tafel) naar de spreker(s). Dit hoeft
vieren we, herinneren we, herdenken
ik - of beter - wat doen wij met het
geen dramatische gevolgen te hebben,
we; nemen we de tekenen; breken en
Avondmaal? Het antwoord mondt
maar deze wending laat misschien zien
zegenen ze en geven we ze aan elkaar.
dan uit in: wat zal het Avondmaal met
wat je eerder niet zag: kijken we elkaar
Het is een eschatologische maaltijd,
ons doen. De focus op ‘wij’ is niet
nog in de ogen? Merken we elkaar nog
dwz een maaltijd voor onderweg, een
onterecht. Als evangelicalen vieren we
op? Erkennen we elkaar als broeder en
tafel in de woestijn (zie ook Ps. 23), een
de Maaltijd, voornamelijk gedreven door
zuster in de Heer? Kom ik in vrede of met
lunchpakket voor op onze reis.
de persoonlijke overtuiging van een
ruzie aan tafel? Kunnen we dus maar meer mensen
individuele verlossing van de zonde. ‘Ik’ getuig; ‘ik’ aanbid; ‘ik’ ga naar de
Ook al wordt wijn geschonken en
in de ogen kijken. Konden maar meer
tafel. De tafel met brood en wijn wordt
gedronken, ook al verlaten we de tafel
mensen toegevoegd worden aan Zijn
dan een verzamelplaats van geredde
met een ‘volle’ geestelijke maag, het
lichaam. Konden we als gemeente maar…
individuen. Hoe waar ook, het zicht op
blijft soms een ontnuchtering. Sinds de
enzovoort. Maar zoals de theologische
de gemeenschap mag hierdoor niet
oproepen van Jezus en Paulus vieren
boutade gaat: Reeds... maar nog niet
ondergesneeuwd geraken. We vieren
we iets dat verwijst naar de realiteit van
helemaal…
als gezin, als een uitverkoren volk, voor
onze eenheid in Hem. Tegelijk beseffen
en door Hem apart gezet.
we maar al te goed dat ook aan deze
Mag ik u dus uitdagen om elke Maaltijd
tafel geen absolute zichtbaarheid van
van de Heer terug als een uitnodiging
Zo viel het me op, na het bezoeken
eenheid waar te nemen is: worstelen
te zien om onze ogen niet af te wenden
van al onze ECV- gemeenten, dat
we als mensen niet met onenigheid
van elkaar? Een tip: als we de tafel in het
e en subtiele verschuiving in het
op gebied van ras/klasse/politieke
midden plaatsen, of rond de tafel gaan
interieur plaatsvond. Waar eerst, in de
ideologie/theologie/...? De harde realiteit,
staan, dan passeren onze ogen eerst die
beginjaren van de ECV, zo goed als alle
dat we vanuit onze gebrokenheid juist
prachtige tekenen van brood en wijn. Dat
gemeenten startten met een tafel in
moeite hebben om zichtbare eenheid te
kan helpen.
het midden, met de stoelen in u-vorm
ontwikkelen? Reden te meer om de tafel
errond, staan anno 2015, de gezichten
als een opdracht te zien. Een oproep van
van de aanwezigen gericht naar het
de Gastheer met het oog op de eenheid
spreekgestoelte. De getuigenissen,
die we straks zullen beleven.
ecv-nieuwsbrief 2015-2
Filip De Cavel, Coördinator ECV
3
GIFFORD
P
GESPREK MET PETE EN JOANNA
Pete en Joanna Gifford zijn 30 jaar actief op Gods akker in Vlaanderen. Moedig toch om uw heimat te verlaten voor dit moeilijk toegankelijk zendingsveld in België? Er gebeurde echter heel wat in al die jaren. Naast voor een groot gezin, gemeente- en evangelisatiewerk, klopte hun hart ook voor kinder- en jeugdwerk in Vlaanderen. Ze gaven het beste van zichzelf en vermits je na dertig jaren een “volhouder” mag heten, trokken we met een klein hoopje vragen naar hen toe...
Pete en Joanna, als jullie zo even terugkijken naar die voorbije dertig jaren, welke emotie of impressie bekruipt u dan? 4
Wat ons eerst opvalt als wij omkijken, is hoe wij Gods trouw over die 30 jaar hebben mogen ervaren. Wij zingen graag ‘Groot is Uw trouw, O Heer!’ omdat het voor ons ook zo is. Opvallend is ook hoe niet-christelijk België is! Wij hadden anders verwacht. Ook al draagt het land de noemer christelijk, met kerktorens in elke dorpskern, het is echter maar een vernisje van goede manieren. Onder dit dunne laagje is België heidens (Niet dat het land van waar wij gekomen zijn, zo veel beter is. Dat is het zeker niet!). Het is een bevestiging van wat Jezus liet zien... godsdienst maakt de mens blind voor zijn echte toestand.
Met welke droom/verwachting kwamen jullie naar België? In 1985 zijn wij in Gent komen wonen. De Christengemeentes waren in volle bloei. Om het jaar, zo leek het, werd een nieuwe gemeente gesticht. Richard Haverkamp hield star t studies op verschillende plaatsen – mensen kwamen tot geloof. Tot ongeveer 1990 waren wij gewoon een doopdienst te plannen om de 4 maand (10 dopelingen was geen uitzondering!). Onze bedoeling was discipelschap met de nieuwe bekeerlingen te ontwikkelen. Rond ’90 is de groei, ineens, stilgevallen. Weinig nieuwe bekeerlingen.
Emigreren is vaak een niet te onderschatten offer. Welk aspect heeft het meest strijd gekost?
Joanna en ik komen allebei uit grote gezinnen: zij heeft 2 broers en 3 zussen, ik heb 5 zussen en 3 broers. De communicatiemiddelen die wij nu gewoon zijn, waren er niet in de eerste 12 jaar dat wij in het land waren. Contact houden met ‘thuis’ (lees familie, vrienden, onze achterban) was of per brief (een envelop met een postzegel erop) of bellen. In die tijd was bellen naar Canada schrikbarend duur (110 Bfr/min, wat overeen komt met €2,75/min). Bellen deden we heel zelden. Ook al waren wij om de 4 jaar in Canada op bezoek, onze kinderen groeiden op, min of meer zonder grootouders of ooms en tantes. Wat wij en onze kinderen meegemaakt hebben, is niet zo uitzonderlijk. Waar-
Boeken belangenbehart iging schijnlijk is wat wij ervaarden voor veel mensen die dit lezen, herkenbaar. Emigreren betekent vaak verlies van een stuk van je identeit.
Kunnen jullie even een grove schets maken van waar en waarin jullie in die dertig jaren actief geweest zijn? Je haalde al een aantal zaken aan in het begin. Bij de aanvang was het vooral discipelschap, jeugd- en kampwerk. Met een betere beheersing van de taal heb ik meer kunnen betekenen in onderwijs (preken en Bijbelstudies); buiten dit, ook pastorale zorg en evangelisatie (in het begin voornamelijk deur-aan-deur); nog later mentorschap van leidersteams in verschillende gemeentes.
Op welk domein van uw werk in Gods Koninkrijk voelden jullie je het meest gezegend? Ook al ben ik oud (ik word deze zomer 60!), ben ik nog altijd betrokken bij jeugdwerk en kampen (vooral de leeftijdsgroep van 12-15 jaar). Ik doe het graag omdat ik het belang zie van een keuze voor Jezus maken op jonge leeftijd.
sen hun eerste stappen naar volwassenheid. De vraag waarmee jonge tieners vaak zitten, is ‘Wie ben ik?’ De blijde boodschap, het evangelie van Jezus Christus, geeft het antwoord op die vraag. Hun identiteit zoeken en vinden in Jezus, is het beste wat ze kunnen meemaken. Zij ontdekken in die kennis, dat het waar is wat Jezus zei in Jh10:10 : ‘Hij is gekomen om ons leven te geven, leven in overvloed.’ Een antwoord op de laatste van de 3 vragen is ook belangrijk omwille van druk van ‘leeftijdgenoten’. Ze kunnen nú, op jonge leeftijd, leren dat meedoen met de rest, geen must is. Je identiteit hoeft niet bepaald te worden door de wereld om je heen. Als deze jongeren uit de tienerjaren komen met een duidelijk antwoord op die 3 vragen, hebben ze een fundament onder hun voeten – denk aan de woorden van Jezus in de bergrede: ‘Een wijs man bouwde zijn huis op de rots!’
Zie je een bepaalde evolutie in die dertig jaar? Zijn er zaken veranderd? Sterk opvallend in de christengemeentes van de beginjaren, was de nadruk op het geschreven Wo o rd va n G o d . Ve l e n we t e n w a t Richard vaak aan mensen gevraagd heeft: ‘Lees je je Bijbel nog?’ Ik merk de laatste jaren een tendens, weg van het gezag van het geschreven Woord van God, de Bijbel, naar mysticisme. ‘God zegt mij’ wordt vaker gehoord in onze gemeentes. Dit vind ik alarmerend. Dit zal negatieve gevolgen hebben voor de toekomst in onze gemeentes. Dit is niet bouwen op de Rots. Dit is bouwen op subjectieve gevoelens of ingevingen. Mijns inziens moeten wij terug naar onze roots met
Jongeren besparen zichzelf veel verdriet en leed en ontvangen veel vreugde als ze jong kiezen voor Jezus.
De druk van de wereldgezindheid is groot, jongeren besparen zichzelf veel verdriet en leed en ontvangen veel vreugde als ze jong kiezen voor Jezus. Mijn opzet met jeugdwerk is een antwoord geven op 3 belangrijke vragen: Wie is Hij? Wie ben ik ? En wie zijn zij?
‘De God van de Bijbel leren kennen, echt leren kennen, meer dan een zondagschoolse kennis... en ontzag voor Hem hebben,’ zegt Salomo, ‘is het begin van wijsheid.’ Op die leeftijd zetten deze jonge men-
ecv-nieuwsbrief 2015-2
een sterkere nadruk op Gods geschreven Woord. Lees je Bijbel, bid elke dag, opdat je groeien mag!
Wat zouden jullie anders doen? Mijn antwoord op deze vraag zou vier bladzijden kunnen vullen. Als ik in de toekomst kon kijken, zou ik zeker heel veel zaken anders aanpakken. Wat ik hierboven schreef, vind ik een belangrijke punt – het belang van Gods Woord. Indien ik terug mocht in de tijd, zou ik meer nadruk leggen op het bel ang G ods Woord te kennen . Niet als doel op zich, maar als middel om de God van de Bijbel beter te leren kennen. Het is niet voor niets dat David schrijf t in Ps al m 119 , ‘Gelukkig zijn mensen die altijd denken aan de woorden van de Heer, die Hem zoeken met heel hun hart’ (BGT)
Jullie hebben een gezin met vijf kinderen waarvan iedereen (of bijna iedereen) intussen is uitgevlogen? Een nieuw hoofdstuk in jullie leven is ingezet. Zijn er verrassende plannen of dromen voor de toekomst? Zolang ik nog kan, wil ik betrokken blijven bij jeugd- en kampwerk. Onderwijs is voor mij ook steeds belangrijker geworden. Ik wil de rijkdom van Gods Woord laten zien – het is een zegen het goed te kennen.
Mensen met zoveel jaren dienst in Gods Koninkrijk hebben voorzeker nog een goed advies voor de lezer? Je kunt raden wat mijn antwoord hierop zal zijn – laat je onderrichten in het Woord van God. Neem het ter harte. Paulus zegt het goed in Ko3:16: ‘Het woord van Christus wone rijkelijk in u.’
Willy Maesen
5
Vooraf De visie op onze levensloop is voor gelovigen totaal anders dan voor niet-gelovigen. Voor christenen is elk onderdeel van
PASTORAAT IN DE LAATSTE LEVENSFASE
het leven van betekenis. In elke fase wil God zich op een speciale manier kenbaar maken, los van de omstandigheden of de gezondheid. Juist in de laatste levensfase wanneer het lichaam zijn beperkingen laat gelden, kan ons leven rijk aan betekenis zijn. Allereerst omdat veel opdrachten niet meer hoeven, zoals onze plaats verwerven, identiteit en talenten ontdekken en relaties aan te gaan. Zodoende kunnen we veel energie voor andere bezigheden vrijmaken. Daarenboven is de laatste levensfase vooral de fase van de oogst, het hoog-
Ook al raakt onze uiterlijke mens in verval, toch wordt de innerlijke mens vernieuwd van dag tot dag, 2Ko4:16.
tepunt van ons leven, de apotheose: terugkijken en de rode draad in je leven zien, ontdekken wat God heeft gedaan en
PASTORALE TAKEN
de betekenis van je persoonlijke geschiedenis zien maar vooral ook de zegen doorgeven aan de volgende generatie. 6
In de wereld geldt ‘Opgaan,
Juist in deze laatste levensfase liggen de volgende taken voor ons pastors te wachten.
Verwoorden
blinken en verzinken’. Het hoogtepunt van je leven is maar kort en hoe ouder je wordt, hoe meer waarde en betekenis je verliest. Voor een christen is het leven echter altijd in opgaande lijn: je lichamelijke groei verandert maar je geestelijke groei wordt sterker. Het is een zegen om in ons
In de laatste levensfase mag je als p a s t o r z a ke n ve r wo o rd e n d i e d e afscheidnemende mens misschien niet meer kan. Je kunt de betekenis van iemands leven duiden, de zegen die iemand had willen uitspreken, onder woorden brengen. Zaken opschrijven die de persoon wil nalaten voor zijn geliefden. Misschien kun je zelfs bemiddelen en spijt en berouw naar anderen overbrengen.
pastoraat daar getuige van te mogen zijn en mensen hierin te
Luisteren
ondersteunen.
Ik herinner me een man die een zwaar oor-
logstrauma had opgelopen. Nooit was hij ertoe gekomen dit met iemand te delen, deels uit schaamte, deels om anderen niet te belasten. In zijn laatste levensfase werd hij opgenomen in een verpleegtehuis waar hij al zijn leed heeft kunnen vertellen aan een voor hem wildvreemde verzorgster die daar tijd voor nam. Nadat hij zijn verhaal had gedeeld, is deze man in alle rust en vrede ontslapen. Onbewust heeft hij aangevoeld dat zijn pijn, verdriet en zorgen aan deze kant van het graf mogen blijven en hij ‘van zorg ontslagen’ de heerlijkheid in mocht gaan.
Bevestigen Ook voor een christen kan de laatste fase er één van vragen en twijfels zijn. Niet omdat men nu aan alles begint te twijfelen waar men zijn leven lang in geloofd heeft, maar wel omdat onderdrukte gedachten en vragen in het zicht van de dood niet langer
Boeken pastoraat
n Same tste meters de laa en. aflegg
nog een lange, moeilijke periode voor de boeg, heb ik aan enkele zusters gevraagd om samen ‘een muur van gebed’ rond Suzanne te vormen. Zo wordt er elke dag
Niets geeft zo veel vreugde als samen
van de week speciaal voor haar gebeden.
op weg gaan met mensen maar het
En zo wordt er elke week minstens één
kan ook voor een flinke dosis frustratie
kaart met bemoedigende, vertroostende
zorgen. Samen op weg gaan in de laatste
woorden aan Louis en Suzanne verstuurd.
levensfase verloopt telkens net iets anders. Daarbij heb ik ondervonden dat er enkele
De zorg bij Frans en Maria ging vooral rond
terugkerende aandachtspunten zijn.
‘geestelijke begeleiding en ondersteuning’. Bij Louis en Suzanne zit er ook een stukje
Een eerste belangrijke tip: zorg er voor dat
‘persoonlijke begeleiding’ bij. Ik mocht
jij en de hulpbehoevende geen onbekenden
met hen naar het ziekenhuis. Tijdens
zijn voor elkaar. Werk eerst aan een ver-
het onderzoek zijn Louis en ik iets gaan
trouwensrelatie, de rest volgt vanzelf.
drinken in de cafetaria. We hadden het over koetjes en kalfjes en over de ziekte
Juist op het laatste moment is er soms ruimte die er in het hele leven nooit geweest is.
Ten tweede: maak duidelijke afspraken,
van zijn vrouw. Het anderhalf uur wachten
op maat van de hulpvragende. Wij stellen
was snel voorbij.
voor om wekelijks een korte tijd samen door te brengen. Vaste ingrediënten zijn:
Louis heeft één vaste contactpersoon
een luisterend oor, een opbouwend of
die hij regelmatig op de hoogte brengt.
vertroostend woord, gezamenlijk gebed
Zo belde hij om hulp bij het bezoeken
of voorbede. Naargelang de situatie kan
van Suzanne. De dochter moest enkele
je een lied zingen of beluisteren.
dagen naar het buitenland. Ook dit hoort erbij. Maar … dit is wel iets om zelf heel
vermeden kunnen worden. Naast het luisteren en begripvol verwoorden, mogen we ook de hoop verkondigen en in gebed de deuren naar het paradijs openen. We mogen vergeving uitspreken en vanuit Gods Woord de laatste twijfels wegnemen.
Verbinden Niet zelden is er de kans om in deze fase niet-gelovigen het Evangelie te verkondigen en hen het Koninkrijk van God binnen te leiden. Juist op het laatste moment waar alleen nog de belangrijkste dingen gelden, is er soms ruimte die er in het hele leven nooit geweest is. Laten we hier alert op zijn.
Gerrit Houtman, vzw Bethesda gerrithoutman@bethesda.be ecv-nieuwsbrief 2015-2
Frans en Maria bezochten we wekelijks
goed over na te denken. Niet iedereen
met een drietal, op vrijdagmiddag. We
gaat graag op ziekenhuisbezoek. Wees
dronken samen koffie, babbelden wat,
hier ook eerlijk over.
zongen samen en er werd gebeden. We vierden samen avondmaal. Tijdens de
Nog iets belangrijk om niet te vergeten. De
laatste dagen van Frans in het ziekenhuis,
Here, onze God, geeft in Zijn Woord geen
waren we erbij. Na het overlijden hebben
antwoord op de vraag over het lijden maar
we Maria verder gevolgd. Deze bezoeken
Hij toont mij wel dat Hij het antwoord is in
verliepen anders. Maria babbelt graag en
deze vraag. In Ps10:14 lees ik dat de Here
houdt van Rummikub. Ook dat is samen
mijn moeite en verdriet ziet en het in Zijn
verwerken. Ondertussen verblijft Maria in
hand wil leggen. In Ps56:9 doet Hij mijn
een WZC waar we haar blijven bezoeken.
tranen in Zijn kruik. Ik mag, zoals in Ps5:4 elke morgen alles aan Hem voorleggen
Bij Louis en Suzanne verloopt het anders.
en uitzien naar wat Hij vandaag gaat doen.
Nadat Suzanne uit het ziekenhuis werd ontslagen, deden we ook haar een vrij-
Dit is een ongelooflijk voorrecht, dit is
blijvend voorstel om haar wekelijks te be-
genade, voor allen die onderweg zijn. Leg
zoeken. Omdat zij zo verzwakt is, gaat één
’s morgens alles aan Hem voor, Hij wil en
persoon, maximum 2, op bezoe k. We
zal ons leiden, in alles wat we voor Hem
luisteren naar haar en bidden met haar. Omdat Suzanne een zeer zware operatie achter de rug heeft en
ondernemen. Hem zij alle eer!
Gilda Balemens “De namen in dit getuigenis zijn fictief.’
7
WAT ECV-SENIOREN DOEN
LEEN DE CORTE
M
Mijn naam is Leen, lid van de Evangelische Kerk Bourgoyen in Gent, 62 jaar oud . Gehuwd met Rudy. Samen hebben we 2 kinderen, Dieter en An, beiden gehuwd en in het totaal hebben we 6 schatten van kleinkinderen, een grote zegen van de Heer. Babysitten vult me iedere keer met dankbaarheid. Aangename kennismaking!
8
Mijn wandel met de Heer begint in het
los. Na de tweede zaterdagbijeenkomst
mochten we niet getuigen over het
1e leerjaar van Dieter in 1986 toen hij les
wist ik dat ik goed zat. De Heer klop-
geloof, maar mijn collega’s stelden wel
kreeg van meester Johan. Op wonderlijke
te en ik kon niet anders dan opendoen.
eens vragen. Op zulke momenten kon ik
manier kwam ik in aanraking met het
Mijn man haakte na de tweede avond af,
toch over de Heer spreken. En je hoort
ware, actieve christenleven. Voordien
maar hij liet me vrij om te gaan. Achter-
het wel vaker, als iemand met problemen
had ik een verlangen en was eigenlijk
af gezien was dat pure genade. Daarna
zit, gaan ze naar de collega die een
wel op zoek naar christenen uit de tijd
wou ik ook op zondagmorgen de dienst
luisterend ook heeft. Zo kon ik af en toe
van de Evangeliën. Hoe die mensen toen
bijwonen. De kinderen mocht ik mee-
iets delen.
leefden, sprak mij geweldig aan. Zorgen
nemen. Rudy kreeg interesse voor het
voor elkaar, delen met elkaar. Ik zat ook
wielertoerisme. Dat betekende dat hij
Eén anekdote wil ik graag vertellen.
met vragen over armoede, over de biecht
op zondagmorgen zou gaan fietsen. Zo
Toen onze dochter trouwde in 2004, had
en zo meer. Zo kwam ik terecht in start-
waren we beiden het huis uit op zondag-
ik nog steeds contact met een collega
studies bij meester Johan thuis. Richard
morgen. En zo is het nog.
uit de Brandweer. Ik nodigde haar uit
Haverkamp was de spreker. Na de eerste
voor het huwelijk in de School met de
avond werd ik gewoon getrokken naar
In die periode werkte ik voor de stad
Bijbel in Kortrijk. Zij wist dat ik de “Heer
meer! De echtheid van wat er gesproken
Gent. Ik was administratief bediende bij
had aangenomen ” en zij wou toch eens
werd en de warmte en betrokkenheid die
de Brandweer en later tot mijn pensioen
komen kijken hoe dat er “bij ons” aan
ik toen gewaar werd, lieten me niet meer
in 2013 bij de Groendienst. Op het werk
toeging. Zij is gekomen met haar man en
Boeken gemeenteopbouw 2 kindjes. In die periode heb ik vaak voor
dien leer ik broers en
haar gebeden. Vorig jaar, op zaterdag
zussen van andere ge-
25 oktober, op het schoolfeest van onze
meenten kennen. Sinds
kleindochters in de Ark (School met de
vorig jaar hebben we
Bijbel, Kortrijk) werd ik aangesproken door
een nieuwe winkel met
iemand die heel verwonderlijk mijn naam
een grote opslagruimte
riep. Ik kon haar gezicht niet onmiddellijk
in Boezinge bij Ieper. De
thuisbrengen, maar toen ze haar naam
winkel hoort bij het huis
noemde, besefte ik dat het die collega
van onze dochter An en
van de Brandweer was. Ze vertelde
haar gezin. Zij stellen
me dat haar zoontje naar De Ark, Mijn
de winkelruimte ter be-
Oogappel, gaat en dat hij erg dankbaar
schikking van Tear Craft
is dat zijn mama hem naar zo’n goede
dat zo meer bekend-
school gebracht heeft. Wonderlijk toch!
heid krijgt. De winkel draait volledig met
bedankt, ik kom zeker nog terug!’, dan
Na 10 jaar! God is goed. Ik weet wel dat
vrijwilligers die een hart voor de proble-
weet je dat God aan het werk is.
zij haar hart nog niet aan Jezus gegeven
matiek in de derdewereldlanden hebben.
heeft, maar Hij heeft haar die hele
Ook An is daarbij nauw betrokken.
Naast het boekenwerk en Tear Craft geef
periode niet losgelaten en wie weet…..?
ik af en toe zondagschoolklas aan de Naast Tear Craft ondersteun ik ook het
kleinsten in de gemeente. Vroeger gaf ik
Momenteel begeleid ik een christen zus,
runnen van Het Goede Boek in Gent.
les op regelmatige basis. Ik heb dat altijd
Betty, uit het asielcentrum in Destelber-
Volgend jaar bestaat die winkel 10 jaar
heel graag gedaan, maar we mogen nu
gen (via Gave Veste).. Zo groeien we bei-
en zolang ben ik er al actief. Ik vind het
plaats maken voor jongeren. Waar ik echt
den in de Heer en naar Hem toe.
heerlijk! Zowel de contacten met de
van geniet, dat zijn de bijna wekelijkse
collega’s als de gesprekken met de
discipelschapskringen of huiskringen. Ik
Zo is ook Tear Craft in mijn leven geko-
klanten geven een mooie invulling aan
zou ze niet willen missen. Dieper ingaan
men, al ongeveer 20 jaar geleden. Een
de vrijgekomen tijd door mijn pensioen.
op wat de Schrift zegt, erover praten met
Hoofdzakelijk word ik
je broers en zussen en zo de Heer beter
ingeschakeld in de
leren kennen, is heerlijk, toch? Voor mij is
controle van de
dat een plek waar we God kunnen aan-
binnengekomen
bidden, onze relatie met hem opbouwen,
boeken
elkaar bemoedigen en zorg dragen voor
zus die met dit werk stopte, vroeg of ik de verkoop van Tear Craft-producten in onze kerk wilde voor t zetten. Na enige bedenktijd
De echtheid van het evangelie, de warmte en betrokkenheid die ik toen gewaar werd, lieten me niet meer los.
en
allerhande
elkaar in woord en daad.
materialen. Heel interessant, zo zie
Na al die jaren dat ik Jezus mag kennen
je wat er allemaal leeft
als mijn persoonlijke Heer en Heiland,
in kerkelijk Vlaanderen. Daarnaast sta
weet mijn man dat het geen bevlieging
Tear Craft dat de laatste jaren enorm is
ik ook in de winkel en doe algemene
is geweest en dat de Heer realiteit is in
gegroeid. Zo verkopen we producten
administratie. We werken met vrijwilligers
mijn leven.
uit Burkina Faso, Ethiopië, Bangladesh,
en wisselen elkaar af. We bidden steeds
vi a o nze ze n de l in g e n . D e an de re
dat de winkel een lichtbaken mag zijn in
geschenkartikelen komen meestal van
het Gentse en dat de kerken er dingen
Ps50:15 ‘Roep Mij aan ten dage van
onze grote zusterorganisatie, Artisa-
mogen vinden waardoor ze opgebouwd
benauwdheid en Ik zal u redden en gij
nat Sel in Frankrijk of vanuit Neder-
worden in het geloof. Ik geniet van elk
zult Mij eren’. De laatste tijd werd ik ook
land. De laatste jaren zien we dat vooral
gesprek en het is een echte uitdaging
bemoedigd door een vers uit Job 42:2
voedingswaren het goed doen. Wat soms
als iemand de winkel binnenstapt met
‘Ik weet dat Gij alles vermoogt en geen
tegenvalt, is wanneer er op de stand echt
een heel specifieke, persoonlijke vraag.
Uwer plannen wordt verijdeld.’
niet veel verkocht is of als er weinig inte-
Dan is luisteren heel belangrijk. Hulp
resse is. Toch hou ik van het standwerk;
van boven is hierbij altijd nodig. Maar als
vooral omdat we mensen in nood helpen
je die persoon dan met een blijde lach
een beter bestaan op te bouwen. Boven-
ziet buitengaan met de woorden: ‘Wel
heb ik ‘Ja!’ gezegd. Eerlijke handel en eer-
lijk loon naar werken is de drijfveer van
ecv-nieuwsbrief 2015-2
Eén van mijn favoriete bijbelverzen is
Jacques Rommel
9
ge
ZANGFESTIJN OPWEKKING
W
Wie heeft daar reeds over gehoord ? Nochtans een jaarlijks terugkerend evenement in conferentieoord De Kroeze Danne, Ambt Delden, Nederland, waar de nieuwe opwekkingsliederen ‘live’ worden opgenomen.
10
Jaren trokken mijn vrouw en ik naar het Pinksterfeest Opwekking in Nederland. We zagen het aantal deelnemers jaar na jaar groeien: van 5 000 naar meer dan 12 000; samen in één tent de Heer zoeken, luisteren, God aanbidden, samen-zijn met gelovigen van allerlei slag. Neem daarbij de kinderen en de dagtoeristen erbij, dan kom je vlug aan zo’n 50 000 mensen, volwassenen en kinderen. Eén grote familie! En voor Belgen als wij, vonden we dit best gezellig vertoeven, en af en toe was het wel druk. We hoorden ook dat de nieuwe Opwekkingsliederen vooraf samen met een 400-tal christenen worden ingezongen. En het is de Heer die oproept om nieuwe liederen te zingen (Ps 40). We wilden weten hoe dit in zijn werk ging want er werd ons gezegd:
nen’, lukt het best aardig om toch vlotjes mee te zingen. Daarna volgt een correctieronde en de eerste opname wordt gestart. Het moet niet gezegd dat er een stevig tempo wordt aangehouden. Het Zangfestijn is voor iedere deelnemer Op vrijdagavond worden 4 tot 6 liederen best wel een werkweekend. Na een aangeleerd, op zaterdag volgt de rest. toelichting over het nieuwe lied, Het inzingen lukt best aardig, en wordt het nummer voorgewordt, wonderlijk, meestal zongen door een voltaluit volle borst meegeDe Heer draagt lige band, inclusief een zongen. ‘Zijn de Nederons op om nieuwe 6-tal zangers. Tijdens landers zo zelfzeker, liederen te zingen ... dit eerste hoor- of luisof zijn ze zo vlug in het en dat lukt aardig. termoment, probeer je aanleren van liederen’, zoveel mogelijk de melovraag ik me soms af. die in je hoofd te krijgen. Daarna komen wij, de ‘toeschouwers’, aan De leden van de band zijn ook diegenen de beurt. Het lied wordt door piano en die uit de talrijk ingezonden liederen gitaar begeleid en je probeert het lied uit binnen- en buitenland een selectie te zingen. Doordat je tijdens de eerste maakten en er een arrangement op ronde je best deed om het lied te ‘kenplaatsten. Namen als Elisa Krijgsman,
iedereen die ervan houdt om samen met anderen te zingen en God te aanbidden, is van harte uitgenodigd om mee te doen.
Boeken
meenteopbouw
GEBEDSPUNTEN Gemeenten behorende tot de ECV mogen al sinds hun ontstaan rekenen op de hulp van heel wat broeders en zusters die tijd apart zetten voor een gavengerichte bediening. Sommigen hebben Gods roeping ontvangen om als zendeling hier te werken, anderen in vrijwilligers- of dienstverband van de ECV en een derde groep is bedienaar van de eredienst. We brengen ze graag voor het voetlicht zodat u gericht voor hen kunt blijven bidden. Hieronder een greep uit een aantal van deze werkers. Filip De Cavel Marcel en Lydia Zimmer, Talitha Nawijn, het fluitwonder Thieme Schipper en broer Bart (pianist) en bas Wilco van Esschoten klinken velen bekend in de oren. Van Belgische zijde zijn er echter weinig inzendingen, hoewel goede muzikanten en tekstschrijvers best te vinden zijn. Een aandachtspuntje ? Het programma is voornamelijk zingen: de nieuwe liederen worden aangeleerd; andere, gekende liederen krijgen een plaats in aanbiddingsmomenten. In het programma is ook ruimte voor ontmoeting en ontspanning, inspirerende workshops en seminars, een deugddoende preek en een wandelingetje in een brok natuur ingebouwd. Dat maakt het voor veel mensen tot een weekend dat ze niet willen missen! 4 jaar op rij mochten we er getuige van zijn: aan de ene kant een investering en aan de andere kant een inspirerend en ontspannen weekend. Een stukje hemel op aarde. Zalig gewoon! Nu terug de liederen een plaatsje geven in het dagelijks leven, in de gemeente… Zing de Heer een nieuw lied ! www.opwekking.nl/conferenties/zangfestijn
Johan Leroy
ecv-nieuwsbrief 2015-2
Martin & Lydia: Dankpunten: onze gezondheid; dat onze kinderen en kleinkinderen het goed doen; dat weer een startstudie kon aanvangen met 11 nieuwe mensen. Gebedspunten: voor de nieuwelingen op de startstudie; voor het pastoraal werk dat ik nog steeds mag doen (ondanks pensioen!); dat we gezond mogen blijven.
Rosario & Anita: Gebedspunten: dat we vele mensen in Vlaanderen mogen bereiken met het evangelie door Project3.16; dat alle broeders en zusters, betrokken in de werkgroepen van Project3.16, mogen vervuld worden met inzicht en wijsheid in hun verantwoordelijkheid; dat vele gemeenten mogen beslissen om lokaal evangelisatie-activiteiten te organiseren in maart 2016; dat vele gelovigen terug het verlangen krijgen om het evangelie te brengen aan hun contacten; dat gemeenteleiders vernieuwde kracht en passie mogen krijgen voor de opbouw van de gemeente; voor de integrale vorming van leiders die in september 2015 van start gaat.
Henk & Beryl: Dank- en gebedspunten: wij hebben opnieuw contact met asielzoekers. Onze eerste gesprekken met hen dateren van 2012: toen zijn enkelen tot geloof gekomen. Een broeder die verschillende talen sprak, kwam bij ons thuis om met nieuwe geïnteresseerden te spreken. Hij is niet langer beschikbaar dus dat maakt het wat moeilijker; wij worden een dagje ouder maar genieten nog van het werk dat wij mogen doen. Het is fijn om met enkele gemeenten samen te werken om tot meer oudsten te komen. Dat is een werk van lange duur. Als er weer oudsten bijkomen, is dat een zegen voor de gemeente; voor weer meer openheid voor het evangelie; onze kleinkinderen worden stilaan tieners, dat zij de weg met de Here mogen ontdekken; Beryls zus is op 28 Dec. 2014 weduwe geworden, dat betekent dat Diane wat meer bij ons op bezoek komt. Zij is van 2 mei tot 8 juni bij ons geweest en hoopt in de herfst terug te komen; op 20 juni waren we 40 jaar in België. Het gevolg van onze emigratie is dat wij veel minder contact hadden met onze familie. Wij zijn wel heel dankbaar dat de Here ons hier heeft gebracht.
11
I
ANIMATORCURSUS 2015
Ik ben Hanne, kom uit Antwerpen en ben 16 jaar oud. Dit jaar heb ik één van de prachtigste en leerrijkste dingen uit mijn leven meegemaakt: de EJVAnimatorcursus 2015. Een ervaring om nooit te vergeten…
12
De Animatorcursus van het EJV is een tweejaarlijkse cursus om plus-zestienjarigen op te leiden tot volwaardige animatoren, die kinderen, tieners of jongeren op kamp of in de plaatselijke EJV-afdeling begeleiden. Deze cursus bestaat uit een weekend, een cursusweek, een terugkomweekend en natuurlijk een stage. Het programma is opgebouwd uit een gezonde mix van theoretische en meer praktisch gerichte lessen, uit inspirerende spelen en andere gezellige, educatieve activiteiten. Er worden verschillende, uitéénlopende onderwerpen behandeld: een zangdienst, spel of stille tijd maken en voorbereiden, EHBO, ontwikkelingspsychologie, geloofsvragen, jouw rol als leider, teamwork, pastoraat en nog veel meer. Ook wordt ruimte gemaakt voor lofprijs en stille tijd. De deelnemers worden grotendeels op basis van hun stageplaats in mentorgroepjes, bestaand uit een 6-tal jongeren, bijgestaan door een mentor, verdeeld. In deze groepjes vinden de stille tijd en de nabespreking plaats. De laatste dag van de cursusweek is een oefendag, waarop kinderen en jongeren uit verschillende gemeenten het programma, een dienst en een spel die de cursisten in elkaar hebben gestoken, bijwonen.
Ik vond de Animatorcursus een buitengewone belevenis. Allereerst was de sfeer ongelooflijk goed. Een groep van 42 gemotiveerde jongeren die er het beste van willen maken, begeleid door geweldige mentoren en lesgevers en gevoed door een fantastisch keukenteam, dat kan alleen maar subliem zijn. Verder waren ook de lessen heel inte-
ressant en leerrijk. Ik heb ontzettend veel bijgeleerd over mezelf: over mijn kwaliteiten en valkuilen en hoe ik die kan combineren, over mijn rol in de groep en mijn gedrag als leidster, maar ook over leiding geven in het algemeen. Ik heb geleerd dat probleemkinderen niet bestaan, dat ballonnen plooien niet zo simpel is en dat een betrokken
Boeken jongerenwerk
houding het verschil kan maken.
De EJV-Animatorcursus was een gevarieerde, educatieve, opbouwende belevenis die ik me heel mijn leven zal herinneren.
Overigens was er toch ruimte voor een individuele aanpak, hoewel er dit jaar 42 deelnemers waren. Zo heeft iedere cursist één of eventueel twee privégesprekken met zijn/haar begeleider gehad. Bovendien is het voltallige leidingsteam altijd paraat voor een babbeltje. Alsook zijn de spelen zeer inspirerend en soms grensverleggend. Enerzijds waren
deze ontzettend leuk, ander zijds droegen ze ook een morele waarde in zich zoals omgaan met gezag, functionele communicatie en eerlijkheid.
de vriendschappen en lessen met me zal meedragen. Ik kan dit echt aan iedereen aanraden die graag zijn geloof wil omzetten in daden en een hart voor kinderen, tieners of jongeren heeft. Amusement, vorming en ambiance verzekerd.
Hanne Schelstraete Ik weet heus dat ik in dit artikel te veel hyper-enthousiaste adjectieven heb gebruikt, maar ik ga het nog één keer doen: de EJV-Animatorcursus, cyclus 2015, was een gevarieerde, educatieve, opbouwende belevenis die ik me heel mijn leven zal herinneren en waarvan ik
13
ecv-nieuwsbrief 2015-2
evangelisatie
W
ALPHA-CURSUS
Wat eten, fun, een praatje en kleine groepen kunnen uitwerken? Met andere woorden: een kort verslag van een ALPHA-cursus in Meeuwen voorjaar 2015.
“Het stekje van de crussula ovata
gebed zei één van de kringleden: “Het
Na 10 weken samen eten, luisteren
(vetplantje) dat ik jullie graag aanbied,
is met angst en beven dat we dit doen
naar de Bijbel, samen zingen en bidden
wil een bescheiden symbooltje zijn van
maar we moeten”.
kon iedereen zeggen dat hij een beter
mijn groeien in geloof: tijdens de Alpha-
14
beeld van God en Jezus had gekregen.
cursus heeft jullie wijsheid, gebed
Met vreze en beven zetten we de organi-
Onze huiskring wordt nu een Beta-
en diep geloof mij dichter bij onze
satie op poten. Spontaan bood zich een
kring (vervolg op Alpha) en een aantal
Schepper, onze Heer, gebracht.
keukenploeg aan, we vroegen sprekers
cursisten engageert zich hier voor.
Daarmee wil ik ook mijn dank en grote
en iedereen zei ‘Ja!’. We huurden ruimte
Iemand heeft besloten zich te laten
waardering voor jullie gastvrijheid, jullie
in een gemeenschapscentrum. We be-
dopen. Zo beleeft iedereen zijn of haar
openheid en vriendschap en voor alle
steedden veel zorg aan PR en aan de in-
eigen avontuur met God.
kostbare, rijke inzichten in de Bijbel die
richting van de ruimten, maar vooral aan
jullie gedeeld hebben, uitdrukken”.
gebed en eenheid als team.
Dit was een reactie van één van de 12
En toen de 1 avond... geweldig!
Namens het Alpha-team,
Janke Bos e
cursisten. We begonnen met zo’n 15 cursisten, Deze cursus begon met enthousiaste
waarvan de meesten ooit wel gehoord
mensen die hun geloof handen en
hadden over God en de Bijbel. Er zijn 12
voeten wilden geven. Ze gingen naar een
deelnemers trouw elke week gekomen
trainingsdag van Alpha en hun passie
en er voltrok zich iets bijzonders voor
groeide. Samen met een huiskring van de
onze ogen. Deze losse groep van men-
Evangelische Kerk in Meeuwen hadden
sen werd in een paar weken tijd een
we een tijd van gebed, om te weten
hechte groep, met een hoog knuffelge-
of dit de tijd was om zoiets groots te
halte. Er werd gelachen en geweend.
organiseren. Althans zo voelde het voor
Heel bijzonder was de dag van de Heilige
ons, want niemand had ooit een Alpha-
Geest. Elkeen heeft een brief aan God ge-
cursus meegemaakt. Na de tijd van
schreven en kwam naar voor voor gebed.
Boeken informatie
UIT HET BESTUUR
W
Wat stond oa op de agenda van onze laatste raad van bestuur? Wil je regelmatig op de hoogte blijven van wat zich in en rondom de ECV afspeelt, stuur een mail naar filipdecavel@gmail en schrijf je in voor de digitale nieuwsbrief (4 x jaar). Evolutie leeftijden ECV-leiding
ning Be-EQUIPped. Dit is geen luchtig
we voorzitter worden verkozen. Marc
cursuspakket. Gevormd worden in goed
Ladon (ECV-Eeklo) komt aan het einde
Als bestuur bogen we ons over de evolutie
leidinggeven vraagt inzet, openhartigheid
van zijn vierjarig mandaat. Laten we ge-
van de leeftijden van oudsten en verant-
en vertrouwen. Het kost ook tijd en inspan-
richt bidden om wijsheid zowel voor Marc
woordelijken binnen de ECV-gemeenten.
ning. Met andere woorden: dit is voor chris-
en zijn gezin alsook voor de leden die na-
We stellen vast dat er een meerderheid
tenen die op de eerste plaats meer als
denken over een kandidaatsstelling.
(61 op 84 leiders) ouder is dan 50 jaar.
discipel van Jezus willen leven en daarom
Over 5 jaar zal de kloof met de jonge lei-
zich consequent aan Hem willen toewij-
ders groter worden (in 2020 zullen er ±16
den. Doorheen de vorming wordt stelsel-
op de 84 leiders jonger dan 50 zijn). Deze
matig de K5-accenten: Karakter + Kennis +
Als bestuur leven we ook mee met wat
cijfers zijn enerzijds relatief want we heb-
Kunde + Koers + Kader aangewend.
zich afspeelt in besturen van bevriende partners. Zo werd aangekondigd dat Jo-
ben geen zicht op nieuwe leiders die in de startblokken staan. Anderzijds is het niet
Diversen
Algemene Leidersvergadering
han Lorein de nieuwe voorzitter wordt van het Evangelisch Jeugverbond. Hij vervangt
zozeer de hogere leeftijd op zich die verontrustend is (ervaring en wijsheid komen
Het is nog even maar we willen nu al de
daarmee Filip De Cavel, die echter wel
doorgaans nu eenmaal met ouder wor-
aandacht vestingen op de Algemene Lei-
de ECV blijft vertegenwoordigen in het
den). Wat onze aandacht verdient, is de
dersvergadering van 28 november 2015.
EJV-bestuur. Kurt Maeyens en Peter Hart-
manier waarop de fakkel wordt overge-
Jongerenwerk staat genoteerd als thema.
man, beiden BEZ-medewerkers, volgen
dragen. Beseffen we dat de invloedssfeer
We hebben een aantal sprekers in petto
Wilfried Goossens op als respectievelijk
van een leider ‘beperkt’ is tot diegene die
maar meer details hoort u via de digitale
directeur BEZ en directeur van Het Goede
10 jaar jonger of ouder zijn? Is er nog ge-
weg. Opnieuw willen we verder op het-
Boek. We zijn dankbaar voor Wilfried en
noeg voeling met de jonge dertiger om
zelfde elan als vorige jaren: medewerkers,
zijn vrouw Faye en hun dienstbaarheid in
hem onder de vleugels te nemen? Dit zijn
oudsten, verantwoordelijken, diakenen,
het Koninkrijk van God.
de vragen die ons bezighouden.
jonge leiders uit de kringwerking, jonge-
Integrale Vorming Aansluitend bij het vorige punt, stellen
renwerk enz… zijn hartelijk uitgenodigd
In een volgende editie meer over: Project
om elkaar te ontmoeten en geïnspireerd
3:16, Evangelische Volwassenwerking, de
te raken door wat in Vlaanderen gebeurt,
kerk Binnenstebuiten,…
in onze en andere gemeenten.
we een nieuwe leiderstraining voor. Deze nieuwe vorming vervangt de leiderstrai-
ecv-nieuwsbrief 2015-2
Tevens zal in deze vergadering een nieu-
Filip De Cavel, Coördinator ECV
15
onderwijs
PREEKJE
Z
Zorgen, zorgen, zorgen … kent u die ook in uw leven? Ligt u ’s nachts wel eens wakker van het getob en gepieker? Mij gebeurt het helaas vaker dan mij lief is. Overkomt het u ook dat tijdens deze slapeloze momenten de woorden van de Heer Jezus door uw gedachten galmen ‘Weest niet bezorgd’ (Mt6:25); of deze van Paulus ‘Weest in geen ding bezorgd’ (Fp4:6). Dan denk ik “Ja, ja, ik weet het, maar het lukt me niet, ik kan het niet van mij afzetten” … Soms ben ik stiekem jaloers op Petrus van wie geschreven staat in Hd12:6 “Toen Herodes hem zou voorleiden, sliep Petrus die nacht tussen twee soldaten, geboeid met twee ketenen; en de bewakers voor de deur bewaakten de gevangenis.”
16
De apostel Petrus kon wél slapen; hij had nochtans redenen te over om zich zorgen te maken. Wellicht zou hij worden geëxecuteerd en wachtte hem hetzelfde lot als zijn goede vriend Jakobus die onlangs met het zwaard gedood was, Hd12:2. In afwachting van zijn executie zat hij in de gevangenis waar hij zwaar bewaakt werd door vier groepen van vier soldaten. Maar Hd12:6 toont ons een schijnbaar zorgeloos slapende Petrus, vastgeketend aan twee bewakers. Prachtig toch om zo te kunnen slapen ondanks deze heftige omstandigheden! Het doet denken aan de slapende Jezus in een bootje op een
stormachtig meer. Hoe komt het dat Petrus zo kon slapen? Waarom lukt mij dit niet? Zou het kunnen dat Petrus terugdacht aan wat hem re e ds e erder was overkomen? Hd5:17-19 vertelt ons hoe Petrus en de andere apostelen reeds eerder waren opgesloten omdat ze Jezus predikten. Maar toen had God ingegrepen en hen op miraculeuze wijze bevrijd door hen een engel te sturen die de deuren van de gevangenis had geopend. Dus waarom zou Petrus nú vrezen? God had vroeger toch ook voor hem gezorgd? Zou Hij dit dan nu niet doen? Petrus zelf kon niets aan zijn situatie veranderen. Het enige wat Hij kon doen, was het overgeven aan Hem die alle macht in hemel en op aarde heeft; de God die reeds eerder in zijn leven had ingegrepen. En wonder boven wonder
… wat eerder gebeurd was in Hd5:19, gebeurt opnieuw in Hd12:7: “En zie, er stond een engel van de Heere en er scheen een licht in het vertrek, en door Petrus in de zij te porren, wekte hij hem en zei: Sta snel op. En zijn ketenen vielen van zijn handen af” … en de rest is bekend. Hoewel de Heer niet altijd op dezelfde wijze tussenbeide komt, heeft Hij wel altijd de regie in handen. Niets of niemand ontsnapt aan Zijn controle, niets is Hem te groot of te machtig. Integendeel, is niet God de Allerhoogste, de Almachtige? In momenten van slapeloos getob en gepieker wil ik voortaan terugdenken aan hoe de Heer in het verleden ook steeds voor de uitkomst gezorgd heeft. Hij was toen nabij, is het ook nu, en zal het ook morgen zijn. Slaapwel!
Kristof Vermaut