ECV nieuwsbrief 2015 04

n i e u w s b r i e f

PROJECT 3-16 HELPEN IN CALAIS driemaandelijks - (okt-nov-dec) - 2015 - jrg. 31 - nr. 4

www.ecvnet.be

info@ecvnet.be

inleiding Visie ECV De ECV wil dienen. Dienen van de God (U) die ze belijdt en de gemeenten en haar leden die ze vertegenwoordigt (u). Hoe we dit de komende vier jaar gestalte willen geven, kunt u lezen in ons nieuw beleidsplan (www.ecvnet.be).

Kerntaken ECV Gemeenteopbouw en evangelisatie Jongerenwerk

Pastoraat Onderwijs en informatie Belangenbehartiging en identiteit

GA ZITTEN EN LEES…

2

‘25’, de nieuwe album van Adele, ging de eerste week na het uitbrengen maar liefst 3,38 miljoen keren over de toonbank...

Daarmee verpulvert deze Engelse zange-

je en zet je in beweging, zelfs tot over de

res alle records. Het zou me niet verbazen

landsgrenzen. Enkele mensen uit Antwer-

mocht haar CD ook bij jou onder de kerst-

pen reden zo helemaal tot in het vluchte-

boom liggen.

lingenkamp in Calais. Dat was hun “Hello,

Haar ballad ‘Hello’ is op zowat elke radio-

from the other side.”

zender te horen. “Hello, it’s me. I was wondering if after all these years You’d like to

In deze Nieuwsbrief lees je hun reisver-

COLOFON ECV NIEUWSBRIEF

meet”. Natuurlijk weet ik dat dit een love

haal. Maar dat is slechts één manier om

song is. Toch had ‘Hello’ de titel van deze

Gods ‘Hello’ te laten weerklinken. Kurt

wintereditie kunnen zijn. Want ‘Hello’ is wat

Maeyens, kersvers BEZ-directeur, moe-

De Nieuwsbrief verschijnt rond de 3e - 6e - 9e en 12e maand van het jaar.

klinkt uit elke kerststal. Bethlehem is Gods

digt alle evangelische kerken aan om in

manier om te zeggen: “Hello, from the other

maart 2016 op een creatieve manier Gods

side. I must’ve called a thousand times.”

‘Hello’ te brengen in hun buurt. ‘Project

Fabiola Catrysse, Johan Leroy, Willy Maesen, Jacques Rommel, Koen Schelstraete.

Die aanhoudendheid van God wordt in

3-16’ noemt deze unieke campagne, ge-

Hebreeën zo treffend beschreven: “Op ve-

naamd naar het beroemde Johannes 3:16.

lerlei wijzen en langs velerlei wegen heeft

Verkondiging begint thuis. Wie kinderen

God in het verleden tot de voorouders ge-

opvoedt, hoopt dat ook zij Jezus zullen

EINDREDACTIE Koen Schelstraete, Berchemlei 226 2140 Borgerhout

sproken door de profeten, maar nu de tijd

volgen. Maar wat als zij andere wegen

ten einde loopt, heeft hij tot ons gesproken

kiezen? Gerrit Houtman, therapeut én va-

door Zijn Zoon” (1:1)

der, vertelt hoe je dan tegen hen toch een

REDACTIE 2

BANK

BE44 4520 0368 9145

DTP

Jehtron, info@jehtron.be www.jehtron.be

Mail

info@ecvnet.be

Website:

www.ecvnet.be

warm ‘Hello’ kan blijven zeggen.

“To tell you I’m sorry, for everything I’ve done.” Anders dan de vrouw in ‘Hello’

Je hebt het wellicht al door. In deze don-

hoeft God helemaal niks goed te maken.

kere tijden brengen we een editie uit met

De Schepper heeft geen harten gebroken.

heel wat artikels rond evangelisatie. ECV is

Wij dat van Hem. Zijn ‘Hello’ is dan ook een

er ooit door begonnen. Het blijft één van

erg verrassende uitnodiging om weer sa-

onze kerntaken!

men te gaan.

Wie dit hemelse ‘Hello’ gehoord heeft, kan daar nog moeilijk over zwijgen. Het raakt

Hello en veel leesplezier!

De redactie van de ECV-Nieuwsbrief

Boeken onderwijs

MAALTIJD VAN DE HEER Het wekelijks vieren van de Maaltijd van de Heer kenmerkt al sinds haar ontstaan de zondagse bijeenkomsten van de ECV. Tijd voor een stand van zaken? In een serie die over enkele nieuwsbrieven loopt, duiken we dieper in de materie.

Met dit vierde deel sluiten we onze artikelenreeks over de Maaltijd van de Heer af.

Het Christendom onderscheidt zich van andere religies en het Avondmaal lijkt hier een belangrijke rol in te spelen.

God werd mens, en daarmee werd de incarnatie (de vleeswording van God) een unieke realiteit. Geen andere religie belijdt een God die zich gelijk heeft gesteld met de mens (cf. Fp2:6-11).

In het Avondmaal beleven we Jezus’ menswording heel concreet en écht.

Het is Zijn lichaam, verbrijzeld, dat we herdenken. Het is Zijn bloed waar de wijn naar verwijst. De ‘werk’-woorden (eerder ‘genade’-woorden) buigen en belijden, uit Fp2:10-11 worden zo bewaarheid, elke keer we Avondmaal vieren en verkondigen: ‘Jezus Christus is Heer’, tot eer van God, de Vader.

Jezus windt er geen doekjes om: breek en eet (cf. 1Ko11:26). Niet ‘meet en breek’. Wanneer we onszelf of de andere genodigden mekaar de maat gaan opnemen als een manier om de Tafel puur, rein en heilig te houden, lopen we het gevaar dat onze identiteit in Christus niet meer bepaald wordt door de Gastheer maar door onszelf, genodigde(n). Herinner u het vorig artikel? Jezus at met de immorele minderheid, niet de morele

ecv-nieuwsbrief 2015-4

meerderheid... en het kostte Hem zijn leven.

De provocerende vraag luidt dan: ontvangen de genodigden rond de Tafel van de Heer het voordeel of het nadeel van onze twijfel? Deze vraag verraadt twee brandpunten die elkaar in spanning lijken te houden. Enerzijds nodigt de Heer, het ‘Slachtoffer’, ons uit dit helend moment van herstel te beleven met broeders en zusters.

Anderzijds wringen en dwingen we onszelf in allerlei pastorale, theologische, ethische en praktische bochten om zo het heilig karakter van dit gebeuren niet te ondermijnen. Laten we opletten dat wij, de genodigden, daarvan niet het ‘slachtoffer’ worden.

Dient het Avondmaal om onze (on) waardigheid te meten, om scheiding te brengen? Is er iemand die zich al met al waardig wil verklaren tegenover de andere? Zou dit geen ultieme vorm van religieus ego-isme zijn?

Iemand vatte het eens als volgt samen: aan de tafel valt niets te bewijzen, te beschermen, te verkopen. Leeg, naakt en kwetsbaar schuiven we aan, onze aanwezigheid is wat telt. God voorziet en wat hebben wij aan tafel aan te bieden?

Honger. Meer niet. Wij zoeken hoop, heiligheid en heling maar God vraagt… honger. Laten we dus niet met een volle maag, verzadigd en voldaan van eigengerechtigheid, zelfbeschikking en controle, aanschuiven. Zou er dan nog ruimte zijn in onze ‘geestelijke’ magen voor de heling, heiligheid en hoop die God wil schenken? Laten we de hongerige dan ook niet op dieet plaatsen.

De kritische lezer zal zeker, en terecht, opmerkzaam waarschuwen voor uitwassen en gelatenheid onder het mom van liefde en tolerantie. Heel wat concrete vragen duiken op over de pastorale toepassing wanneer de waarde van de Maaltijd onderschat wordt. Hier moet zeker wijs mee omgegaan worden maar bovenstaande hoopt een aanzet te geven die iets verraadt over het hart van God. Hij verlangt ernaar om met ons te eten, aan tafel te gaan, doorheen brood en beker naar de andere kant van de tafel te kijken. Daar staan een broer en zus in de Heer, zoals ik, zondig en hongerig.

Filip De Cavel, Coördinator ECV

3

PROJECT 3-16

W

“Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat eenieder die in Hem gelooft niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe”. [Jh3:16]

Bovenstaande tekst is één van meest bekende en vaakst geciteerde teksten uit de Bijbel. Hij spreekt over de kern van ons geloof in Jezus Christus. In België zijn er miljoenen die dit Goede Nieuws 4

nog nooit gehoord hebben of nooit echt begrepen hebben. Daarom hebben de Evangelische Alliantie Vlaanderen en de Belgische Evangelische Zending samen een evangelisatie-actie gepland. Die gaat van start in maart 2016. Ja inderdaad op 3/’16.

Ons verlangen Het is ons verl angen om de verschillende kerken en denominaties aan te moedigen om in de maand maart 2016 een evangelisatie-actie op maat op te zetten en dit onder de gezamenlijke noemer van 3-16. Wat

zou het mooi zijn als we in maart op verschillende plaatsen door middel van vlaggen, posters en flyers het logo van de actie mogen tegenkomen en nieuwsgierigheid gewekt wordt onder de ongelovigen. Wat zou het mooi zijn dat we met elkaar naar buiten toe gericht zouden zijn op zo’n manier dat zelfs de media het opmerken en aandacht schenken aan Gods eeuwige boodschap van redding en verlossing. Wat zou het mooi zijn dat verschillende, kleinere acties ertoe zouden leiden dat op paaszondag verschillende nieuwe contacten in onze kerken zouden zitten! Wat zou het mooi zijn als iedere gelovige nadenkt over de vraag: Hoe kan ik mijn buurt, mijn contacten bereiken met Gods boodschap van liefde en verlossing?

Kerndoelen Als coördinatieteam beogen we de volgende kerndoelen: • Niet-christenen in België bereiken met de boodschap van Johannes 3:16.

• De boodschap van Johannes 3:16 heel zichtbaar uitdragen door posters, vlaggen, flyers, concerten, samenkomsten, …

• Het vuur voor evangelisatie in België aanwakkeren.

• Christenen bemoedigen en bevestigen in hun geloof.

• Christenen en organisaties over alle strekkingen heen samenbrengen.

• Christenen hun talenten en gaven laten ontdekken en laten inzetten om nieuwe initiatieven te ontwikkelen.

Boeken evangelisatie Liefde voor de wereld!

Wat staat er te gebeuren?

de wedstrijd

sch e n ke n ze hun

t- s h i r t a a n

hun buurman of -vrouw,

luidop de vraag: ‘Hoe kan ik mijn straat bereiken’!

In de afgelopen maanden zijn op

de wens uitend dat deze een kijkje

verschillende plaatsen in het land

neemt op de website. Verschillende

Op 21 november hebben we onze

infosessies geweest waarbij het wat en

andere ideeën werden geopperd: een

website (www.3-16.be) gelanceerd. Via

hoe van het project werden voorgesteld.

carwash organiseren en aan iedereen

dit contactpunt willen we de gemeenten

Het was bemoedigend om zoveel

een folder geven met het logo en het

ideeën en materialen aanreiken om een

enthousiasme te zien. Verschillende

vers Johannes 3-16 en op de achterkant

evangelisatie-actie op maat op te zetten.

creatieve ideeën in verband met

een uitnodiging voor de paasdienst. Een

De gemeente kan de gekozen activiteit

evangelisatie werden geuit. In Limburg

fietsherstelling, een pannenkoekenbak.

op de site zetten zodat vanaf februari alle

willen ze graag met verschillende

Een ontbijtmand gaan afgeven aan het

acties voor iedereen zichtbaar worden.

gelovigen in de maand maart naar een

huisnummer 316 of een bezoekje aan

We zien uit naar de grote dingen die God

voetbalwedstrijd van Genk gaan kijken.

het ziekenhuis met voor iedereen op

doorheen deze actie wil bereiken. U doet

Gekleed in een t-shirt met het logo en

een bepaalde afdeling een bloemetje

toch ook mee! info@3-16.be

de website van de actie zullen ze hun

met een traktaat eraan. Een vrouw werd

favoriete voetbalclub aanmoedigen. Na

al meteen aangemoedigd en stelde

Kurt Maeyens, BEZ directeur

Voor het andere boek naar...

vzw uw boek- en muziekwinkel Kortrijk:

Brugge:

Hét adres voor alles wat met de Bijbel te maken heeft.

Meensestraat 79 8500 Kortrijk 056 35 78 99 kortrijk@hetgoedeboek.be

Moerkerksesteenweg 56 8310 Sint-Kruis 050 37 54 57 brugge@hetgoedeboek.be

(Jona & Sara Govaert)

(Luc & Anke Hoedt)

www.hetgoedeboek.be

Gent:

Genk:

Grotesteenweg-Noord 15 9052 Zwijnaarde 09 220 17 02 gent@hetgoedeboek.be (Dirk De Baere + team)

Leuven:

Verzending door heel België

Vennestraat 345 3600 Genk 089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be (Bouke & Karin Middelbos)

alles in verband met de Bijbel

Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee 016 25 93 83 leuven@hetgoedeboek.be (Linda Smit + team)

ecv-nieuwsbrief 2015-4

• wenskaarten • geschenken • romans • muziek • films • Bijbels

• verklaringen • wetenschap • huwelijk & gezin • kinderen • jeugd • jongeren

Een enthousiast en luisterend team staat voor je klaar om je advies te geven voor je juiste behoefte.

webshop: hetgoedeboek.be

5

PASTORAAT

ALS HET GELOOF NIET DIRECT AANSLAAT BIJ DE VOLGENDE GENERATIE.

6

Natuurlijk is het mooi als je kinderen het geloof integraal van je overnemen. Het is bemoedigend wanneer ze zich engageren in de gemeente, dezelfde normen en waarden met je delen en wanneer ze huwen, hun eigen plaats in de gemeente innemen. Maar wat als dit niet gebeurt? Wat als je kinderen vanuit een andere invalshoek hun leven zin en betekenis trachten te geven? Wat als de kerk voor hen eerder een last is dan een warme ontmoetingsplek?

Wat als je kinderen het geloof helemaal vaarwel zeggen?

Emoties

Sterk platform

Allereerst is het goed om bij jezelf stil te staan, te zien wat het je doet en welke emoties er bij je naar boven komen.

Schuld is waarschijnlijk daarvan de meest bekende: te hebben gefaald, er niet in geslaagd zijn het geloof en het enthousiasme hiervoor aan je kinderen over te brengen.

Hoewel een eerlijke zelfevaluatie best op zijn plaats is en je je eigen rol als opvoeder best tegen het licht mag houden, loop je het gevaar dat de emoties van teleurstelling alleen maar tot zelfkritiek leiden. Beter is het om ook te kijken naar de positieve redenen waarom jouw kind andere keuzes maakt. Blijkbaar voelt jouw kind ook de vrijheid om anders te kiezen en heeft jouw houding van onafhankelijk denken hem/ haar beĂŻnvloed om ook een eigen positie te mogen innemen. Mogelijk komt het omdat respect een hoge waarde in jouw opvoeding is geweest en heb je het geloof niet willen opleggen of forceren. Tenslotte kan het ook zijn dat je kind zelf tot eerlijke en authentieke keuzes wil komen en ivm zijn geloof van binnenuit gemotiveerd wil leven.

Maar je voelt je ook beschaamd: waarom slagen anderen er wel in en jij niet?

Waarom doen andere gezinnen het beter en hoe kijken die nu naar jou? Zeker als je een leidinggevende positie hebt, kun je het gevoel krijgen dat hierdoor veel van je krediet verloren gaat. Bovendien ervaar je een sterk gevoel van onmacht. Onmacht omdat je de tijd niet kunt overdoen, onmacht omdat je beseft dat je invloed als ouder beperkt is, je kind zijn eigen afwegingen maakt en de omringende maatschappij een sterk impact heeft.

Door ook te kijken naar de positieve redenen van de keuze van je kinderen, behoud je een sterk platform van zelfvertrouwen

Boeken pastoraat

en ben je minder kwetsbaar en geremd in de uitvoering van je taken en roeping.

Redenen

vraagt om een bredere doordenking van

- Spreek eerlijk over de draagkracht

de vraagstukken van deze tijd en de ont-

ivm de keuzes binnen de moraal,

krachting van valse dilemma’s, zoals de

over de relevantie van het geloof

tegenstelling bijbel – wetenschap.

voor de maatschappij van nu zonder te vluchten in eindtijdscenario’s, en

Er zijn veel redenen om niet meer te ge-

Zelfbescherming

neem de kerk niet in bescherming als ze eerlijk de beperkingen naar voren

loven of om op z’n minst de kerk los te

brengen.

laten.

Een andere reden is dat je kinderen ge-

Enkele daarvan kunnen jou misschien

zien hebben dat christenen elkaar ook

- Ga er vanuit dat je in de opvoeding

helpen om met mildheid naar je kinderen

kunnen kwetsen en dat kerken niet altijd

iets gezaaid hebt wat nog moet

en jezelf te kijken.

veilige warme oases zijn. Macht, rivali-

ontkiemen. Beloften van God zijn ons

teit, kritiek en roddel vinden ook plaats

gegeven om ons aan vast te ho uden

in onze kerken. Jongeren beschermen

en in hoop te leven.

Moraal

zich daar tegen en willen zichzelf en hun

- Spreek hen aan op wat hun leven een

Hoewel moraal een onlosmakelijk ele-

overstijgende zin geeft en de waarden

ment van het geloof is, heeft dit soms

die zij als kompas hanteren.

een te groot accent gekregen. De andere facetten, zoals de onvoorwaardelijke genade en liefde van God, dat het levensproces ons ruimte biedt tot leren en ontwikkelen, zijn wat op de achtergrond

Ons geloof vraagt om een bredere doordenking van de vraagstukken van deze tijd.

geraakt. Of zo wordt het althans door een gezin daar niet

ben onze kerken verlaten omdat de lat

len. Vooral als

te hoog lag en ze geen weg vonden om

dat hun ouders

hun eigen groeiproces te gaan? Ik denk

kleerscheuren vanaf gekomen zijn.

aan blootstel-

geleerde opvattingen, maar dat we onze

ze gezien hebben

visie op het geloof best in discussie mo-

er ook niet zonder

gen brengen (de inhoud van het geloof

aan jongeren die zijn gaan samenwonen

is er sterk genoeg voor). Ze confronteren ons ook met onze eigen onzekerheden

Gesprek

suele geaardheid geen acceptatie en

Gemis aan relevantie

onopgemerkt – hebben ons ook iets te niet vast te blijven zitten in traditie en

veel jongeren maar ook ouderen heb-

begrip vonden.

Jongeren die de kerk verlaten – vaak zeggen. Ze doen een appel op ons om

aantal van onze jongeren ervaren. Hoe-

maar ook aan hen die vanwege hun sek-

Lessen voor de kerk

en vragen die we graag wat onderdrukt houden. Tenslotte vragen ze ons om een

Hoe kun je met je kinderen toch een dia-

houding van barmhartigheid en mede-

loog op gang brengen of houden, ook

dogen.

als je het leven vanuit een verschillend perspectief bekijkt?

Om onze kerken te vernieuwen. Dat we geen schatbewaarders worden van het

Een andere reden die minder in het oog springt, is de vraag naar relevantie. Voor-

- Het geloof is een gave. Het is

verleden, maar wegen tonen naar de

al hoger opgeleide jongeren die met in-

helemaal niet vanzelfsprekend dat

toekomst. Warme kerken met brede

gewikkelde wetenschappelijke en socia-

kinderen het geloof van hun ouders

deuren waarbinnen volop liefde, gene-

le vragen geconfronteerd worden, vinden

overnemen. Integendeel, het is een

zing en groei is.

geen antwoord in het ‘gewone’ geloof. Ze

wonder als het wel gebeurt.

willen de relevantie ervan voor hun eigen

- Bouw aan sterke relaties door jullie

leven zien, het geloof van zondag niet los

verbondenheid, wederzijds respect en

zien van de rest van de week. Ons geloof

interesse voor elkaar centraal te stellen.

ecv-nieuwsbrief 2015-4

Gerrit Houtman, vzw Bethesda gerrithoutman@bethesda.be

7

WAT ECV-SENIOREN DOEN

LUDO EN BERNADETTE

L

Ludo en Bernadette zijn mensen van het eerste uur. Sinds jaar en dag stellen ze de ruime kelder van hun huis open voor onze ondergrondse kerk. In de beginjaren stond Ludo bekend als “de bisschop bij die van de Bijbel”. Dit zegt iets van de vrijmoedigheid waarmee hij het evangelie uitdroeg. Bernadette was jaren de voortrekster van een kinderclub, die ver buiten de grenzen van de kerk bekend was.

Beiden zijn intussen de zestig gepasseerd, maar ze zitten niet stil. We gunnen jullie graag een blik in het dagelijkse leven van deze senioren.

Hebben jullie nooit heimwee

alsnog van de nodige formulieren te

Als zelfstandig schrijnwerker liep mijn

voorzien, wipte hij geregeld binnen.

uitbatingsvergunning ten einde en zou

Telkens hij wegging, zei hij tot vervelens

niet meer verlengd worden daar ik met

Soms wel, de groep was toen nog heel

toe: ‘En, waar gaat ge naar toe als ge

mijn werkhuis in een landbouwzone zat.

klein en iedereen had contact met ie-

deze avond komt te sterven?’

We waren toen bezig met de plannen

dereen. Bvb ’s zondags na het avond-

Dit liet ons op een bepaald moment niet

van ons woonhuis en deden nood-

maal had iedereen iets bij om gezamen-

meer los en wij maakten een afspraak bij

gedwongen een aanvraag om het werk-

lijk te eten en bij te praten over wat er

Martin thuis om hier meer over te weten

huis onder te brengen in de kelder. Dat

gebracht werd op het avondmaal of wat

te komen.

werd goedgekeurd mits we niet dieper

men had meegemaakt in de week, het

Het Woord dat jaren dood was voor ons,

gingen dan 2,70 m. Bij het uitgraven

was alsof de familie samenkwam.

kwam plots tot leven en we zijn samen

van de kelder liep het fout. We kregen

op de knieën gegaan en hebben ons

te kampen met grondwater en konden

overgeven aan de Here. Een beslissing

bijgevolg niet op de gewenste diepte

waar we tot op de dag van vandaag nog

geraken. Als bij wonder kreeg ik de

geen seconde spijt van hebben.

verlenging van mijn uitbatingsvergunning

naar de pionierstijd van de beginjaren?

8

Kunnen jullie kort vertellen hoe jullie christen werden?

en de goedkeuring om een nieuw werk-

Martin Symons was mijn groepsleider bij de toenmalige Spaarcentrale. Plotse-

Hoe kwamen jullie er toe je huis

ling haakte hij af want hij had een eeu-

ter beschikking te stellen van de chris-

Met de christengemeente kwamen we

wige levensverzekering ontdekt! Om mij

tengemeente?

toen samen op het Marloo in Peer. Hier

huis te bouwen; wat dan ook gebeurde.

Boeken gemeenteopbouw moesten we vertrekken en het was uit-

Ons hart gaat vooral uit naar mensen

Dat onze kinderen, kleinkinderen en familie

kijken naar een andere locatie.

die het niet zo breed hebben, om hen te

de Here als hun persoonlijke Verlosser

Toen werd ons duidelijk waarom het fout

steunen in de mate van het mogelijke.

mogen erkennen en met Hem door het

liep met onze kelder: de Here had hier

Ook de jonge zendelingen hebben ons

leven gaan.

andere plannen mee! Na gebed maakte

hart. Geregeld richten we eetdagen in

Hij ons duidelijk dat Hij hier z’n gemeente

om deze mensen een financieel duwke

in onder wilde brengen. Wie zijn wij om

in de rug te geven.

hiertegen in te gaan?

Wat maakt u beiden gelukkig?

Dat we de Here hebben leren kennen,

Waaraan besteden jullie je vrije Jullie waren, zeker in de begin-

uurtjes of dagen?

jaren, intens betrokken bij het gemeente-

dat we het voorrecht hebben te mogen wandelen met Hem. De ervaring dat Hij met ons is, is fantastisch!

gebeuren. Intussen zijn jullie de zestig

Met fietsen, het oppassen van de

Ook dat Hij ons met al onze gebreken

voorbij. Waar gaat jullie hart nu naar uit?

kleinkinderen en een paar uurtjes

wil gebruiken en ons in de mogelijkheid

per we ek gaan we dansen ( ze er

stelt om dingen te doen voor onze

ontspannend) !!!

medemensen, Hem zij alle eer!

Ik heb mij altijd goed gevoeld achter de

schermen,

zo

ook

toen

Bernadette het op haar har t had

Ik weet dat het erg persoonlijk

om een kinderclub te star ten.

is maar welke gebed ligt het meest op

Zo zijn de jeugdkampen ontstaan.

je hart?

Willy Maesen

9

ecv-nieuwsbrief 2015-4

UIT HET BESTUUR voorzitter financiën evangelisatie sabam

W

Wat stond oa op de agenda van onze laatste raad van bestuur? Wil je regelmatig op de hoogte blijven van wat zich in en rondom de ECV afspeelt, stuur een mail naar filipdecavel@gmail en schrijf je in voor de digitale nieuwsbrief (4 x jaar).

Voorzitterschap ECV

Op de Algemene leidersvergadering van 28 November 2015 werd door de leden een nieuwe voorzitter gekozen: Rosario Anastasi (ECV-Zwartberg). Marc Ladon, aftredend voorzitter, heeft met groot engagement vier jaar het bestuur en de Algemene vergadering geleid.

Marc stelde zich niet opnieuw kandidaat en in Rosario Anastasi vond het bestuur een waardige opvolger. Ik citeer even uit de motivatiebrief van Rosario: 10

“ Va n h e t b e g i n b e n i k n a u w betrokken geweest bij de oprichting en de uitwerking van de ECV. Als afgevaardigde van het jeugdwerk, als afgevaardigde van de Limburgse gemeenten of als afgevaardigde van de werkers heb ik steeds de vergaderingen van de nationale commissie en later de raad van bestuur meegemaakt.

Daardoor ben ik natuurlijk goed op de hoogte van de werking van de ECV. Door mijn know how kan ik zorgen voor de continuïteit. Een van de uitdagingen is om de samenhorigheid binnen de ECV-gemeenten te versterken.”

Langs deze weg feliciteren we Rosario en wensen hem veel zegen toe in deze functie.

Financiële ruimte voor pastorale werker(s)

Provinciale vergaderingen willen we de leden vragen mee te denken. Alhoewel er een dalende tendens is in de giften, is er zeker ruimte genoeg voor een of meerdere medewerkers en wie weet, als de visie voor dit belangrijke domein leeft, kunnen de gemeenten een sterk signaal geven.

Zoals u zich herinnert, sprak Martin Symons ons vorig jaar toe op de Algemene leidersvergadering. Martin Evangelisatieproject (Joh) 3-16 ging op pensioen (in werkelijkheid werkt Ondertussen zijn de voorbereidingen hij op een lager pitje door, waarvan in volle gang. Per regio worden één dag bezolgdigd door de ECV). De infomomenten voorzien, de website pastorale nood verdwijnt echter niet. is van start gegaan, de EAV ism de Het bestuur zoekt naar mogelijkheden lokale gemeenten bereidt zich voor om Martin te vervangen. Vier pastorale op de actie(s) die uitmonden werkers (voor de vier in Pasen, 27 maar t provincies), met een 2016. Al s bestuur ¼-opdracht? Of twee ... als de visie voor dit onderschrijven medewerkers, één belangrijke domein leeft, en ondersteunen voor Oost- en Westkunnen de gemeenten we van harte Vlaanderen en één d it project. In voor Antwerpen en een sterk signaal geven. te g e n s te l l in g tot Limburg? Hoe zou vroegere projecten die opdracht er dan die een landelijke karakter uitzien? Dit hangt af van de kenden, werkt dit project van onderuit. noden per regio. We willen ons niet Elke lokale gemeente bepaalt haar beperken in ons denken door maar eigen data, methoden en gebruik één invulling te overwegen. Op de

informatie

Boeken

OPINIESTUK De zoutpot in de kerkelijke kast

van materialen. Creativiteit wordt gestimuleerd om het evangelie uit te dragen. Hopelijk zien we binnenkort hiervan de vruchten op de website van 3-16 (http://3-16.be) verschijnen en kunt u de activiteiten ingeven. Het zal uiteraard niet van deze maand alleen afhangen. Integendeel, het biedt een natuurlijke gelegenheid om de deuren te openen in de hoop dat deze actie voor heel wat mensen op het juiste moment mag komen.

SABAM en CCLI In België heeft CCLI contact gezocht met Sabam. CCLI is door Sabam aangewezen om de reproductierechten voor de auteurs te innen. Ze is een Amerikaanse firma die de rechten van auteurs van oa Opwekking, Hillsong en Johannes de Heer verdedigt.

De ECV heeft samen met andere vertegenwoordigers, rond de tafel gezeten met CCLI Benelux. Het principe is dat de auteurs van de liederen aan CCLI het recht hebben gegeven om reproductierecht van hun liederen te verlenen door een licentie te geven tegen betaling. Er zijn dan twee opties.

Ofwel neemt elke kerk zelf contact op met CCLI en betaalt ze reproductierecht op basis van de categorieën (gemiddeld aantal aanwezigen op zondag). Ofwel wordt het geregeld vanuit de EAV/denominatie. Vanuit de E AV/denominatie kunnen we een betere prijs bedingen maar daar staat wat administratie tegenover. We onderhandelen dus verder en zoeken naar de meest gunstige afspraak. Wordt vervolgd.

Filip De Cavel

ecv-nieuwsbrief 2015-4

Kleine Josh wil een reep chocola.

“Neen,” zegt mama “je krijgt een stukje, maar geen hele reep.” Josh draait zich koppig om, met een pruilmond en de armen gekruist.

“Dan wil ik helemaal niets!” “Ook goed,” zegt mama.

Zijn wij, evangelische christenen, niet vaak zoals die kleine Josh?

We willen alles en als we niet alles bereiken in de samenleving, dan willen we helemaal niets. Ik verklaar me nader.

Niet zo lang geleden werd in ons land een wet, die euthanasie openstelt voor kinderen, goedgekeurd. Hoe halen ze het in hun hoofd? Toegegeven, mensen die een einde aan hun leven willen maken, hou je niet tegen. Dat is een beslissing die ze kunnen nemen. Ik vind dat een verkeerde beslissing, maar ik kan daar weinig aan veranderen . Belgische burgers zijn bij wet vrij om zelf hun einde te bepalen als ze daar goed over hebben nagedacht. We kunnen daar tegen zijn, maar we kunnen die wet pas veranderen als we er een meerderheid voor vinden in het Parlement. Die is er voorlopig niet. Volwassenen moeten dus zelf weten wat ze met hun eigen leven doen. Bij kinderen is dat anders.

Zij zijn buitengewoon afhankelijk van de overtuiging en de emoties van hun begeleiders, meestal de ouders. Daarom vind ik het ‘nog maar suggereren van euthanasie’ bij kinderen misdadig. We moeten alles inzetten op het vinden van een manier om hun lijden draaglijk te maken. Ze moeten de tijd die hun hier nog rest, zo intens warm en liefdevol mogelijk kunnen beleven, samen met hun familie. Daarom hebben we met een aantal verenigingen een klacht ingediend bij het Grondwettelijk Hof tegen de wet, die euthanasie uitbreidt naar kinderen.

C’axent had – dankzij de steun van vele

christenen – de middelen om deze dure rechtszaak te betalen. Eind oktober kwam de uitspraak. De wet blijft. Ons ultieme plan om de wet af te schaffen is dus mislukt, maar het Hof heeft de voorwaarden verstrengd en daarmee de kans op euthanasie bij kinderen behoorlijk verkleind. Als je me vraagt of we eraan begonnen waren indien we vooraf het resultaat hadden gekend, zou ik zonder enige twijfel “ ja” antwoorden. We leven in een pluralistische samenleving. We kunnen niet iedereen overtuigen van onze christelijke waarden en normen. Wanneer we dan via kleine wijzigingen kunnen zorgen dat mensen zich minder snel op Gods stoel kunnen zetten, dan doen we dat. Die hards zouden zeggen: “De afschaffing van de hele euthanasiewet is de enige juiste beslissing.” Ik ben het daar mee eens. Maar wanneer de ke uze beperkt is, dan kies ik graag voor het minste kwaad, vo o r e e n stukje van de reep. Dat is een vorm van compromis, een woord dat voor vele christenen klinkt als een vloek. Maar wie in de samenleving zoutend zout wil zijn, moet bereid zijn genoegen te nemen met een kleine overwinning. Wat voor zin heeft een gesloten zoutpot in de kerkelijke kast? Beter een beetje zout op het maatschappelijke voedsel voor het helemaal bederft.

Kris Vleugels, C’axent.

11

GEBEDSPUNTEN

W

Weet u nog dat de oorspronkelijke bedoeling van de Nieuwsbrief was de werkers beter bekend te maken bij de leden van onze gemeenten? In dit nummer willen we daarom iets meer dan gewoonlijk ruimte maken voor hun nieuwtjes, hun wel en wee, hun dank- en gebedspunten. Neemt u, beste lezer, even de tijd om stil te staan bij deze punten, en hen van harte aan te bevelen bij hun Grote Baas? In dit nummer vindt u het wel en wee van enkele van onze werkers.

Rosario en Anita Anastasi Bid voor het evangelisatieproject 3-16: dat goede materialen ontwikkeld worden, dat vele pl aat selijke gemeenten de beslissing nemen om in maart 2016 een evangelisatie-activiteit te organiseren en voor een goede samenwerking in de verschillende werkgroepen.

12

Bid voor hun drie kinderen (jongvolwassenen) dat ze de Here Jezus als hun verlosser en Koning mogen aanvaarden in hun leven.

Bid voor wijsheid en inzicht om te groeien in het voorzitterschap van de ECV en voornamelijk dat dit mag gebeuren vanuit een gezindheid van nederigheid en dienstbaarheid Bid voor een rijke ontwikkeling van Gods liefde in hun leven.

Guido en Marianne De Kegel Guido geeft les aan de ETS op 5 pl aat sen: B rugge, Kor trijk , G ent, Denderleeuw en Zaventem.

Voor de Federale Synode en de ARPEE heeft Guido maandelijks 3 à 4 vergaderingen in Brussel.

We ke l i j k s g e e f t h i j o o k 1 à 2 bijbelstudies in de regio West- en OostVlaanderen en Antwerpen.

Op zondagmorgen verzorgt hij de prediking in een twintigtal gemeenten, vooral in Oost-, West- en ZeeuwsVlaanderen.

Dankpunten: De cursus ETS lijkt aan een belangrijke nood te beantwoorden. Er komen regelmatig bemoedigende reacties van tal van cursisten.

Ook is Guido dankbaar dat hij beroep mag doen op 2 chauffeurs die hem ’s avonds naar bestemmingen brengen die te moeil ijk zijn we gens zijn verslechterde ogen.

Zorgpunten: De gezondheid van Marianne blijft problematisch.

Het gezichtsvermogen van Guido is achteruit gegaan. Dit geeft nu ook problemen bij het lezen.

Martin en Lydia Symons Dankpunten: Ze beginnen binnenkor t weer met een nieuwe star t studie, de vori g e is g o e d afg e ron d; e r waren toen zo’n tien aanwezigen.

De t weejarige vormingscursus pastoraat is afgerond, 18 mensen hebben deze volledig gevolgd.

Zij zijn blij dat hun algemene gezondheid nog goed is zodat ze toch nog veel voor de Heer kunnen doen en dat Hij in al het nodige voorziet.

Dat het in de gemeente Overpelt goed gaat en Martin verschillende mensen mag coachen in hun pastorale bediening.

Gebedspunten: Voor de nieuwe startstudie Als er genoeg kandidaten zijn, wil m e n o p n i e u w s t a r te n m e t e e n vormingscursus pastoraat.

Samen zijn zij iets over opvoeding van kinderen aan het vo o rb e re i de n; e e n s o o r t cu rsu s over verschillende avonden.

D a t d e g ezo n d h e i d g o e d m a g b l i j v e n , v o o r Ly d i e d i e v e e l l a s t h e e f t va n h a a r a d e re n e n m o m e n t e e l ve e l r u g p i j n h e e f t .

Voor wijsheid in pastoraat en onderwijs.

Boeken belangenbehartiging

Raymond en Belinda Hausoul Belinda en Raymond hielden zich de afgelopen maanden voornamelijk bezig met onderwijs en herderschap.

Ze proberen verschillende mensen tot steun te zijn, te bemoedigen en te coachen. Daarnaast is Raymond ook mentor van verschillende jongvolwassenen die willen groeien in hun bediening. Qua prediking verlangen ze er vooral naar om inzicht te geven in Gods gang met deze schepping, dat de rode draad doorheen de Bijbel duidelijk wordt. Te vaak blijven evangelische christenen staan bij het wonder van het kruis en vergeten de vele andere zegeningen die God hen geeft.

Daarnaast vinden ze het van groot belang ook tijd te hebben als gezin en te genieten van de vreugden die God hen in het leven schenkt.

Jaap en Francien Vergouwe Zijn dankbaar voor hun gezondheid, maar merken dat ze ouder worden.

Maar wat belangrijker is, wat hun g e e s te l i j ke g ezo n d h e i d b e t re f t , onder vinden ze nog steeds vernieuwing; ja, zelfs jonger worden.

Jezus is hen ook de afgelopen periode groter, dierbaarder geworden. Hun bediening en onderwijs veranderen daardoor ook. Jaap bereidt zich voor op bijbelstudies en prediking over thema’s zoals ‘De betekenis van het Nieuwe Verbond’, Ruth, ‘Gods genade in het Oude Testament’, ‘Abraham, vader van de gelovigen!’ enz. Zij hebben het verlangen dat zo de geestelijke groei het deel van allen wordt. In het afgelopen jaar hebben ze gezien hoe mensen in de gemeenten echt veranderd zijn en Jezus meer hebben liefgekregen. In de bijbelstudiegroepen met katholieke mensen behandelen ze Genesis. Er gaat een wereld voor hen open!

Filip en Clare De Cavel Hun gezin nadert de fase waarbij hun tieners jongvolwassenen worden.

Belangrijke levenskeuzes worden gemaakt. Bid aub om wijsheid zodat ze de kinderen op gepaste manier mogen loslaten maar toch stand-by staan indien nodig.

Ondertussen werkt Filip reeds vijf jaar bij de ECV. Er is veel dankbaarheid voor de vele, nieuwe vrienden die ze mochten maken.

Bid ook voor zijn onderzoek in de wondere wereld van de prediking.

Maarten en Marjolein Hertoghs Dankpunten: Dankbaar voor een jaar in Kuurne dat goed verlopen is. Dankbaar voor de vele mensen die ze mochten leren kennen als broers en zussen. Dankbaar dat ze in een fijne gemeente mogen werken.

Gebedspunt: B i d dat h u n k i n de re n h e le m aal geïntegreerd zullen geraken.

Jacques Rommel ecv-nieuwsbrief 2015-4

13

HELPEN IN CALAIS

B

Begin juli kreeg een lid van de Christengemeente Berchem het op zijn hart om hulp te bieden aan de vluchtelingen in de tentenkampen van Calais. De nieuwsberichten bevatten geregeld beelden van de erbarmelijke omstandigheden, die niemand onberoerd lieten.

We vormden een groep enthousiaste 14

vrijwilligers, met als doel hulp te bieden vanuit een christelijk perspectief, met een christelijke ideologie. Begin september vetrokken we voor de eerste maal naar Calais. Dit gebeurde niet onvoorbereid. We werkten samen met Charles Powers, een Amerikaanse zendeling en voorganger, sinds 2011 actief in de Baptistengemeente te Boulogne-Sur-Mer en die sinds november wekelijks een groep Soedanezen bezoekt. Het werd een hallucinante dag vol onuitwisbare indrukken.

De toenemende hoeveelheid vuilnis, troepen politie, vluchtelingen en hekken met prikkeldraad waren maar een voor-

Dieper in het kamp, zijn er winkels, restaurants, bars en een discotheek opkilometers van onze mooie, Belgische gebouwd. We zijn zelfs een school voor kust. Het eerste wat opvalt, wanneer kunst, ambachten en talen, een mosje het kamp zelf binnenkee en een kerk tegenkomt, is de wanhoop gekomen. Deze kerk De toenemende die de vluchtelingen is centraal gelegen hoeveelheid vuilnis was drijft tot het inruien wordt met veel maar een voorbode van de len van hun eigen, zorg en respect andere wereld waarin we ver trouwde le efbehandeld. terecht zouden komen. we re ld vo o r e e n De netheid in de kerk onderkomen in een staat in schril contrast tentenkamp. Uit e en met de rest van het kamp. Er is een chaos aan tenten, zeilen en afval is groot gebrek aan hygiĂŤne, met onder in enkele maanden een woonplaats andere bedwantsen en schurft tot geontstaan voor meer dan 4000 mensen volg. Ook steken er steeds meer luchtop slechts 9 vierkante kilometer. bode van de andere wereld waarin we

terecht zouden komen, op slechts enkele

Boeken gemeenteopbouw en evangelisatie weginfecties de kop op. Er is wel een

hij wil namelijk een leven in Frankrijk

post van Médecins du Monde (Dokters

opbouwen.

van de Wereld), maar deze is niet altijd geopend en zwaar onderbemand.

Het toenemende aantal botbreuken en snijwonden door de oversteek naar Groot-Brittannië te wagen, maakt het er niet gemakkelijker op. Met de winter in het vooruitzicht zal de situatie alleen nog maar schrijnender worden.

Spanningen tussen de verschillende bevolkingsgroepen en religies zijn onvermijdelijk. Hoewel dit nog niet het grootste probleem vormt, komen de onderlinge conflicten steeds meer b oven drijven .

B oven di e n maak t

Ten slotte maakten we kennis met Farah, een Soedanese bootvluchteling die een traumatische overtocht achter de rug had. Zijn boot kapseisde doordat de bestuurder onder invloed was. Hij was één van de overlevenden. Iedere avond waagt hij zijn kans om Groot-Brittannië te bereiken. Hier wil hij zijn studies wiskunde afronden en verder studeren in de medische wetenschappen.

Overigens ziet Farah ons, Europeanen, als zeer vriendelijke en vrijgevige mensen. Hij kwam over als een gemotiveerde en dankbare persoon.

de negatieve druk van buitenaf vluchtelingen zijn namelijk niet bij iedereen even welkom - de stemming alleen maar bedrukter. De continue supervisie van de politie, die bedreigend overkomt, speelt ook nog eens een intensiverende rol.

De dankbaarheid van de vluchtelingen is verbazingwekkend. Wanneer verschillende auto’s met hulpgoederen worden uitgeladen, wacht iedereen geduldig zijn beurt af. De sfeer blijft opvallend gemoedelijk en iedereen is tevreden met wat hij krijgt.

De sfeer is er geladen, noch droevig, noch vrolijk. Het lijkt alsof ze een nieuwe emotie hebben uitgevonden die enkel zijzelf kennen en verstaan. Ze lachen om niet te huilen. Desondanks is het onthaal telkens zeer warm. Een gedekte tafel en stoelen staan klaar en het weinige eten dat er is, wordt met liefde voor ons bereid. Bovendien is er bij de Soeda-

Iedere week is er een enorme evolutie te zien in het kamp. De plaats die eerst enkel een toevluchtsoord voor mannen was, werd ook een tijdelijke tussenstop voor steeds meer vrouwen en kinderen.

Evenzo neemt het aantal vluchtelingen in het kamp toe; tegen Kerst verwacht men dat er 5000 mensen zullen verblijven.

nezen steeds de gelegenheid om met elkaar te praten en enkele liederen zoals ‘This is the day’ en ‘Country road’ te zingen. Op deze momenten komen de verhalen boven.

Zo ontmoetten we Anouar, onze chefkok. Hij vertelde dat hij reeds 1 maand en 20 dagen in het kamp verbleef en

15

Het groeiende aantal vluchtelingen brengt ook een groeiende nood aan hulp met zich mee. Daarom zullen wij ons blijven inzetten door op regelmatige basis naar Calais af te reizen. Dit doen we om te voorzien in hulpgoederen maar ook om hen een hart onder de riem te steken.

dat hij in Frankrijk wilde blijven. Later bleek dat ook hij er toch op gebrand was om een nieuw leven te beginnen in Groot-Brittannië en zijn familie te laten

Wenst u meer informatie of wil u helpen? Dan kan u steeds terecht op dit mailadres: wim_verpoorten@hotmail.com.

overkomen. Mohammed daarentegen volgde al enkele weken lessen om de Franse taal onder de knie te krijgen;

ecv-nieuwsbrief 2015-4

Eliana Gorga en Hanne Schelstraete

evangelisatie

O

Repetitie Marcus drama Kuurne

HET MARCUSDRAMA

Info Marcusdrama: sem@ichtus.be

Onder impuls van Ichtus en in samenwerking met plaatselijke gemeenten is reeds een paar keer het Marcusdrama opgevoerd. Dat gebeurde onder andere in Leuven, maar recent ook in Brugge, waar ik de voorstelling bijwoonde.

16

In november waren er twee opvoeringen

Brugge werd deze rol bedachtzaam en

bijdragen aan het ‘feel good’-gehalte

voor telkens een honderdtal mensen

duidelijk neergezet. Andere acteurs zijn

van het spek takel . Het publiek –

in de polyvalente zaal van een school.

de drie of vier discipelen die het meest

voornamelijk kerkleden maar ook hier

Het concept is eenvoudig: men zoekt een

vermeld worden in het evangelie, twee

en daar occasionele bezoekers – was

groep amateurs die het evangelie van

schriftgeleerden (waaronder één dame)

van goede wil en genoot duidelijk.

Marcus uitbeelden. Dit gebeurt zo sober

en enkelen die meerdere rollen op zich

De draagkracht van het evangelie

mogelijk. Er zijn geen decors, attributen

nemen. De hele cast omvat ongeveer

zorgde voor voldoende dramatiek en

of speciale kleding. Het publiek zit in

een dozijn mensen. Op die manier

ontroering en het enthousiasme van de

kringen rondom de scène die niet meer

vertolkt men het hele evangelie zo

acteurs was hartverwarmend. Alleen het

is dan een open plek in het midden. De

getrouw mogelijk.

moment van de kruisdood van Christus vond ik enigszins tenenkrullend, maar

cirkel is verdeeld in kwadranten zodat de acteurs tussen de toeschouwers kunnen

Het concept klinkt een beetje

dat ervaar ik telkens wanneer ik dat

stappen en het hoofdtoneel makkelijk

verwarrend, maar valt in de praktijk erg

verfilmd zie. Het zal wel aan mij liggen.

kunnen verlaten.

mee. Noodgedwongen moet men hier

Het langdurige en warme applaus

Op die manier krijgt het publiek het

of daar vreemde compromissen sluiten:

toonde duidelijk aan dat de voorstelling

gevoel deel uit te maken van de actie.

sommige discipelen waren vrouwen,

gesmaakt werd. Dit is een fijne manier

Dat wordt nog versterkt doordat de

en je verwacht niet onmiddellijk dat

om het evangelie te presenteren op

spelers soms vanuit verschillende

Pilatus een iets oudere dame is. In

een laagdrempelige wijze. Het hoeft

plekken deelnemen en elkaar toespreken

Brugge spraken de meeste spelers

dan ook niet te verwonderen dat nog

of toeschreeuwen. De hoofdrol komt

algemeen beschaafd Westvlaams,

gemeenten en plaatsen overwegen

natuurlijk ‘Jezus’ toe, en hij ‘draagt’ het

wat best een beetje grappig was, maar

om het Marcusdrama volgend jaar op

hele stuk dan ook in grote mate.

ook herkenbaar voor de luisteraars.

te voeren in het kader van de

Je zou zelfs mogen stellen dat het

Een beetje milde humor was trouwens

Project 3-16!

schouwspel staat of valt met de manier

nooit ver weg. Niettemin zijn het

waarop deze rol vertolkt wordt. In

net die wat bizarre elementen die

Jacques Rommel