wegwijzer
k a
a m p o
23 n bij ling e p l e H 22 lbede voedse
Buur , 21 uitnodigen n e p o k Pakjes g voor 20 o o t e r e m ijz men Wegw en in de kansar 19 rdel e v Eigen tal maken buurt 18 kersts
e ji z w
n i r
g e w sen
Schaat
28
27 tie c a f j i r Sch 6
2
arkt Kerstm 5
l 2 verhaa t s r e K 24 zen voorle feest Avond familie met de
29
03
02
01
31 d j i T 30 milie met fa
Mijn ultieme Kerst
4
Het beste recept voor Kerst
is een eigentijds driemaandelijks blad. Het weerspiegelt de diepere thema’s die de maatschappij boeien en daagt de lezer uit om zelf na te denken.
8
Joy to the world!
Het blad is een uitgave van de evangelische kerk. De evangelische christenen vormen een groeiende groep van gelovigen voor wie het evangelie centraal staat. Met de Bijbel als basis voor alle facetten van het leven, willen ze zich zowel in de kerk als in de maatschappij inzetten voor de medemens.
12
Wegwijzer
Meer informatie op
p4
Duizend saxen en granaten!
n i r
e ji z w
www.weg-wijzer.net www.eavlaanderen.be
a m p o
18
Een geschenk van God
22
Kerst in Zuid-Afrika
p8
Colofon...
g e w
Evangelische Volwassenen Werking vzw afd. Wegwijzer Coördinatie:
Yvan Thomas, Stationstraat, 34 8900 Ieper.
Mail:
info@weg-wijzer.net
26
Waar de vrede woont
p 12
Bestel: bestel@weg-wijzer.net Web: www.weg-wijzer.net Redactie:
Erik D'Joos, Johan Leroy, Yvan Thomas, Martin Turner, Ann van der Flaas, Don Zeeman.
Correctie: Peter Vermeersch Eindcorrectie: Marijke Verbrigghe
27
Kerst voor Dummies
Vormgeving: Jehtron Wervik Frontcover: © Overname van artikelen is mogelijk, mits voorafgaande toestemming van de uitgever.
2
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
k a
p 22
EDITORIAAL
Vrolijk en vreugdevol
p 18
n i r
e ji z w p 26
g e w
“Vrolijk kerstfeest”. Met deze woorden begroeten we elkaar in de kerstperiode. In vele kerstliederen horen we zingen over vreugde en geluk. En inderdaad, in de dagen rond kerst houden we van deze sfeer. We zetten een kerstboom en een kerststal, versieren het huis binnen en buiten met vele lichtjes, hebben een gezellig etentje met het gezin of vrienden. De bekommernissen van elk dag zijn ver te zoeken. En dat is maar goed ook. Dit is de ideale kerst voor vele mensen. Daardoor houdt deze traditie nog altijd stand. Maar is dit ook het beste recept?
p 27
Is het niet jammer dat aan de oorsprong van het kerstfeest, de geboorte van het kindje Jezus, minder en minder aandacht wordt besteed? Men vindt er geen vreugde meer in dat Gods Zoon op de wereld is gekomen. Kent men nog het verhaal van de herders die bezoek kregen van een engel die goed nieuws bracht? “Er is een Redder geboren, een Messias, die het volk met grote vreugde zal vervullen.” Toch moet ik ook vaststellen
k a
a m p o
en bekennen dat de tendens tegenwoordig meer en meer omslaat. Ook al probeert de overheid zoveel mogelijk het geloof uit het openbare leven te verbannen, toch zijn er mensen die terug zoeken naar de diepere christelijke waarden. Misschien denk je dat dit alleen in de armere landen zo is, maar niets is minder waar. In deze Wegwijzer kan je twee verhalen lezen waarin mensen getuigen van hun zoektocht naar God. Net zoals de herders op zoek gingen naar de stal – of was het een grot? – en daar Jezus vonden, het Licht van de wereld, die vrede en vreugde bracht en nu nog altijd de harten van de mensen aanraakt.
Veel leesplezier
vro
lij k k
en…
er stfeest
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER 3
Het beste RECEPT voor Adri van den Berk
k a
n i r
e ji z w
Kersttafereel thuis
In gedachten bracht ik een kort bezoekje aan de Kersttijd uit mijn vroege jeugd. Elk jaar werd rond half december een oude binnendeur ons huis binnengedragen en horizontaal op schragen geplaatst. Daarna werd de hele deur bedekt met grof mos met een heel intense geur. Het hele huis rook ernaar.
g e w
Er werd een enorme kerststal op geplaatst met supergrote beelden. Het krantenpapier werd verwijderd en de beelden werden verdeeld over de deur die er inmiddels groen uitzag...
kameel van 40 x 40 centimeter, de os en de ezel waren uiteraard wat kleiner en de drie koningen die in de Bijbel (zonder het precieze aantal te noemen) ‘wijzen’ genoemd worden, ontbraken uiteraard ook niet. Naast dit schouwspel werd dan de kerstboom geplaatst waar mijn moeder o.a. koekjes met een klein gaatje in het midden aan de takken aanbracht. Regelmatig mochten mijn broer en ik er eentje afhalen… En last but not least het geluid van traditionele kerstliederen op de achtergrond.
De kribbe, Maria en Jozef, de herders, een
4
a m p o
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
KERST! Bestaat de ideale kerst wel?
k a
JAZEKER!
a m p o
Maar daarover straks meer …
VERBAZING, BLIJDSCHAP EN VREDE…
n i r
1. VERBAZING…
Nachtmis
e ji z w
In de nachtmis konden we vaak onze ogen niet openhouden van de slaap. En dan op 1e kerstdag een heerlijke, speciale maaltijd, een wandeling en kijken naar de zwart-wit televisie.
g e w
Op 7 januari (na ‘drie-koningen’) werd alles weer opgeruimd en ingepakt voor de volgende kerst. En de kerstboom liet in huis altijd weer een extreem spoor van naalden na door de droge lucht van de kachel. Was dat het ultieme Kerstfeest? NEEN! Dat kwam pas jaren later toen ik in het evangelie van Bijbel boek Lukas hfdstk. 2 vers 8-20 (zie verder) las… Drie woorden hierin spraken mij bijzonder aan…
Hoe lang is het geleden dat je echt verbaasd en verwonderd over iets was? In het bovenstaand tekstgedeelte komen we mensen tegen die heel verwonderd waren… En waarover? Over een blijde evangelieboodschap die gebracht werd door eenvoudige herders… En verbazing over een Kind, dat blijkt een Redder en Verlosser te zijn? Verbazing is niet hetzelfde als geloof. Er staat niet, dat allen die er van hoorden tot geloof kwamen… Dat komt omdat de boodschap van Kerst geadresseerd is. Het is niet zomaar een boodschap die uit de lucht komt vallen, maar duidelijk gericht!
2. GROTE VREUGDE… “Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen.” Dit was eigenlijk de eerste kerstpreek. Een afkondiging van God Zelf!
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
5
De herders vertegenwoordigden als het ware het hele volk. Zij werden geminacht en toch kiest God hen uit om de blijde boodschap te horen, en door te geven… - Wat werden de herders blij! - Wat werden Maria en Jozef blij! - Wat werden de wijzen uit het oosten blij! Iemand zei eens dat ze zaten te dansen op hun kamelen… - En in de loop der eeuwen nog vele, vele anderen, waaronder ikzelf! Die blijdschap is de hoogste blijdschap die er bestaat. Een blijdschap van een hemelse allure op aarde!
opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’ (Bijbel boek Johannes hfdstk. 3 vers 16).
k a
Een Nepalees vertelde eens aan zijn vrienden over Vlaanderen: ‘In dat land hebben ze elke dag te eten, zelfs snoep. En er is warm en koud stromend water... En ze dragen allemaal dikke kleren als het koud is. Ze slapen op dikke matrassen op verende bedden. Ze hebben gsm’s, computers radio’s en televisie. En de wegen zijn helemaal vlak..!’ In de ogen van zijn vrienden was een en al ongeloof.... Zou er echt zo’n land bestaan? ‘Wat zullen de mensen dáár gelukkig zijn!’ zei een van hen. Maar hij zei: ‘Heel wat mensen daar zijn helemaal niet gelukkig, al hebben ze elke dag te eten. Maar dat begreep niemand...
n i r
Als je vandaag om je heen kijkt bemerk je dat echte blijdschap een schaars artikel is geworden. Terwijl veel mensen alles hebben wat ze maar wensen. Hoe komt dat? Omdat de echte blijdschap waarover
e ji z w
Vrede is dáár waar God de ruimte krijgt om een leven te aan te raken.
g e w
de engel hier spreekt, niet van deze wereld is, maar van boven neergedaald… Wat is dan de reden van die grote blijdschap? Dat God zonder dat we dit verdienen, ons tegemoet komt! ‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft,
6
a m p o
Deze blijdschap wordt totaal bepaald door Jezus. M.a.w.: deze blijdschap is permanent voor handen… Niet alleen met Kerst maar het hele jaar door…
Is het niet wat overdreven, om altijd blij te kunnen zijn? Is dat reëel? Zijn we niet vaak ontmoedigd door onaangename gebeurtenissen (ik kan nog wel een paar dingen opnoemen van het afgelopen jaar…). Maar het gaat hier over blijdschap die voortvloeit uit contact met de Heer! En dat is een blijdschap die veel dieper gaat dan alleen maar plezier hebben. Plezier, vrolijkheid en een prachtig versierd huis valt weg bij de minste tegenslag.
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
Bijbel boek Lukas hfdstk 2 vers 8-20
De blijdschap waar het hier over gaat, gaat veel en veel dieper dan aards geluk. En is ook veel sterker.
k a
3. VREDE… ‘en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.’ De vrede, die God schenkt gaat alle verstand te boven. Daar snap je eigenlijk niks van. Mijn verstand kan nooit een volkomen zekerheid bewerken in mijn leven, want er blijft altijd reden tot twijfel. Deze vrede, geeft je het besef dat God alles in handen heeft!
n i r
Vrede is dáár waar God de ruimte krijgt om een leven te aan te raken. Vrede is herstel brengen. Vrede is niet alleen afwezigheid van oorlog maar een toestand van harmonie met God en daardoor ook met elkaar. Voor wie is die vrede bedoeld? Voor de mensen van het welbehagen. D.w.z.: mensen in wie God een behagen heeft. Dat zijn degenen die werkelijk geloven.
g e w
e ji z w
Een gelukzalig Kerstfeest toegewenst met veel verwondering, vreugde en vrede! Dat is ook mijn ideale Kerstfeest mét of zonder kerststal…
a m p o
Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de Messias, de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.’ En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden: ‘Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.'
Toen de engelen waren teruggegaan naar de hemel, zeiden de herders tegen elkaar: ‘Laten we naar Betlehem gaan om met eigen ogen te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons bekend heeft gemaakt.’ Ze gingen meteen op weg, en troffen Maria aan en Jozef en het kind dat in de voederbak lag. oen ze het kind zagen, vertelden ze wat hun over dat kind was gezegd. Allen die het hoorden stonden verbaasd over wat de herders tegen hen zeiden, maar Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en bleef erover nadenken. De herders gingen terug, terwijl ze God loofden en prezen om alles wat ze gehoord en gezien hadden, precies zoals het hun was gezegd.
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
7
Marieke Rommel
k a
n i r
g e w 8
e ji z w
a m p o
Wanneer kerst eraan komt, dan is het niet Jingle Bells dat in mijn gedachten komt, maar wel dit ander lied. ‘Joy to the World’. Dit is een prachtig lied dat deel uitmaakt van de ‘Messiah’ van Händl. Dat is voor mij op en top kerst, omdat de hele betekenis van kerst erin vervat is. Is kerst voor jou ook een vreugdevol moment? Is het een moment van dankbaarheid? Vreugde en dankbaarheid lijken bijna ouderwetse woorden. Maar misschien mag het nog eens ouderwets met kerst?
Een mens heeft een fundamentele behoefte aan plezier of vreugde. Onze economie gedijt lekker op die behoefte: reizen, wellness, Netflix, festivals, …onze honger geraakt nooit gestild. Na een week werken wensen we elkaar veelbetekenend een fijn weekend, want dat is het moment om je pleziermeter weer
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
k a
a m p o
op peil te brengen. Hopelijk werken de omstandigheden dan ook steeds mee: het weer, de babysit, het eten, de gezondheid… In bedrijven hebben ze al begrepen dat werknemers innovatiever, gedrevener en creatiever zijn indien ze plezier hebben. Op teambuildings worden er zelfs entertainers ingehuurd om het gevoel van vreugde en welbehagen op het bedrijf en samen met collega’s op te krikken.
vreugde is het leven niet waard. Het is slavernij, een onhoudbare routine die geen beter mens van je maakt. Geloven betekent een echte, persoonlijke relatie hebben met een echte, levende God. Een God die de mens heeft ontworpen en in stand houdt, een God die de noden van de mens dus beter dan wie ook kent en er ook in voorziet. Ja, Hij erkent ook onze behoefte aan vreugde en plezier. En Hij voorziet erin.
Je hebt misschien moeite om het te geloven, maar God heeft de mens zo gemaakt dat hij behoefte heeft aan vreugde. Veel mensen denken dat ze door in God te geloven alle pret in het leven voorgoed aan de kant zullen moeten
Het goede nieuws is dat vreugde van God niet afhankelijk is van de ideale omstandigheden, maar wel van een aantal onwrikbare waarheden. Toen de apostel Paulus in de gevangenis van Rome zat, schreef hij bizar genoeg de meest vreugdevolle brief uit het Nieuwe Testament. Ik geef uit die brief twee verzen mee die je echt een sleutel voor vreugde kunnen zijn. Paulus schrijft in Bijbel boek Filippenzen 3 vers 13 “… maar één ding weet ik zeker – en daarbij vergeet ik wat achter me ligt en strek ik mij uit naar wat voor mij ligt – ik snel op mijn doel af, ik wil de prijs behalen die in de hemel voor mij klaarligt, nu God mij door Jezus Christus geroepen heeft.” En ook: “Maak u nergens
n i r
g e w
e ji z w
Is kerst voor jou ook een vreugdevol moment?
schuiven. Dat is een misvatting die voortvloeit uit een verkeerde interpretie van wat geloven inhoudt. Het leven zonder
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
9
zorgen over, maar bid voor alles en vraag God wat u nodig hebt, dankbaar voor alles wat Hij doet.� Breek eens en voor altijd met je zorgen te maken en spijt te hebben over dingen die in het verleden gebeurd zijn. Heb je fouten gemaakt? God belooft dat Hij jouw zonden helemaal heeft vergeven en Hij kijkt vooruit met jou. Hij wil niet dat jij nog achteruit kijkt of jezelf door schuldgevoel alle plezier in het leven ontneemt. Hij wil dat jij je geliefd en compleet aanvaard voelt. Hij biedt jou onvoorwaardelijke en onuitputtelijke liefde en vreugde aan. Wanneer zul je
k a
Hem de kans geven om jou te geven waar je zo naar hunkert?
n i r
g e w 10
e ji z w
a m p o
Vertrouw erop dat God een doel heeft met je leven. Op jezelf vertrouwen om te slagen of om vreugde te zoeken is geen goed idee. Je zult blijven zoeken en streven, maar telkens wanneer je denkt dat je echte vreugde gevonden hebt, zul je naderhand toch moeten toegeven dat het van voorbijgaande aard was. God weet beter wat jij nodig hebt. Ze kunnen je alles afpakken, maar niet het doel dat God met jouw leven heeft. Vind je het doel waarvoor je bent gemaakt, dan krijgt je leven zin. Je bent hier niet zomaar!
Laat zorgen over je toekomst je niet in de weg staan om vandaag te genieten van het goede dat je nu al hebt. Er is geen grotere pretbederver dan gepieker en zorgen. Elke dag heeft zijn eigen portie vreugde en zorgen. Het heeft geen zin om alvast een voorsprong op de zorgen van morgen te nemen. Je komt er
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
Vertrouw erop dat God een doel heeft met je leven.
Joy to the world, the Lord is come Let earth receive her King Let every heart prepare Him room And Heaven, and Heaven, and nature sing Joy to the World, the Savior reigns! Let men their songs employ While fields and floods, rocks, hills and plains Repeat, repeat, the sounding joy
k a
meestal geen stap mee vooruit. Leg je zorgen bij God, Hij wil die last graag voor jou dragen. Er staat in Bijbel boek Matheüs 6 vers 26 “Let eens op de vogels. Die maken zich geen zorgen over wat zij moeten eten. Zij hoeven niet te zaaien of te oogsten of te bewaren, want God geeft hun wat zij nodig hebben. U bent voor Hem toch meer waard dan de vogels!” Wanneer ik over die principes nadenk, dan besef ik dat ze nog heel actueel zijn, en wat mij betreft recht naar het hart gaan. Ze spreken van God als een liefdevolle Vader die voorziet in de behoeften van zijn kinderen, van een Vader die onvoorwaardelijk vergeeft en liefheeft. Een God die een plan en doel heeft met elk mensenleven en met interesse en betrokkenheid Zijn hand naar jou en mij uitstrekt. Dit is een troostende gedachte in een wereld waarin er nog veel duisternis heerst. Het is hoop voor wie lijdt, een antwoord op wie naar vreugde vraagt en zoekt. Die gedachte neem ik mee voor kerst. Ik wens u de vreugde van de Koning die naar deze Aarde is gekomen.
g e w
Bijbel boek Jesaja 9 vers 6: Hij zal alle volken van de wereld rechtvaardigheid en vrede brengen. En dit alles zal gebeuren omdat de brandende liefde van de Here van de hemelse legers zich heeft voorgenomen dit te doen.
Joy to the world, now we sing Let the earth receive her king Joy to the world, now we sing Let the angel voices ring Joy to the world, now we sing Let men their songs employ Joy to the world, now we sing Repeat the sounding joy
n i r
e ji z w
a m p o
He rules the world with truth and grace And makes the nations prove The light of His righteousness And wonders, wonders, of His love Joy to the world, now we sing Let the earth receive her king Joy to the world, now we sing Let the angel voices ring
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
11
k a
n i r
g e w
e ji z w
Karel Goetghebeur uit Brugge zal zich er niet te veel van aantrekken – hij heeft wel andere dingen aan zijn hoofd gehad om zich druk over te maken. Het verhaal van zijn leven is in ieder geval bijzonder. Een muziekfanaat (hij weet alles van saxofoons), medeverantwoordelijke in een evangelische kerk, iemand die dood recht in de ogen keek en vooral: een geboren verteller. Ciara Goossens zocht hem op en luisterde naar zijn verhaal.
12
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
De naam Adolphe Sax siert de gevel van een statig art-nouveaupand net buiten het historische centrum van Brugge. De ‘muzikale erfenis’ van de Belgische uitvinder wordt er zorgvuldig beheerd door een man die de saxofoon door en door kent. De Kerstperiode maakt dat het wat drukker in de winkel is dan gewoonlijk, al wil dat niet noodzakelijk zeggen dat de verkoop er van profiteert. Het is niet echt een probleem voor Karel, die diep van binnen het contact met de mensen belangrijker vindt dan het commercieel succes. En ook de echte betekenis van Kerst is belangrijker dan de verkoopcijfers.
a m p o
Karel’s passie voor de saxofoon begon op het moment dat hij als kleuter van een jaar of vier, vijf van een vriend van de familie het instrument in zijn handen geduwd kreeg. “Nu zou ik het nooit aandurven om een dure saxofoon aan een klein kind te geven, maar ik stak het natuurlijk in mijn mond en blies er op. Dat gaf een magisch gevoel: actie en reactie – ik heb er op geblazen en er kwam geluid uit. Dat gevoel is mij bijgebleven en op mijn twaalfde besloot ik naar de muziekschool te gaan om saxofoon te leren spelen”. De carrière op die school duurde maar enkele weken. Het vooruitzicht om eerst door drie jaar notenleer en muziektheorie heen te moeten
Ciara Goossens Don Zeeman
k a
Bijna was hij een ‘Kerstkind’, maar uiteindelijk kwam hij een paar dagen later ter wereld. Een voordeel? Niet echt, want wie op 28 december, de ‘dag van de onnozele kinderen’ geboren wordt, zal daar altijd wel opmerkingen over krijgen. worstelen, maakte snel een einde aan het enthousiasme van Karel. Maar de liefde voor het instrument bleef en op verschillende momenten in zijn leven zou de saxofoon een belangrijke rol blijven spelen. Wie door het voorval met de saxofoon denkt dat Karel een onbezorgde kindertijd heeft gehad, heeft het bij het verkeerde eind. “Ik heb om zo te zeggen een pittige jeugd gehad. Mijn ouders zijn gescheiden en dat was een vechtscheiding. Ik ben zelfs gekidnapt geweest. Op een dag bracht onze vader ons niet terug na zijn bezoekrecht. We hadden geen idee waar we waren en ik moest zorgen voor mijn jongere broertje en zusje. Ik ben eigenlijk op mijn negende jaar volwassen moeten worden. Op een nacht, toen mijn broertje zich in slaap huilde, heb ik de keuze gemaakt: ik moet sterk zijn, er is geen tijd om emoties toe te laten, ik zal niet meer huilen. Ik heb in die moeilijke jaren vooral leren lachen met mijn eigen miserie. Over alle frustraties en pijn die ik met me meedroeg, praatte ik nooit – dat was ‘not done’. Ik slikte alles in maar onder de oppervlakte borrelde er veel dat niet zo koosjer was. Ik was heel gefrustreerd, heel erg boos, en ik moest iets met die boosheid doen, anders zouden er ongelukken gebeuren. Toen ben ik heel extreem gaan sporten om mijn frustraties en energie kwijt te geraken.
g e w
Natuurlijk bestaat God …
In de donkere nacht van frustratie en boosheid waren er ook lichtpuntjes. Op een dag kwam Karel’s moeder thuis met de boodschap ‘God bestaat en we gaan naar de kerk’. Een vreemde boodschap, vond hij. Wat was er dan zo speciaal? Natuurlijk bestond God – hij had daar nog nooit vragen bij gesteld. Waarom moest zijn moeder dat nu ineens bevestigen? Maar vanaf dat moment begonnen geloof, kerk en Bijbel een grote rol in het leven van het gezin te spelen. Een aantal jaren bracht het kerkleven soelaas. “Ik vond het heerlijk om te mogen zingen. Er werd op de gitaar gespeeld en op het
n i r
Vechtscheiding en vechtsport
e ji z w
a m p o
Daar zat ook thaiboksen en kickboksen bij”.
Het is opvallend dat bekende zangers en zangeressen, hun eerste stappen in de muziek juist in de kerk hebben gezet. keyboard. Het is trouwens heel opvallend dat veel grote wereldsterren, bekende zangers en zangeressen, hun eerste stappen in de muziek juist in de kerk hebben gezet”.
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
13
Nu de Bijbel toch ter sprake komt, keren we even terug naar die ‘onnozele kinderen’. “Dat heeft niets te maken met de intellectuele capaciteiten van die kinderen” legt Karel uit. Onnozel wil in dit geval zeggen: onschuldig. De term komt van de donkere vlek op het voor de rest zo mooie Kerstverhaal. Het was de panische angst voor het verliezen van de kroon die koning Herodes er rond het begin van onze jaartelling toe bracht om alle kinderen in Bethlehem te vermoorden. Het bezoek van de Wijzen uit het Oosten, die in de sterren de geboorte van een nieuwe koning meenden te ontdekken, deed Herodes concluderen dat hij een concurrent had. Onwetend om wie het ging, richtte hij een slachtpartij aan. Echter, de ouders van Jezus – om wie het ging – hadden Bethlehem al verlaten, en de andere kinderen stierven, totaal onschuldig … Bovendien was het koningschap van Christus van een heel andere aard dan Herodes kon vermoeden, maar tegen de tijd dat dit duidelijk werd, had de achterdochtige koning al lang zelf het loodje gelegd …
Karel kwam nu pas echt in een draaikolk van frustratie en boosheid terecht. Het werd een jarenlang proces van steeds harder worden en steeds minder emoties toe te laten. “Ik stond mijzelf niet toe gevoelens te koesteren. Het was een proces om mijzelf te harden en te pijnigen. Ik wilde alles wat met liefde te maken had ontzeggen, want liefde maakt zwak. Als je liefde in je leven toelaat, moet je oppassen. Ik heb het me zelf enorm moeilijk gemaakt: alles stond in het teken van niet meer gekwetst worden. Sterk zijn, dat was het grote idee er achter”. Het eindpunt van deze doodlopende weg kwam er op een opmerkelijke manier – al zou je kunnen zeggen dat voor Karel de dingen zelden op een doodgewone manier verliepen. Tijdens het bekijken van een film over een gewelddadige skinhead die zijn breekpunt had bereikt in de gevangenis, begon hij over zijn eigen leven na te denken: “Ik begon te beseffen dat ik het beu was om altijd kwaad te zijn. Toen ik de bioscoop uitging, wist ik dat er iets veranderd was. Mijn haat en boosheid waren weg, terwijl die jarenlang mijn brandstof waren geweest. Ze waren een deel van mijn identiteit geworden en plotseling waren ze verdwenen. Achteraf gezien was dit een heel welkome ervaring. Ik heb een hele tijd domme dingen gedaan, tot er een punt kwam dat God zich weer een weg in mijn leven gebaand heeft. Toen ik vele jaren later terug naar de kerk ging, heb ik een God ontmoet, die de spons over mijn verleden wilde halen, vooral over de emotionele schuld die ik met me mee droeg. Mensen denken vaak dat gevangenen achter de tralies zitten, maar de meeste lopen gewoon vrij rond. Veel mensen zijn gewoon emotionele gevangenen
n i r
e ji z w
Roes op de kerkbank
g e w
Karel was intussen volop in zijn puberteitsjaren geraakt. En zoals het bij meer tieners gaat, kwam het geloof op een laag pitje te staan. Veel christelijks was er niet meer aan zijn gedrag: “Laat ik het zo zeggen: vrijwel alles waarvan de Bijbel zegt ‘Gij zult niet’ heb ik gedaan. Naar de kerk kwam ik dikwijls alleen maar om mijn roes uit te slapen. Dat leverde mij afkeurende blikken op, maar eigenlijk durfde niemand me aanspreken op mijn gedrag. Intussen ging het bergaf met mij: drugs, drank, uitgaan en soms vechten. En hoewel ik het bestaan van God nooit heb ontkend, dacht ik het wel zonder hem af te kunnen”.
14
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
a m p o
k a
k a
In het Brugse ziekenhuis had men in de gaten dat het spoedig ‘einde van de rit’ zou zijn voor Karel. door de dingen die ze hebben meegemaakt. Ik heb gemerkt dat God me uit die gevangenis gehaald heeft. Ik ben echt op een punt gekomen dat ik Hem heb leren kennen als een Vader, in de breedste zin van het woord”.
n i r
Biddende atheïsten
Na de woelige jaren kreeg Karel zijn leven terug op de rails. Op professioneel vlak ontwikkelde hij zich tot de eerste ambachtelijke saxofoonbouwer in België sinds vele jaren. Hij leerde zijn vrouw, Sofie, kennen en ze kregen twee kinderen. Maar juist toen alles goed ging, kwam wellicht de grootste bedreiging voor zijn leven.
e ji z w
We schrijven 2015. In de loop van januari werd Karel geveld door een onschuldig griepje. In die winter was hij lang de enige niet en een bezoek aan de dokter vond hij niet zo noodzakelijk. Het werk moest doorgaan, maar intussen steeg de koorts. 39 graden, 39,5°, 40° … het werd tijd om de huisarts toch maar te laten komen. Die besefte al snel de ernst van de situatie. Hij stuurde Karel naar de spoedafdeling van het ziekenhuis, waar men een dubbele longontsteking vaststelde. Alles werd hem zwart voor de ogen, en in een snel tempo ging zijn toestand achteruit. De koorts steeg tot 41 graden, en een voor een vielen zijn organen uit. In het Brugse ziekenhuis had men in de gaten dat het spoedig ‘einde van de rit’ zou zijn voor Karel.
g e w
a m p o
Dokters van het Leuvense ‘Gasthuisberg’ volgden inmiddels zijn toestand online, en om de situatie te redden, lieten ze hem vanuit Brugge overbrengen. Een groot risico met een overlevingskans van hooguit tien procent. Terwijl Karel zich in een coma bevond, onderging hij negen operaties, waarvan er zes met spoed waren. Niets leek te helpen. Er werd een longtransplantatie overwogen, maar daarvoor was zijn conditie te slecht. Na zes weken was men ook in Leuven ten einde raad. Op zo’n moment kun je alleen nog maar hopen en bidden. Dat laatste werd massaal gedaan, zowel in binnen- als in buitenland. Zelfs verschillende atheïstische vrienden van Karel gingen een kerk binnen om te bidden en een kaarsje te branden. Het moet een unicum geweest zijn. En het mirakel gebeurde: net toen het tijdstip van zijn overlijden nog maar een kwestie van dagen of zelfs uren leek, begonnen zijn organen een voor een weer te functioneren. Langzaam kwam hij terug bij bewustzijn. Net voor het einde van 2015 werd Karel volledig genezen verklaard, al begrijpt niemand hoe hij het heeft kunnen overleven. “Achteraf zei een van de dokters in Leuven: Kijk, wij hebben je niet genezen’. Daar ben ik me ook wel heel bewust van. Ik ben hier nog omdat er veel voor mij gebeden is geweest”.
De dag dat ze niet schieten …
Het leven van Karel is momenteel een stuk
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
15
Ik verzamel nu artilleriegeschut om het om te smelten en er instrumenten van te maken. gezonder en vrediger dan in het verleden, al doet hij het niet altijd veel rustiger aan. Voor veel mensen heeft ook Kerst een duidelijke link met vrede. Karel kent de verhalen uit de Eerste Wereldoorlog. Een heel jaar lang bestookten de legers elkaar met het gruwelijkste wapentuig, maar op Kerstdag kwamen ze uit de loopgraven en verbroederden ze zich met hun vijand. Nog altijd wordt in veel oorlogen tijdens Kerst een bestand gerespecteerd. Jammer genoeg duurt dat maar even, maar de hoop op vrede wordt er door gevoed. Een Bijbeltekst uit het boek Jesaja spreekt Karel in het bijzonder aan: ‘Zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen. Geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen. Oorlog voeren zullen ze niet meer leren’. De tekst is ook prominent aanwezig bij de ingang van het gebouw van de Verenigde Naties in New York. Voor Karel werden deze woorden de inspiratie voor een heel nieuw project: Sax voor Pax. Net nu het einde van de ‘groote oorlog’ herdacht wordt, kreeg hij een origineel idee: “Bij het horen van die tekst dacht ik: ik ben geen boer, ik kan daar niks mee. Maar toen realiseerde ik me dat zowel granaathulzen als saxofoons van hetzelfde materiaal gemaakt worden. Ik verzamel nu artilleriegeschut om het om te smelten en er instrumenten van te maken. Zowel Duitse als Engelse hulzen smelt ik om – samen vormen ze de basis van een ‘limited edition’ serie van saxofoons. Het messing krijgt zo een nuttiger bestemming en met de verkoop wil ik een aantal goede doelen steunen”.
k a
maar in de Bijbel staat wel dat God alles ten goede keert voor hen die Hem liefhebben. Dat is ook met mij gebeurd. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet waarom het bij de een wel goed afloopt en bij de ander niet. Ik heb me de vraag gesteld: waarom ik? Ik ben nu niet bepaald het toonbeeld van volmaaktheid, integendeel. Ik ben een vechter, maar om te vechten heb je een doel nodig. Ik heb een doel in mijn leven. Geloof is meer dan het leven volhouden tot de laatste snik. Dat er een echt doel is voor ons bestaan is de belangrijkste ontdekking van mijn leven. Mijn geloof heeft kleur en smaak gekregen. Ik zou zeggen: een geloofsleven zonder een actieve relatie met God en Jezus en zonder de werkzaamheid van de Heilige Geest, is zoals een pint zonder schuimkraag of als frieten zonder zout. Dat smaakt nergens naar. Ik ben bijna dood geweest en hoewel ik nooit echt bang geweest ben van de dood, heb ik nu nog minder schrik. Angst is een van de slechtste raadgevers en ik wil niet leven in angst. Ik weet dat God een plan heeft voor mijn leven en ik mag nu gaan ontdekken wat God nog allemaal voor mij in petto heeft. Het leven is voor mij een avontuur. Het is niet altijd gemakkelijk, maar het is zeker niet saai”.
n i r
g e w
e ji z w
En zo bouwt Karel verder saxofoons voor zijn klanten, al dan niet van gesmolten granaten …
Pint zonder schuimkraag
Hoe kijkt Karel nu terug op de gebeurtenissen in zijn leven en vooral op zijn levensbedreigende ziekte? “Ik geloof niet dat het Gods bedoeling was dat ik ziek werd,
16
a m p o
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
5
waarheden
die je moet weten over
.1.
.2.
De mens heeft geen persoonlijke relatie met God. Nochtans verlangt God naar een intieme en vertrouwelijke band met jou. Want je bent geschapen om te leven in relatie met je liefhebbende Schepper. Hij wil je leven zinvol maken en vullen met Zijn liefde.
.3.
De afstand tussen de mens en zijn Maker is er doordat de mens Hem de rug heeft toegekeerd.
k a
God schiep je met een vrije wil. Daarbij kreeg de mens de keuze: leven in gehoorzaamheid aan zijn Schepper, met alle positieve gevolgen vandien. Ofwel toegeven aan het kwaad, met alle negatieve gevolgen vandien. De meeste mensen kiezen voor het tweede omdat dit schijnbaar de meeste vrijheid biedt.
We kunnen niet uit eigen kracht bij God komen. De scheiding tussen God en jou, die is onoverkomelijk. De vele pogingen om de relatie met God te herstellen, lopen telkens op niets uit. Welke inspanningen je ook levert, je slaagt er niet in om zelf terug contact te maken met God.
r e
g z e j w wi .5.
God
Geef je leven over aan Jezus Christus. Als je beseft dat er een barrière is tussen God en jou die je niet op eigen houtje kunt overbruggen, weet dan dat Jezus Christus de brug is naar God. Hij heeft de weg vrijgemaakt en je moet dit enkel in geloof beamen. Als je dat doet, schenkt Hij je een volledig nieuw en eeuwig leven. Hij komt in je wonen en je krijgt contact met Hem. Je kunt Hem iedere dag beter leren kennen, onder andere door het lezen van de Bijbel.
in
a m p o .4.
Jezus Christus is de brug tussen de mens en God.
We maken allemaal fouten en hebben moeite om ons aan Zijn geboden te houden. Jezus heeft de straf voor onze misstappen op Zich genomen toen Hij stierf aan het kruis. Als gevolg daarvan kan Hij iedereen die dit erkent, vergeven. Op die manier staat er niets meer tussen jou en God in.
wegwijzer
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER 17
G
k a
n i r
g e w 18
e ji z w
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
a m p o
“Ziet u niets aan uw kindje?”. Claire maakte zich klaar om met haar pasgeboren dochter van de materniteit naar huis te gaan, toen de vraag wat achteloos gesteld werd. En eerlijk gezegd, er was haar niet echt iets bijzonders opgevallen. “Dan kom ik straks nog wel even terug”, liet de hoofdverpleegster weten. De volgende uren wachtte ze in spanning af of er slecht nieuws zou komen. Later die dag, toen haar man Georges ok gearriveerd was, kreeg Claire te horen wat het hele ziekenhuis blijkbaar al wist, maar wat zij nog niet gezien had: “Uw dochter is een mongooltje” – zoals men toen sprak over kinderen met het Down-syndroom.
Gelukkig gezin Georges en Claire vormden met vier kinderen een gelukkig gezin. Toen nummer vijf zich 27 jaar geleden aankondigde, was die meer dan welkom. Hoewel iedereen weet dat een gezond kind geen vanzelfsprekendheid is, denkt vrijwel niemand er aan dat een baby ook wel eens een handicap zou kunnen hebben. Als dan de mededeling komt dat je pasgeboren kind een beperking heeft, veroorzaakt dat een stortvloed van vragen en emoties. Georges: “Je verwacht je daar niet aan en je ziet gelijk heel veel problemen en moeilijkheden. Ik heb veel geweend. Je weet niet wat er allemaal op je pad gaat komen, als je een ‘gehandicapt’ kind hebt. Ik ben meteen met de buren gaan spreken, ik ben bij vrienden langs geweest. Eigenlijk weet je niet wat je moet doen”.
g e w Veel zorg
Ruth zou veel zorg vragen, dat was van het begin aan duidelijk. Het syndroom van Down kent vele vormen en ieder kind is anders, maar een gesprek met de specialist maakte
a m p o
duidelijk dat ze niet zou kunnen lezen of schrijven. Veel zorg betekende ook veel zorgen. Claire: “We dachten gelijk: dit gaat ons niet lukken. Wat gaat het zijn als wij er later niet meer zijn, dan kan zij niet verder”. En Georges vult aan: “Eigenlijk kijk je ineens 20 jaar vooruit, maar dat kan niemand aan. Je weet niet hoe je leven er binnen 20 jaar uitziet. Als je je daar zorgen over begint te maken, dan kun je het leven vandaag de dag niet meer aan”.
n i r
e ji z w
k a
Het geloof maakt het verschil Als het leven een onvoorziene wending neemt, zit je met heel wat onzekerheden. Toch hadden Georges en Calire een houvast. Een jaar of vijf voordat Ruth geboren werd, waren ze in contact gekomen met de Evangelische Kerk van Genk. Op een dag hadden ze het bezoek gekregen van een man die hen over het evangelie kwam vertellen. Georges: “Hij vroeg ons of we in God geloofden. Ik kon dat beamen, maar verder waren we daar niet zo mee bezig. Ik was wel katholiek opgevoed en mijn ouders waren redelijk strenggelovig. Als het de vasten was, dan werd er gevast en als het vrijdag was, dan aten we geen
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
19
... we zongen: ‘Ik bouw op U, mijn Schild en mijn Verlosser’. Dat was een enorme troost. vlees. Ik moest de catechismus kennen en de Tien Geboden. Maar het verhaal over de liefde van God en over Christus die voor de zonden van de mensen was gestorven, daar wist ik weinig van. Dat leerden we in de kerk kennen”. Zoals iedere week was Georges ook de zondag na de geboorte in de kerk – een emotioneel moment waar duidelijk werd wat het verschil is dat het geloof kan maken. De liederen die gezongen werden, spraken hem enorm aan. “We zongen ‘Ik bouw op U, mijn Schild en mijn Verlosser’. Dat was een enorme troost. Een ander lied was: ‘U bent mijn schuilplaats, Heer’. Daarbij werd een tekening geprojecteerd van een klein kind dat bescherm werd door een grote hand. Ik wordt nu nog emotioneel als ik er aan denk. Het was geweldig om in een kerk waar we elkaar als broers en zussen beschouwen, een enorme steun van iedereen te ervaren. Daardoor hebben we ons leven weer opgepakt met Ruth en gaandeweg is ze groter geworden”.
naar dingen die wel konden. Zo gingen ze met Ruth op dansles en ze leerde een beetje piano spelen. Ze tekent graag en ze vindt het enorm leuk om te kleuren. Ze helpt met het afwassen en met het koken. Ze maakt veel woordzoekers, want al kan ze niet lezen, ze herkent de letters. En meestal kan ze de woordzoeker ook oplossen.
k a
n i r
e ji z w
a m p o
Toen kwam ook het basketbal in beeld. Met drie broers die enthousiast speelden, wilde ze ook de sport gaan beoefenen. Met succes: “Ze wist: dit wil ik ook. En net zoals haar broers hing ze de sportzak om haar nek en vertrok ze naar de club. In Houthalen was er speciaal ‘G-basket.’ In het begin waren ze maar met twee in het ‘team’, maar nu zijn er zeker 50 of 60 mensen met een handicap, die daar spelen, en dat doen ze op verschillende niveaus”.
Een andere kijk
Opgroeien gaat wellicht voor niemand vanzelf, maar voor Ruth en haar ouders was het een heel proces. “Alles ging veel trager: leren eten – netjes eten dus – naar het toilet gaan … Ze was pas twee toen ze kon stappen. Ze heeft dan een heupluxatie gehad. Ze had heel zwakke spieren en het dijbeen sprong steeds uit de kom. Ze hebben daar in het ziekenhuis iets aan kunnen doen, maar het heeft wel twee jaar geduurd voor het in orde was. Ze heeft heel lang in het gips gezeten. Nu kan ze goed lopen en we hadden haar graag leren fietsen. Op zich kan ze dat wel, maar ze heeft niet het besef van op tijd te remmen. Ze kan dus niet alleen in het verkeer, maar ze gaat met ons mee op een tandem”.
Georges en Claire leerden de situatie op een positieve manier te bekijken. Claire: “Ik zit bijvoorbeeld bij een naaigroep en in de eerste weken dat ik daar kwam, dan krijg je de gewone vragen als: wie ben je en hoeveel kinderen heb je. Ik heb toen ook gezegd: we hebben een meisje met het syndroom van Down en het is een schatje. Voor ons is dat een geschenk van God. De mensen bekeken mij van ‘wat zegt die nu’, al zeiden ze natuurlijk niets. In de loop van de jaren heb ik veel over Ruth verteld. Jaren later zei de lerares: ‘je hebt indertijd gezegd dat Ruth een geschenk van God was, en je hebt gelijk’. Natuurlijk, zo voelde ik dat niet in het begin. Toen ze pas geboren was, had ik er meer behoefte aan om in een hoekje te gaan zitten en te zeggen: laat me gerust”.
Eerder dan zich bij de beperkingen neer te leggen gingen Georges en Claire op zoek
Het hele gebeuren heeft veel vragen opgeroepen. De eerste was ‘Waarom wij?’.
Zoektocht
g e w 20
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
k a
Claire: “We hadden vier gezonde kinderen, dus we hadden er geen moment aan gedacht dat we een kind met het syndroom van Down zouden kunnen krijgen. Het kwam ook helemaal niet voor in de familie”. Een minstens even moeilijke vraag was hoe de toekomst zou verlopen. Maar op dat vlak is het mooi om te zien dat er met de moeilijkheden ook de mogelijkheden komen. Ruth bracht lange tijd op school door. Toen ze daar te oud voor werd, ging ze naar een dagcentrum, dat ze nu als ‘haar werk’ beschouwt. Ze leert er allerlei vaardigheden en helpt regelmatig mee in de keuken – naast alle ontspannende activiteiten die er zijn. En mochten Georges en Claire ooit niet meer in staat zijn om voor Ruth te zorgen, dan kan ze er ook permanent terecht. Als Georges en Claire nu naar de toekomst kijken, hebben ze geen schrik meer, ook al blijven er de beperkingen. En de frustraties. Wat ze door de jaren heen als heel moeilijk hebben ervaren, waren de steeds terugkerende onderzoeken om te zien of de handicap nog altijd bestond. Ruth’s handicap was erkend, maar elke twee jaar was er een bezoek aan de controlearts. Die stelde dan een reeks vragen, maar keek niet eens op als hij zijn lijstje invulde. Georges en Claire vonden
het steeds opnieuw een vernederende ervaring. Of wat te denken van die keer dat Ruth kleren had uitgezocht in een winkel, en Claire niet met haar dochter mee mocht in het pashokje, omdat dat tegen de regels was … De nieuwe outfit werd dan maar in een andere winkel gekocht.
n i r
g e w
e ji z w
a m p o
Anders leven
Het leven met een gehandicapte is vaak een kwestie van vallen en opstaan. De waaromvraag kreeg ook nooit een echt antwoord, maar dat doet er ook niet meer toe. Claire: “We zien wel dat het goed is, dat God ons haar heeft gegeven en dat wij – hoe moet ik het zeggen – zijn ‘uitverkoren’ om haar op te mogen voeden. Zoals een paar mensen na de geboorte tegen ons zeiden: jullie zijn het perfecte gezin om haar op te doen groeien. Wij zouden dat niet kunnen. En achteraf denk ik dan: we hebben er inderdaad niet veel problemen mee gehad”. Of zoals Georges het ziet: “Het heeft wel veel moeite en zorg gekost, maar zoals ik in het begin zei: ik heb enorm veel gehad aan dat lied dat we toen in de kerk zongen: ‘Ik bouw op U, mijn schild en mijn verlosser’. Dat heeft me zo geraakt. We willen op Hem bouwen en God hier altijd bij betrekken. We hebben ons zorgen gemaakt, maar nu niet meer”.
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
21
Kerst in Zuid-Afrika Stellenbosch/Kaapstad Yvan Yvan Thomas Thomas
k a
n i r
e ji z w
g e wGeseënde K
en 'n gelukk ersfees ige nuwe jaa r 22
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
a m p o
In december 2013 waren we in Zuid-Afrika om het
k a
huwelijk van onze oudste zoon Job met Kim te vieren. Het huwelijk vond plaatst op 28 december.
a m p o
Op 24 december vierden we kerstavond, maar dat ging er alvast heel anders aan toe dan in
Belgenland. Terwijl deze avond meestal in België
gereserveerd wordt als een avond, exclusief voor het gezin, om in alle gezelligheid de avond voor
n i r
Kerstdag te vieren, wordt die avond in Zuid-Afrika niet speciaal gevierd.
e ji z w
Het is een avond zoals de andere avonden. Kerstdiensten op die avond zijn niet gebruikelijk. Een kerstboom bij 30 graden
g e w
Alhoewel er geen duidelijkheid is over de geboortedag van Jezus Christus en er in ieder geval een heel grote onzekerheid is dat dit 25 december is, wordt toch in ZuidAfrika dezelfde datum gehanteerd. Veel heeft te maken met de geschiedenis en het inwijken van Nederlanders, Engelsen en Duitsers, die een grote stempel gedrukt hebben op dit land. De seizoenen in het zuidelijk halfrond zijn omgekeerd aan de seizoenen in het noordelijk halfrond. Dit maakt dus dat kerstdag in putje zomer gevierd wordt in Zuid-Afrika. Nergens ligt er sneeuw, ook
niet in Tiffandell, het enige ski-resort van Zuid-Afrika. Enkelen zetten een kerstboom (zoals onze zoon en schoondochter) maar terwijl je in heel wat gebieden zit te puffen van de warmte, komt zo’n een kerstboom heel vreemd over. Het is precies een object dat op dat moment absoluut niet in het geheel past. In de shopping-centra vind je die kerstbomen ook, terwijl je op de achtergrond de vertrouwde kerstliedjes hoort, zoals Bing Crosby’s White Christmas. Doordat de temperaturen tot in de 30 graden oplopen, viert men kerstdag dus buiten. Kun je dat in ons landje
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
23
voorstellen? Alhoewel. Meer en meer worden vuurtjes aangelegd, heb je in heel wat steden al ijspistes, de Glühwein, jenevertjes, enz. Maar een hele dag kerst buiten vieren, met maaltijd en al. Nee, zou mijn vrouw zeggen, veel te koud.
k a
Kerst en cultuur Op 25 december 2013 waren we in ZuidAfrika inderdaad heel de dag buiten. Op het strand had onze schoonzoon voor de grap een kerstmuts opgezet, terwijl hij in zwembroek rond paradeerde. Zo’n gek gezicht. Op die manier word je geconfronteerd met wat wij westerlingen gemaakt hebben van Kerstmis. Kerstbomen, kerstballen, kerstversiering, sneeuw, … Over het klimaat van Bethlehem, de stad waar Jezus geboren werd, las ik het volgende: “Het klimaat in Bethlehem is een mediterraan klimaat. Het kent zachte winters. Sneeuwval komt slechts zelden voor en de temperatuur blijft vaak boven nul. In de lente stijgt de temperatuur al snel naar aangename hoogten om te zorgen voor een vervolgens warme en droge zomer. De herfst kan nat zijn met veel herfstige buien en veel wind.”
n i r
g e w
e ji z w
Als je kijkt naar de gemiddelde temperaturen, lijken ze eerder op die van Zuid-Afrika dan deze bij ons. En Coca-Cola heeft dan nog eens alles op spits gedreven door de ‘Kerstman’ uit te vinden. In ons land lijkt het er meer en meer op dat enkel deze zaken nog stand houden tijdens de kerstperiode. Terecht merken enkelen op dat ze beter het woord ‘kerst’ uit heel wat van die woorden schrappen: we zouden beter spreken van een wintermarkt, een winterman,
24
a m p o
enz. Misschien niet zo’n slecht idee. Ook kerstbomen, die eigenlijk niets anders zijn dan sparren (en geen dennen) vind je niet in Bethlehem. Hoogstens een cipres, die een klein beetje lijkt op onze spar. Waarschijnlijk is het dus niet eenvoudig om kerstbomen in Zuid-Afrika te vinden. Als men dan een kerstboom plaatst is het meestal een namaakgeval.
Geen kerst zonder eten In Zuid-Afrika wordt tijdens de feestdagen vooral lekker gegeten: kalkoen, kreeft en oesters worden met grote hoeveelheden verorberd. Kreeft en oesters zijn niet overdreven duur in Zuid-Afrika, omdat ze lokaal gekweekt of gevangen worden. Dus vieren de meeste Zuid-Afrikanen hun Kerstfeest zoals het volgens hen hoort: met een braai - een barbecuen zoals alleen Zuid-Afrika dat kan!
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
Maar toen we een jaar later in Leuven met enkele blanke Zuid-Afrikanen kerst vierden stond meteen de Engelse traditie centraal: kalkoen met een heel speciale vulling en heel wat salie (voor mij mocht het wat minder zijn). En het dessert was dan weer ongelooflijk zoet: kerstcake met rijke inhoud van fruit, marsepein, suikerglazuur en kerstversiering.
Kerst moet knallen Het trekken van ‘christmas crackers’ gaat hand in hand met het eten tijdens Kerstmis. De Christmas cracker heeft altijd dezelfde inhoud. Na het openen vind je in de “cracker” een raadseltje of ‘grapje’, een papieren kroontje en een klein cadeautje. Sommigen zeggen dat de kroon verwijst naar Driekoningen, die centraal staan in het kerstverhaal van Jezus. Je maakt hem open door aan beide uiteinden zachtjes te trekken. Hierna volgt de ‘knal’ en vliegt de inhoud van je cracker in het rond. Wij
k a
Het is zo dat Zuid-Afrikanen over het algemeen erg gelovig zijn en op kerst een bezoekje brengen aan de kerk. Op die dagen zitten de kerken stampvol.
e ji z w
vermoeden dus dat de Zuid-Afrikanen met Engelse roots op deze manier Kerstmis vieren in Zuid-Afrika.
a m p o
Dit maakt toch een groot verschil uit met België. Terwijl hier de kerstdiensten meer en meer verdwijnen, is het daar bijna vanzelfsprekend dat je er een kerstdienst bijwoont en vooral dat de persoon om wie het gaat, Jezus Christus, centraal stelt. Ze vieren de menswording van God zoals Paulus beschrijft in de brief aan de Filippenzen:
n i r
"In ons gezin vieren wij Kerstmis op de ZuidAfrikaanse manier: we willen Jezus centraal stellen. Hij bracht zo’n enorme verandering in ons leven."
g e w
Jezus Christus, centraal stelt.
“U moet die gezindheid hebben die ook Christus Jezus had. Hij had de gestalte van God, maar heeft zich niet willen vastklampen aan zijn gelijkheid met God. Hij heeft zijn grootheid opgegeven door de gestalte van een slaaf te aanvaarden en aan mensen gelijk te worden. Hij leefde als een mens en hij vernederde zich door gehoorzaam te worden tot in de dood, de dood aan een kruis. Daarom heeft God hem hoog verheven en hem de allerhoogste titel geschonken, zodat iedereen in de hemel, op de aarde en onder de aarde, de knieën zou buigen voor hem die Jezus heet en allen openlijk zouden uitroepen, tot eer van God, de Vader: Jezus Christus is de Heer.”1 In ons gezin vieren wij Kerstmis op de Zuid-Afrikaanse manier: we willen Jezus centraal stellen omdat hij zo’n enorme verandering in ons leven gebracht heeft. 1 Bijbel - Goed Nieuw vertaling – Bijbel boek Filippenzen hfdstk. 2 vers 5-11
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
25
k a
a Waar de vrede woont m p o n i r e ji z w g e w Ik wil vrede op aarde maar waar vind ik die?
Al is het verlangen nog intens het brengt de vrede niet terug.
Niet zomaar dat oorlog bedaarde of dat ik overal bloemetjes zie.
Iemand die de harten keert, en de IK in mij verjaagt.
Maar vrede in het hart van de mensen overal.
Iemand die ons liefde leert, dat is wat de vrede vraagt.
Dat ik tussen alle smart nog vreugde vinden zal. Een diepe vrede duurzaam en echt.
Die de lengte en breedte van mijn grenzen verlegt.
Deze vrede wil ik op aarde, maar waar vind ik die? Of iets van gelijke waarde, dat ik onder de mensen zie. Maar het hart van de mens is weerbarstig en stug.
26
Er was eens een kind, geboren uit een maagd.
Dat de wereld zo bemint dat het alle zonden draagt. Wie nu echte vrede wil kan bij Hem terecht.
Alle stormen legt Hij stil, wat krom is, maakt Hij recht.
Hem dienen is wat waarlijk loont, omdat Hij dan in de harten troont. En het hart dat Hij verschoont Daar is waar de vrede woont.
WEGWIJZER - MIJN ULTIEME KERST
R O O V RST
S E I M DUM
KE
k a
e ji z w
Ciara Goossens verzorgt voor Trans World Radio het programma
g e w
n i r
‘Melk & Honing’.
a m p o
In de Bijbel wordt Israël het land van Melk & Honing genoemd. Eten speelde toen, net als nu, een belangrijke rol in het leven. Maaltijden waren een ideaal moment voor een gesprek. Vandaag de dag vertellen mensen nog altijd even graag verhalen rond de tafel. Ciara koppelt het nuttige aan het aangename en zoekt praatgrage koks op in hun keuken. Op het menu staan boeiende geloofsgesprekken, terwijl er gewerkt wordt aan een hemels hapje. Benieuwd naar het resultaat ? www.TWR.be Trans World Radio zendt 24/24 u., 7/7 dagen radioprogramma’s uit rond geloof en leven. De live-stream is te beluisteren op https://twrbe.airtime.pro/
MIJN ULTIEME KERST - WEGWIJZER
27
Genk: Gent: Kortrijk: Genk:Genk: Kortrijk: Kortrijk:345 Vennestraat Grotesteenweg-Noord 15 Meense 3600 Genk Vennestraat 345 345 Zwijnaarde 8500 Ko Grotesteenweg-Noord Grotesteenweg-Noord 15 15 9052Vennestraat Meensestraat Meensestraat 79 79 089 30 58 86 09 220 17 02 3600 3600 GenkGenk 9052 9052 Zwijnaarde Zwijnaarde 8500 8500 Kortrijk Kortrijk genk@hetgoedeboek.be gent@hetgoedeboek.be 089 30 089 5830 8658 86 09 220 0917 220 0217 02 056 35 056 7835 9978 99 kortrijk (Esméralda Vermeesch + (William en Lyssa Bode) genk@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.be gent@hetgoedeboek.be gent@hetgoedeboek.be ( kortrijk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be Chris Desmet + team) (Esméralda (Esméralda Vermeesch Vermeesch + + (William (William en Lyssa en Lyssa Bode)Bode) (Jona(Jona & Sara & Govaert) Sara Govaert) Chris Chris Desmet Desmet + team) + team)
Gent:Gent:
k a
webshop: Leuven: Genk: Kortrijk: webshop: webshop: Leuven: Leuven: Vennestraat 345 Tervuursesteenweg 192 hetgoedeboek.be Grotesteenweg-Noord 15 Meensestraat 79 3600 3001 Heverlee Tervuursesteenweg 192 Genk 192 9052 Zwijnaarde Tervuursesteenweg 8500 Kortrijk hetgoedeboek.be hetgoedeboek.be 089 30 58 86 016 25 93 83 09 2203001 17 02 3001 Heverlee Heverlee 056 35 78 99 genk@hetgoedeboek.be gent@hetgoedeboek.be 016 25 016 93 25 8393 83 leuven@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be (Esméralda Vermeesch + (William en Lyssa Bode) Casier & team) (Jona & Sara Govaert) (Marcel leuven@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be Chris Desmet +(Marcel team)(Marcel Casier Casier & team) & team)
Gent:
webshop:
Leuven: Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee 016 25 93 83 leuven@hetgoedeboek.be (Marcel Casier & team)
a m p o
hetgoedeboek.be
n i r
Abonnement op Wegwijzer
e ji z w
✃
Wil je een abonnement nemen op Wegwijzer? Of wens je iemand een abonnement te schenken? Vul de bon in, stuur ‘m op, en jij of je kennis ontvangt per post viermaal per jaar Wegwijzer. Je betaalt slechts e 9 voor een heel jaar.
Ja, ik neem een abonnement op Wegwijzer
g e w Naam:
........................................................................................................................
Adres:
..........................................................................................................................................
Stuur deze bon naar Evangelische Volwassenen Werking vzw - Wegwijzer, Lambermontlaan 158, 1030 Brussel.
Vriendelijk aangeboden door: