wegwijzer
Driemaandelijks tijdschrift - 39ste jaargang -
www.hetgoedeboek.be/wegwijzer
Cadeau Hanna werd zwanger en na verloop van tijd baarde ze een zoon. Ze noemde hem Samuel, ‘want,’ verklaarde ze, ‘ik heb hem aan de HEER gevraagd.’ Bijbel, boek 1 Samuel hfdst.1 vers 20
In deze tijd van het jaar, meer nog dan anders, word je geconfronteerd met hevig verlangen. Half oktober al vallen de eerste speelgoedbrochures in de brievenbus. Ooh, help! Mijn kinderen kunnen uren verdiept zijn in deze 'lectuur' - "het houdt ze braaf" hoor ik je denken - maar ze willen: een rockgitaar, een robot, een microfoon, een iPad, een kaptafeltje, een groot (geen klein) ridderkasteel, en nog ZO VEEL MEER. Koortsachtig beginnen we als koppel te zoeken naar een geschenk dat aan veel eisen moet voldoen: ons budget, educatief nut, welbevinden van de kinderen en als het kan ook van onszelf als ouder. We willen hen niet bederven, maar hen een geschenkje geven vinden wij net als iedere ouder leuk. Hoe je het ook draait of keert: wat een kind wil is niet altijd wat het kind ook echt nodig heeft, of wat zelfs maar goed voor ze is. Maar ook voor ons als volwassene gaat wat je wil en wat je echt nodig hebt niet altijd hand en hand.
Marieke Rommel
2
Het doet me denken aan een opmerkelijke vrouw uit de Bijbel, die Hanna heette. Zij had een gelukkig
Editoriaal
huwelijk, maar ze kon geen kinderen krijgen. Dit was nochtans haar grootste en altijd groeiende verlangen. Bovendien was het in haar tijd een sociale schande om kinderloos te blijven. Zolang zij kinderloos bleef, bleef zij voortdurend bidden en smeken in de tempel. Zij hield niet op. Maar God liet haar wachten. Zij werd vernederd, maar ze bleef bidden. Aanhoudend. Na een lange tijd geeft God haar een zoon. Hanna's vreugde is compleet: een droom gaat in vervulling.
het verwachten. Maar Hij is wel de Enige die de leegte kan opvullen, een antwoord biedt op ons verlangen.
En dan komt er iets wat ik zo bewonder: zij ziet haar zoon als een geschenk van God, en zij brengt hem naar de tempel. Ze is zo dankbaar voor haar zoon, dat ze bereid is hem toe te wijden aan God. Hij wordt een groot profeet, die koningen heeft aangesteld en begeleid. En Hanna? Zij wordt een inspirerend voorbeeld voor mij en duizenden anderen om haar geloof, haar volharding, en haar grote toewijding aan God die zij zo dankbaar was.
Laat zo'n verhaal net een antwoord geven aan een ander stil verlangen dat we koesteren,
Elk van ons kent vroeg of laat wel zo'n groot verlangen als Hanna: een partner, een kindje, een job, genezing van ziekte, een oplossing voor een conflict, een antwoord in eenzaamheid. We kunnen dit grote verlangen niet opvullen met vele kleine verlangens: cadeaus, reisjes, grote of kleine materiĂŤle luxe verandert helemaal niets aan die diepe leegte. Het is als een mooie glanzende ballon, waarvan na een harde knal niks overblijft. Indien we die verlangens echter aan God vertellen, dan mogen wij erop rekenen dat Hij antwoord geeft. Niet altijd wanneer wij het willen, of zelfs op de manier waarop we
Zo kun je in deze Wegwijzer lezen over Joke, die haar studies had afgewerkt en nu de wijde wereld introk met het verlangen een verschil te maken voor anderen. Zij kwam veranderd terug naar huis; ze had gevonden wat ze nodig had, maar niet datgene waar ze zelf naar op zoek was geweest.
Laat zo'n verhaal net een antwoord geven aan een ander stil verlangen dat we koesteren, vooral in deze tijd. vooral in deze tijd: zingeving, rust, het verwarmen van ons opgejaagde, soms verkilde hart. En je vindt nog zes andere tips voor een zinvolle kerstperiode. Opnieuw is de bevrediging van die behoefte niet te vinden in de supermarkt of speciaalzaak. Ik wens jou, beste lezer, dus niet 'de beste wensen, en een gelukkig nieuwjaar'. Ik wens jou dus niet toe dat je 'vindt wat je zoekt en krijgt wat je wenst'. Ik wens dat je mag ontvangen wat je ĂŠcht nodig hebt. Lees meer over het inspirerend voorbeeld van Hanna op de volgende link: http://www.crosswalk.com/devotionals/ christmas-devotionals/want-vs-needchristmas-devotional-dec-29.html 3
Bedankt
Kerstmis Peper en Zout blz. 83
En er waren kinderen in die landstreek die de wacht hielden over hun kousen bij de open haard. En opeens stond de kerstman bij hen, en zij vreesden met grote vreze. En de kerstman zeide tot hen: ‘Weest niet bevreesd, want zie, ik verkondig u grote blijdschap dat iedereen die genoeg geld heeft, zal ten deel vallen. Want een groot feestmaal met kalkoen, vulling en pudding, alsook vele cadeaus zullen uw deel zijn. En dit zij u het teken: gij zult de cadeaus vinden, in papier gewikkeld en liggende onder
4
een boom die versierd is met engelenhaar, gekleurde ballen en lichtjes. En plotseling zal er bij u zijn een legermacht van familieleden en vrienden, die u looft, zeggende: “Hartelijk bedankt – precies wat ik wilde.” En het zal geschieden, als de familieleden huiswaarts gegaan zijn, dat de ouders tot elkander spreken: “Wat een rotzooi! Ik ben moe; laten wij naar bed gaan en de boel morgen opruimen. Gelukkig is het maar één keer per jaar kerst!”’
5 waarheden
die je moet weten over God
wegwijzer
1. De mens heeft geen persoonlijke relatie met God.
Nochtans verlangt God naar een intieme en vertrouwelijke band met jou, want je bent geschapen om te leven in relatie met je liefhebbende Schepper. Hij wil je leven zinvol maken en die optie vullen met Zijn liefde.
2. De afstand tussen de mens en zijn Maker is er doordat de mens Hem de rug heeft toegekeerd.
God schiep je met een vrije wil. Daarbij kreeg de mens de keuze te leven in gehoorzaamheid aan zijn Schepper, met alle positieve gevolgen vandien, ofwel toe te geven aan het kwaad, met alle negatieve gevolgen vandien. De meeste mensen kiezen voor het tweede omdat die schijnbaar de meeste vrijheid biedt.
3. We kunnen niet uit eigen kracht bij God komen.
De scheiding tussen jou en God is onoverkomelijk. De vele pogingen om de relatie met God te herstellen, lopen telkens op niets uit. Welke inspanningen je ook levert, je slaagt er niet in om zelf terug contact te maken met God.
4. Jezus Christus is de brug tussen de mens en God.
We maken allemaal fouten en hebben moeite om ons aan zijn geboden te houden. Jezus heeft de straf voor onze misstappen op zich genomen toen Hij stierf aan het kruis. Als gevolg daarvan kan Hij iedereen die dit erkent, vergeven. Op die manier staat er niets meer tussen jou en God in.
5. Geef je leven over aan Jezus Christus.
Als je beseft dat er een barrière is tussen God en jou die je niet op eigen houtje kan overbruggen, weet dan dat Jezus Christus de brug is naar God. Hij heeft de weg vrijgemaakt en je moet dit enkel in geloof beamen. Als je dat doet, schenkt Hij je een volledig nieuw en eeuwig leven, komt Hij in je wonen en krijg je contact met Hem. Je kunt Hem iedere dag beter leren kennen, onder andere door het lezen van de Bijbel.
Geef in gebed jezelf aan Jezus. Dan ontvang je het echte leven en word je een geliefd kind van God. Voor eeuwig ... !!!
Tips om zinvol kerst te vieren Ignace Demaerel
Afhankelijk van jouw geloofsgehalte wens je je vrienden een gezegende (zalige) kerst of een vrolijke (prettige) kerst?
6
Kerst is nu helemaal in het land. Je kan er niet meer naast kijken: de versiering en verlichting binnen en buiten, de muziek komt uit alle luidsprekers in winkelstraten, de cadeaus en feestmenu's zijn gekocht of besteld (of al opengemaakt en opgegeten). Kerst en Nieuwjaar zijn duidelijk de meest gevierde feesten uit onze jaarkalender.
Vrolijk
Veel mensen weten niet meer wat ze vieren en waarom. Sommigen vieren kerst als gelovige en danken God bewust voor de geboorte van zijn Zoon Jezus, maar veel mensen proberen er alternatieve, vaak creatieve invulling aan te geven. Voor mensen die zich toch nog enigszins christen noemen, is dit ongeveer de enige keer per jaar dat ze in een kerk komen. Anderen zijn agnost of niet-gelovig, maar vieren dit christelijke feest lustig mee in een geseculariseerde versie: bij hen draait het vooral om het lekkere eten, genieten, vrienden, familie, gezelligheid; kortom belangrijke zaken! Afhankelijk van jouw geloofsgehalte wens je je vrienden een gezegende (zalige) kerst of een vrolijke (prettige) kerst? Er is toch een verschil in diepgang tussen die woorden, of niet?
Het is ook niet voor iedereen even hard feesten in deze periode: sommigen kunnen alleen maar in de
Sommigen vieren kerst als gelovige en danken God bewust voor de geboorte van zijn Zoon Jezus, maar niet velen weten hier een creatieve invulling aan te geven.
feest te vieren, minstens drie keer per jaar: grote gebeurtenissen moeten herdacht worden. Om goed te feesten heb je niet eens zoveel geld nodig. De echte vreugde heeft niet in de eerste plaats te maken met het lekkere of exclusieve eten, of met de duurste en hipste cadeaus.
Goed feestvieren is eigenlijk een kunst. Niet alle feesten zijn leuk, en niet iedereen kan écht genieten. Feesten om te feesten, vieren om te vieren, eten om te eten laat een leegte na. Hier volgen zeven tips om een zinvolle kerst te vieren, gerangschikt van bewust-gelovig over minder-gelovig, naar niet-gelovig:
1 1.
Lees samen (een deel van) het authentieke kerstverhaal: keer eens terug naar de oorsprong van kerst. Haal die oude Bijbel eens onder het stof vandaan duizenden hebben immers hun bloed vergoten zodat jij dit Boek vandaag in alle vrijheid kan lezen. Je kan de geboorteverhalen vinden in het evangelie van Mattheus (hoofdstuk 1, vanaf vers 18 tot en met hoofdstuk 2), en in Lukas (hoofdstuk 1 en 2), alles samen slechts enkele bladzijden. Duik er gewoon in en constateer dat het helemaal niet zo moeilijk is als je altijd gedacht hebt. Heb je geen Bijbel in huis? Je kan hem helemaal op het internet vinden (www.biblija.net).
Herontdek dat eeuwenoude
winkeletalages of in de verlokkelijke reclamefolders kijken, sommigen voelen de economische crisis reëel in hun portemonnee en dat voelt in deze periode extra pijnlijk aan, anderen voelen zich nog eenzamer dan anders.
En toch: een mens moét nu en dan een keer feestvieren: het hoort erbij in het leven. De God van het oude Israël gebood zijn volk om
7
verhaal, laat je erdoor inspireren, laat de onvanzelfsprekendheid ervan je verbazen. Het Joodse volk had een heel vertellende denkstijl, helemaal niet dogmatisch, en dit maakt het fris en levendig. Dit 2000 jaar oude verhaal is geen zeemzoet verhaaltje zoals het vaak wordt voorgesteld, maar barst van de interne contrasten: de Zoon van God wordt als een tere baby geboren in een stal, omdat niemand plaats maakt in de herberg voor een hoogzwangere vrouw. De Schepper komt “incognito” zijn schepping bezoeken, maar de ontvangst is vijandig: het Licht komt in de duisternis die het probeert te doven omdat haar verborgen manipulaties te zichtbaar worden. De Messias van Israël, de langverwachte verlosser is niet welkom bij het uitverkoren volk. Eeuwenoude profetische voorspellingen worden vervuld, maar niemand herkent het. De zogenaamd
De zogenaamd romantische kribbe was in werkelijkheid een voederbak voor beesten, een haard van infecties voor een rozige zuigeling. 8
romantische kribbe met het zachte stro was in werkelijkheid een voederbak voor beesten, een haard van infecties voor een rozige zuigeling. Een nachtmerrie voor Maria! Wie het verhaal goed leest, ziet dat er nergens sprake is van “drie koningen”, maar van “wijzen” (Grieks: “magoi”, magiërs) uit het Oosten: heidense astrologen weten van de geboorte van de kleine Koning terwijl de religieuze leiders in Jeruzalem slapen. De engelen verschijnen niet aan de vromen en rijken, maar aan bonkige herders in de nacht. Koning Herodes wil deze kleine “alternatieve” koning vermoorden uit ziekelijke jaloezie, en richt een lokale genocide aan in Bethlehem. Jozef en Maria vluchten in de nacht naar Egypte, en dat maakt van Jezus een kleine politieke vluchteling, een asielzoeker. Nee, het was geen vliegende start voor
Vrolijk
“Zo is God, onze God, nu en altijd, Hij is het die ons leidt, voor eeuwig.” Psalm 73 vers 24
de Messias van Israël. Hij werd door zijn Vader niet in de watten gelegd. Waarom liet God Hem dan niet in een paleis geboren worden? Waarschijnlijk opdat Hij het lot van de meerderheid van de mensen zou begrijpen, van binnen uit hun pijn zou aanvoelen. Kortom, het blijft een intrigerend verhaal.
2 2.
Praat over dit verhaal aan tafel: wat denk je er zelf van? Wanneer de Joden hun paasfeest (Pesach) vieren, moet de jongste aan tafel de vraag stellen: “Waarom is deze dag anders dan de andere?”, en dit is de aanleiding om te praten
3 3.
over de oorsprong en betekenis van het feest. Prachtige gewoonte, als je het mij vraagt! De meeste gelovigen in ons land zijn helemaal niet gewend om over hun geloof te spreken, maar waarom niet? We hebben het nooit geleerd, zijn er niet in geoefend... Word mondig! Het moet ooit een eerste keer zijn. Wees hier gerust eerlijk in: deel je vragen, vertel wat je niet begrijpt, waar je moeite mee hebt. Zoek parallellen met vandaag: ken je tirannen zoals Herodes, vluchtelingen zoals Jozef en Maria? Als Jezus vandaag in België zou geboren worden, hoe zouden de mensen reageren? In ieder geval, voer aan tafel een inhoudelijk gesprek, niet over het weer, de voetbal of de politiek, maar bijv. “Wat vind jij bijzonder aan kerst?”, “Moeten we volgend jaar kerst anders vieren?”... Geef iets aan een ander mens die veel minder heeft dan jij. Het blijft een zekere contradictie dat wij heel dure feesten houden terwijl het kind dat we vieren in absolute armoede geboren werd. Daarom kan je iets heel zinvols doen door in deze kersttijd aan minderbedeelden te denken. Als je iets geeft, geef iets wat echt een verschil maakt, een briefje i.p.v. een centje, bijv. 10% van je eindejaarspremie of zo. Of: de helft van het geld dat je besteedt aan het kerstmenu. Spreek af met de kinderen wat ze ervan zouden vinden om volgend jaar een cadeau te kopen voor de helft van het budget en de 9
foto: johan schelstraete - vzw Helpende Hand
rest aan een goed doel te geven. Euh, en de crisis dan? Met of zonder crisis: BelgiĂŤ behoort tot de top van de wereld qua welvarendheid, en de meesten van ons hebben het nog heel goed vergeleken met 8o% van de wereld. Vrijgevig zijn is een mooie deugd. Geld moet rollen, zeggen sommigen, ja, maar mag het dan ook eens in die richting rollen? Het geeft een ander soort vreugde, een vreugde die dieper gaat. Je voelt dit pas als je het eens doet! En kinderen begrijpen dit vaak makkelijker dan volwassenen.
4 4.
Steek je handen uit de mouwen als vrijwilliger: zoek een organisatie die soep uitdeelt, daklozen herbergt, eenzame bejaarden bezoekt, een kerstfeest in de gevangenis houdt, werkt met personen met een beperking... Dit is zeker niet altijd gemakkelijk: je moet een drempel oversteken, uit je comfortzone komen, maar het doet deugd om je grenzen te verleggen. Je zal gegarandeerd een ervaring rijker zijn, een nieuwe blik op het leven krijgen, en dit onderdeel van het
Maak kerst wat dieper en minder zoeterig. Het vraagt iets meer zoekwerk, maar deze positieve dingen bestaan echt! 10
kerstgebeuren zal waarschijnlijk veel langer bijblijven dan het feestmenu zelf. Dit heeft alles met kerst te maken: aandacht hebben voor alle mensen die vandaag geen plaats vinden in een herberg, voor vluchtelingengezinnen... Maar het hoeft ook niet ver of moeilijk te zijn! Soms is de nood niet financieel, maar emotioneel of relationeel: een eenzame buurvrouw, een oude tante zal ook al heel blij zijn met een kerstkaartje, een mooie kaars of een hartelijk babbeltje.
5 5.
Koop zinvolle kerstcadeaus voor elkaar of de kinderen: een boek met een inhoud (een bundel kerstverhalen misschien), een CD met een boodschap, een film met een geestelijke meerwaarde. Speelgoed en
snoep krijgen ze al genoeg (of te veel) bij Sinterklaas: maak kerst wat dieper en minder zoeterig. Het vraagt iets meer zoekwerk, maar deze positieve dingen bestaan echt! En ook: een goed cadeau hoeft niet duur te zijn; het gaat minstens evenveel om de persoonlijke aandacht die eraan besteed is.
6 6.
Heb aan tafel “quality time” met elkaar! Laat het scherm niet je hele avond bepalen of domineren. Kies ervoor om gerichte aandacht te hebben. Je bent heus creatiever dan je denkt! Doe een gezelschapsspel. Er bestaan bepaalde spelen die bedoeld zijn om mensen met elkaar aan het praten te krijgen, bijv. met behulp van foto’s en vragen erbij. Vertel gewoon, deel je ideeën met de kinderen, vertel hoe jij in je jeugd kerst vierde, dis leuke anekdotes op, haal oude fotoalbums naar boven: kinderen smullen hiervan, meer dan van hun games.
Je kan ook met het hele gezin een "zelfevaluatie" doen: laat iedereen drie dingen noemen die ze heel fijn vinden aan het gezin, en drie dingen die beter kunnen (dit is positief geformuleerd, hé?). Ook de kinderen houden hiervan en hebben heus zinvolle dingen te zeggen! Ze waarderen het als naar hun mening gevraagd wordt en ze serieus genomen worden. Vraag hen naar suggesties of voorstellen voor een leuke gezinsuitstap of de volgende zomervakantie.
7 7.
foto: johan schelstraete - vzw Helpende Hand
Vrolijk
De zevende tip? Heel eenvoudig, net zoals de zevende dag: rusten! Is het niet grappig om te constateren dat dit één van de Tien Geboden is? Onthaasten! Geen stress. Niet jagen van hier naar ginder. Soms eens bewust “nee” zeggen. De telefoon niet opnemen, geen e-mails lezen. Ons levenstempo is over het algemeen al veel te hoog. Plan voor de kerstdagen weinig, maar laat tijd open voor onverwachte dingen, gewoon thuis zijn, “niets moet”. Je bent het aan jezelf en aan je gezin verplicht. Je wordt er een beter mens van! Of gewoon: plaats maken voor stilte! Kan dat soms niet zalig zijn? Dit heeft ook alles te maken met de “vrede” van kerst! Het moet binnenin beginnen: tevreden zijn met jezelf, je familie, je situatie, je leven...
Ik wens jullie allemaal kerstdagen met een hoog vrede-gehalte, betekenisvolle cadeaus, hartverwarmende gesprekken, wezenlijke ontmoetingen, verrijkende ervaringen, en de vreugde om in deze tijd ook iets weg te mogen geven en aan een ander een betekenisvolle kerst te mogen geven! 11
De griepspuit Uit ‘Zoektocht
en
God
naar God’
Heb je ook al een griepprik gehaald? Of ben je nog geen 65? Sommigen zijn er een dag wat hangerig van, heb ik gehoord. En dat kan ook best, want eigenlijk maakt zo'n griepprik je een heel klein beetje ziek.
Z
e spuiten je wat van het griepvirus in zodat je lichaam gedwongen wordt om ertegen in het verweer te komen en er antistoffen tegen te produceren. Natuurlijk is het virus dat ze je inspuiten zo verzwakt, dat je er niet echt ziek van wordt. Maar je lichaam komt er nog wel tegen in opstand; en dat is net de bedoeling. Want de antistoffen die je lichaam daardoor aanmaakt, blijven paraat en actief. Komt er daarna een invasie van het echte virus, dan is je lichaam daarop voorbereid. Want door die griepprik ben je daar dan immuun voor geworden. Ja, dat was een fantastische ontdekking: dat je immuun kon worden voor allerlei besmettelijke ziektes door je er een heel klein beetje mee te laten besmetten. Het begon met pokken, een heel gevaarlijke besmettelijke ziekte
12
Immuun
die vroeger elk jaar duizenden slachtoffers maakte. Zo rond het jaar 1800 merkte een Engelse boerin dat haar kinderen geen pokken kregen omdat ze bij het melken in aanraking waren geweest met de pokken op de uiers van een koe. Dat vertelde ze aan een Engelse arts, een zekere
En hoe komt het dat het nog steeds zoveel mensen wereldwijd boeit, dat sommigen zelfs nog vandaag hun leven ervoor op het spel willen zetten. Jinner. Toen er het jaar daarop weer een pokkenepidemie uitbrak, nam hij de proef op de som. Hij entte een jongetje in met het vocht van koepokken. Een paar dagen later besmette hij datzelfde jongetje op dezelfde manier met kinderpokken. Tot zijn verrassing bleek het ventje daar inderdaad immuun voor te zijn geworden. Hij werd niet ziek. De koepokken hadden hem ook niet ziek gemaakt, maar ze hadden zijn lichaam wel gestimuleerd om
afweerstoffen te produceren, waardoor hij immuun was geworden voor de kinderpokken. Ja, je kunt ergens immuun voor worden door je te laten inenten met een verzwakte of dode vorm ervan. Kinderen worden tegenwoordig immuun gemaakt voor kinkhoest, difterie, roodvonk, polio en nog een aantal andere kinderziektes door ze in te enten met dode of verwaterde bacteriĂŤn van die aandoeningen. Ik vraag me af of dat met het geloof in God ook niet vaak voorkomt. Het kan zijn dat je daar volkomen immuun voor bent geworden, omdat je vroeger ingeĂŤnt bent met een dooie en dorre vorm van godsdienst. Misschien ben je wel opgegroeid in een gezin waar het geloof alleen maar bestond uit het naleven van een aantal duffe en dorre regels en rituelen die je niks deden. Of je hebt dat gezien bij anderen die vooraan in de kerk zaten. Dan is het niet verbazend dat je voor de rest van je leven immuun bent geworden voor alles wat met geloof en kerk te maken heeft! Eigenlijk is het nog een wonder dat je dit stukje zit te lezen! En hoe komt het 13
Immuun
dat het nog steeds zoveel mensen wereldwijd boeit, dat sommigen zelfs nog vandaag hun leven ervoor op het spel willen zetten. Laat je niets wijs maken; een leven met God hoeft niet aan lege godsdienst doen denken. Je zou jezelf de kans kunnen geven om te ontdekken wat
Want de manier waarop het kerstfeest in het algemeen wordt gevierd is ook niet meer dan een slap aftrekseltje van het echte. het geloof in God werkelijk voor je kan betekenen, ook al ben je er nu misschien nog immuun voor. Over een paar dagen is het weer kerst. Zou dat ook weer een soort geestelijke griepprik worden voor veel mensen? Want de manier waarop het kerstfeest in het algemeen wordt gevierd is ook niet meer dan een slap aftrekseltje van het echte. Waar het echt om gaat, de komst van Jezus 14
Christus in deze wereld, daar staat bijna niemand meer bij stil. Ik hoop toch dat je je niet zal blindstaren op al dat sentimentele gedoe en die hele kermis eromheen. Want dat werkt net zo als die griepprik. Nee, het gaat erom wat Jezus zelf over zijn komst in deze wereld zegt: "Ik ben als een licht in de wereld gekomen, om iedereen die op mij vertrouwt, uit het duister te halen. Ik ben het licht van de wereld. Wie mij volgt zal nooit in het duister rondtasten, maar leven in het licht". In het persoonlijke verhaal van Joke dat hierna volgt, kun je lezen hoe overweldigend en verrassend een leven met God kan zijn. Moeilijk om hier immuun voor te zijn.
Briljant Voor het andere boek naar...
uw boek- en muziekwinkel
vzw
Hét adres voor alles wat met de Bijbel te Brugge: maken Moerkerksesteenweg 56 heeft. 8310 Sint-Kruis 050 37 54 57 brugge@hetgoedeboek.be (Luc & Anke Hoedt)
Genk:
Vennestraat 345 3600 Genk 089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be (Bouke & Karin Middelbos)
Gent:
Kortrijk:
Grotesteenweg-Noord 15 9052 Zwijnaarde 09 220 17 02 gent@hetgoedeboek.be (Dirk De Baere + team)
Meensestraat 79 8500 Kortrijk 056 35 78 99 kortrijk@hetgoedeboek.be (Jona & Sara Govaert) Breng eens een bezoekje aan één van onze vijf winkels.
Leuven: Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee 016 25 93 83 leuven@hetgoedeboek.be (Linda Smit + team)
www.hetgoedeboek.be 15
Verzending door heel België
Op zoek naar een doel in het leven Joke Naulaerts
een hartverwarmend verhaal
Op 17 oktober 2010 vertrok ik met een zware rugzak naar Nepal. Als pas afgestudeerde psychologe, wou ik iets teruggeven aan de wereld. Het leek wel of ik gedurende 23 jaar alleen maar voor mezelf geleefd had en alles wat ik tot dan toe gedaan had, alles waar ik zo naar gestreefd had, was enkel en alleen in teken van mijn eigen ontwikkeling geweest.
16
Reisverslag
I
k wist niet welke weg ik verder wou bewandelen in mijn leven, dus vertrok ik naar een ontwikkelingsland
media worden voorgesteld. Maar dit besef sijpelde pas volledig in, toen ik daar aankwam. De cultuurshock was een onaangenaam feit die
De reis naar Nepal heeft me in contact gebracht met het belangrijkste waarvoor en waardoor een mens leeft. om vrijwilligerswerk te gaan doen. Alleen met mijn rugzak, zonder back-up organisatie, zonder vrienden of familie vertrok ik met het idee dat ik erin zou slagen om de wereld te verbeteren door het leven van enkele mensen te veranderen. Terugkijkend op mijn ervaring weet ik nu: Ik heb de wereld niet veranderd, ik heb Nepal niet veranderd, maar de reis naar Nepal heeft mij veranderd! De reis heeft me in contact gebracht met het belangrijkste waarvoor en waardoor een mens leeft: God! Ik was me ervan bewust dat het niet eenvoudig zou zijn. Er hadden me al meerdere mensen gewaarschuwd dat het geen pretje is in ontwikkelingslanden, dat het geen paradijzen zijn zoals ze zo vaak in de
me tot diep in mijn hart geraakt heeft. Het contact met mijn familie was moeilijk, omdat de internetverbinding niet optimaal was en ook telefonisch kon ik niet altijd iemand bereiken. Wanneer ik dan uiteindelijk iemand aan de lijn had van het thuisfront, probeerde ik me sterk te houden, zodat ze zich niet te veel zorgen zouden maken. De eerste maanden heb ik een dagboek bijgehouden. Dat was voor mij een manier om mijn gevoelens en gedachten van me af te schrijven. Ik wil jullie laten proeven van mijn ervaringen door enkele fragmenten uit mijn dagboek te citeren:
“Mijn verwachtingen omtrent de accommodatie waren al laag, maar blijkbaar heb ik dit nog overschat. De leefomstandigheden in Nepal zijn erg primitief. Er is elektriciteit, maar elk moment kan er zich een elektriciteitspanne voordoen en later op het jaar zullen we wel geteld 4 uur per dag 17
elektriciteit van het net ontvangen. Er is stromend water, maar enkel koud, niet-drinkbaar water. Het water wordt verwarmd met gas, maar dit is niet het geval in mijn primitieve verblijf dus moet ik het met koud water stellen. Ik slaap op een houten bak waar een ‘matrasje’ op ligt met de dikte van wat
winkeltje naast het ander. Hier en daar zag je een blanke buitenlander, maar nooit een vrouw alleen. Naast al de indrukken, het anders zijn en de angst voor de plaatselijke bevolking,
Langs de kant van de weg ligt afval en vuilnis als een sneeuwtapijt uitgespreid, straatkinderen staan in groep lijm te snuiven en overal liggen honden.
we thuis de zomerdons noemen. Wat huiselijke hygiëne betreft, is het volgens Europese normen alles behalve proper: er kruipt overal ongedierte, leefruimtes zijn muf en stoffig, en in de badkamer is schimmel de normaalste zaak van de wereld. Ik heb ergens in de winkel een verdelgspray gevonden. Telkens ik het huis uit ga, spuit ik mijn kamer vol en wanneer ik terugkom, vind ik al 4 dagen op een rij een tiental dode kakkerlakken. En toch… in vergelijking met het straatbeeld is het binnen in huis best schoon. Het verkeer is ronduit chaotisch! Overal rijden er auto’s, brommers en andere voertuigen door elkaar. Ik weet nog steeds niet of mensen hier nu links of rechts op de weg rijden. Gisteren heeft mijn huisbazin me samen met haar neefje Emé, die geen Engels spreekt, ergens in de stad gedropt. De chaos op de weg deed mijn hoofd al tollen, en eens uitgestapt, bleven de indrukken van alle kanten komen. Het was overweldigend. Ik kreeg op slag hoofdpijn en voelde een enorme angst in me opkomen. Overal hingen gekleurde reclameborden, de smalle straatjes met het ene 18
kwam ook nog dat we met twee verloren zijn gelopen. Ik had geen idee waar we zaten en was mijn reisgids in mijn kamer vergeten. We bevonden ons op een grote weg, waar er niet direct stadskaarten te koop zijn. Emé bleef volhouden dat hij de weg kende, maar na een uur wandelen had ik het gevoel dat we in rondjes liepen. Ik vroeg hem of hij wist welke bus hij moest nemen, maar door zijn gebrekkig Engels kwamen we daar ook niet uit, dus bleef ik hem gewoon volgen. Ik was hopeloos, angstig en voelde me ondanks mijn gezelschap alleen en in de steek gelaten. Ik kreeg barstende hoofdpijn en het wenen stond me nader dan het lachen, maar de tranen bleven afwezig. Ik bleef mezelf voornemen sterk te zijn en troostte mezelf met de gedachte dat ik nog geld had voor een taxi. Drie uur hebben we gewandeld langs grote wegen met zo'n druk verkeer. De uitstoot van de auto’s zorgde ervoor dat er zich
Reisverslag
een laagje smog op mijn gezicht begon te vormen. Mijn hoofdpijn werd erger door het inademen van de uitlaatgassen en door de drukte van de stad. De elektriciteitskabels bengelden slordig een meter boven
Mijn mama (die katholiek christen is) heeft gelijk, er is iets dat kracht geeft, er is iets of iemand die maakt dat je luistert naar een stem die kracht geeft en je aanspoort om wijs te handelen. Ik heb gebeden, en ik denk dat ik nog vaak zal bidden. Wanneer ik bid, bezin ik mij over wat er gebeurd is en wat zal komen,
je hoofd, overal hingen kartonnen reclameborden, constant werd er geclaxonneerd, langs de kant van de weg lagen afval en vuilnis als een sneeuwtapijt uitgespreid, straatkinderen stonden in groep lijm te snuiven en overal lagen er honden.
luister ik naar woorden die geen product zijn van mijn gedachten maar van iemand die dit alles overstijgt. Want mijn ratio kan dit niet dragen, mijn hoofd kan er niet bij en mijn hart voelt pijnlijk aan in mijn borst. Ik kan niet anders dan luisteren en bidden tot die iemand die mij de weg wijst en zegt wat te doen.�
Gehandicapte mensen zonder benen, zonder armen of op een andere manier zwaar fysiek beperkt, zaten op een stuk karton te bedelen, een kind van maximum 4 jaar lag voor dood (waarschijnlijk zwaar gedrogeerd) in de goot en zelfs toen hij door een Nepalese vrouw werd gepord, reageerde het kind niet. Op 4 uur tijd was ik getuige van dit alles en nog veel meer. Ik bleef me afvragen waarom mensen Nepal een prachtig land vinden en waarom me zo vaak was gezegd dat het een fantastische ervaring zou worden. Wat ik vandaag gezien had deed eerder denken aan de hel.
Naast de cultuurshock en de primitieve levensomstandigheden, kwam ook nog aan het licht dat de Nepalese organisatie bij wie ik werkte me op een subtiele manier uitbuitte. Ze vroegen 250 dollar voor mijn primitieve kamer, terwijl je voor dat bedrag in Nepal een volledig gemeubelde gezinswoning kan huren. Ook werden mij allerhande administratieve jobs toegewezen waarbij ik officiĂŤle Engelstalige dossiers moest herschrijven en er de spellings- en grammaticafouten uit halen. Ze beloofden me dat ik in de outreach centra met de straatkinderen zou mogen werken. Maar daar kwam weinig van in huis. Gedurende 3 weken heb ik alleen op een kamertje gezeten achter een computer. Uiteindelijk was ik zo ten einde raad, voelde ik me zo gebroken, dat terug naar huis keren de enige optie leek. 19
“Deze week gaat het zo slecht met me dat ik een vroegere vlucht wou boeken, om zo rap mogelijk terug naar België te gaan. Doordat een Duitse vrijwilligster die ik onlangs heb leren kennen, me aanmoedigde om op zondag naar de Christian Church te gaan in Patan, heb
ik dat plan nog even uitgesteld. Na heel wat zoeken heb ik uiteindelijk de kerk gevonden. Het voelde wat raar aan omdat ik in België nooit echt aansluiting gevonden had met de katholieke kerk waarin mijn moeder actief is. Maar ik was ten einde raad. Ik was op, gebroken, met de grond gelijk gemaakt en wist niet meer waar naartoe.
Die zondag in de kerk heb ik gehuild, 3 uur lang, tijdens de liederen, tijdens de gebeden, tijdens de preek. De tranen bleven maar komen en hoe meer ik probeerde ze tegen te houden, hoe heviger ik begon te huilen. Het was alsof alle tranen van de voorbije maand eruit kwamen en me volledig overspoelden. Maar ik was daar niet alleen met mijn verdriet. Ik voelde dat mijn tranen werden opgevangen. Ik voelde voor de eerste keer in mijn leven de aanwezigheid van Jezus Christus. Ik voelde me als een kleuter die totaal ontredderd in de 20
armen van zijn vader lag die hem met warme stem suste en wiegde en zei ‘Huil maar, het komt wel goed, ik ben hier, ik zorg voor jou, bij mij ben je veilig’. Na de dienst kwamen mensen naar me toe, omarmden mij, namen mijn hand vast, en zeiden: “You are exactly where you have to be”… Ik was omringd door liefde en steun van een groep onbekenden, maar het voelde zo goed. Na de viering heb ik met heel veel mensen mijn verhaal gedeeld en een zee van mogelijkheden kwam op me af: verschillende plaatsen waar ik kon verblijven, verschillende projecten waar ik mij nuttig kon voor inzetten, en heel veel contacten met mensen die me gewoon in hun hart wilden sluiten en waar ik steeds welkom was voor een babbel.”
In minder dan een week tijd, ben ik verhuisd naar een 'Christian Guesthouse' waar ik een warme douche had, een
Reisverslag
slaapkamer, internet, een gemeenschappelijke keuken en living die ik deelde met christenen van over heel de wereld! Ook ben ik dan beginnen helpen met allerhande christelijke projecten van zendelingen en Nepalezen die lid waren van Patan Koinonia Christian Church. De 5 maanden die
De Heer heeft mij letterlijk naar zich toe getrokken. Hij heeft mij ontworteld uit mijn comfortabel en voorspelbaar leven, Hij heeft mij ontworteld uit mijn zondige natuur. volgden heb ik gewerkt met straatkinderen, arme vrouwen en heb ik mezelf nuttig gemaakt in een weeshuis. Beetje bij beetje werd de pracht van het land, van het volk, van de mensen aan mij onthuld. God toonde zich aan me door zijn fantastische creatie, in de natuur, in de mensen rondom mij, in de projecten. Het werd uiteindelijk een onvergetelijke, levensveranderende belevenis!
Ik weet nu dat alles precies gebeurd is zoals het moest gebeuren. De Heer heeft mij letterlijk naar zich toe getrokken. Hij heeft mij ontworteld uit mijn comfortabel en voorspelbaar leven, Hij heeft mij ontworteld uit mijn eigen egoïstische natuur. Hij heeft mij naar Nepal geleid waar ik tot op een punt kwam, dat ik volledig gebroken was. Maar dit pijnlijke proces was noodzakelijk opdat het voor mij duidelijk werd dat ik niet op mezelf kan rekenen, dat ik Hem nodig heb elke seconde van de dag! Ik moest mezelf eerst verliezen voor ik Hem kon vinden. En dat heb ik gedaan. Ik heb hem gevonden!
Matthew 8:22, The cost of following Christ may be high, the value of being Christ’s disciple is an investment which lasts for eternity! 21
Yvan Thomas
Geflambeerd konijn In 2009 startten we binnen onze organisatie voor personen met een beperking een project in Rousse, een stadje in het noorden van Bulgarije, gescheiden van RoemeniĂŤ door de Donau.
De internationale samenwerking met Bulgarije is gestart naar aanleiding van de BBC-reportage "Bulgaria’s Abandoned Children", de onthutsende documentaire over een opvanghuis voor verstoten kinderen in het Bulgaarse dorpje Mogilino. Deze aangrijpende documentaire geeft een weinig fraai beeld van de instellingen voor kinderen met een verstandelijke en fysieke beperking in Bulgarije. Via het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap 24
kwamen we in contact met 'Help The Children'. Dzez vzw werd o.a. door Chris Dusauchoit opgericht naar aanleiding van de BBCreportage. Chris deed een oproep naar organisaties voor mensen met een beperking om hem te helpen in Bulgarije. Wij gingen hierop in en werken ondertussen nog altijd verder aan dit project. In het najaar van 2013 bezochten we het project als voorbereiding op ons verblijf in 2014, waar we een goede
Feestmaal
twee weken in Rousse zouden verblijven om ondertussen vorming te geven aan het team van 'Green Bridges', een dagcentrum dat instaat voor de opvang van kinderen met een verstandelijke beperking en met autisme. Het is even een knop omdraaien als je door Bulgarije reist, omdat wij zo gewend zijn aan luxe, zonder er ons van bewust te zijn. Vooral de sanitaire stops waren telkens een uitdaging: vinden we een proper toilet, een toilet dat je nog kunt doorspoelen, waarvan de zitting niet half verdwenen is, enz. Maar daar tegenover staat de gastvrijheid en de hartelijkheid van het Bulgaarse volk. Zo werden we een nacht gehuisvest bij een logopediste van het centrum, samen met haar man en zoontje. Het werd ons al vlug duidelijk dat de lonen van een logopediste in Bulgarije absoluut niet te vergelijken zijn met onze lonen. Toch stonden ze erop dat we bij hen logeerden en ze zouden ons gastvrij verwennen. Achteraf bleek dat zij hun slaapkamer en de slaapkamer van hun zoontje aan ons afstonden en samen op een grote fauteuil hadden geslapen. Dit zijn we toch niet gewoon in WestVlaanderen. Ze hadden gehoord dat ik in een Bulgaars restaurant genoten had van een geflambeerd gerecht en wilden dit absoluut ook voor ons klaarmaken. Ik had al gemerkt dat ze een hele tijd in de weer waren geweest met het zoeken
naar de gepaste alcohol om het gerecht mee te doen branden. Maar voor mij was het nog een complete verrassing om welk een gerecht het zou gaan en ook welke drank ze zouden gebruiken om te flamberen. Na de chopka, een typisch fris slaatje uit de Bulgaarse keuken, dat verwijst naar de drie kleuren van hun vlag (groene komkommer, witte kaas en rode tomaat), werden we vergast op een barbecue. Maar daarna kwam de kers op de taart:
Het is toch even een knop omdraaien als je door Bulgarije reist omdat wij toch zo erg gewend zijn aan luxe, zonder dat wij er ons bewust van zijn. gevuld konijn, geflambeerd met rakia. Eerst een woordje uitleg: de vulling van het konijn bestond uit een soort rijst, gemengd met groenten. Rakia is een typische Bulgaarse sterke drank, die vrijwel door iedereen gedronken wordt bij de chopka. Zelfs jongeren zijn niet vies van deze drank. Hij wordt gedistilleerd uit pruimen, abrikozen of peren, een beetje te vergelijken met Calvados die gedistilleerd wordt uit appels. Meestal heeft hij een alcoholgehalte van 40째, maar om zeker te zijn dat het flamberen zou lukken, hadden ze rakia van 60째 gekocht. Het flamberen was een enorm schouwspel, vooral omdat ze ongeveer een halve liter rakia op het konijn goten. Het spektakel was compleet. Het stelde me gerust te weten dat onze gastheer brandweerman was bij de stad Rousse, maar 25
Feestmaal
gelukkig was zijn tussenkomst niet nodig. Mijn ogen heb ik zonder problemen de kost kunnen geven, maar mijn smaakpapillen konden er niet zo van genieten. Sterke drank in combinatie met konijn leek me een heel speciale keuze die ik wel eens wilde
Als de gedachte aan God-werd-mens die in de grootste armoede geboren werd verdwijnt, dan wordt Kertmis een smakeloos geheel. uittesten, maar na het proeven ben ik tot de slotsom gekomen dat het bij die ene keer zal blijven. Het flamberen op zich staat op mijn netvlies gegrift, maar de smaak van konijn, geflambeerd met rakia, probeer ik uit alle macht te vergeten.
Sommige combinaties in de keuken moet je gewoon eens uittesten, maar sommige combinaties, zoals dit gerecht, zitten gewoon mis. Gelukkig was het donker en hoefde ik het stukje vlees niet tot op het been af te knagen. Er zijn veel combinaties die wel goed smaken, waardoor men tot fantastische gerechten komt. In deze periode moet ik denken aan de ingrediënten van een goed kerstfeest. Meestal is er lekker eten, gezelligheid, een cadeautje, enz. Hoewel ik de combinatie ook wel gek vind als ik denk aan kerst. Waarom? Omdat het oorspronkelijk toch ging om een kind dat in armoede geboren was en waarvoor de ouders niet eens een bedje vonden in één of andere herberg. Ze werden verwezen naar een ongezellige, stinkende stal. Ik geloof dus dat het belangrijkste ingrediënt stilaan aan het verdwijnen is uit onze kerstfeesten: Jezus Christus die als mens geboren werd om ons bij God te brengen (als je hier tenminste zelf voor kiest). Als dit ingrediënt verdwijnt dan wordt kerstmis een smakeloos geheel en kom je tot combinaties die helemaal niet bij elkaar passen en die een slechte smaak in je leven nalaten.
TIP
Abonnement Wil je een abonnement nemen op Wegwijzer? Of wens je iemand een abonnement te schenken? Vul de bon in, stuur ‘m op, en jij of je kennis ontvangt per post viermaal per jaar Wegwijzer. Je betaalt slechts e 8,5 voor een heel jaar.
Eens het juiste ingrediënt proberen? Absoluut de moeite waard!
Ja, ik neem een abonnement op Wegwijzer Naam:
.......................................................................................................................................................................
Adres:
.......................................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................................
✃
Stuur deze bon naar Wegwijzer, Lambermontlaan 158, 1030 Brussel. 26
Tralies
Gevangen en toch vrij Alleen maar tralies, en een dikke ijzeren deur. Niemand kan bij me. Ja, de bewaking, maar die staat nog zover van mij af. Alleen God kan door die tralies heen. Zelfs met die dikke deur, daar heeft Hij geen moeite mee. Ik zit op mijn cel, maar ben nooit alleen. Ik heb de Heer om mee te praten. Hij luistert naar me, wanneer ik Hem ook roep. Ik ben niet gevangen, gevangen in mezelf. Ik ben zo vrij als een vogel, vrij als nooit tevoren. Nee, voor mij geen tralies, tralies om me heen, want God heeft me bevrijd. Ik ben nooit meer alleen.
Wegwijzer...
is een uitgave van evangelische christenen. Er zijn wereldwijd honderdduizenden evangelische kerken. In België zijn er zo’n zevenhonderd door de overheid erkende evangelische kerken. We geloven wat de Bijbel zegt over God en de mens. God heeft de mens lief en wil ons nieuw leven geven. Coördinatie: Dieter Schleppi, p/a Moerkerksesteenweg 56, 8310 Brugge. Mail: wegwijzer@hetgoedeboek.be Redactie: Johan Leroy, Marieke Rommel, Dieter Schleppi, Yvan Thomas. Eindcorrectie: Ines Roels
Willy V. gedetineerde uit Tilburg
Vormgeving: Jehtron Wervik © Overname van artikelen is mogelijk, mits voorafgaande toestemming van de uitgever.
per post
Wil je zélf eens de Bijbel lezen, maar weet je niet goed hoe te beginnen? Wegwijzer helpt je graag. We bieden je de unieke kans om een schriftelijke bijbelstudie te volgen, die je inleidt in de rijke wereld van Gods Woord.
Ja, ik wil de Bijbel ontdekken per post! Naam:
..........................................................................................................................................................................
Adres:
..........................................................................................................................................................................
..........................................................................................................................................................................
Ik heb nog geen Bijbel (eventueel aankruisen)
✃
Ontdek de Bijbel
Stuur deze bon naar Wegwijzer, Lambermontlaan 158, 1030 Brussel. 27
als we cadeautjes krijgen die we niet echt nodig hebben, biedt God ons
V.U.: Wilfried Goosens, Lambermontlaan 158, 1030 Brussel
Met Kerst,
een geschenk aan waar we niet zonder kunnen.
(uit Peper en Zout, blz. 99)
Vriendelijk aangeboden door: