wegwijzer
.Events . .Cancel led. .Shoppi ng. .Ca ncelled .Biosko . op. .Ca ncelled .Reizen . . .Cancel led. .Restaur ant..Ca ncelled .CafĂŠ. . .Cancel led. .Feeste n .Cancel led. .Kerst. NOT can celled
Hou de moed er in !! Decemberavond
Gezond geloven Kris Tavernier
De lockdown van Elisabet
wegwijzer
4 10 12 16 20 22
4
Decemberavond
9
5 waarheden
10
Kerst op een stuk kladpapier
12
De weg naar de Hemel ...
15
Heerlijke herfstparmentier
16
De lockdown van Elisabet
20
Ongeremde kinderpraat
22
(im)Perfect
26
Gezond geloven
28 45e jaargang Winternummer foto voorpagina: kerstmarkt Valkenburg
Wegwijzer is een eigentijds driemaandelijks blad. Het weerspiegelt de diepere thema’s die de maatschappij boeien en daagt de lezer uit om zelf na te denken. Het blad is een uitgave van de evangelische kerk. De evangelische christenen vormen een groeiende groep van gelovigen voor wie het evangelie centraal staat. Met de Bijbel als basis voor alle facetten van het leven, willen ze zich zowel in de kerk als in de maatschappij inzetten voor de medemens. Meer informatie op
www.weg-wijzer.net
www.eavlaanderen.be
Editoriaal
S Ik ben Veel leesplezier.
Erik D'Joos
Wegwijzer 3
Levensverhaal
Decemberavond D a
Vorig jaar liep ik op een avond aan het einde van december door de straten van Leuven. Ik was net naar de kerstmarkt geweest, die ik gewoonlijk jaarlijks twee keer bezoek.
Cadeau De eerste keer ging ik voor de heerlijke ovenkoek en de gepofte kastanjes. Deze keer, mijn tweede bezoek dus, was ik er heengegaan om een cadeautje voor mijn ouders te kopen. EĂŠn van de kraampjes verkocht kleine huisjes. Niet van die kitscherige, fel blinkende of neonlicht schijnende. Nee, de mooie. Ze waren handgemaakt en zeer gedetailleerd. Ik kocht een huisje dat gebaseerd is op een bestaand huis van op de Grote markt in Leuven. Leuven is de stad waar ik geboren ben en waar we als gezin lang vertoefd hebben.
Nostalgisch Met het huisje op zak, liep ik nog wat door de straten, kwam hier en daar wat bekenden tegen, waaronder mijn kapper, een paar collega’s en een winkeluitbater. Ik ging ook een paar tweedehandsboekenwinkeltjes langs, een speelgoedwinkel en de vintage platenwinkel. Het was al vroeg donker, maar de combinatie van kerstverlichting in een donkere stad, de geuren
Wegwijzer 5
Zoveel mooie gedachten in ons hoofd, zoveel mooie mensen op straat, sommigen zingend, dansend. Veel van hen zijn vrolijk en goedgemutst.
van allerlei zoete en hartige dingen door elkaar en hier en daar een straatmuzikant… dit alles maakte me vrolijk en nostalgisch. Ik was eigenlijk gewoon blij met het leven. Los daarvan had ik maagpijn, al een week of twee en dat ging maar niet over. Ik kreeg er medicijnen voor, maar die werkten maar traag. Het was vreemd dat ik me tegelijk zo goed en ook zo slecht kon voelen.
Kerstliederen De blijdschap die we hebben, delen we graag: van “Vrolijk Kerstfeest” tot “Happy New Year”, dat lukt nog wel . We blijven even hangen bij een kinderkoor dat kerstliedjes zingt 6
Wegwijzer
en knikken elkaar vrolijk toe terwijl we aanschuiven voor een ovenkoek of een Hasseltse koffie. Het lijkt wel of er op die momenten vriendschappen ontstaan. En we gaan allemaal blij en nostalgisch naar huis, soms zelfs met een druppeltje te veel op. De dag erna denken we echter al niet meer aan die mevrouw met de blauwe muts die haar ovenkoek liet vallen en zomaar een nieuwe kreeg, ‘omdat het Kerstmis is’. we denken niet meer aan de oude man met zijn draaiorgel, of ja, misschien nog één keer als we ’s morgens vroeg nog snel een ‘story’ op Instagram zetten over gisterenavond. Zoveel mooie gedachten in ons hoofd, zoveel mooie mensen op straat, sommigen zingend, sommigen dansend.
Uiterlijk Over het algemeen gaat het best goed met me. Ik ga er van uit dat je me niet kent, dus geef ik je enkele kenmerken: lang, grote baard, donker haar, overgewicht, single, muzikaal, boekenfan, geheelonthouder, jeugdwerker. Voilà, nu kan je me je misschien een beetje voorstellen, zo lopend door de straten van Leuven, met maagpijn, maar toch met een glimlach op mijn gezicht. Ik draag een bontgekleurde sjaal die een vriendin voor me breide, een sjaal die zich soms verwart met de haren van mijn baard. Dat geeft me een fijn gevoel.
Veel van hen zijn vrolijk en goedgemutst. Herken je de geur van spekfakkels op de barbecue? Van Glühwein en chocolademelk? De klanken van “Stille nacht” vanuit een tuba en een viool? De combinaties zijn overweldigend, maar op zo’n avond onwaarschijnlijk mooi.
Maagpijn Ik hoop dat het me gelukt is om je gedachten in een sfeer van
rust te brengen. Ondertussen heb ik echter nog steeds erge maagpijn. Zou ik er iemand over vertellen? Mijn kapper zou luisteren, mijn collega’s ook en zelfs de man van de platenwinkel heeft altijd wel tijd voor een babbel. Maar de anderen? De man die tuba speelt bijvoorbeeld. Zou hij even blij zijn met de mededeling dat ik maagpijn heb als met een stuk van 2 euro in zijn koffer? Of de kastanjeverkoper, zou hij de tijd nemen om naar me te luisteren en me te troosten? Ik betwijfel het. Dit is wat ik altijd zo vervelend vind: zoveel mensen gaan op zo’n kerstmarktavond hartelijk met elkaar om, maar het blijkt uiteindelijk heel kortstondig en oppervlakkig.
Waar kan ik terecht met mijn pijn en verdriet? Met mijn maagpijn kan ik naar de dokter en die heeft intussen een betere oplossing kunnen bieden, maar waar kan ik heen als ik verdrietig ben? Waar kan ik terecht als ik met mijn gedachten, mijn leven in de knoop zit?
Samen-zijn Ik geloof dat wij als mensen niet gemaakt zijn om alleen door het leven te gaan, ik geloof ook dat er een plan is voor ons leven. Ik geloof in God. ? In de Bijbel kan je op verschillende plaatsen lezen dat God de mensen leert om samen te leven. Een gezin of een familie is een mooi beeld van hoe God het leven ziet.
Wegwijzer 7
Wij mensen hebben elkaar. We kunnen voor elkaar zorgen en door elkaar verzorgd worden. Zo bedoelde God het.
8
Twee mensen die van elkaar houden en samen kinderen opvoeden. Met grootouders, neven, nichten, ooms en tantes erbij heb je al snel een heel netwerk van mensen die elkaar graag zien en die voor elkaar kunnen zorgen. Dit klinkt misschien idealer dan vaak het geval is, maar het is een goed model. Mensen als ik, die single zijn, hebben vaak geen kinderen om van te houden, maar soms wel nog ouders en andere familie. Maar zelfs als je helemaal alleen bent, is er eigenlijk niets dat je tegenhoudt om ‘familie’ te zijn met anderen. Wij mensen hebben elkaar. We kunnen voor elkaar zorgen en door elkaar verzorgd worden. Zo bedoelde God het toen Hij ons maakte en hier op onze aarde neerzette. Samen.
Wegwijzer
Jezus In een wereld waar niet iedereen luistert naar God is het vaak moeilijk om nog vreugde te hebben in het leven. Je richt je meer op de spreekwoordelijke levensmaagpijn dan op het zorgen voor elkaar. Ik ontdekte een aantal jaar geleden wat het betekent om geliefd te zijn en om verzorgd te worden. Niet door een partner, maar door Jezus Zelf, en de mensen die Hij om me heen plaatste. Wie weet schrijf ik volgende keer wel hoe dat precies gegaan is, maar voor nu zal ik het houden bij: zorg voor elkaar en vraag eens aan Jezus hoe dat bij jou precies kan werken. Johan Menheere
5
waarheden
God od
die je moet weten over .1.
De mens heeft geen persoonlijke relatie met God. Nochtans verlangt God naar een intieme en vertrouwelijke band met jou. Want je bent geschapen om te leven in relatie met je liefhebbende Schepper. Hij wil je leven zinvol maken en vullen met Zijn liefde.
.3.
.2. De afstand tussen de mens en zijn Maker is er doordat de mens Hem de rug heeft toegekeerd. God schiep je met een vrije wil. Daarbij kreeg de mens de keuze: leven in gehoorzaamheid aan zijn Schepper, met alle positieve gevolgen vandien. Ofwel toegeven aan het kwaad, met alle negatieve gevolgen vandien. De meeste mensen kiezen voor het tweede omdat dit schijnbaar de meeste vrijheid biedt.
Jezus Christus is de brug tussen de mens en God. We maken allemaal fouten en hebben moeite om ons aan Zijn geboden te houden. Jezus heeft de straf voor onze misstappen op Zich genomen toen Hij stierf aan het kruis. Als gevolg daarvan kan Hij iedereen die dit erkent, vergeven. Op die manier staat er niets meer tussen jou en God in.
.5. We kunnen niet uit eigen kracht bij God komen.
.4. Geef je leven over aan Jezus Christus. Als je beseft dat er een barrière is tussen God en jou, die je niet op eigen houtje kunt overbruggen, weet dan dat Jezus Christus de brug is naar God. Hij heeft de weg vrijgemaakt en je moet dit enkel in geloof beamen. Als je dat doet, schenkt Hij je een volledig nieuw en eeuwig leven. Hij komt in je wonen en je krijgt contact met Hem. Je kunt Hem iedere dag beter leren kennen, onder andere door het lezen van de Bijbel.
De scheiding tussen God en jou, die is onoverkomelijk. De vele pogingen om de relatie met God te herstellen, lopen telkens op niets uit. Welke inspanningen je ook levert, je slaagt er niet in om zelf terug contact te maken met God.
wegwijzer
Evangelie
Kerst
op een stuk
Rond deze tijd van het jaar, krijg ik - momenteel omwille van Covid-19 vooral online - een heleboel vragen over kerst. Er wordt algemeen aanvaard dat het kerstfeest oorspronkelijk niet christelijk is, maar overgenomen van een heidense feestdag. Zoals vele dingen die algemeen aanvaard zijn, blijkt dit niet echt dichtbij de waarheid te liggen. De Romeinen hielden van feesten en festivals. De Romeinse dichter Ovidius gaf ons in Fasti een lijst van alle feesten van januari tot juni. Andere lijsten geven festivals voor de rest van het jaar. In sommige maanden waren er festivals op twee derde van alle dagen. Maar interessant genoeg hadden de Romeinen eerst geen feest op 25 december. Pas nadat de christenen hadden besloten om de geboorte van Jezus te vieren op die dag, werd 25 december
door een keizer uitgeroepen tot het feest van ‘Sol invictus’ (= ‘onoverwinnelijke zon’, officiële zonnegod van het latere Romeinse rijk). Voordien was de datum niet in gebruik als feestdag. Toch blijft de vraag: waarvoor dient kerst en waarom vieren we het? Het is zeker dat veel dingen rondom dit feest later zijn toegevoegd: kerstbomen, cadeaus, Rudolf en de kerstman. Waar ging het oorspronkelijk om? Laat me beginnen met jij en ik. We zijn gewone mensen.
We zoeken - zeker in 2020 betekenis voor onze levens. Veel van onze plannen, hopen en dromen lijken nu ongrijpbaarder dan ooit. Onze agenda voor dit jaar ligt allang in de vuilnisbak. Durven we een agenda voor 2021 te kopen? We kijken op naar de hemel. Is er een God? En als er een God is, waarom kunnen we dan niet met Hem in contact komen? Is Hij onverschillig? Het probleem ligt niet bij God, maar bij ons. Onze roddels, humeurigheid, woedeuitbarstingen, hebzucht, leugens,
kladpapier obsessie met seks, geld en macht, en nog meer vormen een donkere wolk tussen God en ons. Wat kunnen we daaraan doen? Eigenlijk niets. Maar God heeft ons lief, en daarom heeft Hij besloten om er iets aan te doen. God, in de persoon van Jezus, is gekomen om als mens onder ons te wonen. Dit was geen kort en vluchtig bezoekje. Jezus begon bij het begin: hij werd geboren als een baby’tje. Tijdens de kerst denken wij aan de herders, de kudde, de drie koningen (hoewel niet in de Bijbel staat dat het koningen waren, noch dat het er drie waren), enzovoort. Dat is leuk om te vieren, maar het belangrijkste is niet dat Jezus in een stal is geboren, maar dat God werd geboren als mens. Jezus leefde meer dan dertig jaar onder ons. In Zijn laatste drie jaar vertelde Hij over Zijn Vader, verwelkomde Hij buitenstaanders, genas Hij zieken en deed Hij wonderen. En, - essentieel voor ons Hij nodigde ons uit om Zijn volgelingen te zijn. We mochten, we mogen een nieuw leven
beginnen, in vriendschap met God. ’s Avonds laat kwam een Joodse leraar bij Jezus met zijn vragen hierover. Jezus zei tegen hem: “God had de wereld zozeer lief, dat Hij Zijn enige zoon heeft gegeven, zodat wie in Hem gelooft niet hoeft te sterven maar eeuwig leven heeft.” Maar hoe kan dat? Hoe kan God zomaar beslissen om onze zonden weg te wissen? Zonde leidt tot de dood. Het is de onvermijdelijke consequentie van een leven gescheiden van God.
“God had de wereld zozeer lief, dat Hij Zijn enige zoon heeft gegeven, zodat wie in Hem gelooft niet hoeft te sterven maar eeuwig leven heeft.”
heropgestane mens. Jezus betaalde de prijs voor ons. Toen de soldaten Hem kwamen arresteren, had Hij Zich kunnen verdedigen. Toen de Joodse rechters en nadien de Romeinse gouverneur Hem ondervroegen, had Hij zich kunnen verdedigen. Hij deed het bij geen van beide. Hij is aan een kruis opgehangen omdat Hij als rechtvaardige wilde sterven voor ons, de onrechtvaardigen. Maar de dood kon Jezus niet vasthouden. Op de derde dag kwam Hij weer tot leven. Niet als een spook, maar als een fysieke,
Vind je dit ongeloofwaardig? Denk dan eens terug aan de betekenis van Kerstmis. God is als een mens naar de wereld gekomen. Zou de dood God werkelijk kunnen vasthouden? Het was juist met de bedoeling om te sterven, en de dood te overwinnen, dat Jezus naar de wereld kwam. Nu biedt Hij nieuw leven aan iedereen die bereid is om Hem te volgen. Gelukkig kerstfeest! Martin Turner
Wegwijzer 11
Kunst
De weg naar de Hemel ...
In de late Middeleeuwen waren hemel en aarde veel meer met elkaar verbonden dan vandaag de dag. Geloof in een hemel, een hel, in engelen en demonen waren reĂŤle overtuigingen in het denken van de mens.
Dit zie je ook terugkomen in de beeldende kunst uit die periode. Door middel van de beeldende kunst ontvingen mensen lessen in het geloof, dus ook over de geestelijke wereld en het leven na de dood. Dit bovennatuurlijke, geestelijke leven werd heel realistisch uitgebeeld. In de kunstwerken die wij kennen uit deze periode is vaak enerzijds de hemel met engelen uitgebeeld en anderzijds de brandende hel met demonen.
In dit artikel wil ik aantal van zulke kunstwerken laten zien. Een van de vroegste uitbeeldingen van deze voorstellingen zijn onderdeel van een triptiek Het laatste oordeel van Dirk Bouts (rond 1450), die te zien zijn in Palais des Beaux Arts in Lille. Het linker zijluik heet: De gelovigen onder weg naar het Paradijs. Het rechter zijluik heet: De val van de zondaren. De hemel wordt in de Bijbel vooral beschreven als een plaats die boven het heelal is. In dit schilderij zien we dit ook. We zien een verbinding tussen de hemel en het aardse Paradijs zoals dat beschreven wordt in de laatste hoofdstukken van het Bijbelboek Openbaring. Op de voorgrond van het schilderij zien we een engel in een prachtig gewaad met vleugels, zo werden engelen meestal uitgebeeld in deze periode. De gelovigen hebben witte doeken om zoals beschreven staat in Openbaring 18. Ze worden het paradijs ingeleid en we zien in het midden een fontein staan die refereert naar de fontein in Openbaring 22. De hemel wordt vaak uitgebeeld als een prachtig, paradijselijk landschap.
De hemel wordt op deze manier ook wat concreter gemaakt voor de toeschouwers, als een plek die zij zich kunnen inbeelden. Het rechterzijluik beeldt de val van de zondaren uit. De hel wordt in de Middeleeuwen vooral gesitueerd in de onderwereld. Daarom zien we hier ook dat de zondaren verdwijnen in de aarde. Ze worden begeleid door vreemd uitziende wezens, die demonen worden genoemd.
het paradijs en ze komen aan in het hemelse Paradijs. Bij de uitbeelding van de opname zien we dat engelen, de gelovigen naar een koker van licht dragen. Het is een unieke weergave van de hemel. Het bijzondere is van deze uitbeelding is dat dit beeld ook vaak is beschreven door mensen met een bijna-doodervaring: zij geven vaak aan een tunnel van licht te zien. Ik trek verder geen conclusies over
Een viertal andere schilderijen (van rond 1490) met dit thema zijn van Jheronimus Bosch. De eerste twee werken verbeelden de opname van de gelovigen in
Jheronimus Bosch, maar het is wel interessant dat hij zo’n zelfde beeld gebruikt voor de overgang van de dood naar de hemel. Het schilderij van het aardse paradijs
Wegwijzer 13
vertoont veel overeenkomsten met het schilderij van Dirk Bouts. De andere twee werken verbeelden de zondaren in de hel en een brandende hel. Jheronimus Bosch beeldde vaak de hel heel expliciet uit met brandende gebouwen en angstaanjagend uitziende wezens. Schilders in die tijd wilden de mensen te waarschuwen en wakker maken. Het verschil tussen hemel en hel vormde een steeds groter wordend contrast in de schilderkunst. Het was een duidelijke oproep voor het doen van goede werken en de juiste keuzes maken om niet de hel terecht te komen. In mijn vorige artikel, over schilderijen met de doop van Jezus, liet ik al zien dat de kijker steeds meer tot nadenken werd gezet. Het schilderij: De oversteek van 14
Joachim Patinir uit circa 1520 is daar ook een goed voorbeeld van. We zien een prachtig landschap waarin het midden een rivier stroomt. Op de rivier vaart een bootje met een ziel erin. Langs de linkeroever is een inham te zien in een rotsig landschap. Aan de rechteroever zien we ook een inham maar nu omgeven door prachtige bomen en struiken. De ziel staat voor de keuze waar hij in zal varen. Kiest hij voor de moeilijkere, rotsachtige inham waarlangs hij zal komen in het hemelse paradijs? De andere keuze is de mooie baai invaren. Het ziet er aantrekkelijker uit maar daarachter is wel de hel. Dit soort schilderijen moesten mensen tot nadenken zetten over hun eigen keuzes. Hetzelfde thema komt ook al voor in de gelijkenissen van Jezus waarin hij waarschuwt dat de weg naar de hemel moeizamer te vinden Wegwijzer
is en dat de smalle doorgang de weg is naar het Koninkrijk van de hemel. Maar Jezus belooft ook een glorieuze toekomst aan wie Hem willen volgen. Ook in de latere geschiedenis blijft deze thematiek terugkomen, bijvoorbeeld in de verhalen van John Bunyan over de Christenreis en de Christinnereis. In het hedendaagse Christendom worden deze twee uitersten niet meer zo scherp tegenover elkaar gezet. Maar ik wil de lezer uitdagen! Kijk eens naar het schilderij van Joachim Patinir en beeld je in dat jij op deze rivier vaart? Welke keuze zou jij maken? Gerdine Baaij Missionairwerker bij Operatie Mobilisatie in BelgiĂŤ. Zij heeft kunstgeschiedenis gestudeerd aan de universiteit in Leiden en is afgestudeerd op kunst van de Nederlanden van 1400-1600.
Koken
Heerlijke herfstparmentier
(van zoete aardappel, pompoen en kippengehakt)
Ingrediënten: • 500 gr kippengehakt (eventueel met kippenkruiden) • 600 gr zoete aardappel • 1 butternut • 2 uien • 2 cm verse gember (met gemberpoeder lukt het ook) • 1 laurierblaadje • 2 koffielepeltjes komijn • chilivlokken (of harissa of … iets pittigs) • beetje kaneel en nootmuskaat • peper en zout • cheddarkaas millimeter dik) bestrooi ze met komijn, peper, zout en chilivlokken (deze kan je weglaten als je kinderen niet van pittig houden). Gril ze op een bakplaat ongeveer 15 minuten in de oven.
Noot: Al deze ingrediënten kan je naar believen in hoeveelheden aanpassen. Ik gebruik bijvoorbeeld meestal in verhouding veel minder gehakt dan wat dit recept zegt. Het is altijd handig om het eerst eens te maken en daarna aan te passen aan je eigen goesting (en de aangepaste/verbeterde versie noteer je dan in je receptenboekje)…
Stap 3: Snij de andere ui in kleine stukjes en bak deze samen met het gehakt (en eventueel extra kippenkruiden). Snij de overschot van de pompoen ook in kleine blokjes en bak het samen met het gehakt zodat het een zachte massa wordt.
Stap 1: Schil de zoete aardappelen en 1 ui. Snij alles in grote stukken en kook dit met 1 laurierblaadje. Dit duurt ongeveer 20 minuten. Daarna pureren (laurierblaadje er eerst uithalen natuurlijk!) en op smaak brengen met gember, kaneel en nootmuskaat.
Stap 4: Neem een ovenschotel. De onderste laag is het gehakt, daarover doe je de puree en je legt de schotel dicht met de gegrilde schijfjes pompoen. Nog een (dikke) laag cheddarkaas erover en nog even in de oven voor een kaaskorstje. Stap 2: Snij het mooie stuk (de hals) van de uw christelijke uw boekhandel christelijke boekhandel pompoen in dunne schuifjes (een paar
Ann Van der Flaas
EN LEUVEN
GENK GENK
KORTRIJK KORTRIJK
uw christelijke boekhandel
uw christelijke boekhandel
089 30 58 86 089 30 58 86 3 93 016 25 93 93 056 35 78 99 056 35 78 99 genk@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.be uven@hetgoedeboek.be deboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be
Vennestraat 345 Vennestraat GENK 345 Tervuursesteenweg nweg 192 192 MeensestraatMeensestraat 79 79 LEUVEN LEUVEN KORTRIJK 3600 Genk 3600 Genk erlee3001 Heverlee 8500 Kortrijk 8500 Kortrijk uw christelijke boekhandel 016 25 93 93 leuven@hetgoedeboek.be
089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be
Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee
Vennestraat 345 3600 Genk
uw christelijke boekhandel
LEUVEN
016 25 93 93 hetgoedeboek.be hetgoedeboek.be
leuven@hetgoedeboek.be
GENK LEUVEN
uw christelijke boekhandel
GENK LEUVEN
Tervuursesteenweg Meensestraat 79 192 3001 8500 Heverlee Kortrijk
089 30 58 86 fb.com/hetgoedeboek 016 25fb.com/hetgoedeboek 93 93
Tervuursesteenweg 192 hetgoedeboek.be
GENK
089 30 58 86 056 016 2535 9378 9399 uw christelijke boekhandel genk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be
genk@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be
GENK KORTRIJK
KORTRIJK GENK
KORTRIJK
056 35 kortrijk@hetg
Meensest 8500 K
056 089 30 58 86 35 78 99 056 35 78 99 kortrijk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.be
KORTRIJK
Vennestraat 345 Meensestraat 79 fb.com/hetgoedeboek hetgoedeboek.be Vennestraat 345 Tervuursesteenweg 192 3600 Genk
Vennestraat 345 3600 Genk
KORT
fb.com/hetgoedeboek Meensestraat 79
Evangelie
De lockdown van
Elisabet
In de Bijbel staan een heel opmerkelijke geschiedenis over Elisabet en Zacharias1. Het waren mensen die qua afstamming in Israël, een stamboom hadden om ‘u’ tegen te zeggen. Elisabet had als voorvader Aäron, de broer van Mozes. Uit deze familie kwamen de hogepriesters voor, die een bijzondere rol te vervullen hadden in de tempeldienst. En de man van Elisabet hoorde ook tot de priesterafdeling, wat hem geregeld de belangrijke opdracht bezorgde om voor te gaan in gebed. 1 Je kunt dit verhaal lezen in de Bijbel, boek Lucas hfdstk. 1 verzen 5-25
Je zou dit koppel dus kunnen bestempelen als heel gezegend. Daarbij wordt ons nog verteld dat het koppel heel godsvruchtig was en onberispelijk in hun levenswandel met God. Er was echter één groot probleem in dit gezin: Elisabet was onvruchtbaar. In die tijd werd dit gezien als een vloek van God, wat een enorme last voor deze mensen betekende. Ondertussen waren alle kansen op een zwangerschap verkeken, want ze waren beiden op hoge leeftijd gekomen. Maar dan krijgt de geschiedenis een volledig nieuwe wending: tijdens zijn dienst verschijnt een engel aan Zacharias. Stel je voor. Elisabet zou een zoon baren. En niet zomaar een zoon. Hij zou een groot profeet worden die de komst van de Messias moest inluiden. Hij zou geen wijn en sterke drank drinken en zou, vervuld van Gods Geest, heel wat mensen tot Hem brengen.
En dan gebeurde iets waardoor Zacharias serieus op de vingers getikt werd, of liever: op de stem. Als God ingrijpt in je leven, dan weet Hij wat Hij doet.
Wegwijzer 17
Al die jaren van vernedering hadden Elisabet niet verbitterd maar juist heel nederig en zacht gemaakt.
De prachtige verbeeldingen zijn gemaakt door Gea van den Berg en vormen een vierluik.
Alhoewel Zacharias eerst verward was en vrees hem overviel – je zou voor minder – stelde Zacharias de boodschap van de engel in vraag: “Waaraan (of hoe) zal ik dit weten?”. Wat was dit nu voor een vraag? Ik zou zeggen: “Doordat Elisabet zwanger wordt.” De engel onderstreepte dat hij rechtstreeks voor God stond, toen hij de opdracht voor deze boodschap kreeg. Hoe kon Zacharias hieraan twijfelen? Zo’n verschijning was in die tijd, net zoals nu, geen alledaagse koek. Hoe kon Zacharias, die dag in dag uit tot God gebeden had om een kind en het dus moest hebben van een wonder, de macht van God om in te grijpen in de natuur in twijfel trekken? Dan gebeurde er iets waardoor Zacharias serieus op de vingers getikt werd, of 18
liever: op de stem. Hij kon niet meer spreken. Het werk als priester kon hij gelukkig wel verder doen: bidden voor het volk en reukoffers verzorgen. Daarvoor had hij geen stem nodig. God kon hem horen en zelfs gebruiken in Zijn dienst. Alleen kon hij geen openlijk gebed uitspreken over het volk. Als hij niet eens een engel op zijn woord geloofde, hoe zou hij dan over het volk een gemeende zegen kunnen uitspreken? Het met stomheid geslagen worden was dus voor Zacharias een heel gepast antwoord. Als God ingrijpt in je leven, dan weet Hij wat Hij doet. Maar hoe zat het met Elisabet? Toen Zacharias zijn dienst in de tempel vervuld had, trok hij naar huis. Elisabet had de engel niet gezien. Zij werd enkel Wegwijzer
geconfronteerd met Zacharias’ stomheid. Met stukjes papier -want ik veronderstel dat hij de doventaal niet onder de knie had- en met handen en voeten vertelde hij haar over de ontmoeting met de engel. Niet lang daarna werd Elisabet zwanger van hem. Er is nergens sprake van twijfel. Zacharias’ ‘hoe-vraag’ van daarnet, was meteen beantwoord. Laat ons eerlijk zijn: de reactie van Elisabet op haar zwangerschap was toch ook op zijn minst heel eigenaardig: ze verborg zich 5 maanden. Ze ging vrijwillig in een echte lockdown. Waarom toch? Als je na zolang wachten in verwachting geraakte, wetende dat het biologisch gezien een onmogelijk zaak was, dan zou je toch verwachten dat ze dit overal ging rond vertellen.
Dat ze bokkesprongen doorheen de stad zou maken (in zover haar leeftijd het nog toeliet) van blijdschap… ? Welke reden had Elisabet voor haar vrijwillige lockdown? “De Heer heeft zich mijn lot aangetrokken. Hij heeft dit voor mij gedaan opdat de mensen me niet langer verachten.” 1 Maar zo zat Elisabet niet in elkaar. Ze wilde in alle stilte het kindje in zich laten groeien . Zonder ophef te maken. Want ze wist dat ze in verwachting was van een groot profeet die de weg mocht voorbereiden van de Verlosser. Dat was voor haar veel belangrijker dan 1 NBV-vertaling
haar omgeving beschaamd maken. Al die jaren van vernedering hadden Elisabet niet verbitterd, maar juist heel nederig en zacht gemaakt. Ik hoorde eens een uitspraak: ‘Qua karakter heb je twee mogelijkheden: ofwel ben je klei ofwel ben je was. Ben je klei en Gods licht schijnt op je, dan word je harder en harder. Ben je was en Gods licht schijnt op je, dan word je zachter en zachter.’ Wat ben jij? Klei of was? Yvan Thomas
Toelichting 4-luik van Gea van den Berg
ID’tje
In een gemeente in Nederland grepen de gelovigen het schilderij aan om de Advent mee te vieren, de voorloper van het Kerstfeest. Het eerste luik kondigt de geboorte van Johannes de Doper aan. Het tweede luik verhaalt de aankondiging van de geboorte van Jezus. Het derde luik verbeeldt Maria bij Elisabet. Maria zingt er haar lofzang. Het vierde luik gaat over de geboorte van Johannes de Doper, met de lofzang van Zacharias. De kinderen worden op een bijzondere manier betrokken bij dit thema. Ze krijgen bvb. zes kleine kaarsjes mee om er elke dag één aan te steken. Een andere keer maken ze een schaapje of een hoera in verwachting – kaart.
Wegwijzer 19
Dagboek
Ongeremde kinderpraat “Is het nog Corona-tijd?”
De bladeren van de bomen kleuren rood en oranje, de wind blaast ze in hoopjes in hoeken of onder hagen. De ochtenden zijn al een pak kouder, door het winteruur zijn de avonden donkerder… De winter komt eraan en dus had ik als altijdop-tijd-zijnde-mama de doos met sjaals, mutsen en wanten alvast van de zolder gehaald. Zaterdagochtend haalde Juda zijn knalrode muts mét gigantische pompon eruit, zette hem op zijn hoofd en juichte: “Aha, nu is de coronatijd voorbij, nu begint de wintertijd, hé, mama?!” … Was het maar zo eenvoudig! Het harde besef komt stilletjes binnen: voor onze kleinste is het grootste deel van zijn ‘bewuste’ leven ondertussen ‘corona-tijd’, zoals onze zonen het zeggen. Voor hem zijn mondmaskers het normale, hij stelt zich vragen als we ergens komen en er staat géén overgedimentioneerde bus ontsmettingsgel klaar, hij heeft al maanden geen winkel meer aan de binnenkant gezien, … Vorig weekend hebben we ontdekt dat hij zeer goed mensen met mondmaskers herkent. Waar ik soms héél goed moet kijken om te zien wie er eigenlijk achter zit, is hij vaak feilloos in staat om die mensen
te herkennen. Toch een beetje griezelig soms… Ik ben ontzettend dankbaar dat onze kinderen allemaal jonger dan 12 jaar zijn. Voor hen gaat het leven eigenlijk best wel
helpen), … Mijn hart gaat uit naar de leeftijdsgroep die boven onze kinderen zit, de 12-plussers, zij mogen eigenlijk niets meer, moeten constant met mondmaskers rondlopen, worden geteld als een contactpersoon, wonen vaak nog thuis en kunnen niet hun eigen bubbel kiezen, …
Juda zette zijn knalrode muts mét gigantische pompon op zijn hoofd met de woorden: “Aha, nu is de coronatijd voorbij, nu begint de wintertijd, hé, mama?!”
Sinds juli mogen we terug in het kerkgebouw samenkomen. Onderweg merkte Abel op dat er toch wel heel veel logeerwagens (mobilhomes) op de baan zijn… In de kerk worden kinderen strikt gescheiden van de volwassenen. Iemand van het coronateam tekent buiten voor de kerk nog snel de laatste strepen op 1,5m van elkaar. Het doet een beetje onwennig aan, maar wij zijn toch dankbaar dat we mogen samenkomen…
‘normaal’ verder. Ze mogen nog naar de basketles (maar zonder gebruik te maken van de kleedkamers), ze mogen naar de muzieklessen (als ze eraan denken de pijlen in de gebouwen te volgen), ze mogen nog naar de jeugdbeweging, de Timo-kids (al kunnen/ mogen ouders niet meer
De truc is om gelukkig te zijn met de kleine dingen, zoals toen Eli onlangs zei: “Mama, graden kan je toch zeggen in Celsius en in Frankenstein?”. Jonathan en ik keken elkaar aan en schoten in een mega-schaterlach… de klinkers klopten in ieder geval al ! Ann Van der Flaas, jongensmama van Eli (10), Micha (8), Abel (6) en (Juda 3,5)
Wegwijzer 21
Opvoeding
Nog even en het is zover… We zullen onze kerstboom versieren. Het idee alleen al roept zo veel herinneringen opaan de voorbije jaren. De kinderen vinden het heerlijk als ik iets vertel over vroeger, dus de weken vooraf passeren er heel wat verhalen de revue. Zoals die keer, voor de kinderen geboren waren, dat de kat met vier poten tegelijk in de kerstboom sprong. Of toen de onderste twee takken van de boom elke dag een beetje ijler werden, omdat er een peutertje aan al die glimmende spulletjes niet kon weerstaan. En natuurlijk vertel ik ook over de memorabele ruzie over wie de piek op de boom mocht zetten waarna er een stevige duw werd gegeven en we bijna geen boom meer hadden. Toen we nog maar twee kinderen hadden, bedacht ik
perfect
(IM)
vooraf al hoe de boom eruit zou gaan zien. Ik zocht mooie kerstballen uit en nepsneeuw die we erover lieten dwarrelen. De kinderen mochten wel helpen, maar als ze eenmaal uit zicht verdwenen waren, herschikte ik snel alles een beetje zodat het wat meer op mijn ideaalbeeld leek. En toen kregen we meer kinderen en pleegkinderen. Ik dacht nog wel na over mijn kerstboom, maar dat deden mijn kinderen ook. En ze hielden het niet alleen bij dénken, ze gingen ook knutselen. Kerstballen, engeltjes, kerststerren,… Alles moest in de boom, want ze hadden het toch speciaal daarvoor gemaakt? Nu ja, je kan je het al wel voorstellen: met zoveel moois in de boom, bleef er niet veel plaats meer over voor mijn mooie kerstballen. En die nepsneeuw laten dwarrelen? Tja, dat werd nog net geen sneeuwballengevecht. Maar uiteindelijk is er dus een
versierde boom. Met een beetje nepsneeuw. Spulletjes herschikken doe ik niet meer, er is geen beginnen aan. Hij is niet heel mooi, en toch ook weer wel, maar op een heel andere manier. De boom is alles behalve perfect, maar hij is helemaal van ons. Als ik een foto maak van de kinderen voor die boom, glimmen hun oogjes van trots en van plezier. Weer een hele mooie herinnering erbij.
Helemaal (im) perfect. Misschien ben ik ook wel zoals die boom. Als ik naar mezelf kijk, zie ik zoveel fouten. Zoveel dingen die ik verkeerd doe, niet goed genoeg naar mijn eigen eisen. Maar als God naar me kijkt, ziet Hij dat niet. Hij ziet wie ik werkelijk ben en wie ik kan worden, die Hij heeft gemaakt en liefheeft. Helemaal (im)perfect. Reninca D’Joos
Als ik een foto maak van de kinderen voor die boom, glimmen de oogjes van de kinderen van trots en van plezier.
Wegwijzer 23
Interview
Gezond geloven Wat heb je aan het begin van dit jaar toegewenst aan familie, vrienden en kennissen? De kans is groot dat daar ‘veel geluk en een goede gezondheid’ tussen zat. Klinkende clichés, welgemeend en goedbedoeld, maar niet altijd even diep doordacht. We wisten op dat moment ook nog niets van de dramatische draai die ons dagelijks bestaan zou nemen. Wie had kunnen bedenken dat een onbekend virus ons maandenlang thuis zou opsluiten? Of inspanningen zou vragen die ver voorbij onze verbeelding gaan? Kris Tavernier is hoofdverpleegkundige in het Sint-Janshospitaal in Brugge. Een goede gezondheid ligt hem dus nauw aan het hart. In het ziekenhuis is hij wel wat gewend, maar nog nooit stond hij in voor zoveel aanpassingen op zo’n korte tijd: het opzetten van een nieuwe COVID-afdeling en het reorganiseren van het beschikbare personeel. Toch laat hij de crisis de fundamenten van zijn leven niet ondergraven …
Het lijkt eerder toeval dat Kris voor verpleger studeerde. In eerste instantie had hij zijn zinnen gezet op psychologie, maar hij slaagde net niet voor zijn eerste jaar. Omdat een van zijn beste vrienden aan een opleiding tot verpleger begon, besloot Kris de stap van het psychische naar het fysieke aspect van de mens te zetten. Een keuze die hij zich nooit beklaagd heeft, al realiseert hij zich dat zijn huidige job de nodige risico’s met zich meebrengt.
Covid-afdeling Bij de uitbraak van het virus, en zeker bij de eerste ‘lockdown’, zit de schrik er goed in op de COVID-afdeling. Het is voor de gezondheidswerkers niet altijd zo gemakkelijk om ‘in de frontlijn’ te staan en het is nog moeilijker om met ieders mogelijkheden rekening te houden. “Je kwam in de bizarre situatie terecht dat je iedereen beschouwde als een potentiële besmettingsbron. Toch ben ik nooit pessimistisch geweest en ben ik vrij rustig gebleven. Wat ik wel belangrijk vind, is het respecteren van het privé-leven van de medewerkers die we aantrokken voor de nieuwe afdeling. Ik heb getracht om 100
procent rekening te houden met hun wensen. Er zijn collega’s die zeggen: ‘Maak gewoon een nieuw rooster op en dat is het’, maar ik vind dit geen juiste manier van werken. Mensen hadden immers hun plannen al gemaakt en ze moesten bijvoorbeeld ook opvang voor hun kinderen kunnen vinden.”
Respect Als er een positief aspect zit aan de coronacrisis, dan is het volgens Kris Tavernier wel dat de verschillende medewerkers in het ziekenhuis – die plotseling andere taken op andere afdelingen kregen – meer respect voor elkaars werk hebben gekregen. Dat onderlinge respect speelt ook een grote rol in zijn eigen levensopvatting. Wellicht heeft dat te maken met zijn achtergrond en opvoeding. Naar eigen zeggen groeide hij op in een onbezorgd doorsnee-gezin, al werd hij op 6- of 7-jarige leeftijd geconfronteerd met de scheiding van zijn ouders. Misschien is een echtscheiding tegenwoordig al bijna een normale zaak, toch kom je een dergelijke dramatische periode zelden ongeschonden door. Maar Kris was echter nog jong en wist eigenlijk niet beter. Toen zijn moeder op een
Bij de uitbraak van het virus, en zeker bij de eerste ‘lockdown’, zit de schrik er goed in op de COVIDafdeling
Gloednieuwe podcast Gloednieuwe podcast Gloednieuwe podcast Het interview met Kris
Melk & Honing Gloednieuwe podcast Melk &kan Honing Melk &ook Honing Tavernier beluisterd worden in de ‘Melk & Melk &serie Honing Honing’ op www.twr.be of de QR-code.
Boeiende
Luister via
nde nde Boeie Boeie rekken sgespende geloofBoei ken l prek ken ntafe prek fsges de keuke geloogeloo aanfsges prekken fsges geloo fel fel entaenta de keuk aankeuk aan de aan de keukentafel
www.twr.be
via (zoek op twr.be) LuisterLuister via iTunes Luister via Apple Podcast-app (zoek op twr.be) www.twr.be www.twr.be Download de TWR.BE app www.twr.be op twr.be) iTunes iTunes (zoek op(zoek twr.be) iTunesPodcast-app (zoek op twr.be) Apple op twr.be) Apple Podcast-app (zoek op(zoek twr.be) Apple Podcast-app (zoek op twr.be) Download de TWR.BE app Download de TWR.BE app Download de TWR.BE app
Wegwijzer 25
“Doet die kwetsbaarheid iets met mij? Ja, we zijn allemaal kwetsbaar. Intussen daveren we maar door in ons leven, maar op een bepaald moment kom je bij de vraag: ‘Heb ik wel ten volle geleefd’?”
26
gegeven moment hertrouwde, normaliseerde de toestand ook weer in de richting van een gewoon gezinsleven. Ondertussen was er een ander voorval dat wellicht nog meer impact had op Kris’ leven: zijn moeder was in contact gekomen met enkele evangelische christenen en ze bezocht hun kerk regelmatig. In de week kwamen daar Bijbelstudies bij mensen aan huis bij, en Kris ging mee naar de activiteiten. Of het hem toen al een diepe Bijbelkennis opleverde, valt te betwijfelen, aangezien hij doorgaans halfweg de studie in slaap viel - wat kun je anders verwachten van een kind op die leeftijd - maar door de jaren groeide de belangstelling en vanaf een jaar of twaalf werd geloven een levende realiteit. Met de Bijbelkennis is het ook goed gekomen, want het bestuderen van Gods Woord werd een passie die er voor zorgde dat hij inmiddels enkele boeken en een indrukwekkende lijst aan artikelen schreef.
Sterk en kwetsbaar Ook al weten we nog lang niet alles, toch hebben we al veel kunnen leren van de geduchte crisis. We hebben gezien hoe snel de grenzen van de gezondheidszorg bereikt kunnen worden. Met alles wat we de afgelopen decennia ontdekt en bereikt hebben, zou je denken dat we vrijwel ieder probleem direct kunnen oplossen. De Wegwijzer
realiteit is echter anders: “We kunnen heel veel, maar ook artsen komen in situaties waarin ze weten: hier is het einde van ons kunnen. Ik geloof niet dat de mens ooit in staat zal zijn een lichaam onbeperkt gaande te houden. We wanen ons almachtig, we kunnen operaties uitvoeren waarvan we vroeger dachten dat die nooit mogelijk zouden zijn. En dan komt er een virus waardoor we allemaal met de handen in het haar zitten.” Het beeld is dubbel: mensen zijn enorm sterk en kunnen ze zich door grote problemen heen worstelen. Tegelijk zijn ze kwetsbaar en dat is een onaangename vaststelling. In het begin leek het alsof vooral oude en zwakkere mensen slachtoffer werden van het virus, maar het was slechts een kwestie van tijd om tot de conclusie te komen dat ook jongeren getroffen konden worden. Kris: “Doet die kwetsbaarheid iets met mij? Ja, we zijn allemaal kwetsbaar. Intussen daveren we maar door in ons leven, maar op een bepaald moment kom je bij de vraag: ‘Heb ik wel ten volle geleefd? Of ben ik geleefd geweest?’ Ik denk dat het er wel toe doet welke keuzes je in je leven maakt.”
Religie of relatie? Als Kris over geloof spreekt, dan heeft hij het liever over een
relatie dan over een religie. “Je kan de betrouwbaarheid van teksten bewijzen en dat soort dingen, maar er blijft ook het aspect geloof, ofwel effectief geloven dat er een God is en dat Hij tot ons spreekt in de Bijbel. Als het puur de bedoeling zou zijn om een of ander theologisch stelsel te bewijzen, dan kan je het puur met de tekst doen en heb je geen geloof nodig. Dat is het verschil tussen relatie en religie.” Vergelijken dit met het leven in een gezin. Als je daar alleen maar spreekt over de praktische zaken zoals: wie doet de boodschappen en wie gaat er stofzuigen, dan kan het gezin perfect georganiseerd zijn, maar eigenlijk is het geen gezin. “Dat moet een plaats zijn waar iedereen zichzelf mag zijn, waar er geknuffeld mag worden. Niet alleen een mooi geordend geheel, maar een plaats waar leuke dingen gebeuren. In die optiek kan je geloven beschouwen als een relatie, maar kan je de kerk ook als een groot gezin zien: een relatie tussen veel mensen onderling, maar ook een relatie met God.”
Waar is God? Wanneer een maatschappij door een catastrofe getroffen wordt, wil men nogal eens naar God kijken. Om een hoopvol signaal
te ontvangen, maar nog veel vaker om Hem de schuld te geven. Kris kent dat verschijnsel, maar vindt het vreemd: “Als alles goed gaat, dan bestaat er geen God. Wanneer het slecht gaat, dan geven ze Hem de schuld van de problemen, terwijl ze niet eens in Hem geloven. Erg consequent is dat niet …” Toch heeft Kris niet het idee dat er in de huidige crisis vaak met een beschuldigende vinger naar God gewezen wordt, net zomin als dat de bevolking veel heil van Hem verwacht nu de problemen zich opstapelen. Echt vreemd is dat niet: “Geloofsbeleving en religie zie je nergens meer hoog staan in de lijstjes van belangrijke zaken. In andere werelddelen is dit anders, maar het lijkt wel of God gestorven is in Europa – zo weinig houden de mensen rekening met Hem. Tegelijk denk ik wel dat mensen meer zijn gaan nadenken over de kwetsbaarheid van het leven. Of ze zich dan afvragen of er een God is, dat weet ik niet.” Kris betreurt het ook dat de media alleen maar interesse hadden voor cijfers en statistieken, en dat ook de politiek aanvankelijk weinig aandacht leek te hebben voor het emotioneel en psychisch welbevinden. Natuurlijk is het belangrijk dat het aantal opnames onder de kritische grens blijft, maar de andere aspecten
We legden Kris een aantal stelling voor over kerk en geloof. Hij mocht ze bevestigen of ontkrachten …
Stelling 1 Geloven is eigenlijk voor oudere mensen. Kijk maar naar wie je in de kerk ziet … “Als je geloven alleen maar ziet als het volgen van een aantal regeltjes en rituelen, dan zou ik ook zeggen: dat is voor oude mensen, maar als geloven een prikkelend onderdeel is van je leven, dan is het voor iedereen”.
Stelling 2 Geloven en verstand, dat gaat moeilijk samen … “Die twee gaan juist heel goed samen, gelukkig maar, want anders had ik een probleem. Ik denk dat je al het verstand dat je hebt, mag gebruiken in je geloof. Je hoeft niet alles klakkeloos aan te nemen, je mag de Bijbel onderzoeken. Je mag de fundamenten onderzoeken: is de Bijbel betrouwbaar, is er enig bewijs voor het bestaan voor God? Voor mij bestaat Hij omdat ik vanuit de schepping, vanuit de betrouwbaarheid van de Bijbel en vanuit de geschiedenis niet anders kan dan concluderen dat God bestaat.”
Wegwijzer 27
Stelling 3 Kerken zijn te conservatief …
zijn ook belangrijk: “Ik las laatst een uitspraak: we gaan niet dood in de rusthuizen, maar we leven er ook niet meer … Dan moet je je toch wel de vraag stellen waar je mee bezig bent”. En hoe zit het dan met de vraag: waar is God in de crisis? Geen gemakkelijke kwestie met een simpel antwoord: “Ik denk dat we ervoor moeten oppassen om te zeggen: dit is nu iets wat God gedaan heeft, of dat God gaat gebruiken. Hij denkt nogal eens anders dan wij denken en we moeten daar voorzichtig mee omgaan. Maar als mensen met die vragen zitten, dan kunnen we daar wel eerlijk op ingaan.” 28
Nuchter bekeken Geloven of niet – het is een van de belangrijke keuzes in het leven. Kris koos ervoor bewust te geloven en daar kan hij heel bevlogen over spreken. Maar ondanks zijn intense studie van de Bijbel, zal hij grif toegeven dat hij niet alles over God weet. Dat is niet gemakkelijk voor iemand die het liefst de dingen verstandelijk benadert. Hij begrijpt ook dat veel mensen vragen hebben over het geloof: “God is moeilijk te kennen, hè, niemand heeft ooit God gezien. Je moet het dus doen met wat er in de Bijbel staat. Maar er is ook Wegwijzer
“Conservatief en progressief kunnen allebei positief en negatief zijn. Als je conservatief bent in de zin dat je bepaalde waarden overeind wilt houden, dan is dat positief. Als je conservatief bent in de zin dat je ieder ritueeltje dat ooit ingesteld is wilt bewaren, dan is het eerder negatief. Progressief kan betekenen dat je opnieuw over dingen durft na te denken en bereid bent je eigen opvattingen te onderzoeken. Maar als progressief betekent dat je eigenlijk geen rekening meer houdt met het Woord van God en alleen afgaat op wat je zelf denkt, voelt of beleeft, dan vind ik dat negatief.”
Stelling 4 Je mag in slaap vallen in de kerk ... “Dat mag en dat is me als kind ook overkomen. Maar nee, ik val niet meer in slaap bij het bestuderen van de Bijbel, en ik volg wel veel studies. Als iemand dan toch in slaap valt, krijgt hij misschien een boze blik van de predikant, maar dat ziet hij toch niet in zijn slaap. Daar doen we dus niet moeilijk over...”
Vragen bij het geloof? Er is al veel over geschreven. De volgende boeken kunnen een hulp zijn. Ze zijn onder andere bij de winkels van Het Goede Boek te vinden (online bestellen via www.HetGoedeBoek.be).
Struikelblokken Het Oude Testament is lange tijd geleden geschreven, in een andere cultuur, voor een ander volk: Israël. Wisten de Israëlieten wel van een leven na de dood? Kloppen de beschreven gebeurtenissen met de archeologische vondsten? Waarom bevat het Oude Testament zoveel passages met geweld? Dr. Mart-Jan Paul, hoogleraar aan de Evangelische Theologische Faculteit in Leuven geeft heldere antwoorden op 40 urgente vragen.
Eerste hulp bij ongeloof Een boek voor mensen die worstelen met vragen over God en de Bijbel. Auteur Gabor Locht was vroeger ook een twijfelaar en dit boek is het resultaat van zijn zoektocht. Hij bespreekt Bijbelse geschiedenissen die op het eerste gezicht ongeloofwaardig lijken. Daarnaast gaat hij moeilijke vragen over God niet uit de weg, zoals: hoe kan een goede God de opdracht geven mensen te doden?
Een van de boeken van Kris Tavernier ‘Van zondaar tot zoon’ is ook bij Het Goede Boek te verkrijgen.
Bewijs genoeg
En jij gelooft dat?
Wat is er feitelijk over Jezus bekend? Lee Strobel was rechtbankverslaggever bij een grote krant. Hij weet uit ervaring dat overtuigend bewijsmateriaal niet altijd tot de juiste uitspraak leidt. Als atheïst was hij tot de conclusie gekomen dat de verhalen over Jezus fabeltjes waren, totdat hij anders naar de feiten ging kijken. Voor zijn boek ondervroeg hij dertien topwetenschappers met kennis van zaken.
Sommige mensen beweren dat geloven een blindelings aanvaarden is van zaken waar men niet zeker van kan zijn. Anderen zoeken naar redelijke antwoorden op de vragen die ze hebben. Ook Jezus zegt: Heb God lief met je hele hart, je hele ziel, al je kracht en je hele verstand. Dit boek wil heldere antwoorden geven op veelgestelde vragen zoals: Zijn Bijbel en wetenschap in strijd met elkaar? Als God bestaat, waarom laat Hij dan lijden toe? En: er zijn toch ook heel goede hindoes en moslims, hebben alleen Christenen het bij het goede eind?
Wegwijzer 29
“God is moeilijk te kennen, hè, niemand heeft ooit God gezien. Je moet het dus doen met wat er in de Bijbel staat. Maar er is ook Jezus.”
Jezus. Hij heeft ons geleerd wie God de Vader is.” Je kunt je dan de vraag stellen of geloven een kwestie is van weten of beleven. Voor Kris is het beide: “Je hebt mensen die zeggen: ‘ik ervaar God iedere dag’, maar dat is bij mij niet altijd het geval. Ik kan er wel mee om dat God zich op bepaalde momenten in je leven niet heel duidelijk laat ervaren of voelen. Ik denk dat we een realistisch beeld moeten geven van hoe God met mensen omgaat. Als je mensen aanpraat dat het maar normaal is dat je God 24 op 24 uur ervaart, en dat je altijd binnen 5 minuten een antwoord krijgt als je bidt, dan creëer je een verkeerd beeld en zorg je er voor dat mensen ontgoocheld worden. Je kunt je ook afvragen: wat is beleven? Dat heeft zoveel facetten. Als je de Bijbel leest, is dat dan ‘geloof beleven’? Voor mij wel, het is niet alleen maar wat studeren, dat is beleving. 30
Er is natuurlijk een verschil tussen iets alleen theoretisch bestuderen en het ontdekken van de openbaring die God je in Zijn Woord geeft. Als je, zoals ik, graag studeert, en je iets ontdekt in de Bijbel, dan kan je een intens gelukkig moment hebben.” Om maar aan te tonen dat ook tijdens de coronacrisis er momenten van geluk en zekerheid kunnen zijn, zelfs voor overbevraagde medewerkers uit de gezondheidszorg … en voor ieder ander. Don Zeeman & Ciara Goossens
Colofon... Evangelische Volwassenen Werking vzw afd. Wegwijzer Coördinatie: Yvan Thomas, Stationstraat, 34 8900 Ieper. Mail:
info@weg-wijzer.net
Bestel: bestel@weg-wijzer.net Web: www.weg-wijzer.net Redactie:
Erik D'Joos, Johan Leroy, Yvan Thomas, Martin Turner, Ann Van der Flaas, Don Zeeman.
Correctie: Ann Vermeersch Eindcorrectie: Marijke Verbrigghe Vormgeving: Jehtron Wervik © Overname van artikelen is mogelijk, mits voorafgaande toestemming van de uitgever.
Reacties kunnen via mail ons toegestuurd worden naar info@weg-wijzer.net
Wegwijzer
Nodig Jezus uit in je bubbel.
Vriendelijk aangeboden door:
V.U.: Vianova - BEZ - Evangelische Volwassenen Werking vzw - Romboutsstraat 7 - 1932 Zaventem
