De verlichte schildpad
2019 Omslagontwerp en illustraties: Jeroen Landsman
ISBN: 978-90-826998-6-9
De verlichte schildpad Onpersoonlijke expressie opgeschreven door: Jeroen Landsman
Inhoudsopgave Proloog
7
Je bent niet iets
11
Er is geen doel
15
Laat jezelf met rust
19
Ben je een persoon?
23
Wat is ik-entificatie?
31
Waar gaat het om?
37
Waar ben je?
43
Waar komen we vandaan?
53
EĂŠn moment
61
Ontstaan
71
Als niets ertoe doet
77
Schuldig of niet schuldig
81
Wat zijn gedachten?
91
Bevrijding door zelfonderzoek!
101
Nooitgedacht
107
Zien zoals het is
113
Is er een antwoord?
121
Waarom zou je de moeite doen?
129
Waarom zou je zoeken?
139
Waarom zou je je druk maken?
149
Satsang? Klinkklare onzin!
159
Oorspronkelijk
165
Een zoeker of een verlicht persoon
173
Stop met graven
179
Energie bestaat niet
185
Misschien is het vandaag wel afgelopen
197
Negentig jaar later‌.
205
Dankwoord
213
Proloog
L
ang, hĂŠĂŠl lang geleden, miljoenen jaren na ons bestaan, was eens een land waar geen mensen woonden en waar dieren konden praten. De dieren waren, net als mensen,
persoonlijkheden met een geheugen, verlangens en angsten. Ze stonden dichter bij de natuur, waardoor ze meer in balans waren en daardoor ontvankelijker voor het zien van het al, waar alles uit voortkomt en alles uit bestaat. Het verhaal over een ontwaakte persoon, dat via het grote mysterie ons tijdperk binnenstroomde, was dat van schildpad. Dat het verhaal miljoenen jaren zo simpel kon overbruggen lijkt misschien onwaarschijnlijk voor de persoon, maar voor schildpad, die de persoon had teruggegeven aan het absolute, was het 7
doodeenvoudig. Hij legde uit dat oneindigheid onze ware natuur is en dat elk moment daarin besloten ligt. Onze oorsprong, zo vertelde hij, was voor alles, nu en in dit moment, zelfs voor tijd. Daardoor lag alle tijd vervat in onze oorsprong en kon je gemakkelijk naar welk tijdperk dan ook reizen. Dit was niet iets wat hij zo wilde, maar wat vanzelf zo bewoog, als een expressie van het absolute, en zo gebeurde het. Ik mocht schildpad een tijd volgen en zijn verhaal opschrijven. Schildpad benadrukte dat het verhaal zelf niet van belang was. Wat volgens hem wel van onschatbare waarde was, waren de aanwijzingen die, indien met moed en standvastigheid gevolgd, een ware zoeker tot volledige bevrijding zouden kunnen leiden. Ik heb genoten van de stroom van licht die resulteerde in dit boekje en wens je veel leesplezier en natuurlijk het voorrecht van totale bevrijding! Bedankt voor het licht dat jij laat schijnen, namastĂŠ!
8
"Het leven is ĂŠĂŠn grote puzzel. Los hem op zolang het nog kan. Dan rest een onvoorstelbare vrede die nooit verdwijnt. Er was nooit iets anders dan dat, jij bent niets anders dan dat!"
Schildpad
9
10
Je bent niet iets
O
p een mooie zomerdag liepen galgo en schildpad op een heuvel langs de rand van het bos. Galgo was een Spaanse renhond die van nature nogal gehaast
was. Telkens, wanneer ze in de buurt van de wijze schildpad was, voelde ze een aangename kalmte. Ze vroeg zich af hoe dat toch kwam terwijl ze samen in stilte plaatsnamen onder een oude eik om te genieten van de zonsondergang. "Hoe komt het dat jij nooit vragen stelt en dat jij op alles een antwoord hebt?" vroeg galgo aan schildpad. Schildpad antwoordde:
11
"Elke vraag komt voort uit een overtuiging iets te kunnen zijn of te kunnen worden." "Maar zijn we dan niet iets?" "Iets kan alleen verschijnen als het gezien wordt. Het is echter onmogelijk iets te zijn dat door iets anders gezien wordt, ongeacht of het een voorwerp een gevoel of gedachte is." "Maar ik kan jou toch zien?" "Er is geen onderscheid tussen de ziener en hetgeen gezien wordt, het is één. Het is altijd alleen dat ene absolute geweest. De waarnemer, waarneming en waargenomene zijn één." Galgo voelde ineens een sterke neiging om heel hard weg te rennen maar haalde een paar keer diep adem en zei: "Nou, ik weet het niet hoor, misschien is het tijd om naar huis te gaan." Schildpad keek haar kalm en doordringend aan en zei: 12
"Angst ons onwerkelijke zelf te verliezen weerhoudt ons ervan dit eenvoudige gegeven in te zien. Doen we dat wel in volle overgave door ons hart te openen voor het absolute, dan zullen we bevrijd zijn van de kwelling. De overtuigingen inclusief angst en verlangen zullen oplossen als sneeuw voor de zon. Je zult nooit meer naar huis hoeven te gaan want je bent altijd al thuis, waar je ook bent." Hij stond op en samen liepen ze in stilte terug, kijkend naar de prachtige oranje gloed op de bomen die samensmolt met de laatste zonnestralen. Er was een onverklaarbare rust in het hart van galgo neergedaald. Zonder het helemaal te snappen ervoer galgo de aangename kalmte van de wijze schildpad als een in alles aanwezig stralend licht in heel haar wezen.
13
14
Er is geen doel
O
p een zondagmiddag zaten galgo en schildpad op een terrasje te genieten van een kopje kruidenthee. Galgo keek op haar horloge en betrapte zichzelf
erop dat ze altijd druk was met van alles en nog wat. Er moest van alles gebeuren en ze had van alles te doen. Ze rende van haar werk naar haar familie en van de ene afspraak naar de andere. Ze wilde ook vijf dagen in de week trainen want, zo vond ze, als galgo moest ze wel haar conditie bijhouden. Het was bijna een wonder dat er nog tijd was om naar schildpad toe te gaan. Ze staarde nog steeds naar haar horloge en keek toen op naar schildpad die door een zoemende bij bediend werd met een druppeltje honing voor in zijn thee. Schildpad was nooit druk, hij had altijd alle tijd voor alles wat zich aandiende, hij 15
was altijd precies waar hij wezen moest. Galgo probeerde zich voor te stellen hoe het zou zijn wanneer ze zelf geen doelen meer zou hebben in haar leven, maar kon niet geloven dat dat goed zou zijn. Ze vroeg aan schildpad: "Wat is uw doel in het leven?" Schildpad antwoordde: "Ik heb geen doel" "Maar we hebben toch een doel nodig?" zei galgo. Schildpad blies over zijn hete thee en keek naar het wolkje stoom dat zich verplaatste, hij glimlachte en sprak tot galgo: "Elk doel dat we ons stellen komt voort uit de overtuiging dat we niet compleet zijn en dat we nog iets nodig hebben. Dat is nou precies wat ons weerhoudt van de enige werkelijkheid die hier nu is, waar niets van weggenomen kan worden en waar niets aan toegevoegd kan worden." Galgo was met stomheid 16
geslagen, ze nam een slok van haar thee en volgde de warmte tot in haar buik. Het was heel fijn om zonder doel hier nu te zijn.
17
18
Dankwoord Mijn dank gaat uit naar, schildpad en zijn vrienden, die zo helder en onomwonden weergeven wat we in onze zoektocht naar verlichting kunnen tegenkomen. Ook wil ik mijn partner Petra bedanken, voor haar onvoorwaardelijke steun en haar ongekende compassie waarmee ze overal, telkens weer, extra verfijning en glans weet aan te brengen. Mijn dank gaat uit naar alle verlichte meesters die ons met de vraag “Wie ben ik?” de heilige graal aanreiken en met alle directe aanwijzingen de plek van de poortloze poort naar het beloofde land tonen. Mijn dank gaat uit naar dit ongekende moment, waarin alle strijd tot rust komt, waar niets hoeft en alles mogelijk is. Namasté, Jeroen 213
216
Er zijn maar weinig spirituele meesters die onomwonden en rechtstreeks verwijzen naar ons oneindige, waarlijke wezen. Schildpad is er zo ĂŠĂŠn. Met zijn rust en directheid haalt hij de sluier voor de ogen van de dieren weg. Zo vindt de altijd gehaaste galgo zijn rust en komen de dieren
via
zijn
aanwijzingen
tot
diepe
inzichten. Schildpad stelt keer op keer de schijnbare werkelijkheid aan de kaak. Zo kan ook
jij
als
lezer
je
eigen
patronen
en
21