atelier MA+P 30

atelier MA + P

recent recent

recent recent

2016 ecovillage

kampenhout

kriekepitte

2013 loveld schepdaal

n HOUD

CWL CEPOS

UITBR WON V BEIERSH TW2 PRP PPGN KDVZ LUT POPE SOLVA MSW MLLE GMHS TILD ZNDE

centrale werkplaatsen psychiatrisch ziekenhuis uitbreidingstraat woning v beiershof tweemontstraat-vancortbeemdenlei prins regentplein basisschool papageno kinderdagverblijf de zonnebloem kinderdagverblijf de kollebloem centrumpunten de pelgrim college paters jozefieten oud gemeentehuis de zande

leuven duffel antwerpen wondelgem overijse antwerpen kessel-lo evere mechelen etterbeek poperinge scheldewindeke melle tildonk ruiselede

A telier M A rchitects+ P lanners bv.cvba is een voortzetting van het in 1984 opgerichte Architectenbureau Jan Maenhout. Samen met een door de jaren gegroeid team van architecten en stedenbouwkundigen zijn in het bureau verscheidene disciplines van ontwerpend onderzoek aanwezig.

Als multidisciplinair ontwerpteam van jonge ontwerpers, ondersteund door ervaren architecten, wordt een permanente zoektocht aangegaan naar inter pretatie van ruimtelijke context voor het uitwerken van stedenbouwkundige masterplanning en architecturale projecten van zeer uiteenlopende schaal.

Bij alle projecten wordt in dialoog getreden met de omgeving. De eigenheid van het bureau ligt niet in de aard of de grootte van de opdracht, maar veeleer in de ruimtelijke benadering en de specifieke aanpak van elke gestelde problematiek.

Een portfolio met bouwprogramma’s van verschillende schalen, uiteenlopende contexten en diverse complexiteitsgraden gevuld met collectieve en sociale woningbouwprojecten, gezinswoningen, scholen, zorgprojecten… verbreden de kijk op de maatschappij, waarbij architectuurprojecten de mas terplanprojecten kruisbestuiven.

n HOUD

n HOUD

OSTR KHTM JASM IWVV WVI GOOS ROZEM REMO TW1 CADIX WON F HEER MNHV ROZE STKW

oudstrijdersstraat wooninbreidingsproject jasmisse varenvelden ieper-oost goossensstraat rozemaai modelwijk tweemontstraat 247 cadixstraat woning f ‘s herenwegveld maanhoevevelden rozenlaan merelstraat

herent kruishoutem duffel hemiksem ieper schaarbeek ekeren brussel antwerpen antwerpen hoeilaart herent sint-katelijne-waver veltem-beisem sint-katelijne-waver

De exponentieel groeiende complexiteit van het architectenvak overtuigt tot het aangaan van duurzame samenwerkingsverbanden, waarbij de bundeling van diverse ervaringen en specialisaties het werkteam verrijken en de bouwpraktijk ondersteunen. Voor elke opdracht wordt gestreefd naar een optimaal en hedendaags ruimtelijk concept.

Door een professionele aanpak worden functionaliteit en haalbaarheid steeds gekoppeld aan architecturale vernieuwing en ruimtelijke kwaliteit. De duurzaamheidsgedachte van A telier M A rchitects+ P lanners bv.cvba komt tot uiting in de masterplanning voor ecologische wijken evenals de passief-, laagenergie- en BEN-woningprojecten.

n HOUD

fr A g M ent

A rc HI tect UU r ALS te AMWO r K

Architectuur overstijgt zichzelf indien gedragen door ontwerpers die een toegevoegde waarde aan het opgelegde en strikte bouwproces kunnen geven. Die spirit om de opdracht in te vullen met meer dan wat louter omschreven is, blijkt eerder uitzonderlijk want het is in feite zeer arbeidsintensief, zeker vanuit ethisch standpunt. Hierdoor staat architectuur ver van het commerciële.

Fundamenteel gaat het over een grondige analyse van de context waarin de opdracht wordt uitgevoerd. Hoe grondiger deze analyse gebeurt, des te meer de ontwerper zijn ethische waarden kan uitbouwen. Omstandigheden bepalen dus voor een deel de mogelijkheden tot niet voorgeschreven, toegevoegde waarden die het uiteindelijke project inhoud, betekenis en vorm zullen geven.

Huisvesting is een bijzondere opdracht voor architecten omdat ze de essentie uitmaakt van het dagelijkse leven. Bij huisvesting ontstaat het idee dat wanneer individuen zich terugtrekken na hun dagtaak, architectuur een rustmoment kan brengen, dat architectuur als ruimtelijke en menselijke therapie fungeert.

De architectuur van de ontwerpers van Atelier M Architects + Planners bv.cvba staat voor een beeldend doctoraat van architectuurpraktijk. Hun oeuvre is vertrouwd met verschillende vormen van huisvesting. Het bestuderen van de plannen bewijst dat dit bureau veel aandacht schenkt aan de ruimtelijke mogelijkheden . De structurele indelingen voorzien ook mogelijkheden op termijn, waardoor hergebruik meer inhoud en betekenis kan krijgen.

Duurzaamheid loopt doorheen de hele gedachtengang van de ontwerpers. Hun oeuvre draagt geen etiket van ‘sociale woningbouw’, maar toont eerder een internationale openheid met uiterst veel aandacht voor detail.

Ze slagen erin om clichés in hun realisaties te vermijden en de aandacht te vestigen op meer contextuele eigenschappen vanuit de omgeving en in functie van het algemeen belang . Ze zijn gedreven en werken actief mee aan debatten over sociale en maatschappelijke domeinen.

De complexiteit van architectuur vereist een interdisciplinair intern en extern team dat samenwerking constructief benadert met sterke uitgangspunten. Door hun fijne samenwerking onder leiding van bezieler Jan Maenhout, is een persoonlijk en eigen profiel ontstaan, een hoofdzakelijk Belgisch profiel met inhoudelijke meerwaarde voor de bewoners, de context en het algemeen belang.

Jan Bruggemans

Emeritus Prof. KUL Dept. Architectuur Sint-Lucas Campus Brussel

fr A g M ent

fr A g M ent

L’architecture se dépasse si elle est portée par des concepteurs qui peuvent donner une valeur ajoutée au processus de construction imposé et strict. Cet esprit pour exécuter le marché avec plus d’éléments que ceux simplement décrits est plutôt exceptionnel car, en fait, il demande un travail très intense, notamment sous l’angle esthétique, et est éloigné de l’esprit commercial. Fondamentalement, il s’agit d’une analyse approfondie du contexte dans lequel le marché sera exécuté. Plus cette analyse est approfondie et plus l’auteur du projet peut déployer ses valeurs éthiques. Les circonstances déterminent donc une partie des possibilités de valeurs ajoutées non prescrites qui donneront un contenu, une signification et une forme au projet définitif. Le logement est un marché particulier pour les architectes étant donné qu’il représente l’essence de la vie quotidienne. Dans le contexte du logement, on crée l’idée selon laquelle, lorsque des individus se retirent après leur tâche journalière, l’architecture peut apporter un moment de repos et que cette architecture fonctionne comme une thérapie spatiale et humaine. L’architecture des concepteurs de l’Atelier M Architects + Planners bv.cvba/scrl est synonyme d’un doctorat imagé de pratique de l’architecture. L’oeuvre de l’atelier est familiarisée avec différentes formes de loge ments. L’étude des plans prouve que ce bureau consacre beaucoup d’attention aux possibilités spatiales. Les distributions structurelles prévoient aussi des possibilités à terme, ce qui fait que leur réemploi peut recevoir plus de contenu et de signification. Le caractère durable imprègne l’ensemble des réflexions des auteurs. Leur œuvre ne porte pas l’étiquette de « logements sociaux », mais montre plutôt une ouverture internationale avec une attention très grande consacrée au détail. L’analyse de leur œuvre le prouve : tous les éléments ont été étudiés et formés selon un modèle grâce auquel des valeurs ajoutées peuvent devenir essentielles dans le résultat final. Ils réussissent à éviter les clichés dans leurs réalisations et à attirer l’attention sur des caractéristiques plus contextuelles à partir de l’environnement et en fonction de l’intérêt général.

Leur collaboration active à des débats sur des domaines sociaux et sociétaux prouve leur dynamisme. La complexité de l’architecture exige une équipe interne et externe interdisciplinaire qui approche la coopération de manière constructive avec des hypothèses de départ fortes. Grâce à leur belle coopération, sous la direction de l’animateur Jan Maenhout, un profil personnel et propre a été créé, un profil essentiellement belge avec une plus-value du contenu pour les occupants, le contexte et l’intérêt général.

en

Architecture transcends itself if supported by designers that bring added value to the imposed and strict construction pro cess. The spirit to add more to the project than merely what is defined, is rather exceptional because it is in fact, very labour intensive, especially from an ethical point of view and it is far from the commercial. In essence it’s about a thorough analysis of the context in which the contract is performed. The more thoroughly this analysis takes place, the more the designer can develop his ethical values. So circumstances in part determine the possibilities for non-prescribed added value that will give the eventual project content, meaning and form. Housing is a special contract for architects because they represent the essence of everyday life. With housing, the idea arises that if individuals withdraw after their day’s work, architecture can bring a moment of rest, that architecture functions as spatial and human therapy. The architecture of Atelier M Architects + Planners bv.cvba’s designers represents a visual doctorate in architectural practice. Their body of work includes many different forms of housing. Studying the plans proves that this agency spends much attention on spatial possibilities. The structural divisions also provide opportunities in the long term, by which reuse can get more content and meaning. Sustainability runs through the whole thought process of the designers. Their oeuvre shouldn’t be labelled as ‘social housing’ but it rather shows an international openness with an exceptional amount of attention to detail. They manage to avoid clichés in their achievements and draw attention to more contextual properties from the environment and in function of the public interest. Their active participation in debates on social and societal domains, proves their drive. The complexity of architecture requires an interdisciplinary team internal and external that approaches cooperation in a constructive way, with strong starting points. A personal and private profile emerged due to their perfect cooperation, guided by founder Jan Maenhout, mainly a Belgian profile with substantial added value for residents, the context and general interest.

fr A g M ent

vlakte:

30 woningen voor senioren en rolstoelers handelsruimten en kunstacademie ondergrondse parking + fietsenafhandelcentrale woningen 3059 m2 kunstacademie 675 m2 parking + fietsafhandelcentrale 6142 m2 Dijledal i.s.m. AGSL

centrale werkplaatsen

Het pr oject werd ontwikkeld in het kader van de Open Oproep Vlaams Bouwmeester in 2009. De site bevindt zich op een kruispunt van de Diestsesteenweg met de Werkhuizenstraat in Kessel-Lo, op een voormalig ter rein van de NMBS. Het gebouw telt dertig sociale woningen voor andersvaliden en senioren, een gelijkvloerse sokkel die handelsruimten en een kunstacademie omvat en een ondergrondse parkeerruimte die zich uitstrekt onder het gehele plein. Het nieuwe volume telt vier bouwlagen en definieert de belangrijkste façade van het Blauwputplein. Het volume – opgevat als een stapeling van containers op een sokkel – creëert een overgangszone tussen het plein en de omliggende straten door middel van trappen, hellingen en doorsteken die worden benadrukt met een luifel. Het gebouw blijft transparant op de gelijkvloerse verdieping en wordt op de bovenliggende niveaus bekleed met een kleurrijke volkernbeplating. Het kleurenpalet werd gecreëerd na analyse van de meest voorkomende pigmenten in de directe omgeving van het gebouw. Het complement hiervan werd aangewend als basis voor de kleurkeuze van de gevelpanelen. Het resultaat werd een dyna mische mix van blauwe en groene lentetinten die het gebouw op een eigenzinnige manier aan zijn omgeving duidelijk maakt.

fr

Le projet a été développé dans le cadre de ‘l’ Appel Ouvert de Vlaams Bouwmeester’ en 2009. Le site se trouve à un croisement de la Diestsesteenweg avec la Werkhuizenstraat à Kessel-Lo, sur un terrain ayant appartenu à la SNCB. Le bâtiment compte trente logements sociaux pour personnes handicapées et seniors, un socle de plain-pied, qui comporte des espaces commerciaux et une académie d’art, et un parking souterrain qui s’étend sous la totalité de la place. Le nouveau volume compte quatre couches et définit la façade la plus importante de la Blauwputplein. Le volume – conçu comme un empilage de conteneurs sur un socle – crée une zone de transition entre la place et les rues environnantes au moyen d’escaliers, de pentes inclinées et de percées accentuées par un auvent. Le bâtiment reste transparent au rez-de-chaussée et est habillé aux étages supérieurs par un platelage à noyau plein coloré. La palette des couleurs a été créée après l’analyse des pigments les plus fréquents au voisinage immédiat du bâtiment. Son complément a été utilisé comme base pour la sélection des couleurs des panneaux de façade. Ceci a donné un mélange dynamique de nuances de printemps bleues et vertes qui précise le bâtiment d’une manière particulière pour son environnement.

en

This project was developed in the context of a prestigious design competition commissioned by the Flemish gov ernment in 2009. The construction site is located on a former railway yard owned by NMBS, at the intersection of Diestsesteenweg with Werkhuizenstraat in Kessel-Lo, on the eastside of Leuven. Aside from thirty dwellings for the elderly and disabled, the project also contains retail space and an art academy on the groundfloor and a large sublevel parking lot spanning the entire Blauwput Square. A singular four-storey volume defines the main facade of the aforementioned square. It creates a transitional zone between the square and neighbouring streets through staircases, ramps and passages emphasized by a canopy. The transparent base of the building contrasts with the colourful HPL panelling lining the upper floors. The colour palette was distilled from a pigment analysis in the immediate vicinity of the project site. The pigment’s complement was used as a base for the panelling’s colour range. This resulted in a dynamic blend of blue and green spring tones highlighting the building in its environment in an idiosyncratic manner.

handelsruimten

ondergrondse

programma:

opper vlakte: opdrachtgever:

slaapkliniek + revalidatie administratie + onderzoeksruimten fase 1 – renovatie van bestaand paviljoen fase 2 – nieuwbouw van academische vleugel renovatie 2670 m2 nieuwbouw 1123 m2 vzw Emmaüs

Het Centrum voor Epilepsie en Psycho-Organische Stoornissen (CEPOS) is een tweefasig project, waarbij in een eerste fase bestaande paviljoenen zowel energetisch als structureel werden gerenoveerd. In een tweede fase werd een nieuwe vleugel aan het project toegevoegd, waarin alle ontbrekende functies zitten vervat om van CEPOS een instituut van de toekomst te maken. Deze opdracht bleek een enorme uitdaging gezien de zéér korte termijn waarbinnen het project moest worden ontworpen, vergund en opgeleverd. Bovendien moest zowel voor de functionele organisatie als voor de technische uitrusting al tijdens fase I rekening ge houden worden met de noden van het nog onbestaande nieuwbouw paviljoen uit fase II. Op de gelijkvloerse verdieping werden eerder publieke functies voorzien met een centraal gelegen, dubbelhoge onthaalruimte, administratieve functies en gespreksruimten. Op niveau +1 zijn de meer academische functies gelegen met onder meer een auditorium, seminarielokalen en onderzoeksruimten. Op het dak bevindt zich een buitenau ditorium met een prachtig zicht over het park, als een verborgen eyecatcher met zijn witte stalen luifel en witte architectuur. Net zoals in de eerste fase werd ook in de nieuwbouwvleugel sterk ingezet op energetische innovatie. De vloerplaten werden voorzien van betonkernactivering en vloerverwarming, die wordt gevoed vanuit het BEO-veld in de omliggende tuin. De gevels worden gekenmerkt door thermowood gevelplanken en wit, aluminium schrijnwerk. Door de sterk verschillende articulatie van de gevels horen beide fasen architec turaal duidelijk bij elkaar, maar manifesteren ze zich elk als hun eigen entiteit.

fr

Le CEPOS, sigle pour Centre pour l’Epilepsie et les Troubles Psycho-Organiques, est un projet en deux phases. Au cours d’une première phase, les pavillons ont été rénovés tant sur le plan énergétique que structurel. Au cours d’une deuxième phase, une nouvelle aile a été ajoutée au projet, laquelle inclut toutes les fonctions manquantes pour faire du CEPOS un institut du futur. Ce marché res semblait à un énorme défi étant donné le très court délai dans lequel le projet devait être élaboré, attribué et réceptionné. En outre, tant pour l’organisation fonctionnelle que pour l’équipement technique, il fallait déjà tenir compte, au cours de la phase I, des besoins de la construction du pavillon nouveau encore inexistant dans la phase II. Au rez-de-chaussée, des fonctions plutôt publiques ont été prévues avec un espace d’accueil à deux hauteurs occupant une position centrale, des fonctions administratives et des espaces d’entretien. Le niveau +1 accueille les fonctions plus académiques notamment avec un auditorium, des salles de séminaire et des locaux de recherche. Sous la toiture, on trouve un auditoire externe avec une vue magnifique sur le parc, comme un eyecatcher caché avec son auvent en acier blanc et son architecture blanche. Tout comme pour la première phase, on a également misé fortement, dans l’aile du bâtiment nouveau, sur les innovations énergétiques. Les dalles de sol ont été dotées d’une activation du noyau en béton et d’un chauffage par le plancher qui est alimenté à partir du champ SETS dans le jardin qui entoure la structure. Les façades sont caractérisées par des planches de façade en thermowood et une menuiserie en aluminium blanc. En raison de l’articulation très diffé rente des façades, les deux phases vont bien ensemble sur le plan architectural, mais s’expriment chacune comme une entité propre.

en

The Centre for Epilepsy and Psycho-Organic Disorders (CEPOS) is a two-stage project, in which existing pavilions were renovated in a first phase, both energetically and structurally. In a second phase, a new wing was added to the project, in which all missing features were included to turn CEPOS into an Institute of the future. This command turned out to be a huge challenge given the very short period of time within which the project had to be designed, licensed and delivered. In addition, the needs of the still non-existent new Pavilion of phase II had to be taken into account, both for the functional organization as well as the technical set-up during phase I. On the ground floor, previously public functions were given a centrally located double high reception area, administrative functions and discussion areas. The more academic functions are located on level + 1, including an auditorium, seminar rooms and research rooms. There is an outdoor auditorium on the rooftop with a magnificent view over the park, a hidden eye-catcher with its white steel canopy and white architecture. Just like the first phase, the new wing was also strongly aimed at energetic innovation. The floor slabs were fitted with concrete core activation and floor heating that is fed from the BEO field in the surrounding garden. The façades are characterized by thermal wood façade boards and white aluminium joinery. The strongly differing articulation of the façades ensures both phases fit together, but each clearly manifest itself architecturally as its own identity.

detail schrijnwerk

snede 2014

snede

uitbreidingstraat antwerpen

In 2010 greep Woonhaven Antwerpen zijn kans om een L-vormig terrein vlakbij de Binnensingel en Berchem Station aan te kopen als locatie voor een inbreidingsproject met 22 sociale woningen. Het terrein wordt aan de brede zijde geflankeerd door een drukke verkeersas (Uitbreidingstraat) en aan de smalle zijde begrensd door een rustige woonstraat (Arthur Sterckstraat). Tussen deze contradictorische extremen bevindt zich een groot binnengebied met potentieel. De vervallen infrastructuur van een autobedrijf en enkele woningen ruimt plaats voor twee nieuwe woonvolumes met een ondergrondse parking en een collectieve, groene zone. De zuid-west oriëntatie van het terrein leent zich tot een schakeling van goed doorzonde, brede woontypologiëen in het brede volume (Uitbreidingstraat) en een stapeling van smallere, lange woningen in het slanke volume (Arthur Sterckstraat). Naast een optimale integratie op het terrein zijn ook compactheid, duurzaamheid en het minimaliseren van circulatieruimte kernconcepten van het ontwerp. Het massieve karakter van de middelhoogbouw die de Binnensingel typeert, wordt in dit project op een hedendaagse manier toe gepast met een lichte baksteen en gouden accenten in het schrijnwerk. Enkele heuvels met fruitbomen, die naargelang het seizoen een andere sfeer creëren, zorgen voor een speelse toets in de binnentuin.

fr

En 2010 Woonhaven Antwerpen a saisi une opportunité, à savoir l’achat d’un terrain en L à proximité immédiate du Binnensingel et de la gare de Berchem en tant que site pour un projet d’agrandissement de la surface utile avec 22 logements sociaux. Le terrain est flanqué du côté large par un axe de circulation très fréquenté (Uitbreiding straat) et limité du côté étroit par une rue résidentielle tranquille (Arthur Sterckstraat). Entre ces deux extrêmes contradictoires se trouve une grande zone intérieure avec du potentiel. L’infrastructure délabrée d’une entreprise automobile et de quelques habitations fait place à deux volumes de construction neufs, avec un parking souterrain et à une zone verte collective. L’orientation au sud-ouest du terrain se prête à un enchaînement de typologies résidentielles larges et à double exposition dans le volume large (Uitbreidingstraat) et à un empilage de logements longs plus étroits dans le volume élancé (Arthur Sterckstraat). Outre une intégration optimale sur le terrain, le caractère compact, la durabilité et la minimalisation de l’espace de circulation sont aussi des concepts clés du projet. Le caractère massif de la construction à moyenne hauteur qui caractérise le Binnensingel est appliqué dans ce projet d’une manière contemporaine avec une brique légère et des accents dorés dans la menuiserie. Quelques buttes avec des arbres fruitiers qui créent une autre atmosphère en fonction de la saison confèrent une touche de fantaisie au jardin intérieur.

en

In 2010 Woonhaven Antwerpen acquired an L-shaped property on the outskirts of Antwerp to reconvert as a densification infill project with 22 social housing units. The plot is flanked by a busy road with heavy traffic on the broader side (Uitbreidingstraat) and a calmer residential street on the narrow side (Arthur Sterckstraat). The potential of this vast piece of property manifests itself between these contradictory extremes. The dilapidated infrastructure of an old car company and a handful of houses gave way to two residential entities with an under ground parking lot and a collective green garden. The grounds’ southwest orientation makes for a set of wide, well lit housing-typologies in the larger volume (Uitbreidingstraat) and a stack of narrow, longer dwellings in the smaller volume (Arthur Sterckstraat). Besides an optimal integration on the property, density, sustainability and minimizing circulatory space are key concepts of the design. The massive quality that characterizes the mediumrise architecture on the Binnensingel was maintained but applied in a contemporary way with a light brick and golden accents. Some hills with fruit trees creating a different atmosphere depending on the season, add a playful touch to the collective green garden.

programma: opper vlakte: opdrachtgever:

renovatie van een bestaande privéwoning uitbreiding gelijkvloerse verdieping + dakvolume gelijkvloerse verdieping 145 m2 verdiepingen 180 m2 privéklant

woning v

wondelgem

In een rustige woonstraat in een deelgemeente van Gent staat een gezinswoning uit de jaren ’60 die, in handen van de nieuwe eigenaars, toe was aan een grondige renovatie. Deze verbouwing had als doel om de woning ruimer te maken en te laten voldoen aan alle hedendaagse normen van comfort, energie en esthetiek. Een kostbaar interieur met schouwmeubel sierde decennialang de woonkamer en wordt ook in het nieuwe ontwerp behouden. Het vormt een conceptueel uitgangspunt dat refereert aan het juwelenkistje van Pieter De Bruyne. Deze zal als ‘parel’ van de woning fungeren en een authentiek element toevoegen aan het pro ject. De bestaande woning wordt volledig gestript en het flauw hellende dak wordt samen met de achterbouw afgebroken. In plaats daarvan komt een sterk hellend zadeldak en een nieuwe aanbouw van één niveau, die in het grid van de gelijkvloerse verdieping wordt geschoven. Het volume met zadeldak wordt volledig geisoleerd en in één beweging ingepakt met donkergrijze gevelpannen. Het strakke volume wordt op die manier benadrukt en clean uitgevoerd zonder dakgoten. De nieuwe aanbouw wordt afgewerkt met een groendak. De witte kleur en de grote raampartijen van dit nieuwe gedeelte creëren een sterk contrast ten opzichte van de grijze voorgevel.

fr

Dans une rue résidentielle tranquille d’une entité de Gand se trouve une habitation familiale des années 1960 qui, dans les mains des nouveaux propriétaires, était vouée à une transformation en profondeur. Cette transformation avait pour but de rendre l’habitation plus spacieuse et de satisfaire à toutes les normes contemporaines de confort, d’énergie et d’esthétique. Un intérieur précieux avec meuble de présentation a paré le living durant des décennies et est aussi maintenu dans le nouveau projet. Il forme un point de départ conceptuel qui renvoie au coffret à bijoux de Pieter De Bruyne. Celui-ci fera office de ‘perle’ pour l’habitation et ajoutera un élément authentique au projet. L’habitation existante sera totalement dénudée et le toit en pente douce démoli en même temps que les arrièrecorps. À la place, un toit à deux pentes prononcées et une nouvelle construction supplémentaire d’un niveau seront inclus dans la grille du rez-de-chaussée. Le volume avec le toit à deux pentes sera totalement isolé et habillé d’un seul mouvement à l’aide de tuiles de rive gris clair. De cette manière, le volume sobre sera souligné et exécuté proprement sans gouttières. La nouvelle construction accolée contraste par ses couleurs blanches et ses grandes séries de fenêtres avec la nouvelle façade grise et est finie par une toiture verte.

en

In a quiet residential street in a borough of Ghent lies a family home from the 1960s which, in the hands of its new owners, was due for a thorough renovation. The aim of this reconstruction was to make the home more spacious and have it meet all contemporary standards of comfort, energy and aesthetics. An expensive interior with fireplace had adorned the living room for decades, and is also retained in the new design. This constitutes a conceptual starting point referring to the Pieter De Bruyne jewellery box, which will act as the home’s ‘pearl’ and add an authentic element to the project. The existing home is being entirely stripped and the gently sloping roof along with the rear structures are being demolished. Instead of these there will be a sharp-sloping gabled roof and a new one-storey extension is being inserted into the grid of the ground level. The volume with gabled roof is being fully insulated and wrapped in one movement with light-grey façade panels. This way, the neat volume is emphasised, with a clean finish without any guttering. The new extension contrasts with the white colour and large windows against the new grey façade, and is finished off with a green roof.

voor

JUWeLenKIStJe

Pieter De Bruyne (1980)

snede AA

E en glooiende, groene site gelegen aan de Drogenberg in Overijse vormt het kader voor de nieuwbouw van 56 sociale woningen. ‘Aangepast, energiezuinig wonen in een sociale en duurzame omgeving’ vat het best de kerngedachten van dit project samen. Elke beslissing, van stedenbouwkundig niveau tot detaillering, werd genomen met respect voor het milieu. Het ontwerp resulteert in vier identieke, compacte volumes die per twee gekoppeld en gefaseerd gebouwd worden. Elk duo is voorzien van een eigen ondergrondse parking en integreert zich met vertrouwde en natuurlijke materialen in haar groene omgeving. Voor de inplanting en schakeling van de woontypes werd voornamelijk rekening gehouden met de oriëntatie op het terrein. De planmatige opbouw van elke entiteit baseert zich op een principe van Baumschlager & Eberlee, waarbij in ‘schillen’ wordt gewerkt. De buitenste schil bevat de leef- en slaapruimten. Dichter naar de kern toe volgt een sanitaire schil. De kern zelf is voorzien van circulatie en een grote vide, die licht tot diep in het gebouw trekt. Door de toegang tot elke woning te laten aantakken op dezelfde kern en deze ook via de ondergrondse parking bereikbaar te maken, wordt de basis gelegd voor het creëren van een sociaal buurtplatform, zowel voor huidige als voor toekomstige bewoners.

fr

Un site vert rayonnant situé sur le Drogenberg à Overijse forme le cadre de la construction neuve de 56 logements sociaux. ‘Habiter de manière adaptée et économe en énergie dans un environnement social et durable’ – voilà ce qui résume le mieux les idées clés de ce projet. Chaque décision, du niveau urbanistique jusqu’au détail, a été prise dans le respect de l’environnement. Résultat: le projet comporte quatre volumes compacts identiques qui seront appariés et construits par phases. Chaque duo est doté de son propre parking souterrain et s’intègre avec des matériaux familiers et naturels dans son environnement vert. Pour l’implantation et l’enchaînement des types d’habitats, on a surtout tenu compte de l’orientation sur le terrain. La structure méthodique de chaque entité se base sur un principe de Baumschlager & Eberlee, selon lequel on travaille par ‘couches’. La couche extérieure contient les espaces de vie et de sommeil. En se rapprochant du noyau, on trouve une couche sanitaire. Le noyau proprement dit est pourvu de circulation et d’un grand vide qui pénètre légèrement à profondément dans le bâti ment. En rattachant l’entrée de chaque habitation au même noyau et en rendant celui-ci accessible par le parking souterrain, on pose la base pour la création d’une plate-forme de voisinage social, tant pour les occupants actuels que pour les occupants futurs.

en

A rolling, green site located on Drogenberg in Overijse serves as a backdrop for the new construction of 56 social homes. ‘Adapted, energy-efficient living in a social and sustainable environment’ best summarises the key notions of this project. Every decision, from the level of urban design to detailing, was taken with respect for the environ ment. The design results in four identical, compact volumes connected in twos and constructed in phases. Each duo is equipped with its own underground car park and integrates with familiar and natural materials into its green environment. The orientation on the site was primarily taken into account for the location and connection of the home types. The systematic construction of each entity is based on a principle of Baumschlager & Eberlee, where ‘shells’ define the layout of the plans. The outer shell contains the living and sleeping spaces, with a sanitation shell following closer to the core. The core itself is equipped with circulation and a large void spanning all the levels, which draws light deep into the building. By having the home’s entrance connect to the same core, and also making it accessible through the underground car park, the basis is laid for creating a social neighbourhood platform, both for the current and for future residents.

programma:

opper vlakte: opdrachtgever:

45 nieuwbouwwoningen ondergrondse parking kinderdagverblijf woningen 2873 m2 parking 1393 m2 kinderdagverblijf 1393 m2 Woonhaven Antwerpen

tweemontstraat-vancortbeemdenlei antwerpen

Het pr oject bevindt zich in de volkse Kronenburgwijk, gelegen aan het Albertkanaal met industriële ontwikke ling, enkele drukke invalswegen en een totaal gebrek aan groene ruimte. Het bleek een hele uitdaging om een gediversifieerd aanbod aan woontypologieën te ontwikkelen in combinatie met een kinderdagverblijf in een groen kader, zeker gezien de rigide stedenbouwkundige voorschriften. Drie parameters drijven het ontwerp: 1. visualiseren van de sociale diversiteit, zowel door materialiteit als door kleurgebruik; 2. creëren van een duurzame mantel met een aanpasbare indeling die verschillende programma’s toelaat; 3. ontwikkelen van een dynamische mix aan woontypologieën binnen een compact volume en met een beperkt budget. Het ontwerp proces resulteerde in twee parallelle, compacte volumes die op de gelijkvloerse verdieping worden verbonden door het kinderdagverblijf en geschikt zijn rond een grote, groene binnentuin. Wandelend langs de passerelle met plexi platen kleurt je blik op het grauwe post-industriële decor letterlijk groen. Het organisatorische hart van het kinderdagverblijf wordt omkaderd door een helderrode doos die zich door de gevelwand boort en zich manifest aanwezig maakt in het straatbeeld. De gevels met gevelpanelen integreren zich in hun omgeving maar verrassen met felgekleurde accenten.

fr

Le projet se trouve dans le quartier populaire du Kronenburg, situé le long du canal Albert, avec un développe ment industriel, quelques voies d’accès animées et avec une absence totale d’espaces verts. Développer une offre diversifiée de typologies d’habitat de concert avec une crèche dans un cadre vert constituait tout un défi, en raison notamment des prescriptions d’urbanisme rigides. Trois paramètres animent le projet: 1. visualisation de la diversité sociale, tant sur le plan matériel que par l’utilisation des couleurs; 2. création d’un manteau durable avec une répartition adaptable qui permet différents programmes; 3. développement d’un mix dynamique de typologies d’habitat dans deux volumes compacts et avec un budget limité. La conception a débouché sur deux volumes compacts parallèles qui sont reliés au rez-de-chaussée par la crèche et sont disposés autour d’un grand jardin intérieur vert. Une promenade sur la passerelle avec plaques en plexiglas colore le regard sur le décor postindustriel gris devenu littéralement vert. Le cœur organisationnel de la crèche est encadré par une boîte rouge vif qui se fraie un chemin à travers le mur de la façade et se matérialise de manière manifeste dans l’aspect de la rue. Les façades avec des panneaux de façade s’intègrent dans leur environnement, mais surprennent par leurs accents aux couleurs vives.

en

Located in the city’s ‘Kronenburg’ district, the project balances on the brink between a quiet, residential area on one side and a neighbourhood marked by a lingering industrial past, heavy traffic and barely there open green spaces on the other. Developing a diverse yet characteristically green 45-unit housing project-annex-nursery in compliance with the rigid planning restrictions, proved to be quite a challenge. The design process resulted in two parallel, innovative-yet-compact stacks of housing typologies, laterally connected by the nursery and organised around a lush green garden.The architectural intent was driven by three parameters: 1. visualising the social diversity through materials and use of colour; 2. making a sustainable ‘shell’ with an adjustable partition that accommodates varying needs; 3. creating a dynamic mix of typologies while keeping the volume compact and the budget low. The facades’ natural grey panelling blends in discreetly with their surroundings, but surprises spectators with bold pops of colour. The contrasting effect is enhanced by the juxtaposition of a lush green oasis in the core of this project and the harsh concrete reality surrounding it.

toegang kinderdagverblijf (rode box)

doorsteek naar gemeenschappelijke tuin

gemeenschappelijke tuin

toegang circulatie Tweemontstraat

inrit ondergrondse parking

toegang duplexappartement

toegang woningtype

kinderdagverblijf

private buitenruimte kinderdagverblijf

passerelle

circulatie

snede AA

prins regentplein

programma:

opper vlakte: opdrachtgever:

64 nieuwbouwwoningen ondergrondse parking handelsruimte woningen 6069 m2 parking 1977 m2 handelsruimte 674 m2 Dijledal

In h et voorjaar van 2014 schreef Dijledal een wedstrijd uit ter vervanging van twee sterk verouderde woon blokken met commerciële ruimte aan het Prins Regentplein te Kessel-Lo. Onze visie – een duurzame, hedendaagse versie van de Casablanca-iconen met een dynamische mix aan woontypologieën en commerciële functies – leverde ons de eerste plaats op. Het project telt 56 wooneenheden verdeeld over twee compacte volumes die het plein flankeren en voorzien van een frisse, nieuwe identiteit. De sokkel van het grootste ge bouw wordt transparant gearticuleerd en contrasteert met de massiviteit van de witte baksteen die in beide volumes wordt toegepast. Er wordt een grote ondergrondse parking toegevoegd zodat het plein optimaal kan worden benut door voetgangers en fietsers. Naast een volledige bereikbaarheid wordt ook gestreefd naar een maximale individuele privacy die hand in hand gaat met sociale interactie tussen de bewoners. Duplextypes worden geschakeld aan een passerelle die slechts op één niveau bereikbaar is. Zo wordt inkijk en collectieve circulatie tot een minimum beperkt en wordt elk appartement een doorzonwoning. Net zoals de passerelle worden ook leefruimte en terras in alle woningen aan de pleinzijde voorzien, waardoor een interessante relatie ontstaat tussen het leven van de bewoners en het leven op het plein.

fr

Au printemps 2014, Dijledal a lancé un concours pour le remplacement de deux blocs d’habitation avec espace commercial devenus très obsolètes sur la Prins Regentplein à Kessel-Lo. Notre vision – une version durable contemporaine des icônes de Casablanca avec un mix dynamique de typologies résidentielles et de fonctions com merciales – nous a permis de remporter la première place. Le projet compte 56 unités d’habitation distribuées entre deux volumes compacts qui flanquent la place et sont dotés d’une nouvelle identité fraîche. Le socle du bâtiment le plus important est articulé de manière transparente et contraste avec le caractère massif de la brique blanche qui est utilisée dans les deux volumes. Un grand parking souterrain est ajouté, ce qui permet d’utiliser la place au maximum par les piétons et les cyclistes. Outre une accessibilité maximale, on veille aussi à une protection maximale de la vie privée des personnes qui s’accompagne d’une interaction sociale entre les habitants. Les types de duplex sont enchaînés à une passerelle accessible uniquement à un niveau. C’est ainsi que les regards et la circulation collective sont limités à un minimum et que chaque appartement est un logement à double exposition. Tout comme la passerelle, l’espace de vie et la terrasse de toutes les habitations sont prévues du côté de la place, ce qui crée une relation intéressante entre la vie des occupants et la vie sur la place.

en

In the spring of 2014, Dijledal launched a competition for replacing two highly outdated residential blocks with commercial space on Prins Regentplein in Kessel-Lo. Our vision – a sustainable, contemporary version of the Casablanca icons with a dynamic mix of home typologies and commercial functions – saw us reach first place. The project has 56 residential units over two compact volumes flanking the square and bestowed with a fresh, new identity. The base of the largest building is being articulated transparently, and contrasts with the bulk of the white bricks applied in both volumes. A large underground car park is being added, meaning the square can be maximally used by pedestrians and cyclists. Besides maximum accessibility, the utmost individual privacy is also strived for, going hand in hand with social interaction between residents. Duplex typologies are connected to a walkway only accessible on one level. That way, exposure and communal circulation are restricted to a minimum, and each apart ment becomes a dual-aspect home. Just like the walkway, living space and a terrace are also provided on the square side, giving rise to an interesting relationship between the residents’ life and life on the square.

appartementen appartementen

appartementen

commerciële ruimten fietsenberging parking

technische ruimten parking

façade gebouw B

programma: opper vlakte: opdrachtgever:

nieuwbouwvolume met kinderdagverblijf, basisschool + polyvalente ruimte gebouw 1767,50 m2 polyvalente ruimte 374 m2 GO! Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap

basisschool papageno

P apageno, de nieuwe basisschool voor 240 leerlingen te Evere, is het resultaat van een architectuurwedstrijd georganiseerd door GO!. De site ligt aan de rand van de stad Brussel, tussen een echte ‘dorpsstraat’ en een nieuwe, grootschalige woonwijk. Vanop de straat word je door één centrale circulatie-as aangetrokken tot de site. Basisschool en fietsenstalling takken aan op deze centrale as. Rekening houdend met de omgeving wordt het volume aan de straatkant beperkt gehouden. De school wordt in het straatbeeld gevisualiseerd door een beschermende luifel. Een compact volume bestaande uit de basisschool (inclusief polyvalente ruimte) wordt achteraan op de site geplaatst. Door de beperkte grondoppervlakte wordt de polyvalente ruimte deels ingegraven. Ze is bereikbaar via interne circulatie en via een externe trap die het gebouw flankeert, waardoor visueel contact en lichtinval mogelijk is vanop elk niveau. Het schoolgebouw houdt een zekere afstand tot de bestaande, groene ommuring. Door de positionering van het gebouw ontstaan verschillende buitenruimten op maat van de kinderen, met elk een eigen karakter. De witte architectuur met kleurrijke accenten zorgt voor een kindvriendelijke, optimistische sfeer die schoolgaan een aangename ervaring maakt.

fr

Papageno, la nouvelle école primaire pour 240 élèves à Evere, est le résultat d’un concours d’architecture or ganisé par GO!. Son site se trouve à la lisière de la ville de Bruxelles, entre une véritable ‘rue de village’ et un nouveau quartier résidentiel à grande échelle. À partir de la rue, on est attiré vers le site par un axe unique de circulation central. L’école primaire et l’abri à vélos se rattachent à cet axe central. Compte tenu de la structure de l’environnement, le volume côté rue sera conservé dans une mesure limitée. L’école est visualisée dans l’aspect de la rue par un auvent de protection. Un volume compact comprenant l’école primaire (y compris un espace polyvalent) est placé à l’arrière du site. En raison de la surface au sol limitée, l’espace polyvalent sera enterré en partie. Il sera accessible par le biais de la circulation interne et d’un escalier extérieur qui flanque le bâtiment. Ceci permet un contact visuel et l’entrée de la lumière possibles à partir de chaque niveau. Le bâtiment scolaire maintient une certaine distance par rapport à la ceinture verte existante. Grâce au positionnement du bâtiment, divers espaces extérieurs sont créés à la mesure des enfants, chacun avec son caractère propre. L’architecture blanche avec des accents colorés garantit aux enfants une atmosphère optimiste et conviviale qui fait de la fréquentation scolaire une expérience agréable.

en

Papageno, the new primary school for 240 pupils in Evere, is the result of an architecture competition organised by GO!. The site lies on the edge of the city of Brussels, between a genuine ‘village street’ and a new, large-scale residential area. From the street, you are drawn to the site through one central circulation axis. The primary school and bicycle-parking facility connect on to this central axis. Taking the texture of the environment into account, the volume is kept limited on the street side. The school is displayed in the streetscape by a protective canopy. A com pact volume consisting of the primary school (including multifunctional space) is being placed at the rear. Due to the restricted surface area, the multifunctional space is partly underground. This can be reached through external circulation and through an external stairway flanking the building. This means visual contact and light penetration are made possible on every level. The school building retains a certain distance from the existing, green hedges. The positioning of the building means various outside spaces are created customised to children, each with their own character. The white architecture with colourful accents provides a child-friendly, optimistic atmosphere making going to school a pleasant experience.

programma:

opper vlakte: opdrachtgever:

tweefasig project – fase 1 nieuwbouwvolume met kinderdagverblijf, patiotuinen + administratie gebouw 960 m2 patiotuin 360 m2 vzw Emmaüs

kinderdagverblijf de zonnebloem mechelen

In h et park Roosendaelveld, gelegen nabij de site van het nieuwe ziekenhuis van Mechelen, wordt de eerste fase van een nieuw kinderdagverblijf gerealiseerd. Het opzet was veelzijdig: het gebouw werd opgevat als een houten paviljoen in het park, dat zowel autonoom moest functioneren, als binnen de voorziene schakeling van een aantal paviljoenen. Het idee van groene patio’s te schakelen aan de verblijfsruimtes van de kinderen moest in beide opstellingen overeind blijven. Door het rationele plan van een enkele bouwlaag te voorzien van een grillige dakvorm werd het gebouw een speels ‘object’ met een warme, kindvriendelijke uitstraling. Door het dak volledig te laten begroeien, maakt het paviljoen op termijn letterlijk deel uit van het park en wordt dit ook vanuit het nieuwe ziekenhuis nog amper waargenomen. De keuze voor een houtskeletstructuur was niet alleen ingegeven door de materialiteit, maar ook door het tijdbesparende effect. Het paviljoen moest namelijk in een zeer beperkte termijn opgeleverd worden, een uitdaging waarmee het bureau al in meerdere projecten werd geconfronteerd en die we maar al te graag aangaan. Het interieur werd opgevat als een lichte ruimte met een optimistische uitstraling. De kleuraccenten geven de kinderen visuele impulsen en zorgen voor een overzichtelijke, leesbare omgeving.

fr

Dans le parc Roosendaelveld, situé à proximité du site du nouvel hôpital de Malines, la première phase d’une nouvelle crèche est réalisée. L’objectif était multiple. Le bâtiment avait été conçu comme un pavillon en bois dans le parc qui devait fonctionner tant de manière autonome qu’à l’intérieur de l’enchaînement prévu de plusieurs pavillons. L’idée de raccorder des patios verts aux espaces de séjour des enfants devait rester conservée dans les deux montages. En dotant le plan rationnel d’une couche de construction unique d’une forme de toit fantaisiste, un objet ‘ludique’ a été obtenu avec un rayonnement convivial pour les enfants. En transformant complètement le toit en toiture verte à terme, le pavillon devient littéralement partie intégrante du parc et à peine perceptible depuis le nouvel hôpital. L’option pour une structure d’ossature en bois n’avait pas uniquement eu lieu en raison du caractère matériel, mais aussi de la mesure synonyme d’économie de temps. En effet, le pavillon devrait être réceptionné dans un délai très limité, donnée à laquelle nous avons aussi été confrontés dans plusieurs projets, mais c’est un défi que nous aimons relever. L’intérieur a été conçu comme un espace lumineux avec un rayonne ment optimiste. Les accents colorés donnent aux enfants des impulsions visuelles et assurent un environnement clair et lisible.

en

The initial phase of a new child day-care centre is being carried out in the Roosendaelveld park, situated near the site of Mechelen’s new hospital. The intention was multifaceted. The building was conceived as a wooden pavilion in the park, that had to function both autonomously, and within the connection of a number of pavilions provided. The idea of linking green patios to the children’s day-care spaces had to remain intact. By providing the rational plan with a single construction level of a whimsical roof shape, a playful ‘object’ is achieved with a warm, child-friendly appearance. By allowing the roof to overgrow in the long term, the pavilion will literally be part of the park, becoming scarcely noticeable from the new hospital. The choice of a timber frame structure was not just made due to the materiality, but also as a time-saving measure. This is because the pavilion had to be delivered in an extremely limited time, an issue we have already been confronted with in several projects, yet a challenge we gladly take up. The interior was conceived as a light space with an optimistic appearance. The colour accents give the child visual impulses, and provide a conveniently arranged, readable environment.

programma:

opper vlakte: opdrachtgever:

kinderdagverblijf de kollebloem etterbeek

uitbreiding schoolinfrastructuur nieuwbouwvolume met kinderdagverblijf, klassen, polyvalente ruimte + speelplaats gebouw 1077 m2 buitenaanleg 1702 m2 vzw Sint-Goedele Brussel

De bestaande i nfrastructuur van de Sint-Lutgardisschool te Etterbeek, ontworpen door wijlen Willy Van Der Meeren, had jarenlang nood aan een totale reconversie. Niet alleen door de toestand waarin het zich bevond, maar vooral door de noodzaak aan een uitbreiding van het programma en bijgevolg de bruikbare ruimte. Daarom werd een gefaseerd voorstel ontwikkeld, waarbij in eerste instantie een nieuwe vleugel voor kleuteren basisschool werd toegevoegd. Gezien de tijdsdruk en de complexiteit van in te grijpen in een werkende schoolomgeving, werd gezocht naar methodes om het bouwproces te verkorten. Die werden gevonden in het aanwenden van containerbouw en modulaire prefab. Het resultaat – een wit volume met speelse openingen en houten accenten – vertaalt de innerlijke beleving en het gebruik van het gebouw naar zijn omgeving. Op de hoger gelegen verdiepingen komen klaslokalen voor de basisschool; onderaan bevindt zich het kinderdagver blijf. Om de verschillende actoren van een eigen, aangepaste buitenruimte te voorzien, werd architecturaal ingegrepen. De kleuters krijgen een afgeschermde, intieme speelplaats op schaal van hun leefwereld, de grotere kinderen een open buitenruimte met een divers aanbod aan activiteiten.

fr

L’infrastructure existante de l’école St. Lutgardis à Etterbeek, conçue par feu Willy Van Der Meeren, avait besoin depuis des années d’une reconversion totale. Non seulement en raison de l’état dans lequel elle se trouvait, mais aussi par la nécessité d’étendre le programme et, par conséquent, l’espace utilisable. C’est pourquoi une proposi tion phasée a été développée dans laquelle, dans un premier temps, une nouvelle aile pour l’école maternelle et primaire a été ajoutée. Étant donné le peu de temps disponible et la complexité des interventions dans un envi ronnement scolaire actif, des méthodes ont été recherchées pour raccourcir le processus de construction. On les a trouvées dans l’application de la construction de conteneurs et de préfabriqués modulaires. Résultat : un volume blanc avec des ouvertures ludiques et des accents en bois traduit le vécu intérieur et l’utilisation du bâtiment face à son environnement. Aux étages supérieurs, des classes ont été construites pour l’école primaire, tandis que la crèche se trouve en dessous. Pour doter les différents acteurs d’un aspect extérieur propre adapté, on a fait appel à l’architecture. Les petits reçoivent une cour de récréation intime et protégée à l’échelle de leur univers de vie, les plus grands, une cour ouverte avec diverses activités proposées.

en

The existing infrastructure of the St. Lutgardis School in Etterbeek, designed by the late Willy Van Der Meeren, had required a complete reconversion for years. Not just due to the condition it was in, but primarily due to the need to extend the programme and consequently the usable space. This is why a phased proposal was developed whereby, in the first instance, a new reception and primary school wing was added. Given the time pressure and the com plexity of intervening in an operating school environment, methods for shortening the construction process were sought. These were found in employing a container building and modular prefab. The result – a white volume with playful doors and windows and wood accents – translates the internal experience and the use of the building into its environment. The upper floors feature classrooms for the primary school, with the child day-care centre below. There was architectural intervention so as to provide the various actors with their own, adapted outside space. The pre-schoolers are given a protected, intimate playground scaled down to their environment, while the older children have an open outside space with a wide range of activities.

fr A g M ent

OP D e gren S t USS en H et P r IVA te en H et SO c IAL e, t USS en H et I n DIVIDU en D e ge M een S c HAP

Betekenisvolle architectuur is een betrokken architectuur , een architectuur die vertrekt vanuit een maatschappijkritische visie en die daarbij meerdere aspecten van de samenleving in zich opneemt en verwerkt in een geïntegreerd ontwerp.

Binnen het werk van Atelier MA+P wordt deze meerlagige opbouw duidelijk. De architectuur ontstaat niet zozeer vanuit één enkel idee of concept, maar is steeds een resultante van een scala aan ingenomen posities , die convergeren in een ruimtelijk model. Dat deze posities vertrekken van een stedenbouwkundig gegeven is geen toeval; het is net op dit niveau dat de architectuur interageert met haar omgeving, zowel ruimtelijk als maatschappelijk.

Hierbij wordt niet zozeer ingezet op projecten met een bepaalde budgettaire omvang, schaal of prestige, maar wordt er ook gewerkt binnen alledaagse, schijnbaar banale omgevingen. De acceptatie hiervan maakt dat de architectuur van Atelier MA+P zeer dicht staat bij haar gebruikers . De portfolio is dan ook doorspekt met woningen, schoolgebouwen, publieke gebouwen, ...

De soms beperkte financiële werkingsmiddelen, die hier inherent aan verbonden zijn worden vakkundig weggewerkt doordat architecturale vrijheid wordt gevonden binnen een pragmatische bouwlogica. Een dertigjarig iteratief ontwerpproces ligt hier aan de basis. Resultaat is een structurele eenvoud die ervoor zorgt dat de focus niet zozeer komt te liggen op louter het vormelijke maar veeleer op het relationele. De architectuur van Atelier MA+P is in eerste instantie een architectuur die de stedelijke interactie opzoekt.

Het Atelier werkt hierbij veelal op de grens tussen het private en het sociale, tussen het individu en de gemeenschap. Dit is niet enkel leesbaar in de planvorming, maar wordt visueel gemaakt doordat ze uit een eigen architectuurvocabularium putten. Functionele ruimten, als gangen, passerellen of garages worden niet zelden bedacht als ontmoetingsruimten of speelruimten.

Elk project wordt daardoor een baken. Of het nu is opgebouwd met een terughoudende baksteen of met een uitgesproken kleurpalet. Door de meerlagige opbouw nestelen de gebouwen zich minzaam en zonder de nodige compromissen in het bestaande weefsel.

Roeland Smits

Praktijkassistent Geschiedenis en Theorie - KUL Dept. Architectuur Sint-Lucas Campus Gent & Brussel

fr A g M ent

fr

Une architecture significative est une architecture impliquée, une architecture qui part d’une vision critique de la société et qui absorbe, ce faisant, plusieurs aspects de la société et les transforme en un concept intégré. Dans l’œuvre de l’Atelier MA+P, cette structure multicouche est évidente. L’architecture n’est pas tellement créée à partir d’une idée ou d’un concept unique, mais est toujours la résultante d’une échelle de positions adoptées qui convergent dans un modèle spatial. Le fait que ces positions partent d’une donnée urbanistique n’est pas un hasard ; c’est justement à ce niveau que l’architecture interagit avec son environnement, spatial comme social. Dans ce contexte, on ne mise pas tellement sur des projets avec une importance, une échelle ou un prestige budgétaires déterminés, mais on travaille aussi dans des environnements quotidiens, apparemment banals. Leur acceptation fait que l’architecture de l’Atelier MA+P est très proche de ses utilisateurs. Le portefeuille est donc parsemé d’habitations, de bâtiments scolaires, de bâtiments publics, … Les moyens de fonctionnement financiers parfois limités qui y sont liés de manière inhérente, sont éliminés professionnellement en ce sens que la liberté architecturale est trouvée dans une logique de construction pragmatique. Un processus de conception itératif de trente ans est à sa base. Le résultat est une simplicité structurelle qui fait en sorte que l’accent ne soit pas tellement placé sur le formel, mais bien plutôt sur le relationnel. L’architecture de l’Atelier MA+P élabore une architecture qui recherche l’interaction ur baine. L’Atelier travaille plutôt ici à la limite entre le privé et le social, entre l’individu et la communauté. Ceci n’est pas unique ment lisible dans la formation du plan, mais est aussi rendu visible par le fait qu’elle puise dans un vocabulaire architectural propre. Des espaces fonctionnels comme des couloirs, des passerelles ou des garages sont souvent imaginés comme des espaces de rencontre ou des espaces de jeu. Chaque projet devient ainsi une balise. Qu’elle soit à présent construite à l’aide d’une brique retenue ou avec une palette de couleurs prononcée. Grâce à la structure multicouche, les bâtiments se nichent avec bienveillance et sans les compromis nécessaires dans le tissu existant.

en

Meaningful architecture is involved architecture, architecture that is based on a socially critical vision and that assimilates several aspects of society, processing it in an integrated design. This multilayered structure is clear in Atelier MA+P’s work. The architecture arises not so much from a single idea or concept, but is always the result of a range of assumptions, converging in a spatial model. That these positions depart from an urban development given is no coincidence; It is exactly at this level that architecture interacts with its environment, both spatially and socially. It doesn’t focus so much on projects with a certain budgetary size, scale or prestige, but they also work within everyday, seemingly banal environments. The accep-tance of this ensures Atelier MA+P’s architecture is very close to its users. The portfolio is therefore full of houses, school buildings, public buildings, ... The sometimes limited financial resources, which are inherently linked to these projects, are expertly concealed because architectural freedom is found within a pragmatic construction logic. A thirty-year iterative design process lies at the base. The result is a structural simplicity that will ensure the focus not so much lies on the purely formal but rather on the relational. In the first place, Atelier MA+P’s architecture is architecture that requires urban interaction. The agency works mostly on the limits between the private and social, between individuals and the community. This is not only visible in the planning, but is made visible because they base themselves on their own architectural vocabulary.

Function rooms, like passages, hallways or garages are often designed as meeting areas or play areas. Each project thus becomes a beacon. Whether it is built with understated bricks or with a pronounced colour pallet. The multilayer structure ensures the buildings fit into the existing structure without any compromises.

fr A g M ent fr A g M ent

PL e IDOOI VOO r een n I e UW e VO r M ge VI ng VA n O n Z e DA ge LIJKS e OM ge VI ng

Het boek ‘30’ presenteert een selectie van 30 architectuur- en stedenbouwkundige projecten die Atelier M Architects + Planners bv.cvba (voormalig Architectenbureau Jan Maenhout) sinds 1984 uitwerkte. Het is een pleidooi naar gemeenten, sociale huisvestingsmaatschappijen, privéontwikkelaars en de gewone burgers voor een grondige, nieuwe vormgeving van onze dagelijkse omgeving.

De projecten wijken bewust af van de traditionele , autogerichte verkavelingen en het opsluiten van bewoners op hun perceel. De waardering voor deze planfilosofie bewijzen de talrijke bekroningen die het Atelier M Architects + Planners bv.cvba behaalde bij de Open Oproepen Vlaams Bouwmeester.

Toonaangevende voorbeelden in hun oeuvre zijn de Centrale Werkplaatsen (project 1) en Prins Regentplein (project 7) te Kessel-Lo en Tweemontstraat-Vancortbeemdenlei te Antwerpen (project 6). De ruimtelijke hoofdstructuur wordt bepaald door groene ruimten met ecologische onderbouwing en de inplanting van de gebouwen voegt zich naar die vormgeving.

In het wooninbreidingsproject te Kruishoutem (project 17) wordt zo de retentie en infiltratie van water geïntegreerd in de publieke ruimte. Die doorgroening biedt wijkbewoners extra mogelijkheden aan tot ontmoeting . In eco-wijk Ieper Oost (project 20) en Maanhoevevelden te Sint-Katelijne-Waver (project 28) vormen groene assen de ruggengraat van de wijken.

Een derde boodschap van de projecten is het creëren van ontmoetingsmogelijkheden op voetgangersassen, door menging van functies (wonen, winkelruimten, ateliers, ...) en het aanbrengen van ontmoetingspunten zoals in project ‘Merel straat’ te Sint-Katelijne-Waver (project 30).

Ook in de opmaak van de gebouwen is hieraan gewerkt. De toegang tot publieke ruimtes vanuit groepswoningen is klein schalig uitgebouwd voor drie tot vier gezinnen, wat zorgt voor het stimuleren van sociale binding. Een vierde aspect van vernieuwing is de architecturale vormgeving.

Bij grootschaligheid wordt een gevarieerd materiaalgebruik toegepast waarbij hout een belangrijke factor is. Ook het aanwenden van kleur zit in het DNA van Atelier MA+P. De 92 vroegere medewerkers van het Atelier zijn meestal na hun stage doorgestroomd naar een beroepspraktijk. Zij dragen de planconcepten van het Atelier uit.

Evert Lagrou Prof. Dr. Dept. KUL Architectuur Sint-Lucas Campus Gent & Brussel

fr A g M ent fr A g M ent

fr A g M ent

fr

L’ouvrage ‘30’ présente une sélection de 30 projets architecturaux et urbanistiques élaborés par l’Atelier M Architects + Planners bv.cvba depuis 1984. C’est un plaidoyer en direction des communes, des sociétés de logements sociaux, des promoteurs privés et des citoyens ordinaires pour une esthétique nouvelle et fondamentale de notre environnement journalier. Les projets s’écartent volontairement des lotissements autodirigés traditionnels et l’enfermement des occupants sur leur parcelle. La valorisation de cette philosophie de plan est prouvée par les nombreux prix obtenus par l’Atelier M Architects + Planners bv.cvba lors des appels ouverts du Vlaams Bouwmeester. Des exemples qui donnent le ton dans leur œuvre sont les Ateliers Centraux et la Prins Regentplein à Kessel-Lo et la Tweemontstraat-Vancortbeemdenlei à Anvers. La structure spatiale principale est déterminée par des espaces verts avec des éléments sous-jacents écologiques. L’implantation des bâtiments s’ajoute à cette esthétique. Dans le projet d’extension résidentiel de Kruishoutem, la rétention et l’infiltration d’eau sont intégrées dans l’espace public. Cette extension offre aux habitants des quartiers des possibilités supplémentaires de rencontre. Dans l’écoquartier ‘De Vloei’ à Ypres et dans les ‘Maanhoevevelden’ à Wavre-Sainte-Cathérine, des axes verts forment l’épine dorsale des quartiers. Un troisième message des projets est la création de possibilités de rencontre sur les axes piétonniers par le mélange des fonctions (habitats, espaces commerciaux, ateliers, ...) et l’aménagement de points de rencontre comme dans le projet Merelstraat de Wavre-Sainte-Cathérine. Dans l’élaboration des bâtiments, on a également travaillé sur ce sujet. L’accès aux espaces publics à partir d’habitations groupées a été élaboré à petite échelle pour trois ou quatre familles ; ce qui stimule les liens sociaux. Un quatrième aspect de l’innovation est l’esthétique architecturale. Même pour les projets à grande échelle, une utilisation variée des matériaux est appliquée pour laquelle le poids est important. De même, l’utilisation des couleurs réside dans l’ADN de l’Atelier MA+P. Les 92 collaborateurs antérieurs de l’Atelier sont généralement passés à une pratique professionnelle après leur stage. Ils transmettent les concepts de planification de l’Atelier MA+ P. en

The book ‘30’ presents a selection of 30 architectural and urban planning projects designed by Atelier M Architects + Plan ners bv.cvba since 1984. It is a plea to municipalities, social housing companies, private developers and ordinary citizens for a thorough, new design of our daily environment. The projects deliberately deviate from the traditional car-oriented housing estates and locking up of residents on their plot. The numerous awards that Atelier M Architects + Planners bv.cvba received from the Open Calls Flemish Government Architect is proof of the appreciation of this planning philosophy. Leading examples in their oeuvre are the Central Workshops and Prince Regent square in Kessel-Lo and Tweemontstraat-Vancortbeemdenlei in Antwerp. The main spatial structure is determined by green spaces with ecological foundations. The implantation of the buildings conforms to that design. The retention and infiltration of water is thus integrated in the public spaces in the housing project in Kruishoutem. The landscaping offers additional meeting possibilities to residents. Green axes form the backbone of the neighbourhoods in the eco-neighbourhood ‘De Vloei’ in Ypres and ‘Maanhoevevelden’ in Sint-Katelijne-Waver. A third message of the projects is the creation of meeting possibilities on pedestrian paths, by mixing functions (housing, shops, workshops, ...) and the establishment of meeting points such as the Merelstraat project in Sint-Katelijne-Waver. This was also worked on in the layout of the buildings. Access to the public areas from group homes was extended on a small scale for three to four families. This encourages social bonding. A fourth aspect of innovation is the architectural design. A varied use of materials was also applied at a large scale, in which wood is important. The use of colour is also ingrained in the character of Atelier MA+P. The 92 former employees of the Agency usually moved on to a professional practice after their internship. They carry on the planning concepts of Atelier MA+P.

fr A g M ent

programma: team:

opdrachtgever:

negen ingrepen in de randgemeenten van Poperinge die de identiteit van de dorpskernen vertaalt naar een installatie Paul Gees Thomas Ooms

Velum Tensile Structures, e.a. Gemeente Poperinge

In 2011 h eeft Architectenbureau Jan Maenhout in samenwerking met de stad Poperinge een belevingsonder zoek uitgevoerd naar de unieke identiteit van tien Poperingse woonkernen. Het onderzoek kadert in de thematiek rond instandhouding en opwaardering van landelijk erfgoed. Dit onderzoek is verlopen via een driestappenplan en moest naast de karakteristieken ook de pijnpunten in elke deelgemeente blootleggen. De eerste stap was het identificeren en uitbouwen van de identiteit van het dorp aan de hand van opzoekingswerk en workshops met de inwoners. Een tweede stap bouwde die identiteit uit tot een visie : ‘Wie zijn we?’ en ‘Waar willen we naartoe?’. De derde stap toonde aan hoe inwoners zelf actief kunnen bijdragen aan het concretiseren van die visie. Per dorp werden verschillende voorstellen gedaan op diverse schalen, gekop peld aan een meerjarenplan. Een van die voorstellen zijn de artistieke centrumpunten. Negen eigenaardige constructies die in elk dorp geplaatst worden om de identiteit van die dorpskern visueel weer te geven. De eigenzinnige visualisatie verbindt de dorpen als deelgemeenten van Poperinge. Dankzij unieke ingrepen per dorp onderscheiden de centrumpunten zich van elkaar en worden gemeenteplatforms gegenereerd die bijdragen aan een socio-culturele heropleving van de streek.

fr En 2011, ‘Architectenbureau Jan Maenhout’ a exécuté, en coopération avec la ville de Poperinge, une analyse de vécu sur l’identité unique de dix noyaux résidentiels de Poperinge. Cette enquête s’inscrit dans la thématique de l’entretien et de la valorisation du patrimoine campagnard. Cette enquête s’est déroulée par le biais d’un plan en trois étapes et devait aussi exposer, outre les caractéristiques, les points difficiles dans chaque commune partici pante. La première étape a consisté dans l’identification et le développement de l’identité du village sur la base d’un travail de recherche et d’ateliers avec les habitants. Une deuxième étape a transformé cette identité en vision: ‘Qui sommes-nous?’ et ‘A quoi voulons-nous aboutir?’ La troisième étape a montré comment les habitants peuvent contribuer eux-mêmes activement à la concrétisation de cette vision. Pour chaque village, diverses propositions ont été faites à différentes échelles, associées à un plan pluriannuel. L’une de ces propositions consiste dans les points centraux artistiques. Neuf constructions particulières qui sont placées dans chaque village pour refléter visuellement l’identité de ce centre villageois. Cette visualisation volontaire relie les villages en tant qu’entités de la commune de Poperinge. Grâce à des interventions uniques par village, les points centraux se distinguent mutuellement et des plates-formes communales sont générées qui contribuent à un renouveau socioculturel de la région.

en

In 2011, in collaboration with the city of Poperinge, ‘Architectenbureau Jan Maenhout’ conducted an experience investigation into the unique identity of ten of Poperinge’s residential centres. The research ties in with the theme of preserving and upgrading rural heritage. This research occurred in a three-staged plan, and was intended to expose the obstacles in each borough as well as the characteristics. The first stage was identifying and developing the identity of the village based on research and workshops with residents. A second stage expanded that identity into a vision: ‘who are we?’ and ‘where do we want to go?’. The third stage showed how residents are actively able to contribute toward achieving that vision. Various proposals were made for each village on various scales, linked to a multi-annual plan. One of those proposals is the artistic centre points project. Nine curious structures being placed in each village in order to visually reflect the identity of that village centre. The idiosyncratic visualisation connects the villages as boroughs of Poperinge. Thanks to unique intervention for each village, the centre points differentiate themselves and municipality platforms are generated that contribute toward a socio-cultural revitalisa tion of the region.

en I stand here, In your space, your field, your place, Or what your place could be; I, as form

Extended and in your ground inserted; Your landscape and your air I outline; With trunk and crown;

I, as image

Between today and tomorrow; What do you want? From me?

I, as place

Meet me, comfort me, celebrate me; See me as city and town; See me as this city and this town; See me then, …now

I, as cloud

A ‘cloud’ of wishes and dreams; Of space and time;

As link I am a few; In this horizon; in this field; in this place

And I am others; Spread out we are put down together;

Cautiously;

I, as future

Written in clouds, Here, I stand, For you.

nL

Ik sta h ier, In jouw ruimte, jouw veld, jouw plek, Of wat jouw plek kan zijn;

Ik, als vorm

Uitgetrokken en in jouw grond geprikt; Je landschap en je lucht omlijn ik; Met stam en kruin;

Ik, als beeld Tussen vandaag en morgen; Wat wil je? Van me?

Ik, als plaats

Ontmoet me, troost me, feest me;

Zie me van stad en dorp; Zie me van deze stad en dit dorp; Zie me van toen, …nu

Ik, als wolk

Een ‘cloud’ van wensen en dromen; Van ruimte en tijd;

Als link ben ik enkele; In deze horizon, dit veld, deze plaats En ben ik andere; Verspreid werden we samen neergezet; Behoedzaam;

Ik, als toekomst

In wolken geschreven, Hier, Sta ik, Voor jou.

Architectenbureau Jan Maenhout i.s.m. Tomas Ooms

de pelgrim

scheldewindeke

programma:

opper vlakte:

opdrachtgever:

verdichting van de dorpskern drie langgerekte nieuwbouwvolumes met 41 woningen + ondergrondse parking gebouw 1 1787,80 m2 gebouw 2 1002,50 m2 gebouw 3 1706,40 m2 Solva i.s.m. Merelbeekse Sociale Woningen

Toen de oude pastorijsite in het centrum van Scheldewindeke, een deelgemeente van Oosterzele, vrijkwam, werd een wedstrijd uitgeschreven om te onderzoeken hoe men de dorpskern kon verdichten. Daarbij was het essentieel dat actoren met diverse achtergronden en verschillende leeftijdscategorieën konden worden op gevangen in een omvangrijk, sociaal project. Door het grote niveauverschil op de site werd in eerste instantie de keuze gemaakt om al het ‘utilitaire’ ondergronds te voorzien (parking, technieken, bergingen) zodat er bovengronds plaats werd geruimd voor een speels, sociaal gebeuren. Daarbij werd een ‘campusmodel’ geïmplementeerd, waarbij langgerekte gebouwen worden ingeplant in een groene omgeving. Het langgerekte refereert aan de ‘linten’ van het bestaande weefsel, de schaal van de gebouwen vormt de visuele overgang naar de lagere bebouwing aan de voet van de site. Door natuurlijke materialen, die verwijzen naar de pas torij, te koppelen aan een spel van diepte en massiviteit in de gevels, werd een project gerealiseerd dat op een interessante manier de dialoog aangaat met zijn omgeving. Hiervoor werd een afwisseling van lichte en donkere baksteen aan de basis gecombineerd met cederhout als bekroning van de penthouses.

fr

Lor sque le site de l’ancien presbytère au centre de Scheldewindeke, entité faisant partie de la commune d’Oosterzele, a été libéré, un concours a été lancé pour analyser comment il était possible de densifier le centre du village. Dans ce contexte, il était essentiel que des acteurs aux différents passés culturels et provenant de dif férentes catégories d’âge puissent être intégrés dans un grand projet social. En raison de la grande différence de niveau sur le site, on a d’abord choisi de prévoir le sous-sol ‘utilitaire’ (parking, techniques, garages) de manière à ce que l’espace au-dessus du sol soit dégagé pour des événements sociaux ludiques. Dans ce contexte, un ‘modèle de campus’ a été mis en œuvre au terme duquel des bâtiments allongés sont implantés dans un environnement vert. L’allongement réfère aux ‘linteaux’ du tissu existant, l’échelle des bâtiments forme la transition visuelle en direction de la construction plus basse au pied du site. En combinant des matériaux naturels qui réfèrent au presbytère avec un jeu de profondeur et de massivité dans les façades, on réalise un projet qui noue le dialogue avec son environnement de manière intéressante. À cet effet, des briques claires et plus sombres à la base ont été combinées avec du cèdre pour couronner les penthouses.

en

When the former presbytery in the centre of Scheldewindeke, a borough of Oosterzele, became available, a com petition was held to investigate how the village centre should be densified. It was furthermore essential that actors with various backgrounds and from various age groups could be accommodated in a major, social project. The considerable height difference present on the site meant that, in the first instance, it was decided to provide everything ‘utilitarian’ underground (parking, technology, storage) so above ground could be cleared for recreational and social events. A ‘campus model’ was moreover implemented, with elongated buildings planned into a green environment. The elongation refers to the ‘ribbons’ of the existing fabric, the scale of the building forms the visual transition to the lower construction at the foot of the site. Combining natural materials referring to the presbytery with an interplay of depth and bulk in the façades gives rise to a project entering into a dialogue with its environment in an interesting manner. To achieve this, an alternation of light and dark bricks at the base was combined with cedar wood for crowning the penthouses.

programma:

opper vlakte: opdrachtgever:

uitbreiding van de schoolinfrastructuur met een nieuwbouwvolume laureaat nieuwbouw 1449 m2 College Paters Jozefieten

college paters jozefieten melle

Vanuit het bestuur van het College Paters Jozefieten kwam de vraag om inbreiding van de schoolinfrastruc tuur. Er werd een wedstrijd uitgeschreven voor een nieuw volume ter vervanging van tijdelijke constructies op een toplocatie binnen de historische campus, met weidse zichten op de Schelde. De geklasseerde negentiende-eeuwse gebouwen aanvullen met hedendaagse architectuur is een complex gegeven: niet alleen gezien de verantwoordelijkheid van in te grijpen in beschermd, historisch weefsel, maar ook gezien de daaraan ge koppelde procedures. Het gebouw plant zich in op een belangrijke historische as als een soort sluitsteen van het gebouwencomplex. Er werd gezocht naar een vormentaal die enerzijds manifest aanwezig is, maar tegelijk opgaat in de bestaande vormentaal van de classisistische gebouwen. Door het sterk repetitieve karakter van de gevels ook in het nieuwe volume te integreren, in combinatie met natuurlijke materialen en enkele kleuraccenten, komt een harmonieuze dialoog tot stand. Door hier en daar uitzonderingen te maken op de strikt herhalende ritmiek van de gevels, wordt een speelse toets gebracht binnen deze strenge architectuur.

fr

La direction du Collège des Pères Joséphites a demandé d’agrandir l’espace utile de l’infrastructure scolaire. Un concours a été lancé pour un nouveau volume en remplacement de constructions temporaires sur un emplacement de premier choix au sein du campus historique, avec de larges vues sur l’Escaut. Compléter les bâtiments classés du 19ième siècle par une architecture contemporaine est une donnée complexe. Non seulement la responsabilité de l’intervention dans un tissu historique protégé, mais aussi vu les procédures qui y sont associées. Le bâtiment s’implante sur un axe historique important comme une sorte de clé de voûte du complexe de bâtiments. On a recherché un langage des formes qui, d’une part, est manifestement présent, mais qui en même temps est absorbé dans le langage des formes existant des bâtiments classiques. En intégrant aussi le caractère très répétitif des façades dans le nouveau volume, ceci combiné avec des matériaux naturels et des accents colorés, on crée un dialogue harmonieux. En apportant çà et là des exceptions à la rythmique strictement répétitive des façades, une touche de fantaisie est apportée au sein de cette architecture sévère.

en

The Board of the College of Paters Jozefieten made the request for densifying the school’s infrastructure. A compe tition was announced for a new volume to replace temporary structures at a top location within the historic campus, with panoramic views over the Schelde river. Supplementing the listed 19th century buildings with contemporary architecture is a complex feat, not only due to the responsibility of intervening in protected and historic fabric, but also given the procedures associated with this. The building is planned in a significant historic axis as a kind of keystone of the complex of buildings. A language of form was sought out that is on the one hand clearly present, yet at the same time merges with the classical buildings’ existing language of form. A harmonious dialogue is also created by integrating the heavily repetitive nature of the façades into the new volume, in combination with natural materials and a number of colour accents. By making exceptions to the façades’ strictly repetitive rhythm here and there, a playful touch is added within this rigid architecture.

oud gemeentehuis tildonk programma:

opper vlakte: opdrachtgever:

renovatie van een gemeentehuis tot drie sociale woningen nieuwbouw van vier sociale woningen woningen gemeentehuis 285,40 m2 woningen nieuwbouw 552,70 m2 Volkswoningbouw cvba

De r econversie van het oude gemeentehuis van Tildonk tot een sociaal woonproject met nieuwbouw had meer voeten in de aarde dan de harmonieuze uitstraling van het project op het eerste gezicht doet vermoeden. Het oude gemeentehuis ligt in een beschermd dorpsgezicht, waardoor alle moeite werd gedaan om de oorspron kelijke structuur van het gebouw te respecteren. Hierin werden drie woningen ondergebracht, waaronder een gelijkvloerse woning met tuin en terras en twee duplexappartementen op de bovenverdieping. Het nieuwe volume – bestaande uit één gelijkvloerse woning en drie ruime duplexappartementen – heeft zijn identiteit te danken aan een uitgebreid onderzoeksproces met vele randvoorwaarden. De meest bepalende zijn de nutsleidingen die dwars onder het overkragende gedeelte van het gebouw lopen. Hierdoor kon er niet worden gebouwd op het gelijkvloerse niveau voorbij de vroegere perceelsgrenzen en werd op deze plek de toegang en parkeerzone voorzien, met beperkte structurele elementen. De specifieke vorm van het bakstenen gabarit is een gevolg van het eisenpakket van de verschillende organiserende instanties en verleent het gebouw een eigenheid die perfect in dialoog gaat met het historische gemeentehuis. De sokkel in wit beton benadrukt de ‘shift’ van de bouwlagen en geeft het geheel een zekere lichtheid en luchtigheid.

fr

La reconversion de l’ancienne maison communale de Tildonk en un projet d’habitations sociales avec des construc tions nouvelles était plus enracinée que le rayonnement harmonieux du projet ne le laissait supposer à première vue. L’ancienne maison communale est située dans un site villageois protégé, ce qui fait que tous les efforts ont été consentis pour respecter la structure initiale du bâtiment. Trois habitations ont été aménagées, dont une habitation de plain-pied avec jardin et terrasse et deux appartements duplex à l’étage. Le volume de la construction nouvelle, constitué d’un logement de plain-pied et de trois appartements duplex spacieux doit son identité à un processus de recherche étendu avec de nombreuses conditions de base. La plus déterminante est formée par les conduites utilitaires qui courent transversalement sous la partie en porte-à-faux du bâtiment. Ceci a empêché une construction au niveau du rez-de-chaussée devant les anciennes limites de parcelle et, à cet endroit, l’entrée et la zone de stationnement ont été prévues avec des éléments structurels limités. La forme spécifique du gabarit en briques est une conséquence des exigences des différentes instances organisationnelles ; elle confère au bâtiment une indi vidualité propre qui dialogue parfaitement avec la maison communale historique. Le socle en béton blanc souligne le ‘shift’ des couches de construction et confère à l’ensemble une certaine légèreté et luminosité.

en

The reconversion of the former town hall in Tildonk into a social housing project with new construction proved more complex than the project’s harmonious appearance leads to believe at first glance. The former town hall lies in a protected village-scape, meaning every effort had to be made to respect the building’s original structure. Three homes were introduced into it, including a ground floor apartment with garden and terrace and two duplex apartments on the upper floors. The new-construction volume – consisting of one ground floor apartment and three spacious duplex apartments – owes its identity to an extensive research process with a great deal of bound ary conditions, the most decisive being the utility pipes running crossways under the cantilevered section of the building. This meant it was not possible to build on the ground level beyond the previous plot boundaries, and an entrance and parking area was provided at this location, with limited structural elements. The specific shape of the brick profile is a result of the package of requirements of the different organising entities, and lends the building a uniqueness entering into a perfect dialogue with the historic town hall. The base in white concrete emphasises the ‘shift’ of the construction layers, and provides the whole a certain lightness and airiness.

de zande

programma: team: opdrachtgever:

Open Oproep – visie voor de reconversie van een industriële site tot jeugdzorginstituut 2e plaats

Johan Grootaers Benoît van Innis Vlaams Bouwmeester

E en negentiende-eeuwse industriële site te Ruiselede vormt het historisch waardevolle kader voor deze opdracht. In een beschermd gebouw wordt een instelling voor bijzondere jeugdzorg ontwikkeld en gereor ganiseerd. Het centrale thema in de opvatting van de nieuwe ruimten is de relatie van de bewoners met de omgeving. Van de kamer als meest private ruimte in de zorginstelling tot de gemeenschappelijke ruimten waar ze op aansluiten. De gebouwen worden intern gestript, waardoor de ritmiek van de ramen voelbaar wordt en de relatie tussen interieur en exterieur kan worden hersteld. De verschillende circulatiepatronen worden geoptimaliseerd. Tijdens de inleefstage werd het duidelijk dat monitoring, akoestiek en opdeelbaarheid kern woorden zijn in het ontwerpen van een goed werkende campus. De leefruimten werden zo ontworpen dat ze makkelijk opdeelbaar zijn in subleefgroepen dankzij de dubbele oriëntatie en lichtinval. De interne circulatie maakt deel uit van de leefgroep waardoor er ‘gladde’ ruimten zonder grenzen ontstaan. Dit resulteert in een positieve woonomgeving met huiselijke sfeer. De bewoners staan centraal: elke kamer wordt bewust anders want elke jongere is uniek. Door het strippen van de ruimten kunnen de vensterbanken worden gebruikt als zitbank, bed, bank, rek, ... of worden ze een vertrouwd nest waarin iemand tot rust kan komen.

fr

Un site industriel du 19e siècle à Ruiselede constitue le cadre historique à part entière de ce marché. Dans un bâtiment protégé, une institution pour soins particuliers à la jeunesse a été développée et réorganisée. Un thème central dans la conception des nouveaux locaux est la relation des occupants avec l’environnement. De la chambre, comme espace le plus privé dans l’établissement de soins, aux espaces communautaires attenants. Les bâti ments ont été dénudés intérieurement, ce qui rend perceptible le rythme des fenêtres et rétablit la relation entre l’extérieur et l’intérieur. Les différents modèles de circulation sont optimisés. Au cours de la phase d’intégration, il est devenu évident que le suivi, l’acoustique et la capacité de division sont les mots clés dans la conception d’un campus qui fonctionne. Les espaces de vie ont été conçus de manière à être facilement divisibles en sous-groupes de vie grâce à la double orientation et à l’entrée de la lumière. La circulation interne fait partie du groupe de vie ce qui crée des espaces ‘lisses’ sans frontière. Ceci débouche sur un environnement résidentiel positif à l’atmosphère familiale. Les occupants occupent une place centrale, chaque chambre est volontairement différente, car chaque jeune est unique. En dénudant les espaces, les banquettes de fenêtre peuvent être utilisées comme banquettes ou comme lit, banc et étagère ou deviennent un nid sûr où chacun peut venir se reposer.

en

A 19th century industrial site in Ruiselede forms the historic, valuable framework for this assignments. An institution for special youth care is being developed and reorganised in a listed building. The central theme in the notion of the new spaces is the relationship of the residents with their environment. From the room with the most private space in the care institution, to the communal spaces they connect to. The buildings are being stripped internally, meaning the rhythm of the windows becomes perceptible and the relationship between interior and exterior is restored. The different circulation patterns are being optimised. During the internship it became clear that monitoring, acoustics and divisibility are key words in designing a well-functioning campus. The living spaces were designed in such a way that they can easily be divided into sub-communities, thanks to the dual orientation and light exposure. The internal circulation is part of the community, meaning ‘smooth’ spaces arise without boundaries. This results in a positive residential environment with a homely atmosphere. The residents come first, and each room is consciously different, since every young person is unique. By stripping the spaces, the window sills can be used as sofas, or as a bed, bench and shelf, or they become a familiar nest for someone to rest.

programma: opper vlakte:

opdrachtgever:

tien nieuwbouwwoningen verspreid over drie volumes woningen vol 1 244,50 m2 woningen vol 2 442,70 m2 woningen vol 3 442,70 m2 Volkswoningbouw cvba

oudstrijdersstraat herent

In h et kader van een grootschalige dorpskernvernieuwing die van Herent – een kleine randgemeente van Leuven – een belangrijke, maatschappelijk bewuste centrumgemeente moet maken, werd een haalbaarheidsstudie ontwikkeld voor de Oudstrijdersstraat. Het inbreidingsproject op een site van de lokale OCMW bestaat uit drie grote volumes die zijn ingeplant rond een eigen, gemeenschappelijk plein. Elk volume bevat op het gelijkvloerse niveau aanpasbare, grondgebonden woningen met een patiotuin en duplexwoningen met ruime terrassen op de bovenverdieping. Hierdoor wordt een sociale mix van bewoners aangetrokken, wat van dit project een inclusieve woonomgeving maakt. Door de volumes te draaien en te spiegelen wordt een optimale oriëntatie van de leefruimtes bereikt. Door de ingangen naar de woningen te spreiden over het plein, wordt een automatische sociale controle gegenereerd die ook het onderhoud van het terrein in de hand werkt. De strakke, bakstenen gebouwen worden geflankeerd door twee langgerekte, houten volumes met tuinbergingen. Deze schermen op een logische manier de patiotuinen op de gelijkvloerse verdieping af van de omgevende parking. Een petanquebaan en groene heuvels worden toegevoegd aan de buitenaanleg om sociale interactie tussen de bewoners te bevorderen.

fr

Dans le cadre de la rénovation d’un centre de village à grande échelle qui doit faire de Herent, petite commune à la périphérie de Louvain, une commune centrale importante et volontairement sociale, une étude de faisabilité a été développée pour l’Oudstrijdersstraat. Le projet d’agrandissement de l’espace utile sur un site du CPAS local comprend trois grands volumes qui sont implantés autour d’une place communale propre. Chaque volume com prend, au rez-de-chaussée, des logements à front de rue adaptables, avec un jardin-patio et des appartements duplex avec de spacieuses terrasses à l’étage. De ce fait, un mix social d’occupants est attiré qui fait de ce projet un environnement résidentiel inclusif. En opérant une rotation des volumes et en les réfléchissant, une orientation optimale des espaces de vie est obtenue. En répartissant les entrées des habitations sur la place, un contrôle social automatique est généré, qui permet aussi l’entretien du terrain. Les bâtiments en briques sobres sont flanqués par deux volumes en bois allongés avec des abris de jardin. Ceux-ci masquent logiquement les jardins-patios au rezde-chaussée du parking environnant. Une piste de pétanque et des buttes vertes sont ajoutées à l’aménagement extérieur pour promouvoir une interaction sociale entre les habitants.

en

A feasibility study for the Oudstrijdersstraat was developed within the scope of a large-scale village-centre reju venation project intended to make Herent – a small suburb of Leuven – a major, socially inclusive centre. The densification project on the site of the local Social Welfare centre consists of three large volumes situated around their own, communal square. Each volume contains on the ground floor adjustable, land-related typologies with a patio garden and duplex apartments with spacious terraces on the upper floor. This means a social mix of residents are attracted, making this project an inclusive living environment. By rotating and mirroring the volumes, an optimal orientation of the living spaces is achieved. Spreading the entrances to the homes over the square generates a form of social supervision, which also benefits the maintenance of the grounds. The neat, brick buildings are flanked by two elongated wooden volumes with garden storage. These volumes portion off the patio garden on ground level from the surrounding parking area in a logical manner. A petanque court and green hills are being added to the external layout so as to promote social interaction between the residents.

programma: team: opdrachtgever:

visie voor de invulling van een binnengebied met een mix van 75 woningen laureaat

TRANS Architectuur en Stedenbouw Gemeente Kruishoutem i.s.m. SHVA

nL

Kr uishoutem – ook bekend als ‘de poort tot de Vlaamse Ardennen’ – vormt de locatie en het onderwerp van een wooninbreidingsproject waarbij gelaagdheid en diversiteit centraal staan. Het gebied wordt gekenmerkt door oer-Vlaamse eigenschappen als ‘het brede zicht op de kerktoren’, ‘boomgaarden’ en ‘het glooiende landschap’; stuk voor stuk eigenschappen die we willen behouden en versterken. Het stedenbouwkundige onder zoek ging uit van een kwalitatieve, aangepaste invulling voor het gegeven; zonder generische ingrepen te doen wars van de specificiteiten van haar omgeving. Er werd ook uitgegaan van ‘inclusiviteit’, waarbij een sociaal di verse mix wordt nagestreefd en waarbij private huisvesting en sociale woningbouw aansluiting vinden bij elkaar. De opdracht genereert niet zomaar een ontwerp voor een nieuwe wijk, maar streeft naar de ontwikkeling van een nieuw stuk Vlaamse Ardennen. Kruishoutem is een landelijke gemeente met een losse, open bebouwing en een golvend landschap met open karakter. Het is daarom niet zo evident om 75 woningen te implementeren in een binnengebied zonder te raken aan sommige van deze karakteristieken. Daarom hebben we een drieledige stedenbouwkundige geste gedaan in ons voorstel. Een eerste pijler is die van ‘het reliëf als structurerend ele ment’. Eerder dan alles te vertrappen of grote belvedères toe te voegen, wordt de nieuwe wijk in de ‘plooien’ van de glooiing geplaatst. Door het ‘kreuken’ van het landschap ontstaat een systeem van horizontale terras sen en hellende loopvlakken: een sterke drager voor de verdere invulling van het gebied. Centraal accentueert een lange publieke as het perspectief op de kerk en wordt de helling in zijn geheel overschouwd. Een tweede pijler is die van ‘waterhuishouding op brede schaal’. Gezien de erosiegevoeligheid van de zandleembodem, die ook een bedreiging vormt voor bodemvruchtbaarheid en zorgt voor modderoverlast, was het van cruciaal belang om water zo veel mogelijk op te houden op hoger gelegen zones en deze vertraagd te laten afvloeien. Dit in eerste instantie voor het functioneren van de nieuwe wijk, maar ook ten dienste van de hele gemeente. De horizontale plateaus doen dienst als breuklijnen die het afstromend water compartimenteren. Ze worden ingezet als retentie- en infiltratieassen waarlangs het water gravitair een weg zoekt naar de lager gelegen wadi aan het gemeentehuis. Dit waternetwerk wordt maximaal zichtbaar gehouden en doet ook dienst als privacy gradiënt, natuurlijke afscheiding en draagt bij tot een aantrekkelijke publieke ruimte. De derde pijler situeert zich op het niveau van de publieke ruimte. De openbare gebouwen in de rand (het gemeentehuis en het cartoonmuseum) worden versterkt door een plein en een park. Aan de bestaande bebouwing worden publieke ontmoetingsplaatsen gecreëerd voor sport en ontspanning, waarop ook het secundaire voetgangersen fietsnetwerk kan aantakken. Nieuwe bebouwing wordt aangewend om de grillige randen van het domein af te werken en de publieke ruimtes en informele doorsteken mee vorm te geven. Dit werkt sociale cohesie en controle in de hand die op haar beurt ook de leefbaarheid van het gehele centrum verbetert.

fr

Kr uishoutem, localité également connue comme ‘la porte des Ardennes flamandes’, forme le lieu et le sujet w axé sur la strati fication et la diversité. Le territoire est caractérisé par des accents flamands anciens comme ‘la large vue sur le beffroi’, les ‘vergers’ et le ‘paysage en pente’, toutes des caractéristiques que nous voulons conserver et renforcer. L’étude urbanistique est partie d’un contenu qualitatif adapté pour la donnée; sans faire d’interventions génériques loin des spécificités de son environnement. On est également parti de ‘l’inclusivité’ pour laquelle un mix socialement divers est poursuivi et pour laquelle un logement privé et une construction de logements sociaux trouvent à se compléter mutuellement. Le marché ne génère pas telle ment un projet de nouveau quartier, mais vise au développement d’une nouvelle portion d’Ardennes flamandes. Kruishoutem est une commune champêtre avec un habitat ouvert et éparpillé et un paysage ondulé au caractère ouvert. Il n’est donc pas tellement évident d’implanter 75 habitations dans un territoire intérieur sans toucher à certaines de ces caractéristiques. C’est pourquoi nous avons fait un geste urbanistique en trois parties dans notre proposition. Un premier pilier est celui du ‘relief comme élément structurant’. Plutôt que de fouler tout aux pieds ou d’ajouter de grands belvédères, le nouveau quartier est placé dans les ‘plis’ de la pente. En raison du ‘froissement’ du paysage, un système de terrasses horizontales et de plans de roulement en pente est créé ; un support puissant pour le contenu ultérieur du territoire. Au centre, un long axe public accentue la perspective sur l’église et la pente est saisie dans son intégralité. Un deuxième pilier est celui du ‘régime des eaux à grande échelle’. En raison de la sensibilité à l’érosion du sol sablo-limoneux, qui représente aussi une menace pour la fertilité du sol et entraîne un excès de boue, il était d’une importance primordiale de conserver l’eau le plus possible dans les zones supérieures et de faire en sorte que celle-ci s’écoule lentement. Ceci en premier lieu pour le fonctionnement du nouveau quartier, mais aussi au service de la commune tout entière. Les plateaux horizontaux font office de lignes de rupture qui compartimentent l’eau qui s’écoule. Ils sont utilisés comme des axes de rétention et d’infiltration le long desquels l’eau recherche par gravité une voie vers les fossés de drainage situés plus bas au niveau de la maison communale. Ce réseau d’eau est maintenu visible au maximum et fait également office de gradient privatif, de séparation naturelle et contribue à un espace public attrayant. Le troisième pilier se situe au niveau de l’espace public. Les bâtiments publics à la périphérie – la maison communale et le musée du dessin animé – sont renforcés par une place et un parc. Le long de la construction existante, des lieux de rencontre publics sont créés pour le sport et la détente, le réseau piétonnier et cycliste secondaire pouvant aussi s’y raccorder. La nouvelle construction est utilisée pour finir les lisières capricieuses du domaine et donner forme aux espaces publics et aux passages informels. Ceci assure la cohésion et le contrôle sociaux, lesquels, à leur tour, améliorent aussi la qualité de vie de l’ensemble du centre.

en

Kr uishoutem – a town also known as ‘the gateway to the Flemish Ardennes’ – forms the location and the subject of a residential densification project in which stratification and diversity are central. The area is characterised by the typically Flemish features such as the ‘panorama of church towers’, ‘orchards’ and ‘the rolling landscape’; each of these characteristics we wish to retain and enhance. The urban-planning investigation was based on a qualitative, adjusted interpretation for the theme; without performing any generic interventions adverse to the specificities of its environment. ‘Inclusivity’ was also used as a basis, with a socially diverse blend being sought and with private accommodation and social housing connecting with each other. The assignment generates not just a design for a new district, but endeavours to develop a new piece of the Flemish Ardennes. Kruishoutem is a rural municipality with stand alone, open construction and an undulating landscape with an open character. This is why implementing 75 homes on an infill plot without affecting some of these characteristics is not so straightforward. We have hence made a triple urban-planning gesture in our proposal. A first pillar is that of ‘the relief as a structural element’. Rather than trampling on everything or adding large belvederes, the new district is being placed in the ‘folds’ of the rolling landscape. ‘Creaking’ the landscape gives rise to a system of horizontal terraces and sloping walking surfaces; a strong founda tion for the area’s future interpretation. In the centre, a long public axis accentuates the vista over the church, and the slope can be viewed in its entirety. A second pillar is that of ‘water management on a wider scale’. Given the sensitivity to erosion of the sandy loam soil, which also poses a threat to soil fertility and causes problems with mud, it was vitally important to retain water in areas located higher up as much as possible, and to have it infiltrate slowly. In the first instance, this is for the new district to function, but also to serve the entire municipality. The horizontal plateaux must serve as break lines compartmentalising the water flowing down. They are employed as retention and infiltration axes along which the water, due to gravity, seeks out lower-lying wadi at the town hall. This water network is kept as visible as possible, and also serves as a privacy gradient and natural partition, and contributes to an attractive public space. The third pillar is located at the level of the public space. The public buildings on the periphery (the town hall and the cartoon museum) are being enhanced with a square and a park. Public meeting spaces are being created near the existing buildings for sport and recreation, to which the secondary pedestrian and cycling networks can be connected. New construction is being applied to finish off the domain’s arbitrary boundaries, and also to give form to the public spaces and informal shortcuts. This promotes social cohesion and control, which in turn also enhances the liveability of the entire centre.

autoluwe wijk

4. doordachte fasering

7. groene identiteit

wooninbreiding

bebouwing publieke ruimte waterstructuur reliëf koppelwoningen woningen in het weefsel pleinwoningen taludwoningen compact wonen taludwoningen pleinwoningen

beelden uitwerking fase 1 : zi cht op de pleinwoningen (privékoopwoningen)

beelden uitwerking fase 1 : zi cht op de taludwoningen vanuit de groene ruimte

jasmisse

In h et kader van een nieuw stedenbouwkundig plan voor woonwijken in Duffel werd de meest geschikte verkaveling uitgekozen voor het ontwikkelen van een sociaal woningbouwproject. Door een semistedelijke dichtheid te creëren met zowel private als collectieve buitenruimtes werden 28 woningen gerealiseerd die de Trapstraat vandaag tot een echte leefstraat maken. De combinatie van verschillende plaatsgebonden woningtypologieën tracht een dialoog met het bestaande weefsel tot stand te brengen. De diverse woningtypes worden gegroepeerd binnen compacte volumes waarbij structuur en typologie duidelijk leesbaar blijven. Hierdoor wordt ook energieverlies beperkt. De leefruimte sluit aan op de tuin, slaapkamers en sanitair zijn gelegen op de verdieping met mogelijkheid van een extra ruimte op de dakverdieping. Door het schakelen van verschillende woningtypologieën krijgt de wijk een wisselend gabarit met kwalitatief straatbeeld en sluit de wijk aan bij de omliggende bebouwing. De privacy tussen nieuwe bouwvolumes en de bestaande bebouwing – en tussen een groep woningen onderling – wordt bewaard door afstand te nemen, het vermijden van storende doorzichten en door de aanleg van een architecturale ingroening met hagen, groenbeplantingen en inheemse bomen.

fr

Dans le cadre d’un nouveau plan urbanistique pour quartiers résidentiels à Duffel, le parcellement le plus approprié a été sélectionné pour le développement d’un projet de construction de logements sociaux. En créant une densité semi-urbaine avec des espaces extérieurs tant privatifs que collectifs, 28 habitations ont été réalisées, qui font de la Trapstraat une véritable rue à vivre. La combinaison de différentes typologies d’habitations liées au site tente de créer un dialogue avec le tissu existant. Les divers types d’habitations sont groupés en volumes compacts où la structure et la typologie restent nettement lisibles. De ce fait, la perte d’énergie est aussi limitée. L’espace de vie se raccorde au jardin, les chambres à coucher et sanitaires sont situées à l’étage avec l’option d’ajouter une chambre additionelle à l’étage mansardé. Par l’enchaînement de diverses typologies d’habitations, le quartier reçoit un gabarit changeant avec l’aspect qualitatif de la rue et raccorde le quartier aux constructions environ nantes. L’intimité entre les nouveaux volumes de construction et la construction existante – et entre un groupe d’habitations entre elles – est conservée en adoptant une distance, en évitant les regards dérangeants et par l’aménagement d’espaces verts architecturaux avec des haies, des plantations vertes et des arbres indigènes.

en

The most suitable plot of land was selected for developing a social housing project, within the scope of a new urban-design plan for residential districts in Duffel. By creating a semi-urban density with both private and com munal outside spaces, 28 homes were realised that create a real ‘liveable street’ on Trapstraat. The combination of various home typologies related to the area brought about a dialogue with the existing fabric. The different types of homes are grouped within compact volumes, with structure and typology remaining clearly visible. This also means energy loss is restricted. The living area connects with the garden, bedrooms and bathroom are located on the first floor with the option of adding an extra room on the top floor. Linking the different typologies means the district gains a varying profile with high-quality streetscape, and ties in with the surrounding buildings. Privacy between new construction volumes and the existing buildings – and mutually between a group of homes – is preserved by maintaining distance, by avoiding disruptive views and by inserting architectural green elements with hedges, plants and indigenous trees.

programma:

opper vlakte:

opdrachtgever:

fase 1A – 33 nieuwbouwparkappartementen fase 1B – acht gestapelde woningen in het groen fase 2 – tien patiowoningen omheind met houten wand woningen fase 1A 3801 m2 woningen fase 1B 1015 m2 woningen fase 2 1410 m2 de Ideale Woning

varenvelden

n L

Pr oject ‘Varenvelden’ is een driefasige ontwikkeling binnen het masterplan van groep Omgeving voor een wooninbreiding met parkaanleg in Hemiksem. De kerngedachte van het project was het verdichten van wonen in een verkeersarme, ecologische omgeving. Voor de inplanting van de volumes in het parklandschap werd rekening gehouden met het aanwezige water, dat wordt opengelegd en versterkt, als ruggengraat van het terrein. In fase 1A werden drie identieke bouwvolumes op een spontane manier ingeplant in het landschap. Elk volume bevat elf appartementen met twee slaapkamers, verdeeld over drie niveaus. Op de bovenste verdieping is geopteerd om twee appartementen een extra slaapkamer te geven, waardoor het volume wordt opgebroken en gedifferentieerd. De ruime terrassen zorgen voor een innige binding tussen wonen en natuur. Om de auto zo veel mogelijk te weren uit het landschap werd gekozen om halfondergrondse parkeerplaatsen te voorzien onder elk gebouw, die rechtstreeks in verbinding staan met een van de straten die het gebied ont sluiten. Toegang tot de woningen wordt verschaft via kleine hellende vlakken, ‘bruggetjes over de beek’ die de kleurrijke circulatiekernen verbinden met het maaiveld. Fase 1B van het project bestaat uit twee identieke bouwvolumes van telkens vier gestapelde woningen die worden verbonden door een fietsenberging. Het plan is zo opgevat dat elke woning een voordeur krijgt op de gelijkvloerse verdieping, waardoor de individualiteit en privacy van elke woning wordt gewaarborgd. De gelijkvloerse types zijn aanpasbaar voor mindervaliden, de hoger gelegen woningen zijn duplexen met nachtzone op niveau +1 en dagzone op niveau +2. In fase 2 werden overeenkomstig de richtlijnen van het masterplan tien identieke patiowoningen ontworpen. Ze werden twee aan twee geschrankt ingeplant op het terrein zodanig dat elke woning optimaal kan genieten van licht en het straatbeeld als ‘afwisselend’ en ‘luchtig’ overkomt. De gekoppelde woningen werden volledig bekleed met houten latwerk, inclusief alle ommuringen, tuinpoorten, hekwerk, ... voor een uniforme en sterke ingreep in de omgeving.

fr

Le projet ‘Varenvelden’ est un développement en trois phases dans le cadre du plan directeur du groupe Omgeving (En vironnement) pour un projet d’agrandissement de l’espace utile residentiel et la construction verte à Hemiksem. L’idée clé de ce projet était la densification de l’habitat dans un environnement écologique à la circulation peu importante. Pour l’implantation des volumes dans le paysage du parc, on a tenu compte de l’eau présente qui est ouverte et renforcée, comme épine dorsale du terrain. Dans la phase 1A, trois volumes de construction identiques ont été implantés spontanément dans le paysage. Chaque volume comprend onze appartements avec deux chambres à coucher, distribués sur trois niveaux. À l’étage supérieur, on a opté pour intégrer deux appartements avec une chambre à coucher supplémentaire, ce qui rompt et différencie le volume. Les terrasses spacieuses assurent une liaison intime entre l’habitat et la nature. Pour effacer le plus possible la voiture du paysage, on a opté pour des parkings semi-souterrains sous chaque bâtiment, qui sont en liaison di recte avec l’une des rues qui désenclavent le territoire. L’accès aux habitations est procuré par de petites surfaces en pente, des ‘petits ponts au-dessus du ruisseau’ qui relient les noyaux de circulation colorés avec le niveau naturel du sol. Phase 1B se compose de deux volumes de construction identiques, chacun de quatre logements superposés qui sont connectés par une remise de bicyclette. Le plan est conçu de telle sorte que chaque propriété recevra une porte d’entrée sur le terrain, en assurant l’individualité et l’intimité de chaque propriété. Les types au rez-de-chaussée peuvent être adaptés pour les person nes handicapées, les logements aux étages sont des types de duplex avec la zone de nuit au premier étage et la zone de jour au niveau supérieur. Dans la phase 2, et conforme aux directives du plan directeur, dix maisons identiques type patio ont été conçues. Elles ont été implantées sur le terrain en paires, de façon alternante, afin que chaque maison puisse profiter d’un ensoleillement optimal et que la rue ait un aspect ‘varié’ et ‘aéré’. Les logements reliés ont été complètement recouvertes d’un treillis en bois, y compris tout parois de jardin, portes, clôtures, ... pour une intervention unifiée et forte dans la région.

en

The Varenvelden project is a three phase development within the context of a master plan of the Environment group for a residential densification project with park facilities in Hemiksem. The core idea of this project was densifying homes into a low-traffic, ecological environment. By inserting the volumes into the parkscape, account was taken of the water present, which is opened up and reinforced as a backbone of the site. In phase 1A three identical residential volumes are planned spontaneously on the landscape. Each volume contains eleven apartments with two bedrooms, divided over three floors. It was decided to give two apartments an additional bedroom on the upper floor, meaning the volume is broken up and dif ferentiated. The spacious terraces provide an intimate connection between living and nature. In order to keep cars out of the landscape as much as possible, it was decided to provide semi-underground parking spaces under each building, directly connecting with one of the streets leading out of the area. Access to homes is provided through small sloping surfaces, ‘bridges over the brook’ that link the colourful circulation cores with the ground level. Phase 1B consists of two identical build ing volumes of four stacked dwellings each, connected by a bicycle storage. The plan is conceived in a way that each dwelling has its front door on ground level, ensuring the individuality and privacy of each home. The ground level types are adaptable for disabled people, the properties located on the upper floors are duplexes with the night zone at level +1 and the day zone at level +2. In phase 2, ten identical patio dwellings were designed in accordance with the master plan guidelines. They were implanted on the site in alternating pairs, in such a way that each dwelling is able to receive optimal daylight exposure and the street view considered as ‘varied’ and ‘airy’. The linked houses were fully lined with wooden battens, including all ommings, garden gates, fences, ... for a uniform and strong intervention in the area.

programma: team: opdrachtgever:

visie voor de ecologische stadsuitbreiding van de oostsector van Ieper laureaat Ontwerpbureau Pauwels nv, bureau M. Lavreysen Stad Ieper i.s.m. WVI

een samenhangend referentiekader voor toekomstige beslissingen

nL

Het beel dkwaliteitsplan voor Ieper-Oost is een stadsuitbreidingsproject waarbij 245 woningen worden ontwik keld op 10 ha woonuitbreidingsgebied. Het is een ambitieus en omvangrijk project, zowel qua schaal als qua tijd. De stad wil van deze uitbreiding een duurzame, sociale woonwijk maken, maar zocht naar een brede invulling van het concept. Het project Ieper-Oost gaat over meer dan een ‘ecowijk’ waarin milieukwaliteit door duurzaam om te gaan met ruimte, energie, water, natuur en materialen centraal staat. Er wordt ook gestreefd naar een hoge sociale kwaliteit (van woning tot omgeving); naar economische kwaliteit (betaalbaarheid, af stemming vraag en aanbod en maatschappelijke winsten) en naar proceskwaliteit waarbij trajectbegeleiding en participatie op lange termijn voorop staan. De bedoeling van dit beeldkwaliteitsplan is een samenhangend referentiekader aan te bieden als leidraad voor toekomstige beslissingen en voor de kwaliteitsbewaking van de architectuur, de openbare en semi-openbare ruimte, om zo tot de realisatie te komen van een hoogwaardige woon- en leefomgeving waar een diverse groep mensen aansluiting vindt. Een eerste uitgangspunt voor de inrichting van dit gebied zijn de stedelijke lagen. In het definiëren van deze lagen speelt het aanwezige reliëf van de site een belangrijke rol. Het terrein wordt in langgerekte trappen van 1,15 m hoogteverschil verdeeld, zodanig dat ook de afvloeiing van water naar lager gelegen waterbekkens op een vertraagde manier kan verlopen. Daaraan worden groenassen gelinkt, die het bestaande open landschap met het oude stadscentrum visueel koppelen. De groenassen hebben verschillende identiteiten waaronder ‘het erf’, ‘de tuin’, ‘de feestas’ en ‘het beekje’. Elke stedelijke laag krijgt een eigen indeling uitgaande van woonvelden. Mixen van typologieën en doelgroepen binnen eenzelfde woonveld wordt gestimuleerd. Hierbij worden woningtypes voor specifieke doelgroepen (aanpasbaar wonen, wonen voor andersvaliden, kangoeroewoningen en atelierwoningen) afhan kelijk van de noodzaak gemixt tussen meer alledaagse gezinswoningen en appartementen. Elke band van woonvelden zijn in een ‘uni-color’. Er wordt gekozen voor een herkenbare materialiteit met één soort helder heid per laag. Zo krijg je een rigide structuur waarbinnen een flexibele invulling mogelijk is, zonder daarbij de architecturale kwaliteiten te ondermijnen na verloop van tijd.

fr

Le plan qualité d’image pour Ypres-Est est un projet d’extension urbain par lequel 245 habitations seront développées sur un territoire d’extension de l’habitat de 10 ha. C’est un projet ambitieux qui est important tant au niveau de l’échelle qu’au niveau du temps. La ville veut faire de cette extension un quartier d’habitations sociales durable, mais a recherché un large contenu du concept. Le projet Ypres-Est concerne plusieurs ‘écoquartiers’ dans lesquels la qualité de l’environnement est centrale par une utilisation durable de l’espace, de l’énergie, de l’eau, de la nature et des matériaux. On vise aussi une qualité sociale élevée – de l’habitation à l’environnement – une qualité économique (caractère abordable, adaptation de l’offre et de la demande et bénéfices sociétaux) et une qualité du processus par laquelle l’accompagnement du projet et la participation à long terme sont primordiaux. Le but de ce plan qualité d’image est de proposer un cadre de référence cohérent comme fil conducteur pour des décisions futures et pour la surveillance de la qualité de l’architecture, de l’espace public et de l’espace semi-public, de manière à parvenir ainsi à la réalisation d’un environnement résidentiel et de vie de valeur supérieure auquel adhère un groupe diversifié de personnes. Un premier point de départ pour l’aménagement de ce territoire est formé par les couches urbaines. Dans la définition de ces couches, le relief existant du site joue un rôle important. Le terrain est distribué en escaliers allongés de 1,15 m de différence de hauteur, de manière à ce que l’écoulement de l’eau vers des bassins d’eau situés plus bas puisse avoir lieu au ralenti. Des axes de verdure y sont reliés qui associent visuellement le paysage ouvert existant avec le centre urbain ancien. Les axes verts ont différentes identités dont ‘l’enclos’, ‘le jardin’, ‘l’axe festif’ et ‘le petit ruisseau’. Chaque couche urbaine reçoit une distribution propre émanant de champs résidentiels. Le mélange de typologies et de groupes cibles au sein d’un même champ résidentiel est stimulé. Dans ce contexte, des types d’habitations pour des groupes cibles spécifiques (habitats adaptables, habitats pour moins-valides, logements kangourou et maisons-ateliers) sont mélangés en fonction des nécessités entre habitations familiales et appartements plus quotidiens. Chaque bande de champ résidentiel a une ‘couleur unie’. On a opté pour une matérialité identifiable avec un seul type de clarté par couche. Vous obtenez ainsi une structure rigide dans laquelle un contenu flexible est possible, sans rien diminuer aux qualités architecturales au fil du temps.

en

The image-quality plan for Ypres-East is an urban expansion project with 245 homes being developed on a 10-hectare resi dential expansion area. It is an ambitious project that is sizeable, in terms of both scale and time. The city wishes to make this extension a sustainable, social residential area, yet sought a broad interpretation of the concept. The Ypres-East project involves more than an ‘eco district’ in which environmental quality is central through the interaction with space, energy, water, nature and materials. A high social quality was also strived for (from home to environment); as well as for economic quality (affordability, price-and-demand coordination and social gains) and to a process quality whereby project guidance and par ticipation in the long term come first. The purpose of this image-quality plan is offering a cohesive reference framework as a guiding principle for future decisions and for monitoring the quality of architecture, public and semi-public space, in order thus to achieve a high-quality residential and living environment where a diverse group of people can come together. An initial starting point for designing the area is the urban layers, and the relief present of the site plays a significant role in defining these layers. The land is divided into elongated steps of 1.15m in height difference, in such a way that the infiltration of water to the lower-lying water basins is able to occur in a most delayed manner. Green axes are linked to this, which visually connect the existing open landscape to the old city centre. The green axes have different identities, including ‘the grounds’, ‘the garden’, ‘the celebration axis’ and ‘the brook’. Each urban layer receives its own layout based on the residential plot. Blending typologies and target groups within the same residential field is encouraged, with home typologies for specific target groups (adaptable homes, homes for the disabled, sheltered accommodation and workshop homes) mixed between everyday family homes and apartments, depending on the need. Every band of residential field is in a ‘uni-colour’, with a recognisable materiality with one type of clarity per layer chosen. That way, you gain a rigid structure that allows a flexible interpretation, without thereby undermining the architectural quality over the course of time.

uitsnijding volledige lengte / breedte

dieperliggend raam- en toegangsgedeelte uitsnijding grondvlak

sokkel

sfeerbeeld gedeelde tuinen beeld op de erfzone

St A n DPU nten VA n een OPD r A c H t ge V er

Het oeuvre dat Atelier MA + P in hun ruim 30-jarige praktijk van architectuur en stedenbouw gerealiseerd heeft, is indrukwekkend.

Als bouwheer en opdrachtgever vertegenwoordigd door vzw Emmaüs zijn we actief betrokken geweest bij twee van de in deze publicatie opgenomen projecten, meerbepaald project 02, herconditionering van een bestaand paviljoen met aansluitend een nieuwbouwproject in het Psychiatrisch Ziekenhuis te Duffel, en project 09, het kinderdagverblijf De Zonnebloem te Mechelen.

De selectie van Atelier MA + P is er in beide projecten gekomen na een architectuurwedstijd. Atelier MA + P excelleerde in beide wedstrijden door de uitgesproken visie op de ontwerpvraag, de zoektocht naar de eigenheid maar ook naar de samenhang van de specifieke context en de doorgedreven aandacht voor duurzaamheid . Dit niet alleen qua materiële en technische aspecten maar ook qua sociale en culturele invalshoeken.

Ook met hun onmiskenbare aandacht voor de ruimtelijke kwaliteiten, de keuze van materialen en de architecturale detaillering muntten ze uit. Hun architectuur is zowel dienend als leidend

De architectuur en het leven dat zich binnen die architectuur afspeelt zijn niet los van elkaar te zien en toch stralen de gebouwen een specifieke persoonlijkheid uit. Om het met de woorden van de Nederlandse architect Herman Hertzberger te zeggen: “Goede architectuur ontstaat wanneer met architectonische middelen een sociale ruimte tot stand wordt gebracht die de mensen omvat en bij elkaar houdt ” en dat is exact wat in beide projecten werd gerealiseerd.

Tijdens het ontwerp- en bouwproces hebben wij ook een grote betrokkenheid en passie gezien bij het architectenteam, wat een belangrijke sleutel is tot kwaliteitsvolle architectuur.

Wij zijn er immers van overtuigd dat goede architectuur kan bijdragen tot de beeldvorming van onze instelling want goede architectuur toont immers wie we zijn . Ze draagt tenslotte bij aan het welzijn en het welbevinden van cliënten, bezoekers en medewerkers.

Luc Pelgrims

Technisch Directeur Psychiatrisch Ziekenhuis Duffel (vzw Emmaüs)

fr A g M ent fr A g M ent

fr

Les édifices réalisés par Atelier MA + P au cours de leurs plus de 30 ans d’expérience dans l’architecture et l’urbanisme sont impressionnants. En tant que maître d’ouvrage et donneur d’ordre, représenté par l’A.S.B.L. Emmaüs, nous avons été impliqués activement dans deux des projets repris dans cette publication, notamment le projet 02, le reconditionnement d’un pavillon existant avec une nouvelle construction attenante de l’hôpital psychiatrique de Duffel, et le projet 09, la crèche De Zonnebloem à Malines. Atelier MA + P a été sélectionné pour les deux projets après un concours d’architecture. Atelier MA + P a excellé dans les deux concours en raison de sa vision prononcée sur le sujet et la recherche d’individualité, mais aussi la cohérence avec le contexte spécifique et l’attention particulière accordée à la durabilité, et ce, non seulement pour les aspects matériels et techniques, mais aussi d’un point de vue social et culturel. Leur attention indéniable pour les qualités spatiales, le choix des matériaux et le détail architectural les ont clairement fait sortir du lot. Leur architecture est tant pertinente que dirigeante. L’architecture et la vie qui s’y déroule sont intrinsèquement liées. Pourtant, les bâtiments dégagent une personnalité spécifique. Comme le disait l’architecte néerlandais Herman Hertzberger : ‘Une bonne architecture naît lorsqu’un espace social englobant et rassemblant des personnes est créé par le biais de moyens architectoniques.’ Et c’est exactement ce que nous avons fait pour ces deux projets. Pendant le processus de création et de construction, nous avons également constaté dans le chef de l’équipe d’architectes beaucoup d’implication et une grande passion, des clés importantes pour une architecture de qualité. Nous sommes convaincus qu’une bonne architecture peut contribuer à l’image de notre entreprise, car elle reflète notre identité. Elle contribue en effet au confort et au bien-être des clients, visiteurs et collaborateurs.

en

The body of work that Atelier MA + P has achieved in the 30 years of its architecture and urban planning practice is impres sive. We have been actively involved as both constructor and client – represented by vzw Emmaüs – in two of the projects mentioned in this publication, more specifically project 02, refurbishing an existing building with an adjoining new construction project at the Psychiatric Hospital in Duffel, and project 09, De Zonnebloem children’s day-care centre in Mechelen. Atelier MA + P was selected in both projects as a result of an architectural competition. The company’s performance was the best in both competitions because of the ideas it expressed concerning the development and the search for identity, as well as the cohesion of the specific context and the attention it gave to sustainability. This involved not just the material and technical aspects but also the social and cultural approach. It was also outstanding in its consideration of the spatial planning qualities, the choice of materials and the architectural details. Its architecture is practical as well as innovative. Architecture and the life that is lived within it cannot be considered separately, and yet the buildings nevertheless radiate a specific personality.

To put it in the words of Dutch architect Herman Hertzberger: ‘Good architecture is conceived when architectural facilities and social spaces that include people and bring them together are created’, and that is what was achieved in both projects. We saw a high level of involvement and passion on the part of the architect team during the design and construction process, which are major factors in realising high-quality architecture. We are convinced in any case that good architecture can contribute to the image of our efforts, because after all it shows who we are. Finally, it contributes to the welfare and well-being of clients, visitors and employees.

fr A g M ent fr A g M ent

Het werk van Architectenbureau Jan Maenhout (nu Atelier M Architects + Planners bv.cvba) laat zich lezen vanuit het gebruik van de stedelijke ruimte die ze definieert. Gebouwen zijn een verbinding tussen plekken als gemeenschapslokaal, buurthuis, openbaar plein, ommuurde tuinen, gemeenschappelijke paden, ...

Opmerkelijk is dat hij er als één van de eersten begin jaren ’90 in slaagde om deze benadering toe te passen binnen de strenge en minimale normeringen van de Belgische sociale woningbouw. Het bureau introduceerde het begrip ‘stedelijk heid’ binnen nieuwe klassieke verkavelingen vanuit een sociale betrokkenheid en aandacht voor gemeenschapsvorming.

Het project in de Merelstraat (zie project 30: 19 sociale woningen te Sint-Katelijne-Waver, 1994-1996) ontwikkelt zich rond een overdekte ruimte voor gemeenschappelijk gebruik. De bebouwing vormt geen aaneensluitende kavel, maar wordt eerder gevormd als een permeabele wand die communiceert met de omgeving via doorgangen en dieplopende perspectieven. Deze werkwijze wordt doorgetrokken in de typologie van de woningen zelf, die geconcipieerd zijn op palen of rond patio’s.

De grondgebonden woningen in project ‘s Herenwegveld (zie project 27: 66 sociale woningen te Herent, 2002-2007) volgen geen klassiek verkavelingspatroon, maar gedragen zich eerder als een matrix die een soort figure-ground relatie aangaat met een netwerk van paden en perken. Zo wil hij kleine buurten scheppen voor meer contactmogelijkheden . De woningen haken op een dense manier in elkaar, waardoor er economische volumes ontstaan die door hun compactheid ruimte vrijmaken voor ingenieuze injecties zoals inpandige portieken en inhammen of patio’s.

Op die manier wordt economische efficiëntie gekoppeld aan een genereuze ruimtelijke beleving . Een intelligente ruimtelijke benadering als inzet voor duurzaamheid. In project Boesberg (28 sociale woningen te Sint-Agatha-Rode, 19921996) spreekt hij van ‘gestapelde woningen’ in plaats van appartementen. Door een systeem van inhammen en loopbruggen krijgt iedere woning een eigen toegang. Op die manier bracht Architectenbureau Jan Maenhout sociale woningbouw terug naar de kern van haar collectieve waarden.

Caroline Voet

fr A g M ent fr A g M ent

VA n UI t SO c IAL e B etr OKK en H e ID ter U g n AA r D e K ern V A n c OLL ect I e V e WAA r D en H et V r O ege W er K VA n A rc HI tecten B U re AU JA n MA en H OU t

Prof. Dr. KUL Dept. Architectuur Sint-Lucas Campus Gent & Brussel

fr A g M ent

fr

Le tr avail du Bureau Jan Maenhout peut se lire à partir de l’utilisation de l’espace urbain qu’elle définit. Les bâtiments sont un lien entre des lieux comme un ‘local communautaire’, une ‘maison de quartier’, une ‘place publique’, des ‘jardins entourés de murs’, des ‘sentiers communaux’. Il est remarquable qu’il ait réussi, l’un des premiers au début des années 90, à appliquer cette approche dans le cadre des normes strictes et minimales de la construction de logements sociaux en Belgique. Le bureau a introduit la notion de fonction urbaine au sein du nouveau lotissement classique à partir d’une implication sociale et de l’attention accordée à la formation de la communauté. Le projet de la Merelstraat (19 logements sociaux, WavreSainte-Cathérine, 1994-1996) se développe autour d’un espace couvert à usage communautaire. La construction ne forme pas de parcelle attenante, mais prend plutôt la forme d’une paroi perméable qui communique avec l’environnement par des passages et des perspectives en profondeur. Cette méthode de travail est poursuivie dans la typologie des habitations elles-mêmes, qui ont été conçues sur des pieux ou autour de patios. Les habitations liées au sol du projet ‘s Herenwegveld (66 logements sociaux, Herent, 2001-2004) ne suivent pas un modèle de lotissement classique, mais se comportent plutôt comme une matrice qui entreprend une sorte de relation figure-ground avec un réseau de sentiers et de pelouses. Il veut ainsi créer de petits quartiers pour un plus grand nombre de possibilités de contact. Les habitations s’imbriquent l’une dans l’autre avec densité, ce qui donne des volumes économiques qui, par leur compacité, libèrent de l’espace pour des insertions ingénieuses comme des portiques et des baies intérieurs ou des patios. De cette manière, l’efficience économique est as sociée à un vécu spatial généreux. Une approche spatiale intelligente comme amorce de durabilité. Dans le projet Boesberg (28 logements sociaux, Rhode-Sainte-Agathe, 1992-1996), il parle d’habitations empilées au lieu d’appartements. A l’aide d’un système de baies et de passerelles, chaque habitation obtient une entrée propre. De cette manière, le Bureau Maen hout a ramené la construction de logements sociaux au cœur de ses valeurs collectives.

en

The work of Bureau Jan Maenhout can be examined based on the use of urban space it defines. Buildings are connections between places like ‘community halls’, ‘Community Centres’, ‘public squares’, ‘walled gardens’, ‘common paths’. It is remark able that he was one of the first in the early 1990s who managed to introduce this approach within the stringent and minimalistic standards of Belgian social housing. The agency introduced the concept of urbanity in new classic housing projects from a social involvement and attention to community building. The project in Merelstraat (19 social homes, Sint-KatelijneWaver, 1994-1996) developed around a covered area for common use. The buildings doesn’t constitute a continuous plot, but is shaped rather like a permeable wall that communicates with the environment through passageways and ingrained perspectives. This way of working is repeated in the typology of the homes themselves, conceived around poles or around patios. The ground-based homes in the ‘s Herenwegveld project (66 social homes, Herent, 2001-2004) do not follow any classic allotment pattern, but behave more like a matrix that takes on a kind of figure-ground relationship with a network of paths and lawns. Thus, he wants to create small neighbourhoods for more contact options. The houses hook tightly into each other, creating economic volumes which make space for ingenious injections through their compactness, such as built-in porches and inlets or patios. This way, economic efficiency is linked to a generous spatial experience. An intelligent spatial approach as a commitment to sustainability. In project Boesberg (28 social dwellings, Sint-Agatha-Rode, 1992-1996) he spoke of stacked houses rather than apartments. Each house was given its own entrance through a system of inlets and footbridges. This way, Bureau Maenhout brought social housing back to the core of its collective values.

fr A g M ent

vlakte: opdrachtgever:

drie nieuwbouwwoningen met collectieve doorsteek naar het achterliggende pand woningen 349

doorsteek 42

Renovas

fr Le projet Goossensstraat s’inscrit dans le cadre de la même problématique que celle qui veut ‘rendre habitables des terrains complexes dans le tissu urbain’. Sur une parcelle avec trois façades aveugles (à l’arrière d’une anci enne salle de cinéma, flanquée par une rue animée avec un trafic de tramways intense), un défi important a été de concevoir trois appartements spacieux avec une bonne qualité de vie. Outre la surcharge sonore et l’entrée de la lumière, l’emplacement représentait aussi un défi logistique pendant l’exécution des travaux. L’accès au bâtiment est double. D’un côté, un accès aux appartements est inclus dans une boîte de couleur ; de l’autre, on a un pas sage vers le bâtiment situé à l’arrière pour accéder à l’ancien cinéma-annexe-club de jazz. La circulation verticale comporte un escalier en acier ouvert qui pénètre légèrement à profondément dans le bâtiment. Les appartements à tous les niveaux sont prévus sur la totalité de la largeur de la parcelle de manière à disposer d’un maximum de lumière et de vue. L’appartement duplex supérieur possède, à l’avant comme à l’arrière, une terrasse spacieuse qui permet aussi de pénétrer légèrement à profondément dans les espaces de vie. Les façades sont habillées de panneaux blancs et d’étroites lamelles en plexi colorées qui, en fonction de l’ensoleillement, jettent des ombres de couleurs différentes sur le bâtiment. Cet accent coloré symbolise en même temps le caractère multiculturel des habitants de ce quartier.

Pr oject Goossensstraat kadert binnen dezelfde problematiek van ‘complexe terreinen in het stedenbouwkun dige weefsel bewoonbaar te maken’. Op een perceel met drie blinde gevels – aan de achterzijde van een oude cinemazaal, geflankeerd door een drukke straat met intens tramverkeer – werd het een hele uitdaging om drie ruime, leefbare appartementen te ontwerpen. Naast geluidsoverlast en lichtinval werd ook de locatie een logistieke uitdaging tijdens het uitvoeren van de werkzaamheden. De toegang tot het gebouw is tweeledig: aan de ene kant is er een toegang tot de appartementen die vervat zit in een gekleurde box, aan de andere is er een doorsteek naar het achterliggende gebouw om de oude cinema-annex-jazzclub bereikbaar te maken. De verticale circulatie bestaat uit een open stalen trap die licht tot diep in het gebouw trekt. De ap partementen op elk niveau beslaan de volledige perceelsbreedte zodat ze maximaal licht en uitzicht genieten. Het bovenste duplexappartement heeft zowel vooraan als achteraan een ruim terras, wat ook hier dient om licht tot diep in de leefruimten te krijgen. De gevels zijn bekleed met witte gevelpanelen en smalle, kleurrijke plexilamellen die, afhankelijk van de bezonning, verschillende gekleurde schaduwen op het gebouw werpen. Dit kleuraccent symboliseert tegelijk de multiculturaliteit van de bewoners van deze wijk. en

The Goossensstraat project fits within the same issue of ‘making complex sites in the urban-planning fabric inhabit able’. On a plot with three blind façades – on the rear of a former cinema, flanked by a busy street with intense traffic flow – the whole challenge was designing three spacious, liveable apartments. Besides noise issues and light penetration, the location also became a logistical challenge while performing the works. Access to the build ing is dual. On the one side, there is access to the apartments contained in a coloured box; on the other, there is passageway to the underlying building in order to make the former cinema-annex-jazz club accessible. Vertical circulation consists of an open steel staircase that brings light deep into the building. Apartments are provided on every level on the entire breadth of the site, meaning they enjoy maximum light entry and views. The upper duplex apartments have a spacious terrace both front and back, which also allows in light deep into the living spaces. The façades are clad with white panels and narrow, colourful plexi plates that cast different coloured shadows onto the building depending on sunshine. At the same time, the colour accents symbolises the multi-cultural nature of this district’s residents.

programma: team: opdrachtgever:

visie voor de gefaseerde stedenbouwkundige ontwikkeling van residentiële wijken en publieke ruimte laureaat Ontwerpbureau Pauwels nv, Keppler Consulting Stad Antwerpen

nL

Het w aterrijke landschap vormt drager én uitgangspunt van dit project voor de reconversie en herdynamiser ing van een sociale woonwijk ten noorden van Antwerpen. Natuurreservaat ’De Oude Landen’, wijk Rozemaai en Muisbroek liggen immers in natuurlijke overstromingsgebieden. Deze potentie vormt de grondslag van het nieuwe stedenbouwkundig ontwerpvoorstel. Dankzij het opnieuw openleggen van de Donkse Beek, het behouden van het overstromingsgebied en het aanleggen van een wadi-structuur, zal de waterhuishouding binnen Rozemaai weer optimaal verlopen. Om van de vallei een sociale en attractieve pool te maken, worden in een parkachtige omgeving meerdere paviljoenen geplaatst. Een clustering van enkele daarvan zal func tioneren als scharnierpunt tussen de verschillende buurten op Rozemaai. Duurzaamheid wordt omschreven als een planproces dat maximale kansen benut om een hoge ruimtelijke kwaliteit in combinatie met een hoge milieukwaliteit tot stand te brengen en dit bovendien te handhaven in de loop der tijd. In Rozemaai willen we dit bereiken met behulp van een duurzaam ruimtelijk concept, typologieën en normen die continu worden getoetst aan de hand van een duurzaamheidsmeter. Dankzij een goede verhouding tussen sociale woningen en koopwoningen wordt getracht de gewenste sociale mix te bekomen. Het voorontwerp biedt ook ruimte voor bijkomende private woningen, waardoor een interessante mengelmoes ontstaat van culturen in de wijk. Het uitgangspunt voor nieuwbouw blijft echter altijd het stimuleren van compact bouwen. Om de doorwaadbaar heid van de bouwvelden te verhogen, worden aan de rand van de Donkse beekvallei urban villa’s voorzien in combinatie met een netwerk van wegjes en paden. Het natuurlijke karakter van Rozemaai wordt versterkt door gebiedseigen beplanting aan te brengen die tot aan de voet van de gebouwen groeit. Om de woonkwaliteit te optimaliseren, worden de interne en omliggende verkeersstructuren aangepakt. Zo wordt de tramlijn tussen Ekeren en Antwerpen doorgetrokken tot aan de site en wordt zo ook het populaire wandelnetwerk van de Oude Landen bediend. De begroeiing aan de zuidelijke grens van Rozemaai wordt versterkt met een geluidswal om de geluidshinder en het fijne stof, afkomstig van het wegverkeer van de nabijgelegen A12, te dempen .

ANTWERPEN

fr

Le paysage riche en cours d’eau est le support et le point de départ de ce projet pour la reconversion et la redynamisation d’un quartier d’habitations sociales au nord d’Anvers. La réserve naturelle ‘De Oude Landen’, le quartier du Rozemaai et du Muisbroek sont situés en effet dans des zones d’inondation naturelle. Cette potentialité constitue la base de la nouvelle proposi tion de projet urbanistique. Grâce à la réouverture du Donkse Beek, le maintien de la zone d’inondation et l’aménagement d’une structure à fossés de drainage, la circulation de l’eau dans les végétaux au sein du Rozemaai aura de nouveau lieu dans des conditions optimales. Pour faire de la vallée un pool social et attrayant, plusieurs pavillons sont placés dans un environnement ressemblant à celui d’un parc. Un groupe de quelques pavillons fonctionnera comme charnière entre les différents quartiers sur le Rozemaai. La durabilité est décrite comme un processus de planification qui utilise les possibilités maximales pour réaliser une qualité spatiale élevée combinée à une qualité environnementale élevée et la maintenir en outre au cours du temps. À Roze maai, nous voulons, grâce à l’utilisation d’un concept spatial durable, obtenir des typologies, des normes, ... qui sont contrôlées en permanence sur la base d’une mesure de durabilité. Grâce à un bon rapport entre les habitations sociales et les habitations en propriété, on essaie d’obtenir le mix social souhaité. L’avant-projet permet aussi d’accueillir des habitations privées sup plémentaires, ce qui crée un mélange intéressant de cultures dans le quartier. Le point de départ pour la construction nouvelle reste toutefois toujours la stimulation de la construction compacte. Pour augmenter la guéabilité des champs de construction, des villas urbaines sont prévues à la lisière de la vallée du Donkse beek en combinaison avec un réseau de petites routes et de sentiers. Le caractère naturel du Rozemaai est renforcé par une plantation propre à la région qui s’avance jusqu’au pied des bâtiments. Pour optimiser la qualité résidentielle, les structures de circulation internes et environnantes sont abordées. C’est ainsi que la ligne de tramways entre Ekeren et Anvers est prolongée jusqu’au site et que le réseau populaire de promenades de Oude Landen est desservi. La végétation à la limite sud du Rozemaai est renforcée par un mur antibruit pour atténuer les nuisances sonores et les particules fines en provenance de la circulation routière de l’A12 proche.

en

The wetlands constitute both the foundation and the starting point of this project for reconverting and re-dynamising a social residential area to the north of Antwerp. After all, the nature reserve ‘De Oude Landen’, Rozemaai district and Muisbroek lie in natural flooding areas. This potentiality forms the basis for the new urban-planning design proposal. Thanks to the Donkse Beek being opened up once again, preserving the flooding areas and installing a wadi structure, water management within Rozemaai will once again occur optimally. Several pavilions are being placed in a parkscape environment, in order to make the valley a social and attractive pool. A clustering of a number of these will function as a pivot point between the different areas in Rozemaai. Sustainability is defined as a planning process utilising maximum opportunities so as to bring about high spatial qual ity in combination with high environmental quality, and furthermore to preserve this over the course of time. In Rozemaai, we wish to attain this thanks to using a sustainable spatial concept, typologies, standards, ... that are continually tested based on a sustainability meter. It is attempted to achieve the desired social mix thanks to a good relationship between social and private homes. The preliminary design also offers room for additional private homes, giving rise to an interesting blend of cultures in the area. However, the starting point for new buildings is always encouraging compact construction. Urban villas are provided in combination with a network of tracks and paths, so as to increase the wadability of the construction fields on the edge of the Donkse Beek valley. Rozemaai’s natural character is enhanced by introducing plants specific to the area, growing up to the base of the buildings. The internal and surrounding traffic structures are dealt with in order to optimise living quality. Thus the tram line between Ekeren and Antwerp is extended to the site, and that also serves the Oude Landen’s popular rambling network. Greenery on Rozemaai’s southern boundary is enhanced with a sound barrier for reducing the noise pollution and fine dust caused by the traffic on the adjacent A12.

schakelzones primaire en secundaire strips woonvelden circulatie groen stapelwoningen ééngezinswoningen bestaande bebouwing ecologisch park stapelwoningen rijwoningen publieke functies

programma: team:

opdrachtgever:

visie voor de gefaseerde stedenbouwkundige reconversie van de modernistische modelwijk laureaat

TV Jan Maenhout & Steven Van den Bergh A33 & Wessel de Jongh Buro II & Archi + i Essa & Establis Lakense Haard i.s.m. BGHM

Het pr oject omvat de opmaak van een masterplan en de renovatie van een sociale woonwijk (de Modelwijk) van ca. duizend woningen voor de Lakense Haard en de BGHM, gespreid over meer dan tien jaar. Er werd een college van architecten met ingenieurs, landschapsarchitecten en raadgevers aangesteld en er werd uitgebreid gepolst naar de verwachtingen van de bewoners en bevoorrechte getuigen vooraleer het ontwerp werd uitgewerkt. Het updaten naar actuele technische eisen en plannormering van de woningen werd voorzien in meerdere fasen. Fase I: uitvoering van de gebouwen die dateren uit 1972. Fase II: aanzet van de architecto nisch meer waardevolle gebouwen uit 1958. Er is gekozen om opnieuw tot een coherent totaalbeeld te komen, zoals bedoeld door het oorspronkelijke zeskoppige architectencollege. Dat team bestond o.a. uit architect en stedenbouwkundige Renaat Braem (1910-2001), die van 1958 tot 1972 op de wijk actief was. De kleinscha lige publieke functies die reeds ten dele aanwezig waren, zullen ook worden geactiveerd met o.m. kantoren, restaurant, cultuur, kinderkribbe en sportvoorziening. Een vernieuwde omgevingsaanleg met herstel van vele oorspronkelijke basiselementen zal de renovatie volledig maken.

FASE I: Gebouwen 9-17 – Gecombineerde renovatie en uitbreiding bestaande gebouwen. Om de bestaande voorzieningen van typologieën en appartementtypes te kunnen behouden, werden de verschillende te reno veren gebouwen gezamenlijk in een masterplan opgenomen. Dit voorzag de noodzaak aan extra capaciteit om de verhuisbeweging te kunnen opvangen gezien renovatie met behoud van bewoning onmogelijk bleek.

fr

Élaboration du masterplan et de la rénovation d’un quartier d’habitations sociales (le Quartier Modèle) d’environ 1000 habitations pour le Foyer Laekenois et le SRLB, étalé sur plus de dix ans. Un groupe d’architectes avec ingénieurs, architectes paysagers et conseillers a été désigné et l’on a sondé de manière approfondie les attentes des habitants ainsi que de témoins privilégiés avant de développer le projet. La mise à jour en fonction des exigences techniques actuelles et la normalisation du plan des habitations ont été prévues en plusieurs phases. Phase I: exécution des bâtiments qui datent de 1972. Phase II: reprise des bâtiments de 1958 plus précieux sous l’angle architectonique. On a choisi de parvenir à nouveau à une image totale cohérente, telle que visée par le groupe initialement composé de 6 architectes. Cette équipe com prenait notamment l’architecte et urbaniste Renaat Braem (1910-2001), qui a travaillé sur le quartier de 1958 à 1972. Les fonctions publiques à petite échelle qui étaient déjà présentes en partie seront aussi activées, notamment avec des bureaux, un restaurant, un centre culturel, une crèche et des équipements sportifs. Un aménagement de l’environnement rénové avec la réparation de nombreux éléments de base initiaux complétera la rénovation. PHASE I: bâtiments 9 à 17 – Rénovation et extension combi nées de bâtiments existants. Pour pouvoir conserver les équipements existants de typologies et de types d’appartements, les différents bâtiments à rénover ont été repris conjointement dans un masterplan. Celui-ci prévoyait la nécessité d’une capacité supplémentaire supplémentaire pour pouvoir absorber le mouvement de déménagement vu que la rénovation avec maintien du logement paraissait impossible.

en

Design of a master plan and renovation of a social residential area (the Model District) of around one thousand homes for the Lakense Haard and the BGHM (Brussels Region Accommodation Society), spread over more than ten years. A team of architects with engineers, landscape architects and consultants was appointed, and the expectations of residents and privileged witnesses were gauged prior to elaborating the design. Updating to current architectural requirements and standardising the home planning was provided in several phases. Phase I: finishing off the buildings dating from 1972. Phase II: starting on the architecturally more valuable buildings from 1958. It was decided to arrive at a coherently complete picture, as intended by the original six-member team of architects, which included architect and urban-planning expert Renaat Braem (1910-2001), who was active in this district from 1958 to 1972. The small-scale public functions already partly present will also be activated with, among other things, offices, a restaurant, culture, a daycare centre and sports facilities. Lastly, updated environmental features with the repair of original basic elements will complete the renovation. PHASE I: Buildings 9-17 – Combined renovation and extension of existing buildings. So as to be able to retain existing provisions of typologies and apartment types, the various buildings to be renovated were jointly included in a master plan. This anticipated the need for additional capacity in order to be able to accommodate the relocation, since renovation while retaining habitation proved impossible.

Daartoe werd eerst een nieuw gebouw 13-14 gemaakt. Vervolgens werden de bestaande gebouwen 9-12 gerenoveerd en uitgebreid. Dit kon doordat de site toeliet om het gabarit van de gebouwen te verlengen en ook enkele nieuwe gebouwen te plannen. Zo kon er binnen de bestaande volumetrie ruimere twee- en drieslaapkamer appartementen worden voorzien die op de actuele normering voor sociale woningbouw voldoen. Tegelijk werd in de renovatie van gebouw 9 een nieuw gebouw 15 opgenomen als een drielaagse vleugel met vier slaapkamerappartementen en inpandige terrassen. Deze vleugel maakt de overgang naar de stedenbouw kundige context, zowel op de site als daarbuiten. Onderaan werd een collectieve voorziening gemaakt, die momenteel gebruikt wordt voor naschoolse opvang en jeugdwerking. De architecturale inzet was om de bestaande gebouwen 9 t.e.m. 12 na renovatie in het originele architectuurconcept van 1958 te integreren door ze meer open te werken op de gelijkvloerse verdieping (pilotis), door voorportalen te herdenken in de modernistische geest en door een zorgvuldig gekozen sober materialenpalet. Ook de heldere planlogica van de originele architectuur uit 1958 is inspirerend geweest.

FASE II: Gebouwen 1-5 – De renovatie van de originele gebouwen uit 1958 werd inmiddels ook aangevat, te beginnen met het torengebouw 5. Planmatig werd het originele concept grotendeels behouden omdat dit reeds op goede basisnormen werd ontworpen. De uitdaging werd aangegaan om de actuele vereisten van energetische renovatie een antwoord te bieden zonder het originele karakter van de gebouwen of de interne woonoppervlakte te sterk te wijzigen. De nieuwe technische installaties en de sterk verbeterde thermische

> À cet effet, des bâtiments nouveaux 13 et 14 ont d’abord été réalisés. Ensuite, les bâtiments existants 9 à 12 ont été révés et étendus. Ceci a été possible, car le site permettait de prolonger les gabarits des bâtiments et de planifier aussi plusieurs bâtiments nouveaux. De cette manière, des appartements plus spacieux à deux et trois chambres ont pu être prévus dans les volumes existants. Selon la normalisation actuelle, ils satisfont à la construction de logements sociaux. En même temps, un nouveau bâtiment 15 a été repris dans la rénovation du bâtiment 9 en tant qu’aile à trois couches avec des appartements à quatre chambres et des terrasses intégrées dans le bâtiment. Cette aile réalise la transition avec le contexte urbain, tant sur le site qu’en dehors de celui-ci. Au niveau inférieur, un équipement collectif a été prévu qui est utilisé actuellement pour l’accueil postscolaire et l’encadrement des jeunes. L’enjeu architectural consistait à intégrer les bâtiments existants 9-12 après rénovation dans le concept architectural initial de 1958 en les ouvrant plus au rez-de-chaussée (pilotis), en repensant les portails d’entrée dans l’esprit moderniste et par une palette de matériaux sobres soigneusement choisis. De même, la planologie claire de l’architecture initiale de 1958 a servi d’inspiration. PHASE II: bâtiments 1 à 5 – La rénovation des bâtiments initiaux de 1958 a été entamée également dans l’intervalle, à commencer par la tour d’habitation 5. Selon le plan, le concept initial a été conservé pour la majeure partie étant donné que celui-ci avait déjà été conçu selon de bonnes normes de base. Le défi a été relevé, à savoir offrir une réponse aux exigences actuelles de la rénovation énergétique sans trop modifier le caractère initial des bâtiments ou la surface habitable interne.

> A new building 13-14 was first created for this purpose. The existing buildings 9-12 were then renovated and extended, which was possible since the site allowed the building profiles to be extended, and also a number of new buildings to be planned. That way, it was possible to provide more spacious two and three-bedroom apartments, complying with the current standardisation for social housing construction. At the same time, a new building 15 was included as a three-layer wing with four-bedroom apartments and indoor terraces, in the renovation of building 9. This wing accomodates a transition towards the urban planning context, both within and outside of the site’s perimeter. At the bottom, a communal provision was created that is used for after-school and youth activities. The architectural drive was to integrate the existing buildings 9-12 following renovation into the original 1958 architectural concept, by making them more open on ground level (pilotis), by commemorating entrance gates in the modernistic spirit, and through a carefully chosen palette of materials. The clear planning logic of the original architecture from 1958 was also a source of inspiration.

PHASE II: Buildings 1 to 5 – The renovation of the original buildings from 1958 had by now commenced, starting with the tower block 5. The original concept was systemi cally also retained, since this was also designed according to good basic standards. The challenge was taken up to offer the current requirements of energetic renovation a response, without considerably altering the original nature of the buildings or the internal residential surface area.

isolaties werden op elkaar afgestemd conform de Brusselse EPB-wetgeving. Om ook de architecturale, res tauratieve doelstellingen van het masterplan in te vullen werd gewerkt met een zorgvuldig uitgekozen ma terialenpalet en een aangepaste detaillering, voor zowel de eerder gesloten, steenachtige kopgevels als de overvloedig beglaasde gordijngevels. Het resultaat is een geslaagde energetische upgrade met een harmo nieus gevelbeeld volgens de intenties van de oorspronkelijke ontwerpers.

FASE III: Gebouwen 18-22 – In de rand van de wijk voorziet het masterplan een reeks projecten die de wijk naar de omgeving toe verankeren. Een eerste realisatie zijn gebouwen 16 en 17 met een reeks laagbouwwoningen voor kleine gezinnen of alleenstaanden met een geïntegreerd sociaal restaurant. Dit vormt, samen met een plein en een waterpartij tussen de beide gebouwen in, een verfrissend onthaal voor wie naar de Modelwijk komt via de Heizelvlakte of de metro. Momenteel zijn aan de andere zijde van de wijk, de Romeinse Steenweg een reeks nieuwe gebouwen gepland die deze rand afwerken en verdichten in dezelfde stijl als gebouwen 9-12. Naast enkele woongebouwen wordt tevens in een nieuw gebouw kinderopvang voorzien. Doordat het vlot toegankelijk is voor zowel de hele buurt als voor de bewoners van de Modelwijk zelf, vormt het een overgangsgebouw. In combinatie met een nieuwe omgevingsaanleg wordt zo een vernieuwd beeld ge vormd aan de rand van de wijk. Zo straalt het geheel een parkwijkkarakter uit zoals die wordt teruggevonden aan de rand van de stad en het gewest.

> Les nouvelles installations techniques et les isolations thermiques fortement améliorées ont été adaptées les unes aux autres conformément à la législation PEB bruxel loise. Pour compléter aussi les objectifs de restauration et architecturaux du masterplan, on a travaillé avec une palette de matériaux soigneusement sélectionnés et un détail adapté, tant pour les façades de tête en pierre plutôt fermées que pour les murs-rideaux vitrés abondants. Le résultat est une amélioration énergétique réussie, avec un aspect harmonieux des façades selon les intentions des concepteurs initiaux. PHASE III: bâtiments 18 à 22 – À la périphérie du quartier, le masterplan prévoit une série de projets qui ancrent le quartier dans l’environnement. Une première réalisation réside dans les bâtiments 16 et 17 avec une série de bâtiments peu élevés pour les petites familles ou les isolés, et avec un restaurant social intégré. Ceci forme, avec une place et une pièce d’eau entre les deux bâtiments, un accueil rafraîchissant pour qui visite le quartier modèle depuis l’esplanade du Heysel ou le métro. Actuellement, de l’autre côté du quartier, la Chaussée Romaine, une série de nouveaux bâtiments ont été planifiés qui finissent cette périphérie et la densifient, dans le même style que les bâtiments 9 à 12. Outre quelques bâtiments résidentiels, une garderie est également prévue dans un nouveau bâtiment. Étant donné qu’elle est facilement accessible à tout le quartier comme aussi aux habitants du quartier modèle proprement dit, elle représente un bâtiment de transition. En combinaison avec un nouvel aménagement de l’environnement, un aspect rénové est ainsi formé à la périphérie du quartier. De l’ensemble émane ainsi le caractère d’un quartier qui évoque un parc comme on le retrouve à la périphérie de la ville et de la région.

> The new technical installations and the greatly improved thermal insulation were also aligned in accordance with the Brussels energy performance legislation. So as to also supplement the master plan’s architectural, restorative objectives, a carefully selected palette of materials and suitable detailing was employed, for both the previously closed stone eaves and the abundant glazed curtain walls. The result is a successful energy upgrade, with a harmonious frontage according with the original designers’ intentions. PHASE III: Buildings 18 to 22 – On the periphery of the district, the master plan provides a series of projects anchoring the district to its surroundings. An initial realisation is building 16 and 17, with a series of low-build homes for small families or single persons, and with an integrated social restaurant. Together with a square and a water feature between both buildings, this forms a refreshing welcome for anyone arriving to the model district by the Heizel plain or the metro. At present, on the other side of the district, the Chaussée Romaine, a series of new buildings are planned that complete and close off this periphery in the same style of buildings 9-12. Alongside a number of residential buildings, a new day-care centre is also being provided. Since it is easily accessible for both the entire neighbourhood and for the residents of the model district itself, it constitutes a transition building. This way, an updated picture is formed on the border of the district, in combination with a new landscaping. The project as a whole thus has the appearance of a park district, which can be found on the edge of the city and the region.

fr

Un immeuble vide et délabré dans le quartier populaire de Kronenburg au nord-est d’Anvers fait l’objet d’une étude de faisabilité pour le quartier. Dans un effort pour soutenir ce quartier quelque peu excentré par la rénovation de l’infrastructure existante et des constructions nouvelles, on a conçu ce projet de onze appartements avec un jardin intérieur collectif. En conservant le type de construction haute et basse du bâtiment initial, une projection du gabarit est créée avec le reste de la rue. L’accès aux appartements est situé au niveau de ce nœud, comme une partie très colorée du bâtiment qui contraste nettement avec les briques de façade gris-brun. Le passage en direction du jardin commun est associé à cet accès et doté d’un abri pour vélos et d’une remise à déchets ménagers. Les appartements donnant sur la rue (façade nord-ouest) sont dotés de la partie nuit, avec vue sur le port. Côté jardin (façade sud-est), on trouve la partie jour avec de spacieux livings et les terrasses correspondantes. L’appartement à front de rue s’ouvre par de grandes baies vitrées sur une partie privative du jardin collectif.

E en leegstaand en vervallen pand in het volkse Kronenburgdistrict ten noordoosten van Antwerpen is het onderwerp van een haalbaarheidsstudie voor de wijk. In een poging om deze enigzins achtergestelde buurt te ondersteunen door renovatie van bestaande infrastructuur en nieuwbouw, werd dit project met elf appar tementen en een collectieve binnentuin ontworpen. Door het hoge en diepe bebouwingspatroon van het oor spronkelijke gebouw aan te houden, ontstaat er een verspringing van het gabarit met de rest van de straat. Op dit knooppunt wordt de toegang tot de appartementen gesitueerd, als een felgekleurde hap uit het ge bouw, die sterk contrasteert met de bruingrijze gevelstenen. De doorgang naar de gemeenschappelijke tuin wordt gekoppeld aan deze toegang en voorzien van een fietsenstalling en huisvuilberging. De appartementen zijn aan de straatkant (noordwestgevel) voorzien van het nachtgedeelte, met uitzicht op de haven. Aan de tuinkant (zuidoostgevel) bevindt zich het daggedeelte met ruime woonkamers en terrassen. Het grondge bonden appartement opent zich met grote glaspartijen op een privaat gedeelte van de collectieve tuin. en

A vacant and dilapidated premises in the popular Kronenburg district to the north-east of Antwerp is the subject of a feasibility study for the area. In an attempt to support this somewhat neglected area by renovating existing infrastructure and new construction, this project was designed with eleven apartments and a communal internal garden. Retaining the high and deep construction pattern of the original building gives rise to the profile standing out from the rest of the street. Access to the apartments is located at this junction, as a brightly coloured snapshot of the building, contrasting considerably with the brownish-grey brick façade. The passage to the communal garden is linked to this entrance, and provided with bicycle parking and domestic waste storage. The apartments on the street side (north-west façade) are equipped with night section, with views over the port. On the garden side (south-east façade) is the day section with spacious bedrooms and terraces. The ground floor apartment opens up with large glass panes onto a private section of the communal garden.

281

programma: opper vlakte: opdrachtgever:

veertien nieuwbouwwoningen in twee identieke volumes met binnengebied woningen cadixstraat 3637 m2 woningen genuastraat 3604 m2 binnengebied 391 m2 de Ideale Woning

cadixstraat antwerpen

Op h et Eilandje in Antwerpen, geënt tussen twee evenwijdige straten, bevinden zich twee identieke bouwblok ken. Eén volume grenst aan de Cadixstraat, het andere begrenst de Genuastraat. Ze worden gescheiden door een gemeenschappelijke tuin en worden zodanig gesitueerd dat iedere leefruimte een optimale bezonning krijgt. De woningen in de Cadixstraat worden georiënteerd met leefruimte aan de straatzijde, de zuidzijde, terwijl in de Genuastraat de slaapkamers aan de noordgerichte straatzijde komen. Door de oriëntatiewis sel ontstaat een verscheidenheid in straat- en tuingevels. De terrassen, uitstekende volumes met glazen schuifpanelen, zijn allen op het zuiden gericht. Het plaatsen van deze dubbele huid resulteert in extra zon newarmte, wat een positief effect heeft op het energieverbruik. De serres kunnen volgens de seizoenen open of afgesloten gebruikt worden, waardoor ze in de winter als extra binnenruimte fungeren. Qua planopbouw zijn twee verschillende woontypes aanwezig, met twee- en drie-slaapkamerappartementen. Elke woning heeft een eigen privétuintje op de gelijkvloerse verdieping of een terras op de bovenverdieping. De interne cir culatie wordt tot een minimum beperkt om een maximum aan woonoppervlakte te behouden. Beneden wordt slechts één woning voorzien zodat er plaats vrij blijft om een doorrit te creëren naar de publieke groenzone.

fr

Sur l’Eilandje, à Anvers, greffés entre deux rues parallèles, se trouvent deux blocs de construction identiques. Un volume touche à la Cadixstraat, l’autre limite la Genuastraat. Ils sont séparés par un jardin commun et sont orientés de telle sorte que chaque espace de vie reçoit un ensoleillement optimal. Les habitations de la Cadixstraat sont orientées avec l’espace de vie côté rue (côté sud) tandis que dans la Genuastraat, les chambres à coucher donnent sur la rue orientée au nord. Le changement d’orientation crée une diversité dans les façades donnant sur la rue et les jardins. Les terrasses, des volumes ressortant avec des panneaux coulissants en verre, sont toutes orientées au sud. Le placement de cette double peau donne une chaleur solaire supplémentaire, ce qui a un effet positif sur la consommation d’énergie. Les serres peuvent être ouvertes ou fermées selon les saisons, ce qui leur permet de fonctionner l’hiver comme des espaces intérieurs supplémentaires. Au niveau du plan, deux types d’habitation différents sont présents avec des appartements à deux et trois chambres. Chaque appartement possède un petit jardin privé en propre au rez-de-chaussée ou une terrasse à l’étage. La circulation interne est limitée au minimum de manière à conserver un maximum de surface habitable. Au rez-de-chaussée, un seul appartement est prévu de manière à ce qu’il reste de la place pour créer un passage vers la zone verte publique.

en

In the Eilandje area of Antwerp, implanted between two streets of equal width, are two identical residential blocks. One volume borders Cadixstraat, while the other lies on Genuastraat. They are divided by a communal garden, and are oriented in such a way that each living space receives optimal sunshine. The homes on Cadixstraat are oriented with living space on the street side – the south side – while on Genuastraat the bedrooms are on the north-facing street side. Altering the orientation gives rise to a variety in street and garden façades. The terraces, protruding volumes with glass sliding panels, are all facing south. Installing this double skin results in additional heat from the sun, which has a positive effect on energy consumption. The greenhouses can be used opened or closed according to the season, meaning they act as additional inside space during the winter. Two typologies are present in terms of planning organisation, with two and three-bedroom apartments. Each home has its own private garden on the ground floor, or a terrace on the first floor. Internal circulation is restricted to a minimum so as to maximise resi dential surface area. Only one apartment is provided on the ground floor, meaning space remains free for creating a passage to the public green area.

programma: opper vlakte: opdrachtgever:

ontwerp van een vrijstaande eengezinswoning gelijkvloerse verdieping 145 m2 verdiepingen 180m2 privéklant

woning

Het con cept van deze woning is ontstaan vanuit de vraag naar privacy van haar toekomstige bewoners. Het perceel is gelegen in een binnengebied met omliggende bebouwing en laat een kleinschalig gabarit toe. Om de ruimtelijkheid te kunnen vatten, die het karakter en de verfijnde levensstijl van de opdrachtgevers voorschrijft, werd uitgegaan van een lofttypologie die zich sluit naar de straat en maximaal openstelt naar de tuin. Een natuurstenen wand begeleidt bezoekers van het semipublieke naar de private vertrekken van de woning. Het huis wordt betreden via de keuken, waardoor men meteen binnenstapt in een geborgen levenssfeer in plaats van een anoniem sas met vestiaire en toilet. De open leefruimte wordt op haar vier hoeken voorzien van licht via verschillende bronnen; directe lichtinval via grote glaspartijen naar de tuin en indirecte lichtstromen via de vide met trap. De structurele elementen zijn zodanig gepositioneerd dat er sterke diagonale doorzichten ontstaan, wat een ruimtelijke beleving teweegbrengt bij het wandelen door de woning. Ook het bewust weglaten van tussendeuren en overbodige afsluitingen in het interieur draagt bij tot een open gevoel. In de warmere seizoenen van het jaar kan de hele benedenverdieping worden opengesteld naar de tuin en vermengen binnen- en buitenruimtes tot één geheel.

297

fr

Le concept de ce logement a vu le jour à partir de la demande d’intimité de ses futurs occupants. La parcelle est située dans une zone intérieure avec les constructions environnantes et permettait un gabarit à petite échelle. Pour pouvoir saisir la spatialité qui prescrit le caractère et le style de vie raffiné des donneurs d’ordre, on est parti d’une typologie de loft qui est fermé sur la rue et s’ouvre au maximum sur le jardin. Un mur en pierre naturelle accompagne les visiteurs de l’espace semi-public vers les pièces privées de l’habitation. On accède à la maison par la cuisine, entrant ainsi directement dans une ambiance de vie sécurisée au lieu de le faire par un sas anonyme avec vestiaires et toilettes. L’espace de vie ouvert est pourvu de lumière aux quatre coins par le biais de diverses sources ; entrée directe de la lumière par de grandes baies vitrées donnant sur le jardin, flux de lumière indirects par le vide avec escalier. Les éléments structurels sont positionnés de telle manière que des vues diagonales fortes sont créées, ce qui entraîne une animation spatiale lorsque l’on se déplace dans l’habitation. De même, l’abandon volontaire de portes intermédiaires et de séparations superflues à l’intérieur contribue à un sentiment d’ouverture. Lors des périodes plus chaudes de l’année, tout l’étage inférieur peut être ouvert sur le jardin et mêler ainsi les espaces intérieurs et extérieurs pour former un tout.

en

The concept of this home arose from the future residents’ demand for privacy. The plot is located in an inner area with surrounding buildings, and allows for a small-scale profile. In order to capture the spatial qualities dictated by the clients’ character and refined lifestyle, the starting point was a loft typology tying in with the street, opening up to the garden as much as possible. A natural stone wall guides visitors from the semi-public realm to the home’s private rooms. The house is entered through the kitchen, meaning you immediately come into a living environment instead of an anonymous hallway with vestibule and bathroom. The four corners of the living space are provided with light from various sources; direct light penetration through large glass panes to the garden, and indirect light influx through the open space with stairway. The structural elements have been positioned in such a way that strong diagonal views arise, which creates about a spacious experience when walking through the home. The consciously omitted connecting doors and superfluous partitions also contribute to the open feel in the interior. In warmer seasons of the year, the entire lower floor can be opened up to the garden, with inside and out blending into one.

27Heer ’s herenwegveld herent

programma: opper vlakte: opdrachtgever: bron foto:

66 nieuwbouwwoningen gemeenschapscentrum wonen 6630 m2 gemeenschapscentrum 175 m2 Volkswoningbouw cvba werkboek ‘Kwaliteitsvol Verkavelen’ departement RWO foto door Carl Vandervoort

P arallel met het TGV-tracé tussen Brussel en Leuven ligt een zeer langgerekt terrein met een complexe problematiek. Dit project – bestaande uit 66 sociale woningen met gemeenschapslokaal en openbaar plein – kadert in het thema van ‘onmogelijke terreinen toch op een comfortabele manier bewoonbaar maken.’ De uitdaging lag grotendeels in het oplossen van de continue geluidsproductie van voorbijrazend treinverkeer. In nauwe samenwerking met akoestisch ingenieurs zijn verschillende strategieën hiervoor ontwikkeld. De pa tiowoningen het dichtst aan de sporen gelegen worden ingegraven in een 5 m hoge, groene berm en hebben aan deze kant zeer gesloten gevels. Aan de voorzijde opent de woning zich echter maximaal op de intieme, ommuurde tuinen die tegelijk een overgangsgradiënt vormen tussen het publieke deel (met inkomhal) en het private deel van de woning. Een tweede ingreep is de opvatting van de dak- en muurstructuur. Deze moest maximaal trillingsvrij worden uitgevoerd zodat geluidsoverdracht maximaal wordt beperkt. De twee door steken door de berm, een aankoppeling voor fietsverkeer, zijn ontworpen als ‘akoestische sluizen’. Door alle patiowoningen in een complex netwerk van clusters te groeperen rond gezamenlijke toegangswegen wordt het project in zijn geheel een geluidsbuffer voor de achterliggende sociale woonwijk.

fr

Parallèlement au tracé du TGV entre Bruxelles et Louvain, on trouve un terrain tout en longueur à la problématique complexe. Ce projet – comprenant 66 habitations sociales avec local communautaire et place publique – s’inscrit dans le thème des ‘terrains impossibles’, mais que l’on peut rendre habitable de manière confortable. Le défi se situait pour la majeure partie dans la résolution de la production sonore continue du trafic des trains qui passent à grande vitesse. En étroite collaboration avec des ingénieurs acousticiens, différentes stratégies ont été dévelop pées à cet effet. Les habitations patio situées le plus près des voies ont été enterrées dans un talus d’une hauteur de 5 m et ont des façades très fermées de ce côté-là. À l’avant, l’habitation s’ouvre toutefois au maximum sur les jardins intimes et ceinturés de murs qui forment en même temps un niveau de transition entre la partie publique (avec entrée) et la partie privée de l’habitation. Une deuxième intervention est la conception de la structure des toitures et des murs. Celle-ci devrait être exécutée de manière à vibrer le moins possible pour limiter au maximum la transmission du bruit. Les deux percées à travers le talus, un couplage pour la circulation des cyclistes, ont été conçues comme des ‘sas’ acoustiques. En groupant toutes les habitations patio dans un réseau complexe de clusters autour de routes d’accès communes, le projet joue le rôle, au total, d’un silencieux pour le quartier d’habitations sociales situé derrière.

en

Parallel to the high-speed train line between Brussels and Leuven is a highly elongated site with a complex issue. This project – consisting of 66 social homes with communal space and a public square – ties in with the theme of making ‘impossible sites’ nevertheless inhabitable in a comfortable manner. The challenge largely entailed resolving the constant noise pollution produced by the train traffic hurtling past. Various acoustic strategies were developed for this, in collaboration with engineers. The patio homes situated closest to the tracks are dug into a 5m high bank, and have extremely closed façades on that side. However, on the front the homes open up as much as possible onto walled gardens, which simultaneously form a transition gradient between the public section (with entrance) and the private parts of the home. A second intervention is the idea of the roof and wall structure. This had to be created as vibration-free as possible, so that the transfer of noise is kept to a minimum. The two passages through the bank, a connection for bicycle traffic, were designed as ‘acoustic sluices’. By grouping all of the patio homes into a complex network of clusters around the communal access routes, the project as a whole becomes a sound buffer for the social residential area behind it.

programma: team:

opdrachtgever:

visie voor de ontwikkeling van duurzaam, randstedelijk wonen in een groene omgeving laureaat ontwerpbureau Pauwels nv, bureau M. Lavreysen Vlaams Bouwmeester

L egen D e

woonvelden maanhoevebeek activiteitenzone socio-cultureel kernpunt wegengrid groene draad

De Maan hoevevelden liggen ten noordoosten van de kern Pasbrug-Nieuwendijk die aansluit bij Mechelen, vlak langs de R6 ringweg. Het terrein maakt deel uit van een lappendeken van kleinere en grotere open ruimten. In het binnengebied bevindt zich voornamelijk een agrarische functie (serreteelt, weiland, ...), aan de randen vooral een residentiële, met lintbebouwing als meest kenmerkende typologie. Het uitgangspunt van dit ontwerp is het randstedelijk wonen op lange termijn duurzaam te ontwikkelen in een groene omgeving met ecologisch karakter. Er wordt van in het begin getracht de bestaande kwaliteiten van het gebied te waarborgen en zoveel mogelijk te integreren in het ontwerp. Het tracé van de Maanhoevebeek – die tot diep in het randstedelijke weefsel doordringt – wordt versterkt met het aanwezige grid van grachten en geulen, dat opnieuw wordt blootgelegd. Door de beek plaatselijk te verbreden en te werken met zachte oeverhellingen wordt een verscheidenheid aan biotopen gecreëerd die toegankelijk wordt voor de omwonenden. Aan deze ‘groene draad’ wordt het hele project opgehangen. Het is daarom van belang om dit tracé als eerste te implementeren en af te werken zodanig dat de woonprojecten – die met een lange termijnvisie gaandeweg worden ontwikkeld – steeds op dezelfde kwaliteit van parameters kunnen rekenen. Voor de ontsluiting van het gebied wordt geopteerd voor een rasternetwerk, die bestaande structurerende assen, zichtlijnen en straten doortrekt. Er wordt gestreefd om een strak, ordenend wegengrid te ontwikkelen, dat zowel kan inspelen op de gefaseerde ontwikkeling van de woonvelden als de infrastructuur tot een minimum beperkt.

fr

Les Maanhoevevelden sont situés au nord-est du noyau Pasbrug-Nieuwendijk, qui se rattache à Malines, à proximité immédiate du ring R6. Le terrain fait partie d’un patch work de petits et grands espaces ouverts. À l’intérieur, on trouve principalement une fonction agricole (cultures en serres, prairies, ...), à la périphérie principalement une construction à front de route résidentielle comme typologie la plus marquante. Le point de départ de ce projet est le développement durable de l’habitation conurbaine sur le long terme dans un environnement vert au caractère écologique. Dès le départ, on a tenté de garantir les qualités existantes du territoire et de l’intégrer autant que possible dans le projet. Le tracé du Maanhoevebeek – qui pénètre loin à l’intérieur du tissu conurbain – est renforcé par le réseau présent de fossés et de rigoles qui est à nouveau exposé. En élargissant localement le ruisseau et en travaillant avec des pentes douces, on crée une diversité de biotopes qui sont accessibles aux riverains.L’ensemble du projet est suspendu à ce ‘fil vert’. Il est donc important de mettre en œuvre ce tracé d’abord et de le finir de manière telle que les projets résidentiels, qui seront développés chemin faisant avec une vision à long terme, puissent toujours être développés avec des paramètres de la même qualité. Pour le désenclavement de la zone, on opte pour un réseau maillé qui parcourt des axes structurants, des lignes de vues et des rues existantes. On vise le développement d’un réseau routier ordonné et sobre qui peut jouer sur le développement phasé des champs résidentiels et qui limite

en

The Maanhoeve fields are to the north-east of the centre of Pasbrug-Nieuwendijk, connecting with Mechelen, right on the R6 ring road. The site is part of a patchwork of smaller and larger open spaces. The inner area is predominantly used for agricultural purposes (greenhouse cultivation, meadows, ...), and is primarily residential on the periphery, with ribbon development the most characteristic typology. The starting point of this design is developing suburban living sustainably in the long term, in a green environment with an ecological nature. From the outset, it was attempted to safeguard the existing qualities of the area, and integrate these into the design as far as possible. The outline of the Maanhoeve brook – which continues deep into the suburban fabric – is reinforced with the grid of canals and channels present, which is once again being exposed. By widening the brook locally and working with gentle bank gradients, a variety of biotopes is created, which the surrounding residents can access. The entire project is based around this ‘green thread’. It is thus important to implement this outline first, and to work in such a way that the residential projects – which are gradually being developed with a long-term vision – can at all times count on the same quality of parameters. A grid network was chosen for opening up the area, which passes through existing structuring axes, lines of sight and streets. It was attempted to develop a neat, orderly grid of routes that is both able to react to the phased development of the residential fields,

Di t kan door een systeem met lussen, waarbij het verkeer wordt afgeleid naar de rand van het gebied, als met doorgaand verkeer. Het resultaat is een helder leesbare structuur die het organische, groene parcours overlapt, waardoor er boeiende confrontaties ontstaan tussen beide. Het ontwikkelen van relevante woontypologieën wordt beheersbaar door het creëren van een soort locatie-specifieke ‘wooncataloog’. Deze om vat een waaier aan opties waarbij rekening wordt gehouden met de schaal van het bouwblok en de verschil lende mogelijke randvoorwaarden. Dit catalogeren wordt mogelijk door de woonzones in het project op te vatten als ‘woonvelden’ – eilanden gescheiden en verbonden door de groene hoofdstructuur en ontsloten door het grid van wegen. Elk woonveld kan op een andere, eigentijdse manier worden ingericht afhankelijk van het budget, de nodige densiteit, de beoogde sfeer, ... zonder de bestaande ruimtelijke en sociale con text uit het oog te verliezen. Om het project op te laden met bijkomende voorzieningen en een functionele diversiteit te creëren in het gebied, worden drie activiteitenzones vooropgesteld. Deze zijn alledrie reeds in embryonale vorm aanwezig in de bestaande situatie, maar worden als plek geïntensifieerd en leesbaar gemaakt. Zo geeft de restant van een omwalling van de vroegere Maanhoeve aanleiding tot een historisch kernpunt, het Maanhoevezwembad en de Dijksteinschool tot de uitbouw van een socio-cultureel kernpunt en de huidige commerciële functies tot een commercieel kernpunt dat tevens functioneert als een buffer naar de achterliggende woningen.

> l’infrastructure au minimum. Ceci est possible par un système de boucles (par lequel le trafic est dévié vers la périphérie du territoire) comme avec le trafic passant. Le résultat est une structure lisible claire qui chevauche le parcours vert organique, créant ainsi des confrontations passionnantes entre les deux. Le développement de typolo gies résidentielles pertinentes peut être maîtrisé par la création d’une sorte de ‘catalogue résidentiel’ spécifique au lieu. Celle-ci comporte un éventail d’options où il est tenu compte de l’échelle du bloc de construction et des différentes conditions de base possibles. Ce catalogage est possible en concevant les zones résidentielles du projet comme des ‘champs résidentiels’, autrement dit des îles séparées et reliées par la structure verte principale et désenclavées par le réseau routier. Chaque champ résidentiel peut être aménagé d’une manière différente contemporaine, en fonction du budget, de la densité nécessaire, de l’atmosphère visée, ... sans perdre de vue le contexte spatial et social existant. Pour charger le projet avec des équipements supplémentaires et créer une diversité fonctionnelle dans le territoire, trois zones d’activités sont proposées. Toutes les trois sont déjà présentes sous forme embryonnaire dans la situation existante, mais sont intensifiées et rendues lisibles comme lieu. C’est ainsi que le reste d’une enceinte de l’ancienne Maanhoeve – ‘ferme de la lune’ – donne lieu à un centre historique, la piscine de la Maanhoeve et l’école de Dijkstein au développement d’un centre socioculturel et les fonctions commerciales actuelles à un centre commercial qui fonctionne également comme tampon vers les habitations situées à l’arrière.

> and to restrict the infrastructure to a minimum. This is possible through a system with loops – with traffic being guided to the edge of the area – as with traffic passing through. This results in a clearly readable structure overlapping the organic, green track, giving rise to exciting confrontations between the two. Developing relevant home typologies is made manageable by creating a kind of location-specific ‘home catalogue’. This contains a range of options, with the scale of the construction block and the different possible preconditions taken into account. This cataloguing is possible by conceiving the residential areas in the project as ‘residential fields’, islands separated and connected by the main principle infrastructure and unlocked by the grid of roads. Each residential field can be arranged in a different, contemporary fashion depending on the budget, the required density, the intended atmosphere, ... without losing sight of the existing spatial and social context. Three activity zones are proposed so as to charge the project with additional provisions and to create functional diversity in the area. All three of these are already present in embryonic form in the existing situa tion, although they are being intensified and made readable as a location. The remainder of the wall of the previous Maanhoeve thus leads to a historic central point, the Maanhoeve swimming pool and the Dijkstein school, to the expansion of the socio-cultural core and the present commercial functions to a commercial core also functioning as a buffer to the homes behind this.

aan deze groene draad wordt het hele project opgehangen.

programma:

opper vlakte: opdrachtgever:

negen nieuwbouwwoningen collectieve carport woningen 1008 m2 carport 114 m2 Volkswoningbouw cvba

Het pr oject is gesitueerd op een smalle strook aan de grens van een uitgebreide, recente sociale verkaveling binnen de dorpskern van Veltem-Beisem. Het was een van de eerste pogingen in de wijk om densiteitsver hoging toe te passen in bestaand (rand)stedelijk weefsel. Het terrein vormt de overgang tussen de typische lint- en halfopen bebouwing van de achterliggende Mastellestraat en de bestaande sociale woninggroepen op nabijgelegen percelen. Om een interessant aantal woningen op het terrein te krijgen, werden de woningen per twee boven elkaar gekoppeld. Zo werden grondgebonden duplextypes ontwikkeld met tuin en duplexwoningen met een dakpatio. Iedere woning beschikt zo over een karakteristieke buitenruimte en heeft een rechtstreekse toegang via een overdekte buitentrap. Het grootste woningtype (drie slaapkamers) heeft een inkomhal en leefruimten beneden en een nachtgedeelte op de verdieping. Door een private tuin aan voor- en achterzijde krijgt het een sterk grondgebonden en kindvriendelijk karakter. Het tweede type (twee slaapkamers) heeft een inkomhal en een nachtgedeelte op de bovenverdieping en de leefruimtes op het dakniveau, geschikt rond een dakterras. De combinatie van overzicht en openheid samen met behoud van geborgenheid en privacy zijn de grootste troeven van deze woningen.

fr

Le projet est situé sur une bande étroite à la limite d’un lotissement social récent étendu dans le centre de VeltemBeisem. Ce fut l’une des premières tentatives du quartier pour adapter l’augmentation de densité dans le tissu (con)urbain existant. Le terrain forme la transition entre les constructions typiques à front de rue et semi-ouvertes de la Mastellestraat à l’arrière et les groupes d’habitations sociales existants sur des parcelles proches. Pour ob tenir un nombre intéressant d’habitations sur le terrain, celles-ci ont été groupées par deux en hauteur. C’est ainsi que des types de duplex à front de rue ont été développés avec jardin et des habitations duplex avec un toit-patio. Chaque habitation dispose ainsi qu’un espace extérieur caractéristique et a un accès direct par un escalier extérieur couvert. Le type d’habitation le plus spacieux (trois chambres à coucher) a une entrée et des espaces de vie au rez-de-chaussée et une partie nocturne à l’étage. Grâce à un jardin privé à l’avant et à l’arrière, l’habitation se voit conférer un caractère à front de rue et convivial pour les enfants très marqué. Le deuxième type (deux chambres à coucher) a une entrée et un espace de vie à l’étage et des espaces de vie au niveau de la toiture, disposés autour d’un toit-terrasse. La combinaison du panorama et de l’ouverture avec le maintien de la vie privée et de l’intimité est le plus gros atout de ces habitations.

en

The project is located on a narrow strip on the border of an extensive, recent social plot within the village centre of Veltem-Beisem. It was one of the first attempts in the district to apply density increase in the existing urban/subur ban fabric. The site forms the transition between the typical ribbon and semi-open construction of Mastellestraat behind it, and the existing social housing groups on the adjacent plots. Every two of the developed typologies are linked together at the top so as to achieve an advantageous number of homes. The ground floor duplex types are all provided a garden and the upper floor’s duplex homes are equipped with a roof patio. Each home thus possesses a characteristic outside space, and has direct access through a covered external staircase. The largest home type (three bedrooms) has an entrance and living spaces on the ground floor, and a night area upstairs. A private garden front and back means it acquires a heavily location-related and child-friendly nature. The second type (two bedrooms) has an entrance and night section on the upstairs, and the living spaces located on roof level, suitably around a roof terrace. The combination of views and openness along with retaining concealment and privacy are these homes’ greatest assets.

vlakte:

negentien nieuwbouwwoningen gemeenschappelijke, gelijkvloerse niveau woningen 2873 m2 parking 1393 m2

KASCH en Volkswoningen van Duffel cvba

Het pr oject omvat negentien sociale huurwoningen, gebouwd als afwerking van een bestaande sociale woon wijk. Door alle bouwvolumes op de randen te plaatsen blijft een zo groot mogelijk open gebied als groen gevrijwaard. De gebouwde randen bakenen de stedenbouwkundige ruimte af, zonder dat deze barrières gaan vormen. Een uitzicht, een suggestie en een doorgang worden gebruikt om de kwaliteit van de omgeving en de architectuur te verbeteren. Een overdekte ruimte nodigt uit tot divers gebruik: een mededelingenbord voor de buurt, een wachtplaats voor de schoolbus, een rustplek, ... Alle woningen worden bereikt en bediend via de buitenranden van het terrein. De omsloten centrale ruimte wordt een gemeenschappelijke groene tuin. Deze ruimte loopt tussen de palen van het zwevende dak door tot aan de Merelstraat. Het wonen op een rand tussen verschillende functies wordt door allerlei interacties interessant en afwisselend waardoor op een van zelfsprekende manier sociale controle op de openbare ruimte tot stand komt. Er werd gestreefd naar het ver dichten van de gebruiksplekken en er werden verschillende woningtypes en woninggrootten samengebracht, waardoor een gemengde bewoning gestimuleerd wordt. De woningen zijn in vier types te onderscheiden: wonen rond patio, wonen in duplex, wonen in hoek en wonen op de begane grond.

fr

Le projet comprend dix-neuf maisons à usage locatif sociales construites comme finition d’un quartier de loge ments sociaux existant. En plaçant tous les volumes de construction à la périphérie, un territoire le plus ouvert et le plus vert possible reste garanti. Les périphéries bâties balisent l’espace urbain, sans former de barrières. Une vue, une suggestion, un passage sont utilisés pour améliorer la qualité de l’environnement et de l’architecture. Un espace couvert invite à toutes sortes d’utilisations : un panneau d’affichage pour le voisinage, un arrêt pour le bus scolaire, un lieu de repos, ... Toutes les habitations sont accessibles et desservies par les parties périphériques du terrain. L’espace central fermé devient un jardin vert communautaire. Cet espace court entre les poteaux de la toiture flottante jusqu’à la Merelstraat. Habiter à une limite entre les différentes fonctions est intéressant et varié en raison de toute une série d’interactions, ce qui permet un contrôle social évident sur l’espace public. On a visé la densification des lieux d’utilisation. Différents types de logements et volumes de logements ont été rassemblés, ce qui stimule un habitat mélangé. Les habitations sont de quatre types : habitations autour d’un patio, habitations duplex, habitations d’angle et habitations de plain-pied.

en

The project comprises nineteen social rental homes, built to complete an existing social housing district. By placing all of the construction volumes on the edges, an open area as large as possible is kept green. The constructed edges enclose the urban-planning space, without forming barriers. A view, a suggestion, and a passage are used to improve the quality of the environment and the architecture. A covered space invites a range of uses: a notice board for the neighbourhood, somewhere to wait for the school bus, somewhere to rest, ... All of the homes are reached and served through the outer edges of the site. The enclosed central space serves as a communal, green garden. This space runs between the posts of the floating roof, up to Merelstraat. Living on the edge between various functions is made interesting and varied by all kinds of interactions, meaning social supervision over the public space clearly arises. An attempt was made to close up the usable spaces. Various typologies and sizes of homes were brought together, meaning a mixed habitation is stimulated. The homes can be distinguished into four types: living around a patio; duplex living, living in a fold and living on the ground floor.

Met deze verzameling van 30 kenmerkende projecten hopen wij het ontwerpend onderzoek naar ‘maakbare’ architectuur en stedenbouw te illustreren en de evoluties van ons ontwerpbureau samen te vatten. Sleutelmomenten binnen de ontwikkeling van een praktijk. e volueren. t wijf elen. Opnieuw bevestigen.

Na 30 jaar werd de tijd rijp om het oorspronkelijke Architectenbureau Jan Maenhout om te dopen tot ‘ A telier M A rchitects + P lanners bv.cvba’ of kortweg ‘ A telier MA + P ’. De blik op de toekomst. Een nieuwe generatie architecten die de verdere duurzame ontplooiing van het bureau zal inzetten.

De focus van het bureau ligt al jaren op geijkte aandachtspunten waaronder densiteit, intensifiëren van woon- en werkplekken, scholenbouw, publieke ruimte, compactheid, de zorgsector en sociale huisvestiging. Kenmerkend voor onze maatschappij is haar vernieuwende en uitdagende karakter. Mede dankzij deze tendens en vele wedstrijden streeft het bureau via ontwerpend onderzoek naar antwoorden binnen de ontwerppraktijk.

Architectuur is en blijft een werkwoord. Aan de hand van wedstrijden, open oproepen en offerten wordt ons bureau steeds opnieuw geprikkeld om te innoveren en intensief deel te nemen aan openbare debatten. Op die manier zoeken we naar nieuwe, verlegbare grenzen van architectuur en stedenbouw.

Duobanen waar onderwijs en praktijk gelijktijdig verankerd zijn, blijft het gedroomde pad om, gedreven binnen de architecturale discipline, actief te zijn. Ontwerpen wordt op die manier wetenschappelijk en multidisciplinair. Zij gaat om met het bebouwde patrimonium en is levende getuige van onze rijke, maar soms chaotische samenleving. e lke generatie neemt iets weg en voegt tezelfdertijd iets toe.

Hopelijk kan u als lezer een kritische aanvulling bieden tot dit werkstuk en de materie benaderen vanuit uw eigen er varingen. Jonge ontwerpers kunnen er een mogelijke uitdaging in zien om zelf een ‘nieuwe tijdsgeest’ toe te voegen.

Ik dank u om de tijd te nemen om samen een wandeling te maken door 30 diverse projecten. Met volle enthousiasme en positivisme voor de fragiele en uitdagende toekomst leggen wij een klein puzzelstukje bij.

Jan E. Maenhout

c O nc LUSI e c O nc LUSI e

“Le Z en en H er I n VUL L en V A n B e S t AA n D e r UIM te en MAA t S c HAPPIJ BI e D t I nten S e V re U g D e. Het geeft B e S t AA n S rec H t OM O n Z e DIS c IPLI ne en A rc HI tect UU r ten DI en S te VA n A n D eren te O nt PLOOI en.”

Emeritus Prof. KUL Dept. Architectuur Sint-Lucas Campus Gent & Brussel

O nc LUSI e

fr

Avec ce recueil de 30 projets caractéristiques, nous espérons illustrer l’analyse conceptuelle en direction d’une architecture et d’un urbanisme ‘faisables’ et résumer les évolutions de notre bureau d’études. Moments clés dans le développement d’une clientèle. Evoluer. Douter. Reconfirmer. Après 30 années, le temps était venu de rebaptiser l’ ‘Architectenbureau Jan Maenhout’ initial en ‘Atelier M Architects + planners bv.cvba’ ou en abrégé ‘atelier MA+P’. Le regard tourné vers l’avenir. Une nouvelle génération d’architectes qui mettra sur le tapis la poursuite du déploiement durable du bureau. Depuis des années, le bureau se concentre sur des éléments importants étalonnés au nombre desquels la densité, l’intensification de lieux de résidence et de travail, la construction scolaire, l’espace public, la compacité, le secteur des soins de santé et le logement social. Un élément caractéristique de notre société est son caractère innovant et synonyme de défi. Grâce notam ment à cette tendance et à de nombreux concours, le bureau part à la recherche, par l’analyse de projet, de réponses au sein de l’activité de projet. L’architecture est et reste un maître mot. Sur la base de concours, d’appels ouverts et d’offres, notre bureau est de plus en plus poussé à innover et à participer intensément à des débats publics. De cette manière, nous recherchons de nouvelles limites qui peuvent être déplacées à l’architecture et à l’urbanisme. Les carrières combinées dans lesquelles enseignement et clientèle sont présents côte à côte, restent les carrières rêvées pour travailler dans le cadre de la discipline architecturale. De cette manière, les projets deviennent scientifiques et multidisciplinaires. Ils s’occupent du patrimoine construit et sont les témoins vivants de notre société riche, mais parfois chaotique. Chaque génération prélève sa part et ajoute en même temps quelque chose à l’édifice. Nous espérons que comme lecteur, vous réagirez de manière critique à cet ouvrage et que vous approcherez sa matière à partir de votre propre expérience. Les jeunes auteurs peuvent le considérer comme un défi d’y ajouter eux-mêmes un ‘esprit du temps nouveau’. Je vous remercie d’avoir pris le temps de cheminer à travers ces 30 projets différents. Pleins d’enthousiasme et de positivisme devant un avenir fragile et difficile, nous ajoutons notre petite pièce au puzzle. en

With this collection of 30 distinctive projects, we hope to illustrate the designing investigation into ‘makable’ architecture and urban planning and to summarise the evolutions of our design office. Key moments in the development of any practice. Evolving. Doubts. Reconfirmation. After 30 years, the time has come to rename the original ‘Architectenbureau Jan Maenhout’ to ‘Atelier M Architects + Planners bv.cvba’ or simply ‘atelier MA + P’. Looking ahead. A new generation of architects who will commit to the further sustainable development of the agency. For many years, the agency’s focus point has been directed at benchmarked issues, including density, intensifying living and working places, construction of schools, public space, compact ness, the care sector and social housing. Our society is characterised by its innovative and challenging character. Thanks to this trend and endless competitions, the agency goes looking for answers within the design practice through investigative design. Architecture is and will always be a verb. Based on competitions, open calls and tenders, our agency is constantly stimulated to innovate and to take part intensively in public debates. This way, we look for new, shifting limits of architecture and urban planning. Job sharing in which education and practice is anchored simultaneously, remains the dream career, driven within the architectural discipline. This way, design becomes scientific and multidisciplinary. I deals with the constructed heritage and is a living witness of our rich, yet sometimes chaotic society. Each generation takes something away while adding something at the same time. Hopefully you as reader can offer a critical addition to this paper and approach the matter from your own experiences. Young designers may see a possible challenge to add their own ‘new age spirit’. Thank you for taking the time to join me in a walk through 30 different projects. Filled with enthusiasm and positivity for the fragile and challenging future, we add another small piece of the puzzle.

cO nc LUSI e

O n

f O n

AMAP team

Jan Maenhout

Stef Van den Broeck

Luc Bosmans

Steven Van den Bergh

evy Waegeneire

Laura rijsbosch

Vincent Moulin Jasper Stroobants

Kevin collins

cedric Boavida torrado

Sylvie Hagens

Anneleen Heye

Karien Van Osselt

huidige medewerkers sinds

founding partner 1984 architect - stedenbouwkundige em. prof. kul dept. architectuur sint-lucas gent & brussel partner 1984 project architect partner 1990 project architect project architect 2002 ingenieur - architect 2011 ingenieur - architect 2011 stedenbouwkundige project architect 2013 architect 2013 stedenbouwkundige architect 2013 architect 2013 architect - interieur architect 2016 architect 2016 administr atie - support 2012

AMAP team oud-medewerkers

Jean-Marie Molleman, Jacques Morlion, Mark Bormans, Stephan Stouffs, Herwig Delvaux, Patrick Vandewyer, Katelijn Verhasselt, Luc Weyers, Raf Bogaerts, Anita Goossens, Mark Macken, Peter Wijndaele, E. Böhrer, Luc Dierick, Charlotte Cops, Anita Nevens, Claude Van Acker, Hilde Vranken, Gert Gorissen, Karen Verbrugge, Gert Voets, Geertrui Van Den Heede, Filip Claes, Tom Lagast, Bert Koeck, Bien Weytens, Tomas Ooms, Kathy Vanhulle, An Goovaerts, Eve Berghmans, Frieda Nijs, Petra Jacquet, Philippe Loomans, Geert Rob berechts, Sven Van Loon, Philippe Lemaître, Han Van Reusel, Helène Scayfrt, Gisele Gantois, Florence Decrop, Willem Bekers, Stijn Goethals, Linda Audyova, Liesbet Feyaerts, Hélène Roose, Nele Verdonck, Bart Van de Veire, Martin Celikovsky

Nathalie De Leeuw, Isabelle Putseys, Dominik Raskin, Sofie Buggenhout, Pieter Van steeger, Vincent Van Den Broeck, Pieter Mollemans, Marek Obtulouie, Steven De Bolle, Karolien Claes, Pieter-Jan Leenknecht, Hilde Poschet, Elke Velter, Norbert Peeters, Lore Segers, Martijn Gillaerts, Evelyne Hamblok, Miete Kusters, Andreas Feijen, Frederik Cas siman, Satoshi Joshua Ogawa Zojah, An Vanderhoydonck, Kirsten Verboven, Joris Lobelle, Joke Caekebeke, Cristian Vergara, Francis Vanden Bavière, Katrien Glas, Jeroen Sterckx, Jurgen Remmerie, Senne De Bleser, Ellen Temmerman, Britt Pevernagie, Annelies Truyens, Quinten De Cuyper, Patricia Pissens, Jason Slabbynck, Henok Kokobe Araya, Rob Ragoen, Jana De Meutter, Heather Moore, Laetitia Peeters, Jan Brouckx

AMAP team

AMAP boek

CWL CEPOS UITBR

WON V BEIERSH TW2 PRP PPGN KDVZ

LUT POPE SOLVA MSW MLLE GMHS TILD ZNDE

OSTR KHTM JASM IWVV WVI GOOS ROZEM REMO TW1

CADIX WON F HEER MNHV ROZE STKW

beelden + fotografie

Dominique Van Huffel, Vincent Moulin

Dominique Van Huffel, Luc Bosmans

Evy Waegeneire, Luc Bosmans

Dominique Van Huffel

Dominique Van Huffel

D. Van Huffel, D. Van Caeneghem (incl.p. 341), Luc Bosmans (incl. p. 345)

atelier MA+P

atelier MA+P

Dieter Van Caeneghem, Luc Bosmans

Dieter Van Caeneghem, Vincent Moulin

Dieter Van Caeneghem, atelier MA+P

Dieter Van Caeneghem atelier MA+P

Dieter Van Caeneghem atelier MA+P

Dieter Van Caeneghem atelier MA+P, THV Delmulle-Alheembouw

Paul De Prins

Luc Bosmans atelier MA+P

Joris Smet (incl. foto cover, p. 5, 339, 349) atelier MA+P

Bart Heijnens

Dominique Van Huffel Joris Smet

Jan Liégeois

Carl Vandervoort, atelier MA+P atelier MA+P atelier MA+P atelier MA+P

AMAP boek

grafisch design

Cedri c Boavida Torrado

Luc Bosmans

redactie

Cedric Boavida Torrado

Luc Bosmans

Jan Maenhout

Stef Van den Broeck

teksten

Cedric Boavida Torrado atelier MA+P

© atelier M A rchitects + P lanners, 2017

© Lannoo Publishing, 2017

D/2017/45/605 – NUR 648

ISBN: 978 94 014 4856 7

Als u opmerkingen of vragen heeft, dan kunt u contact nemen met onze redactie: redactiestijl@lannoo.com

Registreer u op onze website en we sturen u regelmatig een nieuwsbrief met informatie over nieuwe boeken en met interessante, exclusieve aanbiedingen. www.lannoo.com

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

accolades

resultaat

Bouwen van 12 sociale huur- en 10 sociale koopappartementen te Ieper i.o.v. Ons Onderdak

Bouwen van 21 woningen Braselwijk te Dessel i.o.v. De Ark Turnhout

Shape - bouwen van 300 woningen i.s.m. DDS, Archiwind, Axihome, Lemaire, Eole en Agora

Bouwen van 70 sociale woningen Neervelden te Brasschaat i.o.v. Arro Antwerpen

2017 laureaat laureaat lopende lopende laureaat

Bouwen van 22 sociale woningen Ecowijk te Ieper i.o.v. Ons Onderdak

On twerpwedstrijd Ecovillage Kampenhout - Cohousing projects

Bouwen van 80 sociale appartementen Molenveld i.o.v. Volkswoningen Herent Renovatieproject Valkenissehoeve i.o.v. Emmaüs Jeugdzorg

Bouwen van een internaat met basisschool Sonart-site Sint-Pieters-Woluwe i.o.v. GO!

Bouwen van 45 sociale woningen te Sint-Niklaas i.o.v. Sint-Niklase Mpij vd huisvesting Bouwen van een kinderdagverblijf te Hoeilaart i.o.v. Haviland

Bouwen van 24 sociale woningen Transfosite Zwevegem i.o.v. Eigen Haard Zwevegem

Bouwen van 20 sociale appartementen te Schoten i.o.v. ‘de Ideale Woning’

Bouwen van 24 sociale appartementen te Leuven i.o.v. ‘Dijledal’

Prijs ‘Inspirerend Sociaal Wonen 2015’ van VVH voor project Tweemontstraat in Deurne

Bouwen van 55 sociale wooneenheden te Affligem i.o.v. Providentia Bouwen van 64 wooneenheden te Kessel-Lo i.o.v. Dijledal

Vlabo - de Vloei Ieper, bouwen van 8 passieve eengezinswoningen Vlabo - de Vloei Ieper, bouwen van 12 passiefappartementen

Open oproep 2706 - studieopdracht bouw nieuwe basisschool ”De Linde” te Kortemark Opmaak ontwerpvisie nieuwe begraafplaats Watou

Open Oproep 2501 - de Zande Ruiselede - verbouwing 6 leefgroepen Deelname Bigmat Int. Architecture Award met project Goossensstraat

Ontwerp Papageno basisschool i.o.v. GO! te Evere Gebiedsontwikkeling wooninbreidingsproject ‘Markt en omgeving’ 70 woningen te Kruishoutem i.s.m. Trans architectuur I stedenbouw i.o.v. gemeentebestuur Kruishoutem De Zonnebloem kinderdagverblijf i.o.v. vzw Emmaüs te Mechelen

Architectuuropdracht Lolanden, bouwen 100 sociale woningen i.o.v. Dijledal Leuven

Bouwen van 40 sociale woningen Loveld te Schepdaal i.o.v. Providentia Bouwen 20 sociale woningen Palmboomstraat te Aartselaar i.o.v. De Ideale Woning

Open oproep 2109, ontwerp van gemeentehuis, OCMW & dienstencentrum Staden

Kandidatuur beeldkwaliteitsplan i.o.v. Stadsbestuur Poperinge

Wedstrijd Riddersstraat Vilvoorde i.o.v. Inter-Vilvoordse

Wedstrijd Uitbreidingsstraat Berchem, bouwen van woningen i.o.v. Woonhaven Antwerpen

Wedstrijd Schweitzerstraat Machelen, bouwen van woningen i.o.v. Inter-Vilvoordse

Open oproep, ontwerp nieuwbouw School KA Zottegem

Open oproep, ontwerp marktplein & omgeving Oedelem, i.s.m. Snoeck & Partners

Open oproep, ontwerp masterplan en ontwerp 7 gehandicaptenwoningen in Gierle

Open oproep, ontwerp ‘omgeving Voetballerstraat tussen De Schomme & De Klamp in Boom, i.s.m. Keppler Consulting en Ontwerpbureau Pauwels

2 e prijs laureaat laureaat laureaat 2 e prijs 2 e prijs laureaat laureaat laureaat nominatie 2 e prijs laureaat laureaat laureaat selectie 3 e prijs 2 e prijs finalist laureaat laureaat laureaat 2 e prijs laureaat laureaat 2 e prijs laureaat laureaat laureaat laureaat selectie selectie laureaat selectie

Wedstrijdontwerp zone 1 en 2 Centrale Werkplaatsen Leuven Masterplan Rozemaai i.o.v. Stad Antwerpen & Woonhaven Antwerpen Herinrichten van Tuinwijk Terdelt te Schaarbeek

laureaat laureaat laureaat

34115e Belgian Building Awards 2008, categorie residentiële gebouwen-sociale woningbouw, met project ’s Herenwegveld Herent

Beeldkwaliteitsplan Oostsector Ieper, onderhandelingsprocedure

Open oproep, opmaak beeldkwaliteitsplan voor ‘Porta Pelta’, noordelijke gebied NeerpeltCentrum, met de doortocht van het stedelijke kanaal, i.s.m. 0032 Atelier voor Stad en Land schap en Ney & Partners

Open oproep, ontwerp van vernieuwbouw verblijfscomplex in psychiatrisch ziekenhuis SintNorbertushuis te Duffel i.s.m. Michel Pauwels Beperkte wedstrijd opmaak masterplan Bellestraat/Zonneken Sint-Niklaas

Bouwen 58 sociale woningen, Tweemontstraat Deurne i.o.v. Woonhaven

Open Oproep, studieopdracht voor bouw van een gedifferentieerd woonproject in Zandvoorde Vlaamse Ruimtelijke Planningsprijs 2006 - Maanhoevevelden Sint-Katelijne-Waver Wedstrijd bouwen van 40 sociale appartementen, Kortestraat Vilvoorde, i.o.v. IVV

Belgische Architectuur- en Energie Awards ‘05, groepswoningen Handelsstraat te Duffel “Monumentenprijs 2005” voor 5 sociale woningen te Sint-Katelijne-Waver

Bouwen van kantoorgebouw voor Groep Arco-Aeropolis II Schaarbeek Bouwen van 50 sociale appartementen in Hemiksem i.o.v. ‘De Ideale Woning’ Bouwen multifunctionele zaal, klassen en internaatkamers College Paters Melle SOLVA bouwen van appartementen en handelsruimte te Scheldewindeke

RENOVAS bouwen van sociale appartementen te Schaarbeek

Modelwijk Heizel: opmaak masterplan, studie en renovatie i.s.m. ARCHI+I, ATELIER 33, Maatschap Maenhout/Van den Bergh, NV SWK, ESSA/ESTRACO m.m.v. Wessel Dejonge archi tecten Rotterdam i.o.v. Lakense Haard

Open Oproep, wedstrijd voor herinrichting Grote Markt Tienen i.s.m. Ontwerpbureau Pauwels

Inrichten project Kortrijkstraat te Tielt i.o.v. Stad Tielt Stad Aalst wedstrijdontwerp Hopmarkt en Keizerspoort RENOVAS wedstrijdontwerp Aarschotstraat te Brussel

Ons Onderdak: sociale huisvesting Westkaai & Sportstraat Ieper

Ontwerp van het Glasmuseum te Lommel i.o.v. Gemeente Lommel Ontwerp sociale huisvesting Cadix- & Genuastraat Antwerpen i.o.v. De Ideale Woning Wedstrijdontwerp sociale huisvesting Turnhoutsebaan & Stalinsstraat Deurne Huisvesting Herbekeken: ideëenwedstrijd VHM omtrent wonen van morgen Gebouw van het Jaar 2004 Immotrends: bouwen van 5 sociale appartementen, Liersesteen weg Sint-Katelijne-Waver, groepswoningbouw Awards en tentoonstelling op Batibouw

Open Oproep: wedstrijdontwerp voor nieuwbouw 20 appartementen voor OCMW Kruishoutem Open Oproep: stedenbouwkundige structuurschets Maanhoevevelden Sint-Katelijne-Waver Belgische Architectuur Awards & Energieawards 2003, bouwen van 16 sociale woningen Bouw Koninklijk Atheneum Schaarbeek i.o.v. Gemeenschapsonderwijs

nominatie laureaat laureaat laureaat laureaat laureaat laureaat nominatie laureaat nominatie laureaat 2 e prijs laureaat laureaat laureaat laureaat laureaat 2 e prijs 2 e prijs 2 e prijs 2 e prijs 2 e prijs laureaat laureaat 2 e prijs selectie nominatie 2 e prijs laureaat selectie laureaat

AMAP accolades titel

Ni euwbouw sociale woningen Rozendal Baal i.o.v. Volkswoningen Herent Nieuwbouw sociale woningen ‘s Herenwegveld Herent i.o.v. VW Herent Bouw van een school voor autistische kinderen, MPI-Zonneken i.o.v GO, Sint-Niklaas Bouw administratief centrum Blikveld i.o.v. Gemeente Bonheiden

Nieuwbouw 27 sociale woningen te Sint-Truiden Staalbouwwedstrijd 2000, Industriegebouw M-C. Sint-Niklaas - categorie A

Belgische Architectuur Awards 2000, bouwen van 19 woningen Sint-Katelijne-Waver, i.s.m. Volkswoningen Duffel - categorie groepswoningbouw

Energiewedstrijd ELECTRABEL 1998-1999, bouwen van 19 woningen Sint-Katelijne-Waver, i.s.m. Volkswoningen Duffel

Beperkte wedstrijd Heraanleg Dorpsplein te Aalbeke, Kortrijk

Arch & Life, Euro Belgian Architectural Awards, bouwen van 19 sociale woningen Sint-Katelijne-Waver - div. (internationale) tentoonstellingen

Architectuurwedstrijd Openbare Bibliotheek Boechout

KASH ‘94 - bouwen van 21 sociale woningen en 8 winkels te Maaseik

Inbreidingsproject met 52 woningen, ondergrondse parking en aanleg omgeving te Vilvoorde Euro-Belgian Arch. Awards 1995, woning DB-G - div. (internat.) tentoonstellingen

Arch & Life, VI° Belgian Arch. Awards ‘94: woning L-P. - diverse (internat.) tentoonstellingen KASH ‘94: Bouwen van 19 sociale woningen Merelstraat-Nachtegaalstraat te Sint-KatelijneWaver

Stedelijke architectuurprijs ‘93: Bouwen van 9 sociale woningen Eikstraat-Olmstraat te Vil voorde

Prijs Minister Paul Akkermans, project Eikstraat-Olmstraat te Vilvoorde

Prijs Minister Paul Akkermans, project Ridderstraat te Leuven ‘Nieuw leven in de Brouwerij’ organisatie Koning Boudewijnstichting, thema: versterking van kernen door hergebruik van gebouwen - deelname project Kaffee Windows

Architectuurwedstrijd voor Sociale huisvesting WISH ‘84 Tervuren i.s.m. architect J. Morlion en architect S. Van den Broeck

laureaat laureaat laureaat 2 e prijs 2 e prijs nominatie nominatie laureaat 2 e prijs selectie 3 e prijs 3 e prijs 2 e prijs selectie selectie laureaat

nominatie laureaat laureaat nominatie laureaat

AMAP projecten team

01 CWL

02 CEPOS

03 UITBR

04 WON V

05 BEIERSH

06 TW2

07 PRP

08 PPGN

IR stabiliteit: Jo Deflander Ingenieur-Architect bvba

IR technieken: CES nv

EPB: V.E.T.O. & Partners nv

VC: V.E.T.O. & Partners nv

AA: THV Vanderstraeten-Strabag

IR stabiliteit: Ney & Partners BXL sa

IR technieken: studiebureau R Boydens

EPB: studiebureau R Boydens

VC: IBEVE vzw

AA: Groep Van Roey

IR stabiliteit: Paridaens Ingenieurs bv bvba

IR technieken: CES nv

EPB: INT Advies – Alex Roelands

VC: Rudi Veelaert bvba

AA: Brebuild Algemeen Bouwbedrijf nv

IR stabiliteit: Stabilis Ingenieursbureau bvba

IR technieken: Tech 3 bvba

EPB: Igenia bvba

VC: Igenia bvba

AA: De Rycke & Zonen nv

IR stabiliteit: SJL nv - Johan Lenssens, Bureau Ranst - Bart Gullentops

IR technieken: Verde

EPB: PI-consult bvba

VC: D+A nv

AA: Wienen Bouwbedrijf nv

IR stabiliteit: SJL nv - Johan Lenssens, Bureau Ranst - Bart Gullentops

IR technieken: Ingenieursbureau D’hondt bvba, Tech 3 bvba, VERde

EPB: MBConsult bvba

VC: Rudi Veelaert bvba

AA: Artem nv (Algemene Aannemingen Nys-Driesen)

IR stabiliteit: Bas bvba

IR technieken: Ingenieursbureau Botec nv

EPB: Studiebureau Enerdo bvba

VC: Resol

IR stabiliteit: Ney & Partners BXL sa

IR technieken: Tech 3 bvba

EPB: Tech 3 bvba

VC: JPBeerens bvba

AA: Peremans nv

09 KDVZ

IR stabiliteit: Ney & Partners BXL sa

IR technieken: Ingenieursbureau Botec nv

EPB: VIC ave

VC: IBEVE vzw

AA: Groep Van Roey

10 LUT IR stabiliteit: Jo Deflander bvba

IR technieken: Tech 3 bvba

EPB: EMS bvba

VC: TVH Consult

AA: PIT Antwerpen nv

11 POPE

12 SOLVA MSW

IR stabiliteit: Jo Deflander bvba

VC: Feys bvba

AA: Petillion bvba

IR stabiliteit: S.C.E.S nv

IR technieken: studiebureau R Boydens

EPB: studiebureau R Boydens VC: Topco AA (fase MSW): Damman Bouwonderneming nv AA (fase SOLVA): Serck nv

13 MLLE wedstrijdontwerp

14 GMHS TILD

IR stabiliteit: Paridaens Ingenieurs bv bvba

IR technieken: Ingenieursbureau D’hondt bvba

EPB: Abesco cvba VC: n.v.t.

AA: Bouwbedrijf Meekers nv

15 ZNDE wedstrijdontwerp

16 OSTR

IR stabiliteit: Paridaens Ingenieurs bv bvba

IR technieken: Ingenieursbureau D’hondt bvba i.s.m. VERde

EPB: PERITAS bvba

AA: Wienen Bouwbedrijf nv

17 KHTM private woningen:

AA: Delmulle nv

OG: Delmulle - Alheembouw sociale woningen:

IR stabiliteit: Stabilis Ingenieursbureau bvba

IR technieken: Ingenieursbureau Botec nv

EPB en VC: CoVaHadvies

OG: SHM Vlaamse Ardennen

projecten team

18 JASM

IR stabiliteit: Paridaens Ingenieurs bv bvba

IR technieken: Ingenieursbureau D’hondt bvba

EPB: Heron Engineers bvba

VC: FI Safety Consult bvba

AA: Artem nv (Algemene Aannemingen Nys-Driesen)

19 IWVV fase 1A, 1B:

IR stabiliteit: SJL nv - Johan Lenssens

IR tec hnieken: studiebureau R Boydens

EPB: studiebureau R Boydens

VC: IBEVE vzw

AA: Hooyberghs Algemene Bouwonderneming nv

fase 2:

IR stabiliteit: Bureau Ranst - Bart Gullentops

IR technieken: Tech 3 bvba

EPB: studiebureau Macobo

VC: studiebureau Macobo

AA: Everaert – Cooreman nv

20 WVI wedstrijdontwerp

21 GOOS

IR stabiliteit: S.C.E.S nv

EPB: EcoSafe AA: Viki sprl

22 ROZEM wedstrijdontwerp

23 REMO IR stabiliteit: Arcadis - Constructor - Establis

IR technieken: ESSA - Atelier T

EPB: Ariade - Brouae - MK engineering

VC: OCB akoestiek: Daidalos windstudie: KUL Staf Roels & Bert Blocken controlebureau: SECO

24 TW1

25 CADIX

IR stabiliteit: SJL nv - Johan Lenssens

IR technieken: Ingenieursbureau D’hondt bvba

VC: Luc Luyckx

AA: Hooyberghs Algemene Bouwonderneming nv

IR stabiliteit: SJL nv - Johan Lenssens

IR technieken: Ingenieursbureau D’hondt bvba

VC: Ibeve vzw

AA: Hooyberghs Algemene Bouwonderneming nv

26 WON F

27 HEER

IR stabiliteit: Stubeco bvba

VC: FI Safety Consult bvba

AA: Wima bvba

IR stabiliteit: Paridaens Ingenieurs bv bvba

IR akoestiek: Vincent Spruytte

VC: Abesco cvba

AA: Heijmans nv

28 MNHV wedstrijdontwerp

29 ROZE

30 STKW

IR stabiliteit: Paridaens Ingenieurs bv bvba

AA: Bouwbedrijf Meekers nv

AA: Hooyberghs Algemene Bouwonderneming nv

er L e D en

V er L e D en

er L e D en

V er L e D en

2004 sociale woningen haacht

koninklijk atheneum

schaarbeek

woning L hove

woning

holsbeek

WISH tervuren