1
รั
2
พิงพิง
ต้นน้ำ�
แอมแปร์
3
“True life isn’t found. It’s built” พร้อมแล้วสินะสำ�หรับการเปิดเทอมครั้ง ใหม่ในโรงเรียนใหม่ ชีวิตในโรงเรียนเก่าของ ฉันเป็นอย่างไรไม่ราบรื่นสักเท่าไหร่ เพราะ เพื่อนในกลุ่มของฉัน ก็มี แอมแปร์และพิงพิง และตัวฉันเองมีชื่อว่า ต้นน้ำ� เรามีกันอยู่สาม คนในกลุ่มและฉันคนนี้ก็คือคนที่แย่ที่สุด ฉันไม่ เคยจะเข้าใจในความคิดของทุกคนในโรงเรียน เลยว่าจะไม่ชอบและเกลียดอะไรฉันนักหนา
4
ทุกคนในโรงเรียนมองฉันเหมือนตัวประหลาด ไปซะได้ทั้งที่อีกสองคนทั้ง แอมแปร์์และพิง พิง ไม่มีใครมองเป็นตัวประหลาดเหมือนกับ ฉันไม่มีใครเกลียดไม่มีใครไม่ชอบขี้หน้า แต่ ทั้งสองคนก็อยู่เป็นเพื่อนฉันไม่เคยทิ้งฉันแต่ ทำ�ไมตัวฉันนี่คนเกลียดไปทั่วโรงเรียน ไม่เว้น แม้แต่เพื่อนในห้องก็ด้วย การย้ายโรงเรียน ใหม่ครั้งนี้เป็นเสมือนการจากลา จากที่ที่ฉัน ไม่อยากอยู่แม้แต่นิดเดียว คนที่ฉันเกลียดที่สุด ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหนแล้วหวังว่าคงจะไม่ ได้เวียนวนมาเจอกันอีกครั้งนะ “เอ็ม” ถ้าฉัน ได้เจอกับนายอีกครั้งฉันขออย่าให้เราอยู่ห้อง เดียวกันเลยนะ ฉันคิดคนเดียวอยู่ตรงหน้าต่าง
5
6
และฉันก็ปิดหน้าต่างห้องนอน จากที่ฉันรับลม หนาวอยู่ประมาณหลายๆนาที วันนี้ลมเย็น แบบผิดปกติ มันทำ�ให้ฉันขนลุกซู่ได้อย่างไม่รู้ ตัว โคมไฟในห้องนอนที่ส่องสะท้อนออกมาก ระทบกับตัวฉัน ฉันรู้สึกเปลี่ยวใจ ฉันได้แต่ คิดว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง โรงเรียนใหม่จะ เป็นยังไง เพื่อนจะเป็นยังไง แต่ฉันแอบเสีย ใจนะที่เราทั้งสามไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันเหมือน เดิม ฉันได้อยู่ห้องเดียวกันกับแอมแปร์คือห้อง สาม แต่พิงพิงต้องได้อยู่ห้องห้าคนเดียวฉันก็ แอบคิดนะว่าพิงพิงจะเป็นยังไงถ้าไม้ได้อยู่กับ เราทั้งสองคน...
7
Monday 16th May 2016 เวลา 6.00 น. เช้าวันใหม่ในวันเปิดเทอมถึงแล้วหรอเนี่ย เร็วชะมัด ภายนอกผ้าม่านจะเป็นยังไงบ้างนะ สำ�หรับวันนี้ แล้วฉันก็รูดผ้าม่านออกรับแสง ยามเช้า แล้วก็เปิดหน้าต่างวันนี้อากาศดีจัง เลย หน้าบ้านฉันเป็นถนนใหญ่ดังนั้นจึงเห็น การเคลื่อนไหวของผู้คนและจราจรทั่วทุกมุม วันนี้เช้าหกโมงยังถือว่ารถยังไม่เยอะ โดยปกติ ตีห้าถึงฝนจะตกรถก็ติดแล้วนะ โดยฉันเป็นคน เกลียดรถติด ฉันเลยชอบการออกบ้านไปใน ตอนเช้าๆ ฉันเริ่มต้นวันด้วยการอาบน้ำ�แต่ง ตัว ทุกสิ่งโอเคแต่สิ่งที่ฉันหงุดหงิดอยู่อย่างคือ
8
ชุดนักเรียนโรงเรียนใหม่ทั้งเสื้อที่ผ้าหนาร้อน และกระโปงที่ยาว แต่ฉันก็จำ�เป็นต้องใส่ฉัน แต่งตัวเสร็จก็ลงมาทานข้าวเช้า แม่ฉันเตรีม อาหารไว้ให้ก่อนไปโรงเรียนทุกเช้าพอฉันกิน ข้าวอิ่มฉันก็เตรียมตัวเดินทางไปโรงเรียนการ ไปโรงเรียนของฉันคือการโบกแท็กซี่ไปวันนี้ แท็กซี่เยอะหน่อยเลยได้ยืนรอแค่แป๊บเดียว ระหว่างทางก็นั่งเล่นโทรศัพท์เช็คเฟสบุ๊คอะไร ไปและฉันก็เห็นพิงพิงเช็คอินที่โรงเรียนพร้อม กับถ่ายรูปกับป้ายห้องห้าและแคปชั่นว่าเสียใจ ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันโดยแท็กฉันกับแอมแปร์ ฉันใกล้ถึงโรงเรียนละอีกแค่โค้งข้างหน้าฉัน แอบตื่นเต้น
9
และแล้วก็มาถึงโรงเรียนฉันจ่ายตังแล้วลงรถ ฉันมองดูรอบๆโรงเรียนมันใหญ่มาก และ นักเรียนยังไม่ค่อยเยอะคงเช้าอยู่รู้งี้ไม่รีบมา หรอก จู่ๆก็มีมือมาจิ้มหลังฉันพร้อมเสียง หัวเราะแบบคุ้นเคยฉันหันไปดูแอมแปร์ยืน หัวเราะอยู่ ฉัน: เห้ย!มาเช้านะเนี่ยตอนอยู่โรงเรียนเก่า มาสายซะ แอมแปร์ : แกก็พูดเวอร์ฉันมาเช้าย่ะแค่ตอน โรงเรียนเก่าฉันหลบอยู่ในรถพ่อขอแต่งสวย ก่อนดิ่แกอ่ะไม่ต้องแต่งก็สวยแล้ว ฉันก็แอบคิดนะว่าแอมแปร์มันชมแต่ก็ส่วน น้อยแหล่ะมีแค่เพื่อนในกลุ่มกับในโซเซียล
10 ส่วนเพื่อนที่โรงเรียนอย่าพูดถึงเลยขนาดขี้หน้า ยังไม่ชอบฉัน เห้อ ไม่เอาไม่พูดถึงดีกว่า ฉัน:“ใครเป็นครูประจำ�ชั้นเราหรอ”ฉันถามอ อกไปด้วยความอยากรู้ แอมแปร์:ในห้องเรามีเด็กโรงเรียนเก่าเรา เปล่าแก (ฉันก็ทำ�หน้า งงๆ นะเพราะฉันก็ ไม่รู้ยังไม่ได้ไปสืบอะไรมาเลย) ฉัน:ก็ไม่รู้วะ คงอาจจะมีอยู่มั้งสักคนสองคน ฉันไม่ได้สนใจอ่ะแก แอมแปร์:อืม ก็คงงั้น ฉัน:สาธุขออย่างเดียวอย่าเจอไอ่เอ็มเลยนะ สาธุ สาธุ (ฉันไหว้)
11
แอมแปร์:ชีวิตแกนี่น่าสงสารเนาะอะไรๆก็ ต้องมีแต่ไอ่เอ็ม (แอมแปร์เอามือมาตบไหล่ ฉัน) ฉัน:ขออย่างเดียวอย่าเจอกันเลยเหอะ เราสองคนคุยกันจนเดินมาถึงที่ห้อง แอมแปร์:แกนั่งตรงไหนดีอ่ะ ฉัน:นั่งตรงกลางห้องก็ดีนะแก เห็นกระดาน ทั่วทุกมุม และครูไม่ค่อยสนใจด้วย แอมแปร์: ก็ดีนะแก ไปหาอะไรกินกันไหม ฉันหิวอ่ะยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย ฉัน:ก็ดีนะแกข้าวเช้าฉันก็ยังกินไปเลี้ยงไม่ทั่ว สมองเลยอ่ะ
12 ขณะที่พวกฉันเดินออกไปก็เกิดเหตุการหนึ่งขึ้น ตุบ ! โอ๊ย เสียงฉันเอง ฉัน:เจ็บนะเว๊ย (เสียงฉันพูดพร้อมกับเงย หน้าขึ้น) คนที่ชนฉันคือ เอ็ม ฉันตกใจมาก เอ็ม:อืม เลิกซุ่มซ่ามได้แล้วนะ (แล้วเอ็มก็ เดินเข้าห้องไป) ฉัน:นี่นายไอ่เอ็มบ้า อย่าบอกนะว่าเรียนห้อง เดียวกันอีกจะบ้าตาย ฉันรู้สึกแย่มากที่เจอเค้า เอ็มคือคนที่แกล้งฉันและกัดกับฉันมาตลอดที่ อยู่โรงเรียนเก่าเอ็มเป็นคนหล่อและฮอตมาก สาวๆติดกันตึมสิ่งที่ทำ�ให้ทุกคนทั้งโรงเรียนเก ลียดฉันก็คือการที่อี่ตานี่แย่งโต๊ะอาหารฉันแล้ว ฉันเถียงมันซึ่งแน่นอนทุกคนเข้าข้างเอ็ม
13
14 ส่วนฉันน่ะหรอแค่ตัวประหลาดที่เถียงกับหนุ่ม ฮอตสุดหล่อที่ไม่มีใครกล้าเถียง จากที่มีเรื่อง กันวันนั้นเอ็มเจอหน้าฉันก็ชอบแกล้ง ประ จาร นั่นนี่ใส่ฉันถามว่าฉันอายไหมก็ชินนะแต่ รำ�คาญมากกว่า เออแต่เดี๋ยวนะเมื่อกี้เอ็มไม่ แกล้งฉันจะบ้าตายช่างเห่อะแต่ทำ�ไมต้องเจอ ทำ�ไมต้องเรียนห้องเดียวกันวะ ขณะที่เดินและ คิดอยู่นั้น เสียงๆหนึ่งก็เรียกฉัน แอมแปร์:ต้นน้ำ� ต้นน้ำ� นี่แกโอเคป่าวเนี่ย ฉัน:อืมๆ(ฉันตอบแอมแปร์แบบสีหน้าไม่ดี) เราสองคนนั่งทานข้าวเสร็จก็ขึ้นมาบนห้องฉัน นั่งเงียบๆส่วนแอมแปร์เล่นโทรศัพท์ฉันอยาก กลับบ้านมากใจจะขาด เห้อไม่อยากหันไปเจอ
15
เอ็มเลยสักนิด ขณะที่ฉันนั่งเม่อๆอยู่ก็มีเสียง ของครูพูดว่า “วันนี้รู้จักกันในห้องรู้จักครูแล้ว ก็กลับกันก่อนนะคะนักเรียนเดี๋ยวพรุ่งนี้เรา เรียนกัน เจอกันนะคะ” แน่นอนฉันรีบชวน แอมแปร์กลับบ้าน แอมแปร์:ฉันรอพ่ออยู่ตรงนี้แหล่ะแกกลับ เลยนะไม่ต้องห่วง ฉัน:ไม่เป็นไรเดี๋ยวเรารอเป็นเพื่อน แอมแปร์:น่าแกกลับเลยฉันอยู่ได้ ฉัน:โอเคงั้นฉันกลับก่อนนะแก ฉันแยกย้าย กับแอมแปร์พร้อมกับเดินมาหน้าโรงเรียน ฉันโบกแท็กซี่ และแท็กซี่จอดฉันเอี้ยวมือไป จับที่เปิดรถ พรั๊บ! อะไรวะ
16 มีมือข้างหนึ่งมาจับมือฉันไว้แล้วเปิดรถออก ฉันหันไปมอง เอ็ม เอ็มเปิดประตูออกและ บอกแท็กซี่ไปฉันยืน งง ตั้งสติได้ ฉัน:นี่นายจะบ้าหรอมาแกล้งไรฉันอีกนี่ก็ โรงเรียนใหม่แล้วยังไม่จบอีกหรอ(ฉันพูดด้วย ความโมโห) เอ็มไม่พูดอะไร แล้วจับมือฉัน เดินตามเค้าไปฉันพยายามขัดขืนแกะมือเค้า ออก เค้าก็ไม่พูดอะไรพร้อมลากฉันไปที่รถเขา แล้วเปิดประตูยัดฉันเข้าไปในรถ ฉัน:นี่นายทำ�บ้าไรเนี่ยฉันจะกลับบ้านเว้ย ปล่อยฉัน เอ็ม:หุบปากอยู่เงียบยัยบ้า ฉัน:ปล่อยฉันไปดิ่นายจะขวางประตูทำ�ไม
17 ฉันทั้งตีทั้งด่า ตะโกน มั๊บริมฝีปากของเอ็มมา ประคบอยู่ที่ปากฉัน โอ๊ย เกอดไรขึ้นใจฉัน เต้นแรงมากมันร้อนไปหมดทั้งหูมันชาไปหมด ฉันพลักเอ็มออก ฉัน:ไอ่เอ็มบ้าแกทำ�ไรฉันวะ (ฉันพูดแบบลิ้น รัวไปหมด) เอ็ม:อยู่เฉยๆถ้าไม่อยากโดนเหมือนเมื่อกี้อย่า หนีด้วย เอ็มพูดเสร็จก็ปิดประตูรถฝั่งฉันแล้ว เดินไปที่คนขับแล้วเค้าก็ออกรถไป ฉันได้แต่ โวยวายคิดว่าเค้าจะทำ�อะไรจะไปไหนเขาเงียบ มากไม่ยอมตอบอะไรฉันเลย และมาถึงที่ๆ หนึ่งเขาก็มาเปิดประตูแล้วจับมือฉันลงมาจาก รถแล้วพาเดินตามเขาไป ฉันก็ไม่รู้ว่าคือที่ไหน
18 ตอนนี้คือก็มืดแล้วแหล่ะนะระหว่างนั่งรถมาฉัน ก็หลับด้วยพ่อแม่ต้องห่วงแน่ๆโทรศัพท์ก็อยู่ใน กระเป๋าในรถอี่ตานี่ ฉัน:นี่นายเราจะไปไหนฉันจะกลับบ้าน เอ็ม:จะถึงแล้วหยุดบ่นได้ไหมยัยบ้า ไอ่นี่ว่า ใครบ้ายะฉันแอบคิดในใจเมื่อมาถึงจุดนี้คือ ฉันอึ้งมาก มันสวยมัน เป็นทุ่งหญ้ากว้างๆมี สระน้ำ�และมองไปอีกด้านจะเห็นพื้นที่กว้าง ด้านล่างมีหิ่งห้อยด้วยสวยมากฉันยืนอึ้งและรีบ ถามเอ็ม ฉัน:นี่คือที่ไหน นายพาฉันมาทำ�ไมฉันอยาก กลับบ้านนายจะแกล้งไรฉันอีกเอ็ม
19
20 เอ็มหันหน้ามามองฉันแล้วหันกลับไป เอ็ม:เธอคงเห็นว่าฉันมีดีแค่แกล้งเธอสิ่นะ ฉัน:ก็นายแกล้งฉันมาตลอดจนฉันเกลียดนาย ไปแล้วเว้ยนายรู้ตัวไหม เอ็ม;เธอก็แค่เกลียดฉันแต่ทุกคนเค้าเกลียด เธอนะ(เอ็มพดพร้อมทำ�หน้านิ่งใส่ฉัน)ฉันอยาก จะชกหน้ามันนัก ฉัน:ก็แล้วที่ฉันถูกเกลียดเพราะใครละก๋เพ ราะนายไงไอ่บ้าเอ้ย ฉันโมโหมาก เอ็ม:ฉันขอโทษ เอ็มพูดแบบไม่เต็มใจ ฉัน:นี่จะมาขอโทษทำ�ไมตอนนี้ ไม่เต็มใจก็ไม่ ต้องเว้ย จะกลับบ้าน เอ็ม:เป็นผู้หญิงหัดพูดเพราะๆทำ�ตัวน่ารักบ้าง
21 เอ็มพูดใส่ฉัน นี่นายว่าฉันไม่น่ารักหรอ หูยอ ยากตบให้เลือดออก ฉัน:นายต้องการอะไรพาฉันมานี่ เอ็ม:ฉันไม่เคยพาใครมาที่นี่และฉันขอโทษ จริงๆที่ผ่านมาฉันไม่ได้เกลียดเธอที่ฉันแกล้ง เพราะฉันชอบเธอจริงๆต้นน้ำ�ฉันไม่รู้จะเข้าหา เธอยังไงฉันทำ�ทุกอย่างรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ และนี่ก็ถึงเวลาแล้วฉันควรบอกเธอที่นี่ฉันชอบ มาอยู่คนเดียวเวลาไม่สบายใจและตอนนี้ฉัน พาเธอมาฉันอยากขอเธอเป็นแฟนและกฎก็คือ ห้ามปฏิเสธสรุปตกลงนะที่รัก หึ้ยฉันอึ้งมาก และเงียบไปเอ็มพูดเองเออเองฉันไม่เคยเห็น มุมนี้ของเอ็ม
22
ฉัน:นายอย่ามาล้อเล่นกับฉันได้ป่ะมันไม่ตลก มันเป็นไปไม่ได้ เอ็ม:มันเป็นไปแล้วนิ่งั้นฉันจะมาเรียนกับเธอ ห้องเดียวกับเธอหรอ ฉัน:นี่นายสืบชีวิตฉันขนาดนั้นเลยหรอ เอ็ม:ใช่มากกว่านั้นอีกโรงเรียนเดิมเธอชอบ นอนเวลาพักเที่ยงนิ่ฉันเดินผ่านห้องเธอฉัน ชอบไปแอบมองเธอหลับบ่อยๆ ฉัน:นี่นายจะมากไปแล้วนะเอามาล้อฉันหรอ เอ็ม:เปล่าฉันพูดจริงๆคบกับฉันเถอะต้นน้ำ� เราเอาเวลามาดูแลกันจะดีกว่าฉันขี้เกลียดโดน เธอด่าแล้วนะ ฉัน:นี่คืออะไรฉันงง ฉันถามเอ็มและตัวเอง
23
24
เอ็ม:เราเป็นแฟนกันแล้วจากนี้ทุกอย่างคือฉัน จะดูแลเธอเอง เอาจริงฉันก็ งง นะแต่แอบรู้สึกดีที่เอ็มมีความ รู้สึกดีๆให้เขาเป็นหนุ่มฮอตหล่อไม่หวั่นไหว หรอไม่รอดค่ะ ฉันนั่ง งง เขาก็บอกว่าคบแล้ว จากนั้นคือเราก็คบกันทุกคนแฮปปี้ดูแลกันเอ็ม ไม่แกล้งฉันและมารับมาส่งบ้านทุกวันจนคน ทั้งโรงเรียนใหม่ฉันอิจฉาและเรื่องก็ดังไปถึง โรงเรียนเก่าแน่นอนบางคนแอนตี้ บางคนมา ขอโทษทำ�ดีนี่แหล่ชีวิตเซอร์ไพร์เปิดเรียนใหม่ ของฉัน...
25