JESIEŃ
Miłosz Konarski Gabriela Gąsienica
KOSZAŁKI-OPAŁKI Pana Miłosza
utwory do gimnastyki, zabaw i wygłupów
Koszałki-opałki Pana Miłosza. Jesień utwory do gimnastyki, zabaw i wygłupów Autorzy:
Miłosz Konarski, Gabriela Gąsienica
Redakcja merytoryczna:
Maria Broda-Bajak
Korekta:
Alicja Halik
Muzyka:
Miłosz Konarski
Aranżacje:
Konarscy Factory – Miłosz Konarski
Projekt okładki:
Ewelina Protasewicz
ISBN: 978-83-65915-91-7
Publikacja, którą nabyłeś, jest dziełem twórców i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, które im przysługują. Zawartość publikacji możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście Ci znanym, ale nie publikuj w internecie treści tu zawartych ani ich fragmentów, a kopiując jej część, rób to tylko na użytek osobisty. Jeśli cytujesz fragmenty z publikacji, nie zmieniaj ich i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło.
Copyright © by CEBP 24.12 Sp. z o.o. Wykorzystywanie do wykonań i nadań publicznych poza placówkami edukacyjnymi bez zezwolenia zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w prawie autorskim.
Wydawca: CEBP 24.12 Sp. z o.o. ul. Kwiatowa 3 30-437 Kraków www.blizejprzedszkola.pl
Spis treści
1) Jesienny
spacer
2) Wiatr
8
3) Spadające 4) Pada
kasztanki
deszcz
5) Wirujące
7
9 10
liście
11
6) Wiewiórcze zapasy
12
7) W jesiennym
14
lesie
8) Zmienna
jesienna pogoda
15
9) Jesienny
dzień
16
10) Taniec spadających liści
18
Wstęp Muzyka i dźwięki są nieodłączną częścią życia każdego człowieka. Towarzyszą nam od najwcześniejszych momentów. Przy ulubionej melodii niemowlę się uspokaja, wycisza; znane piosenki budują poczucie bezpieczeństwa i przynależności; dzięki utworom żywiołowym dzieci mają szansę wykorzystać nadwyżkę energii podczas swobodnych zabaw ruchowych. Równie ważnym elementem w życiu człowieka jest właśnie ruch, a przedszkolaki odczuwają ogromną jego potrzebę. Połączenie tych dwóch elementów: muzyki i ruchu ma niesamowite znaczenie nie tylko dla kształtowania muzykalności dzieci, ale też przyczynia się do ich ogólnego rozwoju. Uwrażliwianie dzieci na muzykę, stwarzanie możliwości opowiadania jej ruchem, przeżywania jej – jest furtką do szeroko rozumianego rozwoju wyobraźni, twórczości i wrażliwości estetycznej. Koszałki-opałki Pana Miłosza to zupełnie nowy typ publikacji. Łączy ona zalety poprzednich publikacji Miłosza Konarskiego (mowa tu o serii Tuptaj…* oraz Zabawach bez końca) – przede wszystkim nagrane przez autora polecenia – z rozbudowanymi propozycjami interpretacji utworów, co daje nauczycielowi możliwość swobodnego z nich korzystania. Składa się z: książeczki z 35 propozycjami zabaw przygotowanymi przez doświadczonego nauczyciela wychowania przedszkolnego, jakim jest współautorka publikacji; dwóch płyt CD, które zawierają 10 utworów instrumentalnych skomponowanych przez Pana Miłosza specjalnie do zabaw z książki (CD1 z poleceniami oraz CD2 z utworami bez nagranych poleceń). Treści zawarte w publikacji inspirowane są jesienią i związanymi z nią zjawiskami. Pierwsza z propozycji do każdego utworu odnosi się do nagrania z poleceniami zawartego na CD1 – to właśnie tę zabawę przeprowadza Pan Miłosz. Pozostałe odbywają się pod przewodnictwem nauczyciela (z wykorzystaniem tego samego utworu, tyle że zawartego na CD2). * Chodzi o następujące publikacje autorstwa Miłosza Konarskiego, które ukazały się nakładem naszego wydawnictwa: Tuptaj, maluszku. Zajęcia muzyczne dla grup żłobkowych i młodszych przedszkolaków, Tuptaj, średniaczku. Zajęcia muzyczne dla młodszych i średnich grup przedszkolnych, Tuptaj, starszaku. Zajęcia muzyczne dla starszych grup przedszkolnych oraz Tuptaj po angielsku. Zajęcia muzyczne w języku angielskim dla przedszkolaków (z Katarzyną Niemiec).
5
Z publikacji można korzystać na trzy sposoby: Pozwalając Panu Miłoszowi poprowadzić zabawę (korzystając z CD1). Wcześniejsze wytłumaczenie zasad zabawy należy do nauczyciela – Pan Miłosz podaje jedynie polecenia przypominające o kolejnych etapach w zabawie. Korzystanie z zabaw z komentarzem zalecane jest dla młodszych grup przedszkolnych oraz przy pierwszych przeprowadzeniach zabawy. W grupach starszych i przy kolejnych powtórzeniach zaleca się korzystanie z CD2, gdzie te same utwory są nagrane bez podpowiedzi – wymaga to więc od dzieci większego skupienia i reagowania na zmiany w muzyce. Korzystając z dodatkowych zabaw zaproponowanych do tych samych utworów (utwory bez nagranych poleceń zawarte są na CD2). Tutaj komentarz Pana Miłosza nie występuje, a każda z zabaw opisanych w książce pasuje do muzyki. W tych zabawach wymagane jest prowadzenie i zaangażowanie nauczyciela, często są też potrzebne dodatkowe akcesoria. Samodzielnie wymyślając i opracowując zabawy lub układy taneczne do utworów instrumentalnych (CD2). Specjalnie w tym celu pod opisami zabaw do każdej z piosenek zaplanowano miejsce na własne zapiski i pomysły. Mamy nadzieję, że tym samym zainspirujemy Was do twórczego korzystania z gotowych utworów. Tutaj ilość propozycji jest nieskończona, a ogranicza Was tylko wyobraźnia! Życzymy przyjemnej zabawy z muzyką!
6
1) Jesienny
spacer
Zabawa I: Dzieci poruszają się po obwodzie koła. Nie zatrzymując się – ruchem ilustrują kolejne pojawiające się w muzyce zmiany: maszerują, a pomiędzy momentami marszu naśladują padający deszcz, machając paluszkami i przesuwając dłońmi z góry na dół; naśladują wiatr, wymachując ramionami; udają, że przeskakują przez kałuże. Na końcu utworu odgrywają zbieranie grzybów, wykonując skłony raz z jednej, raz z drugiej strony. Zabawa II: Prowadzący przygotowuje dywaniki (tyle, ile dzieci biorących udział w zabawie). Na każdym z nich znajduje się zestaw instrumentów i przedmiotów: grzechotka, foliowy woreczek, tamburyno lub kołatka. Podczas każdego fragmentu z marszową muzyką przedszkolaki maszerują pomiędzy dywanikami. Gdy usłyszą zmianę w melodii, siadają przy wolnym stanowisku i grają na odpowiednim instrumencie lub przedmiocie. Podczas pierwszej zmiany będzie to grzechotka; podczas drugiej – foliowy woreczek; podczas trzeciej – tamburyno (lub kołatka). Zabawa III: Dzieci wykonują improwizację ruchową do akompaniamentu. W dowolny sposób reagują na zmiany charakteru muzyki. Dodatkowe zabawy (opisy własne):
7
2) Wiatr Zabawa I: Przedszkolaki stoją w rozsypce. Zamieniają się w drzewa. Wraz ze zmianą dynamiki i tempa muzyki naśladują ruch gałęzi na wietrze, poruszając w dowolnych kierunkach: paluszkami (powoli i delikatnie); całymi dłońmi; rękami; górną częścią tułowia. Zabawa II: Dzieci stoją w kole, trzymając arkusz folii malarskiej. Poruszają nią zgodnie z tym, co podpowiada słyszana muzyka (wolno, coraz szybciej itd.). Zabawa III: Dzieci wsłuchują się w muzykę. Naśladują szum wiatru, wymawiając głoskę sz. Prowadzący proponuje powtarzanie kolejno sylab: sza, sze, szu, szo, szy – dzieci powtarzają daną sylabę aż do następnego sygnału nauczyciela. Dodatkowe zabawy (opisy własne):
8
3) Spadające
kasztanki
Zabawa I: Przedszkolaki poruszają się po obwodzie koła w rytm melodii. Na sygnał pojawiający się w utworze podskakują tyle razy, ile wskazały dźwięki (jak kasztanki, które odbijają się od ziemi, gdy spadają z drzewa). Zabawa II: Dzieci poruszają się swobodnie po sali. W zależności od usłyszanego sygnału dobierają się odpowiednio: w pary, trójki lub stają pojedynczo. Zabawa III: Prowadzący wraz z dziećmi ustala gesty bądź ruchy odpowiadające każdemu z sygnałów dźwiękowych (np. sygnał pojedynczy – przysiad; sygnał podwójny – obrót; sygnał potrójny – siad na podłodze). Przedszkolaki poruszają się w rytm utworu. Na sygnał wykonują ustalony ruch. Kto się pomyli, odchodzi na wyznaczone miejsce i pomaga prowadzącemu obserwować pozostałych, czy poprawnie wykonują zadanie. Zabawa IV: Każdy otrzymuje plastikową obręcz – „kierownicę”. Przedszkolaki zamieniają się w kierowców i poruszają się po sali. Gdy usłyszą sygnał, zatrzymują się i wykonują odpowiednie czynności: sygnał pojedynczy – wydają odgłos klaksonu; sygnał podwójny – „jadą” powoli do tyłu; sygnał potrójny – poruszają obręczą na boki, zamieniając ją na ten moment w wycieraczki. Dodatkowe zabawy (opisy własne):
9
