Miesięcznik nr 1 196 2018 – materiały na luty

Page 1


felietony

WYDAWCA: CEBP 24.12 Sp. z o.o.

2 Róbmy swoje Bogusław Śliwerski

4 Jestem nauczycielką przedszkola. Przemieniam świat Karolina Turek

w numerze 1.196/2018

materiały na luty

kącik eksperta 6 W świetle prawa Dariusz Skrzyński

10 Pomoc psychologiczno-pedagogiczna po zmianach – w pytaniach i odpowiedziach Dariusz Skrzyński

bliżej nauczyciela 17 Sytuacje trudne w kontaktach z rodzicami część druga Marta Majorczyk

75 Ach, cóż to był za bal! Magdalena Matusiak

ul. Kwiatowa 3, 30-437 Kraków redakcja@blizejprzedszkola.pl 12 631 04 10

ZESPÓŁ REDAKCYJNY:

Robert Halik – redaktor naczelny (r.halik@blizejprzedszkola.pl) Marta Stasińska – zastępca redaktora naczelnego (m.stasinska@blizejprzedszkola.pl) Monika Majewska – redaktor merytoryczny (m.majewska@blizejprzedszkola.pl) Natalia Łasocha – redaktor merytoryczny (n.lasocha@blizejprzedszkola.pl) Agnieszka Czeglik (a.czeglik@blizejprzedszkola.pl)

STALI AUTORZY: prof. Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, prof. Bogusław Śliwerski, Ewa Zielińska

WSPÓŁPRACA: Dariusz Skrzyński, Gabriela Gąsienica, Barbara Szeląg, Ewa Stadmüller, Anna Jankowska, dr Marta Majorczyk, Karolina Turek, Katarzyna Niemiec, Wanda Papugowa

ZESPÓŁ DORADCZY:

bliżej dziecka 20 Oddech ma znaczenie Kamila Kwiecień

22 Zimowe zabawy badawcze Ewelina Śliwa

Przewodnik BLIŻEJ PRZEDSZKOLA – materiały na luty 24 Zdrowo się odżywiamy 29 Ćwiczymy cały rok 34 Mamy zdrowe nawyki 38 Dbamy o higienę 42 Dbamy o zdrowie 46 English Corner – propozycje zabaw i aktywności dla dzieci młodszych Katarzyna Niemiec

Maria Broda-Bajak, Maria Peszat, Ewa Lelo, Bożena Michalska, Małgorzata Wajda FOTO OKŁADKI: fotolia.pl ZDJĘCIA: depositphotos.com, fotolia.pl GRAFIKA I SKŁAD: Tomasz Gil MARKETING i REKLAMA: Katarzyna Halik (katarzyna.halik@blizejprzedszkola.pl) PATRONATY MEDIALNE: Sandra Hotloś (s.hotlos@blizejprzedszkola.pl)

BIURO OBSŁUGI KLIENTA: Emilia Rak (e.rak@blizejprzedszkola.pl) tel. 12 631 04 10 wew. 102 Natalia Pietrzyk (klienci abonamentowi) (n.pietrzyk@blizejprzedszkola.pl) tel. 12 631 04 10 wew. 109 ISSN: 1642-8668 INDEKS: 248428 DRUK: drukarnia Bimart NAKŁAD: 9400

PRENUMERATA STANDARDOWA:

52 Bal karnawałowy

12 miesięcy: 299,50 zł*, 6 miesięcy: 156 zł*

58 Balony i serpentyny 63 Stroje, maski i przebrania 68 Brazylijski karnawał

PRENUMERATA PLUS: 12 miesięcy: 635,50 zł*, 6 miesięcy: 324,00 zł*

PRENUMERATA ABONAMENTOWA:

72 Ach te bale! 76 English Corner – propozycje zabaw i aktywności dla dzieci starszych Katarzyna Niemiec

kącik plastyczny 80 Maski karnawałowe

standardowa: 26 zł* za miesiąc PLUS: 54 zł* za miesiąc * Kwoty brutto prenumerata@blizejprzedszkola.pl 12 631 04 10 wew. 109 www.blizejprzedszkola.pl/prenumerata

PRENUMERATA INSTYTUCJONALNA:

Justyna Mordas

● Pod patronatem – str. 82 ● Polecają nauczyciele wychowania przedszkolnego – str. 83

KOLPORTER S.A.: prenumeratę można zamawiać w oddziałach firmy na terenie całego kraju. Informacje pod numerem infolinii 0801 205 555 lub poprzez stronę internetową dp.kolporter.com.pl Przedruk materiałów zamieszczonych w miesięczniku w jakiekolwiek formie oraz ich publikacja w internecie bez wcześniejszej zgody Wydawcy są zabronione. Redakcja zastrzega sobie prawo do zmian i skrótów w nadesłanych materiałach oraz do nadawania tytułów. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść ogłoszeń i reklam. Wydawca ma prawo odmówić publikacji reklamy bez podania przyczyny.

Dołącz do nas na Facebooku


■ felieton

Bogusław Śliwerski

Róbmy swoje W

Wchodzimy w nowy rok kalendarzowy – 2018, ale niektórzy już konstatują, że wraz z nim być może niewiele zmieni się na lepsze w naszej oświacie, która od ponad stu lat funkcjonuje w hierarchicznym, centralistycznym, a więc marionetkowym systemie administracyjno-pedagogicznego władztwa. Istotnie, szkolnictwo polskie jest odporne na naturalne zmiany temporalne, skoro o jego rzeczywistych uwarunkowaniach decyduje w Sejmie polityczna większość partii władzy i jej lokalnych struktur. To ona obsadza stanowiska w centrum, czyli Ministerstwie Edukacji Narodowej, oraz w województwach, gdzie ma „swoich” kuratorów oświaty. Minister nie jest podmiotem samostanowiącym o strategii rozwoju polskiej edukacji, gdyż ma obowiązek realizowania programu partii, która nominowała go na to stanowisko. W partii zaś, jak to w każdej tego typu formacji, są różne frakcje i skrzydła, których różni przedstawiciele, w sposób jawny lub ukryty, narzucają ministrowi rozwiązania stawiające go często w niekomfortowej sytuacji. Do tego za jedną z linek pociąga prezes partii rządzącej, za inną przewodniczący zespołu parlamentarnego tej partii, za trzecią, czwartą – marszałek Sejmu i Senatu, a przecież jeszcze garną się do linek członkowie sejmowej komisji edukacji oraz pojedynczy posłowie kierowniczej formacji, którzy też mają swoje ambicje lub preferencje. Nie zapominajmy o najważniejszym podmiocie sprawczym, bez którego żaden sposób kierowania w szkolnictwie nie ma szans. Mam tu na myśli ministra finansów. On też ma swoje komisje, dyrektorów departamentów i posłów trzymających różne linki czy hiperłącza oraz program partii i mechanizmy gospodarki rzekomo zrównoważonego rozwoju. Na pytanie, czyja jest reforma szkolna i kto za nią odpowiada, musi zatem paść jednoznaczna odpowiedź – PARTIA. Partia jest przewodnią siłą narodu i jego oświaty, gdyż to ona stoi na straży politycznej poprawności i jedynie słusznego kierunku rozwoju. Partia z oświatą, a oświata z partią, można by strawestować jedno z haseł z nieodle-

2

BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.196/2018

Bogusław Śliwerski – profesor zwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego i Akademii Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie, przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na pedagogice ogólnej, teorii wychowania i pedagogiki wczesnoszkolnej oraz problemach kształcenia pedagogów.

głej naszej historii. W województwach minister edukacji ma swoich „generałów polowych” w osobach kuratorów oświaty, a ci – wizytatorów i inspektorów. Mogłoby się wydawać, że na tym struktura zarządzania „top-down” powinna się zakończyć, ale… hola, hola! Kurator i jego adiutanci podlegają lokalnym strukturom władzy partyjnej, którzy też są sterowani sznureczkami przez wojewodę jako przedłużone ramię władzy premiera. No i co ma począć dyrektor przedszkola czy szkoły, skoro nadawców reguł zarządzania jego placówką jest wielu i często są mu nieznani lub skrywają się za czyimiś plecami? Kierujący przedszkolem czy szkołą jest między młotem a kowadłem, a raczej między lewoskrętną a prawoskrętną siecią powiązań, bowiem dochodzą do niego jeszcze linki ze struktur władzy samorządowej, która wprawdzie jest lokalna, ale najczęściej w opozycji do partyjno-państwowej sieci władzy. Nawet gdyby była rządowa, to i tak stanowiłaby jeszcze jedną więź formalną. Jak zatem podejmować decyzje, kiedy pedagog chce dla dzieci i uczniów dobrze, ale linki sterowniczego nadzoru – zapewne też pociągane dla „dobra dziecka” – krzyżują się i plączą, wprowadzając go w stan permanentnego stresu, niepokoju czy zaburzeń w samej placówce? Przed nami jest jednak światełko nadziei. Z nowym rokiem można będzie pójść nowym krokiem, rozpoznać właścicieli linek socjotechnicznej manipulacji, by uzyskać więcej sprawczości i autonomii w oddziaływaniach pedagogicznych. Te bowiem mają służyć dzieciom, a nie nadzorowi, który usilnie skraca lub wydłuża nasze „ruchy”, dodaje lub ujmuje powiązania rzekomo także dla naszego dobra. Jak śpiewał Wojciech Młynarski: „Róbmy swoje…”. Życzę zatem wszystkim nauczycielkom i nauczycielom, dyrektorkom i dyrektorom, pracownikom administracji i obsługi technicznej, by mogli dalej robić swoje, gdyż tylko wówczas są suwerenami własnych działań. Jak pisał Janusz Korczak: „Nie możemy dać dzieciom wolności, dopóki sami jesteśmy zniewoleni”. 


■ felieton

Karolina Turek

Jestem nauczycielką przedszkola.

Przemieniam świat – A jak ty chcesz, panienko, to zrobić? Jak ty, kochanieńka, chcesz ten świat przemieniać? Oj, wy młodzi! Tylko wam fajerwerki w głowach! – Po tramwaju rozchodzi się głos sympatycznej staruszki, której róż na policzkach i kwiecista chusta osłaniająca ramiona odejmują lat. Pojedyncze słowa przerywa świst zamykanych i otwieranych drzwi. Uśmiecha się do pasażerów, jakby ci obcy ludzi byli jej dobrymi przyjaciółmi. Mruży oczy i bardziej to czuję, niż widzę: w jej spojrzeniu są niedowierzanie, jakiś dystans i wątpliwości zmieszane z tym, o czym ona już wie i czego skosztowała w swoim barwnym życiu. Płynnie przenosi wzrok z mojej twarzy na reklamówkę, którą trzymam pod pachą w obawie, że zerwie się uchwyt. „Jestem nauczycielką przedszkola. Przemieniam świat” – napis na reklamówce absorbuje do tego stopnia tę drobną kobietę, że swoje refleksje artykułuje dość głośno i ze swego rodzaju swobodą: – Wam, młodym, wydaje się, że możecie zmienić świat! Tymczasem jego nie da się zmienić! Wszędzie naokoło człowiek człowiekowi wilkiem… Ech, nie to, co kiedyś... Za naszych czasów to ludzie sobie pomagali, a dzisiaj? Człowiek drugiemu by oczy wydrapał, parszywy wiek… Gdy ja byłam młoda, jeden za drugiego życie by oddał, a dzisiaj, jak obserwuję moje wnuki, to lepiej traktują swoje telefony niż ludzi… – Ogląda swoje dłonie. Dzisiaj mnie wybrała na swojego rozmówcę. – Pani jest nauczycielką… To dziś niewdzięczna rola. Nikt dzisiaj nie liczy się z nauczycielami. Moja wnuczka ma pięć lat i orientuje się w tych telefonach lepiej niż jej ojciec. Czy my robiliśmy coś lepiej niż nasi rodzice? Czy mieliśmy odwagę dyskutować, podważać ich zdanie, nie zgadzać się z nimi, buntować do tego stopnia, że w obawie o utratę kontroli i wzajemne zaufanie oni byliby skłonni postąpić wbrew raz ustalonym zasadom? Trzeba było myśleć, zanim sięgnęliście po tablety, telefony i inne rozmaite rzeczy, które zamknęły młodym usta. Jeśli chcesz, kochana, cokolwiek zmieniać, najpierw naucz ludzi słuchać siebie nawzajem, a potem pokaż im, jak przyjemnie jest ze sobą rozmawiać. I mów dzieciom, jakie to jest potrzebne. Może wtedy świat stanie się trochę lepszy… – Po tych słowach z trudem wstała i wysiadła na przystanku. Nigdy więcej jej już nie spotkałam.

4

BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.196/2018

*** Rankiem przychodzę do pracy. Słyszę w szatni… – Mówiłem ci! To twoja wina! Do późna siedzisz, wczoraj do jedenastej grałaś na tablecie! Teraz masz za swoje, twoja grupa poszła już na wycieczkę, a ty będziesz siedzieć w przedszkolu! Może się nauczysz, że trzeba wcześniej wstawać! Nawet twoja pani cię nie chciała! I poszła bez ciebie! – wściekły, czerwony ze złości ojciec krzyczy i macha rękami, jakby przeszkadzało mu powietrze. Dziewczynka płacze, jest rozżalona i tuli do twarzy rękawiczki. Została na świecie sama z wyrzutami sumienia i poczuciem, że jest zła, opuszczona i niechciana. Podchodzę, mimo że Helenka nie jest z mojej grupy. Zagryzam dolną wargę, puszczam i zwracam się do ojca: – Proszę już iść, ja zaprowadzę Helę na górę. Jestem nauczycielką z sąsiedniej grupy, pańska córka jest już pod moją opieką. Może pan JUŻ IŚĆ. – Odprowadzam go wzrokiem najbardziej nieprzyjemnym, na jaki mnie stać. On nawet tego nie zauważa, pionowo stawia kołnierz skórzanej kurtki i zarzuca kaptur na głowę, po czym wyraźnie z siebie zadowolony, wychodzi z przedszkola. – To nie twoja wina, kochanie – szepczę i głaszczę jej nieuczesaną główkę. Dziewczynka wtula się we mnie i zanosi oddechem i płaczem. Trwam z nią w tym uścisku i przypominam sobie słowa staruszki z tramwaju. Miała rację, dorosłym brakuje wyobraźni. – Czy mogę zostać u pani w grupie? – pyta nieśmiało, nie patrząc na mnie, nie oczekując, nie zdając sobie sprawy, że winy nie ponosi ona, ale ktoś inny, starszy, odpowiedzialny za każdą sekundę jej życia. Popołudnie w pracy. Słyszę z szatni… – No nie piszcz już, bo uszy mi pękną! No nie krzycz na miłość boską! Zostaw go, on jest młodszy, ustąp wreszcie, chociaż raz ustąp! Odczep się od niego, to przecież twój brat, znowu się szarpiecie, a jeszcze nie doszliśmy nawet do domu! To jakiś koszmar odbierać was z tego przedszkola! – Kobieta z wypiekami na policzkach próbuje ubrać mniej-


■ kącik eksperta

Dariusz Skrzyński

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna po zmianach

– w pytaniach i odpowiedziach

W roku szkolnym 2017/2018 pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolach jest realizowana na nowych zasadach. Nie tylko obowiązują nowe akty prawne, ale zmieniły się niektóre aspekty pomocy, m.in. doprecyzowano zadania nauczycieli i specjalistów, ujednolicono czas pracy specjalistów, wprowadzono nową formę pomocy – zindywidualizowaną ścieżkę realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego. To tylko niektóre zmiany. Ich szczegółowy wykaz przedstawia tabela. W praktyce jednak największe trudności sprawia nie tyle zrozumienie zapisów, co praktyczne ich odnoszenie do konkretnych sytuacji przedszkolnych. Dlatego poniżej zamieszczam wykaz 12 najczęściej pojawiających się pytań o zasady udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej obowiązujące od 1 września.

Wykaz najważniejszych zmian w pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu od 1 września 2017 r. Zakres Rozszerzenie celu pomocy psychologiczno-pedagogicznej

10

BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.196/2018

Do 1 września

Po 1 września

Dotychczasowe przepisy definiowały pomoc psychologiczno-pedagogiczną jako działanie polegające na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci oraz rozpoznawaniu ich indywidualnych możliwości psychofizycznych.

Rozszerzono poprzednią definicję przez nałożenie na przedszkole obowiązku rozpoznawania również czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w przedszkolu, w celu wspierania potencjału rozwojowego dziecka i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu przedszkola oraz w środowisku społecznym.


■ bliżej dziecka

Zimowe zabawy badawcze Ewelina Śliwa

Działania podejmowane w kąciku badawczym zawsze cieszą się dużym zainteresowaniem dzieci. Nic dziwnego, w końcu odbywają się tam niecodzienne, niezwykłe, dające bardzo interesujące efekty zabawy i ćwiczenia. Nie tylko bawią one dzieci, ale również są okazją do zdobywania wiedzy i nowych umiejętności, kształtują u przedszkolaków myślenie przyczynowo-skutkowe, umiejętność wnioskowania, logicznego planowania kolejnych etapów. Poniżej przedstawiam kilka pomysłów na atrakcyjne zimowe zabawy badawcze, w których potrzebna będzie dzieciom niewielka pomoc dorosłych.

MALOWANIE W MLEKU

CHMURA

Materiały: mleko, płaskie talerze, farby i pędzelki, patyczki higieniczne, płyn do mycia naczyń.

Materiały: słoiki, woda, pianka do golenia, pipeta (zakraplacz), granatowy tusz, barwnik spożywczy z wodą, woda zabarwiona bibułą.

Przebieg: Na talerze wylewamy mleko. Mieszamy farby z wodą, przygotowujemy kolorowe roztwory. Dzieci zakraplają pędzelkami kolorową wodę i tworzą kolorowe plamy na talerzu z mlekiem. Następnie każde dziecko macza patyczek higieniczny w płynie do mycia naczyń i wkłada do talerza (nie porusza patyczkiem, jedynie wkłada go do mleka zabarwionego plamami farby). Dzieci mogą wtedy zaobserwować samoistne mieszanie się kolorów. Wnioski: W tej zabawie badamy napięcie powierzchniowe i to, jak możemy je zmieniać. Mleko ma na swojej powierzchni cienką „błonę”. Kiedy skropimy mleko kolorowymi farbami, to zatrzymają się one na tej „błonie” i stworzą kolorowe obrazy. Dzięki użyciu płynu do mycia naczyń możemy sprawić, że będą się one „same malować” na talerzu: farby w mleku zaczną wirować i mieszać się ze sobą. Płyn do mycia naczyń narusza cienką „błonę” na powierzchni mleka, jego cząsteczki zaczynają się poruszać i przemieszczać po talerzu (detergent zmienia napięcie powierzchniowe). My widzimy to jako barwne widowisko, w czasie którego farby „same” krążą po talerzu. Wskazówka: Zamiast farb można wykorzystać barwniki spożywcze. Jeśli są w płynie, nie mieszamy ich z wodą. 22

BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.196/2018

Przebieg: Wlewamy wodę do słoików, a na wierzch wyciskamy piankę do golenia (tworzymy „chmurę”). Przygotowujemy trzy rodzaje płynów: tusz, barwnik spożywczy lekko rozcieńczony wodą oraz wodę zabarwioną bibułą. Dziecko nabiera jeden z płynów do pipety, a potem skrapla płyn na „chmurę”. Powtarzamy tę czynność z trzema płynami, każdy zakraplamy do innego słoika, a następnie obserwujemy, który z nich najszybciej przeniknie przez „chmurę” do wody. Zabawa jest efektowna, gdyż tusz przenikający do wody tworzy w niej bardzo ładne wzory. Wnioski: Dzieci obserwują, jak przez piankę przenikają różne płyny: tusz, barwnik spożywczy rozcieńczony z wodą oraz woda zabarwiona bibułą. Muszą wywnioskować, co przeniknie szybciej, a co wolniej. Rozumieją, dlaczego tak się dzieje: to, co jest cięższe i gęstsze, przenika szybciej.


W ZDROWYM CIELE ZDROWY DZIELNY PRZEDSZKOLAK TO DUCH! JA! Propozycje aktywności dla dzieci młodszych na luty

Dbamy o higienę ■ Cele ogólne: yy kształtowanie prawidłowych nawyków higienicznych; yy doskonalenie analizy i syntezy wzrokowej; yy usprawnianie małej motoryki. ■ Cele szczegółowe: yy yy yy yy

poszerzanie świadomości i wiedzy z zakresu dbania o higienę; zachęcanie do przestrzegania kolejnych etapów mycia rąk i zębów; doskonalenie umiejętności układania obrazków według wzoru; stwarzanie okazji do udziału w zabawach paluszkowych i sensorycznych.

■ Metody pracy z dziećmi: czynne; oglądowe; słowne. ■ Formy organizacyjne: indywidualna; zespołowa; zbiorowa. ■ Pomoce do zajęć: podkład muzyczny do piosenki „My się zimy nie boimy” (sł. Urszula Kozłowska, muz. Jerzy Zając); szyfonowe chustki; pomoce do zabawy „Nakrapianki” (opisane w treści scenariusza); plakat „Czyste ręce”; podkład muzyczny do piosenki „Czyste ręce” (sł. Magdalena Ledwoń, muz. Miłosz Konarski); kartonowe pudełko; akcesoria higieniczne; rymowanka „Higiena” Katarzyny Tomiak-Zaremby; obrazki i dywaniki do zabawy „W łazience”; podkład muzyczny do piosenki ”My Body” (sł. Natalia Łasocha, muz. Monika Majewska); karty pracy „Grzebienie”; pomoce do zajęć gimnastycznych: podkład muzyczny do piosenki „Biała Pani Zima” (sł. Teresa Błaszczyk, muz. Maria Peszat), kocyki (dla każdego dziecka), janczary, podkład muzyczny z dowolną spokojną muzyką; białe kartki formatu A5 i obrazki do zabawy „Czyste zęby”.

ZAJĘCIA PORANNE Zabawa ruchowa – „Dokładnie się myjemy” (opis zabawy na s. 37) Nakrapianki – wykonanie tła do dalszej pracy. Nauczyciel umieszcza w pojemnikach farbę wymieszaną z niewielką ilością wody. Dzieci nakładają odrobinę farby na szczoteczkę do zębów i rozpryskują ją nad kartką z bloku technicznego formatu A4. Maluchy starają się równomiernie rozprowadzić kolory na całej powierzchni kartki.

38

BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.196/2018


■ ENGLISH CORNER

Katarzyna Niemiec

Propozycje zabaw i aktywności dla dzieci młodszych na luty

English Corner ● “What’s Wrong?” – opowiadanie na podstawie historyjki obrazkowej. Nauczyciel czytając dzieciom opowiadanie, pokazuje kolejne ilustracje.

One day Mico and Leo went sledging. It was a frosty day, but Leo didn’t wear his hat.

– Hello, Leo. What’s wrong? – asked the doctor. – My head hurts and I am coughing and sneezing. – I see. First, I need to listen to your heart and lungs with this thing. It’s a stethoscope. It works like a tiny microphone for your heart and lungs. – Does it hurt? – Leo was terrified. – No, not at all. Look, I will examine Mico first. – Oh, it tickles – said Mico. – Ha, ha, ha. – It looks like fun. I can try – said Leo.

prenumerata

! PLUS

The next day Mico wanted to play outside again, but Leo didn’t feel very well. He was still in his bed. – Get up, Leo! It’s almost ten o’clock. Let’s go outside to build a snowman – said Mico. – I can’t. Achoo! Achoo! – replied Leo. – What’s wrong? – My head hurts. And I am coughing and sneezing. Achoo! Achoo! – You need to go to the doctor – said Mico. – I don’t want to go to the doctor. I‘m scared. I’ve never been to the doctor before. – Don’t worry. Doctor Hare is very nice.

prenumerata

! PLUS

– Now I need to see your throat. Leo, open your mouth and say ‘ahhh’. – Ahhhh. – Now say ‘ehhh’. – Ehhhh. – Very good. I know what’s wrong. You have caught a cold. You need to stay in bed and rest. Take these medicines, too – said the doctor.

prenumerata prenumerata

! PLUS

! PLUS Pomoce do zabawy "What's wrong?" dostępne w prenumeracie plus lub do pobrania na www.blizejprzedszkola.pl

46

BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.196/2018


KOLOROWY KARNAWAŁ TO JA! DZIELNY PRZEDSZKOLAK Propozycje aktywności dla dzieci starszych na luty

Bal karnawałowy ■ Cele ogólne: yy zapoznanie z tradycjami związanymi z obchodami karnawału w Polsce; yy wdrażanie do słuchania tekstu literackiego ze zrozumieniem; yy kształtowanie poczucia rytmu. ■ Cele szczegółowe: yy yy yy yy

tworzenie okazji do wykonywania własnych stylizacji karnawałowych; rozwijanie umiejętności wypowiadania się na zadany temat pełnym zdaniem; zachęcanie do swobodnej ekspresji ruchowej przy muzyce; doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej.

■ Metody pracy z dziećmi: czynne; oglądowe; słowne. ■ Formy organizacyjne: zbiorowa; zespołowa; indywidualna. ■ Pomoce do zajęć: wierszyk „Zimowy taniec wiatru” Dominiki Góry; bębenek; woreczki gimnastyczne; podkład muzyczny z utworem instrumentalnym „Rytmiczne powitanie”; kartka z napisem i fotografie do zabawy „Karnawałowe skojarzenia”; plakat przedstawiający karnawałowe tradycje; duże koce; marakasy; janczary; wiersz „Karnawał” Grażyny Gryszkiewicz; fotografie ilustrujące kreacje karnawałowe; kosz z przebraniami; podkład muzyczny do piosenki „Bale w karnawale” (sł. Urszula Kozłowska, muz. Jerzy Zając); tamburyno; karty pracy „Która maska nie pasuje?”; kartka z wyrazem BAL; obrazki ze zwierzątkami; podkład muzyczny do piosenki ”Shake It!” (sł. Natalia Łasocha, muz. Miłosz Konarski).

ZAJĘCIA PORANNE „Zimowy taniec wiatru” – zabawa logopedyczna wydłużająca fazę oddechową. Przedszkolaki siadają w kręgu. Nauczyciel recytuje wierszyk Dominiki Góry. Za każdym razem przed powtarzaną onomatopeją wszyscy biorą głęboki wdech nosem, nauczyciel podnosi dłoń na wysokość ramienia i powoli opuszcza ją do podłogi (odmierzając w ten sposób czas realizowania dźwięku).

52

BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.196/2018



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.