Jaś Pierwszoklasista ratuje Połykacza Liter. Nowe wydanie

Dorota Smoleñ

JAŒ PIERWSZOKLASISTA y k ł a o c P z a e j L u i t t a er r

Ilustracje: Dorota Proñczuk 1

Jaœ Pierwszoklasista ratuje Po³ykacza Liter Autor:

Dorota Smoleñ Ilustrowa³a:

Dorota Proñczuk Redaktor merytoryczny:

Maria Broda-Bajak Korekta:

Marta Stasiñska Wydanie II Kraków 2019 ISBN 978-83-65915-36-8 Copyright © by CEBP 24.12 sp. z o.o.

Publikacja, któr¹ naby³eœ, jest dzie³em twórców i wydawcy. Prosimy, abyœ przestrzega³ praw, które im przys³uguj¹.

Zawartoœæ publikacji mo¿esz udostêpniæ nieodp³atnie osobom bliskim lub osobiœcie Ci znanym, ale nie publikuj w internecie treœci tu zawartych ani ich fragmentów, a kopiuj¹c jej czêœæ, rób to tylko na u¿ytek osobisty.

Jeœli cytujesz fragmenty z publikacji, nie zmieniaj ich i zaznacz, czyje to dzie³o.

Wydawca: CEBP 24.12 sp. z o.o.

30-437 Kraków, ul. Kwiatowa 3 tel. 12 631 04 10 www.blizejprzedszkola.pl

Dla Jacka, Piotrusia, Michasia i Wojtusia

3

Mam na imiê Jaœ i chodzê do pierwszej klasy.

Poznaliœmy siê, kiedy zaczyna³em naukê w szkole.

Jeœli czytaliœcie pierwsz¹ czêœæ moich przygód, wiecie, co siê sta³o w naszej bibliotece póŸn¹ jesieni¹ i znacie sprawê Po³ykacza Liter.

Od tamtych wydarzeñ minê³o trochê czasu.

Nasz smakosz liter mieszka w magazynku ze sprzêtem sportowym i nie kusi go ju¿ zawartoœæ pó³ek bibliotecznych. ¯eby nie umar³ z g³odu, przynosimy mu stare gazety i ulotki reklamowe, a na deser nasze dzienniczki, z których wyjada uwagi nauczycieli.

Bardzo smakuj¹ mu litery napisane piórem.

5

Nadszed³ dzieñ, gdy Po³ykacz pierwszy raz mia³ okazjê skosztowaæ liter z mojego dzienniczka.

Pani od angielskiego, wzdychaj¹c ciê¿ko, napisa³a: „Przez ca³¹ lekcjê Jaœ i Wojtek bawili siê samochodzikami, ha³asowali, przeszkadzali innym i nie reagowali na moje upomnienia”.

Wojtkowi wpisa³a to samo.

7

– No piêknie – jêkn¹³ mój kolega, ³api¹c siê za g³owê. – W sobotê mia³em iœæ z tat¹ do kina, a jak zobaczy dzienniczek, to zostaniemy w domu.

Pani zrobi³o siê przykro, ale by³o ju¿ za póŸno.

– Nie ³am siê – szepn¹³em do Wojtka.

– Jakoœ to za³atwimy.

Popatrzy³ na mnie z pow¹tpiewaniem i chcia³ coœ powiedzieæ, ale pani spojrza³a na nas tak groŸnie, ¿e do koñca lekcji siedzieliœmy cicho.

9