Kid's Art - program kreatywnej edukacji plastycznej by BLIŻEJ PRZEDSZKOLA

KIDâ&#x20AC;&#x2122;S ART . Program kreatywnej . . edukacj plastycznej i

Kid’s Art. Program kreatywnej edukacji plastycznej Autor:

Katarzyna Dulewicz

Korekta:

Marta Stasińska

Zdjęcia dzieł sztuki:

depositphotos.com, awesome-art.biz, EastNews.pl bridgemanimages.com; Wikimedia Commons

Zdjęcia prac plastycznych: Katarzyna Dulewicz

Foto na okładce:

depositphotos.com © rogkov62

Redaktor prowadzący: Wojciech Wolak

Wydawca: CEBP 24.12 Sp. z o.o. ul. Kwiatowa 3 30-437 Kraków tel. 12 631 04 10 www.blizejprzedszkola.pl

Wstep Dziecięca twórczość, za sprawą lekkości, swobody w podejściu do tematu i braku charakterystycznego dla dorosłych szablonowego myślenia, inspirowała na przestrzeni dziejów wielu znanych i cenionych artystów. Również mnie natchnęła do stworzenia niniejszego programu.

Podczas pracy dydaktycznej z dziećmi niejednokrotnie miałam okazję się przekonać, że są one chłonne i żądne wiedzy o otaczającym świecie oraz że wspaniale odczytują dzieła sztuki, szybko uczą się wolności twórczej i radzą sobie nawet z trudnymi zagadnieniami technicznymi (z którymi w większości stykają się dopiero na drugim etapie edukacji w szkole podstawowej). W moim przekonaniu start w przygodę ze sztuką dopiero w szkole podstawowej to zdecydowanie za późno! Przecież nie od dziś wiadomo, że rozwijanie od najmłodszych lat twórczego podejścia do postawionego wyzwania pomaga w dorosłym życiu na wielu płaszczyznach. Po co więc czekać? Odpowiedzią na to pytanie jest przedstawiony niżej program, który powstał z myślą o tym, aby jak najszybciej „zarazić” dzieci sztuką i nauczyć je określonego, twórczego sposobu myślenia, który zaprocentuje w przyszłości. Program ten w prosty i zrozumiały dla najmłodszych sposób pomaga im w poznawaniu własnych możliwości poprzez artystyczne eksperymenty, kontakt z dziełem sztuki i zagadnieniami teorii plastyki oraz stawianie wyzwań z zakresu motoryki. Zbudowany jest kompleksowo i przejrzyście, dzięki czemu gwarantuje nauczycielowi komfort pracy. Przestawione scenariusze są okraszone informacjami wstępnymi dla prowadzącego. Do programu zostały dołączone tablice dydaktyczne, reprodukcje i zdjęcia, które zapewniają komplet materiałów podczas przygotowywania się do zajęć.

Korzystanie z publikacji stwarza możliwość poznania sztuki w sposób nieszablonowy i interesujący dla małego odbiorcy. Co więcej, program nie narzuca tematyki, a jedynie ją proponuje. Układ programu wskazuje kolejność wprowadzanych treści, jednakże zaproponowane do niego plastyczne zadanie jest przykładem do wykorzystania. Program stanowi więc rodzaj przewodnika po świecie sztuki, który pomoże nauczycielowi w zmianie postawy dzieci z odtwórczej na twórczą i kreatywną.

Zalozenia programu Program został skonstruowany w taki sposób, aby poprzez zabawę prezentować najważniejsze zagadnienia plastyczne, rozwijać umiejętności praktyczne dziecka (tzw. rzemiosło) i pobudzać jego kreatywność oraz swobodną ekspresję poprzez kontakt ze sztuką. Program skierowany jest do dzieci w wieku pięć-sześć lat i wywodzi się z założeń dopuszczonej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej podstawy programowej przeznaczonej dla przedszkola. Pogłębia zawarte w niej treści w sposób uwzględniający możliwości percepcyjne dzieci. Można go realizować w trakcie regularnych zajęć w przedszkolu lub przysposobić w całości jako program koła plastycznego.

Jednym z najważniejszych i nadrzędnych założeń programu jest to, aby dać dzieciom swobodę w podejmowanych przez nie działaniach. Dlatego też nauczyciel realizujący program musi nauczyć się omawiać prace motywująco, mobilizując najmłodszych do podejmowania dalszych wyzwań. Prowadzący pełni rolę mentora, który nakierowuje, a nie ingeruje – nawet jeśli przyjęta przez dziecko wizja nie do końca zgadza się z tematem czy rozwiązaniem zaproponowanym przez dorosłego. Należy pamiętać, że podstawą programu jest taka forma pracy, która nie zniechęca dzieci do podejmowania kolejnych wyzwań. Kontrola i weryfikacja wykonanych zadań nie może mieć zatem charakteru oceniającego! Zalecany jest język pozytywnego wzmocnienia.

Sposoby realizacji Praca z niniejszym programem może przebiegać na trzy sposoby: ● Realizacja całego programu dydaktycznego. ● Realizacja wybranego (bądź wybranych) modułu zajęć. ● Realizacja wybranego (bądź wybranych) projektu.

Cele ogólne: ● Kształtowanie kreatywności, wyobraźni i ekspresji twórczej podopiecznych poprzez kontakt z szeroko rozumianą sztuką, jej kierunkami i nurtami na przestrzeni dziejów. ● Wykorzystywanie zjawisk naturalnych i reakcji chemicznych do uzyskiwania nietuzinkowych efektów w pracach artystycznych dzieci. ● Przekazanie najmłodszym wiedzy z zakresu podstaw plastyki niezbędnej do swobodnego poruszania się po świecie sztuki. ● Rozwijanie i doskonalenie umiejętności technicznych, manualnych i przestrzenno-konstrukcyjnych przedszkolaków.

Struktura programu Program Kid’s Art skonstruowany jest w oparciu o cztery różnorodne pod względem tematycznym moduły, prowadzone w systemie naprzemiennym – po jednych zajęciach z modułu w ciągu każdego miesiąca. Program Kid’s Art ujmuje treści edukacyjne w czteromodułowy system, którego układ ma charakter autorski: ● Tajniki plastyki – moduł, w którym uczestnicy zapoznają się z podstawowymi pojęciami z dzie-

dziny plastyki, np. linia, kontur, perspektywa, barwy podstawowe i pochodne, koło barw.

● Sztuka eksperymentów – moduł, w którym dzieci poprzez eksperymenty, także naukowe,

tworzą wyjątkowe dzieła sztuki. Zajęcia z tego bloku mają na celu pobudzić twórczą ekspresję poprzez stosowanie niecodziennych środków wyrazu i rozwiązań niekoniecznie kojarzonych ze sztuką.

● Klasyka artystycznego gatunku – moduł, w którym uczestnicy zaznajamiają się z najważniej-

szymi kierunkami w sztuce i z najwybitniejszymi twórcami. Na każdych zajęciach z tego modułu najmłodsi poznają jeden kierunek lub nurt w sztuce, bądź jednego wybitnego artystę, począwszy od czasów najdawniejszych, aż do sztuki współczesnej.

● Bazar pomysłów – moduł techniczno-konstrukcyjny, w którym uczestnicy rozwijać będą umie-

jętności techniczne, konstrukcyjne, przestrzenne i manualne. Zajęcia te mają na celu wyćwiczenie ręki w operowaniu narzędziami i różnorodnymi materiałami. Dzieci będą zatem wycinać, lepić, formować, owijać, kleić, wydzierać, składać, łączyć, stemplować.

Jak pracowac z programem? Praca z programem zakłada dziesięciomiesięczny cykl dydaktyczny. Na każdy miesiąc przewidziane są cztery tematy – po jednym z każdego modułu. Każdy temat zawiera opracowany scenariusz zajęć wraz ze wskazaniami do jego realizacji i przydatnymi wskazówkami, które pomogą nauczycielowi uniknąć ewentualnych błędów.

W scenariuszach znajdują się także informacje wstępne dla prowadzącego, które są bazą wyjściową do przeprowadzenia zajęć – to, w jaki sposób skorzysta z podanej wiedzy, oraz ile wiadomości i w jaki sposób przedstawi dzieciom, zależy wyłącznie od niego. Wykładane treści należy dostosować do możliwości i zdolności percepcyjnych grupy. Dodatkowo do programu dołączone są cztery projekty edukacyjno-artystyczne, które można zrealizować w okresie wakacyjnym, kiedy dzieciom w sposób szczególny doskwiera nuda, lub w dowolnym momencie w trakcie roku.

Tresci edukacy jne Moduł A: Tajniki plastyki

1) Malarski alfabet Morse’a – linia i punkt w plastyce.

2) Karuzela z barwami – barwy podstawowe i pochodne oraz sposób ich mieszania. 3) Zabawy z Panem Konturówką – rysunek i kontur.

4) Światło i cień bawią się razem cały dzień – światłocień.

5) Barwy w gorączce! – barwy ciepłe i zimne, gama barwna.

6) Jakie walory mają kolory? – zagadnienie waloru kolorystycznego w plastyce. 7) Czarny i biały – duet doskonały – kolory neutralne, walor czerni i bieli. 8) Lubią się czy nie? – kolory kontrastujące.

9) W malowaniu nam pomoże ciekawe podłoże – faktura w naturze i sztuce. 10) Punkt widzenia zależy od miejsca siedzenia – perspektywa. Moduł B: Sztuka eksperymentów

1) Malowanie na pianie – eksperyment artystyczny z pianką do golenia. 2) Bańkowanie – tworzenie wzorów z baniek mydlanych.

3) Domowe rewolucje – eksperyment z solą, klejem i farbami wodnymi.

4) Bloober – dziwna i nielogiczna masa plastyczna – przygotowywanie nietypowej masy plastycznej. 5) Mleczna sztuka – malowanie na mleku.

6) Lumi art, czyli sztuka świecąca w ciemności – malowanie farbami fosforyzującymi. 7) Olejowe malowanki – malowanie olejem.

8) Malujemy obrazy siłą ciążenia – malowanie z wykorzystaniem efektu spływania. 9) Wahadłowe malarstwo – wykorzystanie wahadła do malowania.

10) Supercień (zajęcia plenerowe) – wykorzystanie naturalnego cienia do prac plastycznych. Moduł C: Klasyka artystycznego gatunku

1) Z wizytą u jaskiniowców – malarstwo naskalne. 2) Kafelkowa układanka, czyli rzymska mozaika.

3) Być jak Michał Anioł, czyli jak się maluje renesansowy fresk. 4) Pejzaż z kropek – malarstwo impresjonistyczne.

5) Sztuka w ciągłym ruchu, czyli malarstwo Vincenta van Gogha. 6) Kubistyczny collage – kanciasta sztuka Juana Grisa.

7) A jak Abstrakcja – analiza obrazu Wassily’ego Kandinsky’ego. 8) Geometryczny zawrót głowy, czyli Robert Delaunay w akcji. 9) Andy’ego Warhola sposób na sztukę.

10) Nie taki design straszny jak go malują. Moduł D: Bazar pomysłów

1) Przezroczyste obrazki – malowanie na szkle/pleksi lub folii.

2) Piękno symetrii – zastosowanie symetrycznego odbicia w pracy plastycznej.

3) Kolekcjoner motyli – praca techniczna, wykonanie motyla w pudełku z kartonu przy użyciu farb i waty. 4) Foliowe maski, czyli sztuka bardzo delikatna – formowanie z folii aluminiowej. 5) Multiobrazek – powielanie obrazków.

6) Inna układanka – grupowe przygotowywanie puzzli.

7) Srebrny glob – praca plastyczna inspirowana pełnią Księżyca.

8) Plastikowe odbitki – wykorzystanie woreczków strunowych do transferów wzorów. 9) Kooosmos! – przygotowanie makiety Układu Słonecznego.

10) Splash – wybuchowa sztuka (zajęcia terenowe) – praca zbiorowa, rzucanie balonikami z farbą w wielkoformatowe płótno.

Przewidywane osiagniecia Dzieci Dziecko:  pozostawia ślad na płaszczyźnie, wykorzystując konwencjonalne i niekonwencjonalne narzędzia;  maluje farbami akwarelowymi, plakatowymi, akrylowymi i przygotowanymi przez siebie;  posługuje się sprawnie ołówkiem o różnych grubościach, kredkami, pastelami i innymi narzędziami piśmienniczo-malarskimi;  wykonuje prace inspirowanie nurtami w sztuce i dorobkiem znanych artystów;  sprawnie wycina, skleja, wydziera, łączy elementy, stempluje, owija, formuje, lepi, tworząc określoną kompozycję;  podejmuje próby eksperymentowania w ramach zajęć;  obserwuje wykorzystanie zjawisk naturalnych i reakcji chemicznych do tworzenia prac plastycznych;  na postawie obserwacji wykorzystuje zjawiska naturalne i chemiczne do tworzenia prac plastycznych;  komponuje prace według własnego pomysłu;  wykorzystuje zdobytą wiedzę do samodzielnego projektowania prac. Ewaluacja:  Omawianie powstałych na zajęciach prac.  Organizowanie wystawki stworzonych podczas zajęć prac.  Stała obserwacja osiągnięć dzieci.  Fotograficzna dokumentacja prac i postępów dzieci.

 Sporządzenie plakatu, kroniki lub fotoalbumu pamiątkowego.  Wręczenie dyplomów na zakończenie.

 Przygotowanie wystawy końcowej – podsumowującej program.

wystawy na zakonczenie Programu Najlepszym dopełnieniem pracy artystycznej dzieci jest zorganizowanie uroczystej wystawy wieńczącej program. Aby mali artyści poczuli dumę z dobrze wykonanej pracy, warto zaprosić na wystawę rodziców i bliskich, nauczycieli i dzieci z placówki. Jeśli ze względu na ograniczone miejsce nie da się zorganizować tak dużej wystawy w miejscu pracy, można spróbować nawiązać współpracę z lokalnym domem kultury lub pobliską biblioteką (z doświadczenia wiem, że w ramach współpracy lokalnej tego typu instytucje chętnie włączają się w podobne inicjatywy).

Materialy potrzebne do realizacji projektu Przed rozpoczęciem realizowania programu warto zacząć gromadzić potrzebne materiały. Pozwoli to w dużym stopniu ograniczyć koszty – nie trzeba kupować wszystkiego w specjalistycznych sklepach. Wystarczy dobrze się rozejrzeć, a okaże się, że wiele potrzebnych rzeczy można „odzyskać” z wykorzystywanych na co dzień przedmiotów. Do zbierania materiałów można także zaangażować rodziców. Warto zatem gromadzić małe butelki, woreczki strunowe, butelki z atomizerem (spryskiwaczem) po kosmetykach czy środkach czystości. Do precyzyjnego nakładania farb świetnie nadają się buteleczki po brokatowym kleju, butelki z dozownikiem po farbach do włosów czy też buteleczki po kleju płynnym szkolnym. Jako szablony i podkładki można wykorzystać tekturki z bloków rysunkowych i technicznych, do stemplowania zaś – gąbki do zmywania, stare szczoteczki do zębów lub różnego typu zmywaki. Do odzyskiwania resztek farb przydadzą się plastikowe kubeczki po sosach do pizzy. Potrzebne będą także tekturki i pudełka, styropianowe tacki po serze lub wędlinach z supermarketu oraz opakowania typu take out. Jeśli dobrze się rozejrzeć, połowa niezbędnych materiałów jest na wyciągnięcie ręki!

Spis tresci Wrzesień Zajęcia 1:

Malarski alfabet Morse’a

Zajęcia 2:

Malowanie na pianie

Zajęcia 3: Z

wizytą u jaskiniowców

Zajęcia 4: Przezroczyste

Październik

Zajęcia 5: Karuzela

obrazki

z barwami

Zajęcia 6: Bańkowanie Zajęcia 7: Kafelkowa Zajęcia 8:

układanka

Piękno symetrii

Listopad

Zajęcia 9: Zabawy Zajęcia 10: Zajęcia 11: Zajęcia 12:

Grudzień Zajęcia 13:

z Panem Konturówką

– dziwna i nielogiczna masa plastyczna

z kropek

Foliowe maski, czyli sztuka bardzo delikatna

w gorączce!

Mleczna sztuka

w ciągłym ruchu

Zajęcia 20: Multiobrazek

Zajęcia 21: Jakie

Zajęcia 24:

Światło i cień bawią się razem cały dzień

Zajęcia 19: Sztuka

Zajęcia 23:

Zajęcia 17: Barwy

Zajęcia 22:

Kolekcjoner motyli

Być jak Michał Anioł

Styczeń

Luty

Zajęcia 15: Pejzaż

Zajęcia 18:

Domowe rewolucje

Zajęcia 14: Bloober

Zajęcia 16:

walory mają kolory?

Lumi art, czyli sztuka świecąca w ciemności Kubistyczny collage Inna układanka

36 38

46 48

50 52

54 56

Marzec Zajęcia 25:

Czarny i biały – duet doskonały

A jak Abstrakcja

Zajęcia 26: Olejowe Zajęcia 27: Zajęcia 28:

Kwiecień Zajęcia 29: Zajęcia 30:

malowanki

Srebrny glob

Lubią się czy nie? – kolory kontrastujące Malujemy obrazy siłą ciążenia

Zajęcia 31: Geometryczny Zajęcia 32:

Maj Zajęcia 33:

Plastikowe odbitki

Zajęcia 36:

66 68 70 72

Andy’ego Warhola sposób na sztukę

malarstwo

Kooosmos!

Czerwiec

Zajęcia 37: Punkt Zajęcia 38:

W malowaniu nam pomoże ciekawe podłoże

Zajęcia 34: Wahadłowe Zajęcia 35:

zawrót głowy

widzenia zależy od miejsca siedzenia

Supercień

Zajęcia 39: Nie

taki design straszny jak go malują

Zajęcia 40: Splash

– wybuchowa sztuka

projekty artystycznO-Edukacyjne

84 86 88

Japoński ogród – Claude Monet

Wspólne dzieło w wielu wersjach – Kazimierz Malewicz

Drzewo życia – Gustaw Klimt

Ruchome pudełko – Hokusai Katsushika

92 96

Informacje dodatkowe

Bibliografia

MalarskI alfabet Morse’a

ZAJĘCIA 1

MATERIAŁY:

Praca przykładowa wykonana przez autorkę.

● blok techniczny biały A4 – pocięty na sześć równych części; ● blok rysunkowy biały A4; ● kolorowy brystol A3; ● tablica flipchart z białymi arkuszami lub duży arkusz papieru; ● farby w kilku kolorach; ● pędzelki różnej grubości; ● plastikowe małe szpachelki; ● packi cukiernicze lub skrobaczki do szyb; ● plastikowe widelce i noże; ● patyczki do uszu, słomki, piórka; ● wykałaczki i grube patyczki do szaszłyków; ● małe prostokątne tekturki; ● korki do butelek i kropli do nosa; ● sznureczki różnej grubości i długości; ● klej.

CELE ZAJĘĆ:

● zapoznanie dzieci z pojęciem linii i punktu w plastyce;

● eksperymentowanie z narzędziami konwencjonalnymi i niekonwencjonalnymi; ● projektowanie obrazków z wzorami złożonymi z linii i punktów.

INFORMACJE WSTĘPNE DLA NAUCZYCIELA:

Linia i punkt to podstawa wszystkich działań rysunkowych czy malarskich. Biorąc pod uwagę plastykę, najprościej wytłumaczyć te pojęcia jako pozostawienie śladu na płaszczyźnie (papierze, płótnie lub innym materiale malarskim) za pomocą narzędzi. Linia, zwana także kreską, jest podstawowym środkiem wyrazu w rysunku*. Podobnie jak punkt, zwany również kropką, zaprojektować ją można nie tylko za pomocą narzędzi malarskich, lecz także innych niekonwencjonalnych narzędzi – ilość zaprezentowana dzieciom zależy od pomysłowości nauczyciela. *Zwolińska K., Malicki Z., Mały słownik terminów plastycznych, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 1993, s. 226.

MODUŁ A: Tajniki plastyki WSKAZÓWKI:

● Zachęcaj dzieci do wykorzystywania narzędzi niekonwencjonalnych i wymyślania własnych sposobów na projektowanie wzorów złożonych z linii i punktów, np. poprzez stemplowanie palcami. ● Aby zaoszczędzić na kosztach, szpachelki możesz kupić w markecie budowlanym (zamiast w sklepie z artykułami dla plastyków). Możesz wykorzystać także packi cukiernicze lub skrobaczki samochodowe do szyb (można je kupić za bezcen zwłaszcza w okresie pozimowym). ● Im szersza będzie krawędź przygotowanej tekturki, tym ciekawszy efekt uzyskają dzieci.

ZADANIE KREATYWNE KROK PO KROKU:

● Przygotuj stanowiska pracy. Rozłóż wszystkie materiały tak, aby każde dziecko miało swój zestaw narzędzi. ● Na tablicy flipchart lub na dużej kartce narysuj kropkę i kreskę. Wprowadzając dzieci w tematykę zajęć (patrz informacje wstępne), wskazuj możliwości tworzenia różnego rodzaju linii i punktów. Zaprezentuj możliwości, jakie dają zgromadzone narzędzia. Rozdaj dzieciom kartkę z bloku rysunkowego – będzie to baza do eksperymentowania z przygotowanymi przez ciebie narzędziami. Kiedy dzieci zapoznają się z możliwościami, jakie dają im zgromadzone materiały, przejdź do zadania właściwego zajęć. ● Rozdaj dzieciom sześć kwadratów z pociętego, białego bloku technicznego. Mają za zadanie, maczając przygotowane narzędzia w farbie, zaprojektować: ▪ dwa obrazki z zastosowaniem wzoru złożonego z linii; ▪ dwa obrazki z zastosowaniem wzoru złożonego z punktów; ▪ dwa obrazki z zastosowaniem wzoru mieszanego. Wybór kolorystyki projektowanych wzorów pozostaw dzieciom. ● Wspólnie z dziećmi omów powstałe dzieła. ● Powtórz z przedszkolakami treści prezentowane na zajęciach. ● Wysuszone obrazki przyklejcie na brystol w formacie A3. ● Przygotuj wystawkę prac.

WRZESIEŃ

Malowanie na Pianie

ZAJĘCIA 2

MATERIAŁY:

● aluminiowe tacki do grilla; ● prostokątne małe tekturki (np. pocięte pudełka); ● pianka do golenia; ● barwniki spożywcze; ● plastikowe kubeczki; ● papier A5 o gramaturze 200 (patrz wskazówki); ● długa linijka; ● wykałaczki; ● plastikowe widelce i inne ząbkowane przedmioty; ● plastikowe pipetki; ● plastikowa miska; ● papierowe ręczniki.

Pracę wykonał Antek B., lat 5.

CELE ZAJĘĆ:

● przeprowadzanie eksperymentów artystycznych;

● wykorzystywanie eksperymentów do tworzenia prac plastycznych;

● malowanie obrazków z fantazyjnymi wzorami na piance do golenia.

INFORMACJE WSTĘPNE DLA NAUCZYCIELA:

Pianka do golenia używana do tych zajęć może być najtańsza, gdyż marka pianki, na której będziemy malować, nie ma żadnego znaczenia dla jakości prac. Ze względu na mocne zapachy pianek męskich, ja stosuję do tych zajęć pianki dla kobiet. Z uwagi na nieodpowiednią do wykonania pracy konsystencję unikaj pianek w postaci żelowej! Aluminiowe tacki do grilla mają dziurki i falistą powierzchnię, dlatego przed zajęciami przystosuj je do pracy – za pomocą czegoś płaskiego wyrównaj powierzchnię tacki, następnie nanieś klej i przyklej na powierzchnię tacki arkusz folii aluminiowej, zakrywając dziurki. Tak przygotowane tacki (po wyschnięciu kleju) można myć w ciepłej wodzie i wielokrotnie wykorzystywać.

MODUŁ B: SZTUKA EKSPERYMENTÓW WSKAZÓWKI:

● Do kubeczków z wodą dodaj sporą ilość barwnika. W tym przypadku sprawdza się zasada „im więcej, tym lepiej”, ponieważ kolory będą bardziej soczyste. Jeśli użyjesz zbyt małej ilości barwnika, kolory, które odbiją się na papierze, będą zbyt słabe i delikatne. ● Papier do obijania musi być gruby. Polecam papier drobnoziarnisty do technik mieszanych lub gruby blok techniczny o gramaturze nie mniejszej niż 200 g/m2. ● Narzędzi, którymi malujecie wzory, trzeba używać delikatnie, tak aby nie skrobać nimi po dnie tacki!

ZADANIE KREATYWNE KROK PO KROKU:

● Przygotuj stanowiska pracy: zabezpiecz stoliki folią, ceratą lub gazetami. Rozłóż aluminiowe tacki i plastikowe pipetki. Do plastikowych kubeczków nalej wody, dodaj barwnik spożywczy. Na osobnym stoliku rozłóż ręcznik i postaw miskę. ● Wprowadź dzieci w tematykę zajęć – opowiedz o tym, jak poprzez eksperymenty można tworzyć prawdziwe dzieła sztuki. Pierwszym z nich jest robienie tęczowych wzorów na piance do golenia, a następnie przenoszenie ich na papier. ● Przeprowadź pokaz: napełnij aluminiową tackę pianką do golenia, tekturką wyrównaj powierzchnię, pipetkami nabieraj wody z barwnikiem i nanoś na piankę. Za pomocą wykałaczki, widelca lub innych przygotowanych narzędzi maluj fantazyjne wzory. Następnie przyłóż papier i dociskaj go mocno, ale nie tak, aby pianka podniosła się ponad papier. Chwytając za jeden z rogów, podnieś papier i przełóż go na stolik z ręcznikiem. Za pomocą linijki zsuń zalegającą na papierze piankę i strząśnij do miski. Po zsunięciu pianki ukaże się wzór, który będzie identyczny jak ten namalowany na piance. ● Napełnij tacki dzieci pianką. Mali artyści mogą przystąpić do wykonywania pracy. Oprócz koordynowania działań twórczych musisz także osobiście obsługiwać stanowisko z linijką i miską. Z prac przygotowanych przez dzieci zsuwaj zalegającą piankę – same nie zrobią tego prawidłowo. ● Po zakończeniu pracy wspólnie z dziećmi omów powstałe dzieła. ● Prace naklej na większy – najlepiej czarny – karton, tworząc ramkę. ● Przygotuj wystawkę prac.

WRZESIEŃ