Koszałki-opałki Pana Miłosza. Lato utwory do gimnastyki, zabaw i wygłupów
Autorzy: Miłosz Konarski, Gabriela Gąsienica
Redakcja merytoryczna: Maria Broda-Bajak
Korekta: Alicja Halik
Muzyka: Miłosz Konarski
Aranżacje: Konarscy Factory – Miłosz Konarski
Projekt okładki: Ewelina Protasewicz
ISBN: 978-83-67101-24-0
Publikacja, którą nabyłeś, jest dziełem twórców i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, które im przysługują. Zawartość publikacji możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście Ci znanym, ale nie publikuj w internecie treści tu zawartych ani ich fragmentów, a kopiując jej część, rób to tylko na użytek osobisty. Jeśli cytujesz fragmenty z publikacji, nie zmieniaj ich i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło.
Copyright © by CEBP 24.12 Sp. z o.o.
Wykorzystywanie do wykonań i nadań publicznych poza placówkami edukacyjnymi bez zezwolenia zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w prawie autorskim.
Wydawca:
CEBP 24.12 Sp. z o.o. ul. Kwiatowa 3 30-437 Kraków
www.blizejprzedszkola.pl
Spis treści
1) Co robimy latem? 8
2) Wakacyjna podróż 9
3) Małpki 10
4) Atak rekina 11
5) Górska wyprawa 12
Kwiaty na bukiet 13
Kto mieszka na łące?
Latawce
Pszczółki
6)
7)
14 8)
16 9)
17 10) Na plaży 18
Wstęp
Muzyka i dźwięki są nieodłączną częścią życia każdego człowieka. Towarzy szą nam od najwcześniejszych momentów. Przy ulubionej melodii niemowlę się uspokaja, wycisza; znane piosenki budują poczucie bezpieczeństwa i przyna leżności; dzięki utworom żywiołowym dzieci mają szansę wykorzystać nadwyż kę energii podczas swobodnych zabaw ruchowych. Równie ważnym elemen tem w życiu człowieka jest właśnie ruch, a przedszkolaki odczuwają ogromną jego potrzebę.
Połączenie tych dwóch elementów: muzyki i ruchu ma niesamowite zna czenie nie tylko dla kształtowania muzykalności dzieci, ale też przyczynia się do ich ogólnego rozwoju. Uwrażliwianie dzieci na muzykę, stwarzanie możliwości opowiadania jej ruchem, przeżywania jej – jest furtką do szeroko rozumianego rozwoju wyobraźni, twórczości i wrażliwości estetycznej.
Koszałki-opałki Pana Miłosza to zupełnie nowy typ publikacji. Łączy ona zalety poprzednich publikacji Miłosza Konarskiego (mowa tu o serii Tuptaj…* oraz Zabawach bez końca) – przede wszystkim nagrane przez autora polecenia – z rozbudowanymi propozycjami interpretacji utworów, co daje nauczycielowi możliwość swobodnego z nich korzystania. Składa się z:
książeczki z 35 propozycjami zabaw przygotowanymi przez doświadczone go nauczyciela wychowania przedszkolnego, jakim jest współautorka publi kacji;
dwóch płyt CD, które zawierają 10 utworów instrumentalnych skompono wanych przez Pana Miłosza specjalnie do zabaw z książki (CD1 z poleceniami oraz CD2 z utworami bez nagranych poleceń).
Treści zawarte w publikacji inspirowane są latem i związanymi z nim zjawiskami. Pierwsza z propozycji do każdego utworu odnosi się do nagrania z po leceniami zawartego na CD1 – to właśnie tę zabawę przeprowadza Pan Miłosz. Pozostałe odbywają się pod przewodnictwem nauczyciela (z wykorzystaniem tego samego utworu, tyle że zawartego na CD2).
* Chodzi o następujące publikacje autorstwa Miłosza Konarskiego, które ukazały się nakładem naszego wydawnictwa: Tuptaj, maluszku. Zajęcia muzyczne dla grup żłobkowych i młodszych przedszkolaków, Tuptaj, średniaczku. Zajęcia muzyczne dla młodszych i średnich grup przedszkolnych, Tuptaj, starszaku. Zajęcia muzyczne dla starszych grup przed szkolnych oraz Tuptaj po angielsku. Zajęcia muzyczne w języku angielskim dla przedszkolaków (z Katarzyną Niemiec).
5
Z publikacji można korzystać na trzy sposoby:
Pozwalając Panu Miłoszowi poprowadzić zabawę (korzystając z CD1). Wcześniejsze wytłumaczenie zasad zabawy należy do nauczyciela – Pan Mi łosz podaje jedynie polecenia przypominające o kolejnych etapach w zabawie. Korzystanie z zabaw z komentarzem zalecane jest dla młodszych grup przedszkolnych oraz przy pierwszych przeprowadzeniach zabawy. W gru pach starszych i przy kolejnych powtórzeniach zaleca się korzystanie z CD2, gdzie te same utwory są nagrane bez podpowiedzi – wymaga to więc od dzieci większego skupienia i reagowania na zmiany w muzyce.
Korzystając z dodatkowych zabaw zaproponowanych do tych samych utworów (utwory bez nagranych poleceń zawarte są na CD2). Tutaj komen tarz Pana Miłosza nie występuje, a każda z zabaw opisanych w książce pasu je do muzyki. W tych zabawach wymagane jest prowadzenie i zaangażowa nie nauczyciela, często są też potrzebne dodatkowe akcesoria.
Samodzielnie wymyślając i opracowując zabawy lub układy taneczne do utworów instrumentalnych (CD2). Specjalnie w tym celu pod opisami zabaw do każdej z piosenek zaplanowano miejsce na własne zapiski i pomysły. Mamy nadzieję, że tym samym zainspirujemy Was do twórczego korzystania z go towych utworów. Tutaj ilość propozycji jest nieskończona, a ogranicza Was tylko wyobraźnia! Życzymy przyjemnej zabawy z muzyką!
7
1) Co robimy latem?
Zabawa I: Podczas wokalizowanej części utworu przedszkolaki maszerują po obwodzie koła. Gdy melodia się zmieni, dzieci zatrzymują się, odwracają się twarzą do środka koła i ilustrują ruchem czynność wymienioną przez lektora lub osobę prowadzącą (np. pływanie, jeżdżenie na rowerze, gra w piłkę, jedzenie lodów, zbieranie jagód, spacerowanie po pniu zwalonego drzewa itp.).
Zabawa II: Dzieci dzielą się na dwie grupy (niekoniecznie równoliczne, np. na grupę chłopców i na grupę dziewczynek). Na wstępie i przy zakończeniu utworu obydwie grupy siedzą na dywanie. Dzieci z pierwszej grupy wsta ją za każdym razem, gdy usłyszą wokalizowany fragment utworu, i tworzą własne improwizacje ruchowe w rytm słyszanej melodii. Analogicznie po stępuje druga grupa, gdy usłyszy drugi, instrumentalny motyw muzyczny.
Zabawa III: Podczas każdego wokalizowanego fragmentu przedszkolaki po ruszają się swobodnie po sali. Gdy usłyszą zmianę melodii – kucają i stukają dłońmi o podłogę w rytm słyszanego akompaniamentu.
Dodatkowe zabawy (opisy własne):
8
2) Wakacyjna podróż
Zabawa I: Dzieci wybierają się w wakacyjną podróż, poruszają się w rozsypce. Zgodnie ze zmieniającą się muzyką najpierw maszerują (jakby były na pieszej wycieczce), następnie poruszają się z wyciągniętymi przed sie bie rękami i kręcą nimi na boki (jakby prowadziły samochód), potem łączą się w pociągi, po czym rozłączają się, rozkładają ręce na boki (jak skrzydła samolotu) i truchtem biegną przed siebie. Następnie znów poruszają się kolejno pociągiem, samochodem i na piechotę.
Zabawa II: Przedszkolaki siedzą w kole w siadzie skrzyżnym. Podczas słu chania pierwszej części utworu – uderzają rytmicznie dłońmi o kolana; w trakcie drugiej – stukają delikatnie palcami o podłogę; podczas trzeciej – uderzają mocno całymi dłońmi o podłogę; a w czasie trwania czwartej części – podnoszą ręce nad głowę, machają nimi i jednocześnie dłońmi kręcą „młynka”. Później powracają do układu z części trzeciej, drugiej, a na końcu – z pierwszej.
Zabawa III: Dzieci dobierają się parami. „Przyklejają” się do siebie wskazaną częścią ciała, np. dłońmi, plecami, łokciami, bioderkami. Zadaniem dzieci będzie zatańczenie w swojej parze do słyszanej melodii tak, by podczas tańca nie odkleić się od swojego partnera. W trakcie zmiany charakteru melodii prowadzący wymienia nazwę części ciała, którą pary mają się do siebie przykleić.
Dodatkowe zabawy (opisy własne):
9
