felietony 4 Kwiecień plecień, czyli oświatowo-polityczne androny Bogusław Śliwerski
WYDAWCA: CEBP 24.12 Sp. z o.o.
5 Dziecko w grupie w drodze do współzależności Iwona Majewska-Opiełka
ul. Kwiatowa 3, 30-437 Kraków redakcja@blizejprzedszkola.pl 12 631 04 10 12 262 50 34
80 O spełnianiu zachcianek Bernard Fruga
ZESPÓŁ REDAKCYJNY:
kącik eksperta 6
Bliżej Nauczyciela Ty pytasz, my odpowiadamy Monika Urbańska
w numerze 4.175/2016
materiały na maj
8 W świetle
prawa Ty pytasz, my odpowiadamy Dariusz Skrzyński
10 Metody pracy z sześciolatkiem Sławomira Załęska 14 Teatrzyki stolikowe z darami Froebla Katarzyna Małek 16 Paweł i Gaweł – zadania inspirowane fragmentami wiersza Aleksandra Fredry Katarzyna Małek
Robert Halik – redaktor naczelny (r.halik@blizejprzedszkola.pl) Marta Stasińska – zastępca redaktora naczelnego (m.stasinska@blizejprzedszkola.pl) Maria Broda-Bajak – redaktor merytoryczny (m.bajak@blizejprzedszkola.pl) Agnieszka Czeglik (a.czeglik@blizejprzedszkola.pl) Monika Majewska (m.majewska@blizejprzedszkola.pl) Natalia Łasocha (n.lasocha@blizejprzedszkola.pl)
STALI AUTORZY: prof. Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, prof. Bogusław Śliwerski, Ewa Zielińska
bliżej dziecka 18 Tuptuś i Malina bajka psychoedukacyjna dla dzieci, które biorą cudze rzeczy bez pozwolenia Agnieszka Borowiecka
20 Tuptuś i Malina zabawy do bajki psychoedukacyjnej Gabriela Gąsienica
bliżej nauczyciela 22 Planowanie pracy wychowawczo-dydaktycznej w przedszkolu. Sposoby realizacji treści programowych z zakresu mowy ojczystej Ewa Zielińska 24 O adaptacji – w pytaniach i odpowiedziach s. Dawida Danuta Wyszkowska
English with Little Ant 26 English
with Little Ant
Katarzyna Janiszewska-Gold
WSPÓŁPRACA: Dariusz Skrzyński, Iwona Majewska-Opiełka, Bernard Fruga, Jan Amos Jelinek, Gabriela Gąsienica, Monika Urbańska, Barbara Szeląg, Ewa Stadmüller, Karolina Gawlik, Beata Bielska
ZESPÓŁ DORADCZY: Maria Peszat, Ewa Lelo, Bożena Michalska, Małgorzata Wajda FOTO OKŁADKI: depositphotos.com © duplass ZDJĘCIA: depositphotos.com, wikimedia.org GRAFIKA I SKŁAD: Tomasz Gil MARKETING i REKLAMA oraz PATRONATY MEDIALNE: Katarzyna Halik (katarzyna.halik@blizejprzedszkola.pl) PRENUMERATA: Natalia Pietrzyk (n.pietrzyk@blizejprzedszkola.pl) tel. 12 631 04 10 wew. 102 ISSN: 1642-8668 INDEKS: 248428 DRUK: drukarnia Bimart NAKŁAD: 7000
PRENUMERATA STANDARDOWA:
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na maj 30
Realizacja Podstawy Programowej
31
Mały strażak dobrze wie – pożar trudno gasi się…
36
Na majowej łące przypatrz się biedronce
43
Dzisiaj powiem wszystkim wam, że najlepszą mamę mam!
50
Kiedyś pracować będziemy, więc zawody poznajemy
56
Dinozaury wielkimi gadami były – czy wiesz, gdzie i kiedy żyły?
62
Wszyscy chórem zaśpiewamy, że kochamy nasze mamy edukacja wieloobszarowa
72 Co
pływa, a co tonie? Jan Amos Jelinek
74 Co
artysta miał na myśli? – czyli kilka słów o sztuce abstrakcyjnej
Magdalena Żujew, Katarzyna Tomiak-Zaremba
Prenumeratę standardową miesięcznika można zamówić w dowolnym momencie na dowolny okres. Cena brutto prenumeraty za 12 miesięcy: 287,50 zł, za 6 miesięcy: 145 zł
PRENUMERATA PLUS: Cena brutto prenumeraty za 12 miesięcy: 587,50 zł, za 6 miesięcy: 290 zł
PRENUMERATA ABONAMENTOWA: standardowa: 25 zł za miesiąc PLUS: 50 zł za miesiąc prenumerata@blizejprzedszkola.pl 12 631 04 10 wew. 102 www.blizejprzedszkola.pl/prenumerata
PRENUMERATA INSTYTUCJONALNA: KOLPORTER S.A.: prenumeratę można zamawiać w oddziałach firmy na terenie całego kraju. Informacje pod numerem infolinii 0801 205 555 lub poprzez stronę internetową dp.kolporter.com.pl Przedruk materiałów zamieszczonych w miesięczniku w jakiekolwiek formie oraz ich publikacja w internecie bez wcześniejszej zgody Wydawcy są zabronione.
edukacja plastyczna
Redakcja zastrzega sobie prawo do zmian i skrótów w nadesłanych materiałach oraz do nadawania tytułów.
78
Jak zrobić motyla? Dominika Karolczyk
79
Jak zrobić żabkę? Dominika Karolczyk ● Pod patronatem – str. 29 ● Poczytaj mi, proszę – str. 67 ● SPRINTEM DO MARATONU – str. 68
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść ogłoszeń i reklam. Wydawca ma prawo odmówić publikacji reklamy bez podania przyczyny.
■ bliżej dziecka
Agnieszka Borowiecka
TUPTUŚ I MALINA (bajka psychoedukacyjna dla dzieci, które biorą cudze rzeczy bez pozwolenia)
Zdarza się czasem, że przedszkolaki przywłaszczają sobie cudzą rzecz bez pozwolenia. Z perspektywy dorosłych takie zachowanie postrzegane jest jako kradzież. Lecz z punktu widzenia kilkuletniego malucha, który nie posiada jeszcze wiedzy i doświadczenia, jakimi dysponują dorośli, takie postępowanie jest jedynie nieświadomym zaspokojeniem własnej potrzeby. W tej sytuacji nie należy reagować zbyt gwałtownie i dokonywać moralnej oceny tego czynu ani tym bardziej przypisywać dziecku złych intencji. Warto natomiast spokojnie wytłumaczyć, że takie zachowanie jest niewłaściwe i może wyrządzić komuś przykrość. Bajka psychoedukacyjna w przystępny sposób obrazuje tę kłopotliwą sytuację i może stanowić doskonały wstęp do rozmowy.
W
leśnej szkółce od samego rana do późnego popołudnia panował gwar. Wszystkie małe zwierzątka z całego lasu spędzały tam czas, gdy ich rodzice byli zajęci pracą i innymi strasznie ważnymi sprawami dorosłych. Było tam mnóstwo zabawek, pluszowych misiów, klocków, kredek i kolorowych książeczek, więc nikt nigdy się nie nudził. A pani lisiczka – wychowawczyni leśnych przedszkolaków – była przemiła i zawsze się uśmiechała. Nic więc dziwnego, że wszystkie zwierzątka przychodziły tam w podskokach i wcale nie było im pilno, by później wracać z rodzicami do domku. Pewnego dnia pani lisiczka powiedziała, że przedszkolaki mogą nazajutrz przynieść do szkółki swoje ulubione zabawki. Fala radosnych okrzyków przetoczyła się przez całą salę i z miejsca wszyscy zaczęli się zastanawiać, kto co ze sobą przyniesie. Sroczka chciała się pochwalić kolekcją szklanych kuleczek, niedźwiadek z kolei pomyślał o wyścigówce, którą dostał od rodziców na urodziny, krecik postanowił, że weźmie do przedszkola swoją nową koparkę, a myszki bliźniaczki zaczęły się kłócić, bo miały wspólne zabawki i obie chciały przynieść ze sobą tę samą kolorową piłkę. – A ja zabiorę moją ulubioną lalę, co ma złote włosy – szepnęła wiewiórka Malina do jeżyka. Jeżyk Tuptuś pokiwał główką z uznaniem i nawet się ucieszył, bo sam postanowił przynieść swojego ukochanego pajacyka, więc mogliby razem z wiewiórką bawić się wspólnie jak zawsze.
18
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 4.175/2016
Następnego dnia w leśnej szkółce panowało wielkie poruszenie. Wszystkie zwierzątka z przejęciem oglądały przyniesione zabawki i każdy z dumą zachwalał swoją. Lecz wszystkim najbardziej podobał się pajacyk jeżyka Tuptusia. Był naprawdę śliczny. Miał zielony kubraczek z filcu i czerwoną szpiczastą czapeczkę z maleńkim dzwoneczkiem na czubku. Wiewiórka Malina wprost nie mogła oderwać oczu od Tuptusiowego pajacyka. – Skąd go masz? – dopytywała ciekawie. – Mama zrobiła go dla mnie – odparł jeżyk z zadowoleniem. – A jak ma na imię? – spytała sroczka. – Wygibasek – rzekł Tuptuś z uśmiechem – bo umie na przykład dotknąć stopą nosa albo wygiąć się tak, żeby głowa sięgnęła kolan. O tak! – dodał i zgiął pajaca w pół, a dzwoneczek na czubku czapeczki zadźwięczał wesoło, jakby tylko czekał, żeby się odezwać. – Poza tym to nie jest taki zwykły pajacyk – ciągnął dalej Tuptuś. – A co takiego jeszcze potrafi? – spytały chórem myszki bliźniaczki. – On jest odstraszaczem złych snów – odrzekł jeżyk. – Naprawdę? – spytał niedźwiadek, wytrzeszczając oczy ze zdziwienia. Tuptuś tylko twierdząco pokiwał łebkiem i przytulił mocno swojego pajacyka. Powiedział, że kiedyś w nocy śniły mu się koszmary, budził się i płakał, a odkąd mama podarowała mu
■ bliżej dziecka
Gabriela Gąsienica
TUPTUŚ I MALINA (zabawy do bajki psychoedukacyjnej)
20
Gdzie się podział pajacyk? – rozmowa inspirowana bajką. Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat „pożyczania” zabawek bez pozwolenia – zachęca najmłodszych do dzielenia się własnymi wrażeniami, radami i opiniami. Prosi dzieci, by spróbowały opisać, co się działo z Tuptusiem, co czuł. Pyta, co one same by czuły, gdyby znalazły się w takiej sytuacji oraz czy im coś takiego kiedyś się przydarzyło. Może podobna sytuacja zdarzyła się w ich grupie? O czym należy pamiętać, jeśli chce się pożyczyć czyjąś własność? Każde dziecko powinno mieć okazję wypowiedzenia się na ten temat oraz podzielenia się własnymi doświadczeniami i przemyśleniami.
o której lalce mówi nauczyciel. Analogicznie zabawę tę można przeprowadzić z innymi zabawkami – tym razem zabawkę może opisywać ochotnik.
Pudełko pożyczeń – zabawa kształtująca nawyk pytania o zgodę na pożyczenie rzeczy należącej do kogoś innego. Dzień wcześniej nauczyciel prosi dzieci, by każde przyniosło zabawkę z domu. Prowadzący ustala z przedszkolakami następujące zasady: zabawki przyniesione z domu odkładamy do wspólnego pudełka; jeśli ktoś chciałby się pobawić zabawką z pudełka, musi odnaleźć jej właściciela i zapytać o zgodę; szanujemy odmowę właściciela zabawki. „Pudełko pożyczeń” funkcjonuje przez cały dzień – daje to dzieciom mnóstwo okazji do wykorzystania w praktyce wiedzy nabytej na temat „pożyczania”.
Właściciel szuka… – ćwiczenie percepcyjne. Nauczyciel prezentuje kolejno obrazki z zabawkami. Zadaniem dzieci jest znalezienie w sali tych zabawek. Przedszkolaki, którym się to uda, opisują wygląd zabawki, którą odnalazły. Łącząc się w pary, zwracają uwagę na cechy różniące zabawki tego samego typu (np. Ten balonik jest większy, a ten mniejszy; Ten balonik jest czerwony, a ten zielony). Pośród zestawionych ze sobą zabawek nauczyciel wskazuje niepowtarzalną cechę tej, której poszukuje właściciel – dziecko, któremu wydaje się, że ma ją w rękach, zgłasza się, a pozostali weryfikują, czy zgłosiła się właściwa osoba.
Chciałbym pożyczyć… – próby opisywania wyglądu danej zabawki i ćwiczenie spostrzegawczości. Do tej zabawy nauczyciel powinien przygotować kilka zabawek różniących się pewnymi cechami, ale też mających cechy wspólne. Nauczyciel stawia na półce kilka lalek, wybiera wzrokiem jedną z nich i mówi: Lalka, którą chciałbym pożyczyć, ma…, a następnie wymienia cechę wybranej lalki. Najlepiej zacząć od cech wspólnych – np. ma dwie rączki, a dopiero potem skoncentrować się na jednym, niepowtarzalnym szczególe. Dzieci mają za zadanie odgadnąć,
Zapytaj, czy możesz… – utrwalanie nawyku pytania o zgodę na pożyczenie rzeczy należącej do kogoś innego. Jeśli tylko jest taka możliwość, warto wybrać jeden dzień w tygodniu lub w miesiącu, w którym dzieci będą mogły zabrać do domu na jedną noc wybraną zabawkę z przedszkola. Warunek jest taki, że by ją zabrać, najpierw trzeba zapytać nauczyciela, czy można.
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 4.175/2016
Gabriela Gąsienica – nauczycielka kontraktowa w Przedszkolu Niepublicznym „Pod gwiazdkami” w Krakowie. Absolwentka pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. W pracy z dziećmi najmłodszymi chętnie korzysta z metod aktywności ruchowej i tańca.
■ bliżej nauczyciela
s. Dawida Danuta Wyszkowska
Pójście do przedszkola to niezwykle ważny moment w życiu każdego dziecka i rodzica. Dlatego warto jak najwcześniej rozpocząć przygotowania adaptacyjne. Podpowiadamy, o czym warto pamiętać w kontekście procesu adaptacji.
O adaptacji
Plakat informacyjnodekoracyjny został dołączony do bieżącego numeru
– w pytaniach i odpowiedziach
Co jest ważne, gdy myślimy i rozmawiamy o adaptacji?
Jak pomóc dziecku, a jak rodzicowi?
Przedszkole organizuje dni i zajęcia adaptacyjne dla dzieci nowo przyjętych do grup. Mają one na celu poznanie osób, które będą się opiekować dzieckiem oraz oswojenie dziecka z nowym otoczeniem, co w konsekwencji umożliwi mu zaakceptowanie rozstania z rodzicem. Szczególnie ważne są dni przed 1 września. Warto zachęcić rodziców do zaplanowania wolnych dni i zorganizowania czasu na pobyt z dzieckiem w przedszkolu w okresie bezpośrednio poprzedzającym pójście dziecka do przedszkola, a formalnie przygotowanym przez przedszkole. Ważne jest oswojenie się z nową sytuacją nie tylko dziecka, ale i rodziców.
Z postawionego pytania wynika, że i dzieci, i rodzice potrzebują dobrze się przygotować na pójście dziecka do przedszkola. Rodzic – osoba dorosła – próbuje wejść w sytuację dziecka. Rodzice częściej myślą o dziecku, a nie o sobie – nie analizują, czy czegoś potrzebują, czy się boją, czy są niepewni. Myślę, że warto przed początkiem września zastanowić się, poszukać odpowiedzi na własne ukryte pytania i wątpliwości. Jeśli rodzic ma bardzo dużo obaw związanych z pójściem malucha do przedszkola, z pewnością dziecko to czuje i jest mu dużo trudniej zaakceptować nową sytuację. Jeśli rodzic ma poczucie, że robi dziecku krzywdę, że będzie mu źle, albo sam czuje, że nie jest w stanie się rozstać ze swoim dzieckiem, to maluch przeżywa to o wiele bardziej. Natomiast gdy rodzice czują, że dziecko poszło/pójdzie do przedszkola w rozwojowo dobrej dla niego porze, że wybrali odpowiednie przedszkole – taką postawą pomagają dziecku. Czuje się ono pewniej i jest mu łatwiej przekroczyć próg przedszkola. Rodzic powinien również pamiętać, że dziecko będzie w nowej grupie społecznej – znacznie większej niż znana mu wspólnota domowników. Warto więc ćwiczyć z nim aktywne słuchanie i zachęcać do podejmowania w domu obowiązków na miarę jego możliwości. Należy także wspierać rozwój samodzielności dziecka.
Co utrudnia cały proces adaptacji? Przede wszystkim oczekiwanie rodzica, że dziecko bardzo szybko się zaadaptuje do nowych warunków. Często jest to jedynie życzenie… Nie jest dobrze, gdy dziecko 1 września idzie do przedszkola, a rodzic do pracy. Warto poświęcić więcej czasu na przygotowanie siebie oraz dziecka na nowy czas w życiu rodziny. Służą temu dni zorganizowane w przedszkolu. Stwarzają one możliwość spotkania się z innymi rodzicami, swobodnej rozmowy, wymiany doświadczeń, jak również obserwacji dziecka wśród rówieśników. Ważny jest czas, uwaga, cierpliwość – spokojne towarzyszenie dziecku w eksplorowaniu nowego środowiska. To rodzice jako pierwsi zauważają, że zachowanie dziecka się zmieniło, że nie czuje się ono bezpiecznie i nie chce zostać w przedszkolu. Należy dołożyć wszelkich starań, by uniknąć nerwowej sytuacji – dziecko płacze w nowym miejscu, rodzic denerwuje się, że się spóźni do pracy, rozstanie się wydłuża (co jest niekorzystnie i dla dziecka, i dla rodzica).
24
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 4.175/2016
O czym i jak rozmawiać z dzieckiem? Warto opowiedzieć dziecku o przedszkolu – co będzie tam robiło, ile czasu będzie przebywało, kogo pozna. Nie wolno natomiast straszyć dzieci, kierując do nich komunikaty typu: Zobaczysz, jak pójdziesz do przedszkola, to już nie będziesz mogła tak rządzić jak w domu. Tam cię nauczą, jak słuchać!
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na maj ■
Dzisiaj powiem wszystkim wam, że najlepszą mamę mam! Propozycje aktywności pomocne w trakcie planowania pracy wychowawczo-dydaktycznej dla dzieci młodszych na maj
Cele główne: stwarzanie dzieciom okazji do uczenia się serdecznych zachowań wobec bliskich; wdrażanie maluchów do przyjmowania obowiązków – na miarę swoich możliwości – wynikających z życia w rodzinie; stwarzanie dzieciom okazji do poznawania różnych zawodów i interesowania się pracą zawodową najbliższych; czerpanie radości z przygotowania okolicznościowych upominków dla najbliższych; wdrażanie maluchów do aktywnego uczestniczenia w różnego typu przedstawieniach; przygotowywanie dzieci do radzenia sobie z napięciami emocjonalnymi wywołanymi trudną sytuacją (np. publiczny występ); doskonalenie umiejętności formułowania logicznych wypowiedzi na określony temat; doskonalenie umiejętności rozpoznawania i nazywania kolorów.
Wprowadzenie do tematu zajęć Moja mama… jaka jest? – wspólne oglądanie fotografii mam. Nauczyciel prosi dzieci o przyniesienie aktualnych zdjęć ich mam. Wywiesza je na tablicy. Dzieci pokazują pozostałym, na którym zdjęciu jest ich mama, a ochotnicy opisują wygląd swoich mam oraz opowiadają o ich cechach. Nauczyciel pomaga maluchom, rozpoczynając zdania: Moja mama ma… Moja mama jest… Moja mama najbardziej lubi… itp.
Zabawy inicjowane przez nauczyciela Przygotowania do uroczystości – zabawy plastyczno-techniczne. Nauczyciel zachęca dzieci do zrobienia zaproszeń – tworzą kwiat, naklejając na karnecik elementy wycięte z kolorowej bibuły i wklejają tekst zaproszenia przygotowany przez dorosłego. Wspólnie z prowadzącym mogą wykonać także proste ozdoby do ogrodu lub sali przedszkolnej, np. pompony z bibuły, girlandy ze sznurka i kolorowego papieru, kwiaty z krepiny. Pary dzieci można także zaangażować do pompowania balonów przy użyciu pompki nożnej – jedno z dzieci podtrzymuje końcówkę balonu założonego na wentyl, drugie delikatnie go pompuje, uważając, aby balon nie pękł. Pieczemy babeczki – czynności gospodarcze. Dzień przed wizytą mam w przedszkolu prowadzący wraz z chętnymi przedszkolakami piecze babeczki. Dzieci łączą i mieszają suche i płynne składniki. Powstałą masę przenoszą do formy wyłożonej papilotkami. W dniu imprezy mogą ozdobić babeczki lukrem lub kremem i posypać np. orzechami, płatkami migdałowymi lub udekorować kawałkami owoców.
Propozycje aktywności Na zakończenie realizacji tego tematu prowadzący wraz z dziećmi organizuje spotkanie przedszkolaków z mamami. Dzieci mogą zaprosić swoje mamy np. na piknik w ogrodzie przedszkolnym lub podwieczorek w sali. Podczas spotkania mogą obdarować je wykonanym przez siebie upominkiem, zaprezentować krótki występ artystyczny lub pobawić się z mamami w ulubione zabawy z tańcem i śpiewem.
Zabawy integracyjne Przytulamy się serdecznie – zabawa pozwalająca doświadczyć przynależności oraz pozytywnego kontaktu fizycznego. Maluchy tańczą do rytmicznej muzyki (można wykorzystać utwór instrumentalny „Wesołe żabki”). Kiedy muzyka ucichnie, przytulają delikatnie i serdecznie dziecko stojące najbliżej. Przy pierwszym zatrzymaniu muzyki maluchy przytulają się dwójkami, przy kolejnym trójkami, czwórkami itd. – do momentu aż cała grupa serdecznie się przytuli. ,,Czy chudzi, czy grubi” – zabawa w parach ze śpiewem. Dzieci w parach tańczą do piosenki, ilustrując jej tekst ruchem i gestem. Przy kolejnym powtórzeniu zabawy maluchy zmieniają parę.
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 4.175/2016
43
■ przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na maj
Kiedyś pracować będziemy, więc zawody poznajemy Propozycje aktywności pomocne w trakcie planowania pracy wychowawczo-dydaktycznej dla dzieci starszych na maj
Plakat do wykorzystania podczas zajęć został dołączony do bieżącego numeru
Cele ogólne: stwarzanie okazji do poznawania różnych zawodów i wskazywania na społeczną użyteczność pracy ludzkiej; zapoznanie dzieci z atrybutami charakterystycznymi dla danego zawodu; kształtowanie świadomości kulturowej poprzez zapoznanie z „ginącymi” zawodami; organizowanie sytuacji sprzyjających poszerzaniu zasobu słownictwa o nowe nazwy i związane z nimi pojęcia; rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego; kształtowanie umiejętności mierzenia długości; inspirowanie dzieci do zabawy w teatr połączonej z tworzeniem własnych tekstów; rozwijanie poczucia rytmu, umiejętności tanecznych oraz sprawności ruchowej; kształtowanie świadomości w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
Co wiemy o…? – redagowanie gazetki o zawodach. Nauczyciel zachęca dzieci, by razem z rodzicami poszukały w internecie lub książkach fotografii i informacji o profesjach, które występowały w przeszłości, a obecnie już bardzo rzadko są wykonywane, oraz o zawodach, które pojawiły się niedawno bądź pojawią się w niedalekiej przyszłości. Przyniesione materiały (wydruki, kserokopie, ilustracje) posłużą do zredagowania gazetki. Nauczyciel może także skorzystać z fotografii prezentujących „ginące” zawody (ludwisarz, garncarz, kowal, zdun, lutnik) oraz zawody „przyszłościowe” (barista, hipnoterapeuta, groomer, telepracownik, doradca stylu).
Propozycje aktywności Wprowadzenie do tematu zajęć Zawody wokół nas – przybliżenie ciekawostek na temat wybranych zawodów. Nauczyciel organizuje spotkania z przedstawicielami różnych zawodów. Może zaprosić do przedszkola rodziców swoich wychowanków, którzy zgodziliby się opowiedzieć o swojej pracy. Odbywa z dziećmi wycieczkę do wybranego miejsca pracy (np. do lokalnej straży pożarnej, na pocztę, do lokalnego klubu sportowego, do biblioteki czy domu kultury, bądź też innej instytucji).
Zabawy inicjowane przez nauczyciela Mali konstruktorzy i projektanci mody – aktywność kreatywna. Nauczyciel zaprasza rodziców i dzieci do wspólnego wykonania w domu pracy konstrukcyjnej (np. model wulkanu, budynku, makieta jakiegoś krajobrazu) bądź ubranka dla misia, lub lali. Potem tworzy wystawę ze wszystkich przyniesionych do przedszkola prac oraz udostępnia przedszkolakom materiały do kontynuowania tej aktywności podczas pobytu w przedszkolu.
50
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 4.175/2016
Zabawy integracyjne Kierowca zabiera pasażerów – zabawa z ruchem, posługiwanie się liczebnikami porządkowymi. Wybrane dziecko otrzymuje obręcz i zmienia się w kierowcę autobusu miejskiego. Pozostałe dzieci siedzą w kręgu i wypowiadają rymowankę (autor Edyta Kaczanowska): Jedzie, jedzie autobus – to kierowca wiezie ludzi. Na przystanku trzeba stanąć, ale silnik się nie studzi.