Radzę sobie śpiewająco by BLIŻEJ PRZEDSZKOLA

Spis treści 1. Na powitanie Śpiewająco i z uśmiechem zaczynamy nowy dzień

2. Jestem tu Sprawiamy, że każdy czuje się dobrze wśród nas

3. Zaczarowany las Bezpiecznie czujemy się w grupie i możemy liczyć na siebie

4. A ja sobą gram Rozładowujemy nadmiar energii i przygotowujemy się do pracy

5. Piłeczki Skutecznie rozluźniamy się po okresie wzmożonej koncentracji

6. Kot i pies Potrafimy się odprężyć

7. Kołyszę się na fali Dostrzegamy potrzebę odpoczynku i efektywnie regenerujemy siły (1)

8. Senny słoń Dostrzegamy potrzebę odpoczynku i efektywnie regenerujemy siły (2)

9. Śmichy-chichy Wprawiamy się w dobry nastrój po poobiednim odpoczynku

10. Osa Znamy sposoby radzenia sobie ze złością

11.

A psik!

12.

Podwodne rozmowy

13.

Kalejdoskop uczuć

14.

Zabawa w kałuży

Gimnastykujemy układ artykulacyjny przed publicznymi występami Potrafimy za pomocą samych gestów komunikować się z otoczeniem Potrafimy wczuć się w emocje innych osób Nie psuje nam nastrojów jesienna szaruga za oknem

17 18 19 20

Od Autorki

Publikacja „Radzę sobie śpiewająco” zawiera czternaście piosenek, które pomogą dzieciom radzić sobie z różnymi sytuacjami dnia codziennego w przedszkolu. Walorem tych utworów jest to, że zachęcają najmłodszych do wykonywania różnych gestów, ruchów i wydawania dźwięków (np. do wygrywania rytmu za pomocą własnego ciała, naśladowania odgłosów) oraz do bezsłownego porozumiewania się. Tego typu zabawy zazwyczaj wprawiają dzieci w dobry humor, odprężają je, dają też tak ważne dla ich rozwoju poczucie sprawstwa. Są również ważnym elementem w nauce komunikacji. Dzięki dobrze dobranym ćwiczeniom ruchowym i dźwiękonaśladowczym dziecko może także dotlenić organizm i zrytmizować jego funkcjonowanie. Będzie to korzystnie działało na jego układ nerwowy i zachodzące w nim procesy. Wskazane jest, by wszystkie zabawy towarzyszące piosenkom przeprowadzać w dobrze wywietrzonym pomieszczeniu. Szczególnie dotyczy to piosenek, które mają pomóc dzieciom się zrelaksować i ułatwić im odpoczynek. Po publikację warto sięgnąć szczególnie wtedy, kiedy chce się pomóc dzieciom:  zaczynać z radością nowy dzień w przedszkolu;  łatwiej nawiązywać kontakty społeczne;  poczuć się w przedszkolu bezpiecznie i obdarzyć zaufaniem grupę;  lepiej skoncentrować się przed zajęciami wymagającymi skupienia;  rozluźnić się po okresie wzmożonej koncentracji;  zrelaksować się i wyciszyć, kiedy zaczynają być zmęczone i rozdrażnione;  zmniejszyć tęsknotę za domem;  poradzić sobie ze złością w sposób akceptowany społecznie;  „rozćwiczyć buzię” i opanować tremę przed publicznymi występami;  łatwiej komunikować się werbalnie i niewerbalnie. Mam nadzieję, że dzięki korzystaniu z materiałów zawartych w tej publikacji codzienny komfort przedszkolaków będzie stale wzrastał, a nauczycielom będzie się pracowało łatwiej i przyjemniej. Agnieszka Kornacka

1. Na powitanie Śpiewająco i z uśmiechem zaczynamy nowy dzień Powitanie w przedszkolu powinno sprawiać wszystkim radość, być zapowiedzią dobrego dnia, pełnego pozytywnych przeżyć i nowych odkryć, dawać poczucie, że wszyscy są do siebie życzliwie nastawieni, że każdemu zależy, by było miło. Nikt – ani dzieci, ani wychowawcy – nie powinien przychodzić do przedszkola „za karę”, lecz dlatego, że autentycznie chce być razem. Powitanie powinno odbywać się w kole, gdyż wszyscy tam się dobrze widzą, i nie ma „lepszych” czy „gorszych” miejsc.

Ref. Jak to dobrze znów się spotkać, w kole się za ręce złapać. Jak to dobrze na dzień dobry w kole sobie skakać! Jak to dobrze, kiedy pani jest od rana pośród nas i uśmiechem nas obdarza – wtedy miło płynie czas. Ref. Jak to dobrze znów się spotkać… Jak to dobrze z każdym przybić piątkę dziś na powitanie. I zapytać naszej pani, co na dzisiaj mamy w planie? Ref. Jak to dobrze znów się spotkać…

2. Jestem tu Sprawiamy, że każdy czuje się dobrze wśród nas Niektóre dzieci mają problem z integracją społeczną i najchętniej wycofują się z grupowych zabaw. Dla takich osób szczególnie cenne są zabawy kontaktowe w parach. Zwiększają poczucie bezpieczeństwa i ośmielają je. Poznanie innych dzieci w relacji jeden na jeden powinno zachęcić dziecko do stopniowego włączania się do zabaw całej grupy. Bliski, przyjazny kontakt z rówieśnikiem zwiększa u dziecka poczucie zaufania. Ważne jest, by partnerem takiego dziecka, zwłaszcza w pierwszych zabawach, była ciepła i życzliwie nastawiona osoba.

– Jestem tu, czy widzisz mnie? – Jesteś tu. Tak, widzę cię. – Jestem tu, czy słyszysz mnie? – Jesteś tu. Tak, słyszę cię. Ref. – Jestem tu, bawić się chcę. – Jesteś tu – pobawmy się! Ja i ty pobawmy się! – Najpierw podaj rękę swą, uścisnę przyjaźnie ją. Teraz podaj ręce dwie, z tobą dziś zatańczyć chcę. Ref. – Jestem tu, bawić się chcę… Teraz lustrem moim bądź, gdy ja siądę – ty też siądź. Gdy ja wstanę – zrób to też… Podskocz ze mną, jeśli chcesz. Ref. – Jestem tu, bawić się chcę…

3. Zaczarowany las Bezpiecznie czujemy się w grupie i możemy liczyć na siebie Zmniejszeniu napięcia u dzieci oraz zwiększeniu poczucia bezpieczeństwa i przynależności grupowej dobrze służą zabawy ze spokojną muzyką i wspólnym kołysaniem się. Szczególnie ważne są takie zabawy w przypadku dzieci, które trzymają się nieco na uboczu. Do poniższej piosenki proponuję następującą pozycję wyjściową: dzieci stoją w kole, między nimi zachowana jest odpowiednia odległość (wyznaczona np. przez wyciągnięcie ramion na boki), by mogły bezpiecznie i swobodnie się bawić.

Każdy z nas się staje drzewem – wyrósł nam tu piękny las! Teraz każdy szumi szeptem, wiatr kołysze lekko nas… Sz, sz, sz, sz… / 2x Ale co to? Wicher pędzi! Jaki będzie lasu los? Chwieje nas na wszystkie strony i podnosi na nas głos! Sz! Sz! Sz! Sz! / 2x Chwyćmy wszyscy się za ręce, by wiatr nie pokonał nas. Wspólnie sobie poradzimy i wnet wiatr opuści las! Sz! Sz! Sz! Sz! / 2x Wiatr wycofał się powoli. Z taką grupą nie miał szans! I znów ciepły, miły wietrzyk pokołysze lekko nas. Sz, sz, sz, sz… / 2x

4. A ja sobą gram Rozładowujemy nadmiar energii i przygotowujemy się do pracy By zachęcić dzieci do bardziej precyzyjnych czynności i większego skupienia się (a więc np. do czynności dydaktycznych wymagających pracy przy stolikach), warto wcześniej rozruszać cały organizm. Pomoże to dzieciom pozbyć się nadmiaru nagromadzonej energii. Ponadto rozruszanie całego organizmu pozytywnie wpłynie na to, jak dziecko będzie wykonywało zadania wymagające dużej dokładności.

Ref. Nogi, dłonie, głowa, brzuszek – na nich zagrać muszę! Nogi, dłonie, głowa, brzuszek – na nich zagrać muszę! Nogi mam do chodzenia, dłonie mam do klaskania, głowę mam do głaskania, brzuch – do masowania. Ref. Nogi, dłonie, głowa, brzuszek… Nogi mam do tupania, dłonie – do pocierania, głowę – do obracania, brzuch – do poklepania. Ref. Nogi, dłonie, głowa, brzuszek… Nogi mam do tańczenia, dłonie – do łaskotania, głowę mam do kiwania, brzuch – do wypinania. Ref. Nogi, dłonie, głowa, brzuszek…

5. Piłeczki Skutecznie rozluźniamy się po okresie wzmożonej koncentracji Po zakończeniu zajęć, które wymagały od dzieci dużego skupienia, warto zaproponować im zabawy pozwalające na wyzwolenie niczym nieskrępowanej radości i rozluźnienie się. Istotne jest, żeby w czasie ćwiczeń dziecko mogło jak najbardziej zaangażować, a przez to zrelaksować, całe swoje ciało.

Skaczemy tak jak piłeczki, które są w dobrym humorze. Hop, hop, hop, hop, hop! Skaczemy tak jak piłeczki! Która najwyżej z nas może? Hop, hop, hop, hop, hop! Skaczemy tak jak piłeczki, lecz tylko na jednej nodze. Hop, hop, hop, hop, hop! Skaczemy tak jak piłeczki, siadamy na podłodze… Hop, hop, hop, hop, bęc! Z piłek uchodzi powietrze – każdy się zmniejsza jak może. Pss, pss, pss, pss, pss…