Płaszczyzny realizacji idei zielonej instytucji kultury

bo działania ekologiczne mają ogromny potencjał promocyjny, co ułatwia ich komunikację i wzmacnia pozytywny wizerunek naszego miejsca, jako troszczącego się o dobro otoczenia i planety. Im bardziej pozytywny wizerunek, tym większe zaufanie społeczne, większy wpływ i moc pozytywnego oddziaływania; bo wykorzystamy potencjał przyciągnięcia nowej publiczności, zainteresowanej tematem ekologii; bo wprowadzimy do sektora kultury nowych specjalistów: ekologów, biologów, przyrodników - damy im nową przestrzeń do działania, zwiększając tym samym potencjał kreatywny instytucji, rozszerzając obszar dziedzin, w ramach którego można tworzyć wartościowe projekty; bo wzmocnimy relacje międzyinstytucjonalne w dzieleniu się wiedzą i zasobami; bo wspólnie możemy wpływać na organizatorów naszych instytucji, aby wspierać ich w działaniu na rzecz środowiska; bo daje to niesamowitą satysfakcję i poczucie sensu podejmowania trudu zmiany!!!

Proces stawania się zieloną instytucją kultury można przeprowadzać na trzech płaszczyznach, którym przyjrzę się w dalszej części publikacji. Pierwsza z nich, to ta związana z wnętrzem instytucji (Rozdział II). Jest ona całkowicie, albo częściowo niewidoczna dla publiczności. To m.in. codzienne, indywidualne praktyki pracownicze, strategie administrowania budynkiem i zasobami, planowanie i przeprowadzanie remontów i inwestycji, optymalizacja infrastruktury teleinformatycznej, sposoby projektowania i wdrażania programu oraz jego promocji, zarządzanie zespołem.

Druga płaszczyzna wiąże się z szeroko rozumianym programem (Rozdział III). Mogą to być różne rodzaje wydarzeń, projekty edukacyjne, artystyczne, które posiadają wspólny cel kształtowania lub zwiększania świadomości ekologicznej u naszych odbiorców.

Trzecia płaszczyzna (Rozdział IV) to wszystko to, co wydarza się między instytucją a innymi podmiotami z bliższego i dalszego otoczenia. To partnerstwa, współprace, konsorcja w celu wzmacniania pozytywnego wpływu na środowisko - choćby poprzez inicjowanie i promowanie nowych zielonych standardów i wynikającej z nich potrzeby zmiany przepisów, transfer i wymiana wiedzy, zasobów i produktów kultury, wspólne pozyskiwanie środków finansowych na wdrażanie ekologicznych rozwiązań infrastrukturalnych oraz twórczych - wspólne akcje i kampanie społeczne.

W tym miejscu poruszę również kwestie związane z odpowiedzialnością społeczną kultury wobec środowiska pokazując, że instytucje świadome ekologicznie przyjmują odpowiedzialność za przyrodę w każdym wymiarze swojego funkcjonowania. Tym samym priorytet działania na rzecz środowiska powinien pojawić się w misji i wizji instytucji na równi z rdzennymi celami jak upowszechnianie kultury. Działalność instytucji kultury, gdy to jest tylko możliwe, powinna obniżać negatywny wpływ swojej działalności na środowisko, szczególnie w ramach przemyślanego projektowania programu wydarzeń.