Dlaczego instytucje kultury powinny działać na rzecz ochrony środowiska?

zebrać, uporządkować i opisać ekopraktyki wdrażane przez instytucje i organizacje z branży kultury. Mam nadzieję, że ta publikacja przyda się z jednej strony instytucjom, które dopiero zaczynają swoją ekologiczną podróż, a z drugiej posłuży za inspirację tym już prężnie działającym, ale wciąż poszukującym nowych pomysłów. A tym, których to wydawnictwo niczym nie zaskoczy, może pozwoli odczuć satysfakcję z dobrze obranej drogi.

Odnoszę wrażenie, że ze wszystkich obszarów życia, to właśnie kulturze jest najbliżej do ekologii. Od stuleci natura towarzyszy różnym artystom jako jeden z czołowych motywów w ich twórczości. Ekologia cały czas obecna jest w pracach wszelkich twórców współczesnych - artystów wizualnych, muzyków, filmowców, twórców teatralnych.

Warsztaty proekologiczne niemal naturalnie zaczęły pojawiać się w programach domów kultury, ponieważ niektóre z nich wiążą się z pracami manualnymi w duchu zrób-to-sam (ang. DIY)38. Wykonywane wspólnie angażują i integrują uczestników. Pracownicy instytucji kultury to osoby o dużym zmyśle twórczym, wrażliwe, empatyczne, których inicjatywy programowe mogą w atrakcyjnych sposób zachęcić odbiorców instytucji do podjęcia działań na rzecz ochrony środowiska.

Proekologiczny kierunek działań instytucji kultury to także branie odpowiedzialności za generowanie odpadów pozostałych często po zrealizowaniu jednorazowych, a nawet efemerycznych produktów kultury - nieokreślona masa śmieci pozostających po promocji wydarzeń, po imprezach plenerowych, warsztatach edukacyjnych, w wyniku rearanżacji wystaw, zmiany scenografii teatralnej itd. Zielona instytucja kultury ma na uwadze ten problem, zmaga się z nim i szuka rozwiązań minimalizowania ilości odpadów pozostających po produkcji działań - projektuje program z założeniem ponownego wykorzystania użytych materiałów.

O innych zaletach obierania kierunku proekologicznego pisałam także w swojej publikacji pt.: „Kultura naturze, z Syrenką w tle”39, które tutaj przytoczę, i które stanowią cenny argument w dyskusjach z opornymi osobami, zarządzającymi instytucjami kultury: bo pomaga to wydajniej gospodarować wydatkami i zmniejszać choćby rachunki za prąd, zużycie wody, wywóz śmieci, czy koszty druków promocyjnych, zakup jednorazowych naczyń i sztuców, wody pakowanej, koszty produkcji wystaw, czy spektakli; bo w gronie pracowników możemy wspólnie podnosić świadomość ekologiczną i wzmacniać nawyki, które pozytywnie zaadaptujemy wśród swoich domowników; bo możemy wpływać i podnosić świadomość ekologiczną naszych odbiorców; bo odpowiemy na potrzeby mieszkańców, poszukujących wiedzy z zakresu ekologii; bo dzięki naszym działaniom będziemy po prostu nowocześni, wpiszemy się w ogólnoświatowy trend, odpowiemy na aktualne potrzeby odbiorców;