zebrać, uporządkować i opisać ekopraktyki wdrażane przez instytucje i organizacje z branży kultury. Mam nadzieję, że ta publikacja przyda się z jednej strony instytucjom, które dopiero zaczynają swoją ekologiczną podróż, a z drugiej posłuży za inspirację tym już prężnie działającym, ale wciąż poszukującym nowych pomysłów. A tym, których to wydawnictwo niczym nie zaskoczy, może pozwoli odczuć satysfakcję z dobrze obranej drogi.
Dlaczego instytuc je kultury powinny działać na rzecz ochrony środowiska?
Odnoszę wrażenie, że ze wszystkich obszarów życia, to właśnie kulturze jest najbliżej do ekologii. Od stuleci natura towarzyszy różnym artystom jako jeden z czołowych motywów w ich twórczości. Ekologia cały czas obecna jest w pracach wszelkich twórców współczesnych - artystów wizualnych, muzyków, filmowców, twórców teatralnych. Warsztaty proekologiczne niemal naturalnie zaczęły pojawiać się w programach domów kultury, ponieważ 38 niektóre z nich wiążą się z pracami manualnymi w duchu zrób-to-sam (ang. DIY) . Wykonywane wspólnie angażują i integrują uczestników. Pracownicy instytucji kultury to osoby o dużym zmyśle twórczym, wrażliwe, empatyczne, których inicjatywy programowe mogą w atrakcyjnych sposób zachęcić odbiorców instytucji do podjęcia działań na rzecz ochrony środowiska. Proekologiczny kierunek działań instytucji kultury to także branie odpowiedzialności za generowanie odpadów pozostałych często po zrealizowaniu jednorazowych, a nawet efemerycznych produktów kultury - nieokreślona masa śmieci pozostających po promocji wydarzeń, po imprezach plenerowych, warsztatach edukacyjnych, w wyniku rearanżacji wystaw, zmiany scenografii teatralnej itd. Zielona instytucja kultury ma na uwadze ten problem, zmaga się z nim i szuka rozwiązań minimalizowania ilości odpadów pozostających po produkcji działań - projektuje program z założeniem ponownego wykorzystania użytych materiałów. O innych zaletach obierania kierunku proekologicznego pisałam także w swojej publikacji pt.: „Kultura na39 turze, z Syrenką w tle” , które tutaj przytoczę, i które stanowią cenny argument w dyskusjach z opornymi osobami, zarządzającymi instytucjami kultury: bo pomaga to wydajniej gospodarować wydatkami i zmniejszać choćby rachunki za prąd, zużycie wody, wywóz śmieci, czy koszty druków promocyjnych, zakup jednorazowych naczyń i sztuców, wody pakowanej, koszty produkcji wystaw, czy spektakli; bo w gronie pracowników możemy wspólnie podnosić świadomość ekologiczną i wzmacniać nawyki, które pozytywnie zaadaptujemy wśród swoich domowników; bo możemy wpływać i podnosić świadomość ekologiczną naszych odbiorców; bo odpowiemy na potrzeby mieszkańców, poszukujących wiedzy z zakresu ekologii; bo dzięki naszym działaniom będziemy po prostu nowocześni, wpiszemy się w ogólnoświatowy trend, odpowiemy na aktualne potrzeby odbiorców;
Zielona Instytucja Kultury
Joanna Tabaka
17
