ΚΑΤΥΝ Η γκεμπελική προβοκάτσια και οι σημερινοί συνεχιστές της Πενήντα χρόνια μετά τη λήξη του 2ου παγκόσμιου πόλεμου οι κάθε λογής μισθωμένοι κονδυλοφόροι του συστήματος προσπαθούν να «ξαναγράψουν» την ιστορία. Εμείς γνωρίζουμε καλά ότι όλα αυτά είναι οργανικά ενταγμένο στην ολόπλευρη επίθεση που εδώ και μερικά χρόνια έχει εξαπολύσει το σύστημα ενάντια στους λαούς. Και αποτελεί βασικό στόχο η διαστρέβλωση, η σπίλωση, το «σβήσιμο» οποιουδήποτε πράγματος αποτελεί «κεφάλαιο» για την πάλη των λαών. Και πάνω απ' όλα βέβαια του κομμουνιστικού κινήματος, του μεγαλύτερου «κεφαλαίου» που έχουν αποχτήσει οι λαοί στην ιστορία της ανθρωπότητας. Για όλα αυτά έχουμε πει και θα ξαναπούμε. Εδώ θα σταθούμε στο ζήτημα αυτό που ανακινήθηκε με αφορμή τα 50 χρόνια από τη λήξη του πολέμου, αλλά και τις πρόσφατες εξελίξεις στην Πολωνία. • Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Το Μάρτη του 43 ο Γκέμπελς ανακοινώνει την «ανακάλυψη» ομαδικών τάφων στο δάσος του Κατύν κοντά στο Σμολένσκ, και η γερμανική προπαγάνδα προσπαθεί να εμφανίσει το γεγονός σαν αποτέλεσμα ομαδικής σφαγής των αιχμαλώτων Πολωνών αξιωματικών από τους Σοβιετικούς. Βεβαίως, τότε η γερμανική προπαγάνδα δεν έπιασε τόπο. Θεωρήθηκε -και ήταν- σαν προβοκάτσια του Γκέμπελς, και η σφαγή σαν έργο των Ναζί. Από τότε ωστόσο κατά καιρούς -και σήμερα- διάφοροι κονδυλοφόροι προσπαθούν να πετύχουν αυτό που δεν πέτυχε ο Γκέμπελς. Διατυπώνονται θεωρίες ανασύρονται «μαρτυρίες» και είμαστε βέβαιοι ότι όσο θα κλιμακώνεται η επίθεση ενάντια στους λαούς τόσο και θα ανακαλύπτονται καινούργιοι «μάρτυρες». Θα μπορούσε κανείς να απαντήσει αναφερόμενος στη φύση και τα χαρακτηριστικά των δύο στρατών. Του γερμανικού (και ιδιαίτερα των Ες Ες) και του κόκκινου στρατού. Είναι πια γνωστές εκατοντάδες περιπτώσεις ομαδικών σφαγών από τη μεριά των χιτλερικών, ενώ δεν υπάρχει ούτε μια ανάλογη, που να μπορεί να χρεωθεί στον κόκκινο στρατό. Όμως ας δούμε το ζήτημα πιο συγκεκριμένα. • Ένα πρώτο ζήτημα αποτελεί ο προσδιορισμός του «χρόνου» κατά το οποίο μπορεί να έγινε αυτή η σφαγή «από τους Ρώσους» Έχουμε τη γνώμη ότι αποτελεί κλειδί του προβλήματος. (Όπως και ο χρόνος της «ανακάλυψης»). Για να μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο από τη μεριά των Σοβιετικών, θάπρεπε νάχει γίνει στο διάστημα ανάμεσα στο Νοέμβρη του 1939 μέχρι τον Ιούνη του 1941. Δηλαδή μέχρι το διάστημα που η γερμανική επίθεση απωθεί τους Σοβιετικούς πέρα από την περιοχή όπου «ανακαλύφθηκαν» οι ομαδικοί τάφοι. Αυτό και μόνο απαντάει στο ζήτημα. Ας το δούμε όμως περισσότερο. Η «εξήγηση» που δίνουν οι διάφοροι κονδυλοφόροι είναι ότι ο Στάλιν εκτελώντας τους Πολωνούς αξιωματικούς θέλησε να αποκεφαλίσει την αστική τάξη, και τον πολωνικό στρατό. Ο ισχυρισμός είναι αυτός καθ' αυτός αστείος. Γιατί απλούστατα ο Στάλιν δεν είχε στα χέρια του καμιά πολωνική αστική τάξη, ενώ όσον αφορά τον πολωνικό στρατό το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του είχε αιχμαλωτισθεί από τους Γερμανούς. Και έτσι «για την ιστορία», ας αναφερθούμε σε κάποια πράγματα. Πολλά λέγονται για την «εισβολή» των Σοβιετικών στην Πολωνία το 1939 «στα πλαίσια της συμφωνίας ενός νέου διαμελισμού της Πολωνίας».