De geschiedenis van muziektheater: van opera tot musical I.
De opera
Een opera is een drama waarin monologen, dialogen, decors, handeling en onafgebroken muziek met elkaar gecombineerd worden. Deze combinatie van muziek en drama gaat terug tot in de oudheid. In de middeleeuwen bestonden er liturgische drama’s en mysteriespelen1 waar zang en muziek al een bescheiden plaats in kregen. Aanvankelijk worden deze mysteriespelen in de kerk opgevoerd, later verhuizen naar het marktplein. Belangrijk voor het ontstaan van de opera waren Claudio Monteverdi en de Florentijnse Camarata in de Barok (1600-1750).
II.
Ontstaan van de opera: een renaissancistisch streven naar herleving van het Griekse drama.
De Camarata dei Bardi (humanistisch gezelschap rond graaf Bardi) wilde de oude Griekse muziek bestuderen. Omdat de Griekse muziektheorie uit schriftelijke bronnen bekend was, wist men dat de Griekse muziek éénstemmig was, en dat woord en toon een volkomen eenheid vormden. Zo ontstond de opera: eenstemmig gedachte muziek met een harmonische begeleiding (begeleide monodie) waardoor de tekst de aandacht kreeg die hij verdiende en goed verstaanbaar was.
III.
Claudio Monteverdi : Orfeo
Omstreeks 1590 werd Monteverdi aangesteld als zanger/violist aan het hof van de Gonzaga’s in Mantua. Deze nam graag musici mee op zijn reizen en zo kwam Monteverdi ook in andere steden waar hij muzikale ideeën leerde kennen. In 1607 werd Monteverdi’s eerste opera ‘Orfeo’ in Mantua opgevoerd. Deze opera is één van de belangrijkste opera’s uit de muziekcultuur omdat er voor het eerst een compleet muziekstuk in de nieuwe monodische stijl was geschapen. Dat wil zeggen dat er geen grote polyfone partijen voorkomen, maar
1
Het mysteriespel behoort tot de vroegste vormen van toneel in Europa. Het spel ontstond in de kerk uit een vorm van aanschouwelijk onderwijs, waarbij geestelijken een gebeurtenis uit de bijbel verbeeldden via dialoog en beurtzang. Gaandeweg ontwikkelde dit zich tot een meer uitgebreide voorstelling.
wel stukken met één duidelijke melodische lijn en een rustige orkestrale ondergrond. Met dit werk is Monteverdi de eigenlijke schepper van de opera. Het verhaal: Orfeo of Orpheus was gehuwd met de nimf Eurydice, van wie hij zielsveel hield. Op een dag liep zij langs de oever van de rivier waar ze de herder Aristaeus ontmoette. Betoverd door haar schoonheid werd Aristaeus op slag verliefd en hij achtervolgde haar op haar wandeling. Eurydice vluchtte, maar ze trapte op een slang. Diens beet werd haar fataal. Ontroostbaar door zijn verlies reisde Orpheus naar de onderwereld om te proberen zijn vrouw terug te krijgen. Persefone, koningin van de onderwereld, was zo geroerd door zijn verdriet dat ze toestemde op voorwaarde dat hij niet naar Eurydice zou kijken op de terugweg naar de bovenwereld. Helaas, tegen het einde van de reis kon Orpheus het niet laten om achterom te kijken of zijn geliefde nog bij hem was. Op het moment dat hij omkeek, vervaagde ze voor zijn ogen, voor eeuwig voor hem verloren. Orpheus kwam het verlies niet te boven en treurde tot aan zijn dood. Luistervoorbeelden: 1. Dal mio Parnasso: recitatief http://www.youtube.com/watch?v=yxBT1pfVAKQ La Musica Dal mio Parnasso amato a voi ne vegno Incliti eroi, sangue gentil de regi Di cui’narra la fama eccelsi pregi Nè giunge al ver, perch’è troppo alto il segno
Van mijn geliefde Parnassos daal ik tot u neder Roemrijke helden, edel bloed van koningen Van wie de Faam grootse daden verhaalt Feiten die de waarheid nauwelijks benaderen, want te verheven is hun zin.
Ritornello Io la musica son, ch’ai dolci accenti Sof ar tranquillo ogni turbato core Ed or di nobil ira ed or d’amore Posso infiammar le piu gelate menti
Ik ben de muziek, die door haar zoete klanken rust kan brengen in ieder gekwelde hart En dan weer edele torn, dan weer liefelijkheid Doet ontvlammen in het kilste gemoed
Ritornello
Een ritornello is een instrumentaal stuk dat herhaald wordt tussen de strofen. Een recitatief is een solistisch instrumentaal begeleid spreekgezang waarbij de tekst primeert en niet de melodie. Vaak wordt er niet strikt in de maat gezongen. Er komen geen herhalingen in voor.
2. Vi ricorda a boschi ombrosi http://www.youtube.com/watch?v=bU681o8BlZs Vi ricorda o boschi ombrosi Vi ricorda o boschi ombrosi De’ miei lunghi aspri tormenti Quando i sassi ai miei lamenti Rispondean fatti pietosi? Vi ricorda o boschi ombrosi Vi ricorda o boschi ombrosi Ritornello
herinner je je, duistere wouden herinner je je, duistere wouden Mijn lange, bittere kwellingen Toen zelfs stenen mijn klachten aanhoorden Door medelijden aangedaan herinner je je, duistere wouden herinner je je, duistere wouden
Dite, allor non vi sembrai Dite, allor non vi sembrai Piu d’ogna’altro sconsolato? Hor fortuna ha stil cangiato Ed ha volto in festa I guai Dite, allor non vi sembrai Dite, allor non vi sembrai
Zeg me, leek ik niet Zeg me, leek ik niet De ongelukkigste van alle mensen Nu heft het lot alles veranderd En mijn kommer in vreugde veranderd Zeg me, leek ik niet Zeg me, leek ik niet
Een aria is een solistisch gezang, begeleid door instrumenten, waarbij de melodie primeert en niet de tekst. Een aria heeft een liedkarakter en wordt strikt in de maat gezongen. Bepaalde tekstdelen in een aria worden herhaald.
IV.
Henri Purcell – Dido & Aeneas
Henry Purcell werd geboren in 1659 en stierf in 1695. Purcell stamt uit een geslacht van musici. Hij was organist aan de Westminster Abbey en had een succesrijke loopbaan als hofcomponist verbonden aan de Chapel Royal. Hij is ondanks zijn kort leven één van de belangrijkste Engelse componisten. Henry Purcell schreef Dido & Aeneas in 1689 voor een kostschool van adellijke juffrouwen in Chelsea, een wijk in Londen. 1. Het verhaal Bij de verwoesting van Troje door de Grieken is enkel de Trojaanse prins Aeneas met zijn gevolg kunnen ontkomen. Jupiter beveelt hem om naar Italië te varen en daar Troje opnieuw op te bouwen. Maar een storm slaat het schip op de kusten van Noord-Afrika, uitgerekend in Carthago. Daar ontmoet Aeneas de Carthaagse prinses Dido en hij wordt verliefd op haar. Hier begint de opera. Dido, de koningin van Carthago, bekent haar zus en vertrouwelinge, Belinda hoezeer ze geplaagd wordt door smart en zorgen, maar ze wil de oorzaak niet verhullen. Belinda veronderstelt dat de reden van Dido’s leed haar gast, de Trojaanse prins Aeneas, is. Belinda probeert samen met Dido’s gevolg de koningin ervan te overtuigen dat een huwelijk tussen de twee heersers in hun voordeel zou zijn. Dan verschijnt Aeneas en hij bekent Dido zijn passionele liefde. Ondanks haar gevoelens, maakt ze bezwaar en zegt ze dat het lot hun vereniging verbiedt. Niettemin gaat ze in op zijn liefde. In een grot beramen een tovenares en haar heksen een plan om Dido, die ze haten, ten onder te richten en plannen ze de verwoesting van Carthago. De
tovenares beslist om haar geest, vermomd als Mercurius, naar Aeneas te zenden. Hij zal Aeneas vermanen voor zijn te lange verblijf in Carthago en hem gebieden onmiddellijk te vertekken naar Italië. Aeneas gehoorzaamt, maar is diep bedroefd omdat hij moet weggaan juist nu Dido hem uiteindelijk vertrouwt. Aeneas gaat naar het paleis om afscheid te nemen van Dido. Zij voelt zich bedrogen en geslagen door smart en ontneemt zich van het leven.
Fig. 1 Reisroute van Aeneas
2. Luistervoorbeelden : Klaaglied van Dido http://www.youtube.com/watch? v=Svipj7y2qjI&feature=PlayList&p=33B5DDEB07B0C4E0&index=2 Kenmerken: (zie partituur) 1. Ostinaat2 in de bas 2. Correlatie tekst-muziek: *When I am laid in earth: dalende melodische lijn *No trouble: verkleinde kwint in melodie *Remember me: ritmische + melodische herhaling
2
Melodisch, ritmisch of harmonisch motief dat zich voortdurend herhaalt.
V.De opera in de 18de en 19de eeuw: Evolutie van opera seria naar opera buffa Intussen was de hele situatie van de opera veranderd. Het werd een aangelegenheid van de grote massa. Tot dan was de opera exclusief voor de bovenlaag van de toenmalige maatschappij: de adel en het hof. In de tweede helft van de 17de eeuw worden in tal van steden operahuizen gebouwd. Vanuit alle lagen van de bevolking stroomde men toe om het wonder van de opera te aanschouwen. De opera was volksvermaak geworden. In de 17de eeuw kende men als operagenre enkel de opera seria: *ernstige opera *onderwerpen uit antieke sagen en verhalen. *talrijke regels waren van toepassing: aantal aria’s, aantal solo-zangers, happyend Het was gebruikelijk geworden om de stijve, heroisch uitgemonsterde opera seria, grappige, burleske intermezzi in te bouwen om zo het publiek door afwisseing te vermaken. Na verloop van tijd worden deze pauzevullende opera’s zo geliefd dat ze hun eigen leven gingen leiden: de opera buffa was geboren. De opera buffa heeft zich, als reactie op de strak georganiseerde opera seria met zijn strikte scheiding tussen aria en recitatief ontwikkeld vanuit het volkstheater. (commedia dell’arte). Eén van de opvallendste verschillen met de opera seria is de thematiek: geen antieke helden en mythologische figuren, maar personen uit de middenklasse, aangevuld met allerlei komische typetjes. Vaak komen hierbij vaste combinaties voor, zoals knecht en meester, dienstmaagd en meester, kapper en heer. Verkleedpartijen, persoonswisselingen en misverstanden zijn schering en inslag, een soort ‘Theater van de Lach’. Toch was de opera buffa niet alleen een avondje lachen. De ondertoon van de verhalen is wel degelijk vaak serieus, maar het pathos van de opera seria ontbreekt, de opera buffa is een lachspiegel met ruimte voor spot en maatschappijkritiek.
VI G. Rossini - Il barbiere di Siviglia Giocchino Rossini (1792-1868): overgangsfiguur van klassiek naar romantiek. Kende een zeer korte maar vruchtbare carrière van 1813 tot 1829. Zijn belangrijkheid en beroemdheid is te wijten aan: -virtuoze zangpartijen -zonnige en prettig in het gehoor liggende melodieën -fameuze Rossini-crescendo (een steeds sterker wordende herhaling van hetzelfde motief) -overwegend homofone stijl
Het verhaal: het verhaal gaat over de liefdesgeschiedenis van Rosina an Graaf Almaviva, die door de ijverige barbier Figaro worden gehopen in hun verzet tegen Rosina’s voogd, Dr. Bartolo, die zelf met Rosina wil trouwen en zo de bruidschat zelf wil opstrijken. Na turbulente en ophoudelijke komische scènes, waarin de hoofdpersonen hun eigen karakter tonen, volgt de gelukkige vereniging der geliefden. Luistervoorbeeld Largo al factotum http://www.youtube.com/watch?v=Dq_0wPYFp9A Largo al factotum della citta. Presto a bottega che l'alba e gia. Ah, che bel vivere, che bel piacere per un barbiere di qualita! Ah, bravo Figaro! Bravo, bravissimo! Fortunatissimo per verita! Pronto a far tutto, la notte e il giorno sempre d'intorno in giro sta. Miglior cuccagna per un barbiere, vita piu nobile, no, non si da. Rasori e pettini lancette e forbici, al mio comando tutto qui sta. V'e la risorsa, poi, de mestiere colla donnetta... col cavaliere... Tutti mi chiedono, tutti mi vogliono, donne, ragazzi, vecchi, fanciulle: Qua la parruca... Presto la barba... Qua la sanguigna... Presto il biglietto... Qua la parruca, presto la barba, Presto il biglietto, ehi! Figaro! Figaro! Figaro!, ecc. Ahime, che furia! Ahime, che folla! Uno alla volta, per carita! Figaro! Son qua. Ehi, Figaro! Son qua. Figaro qua, Figaro la, Figaro su, Figaro giu,
Make way for the topman of the city. Rushing to his shop now that it's dawn. Ah, isn't life good, how pleasant it is For a barber of class! Ah, nice one Figaro! Nice one, really nice one! I am the luckiest it's true to say! Ready for anything, night and day Always busy and around. A better lot for a barber, A more noble life cannot be found. Razors and combs Lancets and scissors, At my command Are all here. And there are `extras', Then, for the business With women... and with gentlemen... Everyone asks for me, everyone wants me, Women, young people, old people, the golden haired; What about the wig... A quick shave... Some leeches for bleeding... Quick the note... What about the wig, a quick shave, Hurry - the note, o me! Figaro! Figaro! Figaro! etc. Heavens, what mayhem! Heavens, what crowds! One at a time, For pities sake! Figaro! Here I am. O me, Figaro! Here I am. Figaro here, Figaro there, Figaro up, Figaro down,
Pronto prontissimo son come il fumine: sono il factotum della citta. Ah, bravo Figaro! Bravo, bravissimo; a te fortuna non manchera.
Quicker and quicker the sparks fly with me; I am the topman of the city. Ah, nice one Figaro! Nice one, really nice one; From you luckiness will not depart.
VII Le nozze di Figaro W. A. Mozart W.A. Mozart (1756-1791): De bijdrage van dit wonderkind aan de operacompositie bestaat in zijn vermogen om de verschillende Italiaanse, Duitse en Franse stijlen te integreren. Mozart wilde niet revolutionair, wel superieur zijn. Hij maakte van de opera een echt drama, waarin de muziek meer dan het woord de boodschap draagt en toch aangenaam is om naar te luisteren. Het verhaal: speelt zich af in Sevilla, rond 1750. Het huwelijk van de graaf Almaviva en gravin Rosina is in een crisis beland. Zij voelt zich verlaten, hij probeert Susanna, de keukenmeid, te veroveren. Zij is de bruid van zijn bediende, Figaro. Maar de bedienden, samen met Rosina, weten met list en sluwheid al zijn pogingen te weerstaan. De graaf heeft niet in de gaten dat hij zijn vrouw, die als Susanna is vermomd, het hof maakt. De grootmoedigheid van de gravin triomfeert en de ‘dwaze dag’ eindigt in verzoening. Luistervoorbeelden http://www.youtube.com/watch?v=64p_Tnnj0FU
Ouverture uit Le Nozzze di Figaro Een ouverture is een instrumentaal muziekstuk dat gespeeld wordt voor het begin van een opera, oratorium, ballet of toneelstuk of, als concertouverture, als zelfstandig orkestwerk aan het begin van een concert. De ouverture moet het publiek alvast warm maken voor wat gaat volgen: muzikaal wordt dan ook sinds de tijd van Mozart meestal vooruitverwezen naar de rest van het werk. Ouvertures worden overigens vaak ook uitgevoerd of opgenomen zonder de bijbehorende opera (oratorium, ballet) en sommige opera's hebben hun bekendheid uitsluitend aan hun ouverture te danken.
VIII Muziektheater in de 20ste eeuw: de musical en rock-opera. Musical Muziekdramatisch werk uit de 20e eeuw, meestal op Engelse tekst, op basis van populaire dansritmen. Moderne Engelse en Amerikaanse versie van de opera. Ook een musical vindt plaats in een decor en er wordt gezongen en geacteerd. Een groot verschil is de stemtechniek: operazangers worden opgeleid om onversterkt, dus zonder microfoon, te zingen. De vele vormen waaruit de musical zich ontwikkelde, maken duidelijk dat dit muziekgenre een vergaarbak was voor elementen uit klucht, dans en muziek. Naast de invloeden van de jazz is voor de ontwikkeling van de musical vooral het ballet belangrijk geweest De uitvoerend kunstenaar in de musical moet acteur, danser en zanger tegelijk zijn. De onderwerpen voor deze composities komen uit alle ebieden van de literatuur (bijv. My Fair Lady), de beeldende kunst (bijv. Gaudi), de geschiedenis (bijv. Les Misérables, Daens); religie (Jesus Christ Superstar). Luistervoorbeeld Jesus Christ Superstar
Webber/Rice
Het musical-oeuvre van Andrew Lloyd Webber is niet onder 1 noemer te brengen. Zijn hoofdpersonen zijn onvergelijkbare figuren als Jezus Christus en Evita Perón. Hij dost zijn acteurs uit als katten (‘Cats’ - 1981) of laat ze op rolschaatsen over het toneel en door de, speciaal daarvoor omgebouwde, zaal suizen (‘Starlight Express’ - 1984). Hij haalt ook een oude toneeldraak van onder het stof te voorschijn (‘The Phantom of the Opera’ - 1986). Muzikaal bewandelt hij al evenzeer uiteenlopende wegen, waardoor zowel het rockelement als de opera-achtige aanpak in zijn werk aanwezig is. Even gevarieerd als de werken zijn de meningen erover: Andrew Lloyd Webber wordt zowel een charlatan als een genie genoemd. Maar hoe ‘het’ publiek over hem denkt is overduidelijk: in Londen en New York, in Amsterdam en Wenen, kortom overal ter wereld, lopen de, soms ongekend lange, series drukbezochte opvoeringen van zijn musicals. Een reclame-campagne welke hij steeds zal herhalen ligt aan de basis van zijn succes: *alle mogelijke hits worden door sterren van formaat op single uitgebracht en met een videoclip naar TV gestuurd. *de hele musical wordt op CD uitgevoerd en in de handel gebracht. Ondertussen worden repetities gehouden in het theater en wordt de musical geënsceneerd *voor de verfilming wordt met bekende acteurs gewerkt.
Jesus Christ Superstar is een rockopera en musical met muziek van Andrew Lloyd Webber en tekst van Tim Rice. De rockopera werd in 1970 uitgebracht als album, en vervolgens als musical op de planken gebracht in Londen en op Broadway. Door religieuze groeperingen werd destijds geprotesteerd tegen de opvoering van het stuk, omdat Jezus te veel als een gewone sterveling zou worden neergezet. Inmiddels is het stuk echter omarmd en opgevoerd door vele kerkelijke musicalgezelschappen. De musicalproductie wordt nog steeds geregeld in theaters gespeeld. Inhoud: Het stuk behandelt, grotendeels vanuit het gezichtspunt van Judas, de laatste week uit het leven van Jezus. De rockopera beschrijft hoe Judas afstand neemt van Jezus, die in Judas' ogen de aandacht te veel op zijn persoon laat vestigen (als zoon van God, wat Judas niet gelooft) en te weinig op de goede daden die hij doet; Judas meent dat de aanvankelijk nobele beweging rond Jezus gestopt moet worden voordat zij uit de hand loopt. Tegelijkertijd zijn de hogepriesters bang voor het afkalven van hun gezag als steeds meer volk Jezus volgt en hem aanspoort hun land te bevrijden van de Romeinse overheersing. Deze houding van het volk beangstigt ook Jezus, die weet welk lot hem te wachten staat. Uiteindelijk vinden de hogepriesters en Judas elkaar en wordt Jezus verraden, waarna Judas uit wroeging zelfmoord pleegt. De lokale joodse heerser Herodes, voor wie Jezus wordt geleid, beschouwt Jezus door de verhalen over zijn wonderen slechts als een amusante goochelaar en stuurt hem, als Jezus niet aan zijn verzoeken voldoet, teleurgesteld door naar Pontius Pilatus. Deze Romeinse gouverneur van Judea, die zelf geen kwaad in Jezus ziet, ziet zich door de druk van het volk, gecombineerd met Jezus' halsstarrige houding, gedwongen Jezus te laten kruisigen. Luistervoorbeeld: The last supper http://www.youtube.com/watch? v=0uwF5ppPulY&feature=PlayList&p=D53D9D729E57A05E&playnext=1&playnext_fro m=PL&index=5 Look at all my trials and tribulations Sinking in a gentle pool of wine Don't disturb me now I can see the answers Till this evening is this morning life is fine Always hoped that I'd be an apostle Knew that I would make it if I tried Then when we retire we can write the gospels So they'll still talk about us when we've died (Jesus) The end . . .Is just a little harder when brought about by friends For all you care this wine could be my blood For all you care this bread could be my body
The end! This is my blood you drink This is my body you eat If you would remember me when you eat and drink . . . I must be mad thinking I'll be remembered - yes I must be out of my head! Look at your blank faces! My name will mean nothing Ten minutes after I'm dead! One of you denies me One of you betrays me (Apostles) Not I! Who would? Impossible! (Jesus) Peter will deny me in just a few hours Three times will deny me - and that's not all I see One of you here dining, one of my twelve chosen Will leave to betray me – (Judas) Cut out the dramatics! You know very well who (Jesus) Why don't you go do it? (Judas) You want me to do it! (Jesus) Hurry they are waiting (Judas) If you knew why I do it . . . (Jesus) I don't care why you do it! (Judas) To think I admired you For now I despise you (Jesus) You liar - you Judas (Judas) You wanted me to do it! What if I just stayed here And ruined your ambition? Christ you deserve it! (Jesus) Hurry you fool, hurry and go, Save me your speeches I don't want to know - Go! Go! (Apostles) Look at all my trials and tribulations Sinking in a gentle pool of wine What's that in the bread it's gone to my head Till this morning is this evening life is fine
Always hoped that I'd be an apostle Knew that I would make it if I tried Then when we retire we can write the gospels So they'll all talk about us when we've died Rockopera Genrebenaming voor een zijtak van de musical resp. de opera. Als rockopera werden vanaf de jaren '60 de musicals aangeduid die uitgebreider gebruik maakten van de instrumentale mogelijkheden en stilistische karakteristieken van de in die tijd actuele rockmuziek. Als mijlpaal geldt de musical Hair uit het jaar 1967 en als verdere ontwikkeling van dit genre Lloyd WebbersJesus Christ Superstar vier jaar later. Rockopera noemde echter ook de groep „The Who“ o.l.v. leadgitarist Pete Townshend zijn songcyclus „Tommy“ uit het jaar 1970, die in de traditionele volgorde van aria's en recitatieven afzonderlijke liedjes met een raamhandeling verbond. „Tommy“ vond bij zijn première inderdaad de weg op de scènes van talrijke operagebouwen en werd een groot succes. Luistervoorbeelden Evita
Webber/Rice
Eva Maria Duarte de Perón (Los Toldos, 7 mei 1919 - Buenos Aires, 26 juli 1952) was de tweede echtgenote van de Argentijnse president Juan Perón (1895-1974) en first lady van 1946 tot haar dood in 1952. Ze was niet politiek verkozen, maar had wel veel macht en invloed op het regeringsbeleid. Ze had een grote schare bewonderaars onder de armen en de arbeidersklasse van Argentinië wat belangrijk was voor de machtspositie van haar echtgenoot. Ze werd liefkozend Evita genoemd. Evita was tijdens haar leven omstreden en is dat tot op de dag van vandaag gebleven. Ze maakte maar zes jaar deel uit van het politieke leven, maar is in die korte tijd het object van roddel, verdachtmakingen en mythevorming geworden. Volgens sommigen is de mythevorming rond haar persoon de meest gecompliceerde van alle moderne politieke figuren. Algemeen gesproken is het beeld dat mensen van Evita hebben ofwel veel te rooskleurig (als gevolg van Argentijnse propaganda) ofwel ongenuanceerd negatief (door de moeizame verhouding tussen de Verenigde Staten en het Perón-regime en vereenzelviging van Evita met de politiek van haar echtgenoot).
On the balcony of the Casa Rosada http://www.youtube.com/watch?v=zrx5Ve7y0xM Dit fragment illustreert de populariteit van Peron na zijn verkiezing tot president in 1946. Voor de eerste maal komen Peron & Evita in het openbaar op het balkon van hun paleis, de Casa Rosada. It won't be easy, you'll think it strange When I try to explain how I feel that I still need your love after all that I've done You won't believe me All you will see is a girl you once knew Although she's dressed up to the nines At sixes and sevens with you I had to let it happen, I had to change Couldn't stay all my life down at heel Looking out of the window, staying out of the sun So I chose freedom Running around, trying everything new But nothing impressed me at all I never expected it to Chorus: Don't cry for me Argentina The truth is I never left you All through my wild days My mad existence I kept my promise Don't keep your distance And as for fortune, and as for fame I never invited them in Though it seemed to the world they were all I desired They are illusions They are not the solutions they promised to be The answer was here all the time I love you and hope you love me