BIOMAS 2 - ESO by FANDIÑO RÍO

A TAIGA Nerea Couceiro G贸mez

...

LOCALIZACIร N:

Ao norte de Rusia e Siberia, norte de Europa, Canadรก e no estado de Alaska.

CLIMA: Non chove moito, pero hai gran cantidade de humidade. O verรกn dura entre 1 e 3 meses e o inverno entre 5 e 7.

VEXETACIÓN: Bosques de coníferas, as especies varían dependendo do continente, normalmente na taiga encóntranse os pinos, abetos, cipreses, falsos cipreses, cedros, sequoias...

FAUNA:

Na taiga habitan animais como o oso pardo, o lobo, o raposo, o alce, o lince, o gato montĂŠs, o visĂłn, o coello, o esquĂo, o cervo e algunhas aves.

O OSO PARDO: 



É un animal omnívoro e carroñeiro. A súa reproducción é sexual, alcanzan a madurez entre os 4 e os 6 anos de idade. Curiosidades: Coas patas no chan miden entre 90/150 cm e de pé poden alcanzar os 2’80m. Poeden pesar desde os 80 ata os 600 kg. As crías cando nacen soen pesar 340/680gramos.

O PINO: 



É unha árbore con reprodución sexual.

A súa nutrición é autótrofa. A folla ten forma de agulla. O seu froito é a pinareta.

FIN Ciencias Naturais 2ยบ de ESO

SERRA DA ENCIÑA DA LASTRA A Serra da Lastra está no oriente natural de Galicia. Aquí a aciñeira é unha árbore con historia de seu.

SILVIA ROCA DEIBE

LOCALIZACIÓN A serra está ao noroeste da provincia de Ourense, pertence aos concellos de Rubiá, O Barco de Valdeorras, Vilamartín de Valdeorras e A Rúa É un espazo natural. A serra tamén se coñece co nome de “Tesouro do Sil”.

CLIMA O seu clima é de tipo mediterráneo: subhúmedo de tendencia atlántica e con unha Tª media de 15º C e unha precipitación media de 780 mm.

VEXETACIÓN ●

●

Caracterízase pola súa diversidade, con máis de 1000 especies de flora superior, ou o que é o mesmo, arredor do 50% da flora total de Galicia en tan só un 2% da súa superficie. Como exemplo, 25 especies de orquídeas, a mellor representación de todo o territorio galego. Especies que soamente se dan neste pequeno enclave que son as únicas poboacións a nivel mundial de polo menos media ducia de especies.

FAUNA Posúe un valor faunístico verdadeiramente sobresaiente. Máis de 160 especies de vertebrados, practicamente o total da fauna terrestre de vertebrados do Noroeste da Península Ibérica concéntranse neste cordal. ●

Censáronse especies tan valiosas como o voitre común (as únicas parellas reprodutoras localizadas en Galicia), aguia real, aguilucho cenzo, aguia perguiceira, falcón peregrino, aguia culebreira, aguia calzada, búho real, gato montés, lobo, marta. ●

MORCEGO DAS COVAS ●

●

Son os únicos mamíferos capaces de voar, espalláronse por case todo o mundo e ocuparon unha gran variedade de nichos ecolóxicos diferentes. Desempeñan un papel ecolóxico vital como polinizadores e tamén desenvolven un importante papel na dispersión de sementes.

SOBREIRA ●

●

(Quercus suber L.) é unha árbore da familia do carballo e a aciñeira.

Cultivada no sur de Europa e norte de África e a partir da cal é o único medio de onde se pode extraer a cortiza. Recibe en galego outros nomes comúns coma: sobreiro, corticeiro ou corticeira

LAGOA SOBRADO

SARA RUBIANES SOUTO

Localizaci贸n Pertence o concello de Sobrado dos Monxes

Vexetación

A gran maioría do territorio do municipio está dedicado a plantacións forestais mentres que o resto dedicase ó cultivo. As zonas cultivadas encontrase dedicadas principalmente ós produtos relacionados coa gandería, abundando nos prados o maínzo. Os cultivos da horta redúcense ás parcelas en torno a vivenda nalgunha zona onde comezan a abundar os invernadoiros.

Clima

O clima caracterízase por un dominio oceánico, húmido e fresco, con importantes precipitacións. As temperaturas son un pouco máis extremas. A temperatura media anual é de 8,4 °C, sufrindo importantes variacións, con máximas en xullo de ata 33 °C e mínimas en decembro de ata 3 °C baixo cero.

Fauna A lagoa é actualmente utilizada para a obtención de reprodutores de troita común na piscifactoría anexa, dependente da Xunta de Galicia.

Polo tanto é común esta especie na lagoa. As especies máis importantes por numerosas, son os ánades reais e a focha común.

A troita As troitas son peixes da subfamilia Salmonidae, dentro da familia dos salmónidos; o nome úsase especificamente para os peixes de tres xéneros de dita subfamilia

Maínzo É unha especie de orixe temperado que ten un elevado potencial de rendemento, una alta produtividade: unha semente pode producir de 600 a 1.000 grans. Ten unha taxa de fotosíntese máxima de 50 - 60 mg e a súa temperatura óptima é cerca dos 35 - 40°C.

SABANA

Paula Deive MartĂnez

Que é a sabana? 

A sabana é un ecosistema caracterizado por un estrato arbóreo-arbustivo no que o dosel arbóreo ten una escasa cobertura, xa sexa por árbores pequenas ou por haber pouca densidade deles, o que permite un estrato herbáceo contínuo e xeralmente alto.



Combina características do bosque e dos pastos. Normalmente, as sabanas son zonas secas de transición entre selvas e semidesertos.

Localización As sabanas encóntranse ubicadas en zonas tropicais e subtropicais, sobre todo con climas tropicais secos; aínda que en ocasións tamén se inclúen ecosistemas temperados similares baixo esta denominación. 

Ao sur do Sáhara, en Sudamérica (Amazonia), en África (toda África central, dende o Camerún ata Angola) e no sureste de Asia (Vietnam, Indonesia, etc.) 

Localizaci贸n Como podemos ver nesta imaxe, as sabanas de todo o mundo est谩n localizadas nos lugares marcados en vermello.

Clima Un clima de transición entre o tropical húmido e o clima desértico.

É moi caloroso durante todo o ano, aínda que presenta unha maior oscilación térmica que o tropical húmido. Tamén é moi parecido ao clima subtropical seco (desértico), o único que o diferenza é que o subtropical seco se encontra en maiores alturas e diferentes altitudes.

Vexetación Na sabana hai moi poucas árbores e predominan as herbas, fundamentalmente as gramíneas silvestres. As lianas e outras epífitas entrelázanse dunhas ramas dunha árbore a outra oposta. Palmeiras, acacias e árbores e arbustos leguminosos son a vexetación fundamental da sabana.

Fauna Os antílopes, cebras e xirafas pastan e son as presas dos leóns e outros depredadores nas áreas nas que a “fauna maior” non foi reemplazada polo home e os seus animais domésticos. Os insectos abundan sobre todo na época de chuvias, cando aniñan a maioría das aves, mentres que os reptiles son máis activos durante a sequía.

O LEÓN Cazan en grupo. Son capaces de crear plans estratéxicos e rodear ás súas presas, isto aumenta as posibilidades de éxito da cacería, tamén lles permite derribar presas moi grandes.

LAGOA DE VALDOVIÑO “LAGOA DA FROUXEIRA”

Andrea Varela

LOCALIZACIÓN A lagoa e o areal costeiro de Valdoviño localízanse ao Noroeste de Galicia, no termo municipal de Valdoviño.

LOCALIZACIÓN Esténdese a través das parroquias de Valdoviño e Lago, chegando ata Meirás.

CLIMA A zona sitúase nunha área de clima oceánico húmido, cunha débil sequía estacional.

CLIMA 2 As

temperaturas medias invernais son de 8 a 10ºC.

No

verán as medias localízanse ao redor dos 19-20ºC.

CLIMA 3 O

nivel de precipitacións superan os 1000 mm repartidos nunha terceira parte do ano.

O

vento dominante nesa zona é do noroeste.

VEXETACIÓN 

Nas dunas da lagoa, medran numerosos musgos e liques. No seu leito acuático, a vexetación está dominada por formacións de “Ruppia marítima” (planta acuática). 

VEXETACIÓN 2 Ao longo do marxe oeste da lagoa, esténdese un pinar de repoboación (“Pinus pinaster” e “Pinus minata”). 

Nas zonas máis húmidas, no extremo sur da lagoa, desenvólvese un bosque formado por ameneiros e salgueiros. 

“PINUS PINASTER” É

unha especie arbórea da familia pinácea. Normalmente

localízase, xeralmente, entre o nivel do mar e 800 metros. É

unha das 100 especies exóticas máis prexudiciais do mundo.

FAUNA A lagoa e o areal permiten a vida a numerosas especies diferentes. ď&#x201A;&#x2014;

FAUNA 2 Dentro do grupo de peixes que habitan na lagoa, detectouse unha alta presenza de anguĂa e rodaballo. ď&#x201A;&#x2014;

FAUNA 3 Nas marxes da lagoa tamén se detectaron unhas dez especies de anfibios como a Rá Ibérica, o Tritón Ibérico … 

“RÁ IBÉRICA” É

unha pequena rá de cor vermella, do grupo Rá Temporánea. É

unha rá de montaña, que se encontra entre a vexetación da ribeira. Aliméntanse

fundamentalmente de insectos e arañas.

FAUNA 5 O grupo máis numeroso da fauna é o das aves, que se atopan tanto no lago coma no areal. 

Neste grupo das aves tanto se poden encontran aves sedentarias coma aves migratorias. 

Tamén

hai unha gran cantidade de patos.

DESERTO POLAR E TUNDRA

Diana Caruncho Souto

LOCALIZACIÓN Os desertos polares estan nos círculos polares, e a tundra, a menor latitude que os desertos (por enriba dos 70 º).

CLIMA 



Frío intenso (temperaturas inferiores a -50º no inverno). As precipitacións son escasas.

VEXETACIÓN O deserto polar non ten vexetación.

A da tundra está formada por liques, carrizas e algúns arbustos, como os salgueiros e os bidueiros ananos.

LIQUES Os liques son organismos que estรกn en simbiose cun fungo chamado micobionte e unha alga chamada ficobionte.

CARACTERÍSTICAS LIQUES Os liques son moi resistentes ás condicións ambientais adversas, e polo tanto, son capaces de colonizar moi diversos ecosistemas

FAUNA A fauna está constituída por animais adaptados ao frío, por exemplo, a lebre ártica, o raposo ártico...

RAPOSO ÁRTICO É un pequeno cánido que habita en huras ao longo e ao ancho da tundra.

RAPOSO ÁRTICO CARACTERÍSTICAS Ten orellas pequenas e unha capa moi densa de pelo que lle permite estar a temperaturas de ata -50º. Permanecen activos todo o ano.

Illas Atlánticas

Lara Gómez Pérez

Localización O Parque Nacional das Islas Atlánticas de Galicia é un Parque Nacional español que comprende: As illas gallegas de Cíes, Ons, Sálvora e Cortegada. Ten una extensión de 1.194,8 hectáreas terrestres e 7.285,2 ha de superficie marítima. Constitúen o décimo parque nacional mais visitado de España. É O único Parque Nacional de Galicia e decimotercerceiro en orden cronolóxico de España.

Clima Aínda que as Rías Baixas galegas son enmarcadas nunha rexión de clima oceánico con alta pluviosidade e estacionais moderado, o tempo do parque das tres illas podería clasificarse como sub-húmido con tendencia Atlántico Mediterránea.. Descargan menos choivas, xa que a baixa altitude das illas é un obstáculo para as nubes. Unha media de preto de 1.000 mm de precipitación anual Cortegada, pola súa situación, ten un clima mediterráneo con case 2.000 mm de precipitación anual. A temperatura media anual varía entre 13 e 15 ° C, con pouca variación estacional, e os ventos predominantes son do norte nos meses do verán e do suroeste.

Fauna O arroaz, “Tursiops truncatus”, é, entre todos os golfiños, a especie máis común e máis coñecida, porque adoita achegarse á costa e entrar no interior das rías, debido a que o seu comportamento social lle achega ás proximidades dos barcos e mesmo dos nadadores.

Está presente en augas quentes e temperadas de todo o mundo, en todos os océanos excepto no Ártico e no Antártico.

Fauna 2

As gaivotas (Laridae) son unha familia de paxaros das Charadriiformes. Están moi relacionados coa familia Sternidae: andoriñas, e máis afastado para as limícolas. A maioría das gaivotas pertencen ao xénero Larus. Eles xeralmente son grandes paxaros,xcon plumage xeralmente gris, negro ou branco, moitas veces con marcas negras na cabeza ou ás. Posúe picos robustos, moi longos. As especies varían en tamaño dende a pequena gaivota 120 g e 29 cm, a 1,75 kg e 76 cm.

Fauna 3 Coello, ourizo e nutria son os únicos mamíferos silvestres con certa presenza actualmente.

Tamén hai ratos de campo, musarañas e morcegos, así como algunhas outras especies de pequeno tamaño e en menor cantidade reptiles, representados por diferentes tipos de lagartos, lagartixas e culebras.

Anfibios (en menor medida pola escaseza de auga), como píntegas e sapos, e invertebrados como os caracois, escarabellos, arañas e bolboretas acaban completando a fauna das illas.

Flora As matogueiras da illa compóñense fundamentalmente de especies autóctonas, coma o toxo, a xesta, a esparragueira, o torvisco ou a xara. O bosque é o que sufriu as maiores alteracións, xa que desapareceron especies autóctonas como a figueira e outras como o cerquiño quedaron reducidas a áreas case testemuñais, ao repoboarse as illas con piñeiros e eucaliptos case nunha cuarta parte da superficie.

Os ventos fortes con alto contido en sales dificultan, á súa vez, o desenvolvemento das árbores.

Flora 2 Nas dunas, praias e cantís mantéñense especies, algunhas delas endémicas do litoral galaico-portugués, propias destes medios, cunhas condicións físicas e climatolóxicas moi extremas. Destaca a presenza da herba de namorar (“Armeria pungens”) e (Armeria maritima), e da camariña (Corema album) en perigo de extinción. Na zona da lagoa atópase vexetación típica de marismas, como os xuncos. A flora das Illas Cíes conta cun total de 602 especies vexetais catalogadas, entre elas 415 espontáneas, 44 plantas subespontáneas ou naturalizadas e 143 cultivadas, das cales 15 son híbridas.

Album

Iria Varela Infante.

A Lagoa e Complexo Dunar de Baldaio, pertencen ao concello de Carballo, na provincia da Coru単a.

O clima de Baldaio, é o Atlántico. ·Características do clima Atlántico: - Temperaturas son suaves - Abundan as precipitacións - Os invernos son suaves e os veráns son frescos

Está composto por unhas 60 hectáreas de terreo. -Abundan as plantas acuáticas como o lirio amarelo. -O xunco. -E numerosas herbáceas de pequeno tamaño.

-O lirio, ĂŠ unha planta; xeralmente con follas. -Son plantas caducas. -Hai moitos tipos de cores: rosados, amarelos, azuladosâ&#x20AC;Ś

-Destacan os réptiles como a víbora de Seoane. -Anfibios como a ra de San Antonio -E nos amenceres tamén se poden ver algúns raposos.

-O raposo, é un mamífero carnívoro. -A atopase por tódolos continentes. -A maioría, viven entre dous e tres anos pero poden chegar a vivir ata dez. -Teñen as orellas longas e a pelaxe corta. -Hai varios tipos de raposos dependendo da zona que habitan: o raposo vermello, o raposo gris…

Hai variedade de raposos:

Páx 1…………………………….Localización. Páx 2…………………………….Clima. Páx 3…………………………….Vexetación. Páx 4…………………………….O Lirio. Páx 5……………………………. Fauna. Páx 6…………………………….O Raposo. Páx 7……………………………Imaxes de raposos.

“O COUREL” MARÍA PRIMOY

Onde se atopa O Courel? 

Está situado no sureste da provincia de Lugo. Esténdese polos concellos de Folgoso do Courel, na súa maior parte, Quiroga e Pedrafita do Cebreiro.

O CLIMA NO COUREL 



Caracterízase por invernos fríos e veráns cálidos ou frescos. Precipitacións moi abundantes e regulares ao longo do ano.

A SÚA VEXETACIÓN O Courel mostra un territorio cuberto por distintas especies de matorral, fundamentalmente brezos e xesta. Ao redor dun 20% da superficie do Courel está cuberta de bosques repartidos entres soutos, devesas (reboleiras), de faias, alcornocais, etc. 

A XESTA

Ramillas xeralmente con 5 ángulos aplastados como costelas, as veces alados lateralmente.  Froito lampiño.  Arbusto de ata 3 metros, moi ramificado.  Ramas erectas, inclinadas ou  tumbadas, verdes, ás veces  sedosas de xóves.  Foliolos ovoides, con pelos adosados ou lampiños. 

A FAUNA 



 



Mamíferos: lobos, lontras, xinetas, raposos e martas, xabaríns e corzos. Aves: falcóns, cernícalos, azores, cucos, perdices, merlos, pombas, golondrinas e abubillas. Peixes: truchas e anguías. Réptiles: cobras de auga, cobras lagarteras, víboras e diversas especies de lagartos. Anfibios: a salamandra, o tritón ibérico, a ra patilonga, a rana vermella diversas especies de sapos.

OS LOBOS 



É o maior membro en liberdade pertencente á familia dos Cánidos. A súa secuencia de ADN indica que o lobo gris comparte un devanceiro común co can doméstico e son tipicamente superdepredadores nos ecosistemas nos que moran.

E aquĂ acaba o meu traballo.

BOSQUE MEDITERRÁNEO

Manuel García Coira

Localizaci贸n Enc贸ntrase nos arredores do mar Mediterr谩neo, en California e en algunhas zonas de Chile

Clima 



Ten temperaturas pouco constantes Invernos temperados Veráns cálidos ou moi calorosos

Vexetaci贸n A vexetaci贸n mais t铆pica son bosques de folla perenne de aci帽eiras e sobreiras

Fauna A fauna esta formada por animais como cervos, coellos, ratos de campo,linces, etc.

DUNAS E HUMIDAIS DE CORRUBEDO

María Vázquez Varela

LOCALIZACIÓN Este parque atópase en Barbanza, exactamente na esquina occidental da península de Barbanza entre a ría de Arousa e a ría de Muros e Noia, no municipio da Ribeira, na provincia da Coruña.

Haga clic para modificar el estilo de texto del patr贸n Segundo nivel Tercer nivel Cuarto nivel Quinto nivel

CLIMA O clima e de tipo Oceánico húmido (con tendencia atlántica). A precipitación anual promedio é de 1200 mm durante 115 a 130 días. A temperatura media oscila entre os 18ºC no verán e os 9,5ºC no inverno. Non presenta xeadas ningún día do ano.

O complexo está azoutado por dous ventos dominantes, asociado a temporais e en época invernal o SW(suroeste) e en verán os N(norte) o NE(noreste)que sempre están presentes.

CLIMA Haga clic para modificar el estilo de texto del patr贸n Segundo nivel Tercer nivel Cuarto nivel Quinto nivel

VEXETACIÓN A vexetación complementase nos solos máis evolucionados cun bosque de pinos maritimos e radiata mesturados con algúns robles , ameneiros , sotabosques de toxos e xestas. En definitiva, podremos encontrar representacións de casi todas as comunidades vexetais propias de marismas, lagoas e arenais da costa galega,en total 247 clasificacións vexetais incluídas algunhas rarezas e endemismos. Destaca un complexo florístico de “Ammophyla arenaria”, entre outros, acompañadas de liquenes que eviatan a acción erosiva do vento a desecación excesiva do solo . Para os botánicos interesados ,merecen especial mención algúns exemplares por su caráter endémico.

AMENEIRO O Ameneiro forma parte dos bosques de galería dos ríos galegos . É unha das árbores que se fixa perectamente nas riadas.Ten usos medicinais e artesanais xa que se usaba para facer zocos e os eixes dos carros.Tamén se di que as úas follas son boas para os pés cansos,entre moitas outras aplicacións. Esta mesma árbore en agosto de 2012 estaba en perigo de morte nos ríos galegos, pero hoxe en día sen encambio hai unha polilla chamada “Phythophora alni” e está a rematar con centos de exemplares en Cecebre e nas Fragas do Eume, pero temese que tamén este noutros sitios .

4-FAUNA 

A existencia da numerosos habitats posibilita o asentamento dunha fauna diversa e de gran atractivo . Podense atopar 10 especies de anfibios de los catorce existen en Galicia, el (70%) e 14 especies de réptiles, pero o que destaca é a avifauna, o número medio das especies de aves invernantes censadas é de 35 cun total de 3000 individuos.



 



Os censos de aves acuáticas invernantes efectuados no parque nos últimos anos proporcionou un promedio de 2300 individuos anuais , reunidos en menos de 35 especies. Podemos destacar a espátula,chorlitexos,carrelimos,garzas ,carmaranes,araos,anades e patos.Tamén conta con outras aves como alcaraván,cuco,autillo,cárabo e chotacabras(avenoiteira). Entre as réptiles destaca a presencia do tritón ibérico e da interesante lagartixa galega o de bocaxe,endémica do noroeste da Península Ibérica . Por último ,nas augas próximas a costa,non e raro distinguir o paso da delfines e outros cetáceos.

A AVE NOITEIRA

A ave noiteira cincenta ou denoiteira cincenta, Caprimulgus europaeus ,é unha especie de ave pertencente á familia dos caprimúlxidos (Caprimulgidae), que se distribúe polas zonas amornadas de bosque, matogueira e pasteiro de Europa e Asia. Non está ameazada a nivel global, e a súa poboación estímase entre 930.000 e 2.100.000 de exemplares. É unha ave de hábitos crepusculares e nocturnos, que se alimenta de insectos, especialmente de bolboretas nocturnas e outros insectos voadores grandes. En Galicia, a onde chega a finais de abril e parte en setembro, non é escasa, aniñando desde o nivel do mar até os 2.000 metros de altitude.

A LAGARTA GALEGA

A lagarta galega (Podarcis bocagei) ten como área de distribución toda a superficie de Galiza. Nútrese, ao igual que outros réptiles, de insectos e arácnidos. A cor da femia é amarronada mentres que a da lagarta macho ten unha tonalidade verde.

A selva tropical

Rebeca Freijomil Vรกzquez. 2ยบ ESO

Onde se atopa a selva tropical? A selva tropical localĂzase nunha zona moi estreita, mĂĄis ou menos 10 grades ao Norte e ao Sur do Ecuador.

As zonas que estan de cor verde oscuro indican onde se localiza a selva tropical.

Cal 茅 o clima da selva tropical?

O clima da selva tropical caracter铆zase por ter temperaturas medias sen variaci贸ns ao longo de todo o ano. As precipitaci贸ns son moi abundantes e regulares durante todo o ano.

Como é a vexetación da selva tropical? A vexetación está formada por especies de folla perenne que forman bosques moi densos. As árbores gradúanse a varios niveis de altitude segundo as súas necesidades de luz.

Como é a fauna da selva tropical? A fauna é moi rica e variada. Compóñena animais como as bolboretas, os caimáns, as boas, os xaxugares, os titís, os papagaios, os tucáns ou as cacatúas…

Estos son algĂşns animais da selva tropical Bolboretas:

CaimĂĄns:

Boas:

Xaguares:

TitĂs:

Papagaios:

Tucáns:

Cacatúas:

OS ANCARES

Rub茅n Jove L贸pez