Περίληψη για το βιβλίο της Φιλαναγνωσίας:
Οι Θεοί δεν πεθαίνουνε στην Πέλλα
Περίληψη Όλα ξεκινούν όταν ο Βασιλιάς Φίλιππος οργανώνει ακόμα μια γιορτή προς τιμήν του γιου του Αλέξανδρου, όπου ξαφνικά δημιουργείται συνωστισμός και πεθαίνει . Από το πουθενά, ο νεαρός ακόμη Αλέξανδρος, γίνεται βασιλιάς. Ο Φίλιππος ο ανίκητος και παντοδύναμος βασιλιάς της Μακεδονίας, πέθανε την περίοδο που οργάνωνε την εκστρατεία στην Ανατολή. Τότε όλα τα καθήκοντα και τα σχέδιά του πέφτουν στα χέρια του Αλέξανδρου που όπως τον έλεγε η μητέρα του Ολυμπιάδα <<ανίκητο ΘΕΟ.>>
Ο Αλέξανδρος, σε σύγκριση με τον πατέρα του, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ικανότερος για να διοικήσει ένα βασίλειο. Δεν χάνει λεπτό, ξεκινάει με τους πιστούς του φίλους Ηφαιστίωνα, Πτολεμαίο και Λεοννάτο για την Ανατολή.
Περνάνε από τις Σάρδεις, το Γόρδιον, την Ταρσό, την Ισσό, τα Γαυγάμηλα, τα Σούσα, την Περσέπολη, τα Εκβάτανα, την Αλεξάνδρεια, τη Νίκαια, τη Βουκεφαλία, η οποία τελευταία πήρε το παράξενο όνομά της από το άλογό του.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
ΠΕΡΣΕΠΟΛΗ
Πέρασαν δύσκολα αυτός και οι στρατιώτες του, αλλά αυτό είναι που τους έφερε πιο κοντά. Γνώρισε τη Ρωξάνη, την γυναίκα της καρδιάς του και έκανε πολλές φιλίες.
Όμως μετά απ’ όλη την εκστρατεία έφτασε το τέλος του, πλέον ο γιος του θα γινόταν βασιλιάς κι ήταν ακόμα μηνών. Τα χρυσά μαλλιά του, τα γκρίζα μάτια του, η κουρασμένη και εξουθενωμένη ψυχή του μίλησαν για τελευταία φορά όταν βρισκόταν με τους Μακεδόνες στρατιώτες του.
Κι έτσι απόμεινε ο Αλέξανδρος ένας Θεός, παντοτινά νέος, ωραίος, που πέθανε μόλις στα 33, ο μοναδικός από τους Θεούς του αρχαίου κόσμου που γεννήθηκε στην Πέλλα, μα δεν πέθανε ποτέ, γιατί σημάδεψε τη Γη και τη θάλασσα με το πέρασμά του.