Οι φίλοι μεγαλώνουν μακριά μας μισός ο δρόμος της χαραυγής πήρες το σώμα του δισταγμού και έγειρες να κοιμηθείς **** Στο μαλακό χώμα μια χούφτα κίτρινος ουρανός φύλλα Φθινοπωρινά *** Και οι μέρες ίδιες ίδιοι οι μήνες στην σπάταλη καρδιά μας Η ελπίδα ,το ταξίδι *** Πλημμύρισε εωθινό η ημέρα μνήμες του έρωτα υδρίες χαράς μούσες του έρωτα *** Γαμήλια άνθη ο ανοιχτός ουρανός γέμισε με του ζέφυρου τα φιλιά μίσχοι του Κρίνου και της λεμονιάς **** Σε όλες τις αγκαλιές τα πύρινα ρόδα χωρούν στου μελιού την ευωδιά ανθίζουν η φυλλορροούν αξεχώριστα άνθη *** Σε μοναστήρι λιγνά κεράκια με μικρές κίτρινες φλογίτσες οι φίλοι μου κρυμμένοι *** Η καινούργια σου σκέψη … χωρίς μνήμη και θύμηση Σαν αίμα καθαρό… Άστη να κυλήσει