ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΥ ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΚΑΦΙΚΑΣ ΤΑΞΗ Ε΄1
Απειλούμενο ονομάζεται κάθε είδος ζωντανού οργανισμού το οποίο απειλείται με εξαφάνιση στο άμεσο μέλλον. Η διεθνής οργάνωση που δραστηριοποιείται για την προστασία των απειλούμενων ειδών είναι η Παγκόσμια Ένωση Προστασίας
της Φύσης (IUCN), (World Conservation Union ή International Union for Conservation of Nature and Natural Resources) που ιδρύθηκε το 1948 στο Γκλαντ (Gland) της Ελβετίας. Η IUNC χωρίζει τα απειλούμενα είδη σε τρεις κατηγορίες. Στα είδη που βρίσκονται σε κρίσιμη απειλή (critically endangered), στα είδη που είναι απλώς απειλούμενα (endangered) και τα είδη που είναι εκτεθειμένα (vulnerable)
Τίγρη της Σιβηρίας
Αλεπού της ερήμου
Αλεπού της ερήμου
Τίγρη της Βεγγάλης
Νυχτερίδα της Κύπρου Τρέφεται με πολύ μικρά θηλαστικά Ζει 20 χρόνια
Άγριο σκιουράκι
Γάτα του Σιάμ Ζει 15-16 χρόνια Τρέφεται με ψάρια
Άγριο σκιουράκι Τρέφεται με φιστίκια Ζει 10-11 χρόνια
Τ
ο πάντα, η αιλουρόποδη αρκούδα[2] (Ailuropoda melanoleuca - Αιλουρόπους ο μελανόλευκος), γνωστό επίσης ως το γιγαντιαίο πάντα για να το ξεχωρίζουμε από το μη συγγενικό του κόκκινο πάντα, είναι μία αρκούδα που απαντάται στην κεντροδυτική και νοτιοδυτική Κίνα. Αναγνωρίζεται εύκολα από τις μεγάλες, χαρακτηριστικές μαύρες κηλίδες γύρω από τα μάτια του, τα αυτιά του, και κατά μήκος του στρογγυλού σώματός του. Αν και κατατάσσεται στην τάξη των Σαρκοφάγων τρέφεται κατά 99% με μπαμπού. Τα πάντα στην φύση σποραδικά τρώνε άλλα είδη φυτών, άγριους βολβούς, ή ακόμα και κρέας με την μορφή πουλιών, τρωκτικών ή ψοφιμιών. Στην αιχμαλωσία(εθνικά πάρκα/ζωολογικοί κήποι), μερικές φορές τρώνε μέλι, αυγά, ψάρια, γλυκοπατάτες, φύλλα θάμνων, πορτοκάλια ή μπανάνες μαζί με το ειδικά παρασκευασμένο φαγητό. Το γιγαντιαίο πάντα ζει σε λίγα βουνά της κεντρικής Κίνας, κυρίως στην επαρχία Σετσουάν, αλλά και στις επαρχίες Σαανσί και Γκανσού. Ως αποτέλεσμα της εντατικής καλλιέργειας, της αποψιλώσεως των δασών και άλλων εξελίξεων, τα πάντα έχουν οδηγηθεί μακριά από τις πεδινές περιοχές όπου παλαιότερα κατοικούσαν.
Το πάντα είναι είδος σε κίνδυνο. Αναφορά του 2007 έδειξε ότι ζουν 239 πάντα σε αιχμαλωσία εντός της Κίνας και άλλα 27 έξω από την χώρα. Οι εκτιμήσεις του άγριου πληθυσμού ποικίλουν: Μία εκτίμηση έδειξε ότι υπάρχουν γύρω στα 1590 μεμονωμένα πάντα στην άγρια φύση, ενώ μία μελέτη του 2006 μέσω ανάλυσης του DNA υπολόγισε ότι αυτός ο αριθμός πρέπει ναι είναι από 2000 μέχρι 3000. Κάποιες αναφορές επίσης δείχνουν ότι ο αριθμός των πάντα στη φύση αυξάνεται. Ωστόσο, η IUCN δεν πιστεύει ότι υπάρχει αρκετή σιγουριά ακόμη, για να ανακατατάξει το είδος από κινδυνεύον σε ευάλωτο. Αν και ο δράκος χρησιμοποιείται συχνά ως εθνικό έμβλημα της Κίνας, το πάντα χρησιμοποιείται διεθνώς τουλάχιστον εξίσου συχνά. Και σαν τέτοιο (εθνικό έμβλημα της Κίνας) χρησιμοποιείται ευρέως εντός της Κίνας σε διεθνές πλαίσιο, όπως για παράδειγμα οι πέντε μασκότ των Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου.
Δύο είδη θαλάσσιας χελώνας απαντώνται και αναπαράγονται στη Μεσόγειο, η Πράσινη χελώνα (Chelonia mydas) και η Καρέτα Καρέτα (Caretta Caretta). Απ' ολόκληρη τη Μεσόγειο η Πράσινη χελώνα αναπαράγεται μόνο στην Κύπρο και στην Τουρκία και ένας πάρα πολύ μικρός αριθμός στο Ισραήλ. Ο πληθυσμός της είναι απομονωμένος στην Ανατολική Μεσόγειο και είναι γενετικά διαφορετικός απ' αυτόν του Ατλαντικού απ' όπου αρχικά προήλθε πριν 10.000 χρόνια περίπου. Ο ολικός θηλυκός πληθυσμός της Πράσινης χελώνας. δηλ.ο πληθυσμός των μητέρων χελωνών, έχει υπολογιστεί μεταξύ 500 και 1000 ατόμων.
Το μέγεθος αυτό του πληθυσμού καθιστά την Πράσινη χελώνα ένα σπάνιο είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση. Συγκεκριμένα, η Πράσινη χελώνα είναι μετά τη Μεσογειακή φώκια Monachus monachus, το είδος που κινδυνεύει πιο πολύ στη Μεσόγειο. Οι λόγοι που προκάλεσαν τη μείωση του πληθυσμού της Πράσινης χελώνας είναι πολλοί. Η μεγαλύτερη μείωση του πληθυσμού της προήλθε από τη μαζική υπερεκμετάλλευση που υπέστη κυρίως τις δεκαετίες του 1920 και του 1960. Τότε ένας τεράστιος αριθμός Πράσινων χελώνων, γύρω στις 100.000 είχαν φονευθεί για εξαγωγή στην Ευρώπη, εξαίτιας της μεγάλης ζήτησης που είχε η χελώνα για το κρέας της και την χελωνόσουπα. Ο πληθυσμός που απέμεινε συνεχίζει και σήμερα να αντιμετωπίζει μεγάλους κινδύνους από την καταστροφή των αναπαραγωγικών του πεδίων, που είναι οι απομονωμένες αμμώδεις παραλίες, λόγω της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης που γίνεται κοντά σε αυτές. Επίσης, πολλές μικρές αλλά και μεγάλες χελώνες πνίγονται ή σκοτώνονται όταν πιαστούν στα δίκτυα των ψαράδων. Η Πράσινη χελώνα φέρει στη ράχη κέλυφος (καβούκι) που φτάνει τα 115 εκ. μήκος και έχει χρώμα μαυριδερό ενώ στην κοιλιά το πλάστρον είναι ασπριδερό. Αναπνέει με πνεύμονες και γεννά αυγά μέσα στην άμμο το Καλοκαίρι. Τα αυγά περιπου 120 σε κάθε φωλιά εκκολάπτονται σε 7 εβδομάδες και τα μικρά χελωνάκια κατευθύνονται από ένστικτο προς τη θάλασσα.