Voorwoord - Over verbinden en loslaten

Dit voorwoord schrijf ik je vanop een vlucht van 10 uur naar Colombia. Ik vlieg niet zo graag. Het is te veel stilzitten voor een te lange tijd op een te kleine plaats. Maar vliegen is noodzakelijk om te reizen buiten Europa. Terwijl ik wacht op de drink & meal service bedenk ik dat de lange vlucht ook helpt om los te laten wat in België achterbleef en vooruit te kijken naar wat de reis gaat brengen.

En zo helpt reizen mij al jaren om even los te laten en me onder te dompelen in andere culturen en landen. Om dan steevast dingen te ontdekken die ze elders in de wereld beter aanpakken dan bij ons. Maar ook om te beseffen dat wij het eigenlijk best erg goed hebben in ons landje. Ik neem me voor om over dat mooie van bij ons nog meer te vertellen in de wereld en om thuis nog meer anderen te overtuigen dat het echt dat klagen niet waard is.

2024, een nieuw jaar dus. Alweer! Wat kan ik jullie wensen? Veel echte ontmoetingen dichtbij en veraf, mooie reizen, fijne Karavaan-activiteiten, veel nieuwe reisbegeleiders met elk een prachtige reis in gezelschap van een topgroep. Bij Karavaan gaan we alvast een heel jaar schrijven aan ons beleidsplan voor de komende jaren. En daar is voor mij connection een belangrijke lijn in. Wij en de wereld hebben het hard nodig.

Eind vorig jaar verkozen we bij Karavaan ook een nieuw bestuur. Heel wat bestuurders kozen om zich opnieuw kandidaat te stellen en drie nieuwe bestuurders sloten aan. Wat heb ik veel zin om met deze vernieuwde ploeg, het personeelsteam en alle vrijwilligers samen verder aan Karavaan te bouwen.

In dit nummer lees je onder andere over een wonderlijke Karavaan-reis samen met Hannibal in Egypte, over gelukzalig bergen beklimmen in Corsica en over de steeds verrassende couleur locale in Benin. Veel leesplezier!

Groetjes,

Dries