www.seli.gr seliwater seli_water
4
EDITORIAL
1970 Οι πρώτοι αγώνες που είδαμε στην τηλεόραση
Ο
ι Βολιώτες και όλοι οι Έλληνες φαν της στρογγυλής θεάς, στις 29 Μαΐου 1970, για πρώτη φορά είδαν αγώνες Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Ελληνική τηλεόραση και μάλιστα έγχρωμους. Τότε, δεν είχαν όλα τα νοικοκυριά τηλεόραση και έτσι κατέκλυζαν σπίτια φίλων και συγγενών, αλλά και τους δρόμους, όπου αντιπροσωπείες πωλούσαν τα «μαγικά κουτιά» που έφερναν την εικόνα από το Μεξικό.
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΚΛΙΔΗ
Για πρώτη φορά έβλεπαν από τόσο κοντά «ζωντανά» μεγάλα ονόματα του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου, που έως τότε τα θαύμαζαν από φωτογραφίες στις εφημερίδες και περιοδικά ή πόσταραν στους τοίχους των σπιτιών τους τα έγχρωμα πόστερ τους. Όλοι ήθελαν να δουν τον μεγάλο Πελέ, που είχαν παρακολουθήσει στα Επίκαιρα πριν από την ταινία στον κινηματογράφο, όπως επίσης τον Μπόμπι Μουρ, τον Ματσόλα, τον Μπέκενπάουερ, τον αίλουρο Μπάνκς κ.α. Όλων τα μάτια καρφώθηκαν στις μεγάλες ομάδες των τροπαιούχων του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τη Βραζιλία, την Αγγλία, τη Δυτική Γερμανία, την Ιταλία, που ήταν και οι πρωταγωνίστριες τελικά των αγώνων. Η Αγγλία, που κέρδισε το 1966 στα γήπεδά της το Παγκόσμιο Κύπελλο από τη Δ. Γερμανία. Την Αγγλία του Μπάνκς, που έστειλε κόρνερ με μια φοβερή εκτίναξη την καρφωτή κεφαλιά του Πελέ (η απόκρουση του αιώνα καταγράφηκε), τον αέρινο Μπόμπι Μουρ, τους αδελφούς Μπόμπι και Τζάκι Τσάρλτον.
Mundial Την Δ. Γερμανία του άρχοντα Φρανς Μπεκενμπάουερ, του Ουβε Ζέλερ, του χρυσού γκολτζή Γκύντερ Μίλερ, του πορτιέρο Μάγιερ, την Ιταλία των Αλμπερτόζι, Φακέτι, Ματσόλα, Ρίβα, Ριβέρα, Μπονισένια και την μεγάλη ομάδα της Βραζιλίας του βασιλιά Πελέ, των Ζαιρζίνιο, Ρεβελίνο, Κάρλος Αλμπέρτο, Τοστάο κ.α. Εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο, που κέρδισε η Βραζιλία για τρίτη φορά και πήρε στο «σπίτι» της δικό της το τρόπαιο, μας κράτησε καθηλωμένους να θαυμάζουμε τους τεχνίτες Βραζιλιάνους να χορεύουν σάμπα πάνω στα τερέν των γηπέδων. Όμως, ο αγώνας που ονομάστηκε «παιχνίδι του αιώνα» ήταν εκείνο μεταξύ Δ. Γερμανίας - Ιταλίας, που έκρινε ποιος θα έπαιζε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου με τη Βραζιλία. Όλα έδειχναν ότι ο αγώνας θα κρίνονταν με το γκολ του Μποσισένικ στο 8ο λεπτό και θα έστελνε στον τελικό την Ιταλία. Οι Ιταλοί, επιτυγχάνοντας το γκολ αυτό έπαιξαν το γνωστό τους κατενάτσιο. Έδωσαν χώρο στη Δ. Γερμανία, αυτή έχασε ευκαιρίες, αλλά τελικά στο 90’ ο Στέλιγνκερ έγραψε το γκολ της ισοφάρισης για να δώσει μια άγρια ομορφιά στην παράταση, που έστειλε πέντε Ιταλούς φιλάθλους στον άλλο κόσμο από καρδιακά επεισόδια. Με το που αρχίζει η παράταση, ο Μίλερ στο 94΄γράφει το 2-1 υπέρ της Γερμανίας, ισοφαρίζει η Ιταλία 2-2 με τον Μπούρνιτζ και στο 104’ κάνει ο Ρίβα το 3-2, με τον Μίλερ να ισοφαρίζει σε 3-3 στο 110’. Η αγωνία έχει κορυφωθεί. Γίνεται αμέσως η σέντρα και οι Ιταλοί κάνουν δυο αλλαγές της μπάλας και αυτή πηγαίνει στη μεγάλη βεντέτα τους, τον Τζιάνι Ριβέρα, που με σουτ νικάει τον Μάγιερ και κάνει το 4-3. Όλα έγιναν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Οι Γερμανοί, στα επόμενα λεπτά, επιτέθηκαν με φοβερό πάθος, αλλά η μπάλα δεν τους έκανε το χατίρι και τους βρίσκει μαζί με τους Ιταλούς στο έδαφος, αποκαμωμένους από την προσπάθεια με το σφύριγμα της λήξης του αγώνα από τον διαιτητή. Το ημερολόγιο έδειχνε 21 Ιουνίου 1970, όταν στηθήκαμε πάλι στις τηλεοράσεις για να παρακολουθήσουμε τον τελικό μεταξύ Βραζιλίας- Ιταλίας. Όλοι ήμασταν με το ποδόσφαιρο και φυσικά με τη Βραζιλία. Γνωρίζαμε ότι θα παρακολουθήσουμε δυο διαφορετικές ποδοσφαιρικές σχολές. Η Βραζιλία, είχε παίκτες που χόρευαν στο στάδιο Αζτέκα και θα έκαναν τις μαγικές φιγούρες τους και από την άλλη η Ιταλία που είχε επίσης μεγάλους παιχταράδες, αλλά αδικούνταν από το αντιποδόσφαιρο που έπαιζαν με άμυνα από μπετόν. Το γκολ του Πελέ στο 18’ τους ανάγκασε να ανοίξουν το παιχνίδι τους, φθάνοντας να ισοφαρίσουν στο 37’ με τον Μπονισένα, αλλά το δεύτερο ημίχρονο ήταν η καταστροφή τους. Ο Ζέρσον στο 66’, ο Ζαιρζίνιο στο 71’ και ο επιβλητικός Κάρλος Αλμπέρτο στο 86’ ολοκλήρωσαν έναν ανεπανάληπτο τελικό με 4-1. Την άλλη μέρα, στα γηπεδάκια των γειτονιών του Βόλου και όλου του κόσμου, οι πιτσιρικάδες ήθελαν να μοιάσουν στον Πελέ, τον Ζαιρζίνιο, τον Κάρλος Αλμπέρτο, τον Μπάνκς, τον Μπόμπι Μουρ, τον Μπεκενπάουερ, τον Μίλερ, τον Ριβέρα, τον Ματσόλα. Ήταν, τολμώ να πω, η πιο όμορφη εποχή του ποδοσφαίρου και το καλύτερο Παγκόσμιο πρωτάθλημα.
6
EDITORIAL
Ποδοσφαιρικές καλοκαιρινές βραδιές
Α
πό πάντα, σχεδόν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, τα καλοκαίρια με Μουντιάλ ήταν διαφορετικά, είχαν άλλο χρώμα… Με «άρωμα» ποδοσφαίρου οι νύχτες… Από νωρίς το βράδυ οι τηλεοράσεις γυρισμένες στα μπαλκόνια και στις αυλές και οι περιγραφές των σπορκάστερς να αντηχούν στις πλατείες, στις γειτονιές και στους δρόμους.
ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΘΑΝΑΣΟΥΛΗ
Mundial
Το καλοκαίρι του 2018 τα μεγάλα αστέρια του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου, δίνουν ραντεβού στη Ρωσία και όχι σε μία… αλλά σε… δύο ηπείρους. Η μεγάλη απουσία για εμάς τους Έλληνες, θα είναι αναμφίβολα αυτή της Εθνικής μας ομάδας. Μας είχε γλυκάνει στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο και περιμέναμε με φιλοδοξίες να την ξαναδούμε στη μεγαλύτερη διοργάνωση του πλανήτη, όμως τελικά δεν δικαιώθηκαν οι προσδοκίες μας. Και βλέποντας κανείς τον «χάρτη» των συμμετεχόντων καταλαβαίνει ότι κάπου εκεί χωρούσε σίγουρα και η Εθνική μας, που δεν τα κατάφερε. Όπως και να ‘χει, όλοι θα είμαστε εκεί… Στο ραντεβού με τους ποδοσφαιρικούς αστέρες του πλανήτη. Από τις οθόνες μας και χωρίς εθνική, βλέποντας τον Μέσι να προσπαθεί να σηκώσει το τρόπαιο μετά τον χαμένο τελικό του 2014, τον Νεϊμάρ να θέλει να πάει τη Βραζιλία στον τελικό, τους Γερμανούς να προσπαθούν να υπερασπιστούν το στέμμα τους και τον Ρονάλντο να ψάχνει τη διάκριση και με την Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. Φυσικά και η Ισπανία δεν μπορεί να είναι ποτέ αουτσάιντερ, ενώ και το Βέλγιο, η Αγγλία και η Γαλλία, θα προσπαθήσουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους… Ακόμη και χωρίς τη γαλανόλευκη, να δίνει το παρών, το ενδιαφέρον αγγίζει και πάλι τα κόκκινα. Όχι μόνο σε ομαδικό επίπεδο, αλλά και σε ατομικό, αφού όλοι οι μεγάλοι μπαλαδόροι, θα είναι εκεί προσδοκώντας να γράψουν ιστορία. 11 πόλεις και
12 στάδια θα φιλοξενήσουν τις προσπάθειες των 32 ομάδων στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική γιορτή. Η «διαδρομή» ξεκινά στις 14 Ιουνίου από τη Μόσχα και καταλήγει και πάλι στο στάδιο Λουζνικί για το μεγάλο τελικό στις 15 Ιουλίου! Έναν ολόκληρο μήνα γεμάτο ρεκόρ, πολλά γκολ και αξέχαστες ποδοσφαιρικές στιγμές, μας υπόσχεται και αυτή η διοργάνωση… Ας καθίσουμε αναπαυτικά στον καναπέ μας, με το τηλεκοντρόλ και τον «οδηγό» το «Μουντιάλ» 2018 δίπλα μας και είμαστε πανέτοιμοι να τα δούμε όλα και να μην χάσουμε στιγμή!
“MUNDIAL 2018” EIΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΙΟΥΝΙΟΣ 2018 ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: METAMEDIA ΜΟΝ ΙΚΕ ΕΚΔΟΤΗΣ: ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΕΚΛΙΔΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΙΑΣΟΝΟΣ 77, 38221 ΒΟΛΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΔΩΡΕΑΝ ME THΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑ
8
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΝΩΝ
Α΄ΟΜΙΛΟΣ ΡΩΣΙΑ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΟΥΡΟΥΓΑΗ
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ
14/6
Μόσχα Ρωσία - Σαουδική Αραβία
15/6
Γεκατέρινμπουργκ Αίγυπτος - Ουρουγουάη
19/6
Αγία Πετρούπολη Ρωσία - Αίγυπτος
20/6 Ροστόφ ον Ντον
Ουρουγουάη - Σ. Αραβία
25/6
Ουρουγουάη - Ρωσία
Σαμάρα
25/6 Βόλγκογκραντ
Σ.Αραβια - Αίγυπτος
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ
15/6
Αγία Πετρούπολη
Μαρόκο - Ιράν
15/6
Σότσι
Πορτογαλία - Ισπανία
ΙΣΠΑΝΙΑ
20/6
Μόσχα
Πορτογαλία - Μαρόκο
ΜΑΡΟΚΟ
20/6
Καζάν
Ιράν - Ισπανία
25/6
Σαράνσκ
Ιράν - Πορτογαλία
25/6
Καλίνινγκραντ
Ισπανία - Μαρόκο
B΄ΟΜΙΛΟΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
ΙΡΑΝ
Γ΄ΟΜΙΛΟΣ ΓΑΛΛΙΑ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΠΕΡΟΥ ΔΑΝΙΑ
Δ΄ΟΜΙΛΟΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΚΡΟΑΤΙΑ ΝΙΓΗΡΙΑ
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ
16/6
Καζάν
Γαλλία - Αυστραλία
16/6
Σαράνσκ
Περού - Δανία
21/6
Γεκατέρινμπουργκ Γαλλία - Περού
21/6
Σαμάρα
Δανία - Αυστραλία
26/6
Μόσχα
Δανία - Γαλλία
26/6
Σότσι
Αυστραλία - Περού
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ
16/6
Μόσχα
Αργεντινή - Ισλανδία
16/6
Καλίνινγκραντ
Κροατία - Νιγηρία
21/6 Νίζνι Νόβγκοροντ
Αργεντινή - Κροατία
22/6 Βόλγκογκραντ Νιγηρία - Ισλανδία 26/6
Αγία Πετρούπολη Νιγηρία - Αργεντινή
26/6 Ροστόφ ον Ντον
Ισλανδία - Κροατία
Mundial Ε΄ΟΜΙΛΟΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΕΛΒΕΤΙΑ ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ ΣΕΡΒΙΑ
ΣΤ΄ΟΜΙΛΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕΞΙΚΟ ΣΟΥΗΔΙΑ Ν.ΚΟΡΕΑ
Ζ΄ΟΜΙΛΟΣ ΒΕΛΓΙΟ ΠΑΝΑΜΑΣ ΤΥΝΗΣΙΑ ΑΓΓΛΙΑ
Η΄ΟΜΙΛΟΣ ΠΟΛΩΝΙΑ ΣΕΝΕΓΑΛΗ ΚΟΛΟΜΒΙΑ ΙΑΠΩΝΙΑ
9 ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ
17/6
Κόστα Ρίκα - Σερβία
Σαμάρα
17/6 Ροστόφ ον Ντον Βραζιλία - Ελβετία 22/6
Αγία Πετρούπολη Βραζιλία - Κόστα Ρίκα
22/6
Καλίνινγκραντ
Σερβία - Ελβετία
27/6
Μόσχα
Σερβία - Βραζιλία
27/6 Νίζνι Ελβετία - Κόστα Ρίκα
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ
17/6
Γερμανία - Μεξικό
Μόσχα
18/6 Νίζνι
Σουηδία - Νότια Κορέα
23/6
Γερμανία - Σουηδία
Σότσι
23/6 Ροστόφ ον Ντον Νότια Κορέα - Μεξικό 27/6
Καζάν Νότια Κορέα - Γερμανία
27/6
Γεκατέρινμπουργκ Μεξικό - Σουηδία
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ 18/6
ΑΓΩΝΑΣ
Σότσι Βέλγιο - Παναμάς
18/6 Βόλγκογκραντ Τυνησία - Αγγλία 23/6
Μόσχα Βέλγιο - Τυνησία
24/6 Νίζνι
Αγγλία - Παναμάς
28/6
Καλίνινγκραντ
Αγγλία - Βέλγιο
28/6
Σαράνσκ
Παναμάς - Τυνησία
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ
19/6
Μόσχα
Πολωνία - Σενεγάλη
19/6
Σαράνσκ
Κολομβία - Ιαπωνία
24/6
Γεκατέρινμπουργκ Ιαπωνία - Σενεγάλη
24/6
Καζάν
Πολωνία - Κολομβία
28/6 Βόλγκογκραντ
Ιαπωνία - Πολωνία
28/6
Σενεγάλη - Κολομβία
Σαμάρα
10
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΝΩΝ
ΦΑΣΗ ΤΩΝ «16»
ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ ΑΓΩΝΑΣ
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
Mundial
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ
30/6
Καζάν
1ος 3ου ομίλου - 2ος 4ου ομίλου (50)
06/07 Νίζνι Νικητής 49 - Νικητής 50 (57)
30/6
Σότσι
1ος 1ου ομίλου - 2ος 2ου ομίλου (49)
06/07
Καζάν Νικητής 53 - Νικητής 54 (58)
01/7
Μόσχα
1ος 2ου ομίλου - 2ος 1ου ομίλου (51)
07/07
Σαμάρα Νικητής 55 - Νικητής 56 (60)
01/7 Νίζνι Νόβγκοροντ
1ος 4ου ομίλου - 2ος 3ου ομίλου (52)
07/07
Σότσι Νικητής 51 - Νικητής 52 (59)
02/7
Σαμάρα
1ος 5ου ομίλου - 2ος 6ου ομίλου (53)
02/7 Ροστόφ ον Ντον
1ος 7ου ομίλου - 2ος 8ου ομίλου (54)
03/7
Αγία Πετρούπολη
1ος 6ου ομίλου - 2ος 5ου ομίλου (55)
03/7
Μόσχα
1ος 8ου ομίλου - 2ος 7ου ομίλου (56)
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΘΕΣΗ ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ 14/07
ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ ΑΓΩΝΑΣ
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ 10/07
Αγ. Πετρούπολη
Νικητής 57 - Νικητής 58 (61)
11/07
Μόσχα Νικητής 59 - Νικητής 60 (62)
ΤΕΛΙΚΟΣ
ΑΓΩΝΑΣ
Αγία Πετρούπολη Ηττημένος 61 - Ηττημένος 62
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ 1
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ
15/07
Νικητής 61 - Νικητής 62
ΒΟΛΟΣ 382 21
Μόσχα
ΤΗΛ.: 2421 039008
Mundial Ό
11
λοι οι ποδοσφαιρόφιλοι θα στρέψουν τα βλέμματά τους στις τηλεοπτικές τους οθόνες από την Πέμπτη 14 Ιουνίου μέχρι την Κυριακή 15 Ιουλίου.
Στις 14 Ιουνίου ξεκινά η δράση και η ΕΡΤ θα μεταδώσει όλους τους αγώνες, με την πρεμιέρα να είναι το Ρωσία - Σαουδική Αραβία στη Μόσχα. Καθημερινά θα υπάρχουν εκπομπές, από τις 23:00 στην ΕΡΤ1 για δύο ώρες (εκτός κι αν έχει ματς στις 22:00, άρα θα ξεκινά μεσάνυχτα) αλλά και στην ΕΡΤ3, στις 17:00 και για μία ώρα.
Αναλυτικά το τηλεοπτικό πρόγραμμα του Μουντιάλ 2018: Πέμπτη 14/6 18:00 Ρωσία – Σαουδική Αραβία ΕΡΤ1 Παρασκευή 15/6 15:00 Αίγυπτος – Ουρουγουάη ΕΡΤ1 Παρασκευή 15/6 18:00 Μαρόκο – Ιράν ΕΡΤ1 Παρασκευή 15/6 21:00 Πορτογαλία – Ισπανία ΕΡΤ1 Σάββατο 16/6 13:00 Γαλλία – Αυστραλία ΕΡΤ1 Σάββατο 16/6 16:00 Αργεντινή – Ισλανδία ΕΡΤ1 Σάββατο 16/6 19:00 Περού – Δανία ΕΡΤ1 Σάββατο 16/6 22:00 Κροατία – Νιγηρία ΕΡΤ1 Κυριακή 17/6 15:00 Κόστα Ρίκα – Σερβία ΕΡΤ1 Κυριακή 17/6 18:00 Γερμανία – Μεξικό ΕΡΤ1 Κυριακή 17/6 21:00 Βραζιλία – Ελβετία ΕΡΤ1 Δευτέρα 18/6 15:00 Σουηδία – Νότια Κορέα ΕΡΤ1 Δευτέρα 18/6 18:00 Βέλγιο – Παναμάς ΕΡΤ1 Δευτέρα 18/6 21:00 Τυνησία – Αγγλία ΕΡΤ1 Τρίτη 19/6 15:00 Κολομβία – Ιαπωνία ΕΡΤ1 Τρίτη 19/6 18:00 Πολωνία – Σενεγάλη ΕΡΤ1 Τρίτη 19/6 21:00 Ρωσία – Αίγυπτος ΕΡΤ1 Τετάρτη 20/6 15:00 Πορτογαλία – Μαρόκο ΕΡΤ1 Τετάρτη 20/6 18:00 Ουρουγουάη – Σ. Αραβία ΕΡΤ1 Τετάρτη 20/6 21:00 Ιράν – Ισπανία ΕΡΤ1 Πέμπτη 21/6 15:00 Δανία – Αυστραλία ΕΡΤ1 Πέμπτη 21/6 18:00 Γαλλία – Περού ΕΡΤ1 Πέμπτη 21/6 21:00 Αργεντινή – Κροατία ΕΡΤ1 Παρασκευή 22/6 15:00 Βραζιλία – Κόστα Ρίκα ΕΡΤ1 Παρασκευή 22/6 18:00 Νιγηρία – Ισλανδία ΕΡΤ1 Παρασκευή 22/6 21:00 Σερβία – Ελβετία ΕΡΤ1 Σάββατο 23/6 15:00 Βέλγιο – Τυνησία ΕΡΤ1 Σάββατο 23/6 18:00 Νότια Κορέα – Μεξικό ΕΡΤ1 Σάββατο 23/6 21:00 Γερμανία – Σουηδία ΕΡΤ1 Κυριακή 24/6 15:00 Αγγλία – Παναμάς ΕΡΤ1 Κυριακή 24/6 18:00 Ιαπωνία – Σενεγάλη ΕΡΤ1
Luzhniki Stadium, Μόσχα Ekaterinburg Arena, Εκατερίνμπουργκ Saint Petersburg Stadium, Αγία Πετρούπολη Fisht Stadium, Σότσι Kazan Arena, Καζάν Spartak Stadium, Μόσχα Mordovia Arena, Σαράνσκ Kaliningrad Stadium, Καλίνινγκραντ Samara Arena, Σαμάρα Luzhniki Stadium, Μόσχα Rostov Arena, Ροστόβ Nizhny Novgorod Stadium, Νίζνι Νόβγκοροντ Fisht Stadium, Σότσι Volgograd Arena, Βόλγογκραντ Mordovia Arena, Σαράνσκ Spartak Stadium, Μόσχα Saint Petersburg Stadium, Αγία Πετρούπολη Luzhniki Stadium, Μόσχα Rostov Arena, Ροστόβ Kazan Arena, Καζάν Samara Arena, Σαμάρα Ekaterinburg Arena, Εκατερίνμπουργκ Nizhny Novgorod Stadium, Νίζνι Νόβγκοροντ Saint Petersburg Stadium, Αγία Πετρούπολη Volgograd Arena, Βόλγογκραντ Kaliningrad Stadium, Καλίνινγκραντ Spartak Stadium, Μόσχα Rostov Arena, Ροστόβ Fisht Stadium, Σότσι Nizhny Novgorod Stadium, Νίζνι Νόβγκοροντ Ekaterinburg Arena, Εκατερίνμπουργκ
Κυριακή 24/6 21:00 Πολωνία – Κολομβία ΕΡΤ1 Δευτέρα 25/6 17:00 Ουρουγουάη – Ρωσία ΕΡΤ1 Δευτέρα 25/6 17:00 Σ. Αραβία – Αίγυπτος ΕΡΤ2 Δευτέρα 25/6 21:00 Ισπανία – Μαρόκο ΕΡΤ1 Δευτέρα 25/6 21:00 Ιράν – Πορτογαλία ΕΡΤ2 Τρίτη 26/6 17:00 Δανία – Γαλλία ΕΡΤ1 Τρίτη 26/6 17:00 Αυστραλία – Περού ΕΡΤ2 Τρίτη 26/6 21:00 Νιγηρία – Αργεντινή ΕΡΤ1 Τρίτη 26/6 21:00 Ισλανδία – Κροατία ΕΡΤ2 Τετάρτη 27/6 17:00 Νότια Κορέα – Γερμανία ΕΡΤ1 Τετάρτη 27/6 17:00 Μεξικό – Σουηδία ΕΡΤ2 Τετάρτη 27/6 21:00 Σερβία – Βραζιλία ΕΡΤ1 Τετάρτη 27/6 21:00 Ελβετία – Κόστα Ρίκα ΕΡΤ2 Πέμπτη 28/6 17:00 Σενεγάλη – Κολομβία ΕΡΤ1 Πέμπτη 28/6 17:00 Ιαπωνία – Πολωνία ΕΡΤ2 Πέμπτη 28/6 21:00 Αγγλία – Βέλγιο ΕΡΤ1 Πέμπτη 28/6 21:00 Παναμάς – Τυνησία ΕΡΤ2 Σάββατο 30/6 17:00 Φάση των «16» ΕΡΤ1 Σάββατο 30/6 21:00 Φάση των «16» ΕΡΤ1 Κυριακή 1/7 17:00 Φάση των «16» ΕΡΤ1 Κυριακή 1/7 21:00 Φάση των «16» ΕΡΤ1 Δευτέρα 2/7 17:00 Φάση των «16» ΕΡΤ1 Δευτέρα 2/7 21:00 Φάση των «16» ΕΡΤ1 Τρίτη 3/7 17:00 Φάση των «16» ΕΡΤ1 Τρίτη 3/7 21:00 Φάση των «16» ΕΡΤ1 Παρασκευή 6/7 17:00 Προημιτελικός ΕΡΤ1 Παρασκευή 6/7 21:00 Προημιτελικός ΕΡΤ1 Σάββατο 7/7 17:00 Προημιτελικός ΕΡΤ1 Σάββατο 7/7 21:00 Προημιτελικός ΕΡΤ1 Τρίτη 10/7 21:00 Ημιτελικός ΕΡΤ1 Τετάρτη 11/7 21:00 Ημιτελικός ΕΡΤ1 Σάββατο 14/7 17:00 Μικρός τελικός ΕΡΤ1 Κυριακή 15/7 18:00 Τελικός ΕΡΤ1
Kazan Arena, Καζάν Samara Arena, Σαμάρα Volgograd Arena, Βόλγογκραντ Mordovia Arena, Σαράνσκ Kaliningrad Stadium, Καλίνινγκραντ Luzhniki Stadium, Μόσχα Fisht Stadium, Σότσι Saint Petersburg Stadium, Αγία Πετρούπολη Rostov Arena, Ροστόβ Ekaterinburg Arena, Εκατερίνμπουργκ Kazan Arena, Καζάν Spartak Stadium, Μόσχα Nizhny Novgorod Stadium, Νίζνι Νόβγκοροντ Samara Arena, Σαμάρα Volgograd Arena, Βολγκογκράντ Kaliningrad Stadium, Καλίνινγκραντ Mordovia Arena, Σαράνσκ Kazan Arena, Καζάν Fisht Stadium, Σότσι Luzhniki Stadium, Μόσχα Nizhny Novgorod Stadium, Νίζνι Νόβγκοροντ Samara Arena, Σαμάρα Rostov Arena, Ροστόβ Saint Petersburg Stadium, Αγία Πετρούπολη Spartak Stadium, Μόσχα Nizhny Novgorod Stadium, Νίζνι Νόβγκοροντ Kazan Arena, Καζάν Samara Arena, Σαμάρα Fisht Stadium, Σότσι Saint Petersburg Stadium, Αγία Πετρούπολη Luzhniki Stadium, Μόσχα Saint Petersburg Stadium, Αγία Πετρούπολη Luzhniki Stadium, Μόσχα
12
ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ Luzhniki Stadium
Πόλη: Μόσχα Χωρητικότητα: 80.000 Το γήπεδο που στο γρασίδι του θα φιλοξενήσει τον μεγάλο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018. Χτίστηκε το 1956 και από τότε έχει φιλοξενήσει πλήθος σημαντικών αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Είναι το Ολυμπιακό Στάδιο, που φιλοξένησε τους Αγώνες του 1980, έχει επίσης φιλοξενήσει Παγκόσμιο πρωτάθλημα χόκεϊ και πολλές άλλες εκδηλώσεις, μεταξύ αυτών και περισσότερους από 3.000 αγώνες ποδοσφαίρου! Είναι το «σπίτι» της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ρωσίας και το έχουν χρησιμοποιήσει ομάδες όπως η Σπαρτάκ Μόσχας και η ΤΣΣΚΑ.
Saint Petersburg Stadium
Πόλη: Αγιά Πετρούπολη Χωρητικότητα: 67.000 Το νέο υπερσύγχρονο γήπεδο της Αγίας Πετρούπολης είναι χτισμένο, στη θέση του Kirov Stadium, που στις μέρες του, ήταν ένα από μεγαλύτερα γήπεδα με 110.000 θεατές χωρητικότητα. Ιάπωνας αρχιτέκτονας σχεδίασε την κατασκευή του και το γήπεδο φιλοξένησε τον πρώτο αγώνα για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών το 2017. Το όραμα του αρχιτέκτονα για το στάδιο της Αγίας Πετρούπολης ήταν ένα διαστημόπλοιο που προσγειώθηκε στις όχθες του κόλπου της Φινλανδίας. Το επταώροφο κτίριο έχει ύψος 79 μέτρα. Τεχνολογικά, το στάδιο της Αγίας Πετρούπολης είναι μία από τις πιο σύγχρονες αρένες στον κόσμο. Εξοπλισμένο με αναδιπλούμενη οροφή και ολισθαίνουσα επιφάνεια, στον αγωνιστικό χώρο είναι σε θέση να φιλοξενεί κάθε είδους εκδήλωση ανά πάσα στιγμή του έτους - ακόμη και το χειμώνα.
Fisht Stadium Nizhny Novgorod Stadium
Πόλη: Σότσι Χωρητικότητα: 48.000 Βρίσκεται στο Ολυμπιακό Πάρκο στην κοιλάδα Imeretin στο Σότσι. Χτίστηκε το 2014 για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες και φιλοξένησε τις τελετές έναρξης και λήξης. Το στάδιο έχει ανακατασκευαστεί για τις ανάγκες του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είχε ανοίξει ξανά τις πύλες του για να φιλοξενήσει αγώνες για το κύπελλο Συνομοσπονδιών. Έχει πάρει το όνομα του από το όρος Fisht, στα βουνά του Καυκάσου και σημαίνει «λευκό κεφάλι». Η σιλουέτα της αρένας, μοιάζει με χιονισμένη κορυφή βουνού και σχεδιάστηκε από βρετανούς αρχιτέκτονες.
Πόλη: : Nizhny Novgorod Χωρητικότητα: 45.000 Σε μία από τις πιο γραφικές τοποθεσίες της πόλης και στη συμβολή των ποταμών Βόλγα και Οκα, βρίσκεται το στάδιο Nizhny Novgorod και κοντά στον καθεδρικό ναό, Alexander Nevsky. Η περιοχή αυτή έχει μία υπέροχη θέα στο Κρεμλίνο. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, ο σχεδιασμός του σταδίου, εμπνέεται από τις φυσικές πτυχές της περιοχής, το νερό και τον άνεμο. Παράλληλα, έχει μία σοβαρή όψη, που ταιριάζει στην ιστορικότητα της τοποθεσίας του. Η βασική του δομή αποτελείται από τριγωνικά στηρίγματα τοποθετημένα σε κύκλο και στηρίζει μία ημιδιαφανή κυματοειδή πρόσοψη. Το κτίριο περιβάλλεται από έναν διάδρομο που συνδέεται με σκάλες, ενώ το βράδυ έχει έναν εντυπωσιακό φωτισμό στις προσόψεις του.
Ekaterinburg Arena
Πόλη: Εκατερίνγμπουργκ Χωρητικότητα: 35.000 Στην Ekaterinburg Arena θα φιλοξενηθούν τα παιχνίδια των ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018. Είναι η έδρα μίας από της ιστορικότερες ομάδες της χώρας, της FC Ural και κατασκευάστηκε το 1953. Στο πέρασμα των χρόνων, έχουν γίνει αρκετές βελτιώσεις και η τελευταία από αυτές, έγινε για το Παγκόσμιο Κύπελλο και εγκαταστάθηκε οροφή. Η ιστορική πρόσοψη του σταδίου έμεινε ανέγγιχτη, ως αρχιτεκτονική κληρονομιά, αφού εμπεριέχει αρκετά στοιχεία του Σοβιετικού νεοκλασικισμού, όχι μάλιστα μόνο στην εξωτερική εμφάνιση του, αλλά και στις κερκίδες και στο εσωτερικό του με γλυπτά και αγγεία.
Samara Arena
Πόλη: Σαμάρα Χωρητικότητα: 45.000 Η κατασκευή του σταδίου ξεκίνησε το 2014 και παραδόθηκε για τους αγώνες του FIFA World Cup Russia 2018. H διαστημική του εμφάνιση έχει να κάνει κυρίως με την παράδοση της περιοχής, που είναι φημισμένη για τον τομέα της αεροδιαστημικής. Το σχήμα του σταδίου είναι ένα γυάλινος θόλος με μία ελαφριά βασική δομή, υψηλής τεχνολογίας. Ο φωτισμός ολοκληρώνει και τονίζει την υψηλή αρχιτεκτονική του. Θα φιλοξενήσει αγώνες και για την προημιτελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Mundial Volgograd Arena
Πόλη: Βόλγκογκραντ Χωρητικότητα: 45.000 Το Volgograd Arena χτίστηκε στους πρόποδες του Μνημείου, Mamayev Kurgan. Είναι ένα καινούργιο στάδιο, που μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, θα αποτελέσει έδρα της Ροστόρ. Η πρόσοψη του γηπέδου είναι ένας ανεστραμμένος κυκλικός κώνος, που αποτελείται από ένα ανοιχτό πλέγμα, που δίνει στο στάδιο μία ξεχωριστή και μοντέρνα μορφή. Έχουν προβλέψει ακόμη και στηρίγματα πρόσοψης με πτυχές, που μπορούν να μπαίνουν πυροτεχνήματα για μεγάλα αθλητικά και όχι μόνο γεγονότα. Η οροφή του σταδίου, είναι φτιαγμένη με ειδικό τρόπο, με καλώδια που θυμίζουν ακτίνες τροχού.
13
TV ERT Kaliningrad Stadium
Πόλη: Καλίνινγκραντ Χωρητικότητα: 35.000 Ένα νέο στάδιο που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Μάλιστα το γεγονός ότι το Καλίνινγκραντ θα φιλοξενήσει αγώνες τόσου μεγάλου βεληνεκούς, έκανε τις τοπικές αρχές να αναπτύξουν την περιοχή, που για πολλά χρόνια είχε μείνει έρημη. Μάλιστα το στάδιο σχεδιάστηκε έτσι, ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει και άλλες εκδηλώσεις, όχι μόνο αθλητικές και μεγάλες συναυλίες, ώστε να αποκτήσει ζωή και η γύρω περιοχή του.
Kazan Arena
Πόλη: Καζάν Χωρητικότητα: 45.000 Ακόμη ένα καινούργιο στάδιο. Δεν δημιουργήθηκε για το Παγκόσμιο κύπελλο, αλλά υπάρχει από το 2013, όταν και έγινε για τους Παγκόσμιους αγώνες Πανεπιστημίων. Τον Αύγουστο του 2013 έγινε εκεί ο πρώτος αγώνας για το Ρωσικό πρωτάθλημα, ενώ επίσης χρησιμοποιήθηκε για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών το 2017. Οι αρχιτέκτονες που έδωσαν τα «φώτα» τους στο ιστορικό Γουέμπλεϊ και που δημιούργησαν το Emirates Stadium, σχεδίασαν και την Kazan Arena, που θα φιλοξενήσει αγώνες για τη φάση των ομίλων και μέχρι και τα προημιτελικά. Έχει ένα μοναδικό σχεδιασμό, ο οποίος συνδυάζεται άψογα με το αστικό τοπίο του Καζάν. Από την κορυφή, η αρένα, που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Kazanka, μοιάζει σύμφωνα με τους κατοίκους της πόλης με ένα κρίνο.
Spartak Stadium Rostov Arena
Πόλη: Rostov On Don Χωρητικότητα: 45.000 Το Rostov Arena βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Don. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία, καθώς το γεγονός ότι θα φιλοξενηθούν εκεί αγώνες για μία τόσο μεγάλη αθλητική διοργάνωση, θα δώσει το έναυσμα για ανάπτυξη και στη γύρω περιοχή. Ο αρχικός σχεδιασμός του Rostov Arena συνδυάζεται αρμονικά με το γραφικό τοπίο. Το σχήμα της οροφής της αρένας μιμείται τα μαντεράκια του ποταμού Don. Τα ποικίλα ύψη των κερκίδων επιτρέπουν στους θεατές να απολαύσουν όχι μόνο αυτό που συμβαίνει στο γήπεδο, αλλά και να απολαύσουν τη θέα του Rostov-on-Don.
Mordovia Arena
Πόλη: Μόσχα Χωρητικότητα: 45.000 Όπως καταλαβαίνει κανείς και από το όνομα του σταδίου, είναι το «σπίτι» της Σπαρτάκ Μόσχας. Το γήπεδο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2010, στον χώρο του πρώην αεροδρομίου της Μόσχας. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 2014 φιλοξενήθηκε ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας, ενώ ήταν επίσης ένα από τα στάδια, που έγιναν ματς για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών. Η πρόσοψη του σταδίου, αποτελείται από εκατοντάδες μικρά «διαμάντια», που σχηματίζουν το σήμα της Σπαρτάκ. Μάλιστα μπορεί να αλλάζει, ανάλογα με την ομάδα που παίζει! Όταν αγωνίζεται η Σπαρτάκ γίνεται κόκκινο και λευκό, ενώ όταν παίζει η Εθνική ομάδα, ντύνεται τα χρώματα της Ρωσικής σημαίας.
Πόλη: Σαράνσκ Χωρητικότητα: 44.000 Με την 1000η επέτειο της ενοποίησης του λαού της Μορδοβίας, ξεκίνησαν εργασίες για το Mordovia Arena, το γήπεδο που βρίσκεται στην πόλη Σαράνσκ και στη λεκάνη του ποταμού Insar. Το στάδιο έχει κατασκευαστεί σε ωοειδές σχήμα. Το φωτεινό φάσμα των χρωμάτων του, συνδυάζει το πορτοκαλί, το κόκκινο και το λευκό. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, μερικές προσωρινές κατασκευές του γηπέδου θα κατεδαφιστούν και θα μειώσουν την χωρητικότητα του σε 25.000.
14
1O Παγκόσμιο Κύπελλο
Η
Mundial
ΙΣΤΟΡΙΑ
FIFA αποφάσισε η πρεμιέρα του νέου θεσμού να γίνει στην Ουρουγουάη, που ήταν η κάτοχος του ολυμπιακού χρυσού μεταλλίου και παράλληλα γιόρταζε τα 100 χρόνια από την ανεξαρτησίας της. Ήταν η πρώτη και μοναδική διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου, που έγινε χωρίς προκριματικό γύρο. Η FIFA κάλεσε όλες τις εθνικές ομάδες - μέλη της να συμμετάσχουν, αλλά το ταξίδι στην άλλη άκρη της γης ήταν σχεδόν απαγορευτικό, κυρίως για τις ευρωπαϊκές ομάδες. Οι οικονομικές συνθήκες της εποχής ήταν δύσκολες, εξαιτίας και του Χρηματιστηριακού Κραχ το 1929. Τελικά, 13 ομάδες θα λάβουν μέρος στο 1o Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και θα γράψουν ιστορία: Βέλγιο, Γαλλία, Ρουμανία και Γιουγκοσλαβία από την Ευρώπη, Ουρουγουάη, Αργεντινή, Χιλή, Μεξικό, Περού, Βραζιλία, Βολιβία, ΗΠΑ και Παραγουάη από την Αμερική. Οι ομάδες χωρίστηκαν σε 4 ομίλους και ο πρώτος κάθε ομίλου θα περνούσε στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Όλοι οι αγώνες έγιναν στην πρωτεύουσα της Ουρουγουάης, Μοντεβιδέο, και στα γήπεδα Σεντενάριο, Ποσίτος και Πάρκε Σεντράλ. Η διοργάνωση ξεκίνησε στις 3 μετά το μεσημέρι της 13ης Ιουλίου 1930 με δύο αγώνες. Η Γαλλία νίκησε 4-1 το Μεξικό, με τον γάλλο Λισιέν Λοράν να επιτυγχάνει το παρθενικό γκολ σε Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ οι ΗΠΑ επικράτησαν 3-0 του Βελγίου. Τα 5 γκολ που σημειώθηκαν στον αγώνα Γαλλίας - Μεξικού παρέμειναν τα περισσότερα για εναρκτήριο αγώνα Μουντιάλ έως το 2006, οπότε το σχετικό ρεκόρ καταρρίφθηκε στον αγώνα Γερμανίας Κόστα Ρίκα 4-2. Στα ημιτελικά συναντήθηκαν η Αργεντινή με τις ΗΠΑ και η Ουρουγουάη με τη Γιουγκοσλαβία. Ουρουγουάη και Αργεντινή προκρίθηκαν στον τελικό με το ίδιο σκορ, το χορταστικό 6-1 επί των αντιπάλων τους.
1930
Ουρουγουάη
Ο τελικός Ο τελικός έγινε στις 30 Ιουλίου στο επιβλητικό Σεντενάριο του Μοντεβιδέο, ενώπιον 93.000 θεατών. Η Ουρουγουάη σήκωσε το πρώτο Κύπελλο, νικώντας στον τελικό την Αργεντινή με 4-2, ανατρέποντας το εις βάρος της 2-1 του πρώτου ημιχρόνου. Τα γκολ σημείωσαν: 12’ Δοράδο (Ο), 20’ Πεουσέλε (Α), 37’ Στάμπιλε (Α), 58’ Σέα (Ο), 68’ Ιριάρτε (Ο) και 89’ Κάστρο (Ο).
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ: Μπαγιεστέρος, Νασάζι, Μασκερόνι, Αντράδε, Φερνάντες, Χεστίδο, Δοράδο, Σκαρόνε Κάστρο, Σέα, Ιριάρτε. ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Μποτάσο, Ντελατόρε, Πατερνόστερ, Χ. Εβαρίστο, Μόντι, Σονάρες, Πεουσέλε, Βαράγιο, Στάμπιλε, Φερέιρα, Μ. Εβαρίστο.
Mundial 2O Παγκόσμιο Κύπελλο
Τ
ο 2ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου έγινε από τις 27 Μαΐου έως τις 10 Ιουνίου του 1934 στην Ιταλία. Για πρώτη φορά διεξήχθη προκριματικός γύρος με τη συμμετοχή 32 ομάδων, από τις οποίες προκρίθηκαν οι 16 για την τελική φάση. Οι 16 ομάδες της τελικής φάσης (Ιταλία, ΗΠΑ, Αυστρία, Γαλλία, Ισπανία, Βραζιλία, Ελβετία, Ολλανδία, Σουηδία, Αργεντινή, Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Γερμανία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Αίγυπτος) διαγωνίσθηκαν με το σύστημα των νοκ άουτ αγώνων μέχρι τον τελικό. Τα αποτελέσματα της φάσης των 16: Ιταλία - ΗΠΑ 7-1,Γερμανία - Βέλγιο 5-2,Τσεχοσλοβακία - Ρουμανία 2-1, Αυστρία - Γαλλία 3-2,Ισπανία - Βραζιλία 3-1,Ελβετία - Ολλανδία 3-2, Σουηδία - Αργεντινή 3-2,Ουγγαρία - Αίγυπτος 4-2 Στην προημιτελική φάση σημειώθηκαν τα αποτελέσματα: Γερμανία Σουηδία 2-1, Αυστρία - Ουγγαρία 2-1, Τσεχοσλοβακία - Ελβετία 3-2 και Ιταλία - Ισπανία 1-1 στην παράταση (1-1 ο κανονικός αγώνας) και σε επαναληπτικό αγώνα την επομένη ημέρα 1-0 υπέρ της Ιταλίας. Στο παιχνίδι αυτό ο ελβετός διαιτητής Ρενέ Μερσέ ευνόησε σκανδαλωδώς τη «σκουάντρα ατζούρα», καθώς ακύρωσε δύο κανονικά γκολ των Ισπανών. Στα ημιτελικά της διοργάνωσης, η Τσεχοσλοβακία νίκησε άνετα τη Γερμανία με 3-1 και η Ιταλία δύσκολα την Αυστρία με 1-0. Οι Αυστριακοί παραπονέθηκαν μετά το τέλος του αγώνα ότι ο Μουσολίνι είχε στήσει το παιγνίδι και ότι ακόμα και ο διαιτητής έδινε πάσες στους Ιταλούς. Η Αυστρία ήταν μία από τις υπερδυνάμεις της εποχής, γνωστή με το προσωνύμιο «ομάδα θαύμα» («Wunderteam»). Στον μικρό τελικό, που έγινε στη Νάπολι (7 Ιουνίου), η Γερμανία νίκησε την Αυστρία με 3-2 και κατέκτησε την τρίτη θέση.
15 1934
ΙΤΑΛΙΑ
Ο τελικός Στον μεγάλο τελικό της 10ης Ιουνίου 1934 η «δυναμική» Ιταλία αναμετρήθηκε με τη «φινετσάτη» Τσεχοσλοβακία. Ο αγώνας έγινε στη Ρώμη στο «Εθνικό Στάδιο του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος» (σημερινό Φλαμίνιο), παρουσία 55.000 θεατών. Οι Τσέχοι προηγήθηκαν με τον Πουτς στο 71ο λεπτό και ισοφάρισαν οι Ιταλοί με τον Όρσι στο 81ο λεπτό. Το ματς πήγε στην παράταση και στο 95ο λεπτό ο Σκιάβιο πέτυχε το 2-1 και χάρισε το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο στη «Σκουάντρα Ατζούρα», από τα τέσσερα συνολικά, που έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΙΤΑΛΙΑ (Βιτόριο Πότσο): Κόμπι, Μοντσέλιο, Αλεμάντι, Φεράρις, Μόντι, Μπερτολίνι, Γκουάιτα, Μεάτσα, Σκιάβιο,Φεράρι, Όρσι. ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ (Κάρελ Πέτρου): Πλάνιτσκα, Τστιρόκι, Ζενίσεκ, Κρτσιλ, Τσάμπαλ, Κοστάλεκ, Πουτς, Νέγιεντλι, Σoμπότκα, Σβομπόντα, Γιούνεκ.
16
3O Παγκόσμιο Κύπελλο
Τ
Mundial
ΙΣΤΟΡΙΑ
ο 3ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 4 έως τις 19 Ιουνίου στη Γαλλία, με νικήτρια την κάτοχο του τίτλου Ιταλία. Η Ελλάδα συμμετείχε στον προκριματικό γύρο, χωρίς να καταφέρει να προκριθεί. Προκριματική Φάση Συνολικά, 37 εθνικές ομάδες έλαβαν μέρος στον προκριματικό γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938. Η Αργεντινή και η Ουρουγουάη δεν δήλωσαν συμμετοχή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη διεξαγωγή της τελικής φάσης στη Νότια Αμερική, ενώ η Ισπανία αποκλείστηκε, λόγω του εμφυλίου πολέμου. Η Αγγλία αρνιόταν πεισματικά να γίνει μέλος της FIFA κι έτσι για μία ακόμα φορά δεν έλαβε μέρος στη διοργάνωση. Τελική Φάση Στην τελική φάση του Μουντιάλ συμμετείχαν 15 εθνικές ομάδες: 12 από την Ευρώπη (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ουγγαρία, Νορβηγία, Βέλγιο, Ολλανδία, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Σουηδία, Ελβετία, Ρουμανία), δύο από την Αμερική (Βραζιλία, Κούβα) και μία από την Ασία (Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες σημερινή Ινδονησία). Η Αυστρία, αν και προκρίθηκε, δεν συμμετείχε, επειδή είχε προσαρτηθεί στη ναζιστική Γερμανία («Anschluss»). Οι αγώνες μέχρι τον τελικό έγιναν με το σύστημα νοκ-άουτ. Στους ημιτελικούς της διοργάνωσης, που διεξήχθησαν στις 16 Ιουνίου, η Ιταλία νίκησε 2-1 τη Βραζιλία και η Ουγγαρία συνέτριψε 5-1 τη Σουηδία. Στον αγώνα για την τρίτη θέση, που έγινε στο Μπορντό στις 19 Ιουνίου, η Βραζιλία επικράτησε της Σουηδίας με 4-2.
1938
Γαλλία
Ο τελικός Στις 19 Ιουνίου έγινε και ο μεγάλος τελικός στο Ολυμπιακό Στάδιο των Παρισίων, μεταξύ δύο σπουδαίων ομάδων της εποχής εκείνης, της Ιταλίας και της Ουγγαρίας. Η «Σκουάντρα Ατζούρα» νίκησε με 4-2 και υπερασπίστηκε τον τίτλο της. Τα γκολ των Ιταλών σημείωσαν οι Κολάουσι (6’, 35’) και Πιόλα (16’, 82’). Για τους Ούγγρους σκόραραν ο Τίτκος (8’) και ο Σάροσι (70’).
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΙΤΑΛΙΑ (Βιτόριο Πότσο): Ολιβιέρι, Φόνι, Ράβα, Σεραντόνι, Αντρεόλο, Λοκατέλι, Μπιαβάτι, Μεάτσα, Πιόλα,Φεράρι, Κολάουσι. ΟΥΓΓΑΡΙΑ (Άλφρεντ Σάφερ): Σάμπο, Πόλγκαρ, Μπίρο, Σαλάι, Λαζάρ, Σας, Βίντσε, Σάροσι, Ζένκελερ, Τίτκος, Σουτς.
Mundial 4O Παγκόσμιο Κύπελλο
Σ
υνολικά, 34 εθνικές ομάδες έλαβαν μέρος στον προκριματικό γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1950 για να διεκδικήσουν τις 15 θέσεις της τελικής φάσης (η 16η ανήκε δικαιωματικά στη διοργανώτρια χώρα). Για πρώτη φορά, στη διοργάνωση συμμετείχαν ομάδες από τα Βρετανικά νησιά, αφού είχαν γίνει μέλη της FIFA μόλις το 1946. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία απέκλεισε από τη διοργάνωση τη Γερμανία και την Ιαπωνία, που τις τιμώρησε με αυτό τον τρόπο για το μακελειό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ελλάδα. που μόλις είχε εξέλθει από έναν αιματηρό και καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο, δεν δήλωσε συμμετοχή. Τελική Φάση Στην τελική φάση συμμετείχαν τελικά μόνο 13 εθνικές ομάδες: 6 από την Ευρώπη (Ελβετία, Γιουγκοσλαβία, Αγγλία, Ισπανία, Σουηδία, Ιταλία) και 7 από την Αμερική (Βραζιλία, Ουρουγουάη, Μεξικό, ΗΠΑ, Χιλή, Παραγουάη, Βολιβία). Οι 13 ομάδες χωρίστηκαν σε τέσσερις ανισομερείς ομίλους και η πρώτοι τέσσερις των ομίλων συγκρότησαν ένα νέο όμιλο των τεσσάρων ομάδων, από τον οποίο θα προέκυπτε ο νικητής της διοργάνωσης. Από τους αγώνες της πρώτης φάσης ξεχώρισε η ιστορική νίκη των ΗΠΑ επί της Αγγλίας με 1-0 (29 Ιουνίου) και η ευρεία νίκη της Ουρουγουάης επί της Βολιβίας με 8-0 (2 Ιουλίου). Στον τελικό όμιλο προκρίθηκαν οι ομάδες της Βραζιλίας, της Ουρουγουάης, της Ισπανίας και της Σουηδίας. Οι Βραζιλιάνοι από την αρχή έδειξαν τις διαθέσεις τους, συντρίβοντας με 7-1 τη Σουηδία (9 Ιουλίου) και με 6-1 την Ισπανία (13 Ιουλίου). Αποκλειστικός στόχος τους ήταν η κατάκτηση του πρώτου τροπαίου μέσα στη χώρα τους. Η Ουρουγουάη ήταν η δεύτερη ομάδα που ξεχώρισε. Έφερε 2-2 με την Ισπανία (9 Ιουλίου) και νίκησε 3-2 με τη Σουηδία (13 Ιουλίου).
17 1950
βραζιλια
Ο τελικός
Έτσι, ο αγώνας της 16ης Ιουλίου ανάμεσα στη Βραζιλία και την Ουρουγουάη επείχε θέση τελικού. Ο αγώνας έγινε στο κατάμεστο «Μαρακανά», παρουσία 173.850 θεατών (ρεκόρ για ποδοσφαιρικό αγώνα) και η Βραζιλία ήταν το απόλυτο φαβορί. Προηγήθηκε, μάλιστα, στο σκορ με γκολ του Φριάσα στο 47ο λεπτό, αλλά οι Ουρουγουανοί δεν κατέρρευσαν, όπως ήταν αναμενόμενο. Στάθηκαν όρθιοι και με δύο γκολ των Σκιαφίνο (66’) και Γκίτζια (79’) νίκησαν με 2-1 και σήκωσαν το παγκόσμιο κύπελλο μέσα στο Μαρακανά.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ (Χουάν Λόπες Φοντάνα): Μάσπολι, Γκίτζια, Τεχέρα, Σκιαφίνο, Πέρες, Γκονσάλες, Βαρέλα, Μίγκες, Γκαμπέτα, Αντράδε, Μοράν ΒΡΑΖΙΛΙΑ (Φλάβιο Κόστα): Μπαρμπόζα, Αντεμίρ, Αουγκούστο, Μπάουερ, Τσίκο, Ντανίλο, Μπίγκοντε, Φρίασα, Ζαίρ, Ζουβενάλ, Ζιζίνιο.
18
5O Παγκόσμιο Κύπελλο
Τ
Mundial
ΙΣΤΟΡΙΑ
ο 5ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τη 16 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου στην Ελβετία, με νικήτρια την εθνική ομάδα της Δυτικής Γερμανίας, που κατέκτησε το πρώτο Μουντιάλ της ιστορίας της. Η Ελλάδα συμμετείχε στον προκριματικό γύρο, χωρίς να καταφέρει να προκριθεί στην τελική φάση. Στην τελική φάση συμμετείχαν 16 εθνικές ομάδες: 12 από την Ευρώπη (Ελβετία, Ουγγαρία, Αυστρία, Αγγλία, Δ. Γερμανία, Γιουγκοσλαβία, Γαλλία, Ιταλία, Τσεχοσλοβακία, Τουρκία, Βέλγιο, Σκωτία), τρεις από την Αμερική (Βραζιλία, Ουρουγουάη, Μεξικό) και 1 από την Ασία (Νότια Κορέα). Στη φάση των ομίλων, ο καταιγισμός των γκολ ήταν άνευ προηγουμένου και επομένου. Μερικά από τα σκορ που σημειώθηκαν: Ουγγαρία - Νότια Κορέα 9-0, Βραζιλία - Μεξικό 5-0, Τουρκία - Νότια Κορέα 7-0, Δ. Γερμανία - Τουρκία 7-2 και Αγγλία - Βέλγιο 4-4. Αναμφισβήτητα ξεχώρισε το 8-3 της σπουδαίας εκείνη την περίοδο Ουγγαρίας επί της Δυτικής Γερμανίας. Οι δύο αυτές ομάδες δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη και θα λύσουν οριστικά τις διαφορές τους στον τελικό της Βέρνης. Στον προημιτελικό γύρο προκρίθηκαν η Βραζιλία, η Γιουγκοσλαβία, η Ουγγαρία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Ουρουγουάη, η Αγγλία και η Ελβετία. Τα αποτελέσματα της προημιτελικής φάσης: Ουρουγουάη - Αγγλία 4-2,Αυστρία - Ελβετία 7-5,Δ. Γερμανία - Γιουγκοσλαβία 2-0,Ουγγαρία - Βραζιλία 4-2 Στους ημιτελικούς της 30ης Ιουνίου, η Δ. Γερμανία συνέτριψε την Αυστρία με 6-1, ενώ η Ουγγαρία νίκησε την κάτοχο του τίτλου Ουρουγουάη στην παράταση με 4-2 (2-2 ο κανονικός αγώνας). Στον μικρό τελικό της 3ης Ιουλίου, η Αυστρία νίκησε την κάτοχο του τίτλου Ουρουγουάη με 3-1 και κατέκτησε την 3η θέση.
1954
ελβετια
Ο τελικός
Έτσι, στον τελικό της 4ης Ιουλίου 1954 στο στάδιο «Βάνκντορφ» της Βέρνης βρέθηκαν αντιμέτωπες η Δυτική Γερμανία και η Ουγγαρία, που είχαν ξανασυναντηθεί και στη φάση των ομίλων στις 20 Ιουνίου. Τότε, η Ουγγαρία είχε θριαμβεύσει με 8-3 και όλοι πίστευαν ότι εύκολα ή δύσκολα θα σήκωνε την κούπα, αφού ομολογουμένως ήταν η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Όμως, όλοι έπεσαν έξω. Τα «πάντσερ» του Ζεπ Χερμπέργκερ έκαναν το θαύμα τους («Θαύμα της Βέρνης» έμεινε στην ιστορία ο τελικός του Μουντιάλ του 1954) και νίκησαν την Ουγγαρία με 3-2, αν και βρέθηκαν να χάνουν με 2-0 (6’ Πούσκας, 8’ Τσίμπορ). Τα γκολ των Δυτικογερμανών σημείωσαν οι: Μόρλοκ (10’), Ραν (18’, 84’).
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΔΥΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Ζεπ Χερμπέργκερ): Τούρεκ, Πόζιπαλ, Κολμάγερ, Λίμπριχ, Έκελ, Μάι, Ραν, Μόρλοκ, Φ. Βάλτερ, Ο. Βάλτερ, Σέφερ. ΟΥΓΓΑΡΙΑ (Γκούσταβ Σέμπες): Γκρόσιτς, Μπουζάνσκι, Λάντος, Μπόζικ, Λόραντ, Ζακαρίας, Τσίμπορ, Χιντεγκούτι, Κόκτσις, Πούσκας, Τοτ.
Mundial 6O Παγκόσμιο Κύπελλο
Τ
ο εναρκτήριο λάκτισμα του 6ου Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου δόθηκε στις 8 Ιουνίου 1958 και τα φώτα της γιορτής χαμήλωσαν στις 29 Ιουνίου, με τον μεγάλο τελικό και το θρίαμβο της Βραζιλίας. Στο Μουντιάλ της Σουηδίας πήραν μέρος 16 ομάδες από τις 53 που δήλωσαν συμμετοχή στον προκριματικό γύρο. Η Ελλάδα συμμετείχε στον 7ο προκριματικό όμιλο, με αντιπάλους τη Γιουγκοσλαβία και τη Ρουμανία. Με μία ισοπαλία, 3 ήττες και τέρματα 2-9, τερμάτισε τελευταία, ενώ την πρόκριση πήρε η Γιουγκοσλαβία. Η Βραζιλία έδειξε από την αρχή ότι θα είναι το φαβορί. Παίκτες, όπως οι Βαβά, Ντιντί, Ζίτο, Ζαγκάλο και Γκαρίντσα, διψούσαν να σηκώσουν το τρόπαιο για πρώτη φορά και να ξεπλύνουν τη ντροπή του 1950, όταν η «σελεσάο» έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο, μέσα στο σπίτι της, το περίφημο «Μαρακανά», από τη γειτόνισσά της Ουρουγουάη. Στο πλαίσιο του τετάρτου ομίλου νίκησε την Αυστρία με 3-0, αναδείχθηκε ισόπαλη με την Αγγλία με 0-0 και επικράτησε με 2-0 της Σοβιετικής Ένωσης του κορυφαίου τερματοφύλακα όλων των εποχών Λεβ Γιασίν. Στο παιχνίδι αυτό έκανε την εμφάνισή του ένας 17χρονος πιτσιρικάς, ονόματι Έντσον Αράντες Ντο Νασιμέντο, που ως Πελέ θα γράψει ιστορία και μαζί με τον Μαραντόνα εναλλάσσονται στα δημοψηφίσματα για τον τίτλο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Στον προημιτελικό γύρο, η Βραζιλία νίκησε την Ουαλία με 1-0 και στον ημιτελικό αντιμετώπισε τη μεγάλη Γαλλία των Κοπά και Φοντέν, την οποία συνέτριψε με 5-2. Στον άλλον ημιτελικό, η Σουηδία νίκησε την κάτοχο του τίτλου Δυτική Γερμανία με 3-1.
19 1958
ΣΟΥΗΔΙΑ
Ο τελικός Και φθάσαμε στις 29 Ιουνίου, όταν στο στάδιο «Ρασούντα» της Στοκχόλμης έγινε ο μεγάλος τελικός, με αντιπάλους τη Σουηδία και τη Βραζιλία, παρουσία 52.000 θεατών και με διαιτητή τον γάλλο Μορίς Γκιγκ. Οι «γαλαζοκίτρινοι» του ιταλοβραζιλιάνου τεχνικού Βιτσέντε Φέολα δεν χαρίστηκαν στους οικοδεσπότες της διοργάνωσης και τους συνέτριψαν με 5-2. Τα τέρματα σημείωσαν οι: Λίντχολμ (4’), Βάβα (10’, 32’), Πελέ (56’), Ζαγκάλο (68’), Σίμονσον (80’) και Πελέ (89’).
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΒΡΑΖΙΛΙΑ (Βινσέντε Φεόλα): Γκίλμαρ, Σάντος Ντ., Σάντος Ν., Ζίτο, Μπελίνι, Ορλάντο, Γκαρίντσα, Ντίντι, Βάβα, Πελέ, Ζαγκάλο. ΣΟΥΗΔΙΑ (Τζορτζ Ρέινορ): Σβένσον, Μπέργκμαρκ, Αξμπομ, Μπέριεσον, Γκούσταφσον, Πάρλινγκ, Χάμριν, Γκρεν, Σίμονσον, Λίντχολμ, Σκόγλουντ.
20
7 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
Mundial
ΙΣΤΟΡΙΑ
ο 7ο Παγκόσμιο Κύπελλο διοργανώνεται στη Χιλή της Νοτίου Αμερικής, χιλιάδες μέτρα πάνω από το ύψος της θάλασσας, στην επιβλητική οροσειρά των Άνδεων. Στα γήπεδα αυτής της μακρόστενης χώρας, ο Γκαρίντσα και η παρέα του θα αναδείξουν για ακόμη μια φορά το ποδοσφαιρικό μεγαλείο της «Σελεσάο»... Πάντως, μέχρι την έναρξη του Μουντιάλ, η Χιλή δεν περνούσε μια εύκολη περίοδο προετοιμασίας, καθώς φονικοί σεισμοί συγκλόνισαν όλη τη χώρα αφήνοντας εκατοντάδες νεκρούς στο πέρασμά τους. Επίσης, κατά τη διάρκεια του κυπέλλου, κυριάρχησαν το αντιαθλητικό παιχνίδι, οι διαιτητικές «σφαγές», τα επεισόδια και οι τραυματισμοί. Δεκατρείς παίκτες συνολικά τραυματίζονται και μένουν εκτός των υπόλοιπων αγώνων, μεταξύ τους και ο Πελέ που αποχωρεί με σπασμένο πόδι μόλις στον δεύτερο αγώνα της Βραζιλίας. Ευτυχώς, η λάμψη του βραζιλιάνικου ταλέντου έσωσε τα προσχήματα και την υστεροφημία της διοργάνωσης. Ντεμπούτο πραγματοποίησε η Βουλγαρία, ενώ εκτός τελικών έμειναν Σουηδία, Γαλλία. Ξαναέκανε τη ζημιά σε οικοδεσπότες Βραζιλία και Χιλή συγκρούονται υπό το βλέμμα 80.000 θεατών, στον πρώτο ημιτελικό του σταδίου «Νασιονάλ» της πρωτεύουσας Σαντιάγκο, όπου «η ντρίμπλα του Θεού» κάνει πάλι το θαύμα της. Ο Γκαρίντσα σκοράρει δύο φορές (9΄ & 31΄) και δίνει άλλη μία έξοχη ασίστ στον Βαβά (48΄ & 78΄). Οι γηπεδούχοι σκοράρουν δις με τον Τόρο στο 41΄ και τον Σάντσες στο 62΄ διαμορφώνοντας έτσι τον τελικό 4-2. Στον άλλο ημιτελικό, Γιουγκοσλαβία και Τσεχοσλοβακία διασταυρώνουν τα ξίφη τους με την τελευταία να παίρνει επάξια το εισιτήριο για τον τελικό 3-1 στο στάδιο «Σαουσαλίτο» ενώπιον 6.000 θεατών. Για ακόμη μία φορά κορυφαίος για την Τσεχοσλοβακία αναδεικνύεται ο τερματοφύλακας της Σρόιφ.
1962 ΧΙΛΗ
Ο τελικός Ο τελικός της 17ης Ιουνίου βρίσκει τις δύο ομάδες να παρατάσσονται μπροστά σε 70.000 θεατές με τους Τσεχοσλοβάκους να δηλώνουν πεισμωμένοι και πεπεισμένοι ότι θα κατακτήσουν το τρόπαιο και θα αποκαταστήσουν το χαμένο τους γόητρο μετά τον χαμένο τελικό του 1934 στην Ιταλία, όπου και λύγισαν με 2-1 στην παράταση. Πιο αποφασισμένη η Τσεχοσλοβακία, σκοράρει στο 15’ με τον Μάζοπουστ αλλά τις χαρές διαδέχεται η αστεία ισοφάριση του Αμαρίλντο στο 17’ για τη Βραζιλία, ο οποίος σκόραρε από πολύ πλάγια θέση σχεδόν στη γραμμή του άουτ. Ο Σρόιφ θα κρατήσει στη συνέχεια όρθια την ομάδα του αλλά η μη έξοδός του στο 69’ σε σέντρα των Βραζιλιάνων έδωσε την ευκαιρία στον Ζίτο να σκοράρει και η ασταθής επέμβασή του στη φάση του τρίτου γκολ στο 78’ έδωσε το δικαίωμα στον Βαβά να γράφει το τελικό 3-1. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο κορυφαίος τερματοφύλακας εκείνου του Μουντιάλ, είχε γίνει ο μοιραίος παίχτης του τελικού!!! Οι συνθέσεις των ομάδων: Βραζιλία (Αϊμόρ Μορέιρα): ): Ζιλμάρ ντος Σάντος Νέβες, Τζάλμα Σάντος, Μάουρο Ράμος, Ζόζιμο, Νίλτον Σάντος, Ζίτο, Βαλντίρ Περέιρα, Γκαρνίτσα, Βαβά, Αμαρίλντο Ταβάρες ντα Σιλβέιρα, Μάριο Ζαγκάλο. Τσεχοσλοβακία(Ρούντολφ Βίτλατσιλ): Βίλιαμ Σρόιφ, Γίρι Τίχι, Λάντισλαβ Νόβακ, Σβάτοπλουκ Πλούσκαλ, Γιαν Πόπλουχαρ, Γιόσεφ Μάσοπουστ, Τόμας Πόσπιχαλ, Άντολφ Σέρερ, Άντρεϊ Κβάσνακ, Γιόσεφ Καντράμπα, Γιόσεφ Γιέλινεκ
Mundial 8 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1966 διεξήχθη για πρώτη φορά στη χώρα που γέννησε τo ποδόσφαιρο, την Αγγλία, έναν περίπου αιώνα νωρίτερα. Πρόεδρος της FIFA ήταν τότε ο σερ Στάνλεΐ Ράους, που έλαβε τα μέτρα του, ώστε να ευνοηθεί η εθνική ομάδα της πατρίδας του. Η Αγγλία βρέθηκε σ’ έναν εύκολο όμιλο κι ορίστηκε να δώσει όλους τους αγώνες της στο Γουέμπλεϊ. Ποτέ άλλοτε διοργανώτρια χώρα δεν έτυχε ανάλογης εύνοιας. Η διοργάνωση του 1966 πέρασε στην ιστορία για τα αμφισβητούμενα γκολ στον τελικό, για τον «Μαύρο Πάνθηρα» της Πορτογαλίας Εουσέμπιο και για τους «τρελούς» Βορειοκορεάτες. Η αρχή της κόντρας Άγγλων - Αργεντινών Δεν έλειψαν και τα σκάνδαλα από αυτή τη διοργάνωση. Οι Αργεντινοί είχαν τη φήμη ότι παίζουν το πιο βρώμικο ποδόσφαιρο και η έκρηξη δεν άργησε να έρθει. Στο ματς με τη διοργανώτρια Αγγλία, ο δυτικογερμανός διαιτητής του αγώνα Ρ. Κραϊτλιάιν απέβαλε στο 35’ τον αρχηγό της Αργεντινής Ράτιν γιατί τον... στραβοκοίταξε. Οι Αργεντινοί, οι οποίοι διέθεταν τρεις μεγάλους παίκτες, τους Ονέγκα, Μάσα και Μαρζολίνι, και ταξίδεψαν στη Γηραιά Αλβιόνα για να κατακτήσουν το τρόπαιο, εγκατέλειψαν το γήπεδο. Ο διαιτητής ισχυρίστηκε ότι γνώριζε ισπανικά και ότι ο Ράτιν τον έβρισε. Δέκα λεπτά μετά η Αργεντινή επέστρεψε στο γήπεδο, αλλά με δέκα παίκτες δεν μπόρεσε να προκριθεί στον ημιτελικό. Με τη λήξη του αγώνα ο προπονητής της Αγγλίας Αλφ Ράμσεϊ απαγόρευσε στους παίκτες του να ανταλλάξουν φανέλες αποκαλώντας «ζώα» τους Αργεντινούς. Το επεισόδιο είχε και συνέχεια. Στο Μπουένος Άιρες οπαδοί επιτέθηκαν στην πρεσβεία της Αγγλίας, ενώ η Βρετανία με τη σειρά της ζήτησε από τη FIFA να αποβάλει την Αργεντινή από μέλος της.
21 1966
ΑΓΓΛΙΑ
Ο τελικός Στον τελικό μπροστά σε 100.000 θεατές, στο Γουέμπλεϊ, ο Χάλερ άνοιξε το σκορ για τους Δυτικογερμανούς, αλλά 6 λεπτά αργότερα ο Τζεφ Χαρστ ισοφάρισε για την Αγγλία και στη συνέχεια ο Πίτερς έκανε το 2-1. Απέμεναν δευτερόλεπτα για το σφύριγμα της λήξης και το Γουέμπλεϊ σίγησε. Εκτέλεση φάουλ του Εμεριχ, κεφαλιά του Χελντ, προβολή του Βέμπερ και 2-2 για τη Δυτική Γερμανία. Για πρώτη φορά ύστερα από 32 χρόνια, ο τελικός θα κρινόταν στην παράταση. Η φάση του 101’ έγραψε ιστορία. Από σουτ του Τζεφ Χαρστ, η μπάλα προσέκρουσε στο οριζόντιο δοκάρι, αναπήδησε στη γραμμή του τέρματος των Δυτικογερμανών κι απομακρύνθηκε. Ο Ελβετός διαιτητής Ντινστ δίστασε. Έτρεξε στον Σοβιετικό επόπτη Μπαχράμοφ που ανέλαβε την ευθύνη. Κατά τη γνώμη του, η μπάλα είχε περάσει τη γραμμή. Η Αγγλία προηγήθηκε με 3-2. Χρόνια μετά, η ανάλυση της φάσης από ηλεκτρονικό υπολογιστή απέδειξε ότι ο μακαρίτης πλέον Μπαχράμοφ είχε κάνει λάθος. Οι Δυτικογερμανοί παραδόθηκαν κι ο Χαρστ έκανε το 4-2, για να γίνει ο πρώτος και μοναδικός ποδοσφαιριστής που πέτυχε τρία γκολ σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πανευτυχείς οι Άγγλοι διεθνείς παρέλαβαν από τα χέρια της βασίλισσας Ελισάβετ το βαρύτιμο έπαθλο.
Οι συνθέσεις των ομάδων: Αγγλία: Μπανκς,Κοέν,Τσάρλτον,Μουρ (αρχηγός) Γουίλσον, Στάιλς, Άλαν Μπόλ Τζούνιορ, Τσάρλτον, Πίτερς, Χερστ,Χαντ Δυτική Γερμανία: Τιλκόβσκι,Χέτγκες,Σουλτς, Βέμπερ,Σνέλινγκερ, Μπεκενμπάουερ, Όβερατ, Χάλερ,Ζέελερ (αρχηγός),Χελντ,Έμερι
22
9 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
Mundial
ΙΣΤΟΡΙΑ
ο εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε με τη συνάντηση Μεξικού - Σοβιετικής Ένωσης 0-0, που διεξήχθη στις 31 Μαΐου 1970 στο μεγαλόπρεπο στάδιο Αζτέκα στην Πόλη του Μεξικού. Στο ίδιο γήπεδο έπεσε η αυλαία του Μουντιάλ στις 21 Ιουνίου με τον μεγάλο τελικό Βραζιλίας Ιταλίας 4-1. 71 ομάδες πήραν μέρος στον προκριματικό γύρο, που σημαδεύτηκε από την ποδοσφαιρική κόντρα της Ονδούρας με το Ελ Σαλβαδόρ, η οποία οδήγησε σε πολεμική αναμέτρηση τις δύο χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Η Ελλάδα έφθασε για πρώτη φορά στην ιστορία τόσο κοντά στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιε για μόλις ένα βαθμό. Συμμετείχε στον πρώτο προκριματικό όμιλο με αντιπάλους τη Ρουμανία, την Ελβετία και την Πορτογαλία. Με 2 νίκες, 3 ισοπαλίες και 1 ήττα και τέρματα 13-9 τερμάτισε δεύτερη, ένα βαθμό πίσω από τη Ρουμανία, που πήρε τελικά την πρόκριση. Στο προημιτελικό γύρο, η Ουρουγουάη νίκησε 1-0 τη Σοβιετική Ένωση, η Βραζιλία συνέχισε τις σπουδαίες εμφανίσεις της με νίκη 4-2 επί του Περού, ενώ η Ιταλία συνέτριψε 4-1 το Μεξικό. Στο πιο σπουδαίο παιχνίδι των προημιτελικών, η Γερμανία των Μπεκενμπάουερ και Μίλερ νίκησε 3-2 και απέκλεισε την κάτοχο του τίτλου Αγγλία, παίρνοντας τη ρεβάνς για την ήττα της στον τελικό του 1966. Στα ημιτελικά, η Βραζιλία νίκησε 3-1 την Ουρουγουάη με την απίθανη προσποίηση του Πελέ επί του τερματοφύλακα Μαζούρκεβιτς που όμως δεν κατέληξε σε γκολ, και η Ιταλία 4-3 τη Δυτική Γερμανία, σ’ ένα συγκλονιστικό αγώνα, με απίστευτη διακύμανση, που έκοβε την ανάσα. Κρίθηκε στην παράταση, καθώς στην κανονική του διάρκεια έληξε ισόπαλος 1-1 με τους Γερμανούς να ισοφαρίζουν στο 90ο λεπτό.
1970
ΜΕΞΙΚΟ
Ο τελικός Και φθάσαμε στις 21 Ιουνίου του 1970, όταν στο στάδιο Αζτέκα της Πόλης του Μεξικού έγινε ο μεγάλος τελικός, με αντιπάλους τη Βραζιλία και την Ιταλία, που διεκδικούσαν τον τρίτο τίτλο τους. 108.000 θεατές παρακολούθησαν τον αγώνα, με διαιτητή τον ανατολικογερμανό Γκλέκνερ. Η σελεσάο του Μάριο Ζαγκάλο δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στη Σκουάντρα Ατζούρα του Φερούτσιο Βαλκαρέτζι. Τη συνέτριψε με 4-1 και ήταν αυτή που σήκωσε το τρίτο Κύπελλο της ιστορίας της. Τα τέρματα σημείωσαν οι: Πελέ (18’), Ζέρσον (65’), Ζαϊρζίνιο (70’), Κάρλος Αλμπέρτο (86’), ενώ για τους Ιταλούς είχε ισοφαρίσει ο Μπονισένια (37’).
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Φέλιξ, Κάρλος Αλμπέρτο, Μπρίτο, Πιάζα, Εβεράλντο, Κλοντοάλντο, Ζέρσον, Ζαϊρζίνιο, Τοστάο, Πέλέ, Ριβελίνο. ΙΤΑΛΙΑ: Αλμπερτόζι, Τσέρα, Μπούρνιτς, Μπερτίνι, Ροζάτο, Φακέτι, Ντομεγκίνι, Ματσόλα, Ντε Σίστι, Μπονινσένια, Ρίβα.
Mundial 10 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
ο 10ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 13 Ιουνίου έως τις 7 Ιουλίου του 1974 στη Δυτική Γερμανία, με νικήτρια την εθνική ομάδα της διοργανώτριας χώρας, που κατέκτησε το δεύτερο τρόπαιό της. Η Ελλάδα συμμετείχε στον προκριματικό γύρο, χωρίς να καταφέρει να προκριθεί στην τελική φάση. Τελική Φάση Στην τελική φάση του Μουντιάλ συμμετείχαν 16 εθνικές ομάδες: 9 από την Ευρώπη (Δ. Γερμανία, Σκωτία, Ολλανδία, Ιταλία, Βουλγαρία, Ανατολική Γερμανία, Πολωνία, Γιουγκοσλαβία, Σουηδία), πέντε από την Αμερική (Βραζιλία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, Χιλή, Αϊτή), μία από την Αφρική (Ζαΐρ, νυν Κογκό) και μία από την Ωκεανία (Αυστραλία). Οι 16 ομάδες χωρίστηκαν σε τέσσερις ομίλους των τεσσάρων ομάδων έκαστος και οι οκτώ ομάδες που προκρίθηκαν χωρίστηκαν εκ νέου σε δύο ομίλους. Οι δύο πρώτοι των νέων ομίλων προκρίθηκαν στον τελικό και οι δύο δεύτεροι έπαιξαν στον μικρό τελικό. Η προημιτελική φάση της διοργάνωσης έγινε σε δύο ομίλους των τεσσάρων ομίλων έκαστος. Στον πρώτο όμιλο κυριάρχησε η Ολλανδία του Κρόιφ, που νίκησε κατά σειρά την Αργεντινή με 4-0, την Ανατολική Γερμανία με 2-0 και τη Βραζιλία με 2-0. Στον δεύτερο όμιλο, την πρωτιά απέσπασε η Δυτική Γερμανία με τρεις νίκες (Γιουγκοσλαβία 2-0, Σουηδία 4-2, Πολωνία 1-0). Στον μικρό τελικό της 6ης Ιουλίου συναντήθηκαν οι δύο δεύτερες των προημιτελικών ομίλων, Βραζιλία και Πολωνία. Η σπουδαία εκείνη την περίοδο Πολωνία, με γκολ του Λάτο στο 76ο λεπτό, νίκησε με 1-0 τη Βραζιλία και κατέκτησε την τρίτη θέση.
23 1974
ΔΥΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Ο τελικός Στον μεγάλο τελικό της 7ης Ιουλίου στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου αναμετρήθηκαν η διοργανώτρια Δυτική Γερμανία του Φραντς Μπεκενμπάουερ με την Ολλανδία του Γιόχαν Κρόιφ. Οι Ολλανδοί άνοιξαν το σκορ στο 2’ με πέναλτι του Νέεσκενς, χωρίς οι Γερμανοί να έχουν ακουμπήσει την μπάλα. Τα «πάντσερ» ανασυντάχθηκαν και προτού λήξει το ημίχρονο είχαν ανατρέψει την κατάσταση, με γκολ των Μπράιτνερ με πέναλτι (25’) και Γκερντ Μίλερ (43’). Στο δεύτερο ημίχρονο, παρά τις εκατέρωθεν χαμένες ευκαιρίες, το σκορ δεν άλλαξε και η Δυτική Γερμανία, μετά από 20 χρόνια πανηγύρισε το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΔΥΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Χέλμουτ Σεν): Μάγερ, Φογκτς, Σβάρτσενμπεκ, Μπεκενμπάουερ, Μπόνοφ, Χένες, Γκραμπόφσκι, Όφερατ, Μίλερ, Χέλτσενμπάιν. ΟΛΛΑΝΔΙΑ (Ρίνους Μίχελς): Γιόνγκμπλουντ, Σουρμπίρ, Χάαν, Ρισμπέργκεν, Κρολ, Γιάνσεν, Βαν Χάνεγκεμ, Νέεσκενς, Ρεπ, Κρόιφ, Ρέζενμπρικ.
24
Mundial
ΙΣΤΟΡΙΑ
11 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
ο 11ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τη 1 έως τις 25 Ιουνίου στην Αργεντινή, με νικήτρια την εθνική ομάδα της διοργανώτριας χώρας, που κατέκτησε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της. Η Ελλάδα συμμετείχε στον προκριματικό γύρο, χωρίς να καταφέρει να προκριθεί. Προκριματική Φάση Συνολικά, 107 εθνικές ομάδες έλαβαν μέρος στον προκριματικό γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Η χώρα μας συμμετείχε στον 9ο προκριματικό όμιλο της Ευρωπαϊκής Ζώνης, με αντιπάλους τη Σοβιετική Ένωση και την Ουγγαρία. Με προπονητή τον Λάκη Πετρόπουλο, η εθνική μας ομάδα με 1 νίκη, 1 ισοπαλία και 2 ήττες τερμάτισε στην τρίτη και τελευταία θέση του ομίλου της και απέτυχε για μία ακόμη φορά να προκριθεί σε τελική φάση ενός Μουντιάλ. Τελική Φάση Στην τελική φάση του Μουντιάλ συμμετείχαν 16 εθνικές ομάδες: 10 από την Ευρώπη (Πολωνία, Δ. Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Ουγγαρία, Αυστρία, Ολλανδία, Σουηδία, Σκωτία), τέσσερις από την Αμερική (Βραζιλία, Αργεντινή, Βολιβία, Μεξικό, Περού), μία από την Αφρική (Τυνησία) και μία από την Ασία (Ιράν). Χωρίστηκαν σε τέσσερις ομίλους των τεσσάρων ομάδων έκαστος και οι 8 ομάδες που προέκυψαν χωρίστηκαν εκ νέου σε δύο ομίλους. Οι δύο πρώτοι των νέων ομίλων προκρίθηκαν στον τελικό και οι δύο δεύτεροι έπαιξαν στον μικρό τελικό. Στον μικρό τελικό, που διεξήχθη στο «Μονουμεντάλ» του Μπουένος Άιρες στις 24 Ιουνίου, η Βραζιλία νίκησε 2-1 την Ιταλία και κατέκτησε την τρίτη θέση. Τα γκολ σημείωσαν ο Κάουζιο για τη “σκουάντρα ατζούρα” (38’) και ο Νελίνιο (63’) και Ντιρσέου (70’) για τη «σελεσάο».
Βασίλης Σαμαράς Computer System
Ιωλκού 155 – Γ.Δήμου Βόλος | Τηλ: 2421072039 | Κιν: 6973747833 www.e-restart.gr | email: samvasilis@gmail.com
1978
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Ο τελικός
Στις 25 Ιουνίου στο ¨Μονουμεντάλ”, στο ίδιο γήπεδο έγινε ο μεγάλος τελικός, στον οποίο η Αργεντινή επικράτησε της Ολλανδίας με 3-1 στην παράταση (κανονικός αγώνας 1-1) και κατέκτησε το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο της ιστορίας της. Τα γκολ των «μπιανκοσελέστε» σημείωσαν οι Κέμπες (38’, 104’) και Μπερτόνι (114’), ενώ για τους «οράνιε» είχε ισοφαρίσει στην κανονική διάρκεια του αγώνα ο Νανίγκα.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ(Σέζαρ Λουίς Μενότι): Φιλιόλ, Ολγκίν, Γκαλβάν, Πασαρέλα, Ταραντίνι, Αρντίλες (65΄Λαρόσα), Γκαλιέγκο, Μπερτόνι, Κέμπες, Λούκε, Ορτίς (74’ Χούζεμαν). ΟΛΛΑΝΔΙΑ (Ερνστ Χάπελ): Γιόνγκμπλουντ, Γιάνσεν (72’ Σουρμπίρ), Μπραντς, Κρολ, Πόρτβλιτ, Χάαν, Βίλι βαν ντερ Κέρχοφ, Νέεσκενς, Ρενέ βαν ντερ Κέρχοφ, Ρεπ (58’ Νανίγκα), Ρέζενμπρικ.
Mundial 12O Παγκόσμιο Κύπελλο
Τ
ο 12ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 13 Ιουνίου έως τις 11 Ιουλίου στην Ισπανία, με νικήτρια την εθνική ομάδα της Ιταλίας, που κατέκτησε το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της. Η Ελλάδα συμμετείχε στον προκριματικό γύρο, χωρίς να καταφέρει να προκριθεί στην τελική φάση. Προκριματική Φάση: Συνολικά, 109 εθνικές ομάδες έλαβαν μέρος στον προκριματικό γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982, για να διεκδικήσουν τις 24 θέσεις της τελικής φάσης. Η Ελλάδα συμμετείχε στον δύσκολο 5ο προκριματικό όμιλο της Ευρωπαϊκής Ζώνης, με αντιπάλους την Ιταλία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Δανία και το Λουξεμβούργο. Με προπονητή τον Αλκέτα Παναγούλια σημείωσε 3 νίκες, 1 ισοπαλία και 4 ήττες και τερμάτισε στην τέταρτη θέση του ομίλου της, αποτυγχάνοντας για μία ακόμη φορά να προκριθεί σε τελική φάση ενός Μουντιάλ. Από τους αγώνες της πρώτης φάσης ξεχώρισε το 10-1 της Ουγγαρίας επί του Ελ Σαλβαδόρ και η πρόκριση της μετέπειτα νικήτριας Ιταλίας χωρίς νίκη. Στη δεύτερη φάση της διοργάνωσης προκρίθηκαν 12 ομάδες: Πολωνία, Ιταλία, Δ. Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Αργεντινή, Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Βόρεια Ιρλανδία, Βραζιλία και Σοβιετική Ένωση. Στο δεύτερο γύρο η Ιταλία εμφανίσθηκε αναγεννημένη και με δύο νίκες επί της Βραζιλίας (3-2) και της Αργεντινής (2-1) προκρίθηκε πανηγυρικά στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Εκεί βρέθηκε αντιμέτωπη με την Πολωνία, την οποία νίκησε εύκολα με 2-0. Ο άλλος ημιτελικός μεταξύ Δ. Γερμανίας και Γαλλίας ήταν συγκλονιστικός και δίκαια θεωρείται ένας από τους καλύτερους αγώνες όλων των εποχών. Οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες 3-3 και μετά την παράταση (1-1 ο κανονικός αγώνας) και για πρώτη φορά στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων οδηγήθηκαν στα πέναλτι. Η Δυτική Γερμανία επικράτησε με 5-4 και προκρίθηκε στον τελικό. Στον μικρό τελικό της διοργάνωσης, που έγινε στις 10 Ιουλίου στο Αλικάντε, η Πολωνία νίκησε 3-2 τη Γαλλία και κατέκτησε την τρίτη θέση.
25 1982
ΙΣΠΑΝΙΑ
Ο τελικός
Ο τελικός του 12ου Παγκοσμίου Κυπέλλου μεταξύ Ιταλίας και Δ. Γερμανίας έγινε στις 11 Ιουλίου 1982 στο «Μπερναμπέου» της Μαδρίτης, ενώπιον 90.000 θεατών. Η «Σκουάντρα Ατζούρα» ήταν καταιγιστική στο δεύτερο ημίχρονο της συνάντησης και δεν άφησε περιθώρια στα «πάντσερ» να αμφισβητήσουν την ανωτερότητά της. Επικράτησε με 3-1 και κατέκτησε για τρίτη φορά και πρώτη μεταπολεμικά το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τα γκολ των Ιταλών σημείωσαν οι Ρόσι (57’), Ταρντέλι (69’) και Αλτομπέλι (81’), ενώ οι Γερμανοί μείωσαν στο 83ο λεπτό με τον Μπράιτνερ.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΙΤΑΛΙΑ (Έντσο Μπέαρτζοτ): Τζοφ, Τζεντίλε, Καμπρίνι, Κολοβάτι, Σιρέα, Μπέργκομι, Οριάλι, Ταρντέλι, Κόντι, Ρόσι, Γκρατσιάνι (7’ Αλτομπέλι, 89’ Κάουζιο). Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Γιουπ Ντέρβαλ): Σουμάχερ, Καλτς, Μ. Φέρστερ, Κ. Χ. Φέρστερ, Στίλικε, Ντρέμλερ (62’ Χρούμπες), Μπράιτνερ, Μπρίγκελ, Λιτμπάρσκι, Φίσερ, Ρουμενίγκε (70’ Μίλερ).
26
ΙΣΤΟΡΙΑ
13 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
ο 13ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 31 Μαΐου έως τις 29 Ιουνίου του 1986 στο Μεξικό, που έγινε έτσι η πρώτη χώρα που διοργάνωσε Μουντιάλ για δεύτερη φορά (η πρώτη το 1970). Στα γήπεδα της χώρας των Αζτέκων έλαμψε η ποδοσφαιρική πανουργία και ιδιοφυΐα του αργεντίνου Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα («μισός άγγελος, μισός διάβολος», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό της γαλλικής Εκίπ), που πρωταγωνίστησε σε δύο «επεισόδια», στο «Χέρι του Θεού» και το «Γκολ του αιώνα», όπως έμειναν στην ιστορία. Και τα δυο περιστατικά συνέβησαν στον αγώνα της Αργεντινής με την Αγγλίας (2-1) για την προημιτελική φάση της διοργάνωσης. Στη φάση των 16 της διοργάνωσης κυριάρχησαν τα φαβορί, με εξαίρεση τον αποκλεισμό της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ιταλίας από την ανερχόμενη τότε Γαλλία του Μισέλ Πλατινί και της Σοβιετικής Ένωσης από το Βέλγιο, που προήλθε πάντως από διαιτητικά «όργια» (κατακυρώθηκαν 2 γκολ οφσάιντ των Βέλγων). Τα άλλα τρία παιχνίδια της προημιτελικής φάσης κρίθηκαν στα πέναλτι: Γαλλία - Βραζιλία 1-1 (5-4 στα πέναλτι), Δ. Γερμανία Μεξικό 0-0 (4-1 στα πέναλτι) και Βέλγιο - Ισπανία 1-1 (6-5). Στους δύο ημιτελικούς της διοργάνωσης, η Αργεντινή νίκησε το Βέλγιο με 2-0, με δύο γκολ του Μαραντόνα και η Δυτική Γερμανία τη Γαλλία με 2-0 (Μπρέμε και Φέλερ τα γκολ). Για την τρίτη θέση, η Γαλλία νίκησε στην παράταση το Βέλγιο με 4-2 (2-2).
Mundial 1986
ΜΕΞΙΚΟ
Ο τελικός Στον μεγάλο τελικό της 29ης Ιουνίου αναμετρήθηκαν η Αργεντινή και η Δυτική Γερμανία στο Στάδιο Αζτέκα της Πόλης του Μεξικού, παρουσία 114.600 θεατών. Ο αγώνας ήταν συγκλονιστικός και κρίθηκε υπέρ της Αργεντινής με 3-2, με γκολ που σημείωσε στο 86ο λεπτό ο Μπουρουσάγκα, ύστερα από πάσα του “εξαφανισμένου” σε όλο τον αγώνα Μαραντόνα. Η Αργεντινή είχε προηγηθεί με 2-0 (22’ Μπράουν, 53’ Βαλντάνο) και οι Γερμανοί είχαν ισοφαρίσει σε 2-2 με τους Ρουμενίγκε (73’) και Φέλερ (83’). Διαιτητής της συνάντησης ήταν ο βραζιλιάνος Ρομουάλντο Άρπι Φίλιο.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ (Κάρλος Μπιλάρδο): Πούμπιδο, Κουτσιούφο, Μπράουν, Ρουγκέρι, Ολαρτικοετσέα, Τζιούστι, Ενρίκε, Μπουρουσάγκα (90’ Τρομπιάνι), Μπατίστα, Μαραντόνα, Βαλντάνο. Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Φραντς Μπεκενμπάουερ): Σουμάχερ, Μπέρτχολντ, Φέρστερ, Έντερ, Γιάκομπς, Μπρίγκελ, Ματέους, Ρουμενίγκε, Μάγκατ (62’ Χένες), Άλοφς (46’ Φέλερ), Μπρέμε.
Mundial 14 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
ο 14ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 8 Ιουνίου έως τις 8 Ιουλίου στα γήπεδα της Ιταλίας, η οποία έγινε η δεύτερη χώρα που διοργάνωσε Μουντιάλ για δεύτερη φορά. Ξεκίνησε με μία μεγάλη έκπληξη, που προϊδέαζε για μία σπουδαία διοργάνωση. Στον εναρκτήριο αγώνα της 8ης Ιουνίου, το Καμερούν με γκολ του Μπιγίκ στο 67ο λεπτό επικράτησε της κατόχου του τίτλου Αργεντινής, που είχε στις τάξεις της τον Ντιέγο Μαραντόνα. Συνολικά, 116 εθνικές ομάδες έλαβαν μέρος στον προκριματικό γύρο, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Συμμετείχε στον 1ο Προκριματικό Όμιλο της Ευρωπαϊκής Ζώνης, με αντιπάλους τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τη Δανία. Η εθνική ομάδα απέτυχε παταγωδώς με δύο πεντακάθαρες εκτός έδρας ήττες από Ρουμανία και Βουλγαρία και μία συντριβή από τη Δανία με 7-1, που αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες σε έκταση ήττες στην ιστορία της. Στην τελική φάση του Μουντιάλ συμμετείχαν 24 ομάδες: 14 από την Ευρώπη, έξι από την Αμερική, δύο από την Αφρική και δύο από την Ασία. Χωρίστηκαν σε έξι ομίλους των τεσσάρων ομάδων έκαστος, ενώ 16 ομάδες προκρίθηκαν για τη δεύτερη φάση, όπου με νοκ-άουτ αγώνες οδηγήθηκαν στο ζευγάρι του τελικού. Στον προημιτελικό γύρο, η Αργεντινή νίκησε 3-2 τη Γιουγκοσλαβία στα πέναλτι (κανονικός αγώνας 0-0), η Δυτική Γερμανία 1-0 την Τσεχοσλοβακία και η Ιταλία με το ίδιο σκορ την Ιρλανδία. Το συγκλονιστικότερο παιγνίδι του γύρου, αλλά και της διοργάνωσης, έγινε στη Νάπολι μεταξύ της Αγγλίας και του Καμερούν. Τα “λιοντάρια” από το νησί νίκησαν τα “αδάμαστα λιοντάρια” από την Αφρική με 3-2 στην παράταση, αφού ο Ροζέ Μιλά και η παρέα του έφθασαν πολύ κοντά στον τελικό στην κανονική διάρκεια του αγώνα, προτού μιλήσει η κλάση του μεγάλου κανονιέρη Γκάρι Λίνεκερ. Οι δύο ημιτελικοί αγώνες κρίθηκαν για πρώτη στην ιστορία του θεσμού στα πέναλτι και με το ίδιο ακριβώς σκορ: Αργεντινή - Ιταλία 1-1 (4-3 στα πέναλτι) και Δυτική Γερμανία - Αγγλία 1-1 (4-3 στα πέναλτι).
27 1990
ΙΤΑΛΙΑ
Ο τελικός Το βράδυ της 8ης Ιουλίου παρατάχθηκαν στο Ολύμπικο της Ρώμης οι ομάδες της Αργεντινής και της Δυτικής Γερμανίας, σε μια επανάληψη του προ τετραετίας τελικού στο Μουντιάλ του Μεξικού. Όμως, σε αντίθεση με εκείνο το συγκλονιστικό παιχνίδι, ο τελικός αυτός ήταν ένα τα χειρότερα ματς της διοργάνωσης και κρίθηκε με πέτσινο πέναλτι, που σφύριξε υπέρ των γερμανών στο 85ο λεπτό ο ανεκδιήγητος μεξικάνος διαιτητής Εδγάρδο Κοντεζάλ. Ο Αντρέα Μπρέμε ευστόχησε και χάρισε στη Δυτική Γερμανία τον τρίτο τίτλο της ιστορίας της, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ της Βραζιλίας.
Οι συνθέσεις των ομάδων:
Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Ίλγκνερ, Μπέρτχολντ (72’ Ρόιτερ), Μπρέμε, Αουγκεντάλερ, Κόλερ, Μπούχβαλντ, Λιτμπάρσκι, Χέσλερ, Φέλερ, Ματέους, Κλίνσμαν. ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Γκοϊκοετσέα, Ρουγκέρι (46’ Μονζόν), Σενσίνι, Σιμόν, Σερισουέλα, Λορέντσο, Μπουρουσάγα (54’ Καλντερόν), Μπασουάλδο, Ντεσότι, Μαραντόνα, Τρόλιο.
28
15 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
Mundial
ΙΣΤΟΡΙΑ
ο 15ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 17 Ιουνίου έως τις 17 Ιουλίου του 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες, την πρώτη χώρα εκτός Ευρώπης και Νοτίου Αμερικής, που διοργάνωσε Μουντιάλ. Παρούσα για πρώτη φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου η Εθνική Ελλάδας. Προκριματική Φάση Συνολικά, 147 εθνικές ομάδες έλαβαν μέρος στον προκριματικό γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Η χώρα μας συμμετείχε στον Ε’ προκριματικό όμιλο της Ευρωπαϊκής Ζώνης, με αντιπάλους τη Ρωσία, την Ισλανδία, την Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο και τη Γιουγκοσλαβία. Όμως, τον Οκτώβριο του 1992 η FIFA απέκλεισε τη Γιουγκοσλαβία από τη διοργάνωση, λόγω του εμφυλίου πολέμου κι έτσι το έργο της εθνικής μας έγινε ευκολότερο. Με δύο ομάδες να προκρίνονται από τον όμιλό της, η ομάδα του Αλκέτα Παναγούλια δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και με 6 νίκες και 2 ισοπαλίες προκρίθηκε πανηγυρικά για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελική φάση παγκοσμίου κυπέλλου. Τα αποτελέσματα της Εθνικής μας Βοστώνη (21 Ιουνίου 1994): Ελλάδα - Αργεντινή 0-4 (2’, 44’, 90’ Μπατιστούτα, 60’ Μαραντόνα) Σικάγο (26 Ιουνίου 1994): Ελλάδα - Βουλγαρία 0-4 (5’, 55’ Στόιτσκοφ, 66’ Λέτσκοφ, 90’ Μποριμίροφ) Βοστώνη (29 Ιουνίου 1994): Ελλάδα - Νιγηρία 0-2 (45’ Τζορτζ, 90’ Αμοκάτσι) Στην προημιτελική φάση, η Βουλγαρία έκανε τη μεγάλη έκπληξη και απέκλεισε την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία με 2-1. Δύσκολα κρίθηκαν και οι άλλοι τρεις προημιτελικοί: Ιταλία - Ισπανία 2-1, Βραζιλία - Ολλανδία 3-2 και Ρουμανία - Σουηδία 2-2 (4-5 στα πέναλτι). Στα ημιτελικά, η Βραζιλία επικράτησε της Σουηδίας με 1-0 και η Ιταλία της Βουλγαρίας. Για την τρίτη θέση, η Βουλγαρία συνέτριψε τη Βουλγαρία με 4-0 (16 Ιουλίου 1994).
1994 ΗΠΑ
Ο τελικός Έτσι, στον τελικό της 17ης Ιουλίου, που διεξήχθη στο «Ρόουζ Μπόουλ» της Πασαντίνα αναμετρήθηκαν η Βραζιλία και η Ιταλία, δύο μεγάλες δυνάμεις του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, που μετρούσαν από τρεις κατακτήσεις η κάθε μία τους. Ο αγώνας είχε όλες τις προδιαγραφές για να γίνει ο τέλειος τελικός. Τελικά, αποδείχθηκε μία ιδιαίτερη βαρετή διαδικασία, που θα μείνει στην ιστορία ως ο πρώτος τελικός, που κρίθηκε στα πέναλτι. Η κανονική διάρκεια και η παράταση έληξαν χωρίς γκολ και στα πέναλτι η Βραζιλία του Μπεμπέτο, του Ρομάριο και του Ντούνγκα ήταν πιο εύστοχη και νίκησε με 3-2. Τραγική μορφή του τελικού, ο σπουδαίος ιταλός επιθετικός Ρομπέρτο Μπάτζιο, που έχασε το καθοριστικό πέναλτι και ουσιαστικά χάρισε το τέταρτο κύπελλο στη «σελεσάο».
Οι συνθέσεις των ομάδων:
ΒΡΑΖΙΛΙΑ (Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα): Ταφαρέλ, Ζορζίνιο (21’ Καφού), Αλνταίρ, Μάρσιο Σάντος, Μπράνκο, Μάουρο Σίλβα, Ντούνγκα, Μαζίνιο, Ζίνιο (106’ Βιόλα), Ρομάριο, Μπεμπέτο. ΙΤΑΛΙΑ (Αρίγκο Σάκι): Παλιούκα, Μούσι (35’ Απολλόνι), Μπαρέζι, Μαλντίνι, Μπεναρίβο, Μπέρτι, Ν. Μπάτζιο, Αλμπερτίνι, Ντοναντόνι, Ρ. Μπάτζιο (95’ Εβάνι), Μασάρο.
Mundial 16 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
ο 16ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 10 Ιουνίου έως τις 12 Ιουλίου του 1998 στη Γαλλία, με τη διοργανώτρια χώρα να αναδεικνύεται νικήτρια και να κατακτά το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της. Η εθνική Ελλάδας συμμετείχε στην προκριματική φάση, αλλά δεν κατάφερε να δώσει το «παρών» για δεύτερη φορά σε τελική φάση. Στη φάση των 16 προκρίθηκαν οι ομάδες της Βραζιλίας, της Νορβηγίας, της Χιλής, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Δανίας, της Νιγηρίας, της Παραγουάης, της Ολλανδίας, του Μεξικού, της Γερμανίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Ρουμανίας, της Αγγλίας, της Αργεντινής και της Κροατίας. Έκπληξη αποτέλεσε η πρωτιά της Νιγηρίας και ο αποκλεισμός της Ισπανίας στον τέταρτο όμιλο. Στην προημιτελική φάση της διοργάνωσης σημειώθηκαν τα αποτελέσματα: Βραζιλία - Δανία 3-2,Ολλανδία - Αργεντινή 2-1,Ιταλία - Γαλλία 0-0 (3-4 στα πέναλτι),Γερμανία - Κροατία 0-3 Στα ημιτελικά της διοργάνωσης, η Βραζιλία νίκησε στα πέναλτι με 4-2 την Ολλανδία (1-1 ο κανονικός αγώνας και η παράταση) και η Γαλλία την Κροατία με 2-1. Βραζιλία και Γαλλία πέρασαν στον τελικό της 12ης Ιουλίου. Στον μικρό τελικό, που έγινε στις 11 Ιουλίου, η Κροατία νίκησε 2-1 την Ολλανδία και κατέκτησε την τρίτη θέση.
29 1998
ΓΑΛΛΙΑ
Ο τελικός Στον μεγάλο τελικό της 12ης Ιουλίου που έγινε στο Σταντ Ντε Φρανς του Παρισιού, η Γαλλία νίκησε εύκολα τη Βραζιλία με 3-0 και κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία της το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τα γκολ των τρικολόρ σημείωσαν οι Ζιντάν (27’, 45’) και Πετί (90’). Ο αγώνας επισκιάστηκε από το μυστήριο και τις ίντριγκες σχετικά με το τι συνέβη στον Ρονάλντο, που παρουσιάστηκε αγνώριστος στο γήπεδο.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΓΑΛΛΙΑ (Εμέ Ζακέ): Μπαρτέζ, Τιράμ, Ντεσαγί, Λεμπέφ, Λιζαραζού,Ντεσάμπ, Πετί, Καρεμπέ (57’ Μπογκοσιάν), Ζιντάν, Τζορκαέφ (74’ Βιεϊρά), Γκεβάρκ (66’ Ντουγκαρί). ΒΡΑΖΙΛΙΑ (Μάριο Ζαγκάλο): Ταφαρέλ, Καφού, Αλνταίρ, Ζούνιορ Μπαϊάνο, Ρομπέρτο Κάρλος, Σέζαρ Σαμπάιο (73’ Εντμούντο), Ντούνγκα, Ριβάλντο, Λεονάρντο (46’ Ντενίλσον), Μπεμπέτο, Ρονάλντο.
Τέρμα Ζαλόγγου | Τ.Κ 38334 ,Βόλος | Τηλ.: 24210 91545
30
17O Παγκόσμιο Κύπελλο
Δ
Mundial
ΙΣΤΟΡΙΑ
υο μεγάλες Ασιατικές χώρες, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να φιλοξενήσουν το Μουντιάλ του 2002. Πρώτη φορά η διοργάνωση τον Παγκοσμίου Κυπέλλου και οι αγώνες του θα «χωρίζονταν» σε δύο διαφορετικές χώρες! Το 17ο Παγκόσμιο κύπελλο κράτησε για ένα περίπου μήνα αμείωτο το ενδιαφέρον των ποδοσφαιρόφιλων του πλανήτη. 32 ομάδες στη σέντρα για ένα βαρύτιμο τρόπαιο. Αυτό τελικά θα το κατακτήσει στον τελικό της 30ης Ιουνίου η Βραζιλία των Ρονάλντο και Ριβάλντο, που «έλαμψαν» στη διοργάνωση. Ο Ρονάλντο, ο μοιραίος παίκτης τον τελικού της Γαλλίας, κατακτά για πρώτη φορά το στέμμα τον Παγκόσμιου πρωταθλητή. Η σέντρα έγινε στη Σεούλ εκεί όπου η Σενεγάλη έκανε την έκπληξη απέναντι στην κάτοχο του τίτλου Γαλλία, κερδίζοντας με 1-0. Ποτέ οι Γάλλοι δεν συνήλθαν από το σοκ και τερμάτισαν στην τελευταία θέση του πρώτου ομίλου χωρίς να καταφέρουν να πετύχουν γκολ. Εκτός από τη Γαλλία, νωρίς στο... σπίτι της γύρισε και η Αργεντινή, που ήθελε νίκη με τη Σουηδία στον τελευταίο αγώνα του Ομίλου, αλλά έφερε ισοπαλία (1-1). Στα ημιτελικά προκρίθηκαν η Νότιος Κορέα, η Τουρκία, η Βραζιλία και η Γερμανία. Η Γερμανία κέρδισε με 1-0 την Κορέα στη Σεούλ και πήρε το εισιτήριο για το μεγάλο τελικό, ενώ η Βραζιλία επικράτησε με το ίδιο σκορ της Τουρκίας. Οι χώρες που συμμετείχαν ήταν από την Αφρική το Καμερούν, η Σενεγάλη, η Νιγηρία η Νότια Αφρική, η Τυνήσια, από την Ασία η Κίνα, η Ιαπωνία, η Σαουδική Αραβία και η Κορέα, από την Ευρώπη το Βέλγιο, η Δανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ρωσία, η Ισπανία, η Τουρκία, η Κροατία, η Αγγλία, η Γερμανία η Πολωνία, η Ιρλανδία, η Σλοβενία και η Σουηδία, από την Κεντρική Αμερική η Κόστα Ρίκα, οι ΗΠΑ και το Μεξικό και από τη Νοτιά Αμερική η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Παραγουάη, το Εκουαδόρ και η Ουρουγουάη. Έγιναν συνολικά 64 παιχνίδια στα οποία σημειώθηκαν 161 γκολ. Τις αναμετρήσεις παρακολούθησαν 2.705.197 θεατές.
2002
ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ
Ο τελικός
Βραζιλία και Γερμανία ήταν οι δυο μονομάχοι τον μεγάλου τελικού. Ενός τελικού που αποζημίωσε τους φίλαθλους με το θέαμά του. Ο Ρονάλντο και η παρέα του επικράτησαν με 2-0 με το «φαινόμενό» να σκοράρει και τα δυο τέρματα που χάρισαν στη Βραζιλία την «πέντα». Το πέμπτο δηλαδή Παγκόσμιο κύπελλο της ιστορίας της. Ο τελικός αυτός ήταν η δικαίωση του Σκολάρι, του προπονητή της Βραζιλίας, που αμφισβητήθηκε όσο κανείς άλλος πριν το τουρνουά. Τελικά ένα δάκρυ χαράς με την κατάκτηση του τροπαίου, έφτανε για να σβήσει ότι κακή ανάμνηση είχε προηγηθεί.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΒΡΑΖΙΛΙΑ (Σκολάρι): Μάρκος, Καφού, Λούσιο, Ρόκε Τζούνιορ, Εντμίλσον, Ρομπέρτο Κάρλος, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Ριβάλντο, Ρονάλντο (90’ Ντενίλσον), Ροναλντίνιο (85’ Ζουνίνιο Παουλίστα), Κλέμπερσον. ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Φέλερ): Καν, Λίνκε, Ράμελοφ, Νόιβιλ, Χάμαν, Κλόζε (74’ Μπίρχοφ), Γέρεμις (77’ Ασαμόα) , Μπόντε(84’ Τσίγκε), Σνάιντερ, Μέτσελντερ, Φρινγκς .
Mundial 18O Παγκόσμιο Κύπελλο
Τ
ο 18ο Παγκόσμιο Κύπελλο τελείωσε με το βαρύτιμο τρόπαιο σε Ιταλικά χέρια, μετά από μία εντυπωσιακή πορεία των Ατζούρι, που «έκλεισαν τα στόματα» όλους όσων τους ήθελαν διχασμένους και «τελειωμένους». Και γιατί αυτό; Γιατί το 2006 το Ιταλικό ποδόσφαιρο βίωνε ένα από τα χειρότερα σκάνδαλα στημένων παιχνιδιών. Το λεγόμενο calciopoli είχε μπλέξει στα δίχτυα του, 21 από τους 23 διεθνείς Ιταλούς ποδοσφαιριστές, που έδωσαν όμως τις απαντήσεις τους στα γήπεδα της Γερμανίας, με έναν μεγάλο θρίαμβο. Η διοργάνωση ξεκίνησε στις 9 Ιουνίου και ολοκληρώθηκε ακριβώς μετά από έναν μήνα. 32 ομάδες έδωσαν και πάλι το παρών, χρειάστηκαν ξανά 64 παιχνίδια για να αναδειχθεί η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια και σημειώθηκαν συνολικά 147 γκολ, 2,3 δηλαδή μέσο όρο ανά παιχνίδι. Στις 32 χώρες που συμμετείχαν ξεχώριζε η συμμετοχή της Αυστραλίας, μοναδικής εκπροσώπου της Ωκεανίας. Από την Αφρική έδωσαν το παρών η Ακτή Ελεφαντοστού, η Αγκόλα, η Γκάνα, η Τυνησία και το Τόγκο. Από την Ασία το Ιράν, η Κορέα, η Ιαπωνία και η Σαουδική Αραβία. Από την Ευρώπη η Κροατία, η Τσεχία, η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Σερβία, η Σουηδία, η Ισπανία, η Ελβετία και η Ουκρανία. Από την Κεντρική Αμερική η Κόστα Ρίκα, το Μεξικό, οι ΗΠΑ, τα νησιά Τρίνινταντ και Τομπάγκο και από τη Νότια Αμερική, η Αργεντινή, το Εκουαδόρ, η Βραζιλία και η Παραγουάη. Η Ελλάδα για άλλη μια φορά δεν κατάφερε να δώσει το παρών, παρότι πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2004... Στα ημιτελικά της διοργάνωσης προκρίθηκαν η Γερμανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Γαλλία. Η Ιταλία κέρδισε με 2-0 τους Γερμανούς στην παράταση και η Γαλλία με 1-0 την Πορτογαλία.
31 2006
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Ο τελικός Επεισοδιακός ήταν ο τελικός ανάμεσα σε Ιταλία και Γαλλία, που τελικά κρίθηκε στα πέναλτι. Οι Ιταλοί επικράτησαν με 5-3. Το 1-0 έγινε από τον Ζινεντίν Ζιντάν με πέναλτι μόλις στο 7΄, ενώ στο 19’ οι Ιταλοί ισοφάρισαν με τον Ματεράτσι. Ο Ζινεντίν Ζιντάν αποβλήθηκε μετά από διαπληκτισμό με τον Ματεράτσι. Το πέμπτο πέναλτι της Ιταλίας εκτέλεσε εύστοχα ο Φάμπιο Γκρόσο, ενώ για τους Γάλλους μοιραίος ποδοσφαιρι¬στής που αστόχησε ήταν ο Νταβίντ Τρεζεγκέ. Ο Τρεζεγκέ ήταν ο παίκτης που είχε χαρίσει το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Γαλλία το 2000 απέναντι στους Ιταλούς με δικό του γκολ στον ξαφνικό θάνατο...
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΙΤΑΛΙΑ (Μαρτσέλο Λίπι): Μπουφόν, Τζαμπρότα, Ματεράτσι, Καναβάρο, Γκρόσο, Περότα (61’ Ρόσσι), Πίρλο, Γκατούζο, Καμορανέζι (86’ Πιέρο) Τότι (61’ Ιακουϊντα), Τόνι ΓΑΛΛΙΑ (Ραϊμόντ Ντομενέκ): Μπαρτέζ, Σανιόλ, Τουράμ, Γκαλάς, Αμπιντάλ, Βιεϊρά (56’ Ντιαρά), Μακελελέ, Ριμπερί (100’ Τρεζεγκέ) Ζιντάν, Μαλουντά, Ανρί (107’ Βιλτόρ)
Γεώργιος Α. Λαχανάς Κύπρου 49, Βόλος 24210 46326 6938 218396 g_lahanas@hotmail.com
32
Mundial
ΙΣΤΟΡΙΑ
19O Παγκόσμιο Κύπελλο
Τ
ο 19ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 11 Ιουνίου έως τις 11 Ιουλίου του 2010 στη Νότιο Αφρική, την πρώτη χώρα της Αφρικής, που διοργάνωσε Μουντιάλ. Παρούσα για δεύτερη φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου η Εθνική Ελλάδας. Η Ελλάδα συμμετείχε στον 2ο όμιλο, με αντιπάλους την Αργεντινή, τη Νότια Κορέα και τη Νιγηρία. Με μία νίκη και δύο ήττες (2-5 τα τέρματα) τερμάτισε στην τρίτη θέση και δεν κατάφερε να προκριθεί στην επόμενη φάση. Σημείωσε, όμως, σε σχέση με τις απογοητευτικές εμφανίσεις του 1994, πρόοδο, αφού σημείωσε την πρώτη της νίκη και πέτυχε τα πρώτα της γκολ. Τα αποτελέσματα της Εθνικής μας Πορτ Ελίζαμπεθ (12 Ιουνίου 2010): Ελλάδα - Ν. Κορέα 0-2 (7’ Λι , 52’ Παρκ). Μπλουμφοντέιν (17 Ιουνίου 2010): Ελλάδα - Νιγηρία 2-1 (16’ Ούτσε, 44’ Σαλπιγγίδης, 71’ Τοροσίδης). Πολοκβάνε (22 Ιουνίου 2010): Ελλάδα - Αργεντινή 0-2 (77’ Ντεμικέλις, 89’ Παλέρμο). Στους δύο ημιτελικούς της διοργάνωσης, η Ολλανδία νίκησε 3-2 την Ουρουγουάη (6 Ιουλίου) και η Ισπανία 1-0 τη Γερμανία (7 Ιουλίου). Στον μικρό τελικό της 10ης Ιουλίου συναντήθηκαν η Γερμανία και η Ουρουγουάη, με νικήτρια την πρώτη με 3-2.
2010
ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ
Ο τελικός Στον μεγάλο τελικό της 11ης Ιουλίου, που διεξήχθη στο Γιοχάνεσμπουργκ, τέθηκαν αντιμέτωπες η Ισπανία και η Ολλανδία. Οι Ίβηρες με βάση την Μπαρτσελόνα επικράτησαν με 1-0 στην παράταση (116’ Ινιέστα) και κατέκτησαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους το τρόπαιο. Αντίθετα, η Ολλανδία απέτυχε για τρίτη φορά να το κατακτήσει.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΙΣΠΑΝΙΑ: (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Ράμος, Πικέ, Πουγιόλ, Καμπντεβίλα, Μπούσκετς, Αλόνσο (87΄Φάμπρεγας), Τσάβι, Ινιέστα, Πέδρο (60’ Νάβας), Βίγια (106’ Τόρες). ΟΛΛΑΝΔΙΑ:(Μπερτ βαν Μάρβαϊκ): Στεκέλενμπουργκ, Βαν ντερ Βιλ, Χάιτινχα, Ματάισεν, Βαν Μπρόνκχορστ (105’ Μπραφχάιντ), Βαν Μπόμελ, Ντε Γιονγκ (99’ Βαν ντερ Φάαρτ), Ρόμπεν, Σνάιντερ, Κούιτ (71’ Ελία), Βαν Πέρσι
Mundial 20 Παγκόσμιο Κύπελλο O
Τ
ο Μουντιάλ του 2014 θα μείνει χαραγμένο στην μνήμη των Ελλήνων για πολλά χρόνια. Για πρώτη φορά στην ιστορία της η “γαλανόλευκη” προκρίθηκε στην φάση των 16, ενώ επίσης για πρώτη φορά χρειάστηκε να βιώσει την διαδικασία της παράτασης και των πέναλτι σε τελική φάση Μουντιάλ. Κανείς δεν περίμενε φυσικά αυτή την πορεία μετά το πρώτο ματς του ομίλου και την ήττα με 3-0 από την Κολομβία. Απ’ ότι φάνηκε όμως, αυτό το ματς πείσμωσε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα που στο επόμενο με την Ιαπωνία “κατέθεσε ψυχή”. Ακόμη και με 10 παίκτες μετά την αποβολή του Κατσουράνη στο 38’ οι “καμικάζι” του Σάντος κράτησαν το 0-0, πήραν τον έναν βαθμό και τα έπαιξαν όλα για όλα την τελευταία αγωνιστική με την Ακτή Ελεφαντοστού. Ο Σάμαρης άνοιξε το σκορ στο 42’, ο Μπονί ισοφάρισε προσωρινά στο 74, αλλά ο Σαμαράς με πέναλτι στο 93ο λεπτό του αγώνα χάρισε μια επική πρόκριση στην Ελλάδα. Στην φάση των “16”, αντίπαλος ήταν η έκπληξη της διοργάνωσης Κόστα Ρίκα. Και πάλι στην τελευταία φάση του αγώνα η “καρδιά των παικτών” μίλησε με τον Παπασταθόπουλο να ισοφαρίζει σε 1-1 (είχε ανοίξει το σκορ ο Ρουίς στο 52’) Στην παράταση δεν άλλαξε κάτι, ενώ χρειάστηκαν τα πέναλτι για να καθορίσουν το νικητή. Η άστοχη εκτέλεση του Γκέκα μαζί με την ευστοχία των Κοσταρικανών έφεραν τον αποκλεισμό για μια άξια συγχαρητηρίων Εθνική Ελλάδος.
33 2014
ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Ο τελικός Στην παράταση και με εκπληκτικό γκολ του Μάριο Γκέτσε, η Γερμανία στέφθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, κερδίζοντας την Αργεντινή με 1-0 υπό το βλέμμα της καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ. Στο 113’ σημειώθηκε το χρυσό γκολ, που χάρισε το στέμμα στη Γερμανία, ενώ στα αξιοσημείωτα ότι ο σκόρερ, είχε περάσει αλλαγή στο 88’. Οι δύο φιναλίστ είχαν από μία τεράστια ευκαιρία ο καθένας στο πρώτο μέρος και το 0-0 ήταν το πιο δίκαιο σκορ. Η Αργεντινή με το τετ-α-τετ του Ιγκουαΐν και η Γερμανία με το δοκάρι του Χέβεντες. Κι ενώ ο Μέσι είχε δοκάρι στο δεύτερο ημίχρονο, οι δύο ομάδες έμειναν στη λευκή ισοπαλία και οδηγήθηκαν στην παράταση. Όλα έδειχναν ότι θα πήγαιναν και στα πέναλτι, όμως ο Γκέτσε είχε άλλη γνώμη. Τρομερή προσπάθεια από αριστερά του Αντρέ Σέρλε, σέντρα στο πρώτο δοκάρι, κοντρόλ με το στήθος ο Μάριο Γκέτσε και αριστερό άπιαστο σουτ στην κίνηση για να χαρίσει τον Παγκόσμιο τίτλο στη Γερμανία.
Οι συνθέσεις των ομάδων: ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Γιόακιμ Λεβ): Νόιερ, Λαμ, Μπόατενγκ, Χούμελς, Χέβεντες, Σβαϊνστάιγκερ, Κράμερ (32΄ Αντρέ Σούρλε) , Κρόος, Οζίλ (120΄ Μερτεζάκερ), Μίλερ, Κλόζε (88΄ Γκέτσε). ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ (Αλεχάντρο Σαμπέγια): Ρομέρο, Ζαμπαλέτα, Ντεμικέλις, Γκαράι, Ρόχο, Μασεράνο, Μπίλια, Πέρες (86΄ Γκάγκο), Μέσι, Λαβέτσι (46΄ Αγουέρο), Ιγκουαΐν (78΄ Παλάσιο).
34
Α΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ τερματοφυλακεσ: Ακινφέεβ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Γκαμπούλοβ (Μπριζ), Λουνιόβ (Ζενίτ)
ρωσια
αμυντικοι: Γκρανάτ (Ρούμπιν Καζάν), Κουντρισόβ (Ρούμπιν Καζάν), Ιγκνασέβιτς (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Φερνάντες (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Κουτσεπόβ (Σπαρτάκ Μόσχας), Σιμιόνοβ (Αχμάτ Γκρόζνι), Σμόλνικοβ (Ζενίτ) μεσοι: Γκαζίνσκι (Κρασνοντάρ), Γκο-
λοβίν (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Τζαγκόεβ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Ερόχιν (Ζενίτ), Κουζιάεβ (Ζενίτ), Ζιρκόβ (Ζενίτ), Ζόμπνιν (Σπαρτάκ Μόσχας), Σαμέντοβ (Σπαρτάκ Μόσχας), Μιραντσούκ (Λοκομοτίβ Μόσχας), Τσερίσεβ (Βιγιαρεάλ)
επιθετικοι: Τζιούμπα (Ζενίτ), Μιραντσούκ (Λοκομοτίβ Μόσχας), Σμόλοβ (Κρασνοντάρ)
Η οικοδέσποινα θέλει διάκριση
Ο προπονητής Ένας πρώην διεθνής τερματοφύλακας της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας, που είχε επιλεγεί ως παίκτης, για τις εθνικές ομάδες στα Παγκόσμια Κύπελλα της FIFA το 1994 και το 2002, ο Στάνισλαβ Τσερτσέσοφ διορίστηκε προπονητής το 2016. Ο πρώην προπονητής της Ντινάμο Μόσχας και Λέγκια Βαρσοβίας, οδήγησε τους οικοδεσπότες στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών της FIFA το 2017. Ο προπονητής της Ρωσίας είναι 54 ετών και ως παίκτης μέτρησε 39 συμμετοχές με τη φανέλα της εθνικής ομάδας. Με τη Λέγκια Βαρσοβίας κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο τη σεζόν 2015-16 και στη συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Θέλει να οδηγήσει τη Ρωσία ξανά στον δρόμο των επιτυχιών και σε περίπτωση που η εθνική ομάδα δεν ξεφύγει από τους ομίλους, θα θεωρηθεί μεγάλη αποτυχία.
Η
Ρωσία όπως ήταν φυσικό πήρε το εισιτήριο για την τελική φάση του Μουντιάλ ως διοργανώτρια χώρα και δεν χρειάστηκε να μπει στη διαδικασία των προκριματικών. Αυτή θα είναι η 11η παρουσία της στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη. Το γεγονός ότι θα αγωνιστεί μπροστά στο κοινό της, έχει ανεβάσει τον πήχη των φιλοδοξιών των φιλάθλων της και άπαντες πιστεύουν ακόμη και στη διάκριση.
Είναι στον πρώτο όμιλο μαζί με την Ουρουγουάη, τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο και φαντάζει ως ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση μίας εκ των δύο προνομιούχων θέσεων που οδηγούν στους 16 της διοργάνωσης. Άπαντες όμως στη Ρωσική ομάδα βλέπουν ακόμη πιο πέρα και ονειρεύονται την είσοδο ακόμη και στα προημιτελικά. Η Ρωσία έχει συμμετάσχει άλλες 10 φορές στη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και είναι η πρώτη φορά που το φιλοξενεί στα γήπεδα της. Το 1966 είχε καταφέρει να προκριθεί στα ημιτελικά της διοργάνωσης και να κατακτήσει την τέταρτη θέση ως Σοβιετική Ένωση τότε. Αποκλείστηκαν αρχικά από τη Δυτική Γερμανία για τον τελικό, ενώ έχασαν στον μικρό τελικό από την Πορτογαλία. Η Ρωσία έφτασε στα προημιτελικά στη Σουηδία το 1958, στο Μεξικό το 1970 και στη Χιλή το 1962. Το 2014 αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων και δεν μπόρεσε να περάσει στην επόμενη φάση. Στο κύπελλο Συνομοσπονδιών που έγινε το 2017 στη Ρωσία και αποτέλεσε πρόβα ενόψει του Παγκοσμίου κυπέλλου, η εθνική ομάδα της διοργανώτριας χώρας κατέκτησε την τρίτη θέση στον όμιλο της με μία μόλις νίκη επί της νέας Ζηλανδίας και δεν μπόρεσε να προκριθεί. Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο η «αρκούδα», έχει έναν τίτλο στο παλμαρέ της από το 1960. Στις τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις που έλαβε μέρος απέτυχε να διακριθεί. Έτσι το World Cup του 2018 που διεξάγεται στην έδρα της, είναι το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί. Αναμφίβολα στόχος της ομάδας είναι να προκριθεί αρχικά στους 16 του τουρνουά και να φτάσει όσο το δυνατόν ψηλότερα.
το αστερι Ο έξι φορές πρωταθλητής Ρωσίας, Ιγκόρ Ακινφέεφ έχει περισσότερες από 100 συμμετοχές με τη φανέλα της εθνικής ομάδας της χώρας του. Είναι αρχηγός της εθνικής ομάδας και θεωρείται από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του Ρωσικού ποδοσφαίρου. Ο ύψους 1,86 τερματοφύλακας, μπήκε για πρώτη φορά στην ενδεκάδα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε ηλικία 17 ετών και από τότε αποτελεί τον βασικό της γκολκίπερ. Στα 35 του χρόνια θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί με επιτυχία το τέρμα της Εθνικής Ρωσίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 σε μία από τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα του. Με τη Ρωσική ομάδα έχει κατακτήσει εκτός από έξι πρωταθλήματα, έξι κύπελλα και έξι σούπερ καπ και το κύπελλο UEFA τη σεζόν 2004-2005.
Α΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
σαουδικη αραβια
36
Ο προπονητής Ο Χουάν Αντόνιο Πίτσι, είναι ο άνθρωπος που θα οδηγήσει τους Σαουδάραβες στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ανέλαβε την ομάδα το Νοέμβριο του 2017, αφού είχε ήδη κατακτήσει την πρόκριση της. Προηγουμένως ήταν προπονητής στην Εθνική Χιλής, με την οποία κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα, αλλά απέτυχε να την οδηγήσει στα γήπεδα της Ρωσίας. Ο ίδιος ωστόσο βρήκε θέση στην τεχνική ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας για να βρίσκεται στο μεγάλο ραντεβού. Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε με την Εθνική Ισπανίας, παρότι είναι γεννημένος στην Αργεντινή και ήταν στις συνθέσεις των ομάδων του Euro 1996 και του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998. Ως ποδοσφαιριστής ξεκίνησε από την Rosario Central και αγωνίστηκε επίσης στη Βαλένθια, στην Barcelona,στην Πόρτο, στη Ρίβερ Πλέϊτ. Κατέκτησε με τους μπλαουγκράνα το Κύπελλο UEFA το 1997 και το UEFA Super Cup την ίδια χρονιά.
τερματοφυλακεσ: Αλ Οβαίς (Αλ Αχλί Τζέντα), Αλ Μαγιούφ (Αλ Χιλάλ), Αλ Μοσαϊλεμ (Αλ Αχλί Τζέντα) αμυντικοι: Χαουσαουί (Αλ Χιλάλ),
Αλ Σαχρανί (Αλ Χιλάλ), Αλ Χαρμπί (Αλ Αχλί Τζέντα), Αλ Μπουλαϊχί (Αλ Χιλάλ), Χαουσαούι (Αλ Αχλί Τζέντα), Χαουσαούι (Αλ Νασρ), Αλ Μπρεϊκ (Αλ Χιλάλ)
μεσοι: Οταίφ (Αλ Χιλάλ), Αλ Νταουσαρί (Βιγιαρεάλ), Μπαχεμπρί (Αλ Σαμπάμπ), Αλ Καϊμπρί (Αλ Χιλάλ), Αλ Μογκαχουί (Αλ Αχλί Τζέντα), Αλ Καϊμπαρί (Αλ Σαμπάμπ), Κάνο (Αλ Χιλάλ)Αλ Μουαλάντ (Λεβάντε), Aλ Σεχρί (Λεγανές), Αλ Τζασίμ (Αλ Αχλί Τζέντα), Αλ Φαράτζ (Αλ Χιλάλ) επιθετικοι: Αλ Σαλαουί (Αλ Νασρ), Ασιρί (Αλ Αχλί Τζέντα)
Οι Σαουδάραβες ξέρουν κι από… μπάλα
Μ
ετά από 12 χρόνια και δύο χαμένες διοργανώσεις, η Σαουδική Αραβία επιστρέφει στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση. Είναι η 5η της συμμετοχή σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στη Ρωσία, θα αγωνιστεί στον πρώτο όμιλο, μαζί με την οικοδέσποινα χώρα, την Αίγυπτο και την Ουρουγουάη.
Μόνο μία φορά από τις τέσσερις που συμμετείχε, κατάφερε να προκριθεί στην επόμενη φάση και στον γύρο των 16. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη διάκριση της σε τόσο υψηλό επίπεδο και επετεύχθη το 1994. Τελευταία της συμμετοχή ήταν στη Γερμανία το 2006, όταν και αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων. Στη διοργάνωση του 2018 για να μπορέσει να διακριθεί θα πρέπει να ξεπεράσει στη βαθμολογία την οικοδέσποινα Ρωσία ή την Ουρουγουάη. Αναμφίβολα θα είναι μεγάλη έκπληξη αν οι Σαουδάραβες καταφέρουν και περάσουν στους 16 φιναλίστ. Οι ίδιοι ωστόσο φαίνεται να το πιστεύουν και η Ομοσπονδία της χώρας τους, προκειμένου να τους δώσει νέα ώθηση και έξτρα κίνητρο, συμφώνησε με τον Χουάν Αντόνιο Πίτσι για την τεχνική ηγεσία, αμέσως μετά την πρόκριση.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Σαουδική Αραβία, πήρε την πρόκριση για τα τελικά χάρη στη νίκη της με 1-0 επί της Ιαπωνίας στις 5 Σεπτεμβρίου του 2017. Ο Fahad Al Muwallad, σκόραρε το «χρυσό» γκολ, που χάρισε στην χώρα του το εισιτήριο για τη Ρωσία. Κατέκτησε τη δεύτερη θέση του Ομίλου του τρίτου γύρου στα προκριματικά της Ασίας, ξεπερνώντας εμπόδια όπως η Αυστραλία, τα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράκ και η Ταϊλάνδη. Για να φτάσει στην τρίτη φάση, πέρασε πρώτη από τον πρώτο όμιλο της δεύτερης, αποκλείοντας Παλαιστίνη, Μαλαισία και Τιμόρ Λέστε. Στο παλμαρέ της εκτός από την πρόκριση της για μία φορά στην ιστορία της στους 16 του Παγκοσμίου κυπέλλου, έχει και τρία Πανασιατικά πρωταθλήματα, το 1984, 1988 και 1996. Επίσης έφτασε στον τελικό του Confederation Cup το 1992.
το αστερι
Το μεγάλο αστέρι της Σαουδικής Αραβίας, αποτελεί ο Μοχάμεντ Αλ Σαλαουί. Τερμάτισε στην πρώτη θέση των σκόρερ με 16 γκολ στα προκριματικά για τη Ρωσία και την οδήγησε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Γρήγορα πόδια και σπάνια εναλλαγή ρυθμού, κάνουν τον επιθετικό της Σαουδικής Αραβίας, να αποτελεί τον νούμερο ένα κίνδυνο για κάθε αντίπαλη άμυνα. Πέτυχε πέντε γκολ σε έναν αγώνα στα προκριματικά της Ασιατικής Ζώνης απέναντι στην Τιμόρ Λέστε. Είναι 31 ετών και έχει καταγράψει 36 συμμετοχές και 28 γκολ με τη φανέλα της εθνικής ομάδας της χώρας του. Προκειμένου μάλιστα να είναι έτοιμος τη μεγάλη διοργάνωση, αποφάσισε να συμμετέχει για τρεις εβδομάδες στις προπονήσεις της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
38
Α΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial
αιγυπτοσ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Εκράμι (Αλ Αχλί), Ελ Χανταρί (Αλ Τααβούν), Ελ Σεναουϊ (Αλ Αχλί) αμυντικοι: Σαφί (Αλ Φατέχ), Ασράφ (Αλ Αχλί), Ελμοχαμαντί (Αστον Βίλα), Φατί (Αλ Αχλί), Γκαμπέρ (Λος Αντζελες), Γκαμπρ (Ζάμαλεκ), Χαμντί (Ζάμαλεκ), Χεγκάζι (Γουέστ Μπρομ), Σαμίρ (Αλ Αχλί). μεσοι: Ελνένι (Αρσεναλ), Ελ Σαϊντ (Αλ Αχλί Τζέντα), Χαμέντ (Ζάμαλεκ), Καράμπα (Αλ Ιτιχαντ Τζέντα), Μόρσι (Γουίγκαν), Σικαμπάλα (Αλ Ραέντ), Σομπι (Στόουκ Σίτι), Χασάν (Κασίμπασα), Ουάρντα (Ατρόμητος). επιθετικοι : Μοσέν (Αλ Αχλί), Σαλάχ
(Λίβερπουλ)
Σαλάχ λαμπρός την οδηγεί! Ο προπονητής Ο Αργεντίνος, Έκτορ Ραούλ Κούπερ, ο πρώην προπονητής της Βαλένθια, της Ίντερ και του Άρη Θεσσαλονίκης, είναι ο τεχνικός που θα οδηγήσει την Αίγυπτο στα γήπεδα της Ρωσίας για το Παγκόσμιο κύπελλο. Ανέλαβε την τύχη της ομάδας τον Μάρτιο του 2015 και της χάρισε την πρόκριση της στο World Cup Russia 2018. Σε ηλικία 62 ετών, θεωρείται αρκετά έμπειρος για να καθίσει στην άκρη του πάγκου της Αιγυπτιακής ομάδας, ώστε να της χαρίσει μία από τις μεγαλύτερες διακρίσεις στην ιστορία της. Ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ, έχει κακτήσει το Copa Conmebol το 1996 με τη Λανούς, δύο Σούπερκόπα Ισπανίας με τη Μαγιόρκα και τη Βαλένθια, ενώ αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς στην Αφρική το 2017 και έχει και αρκετούς ακόμα προσωπικούς τίτλους στην προπονητική του καριέρα.
Γ
ια τρίτη φορά στην ιστορία της η Αίγυπτος θα δώσει το παρών σε διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η πρώτη της παρουσία ήταν το 1934 και η δεύτερη το 1990. Δεν κατάφερε να περάσει στην επόμενη φάση σε καμία από τις δύο διοργανώσεις, κάτι που ευελπιστεί να κάνει τώρα, έχοντας στις τάξεις της έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή, τον Μοχάμεντ Σαλάχ, που κάνει σπουδαία καριέρα με τη φανέλα της Λίβερπουλ στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Βέβαια μένει να δούμε πόσο έτοιμος θα είναι μετά τον τραυματισμό του στον τελικό του Champions League. Η Αίγυπτος μέχρι στιγμής στις παρουσίες της στο Παγκόσμιο Κύπελλο, έχει πετύχει μόλις ένα γκολ, που της χάρισε και τον μοναδικό της βαθμό στη διοργάνωση. Η Εθνική ομάδα της Αιγύπτου το 2017 έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Εθνών της Αφρικής και αυτή η επιτυχία αποτελεί τον «οδηγό» για τους «φαραώ», προκειμένου να πάνε παραπέρα από τους ομίλους για πρώτη φορά στην ιστορία τους, στην τρίτη παρουσία τους σε Παγκόσμιο Κύπελλο, 28 χρόνια μετά. Θα αγωνιστεί στον πρώτο όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με τη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία και την Ουρουγουάη. Αναμφίβολα είναι το αουτσάιντερ, αλλά με μία έκπληξη και ένα θετικό αποτέλεσμα, επί της Ουρουγουάης ή της Ρωσίας, όλα μπορούν να συμβούν.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Είναι η δεύτερη ομάδα από την Αφρική που έκλεισε εισιτήριο για τη διοργάνωση του 2018 στα γήπεδα της Ρωσίας, κατακτώντας την πρωτιά στον πέμπτο όμιλο. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην 31η θέση της Παγκόσμιας κατάταξης της FIFA και για να είναι στους 32 φιναλίστ, χρειάστηκε να αποκλείσει την Ουγκάντα, την Γκάνα και τον Κονγκό, με τέσσερις νίκες στους αγώνες της, μία ισοπαλία και μία ήττα. Τον Οκτώβριο του 2017 πήρε τη νίκη επί του Κονγκό με 2-1, με τον Μοχάμεντ Σαλάχ να σκοράρει και τα δύο γκολ και το νικητήριο στο 94’ και με αυτούς τους βαθμούς έκλεισε εισιτήριο για το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό ραντεβού του 2018.
το αστερι Το μεγάλο αστέρι της ομάδας είναι ο άσος της Λίβερπουλ, Μοχάμεντ Σαλάχ. Μετράει 57 συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Αιγύπτου και έχει πετύχει 33 γκολ. Αγωνίζεται στη θέση του επιθετικού και είναι στην πιο δημιουργική φάση της καριέρας του, στα 25 του χρόνια. Σκόραρε σε όλα τα ματς της τρίτης φάσης στα προκριματικά του Παγκοσμίου κυπέλλου! Ο Σαλάχ έχει περάσει από τη Βασιλεία, την Τσέλσι, τη Φιορεντίνα, τη Ρόμα και σε δαιμονιώδη φόρμα στη σεζόν που τελείωσε, αποτελεί τον πρώτο σκόρερ του Αγγλικού πρωταθλήματος! Έχει κατακτήσει ως ποδοσφαιριστής έναν τίτλο στο Ελβετικό πρωτάθλημα με τη Βασιλεία, έχει χάλκινο μετάλλιο με Αφρικανικό πρωτάθλημα νέων, ενώ ήταν στον τελικό με την ομάδα της Αιγύπτου στο Κύπελλο Εθνών της Αφρικής. Το 2017 αναδείχθηκε ο Αφρικανός ποδοσφαιριστής της χρονιάς.
Α΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ
40
Ο προπονητής Ο «δάσκαλος» όπως είναι το παρατσούκλι του, αφού εκτός από προπονητής δίδασκε και σε σχολείο, ο Όσκαρ Ουάσιγκτον Ταβάρες, στα 71 του χρόνια, θα είναι στον πάγκο της Εθνικής Ουρουγουάης, με στόχο να προσθέσει ένα ακόμη ένδοξο κεφάλαιο στην ήδη πλούσια ιστορία της ομάδας του. Ο Ουρουγουανός προπονητής, έχει κατακτήσει με την Panarol το Copa Libertadores και το Intercontinental Cup, ενώ με την Εθνική Ουρουγουάης, στο «τιμόνι» της οποίας βρίσκεται από το 2006, έχει κατακτήσει ένα Copa America και μία τέταρτη θέση σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Σε ατομικό επίπεδο, έχει αναδειχθεί δύο φορές προπονητής της χρονιάς στη Νότιο Αμερική, το 2010 και το 2011. Στην προπονητική του καριέρα έχει δουλέψει σε αρκετές ομάδες, με την Μπόκα Τζούνιορς, τη Μίλαν και την Κάλιαρι να ξεχωρίζουν ανάμεσα σε αυτές. Αυτό είναι το τρίτο συνεχόμενο Μουντιάλ που πάει από τον πάγκο της Ουρουγουάης και το τέταρτο συνολικά αφού ήταν ξανά προπονητής της το 1990.
τερματοφυλακεσ: Μουσλέρα (Γαλατάσαράι), Σίλβα (Βάσκο ντα Γκάμα), Καμπάνια (Ιντεπεντιέντε) αμυντικοι: Γοδίν (Ατλέτικο), Κοάτες (Σπόρτινγκ Λισαβόνας), Χιμένες (Ατλέτικο Μαδρίτης), Περέιρα (Πόρτο), Σίλβα (Ιντεπεντιέντε), Κάσερες (Λάτσιο), Βαρέλα (Πενιαρόλ) μεσοι: Νάντες (Μπόκα Τζούνιορς), Τορέιρα (Σαμπντόρια), Βεσίνο (Ίντερ), Μπετανκούρ (Γιουβέντους), Σάντσες (Μοντερέι), Ντε Αρασκαέτα (Κρουζέιρο), Λασάλτ (Τζένοα), Ροντρίγκες (Πενιαρόλ), Ουρεταβισκάγια (Μοντερέι) επιθετικοι Στουάνι (Τσιρόνα), Γκόμες (Θέλτα), Καβάνι (Παρί Σεν Ζερμέν), Σουάρες (Μπαρτσελόνα).
Η πρόκριση στους «16» φαντάζει μονόδρομος
Ε
να από τα φαβορί για την πρόκριση στους 16 φαντάζει η Ουρουγουάη, που μετά την αποτυχημένη της παρουσία το 2014 στη Βραζιλία, ψάχνει την εξιλέωση στη Ρωσία το 2018. Δώδεκα φορές έχει συμμετάσχει σε διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, η Ουρουγουάη. Δύο φορές έχει κατακτήσει μάλιστα το βαρύτιμο τρόπαιο, το 1930 και το 1950, ενώ άλλες τρεις έχει φτάσει μέχρι την ημιτελική φάση.
Στη διοργάνωση του 2014 αποκλείστηκε στους 16, ενώ το 2010 κατέκτησε την τέταρτη θέση. Στη βαριά φανέλα της εθνικής Ουρουγουάης, εκτός από τις διακρίσεις σε Παγκόσμια Κύπελλα, θα πρέπει να προσθέσει κανείς τα 15 Copa America που έχει κατακτήσει και τις δύο τέταρτες θέσεις στο Confederation Cup. Επίσης έχει δύο χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 και του 1928! Οι Ουρουγουανοί μέσα στις βαλίτσες τους για τη Ρωσία, έχουν συμπεριλάβει όλες τις υψηλές τους φιλοδοξίες. Είναι μια χώρα άλλωστε με ποδοσφαιρική παράδοση και ψάχνει ξανά τη διάκριση. Θα αγωνιστούν στον πρώτο όμιλο και μαζί με τη Ρωσία είναι τα φαβορί για την πρόκριση στην επόμενη φάση, αφού Αίγυπτος και Σαουδική Αραβία, αποτελούν αναμφίβολα τα αουτσάιντερ. Αν η Ουρουγουάη δεν καταφέρει να προκριθεί θα είναι μεγάλη αποτυχία.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Την τελευταία αγωνιστική στους αγώνες της Νότιας Αμερικής, η Ουρουγουάη με νίκη επί της Βολιβίας με 4-2 έκλεισε μία θέση στο ποδοσφαιρικό ραντεβού του 2018. Κατέκτησε τη δεύτερη θέση στην προκριματική ζώνη της CONMEBOL, πίσω από τη Βραζιλία και άφησε στην τρίτη την Αργεντινή και το γεγονός αυτό από μόνο του, αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο για το πόσο επικίνδυνη ομάδα είναι. Εννιά νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και πέντε ήττες ήταν ο απολογισμός της στα προκριματικά.
το αστερι Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι το μεγάλο αστέρι της Ουρουγουάης; Ο «άτακτος» Λουίς Σουάρες, που θέλει να πάρει το «αίμα» του πίσω για την άτυχη στιγμή του Μουντιάλ του 2014, όταν και είχε δαγκώσει παίκτη της Εθνικής Ιταλίας και είχε αποβληθεί… Ο επιθετικός της Μπαρτσελόνα, έχει ήδη 84 συμμετοχές και 45 γκολ με την εθνική ομάδα της χώρας του και αποτελεί το ίνδαλμα και την ελπίδα των εκατομμυρίων φιλάθλων της εθνικής Ουρουγουάης. Το 2015 κατέκτησε το Champions League με τους μπλαουγκράνα, ενώ με την Εθνική Αργεντινής έχει κατακτήσει το Copa America του 2011. Αναμφίβολα σημαντικοί σταθμοί στην καριέρα του, οι Λίβερπουλ και ο Άγιαξ. Είναι 31 ετών και γνωρίζει ότι αυτή θα είναι μία από τις τελευταίες του ευκαιρίες για να διακριθεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Έχει συμμετάσχει μέχρι στιγμής σε δύο Μουντιάλ το 2010 και το 2014 και έχει πετύχει πέντε γκολ, ενώ είναι ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Ουρουγουάης.
Mundial
41
Β΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
42
Ο προπονητής
Ο πρώην προπονητής της εθνικής μας ομάδας, ο Φερνάντο Σάντος, είναι ο τεχνικός που θα οδηγήσει την Πορτογαλία στα γήπεδα της Ρωσίας. Στο προηγούμενο μουντιάλ ήταν στον πάγκο της γαλανόλευκης και πανηγύρισε την πρόκριση στους 16 για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνικής μας. Ανέλαβε την Πορτογαλία το 2014 και μετά την επιτυχημένη πορεία του με την Εθνική Ελλάδας. Ο Φερνάντο Σάντος στα 64 του χρόνια θα βρεθεί για δεύτερη φορά στην καριέρα του σε Μουντιάλ με την ιδιότητα του προπονητή. Στην Ελλάδα, έχει καθίσει στους πάγκους, της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, ενώ στην Πορτογαλία,έχει δουλέψει στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, στην Μπενφίκα, την Εστορίλ και στην Πόρτο. Με την Εθνική Πορτογαλίας στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης το 2016.
τερματοφυλακεσ:
Λόπεζ(Λιόν), Μπέτο (Γκέζτεπε), Πατρίσιο (Σπόρτινγκ)
αμυντικοι: Άλβες (Ρέιντζερς), Σοάρες (Σαουθάμπτον), Φόντε (Ντάλιαν Γιφάνγκ), Ρουί (Νάπολι), Πέπε (Μπεσίκτας), Γκερέιρο (Ντόρτμουντ), Περέιρα (Πόρτο), Ντίας (Μπενφίκα).
μεσοι:
Σίλβα (Λέστερ), Φερνάντες (Σπόρτινγκ), Μάριο (Γουέστ Χαμ), Μουτίνιο (Μονακό), Φερνάντες (Λοκομοτίβ), Καρβάλιο (Σπόρτινγκ).
επιθετικοι: Σίλβα (Μίλαν), Σίλβα
(Μάντσεστερ Σίτι), Ρονάλντο (Ρεάλ), Μάρτινς (Σπόρτινγκ), Γκουέδες (Βαλένθια), Κουαρέσμα (Μπεσίκτας)
Οι πρωταθλητές Ευρώπης διψούν για τη διάκριση
Σ
την έβδομη παρουσία τους στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, οι Πορτογάλοι, έχοντας στις τάξεις τους τον κορυφαίο και πιο φορμαρισμένο στράϊκερ του κόσμου, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, θα προσπαθήσουν να διακριθούν και να φτάσουν όσο το δυνατόν ψηλότερα. Για πρώτη φορά οι Πορτογάλοι συμμετείχαν σε Παγκόσμιο Κύπελλο το 1966 και σε εκείνη την πρώτη συμμετοχή τους, κατάφεραν να κατακτήσουν τη μεγαλύτερη διάκριση στην ιστορία τους, ανεβαίνοντας στην τρίτη θέση του βάθρου.
Ακόμη μία και συγκεκριμένα το 2006 στη Γερμανία έφτασαν ξανά στα ημιτελικά. Στο προηγούμενο Μουντιάλ, στα γήπεδα της Βραζιλίας, οι Πορτογάλοι, προς απογοήτευση όλων, είχαν αποκλειστεί από τη φάση των ομίλων και η 18η θέση έμοιαζε μικρή για να χωρέσει τα όνειρα του Ρονάλντο και των συμπαικτών του. Η επόμενη κίνηση της Ομοσπονδίας της χώρας ήταν να δώσει το «τιμόνι» της στον Φερνάντο Σάντος. Είναι στον δεύτερο όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου μαζί με την Ισπανία, το Μαρόκο και το Ιράν. Όπως είναι φυσικό, φαντάζει φαβορί μαζί με τους Ισπανούς για την πρόκριση στους 16 και δεν φαίνεται να αντιμετωπίσει πρόβλημα ως τον πρώτο της στόχο. Για τον Ρονάλντο και την παρέα του όμως η πρόκριση στην επόμενη φάση δεν αποτελεί το ταβάνι τους. Έχουν υψηλές φιλοδοξίες με το αστέρι της ομάδας να είναι διψασμένος και να θέλει διακαώς να προσθέσει μία διάκριση σε Παγκόσμιο Κύπελλο με την Εθνική στο παλμαρέ του. Οι Πορτογάλοι αναδείχθηκαν πρωταθλητές στο Euro 2016, ενώ το 2017 κατέκτησαν την τρίτη θέση στο Confederation Cup. Οι δύο αυτές διακρίσεις τους έχουν ζεστάνει για τα καλά ενόψει της συμμετοχής τους στο Μουντιάλ της Ρωσίας
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Πορτογαλία, προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, κερδίζοντας την τελευταία αγωνιστική το εισιτήριο της, με νίκη με 2-0 επί της Ελβετίας, την οποία και άφησε στη δεύτερη θέση με διαφορά γκολ. Έτσι κατάφερε να αποφύγει τα πλέι οφ και να πάρει το εισιτήριο ως πρώτη του δεύτερου γκρουπ.
το αστερι Ένα όνομα, μία ιστορία και μία χώρα κρεμασμένη στις πλάτες του για να κάνει το όνειρο της για διάκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, πραγματικότητα. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο τα έχει πάρει σχεδόν όλα και τα έχει κάνει σχεδόν όλα στην καριέρα του. Διανύει το 33ο έτος της ζωής του ωστόσο και δεν έχει γευτεί ακόμη την χαρά της διάκρισης σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτό το κομμάτι λείπει από το παζλ της «αυτοκρατορίας» του επιθετικού της Ρεάλ Μαδρίτης. Έχει γράψει στο κοντέρ του 149 συμμετοχές με την Εθνική Πορτογαλίας και έχει πετύχει 81 γκολ. Αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου από τη FIFA, πέντε φορές και η τελευταία του ήταν το 2017. Είναι επίσης ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που έχει κερδίσει τέσσερα χρυσά παπούτσια στην Ευρώπη. Έχει κατακτήσει μέχρι στιγμής στην καριέρα του, 25 τίτλους, μεταξύ αυτών πέντε πρωταθλήματα, πέντε UEFA Champions League και μία φορά αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Πορτογαλίας.
44
Β΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ισπανια
τερματοφυλακεσ: Ντε Χέα (Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ), Αριθαμπαλάγα (Αθλέτικ Μπιλμπάο), Ρέινα (Νάπολι) αμυντικοι: Καρβαχάλ (Ρεάλ Μαδρίτης), Οντριοθόλα (Ρεάλ Σοσιεδάδ), Ράμος (Ρεάλ Μαδρίτης), Νάτσο (Ρεάλ Μαδρίτης), Πικέ (Μπαρτσελόνα), Αθπιλικουέτα (Τσέλσι), Μονρεάλ (Αρσεναλ), Ζόρντι Άλμπα (Μπαρτσελόνα) μεσοι: Μπουσκέτς (Μπαρτσελόνα), Ασένσιο (Ρεάλ Μαδρίτης), Ισκο (Ρεάλ Μαδρίτης), Βάσκεθ (Ρεάλ Μαδρίτης), Ινιέστα (Μπαρτσελόνα), Κόκε (Ατλέτικο Μαδρίτης), Σαούλ (Ατλέτικο Μαδρίτης), Αλκάνταρα (Μπάγερν Μονάχου), Νταβίντ Σίλβα (Μάντσεστερ Σίτι) επιθετικοι: Ντιέγκο Κόστα (Ατλέτικο Μαδρίτης), Ροντρίγκο (Βαλένθια), Άσπας (Θέλτα)
Πάντοτε κοιτάει ψηλά Ο προπονητής Πέρασε, χωρίς να είναι ποτέ στα πρώτα ονόματα, από Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα στην ποδοσφαιρική του καριέρα, ως τερματοφύλακας, όπου έφτασε μάλιστα να είναι στο ρόστερ της Εθνικής Ισπανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994. Ως προπονητής δεν είχε κάνει μεγάλα πράγματα, μέχρι που στη διετία 2014-16 στην Πόρτο, τα κατορθώματα του προσέλκυσαν τα βλέμματα της Ομοσπονδίας της Εθνικής Ισπανίας, που του έδωσε σε ηλικία μόλις 49 ετών το 2016 τα σκήπτρα της ομάδας. Ο Γιουλέν Λοπετέγκι διαδέχτηκε στον πάγκο τον Βιθέντε ντελ Μπόσκε και φιλοδοξεί να πάει ξανά την Ισπανία ψηλά. Ως παίκτης έχει κατακτήσει ένα πρωτάθλημα Ισπανίας με τη Ρεάλ Μαδρίτης και με την Μπαρτσελόνα ένα Super Copa. Ήταν επίσης προπονητής των ομάδων κάτω των 19 και κάτω των 21 της Ισπανίας, που διακρίθηκαν στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα το 2012 και το 2013.
Η
πρώτη φορά που η Ισπανία έδωσε το παρών σε Παγκόσμιο Κύπελλο, ήταν το 1934. Από τότε κατέγραψε άλλες 13 συμμετοχές, φτάνοντας μάλιστα να κατακτήσει το τρόπαιο και να αναδειχθεί πρωταθλήτρια κόσμου το 2010 στη Νότιο Αφρική. Άλλη μια φορά έφτασε στα ημιτελικά της διοργάνωσης το 1950 στη Βραζιλία, όταν και κατέκτησε την τέταρτη θέση.
Το 2014 και πάλι στη Βραζιλία, έμεινε εκτός από τη φάση των ομίλων και απογοήτευσε τους φιλάθλους της, που περίμεναν ότι θα υπερασπιζόταν το στέμμα της. Η Ισπανία, εκτός από Πρωταθλήτρια στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, έχει επίσης να επιδείξει τρία Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, το 1964, 2008 και 2012. Στο Confederation Cup του 2013 έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης και το 2009 ήταν στην τρίτη θέση. Επίσης έχει κατακτήσει ένα χρυσό και δύο αργυρά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Για τους Ισπανούς η πρόκριση στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες στη Ρωσία, ώστε να διεκδικήσουν κάποιο μετάλλιο είναι ο στόχος. Οτιδήποτε λιγότερο δεν ταιριάζει στο προφίλ της ομάδας και θα απογοητεύσει για άλλη μια φορά τους φιλάθλους της, που δεν περιορίζονται στα σύνορα της χώρας της.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Για το Μουντιάλ του 2018, ήταν το φαβορί στον έβδομο όμιλο των προκριματικών της Ευρωπαϊκής ζώνης και κατάφερε να επιβεβαιώσει τον τίτλο της, αφήνοντας την Ιταλία στη δεύτερη θέση να παλέψει στα πλέι οφ. Τερμάτισε με πέντε βαθμούς διαφορά από τους δεύτερους Ιταλούς, αήττητη, με εννιά νίκες και μόλις μία ισοπαλία και με 36 γκολ σε 10 παιχνίδια! Η Αλβανία, τα Σκόπια, το Λιχτενστάιν και το Ισραήλ, αποτέλεσαν εύκολα εμπόδια για την Εθνική ομάδα της Ισπανίας, που στη Ρωσία έχει μόνο έναν στόχο να διαπρέψει. Η μεγαλύτερη νίκη της στα προκριματικά ήταν το 0-8 κατά του Λιχτενστάιν.
το αστερι Ο Σέρχιο Ράμος είναι ο δεύτερος παίκτης σε συμμετοχές με την Εθνική Ισπανίας και πλησιάζει απειλητικά τον Ίκερ Κασίγιας, που βρίσκεται στην πρώτη θέση της ειδικής κατάταξης με 167 συμμετοχές. Αν και αμυντικός αποτελεί ηγετική φυσιογνωμία για την Εθνική Ισπανίας. Έκανε το ντεμπούτο του με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του το 2005 και είναι το τέταρτο Μουντιάλ που θα συμμετάσχει. Έχει στεφθεί ήδη Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 2010, ενώ έχει κατακτήσει με την Ισπανία και δύο Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Σε ηλικία 32 ετών θέλει να είναι ο παίκτης που θα οδηγήσει την εθνική ομάδα σε μια ακόμη διάκριση. Έχει αγωνιστεί σε Σεβίλη και Ρεάλ Μαδρίτης και έχει στο παλμαρέ του τέσσερα πρωταθλήματα, δύο κύπελλα, τρία Σούπερκόπα. Ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης κατακτώντας το Champions League τέσσερις φορές, ενώ κατέκτησε τρία UEFA Super Cup και τρία Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων!
46
Β΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial
ΜΑΡΟΚΟ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Eλ Κατζουί (Νουμάνθια), Μπουνού (Ζιρόνα), Ταγκναουτί (Ιτιχάντ Τάντζερ) αμυντικοι: Μπενατιά (Γιουβέντους), Σαΐς (Γουλβς), Ντα Κόστα (Ιστανμπούλ Μπασακσεχίρ), Ντιράρ (Φενέρμπαχτσε), Χακιμί (Ρεάλ), Μεντίλ (Λιλ)
μεσοι: Μπουσουφά (Αλ Τζαζίρα), Ελ Αχμαντί (Φέγενοορντ), Μπενασέρ (Καέν), Αμραμπάτ (Φέγενοορντ), Μπελχαντά (Γαλατάσαραϊ), Φαζρ (Χετάφε), Χαρίτ (Σάλκε) επιθετικοι: Μπουταΐμπ (Μαλάτιασπορ), Μπουχαντούζ (Ζανκτ Πάουλι), Ελ Κααμπί (Ρενεσάνσ Μπερκάν), Αμραμπάτ (Λεγανές), Καρσελά (Σταντάρ Λιέγης), Ζιγές (Άγιαξ), Εν Νεσιρί (Μάλαγα)
Ως αουτσάιντερ τα «λιοντάρια του Άτλαντα» στη Ρωσία Ο προπονητής
Είναι ο πρώτος προπονητής, που έχει κατακτήσει το Κύπελλο Εθνών της Αφρικής με δύο διαφορετικές ομάδες με τη Ζάμπια και την Ακτή Ελεφαντοστού. Ανέλαβε το Μαρόκο το 2016 και υπό τις οδηγίες τους τα «λιοντάρια του Άτλαντα» πήραν την πρόκριση για το Παγκόσμιο κύπελλο. Ο Γάλλος προπονητής, Ερβέ Ρενάρ, μόλις 49 ετών, είναι ο άνθρωπος που στήριξε τις ελπίδες της η Ομοσπονδία του Μαρόκου για την παρουσία της στη Ρωσία και δεν τους διέψευσε. Πριν το Μαρόκο είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Γαλλικής Λιλ, ενώ σε επίπεδο συλλόγων έχει δουλέψει και στη Σοσό. Ως Ομοσπονδιακός τεχνικός είχε αναλάβει και την Εθνική ομάδα της Αγκόλα.
Μ
ετά από 20 χρόνια η Εθνική ομάδα του Μαρόκου θα δώσει το παρών σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τα «λιοντάρια του Άτλαντα» θα γράψουν στην ιστορία τους, την 5η τους συμμετοχή στη μεγαλύτερη διοργάνωση του ποδοσφαίρου. Η πρώτη τους παρουσία ήταν το 1970 και η τελευταία τους φορά που βρέθηκαν σε Παγκόσμιο Κύπελλο, καταγράφηκε το 1998.
Την καλύτερη πορεία τους, την έκαναν το 1986, όταν και έγιναν η πρώτη Αφρικανική ομάδα που ξεπέρασε τη φάση των ομίλων και βρέθηκε στους 16 της διοργάνωσης. Σε αυτή τη φάση μάλιστα έχασαν από τη Γερμανία με 1-0, που στη συνέχεια πήγε μέχρι τον τελικό. Είχαν τερματίσει πρώτη στον όμιλό τους, προσπερνώντας Πορτογαλία, Πολωνία και Αγγλία! Εκτός από ένα Africa Cup of Nations το 1976 το Μαρόκο δεν έχει καταφέρει να προσθέσει άλλο τρόπαιο στη συλλογή του από διεθνείς διοργανώσεις. Για το Μαρόκο και μόνο η παρουσία του στα γήπεδα της Ρωσίας αποτελεί μεγάλη επιτυχία. Όμως τα «λιοντάρια», που θα αγωνιστούν στον όμιλο της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και του Ιράν, θα προσπαθήσουν να κάνουν την έκπληξη απέναντι σε μία Ευρωπαϊκή υπερδύναμη για να αγγίξουν το δικό τους θαύμα και να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους. Είναι πολύ δύσκολο να τα καταφέρουν, αλλά δεν αναμένεται να καταθέσουν εύκολα τα όπλα και να «αποσύρουν» τις φιλοδοξίες τους.
Πωσ προκριθηκε στους 32 Το Μαρόκο πήρε το εισιτήριο για τη Ρωσία, κατακτώντας την πρώτη θέση στον τρίτο όμιλο στον τρίτο γύρο της ζώνης της Αφρικής. Χρειαζόταν ισοπαλία απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού στο τελευταίο της παιχνίδι της στα προκριματικά στις 11 Νοεμβρίου του 2017, αλλά επικράτησε με 0-2 και πήρε πανηγυρικά την πρόκριση. Έτσι τερμάτισε αήττητη με τρεις νίκες και τρεις ισοπαλίες στον όμιλο, που τον συμπλήρωναν η Γκαμπόν και το Μάλι.
το αστερι Ο παίκτης της Γιουβέντους, αποτελεί την πιο ισχυρή ποδοσφαιρική προσωπικότητα στο σύνολο του Ερβέ Ρενάρ. Με την Εθνική Μαρόκου, έχει αγωνιστεί σε 53 ματς και έχει πετύχει δύο γκολ, κάνοντας το ντεμπούτο του το 2008. Ο Μεντχί Μπενάτια είναι γεννημένος στις 17 Απριλίου του 1987 και αγωνίζεται ως σέντερ μπακ. Στην Ευρώπη έχει αγωνιστεί στη Μαρσέιγ, στην Τουρ, την Ουντινέζε, τη Ρόμα και την Μπάγερν Μονάχου. Αν και γεννήθηκε στη Γαλλία, ο πατέρας του ήταν Μαροκινός και η μητέρα του από την Αλγερία. Με την Μπάγερν κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο, ενώ στην Ιταλία με τη Γιουβέντους στέφθηκε μία φορά πρωταθλητής και μία κυπελλούχος. Με την Εθνική της χώρας του δεν έχει πετύχει κάποια μεγάλη διάκριση και αυτή θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τον ίδιο να γράψει ιστορία με τη φανέλα του Μαρόκου.
48
Β΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ τερματοφυλακεσ:
ΙΡΑΝ
Μπεϊρανβάντ (Περσέπολις), Μαζαχερί (Ζομπ Αχάν Εσφαχάν), Αμπετζαντέχ (Μαρίτιμο)
αμυντικοι: Τσεσμί (Εστεγκλάλ),
Μοχαμαντί (Αχμάτ Γκρόζνι), Πουραλιγκανζί (Αλ-Σααντ), Κχαζνάντεχ (Παντίντεχ), Μονταζερί (Εστεγκλάλ), Χοσέινι (Εστεγκλάλ), Ρεζαϊάν (Οστάνδη)
μεσοι:
Τοραμπί (Σεπά), Χατζισαφί (Ολυμπιακός), Εζατολαχί (Άμκαρ Περμ), Σοτζεΐ (ΑΕΚ), Εμπραχιμί (Εστεγκλάλ), Αμίρι (Περσέπολις), Γκοντούς (Έστερσουντ), Τζαχανμπάχς (Άλκμααρ), Ντεζαγέ (Νότιγχαμ Φόρεστ)
επιθετικοι: Καρίμ Ανσαριφάρντ
(Ολυμπιακός), Αζμούν (Ρουμπίν), Γκουσανεζάντ (Χέρενφέν), Ταρεμί (Αλ-Γκαράφα)
Ο προπονητής Σε ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά πρότυπα προσπάθησε να βάλει το Ιράν, ο Πορτογάλος τεχνικός Κάρλος Κεϊρόζ. Το 2010 ήταν στον πάγκο της Πορτογαλίας, με το Ιράν έδωσε το παρών και στη διοργάνωση του 2014 και αυτή θα είναι η τρίτη του παρουσία σε Μουντιάλ. Αναμφίβολα η μεγαλύτερη επένδυση των Ιρανών έχει να κάνει με την παρουσία του Κεϊρόζ στον πάγκο τους. Είναι στην τεχνική ηγεσία του Ιράν από το 2011, ενώ πλέον διανύει το 65ο έτος της ηλικίας του. Εκτός από τις εθνικές ομάδες της χώρας καταγωγής του και του Ιράν, έχει καθίσει δουλέψει και στην εθνική της Νοτίου Αφρικής, αλλά και σε κλαμπ όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, μετά τη θητεία του, ως βοηθός στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Θέλουν να αποτελέσουν τη μεγάλη έκπληξη
Μ
πορεί το Ιράν να μη θεωρείται υπερδύναμη στο
ποδόσφαιρο, όμως έχει «δηλώσει» ήδη τέσσερις φορές την παρουσία του, στον Παγκόσμιο αυτό θεσμό. Αυτή θα είναι η 5η φορά που το Ιράν έχει ραντεβού στη μεγάλη γιορτή του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ποτέ δεν έχει καταφέρει να προκριθεί από την πρώτη φάση και τις τέσσερις φορές που συμμετείχε, το 1978, το 1998, το 2006 και το 2014, η πορεία του σταμάτησε στους ομίλους. Και μόνο η παρουσία του Ιράν στη Ρωσία, αποτελεί από μόνη της μεγάλη επιτυχία. Σε έναν όμιλο με την Πορτογαλία και την Ισπανία, δεν μπορεί σίγουρα να έχει μεγάλα όνειρα για κάτι υψηλότερο αυτή τη φορά. Όμως οι Ιρανοί θα τα παίξουν όλα για όλα για να πάρουν ό,τι καλύτερο και από αυτή τη διοργάνωση. Δεν έχουν άλλωστε κάτι να χάσουν… Από την άλλη το Μαρόκο αποτελεί έναν αντίπαλο στα μέτρα τους για να κατακτήσουν μία νίκη γοήτρου και να επιστρέψουν με ψηλά το κεφάλι στην πατρίδα τους. Αν και βέβαια... μπάλα είναι και ποτέ δεν πρέπει να αποκλείεις και τις εκπλήξεις. Θα είναι το Ιράν μία από αυτές του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου; Δύσκολο, αλλά όλα μπορούν να συμβούν. Το Ιράν έχει να επιδείξει στην ιστορία του, τρία τρόπαια στο Asian Cup, το 1968, το 1972 και το 1976.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Στις 12 Ιουνίου του 2017, το Ιράν κέρδισε με 2-0 το Ουζμπεκιστάν και ήταν η πρώτη ομάδα από τη ζώνη της Ασίας, που πήρε την πρόκριση για τα τελικά. To Ιράν πήρε την πρώτη θέση στον Α’ Όμιλο με 22 βαθμούς, από έξι νίκες και τέσσερις ισοπαλίες. Δεν έχασε σε κανένα παιχνίδι της τρίτης φάσης και η δεύτερη Κορέα, ήταν με επτά βαθμούς πίσω στη βαθμολογία. Άνετα λοιπόν, πετυχαίνοντας 10 γκολ και δεχόμενο μόλις δύο πήρε την πρόκριση.
το αστερι Είναι μόλις 23 ετών, αγωνίζεται ως επιθετικός στην Ρούμπιν Καζάν και οι φίλαθλοι της Εθνικής ομάδας της χώρας του, περιμένουν να σηκώσει στις πλάτες του το Ιράν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Έχει γίνει διεθνής με την εθνική ανδρών από το 2014 και το κοντέρ του έχει γράψει μέχρι στιγμής 31 συμμετοχές με 23 γκολ. Έχει αγωνιστεί και στη Ροστόβ στο παρελθόν και τη σεζόν 2015-16 αναδείχθηκε ο καλύτερος της παίκτης. Ο λόγος για τον Σαρντάρ Αζμούν, που είναι πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι, ενώ έχει τρομερές επιταχύνσεις και εναλλαγές στις διεισδύσεις του. Κάποιοι τον παρομοιάζουν με τον Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς, ενώ τα βρετανικά ΜΜΕ τον είχαν αποκαλέσει ως Ιρανό Μέσι. Η πρώτη φορά που ο Αζμουν έκανε αισθητή την παρουσία του, ήταν στο Asian Cup του 2015.
Mundial
49
50
Γ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ τερματοφυλακεσ:
ΓΑΛΛΙΑ
Αρεολά (Παρί Σεν Ζερμέν), Γιορίς (Τότεναμ), Μανταντά (Μαρσέιγ)
αμυντικοι: Ερνάντες (Ατλέτικο Μαδρίτης), Κιμπέμπε (Παρί Σεν Ζερμέν), Μεντί (Μάντσεστερ Σίτι), Παβάρ (Στουτγάρδη), Ραμί (Μαρσέιγ), Σιντιμπέ (Μονακό), Ουμτιτί (Μπαρτσελόνα), Βαράν (Ρεάλ Μαδρίτης)
μεσοι:
Καντέ (Τσέλσι), Ματουϊντί (Γιουβέντους), Ενζονζί (Σεβίλλη), Πογκμπά (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Τολισό (Μπάγερν Μονάχου)
επιθετικοι: Ντεμπελέ (Μπαρτσελόνα),
Φεκίρ (Λιόν), Ζιρού (Τσέλσι), Γκριζμάν (Ατλέτικο Μαδρίτης), Λεμάρ (Μονακό), Εμπαπέ (Παρί Σεν Ζερμέν), Τοβέν (Μαρσέιγ)
Αναγκασμένη να κοιτάει πάντα ψηλά
Ο προπονητής Στον πάγκο της Γαλλίας, βρίσκεται ο Ντιντιέ Ντεσάμπ. Αναδείχθηκε πρωταθλητής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και του Euro του 2000 ως παίκτης και τώρα θέλει να διακριθεί και ως προπονητής. Από το 2012 είναι στην τελική ηγεσία των «πετεινών» και τους οδήγησε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Ως παίκτης έχει αγωνιστεί σε Ναντ, Μαρσέιγ, Μπορντό, Γιουβέντους, Τσέλσι και Βαλένθια, ενώ κατέγραψε 103 συμμετοχές ως διεθνής. Στην προπονητική του καριέρα έχει δουλέψει σε Μονακό, Γιουβέντους και Μαρσέιγ, πριν γίνει Ομοσπονδιακός στην Εθνική της χώρας του. Είναι 49 ετών και μετρά ήδη στην προπονητική του καριέρα, έναν τελικό στο UEFA Champions League με το Μονακό και έναν με την Εθνική ομάδα της Γαλλίας το 2016 στο Euro.
Δ
εν έχει χάσει ούτε μία διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου, η Γαλλία, από το 1994 έως σήμερα. Είναι συνεχώς παρούσα στα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά ραντεβού, αποτελώντας μία παραδοσιακή δύναμη. Βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα της Παγκόσμιας κατάταξης της FIFA και έχει καταφέρει να αναδειχθεί μία φορά πρωταθλήτρια κόσμου, κερδίζοντας το τρόπαιο το 1998. Συνολικά έχει 14 συμμετοχές σε τελικές φάσης του World Cup, έχει φτάσει δύο φορές σε τελικούς και άλλες τρεις στα ημιτελικά της διοργάνωσης.
Η πρώτη της παρουσία ήταν το 1930 στη διοργάνωση της Ουρουγουάης. Το 1958 και το 1986 ήταν στην τρίτη θέση,το 1986 στην τέταρτη και το 1998 στα γήπεδα της, αφού φιλοξένησε το Μουντιάλ, ανέβηκε στην πρώτη θέση του βάθρου. Στη Γερμανία το 2006 ήταν στον τελικό της διοργάνωσης. Η τελευταία της παρουσία το 2014 στη Βραζιλία, την έφερε μέχρι τα προημιτελικά. Η Γαλλία εκτός από τον τίτλο της Παγκόσμιας πρωταθλήτριας το 1998, έχει επίσης δύο κατακτήσεις Euro, το 1984 και το 2000 και δύο Confederations Cup το 2001 και το 2003. Σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν χρυσή το 1984 στο Λος Άντζελες και αργυρή το 1900 στο Παρίσι. Όλες αυτές οι διακρίσεις της αναμφίβολα αποδεικνύουν το πόσο μεγάλη δύναμη είναι οι «τρικολόρ» στον χάρτη του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου. Φυσικά και στόχος για τη Γαλλία στα γήπεδα της Ρωσίας, είναι να περάσει καταρχάς στην οκτάδα και να στοχεύσει μία θέση στο βάθρο. Η μη πρόκριση στα προημιτελικά θα είναι αποτυχία. Οι Γάλλοι θα αγωνιστούν στον τρίτο όμιλο με την Αυστραλία, το Περού και τη Δανία και είναι εκ των φαβορί για την πρόκριση.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η πρόκριση για τη Ρωσία ήρθε μετά από την πρωτιά στον Α’ Όμιλο των Ευρωπαϊκών προκριματικών αγώνων. Πέτυχε επτά νίκες, δύο ισοπαλίες και μία ήττα και μάζεψε 23 βαθμούς, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τη Σουηδία. Δεν ήταν εύκολος ο όμιλος, αφού υπήχε και η Ολλανδία ανάμεσα τους, ενώ Βουλγαρία, Λουξεμβούργο και Λευκορωσία, αποτέλεσαν τα αουτσάιντερ.
το αστερι
Ο κορυφαίος σκόρερ του Euro 2016, ο Αντουάν Γκριεζμάν, αποτελεί τον παίκτη που περιμένουν οι Γάλλοι να «ματώσει» τα αντίπαλα δίκτυα και να τους οδηγήσει σε μία διάκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Ο Γκριεζμάν, είναι 27 ετών, αγωνίζεται στην Ατλέτικο Μαδρίτης, ενώ ξεκίνησε την καριέρα του από την Μακόν και μεσολάβησε και η Ρεάλ Σοσιεδάδ, πριν καταλήξει στην Ατλέτικο. Με την Εθνική ομάδα της χώρας του μετρά ήδη 51 συμμετοχές και έχει πετύχει 19 γκολ. Εκτός από τη δεύτερη θέση στο Euro 2016, δεν έχει άλλες σημαντικές διακρίσεις στο παλμαρέ του και αναζητά ένα μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο με την Εθνική Γαλλίας.
Mundial Γ΄ ΟΜΙΛΟΣ
51
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
το ροστερ τερματοφυλακεσ:
Τζόουνς (Φέγενορντ), Ράιαν (Μπράιτον), Βούκοβιτς (Γκενκ)
αμυντικοι: Μπεχίτς (Μπουρσασπόρ),
Ντέγκενεκ (Γιοκοχάμα Μαρίνος), Γιούρμαν (Σουγουόν Μπλούγουινγκς), Μέρεντιθ (Μίλγουολ), Ρίσντον (Γουέστερν Σίντνεϊ Γουόντερερς), Σέινσμπερι (Γκρασχόπερς)
μεσοι:
: Ιρβάιν (Χαλ), Γέντινακ (Άστον Βίλα), Κρούζε (Μπόχουμ), Λουόνγκο (Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς), Μίλιγκαν (Αλ Αχλί), Μούι (Χάντερσφιλντ), Ρόγκιτς (Σέλτικ)
επιθετικοι: Αρζάνι (Μέλμπουρν Σίτι),
Κέιχιλ (Μίλγουολ), Γιούριτς (Λουκέρνη), Λέκι (Χέρτα Βερολίνου), Μακλάρεν (Χιμπέρνιαν), Νάμπουτ (Ουράουα Ρεντ Ντάιαμοντς), Πετράτος (Νιούκαστλ Τζετς)
Δεν θέλουν να μείνουν στους Ομίλους Ο προπονητής Ο Ολλανδός, Bert van Marwijk, είναι ο τεχνικός που θα ηγηθεί από τον πάγκο της προσπάθειας των Αυστραλών για μία καλή πορεία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Υποδέχτηκε τον Ιανουάριο στον πάγκο τον Ελληνοαυστραλό, Άγγελο Ποστέκολγου. Είναι 65 ετών και στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, αγωνίζονταν στη μεσαία γραμμή και είχε και μία συμμετοχή στην Εθνική Ολλανδίας. Στην καριέρα του ως προπονητής, αναμφίβολα, σημεία αναφοράς αποτελούν οι ομάδες της Φέγενορντ, της Ντόρτμουντ και του Αμβούργου. Έχει διατελέσει προπονητής και της Εθνικής Ολλανδίας, καθώς και της Σαουδικής Αραβίας. Με την Εθνική Ολλανδίας, έφτασε στον τελικό κόντρα στην Ισπανία το 2010, οδηγώντας την ομάδα της πατρίδας του σε μία πολύ μεγάλη επιτυχία, που αποτελεί φυσικά και τη μεγαλύτερη δική του.
Τ
έσσερις φορές έχει δώσει το παρών διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, η Αυστραλία, με την πρώτη να είναι το 1974 και την τελευταία το 2014. Η καλύτερη παρουσία της ήταν το 2006, όταν και προκρίθηκε στους 16 της διοργάνωσης. Τις άλλες τρεις φορές, αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων, κάτι που συνέβη και στην προηγούμενη παρουσία της στη Βραζιλία πριν από τέσσερα χρόνια.
Η Αυστραλία στην τροπαιοθήκη της έχει έναν τίτλο στο Asian Cup και τέσσερις στο OFC Nations Cup. Τέσσερις φορές μετείχε σε Confederations Cup και τη μία, το 1997 έφτασε μέχρι τον τελικό. Οι «socceroos» θα παραταχθούν στη Ρωσία με στόχο να καταφέρουν να ξεπεράσουν την πρώτη φάση και να βρεθούν στις 16 κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Το έργο τους βέβαια θα είναι δύσκολο, αφού έχουν απέναντι τους να ανταγωνιστούν δύο Ευρωπαϊκές σχολές ποδοσφαίρου, τη Γαλλία και τη Δανία. Τον τρίτο όμιλο στον οποίο θα συμμετέχουν, συμπληρώνει το Περού, που είναι ένας αντίπαλος που μάλλον δεν θα τους δημιουργήσει προβλήματα. Μια νίκη με το Περού λοιπόν και μία έκπληξη στα υπόλοιπα δύο ματς, φαίνεται πως είναι αρκετά για να στείλουν τους Αυστραλούς στην επόμενη φάση, για δεύτερη φορά στην ιστορία τους.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η 31η ομάδα κατά σειρά, που εξασφάλισε τη συμμετοχή της στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στα γήπεδα της Ρωσίας, ήταν η Αυστραλία. Με νίκη με 3-1 επί της Ονδούρας στα διηπειρωτικά πλέι οφ, τα «καγκουρό» έκλεισαν το εισιτήριο για το World Cup, ενώ κατέκτησαν την τρίτη θέση τελικά, στα προκριματικά της Ασίας, μετά τον αγώνα με τη Συρία την οποία κέρδισαν με 2-1 μετά από παράταση, αφού και το πρώτο ματς είχε τελειώσει στο 1-1.
το αστερι
Ο top scorer στην ιστορία της Εθνικής Αυστραλίας, Τιμ Κάχιλ, έχει ακόμη να δώσει πολλά! Το κοντέρ του έχει γράψει 50 γκολ με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του σε 105 συμμετοχές. Είναι αναμφίβολα ο παίκτης βαρόμετρο, που με τη δική του απόδοση θα κρίνει την πορεία των Αυστραλών στο Μουντιάλ του 2018. Πριν κλείσει τα 20, ο Τιμ Κάχιλ είχε αγωνιστεί ως διεθνής με την Εθνική της Σαμόα. Όμως το γεγονός ότι είχε γεννηθεί στην Αυστραλία, του έδωσε το δικαίωμα να γίνει μέλος των «socceroos» αργότερα και να αγωνιστεί τόσο στην κάτω των 23, όσο και στην Εθνική ανδρών γράφοντας ιστορία. Στο παρελθόν έχει φορέσει τη φανέλα της Έβερτον, με την Αγγλική ομάδα έκανε 226 συμμετοχές με 56 γκολ, ενώ τωρινή του ομάδα είναι οι Millwall. Στα 38 του χρόνια αποτελεί μία σπουδαία ποδοσφαιρική προσωπικότητα για τους Αυστραλούς και παρότι είναι στη «δύση» της καριέρας του, αποτελεί παίκτη «κλειδί».
52
Γ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΠΕΡΟΥ
τερματοφυλακεσ: Γκαγιέσε (Βερακρούζ), Κασέδα (Βερακρούζ), Καρβάλιο (UTC). αμυντικοι: Αντβίνκουλα (Λόμπος), Κόρσο (Ουνιβερσιτάριο), Τραούκο (Φλαμένγκο), Ράμος (Βερακρούζ), Ροντρίγκες (Τζούνιορ), Αραούχο (Αλιάνσα Λίμα), Σανταμαρία (Πουέμπλα), Λογιόλα (Μελγκάρ). μεσοι: Φλόρες (Άαλμποργκ), Ουρτάδο (Γκιμαράες), Τάπια (Φέγενορντ), Γιοτούν (Ορλάντο Σίτι), Ακίνο (Λεόν), Κουέβα (Σάο Πάουλο), Καρταχένα (Βερακρούζ).
επιθετικοι: Γκερέρο (Φλαμένγκο), Καρίγιο (Γουότφορντ), Φαρφάν (Λοκομοτίβ Μόσχας), Πόλο (Πόρτλαντ), Ρουϊντιάς (Μορέλια).
Ο προπονητής Ο Ρικάρντο Γκαρέκα, βρίσκεται στον πάγκο του Περού από το 2015 και είναι ο «αρχιτέκτονας» της πρόκρισης στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Αργεντίνος προπονητής διανύει το 60ο έτος της ηλικίας του και τα 22 χρόνια εμπειρίας του στους πάγκους αποτέλεσαν εγγύηση για να πάρει το Περού το εισιτήριο για τη Ρωσία. Στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, αγωνίστηκε στην Μπόκα Τζούνιορς, Ρίβερ Πλέϊτ και Ιντεπεντιέντε. Η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε από την Talleres και στη συνέχεια κάθισε στον πάγκο της Ιντεπεντιέντε, της Σάντα Φε, ενώ πριν καταλήξει προπονητής στην Εθνική του Περού, ήταν στην Παλμέιρας. Ως προπονητής έχει κατακτήσει ένα Copa Conmebol με την Tallares.
Μετά από 36 χρόνια επιστρέφει σε παγκοσμιο κυπελλο
Γ
ια 36 ολόκληρα χρόνια, οι ποδοσφαιριστές του Περού, έβλεπαν τις διοργανώσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τον καναπέ τους! Το 2018 όμως θα είναι εκεί και μόνο η παρουσία τους, αποτελεί μεγάλη υπόθεση για το ποδόσφαιρο της χώρας τους.
Δύο φορές κατάφεραν να προκριθούν μέχρι και τις οκτώ κορυφαίες ομάδες του πλανήτη και συγκεκριμένα το 1970 και το 1978. Μαζί με τις δύο προκρίσεις στις οκτάδες των δύο διοργανώσεων του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Περού έχει επίσης να επιδείξει δύο Copa America, τo 1939 και το 1975. Οι Περουβιανοί ποδοσφαιριστές αρκετές φορές έχουν αναμιχθεί σε σκάνδαλα, με γυναίκες και με καζίνο. Επιρρεπείς στο ωραίο φύλο και στις απολαύσεις, δύο φορές έχασαν την πρόκριση σε Παγκόσμια Κύπελλα, του 1998 και του 2010 εμπλεκόμενοι σε σκάνδαλα με γυναικείες ομάδες και με πάρτι πριν τους προκριματικούς αγώνες. Το Περού αποτελεί μια σκληροτράχηλη ομάδα, που θα είναι όμως από τα αουτσάιντερ στον τρίτο όμιλο, όπου συνυπάρχουν, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστραλία. Σίγουρα, η παρουσία τους στη Ρωσία, αποτελεί μετά από 36 χρόνια «ξηρασίας», μεγάλο επίτευγμα για τους ίδιους.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Κατέκτησαν την 5η θέση στα προκριματικά της Νοτίου Αμερικής (CONMEBOL) και στη συνέχεια, κερδίζοντας τη Νέα Ζηλανδία με 2-0 στα διηπειρωτικά πλέι οφ, έκλεισαν μία θέση στο μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού στα γήπεδα της Ρωσίας. Η πρώτη φορά που πήραν μέρος σε διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν το 1930 και η τελευταία τους το 1982.
το αστερι
Ο Τζέφερσον Φαρφάν ήταν από τους πιο σημαντικούς παίκτες στην πρόκριση του Περού στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Στα 33 του χρόνια, έβαλε τη σφραγίδα του σε δύο ζωτικής σημασίας νίκες, επί της Παραγουάης και της Νέας Ζηλανδίας και οδήγησε την Εθνική ομάδα της χώρας του στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Θα είναι η πρώτη του παρουσία εκεί, αφού η τελευταία φορά που η πατρίδα του έδωσε το παρών στο θεσμό δεν είχε γεννηθεί! Μάλιστα θα αγωνιστεί σε ένα γνώριμο περιβάλλον για τον ίδιο, αφού είναι παίκτης της Λοκομοτίβ Μόσχας. Έχει αγωνιστεί επίσης στη Σάλκε, στην Αλ Τζαζίρα, στην Αϊντχόφεν και στη Λίμα. Αγωνίζεται στη θέση του επιθετικού και σε 81 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα της χώρας του, έχει πετύχει 24 γκολ.
54
Γ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΔΑΝΙΑ
τερματοφυλακεσ: Σμάιχελ (Λέστερ), Λεσλ (Χάντερσφιλντ), Ρόνοβ (Μπρόντμπι) αμυντικοι: Κρίστενσεν (Τσέλσι),
Ντάλσγκααρντ (Μπρέντφορντ), Βέστεργκααρντ (Γκλάντμπαχ), Λάρσεν (Ουντινέζε), Κνούντσεν (Ίπσουιτς), Γιόργκενσεν (Χάντερσφιλντ), Κιερ (Σεβίλλη)
μεσοι: Έρικσεν (Τότεναμ), Σένε (Άγιαξ), Λεράγκερ (Μπορντό), Κρον-Ντέλι (Λα Κορούνια), Ντιλέινι (Βέρντερ Βρέμης), Κβιστ (Κοπεγχάγη) επιθετικοι: Κορνέλιους (Αταλάντα), Ντόλμπεργκ (Άγιαξ), Μπρεϊθκουέιτ (Μπορντό), Γιόργκενσεν (Φέγενορντ), Σίστο (Θέλτα), Φίσερ (Κοπεγχάγη), Πόουλσεν (Λειψία)
Επέστρεψε και θέλει να συνεχίσει Ο προπονητής
O Age Hareide διαδέχτηκε στον πάγκο τον μακροβιότερο προπονητής της Ρωσίας, Μόρτεν Όλσεν, μετά την αποτυχία της πρόκρισης των Δανών στο Μουντιάλ του 2014 και στο Euro του 2016. Ο πρώην διεθνής με την Εθνική της Νορβηγίας αμυντικός και προπονητής, έβαλε την εμπειρία του και έδωσε τα «φώτα» του, ώστε οι Δανοί να πάρουν την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Σε ηλικία 64 ετών, ο έμπειρος τεχνικός θα οδηγήσει την Εθνική Δανίας στο Μουντιάλ. Ως ποδοσφαιριστής, αγωνίστηκε στην Μάντσεστερ Σίτι μεταξύ άλλων και έκανε 50 συμμετοχές με την Εθνική Νορβηγίας. Ως προπονητής ήταν στη Μάλμε πριν αναλάβει την τεχνική ηγεσία των Δανών, ενώ έχει δουλέψει επίσης στην Ρόσενμποργκ και στην Εθνική Νορβηγίας για μία πενταετία, από το 2003-2008.
Μ
ετά την απουσία της από τη Βραζιλία το 2014, η Δανία επιστρέφει στις διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου και όντας σε έναν όμιλο, που είναι ένα από τα δύο φαβορί, θα αναζητήσει την πρόκριση της στην επόμενη φάση και στους 16.
Τέσσερις φορές οι Δανοί, έχουν καταφέρει να προκριθούν σε Μουντιάλ και καλύτερη πορεία τους, ήταν αυτή το 1998 όταν και προκρίθηκαν στα προημιτελικά. Σε έναν όμιλο με τη Γαλλία, το Περού και την Αυστραλία, οι Δανοί φαίνεται πως αποτελούν ένα από τα δύο φαβορί για την πρόκριση στην επόμενη φάση. Αυτός είναι και ο στόχος τους, να περάσουν στους 16 και να φτάσουν όσο ψηλότερα γίνεται στη Ρωσία. Οι Δανοί ήταν πρωταθλητές Ευρώπης το 1992 και έχουν κατακτήσει κι ένα Confederation Cup το 1995. Σε Ολυμπιακούς Αγώνες έχουν πετύχει μεγάλες διακρίσεις, έχοντας τρία αργυρά μετάλλια το 1908, το 1912 και το 1960, καθώς και ένα χάλκινο το 1948.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Δανία τερμάτισε δεύτερη στον 5ο όμιλο της Ευρώπης, πίσω από την Πολωνία, έχοντας απολογισμό έξι νίκες, δύο ήττες και δύο ισοπαλίες. Άφησε πίσω της, το Μαυροβούνιο, τη Ρουμανία, την Αρμενία και το Καζακστάν. Η δεύτερη θέση της έδωσε την ευκαιρία να διεκδικήσει το εισιτήριο για τη Ρωσία μέσω των αγώνων μπαράζ. Εκεί συνάντησε την Ιρλανδία και παρότι στο πρώτο παιχνίδι στην έδρα της δεν τα πήγε καλά, παραχωρώντας λευκή ισοπαλία και κάνοντας τους οπαδούς της να ανησυχήσουν, μετά το 5-1 στον δεύτερο αγώνα, έγινε μία από τις 32 ομάδες της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
το αστερι
Ο Κρίστιαν Έρικσεν ήταν ο παίκτης που έκανε χατ τρικ στον αγώνα με την Ιρλανδία και συνέβαλε τα μέγιστα στην πρόκριση της ομάδας του στα τελικά. Είναι παίκτης της Τότεναμ, ενώ από το 2010-2013 είχε αγωνιστεί στον Άγιαξ. Διανύει το 26ο έτος της ηλικίας του και με την εθνική ομάδα της Δανίας έχει καταγράψει 77 συμμετοχές και 21 γκολ. Έχει κατακτήσει τρία συνεχόμενα βραβεία του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς στη Δανία και είναι ο πρώτος Δανός σκόρερ στην ιστορία στην αγγλική Premier League. Αποτελεί τον στράικερ που εναποθέτουν όλες τις ελπίδες τους οι Δανοί για να βρει δίκτυα και να οδηγήσει την εθνική ομάδα στις 16 κορυφαίες ομάδες του πλανήτη.
Δ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
56
Ο προπονητής Ο Χόρχε Σαμπάολι ήταν ο τρίτος προπονητής, που κλήθηκε να αναλάβει την Εθνική Αργεντινής, στο τουρνουά των προκριματικών για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Μετά από συνεχόμενα άσχημα αποτελέσματα, η Ομοσπονδία της χώρας, έκανε δύο αλλαγές στην τεχνική ηγεσία της ομάδας, φέρνοντας στον πάγκο τον 58χρονο Αργεντίνο, που τελικά ήταν αυτός που οδήγησε την πατρίδα του στα γήπεδα της Ρωσίας. Πριν την Εθνική Αργεντινής, είχε καταφέρει να φέρει την Εθνική Ομάδα της Χιλής στους 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας. Έμεινε εκεί ως το 2016 και στη συνέχεια ανέλαβε τη Σεβίλλη. Στις 22 Μαΐου του 2017 παρουσιάστηκε από την Ομοσπονδία της Αργεντινής αντικαθιστώντας τον Εντγάρδο Μπάουσα, που ήταν ο δεύτερος τεχνικός που πλήρωσε το «μάρμαρο» για τις κακές εμφανίσεις της αλμπισελέστε στο τουρνουά των προκριματικών.
τερματοφυλακεσ: Γκουσμάν (Τίγκρες), Αρμάνι (Ρίβερ Πλέιτ), Καμπαγιέρο (Τσέλσι) αμυντικοι: Μερκάδο (Σεβίλλη), Φάσιο (Ρόμα), Οταμέντι (Μάντσεστερ Σίτι), Ανσάλντι (Τορίνο), Ταγλιαφίκο (Άγιαξ), Ρόχο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Ακούνια (Σπόρτινγκ) μεσοι: Μπανέγα (Σεβίλλη), Μαστσεράνο (Hebei Fortune), Σάλβιο (Μπενφίκα), Μπίγλια (Μίλαν), Ντι Μαρία (Παρί Σεν-Ζερμέν), Λο Τσέλσο (Παρί Σεν-Ζερμέν), Λανσίνι (Γουέστ Χαμ), Μέσα (Ιντεπεντιέντε), Παβόν (Μπόκα Τζούνιορς) επιθετικοι Μέσι (Μπαρτσελόνα), Αγκουέρο (Μάντσεστερ Σίτι), Ιγκουαΐν (Γιουβέντους), Ντιμπάλα (Γιουβέντους)
Με το ειδικό βάρος της φανέλας της για τη διάκριση
Μ
πορεί στα προκριματικά να μην τα πήγαν τόσο καλά όσο θα περίμενε κανείς για μία παγκόσμια παραδοσιακή ποδοσφαιρική δύναμη όπως η Αργεντινή, αλλά όπως και να ‘χει, οι αλμπισελέστε δεν μπορούν να θεωρηθούν, αουτσάιντερ. Έχουν γυρίσει σελίδα και στα γήπεδα της Ρωσίας, η Αργεντινή είναι ένα από τα φαβορί και θα αγωνιστεί με στόχο να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και να διακριθεί.
Για 17η φορά η Αργεντινή θα είναι παρούσα στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Λιονέλ Μέσι και η παρέα του, αφού κατάφεραν με δυσκολία να προκριθούν στην τελική φάση, θέλουν τώρα να τα αφήσουν όλα πίσω τους και να προσπαθήσουν να σβήσουν τις κακές εντυπώσεις, κερδίζοντας μία διάκριση στη Ρωσία. Θα αγωνιστούν στον τέταρτο όμιλο, μαζί με την Ισλανδία, την Κροατία και τη Νιγηρία. Η Αργεντινή, έχει κατακτήσει δύο φορές τον τίτλο σε Παγκόσμια Κύπελλα, το 1978 και το 1986. Πέντε παρουσίες έχει καταγράψει σε τελικούς συνολικά. Το 2014 στη διοργάνωση της Βραζιλίας, η Αργεντινή πέρασε στον τελικό της διοργάνωσης και αντιμετώπισε τη Γερμανία, χάνοντας τελικά το τρόπαιο στην παράταση με 1-0. Δεκατέσσερις φορές οι Αργεντίνοι έχουν κατακτήσει Κόπα Αμέρικα και μία το Confederation Cup.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Πολλά επικριτικά σχόλια άκουσε η Αργεντινή για την παρουσία της στους προκριματικούς αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κατέκτησε την 3η θέση στους προκριματικούς αγώνες της CONMEBOL και γλίτωσε τα πλέι οφ για δύο μόλις βαθμούς και εξασφάλισε ουσιαστικά τη συμμετοχή της την τελευταία αγωνιστική, μετά τη νίκη της με 1-3 επί του Εκουαδόρ με χατ τρικ του Μέσι. Ο άσος της Μπαρτσελόνα, πήρε από το χέρι την ομάδα της πατρίδας του και της έδωσε μία θέση στους 32 του Παγκοσμίου Κυπέλλου, γλιτώνοντας τη, την τελευταία στιγμή από μία ιστορική αποτυχία. Την τελευταία αγωνιστική μάλιστα Περού και Κολομβία, ήρθαν ισόπαλες 1-1, αποτέλεσμα που βοήθησε την Αργεντινή να κατακτήσει την τρίτη θέση.
το αστερι Τι να πει και τι να πρωτογράψει κανείς για αυτόν τον ποδοσφαιριστή; Στα 30 του ο Λιονέλ Μέσι θα βρεθεί για τέταρτη φορά να αγωνίζεται με το εθνόσημο σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αρχηγός της Εθνικής Αργεντινής, πρώτος σκόρερ σε όλη την ιστορία της, ο Μέσι αποτελεί έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του αθλήματος. Πέντε φορές έγινε κάτοχος της χρυσής μπάλας, έχει κατακτήσει τέσσερα χρυσά παπούτσια στην Ευρώπη, έχει αναδειχθεί παίκτης της χρονιάς το 2009 από τη FIFA, κέρδισε τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη στο Παγκόσμιου Κύπελλο της Βραζιλίας και πολλές άλλες ατομικές διακρίσεις, γεμίζουν ασφυκτικά το παλμαρέ του. Έχει κατακτήσει ένα χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο, ένα χρυσό επίσης από Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20 ετών, ενώ με την Μπαρτσελόνα τα έχει κάνει όλα. Αυτό που θέλει είναι να στεφθεί στην καριέρα του πρωταθλητής κόσμου με την Αργεντινή.
Δ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΙΣΛΑΝΔΙΑ
58
τερματοφυλακεσ: Χάλντορσον (Ράντερς), Ρούναρσον (Νόρτζελαντ), Σραμ (Ρόσκιλντε) αμυντικοι: Σκούλασον (Λόκερεν), Μάγκνουσον (Μπρίστολ Σίτι), Σίγκουρντσον (Ροστόβ), Άρνασον (Αμπερντίν), Έιγιολφσον (Λέφσκι), Ίνγκασον (Ροστόβ), Σάιβαρσον (Βάλουρ), Φρίντγιονσον (Βαλερέγκα) μεσοι: Σίγκουρντσον (Έβερτον), Γκούναρ-
σον (Κάρντιφ), Χάλφρεντσον (Ουντινέζε), Μπιάρνασον (Άστον Βίλα), Γκούντμουντσον (Μπέρνλι), Σκούλασον (Καράμπιουκσπορ), Τρίστασον (Μάλμε), Γκίσλασον (Ζάντχαουζεν)
επιθετικοι Φινμπόγκασον (Άουγκσμπουργκ), Σίγκουρντσον (Ροστόβ), Μπέντβαρσον (Ρέντινγκ), Γκούντμουντσον (Αϊντχόφεν)
Έγραψε ιστορία η Ισλανδία
Ο προπονητής
Ο οδοντίατρος Χεμίρ Χαλγκριμσόν από την Ισλανδία, έχει ήδη προσθέσει το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου στη χώρα του! Στην ιστορική πρώτη παρουσία των Ισλανδών στο Παγκόσμιο Κύπελλο θα κάθεται στην άκρη του πάγκου της και θα ζει αυτή τη συγκλονιστική στιγμή. Από το 2013 ο 50χρονος τεχνικός, ανέλαβε χρέη πρώτου προπονητή. Για δύο χρόνια πριν υπήρξε βοηθός στον πάγκο, πλάι στον Lars Lagerback. Η καριέρα του ως προπονητής ξεκίνησε από γυναικείες ομάδες ποδοσφαίρου, για να αναλάβει το 2006 την ανδρική ομάδα της IBV. Από το 2011 και μετά έγινε Ομοσπονδιακός τεχνικός και θα ζήσει τη μεγαλύτερη στιγμή στην αθλητική ιστορία της χώρας του, με την Ισλανδία να θεωρείται ένα μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα, στο οποίο φυσικά «αρχιτέκτονας» είναι ο ίδιος.
Ε
γραψε ιστορία η Ισλανδία κλείνοντας θέση για τα γήπεδα της Ρωσίας. Για πρώτη φορά στην ιστορία τους οι Ισλανδοί θα βρεθούν σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και αυτό από μόνο του σημαίνει πολλά για τη χώρα τους και το ποδόσφαιρο της. Και μόνο η παρουσία τους εκεί, είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα και μία τεράστια επιτυχία.
Η Ισλανδία και να μην προκριθεί στην επόμενη φάση, δεν θα στεναχωρηθεί ιδιαίτερα, αφού ο στόχος της ήταν να είναι στη Ρωσία και θα είναι εκεί. Όμως με
το αστερι
τις εμφανίσεις της στα προκριματικά έδειξε ότι μπορεί ακόμη να κάνει και μία μεγάλη έκπληξη. Ή καλύτερα να συνεχίσει την έκπληξη που ξεκίνησε από τα προκριματικά της Ευρώπης. Θα είναι στον Όμιλο με την Αργεντινή, τη Νιγηρία και την Κροατία. Με τους Κροάτες ήταν και στον 9ο όμιλο των προκριματικών, αφήνοντας τους μάλιστα στη δεύτερη θέση. Για πρώτη φορά οι Ισλανδοί είχαν αγωνιστεί σε Euro το 2016 και μάλιστα κατάφεραν να προκριθούν στα προημιτελικά. Είναι η μικρότερη χώρα σε πληθυσμό που έχει προκριθεί ποτέ σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Οι Ισλανδοί κατέκτησαν την πρώτη θέση στον 9ο όμιλο της Ευρώπης και αποτέλεσαν τη μεγάλη έκπληξη του τουρνουά! Και αυτό γιατί ο όμιλος τους δεν ήταν καθόλου εύκολος. Είχαν να αντιμετωπίσουν ομάδες, όπως η Τουρκία, η Κροατία και η Ουκρανία. Οι Ισλανδοί ωστόσο πραγματοποίησαν μεγάλες εμφανίσεις και κατέκτησαν την κορυφή του ομίλου με επτά νίκες, μία ισοπαλία και δύο ήττες, παίρνοντας το απευθείας εισιτήριο για τη Ρωσία. Στο τελευταίο τους παιχνίδι για τα προκριματικά έκαναν εντυπωσιακό φινάλε με εντός έδρας νίκη, κερδίζοντας το Κόσσοβο με 2-0.
Ο Γκίλφι Σίγκουρντσον, είναι ένας χαρισματικός μέσος, που κάνει όλο το παιχνίδι της Εθνικής Ισλανδίας. Ψηφίζεται ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην χώρα του, τα τελευταία πέντε χρόνια. Πέτυχε τέσσερα γκολ στα προκριματικά βοηθώντας την ομάδα του να βρεθεί στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είναι 28 ετών και αγωνίζεται στην Έβερτον, έχοντας παραστάσεις από ένα από τα κορυφαία Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Με την Εθνική Ισλανδίας, έχει αγωνιστεί περισσότερες από 55 φορές και έχει σκοράρει 18 γκολ. Έχει αγωνιστεί επίσης στη Χόφενχαϊμ, στη Σουόνσι και στην Τότεναμ. Το αστέρι των Ισλανδών ωστόσο προέρχεται από τραυματισμό, αφού υποβλήθηκε σε αρθροσκόπηση στο γόνατο και έμεινε εκτός για δύο μήνες. Επέστρεψε στη δράση τον Μάιο και όλοι ελπίζουν ότι θα είναι πανέτοιμος για να «σπρώξει» τους Ισλανδούς σε ακόμη μία παραμυθένια παρουσία.
60
Δ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial
ΚΡΟΑΤΙΑ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Σούμπασιτς (Μονακό), Κάλινιτς (Γάνδη), Λιβάκοβιτς (Ντίναμο Ζάγκρεμπ) αμυντικοι: Τσόρλουκα (Λοκομοτίβ Μόσχας), Βίντα (Μπεσίκτας), Στρίνιτς (Σαμπντόρια), Λόβρεν (Λίβερπουλ), Βρσάλκο (Ατλέτικο), Πίβαριτς (Ντινάμο Κιέβου), Γέβντα (Λεβερκούζεν), Τσάλετα Τσαρ (Ζάλτσμπουργκ) μεσοι: Μόντριτς (Ρεάλ), Ράκιτιτς (Μπαρτσε-
λόνα), Κόβατσιτς (Ρεάλ), Μπάντελ (Φιορεντίνα), Μπρόζοβιτς (Ίντερ), Μπράνταριτς (Ριέκα)
επιθετικοι Μάντζουκιτς (Γιουβέντους), Πέρισιτς (Ίντερ), Κάλινιτς (Μίλαν), Κράμαριτς (Χόφενχαϊμ), Πιάτσα (Σάλκε), Ρέμπιτς (Άιντραχτ Φρανκφούρτης)
Ρωσία μέσω… Ελλάδας Ο προπονητής Ο Ζλάτκο Ντάλιτς σε ηλικία 51 ετών, θα είναι ο προπονητής που θα προσπαθήσει να δώσει τη διάκριση στην Κροατία. Ανέλαβε την Εθνική ομάδα της χώρας του, στις 7 Οκτωβρίου του 2017 ως υπηρεσιακός και την οδήγησε μέσω των πλέι οφ στο Μουντιάλ, αφού διαδέχτηκε στον πάγκο τον Ante Cacic. Έτσι κέρδισε το συμβόλαιο του με την Ομοσπονδία της Κροατίας για να είναι ο τεχνικός που θα καθίσει στον πάγκο της στα γήπεδα της Ρωσίας. Το 2016 με την Al-Ain ήταν παρών στον τελικό του Asian Champions League. Έχει καθίσει επίσης στον πάγκο της Αλβανικής Ντινάμο, της Varteks, της Al Hilal, ενώ διετέλεσε βοηθός στην εθνική κάτω των 21 ετών της Κροατίας. Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι ο Κροάτης τεχνικός, μετά το ματς με την Εθνική Ελλάδας, ζήτησε από τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο τη φανέλα του, αναγνωρίζοντας τη μεγάλη ποδοσφαιρική του αξία!
Μ
έσω Ελλάδας, αφού χρειάστηκε να αποκλείσει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στα πλέι οφ, η Κροατία θα είναι στη Ρωσία. Οι Κροάτες δεν αποτελούν την ομάδα φόβητρο, ωστόσο θα έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν την πρόκριση τους στους «16», αφού είναι σε έναν αμφίρροπο όμιλο, με φαβορί την Αργεντινή και τις άλλες τρεις ομάδες να προσπαθούν να κάνουν το παραπάνω βήμα.
Η Εθνική Κροατίας, έχει τέσσερις συμμετοχές σε Παγκόσμια Κύπελλα, με πρώτη της παρουσία να είναι το 1998 και τελευταία το 2014 στη Βραζιλία. Τρεις φορές αποκλείστηκε από τη φάση των Ομίλων. Κορυφαία της επιτυχία στο θεσμό, η τρίτη θέση στο 1998. Αυτή και η μεγαλύτερη διάκριση της στην ιστορία της, αφού σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, το μόνο που έχει καταφέρει είναι να φτάσει έως τους οκτώ. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, η Κροατία, θα προσπαθήσει να δικαιολογήσει καταρχάς την παρουσία της εκεί και κατά δεύτερον να πάρει μία εκ των δύο πρώτων θέσεων του ομίλου, που οδηγούν στους 16. Δύσκολο το έργο της, καθώς εκτός της Αργεντινής, την Ισλανδία την είχε στον όμιλο της και δεν κατάφερε να την ξεπεράσει, ενώ και η Νιγηρία αποτελεί υπολογίσιμο αντίπαλο.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Κροατία, προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ρωσίας μέσω Ελλάδας… Αρχικά κατέκτησε τη δεύτερη θέση στον ένατο όμιλο, έχοντας απολογισμό, έξι νίκες, δύο ισοπαλίες και δύο ήττες. Τερμάτισε πίσω από την πρωτοπόρο του Ομίλου Ισλανδία. Οι Κροάτες απέκλεισαν την Εθνική μας στους αγώνες πλέι οφ και πήραν το εισιτήριο για την τελική φάση του World Cup Russia 2018. Στο πρώτο ματς είχαν επικρατήσει με 4-1, ενώ το δεύτερο στο στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης τελείωσε στη λευκή ισοπαλία. Έτσι θα βρεθούν για δεύτερη διαδοχική φορά σε διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου.
το αστερι
Ο Λούκα Μόντριτς, ο άσσος της Ρεάλ Μαδρίτης, αποτελεί την πιο βαριά μετοχή των Κροατών στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Το «δεκάρι» της Ρεάλ Μαδρίτης, είναι ο παίκτης «κλειδί» και η ομάδα της Κροατίας, έχει στηθεί σχεδόν επάνω του. Αγωνίζεται στη μεσαία γραμμή και πριν τη Ρεάλ Μαδρίτης, αγωνίστηκε στη Ζαντάρ, στη Ντινάμο Ζάγκρεμπ και στην Τότεναμ. Μετράει με την Εθνική Κροατίας, 104 συμμετοχές και έχει πετύχει 12 γκολ. Με τη Ρεάλ Μαδρίτης έχει… χορτάσει τίτλους. Κατέκτησε τα Champions League, το 2014, το 2016,το 2017 και το 2018 τρία UEFA Super Cup και τρία FIFA Club World Cup τις ίδιες χρονιές. Μάλιστα το 2017 κατέκτησε και το FIFA Club World Golden Ball. Είναι ένας παίκτης, που από τα πόδια του περνάει συνέχεια η μπάλα.
62
Δ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial
ΝΙΓΗΡΙΑ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Εζενουα (Ενίμπα), Ουζόχο (Ντεπορτίβο Λα Κορούνια), Ακπέγι (Τσίπα Γιουνάϊτεντ). αμυντικοι: Σέχου (Μπουρσασπόρ),
Εμπουέχι (Ντεν Χάαγκ), Ετσιαεγίλε (Σερκλ Μπριζ), Ιντόβου (Αμκαρ Περμ), Αβαζίεμ (Ναντ), Εκονγκ (Μπουρσασπόρ), Μπαλογκάν (Μάϊντς), Ομερούο (Κασίμπασα).
μεσοι:
Όμπι Μίκελ (Τιανγίν Τέντα), Ονάζι (Τραμπζονσπόρ), Εντιντί (Λέστερ), Ετέμπο (Λας Πάλμας), Ογκου (Χάποελ Μπιρ Σεβά), Τζόελ Ομπι (Τορίνο), Μόουζες (Τσέλσι).
επιθετικοι: Μούσα (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Ιχεανάτσο (Λέστερ), Ιγκάλο (Τσανγκτσουν Γιατάϊ), Ιβόμπι (Αρσεναλ), Σιμεόν (Κροτόνε).
Επέστρεψε και θέλει να συνεχίσει Ο προπονητής
Ο Γερμανός Γκέρνοτ Ρορ, θα έχει την ευκαιρία να είναι στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας με τη Νιγηρία. Ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των «αετών» τον Αύγουστο του 2016, έχοντας ήδη διατελέσει ομοσπονδιακός προπονητής της Γκαμπόν. Ως ποδοσφαιριστής έκανε μεγάλη καριέρα, στην Μπάγερν Μονάχου, στην Όφενμπαχ και στη Μπορντό. Αγωνιζόταν στη θέση του αμυντικού και από το 1990 ξεκίνησε η προπονητική του καριέρα. Ουσιαστικά κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια στη Γαλλική Μπορντό και από την ίδια ομάδα έκανε τα πρώτα του βήματα από την άκρη του πάγκου. Η παρουσία του ήταν άκρως επιτυχημένη και στη συνέχεια ανέλαβε τη Νις, τη Ναντ, την Γκαμπόν και την Burkina Faso, πριν αναλάβει την Εθνική Νιγηρίας.
Τ
ο 1994 για πρώτη φορά η Νιγηρία έδινε το παρών σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Από τότε δεν ήταν συνεπής με την ιστορία της μόνο μία φορά, αφού δεν ήταν παρούσα μόνο στη Γερμανία το 2006.
Πέντε φορές οι Νιγηριανοί έχουν συμμετάσχει σε διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τρεις από αυτές, το 1994, το 1998 και το 2014, προκρίθηκαν έως και τους 16. Δεν έχουν καταφέρει να πάρουν κάποια μεγάλη διάκριση, ωστόσο αποτελούν πάντα, μία σκληροτράχηλη και μαχητική ομάδα, που τα δίνει όλα στο γήπεδο για την επιτυχία. Οι «αετοί» έχουν καταφέρει εκτός από τις παρουσίες τους σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου, να κατακτήσουν τρεις φορές, το Nations Africa Cup, το 1980, το 1994 και το 2013, ενώ στο African Nations Championship προκρίθηκαν μία φορά στον τελικό το 2018. Αυτή η παρουσία τους, τους δίνει ελπίδες για κάτι καλό και στα γήπεδα της Ρωσίας. Δύο φορές έχουν πάρει μέρος σε Confederations Cups και το 1995 κατέκτησαν την τέταρτη θέση.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Νιγηρία ήταν η πρώτη ομάδα από την Αφρική που έκλεισε εισιτήριο για τη Ρωσία. Στις 7 Οκτωβρίου με νίκη με 1-0 επί της Ζάμπια, ετοίμασε βαλίτσες για τη μεγάλη ποδοσφαιρική γιορτή. Κατέκτησε την πρώτη θέση του δευτέρου Ομίλου της Αφρικής, αφήνοντας στη δεύτερη τη Ζάμπια, στην τρίτη το Καμερούν και στην τέταρτη την Αλγερία. Ο απολογισμός της ήταν τέσσερις νίκες, μία ήττα και μία ισοπαλία. Και το διπλό επί της Ζάμπια με 1-2 στην 1η αγωνιστική της διαδικασίας των προκριματικών, αποδείχτηκε καθοριστικό στην κατάκτηση της πρώτης θέσης από τη Νιγηρία.
το αστερι
Ο Τζον Όμπι Μικέλ, είναι ο παίκτης που θα ηγηθεί της προσπάθειας των «αετών» στη Ρωσία. Ο διεθνής Νιγηριανός μέσος, που έχει κάνει καριέρα και έχει γίνει γνωστός στα Ευρωπαϊκά γήπεδα με τη φανέλα της Τσέλσι, είναι ο παίκτης που στηρίζουν τις ελπίδες τους οι Νιγηριανοί για να κάνουν την υπέρβαση σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Με την Τσέλσι, κατέγραψε 249 συμμετοχές, ενώ με την Εθνική της χώρας του έχει ξεπεράσει τις 80. Διανύει το 31ο έτος της ηλικίας του και πλέον αγωνίζεται στην Κίνα με την Tianjin TEDA. Με την Εθνική Νιγηρίας έχει κατακτήσει το Africa Cup of Nations το 2013, καθώς και το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Με την Chelsea έχει πανηγυρίσει την κατάκτηση του Champions League το 2012 και του Europa League το 2013.
Ε΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΒΡΑΖΙΛΙΑ
64
Ο προπονητής
Ο Αντενόρ Λεονάρντο Μπάκι, πιο γνωστός με το όνομα Τίτι, είναι ο προπονητής της Εθνικής Βραζιλίας. Στα 56 του χρόνια θα έχει την ευκαιρία να δώσει το παρών σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Η τεχνική ηγεσία της Βραζιλίας πέρασε στα χέρια του τον Ιούνιο του 2016 όταν και κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Κάρλος Ντούνγκα, που πλήρωσε το «μάρμαρο» για τον αποκλεισμό της χώρας από τους Ομίλους του Κόπα Αμέρικα. Στην καριέρα του έχει καθίσει στους πάγκους 14 ομάδων, μεταξύ των οποίων, η Παλμέιρας, η Ατλέτικο Μινέιρο, η Κορίνθιαν, η Σάο Καετάνο και η Γκρέμιο. Με την Κορίνθιας, έχει κερδίσει δύο Κόπα Λιμπερταδόρες, δύο πρωταθλήματα Βραζιλίας και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
τερματοφυλακεσ:
Άλισον (Ρόμα), Κάσιο (Κορίνθιανς), Μοράες (Μάντσεστερ Σίτι)
αμυντικοι:
Τιάγκο Σίλβα (Παρί Σεν-Ζερμέν), Μιράντα (Ίντερ), Μαρκίνιος (Παρί Σεν-Ζερμέν), Πέντρο Ζερομέλ (Γκρέμιο), Ντανίλο (Μάντσεστερ Σίτι), Μαρσέλο (Ρεάλ), Φάγκνερ (Κορίνθιανς), Φιλίπε Λουίς (Ατλέτικο)
μεσοι:
Καζεμίρο (Ρεάλ), Φερναντίνιο (Μάντσεστερ Σίτι), Αουγκούστο (Beijing Sinobo Guoan), Παουλίνιο (Μπαρτσελόνα), Φρεντ (Σαχτάρ), Γουίλιαν (Τσέλσι)
επιθετικοι: Νεϊμάρ (Παρί Σεν-Ζερ-
μέν), Κουτίνιο (Μπαρτσελόνα), Γκαμπριέλ Ζεζούς (Μάντσεστερ Σίτι), Τάισον (Σαχτάρ), Ντόουγκλας Κόστα (Γιουβέντους), Φιρμίνο (Λίβερπουλ)
Να σβήσει τις κακές αναμνήσεις και να γίνει ξανά βασίλισσα
Ε
να μόνο φαβορί έχει ο 5ος Όμιλος και αυτό δεν είναι άλλο από τη Βραζιλία. H «σελεσάο» μετά την τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της πατρίδας της, θέλει… εκδίκηση για τα χαμένα της όνειρα για διάκριση μπροστά στο κοινό της και για την πιο ντροπιαστική ήττα στην ιστορία της με 1-7 από τη Γερμανία στον ημιτελικό…
Ο Νεϊμάρ το μεγάλο της αστέρι, τραυματίστηκε στον προημιτελικό του τουρνουά με την Κολομβία και δεν μπόρεσε να ενισχύσει την ομάδα του στα δύο τελευταία της παιχνίδια για να της χαρίσει τη διάκριση. Όλα αυτά είναι ακόμα «ζωντανοί εφιάλτες» στο μυαλό των Βραζιλιάνων ποδοσφαιριστών και μόνο με μία διάκριση στη Ρωσία, θα «σβηστούν». Η Βραζιλία έχει δώσει το παρών σε διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, 20 φορές! Τις επτά από αυτές έφτασε στον τελικό και έχει κατακτήσει μέχρι στιγμής πέντε τίτλους! Το 1958, το 1962, το 1970, το 1994 και το 2002, η σελεσάο ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου. Στο παλμαρέ της έχει επίσης οκτώ Copa America και τέσσερα Confederation Cup. Η Βραζιλία θα αγωνιστεί στη Ρωσία στον 5ο όμιλο της διοργάνωσης και αντίπαλοι της θα είναι η Ελβετία, η Κόστα Ρίκα και η Σερβία.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Βραζιλία πήρε άνετα το εισιτήριο για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας, κατακτώντας την πρώτη θέση στους προκριματικούς αγώνες της Νοτίου Αμερικής. Με απολογισμό 12 νίκες, πέντε ισοπαλίες και μία μόλις ήττα, η σελεσάο έκανε εύκολη την πρόκριση της και μάλιστα άφησε 13 βαθμούς παρακάτω την Αργεντινή! Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με τη νίκη με 3-0 επί της παρέας του Μέσι, «άνοιξε» την όρεξη στους Βραζιλιάνους για μία διάκριση στη Ρωσία. Η μοναδική της ήττα ήταν από τη Χιλή με 2-0 στον πρώτο αγώνα του τουρνουά, κάτι που θύμωσε τους παίκτες της και φρόντισαν να μη χάσουν ξανά μέχρι το τέλος των προκριματικών.
το αστερι Ποιος άλλος θα μπορούσε να πάρει τη Βραζιλία στις πλάτες του και να την οδηγήσει με… ασφάλεια στα γήπεδα της Ρωσίας; Ο Νεϊμάρ, είναι ο παίκτης σύμβολο πλέον της σελεσάο και το μεγάλο της αστέρι. Ο μεγάλος άτυχος του Μουντιάλ του 2014, διψά να κάνει όσα δεν τον άφησε η τύχη στα γήπεδα της πατρίδας του. Τότε αγωνιζόταν στην Μπαρτσελόνα, ενώ τώρα στην Παρί Σεν Ζερμέν. Στα 26 του, αυτή θα είναι η δεύτερη παρουσία του σε Παγκόσμιο Κύπελλο και ο Νεϊμάρ, θέλει δίπλα από το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, από το FIFA Confederation Cup και από τον τίτλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων που πήρε με τους Μπλαουγκράνα, να προσθέσει και ένα από Μουντιάλ. Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Σάντος, με την οποία κατέκτησε, ένα Copa do Brasil, ένα Copa Libertadores και ένα Sudamericana. Με την Μπαρτσελόνα, κατέκτησε το Champions League το 2015, ενώ έχει δύο Ολυμπιακά μετάλλια, ένα χρυσό το 2016 και ένα αργυρό το 2012.
Mundial
Ε΄ ΟΜΙΛΟΣ
65
ΕΛΒΕΤΙΑ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Ζόμερ (Γκλάντμπαχ), Εμβογκό (Λειψία), Μπίρκι (Ντόρτμουντ) αμυντικοι: Ακανζί (Ντόρτμουν), Τζου-
ρού (Αντάλιασπορ), Ελβέντι (Γκλάντμπαχ), Λανγκ (Βασιλεία), Λίχτσταϊνερ (Γιουβέντους), Μουμπάντζ (Τουλούζ), Ροντρίγκεθ (Μίλαν), Σερ (Ντεπορτίβο)
μεσοι: Μπεχράμι (Ουντινέζε), Τζεμαϊλί
(Μπολόνια), Φερνάντες (Άιντραχτ), Φρόιλερ (Αταλάντα), Σατσίρι (Στόουκ), Ζουμπέρ (Χόφενχαϊμ), Ζακάρια (Γκλάντμπαχ), Τζάκα (Άρσεναλ)
επιθετικοι: Εμπολό (Σάλκε), Σεφέροβιτς (Μπενφίκα), Γκαβράνοβιτς (Ντινάμο Ζάγκρεμπ), Ντρμιτς (Γκλάντμπαχ)
Ψάχνοντας την υπέρβαση Ο προπονητής Ο Βόσνιος προπονητής, Βλάντιμιρ Πέτκοβιτς, βρίσκεται στον πάγκο της Εθνικής Ελβετίας από το 2014. Πήρε τη «σκυτάλη» αμέσως μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, αντικαθιστώντας τον Ότμαρ Χίτσφελ. Είχε συμφωνήσει βέβαια από τον Δεκέμβρη του προηγούμενου έτους, γεγονός που δεν άρεσε στον πρόεδρο της Λάτσιο, όπου ήταν προπονητής και τον Γενάρη του 2014 τον απέλυσε. Ο Πέτκοβιτς εκτός της Λάτσιο, έχει καθίσει μεταξύ άλλων, στον πάγκο της Λουγκάνο, της Σιόν και της Γιουνγκ Μπόις. Με τη Λάτσιο κατέκτησε μάλιστα το κύπελλο Ιταλίας. Θα κάνει το ντεμπούτο του σε Παγκόσμιο κύπελλο σε ηλικία 54 ετών, ενώ ήταν ήδη στον πάγκο των Ελβετών στο Euro 2016 και φυσικά στα προκριματικά της Ευρωπαϊκής ζώνης για το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Η
Ελβετία συνεχίζει να δίνει το παρών στα μεγάλα ποδοσφαιρικά ραντεβού και έτσι μετά και την παρουσία της το 2014 στη Βραζιλία, έχει κλείσει θέση και για τα γήπεδα της Ρωσίας και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Αυτή θα είναι η 11η εμφάνιση της σε Μουντιάλ και έχοντας πολλά χρόνια να περάσει στην οκτάδα, αυτή τη φορά θα ψάξει την υπέρβαση.
Θα είναι η τέταρτη συνεχόμενη παρουσία της σε Παγκόσμιο Κύπελλο, έχοντας φτάσει το 2006 και το 2014 στους 16 της διοργάνωσης. Άλλες τρεις φορές, το 1934, 1938 και 1954 έχει φτάσει μέχρι τους οκτώ. Η Ελβετία γενικά δεν έχει μεγάλες διακρίσεις στο ενεργητικό της. Το αργυρό μετάλλιο που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 στο Παρίσι, αποτελεί τη μοναδική της μεγάλη στιγμή. Σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, μία φορά έφτασε στους 16, στην τελευταία διοργάνωση και δεν έχει καταφέρει ποτέ να κάνει αισθητή την παρουσία της. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, θα αγωνιστεί στον 5ο όμιλο, «παρέα» με τη Βραζιλία, τη Σερβία και την Κόστα Ρίκα. Το πρώτο της ματς θα το πιο δύσκολο, αφού θα αντιμετωπίσει τη σελεσάο. Εκεί που στοχεύει η Ελβετία, είναι να πάρει αποτελέσματα επί της Σερβίας και της Κόστα Ρίκα, για να περάσει αρχικά στους 16.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Ελβετία αγωνίστηκε στον δεύτερο όμιλο των προκριματικών της Ευρωπαϊκής ζώνης. Κατέκτησε τη δεύτερη θέση πίσω από την Πορτογαλία, χάνοντας την πρωτιά στην ισοβαθμία και στη συνολική διαφορά τερμάτων στο τουρνουά, αφού είχαν από μία νίκη στα μεταξύ τους ματς και με το ίδιο ακριβώς σκορ (2-0)… Ο απολογισμός τους ήταν εννιά νίκες και μία ήττα από τους Πορτογάλους, όμως δεν ήταν αρκετός για να τους δώσει το απευθείας εισιτήριο για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Έτσι κλήθηκαν να αγωνιστούν στα πλέι οφ με την Βόρειο Ιρλανδία. Κέρδισαν τον πρώτο αγώνα και μετά τη λευκή ισοπαλία στον δεύτερο, πήραν την πρόκριση για το μεγάλο ραντεβού της Ρωσίας.
το αστερι Ο μέσος Αλβανικής καταγωγής, Γκρανίτ Τζάκα, που αγωνίζεται με την Εθνική Ελβετίας, αναμένεται να αποτελέσει παίκτη «βαρόμετρο» στη «μηχανή» της ομάδας. Γεννημένος τον Σεπτέμβριο του 1992, αποτελεί «κλειδί» στη μεσοεπιθετική γραμμή για τον προπονητή, Βλάντιμιρ Πέτκοβιτς. Αναδείχθηκε ο κορυφαίος Ελβετός παίκτης το 2017 και θα είναι το δεύτερο Μουντιάλ για τον ίδιο, αφού ήταν παρών και στη Βραζιλία το 2014. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Κονκόρντια και στη συνέχεια μεταπήδησε στη Βασιλεία, όπου έμεινε έως το 2012. Η Γκλάντμπαχ ήταν ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του, ενώ πλέον αγωνίζεται στην Άρσεναλ με την οποία στέφθηκε κυπελλούχος το 2017. Με την Εθνική Ελβετίας έχει 61 συμμετοχές και εννιά γκολ. Με την Εθνική κάτω των 17 κατέκτησε το Παγκόσμιο κύπελλο του 2009.
Ε΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ
66
τερματοφυλακεσ: Νάβας (Ρεάλ Μαδρίτης), Πέμπερτον (Αλαχουένσε), Μορέιρα (Χερεδιάνο). αμυντικοι: Γκαμπόα (Σέλτικ), Σμιθ
(Νόρκεπινγκ), Ματαρίτα (Νέα Υόρκη), Οβιέδο (Σάντερλαντ), Ντουάρτε (Εσπανιόλ), Γκονζάλες (Μπολόνια), Κάλβο (Μινεότα), Γουάστον (Βανκούβερ), Ακόστα (Ριονέγκρο).
μεσοι: Γκουζμάν (Πόρτλαντ), Τεχέδα (Λωζάνη), Μπόρχες (Λα Κορούνια), Αζοφέιφα (Χερεδιάνο), Γουάλας (Νέα Υόρκη), Μπολάνος (Σαπρίσα), Ρούιζ (Σπόρτινγκ Λισαβόνας). επιθετικοι: Κολίντρες (Σαπρίσα), Κάμπελ (Μπέτις), Βενέγας (Σαπρίσα), Ουρένα (Λος Αντζελες Γκάλαξι).
Ξανά για την έκπληξη Ο προπονητής Από τον Αύγουστο του 2015, ο Όσκαρ Ραμίρες ανέλαβε χρέη πρώτου τεχνικού στην Εθνική της Κόστα Ρίκα. Υπό τις οδηγίες του η ομάδα προκρίθηκε για δεύτερη συνεχόμενη φορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Κοσταρικανός, 53χρονος προπονητής, είχε κάνει άλλες δύο θητείες στην Κόστα Ρίκα, ως βοηθός όμως. Μετά από την παρουσία του στους πάγκους της Alajuelense και της Santos de Guapiles, ήρθε η συμφωνία να αναλάβει ως head coach πλέον την Εθνική ομάδα της χώρας του. Και ως ποδοσφαιριστής έχει αγωνιστεί με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Κόστα Ρίκα, έχοντας 75 συμμετοχές και έξι γκολ. Στην ποδοσφαιρική του καριέρα αγωνίστηκε στην Alajuelense, στην Saprissa, στην Belen και στην Guanacasteca. Τότε έπαιξε στο κέντρο, ενώ τώρα από την άκρη του πάγκου θα βρεθεί με Εθνική ομάδα στη μεγαλύτερη διοργάνωση του πλανήτη.
Σ
το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, η Κόστα Ρίκα, είχε περάσει στους οκτώ της διοργάνωσης. Αυτή την επιτυχία της θέλει να την επαναλάβει κι αν γίνεται να την ξεπεράσει στα γήπεδα της Ρωσίας. Θα είναι η 5η της παρουσία σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Η πρώτη φορά που έκανε το ντεμπούτο της ήταν το 1990 και η καλύτερη πορεία της αυτή που πραγματοποίησε το 2014. Η Κόστα Ρίκα, είναι σε έναν όμιλο, που μπορεί να ονειρεύεται. Αν βγάλει άλλωστε κανείς εκτός τη Βραζιλία, στον 5ο όμιλο, Σερβία, Ελβετία και Κοσταρικανοί θα παλέψουν με τις ίδιες πιθανότητες σχεδόν για την πρόκριση στους «16». Εκτός από την επιτυχία της το 2014 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, στο CONCACAF Championship οι «Ticos» έχουν κατακτήσει τρεις φορές τον τίτλο, το 1963, το 1969 και το 1989, δύο φορές έχουν φτάσει στα προημιτελικά στο Copa America, ενώ στο Copa Centroamericana, οκτώ φορές έχει ανέβει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Την απευθείας πρόκριση από την CONCACAF πήρε η Κόστα Ρίκα, που στον 5ο γύρο των προκριματικών αγώνων, κατέκτησε τη δεύτερη θέση στην τελική βαθμολογία ανάμεσα στις έξι φιναλίστ. Η Κόστα Ρίκα, είχε απολογισμό σε αυτή την πολύ σημαντική φάση, τέσσερις νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και δύο ήττες και τερμάτισε πίσω από το πρώτο Μεξικό. Ξεπέρασε στη βαθμολογία, τον Παναμά, την Ονδούρα, την Αμερική και το Τρινιντάντ Τομπάγκο. Παρότι στις τελευταίες αγωνιστικές της διαδικασίας, είχε δύο ισοπαλίες και μία ήττα, η Κόστα Ρίκα, κατάφερε και πήρε το εισιτήριο με τρεις βαθμούς διαφορά από τη θέση που οδηγούσε στα πλέι οφ. Στον τέταρτο γύρο είχε κατακτήσει την πρώτη θέση στο δεύτερο όμιλο αήττητη και ήταν από νωρίς ένα από τα φαβορί για την πρόκριση στην τελική φάση του Μουντιάλ.
το αστερι
Από το 2005 φορά τη φανέλα της Εθνικής της Κόστα Ρίκα, ο Μπράιαν Ρούις. Ο αρχηγός της ομάδας, σκόραρε τρία σημαντικά γκολ για τους «Ticos» στα προκριματικά και αποτελεί παίκτη κλειδί στη σύνθεση και στην παράταξη της στο γήπεδο. Είναι ένας μέσος που δεν δημιουργεί μόνο αλλά σκοράρει κιόλας, που μπορεί επίσης να παίξει ως δεύτερος επιθετικός. Είναι 32 ετών και από το 2015 φοράει τη φανέλα της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Έχει αγωνιστεί επίσης, στη Φούλαμ και στην Γκεντ. Με την εθνική ομάδα της Κόστα Ρίκα, ξεπέρασε ήδη τις 100 συμμετοχές και έχει πετύχει 23 γκολ. Μάλιστα κατέκτησε το 2014 το Copa Centroamericana με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του. Το 2016 αναδείχθηκε παίκτης της χρονιάς στην CONCACAF.
Mundial Ε΄ ΟΜΙΛΟΣ
67 το ροστερ
ΣΕΡΒΙΑ
τερματοφυλακεσ: Στοϊκοβιτς (Παρτιζάν), Ντμίτροβιτς (Εϊμπάρ), Ράικοβιτς (Μακάμπι Τελ Αβίβ). αμυντικοι: Ρουκάβινα (Βιγιαρεάλ),
Κολάροβ (Ρόμα), Ρόντιτς (Ερυθρός Αστέρας), Ιβάνοβιτς (Ζενίτ), Σπάγιτς (Κράσνονταρ), Τόσιτς (Γκουάνγκζου ΡΦ), Βέλκοβιτς (Βέρντερ), Μιλένκοβιτς (Φιορεντίνα).
μεσοι:
Μιλιβόγεβιτς (Κρίσταλ Πάλας), Μάτιτς (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Γκρούγιτς (Λίβερπουλ), Λιάγιτς (Τορίνο), Μιλίνκοβιτς (Λάτσιο), Σάβιτς (Λάτσιο), Τάντιτς (Σαουθάμπτον), Κόστιτς (Αμβούργο), Ζίβκοβιτς (Μπενφίκα), Ράντονιτς (Ερυθρός Αστέρας).
επιθετικοι: Μίτροβιτς (Φούλαμ), Πρίγιοβιτς (ΠΑΟΚ), Γιόβιτς (Άιντραχτ Φρανκφούρτης).
Βατός ο όμιλος, εφικτή η πρόκριση
Ο προπονητής
Ο Μλάντεν Κρστάιτς σε πολύ νεαρή ηλικία και μόλις στα 44 του χρόνια, θα οδηγήσει την ομάδα της Σερβίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο στα γήπεδα της Ρωσίας. Με την Εθνική Σερβίας αγωνίστηκε και ως ποδοσφαιριστής έχοντας 59 συμμετοχές και δύο γκολ. Στην ποδοσφαιρική του καριέρα, αγωνίστηκε στην Βέρντερ Βρέμης, στη Σάλκε και στην Παρτίζαν. Στην Εθνική Σερβίας, ξεκίνησε ως βοηθός του Μούσλιν το 2016. Ο Σλάβολιουμπ Μούσλιν κατάφερε υπό τις οδηγίες του να δώσει την πρόκριση στη Σερβία για το Μουντιάλ, ωστόσο τον Οκτώβριο του 2017 ανακοινώθηκε το «διαζύγιο» με την Ομοσπονδία της χώρας και πήρε προαγωγή ως πρώτος τεχνικός Μλάντεν Κρστάιτς, που εκτός από την Εθνική Σερβίας δεν έχει δουλέψει σε άλλη επαγγελματική ομάδα στην προπονητική του καριέρα.
Δ
ύο συμμετοχές έχει ως ανεξάρτητο κράτος η Σερβία σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Η πρώτη ήταν το 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας και η δεύτερη σε αυτά της Νοτίου Αφρικής το 2010. Στις δύο αυτές διοργανώσεις η παρουσία της περιορίστηκε στη φάση των ομίλων, αφού αποκλείστηκε από τη συνέχεια.
Στη Βραζιλία το 2014 δεν έδωσε το παρών, αφού δεν πέρασε από τα προκριματικά της Ευρωπαϊκής ζώνης και στη Ρωσία, θα είναι η τρίτη ουσιαστικά παρουσία της. Ως ενωμένη Γιουγκοσλαβία, είχε άλλες εννιά συμμετοχές και μάλιστα κατέκτησε δύο τέταρτες θέσεις σε World Cup το 1932 και το 1962. Η Σερβία, θα αγωνιστεί στον 5ο όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας και θα βρεθεί απέναντι στη Βραζιλία, στην Ελβετία και στην Κόστα Ρίκα. Τα δύο πρώτα της παιχνίδια στη διοργάνωση, αναμένεται να κρίνουν πολλά για τη συνέχεια, αφού θα κάνει πρεμιέρα απέναντι στην Κόστα Ρίκα και θα δώσει το δεύτερο αγώνα της με την Ελβετία. Αναμφίβολα σε έναν όμιλο που μοναδικό ξεκάθαρο φαβορί είναι η Βραζιλία, η Σερβία έχει δικαίωμα στο όνειρο και στόχος της είναι φυσικά να «εγκαταλείψει» τους ομίλους και να κατακτήσει ένα εκ των δύο εισιτηρίων που οδηγούν στη φάση των 16 της διοργάνωσης.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Σερβία ήταν η ομάδα που κατέκτησε την πρώτη θέση στον τέταρτο όμιλο των προκριματικών της Ευρωπαϊκής Ζώνης. Είχε έξι νίκες, τρεις ισοπαλίες και μία ήττα απολογισμό και μάζεψε 21 πόντους, που της έδωσαν την πρωτιά και το απευθείας εισιτήριο για τη Ρωσία. Γενικά δεν είχε δύσκολο έργο, αφού για να περάσει χρειάστηκε να αφήσει στη δεύτερη θέση την Ιρλανδία και να αποκλείσει τις Ουαλία, Αυστρία, Γεωργία και Μολδαβία. Καμία δεν ήταν μεγάλη ποδοσφαιρική δύναμη, ώστε να εμποδίσει τους Σέρβους να προκριθούν στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Η μοναδική της ήττα ήρθε από την Αυστρία την προτελευταία αγωνιστική, ενώ η σημαντικότερη νίκη τους, το διπλό στην Ιρλανδία στις 5 Σεπτεμβρίου του 2017 με 0-1. Έτσι ξεκλείδωσε ουσιαστικά την «πόρτα» για την κατάκτηση της κορυφής του ομίλου.
το αστερι Ο αμυντικός της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, αποτελεί ηγετική φυσιογνωμία στο ρόστερ της Εθνικής Σερβίας. Έχει καταγράψει περισσότερες από 100 συμμετοχές με το εθνόσημο της χώρας του, κάνοντας το ντεμπούτο του στην ανδρική ομάδα το 2005. Ο 34χρονος υψηλόσωμος αμυντικός, έχει αγωνιστεί στην καριέρα του σε Λοκομοτίβ Μόσχας, Τσέλσι και Ζενίτ. Έχει κατακτήσει με την Τσέλσι το Champions League το 2012, το Europa League την επόμενη σεζόν και έχει αναδειχθεί δύο φορές καλύτερος παίκτης της PFA της Premier League και καλύτερος Σέρβος ποδοσφαιριστής τις χρονιές 2012 και 2013. Στον τελικό του UEFA Europa League, πήρε τον τίτλο «man of the Match». Με τον Ιβάνοβιτς να δεσπόζει στην αμυντική της γραμμή και να εμπνέει με την παρουσία του, τους νεότερους συμπαίκτες του, η Σερβία θα παραταχθεί με στόχο την πρόκριση στους 16 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας.
ΣΤ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
68
τερματοφυλακεσ: Νόιερ (Μπάγερν Μονάχου), Τερ Στέγκεν (Μπαρτσελόνα), Τραπ (Παρί Σεν Ζερμέν). αμυντικοι: Μπόατενγκ (Μπάγερν Μονάχου), Γκίντερ (Γκλάντμπαχ), Χέκτορ (Κολωνία), Χούμελς (Μπάγερν Μονάχου), Κίμιχ (Μπάγερν Μονάχου), Πλάτενχαρτ (Χέρτα Βερολίνου), Ρίντιγκερ (Τσέλσι), Ζίλε (Μπάγερν Μονάχου). μεσοι: Μπράντ (Μπάγερ Λεβερκούζεν), Γκιντογκάν (Μάντσεστερ Σίτι), Κεντίρα (Γιουβέντους), Κρόος (Ρεάλ Μαδρίτης), Εζίλ (Άρσεναλ), Ρούντι (Μπάγερν Μονάχου), Γκορέτσκα (Μπάγερν Μονάχου), Ντράξλερ (Παρί Σεν Ζερμέν). επιθετικοι: Γκόμεζ (Στουτγκάρδη), Μίλερ (Μπάγερν Μονάχου), Ρόις (Μπορούσια Ντόρτμουντ), Βέρνερ (Λειψία).
Για να υπερασπιστεί τον τίτλο της
Ο προπονητής
Βρίσκεται στον πάγκο της Εθνικής Γερμανίας από το 2006! Ως πρώτος τεχνικός έχει 12 χρόνια παρουσίας, ενώ έχει και δύο ως βοηθός προπονητή από το 2004. Ο Χόακιμ Λεβ, αν και υπήρξε ταλέντο στα νιάτα του, κατάφερε να φορέσει μόνο τη φανέλα της Εθνικής της Δυτικής Γερμανίας για τέσσερις φορές. Ως προπονητής όμως στα «πάντσερ» έγραψε ιστορία το 2014 στη Βραζιλία και θέλει να επαναλάβει το κατόρθωμα του. Εκτός από την Εθνική Γερμανίας, ο 58χρονος τεχνικός, έχει μεταξύ άλλων αναλάβει το «τιμόνι» της Στουτγκάρδης, της Φενέρμπαχτσέ, της Αούστρια Βιέννης. Έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, την τρίτη θέση στη Νότιο Αφρική το 2010, καθώς και το αργυρό μετάλλιο στο Euro 2008. Το 2014 αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς από τη FIFA.
H
Γερμανία είναι η κάτοχος του τίτλου, αφού ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας και θέλει να παραμείνει εκεί. Στο FIFA World Cup Russia 2018, θέλει να υπερασπιστεί τον τίτλο της και να μπορέσει να κάνει το repeat… Κατέκτησε και το Confederation Cup το 2017 και δικαιολογημένα θεωρείται ένα από τα φαβορί και σε αυτή τη διοργάνωση.
Αυτή είναι η 19η συμμετοχή της σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μέχρι στιγμής έχει φτάσει οκτώ φορές στον τελικό και τέσσερις έχει κάνει δικό της το τρόπαιο. Συγκεκριμένα το 1954, το 1974, το 1990 και το 2014, η Γερμανία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Στον τελικό του 2014 κέρδισε στην παράταση την Αργεντινή με γκολ του Γκέτσε στο 113’. Εκτός από τις διακρίσεις της στο Παγκόσμιο Κύπελλο, η Ρωσία έχει αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης, το 1972, το 1980 και το 1996. Στο Euro του 2016, η Γαλλία έβαλε φρένο στην πορεία της και την απέκλεισε στα ημιτελικά με 0-2. Στη Ρωσία θα αγωνιστεί στον έκτο όμιλο, μαζί με το Μεξικό, τη Σουηδία και την Κορέα. Θεωρείται το φαβορί του ομίλου, φτάνει βέβαια αυτό να το επιβεβαιώσει και στην πράξη.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Γερμανία έκανε επίδειξη ισχύος στον τρίτο όμιλο των προκριματικών της Ευρωπαϊκής ζώνης. Χωρίς να χάσει βαθμό, με 10 νίκες σε ισάριθμα ματς, με 43 γκολ στην επίθεση και μόλις τέσσερα στην άμυνα, ήταν η απόλυτη κυρίαρχος στην προκριματική φάση και κατέκτησε την πρώτη θέση στον όμιλο της, αφήνοντας στη δεύτερη τη Βόρειο Ιρλανδία με 12 βαθμούς λιγότερους. Κατά τη διάρκεια των προκριματικών η Γερμανία πέτυχε μία από τις μεγαλύτερες σε γκολ νίκες στην ιστορία της, κερδίζοντας το Σαν Μαρίνο με 0-8. Στην έδρα της κόντρα στην ίδια ομάδα κέρδισε με 7-0, ενώ μεγάλες σε έκταση νίκες πέτυχε επίσης επί της Νορβηγίας με 6-0 και επί του Αζερμπαϊτζάν με 5-1. Από νωρίς οι Γερμανοί έδειξαν τα… δόντια τους και δεν άφησαν περιθώρια για αμφισβήτηση.
το αστερι Στα 28 του χρόνια ο Τόνι Κρόος, αποτελεί τον παίκτη «κλειδί» της Εθνικής Γερμανίας. Ο ύψους 1.83 μέσος, έχει ήδη προσθέσει έναν τίτλο Παγκοσμίου Κυπέλλου στο παλμαρέ του, στη Βραζιλία το 2014, αλλά δεν θα έλεγε όχι για έναν ακόμη. Με τη Ρεάλ Μαδρίτης, έχει κατακτήσει τρία Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων, τρία Champions League και δύο UEFA Super Cup! Champions League όμως έχει πανηγυρίσει και με την Μπάγερν Μονάχου, όπως κι από ένα Super Cup και FIFA World Cup. Τα έχει κατακτήσει όλα, τα έχει κάνει όλα στην καριέρα του, αλλά το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας αποτελεί ακόμη μία μεγάλη πρόκληση για τον ίδιο και τους συμπαίκτες του. Εκτός από την Μπάγερν και τη Ρεάλ Μαδρίτης, έχει αγωνιστεί επίσης ως δανεικός για μία σεζόν στην Bayer Leverkusen.
Mundial
69
ΣΤ΄ ΟΜΙΛΟΣ το ροστερ
ΜΕΞΙΚΟ
τερματοφυλακεσ: Χεσούς Κορόνα (Κρους Ασούλ), Γκιγιέρμο Οτσόα (Σταντάρ Λιέγης), Αλφρέδο Ταλαβέρα (Τολούκα). αμυντικοι: Έκτορ Μορένο (Σοθιεδάδ), Μιγκέλ Λαγιούν (Σεβίλλη), Ντιέγκο Ρέγιες (Πόρτο), Ούγκο Αγιάλα (Τίγκρες), Κάρλος Σαλσέδο (Άιντραχτ), Χεσούς Γκαγιάρδο (Πούμας), Έντσον Άλβαρες (Αμέρικα). μεσοι: Ραφαέλ Μάρκες (ελεύθερος), Χόναταν Ντος Σάντος (Λος Άντζελες Γκάλαξι), Αντρές Γουαρδάδο (Μπέτις), Έκτορ Ερέρα (Πόρτο), Μάρκο Φαμπιάν (Άιντραχτ). επιθετικοι : Ίρβινχ Λοσάνο (Αϊντχόφεν), Χεσούς Μανουέλ Κορόνα (Πόρτο), Ραούλ Χιμένες (Μπενφίκα), Χαβιέρ Ερνάντες (Γουέστ Χαμ), Ορίμπε Περάλτα (Αμέρικα), Κάρλος Βέλα (Σοσιεδάδ), Χιοβάνι Ντος Σάντος (Λος Άντζελες Γκάλαξι).
Πιστό στο ραντεβού του
Ο προπονητής Ο Κολομβιανός Χουάν Κάρλος Οσόριο, βρίσκεται στο «τιμόνι» της Εθνικής του Μεξικό, από το 2015. Μετά από μία εξαιρετική πορεία με την Ατλέτικο Νασιονάλ, ήρθε η κλήση από την Ομοσπονδία του Μεξικό και δεν μπόρεσε να την αρνηθεί. Το Μεξικό υπό τις οδηγίες του, πήρε εύκολα το εισιτήριο για τη Ρωσία και τώρα θα προσπαθήσει να το «πάει» όσο πιο μακριά μπορεί και στην τελική φάση του Μουντιάλ. Ο 56χρονος τεχνικός, αγωνίζονταν ως μέσος στην ποδοσφαιρική του καριέρα, παίζοντας για τη Ντεπορτίβο Περέιρα, την Ιντερνασιονάλ και την Once Caldas. Ως βοηθός προπονητή κάθισε στον πάγκο της Μάντσεστερ Σίτι, τέσσερα χρόνια, από το 2001 έως το 2005 και αυτή η θητεία του, εκτόξευσε ουσιαστικά την καριέρα του.
Γ
ια πρώτη φορά το 1930 το Μεξικό πήρε μέρος σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Η τελευταία του παρουσία στη διοργάνωση ήταν το 2014 και καταγράφηκε ως 15η συνολικά στην ιστορία του. Η εμφάνιση του στη Ρωσία, θα είναι η έκτη συνεχόμενη, αφού «κόβει» εισιτήριο από το 1994 έως σήμερα.
Στη Βραζιλία, το Μεξικό πέρασε στους 16 της διοργάνωσης, όμως δεν μπόρεσε να προχωρήσει παραπάνω. Καλύτερο του πλασάρισμα του στις παρουσίες του σε τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, ήταν οι δύο φορές, που πέρασε στα προημιτελικά της διοργάνωσης, το 1970 και το 1986. Το Μεξικό, στο CONCACAF Championship, μετρά 10 τίτλους, έχει κατακτήσει δύο φορές τη δεύτερη θέση στο Copa America, ενώ μία φορά, το 1999 έχει πάρει το Confederations Cup. Επίσης σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έχει κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο το 2012 στο Λονδίνο. Στον 6ο όμιλο, από τον οποίο ξεχωρίζει η παρουσία της Γερμανίας, θα αγωνιστεί το Μεξικό. Θα ξεκινήσει τις υποχρεώσεις του με πολύ δύσκολη αποστολή απέναντι στα πάντσερ, ενώ από τα υπόλοιπα δύο ματς, απέναντι σε Κορέα και Σουηδία, θέλει αποτελέσματα για να περάσει στην επόμενη φάση.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Το Μεξικό πέρασε εύκολα την προκριματική φάση, από τη Βόρειο, Κεντρική Αμερική και Καραϊβική. Ήταν πρώτο στην τελική κατάταξη του 5ου γύρου, με έξι νίκες, τρεις ισοπαλίες και μόλις μία ήττα, έχοντας πετύχει 16 γκολ και δεχτεί επτά. Τρεις αγωνιστικές πριν τελειώσει η διαδικασία των προκριματικών, είχε ήδη κατακτήσει το εισιτήριο για να ταξιδέψει για τη Ρωσία. Η νίκη επί του Παναμά την 1η Σεπτεμβρίου με 1-0 ήταν αυτή που ξεκαθάρισε το «τοπίο» και έστειλε το Μεξικό στην τελική φάση και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας.
το αστερι Ο «Chicharito», ή αλλιώς Χαβιέ Χερνάντεζ, θα δώσει για τρίτη συνεχόμενη φορά το παρών σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν στη Νότιο Αφρική το 2010, στη Βραζιλία το 2014 και σκόραρε τρεις φορές σε αυτές της διοργανώσεις. Το αστέρι της ομάδας του Μεξικό, κατέκτησε το 2014 το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Με την Εθνική ομάδα, κατέκτησε το CONCACAF Gold Cup το 2011 και το CONCACAF Cup το 2014. Ήταν πρωταθλητής της Premier League δύο σεζόν με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και έχει αγωνιστεί επίσης στην Γκουανταλαχάρα και στη Λεβερκούζεν. Την περασμένη σεζόν αγωνίστηκε στη Γουέστ Χαμ, ενώ με την Εθνική ομάδα της χώρας του, έχει ξεπεράσει τις 100 συμμετοχές. Ο 29χρονος στράικερ, θέλει να σκοράρει και στα γήπεδα της Ρωσίας και να οδηγήσει το Μεξικό, σε μία νέα πρόκριση στις 16 κορυφαίες ομάδες στον κόσμο.
70
ΣΤ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial
ΣΟΥΗΔΙΑ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Όλσεν (Κοπεγχάγη), Γιόνσον (Γκινγκάμ), Νόρντφελτ (Σουόνσι) αμυντικοι: Λούστιγκ (Σέλτικ), Λίντελoφ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Γκράνκβιστ (Κρασνοντάρ), Όλσον (Σουόνσι), Αουγκούστινσον (Βέρντερ), Χελάντερ (Μπολόνια), Κραφτ (Μπολόνια), Γιάνσον (Λιντς) μεσοι: Λάρσον (Χαλ), Έκνταλ (Αμβούργο), Φόρμπεργκ (Λειψία), Σβένσον (Seattle Sounders FC), Χίλιεμαρκ (Τζένοα), Κλάεσον (Κρασνοντάρ), Ροντέν (Κροτόνε), Ντουρμάζ (Τουλούζ) επιθετικοι Μπεργκ (Αλ-Αΐν), Γκουιντέτι (Αλαβές), Τοϊβόνεν (Τουλούζ), Τέλιν (Βάασλαντ-Μπέβερεν)
Επιστρέφει μετά από 12 χρόνια η Σουηδία
Ο προπονητής
Ο Γιάνε Άντερσον, πήρε την πρώτη του ευκαιρία στην Εθνική Σουηδίας το 2016, όταν και την οδήγησε στο Euro, όμως οι Σουηδοί δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τους ομίλους. Είναι ένας έμπειρος τεχνικός, που πριν καθίσει στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του, το 2015 κατέκτησε το πρωτάθλημα Σουηδίας με την Norrkoping. Δεν έχει άλλες μεγάλες διακρίσεις στο παλμαρέ του, ωστόσο ήταν ο «αρχιτέκτονας» της ομάδας, που πήρε την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, ενώ ύψωσε ανάστημα και έκλεισε την «πόρτα» στον Ιμπραήμοβιτς, που εξέφρασε την επιθυμία να επιστρέψει στην Εθνική ομάδα της χώρας του για αυτή τη διοργάνωση. Έχει εργαστεί επίσης ως προπονητής στις Alets, Laholms, Halmstads, Orgryte.
Τ
ελευταία φορά που είδαν οι ποδοσφαιρόφιλοι τη Σουηδία σε Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν το 2006… Έχασε τις δύο διοργανώσεις που ακολούθησαν σε Νότιο Αφρική και Βραζιλία και επιστρέφει μέσω Ρωσίας στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη. Αυτή θα είναι η 12η συνολικά παρουσία της σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και μέχρι στιγμής το μεγαλύτερο επίτευγμα της, αποτελεί η δεύτερη θέση που πήρε το 1958.
Από κει και πέρα, άλλες τρεις φορές προκρίθηκε στους τέσσερις της διοργάνωσης. Η Σουηδία στη διεθνή της παρουσία στο Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Ποδόσφαιρο, έχει να επιδείξει επίσης, δύο τρίτες θέσεις σε Παγκόσμια Κύπελλα το 1950 και το 1994, την πρόκριση της στα ημιτελικά του Euro το 1992, καθώς και ένα χρυσό και δύο χάλκινα Ολυμπιακά Μετάλλια, στο Λονδίνο και στο Παρίσι και στο Ελσίνκι αντίστοιχα. Χωρίς το μεγάλο της αστέρι, Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς, που δεν τον συμπεριλαμβάνει στις επιλογές του ο τεχνικός της ομάδας, παρά την επιθυμία του ιδίου του ποδοσφαιριστή να επιστρέψει, η Σουηδία θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι η δύναμη της είναι το «σύνολο» και να προκριθεί στους 16 του θεσμού. Στον ίδιο όμιλο με τη Γερμανία, το Μεξικό και την Κορέα, θα έχει δύσκολο έργο, όμως σίγουρα, εκτός από το φαβορί του Ομίλου, τη Γερμανία, οι υπόλοιπες ομάδες, θα μπουν σχεδόν με τις ίδιες πιθανότητες στο παιχνίδι της πρόκρισης.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Σουηδία κατέκτησε τη δεύτερη θέση του πρώτου Ομίλου των προκριματικών της Ευρωπαϊκής Ζώνης. Τερμάτισε πίσω από τη Γαλλία, ενώ ισοβάθμησε στην τελική κατάταξη με την Ολλανδία, παίρνοντας την πρόκριση για τα πλέι οφ στην καλύτερη διαφορά τερμάτων επίθεσης-άμυνας. Στον πρώτο γύρο των προκριματικών η Σουηδία, είχε έξι νίκες, μία ισοπαλία και τρεις ήττες. Με τη δεύτερη θέση πήρε το εισιτήριο για τα πλέι οφ, όπου κληρώθηκε να αντιμετωπίσει την Ιταλία. Στο πρώτο παιχνίδι που έγινε στην έδρα της, η Σουηδία επικράτησε με 1-0 και έβαλε τις βάσεις για την πρόκριση. Η Ιταλία προσπάθησε πολύ στον επαναληπτικό, όμως έπεσε στην εξαιρετική άμυνα των Σουηδών, που κράτησαν το μηδέν στην άμυνα τους, πήραν τη λευκή ισοπαλία στο «Μεάτσα» και πανηγύρισαν μία σπουδαία πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας.
το αστερι Ένας ποδοσφαιριστής που πέρασε και από τα Ελληνικά γήπεδα και έκανε τη διαφορά με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, αποτελεί το μεγάλο αστέρι της Σουηδίας. Ο Μάρκους Μπεργκ, αναστήθηκε μέσα από τους πράσινους, κλήθηκε ξανά στην Εθνική ομάδα της χώρας του και στα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο σκόραρε οκτώ γκολ για τη Σουηδία και οδήγησε την χώρα του στα γήπεδα της Ρωσίας! Ο Μπεργκ, θα πραγματοποιήσει την πρώτη του συμμετοχή σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Στην καριέρα του, έχει αγωνιστεί στην Γκέτεμποργκ, στην Γκρόνινγκεν, στο Αμβούργο, στην Αϊντχόφεν, στον Παναθηναϊκό και στην Αλ Αϊν. Το 2008 ήταν η πρώτη του κλήση στην Εθνική Σουηδίας. Το 2014 και το 2016 αναδείχθηκε καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Έχει κατακτήσει με τον Παναθηναϊκό ένα Κύπελλο Ελλάδος το 2014 και με την Γκέτεμποργκ το πρωτάθλημα Σουηδίας το 2017. Στην ομάδα που βρίσκεται τώρα, στην Αλ Αΐν, στέφθηκε νταμπλούχος το 2018.
Mundial
71
ΣΤ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Ν.ΚΟΡΕΑ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Γιούνγκ Σουνγκ Ρίονγκ (Σουγιόν), Κιμ Σέουνγκ Γκου (Ουλσάν), Λι Μπουμ Γιουνγκ (Μπουσάν). αμυντικοι: Κιμ Γιν Σου (Αλμπιρέξ), Κιμ Γιουνγκ Γκουόν (Γκουανγκζού), Γιουν Σουκ Γιουνγκ (ΚΠΡ), Χουάνγκ Σέοκ Χο (Χιροσίμα), Χονγκ Γέονγκ Χο (Αουγκσμπουργκ), Κακ Τάε Χούι (Αλ Χιλάλ), Λι Γιονγκ (Ουλσάν), Κιμ Τσανγκ Σου (Κασίμα Ρεϊσόλ). μεσοι: Κι Σουνγκ Γουένγκ (Σάντερλαντ), Χα Ντάε Σουνγκ (Γκουοάν), Χαν Κουκ Γιουνγκ (Κασίμα Ρεϊσόλ), Παρκ Γιονγκ Γου (Γκουανγκζού), Κιμ Μπο Κιούνγκ (Κάρντιφ), Λι Τσουνγκ Γονγκ (Μπόλτον), Γι Ντονγκ Γον (Αουγκσμπουργκ), Σον Χέονγκ Μιν (Λεβερκούζεν). επιθετικοι Κου Για Σέολ (Μαϊντς), Λι Κέουν Χο (Σανγκζού), Παρκ Τσου Γιουνγκ (Γουότφορντ), Κιμ Σιν Γουκ (Ουλσάν).
Ένατη συνεχόμενη φορά σε τελική φάση!
Ο προπονητής
Δ
έκα φορές έχει βρεθεί σε τελική φάση
Από τον Ιούλιο του 2017 βρίσκεται στον πάγκο της Εθνικής της Νοτίου Κορέας ο Σιν Τάε Γιονγκ. Κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Ούλι Στίλικε, που «πλήρωσε» την ήττα από το Κατάρ με 3-2 στην Ντόχα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η ήττα αυτή έβαλε σε κίνδυνο την πρόκριση των «κόκκινων διαβόλων» στο Μουντιάλ. Ο Σιν Τάε Γιονγκ ανέλαβε να οδηγήσει την Εθνική της Νοτίου Κορέας στο 10ο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της και τα κατάφερε. Ο Τάε Γιονγκ, είναι 49 ετών και στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής αγωνιζόταν ως επιθετικός μέσος. Πριν αναλάβει χρέη προπονητή στην ανδρική ομάδα της χώρας του, υπήρξε τεχνικός των εθνικών ομάδων κάτω των 23 ετών και κάτω των 20.
Παγκοσμίου
Κυπέλλου η Νότιος Κορέα και αυτό θα είναι το ένατο συνεχόμενο, αφού δεν έχει χάσει διοργάνωση από το 1986! Μάλιστα το 2002 κατέκτησε την τέταρτη θέση και αυτή αποτελεί και τη μεγαλύτερη διάκριση της στη διοργάνωση μέχρι σήμερα.
Η πρώτη φορά που πήρε μέρος στη γιορτή του ποδοσφαίρου, ήταν το 1954, ενώ στη Νότιο Αφρική το 2010, πέρασε στους 16. Η τελευταία της παρουσία σε Μουντιάλ, ήταν το 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας, όμως η συμμετοχή της περιορίστηκε στη φάση των ομίλων, αφού δεν μπόρεσε να πάρει το εισιτήριο για τη συνέχεια. Στη Ρωσία, η Κορέα θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να κατακτήσει ένα από τα δύο εισιτήρια που οδηγούν στην επόμενη φάση. Είναι στον έκτο όμιλο, μαζί με τη Γερμανία, το Μεξικό και τη Σουηδία, έχοντας ελπίδες για την πρόκριση σε ένα αμφίρροπο όμως και ανοιχτό γκρουπ. Στην ιστορία της η Νότιος Κορέα, έχει να επιδείξει, δύο Asian Cups το 1956 και το 1960 και ένα Confederation Cup το 2001. Επίσης με την Ολυμπιακή της ομάδα, πρόσθεσε στη συλλογή της ένα αργυρό μετάλλιο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012. Η τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 αποτέλεσε την κορυφαία στιγμή στην ιστορία της και κάτι τέτοιο ονειρεύεται να επαναλάβει και στα γήπεδα της Ρωσίας.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Νότιος Κορέα, πήρε το εισιτήριο από την προκριματική ζώνη της Ασίας, ως δεύτερη του πρώτου ομίλου. Αρχικά στο δεύτερο γύρο των προκριματικών, απέκλεισε το Λίβανο, το Κουβέιτ, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος και τη Μιανμάρ. Σε αυτή τη φάση τα πράγματα ήταν εύκολα αφού κατέκτησε αήττητη την πρώτη θέση, με 27 γκολ υπέρ και κανένα κατά. Στον τέταρτο γύρο των προκριματικών, πήρε τη δεύτερη θέση, στον πρώτο όμιλο πίσω από το Ιράν, που ήταν αήττητο. Η Κορέα είχε τέσσερις νίκες, τρεις ισοπαλίες και τρεις ήττες και ξεπέρασε για δύο βαθμούς την τρίτη Συρία. Η νίκη με 1-0 επί της Συρίας στις 27 Μαρτίου του 2017, ήταν πολύ σημαντική και έφερε τη Νότιο Κορέα, ένα βήμα πριν τη Ρωσία.
το αστερι Ο επιτελικός μέσος, Κι Σουνγκ Γούενγκ, με θητεία σε Σέλτικ, Σουόνσι και Σάντερλαντ θεωρείται πλέον ένας από τους καλύτερους πασέρ της Premier League. Στα 29 του χρόνια αποτελεί τον πιο αναγνωρίσιμο ποδοσφαιριστή της Νοτίου Κορέας. Αυτό θα είναι το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο που θα δώσει το παρών. Πρόκειται για έναν χαρισματικό μέσο, που κάνει όλο το παιχνίδι για τους Νοτιοκορεάτες. Με την Εθνική ομάδα της Κορέας κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, ενώ πήρε μέρος σε έναν τελικό Asian Cup το 2015. Η πρώτη του επαγγελματική ομάδα, που του «άνοιξε» το δρόμο για Ευρωπαϊκή καριέρα, ήταν η Σεούλ, στην οποία αγωνίστηκε για τρία χρόνια, από το 2006 έως το 2009. Στη Σουόνσι βρίσκεται από το 2012 και είχε δοθεί δανεικός μία σεζόν στη Σάντερλαντ.
72
Ζ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΒΕΛΓΙΟ
τερματοφυλακεσ: Κουρτουά (Τσέλσι), Μινιολέ (Λίβερπουλ), Καστέελς (Βόλφσμπουργκ). αμυντικοι: Αλντερβάιρελντ, Βερτόνχεν (Τότεναμ), Κομπανί (Μαν. Σίτι), Βερμάελεν (Μπαρτσελόνα), Σιμάν (Λος Άντζελες FC), Μενιέ (Παρί), Μπογιατά (Σέλτικ). μεσοι: Ντε Μπρόινε (Μαν. Σίτι), Ντεμπελέ (Τότεναμ), Βίτσελ (Τιαντζίν), Φελαϊνί (Μαν. Γιουνάιτεντ), Καράσκο (Ντάλιαν Γιφάνγκ), Σαντλί (Γουέστ Μπρομ), Ντεντόνκερ (Άντερλεχτ), Αζάρ (Γκλάντμπαχ), Τίλεμανς (Μονακό). επιθετικοι: Αζάρ (Τσέλσι), Μέρτενς (Νάπολι), Λουκάκου (Μαν. Γιουνάιτεντ), Μπατσουαγί (Ντόρτμουντ), Γιανουζάι (Ρεάλ Σοσιεδάδ).
Για μεγάλα πράγματα στη Ρωσία… Ο προπονητής Στον πάγκο της Εθνικής Βελγίου, βρίσκεται ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ. Ο Ισπανός, 44χρονος τεχνικός, ανέλαβε την ομάδα τον Αύγουστο του 2016 και την οδήγησε με ασφάλεια και χωρίς ήττα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Πριν το Βέλγιο, είχε κοουτσάρει την Έβερτον, την Γουίγκαν και τη Σουόνσι. Ως ποδοσφαιριστής αγωνίζονταν στη θέση του αμυντικού μέσου και έκανε καριέρα, σε Σαραγόσα, Γουίγκαν, Σουόνσι και Τσέστερ μεταξύ άλλων. Υπό τις οδηγίες του η Σουόνσι επέστρεψε στην Premier league, ενώ με τη Γουίγκαν κέρδισε το 2013 το FA Cup. Θεωρείται ένας πολλά υποσχόμενος προπονητής, που προσπαθεί να δώσει μία νέα αγωνιστική ταυτότητα στην Εθνική ομάδα του Βελγίου. Η διαχείριση των πολλών αστέρων, είναι ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα που πρέπει να κερδίσει σε αυτή την ομάδα.
Τ
ο Βέλγιο ήταν η ομάδα που άφησε την Εθνική μας στη δεύτερη θέση του Ομίλου και πήρε την πρωτιά και το εισιτήριο για τη Ρωσία. Με τόσους καταξιωμένους και έμπειρους ποδοσφαιριστές στο ρόστερ του, πάει για μεγάλα πράγματα στο Παγκόσμιο Κύπελλο και θεωρείται από τις πιο δυνατές ομάδες του τουρνουά.
Μέχρι στιγμής μετρά 12 παρουσίες σε τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου και αυτή θα είναι η 13η. Η πρώτη του συμμετοχή ήταν το 1930 και η τελευταία το 2014 στη Βραζιλία, όταν και έφτασε μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης. Μία φορά έχει καταφέρει να προκριθεί στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη και αυτή ήταν το 1986, όταν και κατέκτησε τελικά την τέταρτη θέση. Στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, το Βέλγιο, έφτασε μέχρι τον τελικό το 1980, ενώ έχει και ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στη συλλογή του, από τους αγώνες της Αμβέρσας το 1920. Γενικά αποτελεί μία σκληροτράχηλη και επιθετική ομάδα, που θα αγωνιστεί στον 7ο όμιλο του World Cup και αποτελεί μαζί με την Αγγλία, φαβορί για την πρόκριση στους 16. Εκτός από τους Άγγλους, στο δρόμο για την πρόκριση στην επόμενη φάση, οι Βέλγοι, θα αντιμετωπίσουν και δύο αδύναμες θεωρητικά ομάδες, τον Παναμά και την Τυνησία.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 «Έκλεισε το δικό μας σπίτι» πρώτα το Βέλγιο για να βρεθεί στη Ρωσία. Εξ’ αρχής η Ελλάδα ήταν το αουτσάιντερ σε αυτή την άνιση μάχη με την παρέα του Εντεν Αζάρ. Κι όμως η Εθνική μας ομάδα κατάφερε να είναι ο μοναδικός αντίπαλος που έκοψε βαθμούς από το Βέλγιο, αποσπώντας ισοπαλία με 1-1 στις Βρυξέλλες. Δεν τα κατάφερε όμως το ίδιο καλά και στη συνέχεια και οι Βέλγοι με απολογισμό σε δέκα αγώνες, εννιά νίκες και μία ισοπαλία, πήραν πολύ εύκολα το εισιτήριο για τη Ρωσία. Έκαναν μάλιστα δύο από τις μεγαλύτερες σε έκταση σκορ νίκες στην ιστορία τους στον όμιλο, κερδίζοντας 9-0 το Γιβραλτάρ και 8-1 την Εσθονία.
το αστερι
Ο παίκτης της Τσέλσι, Εντέν Αζάρ, αποτελεί το πιο λαμπρό αστέρι στην ομάδα του Βελγίου. Στα γήπεδα της Ρωσίας θα φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του και αυτό που θέλει είναι να το βοηθήσει να φτάσει στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες, κάτι που δεν πέτυχαν οι Βέλγοι το 2014. Ο 27χρονος επιθετικός, αναδείχθηκε μέσα από τη Λιλ, στην οποία υπέγραψε συμβόλαιο το 2005, αφού τον εντόπισε ένας σκάουτερ της Γαλλικής ομάδας. Κατέκτησε με τη Λιλ το νταμπλ τη σεζόν 2010-11, ενώ αναδείχτηκε την ίδια χρονιά και καλύτερος παίκτης. Με την Τσέλσι έχει επίσης ένα νταμπλ, το 2015. Τη σημαντικότερη διάκριση του όμως αποτελεί η κατάκτηση του UEFA Europa League το 2013.
Mundial Ζ΄ ΟΜΙΛΟΣ
73
ΠΑΝΑΜΑΣ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Πενέδο (Ντινάμο Βουκουρεστίου), Καλδερόν (Τσορίγιο), Ροντρίγκες (Σαν Φρανσίσκο) αμυντικοι: Μουρίγιο (Νιου Γιορκ Ρεντ
Μπουλς), Κάμινγκς (Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς), Εσκομπάρ (Νιου Γιορκ Ρεντ Μπουλς), Τόρες (Σιάτλ Σάουντερς), Ματσάδο (Χιούστον Ντάιναμο), Ντέιβις (Ντουνάσκα Στρέντα), Όβαγε (Ολίμπια), Μπαλόι (Μουνισιπάλ)
μεσοι: Γκόμες (Ατλέτικο Μπουκαραμάνγκα), Μπάρσενας (Ταπατσούλα), Κούπερ (Ουνιβερσιδάδ Τσίλε), Πιμεντέλ (Πλάσα Αμαδόρ), Κιντέρο (Ουνιβερσιτάριο), Γκοδόι (Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς), Ροντρίγκες (Γάνδη ΙΙ) επιθετικοι:
Πρωτάρης στο Παγκόσμιο Κύπελλο
Ο προπονητής Ο 62χρονος πλέον Κολομβιανός, Ερνάν Ντάριο Γκόμες ήταν επιτελικός μέσος στις δύο μεγάλες ομάδες της πόλης που γεννήθηκε, τη Μεντεγίν. Την Ντεπορτίβο Ιντεπεντιέντε και την Ατλέτικο Νασιονάλ. Με τη δεύτερη το ‘89 κατέκτησε το Κόπα Λιμπερταδόρες. Ως προπονητής κάθισε στον πάγκο της Ατλέτικο Νασιονάλ, της Κολομβίας, του Εκουαδόρ, της Γουατεμάλα, της Σάντα Φε και της Μεντεγίν, πριν αναλάβει το 2014 την Εθνική ομάδα του Παναμά. Η μεγαλύτερη επιτυχία του Παναμά, η πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, έχει την υπογραφή του. Είναι ένας από τους λίγους προπονητές στον κόσμο που έχει καταφέρει να προκριθεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο με τρεις διαφορετικές ομάδες. Την Κολομβία το 1998, το Εκουαδόρ το 2002 και τον Παναμά στο φετινό Μουντιάλ της Ρωσίας.
Π
ρώτη φορά θα βρεθεί σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου ο Παναμάς και έχει ήδη γράψει ιστορία με την πρόκριση του στα γήπεδα της Ρωσίας. Το 2014 είχε φτάσει πολύ κοντά στην πρόκριση του, όμως δεν τα είχε καταφέρει. Αυτή τη φορά, οι παίκτες του ήταν αποφασισμένοι και πήραν το εισιτήριο για το World Cup, γράφοντας την πρώτη συμμετοχή στην ιστορία τους.
Στο Gold Cup της CONCACAF, μετρούν οκτώ παρουσίες και δύο φορές έφτασαν μέχρι τον τελικό, το 2005 και το 2013, ενώ στο Copa Centroamericana κατέκτησαν μία φορά την πρώτη θέση το 2009, δύο φορές τη δεύτερη, το 2007 και το 2017 και δύο φορές την τρίτη, το 2011 και το 2015. Αυτές είναι οι σημαντικότερες στιγμές του Παναμά στο βιβλίο της ιστορίας του και θέλει να προσθέσει ακόμη μία χρυσή σελίδα με την παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Έχει κληρωθεί στον 7ο όμιλο της διοργάνωσης, μαζί με την Αγγλία, το Βέλγιο και την Τυνησία. Αναμφίβολα είναι το αουτσάιντερ του ομίλου και θα αποτελέσει έκπληξη μεγατόνων, αν καταφέρει να προχωρήσει. Να ζήσουν τη διοργάνωση και να γράψουν τα ονόματα τους στην ιστορία ως οι πρώτοι ποδοσφαιριστές του Παναμά, που αγωνίστηκαν στον θεσμό, είναι τα κίνητρα των «Los Canaleros».
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Ο Παναμάς κατέκτησε την τρίτη θέση στη βαθμολογία του πέμπτου γύρου στα προκριματικά της Βορείου, Κεντρικής Αμερικής και της Καραϊβικής, πίσω από το Μεξικό και την Κόστα Ρίκα και προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, ξεπερνώντας στην ισοβαθμία την Ονδούρα. Η σημαντικότερη νίκη ήταν αυτή που ήρθε στο 88’ με 2-1 επί της Κόστα Ρίκα με γκολ του Ρομαν Τόρες. Με αυτή τη νίκη του, ο Παναμάς έκλεισε θέση στη διοργάνωση της Ρωσίας, μετρώντας τρεις νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και τρεις ήττες. Για να βρεθεί στον 5ο γύρο των προκριματικών, είχε περάσει από τον Β’ Όμιλο του 4ου γύρου, κατακτώντας τη δεύτερη θέση πίσω από την Κόστα Ρίκα και αποκλείοντας Αϊτή και Τζαμάικα.
το αστερι
Ο Μπλας Πέρες καλείται να σκοράρει για πρώτη φορά στην ιστορία του Παναμά σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο 37χρονος επιθετικός, δεν έχει κάνει καριέρα στην Ευρώπη, ωστόσο έχει πλούσια ποδοσφαιρική καριέρα και έχει φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο της χώρας του περισσότερες από 120 φορές. Αυτή τη στιγμή αγωνίζεται στη Municipal της Γουατεμάλας, ενώ έχει περάσει στην πορεία του στο ποδόσφαιρο, από άλλες 18 ομάδες! Τέσσερις φορές προσπάθησε με τον Παναμά να περάσει σε Παγκόσμιο Κύπελλο και το καλοκαίρι του 2018 θα ντεμπουτάρει σε αυτή τη μεγάλη διοργάνωση. Για να πάρει ο Παναμάς την πρόκριση, σκόραρε 11 γκολ στα προκριματικά.
74
Ζ΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial
ΤΥΝΗΣΙΑ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Μουστάφα
(Αλ Σαμπάμπ), Χασέν (Σατορού), Μαχλούθι (Αλ Μπάτεν).
αμυντικοι: Μπεντούι (Ετουάλ Σαχέλ),
Μπεναλουάνε (Λέστερ), Γιούσεφ (Κασίμπασα), Μπροντ (Γάνδη), Χαντάντι (Ντιζόν), Μααλούλ (Αλ Αχλί), Μεριά (Σφαξιέν), Ναγκές (Ζάμαλεκ).
μεσοι: Αμίν Μπεν Αμόρ (Αλ Αχλί),
Τσααλί (Εσπεράνς), Χαλίλ (Κλαμπ Αφρικέν), Χαούι (Τρουά), Σασί (Αλ Νασρ), Σκχίρι (Μονπελιέ).
επιθετικοι: Μπεν Γιούσεφ (Αλ Ιτιχάντ), Χαλίφα (Κλαμπ Αφρικέν), Κζαρζί (Ρεν), Μπαντρί (Εσπεράνς), Σραρφί (Νις), Σλίτι (Ντιζόν).
Το αουτσάιντερ που ψάχνει την έκπληξη Ο προπονητής Σε ηλικία 55 ετών, ο Ναμπίλ Μαλούλ είναι ο άνθρωπος που θα καθοδηγήσει την ομάδα της Τυνησίας στην 5η συμμετοχή της σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής των Τυνήσιων, φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο 74 φορές στην καριέρα του και πέτυχε 11 γκολ. Αυτή τη φορά καλείται να υπερασπιστεί την χώρα του από τη θέση του προπονητή. Ανέλαβε το 2017 την Τυνησία και πριν ήταν στον πάγκο του Κουβέϊτ. Είχε περάσει πάντως από το τιμόνι του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της πατρίδας του κι άλλες φορές. Το 2013 ήταν ξανά πρώτος προπονητής, τη διετία 2006-2008 ήταν βοηθός προπονητή, ενώ είχε διατελέσει και τεχνικός της Ολυμπιακής ομάδας το 2004. Έχει εργαστεί ακόμη, μεταξύ άλλων στις El Jaish, ES Tunis, Africain.
Μ
ετά από 12 χρόνια απουσίας η Τυνησία κατάφερε να επιστρέψει σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αυτή θα είναι η 5η της παρουσία στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση. Η πρώτη της φορά που έδωσε το παρών ήταν το 1978 και η τελευταία το 2006.
Επίσης αγωνίστηκε το 2002 και το 1998. Σε όλες τις συμμετοχές της αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων και δεν μπόρεσε να προχωρήσει παρακάτω.
το αστερι
Κατέκτησε την πρώτη θέση στο Africa Cup of Nations το 2004. Αποτελεί μία από τις πιο αδύναμες ουσιαστικά ομάδες, που θα μετέχουν στο τουρνουά της Ρωσίας και η παρουσία της στον 7ο όμιλο μαζί με την Αγγλία, το Βέλγιο και τον Παναμά, την κάνει ήδη να αισθάνεται αουτσάιντερ. Όπως και να ‘χει, η πέμπτη παρουσία της Τυνησίας σε Παγκόσμιο Κύπελλο αποτελεί από μόνη της επιτυχία και οι «αετοί» θα προσπαθήσουν να κάνουν την έκπληξη και να προκριθούν για πρώτη φορά στην ιστορία τους, στους 16 της διοργάνωσης.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Η Τυνησία πήρε την πρωτιά στον πρώτο όμιλο του τρίτου γύρου των προκριματικών της Αφρικανικής ζώνης. Άφησε πίσω της το Κονγκό, τη Λιβύη και τη Γουινέα, κατακτώντας την κορυφή του ομίλου με τέσσερις νίκες και δύο ισοπαλίες και χωρίς ήττα στο παθητικό της. Η νίκη της με 2-1 επί του Κονγκό, ήταν η σημαντικότερη στη διαδικασία των προκριματικών και μαζί με την ισοπαλία που απέσπασε στο δεύτερο γύρο από τους Κονγκολέζους, ήταν τα αποτελέσματα που της έδωσαν την πρώτη θέση και την πρόκριση στην τελική φάση της Ρωσίας. Στο δεύτερο γύρο είχε αποκλείσει σε διπλό αγώνα την Μαυριτανία κερδίζοντας και στα δύο ματς με 2-1.
Στη Γαλλία και τη Μαρσέιγ βρίσκεται την τελευταία σεζόν, ο Αιμέν Αμπντενούρ, που αποτελεί το αστέρι των Τυνήσιων σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Τυνήσιος αμυντικός μέτρησε 35 συμμετοχές με την φανέλα της Βαλένθια, από την οποία δόθηκε δανεικός στη Γαλλική ομάδα, ενώ κατά το παρελθόν έχει διατελέσει μέλος των Τουλούζ και Μονακό. Με τη φανέλα της Τυνησίας χρίστηκε διεθνής από το 2009 και συνεχίζει μέχρι σήμερα να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Δεσπόζει στην αμυντική γραμμή της ομάδας και η παρουσία του είναι επιβλητική με το ύψος του να φτάνει το 1.88. Ο Αμπντενούρ προσθέτει κύρος και εμπειρία στο ρόστερ της Εθνικής ομάδας της Τυνησίας και αποτελεί παίκτη «κλειδί» στη σύνθεση της. Διανύει το 28ο έτος της ηλικίας του, ενώ δύο φορές έχει επιλεχθεί στην καλύτερη ενδεκάδα της Αφρικής, το 2015 και 2016.
Mundial Ζ΄ ΟΜΙΛΟΣ
75 το ροστερ
ΑΓΓΛΙΑ
τερματοφυλακεσ: Μπάτλαντ (Στόουκ), Πίκφορντ (Έβερτον), Πόουπ (Μπέρνλι)
αμυντικοι: Στόουνς (Τσέλσι), Τζόουνς (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Γουόκερ (Μάντσεστερ Σίτι), Κέιχιλ (Τσέλσι), Ρόουζ (Μάντσεστερ Σίτι), Μαγκουάιρ (Λέστερ), Αλεξάντερ-Άρνολντ (Λίβερπουλ), Γιανγκ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Τρίπιερ (Τότεναμ)
μεσοι:
Χέντερσον (Λίβερπουλ), Ντάιερ (Τότεναμ), Λίνγκαρντ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Στέρλινγκ (Μάντσεστερ Σίτι), Ντελφ (Μάντσεστερ Σίτι), Τσικ (Κρίσταλ Πάλας), Ντέλε Άλι (Τότεναμ)
επιθετικοι: Κέιν (Τότεναμ), Βάρντι (Λέστερ), Ράσφορντ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Γουέλμπεκ (Άρσεναλ)
Αναζητά τη διάκριση που θα τη φέρει ξανά στις ελίτ
Ο προπονητής Από τον Δεκέμβριο του 2016, ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, πήρε στα χέρια του το «τιμόνι» της Εθνικής Αγγλίας. Διαδέχτηκε τον Σαμ Αλαρνταϊς στον πάγκο των «λιονταριών» και πέρασε το τεστ του στους προκριματικούς αγώνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτή είναι μόλις η τρίτη ομάδα που ανέλαβε ο Σάουθγκεϊτ ως πρώτος προπονητής, κάνοντας την αρχή στην τριετία 2006-2009 στη Μίντλεσμπρο. Τον Ιανουάριο του 2011 τέθηκε επικεφαλής του αναπτυξιακού προγράμματος της αγγλικής ομοσπονδίας και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του υπερσύγχρονου προπονητικού κέντρου στο Σεντ Τζορτζ Παρκ, προτού αναλάβει την κ-21, με την οποία έφτασε δύο φορές σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Αγωνίστηκε και ως ποδοσφαιριστής με την Εθνική Αγγλίας, έχοντας 57 συμμετοχές και δύο γκολ. Έκανε καριέρα στην Κρίσταλ Πάλας, στην Άστον Βίλα και στη Μίντλεσμπρο.
Η
Αγγλία δεν είναι μια τυχαία χώρα στο ποδόσφαιρο. Ο πρώτος διεθνής ποδοσφαιρικός αγώνας, έγινε ανάμεσα σε αυτή και στη Σκοτία το 1872 και κάπως έτσι ξεκίνησε η διάδοση του ποδοσφαίρου ανάμεσα στους λαούς. Αυτή θα είναι η 15η παρουσία των Άγγλων σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και έκτη συνεχόμενη συμμετοχή τους, αφού δεν έχουν χάσει τουρνουά από το 1998.
Για πρώτη φορά έδωσαν το παρών το 1950, ενώ αναδείχθηκαν πρωταθλητές στη διοργάνωση του 1966, στην οποία ήταν φυσικά οικοδεσπότες και κέρδισαν στον τελικό τη Δυτική Γερμανία. Επίσης πήραν την τέταρτη θέση στη διοργάνωση του 1990. Στη Βραζιλία δεν κατάφεραν να προκριθούν από τους ομίλους. Το 2010 η πορεία τους σταμάτησε στους 16 και το 2002 και το 2006 έφτασαν έως και τα προημιτελικά. Η πορεία τους σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έχει φτάσει μέχρι την τρίτη θέση του βάθρου. Δύο φορές, πήραν το χάλκινο μετάλλιο και συγκεκριμένα το 1968 και το 1996. Γενικά από την Εθνική Αγγλίας, λείπει μία πολύ μεγάλη διάκριση τα τελευταία χρόνια και αυτή θα αναζητήσουν οι διεθνείς της στα γήπεδα της Ρωσίας. Η Αγγλία μαζί με το Βέλγιο αποτελούν τα φαβορί στον 7ο όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018. Ο Παναμάς και η Τυνησία που είναι μαζί στον όμιλο, δεν φαίνονται υψηλά εμπόδια στον δρόμο των Άγγλων προς την πρόκριση.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Άνετα η Αγγλία έκλεισε εισιτήριο για τη διοργάνωση της Ρωσίας μέσω του έκτου ομίλου των προκριματικών της Ευρωπαϊκής ζώνης. Σε δέκα ματς, οι Άγγλοι συνέλεξαν 26 βαθμούς και τελείωσαν μάλιστα τους αγώνες του ομίλου αήττητοι. Απολογισμό είχαν οκτώ νίκες και δύο ισοπαλίες, ενώ δέχτηκαν στους δέκα αγώνες, μόλις τρία γκολ και πέτυχαν 18! Οι μόνες ομάδες που κατάφεραν να αποσπάσουν βαθμό, από την Αγγλία, ήταν η Σλοβενία και η Σκοτία. Η Σλοβακία που τερμάτισε στη δεύτερη θέση, είχε οκτώ βαθμούς λιγότερους από την πρωτοπόρο Αγγλία και το διπλό στην πρεμιέρα του τουρνουά, που πήραν τα «λιοντάρια» απέναντί της στη Σλοβακία ήταν «κλειδί» για την πολύ καλή τους πορεία και την κατάκτηση της πρώτης θέσης.
το αστερι Ο Χάρι Κέιν, που ο Ζιντεντίν Ζιντάν δήλωσε πως θεωρεί τον πιο ολοκληρωμένο παίκτη στον πλανήτη, είναι ο ηγέτης που θα σηκώσει στις πλάτες του το βάρος του σκοραρίσματος για τα «λιοντάρια». Πέτυχε πέντε γκολ στην πορεία της Αγγλίας στα προκριματικά της Ευρωπαϊκής ζώνης και θεωρείται ένας από τους καλύτερους στράικερ αυτή τη στιγμή σε Παγκόσμιο επίπεδο. Ξεκίνησε από την Ακαδημία του Ντέϊβιντ Μπέκαμ και ήταν ένα από τα αγαπημένα του παιδιά. Η Άρσεναλ, η Γουότφορντ και η Τότεναμ είναι οι μεγαλύτεροι σταθμοί στην καριέρα του, ενώ το 2013 είχε δοθεί δανεικός στη Λέστερ. Ο Χάρι Κέιν τερμάτισε το κοντέρ του για το 2017 στα 56 γκολ σε 52 ματς με 8 χατ τρικ! Κι όμως πριν από αυτό το μεγάλο ρεκόρ, πέρασε πολλά και ήταν ο τελευταίος τροχός της αμάξης της Τότεναμ, που τον έδινε συνέχεια δανεικό σε μικρότερες ομάδες… Τώρα πλέον ως ένας από τους κορυφαίος σκόρερ του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου, θα προσπαθήσει να οδηγήσει την Εθνική ομάδα της Αγγλίας σε διάκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Η΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
ΠΟΛΩΝΙΑ
76
τερματοφυλακεσ:
Στσέσνι (Γιουβέντους), Φαμπιάνσκι (Σουόνσι), Μπιαλκόβσκι (Ίπσουιτς)
αμυντικοι: Πάζνταν (Λέγκια), Γέντζε-
ϊτσικ (Λέγκια), Τσιόνεκ (ΣΠΑΛ), Ρίμπους (Λοκομοτίβ Μόσχας), Γκλικ (Μονακό), Πίστσεκ (Ντόρτμουντ), Μπεντνάρεκ (Σαουθάμπτον), Μπερεσίνσκι (Σαμπντόρια)
μεσοι:
Γκοράλσκι (Λουντογκόρετς), Λινέτι (Σαμπντόρια), Κριχόβιακ (Γουέστ Μπρομ), Γκροσίτσκι (Χαλ), Μπλαστσικόβσκι (Βόλφσμπουργκ), Πέσκο (Λέχια), Ζιελίνσκι (Νάπολι), Κουρζάβα (Γκόρνικ)
επιθετικοι: Μίλικ (Νάπολι), Λεβαντόβσκι (Μπάγερν), Τεοντόρτσικ (Άντερλεχτ), Κοβνάτσκι (Σαμπντόρια)
Η πρόκριση μοναδικός στόχος Ο προπονητής Ο Άνταμ Ναβάλκα βρίσκεται στο τιμόνι της Εθνικής Πολωνίας από το 2013. Δεν έδωσε το παρών με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, στο Μουντιάλ του 2014, ωστόσο, αυτή τη φορά στη Ρωσία οι «Orly» θα δηλώσουν συμμετοχή. Ο 60χρονος τεχνικός έχει συνδέσει το όνομα του, τόσο στην ποδοσφαιρική του καριέρα όσο και ως προπονητής με τη Βίσλα Κρακοβίας, ενώ και ως ποδοσφαιριστής φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο, 34 φορές και πέτυχε ένα γκολ και ήταν στην ομάδα που μετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978. Το 2007 είχε περάσει ξανά από τον πάγκο της Εθνικής Πολωνίας, αλλά ως βοηθός αυτή τη φορά. Ο Πολωνός προπονητής οδήγησε την Εθνική ομάδα στα προημιτελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και στοχεύει να κάνει μία καλή πορεία και στα γήπεδα της Ρωσίας.
Μ
ετά από 12 χρόνια, η Εθνική ομάδα της Πολωνίας επιστρέφει σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Δεν μπόρεσε να προκριθεί στα τουρνουά του 2010 και 2014 και στη Ρωσία θα καταγράψει την 8η παρουσία της στο θεσμό. Για πρώτη φορά συμμετείχε το 1938 και η τελευταία της εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν το 2006.
Δύο φορές κατέκτησε την τρίτη θέση της διοργάνωσης, το 1974 και το 1982. Αυτές είναι και οι κορυφαίες διακρίσεις στην ιστορία της, αφού σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα προημιτελικά, στα όποια προκρίθηκε το 2016. Δυναμική πάντως είναι η παρουσία της σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έχοντας ένα χρυσό μετάλλιο στο Μόναχο το 1972 και δύο αργυρά το 1976 στο Μόντρεαλ και το 1992 στη Βαρκελώνη. Η Πολωνία κληρώθηκε στον όγδοο όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας και αναμφίβολα έχει πολλές πιθανότητες πρόκρισης. Αντίπαλοι της στην «κούρσα» για τους 16 θα είναι η Σενεγάλη, η Κολομβία και η Ιαπωνία. Από τον όμιλο λείπει το μεγάλο φαβορί και η Πολωνία φαντάζει ως η επικρατέστερη ομάδα για την πρόκριση στην επόμενη φάση.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Πρώτη από τον πέμπτο όμιλο των προκριματικών της Ευρωπαϊκής ζώνης προκρίθηκε η Πολωνία, που είχε απέναντι της σημαντικότερους αντιπάλους, τη Δανία και την Ρουμανία. Κατάφερε όμως να έχει μόλις μία ήττα στα τέσσερα αυτά ματς και να κατακτήσει την πρώτη θέση του ομίλου με απολογισμό οκτώ νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα από τη Δανία με 4-0. Ξεκίνησε μουδιασμένα, με ισοπαλία στο Καζακστάν τις υποχρεώσεις της, αλλά στη συνέχεια, βρήκε τα πατήματα της και με νίκη επί της Δανίας με 3-2 τη δεύτερη αγωνιστική ανέβασε την ψυχολογία της και έκανε ένα πολύ καλό τουρνουά στις υπόλοιπες αγωνιστικές. Τη μεγαλύτερη νίκη της την πέτυχε επί της Αρμενίας με 1-6, ενώ στον όμιλο ήταν και το Μαυροβούνιο.
το αστερι Ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι είναι ο αρχηγός της Εθνικής ομάδας της Πολωνίας και αναμφίβολα το μεγάλο της αστέρι. Με 16 γκολ σε 10 εμφανίσεις, ήταν ο κορυφαίος σκόρερ στα προκριματικά της Ευρωπαϊκής ζώνης. Ο Άνταμ Ναβάλκα θεωρεί ότι είναι ο κορυφαίος στράικερ στον κόσμο και επάνω του έχει «χτίσει» το «οικοδόμημα» και το παιχνίδι της Εθνικής Πολωνίας. Ο επιθετικός της Μπάγερν Μονάχου, τελείωσε μία σούπερ σεζόν στην Μπουντεσλίγκα, αφού αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 29 γκολ. Έχει κατακτήσει έξι πρωταθλήματα Γερμανίας, τα δύο με τη Ντόρτμουντ, με την οποία ήταν και στον τελικό του Champions League τη σεζόν 2012-13. Οι τίτλοι σε συλλογικό επίπεδο δεν του λείπουν… Αυτό που θέλει να προσθέσει στην καριέρα του είναι μια διάκριση με την Εθνική ομάδα της χώρας του με την οποία στοχεύει να ξεπεράσει τις 100 συμμετοχές. Μέχρι στιγμής έχει καταγράψει 93 συμμετοχές με 52 γκολ!
Mundial Η΄ ΟΜΙΛΟΣ
77
σενεγαλη
το ροστερ τερματοφυλακεσ:
Ντιαλό (Ρεν), Ντιαγέ (Ορόγια), Γκομί (ΣΠΑΛ)
αμυντικοι: Κουλιμπαλί (Νάπολι),
Γκασαμά (Αλανιασπόρ), Μποτζ (Άντερλεχτ), Βαγκέ (Έπεν), Σαμπαλί (Μπορντό), Σισέ (Βαλενσιέν), Σανέ (Αννόβερο)
μεσοι:
Παπέ Ντιαγέ (Στόουκ Σίτι), Γκεγέ (Έβερτον), Κουγιατέ (Γουέστ Χαμ), Ντογιέ (Μπέρμιγχαμ), Αλφρέντ Ντιαγέ (Γουλβς)
επιθετικοι: Μανέ (Λίβερπουλ), Ντιαό (Μονακό), Σακό (Ρεν), Κονατέ (Αμιάν), Ισμαΐλα Σαρ (Ρεν), Νιάνγκ (Τορίνο), Σο (Μπουρσασπόρ), Ντιούφ (Στόουκ Σίτι)
Για δεύτερη φορά για την έκπληξη Ο προπονητής Ήταν αρχηγός στη μεγάλη ομάδα της Σενεγάλης, που πέτυχε την ιστορική πρόκριση στους οκτώ του Μουντιάλ του 2002. Ο λόγος για τον Αλιού Σισέ, ο οποίος πήρε προαγωγή από τη θέση του βοηθού του απερχόμενου Αλέν Ζιρές. Ο 42χρονος πρώην μέσος της Μπέρμιγχαμ και της Πόρτσμουθ κλήθηκε να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Σενεγάλης, μετά την αποτυχημένη πορεία της στο Κόπα Άφρικα του 2015, όπου τα «λιοντάρια» αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο. Υπήρξε προπονητής και της Ολυμπιακής ομάδας της Σενεγάλης. Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε επίσης στη Λιλ, στην Παρί Σεν Ζερμέν, στη Σεντάν κ.α. Με την Εθνική ομάδα της χώρας του, κατέγραψε 35 συμμετοχές. Πρόκειται για έναν νεαρό τεχνικό χωρίς σημαντικές εμπειρίες, αλλά και για μία μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα στη Σενεγάλη, στην οποία οι φίλαθλοι της έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους για μία καλή πορεία στα γήπεδα της Ρωσίας.
Μ
ία μόλις φορά η Σενεγάλη έχει δώσει το παρών σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σε εκείνη την «παρθενική» της ωστόσο εμφάνισή, έκανε αισθητή και με το παραπάνω την παρουσία της. Συγκεκριμένα στο Μουντιάλ του 2002, κατάφερε ως «πρωτάρα» να προκριθεί στην οκτάδα της διοργάνωσης, αποτελώντας μία από τις εκπλήξεις του τουρνουά.
Μάλιστα κέρδισε την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Γαλλία, με 1-0 στην πρεμιέρα της διοργάνωσης. Στη συνέχεια απέκλεισε τη Σουηδία στους 16 και ηττήθηκε τελικά από την Τουρκιά στους οκτώ. Στην ιστορία τους, οι Σενεγαλέζοι, έχουν 14 συμμετοχές στο Αφρικανικό Κύπελλο Εθνών με καλύτερη τους πορεία, επίσης το 2002, που έφτασαν μέχρι τον τελικό. Αυτή θα είναι η δεύτερη συμμετοχή τους στη μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου. Στη Ρωσία, αισιοδοξούν ότι θα μπορέσουν και πάλι να πάρουν την πρόκριση και να περάσουν στην επόμενη φάση. Είναι άλλωστε σε έναν βατό όμιλο, τον όγδοο, με την Πολωνία, την Κολομβία και την Ιαπωνία. Αποτελούν μία σκληροτράχηλη και δυνατή ομάδα, που δεν αναμένεται να αποτελέσει εύκολη λεία για κανέναν αντίπαλο.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Από την ζώνη της Αφρικής, η Σενεγάλη, αφού απέκλεισε τη Μαδαγασκάρη, κατάφερε να κατακτήσει την πρώτη θέση στον 5ο όμιλο του τρίτου και τελικού γύρου του τουρνουά και να πάρει το ένα από τα πέντε εισιτήρια για τη Ρωσία. Η Μαδαγασκάρη τη δυσκόλεψε στο πρώτο ματς, αλλά η Σενεγάλη στον επαναληπτικό επικράτησε με το άνετο 3-0. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στον 5ο όμιλο, μαζί με την Μπουρκίνα Φάσο, τη Νότιο Αφρική και το Πράσινο Ακρωτήρι. Κατέκτησε την πρώτη θέση, έχοντας τέσσερις νίκες και δύο ήττες στον απολογισμό της, ενώ δεν ηττήθηκε καμία μια φορά σε όλη την προκριματική φάση. Πέτυχε 10 γκολ και δέχτηκε μόλις τρία.
το αστερι
Αποτέλεσε την πιο ακριβοπληρωμένη μεταγραφή Αφρικανού ποδοσφαιριστή, το 2016, όταν αποκτήθηκε από τη Λίβερπουλ. Ο Σάντιο Μανέ σε ηλικία 26 ετών, ετοιμάζεται να πάρει μέρος στο πρώτο του Παγκόσμιο Κύπελλο. Μέχρι στιγμής με τη Σενεγάλη μετράει 49 συμμετοχές και 14 γκολ. Αγωνίζεται στα «φτερά» της επίθεσης και εκτός της Λίβερπουλ, έχει αγωνιστεί στο παρελθόν σε Σαουθάμπτον, Σάλτσμπουργκ και Μετζ. Έχει συμπεριληφθεί δύο φορές στην καλύτερη ενδεκάδα της CAF, το 2015 και 2016, καθώς και στην καλύτερη ομάδα της Premier League, τη σεζόν 2016-17. Η δύναμη του, η ταχύτητα του και τα προσόντα του, τον κάνουν να ξεχωρίζει στην ομάδα της Σενεγάλης και να αποτελεί τον ηγέτη της.
Η΄ ΟΜΙΛΟΣ
Mundial το ροστερ
κολομβια
78
τερματοφυλακεσ: Οσπίνα (Άρσεναλ), Βάργκας (Ντεπορτίβο Κάλι), Κουαδράδο (Όνσε Κάλδας)
αμυντικοι: Σάντσες (Τότεναμ), Άριας
(Αϊντχόφεν), Φάμπρα (Μπόκα Τζούνιορς), Ζαπάτα (Μίλαν), Μίνα (Μπαρτσελόνα), Μοχίκα (Ζιρόνα), Μουρίγιο (Πατσούκα)
μεσοι:
Ροντρίγκες (Μπάγερν), Σάντσες (Εσπανιόλ), Μπάριος (Μπόκα Τζούνιορς), Λέρμα (Λεβάντε), Ουρίμπε (Αμέρικα), Φερνάντο Κιντέρο (Ρίβερ Πλέιτ), Αγκιλάρ (Κάλι), Κουαδράδο (Γιουβέντους)
επιθετικοι: Φαλκάο (Μονακό), Ισκιέρο (Μπράιτον), Μπάκα (Βιγιαρεάλ), Μουριέλ (Σεβίλλη), Μιγκέλ Μπόρχα (Παλμέιρας)
Με οδηγό το 2014… Ο προπονητής Τον έβδομο χρόνο του στην τεχνική ηγεσία της Κολομβίας, διανύει ο Χοσέ Πέκερμαν. Ο 64χρονος Αργεντινός προπονητής ανέλαβε τους «καφετέρος» τον Ιανουάριο του 2012 και τους οδήγησε στα προημιτελικά του Μουντιάλ της Βραζιλίας. Ο πρώην παίκτης της Ιντεπεντιέντε και των Argentinos Juniors, ως προπονητής είχε περάσει και από τον πάγκο της Εθνικής Αργεντινής τη διετία 20042006. Με την εθνική ομάδα της Αργεντινής έφτασε μέχρι τον τελικό του Confederation Cup του 2005. Αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς το 2012, 2013 και 2014 στη Νότιο Αμερική. Επίσης με τους… «μικρούς» της Αργεντινής, την Εθνική ομάδα κάτω των 20, κέρδισε τρείς φορές το FIFA World Youth Championship. Πριν αναλάβει την Εθνική ομάδα της Κολομβίας, ήταν στην Tigres του Μεξικό.
Ε
κτη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο «γράφει» στην ιστορία της η Κολομβία στη Ρωσία. Ήταν παρούσα και στο τουρνουά του 2014, που κατέγραψε την καλύτερη πορεία της, σταματώντας στα προημιτελικά. Ακόμη μία φορά κατάφερε να περάσει από τη φάση των ομίλων, φτάνοντας το 1990 στους 16 της διοργάνωσης.
Η Κολομβία έχει στο παλμαρέ της ένα Copa America το 2001, μια τέταρτη θέση στο Confederation Cup του 2003, ενώ ήταν στον τελικό του CONCACAF Gold Cup το 2000. Η δεκαετία του 90 ήταν η πιο δυνατή στην ιστορία της, με τρεις συμμετοχές σε Παγκόσμια Κύπελλα και μεγάλες νίκες στο ενεργητικό της, όπως το 0-5 επί της Αργεντινής το 1993. Μετά την εξαιρετική τους παρουσία το 2014 στη Βραζιλία, οι Κολομβιανοί, αισθάνονται έτοιμοι να βάλουν ξανά ψηλά τον πήχη και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Στόχος τους είναι καταρχάς να περάσουν από τον όγδοο όμιλο, έχοντας να αντιμετωπίσουν την Πολωνία, τη Σενεγάλη και την Ιαπωνία, ξεκινώντας την «περιπέτεια» τους από την Mordovia Arena στις 19 Ιουνίου απέναντι στην Ιαπωνία.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Παίρνοντας την τέταρτη θέση στα προκριματικά της Conmebol, η Κολομβία προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Για έναν βαθμό, έκλεψε την τέταρτη θέση από το Περού, που το έστειλε στα πλέι οφ. Τερμάτισε πίσω από υπερδυνάμεις του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως η Βραζιλία, η Ουρουγουάη και η Αργεντινή. Μάζεψε 27 βαθμούς, έναν λιγότερο από τον Μέσι και την παρέα του, κερδίζοντας στο τουρνουά επτά φορές, έχοντας έξι ισοπαλίες και τέσσερις ήττες. Η ισοπαλία που απέσπασε από τη Βραζιλία, ήταν ένα «χρυσός» βαθμός, που της έδωσε την απευθείας πρόκριση και δεν την έμπλεξε στα πλέι οφ, ενώ καθοριστικά αποτελέσματα για την πρόκριση της, ήταν αυτά με το Περού, η ισοπαλία την τελευταία αγωνιστική και η νίκη της στην πρεμιέρα του τουρνουά.
το αστερι Ο παίκτης που κέρδισε το έπαθλο Gold Boot της Adidas στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, αποτελεί το αστέρι της Εθνικής Κολομβίας. Ο Χάμες Ροντρίγκεζ, διανύει το 26ο έτος της ηλικίας του, ωστόσο ήδη έχει προλάβει να κάνει μία σπουδαία καριέρα. Στην Ευρώπη ήρθε για την Πόρτο το 2010, μεταπήδησε μετά από τρία χρόνια στη Μονακό, για να κάνει σπουδαία πορεία με τη Ρεάλ Μαδρίτης για τρεις σεζόν στη συνέχεια. Αυτή τη στιγμή είναι παίκτης της Μπάγερν Μονάχου, στην οποία αγωνίζεται ως δανεικός. Με την Εθνική Κολομβίας έχει καταγράψει περισσότερες από 60 συμμετοχές και έχει ξεπεράσει τα 20 γκολ. Με την Πόρτο κατέκτησε το Europa League το 2011, ενώ με τη Ρεάλ Μαδρίτης, πρόσθεσε στη συλλογή του δυο κορυφές στο Champions League, το 2016 και το 2017, δύο UEFA Super Cup, και δύο FIFA Club World Cup. Με την εθνική ομάδα της χώρας του, κατέκτησε την τρίτη θέση στο Copa America του 2016, ενώ ήταν φυσικά μέλος της ομάδας που προκρίθηκε στους οκτώ στο Μουντιάλ της Βραζιλίας.
Mundial Η΄ ΟΜΙΛΟΣ
79
ΙΑΠΩΝΙΑ
το ροστερ τερματοφυλακεσ: Καουασίμα (Μετζ), Χιγκασιγκούτσι (Γκάμπα Οσάκα), Νακαμούρα (Κασίουα Ρεϊσόλ) αμυντικοι: Ναγκατόμο (Γαλατασαράι),
Μακίνο (Ουράουα Ρεντς), Έντο (Ουράουα Ρεντς), Γιοσίντα (Σαουθάμπτον), Σακάι (Μαρσέιγ), Σακάι (Αμβούργο), Σότζι (Κασίμα Άντλερς), Ουέντα (Κασίμα Άντλερς)
μεσοι:
Χασέμπε (Αϊντραχτ Φρανκφούρτης), ε Χόντα (Πατσούκα), Ινούι (Εϊμπάρ), Καγκάουα (Ντόρτμουντ), Γιαμαγκούτσι (Σερέζο Οσάκα), Χαραγκούτσι (Φορτούνα Ντίσελντορφ), Ουσάμι (Φορτούνα Ντίσελντορφ), Σιμπασάκι (Χετάφε), Οσίμα (Καουασάκι Φροντάλε)
επιθετικοι: Οκαζάκι (Λέστερ), Οσάκο (Βέρντερ Βρέμης), Μούτο (Μάιντς)
Συνεπής στο ραντεβού της με την ιστορία Ο προπονητής Παρελθόν από την τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ιαπωνίας αποτέλεσε ο Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς, δύο μήνες πριν από την έναρξη του Μουντιάλ της Ρωσίας. Μετά την εξέλιξη αυτή, στον πάγκο των «μπλε σαμουράι» στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα καθίσει ο -μέχρι πρότινος τεχνικός διευθυντής της JFA- Ακίρα Νισίνο. Ο Ιάπωνας προπονητής, έχει περάσει και από τις εθνικές ομάδες κάτω των 20 ετών και κάτω των 23 ετών. Με την Ολυμπιακή ομάδα της χώρας του, συμμετείχε από τη θέση του τεχνικού και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996. Υπήρξε και διεθνής ποδοσφαιριστής, με 12 συμμετοχές στην Εθνική Ιαπωνίας και στα 63 του θα κληθεί να την οδηγήσει στο έκτο μουντιάλ της ιστορίας της. Με την Gamba Osaka, έφτασε στα ημιτελικά του FIFA Club World Cup του 2008.
Γ
ια πρώτη φορά η Ιαπωνία, προκρίθηκε σε τελική φάση Παγκοσμί-
ου Κυπέλλου το 1998. Από τότε δίνει αδιαλείπτως το παρών μετρώντας πέντε συνεχόμενες παρουσίες και αυτή στα γήπεδα της Ρωσίας θα είναι η έκτη συνολικά.
Συνεπείς στο ραντεβού τους με την ποδοσφαιρική ιστορία όλα αυτά τα χρόνια, οι «μπλε σαμουράι» στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας το 2014 δεν είχαν καταφέρει να ξεφύγουν από τους ομίλους. Κορυφαίες τους εμφανίσεις, ήταν στις διοργανώσεις του 2002 και του 2010 όταν έφτασαν στους 16 του θεσμού. Στο Asian Cup, έχουν αναδειχθεί πρωταθλητές, τις χρονιές, 1992, 2000, 2004 και 2011. Στο Confederation Cup, ήταν στον τελικό του 2001, ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικό το 1968, οι Ιάπωνες κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο. Η Ιαπωνία, με σταθερή παρουσία τα τελευταία 20 χρόνια, αισιοδοξεί, ότι στο Μουντιάλ της Ρωσίας, θα κάνει το κάτι παραπάνω. Ο όγδοος όμιλος στον οποίο βρίσκεται, δεν κρύβει κάποιο αδιαφιλονίκητο φαβορί. Πολωνία, Σενεγάλη και Κολομβία θα αποτελέσουν τους αντιπάλους της στην πρώτη φάση του τουρνουά. Πρεμιέρα θα κάνει στις 19 Ιουνίου κόντρα στην Κολομβία.
Πωσ προκριθηκε στουσ 32 Πρώτη τερμάτισε στο δεύτερο γκρουπ του τρίτου γύρου στα προκριματικά της Ασίας, η Ιαπωνία. Δύσκολη η πρωτιά για τους Ιάπωνες, που με μόλις έναν βαθμό διαφορά κατέκτησαν την κορυφή και πήραν το εισιτήριο της απευθείας πρόκριση για τη Ρωσία. Με έξι νίκες, δύο ισοπαλίες και δύο ήττες, 17 γκολ υπέρ και επτά κατά, η Ιαπωνία έκλεισε θέση για το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2018. Η πρόκριση «κλείδωσε» πάντως ένα ματς πριν το τέλος, με τη νίκη της Ιαπωνίας επί της Αυστραλίας με 2-0 στις 31 Αυγούστου του 2017. Έτσι πήγε χωρίς να έχει κάτι να χάσει στο τελευταίο παιχνίδι των προκριματικών με τη Σαουδική Αραβία, που η αντίπαλος της καιγόταν για τη νίκη.
το αστερι Ένα μοντέρνο σέντερ μπακ, ο Μάγια Γιοσίντα, αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της ομάδας της Ιαπωνίας. Ήταν αρχηγός της Ολυμπιακής Ομάδας της χώρας του το 2012 και θεωρείται από τις εξέχουσες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες των «μπλε σαμουράι». Αγωνίζεται στη Σαουθάμπτον από το 2012, ωστόσο είχε μετακομίσει στην Ευρώπη το 2010 για την Ολλανδική, Φένλο. Με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Ιαπωνίας έχει καταγράψει 80 συμμετοχές και έχει πετύχει 10 γκολ. O 29χρονος αμυντικός, προσθέτει ποιότητα στην αμυντική γραμμή της ομάδας και αποτελεί αναμφίβολα έναν επιβλητικό ποδοσφαιριστή, με το ύψος του να αγγίζει το 1.90. Αυτό θα είναι το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο της καριέρας του, με το ντεμπούτο του να έχει γίνει τέσσερα χρόνια νωρίτερα στο τουρνουά της Βραζιλίας, χωρίς ωστόσο η Ιαπωνία να έχει καταφέρει να προκριθεί στην επόμενη φάση της διοργάνωσης.
106